ภารโรงเฟี้ยว...เกี้ยวเด็กพยาบาล เล่ม 2 Demo (ตัวอย่างเพิ่มเติมและฉาก 18+ โดนัท)

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ กับโปรโมชั่นฮาร์ดเซลล์นำเสนองานขาย ภารโรงเฟี้ยว...เกี้ยวเด็กพยาบาล ต้องขอบคุณทุกท่านที่มาอุดหนุนผลงานชิ้นแรกของผมด้วยนะครับ ขอบคุณจากใจเลย ผลตอบรับดีกว่าที่คิดแหะ ก็ยอมรับเล่มแรกของผมยังมีอะไรติดขั้นอยู่มาก มือใหม่หัดขายจริง ๆ นะครับ แต่ผมจะนำไปพัฒนาในเล่มต่อ ๆ ไป

และวันนี้ผมอยากนำเสนอตัวอย่างฉากอีโรติกของ ภารโรงเฟี้ยวฯ (เกมรักภารโรงเฒ่า) ฉบับบนดินให้พวกท่านได้ลองอ่านดู มันเป็นฉากอยากกินโดนัทที่ถือว่าเป็นฉากที่ผมชอบอีกฉากหนึ่งเหมือนกันในเกมรัก ช่วงนั้นผมยอมรับเลยว่า ในฐานะคนเขียน ทำเอาผมหลงรักตัวละครตัวนี้เอามาก ๆ เลย และฉาก 18+ บนดินที่ผมนำเสนออยู่นี้ ผมอยากให้มันมีความกุ๊กกิ๊ก น่ารัก และอีโรติก คละเคล้ากันไป ตามธีมของโดนัทนั่นเอง

อย่าตกใจว่ามันจะยาวไป เรื่องของเรื่องคือ ผมเป็นนักเขียนที่ค่อนข้างหมกหมุ่นกับรายละเอียด ก็เลยอยากนำเสนอมุมอื่น ๆ นอกจากฉาก 18+ อยากเช่นวิถีชีวิตประจำวันของน้าพล และปฏิสัมพันธ์กับคนรอบอย่างอย่าง ป้าแต๋วและลูกสาวบ้าง นั่นเอง

ทำใจก่อนว่ามันอาจไม่ได้ร้อนฉ่าเหมือนฉบับใต้ดินที่พวกคุณเคยอ่าน มันจะซอฟต์และละมุนมากกว่าเดิม อารมณ์ประมาณดูหนังโป๊ AV แบบ เซ็นเซอร์ และ ไม่เซ็นเซอร์ นั่นแหละ คล้ายกับที่ผู้ติดตามท่านหนึ่งของผมได้กล่าวเอาไว้ และอย่างที่ผมเคยบอกไว้ นางเอกภาคสองบางคนอาจมีบทเร็วขึ้น (ซึ่งในตอนนี้ก็คือน้องทรายนั่นเอง)

ผมจะพยายามปั้นเล่มสองให้เสร็จในช่วงสิ้นเดือน - ต้นเดือนหน้านะครับ เล่มสองดูทรงแล้ว อาจมีความยาวถึง 500 หน้า เนื้อหาแน่นขึ้น แต่ราคาเท่าเดิม อย่างแน่นอน 







หากใครสนใจอุดหนุนหรือทดลองอ่าน ภารโรงเฟี้ยวฯ สามารถติดตามได้จากลิงค์ด้านล่างเลยครับ

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=99054

https://www.theonebook.com/index.php?action=BookDetails&book_id=99054

...........................................................................................

บทนำ

"เนตรชนกกุมารี...ณิชาเรวดี" ชุมพลในชุดนักรบโบราณเอ่ยปากทักสองสาวที่ยืนอยู่หน้าวิหารขอมแห่งหนึ่ง

"ท่านท้าว พวกข้าดีใจที่ท่านกลับมาที่นี่อีกครั้ง" เนตรชนกกุมารีเอ่ยปากทักทายชุมพลด้วยรอยยิ้มหวาน

"ข้ามีพี่สาวอีกคนที่อยากแนะนำให้ท่านรู้จัก" คราวนี้เป็นณิชาเรวดี "ท่านพี่!! ท่านพี่พิมพาณฤดี ออกมาได้แล้ว"

"ห๊ะ...." หนุ่มใหญ่อ้าปากค้าง "ทำไมแต่ละคนถึงมีชื่อยังหลุดมาจากโรงลิเกขนาดนั้นเนี่ย"

"ท่านท้าว!!" พิมพาณฤดี ปรากฏตัวออกมาจากต้นไทรขนาดใหญ่ที่เติบโตอยู่ข้างวิหารขอมโบราณ "พวกข้าดีใจเหลือเกิน ที่ท่านอุตส่าห์มาถึงที่นี่ ตามพวกเรามาเถิด เรามีอะไรให้ท่านดู"

"มาเถอะท่านท้าว!!" เนตรชนกกุมารีเดินเข้าไปจูงมือชุมพลในชุดนักรบโบราณเดินไปตามเส้นทาง โดยมีณิชาเรวดีและพิมภาณฤดีเดินตามมาด้วย ทั้งสามสาวพาชุมพลมาถึงศาลาแห่งหนึ่ง ณ ที่นั่น ยังมีหญิงสาวในชุดขอมโบราณที่นับได้อีก 9 คน กำลังซ้อมร่ายรำอยู่

"พวกหนูพาน้ามาที่นี่ทำไมเนี่ย?" พอเห็นภาพศาลาและหญิงสาวในชุดขอมโบราณที่กำลังซ้อมร่ายรำตรงหน้า ก็เกิดเป็นคำถามว่า ตกลงแล้วนี่มันอะไรกัน

"พวกนางทั้ง 9 ล้วนเป็นพี่น้องของเรา" เนตรชนกกุมารีตอบ

"รวมพวกเราก็เป็น 12 พี่น้อง" ณิชาเรวดีเสริม "พวกเราเป็นลูกขององค์ตุลาการสวรรค์"

"ห๊า..." น้าพลหรี่ตามองณิชาเรวดี "องค์ตุลาการสวรรค์? ใครอ่ะ?"

"ท่านท้าว...เวลาของพวกเราหมดแล้ว" พิมพานฤดีแทรกขึ้นมา "พวกข้าสามพี่น้อง ดีใจที่ได้เจอท่าน เราจะได้เจอกันอีกแน่นอน"

"เดี๋ยวนะสาว ๆ น้างงไปหมดแล้ว" ภารโรงจอมหื่นส่ายหน้า "ทำไมต้องเรียกน้าว่าท่านท้าวด้วย ตกลงเรื่องนี้มันยังไงเนี่ย? นี่เป็นความฝันหรือความจริงกันแน่? แล้วทำไมพวกเราทั้งสามคนถึงแต่งตัวแปลก ๆ แบบนี้ด้วย"

"จะเฉลยไปเลยดีไหมท่านพี่?" เนตรชนกกุมารีหันไปหัวเราะคิกคักกับสองสาวพี่น้องที่เหลือ "ข้าชักสงสารท่านท้าวแล้วหนา..."

"ยังไม่ถึงเวลาน้องพี่" พิมพานฤดีตอบ "เอาเป็นว่าเมื่อถึงเวลา ท่านจะได้ทราบความจริงทั้งหมด"

"อ่าว...ยังไงเนี่ย?" น้าพลถึงกับตกใจเมื่ออยู่ดี ๆ ร่างกายของตัวเองก็เหมือนร่วงล่นจากที่สูงลงมายังพื้นที่ด้านล่าง วิหารขอมโบราณที่ว่าหายไป เหลือเพียงความเวิ้งว้างของท้องฟ้าสีครามอันแสนกว้างใหญ่

"ถ้าไม่ได้ท่าน...ชีวิตของพวกเราบนโลกคงจะหาไม่" สามเทพธิดาเอ่ยปากอย่างพร้อมเพรียง "ขอให้ท่านกลับไปใช้ชีวิตทางโลกก่อนเถิดหนา แล้วโอกาสหน้าเราจักได้เจอกันอีก"

"อ๊า!!!!!!" น้าพลลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพเหงื่อโทรมกาย "นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!!!??"

น้าพลลุกขึ้นมา สำรวจสภาพความเรียบร้อยของตัวเอง ก็พบว่าแกนอนตกเตียง ในจังหวะนั้นเสียงนาฬิกาปลุกก็ดังขึ้น

"เออ ๆ รู้แล้วโว้ย!!!" หนุ่มใหญ่หยิบมือถือขึ้นมาปิดเสียงนาฬิกาปลุก "โอยยย...ทำไมปวดคอจังวะ สงสัยนอนตกเตียง"

สุดท้ายน้าพล ก็ลุกขึ้นแล้วพับเก็บผ้าห่ม ปิดพัดลม ก่อนเดินไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตัว วันนี้มันตั้งใจจะไปหาข้าวเช้ากินที่ร้านข้าวแกงป้าแต๋วสักหน่อย

พอพูดถึงป้าแต๋ว หรือชื่อตามบัตรประชาชนก็คือ ตวงพร เธอเป็นสาวใหญ่วัย 40 ต้น ๆ เป็นแม่หม้ายทรงเครืองที่เลิกกับผัวมาหลายปีแล้ว ตวงพรเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกับยุภาเมียเก่าของชุมพลที่ตายไป สมัยที่ยุภายังมีชีวิต ยุภาสนิทกับป้าแต๋วมาก โดยเฉพาะลูกสาวของป้าแต๋วอย่างน้องทราย ฉัตรพร ที่ยุภาเอ็นดูเหมือนลูกเหมือนหลานคนหนึ่ง

"หวัดดีพี่พล!! กินข้าวมาหรือยังเนี่ย เร็ว ๆ เข้ามาเร็ว ๆ เลยพี่!!!" ป้าแต๋วในชุดแม่ครัวมีผ้ากันเปื้อนผูกรอบเอวรีบเดินไปจูงแขนชุมพลที่จอดรถอยู่หน้าร้าน "วันนี้ แต๋วมีเมนูนำเสนอด้วยล่ะพี่"

"เออ ๆ มีอะไรอร่อยนำเสนอมั่งแต๋ว" น้าพลเหลือบมองตู้กระจกที่โชว์กับข้าวด้านหน้า

"มีแกงส้มดอกแคปลาช่อน พะโล้หมูสามชั้น แล้วก็ไข่ทอดชะอม" แต๋วนำเสนออาหารของตัวเองให้ชุมพลด้วยรอยยิ้ม "แต๋วพึ่งทำเสร็จพอดีเลย พี่พลอยากกินอะไรคะพี่?"

"เอาแกงส้ม ไข่ทอดชะอมแล้วกันแต๋ว" ชุมพลตอบ

"ค๊าพี่!!" ตวงพรเดินกลับไปเตรียมตักข้าวให้ชุมพล ความจริงแล้วใครมองก็ดูออกว่าป้าแต๋วนั้นชอบชุมพลมาตั้งนานแล้ว เพียงแต่ตอนนั้นยุภายังมีชีวิตอยู่ แต่ตอนนี้ยุภาตายไปแล้ว ป้าแต๋วแกเลยแสดงออกนอกหน้าว่าชอบชุมพลที่เป็นพ่อหม้ายเหมือนกัน เพียงแต่ชุมพลไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมาชัดเจนนัก

"ทราย!!! นังทรายโว้ย!!!! ตื่นหรือยังวะ เช้าแล้ว!!!" ป้าแต๋วหันไปตะโกนเรียกลูกสาวที่เหมือนยังไม่ตื่น "จะเจ็ดโมงแล้วนะ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน!!!"

"ตื่นแล้วแม่!!!" น้องทราย ฉัตรพร สาวอาชีวะตอบกลับมา "แม่จะบ่นอะไรนักหนาเนี่ย!! เสียงดังจริ๊ง!!!!"

"กูบ่นเพราะกูเป็นห่วงมึงนะนังทราย!!!" ป้าแต๋วบ่นลูกสาวไป ก็ตักแกงใส่ข้าวของชุมพลไป หนุ่มใหญ่ก็ยิ้มอ่อน เพราะสองแม่ลูกคู่นี้ชอบเอะอะโวยวายเป็นประจำ "รีบตื่นแล้วรีบมาเสิร์ฟน้ำให้น้าพลหน่อยเร็ว!!"

"หึ๊ยยยย!!!!" น้องทรายเหมือนทำเสียงเอะอะไม่พอใจ

"อีทราย!!!" ป้าแต๋วเร่งเสียงเพิ่มไปอีก "นี่มึงเอาใหญ่แล้วนะ!! รีบตื่นแล้วมาเสิร์ฟน้ำให้น้าพลเร็ว!! เดี๋ยวก่อนเถอะมึงน่ะ เดี๋ยวก่อน!!!" ป้าแต๋วหันไปบ่นลูกสาวด้านหลังร้าน ก็หันมาหยิบจานข้าวราดแกงมาเสิร์ฟให้ชุมพลถึงโต๊ะ

"เอ่อ...แต๋ว" ลุงพลแทรกขัดจังหวะ "ไม่ต้องก็ได้มั้ง...เด็กมันพึ่งตื่น เดี๋ยวพี่ไปตักน้ำเองก็ได้"

"โถ่พี่...เกรงใจแย่" พอหันมาคุยกับน้าพล ป้าแต๋วก็เปลี่ยนเป็นโหมดอ่อนหวานมุ้งมิ้ง "เดี๋ยวแต๋วตักให้ก็ได้"

"บ่นอะไรนักหนาก็ไม่รู้...."  น้องทรายในชุดนอนสีเขียวอ่อนเดินออกมาในสภาพงัวเงียผมเพ้ายุ่งเหยิงเพื่อออกมาหาข้าวเช้ากิน "มีอะไรให้หนูกินมั่งแม่..."

"ตื่นมาก็กินเลยนะมึง มึงไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันก่อนดีไหม? มึงโตเป็นสาวแล้วนะนังทราย!!"

"หนูอยากกินก่อนอ่ะแม่ เดี๋ยวหนูไปกินข้างหลังบ้านก็ได้ กินเสร็จจะได้อาบน้ำแปรงฟันทีเดียวเลย" น้องทรายเดินเข้าไปกอดแม่แต๋วด้านหลัง "ขอหนูกอดหน่อยน๊า"

"มึงก็อ้อนผิดเวลาจริง!!" ป้าแต๋วบ่น "อยากกินอะไรก็ตัก จะได้อาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน นังลูกคนนี้นี่จริง ๆ เลย!!!"

"จ้าแม่!!!" น้องทรายยิ้มหวาน พอหันไปเจอน้าพลสาวน้อยอาชีวะก็พนมมือไหว้ "สวัสดีน้าพล" ก่อนเดินไปตักข้าวใส่จานแล้วเดินกลับมาตักแกงหน้าร้าน

น้าพลยิ้มรับไหว้นังทราย ชีวิตสองแม่ลูกคู่นี้ก็เป็นแบบนี้แหละ โหวกเหวกโวยวายเหมือนจะทะเลาะกันทุกวัน แต่ความจริงแล้วไม่มีอะไรหรอก

พอกินข้าวจ่ายตังค์เสร็จ น้าพลก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์คู่ใจของแกไปทำงานตามปกติ

ภารโรงเฟี้ยวเกี้ยวเด็กพยาบาล : อยากกินโดนัท

ชีวิตของน้าพลช่วงวันพฤหัสบดีและวันศุกร์ก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย หนุ่มใหญ่เดินตรวจตราความเรียบร้อยภายในวิทยาลัยพยาบาล ให้อาหารหมาแมวไปตามเรื่อง ที่น่าสนใจก็คือ ใบเฟิร์นและโดนัทต่างผลัดกันมาแวะซื้อของกินอร่อยๆ มาฝากมันอยู่คนละช่วงเวลา ใบเฟิร์นแม้พักหลังจะทำตัวเหินห่าง แต่ก็ยังมีเยื่อไย ด้วยการซื้อส้มและมะม่วงมาฝากช่วงเช้าวันศุกร์ พอช่วงบ่าย โดนัทก็ซื้อรังนกและขนมขบเคี้ยวมาฝากมันขณะกำลังกวาดใบไม้ริมถนนหลังห้องพยาบาล

"แหม...ซื้อรังนกมาให้น้า สงสัยรู้ซินะว่าจะเกิดอะไรขึ้นพรุ่งนี้" มนุษย์น้าเอ่ยปากแซวโดนัทจนหน้าแดง

"ทะลึ่ง!!! จะกินไหม!! ถ้าไม่กินก็เอาคืนมา!!" โดนัททำตัวเกรี้ยวกราดแก้เขิน "อย่าลืมนะพรุ่งนี้ ถ้าไม่ทำตามสัญญาหนูเอาน้าตายแน่!!"

แล้วโดนัทก็สะบัดบ๊อบหนีไปอีกรอบ น้าพลคนหื่นยิ้มกริ่มมองแผ่นหลังของเด็กสาว ปากบอกไม่ แต่การกระทำมันไม่ใช่นะหนูจ๋า ฮ่า...

"โดนัทนี่ดู ๆ ไปก็น่ารักดีนะ" น้าพลคิดในใจ "เสียดายห้าวไปหน่อย ถ้าอ่อนหวานให้ได้อย่างเฟิร์นเนี่ยก็คงจะดี"

พูดกันตามตรง ถึงแม้จะเสียใบเฟิร์นไป แต่ได้โดนัทมาแทน ก็ไม่ถือว่าเสียหายอะไร เพราะทั้งสองสาวก็น่ารักทั้งคู่นะ

พอถึงวันเสาร์ โดนัทในชุดเสื้อยืดคอเต่าแขนกุดสีดำ กางเกงยีนส์เข้ารูปและรองเท้าส้นสูงสีขาว เหน็บสะพายกระเป๋าที่ซื้อมาจากตลาดนัดจตุจักรที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากศูนย์การค้าชื่อดังเท่าใดนัก สาวห้าวไลน์บอกน้าพลมาเธอมารอที่ด้านหน้าทางเข้าห้างชื่อดังย่านห้าแยกลาดพร้าวแล้ว ส่วนมนุษย์น้าได้ไลน์ตอบกลับไปว่ากำลังขับรถเข้าจอดในชั้นใต้ดิน และนัดให้มาเจอที่ฟู้ดส์คอร์ท

วันนี้น้าพล ภารโรงจอมหื่นแต่งชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ ผมใส่เจลหวี่เรียบแปล้ เรียกได้ว่าหล่อภูมิฐานไปเลย พอเจอหน้ากัน โดนัทพนมมือไหว้ตามมารยาท เพราะทนความสวยของเด็กสาวไม่ได้ ชุมพลเลยเผลอไปแต๊ะอั๋งจับมือเด็กสาวโดยบังเอิญ จนโดนัทต้องทักท้วงด้วยสายตาเพราะนี่เป็นสถานที่สาธารณะ

"มานานยัง หาอะไรกินก่อนไหม เดี๋ยวน้าเลี้ยงเอง" ชุมพลเอ่ยปากถามเด็กสาวอย่างอารมณ์ดี ความเป็นมนุษย์น้าสายเปย์เข้าสิงอีกแล้ว โดนัทพยักหน้า เพราะเธอเองก็หิวอยู่เหมือนกัน

"จะเลี้ยงหนูไหวเหรอน้า?" โดนัทหรี่ตามองน้าพลคนหื่น "หนูกินจุนะ"

"เมียคนเดียวทำไมน้าจะเลี้ยงไม่ได้" น้าพลแกล้งแซวโดนัท จนโดนัทหน้าแดงด้วยความเขิน

"ใครเมียน้า!!! พูดดี ๆ หน่อยเหอะ!!" โดนัทค้อนใส่น้าพล แต่ก็ยังเดินตามหนุ่มใหญ่ไปแต่โดยดี

ชุมพลพาเด็กสาวไปรับประทานอาหารหรูที่ชั้นบนของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง เด็กสาวกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนมนุษย์น้าก็กินมักกะโรนีผัดซอสไป พลางเหลือบมองสาวน้อยจอมห้าวจากเมืองหลวงด้วยสายตาเจ้าชู้ไป

เด็กสาวรู้ดีว่าหลังจากรับประทานอาหารแล้วเดินย่อย เธอจะต้องพบกับบทเรียนสุดสยิวที่น้าพลเตรียมไว้ให้เธอ คืนนี้เธอคงต้องยอมพลีกายให้นักการภารโรงมากรักคนนี้ตลอดทั้งคืน ทางฝั่งชุมพลนะเหรอ มันเพื่ออาคารคาวเต็มทน แต่อยากทานของหวานโดนัทตรงหน้าใจจะขาดอยู่แล้ว

"น้าพล หนูไม่คิดมาก่อนเลยว่าน้ากินอาหารฝรั่งได้" โดนัทเอ่ยปากถามชุมพลขณะกำลังกินมื้อกลางวันบนโต๊ะ

"น้าก็พอกินได้อยู่..." ชุมพลตอบ "เคยสั่งกินที่ร้านอาหารตามสั่ง อิ่มไหม? ถ้าไม่อิ่มสั่งเพิ่มได้นะ"

"น้าเป็นภารโรงจริงป่ะเนี่ย?" สาวทอมหรี่ตามองชุมพลเหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง พลางหยิบเลมอนเนดมาดื่มแก้กระหาย "หนูว่าน้าดูดีเกินกว่าจะเป็นภารโรงนะ"

ชุมพลยิ้มหวานให้ณิชาแทนคำตอบ

"มองหน้าหนูทำไม..."

"ก็น้าอยากมอง โดนัทน่ารักดี"

"หึ๊ยยยย...." โดนัทเบะปากด้วยความขนลุก อยู่ดี ๆ น้าพลก็มาหยอดหวานใส่เธอแบบนั้น สาวห้าวเลยก้มหน้าก้มตากินอาหารบนโต๊ะต่อ ซึ่งคนอย่างชุมพลก็รู้ดีว่าตอนนี้โดนัทกำลังเสียอาการอยู่นั่นเอง

พอกินมื้อเที่ยงเสร็จ ชุมพลเลยพาโดนัทเดินเล่นทั่วห้างเพื่อย่อยอาหาร โดนัทดูตื่นตาตื่นใจมาก โดยเฉพาะกับซุ้มสมาร์ทโฟน เด็กสาวคุยเรื่องเทคโนโลยีให้ชุมพลฟังอย่างอารมณ์ดี โดยไม่มีใครระแคะระคายเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพราะคิดว่าเป็นพ่อลูกกัน ระหว่างทางโดนัทแวะซื้อไอศรีมมาทานเล่น เดือดร้อนมนุษย์น้าที่ต้องจ่ายเงินเอาใจเมียเด็กปากร้ายคนนี้ แต่ชุมพลก็ยอม เพราะรู้ดีว่าตัวเองทำเรื่องแย่ ๆ กับโดนัทไว้มาก

ตอนแรกชุมพลตั้งใจจะพาเมียเด็กคนใหม่ของมันไปเที่ยวที่ฟาร์มชื่อดังในจังหวัดสระบุรีบ้านเกิด แต่โดนัทปฏิเสธเสียงแข็ง เธออ้างว่าต้องรีบกลับไปที่ห้องเพื่ออ่านหนังสือ สุดท้ายข้อเสนอนี้เลยตกไป

"น้าจะพาหนูกลับหอแล้วยัง?" โดนัทแกล้งถาม ขณะที่เธอกำลังตักไอติมทานอย่างเอร็ดอร่อย

"น้าจะพาหนูไปลงโทษ" ภารโรงหื่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "รู้ไหมสองสามวันที่ผ่านมาน้าคิดถึงหนูมาก"

โดนัทแลบลิ้นใส่มนุษย์น้า พลางตักไอติมขึ้นมาทานอย่างเอร็ดอร่อย สายตาของเธอเหลือบมองไปที่จอมอนิเตอร์ยักษ์ที่กำลังฉายโฆษณาวงเกิร์ลกรุ๊ปชื่อดังจากประเทศญี่ปุ่นอยู่

"น้าไม่ลืมเรื่องสัญญาที่ให้ไว้หรอก" หนุ่มใหญ่พูดต่อ "แต่หนูไม่รู้จริง ๆ เลยเหรอว่าน้ารู้สึกยังไงกับหนู?" มนุษย์น้าเดินไปที่โรงจอดรถ โดยมีสาวน้อยวัยขบเผาะเดินตามมาด้วย

"น้าพล ถามจริงเหอะ น้าเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำป่ะเนี่ย?" สาวห้าวตอบกลับขณะกำลังเปิดประตูรถกระบะของน้าพลแล้วเข้าไปนั่งด้านใน "รีบจัดการเรื่องของเราให้มันเสร็จ ๆ เถอะน้า หนูจะได้กลับห้อง"

"ถึงน้าจะเลว แต่น้าก็รักหนูนะโดนัท" ชุมพลคนหื่นหยอดคำหวานใส่เด็กสาวขณะกำลังสตาร์ทรถ "น้าทำถึงขนาดนี้เพื่อหนูนะ ทำไมล่ะ หนูไม่เชื่อใจน้าเหรอจ๊ะโดนัท?"

"เลี่ยน!!! คารมณ์จีบหญิงน้ามันเลี่ยนมาก!!! หนูไม่เชื่อน้าหรอก!!!" ณิชาหันควับไปมองกระจกข้าง ส่วนหนุ่มใหญ่ก็ขับรถลงมาจากโรงจอดรถมาที่ถนนใหญ่ด้านล่าง "หนูไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเราทำกรรมอะไรร่วมกันมา หนูถึงได้มาเจอน้าเนี่ย"

ชุมพลได้แต่ยิ้ม นึกถึงภาพความฝันของตัวเอง แต่จะบอกโดนัทไป มีหวังคงโดนเด็กสาวตอกกลับมาว่าเพ้อเจ้อแน่นอน ทีนี้พอขับรถไปได้สักพัก ชุมพลเลยฉวยโอกาสเอื้อมมือสัมผัสกับมือนุ่มของเด็กสาวที่หน้าตัก ขณะกำลังรอสัญญาไฟเขียวตรงห้าแยกลาดพร้าว

"น้าทำอะไรน่ะ!!??" เด็กสาวมองค้อน พร้อมกับดึงมือออกมา

"ก็น้ารักหนูไง" น้าพลหยอกคำหวาน "หนูเป็นเมียน้านะ ทำไมห่วงตัวจัง"

"ใครเมียน้าห๊ะ!!" โดนัทมองค้อน คราวนี้เด็กสาวเริ่มลงไม้ลงมือด้วยการตบไปที่บ่าของชายสูงวัย ชุมพลร้องจ๊ากด้วยความเจ็บเพราะมือของสาวทอมคนนี้หนักมาก แน่นอนเพราะเธอเคยเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอล "พูดดี ๆ หน่อยนะน้า ไม่งั้นหนูต่อยน้าตาแตกแน่ คนแก่อะไรวะโคตรหื่น ไอ้แก่ตัณหากลับ!!!"

"กลัวแล้ว ๆ เมียจ๋า" หนุ่มใหญ่ทำมือปัดป้องอย่างอารมณ์ดี "ใจเย็นจ๊ะ หนูโดนัท"

"อย่าเรียกว่าเมีย!!! อยากจะโดนอีกใช่ไหม? ห๊ะ!!" โดนัททำตาขวางใส่นักการจอมหื่น "ถามจริง ๆ เหอะ น้ามีอะไรกับแฟนเจ้าบิ๊กคนนั้นจริงหรือเปล่า?" โดนัทเอ่ยปากถามคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจ "หนูว่าถ้ามันไม่มีมูลความจริง หมอนั่นคงไม่บุกมาถึงห้องน้า แถมยังพกปืนมาด้วยแบบนั้นอ่ะ"

ชุมพลนิ่งเงียบ หนูโดนัทคนนี้เป็นเด็กสาวที่มีมันสมอง เพราะเธอเคยเป็นสมาชิกสภานักเรียนมาก่อน หนุ่มใหญ่กำลังทบทวนหาคำตอบที่คิดว่าดีที่สุดสำหรับคำถามนี้

"น้าไม่ได้เป็นอย่างที่หนูคิดจ๊ะโดนัท" หนุ่มใหญ่ยืนยันความบริสุทธิ์ใจ มีเพียงสิ่งศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร "น้าช่วยหนูพิมเค้าด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น น้าอายุปูนนี้แล้ว น้าไม่ทำเรื่องบัดสีเป็นชู้กับแฟนเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวลูกคราวหลานหรอกจ๊ะ"

"แต่น้าทำกับหนูได้ว่างั้น?" โดนัทพยายามต้อนภารโรงหื่นให้จนมุม "ก่อนหน้านั้น เคยมีคนเห็นเฟิร์น เพื่อนหนูนั่งติดรถไปกับน้า มันหมายความว่ายังไง นี่คงไม่ได้บอกว่าน้าใจดีให้เฟิร์นติดรถกลับไปบ้านหรอกใช่ไหม?"

"เอ่อ...." ชุมพลนิ่งเงียบ สาวห้าวคนนี้ดุเอาเรื่องไม่น้อยเลยทีเดียว มันชักสังหรณ์ใจว่าโดนัทและเฟิร์นกำลังระแคะระคายเรื่องของมันอยู่แน่นอน

"คิดคำตอบมาให้ดีนะคะน้าพล" โดนัทหรี่ตามองมนุษย์น้าจอมหื่น "หนูจะเอาเรื่องนี้ไปถามเฟิร์น ถ้าเฟิร์นตอบไม่เหมือนที่น้าตอบ งั้นแสดงว่าน้ากับเฟิร์นกำลังปิดบังอะไรหนูอยู่ใช่ไหม?"

"น้าแค่เอ็นดูหนูเฟิร์นเค้าเหมือนหลาน ก็ไหนหนูบอกว่าเฟิร์นเค้ามีแฟนเป็นนักเรียนนายร้อยไปแล้วไง หนูก็คิดมากไป" ชุมพลยิ้มเจื่อน เพราะไม่รู้จะตอบยังไงดี "หนูโดนัทระแวงน้าไปไกลแล้ว น้าไม่ได้คิดอะไรต่ำทรามกับหนูเฟิร์นหรอกนะ"

"ตอแหล!! โกหก!! นั่นใช้ปากพูดหรืออะไรพูดคะน้า คนอย่างน้าอมพระทั้งวัดมาพูด หนูก็ไม่เชื่อ!!!" โดนัทยังไม่เลิกรา "น้ากล้าสาบานไหม? ว่าน้าไม่ได้คิดอะไร หรือทำอะไรกับเฟิร์น ตอบ!!!"

"เอ่อ...." มนุษย์น้าหน้าซีด นี่ตกลงมันโดนสาวทอมไล่ต้อนจนไปไม่เป็นแล้วใช่ไหม? "ซะ...สาบานจ๊ะ..."

"พูดดังๆ ค่ะ!!??" โดนัทขึ้นเสียง ท่าทางเด็กสาวคนนี้เอาเรื่องไม่เบา "ว่าน้าไม่ได้ทำเรื่องระยำแบบที่น้าทำกับหนูเหมือนเฟิร์น!!"

"น้าสาบาน!!" ชุมพลตอบเสียงดัง ในใจนึกไว้ว่าถึงห้องพักจะจัดให้หนัก "น้าไม่ได้คิดอะไรกับหนูเฟิร์น น้ารักแค่หนูโดนัท น้ารักเมียของน้าที่ชื่อโดนัทเท่านั้น"

"อย่ามานอกเรื่อง!!??" โดนัทตบบ่าน้าพลดังเพี๊ยะ "หนูไม่ใช่เพื่อนเล่นน้านะ!!!!"

"ก็แน่ล่ะ หนูเป็นเมียน้าไง" ภารโรงจอมเจ้าเล่ห์ยังเถียงไม่เลิก แต่พอเห็นฝ่ามืออรหันต์ของเด็กสาว มนุษย์น้าเลยต้องยอมสยบแต่โดยดี "จ้า จ้า ยอมแพ้แล้วจ้า"

"บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกว่าเมีย!!! อยากตายเหรอไง!!" โดนัทเงื้อมือเตรียมตบน้าพลฉาดไง

"เกรี้ยวกราดจริง ๆ นะเราน่ะ" มนุษย์น้าจำใจต้องยอมสยบแม่เสือสาวคนนี้ แรงเยอะจริงหนอแม่คุณ โดนัทหันกลับไป นั่งกอดอกทำหน้ามุ่ย บางทีเธออาจกำลังหึงหวงมันอยู่ก็ได้นะ ถ้านั่นไม่ได้เป็นเพียงแค่การมโนฝ่ายเดียว

"เอาเป็นว่า น้าไม่ได้โกหกหนูจริง ๆ นะ" น้าพลปริปากพูดเมื่อบรรยากาศเริ่มสงบลง "น้าเป็นลูกผู้ชายพอ ไว้เสร็จเรื่องของเราเมื่อไร น้าจะบอกความจริงบางอย่างให้หนูรู้"

"ความจริงอะไรคะ?" โดนัทหันควับ "น้านี่มีความลับเยอะแยะมากเกินไปแล้วนะ!? น้าเป็นภารโรงจริง ๆ ป่ะเนี่ย หรือว่าเป็นสายลับ ห๊ะ"

"เอาเป็นว่าเป็นข่าวดี น้ามีของขวัญให้หนูด้วยแหละ" มนุษย์น้ายิ้มหวาน เมื่อเห็นเด็กสาวมีสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง นี่เธอคงคิดว่าจะได้รูปถ่ายลับเฉพาะคืนละมั้ง แต่ไม่มีทางหรอก เพราะมนุษย์น้าทำลายทิ้งไปแล้ว

ชุมพลขับรถปิ๊กอัพคู่ใจมาที่โรงแรมระดับ 3 ดาวแห่งหนึ่งย่านบางเขน มนุษย์น้าเช็คอินจองห้องก่อนพาโดนัทเข้าที่พัก เมื่อเหลือบหันไปมองนาฬิกา ก็พบว่าตอนนี้เป็นช่วงบ่ายสามของวันเสาร์ เอาเป็นว่าเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา น้าพลเลยฉวยโอกาสเปิดเกมเร็วใส่โดนัทสาวห้าวทันที

"น้าทำอะไรน่ะ!!??" โดนัทร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ เธอเองก็รู้ดีว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่การโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวของมนุษย์น้ามันทำให้เธอรู้สึกประหม่าอยู่บ้าง เมื่อคิดว่าต้องพบกับบทเรียนสุดสยิวอย่างที่เคยพบในวันก่อน

"ก็น้ารักเมียของน้านิ เมียเด็กคนนี้ของน้าเป็นเด็กดื้อ แต่น้าก็รัก รักหมดดวงใจของน้า" ภารโรงจอมหื่นซุกไซ้ซอกคอเปลือยเปล่าของเด็กสาว ทางฝั่งของณิชาพยายามดิ้นต่อสู้ด้วยสัญชาตญาณ จนเผลอกระแทกศอกเข้าไปที่ชายโครง แผลเก่าที่โดนเจ้าบิ๊กเตะเข้าเป้าเมื่อสามวันก่อน

"โอ้ยยย!!!??" ชุมพลร้อนลั่นห้องด้วยความเจ็บปวด

"น้า หนูขอโทษนะคะ" สาวห้าวเอ่ยปากด้วยสีหน้าสำนึกผิด "ก็น้ามาทำรุ่มร่ามกับหนูทำไมล่ะ เดี๋ยวหนูขอดูแผลหน่อยได้ไหม?"

มนุษย์น้าทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง ก่อนถอดเสื้อออกทา โดนัทถึงกับตกใจเมื่อเห็นรอยฟกช้ำที่ชายโครงด้านขวาของภารโรงจอมหื่น

"ช้ำถึงขนาดนี้เลยเหรอคะน้า?" โดนัทหน้าถอดสี "ทำไมน้าไม่ไปหาหมอล่ะ?"

"น้าอยากเจอหนูก่อนนี่นา" ขนาดเจ็บหนัก มนุษย์น้ายังขยันหยอดคำหวานใส่หนูโดนัท ทำเอาสาวน้อยเผลอยิ้มที่มุมปาก พอตั้งสติได้ โดนัททำหน้าบึงตึง ก่อนรีบหยิบผ้าขนหนูเข้าไปห้องน้ำ เพื่อชุบน้ำอุ่นแล้วมาประคบที่แผลฟกช้ำของหนุ่มใหญ่

"ที่หลังน้าก็อย่าเอาตัวเองไปเสี่ยงแบบนั้นอีกนะคะ" โดนัทออกโรงเตือนด้วยความห่วงไย

น้าพลไม่ตอบ มันเอื้อมแขนจับมือของโดนัทมาจุมพิตอย่างแผวเบ่า จนโดนัทเริ่มหวั่นไหว

"น้าทำอะไรของน้าอ่ะ? การที่หนูยอมโอนอ่อนผ่อนตาม ไม่ได้หมายความว่าน้าจะทำอะไรหนูได้ตามอำเภอใจนะ" โดนัทเอ่ยปากถาม ใบหน้าของเธอแดงก่ำ มนุษย์น้าคนนี้คารมณ์เป็นเลิศ จนเธอเองก็อดหวั่นไหวไม่ได้เหมือนกัน ชุมพลโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาวอย่างอ่อนโยน โดนัทหลับตาปี๋ด้วยความเขินอาย มือของชุมพลเริ่มซุกซนมากขึ้น มันลูบไล้ไหลที่โค้งมนได้รูป ลงต่ำถึงต้นแขนที่ขาวเนียน เด็กสาวหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กกะจี๊ปนสยิว

"น้าพล.....อืออออออ อย่า!!!" ณิชาหลับตาปี๋ "ถ้าหนูยอม น้าจะทำตามสัญญาไหม ให้หนูดูภาพพวกนั้นแล้วเอาไปทำลายทิ้งอ่ะ"

ภารโรงหื่นยิ้ม ก่อนโน้มตัวจุมพิตเด็กสาว ก่อนผลักร่างบางของสาวน้อยลงไปนอนกองบนเตียงนุ่ม มันจูบและเล้าโลมซอกคอของเด็กสาวด้วยไฟแห่งรักที่กำลังลุกโชน มือที่หยาบกร้านบีบคลึงสองเต้าที่สวยได้รูปของโดนัท

"อืออออ...น้าพล....อืออออ" โดนัทหลับตาพริ้ม เธอครางกระเส่าในลำคอด้วยความเสียวซ่าน น้าพลยอดนักรักถลกเสื้อจนเผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบ พอสะดือบุ๋มแสนน่ารักตรงหน้าท้องของสาวน้อย ชุมพลเลยลากลิ้นวนทวนเข็มนาฬิการอบรอยบุ๋มตรงกลางท้อง จนเด็กสาวแอ่นตัวด้วยความเสียวสะท้าน

น้าพลคนหื่นซุกไซ้หน้าท้องขาวเนียนของโดนัทที่กำลังหลับตาพริ้ม เพลิดเพลินไปกับรสจูบของมนุษย์น้าจอมหื่ม ที่กำลังละเลียดทานโดนัทชิ้นนี้อย่างเอร็ดอร่อย ฝ่ามืออันหยาบกร้านของหนุ่มใหญ่พยายามแกะกางเกงยีนส์ของโดนัทออก แต่กลับถูกคัดค้านด้วยมือของโดนัท ที่พยายามฉุดรั้งไม่ให้น้าพลคนหื่นกระทำการตามอำเภอใจไปมากกว่านี้

"น้า...ไม่เอานะ" โดนัทส่ายหน้า "หนูอาย"

"ไม่เห็นต้องอายเลย ก็เรารักกันไม่ใช่เหรอ?" น้าพลยิ้มหวาน พลางโน้มศีรษะหอมตรงเป้ากางเกงของสาวน้อย

"น้าก็!!!" โดนัทเมินหน้าหนีด้วยความอาย อายไม่รู้จะอายยังไง พอเห็นว่าโดนัทยังไม่ยอมให้มนุษย์น้าปลดเปลื้องผ้า ชุมพลเลยโน้มตัวจูบปาก พยายามดุนดันลิ้นเข้าไปเซย์ไฮกับลิ้นของสาว ควบคู่ไปกับการบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของณิชาสาวห้าวแต่แอบหวานละมุน

"อือ....." โดนัทครางในลำคอ ขณะกำลังแลกสารคัดหลั่งกับน้าพลคนหื่น พอรู้สึกตัวอีกที มนุษย์น้าก็เอื้อมมือเข้าไปใต้เสื้อยืดของโดนัทเพื่อบีบคลึงหน้าอกของเด็กสาวที่มีเพียงแค่ยกทรงปิดไว้อยู่เท่านั้น

"น้าพล...อือ....." โดนัทพยายามดิ้นขัดขืน แต่ยิ่งดิ้นเท่าไร เรี่ยวแรงของเธอยิ่งถดถอยลงเท่านั้น ราวกับว่าเธอกำลังถูกมนุษย์น้าสุดเซ็กส์คนนี้สูบพลังอยู่ "น้าพล...อย่า....อ่า...."

พอโดนัทเผลอ น้าพลก็ถลกเสื้อยืดสีดำคอเต่าของสาวน้อยให้สูงขึ้นกว่าเดิม จนเผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจของสาวน้อย และขอบยกทรงสีชมพูอ่อน มนุษย์น้าสุดหื่นเลยถลกขอบบราเซียออกจนเผยให้เห็นปลายถันสีน้ำตาลอ่อนที่กำลังชูชันด้วยความเสียว

"น้าพล...อ๊า!!!!!!" โดนัทถึงกับแอ่นตัวขณะกำลังถูกลุงพลดื่มด่ำนมจากเต้าของเธออย่างเอร็ดอร่อย มนุษย์น้าจอมหื่นละเลียดยอดปลายถันสลับซ้ายขวา จนณิชาดิ้นพล่าน พอรู้สึกหนำใจ มนุษย์น้าเลยลุกขึ้นแล้วทำการลอกคราบตัวเองจนเหลือเพียงชุดวันเกิด แล้วหันกลับมาลอกคราบโดนัทบ้าง ด้วยการปลดกางเกงยีนส์ของโดนัทออกจนได้

ตอนแรกโดนัทก็อิดออด แต่สุดท้ายก็ไม่อาจต้านทางความต้องการของมนุษย์น้าสุดเซ็กส์ได้ รวมถึงไฟราคะของตนเองที่กำลังคุกกรุ่นได้ที่ พอถอดกางเกงยีนส์ออก มนุษย์น้าหันไป ก็ถึงกับยิ้มอ่อนเพราะตรงเป้ากางเกงในลายลูกไม้สีชมพูของโดนัทเป็นรอยเปียกอยู่

ไม่รอช้า มนุษย์น้าเลยโน้มตัวลงไปดมกลิ่นกายสาว ส่วนโดนัทก็นอนบิดตัวเกร็ง มือของเธอกำผ้าปูที่นอนแน่น เนื้อตัวร้อนวูบวาบขณะกำลังถูกน้าพลคนหื่นกำลังดมกลิ่นสาปสาวตรงเนินสงวนของเธอ

"กลิ่นโดนัทชิ้นนี้หอมละมุนจริง ๆ" น้าพลเงยหน้ามองเด็กสาวที่กำลังเหนียมอาย พลางถลกกางเกงในที่เป็นปราการสุดท้ายของโดนัทออก จนเผยให้เห็นกลีบเกสรดอกไม้และเนินป่าดิบชื้นสีดำที่แสนงดงาม

"น้าพล...อือ....อย่า!!!" โดนัทถึงกับแอ่นตัวขณะกำลังถูกลุงพลละเลียดชิมน้ำหวานที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาว มนุษย์น้าใช้มือแหวกกลีบเกสรคู่แล้วโลมเลียติ่งสยิวที่ยื่นออกมา โดนัทร้องเสียงดังมากขึ้น จนกลัวว่าข้างห้องจะได้ยิน เข้า เลยหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้าปิดตาตัวเอง

"อือ!!!!อ๊า!!!!" โดนัทบิดตัวเกร็งขณะกำลังถูกน้าพลละเลียดด้วยปลายลิ้น เพียงไม่กี่อึดใจเท่านั้นร่างบางก็กระตุกเกร็งคาปากของหนุ่มใหญ่บ้าเซ็กส์ เป็นอันว่าโดนัทหนีน้าพลคนหื่นไปขึ้นสวรรค์ก่อนเป็นยกแรก

"อะไรกันเนี่ย? หนีน้าไปขึ้นสวรรค์ก่อนได้ไง รอน้าก่อนซิจ๊ะคนดี" ชุมพลยิ้มกริ่ม ใบหน้าของหนุ่มใหญ่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำเชื่อมจากถ้ำสาวของโดนัท เกมรักบทนี้ยังไม่จบหรอกนะ ทุกอย่างแค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง

"น้ามันทุเรศ!!! น่ารังเกียจที่สุด!!!" โดนัทบ่นแก้เขิน "ลามก!!! ไอ้แก่ตัณหากลับ!!! ไอ้เฒ่าหัวงู!!! ทำไมหนูต้องมาเจอคนแบบน้าด้วย!!!"

...แต่สุดท้าย นางสาวณิชาก็ปากดีอยู่ได้ไม่นาน เพราะถูกลีลาชิวหาพาเพลินของภารโรงยอดนักรักเข้า จนเรียกได้ว่าละลายเหมือนขี้ผึ้งถูกลนไฟ

"อืออออ.....น้าพล....อืออออ" โดนัทหลับตาพริ้ม เด็กสาวร้องครางเสียงหวานขณะกำลังถูกภารโรงหนุ่มใหญ่กำลังซุกไซ้หน้าท้องขาวเนียนของเด็กสาวที่กำลังแขม่วด้วยความสยิวเกินห้ามใจ

"ช่วยน้าหน่อยซิจ๊ะคนดี...." ชุมพลเงยหน้ามองเด็กสาวด้วยรอยยิ้ม ก่อนลุกขึ้นนั่งชันเข่าโดนัท สาวทอมมองท่อนเนื้อของมนุษย์น้าบ้าเซ็กส์ที่ผงกทักทายเธอ ก่อนเมินหน้าหนีด้วยรอยยิ้มแห่งความเขินอาย

"อืออออ....ให้หนูดูอะไรเนี่ย!!!" โดนัทปิดหน้าด้วยความอาย "น้าเป็นคนยังไงเนี่ย!!! ลามกที่สุด!!"

"ลองจับดูก่อนซิจ๊ะ...." น้าพลเอื้อมแขนจับมือโดนัท ให้มาสัมผัสกับท่อนเนื้อของมัน สาวทอมมีท่าทีขัดขืนเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ยินยอมผ่อนปรนตามที่น้าพลต้องการ พอมือของเธอสัมผัสกับท่อนเนื้อความเป็นชายของหนุ่มใหญ่ สาวทอมก็หลับตาปี๋ด้วยความกลัวปนสยิว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะ ที่เธอได้สัมผัสกับแก่นแท้ของความเป็นชาย

...อันที่จริง เธอก็เคยเห็น 'ช้างน้อย' ของผู้ชายมาก่อน อย่างของไอ้โดมน้องชายตัวแสบของเธอ แต่นั่นก็ผ่านมานานแล้ว ตั้งแต่สมัยที่สองพี่น้องยังเป็นเด็กตัวน้อย แต่กับของน้าพล มันไม่ใช่ช้างน้อย แต่มันคือ 'ช้างแมมมอธ' ชัด ๆ เลย!!

"อือออ...." โดนัทร้องครางเสียงหลง ขณะกำลังถูกน้าพลบังคับให้ใช้มือลูบคลำท่อนเนื้อของตัวเอง "อือออ!!!! มันขยับได้ด้วย!!!"

ด้วยความเกรียนของหนุ่มใหญ่ ชุมพลผงกท่อนเนื้อทักทายมือของเด็กสาว น้าพลยิ้มให้กับความใสซื่อและไร้เดียงสาของโดนัท ที่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ค่อยประสีประสากับความรักสักเท่าไร ทีนี้ น้าพลเลยอยากให้โดนัททำความรู้จักกับ 'ช้างแมมมอธ' ของตัวเองให้มากขึ้น น้าพลคนหื่น ก็เลยใช้มือซ้ายลูบศีรษะโดนัทเพื่อช่วยผ่อนคลายให้เด็กสาว

พอรู้สึกว่าคุ้นชินกับมือ น้องโดนัทสาวทอมคนสวยก็เริ่มลืมตาขึ้นมาดูท่อนเนื้อของน้าพลที่เธอกำลังจับอยู่ น้าพลบอกให้เด็กสาวลองกำท่อนเนื้อรูดขึ้นรูดลงดู โดนัททำตามอย่างว่าง่าย

"อูยยยยย...." น้าพลซูดปากด้วยความเสียวสะท้าน โดนัทดูสนใจกับท่าทางของน้าพลไม่น้อย ก็เลยเอ่ยปากถามไปตามตรง แบบคนไม่เคยมาก่อน

"ชอบไหมคะน้าพล?" โดนัทเหมือนถูกอกถูกใจไม่น้อย ที่ทำให้หนุ่มใหญ่เสียอาการได้ขนาดนี้ เด็กสาวเร่งมือให้เร็วขึ้น น้าพลก็ร้องเสียงดังมากขึ้นเพราะความสยิวกิ้ว "เป็นไงล่ะ อยากหื่นดีนัก!!!"

พอเล่นซนกับ 'ช้างแมมมอธ' ของน้าพลไปได้สักพัก โดนัทก็สัมผัสถึงสารคัดหลั่งใสๆ ที่ถูกปล่อยออกมา โดนัทนิ่งเงียบไป เธอมองหนังตรงปลายทอนเนื้อของน้าพลผลุบเข้าผลุบออกด้วยความสนใจ

ทีนี้ น้าพลเลยสอนให้โดนัทได้ทดลองชิม 'ไอติมอุ่น' สาวน้อยทำตามบทเรียนสยิวของหนุ่มใหญ่อย่างว่าง่าย ตอนแรกเธอเองก็ยังไม่ประสีประสา แต่พอได้รับคำแนะนำจากกูรูเรื่องเซ็กส์อย่างน้าพล ก็เลยทำให้บทเรียนรักครั้งนี้ดำเนินไปได้เป็นอย่างดี

"อูยยยย...หยุดก่อนนะโดนัทจ๋า...น้าไม่ไหวแล้ว" น้าพลต้องออกโรงห้ามโดนัทที่กำลังเพลิดเพลินไปกับการดูดเลียแท่งไอติมอุ่นของมัน "พอก่อน เดี๋ยวหมดสนุกกันก่อนพอดี"

โดนัทคายแท่งไอติมอุ่นของน้าพล สาวคัดหลั่งยืดติดปากของเด็กสาว โดนัทใช้มือป้ายสารคัดหลั่งเหล่านั้นออกจากปาก น้าพลเห็นภาพเหล่านี้แล้วทนในความน่ารักอ่อนหวานที่ถูกซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากความห้าวจนเหมือนทอมไม่ไหว ก็เลยลุกขึ้น แล้วจับโดนัทมาแลกลิ้นเพื่อตบรางวัลให้กับความน่ารักของโดนัท

"อือออออ......" โดนัทหลับตาพริ้มขณะกำลังถูกน้าพลแลกลิ้น หน้าอกหน้าใจของเธอก็ถูกน้าพลคนหื่นบีบเค้นจนแทบแหลกเละคามือ

"น้าพลนี่ก็!!!" โดนัทค้อนใส่หนุ่มใหญ่ ทั้งคู่หยอกเย้ากันราวกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันไม่มีผิด ทีนี้ ก็ถึงเวลาอันสมควร เมื่อหนุ่มใหญ่ตัดสินใจว่าจะส่งช้างแมมอธเข้าไปทักทายในถ้ำสาวของโดนัทสักที

"น้าจะทำแล้วนะ..."

โดนัทหลับตาปี๋ด้วยความเขินอาย แต่เธอก็พยักหน้า แต่การกระทำเช่นนี้ ภารโรงจอมหื่นไม่พอใจหรอกนะ จะบอกให้

"พูดซิว่า เมียพร้อมแล้วค่ะผัวขา" ชุมพลแกล้งหยอกเย้าเมียเด็กของมัน "อ้อนน้าหน่อยซิจ๊ะ โดนัท"

"จะเอาก็รีบเอาเถอะน้า!? ลีลาอยู่ได้ เดี๋ยวก็ไม่ให้เอาหรอก!!!" โดนัททำหน้ามุ่ยใส่น้าพล ตอนนี้เธออายจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แต่ก็ยังอยากอยู่ แต่น้าพลก็ยังลีลา เลยทำให้เธอออกอาการหัวเสียไม่น้อย

ในจังหวะที่โดนัทเผลอ น้าพลเลยทำการส่งช้างแมมมอธเข้าไปสำรวจภายในถ้ำสาวของโดนัททันที

"อึ๊ยยยย!!!" โดนัทอุทานออกมาด้วยความเจ็บปนสยิว ถึงแม้ว่าเธอจะเคยโดนชุมพลเจาะไข่แดงมาแล้วจากรอบก่อน แต่เธอก็ยังสดใหม่ ภารโรงหื่นซูดปากแน่นเพราะถ้ำสาวของโดนัทนั้นตอดรัดและคับแคบมาก เรียกได้ว่าสภาพภายในยังสดใหม่ไม่ต่างจากสาวพรมจรรย์เลยทีเดียว

น้าพลร่วมรักกับโดนัทในท่าพื้นฐาน ตอนแรกทุกอย่างดูติดขัดไปบ้าง เพราะความฝืดและคับแน่นของถ้ำสาว แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็เข้าที่เข้าทาง

โดนัทและน้าพลร้องครวญครางประสานกัน หนุ่มใหญ่ที่นอนคร่อมร่างของเด็กสาวด้านบนโน้มตัวลงมาหอมแก้มสาวน้อยซ้ายขวาสลับไปมา มือของโดนัทก็โอบกอดแผ่นหลังของหนุ่มใหญ่อย่างแนบแน่น

ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แม้แอร์ภายในห้องจะเย็นฉ่ำ แต่มันไม่อาจช่วยลบอุณหภูมิในสมรภูมิเกมรักต่างวัยระหว่างชุมพลและณิชาได้

พอเริ่มเบื่อเกมรักในท่าพื้นฐาน หนุ่มใหญ่เลยเกิดไอเดีย ให้สาวน้อยลองเป็นฝ่ายควบคุมเกมด้านบนดูบ้าง ด้วยความอยากรู้อยากเห็น บวกกับติดใจรสรักของภารโรงจอมหื่น โดนัททำตามอย่างง่ายดาย

"หนูโดนค่อย ๆ ส่ายเอว แบบนั้นแหละ" มนุษย์น้าสุดบ้ากามสวมบทเป็นอาจารย์เพศศึกษาสอนบทรักใหม่ให้หนูโดนัท นักศึกษาพยาบาลสาวทอมคนสวย "นั่นแหละจ๊ะ...อูยยยย"

โดนัททำตามชคำแนะนำของชุมพล ร่างบางรู้สึกพอใจอยู่ไม่น้อยที่สามารถทำให้อีกฝ่ายซูดปากด้วยความเสียวซ่านได้

"รู้สึกดีไหมคะน้า?" โดนัทเอ่ยปากถามชุมพล "หนูทำแบบนี้ชอบไหม? พวกผู้ชายชอบท่านี้เหรอ?"

"ดีซิ...ชอบมากด้วย อูยยยยย" ชุมพลหลับตาพริ้ม

ทีนี้พอเครื่องเริ่มติด โดนัทไม่เพียงแค่ร่อนเอวซ้ายขวาสลับไปมา แต่เริ่มทำการทิ้งตัวใส่ร่างของชุมพลที่นอนอยู่เบื่องล่าง แล้วทีนี้ความสนุกก็บังเกิด

"อือออ!!!!" โดนัทหลับตาพริ้มด้วยความเสียวซ่าน หน้าอกของเธอสั่นกระเพิ่มขึ้นลง ช่างเป็นภาพที่งดงามสำหรับจอมหื่นอย่างชุมพลเหลือเกิน

ร่างกายของทั้งคู่เปียกชุ่มมากกว่าเดิม ผมของโดนัทยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงจากกิจกรรมเข้าจังหวะ สายตาของภารโรงจอมหื่นสังเกตเห็นเหงื่อไคลที่ไหลลงมาจากปลายคางของโดนัท ไหลลงมาผ่านตรงกลางทรวงอกที่กำลังสั่นกระเพื่อมจากกิจกรรมเข้าจังหวะ

"หนู..ไม่ไหวแล้วน้า...อึ๊ยยยย!!!"

ดูเหมือนว่าโดนัทกำลังจะถึงฝั่งฝัน หนุ่มใหญ่สัมผัสได้ถึงแรงตอดรัดจากภายในถ้ำสาว และความเร็วในการทิ้งตัวลงมาของสาวน้อยที่เพิ่มมากขึ้น

น้าพลคนบ้าเซ็กส์ เลยลุกขึ้น แล้วแทงสวนเข้าไป เพื่อให้ตัวเองได้ตามโดนัทขึ้นสวรรค์พร้อมกัน

"เบา ๆ หน่อยค่ะน้า....เจ็บบบบ!!!" โดนัททำหน้าบูดเบี้ยวเพราะความเสียวเบอร์สุด เพราะภารโรงหื่นฉวยโอกาสโจมตีเธอในช่วงเวลาที่อ่อนไหวที่สุด และเปราะบางที่สุด "หนูเสียว....หนูหายใจไม่ออก โอ้ย!!??"

จอมหื่นชุมพลไม่สนใจต่อคำขอร้องของเด็กสาว มันดันร่างของเด็กสาวให้นอนลง จัดแจงเอาขาขวาโดนัทพาดบ่า แล้วตัวเองก็โน้มตัวลงไปเพื่อทำเกมรักบุกใส่โดนัทที่นอนอยู่ด้านร่าง

โดนัท หรื่อชื่อจริงตามบัตรประชาชนก็คือ นางสาวณิชา อดีตนักกีฬาวอลเลย์บอลและสมาชิกสภานักเรียนอ้าปากหวอ ภารโรงจอมหื่นเลยฉวยโอกาสนี้แลกลิ้นกับเด็กสาว น้ำลายของมันและเด็กสาวไหลเยิ้มและเปียกแฉะไปทั่ว เรียกได้ว่าโดนัทสติกระเจิงไปเสียแล้ว

"อ๊า!!!!!!น้าจะฆ่าหนูเหรอ?" โดนัทครางเสียงหลง "หนูจะขาดใจ...อร๊ายยยยย....อู้ยยยยย!!!" เด็กสาวครางเสียงดังเพราะความเสียวซ่าน มนุษย์น้าบ้ากามคนนี้ไม่สงสารเธอเลย กะเอาให้ตายว่างั้น มือของเด็กสาวจิกปลายเตียงแน่นจนแทบขาดคามือเสียให้ได้

เสียงดังเอี๊ยดอาดของเตียงนอนจากการกระเด้าของภารโรงหื่นดังคลอเคลียไปกับเสียงครางของคู่รักต่างวัย จนในที่สุดชุมพลก็ไปถึงฝั่งฝันพร้อมกับโดนัท

"อูยยยย....." ชุมพลหลับตาปรือด้วยความเสียวซ่านเบอร์สุด เหงื่อที่ใบหน้าของมันหยดติ๋ง ๆ ใสหน้าอกหน้าใจของหนูณิชาคนสวยที่นอนหลับตาพริ้มหมดแรง หนุ่มใหญ่นอนทับเมียเด็กค้างอยู่แบบนั้น เสียงลมหายใจของทั้งคู่กลบเสียงแอร์ตรงเพดานเสียสนิทไปเลย

"เมียจ๋าของน้าสุดยอดไปเลย" ชุมพลหอมแก้มเด็กสาวฟอดใหญ่ ก่อนแลกลิ้นกับเด็กสาวเพื่อตบรางวัล

"น้าพลรังแกหนู....อือออออ" โดนัทหลับตาพริ้ม แก้มแดงระเรือ สาวทอมออดอ้อนออเซาะมนุษย์น้าที่ปรนเปรอรสรักสุดจัดจ้านให้เธออย่างถึงพริกถึงขิง หนุ่มใหญ่และสาวน้อยหยอกเย้าคลอเคลียหลังเกมรักอันแสนดุเดือดได้ผ่านพ้นไป

จากตอนแรกที่โดนัทพยายามต่อต้านมนุษย์น้า ปากก็ปฏิเสธไปเรื่อย แต่พอโดนมนุษย์น้าปรนเปรอด้วยเกมกามขั้นเทพ ก็ทำเอาสาวห้าวอย่างโดนัทร้องครางเสียหลง ความเปียกชื้นบนเตียงนอนคือหลักฐานที่ฟ้องว่าโดนัทฟินน์กับเกมรักครั้งนี้มากขนาดไหน

น้าพลและโดนัทเผลอหลับด้วยความอ่อนล้า แต่เป็นฝ่ายโดนัทที่ตื่นขึ้นมาก่อนในช่วงหนึ่งทุ่ม พอตื่นขึ้นมา สาวทอมก็ปลุกมนุษย์น้าที่นอนกอดเธออยู่ข้าง ๆ

"น้า!!!! ตื่นได้แล้ว!!!!" โดนัทปลุกหนุ่มใหญ่ที่ยังหลับอยู่ "ตื่นได้แล้วน้าพล!!!"

"ห๊ะ....อะไรเหรอ?" มนุษย์น้าลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพงัวเงีย

"ตื่นได้แล้วน้า!!!" โดนัทเขย่าร่างของนักการจอมหื่น "หนูหิวแล้ว ลงไปหาอะไรกินกันเถอะ"
เพราะผ่านเกมรักอันแสนดุเดือดเมื่อช่วงบ่าย ก็เลยทำให้โดนัทสูญเสียพลังงานไปเยอะ ส่วนน้าพลคนหื่นก็ลุกขึ้นและขยี้ตาพลางเหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลที่แขวนอยู่บนเพดานห้องพัก เพื่อดูว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมงแล้ว

"ทุ่มกว่าแล้วเหรอเนี่ย...." น้าพลเหลือบมองนาฬิกา "น้าก็ชักหิวเหมือนกัน เดี๋ยวแต่งตัวแล้วลงไปหาอะไรกินกันไหม?"

"ก็ว่างั้นแหละ" โดนัทตอบ ก่อนลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูสีขาวที่พับไว้บนโต๊ะแป้งมาพันรอบตัว "แต่หนูขออาบน้ำก่อนแล้วกันนะ"

"ก็อาบพร้อมกันเลยจะเป็นไรไป" น้าพลรีบลุกขึ้น แล้วเดินไปกอดสาวทอมจอมห้าวจากด้านหลัง "มาถึงขั้นนี้จะอายอะไรละจ๊ะ น้องโดนัท!!"

"นี่!!! อย่ามาปากหวานนะ!!!" โดนัทร้องห้ามหน้าแดงก่ำ "แล้วก็อย่ามาเรียกหนูว่าน้องโดนัท หนูไม่ชอบ!!"

"ถ้าไม่ให้เรียกหนู งั้นเรียกเมียเลยแล้วกัน" น้าพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวหอมแก้มโดนัทฟอดใหญ่ "โอ้ยยย!!!"

สาวทอมศอกกลับใส่ชายโครงของชุมพลเป็นการเอาคืน โดนัทยิ้มเยาะเมื่อเห็นน้าพลทำหน้าเจ็บปวด

"สมน้ำหน้า อยากหื่นดีนัก!!" โดนัทยิ้มเยาะ

"ใจร้ายจริง ๆ นะจ๊ะคนสวย" น้าพลยังทำใจดีสู้เสือ แกล้งเย้าหยอกเด็กทอม

"แล้วไง? ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน จะไปไหนก็ไปเลยปะ!!" โดนัทเชิดใส่

"โถ...คนดีของน้า น้าผิดไปแล้วนะ" มนุษย์น้าออดอ้อนเอาใจเมียเด็กของมันอย่างอารมณ์ดี "ทำหน้าบึ้งเดี๋ยวเหี่ยวเร็วนะจ๊ะ โดนัท"

"เดี๊ยะ!!! อยากโดนอีกเหรอไง!!!" โดนัทเตรียมง้างศอกใส่มนุษย์น้าอีกรอบ จนมนุษย์น้าต้องชิ่งโจมตีสาวทอมก่อนด้วยการหอมแก้ม "อือออออ!!!! ปล่อย!!!!ปล่อยนะน้า!!!! จะอาบน้ำ!!!!"

"ก็อาบด้วยกันเลยจะเป็นไรไป" มนุษย์น้ากระซิบข้างหู ทำเอาโดนัทหน้าแดงก่ำด้วยความอาย

"บ้า!!! ลามก!!! หนูไม่เคยเจอใครลามกเท่าน้ามาก่อนเลย แก่ตัณหากลับ!!!" โดนัทอายจนไม่รู้จะอายยังไง กับข้อเสนอของมนุษย์น้าสุดบ้ากาม จะให้เธอไปอาบน้ำกับภารโรงที่วิทยาลัยพยาบาลอย่างน้าพลคนนี้จริงเหรอ?

...แต่สุดท้ายโดนัทก็ยินยอมตามใจน้าพลอยู่ดี ทั้งคู่อาบน้ำด้วยกัน ต่างฝ่ายต่างหยอกเย้ากันในห้องน้ำอย่างสนุกสนาน

"อือออออ หนูอาบน้ำเองได้ค่ะ!!??" โดนัทพยายามขัดขืนความหื่นของชุมพล ที่พยายามออดอ้อนขอถูหลังเด็กสาว โดยมีสายน้ำไหลจาฝักบัวที่รดร่างกายที่เปลือยเปล่าของทั้งคู่

"จะอายอะไรจ๊ะ เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ" ชุมพลยิ้มหวานใส่โดนัท "มาเร็ว เดี๋ยวน้าถูหลังให้นะจ๊ะ คนดีของน้า เป็นเมียน้าแล้วก็อย่าดื้อซิจ๊ะ"

ทีนี้ หลังจากอาบน้ำเสร็จ ณิชาและชุมพลต่างแต่งตัวเพื่อเตรียมลงไปหาอะไรกิน แต่สุดท้ายชุมพลกลับพบกับปัญหาบางอย่าง เมื่อท่อนเนื้อตรงเป้ากางเกงมันตุงจากฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ที่ยังตกค้างอยู่ มนุษย์น้าเลยเรียกให้สาวห้าวอย่างโดนัทดูอะไรบางอย่างที่มันภูมิใจนำเสนอ

"ลามก!!??" โดนัทรีบปิดหน้าด้วยความอาย "ไอ้แก่ลามก ทุเรศ ทำบ้าอะไรของน้าเนี่ย!!!"

"สงสัยน้าคงไปด้วยไม่ได้แล้วล่ะ" หนุ่มใหญ่สารภาพ "โดนัทต้องลงไปคนเดียวแล้วล่ะ"

"ลามก ลามกที่สุด หนูเกิดมาไม่เคยเจอใครลามกเท่าน้าเลย!!??" โดนัทด่ามนุษย์น้าแบบไม่อ้อมค้อม "เอาตังค์มา อยากกินอะไรก็บอก เดี๋ยวหนูลงไปซื้อเองก็ได้ ทุเรศที่สุด!!"

"น้าฝากซื้อผัดซีอิ๊วพิเศษใส่ไข่สองถุง แล้วก็น้ำดื่มอะไรก็ได้มากินกันสองคน" ชุมพลเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์ และควักแบงค์พันให้เด็กสาว "ส่วนหนูอยากกินอะไรก็จัดไปเลยจ๊ะ เหลือเงินทอนเท่าไรมาคืนน้าด้วยแล้วกันนะ"

โดนัทยื่นมือจะไปหยิบแบงค์พันจากน้าพล แต่โดนมนุษย์น้าเบรคเอาไว้ก่อน

"ต้องทำยังไงก่อน?" ชุมพลทักท้วงเด็กสาว "ผู้ใหญ่ให้เงินเด็ก แล้วเด็กต้องทำยังไง?"

"ขอบคุณค่ะ!!!" โดนัทพนมมือไหว้น้าพลแบบไม่ค่อยเต็มใจ ก่อนหยิบเอาแบงค์พันออกมาจากมนุษย์น้าได้สำเร็จ"

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[xonly-1786]

ถ้าเปลี่ยนจากเรียกน้าเป็นเรียกพี่นี่ลุงพลจะหล่อขึ้นอีกเยอะนะครับ ขอบคุณมากครับ

Nato87 : ในฉบับบนดิน ถ้าเป็นตัวละครหญิงรุ่นเล็กก็ต้องเรียกน้าครับ เว้นเสียแต่ "หมอพลอย" กับ "ครูเบสท์" ที่อาจได้เห็นพวกเธอเรียก "พี่พล" (หมอพลอย 28 ครูเบสท์ 27 ชุมพล 46)

[Thanatouch MAN]

เรียบเรียงใหม่ยาวไปบ้างนะ อ่านไปๆซักเริ่มว่ายาวไปนิดบางตอน แต่โดยรวมก็ชอบเนื้อเรื่องแบบเฒ่าหัวงูนะ

Nato87 : ถ้าหมายถึงตอนนี้ที่เอาลงมาให้ดูเป็นตัวอย่าง มันเป็นการมัดรวม 2 ตอนในหนึ่งเดียว ผมอยากให้คนอ่านเห็นรายละเอียดต่าง ๆ ภายในนิยายฉบับบนดินที่ถูกเพิ่มมากขึ้นครับ

[Popeye5555]

เรียกน้า เหมือนจะยังไม่ค่อยชินยังไงไม่รู้

Nato87 : ต้องลืมภาพลุงพลฉบับใต้ดินออกไปก่อนครับ ไม่เช่นนั้นจะรู้สึกแปร่ง ๆ กับภารโรงเฟี้ยว เพราะแกจะดูหล่อขึ้น ไม่หื่นเกินลิมิตเหมือนฉบับใต้ดิน 5555+

[sawatcat]

เหมือนย้อนมาทบทวนบทเรียนกันใหม่ใด้อารมณ์​ไปอีกแบบ

Nato87 : ต้องลืมภาพลุงพลในฉบับเก่าไปก่อนครับ แล้วทุกอย่างจะดีเอง 555

[no image]

อยากเห็นตอนแบบนี้ครบทุกคนเลยครับ

Nato87: ต้องติดตามในฉบับบนดินครับ โดยส่วนใหญ่ไม่แตกต่างจากฉบับใต้ดินมากนัก

[เปอ ครับ]

แบบนี้ครูเบสจะมัมี้ย

Nato87: มีครับ แต่ยังไม่ถึงเวลาของเธอ

[สามารถ รังสิโย]

งานนี้มีโดนอีกรอบหลังกินข้าวเสร็จ 

Nato87: ยึดตามโครงเรื่องเดิม คือไม่เหลือครับ 55555

[แมว69]

ลุงพลยังคงจัดเต็ม

[สมพร จิตร]

หนูโดนัทถุกจัดเต็มอีกรอบ 

[Komsan Tanunchai Olympus]

โดนแน่หนูโดนัท น้าพลหื่นจัดเหมือนเดิมจิงๆๆเอาโดนัทติดใจอีกรอบนะคับ

[Wandit Iempan]

ลุงพลก็ใช้ความเจ้าเล่ห์หลอกเด็กๆไปได้ตลอดรอดฝั่งทุกที ทำจนเด็กติดใจแล้วก็ไม่กลัวถูกจับโกหกได้

[Witoon Runjuan]

ไม่ว่าจะตอนไหน โดยัทก็ยังเร้าใจเสมอ

[gungun.khondee]

กลับมาอ่านจุดเริ่มต้นใหม่ดีเลย

[panu98765panu]

ลุงพลยังเจ้าเล่ห์ หมาหยอกไก่กับโดนัทเหมือนเดิม