มนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 12: กลางดึก

[KaohomLM]

   ในบังกะโลของสามสาว
   "ว้า ไม่น่าพลาดเลย" เบลบ่น "โมกับพี่เก่งคบกันแล้ว เค้าอยากได้เห็นตอนสารภาพรักอ่าาาา"
   "แล้วเบลหายไปไหนมาล่ะ" แตงโมถาม
   "ก็เดินเล่นไปตามชายหาดเรื่อย ๆ" เบลพึมพำ หน้าแดง "สำรวจพื้นที่น่ะ"
   "เห็นอะไรสวย ๆ ไหม" แตงโมถามหน้าซื่อ "พาเค้าไปดูบ้างนะ"
   "อืม พรุ่งนี้เช้าแล้วกัน" เบลบอก "ตอนนี้ดึกแล้ว....ดูสิ เจ๊จะนอนแล้ว"
   เบลชี้ไปที่ข้าวหอม ที่ก้าวออกมาจากห้องน้ำ ในชุดนอนตัวหนาแขนยาวขายาวสีน้ำเงินเข้ม
   "เดินทางมาทั้งวัน เราง่วงแล้ว" ข้าวหอมบอกและทิ้งตัวลงบนเตียง "กู๊ดไนท์นะ แตงโม เบล"
   "กู๊ดไนท์ เจ๊"

   หลังจากข้าวหอมหลับปุ๋ยไปแล้ว เบลกับแตงโมก็นอนคุยกันต่อไปอีกพักใหญ่ จนถึงเวลาราว ๆ เที่ยงคืน
   "หน้าเจ๊ตอนหลับน่ารักเนอะ แอบถ่ายไว้ไหม" เมื่อนึกเรื่องจะคุยไม่ออก เบลก็ถามแตงโมเรื่องเพื่อนที่ชิงหลับปุ๋ยไปแล้ว
   "แหะ ๆ น่ารักจริง น้ำลายยืดด้วย แต่ไม่ถ่ายอ่า เดี๋ยวเจ๊โกรธ"
   ทั้งคู่เงียบไปพักหนึ่ง
   "เอ่อ เบล เค้าถามอะไรหน่อยได้ไหม"
   "อะไรอีกล่ะ โม ดึกแล้วนะ เค้าจะนอนแล้ว"
   "ก็ เค้ายังไม่เคยมีแฟนอ่า ขอถามเบลหน่อยได้ไหม ว่าเค้ากับพี่เก่งต้องทำอะไรกันบ้าง"
   "เอ่อ ก็ เหมือนตอนนี้แหละ แต่เปลี่ยนจากทั้งกลุ่มเป็นสองต่อสองบ้าง เช่น แทนที่จะลากเจ๊ไปด้วย ตอนกินข้าวกลางวันกัน แกก็ไปนั่งกินกับพี่เก่งสองคน อะไรงี้ แล้วก็หาซื้อของขวัญวันเกิดให้หน่อย จดวันนี้ไว้เป็นวันครบรอบ แล้วก็คอยถามว่าพี่เขาจำได้ไหม แล้วอย่างอื่นโอกาสมันจะค่อย ๆ พาไปเองนั่นแหละ"
   "แล้ว เอ่อ เรื่องนั้นหล่ะ"
   "เรื่อง?"
   "บนเตียงอ่า เบลเคยอยากมีอะไรกับพี่บอยบ้างไหม ถ้าพี่เค้ามาขอเราจะปฏิเสธเค้ายังไงให้พี่เค้าไม่โกรธเรา พี่บอยเคยขอเบลหรือเปล่า"
   "ก็ เคยอยู่ แต่เราเป็นผู้หญิงก็ต้องยืนกรานไว้ ว่าเรายังไม่อยาก เจ๊ก็บอกอยู่ใช่ไหม ว่าเป็นหญิงต้องถนอมตัวไว้จนกว่าจะถึงวันแต่งงาน"
   "อืมม" แตงโมคราง "เค้าเข้าใจนะ แต่ในใจหนึ่งของเค้า คบกันวันแรกเค้าก็อยากจะแอบแซ่บกับพี่เก่งแล้ว เราชื่นชมที่เบลคิดแบบนี้มากเลยนะ"
   เบลหัวเราะแห้ง ๆ "จริง ๆ ถ้าแกอยากแกก็แอบแซ่บกับพี่เค้าไปก็ได้"
   "ไม่เอา เค้าจะเอาอย่างเบล เอาอย่างเจ๊ แค่ความอยากแค่นี้ เราเอาชนะมันได้"
   ข้าวหอมลุกพรวดขึ้นมา ตาเหลือก
   "เจ๊! อะไรเหรอ ฝันร้ายหรือเปล่า"
   "เราไม่ได้แอบคุยกันเรื่อง...."
   ข้าวหอมไม่ตอบอะไรเพื่อน แต่ดันตัวลุกขึ้น และ.....
   เชว้งงงงง
   "เจ๊ เรียกดาบกับเกราะออกมาทำไม"
   "ชู่วววว" ข้าวหอมเอานิ้วข้างหนึ่งขึ้นมาจรดปาก
   เมื่อไม่มีเสียงพูดคุย ทั้งสามก็ได้ยินเสียงเคาะเบา ๆ ที่กระจก
   ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
   ข้าวหอมหันไปหาหน้าต่างบานนั้นและชี้ดาบเข้าใส่ เสียงเงียบไป แต่ก็ไปดังที่หน้าต่างอีกบานแทน
   ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
   เบลกับแตงโมเขยิบเข้าหากัน
   ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
   คราวนี้ เสียงมาจากหลังคาเหนือหัว ข้าวหอมก้าวเข้าหาเพื่อนราวกับจะใช้ร่างของตนเองเป็นเกราะกำบังให้
   "ปิศาจเหรอ" แตงโมกระซิบเสี่ยงสั่น เบาจนแม้แต่เบลที่หน้าแทบจะแนบกันอยู่ยังเกือบไม่ได้ยิน
   เพล้ง! กระจกหน้าต่างบานทางซ้ายมือแตกออก กรงเล็บที่เหมือนก้ามปูพุ่งพรวดเข้ามา ข้าวหอมหันกลับไปรับมือไม่ทันจึงได้แต่ยกแขนขึ้นบังหน้า กรงเล็บแหลมคมเกี่ยวเข้าไปในเกราะแขนสีเงินจนเป็นรอยบากยาว แต่ก่อนที่มันจะได้โจมตีอีกครั้ง ดาบของข้าวหอมก็แหวกผ่านอากาศตัดฉับลงไปที่แขนยืดยาวจนกรงเล็บขาดกระเด็น เสียงหวีดร้องด้วยความโกรธเกรี้ยวดังโหยหวนมาจากด้านนอกครู่ใหญ่ ก่อนจะเงียบไป
   "เจ๊ว่ามันไปหรือยัง" แตงโมถามเสียงสั่น ๆ
   "ไม่รู้สิ" ข้าวหอมกระซิบ "เราไม่รู้สึกถึงมันแล้ว แต่มันอาจจะยังซ่อนอยู่ก็ได้"
   สามสาวล้อมวงกันอยู่กลางห้องครู่ใหญ่ ๆ จนข้าวหอมแน่ใจว่าปิศาจไปแล้ว จึงได้รีบวิ่งไปที่บังกะโลของสองหนุ่ม เบลวิ่งไปเคาะประตู ขณะที่ข้าวหอมระวังหลังให้ ประตูเปิดออกมา
   "อะไรเนี่ยเบล" บอยถาม "มาเคาะอะไรดึก ๆ ดื่น ๆ กำลังจะหลับเลยเนี่ย"
   "น้องข้าว...ทำไมเรียกอาวุธออกมาล่ะ"
   ข้าวหอมยกกรงเล็บปิศาจขึ้นมาให้ดูแทนคำตอบ

   พระอาทิตย์ยังไม่ทันขึ้น รถเอสยูวีของบอยก็ทะยานออกจากรีสอร์ต พุ่งตรงกลับกรุงเทพด้วยความเร็วชนิดที่วิน ดีเซลมาเห็นยังต้องอาย ในรถ แตงโมกับเบลนั่งกอดกันกลมอยู่ตรงเบาะกลาง ขณะที่ข้าวหอมและเก่งประกบ 2 ข้าง ในมือกำอาวุธประจำกายแน่น
   "พี่แจ้งไปที่สภาแล้ว" เก่งบอกเบา ๆ หลังจากกดโทรศัพท์มือถืออยู่นาน "สาขาท้องถิ่นยืนยันว่าไม่มีปิศาจเคลื่อนไหวในพื้นที่มาตั้งห้าสิบปีแล้ว ซึ่งแปลว่า..."
   "มันตามพวกเรามา" ข้าวหอมพูดห้วน ๆ
   "อาจจะไม่ใช่ก็ได้ พวกนั้นอาจจะไม่รู้"
   "มันตามเรามาค่ะ" ข้าวหอมยืนกราน "หนูว่าหนูรู้สึกตั้งแต่เมื่อวานตอนเดินทางแล้ว แต่ตอนนั้นหนูคิดว่าคิดไปเอง ก็เลยไม่ได้บอกใคร"
   เก่งไม่ตอบอะไร แต่สีหน้าเคร่งเครียดยิ่งขึ้น
   "พวกผู้อาวุโสบอกว่าถ้าเกี่ยวกับเรื่องตึกร้างนั่นจริง นี่ต้องเป็นเรื่องใหญ่มากแล้ว" เก่งพูดเบา ๆ หลังจากเงียบไปพักใหญ่ "ปิศาจสองตัว ไม่มีใครเคยเจอสองตัวในคดีเดียวกันมาตั้ง...."
   "หนูว่าไม่ใช่สองนะ"
   "หืออออ"
   "เมื่อคืน หนูว่าหนูสัมผัสพวกมันได้มากกว่าหนึ่งตัว"
   เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
   ทั้งสี่คนหน้าทิ่มลงไปบนเบาะหน้าเมื่อรถหยุดลงอย่างกะทันหันบนถนนแคบ ๆ เลียบชายเขาสูงชัน
   "พี่บอย เบรคทำไมอ่าาาาาา" เบลร้องพลางลูบรอยปูดบนหัว
   บนถนน มีปิศาจสามตัวยืนขวางอยู่ หนึ่งในนั้นมีกรงเล็บขาดไปกรงเล็บหนึ่ง

ที่ซ่อนคือ Sneak Peek ของตอนหน้านะครับ
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[cd13579]

ยกโขยงมาเป็นปาร์ตี้เลยงานนี้

[schareon]

เสียดาย โมเกือบได้ trick ดีๆจากเบลแล้วเชียว

[jingjing199212]

มีแค่ข้าวหอมกับเก่งจะรับมือปีศาจหลายตัวไหวหรือ

[peddo]

กลางดึก นึกว่าเป็นเรื่องเสียว ดันกลายเป็นสยองซะได้ มากันสามตัว นักเวทย์มีสอง จะทำไงดีเนี่ย
น้องเบลก็กล้าพูดเนอะ

[××Mon××]

สองต่อสาม น่าจะสูสีอยู่นะ คงเป็นลูกน้องใอ้ตัวที่เปิดซิงสาวๆแน่เลยที่ตามมารังควาน คนกลุ่มของสาวๆ

[Sak2563]

รอบนี้จะเอาปีศาจอยู่ไหม

[เอเค]

ไม่น่ารอดสามตัวนั้น

[oay02]

ไม่รู้จะเป็นยังไง จะจัดการปีศาจได้ไหม

[Wit2]

มากัน3ตัวเลย จะไหวมั้ยน้องข้าวหอม

[Melon]

ฟันมันให้หมดเลยเจ๊หอม บังอาจมาขัดขวางความสุขคนพักผ่อน

[Terdsak_sk]

เริ่มเดือดแล้ววว

[3hman]

ปิศาจก้ามปู ฟันให้ขาดเลยเจ๊

[mrzoom]

ชื่อตอนนึกว่ามีเรื่องเสียว ที่ไหนได้ปีศาจบุก 

[akennya]

หรือว่าเบลอยากเป็นมือที่ 3