วุ่นรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 31: ค่าตอบแทน

[KaohomLM]

   "อึ...อือออออ" สติค่อย ๆ กลับมาหาชาคริตอีกครั้ง พร้อม ๆ กับความเจ็บแปลบที่ข้อมือ ข้อเท้า....นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ
   หลังสติกับความเจ็บปวด ความทรงจำก็เริ่มหลั่งไหลกลับมา
   ใช่ ไอ้ชัยรมแก๊สยาสลบ จับเขากับน้องญามา
   แล้วววววว แล้ว.... ใช่ ไอ้ชัยจับเขาล่ามโซ่ แล้วคิดจะข่มขืนน้องญาต่อหน้าเขา เขาดิ้น ตะโกน สู้ ไอ้ชัยก็เลยหันมาตีหัวเขาจนสลบไป
   แล้วน้องญาล่ะ เกิดอะไรขึ้นกับน้องญา
   "เอ้า ฟื้นแล้วเหรอ พ่อหนุ่ม" เสียงที่ฟังดูใจดีดังมาจากข้าง ๆ ชาคริตหันไป เห็นตำรวจนายหนึ่ง
   "ผม หมวดสกลนะ" นายตำรวจบอก
   "คุณตำรวจครับ แฟนผม..." ชาคริตระล่ำระลัก
   "ไม่เป็นไร พ่อหนุ่ม ไม่มีใครเป็นอะไร ทุกคนสบายดี" หมวดสกลบอก "นั่น นั่นไง พ่อหนุ่ม แฟนเอ็งอยู่นั่น"
   "ญา...." ชาคริตร้องเรียก
   ราชณิญาที่กำลังคุยกับตำรวจอีกคนหนึ่งอยู่หันมา ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างให้เขา "อ้าวววว พี่ชาคริตฟื้นแล้วววววว หนูกลัวพี่จะไม่ฟื้นแทบแย่ ชัยเฉย ๆ ตีหัวพี่แรงมากเลย"
   "ญา ไม่เป็นไรใช่ไหม ตอนไอ้ชัยฟาดพี่สลบไป...."
   "ไม่เป็นไรค่ะ พี่แค่ชัยยังไม่ทันทำอะไรหนูพี่ตำรวจก็เข้ามาแล้ว" ราชณิญาบอก และชูมือสองข้างให้ดูรอยแดง "มีแค่รอยมัดที่แขนขานิดเดียว"
   "ขอบคุณพี่ตำรวจทั้งสองคนมากเลยนะครับ" ชาคริตยกมือไหว้
   "ไม่เป็นไรหรอก แค่ทำตามหน้าที่น่ะ" หมวดสกลบอก "ถ้าจะขอบคุณใคร ขอบคุณหนูน้ำฟ้าเถอะ"
   ชาคริตสะดุ้งสุดตัว "นะ...น้ำฟ้าทำไมเหรอครับ"
   "ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร" หมวดสกลโบกมือ "น้องเขามาแจ้งพวกน้าน่ะ พวกน้าก็เลยมาช่วยได้ทัน น้องเขาเป็นห่วงเรามากนะ รู้ไหม ดึงดันจะตามมาด้วยให้ได้เลย"
   "ละ แล้วน้ำฟ้าอยู่ไหนครับ"
   "ตอนเข้ามา มีการยิงต่อสู้กับลูกน้องของไอ้ชัยนิดหน่อยน่ะ" ตำรวจอีกคนบอก "น้องเขาตกใจกลัวเสียงปืน ก็เลยสลบไป เราปล่อยไว้ที่รถ ป่านนี้จะฟื้นหรือยังไม่รู้"
   "โห ขอบคุณพวกน้ามากเลยนะครับ" ชาคริตตาโต นี่เรื่องใหญ่ถึงขั้นต้องยิงสู้กันเลยเหรอ
   "บอกแล้วไง แค่ทำตามหน้าที่" หมวดสกลบอก "มาเถอะ เดินไหวกันไหม ลองลงไปดูกัน"
   ชาคริตเจ็บตรงที่โดนโซ่ล่ามเล็กน้อย แต่ก็เดินไหวสบายมาก ราชณิญาก็เดินคล่องปรื๊อพอกัน
   แต่ลงมาถึงชั้นแรก ชาคริตก็ต้องอ้าปากหวอ
   นี่มันพื้นที่สงครามหรือเปล่าเนี่ย
   พื้นเกลื่อนไปด้วยปลอกกระสุน มีรอยไหม้เป็นวงกว้างเหมือนมีระเบิดด้วย เศษปูนเศษไม้ประจัดกระจายอยู่ทุกที่
   "คนร้าย เจ็ดคน ส่งขึ้นรถผู้ต้องขังไปโรงพักหมดแล้ว" หมวดสกลอธิบาย "พวกน้าสองคนอยู่เป็นเพื่อนให้หนู ๆ ฟื้นเฉย ๆ"
   "ขอบคุณมากนะคะ" ราชณิญายกมือไหว้
   "บอกแล้วไง ทำตามหน้าที่" หมวดสกลบอกอีกครั้ง
   
   ที่รถตำรวจ น้ำฟ้านอนสะลึมสะลืออยู่
   แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมาได้ หน้าแรกที่เธอเห็นคือหน้าของชาคริต
   "ชาคริต!!!!" เธอร้องและโผเข้ากอดชาคริตสุดแรง
   เธอไม่สนแล้ว ว่าชาคริตจะรังเกียจเธอ และสัมผัสของเธอแค่ไหน แค่ได้อยู่ใกล้เขา กอดเขา แค่นี้เธอก็มีความสุขแล้ว
   "เอาหล่ะ พวกน้าไปแล้วนะ" หมวดสกลบอก "กลับบ้านกันถูกใช่ไหม"
   ชาคริตที่กอดกับน้ำฟ้าอยู่พยักหน้าให้นายตำรวจทั้งสอง เขาเคยมาแถวนี้บ่อย ๆ เวลามาบ้านไอ้ชัย แต่ไม่คิดว่ามันจะเอาโรงงานร้างตรงนี้มาใช้เป็นฐานทำอะไรแบบนี้
   ตำรวจทั้งสองนายขึ้นรถแล้วขับจากไป ทิ้งให้หนึ่งหนุ่มสองสาวอยู่ด้วยกันสามคน
   "พี่น้ำฟ้า" ราชณิญาเดินเข้ามาหา ทันทีที่น้ำฟ้ายอมปล่อยชาคริตออกจากอ้อมกอด "ขอบคุณพี่มากนะคะ"
   น้ำฟ้ามองพื้น "พี่....ยินดี....ยินดีที่ได้ช่วยเสมอ"
   ราชณิญาดึงร่างน้ำฟ้าเข้ามากอดบ้าง เธอสูงกว่าสาวรุ่นพี่พอสมควร สาวแว่นจึงอิงหน้าเข้ากับคอระหงได้ถูกมุมพอดี
   "พี่ช่วยหนูจากอันตรายร้ายแรงเป็นรอบที่สองแล้วนะคะ"
   ชาคริตดึงทั้งสองสาวเข้าไปตระกองกอดในอ้อมแขนพร้อมกัน "ใช่ เราติดหนี้น้ำฟ้าจนไม่รู้จะใช้คืนยังไงแล้ว"
   "นายไม่ต้องแสร้งทำดีกับชั้นหรอก ชาคริต" น้ำฟ้าบอก ราชณิญากับชาคริตมองหน้ากันอย่างงง ๆ "ฟังนะ ชาคริต ชั้น (เสียงอู้อี้เหมือนกลั้นสะอื้น) ชั้นรู้ว่านายไม่ชอบชั้น นายเกลียด ที่ชั้นคอยเข้ามาเกาะแกะ คอยยั่วนายตลอด ชั้นรู้.....ว่านายไม่อยากจะทนอยู่ใกล้ชั้นด้วยซ้ำ...แต่...แต่ชั้นก็อยากจะอยู่ข้าง ๆ....อยากจะคอยอยู่ช่วยนาย....กับน้องญา.....อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ"
   "น้ำฟ้าพูดอะไรเนี่ย" ชาคริตถาม "เราไม่ได้......"
   "พี่ชาคริตไม่เคยเกลียดชังพี่น้ำฟ้าเลยนะคะ"
   "อย่าพูดเลย ชั้นรู้ตัวดี" น้ำฟ้าบอก และดึงตัวออกจากอ้อมกอดของคู่รัก "ว่าชั้นมันไม่มีค่า"
   "อย่าพูดอย่างนั้นเด็ดขาดนะ น้ำฟ้า" ชาคริตร้อง "น้ำฟ้ามีค่ากับเรามาก"
   "งั้น........." น้ำฟ้าเงียบไปยาว "ตอบแทนชั้นสิ"
   "ได้ น้ำฟ้า" ชาคริตบอก "เราบอกแล้ว ว่าติดหนี้น้ำฟ้าจนใช้คืนยังไงก็ไม่หมด ให้เราทำอะไรตอบแทน เราทำได้หมด"
   "เหมือนกันค่ะ" ราชณิญาบอก ในใจเธอหล่นตุ๊บ รู้ดีว่าพี่น้ำฟ้ารักพี่ชาคริต ถ้าพี่น้ำฟ้าขอให้เธอเลิกกับพี่ชาคริตล่ะ แต่....หนี้ชีวิตสองครั้งสองหนมันก็เป็นอะไรที่เธอเกินจะมองข้ามจริง ๆ
   "งั้น......" น้ำฟ้าเงียบไปอีกครั้ง เธอก้มลงมองดิน แหงนมองฟ้า มองไปมาเลิกลั่ก ราวกับไม่กล้าจะพูดสิ่งที่อยู่ในใจจริง ๆ
   "พูดมาเถอะ น้ำฟ้า" ชาคริตบอก "สัญญาลูกผู้ชาย เราจะทำ"
   "ขอ....ขอ.......ขอชั้นเป็นเมียน้อยนายนะ" น้ำฟ้าพูด และก้มหน้าแดงซ่านมองพื้นด้วยความอับอายอดสู ไม่กล้าสบตาใครแล้ว
   หัวใจของชาคริตรู้สึกเหมือนถูกผ่าเป็นสองซีก ซีกหนึ่งหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ขณะที่อีกซีกพองโตด้วยความปลื้มปิติ
   นี่มันอะไรกันเนี่ย
   น้ำฟ้า ผู้หญิงที่เขารัก เทิดทูน บูชาเกินใคร ที่เขาบอกกับตัวเองไว้ว่าจะไม่มีวันล่วงเกิน ทำลาย ทำให้แปดเปื้อน กลับมาขอเป็นเมียน้อยของเขา ไม่ใช่ขอธรรมดา แต่ขอด้วยบุญคุณระดับหนี้ชีวิตที่เขาสัญญาแล้วว่าจะไม่ขัด
   แต่เขาไม่ใช่ผู้ชายแบบนี้แล้ว เขาจะนอกใจราชณิญาไม่ได้
   ถ้านอกใจญา เขาก็ไม่ใช่คนดีอย่างที่ตั้งใจจะเป็น
   ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา ทุกปณิธานของเขาตั้งมั่นอยู่กับเรื่องนี้
   ปรับตัว แก้ไข เป็นคนดี
   เขาคิดว่าคุมความหื่นของตัวเองได้แล้ว
   ถ้าหลุดออกจากเส้นทางที่ชอบธรรมเมื่อใด เขาก็เกรงว่าจะกลับเข้ามาได้อีกแล้ว
   "นะ น้ำฟ้า ทำไม....." น้ำตาเป็นหยด ๆ ไหลลงตามใบหน้าหล่อเหลา "ทำไมขออะไรแบบนี้"
   "ชาคริต ชั้น...." น้ำฟ้าเบือนหน้าหนี น้ำตาหยดลงมาอาบแก้ม
   "ขออย่างอื่นได้ไหม" ชาคริตเอ่ยปาก "เรื่องนี้....เราให้ไม่ได้จริง ๆ เรา.....เรา เรามีแฟนคนเดียว คือน้องญา..."
   "แต่หนูยอมค่ะ" ราชณิญาเอ่ยปาก ชาคริตหันขวับมาดู ราชณิญาก็มีน้ำตานองหน้าเหมือนกัน
   "ญา ทำไม...."
   ราชณิญาเดินออกมา แล้วจับมือของชาคริตกับน้ำฟ้ามากุมกัน "พี่ชาคริตรักพี่น้ำฟ้านะ"
   "ไม่จริง..." น้ำฟ้าตั้งท่าจะเถียง
   "และที่พี่เขาพยายามไม่ยอมยุ่งกับพี่ ก็เพราะเขารักพี่มาก มากจนไม่อยากทำร้ายพี่....แล้ว" ราชณิญากลืนน้ำตา พยายามมองเข้าข้างตัวเอง "แล้วพี่ชาคริตก็รักหนู ไม่อยากนอกใจหนู ไม่อยากเป็นคนไม่ดี"
   "ส่วนพี่ชาคริต พี่น้ำฟ้าก็รักพี่นะ" ราชณิญาพูดต่อ แต่น้ำตายังคงไหล "พี่คิดดู จะมีผู้หญิงสักกี่คน ยอมลดตัว ทิ้งศักดิ์ศรี มาเป็นเมียน้อยคนอื่นแบบนี้ เขารักพี่ จนไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว ขอแค่ให้ได้อยู่กับพี่"
   "คือ..."
   "มัน..."
   "ถ้าจะให้เราทั้งสามคนได้มีความสุขกันจริง ๆ....เราอยู่กันอย่างนี้ได้ค่ะ" ราชณิญายืนกราน "ที่ผ่านมา หนูก็มีความสุขนะ ได้อยู่กับพี่ชาคริต เป็นเพื่อนกับพี่น้ำฟ้า คุยกัน นั่งด้วยกัน เล่นด้วยกัน เพราะฉะนั้น พี่ชาคริต ทำตามที่พี่น้ำฟ้าเถอะ ที่ผ่านมา ไม่รู้ว่าพี่เห็นหรือเปล่า แต่พี่ร่าเริงแจ่มใสที่สุด เวลาอยู่กับพี่น้ำฟ้าเสมอ...."
   "ญา...."
   "และหนูก็รักพี่ อยากให้พี่มีความสุขที่สุด หนูว่าพี่อยู่กับหนูก็มีความสุขนะ"
   "แน่นอนสิ พี่รักญานี่"
   "แต่อยู่กับพี่น้ำฟ้า พี่ก็มีความสุข ใช่ไหม"
   "อือ" ชาคริตปฏิเสธไม่ลง เมื่อราชณิญาเปิดใจมาถึงขนาดนี้
   "เพราะฉะนั้น ทางเดียว ที่เราทั้งสามคน มีความสุขที่สุดได้ คือที่พี่น้ำฟ้าบอกมานั่นแหละ"
   "ญา....นี่เธอ ขอบใจนะ ขอบใจจริง ๆ" น้ำฟ้ากอดสาวรุ่นน้องแน่น
   "แต่...หนูมีข้อแม้ อย่างที่พี่พูดนะ หนูเป็นหลวง พี่เป็นน้อย หนูต้องเหนือกว่าพี่เสมอ"
   "ได้ ได้ ขอแค่ได้อยู่กับชาคริต พี่ทำได้"
   "พวกเราตกลงกันแล้ว พี่ชาคริตจะว่ายังไง" ราชณิญาร้องถาม
   แทนคำตอบ ชาคริตดึงร่างของทั้งราชณิญาและน้ำฟ้ามากอดไว้แนบอก
   "ขอบคุณนะ ขอบคุณจริง ๆ" ชายหนุ่มพูดทั้งน้ำตา "ขอบคุณมากนะ ญา ขอบคุณมาก น้ำฟ้า เราสัญญา เราจะทำให้ดีที่สุด จะไม่ให้ญาหรือน้ำฟ้าต้องผิดหวัง สัญญา สัญญา สัญญา"
   อ้อมกอดที่แน่นกระชับของแขนหกข้าง ดึงให้สามร่างแทบจะหลอมเป็นหนึ่งเดียวกัน ผสานไว้ด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะและน้ำตา
   เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ ที่ไม่ปกติ แต่ก็ตรงใจ ตรงความต้องการของคนทั้งสามที่อยู่ในความสัมพันธ์นี้
   ไม่รู้ว่านานแค่ไหน อ้อมกอดจึงคลายลงได้ สามหนุ่มสาวยืนปาดน้ำตา
   "เอาหล่ะ ชาคริต...." น้ำฟ้าพูดเสียงสั่น ๆ "ตอนนี้ มีอย่างนึงที่ชั้นต้องการจากนาย เดี๋ยวนี้เลย" 

ปล. ขออนุญาตโฆษณานิดนึงนะครับ แขกรับเชิญในตอนก่อน พี่เก่ง ที่เข้ามาช่วยเหลือชาคริตกับน้ำฟ้า เป็นตัวละครจากเรื่อง มนตรา สงคราม ความรัก นะครับ จริง ๆ แล้ว สองเรื่องนี้เกิดในจักรวาลเดียวกัน แค่คนละมุมจักรวาล จนแทบไม่มีส่วนมาเกี่ยวข้องกันเลย จนถึงตอนที่แล้ว นอกจากนั้นก็มีเกี่ยวข้องกันแค่เล็กน้อย เช่น ข่าวที่ชาคริตดูในตอนที่ 17 จริง ๆ แล้วเป็นเหตุการณ์ในมนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 28 เป็นต้น
สำหรับท่านใด ที่สนใจจะไปติดตามการผจญภัยของพี่เก่งและองค์กรลับ แฟนสาวของพี่เก่งอย่างน้องแตงโม หรือเสี่ยต้น ผู้มีพระคุณของไอ้ชัย สามารถเสิร์ชหาจากชื่อเรื่องได้เลย หรือใช้ลิงค์นี้เพื่อไปที่ตอนที่ 1 ครับ
https://xonly8.com/index.php?topic=254541.0

ปปล. ตอนนี้ วุ่นรัก นักเปิดซิงเขียนจบแล้วนะครับ เหลือต้องขัดเกลาอีกเล็กน้อย จะทยอยนำมาโพสต์ลงจนจบ คงไม่หายไปไหนแล้วครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมาโดยตลอดด้วยครับ

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Skyioi]

ขอบคุณ​ครับ​
รางวัลนำจับก็จัดให้หนักๆนะ

[Chamchoy Chareon]

3 p ต้องมา นางเอกนางรอง ^^

[surfaced]

คงไม่ใช่ฝันไปนะชาคริต

[yumer]

สนุกมากครับ ให้ใจเลยครับ

[ถึงเวลา ต้องพูดความจริง]

น้ำฟ้าโดนจัดหนักแน่ๆเลย

[tottwo]

เป็นค่าตอบแทนที่ควรให้เป็นอย่างยิ่ง

[mathewa747]

ค่าตอบแทนคุ้มค่ามั้ย

[joker socool]

น้ำฟ้าอ้อนแบบนี้คงต้องสมนาคุณรางวัลให้อย่างหนักซะแล้ว

[ones26421]

น้ำฟ้าอยากโดนชาคริตเย็ดเดี๋ยวนั้นเลย

[cd13579]

แล้วอีกเรื่องเมื่อไหร่จบครับ 55555 คนคอยใจจะขาด

[ngern]

อยากให้มีฉากน้ำฟ้าด้วยครับ
อยากให้พี่เก่งไปรักษาสาวเหยื่อคนอื่นด้วยครับ

[gusjung111]

แล้วจะมีตอน2ต่อ1ไหมเนี่ย

[n_neng]

ไหวไหมชาคริต เจอรุมสองต่อหนึ่งเลยนะ

[vergo]

ฟ้าเหลืองแน่ๆพี่ชาคริตเจอสองรุมหนึ่งแบบนี้