The witch ภาค 2 ตอนที่ 6 ก้าวต่อไป

[jingjang]

The witch ภาค 2 ตอนที่ 6 ก้าวต่อไป
....
...
..
ฟ่ออออ!!!! ฟ่ออ!!!  หมอกพิษลอยใกล้หญิงสาว
ไร้ทางหนี ไร้ความหวัง ความตายค่อยๆคืบคลานเข้าหาหญิงสาว อย่างช้าๆ   ช้า..... ช้า  สายตาของอสรพิษ 5 หัวจับจ้องไปยังเหยื่อสาวที่อยู่ต่อหน้าด้วยความกระหยิ่มยิ้มในชัยชนะครั้งนี้เป็นที่แน่นอน ความสะใจที่ได้พิชิต เหยื่อ ที่อาฆาตมาตลอด ได้เห็นแววตาหวาดกลัวของเหยื่อ ....
......
.
ฟิ้ววว. สวบบบบบบบบบ!!!!!!!!  ก๊าสสสสสส!!!! อสรพิษถึงกับกระอักเมื่อหอกแสงขนาดยักษ์ไม่ทราบที่มาที่ไปพุ่งเข้าใส่ ร่างตรึงอยู่กับพื้นดิน ก่อนที่ บังเกิดวงแหวนแสงสีทอง เป็นลวดลายอักขระจารึกโบราณ ขึ้นล้อมรอบตัวของอสรพิษร่างยักษ์ บังเกิดเป็นเสาแสงขนาดยักษ์ ล้อมรอบอสรพิษไว้ วูบบบบบบ!!!!! วู้มมมมวู้มมม
อสรพิษทั้ง5 หัว พยายามกระแทก พ่นสายฟ้า พ่นไฟ  พ่นลูกบอลลม พ่นน้ำ และ พ่นพิษ   ออกมาในแต่ละหัว แต่ก็ไม่สามารถพังเสาแสงสีทองออกมาได้ แผลที่โดนหอกแสงก็ตรึงแน่นอยู่กับพื้นจนไม่สามารถขยับตัวได้ มันเกิดอะไรขึ้น อสรพิษที่ตระหนกแตกตื่นพยายามที่จะพังเสาแสงให้ได้ไม่ว่าจะฟาดหาง เอาหัวกระแทก
ดร.คิม แปลกใจในภาพตรงหน้าเป็นอย่างมาก ทั้งที่เกือบจะเพลี่ยงพล้ำแล้ว มันเกิดอะไรขึ้น แต่ก่อนที่ดร.คิมจะได้มองหาถึงทิศทางที่หอกถูกปามา
ตูมมมมมม!!!!!   ก็เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงในเสาสีทองเปลวเพลิงยาวขึ้นไปสูงเสียดฟ้า พริบตา อสรพิษตัวใหญ่ที่น่าเกรงขาม ได้กลายเป็นเถ้าธุลีสลายลงไปในทันที ดร.คิมพยายามลุกขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนที่จะเดินมายังหลุมกว้างที่เกิดจากการระเบิดในเสาแสง ที่เป็นหลุมที่ดำมืดไร้ก้น พลันเกิดคำถามขึ้นในใจของหญิงสาวว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ใครกันที่เป็นคนช่วยชีวิตเธอไว้ พลังที่สามารถกำราบทายาทแห่งโอโรจิได้ในทีเดียว เป็นพลังของใคร
ในเงามืดใต้ต้นไม้ใหญ่  ห่างจากดร.คิม ไปประมาณ  500เมตร  มีเงาของบุคคล 2 คน 
"คุณไม่น่าลงมือหนักขนาดนั้นเลยนะ มันอาจจะทำให้ศัตรูของเรารู้ตัวได้ และแผนการณ์ของเราอาจจะผิดพลาดได้" ชายหนุ่มกล่าวกับอีกคนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่ชายหนุ่มอีกคนได้แต่พยักหน้าแต่ไม่ตอบกลับเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเป็นความผิดของตนเอง ที่อาจจะเป็นบุคคลที่ทำให้แผนการที่วางไว้เมื่อร้อยกว่าปีก่อนต้องผิดพลาด สาเหตุเป็นเพราะร้อนใจกลัวหญิงสาวจะเป็นอันตราย จึงใช้พลังไปโดยไม่ทันคิด
.....
..
"ว่าไงนะ  เป็นไปได้อย่างไรกัน มันเกิดขึ้นได้อย่างไร" ราชินีแม่มดถึงกับเดือดดาล ที่ได้รับทราบข่าวการตายของทายาทแห่งโอโรจิ  ก่อนจะโบกมือสะบัดไปบนอากาศ พร้อมกับร่างของอมนุษย์ที่มาแจ้งข่าวถึงกับลอยกระเด็นไปติดกำแพงกระอักเลือดตายคาที่
"ยังมีคนที่มีพลังมากพอถึงกับทำลาย ลูกหลานพญามารโอโรจิได้เชียว มันผู้นั้นคือใครกัน" ราชินีแม่มดปรายตาไปยังอมนุษย์ผู้อื่นเพื่อหาคำตอบ แต่ไม่มีผู้ใดกล้าเอือนเอ๋ยวาจาใดๆทั้งสิ้น ทำให้ทั้งห้องเข้าสู่ความเงียบ ความเงียบที่น่ากลัว แต่ความเงียบกลับถูกทำลายลง พร้อมกับการเข้ามาในห้องของเทวทูติหนุ่ม ซึ่งเปลือยอกและร่างกายเต็มไปด้วยเลือด
"โอ้วววยอดดวงใจแห่งข้า เป็นอย่างไรบ้าง" ราชินีโผล่เข้ากอดชายหนุ่ม
ก็แค่เลือดสกปรกของสัตว์เดียรฉานแค่นั้นเอง ชายหนุ่มตอบกลับด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ไม่แพ้ราชินี ก่อนจะเดินไปนั่งบนบังลังค์
"พวกเจ้าออกไปก่อน" ราชินีออกคำสั่งไล่เหล่าอมนุษย์ทั้งหมดในห้อง
"อย่าอารมณ์เสียไปเลยยอดดวงใจแห่งข้า มีอะไรบ้างที่ข้าทำเพื่อให้ท่านอารมณ์ดีขึ้นได้บ้าง" ราชินีพูดพลางค่อยๆ เอื้อมมือไปปลดกางเกงของชายหนุ่ม ก่อนจะใช้มือช้อนอาวุธของชายหนุ่มขึ้มมาลูบไล้อย่างปรารถนาต้องการ ชายหนุ่ม มองไปบนใบหน้าของหญิงสาว
"ไหนลองดูซิว่าท่านจะทำให้ข้าอารมณ์ดีขึ้นได้อย่างไร" ชายหนุ่มพูดก่อนจะมองมาหญิงสาวด้วยสายตาสื่อว่าถ้าแน่จริงก็ลองดู
ไม่พูดพร่ำทำเพลง หญิงสาวอ้าปากอมอาวุธของชายหนุ่ม อย่างรวดเร็ว พลางดูดบ๊วบๆอย่างหิวกระหาย แพร่บบบๆๆ อ๊าาาา...อืมมมม ชายหนุ่มถึงกับครางอย่างพอใจ ปลายลิ้นเขี้ยไปยังรูบนปลายหัวควยของชายหนุ่ม ก่อนจะไล่เลียไปจนถึงเส้นสองสลึง ชายหนุ่มถึงกับกำมือแน่นขึ้นบนบังลังค์ พลางมองการขยับปากและลิ้นของหญิงสาวที่โลมเลียไปยังพวงไข่ ของตนเอง 
แก่นกายของชายหนุ่มแข็งตั้งชันสู้ลิ้นของหญิงสาวอย่างเต็มที่ ชายหนุ่มพยายามเกร็งไม่ยอมแพ้ต่อปากของหญิงสาว แต่ยิ่งเกร็งหญิงสาวก็พยายามรุกหนักขึ้น โดยใช้มือชักขึ้นลง 
พร้อมกับอมดูดส่วนหัวบานๆของชายหนุ่ม "โอ้ ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว" ชายหนุ่มพยายามอั้นอย่างเต็มที่ แต่ก็พ่ายแพ้ต่อหญิงสาว น้ำกามขาวข้นไหลทะลักเข้าเต็มหน้าของหญิงสาว  
แต่หญิงสาวก็ไม่ได้รังเกียจกลับเลียทำความสะอาดอาวุธของชายหนุ่มก่อนจะดูดน้ำที่ติดอยู่ที่ง่ามนิ้ว โดยไม่ปล่อยให้สูญเสียสักหยาดหยด ก่อนจะลุกขึ้นยืน และปลดเสื้อผ้าของตนเองออก "ถึงตาท่านทำให้อารมณ์ข้าดีขึ้นบ้างละ" ก่อนจะค่อมไปบนร่างของชายหนุ่ม .......... เสียงกรี้ดร้องอย่างมีความสุขดังลั่นออกมาจากในห้องที่ประตูปิดสนิท..........
ห้องประชุมของเหล่าอมนุษย์ ในแพนตาก้อน
"ตามที่ท่านเทวทูตบอกมา แสดงว่าพวกมนุษย์มันยังไม่มีการยอมแพ้ และมีแผนการจะใช้อะไรบางอย่างเพื่อทำลายพวกเรา และสิ่งนั้นเราจะต้องกังวลด้วยเหรอ ท่านราชินีพอจะบอกได้ไหมสิ่งนั้นคืออะไร" หนึ่งในบรรดาหัวหน้าของเหล่าปิศาจ พูดกับราชินีสาวที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ
"พวกเจ้าไม่ต้องรู้หรอกว่าสิ่งนั้นคืออะไร แต่สิ่งที่เจ้าต้องรู้คือมันสามารถเปลี่ยนชะตาแห่งเจ้าและพวกเราทั้งหมดให้ย่อยยับได้เลยเพราะฉะนั้น พวกเราจะต้องไปป้องกันสิ่งนั้นทุกวิถีทาง ไม่ให้เจ้าพวกมนุษย์ได้อย่างกรายเข้าไปได้เป็นอันขาด" ราชินีสาวพูดกับเหล่าอมนุษย์
"แล้วเจ้าสิ่งนั้นมันอยู่ที่ไหน" 1ในเหล่าอมนุษย์ถามราชินีแม่มด
"มันอยู่ที่อิยิปต์" ชายหนุ่มที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องเป็นคนกล่าว
ทุกสายตามองไปที่ประตู สิงหาเดินเข้ามาพลางทำความเคารพราชินี ก่อนจะนั่งลงในตำแหน่งข้างกายราชินี
ทุกสายตามองไปด้วยสายตาอิจฉาริษยา
"เจ้ามาได้เร็วดีนี่" ราชินี พูดกับสิงหา
"เมื่อเป็นประสงค์ของท่านราชินี ข้าน้อยจักต้องรีบทำเป็นอันดับแรกเสมอ" สิงหาพูดอย่างนอบน้อม
พูดได้ดี แบบนี้ข้าคงต้องมอบรางวัลให้ซะแล้วซิ" พูดจบราชินีหันไปทางอมนุษย์ตนอื่น
ปล่อยให้สิงหาเป็นผู้อธิบายต่อ
"พวกเมสันได้กุญแจที่จะใช้เปิดประตูนั้นไปครบทุกดอกแล้ว เราจะไม่ยอมให้พวกมันได้ทำในสิ่งที่มุ่งหวังไว้ได้เด็ดขาด เราจะนำกำลังทั้งหมดเข้าต่อต้าน โดยการไปเฝ้าที่มหาปิรามิดในอียิปต์" สิงหาพูด
เหล่าอมนุษย์ทั้งหลายมองหน้ากันเชิงปรึกษา หลายตนมีคำถาม แต่ไม่กล้าเอ๋ยวาจาอะไร เพราะรู้ว่าสิงหาเป็นคนโปรดของราชินี
"พวกเจ้าออกไปให้หมด" ราชินีออกคำสั่งแก่เหล่าอมนุษย์เป็นการตัดบท เพราะแต่ละตนก็ไม่กล้าออกความเห็นอะไรอยู่แล้ว  เหล่าอมนุษย์จึงพากันลุกออกไปอย่างรวดเร็ว
"ส่วนเจ้า เข้ามาหาข้า" หญิงสาวลุกขึ้นไปนั่งบนโต๊ะ กางขาออกและมองไปยังชายหนุ่ม
ชายหนุ่มลุกไปคุกเข่าด้านหน้าอย่างรู้งาน ก่อนสูดดมไปยัง กางเกงในจีสตริงของหญิงสาว
"กลิ่นกายท่าน ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ยังหอมรัญจวนใจข้าเหลือเกิน" สิงหาสูดดมสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
"555 ปากหวานอย่างนี้ จะรอช้าอยู่ทำไม รีบทำตามใจเจ้าเถอะ" หญิงสาวอ้าขากว้างขึ้น
ซี้ดดดดด....... อ๊ะอ๊าาาาา โอ๊วววว ลิ้นชายหนุ่มตวัดเกี่ยวอย่างชำนาญจนกระทั้งหญิงสาวครางออกมาด้วยความเสียว หญิงสาวนำมือตะปบไปที่หัวของชายหนุ่มก่อนจะจับกดหน้าเข้ากับร่องสวาทของตัวเอง เพราะสิ่งที่ชายหนุ่มทำให้ ชายหนุ่มสูดดมด้วยลมหายใจแรงๆก่อนจะตวัดลิ้นอย่างชำนาญ ไปที่ปุ่มกระสันของหญิงสาว 
หญิงสาวแหงนหน้าครางด้วยความเสียว ทุกครั้งที่ปลายลิ้นของชายหนุ่มดุนไปที่ปุ่มเนื้อของสาวงาม แผล่บบแผล่บจ๊วบจุ๊บบ........
ลิ้นละเลงไปปตามร่องสวาทที่เริ่มฉ่ำเยิ้มไปทั่วทั่ว  
ความงามของราชินี ผิวขาวเนียนน่าหลงใหล ไม่เสื่อมคลาย ทำให้บรรดาชายหนุ่มทั้งหลายต่างยอมตายถวายชีวิตให้เพื่อแลกกับโอกาส สักครั้งที่จะได้ใกล้ชิดและปรนเปรอความสุขให้แก่ท่าน ผิวกายของทั้ง 2 ขณะนี้เต็มไปด้วยเหงื่อ ชายหนุ่มกระแทก  ท่อนแอ่นอย่างชำนาญในร่องสวาทของหญิงสาว ตุบ ตุบ ตับบบ ตับบ ตับบบ ตับ  มือหยาบกร้าน ประกบที่เต้าอันอวยบอูม แน่นมือ พลางขย้ำขยุ้มไปด้วยความเสียว ฮ๊าาอาาาาร์ .....ซี้ดดด!!  หญิงสาวแอ่นหีสู้กับทุกแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามาของชายหนุ่ม อย่างไม่ยอมเป็นรอง ก่อนจะพลิกตัวหงายขึ้นมาอยู่ด้านบน พลางควบอย่างเอาเป็นเอาตาย
ชายหนุ่มกำลังเพี่ยงพล้ำตกเป็นรอง ใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางอยู่รอมร่อ
"ปลดปล่อยออกมาซิ ปลดปล่อยความต้องการของเจ้าออกมา" หญิงสาวราชินีบอกพลางขย่มแรงขึ้น เร็วขึ้น
ดวงตาชายหนุ่มเป็นประกายสีแดง ก่อนจะรีบพลิกตัวกดราชินีลงบนพื้นโต๊ะ พร้อมทั้งกระแทกเข้าทางด้านหลัง ตับ ตับบ ตับบบบ ตับบบบบบ.. จังหวะเน้นๆ หนัก แต่ละทีทำเอาโต๊ะ ประชุมขนาดใหญ่ถึงกับสะเทือนไปตามแรงกระแทก 
อ๊าาาาา.......ซีดดดดส์ อ๊าเสร็จแล้ว จะเสร็จแล้ว เร็วอีก.....(ตับบ ตับ ตับบ ตับ) ซี้ดดดดส์....เร็วอีก......(ตับตับตับตับ)สะ เส...เสร็จแล้วหญิงสาวตัวกระตุกพร้อมทั้งน้ำที่พรั่งพรูออกมาจากที่ร่องเสียว พร้อมทั้งโต๊ะไม้ตัวใหญ่ที่พังทลายลง จากแรงกระแทกของทั้ง2 คน
"อ๊าาาห์ ท่านราชินีทิ้งผมอีกแล้ว" ชายหนุ่มประคองใบหน้าของหญิงสาวขึ้นมาจูบ
"ก็เธอเก่งซะขนาดนี้ไง เธอถึงได้เป็นคนโปรดของฉัน" หญิงสาวพูดในขณะที่ชายหนุ่มเริ่มบดท่อนที่ยังค้างอยู่ในรูที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วย น้ำเสียว
"งั้นผมต่อเลยนะครับ ท่านราชินีที่รัก" สิงหาพูดพลางขยับเอวไปมาเพื่อบรรเลงเพลงรักต่ออีกครั้ง ตับบ ตับบบบ ตับบบบ พร้อมกับเสียงร้องโหยหวนของราชินีที่เริ่มพร้อมๆกัน
......
...
..
อียิปต์
กลางทะเลทรายที่ร้อนแรง
ภาพที่เห็น เป็นที่แปลกตากลางมหาปิรามิด ที่ล้อมรอบไปด้วยป่าไม้สีเขียวชอุ่ม  ผืนป่าสีเขียวที่กระจายไปรอบด้าน รัศมีเกือบ 10กิโล เหล่าอสุรกายและปิศาจจำนวนมากมายมหาศาลแฝงตัวอยู่ในป่า   แต่โดยรอบปิรามิด ที่มีเงาร่างของผู้ที่อยู่ในชุดผ้าคลุมสีดำ ล้อมรอบ กระจาย ไปรอบปิรามิด กำลังพยายามที่จะเข้าไปด้านในให้ได้
"ว่ายังไงบ้าง ทำลายอักขระป้องกันได้ไหม" หญิงสาวในชุดรัดรูปสีขาวทะมัดทะแมง
"โอ้ ท่านราชินี อักขระที่กำกับไว้ เป็นศาสตร์ชั้นสูง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหาทางทำลายเพื่อให้เราเข้าไปด้านในได้ สำหรับมนุษย์มันอาจจะเรียกว่าคำสาป แต่สำหรับพวกเรา ที่ใช้มนต์ดำแล้ว มันเป็นอะไรที่ไปไกลกว่าคำสาปเยอะเลย เราไม่สามารถทำลายมันได้ อาวุธของมนุษย์ อย่างระเบิด ก็ทำลายได้แค่เศษหินภายนอกเท่านั้น โครงสร้างภายในแท้ๆ ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน" 1ใน หญิงชราในชุดผ้าคลุมรายงานต่อราชินี
"จะเข้าก็ไม่ได้ จะทำลายก็ไม่ได้อีก ทำไมมันถึงยุ่งยากแบบนี้" ราชินีกล่าวอย่างไม่พอใจ เพราะนับจากที่เหล่าอสุรกายและความมืด มาเข้าล้อมรอบ ปิรามิด ก็เกือบ 1 อาทิตย์แล้ว ที่ราชินีพยายามทำทุกหนทางในการเข้าสู่ ปิรามิดให้ได้ ที่พอจะเข้าไปได้ ก็เป็นส่วนที่มนุษย์ในอดีตได้เปิดทางเข้าไป แต่ก็ได้แค่นั้น ส่วนอื่นไม่สามารถ จะเจาะเข้าไปได้ เหมือนมีพลังงานชั้นสูงบางอย่างล้อมรอบ ปิรามิดไว้ จะทำลาย ก็ทำได้แค่ผิวนอกที่ทำจากหินเท่านั้น แต่ภายใต้ผิวภายนอก ด้านในกับพบโลหะสีดำ ที่ไม่ว่าจะทำอย่างไร โจมตีแรงแค่ไหน ใช้ทั้งเวทย์ ใช้กำลังของพวกอ๊อค  ทั้งอาวุธของมนุษย์ แต่โลหะสีดำ ก็ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนใดๆ 
เหล่าแม่มดแห่งความมืด ชั้นสูงหลายต่อหลายคน ไม่สามารถตรวจสอบได้เลยถึงวัสดุที่ทำมันขึ้นมา เพียงแค่รู้สึกถึงมิติที่แต่งต่างกันบนพื้นผิวแค่นั้น แถมขนาดของปิรามิดที่คนปกติเห็นพ้นทรายขึ้นมานั้นว่าใหญ่แล้วลึกลงไปใต้พื้นทรายปิรามิดขนาดใหญ่ที่จมอยู่ในทรายส่วนที่พ้นขึ้นมานั้นเป็นแค่ส่วนปลายยอดเท่านั้น
"จะทำลายก็ไม่ได้ จะเข้าก็ไม่ได้ ต้องมาทนอยู่ในที่ร้อนขนาดนี้มันน่าเบื่อรู้ไหม" ราชินีกล่าวแก่แม่มด ทั้งหลาย ถึงแม้จะอารมณ์เสียแค่ไหน แต่ก็ทำได้แค่ทน เพราะราชินีรู้ว่าสิ่งที่มีค่าและพลิกชะตาของเหล่าสาวกแห่งความมืด มันอยู่ข้างในปิรามิดนั้น วันแรกที่มาถึงราชินีใช้การจู่โจมเวทย์แห่งความมืดที่รุนแรงที่ด้านในกลับไม่มีร่องรอยความเสียหายใดๆเลย
"แล้วท่านเทวทูต ติดต่อมาบ้างเหรอยัง" ราชินีถามไปยังแม่มดที่อยู่ด้านหน้า
"ยังเพค่ะ ท่านราชินี" แม่มดทั้งหลายกล่าวอย่างลนลาน
ตั้งแต่วันแรกที่ราชินี และเหล่ากองทัพแห่งความมืดของนางมาถึงทั้งหมดพยายามโจมตี มหาปิรามิดเพื่อปิดฉากความหวังของมนุษย์ให้พังทลายลง  แต่ก็ไม่สามารถทำลายมันลงได้ เทวทูตจอห์น ได้อาสาไปหอสมุดกลาง ณ.สำนักวาติกัน เผื่อจะมีบันทึกถึงปิรามิดนี่บ้าง แต่ข่าวคราวที่จะส่งกลับมาก็ยังไม่มี
ฝ่ายแสงสว่างหลังจากได้กุญแจทั้งหมดไปก็เงียบหาย มันทำให้ราชินีแม่มดถึงกลับกุมขมับ ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ใครจะไปนึกว่ามีสิ่งนี้อยู่ในปิรามิด เทวทูตจอห์นก็ไม่เคยพูดถึง ปุ๊ปปั้บ มันก็มาสร้างปัญหาให้ถึงหน้าบ้านแล้ว สิ่งที่อยู่ข้างในนั้น มันกุมชะตาของเผ่ามืดทั้งหมด นางไม่มีทางที่จะปล่อยให้ ศัตรูหรือใครสามารถล่วงล้ำเข้าไปได้ นางเท่านั้นที่ต้องเป็นผู้ผ่านประตูเข้าไป ราชินีคิดและทอดสายตามองไปยังมีอา ซึ่งในขณะนี้กำลังถูกรัดด้วยโซ่อักขระสีดำ อยู่ใจกลางวงแหวนเวทสีดำ ที่รายล้อมไปด้วย แม่มดฝ่ายมืดที่กำลังภาวนาคาถาอยู่ ป่าไม้เขียวชอุ่มนี่เกิดจากแม่มดฝ่ายมืด สร้างขึ้นมาโดนใช้พลังเวทย์ของมีอาเป็นพื้นฐาน
เพื่อสร้างพื้นที่ให้เหล่าปิศาจได้อาศัยเงา และ พลังวิญญาณในการหล่อเลี้ยงเหล่าอสุรกายต่างๆ ให้ใช้ชีวิตในกลางทะเลทรายนี้ได้
.....
...
"ป่านนี้พวกความมืดคงสติแตกไปแล้วมั้ง ใครจะนึกว่าเราจะบุกไปทางนี้" เด็กชายนั่งอยู่ในห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยจอมอนิเตอร์ ก่อนจะหันมาคุยกับหญิงสาวสวยที่อยู่ด้านหลัง
หญิงสาวสวย ดร.คิม กำลังนั่งนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอรอดชีวิตโดยไม่ได้สนใจอะไรในคำพูดของเด็กชายมากนัก จนเด็กชายสังเกตเห็น "เป็นอะไรเหรอดร.คิม ยังนึกถึงเรื่องในวันนั้นอยู่อีกเหรอ ผมก็สงสัยนะว่าใครเป็นคนช่วยคุณ แต่เรามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำเป็นการเร่งด่วนกว่า มันจะเป็นการดีกว่ามากถ้าคุณจะหันมาสนใจภารกิจที่อยู่ตรงหน้าเราก่อน" เด็กชายพูดพลางชี้ให้เห็นมอนิเตอร์หนึ่ง ที่ภาพข้างในสั้นสะเทือน และ มีทรายพัดผ่านหน้าจอไปเป็นจำนวนมาก เพราะมันคือกล้องที่ต่อกับยานเจาะสำรวจที่ทันสมัยมากกำลังเจาะผ่านผืนทรายในชั้นใต้ดิน ลึกลงไปจากพื้นผิวทะเลทรายหลาย พันเมตร เป็นยานสำรวจไร้คนขับที่บรรทุกหุ่นดรอย์มาเป็นจำนวนมาก "งานนี้เราจะบุกเข้าใจกลางทัพศัตรูกันเลยทีเดียว รับรองสนุกแน่" เด็กชายพูดพลางบังคับยานเพิ่มระดับเข้าใกล้ผิวทราย.............



ปล. รบกวนฝากคุณแว่นเกลาให้ด้วยนะครับ กว่าจะมีเวลาลง ค่อยๆแต่งสะสมไปเรื่อยๆ เลยนานไปหน่อย ขอบคุณมากครับ

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[kaithai]

ขอบคุณมากครับ ที่กลับมาก้าวกันต่อไป

เพื่อนๆ อาจจะเลือนลางไปบ้าง
ยังไงก็ ลองย้อนไปอ่านตอนที่ผ่านมากันก่อน ที่
The witch ภาค 2
1  :  ตอนที่ 1 สงครามครั้งใหม่    
2  :  ตอนที่ 2 หมาป่าหนุ่ม    
3  :  ตอนที่ 3 กุญแจ    
4  :  ตอนที่ 4 เพื่อนเก่า    
5  :  ตอนที่ 5 แตกหัก    






คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[cd13579]

เย้ กลับมาแล้วได้อ่านแล้ว

[tetete]

โหหห หายไปนานมากครับ ตอนต่อไปอย่าหายไปนานแบบนี้นะครับ ใจหาย นึกว่าผลงานดีๆจะหายไปอีกเรื่องแล้ว เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งครับ

[4ylnox]

เป็นแฟนตาซีที่มีเนื้อเรื่องน่าติดตามมากเรื่องนึงเลย ชอบวิธีบรรยายมากครับ

[naitoom]

รอมานานจนต้องกลับไปอ่านตอนเก่าก่อนหน้าเมื่อมีตอนใหม่
จากการที่มีคนลึกลับมาช่วย ดร.คิม ทำให้เดาว่าใกล้ถึงจุดแตกหักแล้ว

ขออนุญาตนะครับ
- "คุณไม่หน้าน่าลงมือหนักขนาดนั้นเลยนะ....."
- เทวทูต ไม่มีสระอิ นะครับ เห็นมีทั้งสองแบบในเรื่อง
- .............แต่ก็ไม่สามารถทำลายมันลงได้ เทวททูติเทวทูตจอห์น ได้อาสาไปหอสมุดกลาง ณ.สำนักวาติกัน.........

[ziggy2]

หายไปนานเลย  คงต้องย้อนหลังไปอ่านตอนที่แล้วด้วยจะได้ต่อเนื่อง ขอบคุณที่นำมาให้อ่านต่อนะครับ

ขอบคุณ คุณ kaithai ด้วยนำ link มาให้พร้อมเลย

[acdzee]

สนุกครับสมกับที่รอมา

[8blackcross8]

หายไปนานเลยอ่านต่อได้แล้ว

[peddo]

สองหนุ่มที่มาใหม่ใช่จอห์นหรือเปล่านะถึงเป็นห่วง ดร.คิม ราชินีก็ร่านน่าดูตอนเดียวควบสอง ฝ่ายพระเอกต้องอย่ายอมแพ้นะครับ ขอบคุณครับ

[premz]

หายไปนานมากเลย ขอบคุณครับื่กลับมาลงต่อ ราชินีนี่ก็นังจี๊ดดหมือนเดิมเลย

[forzakhan]

ดีใจนะคะที่กลับมาใหม่อีกรอบ:) เป็นเรื่องที่ตามอ่านอยู่ตลอดค่ะ

[jingjang]

รอมานานจนต้องกลับไปอ่านตอนเก่าก่อนหน้าเมื่อมีตอนใหม่
จากการที่มีคนลึกลับมาช่วย ดร.คิม ทำให้เดาว่าใกล้ถึงจุดแตกหักแล้ว

ขออนุญาตนะครับ
- "คุณไม่หน้าน่าลงมือหนักขนาดนั้นเลยนะ....."
- เทวทูต ไม่มีสระอิ นะครับ เห็นมีทั้งสองแบบในเรื่อง
- .............แต่ก็ไม่สามารถทำลายมันลงได้ เทวททูติเทวทูตจอห์น ได้อาสาไปหอสมุดกลาง ณ.สำนักวาติกัน.........

ขอบคุณมากครับ จะพยายามแก้ไขไม่ให้ผิดพลาดอีก เพื่อไม่ให้เสียอรรถรสในการอ่านครับ

[phantompain]

ถึงกับต้องย้อนกลับไปอ่านตอนเก่า ระลึกความหลัง ขอบคุณมากครับสำหรับผลงาน 

[pun4531]

อ่านภาค1แรกจบไปนานมาก ต้องอ่านย้อนหลังก่อน