🧡 XONLY 🧡

น้องเปิ้ลนักศึกษาปีหนึ่งแห่งคณะสาวสวยมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เธอผู้ครองตำแหน่งเฟรสชี่คณะและรองเฟรสชี่มหาลัย และเป็นที่หมายปองของทั้งรุ่นพี่และรุ่นเดียวกัน เปิ้ลเป็นสาวน้อยที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ละวันที่เปิ้ลมาเรียนจะเป็นเป้าสายตาของทุกคน เมื่อเธอเดินผ่านมาทุกคนจะมองมายังเธอทันที ไม่เฉพาะผู้ชายเท่านั้น แม้กระทั่งผู้หญิงด้วยกันเอง ก็ยังมองด้วยความตะลีง ไม่ใช่แค่เพราะความสวย ใส น่ารักของเปิ้ลเท่านั้น แต่รวมไปถึงความเซ็กส์ซี่ และความกล้าที่จะแต่งกายด้วยชุดที่ล่อแหลมถึงขนาดนั้น ถึงขนาดที่ว่าบางวันกระโปรงที่เปิ้ลใส่สั้นมากจนเห็นกางเกงในโผล่ออกมาใหทั้งรุ่นเพื่อนรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ มองด้วยอาการน้ำลายไหลตามๆกัน

และนอกจากความสดใสและความมั่นใจในตัวเองที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอแล้ว เธอยังมีความใจกว้างโอบอ้อมอารีเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวเธอไปอีกอย่างหนึ่ง

ในวันแรกของการเรียนในชีวิตนักศึกษาของเปิ้ล เปิ้ลยังคงปฎิบัติตามระเบียบโดยการสวมชุดนักศึกษานุ่งกระโปรงยาว แต่ด้วยสโลแกนส่วนตัวของเปิ้ลคือ "ใครอยากดูก็ให้ดูไป ช่วยอะไรได้ก็ช่วยให้เต็มที่"

วันนั้นเปิ้ลจึงใส่กระโปรงยาวที่บางใสจนแทบจะมองทะลุไปอีกด้านได้ชัดเจน ก้าวแรกที่เปิ้ลเดินเข้าห้องแล็กเช่อร์ ยังไม่มีใครสนใจเท่าไหร่นักเพราะเดินเข้าทางหลังห้อง เปิ้ลเลือกนั่งเก้าอี้ที่ใกล้กับเพื่อนที่รู้จักกันตอนเข้าเชียร์ซึ่งก็มีด้วยกัน 4 คน คือ นุ่น แพร แจ๊ก และโจ

คำแรกที่เธอทักเพื่อนทั้ง 4 คือ "สวัสดีค่ะ" พอเพื่อนทุกคนทักตอบเปิ้ลก็ลดตัวลงนั่ง วางกระเป๋าใบเล็กไว้บนเก้าอี้ เผยให้เห็นกางเกงในสีชมพูลายลูกไม้ไต้กระโปรงที่บางใสอย่างชัดเจน

นุ่นกับแพรเองไม่ได้สนใจสักเท่าไร่นัก แต่โจที่เป็นผู้ชาย ถึงแม้จะเป็นเพื่อนกัน ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายตามองมาที่ช่วงล่างของเปิ้ล แถมบ่อยครั้งจนเปิ้ลสังเกตเห็น

"มีอะไรเหรอคะ โจ" เปิ้ลเริ่มถามเพราะเห็นเพื่อนมีอาการผิดปกติ

"อะ เปล่า ไม่มีอะไร " โจตอบอย่างไม่รู้จะพูดยังงัยด้วยอาการแข็งทั้งตัวทั้งอาวุธของตน

"ฮือ ไม่จริงค่ะ ดูโจไม่มีสมาธิเรียนเลยค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ"เปิ้ลถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง ในขณะที่เพื่อนทั้ง 4 คน คิดในใจเหมือนกันว่า ที่ไม่มีสมาธิเพราะเธอนั่นแหละ

"เปล่า เราไม่มีอะไรจริงๆ" โจพยายามผลักพาระ

"อืม ถ้าโจไม่กล้าพูดตรงนี้ งั้นโจไปคุยกับเปิ้ลข้างนอกก็ได้นะคะ" เปิ้ลพูดพลางลุกออกจากเก้าอี้ แสงแดนที่ลอดผ่านกระจกหน้าต่าง ได้ลอดผ่านประโปรงของเปิ้ลด้วย ทำให้มองเห็นกางเกงในเปิ้ลชัดยิ่งขึ้น

"มากับเปิ้ลสิคะ" เปิ้ลสกิดโจแล้วก็เดินดุ่ยๆไปก่อนเหมือนบีบบังคับให้โจต้องตามไป เมื่อออกมาจากห้อง เป็นบริเวณระเบียงที่ไม่มีคนอยู่เพราะทุกคนกำลังเรียน "ทีนี้ก็ไม่มีใครแล้วนะคะ โจบอกเปิ้ลได้มั้ยค่ะ มีอะไร"เปิ้ลถามย้ำอีกครั้งด้วยความเป็นห่วงเพื่อน "มัน..เอ่อ..คือ.."โจอ้ำอึ้งได้สักพัก แต่ด้วยความที่มองไปรอบๆแล้วไม่เห็นใคร เห็นว่าปลอดภัย จึงได้พูดออกมาอย่างไม่เต็มปากเต็มคำ " ก็..เอ่อ..กางเกงในเปิ้ล...เอ่อ...เห็นชัดเลย.." โจพูดออกมาในที่สุด " แล้ว..ยังงัยเหรอคะ..โจไม่สบายรึเปล่าคะเนี่ย เปิ้ลช่วยได้มั้ย" เปิ้ลยังคงถามกลับด้วยข้อความที่อินโนเซ้น " ก็..คือ...ปล๊าว..ไม่มีไร..มัน..แข็ง" โจพูดออกมาในที่สุดแล้วรีบกล้มหน้าด้วยอาการหน้าแดงไม่กล้าสู้หน้าเปิ้ลที่พูดออกไปอย่างนั้น " หมายความว่าควยโจแข็งใช่มั้ยค่ะ อยากเอากับเปิ้ลใช่มั้ยคะ โธ่..ก็แล้วทำมัยไม่บอกเปิ้ลตั้งแต่แรกล่ะคะ ยังงัยโจกับเปิ้ลก็เพื่อนกันนะคะ ปล่อยให้เปิ้ลเป็นห่วงตั้งนาน" โจแทบไม่เชื่อหูตัวเองกับคำที่ได้ยินจากปากผู้หญิงที่น่ารักสดใสขนาดนี้ว่าจะพูดคำนี้ออกมาได้ แล้วเปิ้ลก็ผลักโจเซไปพิงกำแพงระเบียง แล้วเปิ้ลก็จัดการรูดซิบโจแล้วควกควยโจออกมาทันทีทำให้โจตกใจสดตัว "เฮ้ย เปิ้ล" "เดี๋ยวเปิ้ลทำให้รู้สึกดีขึ้นนะคะ จะได้เรียนต่อได้" ในตอนแรกโจคิดว่าคงได้ฟันเปิ้ลแน่นอน แต่ผิดคาด เปิ้ลนั่งพับเพียบลงกับพื้นอย่างเรียบร้อยดุจกุลสตรีไทยไม่มีผิดแล้วก็จัดการอมควยโจอย่างไม่หยุดยั้ง ทำเอาโจเผลอกระเด้าปากเปิ้ลอย่างลืมตัว จนกระทั้งโจน้ำแตกเต็มปากเปิ้ล

"รู้สึกดีขึ้นแล้วรึยังคะ"

"อ่า ครับ ดีขึ้นแล้วครับ" โจตอบอย่างเขินสุดๆ

"งั้นก็เข้าเรียนต่อกันเถอะค่ะเดี๋ยวจะเรียนไม่ทัน" เปิ้ลตอบอย่างยิ้มอย่างไรเดียงสา

"เอ่อ เปิ้ล ขอโจเย็ดเปิ้ลได้มั้ย"โจรีบยื้อเปิ้ลเข้าข้างกำแพงเหมือนจะปล้ำอย่างหน้ามืดเหมือนผีร้ายครอบงำ

"อย่าพึ่งเลยค่ะโจ ยังงัยเราก็พึ่งรู้จักกันนะคะ เข้าเรียนก่อนเถอะค่ะ"

แล้วโจก็รู้สึกเหมือนศีลธรรมวิ่งชนอย่างจังทำให้ตาสว่าง " เอ่อ ครับ" แล้วโจก็ปล่อยมือจากเปิ้ล เดินเข้าห้องเรียน โดยเปิ้ลเดินแซงไปก่อน ก่อนจะเข้าประตูห้องเรียนไปนั้น โจได้รวบรวมความกล้าอย่างเต็มที่ "เอ่อ เปิ้ล โจขอบคุณเปิ้ลมากนะ และก็ขอโทษมากๆด้วย" "ไม่เป็นไรค่ะโจ ทีหลังถ้ามีอะไรก็คุยกันได้นะคะ ยังงัยเราก็เพื่อนกันค่ะ " เปิ้ลตอบยิ้มๆแล้วก็เดินกลับไปนั่งเก้าอี้ตัวเดิม ส่วนโจกลับรู้สึกขอบคุณสวรรค์ทำให้ตัวเองตาสว่าง สารถชั่งใจได้ทันก่อนที่จะทำอะไรยอดหญิงที่แสนดีคนนี้ไป ซ้ำยังคิดด่าตนเองในใจด้วยว่า "ตัวเองไม่เหมาะสมกระทั่งที่จะเป็นแฟนเปิ้ลเสียด้วยซ้ำ แต่เปิ้ลยอมรับเป็นเพื่อนก็นั่บว่าปราณีกับตัวเองมากแล้ว " ด้วยความคิดนี้ที่ผุดเข้ามาในสมองโจ ทำให้โจแทบไม่กล้านั่งเก้าอี้ตัวข้างเปิ้ลเสียด้วยซ้ำ โจจึงแยกตัวไปนั่งตัวอื่น "อ้าว ไปนั่งไหนคะโจ" "เอ่อ นั่งข้างหน้าน่ะ โจสายตาไม่ค่อยดี" โจแก้ตัวน้ำขุ่นๆ "ค่ะ" เปิ้ลตอบแล้วก็อยู่กับเพื่อนสามคนที่เหลืออย่างไม่ได้สนใจอะไร ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้โจได้หลงรักเปิ้ลอย่างเต็มอกแล้ว แต่โจก็ตัดใจได้ในเวลาเดียวกันเพราะยังงัยเพื่อนก็คือเพื่อน

"คุยอะไรกันมาเหรอเปิ้ล" นุ่นถามด้วยความสงสัย "อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ปัญหาเล็กๆน้อยๆน่ะค่ะ" แล้วเปิ้ลก็นั่งเรียนต่อจนกระทั่งช่วงพักครึ่งก็ยังนั่งคุยกับเพื่อนต่อปล่อยให้เพื่อนคนอื่นที่ไปยืดเส้นยืนสายเดินผ่านมา แล้วก็ชายตามองกางเกงในของเปิ้ลที่ไม่ต้องใช้ความพยายามมากก็ได้เห็นอย่างเต็มตาแล้ว
วันนี้เปิ้ลยังคงเป็นเปิ้ลที่น่ารักของเพื่อนๆทุกคนเหมือนเดิม เปิ้ลยังคงคุยเล่นกับเพื่อนๆทุกคนได้ตามปกติ เว้นแต่โจคนเดียวที่ไม่ยอมแม้แต่จะให้เปิ้ลเห็นหน้า ทุกครั้งที่เพื่อนหรือเปิ้ลถามสาเหตุ โจก็เลี่ยงว่าไปกับแฟน เรื่องก็จบ

ในสัปดาห์แรกนั้น นักศึกษาหญิงทั้งหลายยังคงมีความเป็นเด็กม.ปลายอยู่ แทบทุกคนจึงยังสวมกระโปรงยาวไปเรียนด้วยกันทั้งนั้น ซึ่งก็รวมทั้งเปิ้ลด้วย แต่กระโปรงของเปิ้ลทุกตัว แม้จะเป็นกระโปรงยาวแต่ก็ยังมีอะไรพิเศษจนทำให้เพื่อนร่วมห้องที่เป็นผู้ชายหรือแม้แต่ เพื่อนผู้หญิงบางคนไม่เป็นอันเรียน เหมือนเช่นที่เปิ้ลใส่มาเรียนในวันแรกและวันนี้

กระโปรงที่เปิ้ลเลือกใส่ไปเรียนในวันนี้เป็นกระโปรงที่น่ารักกิ๊บเก๋น่าดู ก็เป็นกระโปรงยาวแบบแหวกเหมือนคนอื่นๆ แต่แหวกของเปิ้ลมันลึกจนถึงหัวประโปรง เวลานั่งแต่ละทีกระโปรงจะตกจนเห็นก้นขาวจั๊วะกับกางเกงในสีหวานเลย ยิ่งตอนเช้า เปิ้ลไปกินข้าวที่โรงอาหารกับเพื่อน ก็ยิ่งทำให้เปิ้ลกลายเป็นเป้าสายตาอย่างช่วยไม่ได้ และยิ่งก่อนเดินเข้าตัวโรงอาหาร ลมได้พัดมาอย่างแรง ทำเอาเปิ้ลคว้ากระโปรงตัวเองไว้แทบไม่ทัน จนเพื่อนๆพากันร้องว้ายทันทีที่กระโปรงเปิ้ลเผยให้เห็นกางเกงในตัวเล็กมีขนโผล่ประปราย เปิ้ลได้แต่คว้ารีบปิดไว้แล้วพูดแค่คำเดียว "อุ๊ย ช่างมันเถอะค่ะ" แล้วก็ยิ้มอย่างน่ารัก ทำเอาผู้ชายทั้งโรงอาหารหื่นไปตามๆกัน

ในตอนเช้านั้นเปิ้ลมีเรียนชั่วโมงเดียวก่อนที่จะว่างอีกหนึ่งชั่วโมงแล้วเรียนอีกวิชา ในระหว่างชั่วโมงที่ว่างนั้นเปิ้ลกับเพื่อนในกลุ่มเลือกที่จะไปนั่งเล่นคุยกันที่สนามหญ้าริมบึง ซึ่งก็มีราว5-6คนด้วยกัน แล้วก็เอาการบ้านมาทำกัน ระหว่างที่กำลังทำการบ้านอยู่นั้น นุ่นก็เหลือบไปเห็นเปิ้ลและได้สังเกตว่าเปิ้ลนั่งไม่ระวังเลย คือนั่งชันเข่าแต่กระโปรงที่แหวกลึกจนถึงก้นถึงหัวกระโปรงได้ตกลงมากกองที่บริเวณสะโพก เผยให้เห็นเรียวขาที่ขาวกลมกลึง แถมยังมีหมอยโผล่ออกมาจากกางเกงในแพลมๆด้วย เพื่อนทุกคนเห็นเหมือนกันแต่ไม่กล้าที่จะพูดโดยเฉพาะเพื่อนผู้ชายที่หน้าแดงและควยแข็งไปตามๆกัน จึงเป็นหน้าที่ของนุ่นสาวห้าวที่สุดในกลุ่มเป็นคนปริปากพูด

"เอ่อ เปิ้ล นั่งระวังหน่อยสิจ๊ะ หวอออกแน่ะ " นุ่นพูดออกมาอย่างสุดจะทน

"อะไรนะคะ นุ่น" เปิ้ลยังถามกลับอย่างสงสัย "บอกว่าหวอเธอออก" นุ่นย้ำอย่างเบื่อหน่าย "อุ๊ย อ๋อ ช่างมันเถอะค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ" "ไรกันเปิ้ล เธอจะแกล้งพวกผู้ชายรึงัย ดูสิ ตัวแข็งกันหมดแล้ว ไม่ใช่ควยแข็งกันทุกคนแล้วเหรอนั่นน่ะ" นุ่นพูดอย่างไม่อายปาก พูดจบเพื่อนก็หัวเราะกันคลืน "ก็แหม "เปิ้ลพูดพลางหัวเราะคิกๆ "ทำเหมือนไม่เคยเห็นกันอย่างนั้นแหละ หีเปิ้ลก็เหมือนหีทุกคนแหละค่ะ เปิ้ลก็ไม่เห็นจะเห็นจะมีอะไรแตกต่างนี่คะ " เปิ้ลพูดจบนุ่นก็ตบหัวเปิ้ลซะทีนึง " เหรอ อืม แต่ว่าก็ว่าเถอะ หีเปิ้ลนี่ก็น่าจับมากเลยนะ " นุ่นพูดแหย่สาวน้อยไร้เดียงสาประจำกลุ่ม "ก็ลองจับดูก็ได้นี่คะ "พอเปิ้ลพูดเปิดโอกาส นุ่นเลยจู่โจมทันทีด้วยความมันเขี้ยวมานาน "เป็นยังงัยบ้างคะนุ่น " "ก็นุ่มมือดี แล้วเธอไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอเปิ้ล" "ไม่ค่ะ ก็จั๊กจี้เฉย" เปิ้ลสบัดผมแล้วก็ก้มมองมือนุ่นที่กำลังลูบคลำหีเปิ้ลอย่างมันมือ ท่ามกลางสายตาเพื่อนๆที่นั่งตัวเกรงกัน "เหรอ แค่จั๊กจี๊เหรอ งั้นลองแบบนี้ดู" "แบบไหนคะ" เปิ้ลยังถามไม่ทันขาดคำ นุ่นก็ล้วงเข้าไปในกางเกงในนุ่นแล้ว "อุ๊ย" เปิ้ลร้องเบาๆ "ทีนี้รู้สึกงัยมั่งล่ะ" นุ่นถามพลางแหย่หีของเปิ้ลพยายามควานหาแตดให้เจอ " ก็รู้สึกดีแปลกๆค่ะ เดี๋ยวนะคะ เปิ้ลมองไม่เห็น"เปิ้ลเปลี่ยนท่านั่งเป็นนั่งพับเพียบแล้วแง้มขอบกางเกงในตัวเองออกเพื่อให้เห็นชัดๆ ว่านุ่นทำอะไรกับตนถึงได้รู้สึกดีแบบนี้ พอเปิ้ลแหวกกางเกงในตัวเองออก เพื่อนทุกคนก็ล้อมวงเข้ามาทั้งเพื่อหวังจะบังให้ทั้งเพื่อจะดูของจริง "แล้วทีนี้รู้สึกยังงัยมั่ง ดีมั้ย" นุ่นยังคงล้วงหีเปิ้ลให้ลึกลงไปอีก "ก็ดีค่ะ ดี..ดี อะ" เปิ้ลเริ่มคราง "อุ๊ย" เปิ้ลสดุ้งสุดตัวเมื่อนิ้วของนุ่นเขี่ยไปโดนแตดอย่างจัง ตอนนี้นุ่นรู้แล้วว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังควานหานั้นหาเจอแล้ว นุ่นไม่รอช้า จัดการกับแตดเปิ้ลทันที "เป็นงัยล่ะทีนี้" "เปิ้ลเหนื่อยค่ะนุ่น" แล้วเปิ้ลก็ซบลงบนไหล่ของนุ่นด้วยอาการกระเส่าทันที" อยะ อย่าหยุดนะคะ นุ่น อะ เปิ้ล เปิ้ล อะ นุ่นคะ เปิ้ล คือเปิ้ล อ๊ะ" เปิ้ลครางเรียกชื่อนุ่นไม่ขาดสาย ตอนนี้เปิ้ลหลับตาพริ้มหัวก็ซบไหล่นุ่น ส่วนแขนทั้งสองข้าง กอดนุ่นแน่นด้วยอาการเกร็ง " นุ่นคะ ช่วยเปิ้ลด้วย เปิ้ล ๆ นุ่นคะ เปิ้ล อ๊าาาาา" นุ่นเร่งบี้แตดเปิ้ลอย่างไม่หยุดยั้ง เปิ้ลเกร็งสุดตัว แล้วอาการเกร็งก็หายไป เป็นสัญญาณบอกให้เพื่อนทุกคนรู้ว่า ตอนนี้เปิ้ลถึงจุดสุดยอดแล้ว เปิ้ลฟูบลงหนุนตักนุ่นด้วยอาการหอบสักพักก็ลุกขึ้นนั่งเหมือนเดิม แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ามาซับเหงื่อ "การบ้านถึงไหนแล้วคะ อ้าว" เป็นคำแรกที่เปิ้ลเอ่ยปากหลังจากน้ำแตกไปหนึ่งน้ำ แต่ต้องแปลกใจที่เพื่อนผู้ชายหายไปหมด เปิ้ลคิดในใจว่าคงหายไปตอนที่เปิ้ลแอบหลับสักครู่นี้ "พวกผู้ชายหายไปไหนหมดคะ "เปิ้ลยังเอ่ยปากถามต่อ " ไปชักว่าวมั้ง " ปอนตอบอย่างเบื่อหน่าย "ปะ ขึ้นเรียนกันเถอะ ถึงชั่วโมงแล้ว" ปอนชวนเพื่อนเข้าห้องเรียน "งั้นเปิ้ลขอตัวไปล้างก่อนนะคะ หีแฉะหมดแล้ว" แล้วเปิ้ลก็ปลีกตัวเข้าห้องน้ำไป
วันนี้เป็นวันหยุดที่เปิ้ลและเพื่อนๆนัดกันจะไปทำงานกลุ่มที่บ้านเปิ้ล ซึ่งเปิ้ลก็อยู่คนเดียวอยู่แล้วเพราะเป็นบ้านที่พ่อแม่เปิ้ลสร้างให้เปิ้ลอยู่ตอนรู้ว่าเปิ้ล สอบได้ที่นี่ เป็นบ้านชั้นเดียวหลังเล็กๆ เพราะเปิ้ลไม่ต้องการให้จ้างแม่บ้านมาอยู่ด้วย ขออยู่คนเดียวสงบๆ และเปิ้ลขึ้เกียจทำความสะอาด

และเพื่อนๆก็มาถึงกันแต่เช้าเพราะงานมีเยอะมากทุกคนต่างก็กลัวว่าถ้าเริ่มต้นสายจะเสร็จไม่ทัน เพื่อนยกขโยงมากันทั้งกลุ่ม ร่วม6คน มาถึงบ้านเปิ้ลเห็นเปิ้ลกำลังรถน้ำต้นไม้อยู่ และดูเหมือนว่าเปิ้ลจะพึ่งตื่นเพราะดูจากสภาพแล้ว เปิ้ลใส่แต่กางเกงในตัวเล็กๆบางๆกับเสื้อกล้ามตัวเล็กๆแค่นั้น ไม่มีชิ้นอื่นอีก ทำเอาเพื่อนๆตะลึงไปตามๆกัน โดยเฉพาะเพื่อนผู้ชายที่ควยแข็งไปตามๆกัน แต่ก็ต้องยั้งใจเพราะยังงัยซะเพื่อนก็คือเพื่อน

"หวัดดีสาวเปิ้ล" เสียงแหลมเล็กทักเปิ้ล เปิ้ลเงยหน้าขึ้นจากต้นไม้เห็นเพื่อนมากันครบเลยทักตอบ "อ้าว หวัดดีค่ะเพื่อนๆ มากันแต่เช้าเลย เปิ้ลพึ่งตื่นเองนะคะเนี่ย" เปิ้ลทักเพื่อนๆอย่างมีอัธยาศัย "จ้า ใครดูก็รู้ว่าเปิ้ลน่ะพึ่งตื่น" เปิ้ลแลบลิ้นล้อแก้เขิน "งั้นเข้ามาในบ้านกันก่อนสิคะ เดี๋ยวเปิ้ลขอรดน้ำต้นไม้ให้เสร็จก่อนนะคะ สักครู่ค่ะ" หลังจากที่นำเพื่อนเข้าไปในบ้านแล้วเปิ้ลก็รดน้ำต่อสักพัก ปล่อยให้เพื่อนๆเล่นอยู่ในบ้าน "โอ้โห นี่ยัยเปิ้ลอยู่คนเดียวเหรอเนี่ย ของเยอะกว่าของที่บ้านชั้นซะอีก" เสียงเพื่อนคนหนึ่งลำพึงขึ้นมา "ลูกคนรวย ก็อย่างนี้แหละ" "หาหนังดูรอดีกว่า"เสียงเพื่อนอีกคนเสนอความคิดขึ้น พร้อมกับเดินไปที่หน้าโทรทัศน์ "นี่ๆๆดูเรื่องนี้กัน นางเอกน่ารักดี" หนังที่หยิบขึ้นมานั้นเป็นหนังไต้หวันแต่เป็นภาษาไทย พอเปิดดูไปได้ไม่นาน สิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น หนังเรื่องที่เลือกขึ้นมาเป็นหนังกลึ่งอาร์ จึงรีบปิดเปลี่ยนเรื่องใหม่เป็นหนังฝรั่งแอ๊กชั่นธรรมดาแต่เป็นซาวแทรก "ดูก็ดูวะ ฟังไม่ออก"เสียงเพื่อนคนที่เลือกหนังบ่น

หลังจากดูดูหนังได้สักพักเปิ้ลก็เดินเข้ามาในบ้านอย่างงามระหงษ์ "เพื่อนๆคะ เตรียมงานขึ้นมาก่อนเลยนะคะ เปิ้ลขอเวลาอาบน้ำสักครู่ค่ะ" เพื่อนทุกคนสะดุ้งกับเสียงของเปิ้ลเพราะยังเกร็งกับภาพหนังอาร์ที่พึ่งผ่านสายตามา ยิ่งแล้วเมื่อมองมาทางเปิ้ลก็ยิ่งเกร็งเข้าไปกันใหญ่ โดยเฉพาะผู้ชายที่ควยแข็งอย่างห้ามไม่ได้ เพราะเปิ้ลรถน้ำต้นไม้จนเปียกไปทั้งตัว ผ้าทุกชิ้นแนบเนื้อเห็นเนื้อในเปิ้ลหมดทั้งนมทั้งหี โดยเฉพาะกางเกงในที่บางใสอยู่แล้วแนบหีเปิ้ลซะสนิดทำให้เห็นหมอยกับล่องอย่างชัดเจน แถมมีแตดโผล่ออกมาเล็กๆอีกด้วย เปิ้ลเดินผ่านฝูงเพื่อนผ่านเข้าไปในห้องอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรเหมือนเป็นเรื่องปกติธรรมดา ที่ไม่ได้ธรรมดาเลยสำหรับคนอื่นๆ

หลังจากที่เปิ้ลเดินหายเข้าไปในห้อง เพื่อนๆก็ดูหนังกันต่อ ต่างพยายามข่มใจให้ลืมภาพที่เห็นมาไม่กี่นาทีนี้ สักครึ่งชั่วโมงผ่านไปเปิ้ลกลับออกมาพร้อมกับผมที่รวบมวยเอาไว้ดูน่ารักมาก แต่ที่ดูออกจะน่ารักเกินไปคือ เปิ้ลยังไม่ได้แต่งตัว แต่ออกมาพร้อมกับกระโจมอกผ้าขนหนูผืนเล็กมา เพื่อนทุกคนมองกันตาเป็นมันแต่เปิ้ลก็ไม่ได้สนใจอะไร

"งานเรามีอะไรบ้างคะเนี่ย" เปิ้ลเริ่มเข้าเรื่องงานอย่างไม่สนใจคนอื่น ทำให้เพื่อนๆต้องพลอยตามน้ำอย่างไม่มีสมาธิกับภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าทุกวินาที แต่ทุกคนก็ต้องพยายามข่มใจเพื่อให้งานเสร็จและที่สำคัญกว่านั้น ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือเพื่อนของทุกคน ทุกคนทำงานกันบนโต๊ะตัวใหญ่อย่างตั้งใจ ตอนนี้หลายคนได้ลืมเรื่องเปิ้ลไปบ้างแล้วบางส่วน เพราะมัวคิดแต่เรื่องงานที่กลัวจะเสร็จไม่ทัน แต่นุ่นที่ดูจะเป็นสาวห้าวและเป็นคนที่เคยแหย่หีเปิ้ลจนเปิ้ลน้ำแตกมาแล้ว จิตใจกลับไม่อยู่กับงาน นุ่นแอบมองเปิ้ลอยู่หลายครั้ง โดยเฉพาะเวลาที่เปิ้ลสลับขาไขว่ห้าง เพราะเวลาเปิ้ลนั่งจะมีหมอยโผล่ออกมาจากผ้าขนหนู่ให้เห็นอยู่กระจุกหนึ่ง ที่แย่กว่านั้นคือเปิ้ลนั่งสลับไปมาบ่อยมาก แล้วสิ่งที่ทำให้โลกหยุดหมุน หัวอกเพื่อนทุกคนแทบจะระเบิด เมื่อเปิ้ลลุกออกจากเก้าอี้มานั่งพับเพียบบนพื้นเพื่อให้ทำงานถนัดขึ้น เปิ้ลนั่งอย่างไม่สนใจจะระมัดระวังอะไรทั้งนั้น ตอนนี้กระโจมอกเปิ้ลซึ่งก็เป็นผ้าขนหนู่ที่เล็กมากอยู่แล้วกลับถลกขึ้นมาจนถึงสะโพกของเปิ้ล เผยให้เห็นก้นขาวจั๊วะที่ไม่มีอะไรรองแล้วกับทั้งหีทั้งหมอยที่ถูกเปิดออกมาชมโลกภายนอกอย่างหน้าชื่นตาบาน เปิ้ลก้มๆเงยๆอยู่หลายครั้งเพื่อให้ทำงานได้ถนัดที่สุด ทำเอาเพื่อนๆแทบจะหัวใจวายกัน แล้วนุ่นก็ทนไม่ไหวเดินเข้าห้องน้ำคนแรก เพื่อจะไปบี้แตดตัวเองให้หายเสียวหลังจากที่เสียวกับภาพที่เห็นมานาน เปิ้ลยังคงทำงานในส่วนของตนต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่ได้สนใจอะไร แล้วอยู่ดีๆไม่รู้เปิ้ลเผลออีท่าไหน ทำให้เปิ้ลรู้สึกกระโจมอกกำลังจะหลุด เปิ้ลจึงปลดกระโจมอกออกแล้วก็เหน็บเข้าไปใหม่ ภาพที่ทุกคนได้เห็นเป็นครั้งแรกคือภาพเปิ้ลเปลือยกายโป๊ต่อหน้าเพื่อนทุกคน ถึงตอนนี้ทุกคนร้อนผ่าวไปหมดแล้ว เพื่อนผู้ชายทยอยเข้าห้องน้ำไปชักว่าวห่างๆกันเพื่อไม่ให้ดูน่าเกลียด แต่เพื่อนผู้หญิงที่ไม่รู้จะทำยังงัยก็ได้แต่นั่งบิดขาไปมาด้วยความเสียว บางคนก็ถึงกับทนไม่ไหวต้องเข้าห้องน้ำไปเบ็ดให้หายเสียวเลย จนกระทั่งเที่ยงวัน

"หิวกันรึยังคะเพื่อนๆ เดี๋ยวเปิ้ลไปหาซื้ออะไรมาให้กินกันนะคะ" เพื่อนตกใจ ต่างคนต่างกังวล กลัวว่าเปิ้ลจะออกไปข้างนอกในสภาพอย่างนี้ "เดี๋ยวเปิ้ลขอตัวไปแต่งตัวก่อนนะคะ" ทุกคนต่างลุ้นว่าเปิ้ลจะแต่งตัวยังงัยออกไปด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาวของพวกตน แล้วภาพที่เห็นคือ เปิ้ลใส่เสื้อยืดเห็นรอยยกทรงบางๆกับกางเกงขาสั้นซึ่งก็ไม่รู้ว่าใส่กางเกงในรึเปล่า แต่ก็ยังดี ทำเอาทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกไปตามๆกัน

เปิ้ลหายเข้ากลีบเมฆได้ไม่นาน ก็กลับมาพร้อมกับอาหารเต็มมือ ลาภปากของเพื่อนจอมเขมือบทั้งหลายแล้ว พวกผู้หญิงช่วยกันเตรียมอาหารกัน แล้วไม่นานก็ได้กินกัน เพื่อนทุกคนกินอย่างสนุกสนานอย่างไม่ยั้ง ด้วยว่าหิวมาตั้งแต่เช้าทุกคน จะเหลือแต่เปิ้ลเจ้าของบ้านที่นั้นที่ปลีกตัวไปเตรียมน้ำหวานมาเสริฟเพื่อน แล้วไม่นานเปิ้ลก็กลับมาร่วมวงอาหารกับเพื่อน "เพื่อนๆคะ เปิ้ลเตรียมน้ำหวานไว้ให้แล้วนะคะ ถ้าใครอื่นหรือต้องการน้ำก็ มาหยิบเองนะคะ" "อยากกินน้ำหวานเปิ้ลมากกว่า" "อยากกินน้ำหวานเปิ้ลมากกว่า" นุ่นพูดแซวอย่างออกอาการเลสเบี้ยนชัดเจน "เอ๋..ก็นี่งัยคะ" เปิ้ลยังยืนยันเหมือนรับมุขของนุ่นไม่ทัน "อ้าว เหรอ" แล้วเพื่อนๆก็หัวเราะกันร่าตามด้วยเสียงโห่แซว เปิ้ลยังยืนงงอยู่แป๊บหนึ่งก็ร้องอ๋อขึ้น "อ๋อ..เอาไว้ทำงานเสร็จค่อยกินค่ะ เดี๋ยวเปิ้ลให้กินค่ะ" ทุกคนรู้ว่าเปิ้ลรู้ความหมายที่ซ่อนอยู่แล้วและรู้ว่าเปิ้ลพูดจริง จึงนั่งนิ่งกัน แล้วเพื่อนหญิงคนหนึ่งที่รู้สึกไม่ดีก็ตัดบทขึ้น "กินกันเถอะ หิวจะตายอยู่แล้ว" แล้วความเงียบก็ถูกทำลาย ทุกคนลงมือกินกันทันที

นุ่นซึ่งดูจะเทคแคร์เปิ้ลเป็นพิเศษ จัดการลุกเพื่อให้เปิ้ลนั่งเก้าอี้ตัวของนุ่นเอง ส่วนนุ่นเลื่อนเก้าอี้ตัวข้างๆมานั่งแทน ถึงตอนนี้หลายๆคนเริ่มจะเก๊ตแล้วว่า นุ่นชอบเปิ้ล และไม่ใช่แบบเพื่อนด้วย นุ่นจีบเปิ้ลแน่นอน และด้วยความที่ว่าทั้งนุ่นทั้งเปิ้ลต่างก็เป็นผู้หญิงด้วยกัน ทุกคนต่างก็สับสนว่าจะโล่งอกหรือจะกลุ้มใจดี แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรกันมาก ตั้งหน้าตั้งตากินกันตามประสาเพื่อนสนิด

"ขอบคุณค่ะ นุ่น" เปิ้ลกล่าวขอบใจนุ่นเมื่อนุ่นเลื่อนเก้าอี้ให้ เปิ้ลนั่งขัดสมาธิด้วยความถนัด แต่ด้วยความที่กางเกงขาสั้นที่เปิ้ลใส่ตัวเล็กและขาสั้นเอามากๆ แต่ขากางเกงกลับเป็นแบบโกร่งๆ ไม่ได้รัดกุมอะไร ประกอบกับโต๊ะที่ทุกคนนั่งร้อมกันนั้นเป็นโต๊ะกระจกใส ทำให้ทุกคนที่นั่งอยู่ในที่นั้นมองเห็นแคมหีเปิ้ลที่โผล่ออกมาทางขากางเกงเยอะมาก หรือแทบจะเรียกได้ว่า เป้ากางเกงแทบจะไม่ได้ปิดบังเอาไว้เลยก็ว่าได้ "มีอะไรกันเหรอคะ ทำมัยไม่กินกันล่ะคะ มองเปิ้ลทำมัยคะเนี่ย" เปิ้ลถามเพื่อนหลังจากที่เริ่มรุ้สึกว่าเป็นเป้าสายตา ตามด้วยการสำรวจตัวเอง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะ "เอ่อ ไม่มีอะไร.."เพื่อนหลายคนบ่ายเบี่ยง แล้วก็กินกันไปมองหีเปิ้ลไปเหมือนเป็นกับแกล้มไปด้วย

หลังจากที่กินกันเสร็จ ทุกคนก็ช่วยกันเก็บจานเก็บแก้ว กับทำความสะอาดโต๊ะกัน แล้วก็นั่งพักกันสักครู่ก็ทำงานกันต่อ ช่วงบ่ายนี่ความกดดันลดลงไปเยอะ เพราะเปิ้ลแต่งตัวแล้ว ไม่ได้นุ่งกระโจมอกเหมือนเดิม แถมยังนั่งพับเพียบช่วยปิดบังส่วนที่ทำให้หลายหย่างสดุด ทำให้งานดำเนินไปอย่างรวดเร็ว และแล้วงานก็เสร็จลงจนได้ ทุกคนจึงถือโอกาสพักผ่อนและเล่นสนุกกันบ้างก็เม้ากันเสียให้มันปาก เพราะแดดข้างนอกค่อนข้างแรง ทุกคนจึงรอให้ตกเย็นจึงค่อยกลับ ระหว่างที่รอก็เลยเล่นที่บ้านเปิ้ลกัน ส่วนตัวเปิ้ลเองก็กลัวเพื่อนๆจะเบื่อก็เลยเปิดหนังให้เพื่อนๆดู เนื่องจากเป็นหนังที่สนุกทุกคนจึงตั้งหน้าตั้งตาดูกัน สักพักเปิ้ลก็เดินเข้าครัวไปกินน้ำ ส่วนนุ่นเมื่อเห็นเปิ้ลแยกตัวออกไป ก็ได้โอกาสเดินตามเปิ้ลไปด้วย แต่เพื่อนๆก็ไม่ได้สนในอะไรเพราะคิดว่านุ่นคงไปเข้าห้องน้ำ และหนังก็กำลังสนุก จึงตั้งหน้าตั้งตาดูหนังต่อไป

"อ้าว นุ่น หิวน้ำเหรอคะ" เปิ้ลถามทันทีที่เห็นนุ่นเดินตามมา "มาทวงสัญญา" นุ่นตอบอ้อมๆ "เอ๋" เปิ้ลยังงงเพราะลืมเรื่องที่สัญญาไว้ "จะมากินน้ำหวานเปิ้ลงัย" "อ๋อ โทษทีค่ะ เปิ้ลลืมไป" เปิ้ลตาสว่างทันที ว่าแล้วเปิ้ลก็ปลดตะขอกางเกงออก รูดซิบลงแล้วก็เลื่อนกางเกงลงจากสะโพก ทำให้กางเกงเปิ้ลตกลงมากองที่พื้น "เอาสิคะนุ่น เชิญเลยค่ะ จะให้เปิ้ลช่วยอะไรมั้ยคะ " เปิ้ลกล่าวเชื้อเชิญเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร นุ่นเมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นก็หน้ามืด ตรงเข้าไปนั่งคุกเข้าหน้าเปิ้ล จัดการเลียหีเปิ้ลทันที "อา ซี้ส นุ่นคะ เปิ้ลเสียวจังเลยค่ะ" เปิ้ลเริ่มครางออกมาเบาๆ หีเปิ้ลเริ่มฉ่ำด้วยน้ำเงี่ยน ทำให้นุ่นรู้สึกสนุกลิ้นขึ้นมาทันที นุ่นจัดการแหวกหีเปิ้ลออกซะกว้างเพื่อจัดการกับแตดของเปิ้ล "อุ๊ย นุ่นคะ อย่าแหวกหีเปิ้ลแรงค่ะ เปิ้ลเจ็บ" เมื่อได้ยินอย่างนั้นนุ่นจึงเบามือให้เพื่อน แล้วก็จัดการดูดแตดเปิ้ลอย่างกระหาย "อุ๊ย อ๊า เบาค่ะ เดี๋ยวแตดเปิ้ลพัง" เปิ้ลเริ่มแอ่นด้วยความเสียวซ่าน แล้วไม่นานเปิ้ลก็น้ำแตก นุ่นรินน้ำให้เปิ้ลแก้เหนื่อย "เดี๋ยวเปิ้ลไปดูหนังต่อก่อนนะคะ" เปิ้ลกำลังจะเดินออกไปอย่างไม่แยแสอะไร "เดี๋ยวเปิ้ล" นุ่นรีบเรียกทันที "มีอะไรเหรอคะ" "นี่เธอจะไม่ใส่กางเกงก่อนเหรอ" นุ่นถามอย่างตกใจ "ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ" แล้วเปิ้ลก็เดินออกจากครัวไปอย่างหน้าตาเฉย

"ว้าย / เฮ้ย" เพื่อนทุกคนร้องเสียงลงแล้วก็รีบยกมือปิดตากันทันที่ที่เปิ้ลเผยโฉมให้เพื่อนได้เห็น สภาพที่ใส่แต่เสื้อยืดกับบราแต่ไม่ได้ใส่กางเกงแม้แต่ตัวเดียว และเสื้อยืดที่ใส่ก็เปิดขึ้นมาเยอะจากการกระโจนเข้าไปอย่างไร้เดียงสา เผยให้เห็นหมอยกับหีที่ยังแฉะด้วยน้ำเงี่ยนของเปิ้ล ก็ยังดีที่นุ่นวิ่งตามมาทันรีบดึงแขนเปิ้ลกลับเข้าไปและจัดการสั่งให้เปิ้ลใส่กางเกงให้เรียบร้อย ก่อนที่จะออกไปดูหนังกับเพื่อน เหมื่อเปิ้ลกระโจนออกมาอีกครั้งแถมมีนุ่นเดินตามออกมาติดๆ ทำให้เพื่อนพอจะเดาเรื่องออกแล้วว่าสองคนนี้ไปทำอะไรกันวันเวลาผ่านไป การสอบกลางภาคใกล้เข้ามาทุกขณะ ทุกคนขมักเขม้นกับการอ่านหนังสือเตรียมสอบ บ้างก็เคลียร์งานที่ยังค้างอยู่ให้เสร็จก่อนสอบตามกำหนดส่ง แทบไม่เป็นอันหลับอันนอน เป็นเรื่องปกติของทุกคณะทุกชั้นปี และทุกสถาบัน

เวลาสำหรับการเตรียมตัวสอบ เหลือเพียงครึ่งเดือน นักศึกษาต่างจับกลุ่มติวหนังสือ ตามกลุ่มที่สนิดกัน บางคนก็แยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อหาความสงบเพียงลำพัง เปิ้ลเองจากที่เคยไปไหนมาไหนกับเพื่อนในกลุ่มร่วมสิบคน ระยะนี้ก็แยกตัวออกมาอ่านหนังสือเพียงลำพัง แต่ก็ยังไม่วายที่จะมีเพื่อนมาให้เปิ้ลช่วยติวภาษาอังกฤษให้ เพราะเปิ้ลค่อนข้างจะเก่งวิชานี้ สถานที่ก็ไม่ใช่ที่ไหนอื่นไกล ห้องนอนของเปิ้ลเองเพราะเปิ้ลขี้เกียจออกไปข้างนอก จะมีออกไปบ้างก็เป็นบางครั้ง แล้วแต่อารมณ์จะพาไป

เวลาสามทุ่ม หลังจากกินข้าวเย็น เป็นเวลานัดหมายกันที่บ้านเปิ้ล เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างตรงเวลา และเปิ้ลก็ออกมาเปิดประตูให้ทันทีอย่างรู้หน้าที่
"อ้าว วันนี้มาคนเดียวเหรอคะ ที่เหลือล่ะ" เปิ้ลถามอย่างแปลกใจ ที่สมาชิกหายไปเยอะ " อืม นุ่นก็ไม่รู้เหมือนกัน คงมีธุระมั้ง " นุ่นตอบอย่างขอไปที แล้วก็มีเสียงเปิ้ลเอ่ยถามขึ้นทันที " แล้วนุ่นกินอะไรมารึยังคะ ขนมในตู้เย็นมีเยอะเลยค่ะวันนี้ " "กินมาแล้วแหละ แล้วนี่เปิ้ล เธอจะยืนอยู่อย่างนี้อีกนานมั้ยเนี่ย ทั้งเนื้อทั้งตัวใส่เสื้อเชิร์ตตัวเดียวเนี่ย แล้วนี่กระดุมก็ยังไม่ปิดอีก ไม่กลัวมีคนมาเห็นรึงัย " นุ่นพูดอย่างเอือมละอาในความมั่นของเปิ้ล " อ้าว จะกลัวทำมัยล่ะคะ ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวเลยนี่คะ " เปิ้ลตอบกลับอย่างหน้าตาเฉย "แล้วนี่ไม่ปิดกระดุมให้เรียบร้อยก่อนล่ะเปิ้ล" "อ๋อ เปิ้ลร้อนน่ะค่ะ" "เฮ่อ เธอนี่ งั้นรีบเข้าไปข้างในเถอะ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นเข้าจะไม่ดี" นุ่นรีบตัดบททันที