ชะตาสวาท : EP.25

[bigaud]

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"


EP.25 : คืนวันแต่งงาน


ภายหลังเหตุการณ์ที่เกิดกับพิงค์ จนเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปร่วมปีกว่าโดยที่ไม่มีเหตุการณ์ไม่ดีอะไรเกิดขึ้นกับผมอย่างที่ผมกังวล พิงค์ ที่หายเงียบไปเลยโดยไม่มีการติดต่อกับผมมาในเรื่องคลิปนั้นเช่นเดียวกับผมที่ก็ปล่อยผ่านและดำเนินชีวิตเรื่อยมาโดยไม่มีการติดต่อเธอไปเช่นกันตามคำแนะนำของพี่เหลียง นั้นจนมาถึงในวันนี้ ณ ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมแห่งหนึ่งย่านชานเมือง เจ้าบ่าวและเจ้าสาวกำลังยืนต้อนรับแขกเหรื่อที่ทยอยเดินทางเข้าร่วมงาน ผู้คนต่างยืนจับกลุ่มกันคับคั่งบริเวณหน้าประตูทางเข้าห้องโถงเพื่อเขียนคำอวยพร และรอที่จะถ่ายภาพร่วมกับเจ้าภาพของงาน และผมผู้ที่เป็นเจ้าบ่าวนั้นเอง ผมอยู่ในชุทสูทสีขาวที่ดูเรียบง่าย ในวัย 33 ปี ขณะที่ฝ่ายหญิงซึ่งยืนเคียงคู่กันนั้นคือ พี่มน ในวัย 35 ปี ที่อยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ที่สวยสง่าจนขับให้ผู้สวมใส่ที่ผิวขาวอยู่แล้วยิ่งดูโดดเด่นออกมาเหนือหญิงสาวอื่นใดในงานที่จัดคืนนี้ ใช่แล้วความสัมพันธ์ของผมและพี่มน ก็เดินด้วยกันมาจนถึงวันนี้ในที่สุด การแต่งงานของเราสองคน
แต่แล้วความโดดเด่นนั้นก็เหมือนจะถูกสายตาจากหนึ่งในผู้เข้าร่วมงานมาดึงความสนใจไป เมื่อแอน เพื่อนสนิทรุ่นน้องของพี่มน ที่อยู่ในชุดราตรีเดรสสายเดี่ยวสีครีมเข้มก้าวเดินเข้ามาหน้างานอย่างมั่นใจที่เผยเรือนร่างอวบอัดหน้าอกหน้าใจขนาดใหญ่จนดึงสายตาจากคนรอบข้างเธอมาตลอดที่เธอเดินผ่านมา  สายตาของผู้เข้าร่วมงานต่างจับจ้องมองไปในทางเดียวกันราวกับเธอกลายเป็นนางเอกของงานในคืนนี้ไปกราย ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่งผม ผู้เป็นเจ้าบ่าวที่ยังอดมองเนินหน้าอกขนาดมหึมาของ แอน นั้นเสียไม่ได้จนช่างภาพตากล้องต้องส่งเสียงเรียกเพื่อดึงสติของผมให้หันกลับมามองตรงหน้าเลนส์

"แอน ทางนี้จ้ะ" เจ้าสาวในงานเอ่ยเรียก แอน ที่กำลังเดินเข้ามา ให้มาถ่ายรูปร่วมกัน

"ยินดีด้วยนะพี่มน ขอให้รักกันไปนาน ๆ นะ" หญิงสาวเอ่ยแสดงความยินดี เมื่อรุ่นพี่ที่สนิทของเธอที่เป็นหัวหน้าที่บริษัทกำลังจะได้เป็นฝั่งเป็นฝา ก่อนจะหันมาเอ่ยกับผม
"พี่เติม ด้วยรักกันไปนาน ๆ นะระวังน้า พี่มน ดุนะ" หญิงสาวเอ่ยแสดงความยินดีกับผม

"ขอบใจจ้ะแอน แล้วนี่เมธ ไม่มาเหรอ" พี่มน เอ่ยถามรุ่นน้องของเธอ
"ป่านนี้คงยังอยู่โคราชเลยมั้งพี่มน ขับส่งของยังไม่สร็จมั้งเนี่ย แอน เลยต้องมากับ นิด เลยเนี่ย ว่าแต่คืนนี้พี่มน สวยจังจ้ะ" แอน พูด ก่อนจะหันไปถามผม ที่เป็นเจ้าบ่าวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ที่เหมือนตกอยู่ในผวังค์เมื่อ มี แอน มายืนตรงหน้าโดยสายตามองไปที่หน้าอกของแอน
"นี่คุณเติม เก็บอาการนิดนึง อายน้องมัน 5555 " พี่มน ผู้เป็นเจ้าสาวเอ็ดใส่ผมจนผมสะดุ้งและยิ้มหน้าเจื่อน แต่ทุกคนก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะพวกเราก็ต่างแซวเล่นกันแนวทะลึ่งกันแบบนี้กันอยู่แล้วเวลามีนัดไปกินข้าวด้วยกัน แล้วทั้งแอน พี่มน และผม ก็ต่างหัวเราะกันออกมา
.
.
.
"มา ๆ ถ่ายรูปกัน" แล้วทั้งสามคนก็ยืนถ่ายรูปเป็นที่ระลึกการมาร่วมงาน
แอน เพื่อนรุ่นน้องของบริษัทใหม่ที่พี่มน ได้ย้ายมาทำงานในตำแหน่งผู้จัดการแผนกวิเคราะห์ตลาดในบริษัทเดียวกับแอน ที่เป็นลูกน้องในแผนกของพี่มน เมื่อครั้งมน ลาออกจากบริษัทมาทำตอนประมาณกว่าหนึ่งปีก่อน  แอน สาวอวบอ้วนแต่มีทรวดทรงส่วนเว้าส่วนโค้งจนสะดุดตาคนทั่วๆไป ที่ใครๆเห็นต้องเหลียวหลังด้วยขนาดหน้าอกที่ใหญ่โตกว่าสาวๆรอบข้างน่าจะ 40 นิ้วได้ เอว 36 นิ้ว สะโพกดินระเบิดขนาด 48 นิ้ว ในส่วนสูง 169 ซม ไว้ผมยาวประบ่า  ถามว่าที่ผมรู้สัดส่วนของ แอน ได้อย่างไรนั่นก็เพราะว่าพี่มน นั้นเคยซื้อชุดเซ็ทชุดชั้นใน Victoria's Secret ให้แอน เป็นของขวัญวันเกิดให้เธอเมื่อหลายเดือนก่อน ผมเลยได้รู้เรื่องสัดส่วนนี้มา สำหรับผมกับแอน เรามีความสนิทสนมกันมากพอสมควรเลยอาจจะเพราะเธอเองก็มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเข้ากับคนง่ายแถมเธอยังสนิทสนมกับพี่มน มากทำให้ผมเองจึงสนิทสนมกับแอน ได้ไม่ยากนั่นเอง จนบางคนอาจคิดไม่ดีได้หากเธอไม่ใช่เพื่อนสนิทรุ่นน้องของพี่มน

แล้วพิธีการต่างๆก็ดำเนินไปเรื่อยๆ จนเสร็จสิ้นลงในที่สุด แขกส่วนใหญ่กลับกันไปแล้ว ส่วนทีมงานที่รับจัดงานก็เริ่มทยอยเก็บของ เหลือเพียงแต่ญาติใกล้ชิดสนิทสนม และเพื่อนสนิทของพี่มน เพราะเธอมีเพื่อนมากกว่าผมหลายเท่าตัวนักที่กำลังคุยและพยายามให้พี่มน ดื่มฉลอง ตอนนี้พี่มน ได้กลายเป็นภรรยาของผม อย่างเป็นทางการแล้ว จะเหลือก็เพียงพิธีการส่งตัวเข้าห้องหอเท่านั้นเองที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้าแต่สำหรับพวกเราสองคนคงไม่ใช่เรื่องสำคัญนักเพราะเราทั้งสองผ่านการส่งตัวกันและกันมานานแล้วนั่นเอง

"แม่  ฝากมน ด้วยนะลูก" คุณแม่ของมน พูดกับผมพร้อมกับลูบหลังของผมด้วยความเอ็นดู
"ครับ แม่"ผม เอ่ยตอบ
"แม่ขอให้หนูมีความสุขนะ มน แม่ฝากลูกดูแลเติม ด้วยนะมน แล้วก็ส่วนเรานะเติม ดูแลเอาใจใส่อย่าปล่อยปละละเลยมน เค้านะ" แม่ของผม เอ่ยพูดกับมนและหันมาพูดกับผม
เมื่อคุณพ่อคุณแม่ของทั้งผมและมน อวยพรให้กับผมกับมนจบแล้วก็ออกจากห้องไปพร้อมกับพี่สาวของผมและเหล่าญาติๆ ก่อนจะหันมากำชับพวกเราว่าห้ามออกจากห้องจนกว่าจะเช้านะ

แล้วในที่สุดตอนนี้เราทั้งสองเข้ามาอยู่ในห้องหอแล้ว  ขณะที่เรากำลังมาตรวจสอบกล่องใส่ซองช่วยงานและสมุดอวยพรกันอยู่นั้นผมก็ต้องรู้สึกประหลาดใจในสิ่งที่ผมเจอ ภายในสมุดอวยพรนั้นเมื่อหน้าหนึ่งนั้นมีข้อความจากแขกที่มาร่วมลงนั้นมีลายมือที่ผมรู้สึกคุ้นเคยดีเขียนข้อความอวยพรมาสั้นๆว่า

' โชคดีนะ รักกัน มีความสุขนะ  จิวรา'

เป็นลายมือของพี่จิว ลายมือที่ผมคุ้นเคยมาตลอดหลายปีขณะตอนทำงานร่วมกัน ผมอดแปลกใจไม่ได้เธอมาได้อย่างไรถึงแม้มันจะไม่ยากเลยที่เธอจะรู้ได้จากคนรอบข้างของเธอเพราะบางคนเช่น พี่ต้อย ผมก็ส่งการ์ดเชิญไปให้แกหรือแม้แต่พี่เดือน หรือพี่ๆน้อง ที่ผมสนิททางฝ่ายบริการลูกค้าก็ทราบเรื่องการแต่งงานของผมกับพี่มน  เช่นกัน แล้วจังหวะนั้นเองพี่มน ก็ร้องออกมา
"เติม ใครไม่รู้ใส่ซองมาตั้งหนึ่งหมื่นแน่ะ หน้าซองก็ไม่มีชื่อแขก"
ผมที่ได้ยินก็นึกถึงเมื่อครั้งอดีตขึ้นมาทันที
.
.
.
ขณะที่ผมและพี่จิว เราทั้งสองนั่งคุยสัพเพเหระไปเรื่อยกันอยู่บนโต๊ะทำงาน วันนั้นเป็นก่อนที่พี่จิวและผม เรายังไม่ได้พบเหตุการณ์ ของ พิงค์ ที่รีสอร์ทรายวันแห่งนั้น และเรื่องของผมกับมน ยังเป็นความลับกันอยู่มีเพียงพี่จิว เท่านั้นที่รู้สถานะของผมกับมน เพียงคนเดียวในบริษัท

"เติม เลือกไปสักคนเถอะ พี่เห็นแล้ววุ่นวาย" พี่จิว เอ่ยขึ้นมาเฉย ขณะก้มหน้ากำลังเซนต์เอกสาร

"เลือก อะไรพี่"  ผมเอ่ยถามด้วยยังไม่ทันคิดอะไร

"ก็ยายนมใหญ่กับยายมน น่ะ เห็นแล้วขัดใจ" พี่จิว เอ่ยถึง พิงค์ ที่เธอเรียกว่ายายนมใหญ่ด้วยขนาดหน้าอกของพิงค์ ที่จะลอยเด่นกว่าอวัยวะส่วนอื่นทุกทีที่เธอมาหาผมที่ฝ่าย

"ขัดใจยังไงพี่ ผมงง" เอ่ยถามต่อ ถึงจะรู้อยู่ว่าเธอไม่ค่อยอินกับพิงค์ เท่าไหร่อยู่แล้ว

"ไม่รู้ซินะ กับยายนมใหญ่ พี่รู้สึกไม่ลงตัวกับเติม น่ะ ไม่รู้ฃิ มันอธิบายไม่ถูก" พี่จิว เอ่ยอธิบาย

"พิงค์ เค้าแบบนี้แหล่ะคนอื่นมองอาจคิดว่าเค้าหยิ่ง แต่จริงๆไม่นะ" ผมเอ่ยแก้ให้พิงค์ แฟนของผมในโลกแห่งความจริงในขณะนั้นแทน

"เอาเถอะๆ แล้วแต่เดิม แต่ถ้าเติมแต่งกับยายมนเมื่อไหร่ พี่ใส่ซองให้เลยหมื่นนึง บอกไว้เลย" พี่จิว เอ่ยออกมาเพราะถึงอย่างไรเธอก็รักและเอ็นดู มน มากกว่าพิงค์ อยู่แล้วจากความสนิทสนมและคุ้นเคยกันมากับ มน

"เวอร์ไปพี่หมื่นนึง"  ผม เอ่ยพลางทำเสียงว่าไม่เชื่อที่เธอพูดมา
.
.
.
ความจำของผมเมื่อครั้งนั้นผุดขึ้นมาจังหวะเดียวกันที่ มน ก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง
"ซองนี้ ก็ตั้งหมื่นแน่ะ ใครน้า" แล้วเธอก็พลิกหน้าซองขึ้นมามันเขียนว่า
 'เติม น้องรัก พี่เหลียง'
"ใครอ่ะเติม พี่เหลียง" มน เอ่ยถาม
ผมที่ได้ยินถึงกับสะดุ้งเพราะผมไม่ได้แจกซองแต่งงานให้แก เพียงแต่คุยบอกกันผ่านไลน์เท่านั้น ผมไม่คิดว่าแกจะมางานด้วยซ้ำ พลางคิดในใจ
'แล้วผมจะโดนข้อหาฟอกเงินไหมเนี่ย' แล้วผมก็เอ่ยตอบมนไป
"พี่คนรู้จักที่เป็นตำรวจของเติมเองแหล่ะ"
แล้วผมก็หันมาช่วย มน เปิดซองเงินช่วยด้วยกันภายในกล่องรูปหัวใจนั้นมีเงินในซองตั้งแต่ 500-5,000 บาทเป็นส่วนใหญ่ตามระดับความสัมพันธ์ จะมีที่มากกว่านั้นก็จะเป็นเฉพาะญาติๆ ของผมและมน เท่านั้นที่จะให้ระดับหมื่นหรือแสน อย่างน้าหรืออาของผมและมนก็จะใส่ขั้นต่ำมาคนล่ะหนึ่งหมื่นบาท  กว่าพวกเราสองคนจะจัดการเรื่องนี้เสร็จก็เกือบเที่ยงคืน เงินช่วยที่เป็นเงินสดรวมแล้วกว่าสามแสนกว่าบาท ไม่รวมพวกเช็คเงินสดหรือแคชเชียร์เช็คอีกหลายแสนบาทอีกจำนวนหนึ่ง สำหรับงานที่ผมจัดที่มีขนาดไม่ใหญ่นักกับซองที่แจกไปกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบซอง


หลังจบภารกิจทุกอย่างผมก็มานั่งทีโซฟาภายในห้องหอ เอ่ยกับ มน ขึ้นมา
"วันนี้มน สวยมากเลยรู้ตัวไหม" สายตาของผมจ้องมองที่ใบหน้าของ มน อย่างไม่คลาดสายตา
"ขอบคุณค่ะคุณสามี" พี่มน ตอบแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ผม
"หรือว่าเป็นเพราะชุดเจ้าสาวนะ" ผม แกล้งเอ่ยแซวพี่มน ที่ตั้งแต่เวลานี้เป็นต้นไปสถานะอย่างเป็นทางการของเธอจะไม่ใช่รุ่นพี่ของผมอีกต่อไป ผมที่เกิดความรู้สึกอยากจะกลืนกินเธอคนนี้ไปทั้งตัวเสียให้ได้ แม้ว่าเราจะเคยมีอะไรกันมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วก็ตาม แต่ทำไมคืนนี้ผมถึงได้รู้สึกตื่นเต้นกว่าปกติก็ไม่รู้
"ชะ...ใช่ซิ เป็นเพราะชุด แหล่ะมน ว่า" พี่มน ตอบกึ่งประชด

"ถ้างั้นก็ถอดชุดออกสิ เดี๋ยวเติม จะได้เทียบดู 555" ผมเอ่ยแซวพี่มนต่อ

"บ้า" พี่มน ตอบมาสั้นๆ

ผมส่งสายตาหื่นให้อีกฝ่ายรับรู้ ว่าในอีกไม่นานเธอกำลังจะโดนผมจะเชยชมไปทั้งตัว เมื่อผมอ้าแขนเพื่อกางกอดเจ้าสาวของผม

"เดี๋ยวก่อน เติม ขอมน ล้างเครื่องสำอางค์ออกก่อนค่ะ" พี่มนตอบสั้นๆ

แล้วเธอเดินตรงไปยังห้องน้ำ ตอนนี้ภายในห้องน้ำพี่มน ที่กำลังคิดถึงว่าอีกไม่กี่นาที ผมกำลังจะเข้ามาทำหน้าที่เจ้าบ่าวให้สมบูรณ์แบบอย่างเป็นทางถูกต้องตามกฎหมาย ส่วนตัวเธอเองก็ต้องทำหน้าที่เจ้าสาวด้วยเช่นกัน เธออดคิดถึงเรื่องราวตลอด 4 ปีมานี้ไม่ได้ว่าเธอถ้าวันนั้นวันที่เติม เอ่ยชวนเธอไปค้างที่ปากช่อง ถ้าเธอไม่ตัดสินใจแบบนั้นไปเธอก็คงไม่มีวันนี้เกิดขึ้น แล้วเธอก็มีรอยยิ้มออกมาพลางมีความคิดในหัวออกมา ' เติม มน รักเติม เหลือเกินนะ รู้ไหม' เธอคิดในใจ

"มน แม่มน โทรมา" ผม เอ่ยพลางเปิดแง้มประตูห้องน้ำแล้วยื่นโทรศัพท์มือถือให้พี่มน

"ค่ะแม่ ว่ายังไงคะ" มน เอ่ย

"โทษทีนะ มน ที่แม่โทรมารบกวน เติม เค้าจะว่าแม่ไหมเนี่ย โทรมาแบบนี้"  แม่ของพี่มน เอ่ยด้วยความที่ลูกเขยจะต่อว่าเธอว่ามาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า

"ไม่มีอะไรหรอกแม่ มน เข้าห้องน้ำอยู่ ว่าแต่มีอะไรคะ" พี่มน เอ่ย

"ก็คือพรุ่งนี้ น้าตุ้ม แกจะบินกลับเชียงใหม่ตอนบ่ายเลย ก็เลยอยากเจอลูกน่ะเห็นว่าจะมีอะไรให้ แม่ถามว่าอะไรก็ไม่บอก" แม่ของพี่มน พูด

"อ๋อ ได้ค่ะ มน สายๆ มน ไปหาน้าตุ้ม เอง" 
พี่มน เอ่ย ก่อนจะวางสายไป พี่มน ที่เกิดเปลี่ยนใจเธอก็ เอ่ยขึ้น

"เติม มน ขออาบน้ำก่อนแล้วกันนะ "

"อืม ตามใจแล้วกันงั้น เติม วางชุดนอน มน ไว้ให้หน้าห้องน้ำนะ" ผม เอ่ยบอก พี่มน ไป

"ขอบคุณค่ะ คุณสามีที่รัก" พี่มน เอ่ยแล้วหันมาเช็ดเครื่องสำอางค์จากใบหน้าของเธอออกต่อ จนผ่านไปเกือบห้านาที

พี่มน ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ มาถอดชุดเจ้าสาวที่เธอสวมอยู่ออกแล้วไปหยิบชุดนอนที่ผมเตรียมไว้ให้ ที่เป็นชุดนอนเดรสสายเดี่ยวผ้าซาตินมันลื่นซีทรูสีขาว เห็นอย่างนั้นเธอก็ถึงกับนึกขำอยู่ในใจ ว่าต่อไปนี้เธอคงต้องใส่อะไรอย่างนี้ตลอดไปแล้วซินะเวลานอน สมัยอยู่ที่คอนโดเธอมักจะใส่แค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นนอนเท่านั้น จะมีแต่ตอนที่ เติม มาค้างด้วยเธอถึงจะใส่อะไรแบบนี้ แล้ว มน ก็ถือเดินเข้าห้องน้ำไป
ผ่านไปเกือบยี่สิบนาที พี่มน ก็ออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนเดรสสายเดี่ยวผ้าซาตินมันลื่นซีทรูสีขาว ตามที่สามีเตรียมไว้ให้เธอ ภายใต้ชุดนอนนั้นเธอไม่ได้สวมชุดชั้นในไว้ภายในทั้งชิ้นบนและชิ้นล่างจนหัวถันบนยอดทรวงอกทั้งสองดันผ้าจนนูนขึ้นมาชัดเจน แต่พอเธอก้าวเดินออกมาจากห้องนี้ภาพที่เธอเห็นก็ราวกับช็อตฟีล เมื่อเห็นเจ้าบ่าวนอนหลับกรนออกมาเบาๆบนเตียงซะอย่างนั้นโดยยังคงอยู่ในชุดเจ้าบ่าวอยู่แบบนั้น

พี่มน ก้าวขึ้นไปบนเตียง ก้มลงหาเจ้าบ่าวของเธอ แล้วเอ่ยอย่างน่าเอ็นดู
"ก๊อก ก๊อก คุณสามีคะ มานอนอะไรคะ มน อาบน้ำเสร็จแล้วนะ"

ผมที่ลืมตาตื่นขึ้นมาแวบแรกที่ผมเห็น มน ในชุดนอนซีทรู เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน ทำเอาความต้องการในตัวของผมมันพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที ผมขยับร่างขึ้นซุกใบหน้าลงที่ซอกคอขาวสูดกลิ่นกายที่หอมละมุนอย่างชื่นใจ

"หอมจัง" ผมเอ่ยเสียงกระเส่า มือของผมก็เริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้ไปทั่วร่างของพี่มน

"ไปอาบน้ำก่อนเถอะเติม" พี่มน เอ่ยบอกขณะที่ผมก็ยังคงรุกเร้าลูบไล้ซุกไซร้ไม่หยุด

"เอาไว้ เติม ค่อยอาบทีเดียว ดีกว่าไหม" ผม เอ่ย ก่อนก็จับร่างของพี่มน หมุนตัวมาสบตากัน ก่อนจะจับร่างวางลงบนเตียง จัดการเปลื้องผ้าตัวเองออกจนเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว ส่วนท่อนลำนั้นก็แข็งตัวพร้อมเต็มที่แล้ว

 "อ๊ะๆ อ่า เติม"

พี่มน ร้องออกมาพร้อมกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ตัวสั่นเทา เมื่อโดนนิ้วของผมสอดใส่เข้าไปในร่องสวาทของเธอทันที และไม่ใช่แค่นั้นหน้าอกหน้าใจที่มีหัวนมของเธอนูนดันชุดนอนนั้น ก็ถูกลิ้นของผมเลียไปมาวนอยู่ภายนอกไม่หยุด ทำเอาพี่มน ต้องแอ่นหน้าอกขึ้นรับ หลับตาพริ้ม มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนเอาไว้เพื่อระบายความเสียวซ่าน
 "คราวนี้เติม เอาจริงแล้วนะ" เสียงผมเอ่ยขณะจ้องมองใบหน้าขาวๆของพี่มน เธอเม้มปากเอาไว้ราวกับเพื่อเตรียมรับมือกับกามกิจในช่วงต่อไปที่กำลังจะถาโถมเข้ามา
"อ๊ะ... อื้อออ" เมื่อพี่มน ที่ส่งเสียงร้องออกมา ผมก็ดูดกลืนเสียงพวกนั้นด้วยการประกบปาก เข้าจูบอย่างดูดดื่ม ขณะส่งท่อนลำเข้าไปในร่องสวาทของ เธอจนสุด แล้วแช่เอาไว้ ความคับแน่นในแบบที่คุ้นเคยในตอนนี้ทำให้เธอต้องหาที่ลงด้วยการเอาเล็บจิกลงบนที่นอนจนผ้าปูที่นอนแทบขาดแล้วผมก็เริ่มขยับบั้นเอวซอยกระแทกเข้าไปใส่ร่องสวาทของ มน ให้แรงและเร็วยิ่งขึ้น ให้สมกับความต้องการของผมและเพื่อตอบสนองความเร่าร้อน และความต้องการของพี่มน ในตลอดค่ำคืนนี้ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนสถานะจากพี่มน มาเป็น มน ภรรยาของผมตามกฎหมายในวันรุ่งขึ้น
.
.
.

 
11.07 น.
"กริ้งๆๆ..."
เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของ มน ดังขึ้น
"สวัสดีค่ะ เรียนสายใครคะ ตอนนี้คุณนฤมล ไม่อยู่ค่ะ" แอน รับสายโทรศัพท์แทนหัวหน้าของเธอ
"อ้าว แอน เหรอ พี่เติม เอง" ผม เอ่ยทัก
"อ้าว พี่เติม หรือค่า ตอนนี้พี่มน ติดประชุมน่ะพี่" แอน บอกสาเหตุให้ผมทราบ
"อ๋อ มิน่าพี่โทรไปเห็นเค้าไม่รับสาย เลยเป็นห่วง มน คงปิดเสียงมั้ง" ผม เอ่ย
"แหมหวานจังนะคะคุณพี่เติม น้องแอน ล่ะอิจฉาพี่มน จัง" แอน เอ่ยแซวก่อนจะเอ่ยต่อ
"คงงั้นแหล่ะพี่ พี่มน แกคงปิดเสียงมือถือไว้ ว่าแต่มีอะไรด่วนไหมพี่ แอน จะได้ให้น้องที่แผนกเข้าไปบอกแก"  แอน เอ่ยขันอาสาจะช่วยเหลือให้ทันที
"ไม่ๆ ไม่มีอะไร ไว้พี่โทรมาใหม่ก็ได้" ผมเอ่ย
"ค่ะ พี่" แอน เอ่ย
"งั้นพี่รบกวนแอน แค่นี้แล้วกัน" ผม ตอบเธอไป
"ค่ะพี่ มีอะไรให้แอน ช่วยก็บอกแล้วกันค่ะ สวัสดีคะ" แอน เอ่ยแล้ววางสายไป
.
.
.

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[zezebee12]

น้องแอนมาแล้ว

[Prasard Komkum]

ต้องเจอน้องแอนละมั้ง

[KonMol2]

แปลกๆน้าหลังแต่งงาน จะเกิดอะไรขึ้น

[bybee]

น้องเติมแต่งงานแล้ว

[testman]

ในที่สุดก็มาลงเอยกับมนจนได้ ว่าแต่ แต่งงานแล้ว อย่าไปเถลไถลมาก มันไม่ดีแล้ว

[Skyioi]

ขอบคุณครับ
จะจริงจังแล้วเหรอ

[banana_nakrab]

ทำไมรู้สึกแปลกๆ มนกับน้า

[pankea]

เติมแต่งงานกับมนคาดว่านอกจากเริ่มต้นชีวิตคู่แล้วอาจมี"ชะตาสวาท"กับสาวอื่นเช่นแอนอีกหรือเปล่า

[n_neng]

แอนอย่าเล่นกับเติม เดวมีเสียวนะ

[bigaud]

ทำไมรู้สึกแปลกๆ มนกับน้า

น้าผู้หญิง นะครับ 

[Ukj555]

น้องแอนโดนแน่

[siam4long]

เหมือนมนมีอะไรแปลกๆ

[คนริมทาง]

จะเกิดอะไรขึ้นกับมนอีกนะ

[schareon]

ชื่อเรื่องชะตาสวาท โชคชะตาก็พามาเจอน้องแอนอีกจนได้