เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 37 : คุณเชื่อเรื่องอดีตชาติไหม? Part 3

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาละครับ ก็มาปิดท้าย part 3 กับน้องลูกขวัญกันต่อ ช่วงนี้ผมต้องสวมบทเป็นป๋าดันน้องลูกขวัญหน่อยนะครับ เพื่อส่งให้น้องมีบทเด่นทัดเทียมกับพวกพี่ ๆ เค้า ตอนนี้บทสนายังมีกลิ่นความเป็นภาษาใต้ แต่จะไม่เยอะเท่าตอนที่แล้ว จะออกแนวทองแดง ๆ เพราะสำเนียงการพูดของคนภูเก็ต หรือภาคใต้บางส่วน ก็ไม่ได้แหรงใต้แบบจ๋า ๆ ยังติดความเป็นภาคกลางอยู่บ้าง ซึ่งผมคิดว่าทุกคนน่าจะพอเข้าใจความหมายมันได้ไม่ยาก

และตบท้ายด้วยภาพวาด AI น้องลูกขวัญ เวอร์ชั่นเด็กคอนแวนต์ครับ คนนี้ลูกรักผม (เพราะผมเคยอยู่ภูเก็ตมานาน ป๋าดันครับคนนี้ 5555+) ถ้าใครตามเพจผม ก็น่าจะเห็นภาพวาด AI ของเหล่าบรรดาตัวละครในเรื่องเกมรักกันพอสมควรละ

เพราะน้องลูกขวัญ เป็นลูกรักของผม ดังนั้น พวกคุณก็น่าจะรู้ใช่ไหม? ว่าลูกรักจะต้องโดนอะไรบ้าง อิอิ





และ!!!! ภาพวาดเสมือนจริงโดย AI ของหมอพลอย ขวัญใจมหาชนครับ!!!




ความเดิมตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=271746.0

บ้านถิ่นทวีพัฒนา

"แม่ขา!!!" เมื่อกลับมาถึงบ้าน ภาสินีก็วิ่งเข้าไปกอดอัญชันผู้เป็นแม่ ที่พึ่งเดินทางจากภูเก็ตมาถึงกรุงเทพด้วยการบินไทยแอร์ไลน์ "คิดถึงคุณแม่ที่สุด!!!"

"แม่ก็คิดถึงลูก!!!" สาวใหญ่นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จากจังหวัดภูเก็ต โอบกอดลูกสาวคนเล็ก พร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึง "โตเป็นสาวแล้วนะเนี่ยเราน่ะ!!!"

"มานานแล้วหรือ?" นายหัวภูชิต ที่เดินตามหลังลูกขวัญมาติด ๆ เอ่ยปากทักทายอัญชัญภรรยาคนสวย "ภูเก็ตเป็นไงบ้าง?"

"ก็เรื่อย ๆ น่ะคุณ" อัญชัญตอบ "นี่!!! คุณ ชั้นซื้อของฝากมาฝากคุณกับลูก ๆ ด้วย ว่าแต่เจ้าบอยมันหายไปไหนหล่าว?"

"ผมจะไปรู้กับมันรึ!!!" พอพูดถึงภูวนาท นายหัวภูชิตก็ทำท่าหัวเสียใส่ "วัน ๆ เอาแต่ไปเหวนข้างนอก บ้านช่องไม่รู้จักหลบ!! เหยดแม่มมม!!!"

"คุณ!!!" พอนายหัวภูชิตสบถออกมา อัญชัญก็ร่นคิ้วใส่ เพราะกลัวว่าลูกขวัญจะซึมซับคำไม่สุภาพจากผู้เป็นพ่อ "ระวังคำพูดด้วย ลูกขวัญอยู่ทั้งคน!!!"

"โทษ ๆ ว่าแต่คุณหิวแล้วหม้าย!!??" เมื่อนึกขึ้นได้ นายหัวภูชิตก็เอ่ยปากถาม "มา ๆ กินข้าวกับก่อนต๊ะ ผมหิวแล้ว!!! ลูกขวัญ!!! กินข้าวลูก!!!"

"แล้วไม่รอเจ้าบอยก่อนรึ?" อัญชัญเหลือบมองลูกสาวที่ทำหน้าเหรอหรา ก่อนหันไปถามสามี

"ช่างหัวไอ้บอยเถอะคุณ!!!" นายหัวบ่น "เดี๋ยวนี้มันรวยใหญ่แล้ว!!! ทำธุรกิจร้อยล้านพันล้าน!!! บ้านช่องไม่กลับ!!!"

"ยังไงชั้นก็อยากให้รอเจ้าบอยก่อนนะคุณ" นักธุรกิจสาวใหญ่จากภูเก็ตไม่เห็นด้วย "นาน ๆ ทีพวกเราสี่คนจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ชั้นก็อยากพบ อยากเจอลูก ๆ ของชั้นบ้างอะไรบ้าง!!!"

"ก็ลองโทรหามันดูไหมเอ้า!!??" นายหัวภูชิตตอบ "ใครจะโทร?"

"เดี๋ยวหนูโทรหาพี่บอยเองค่ะ" ภาสินียกมือขออาสา ก่อนรีบล้วงมือเอาสมาร์ทโฟนในกระเป๋าสะพายขึ้นมาโทรหาภูวนาท พี่ชายคนโตที่ยังไม่ยอมกลับบ้านสักที

"ตู๊ดดดด...ตู๊ดดดดด...ตู๊ดดดดดดด"

......................................

คอนโดมิเนียมของน้องโซเฟีย กิ๊กใหม่ของภูวนาท

"ตรั่บ!!! ตรั่บ!!! ตรั่บ!!!"

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อ๊ะ!!!"

"ซี้ดดด!!! พี่บอยขา!!! Do you love me!!??"

"เลิฟซิจ๊ะ!!! เลิฟ!!! เลิฟ!!! เลิฟยูเวรี่มัชเลยจ๊ะ!!! อูยยย!!!"

ที่แท้ เจ้าบอยก็กำลังเมคเลิฟกับน้องโซเฟียที่คอนโดของอีกฝ่ายอย่างถึงพริกถึงขิง ร่างกายของทั้งคู่เปลือยเปล่าล่อนจ้อน พริตตี้สาวลูกครึ่งไทย-อเมริกัน กำลังสวมบทเป็นจ๊อกกี้ควบอาชาหนุ่มหล่อบ้านรอยอย่างเร้าร้อนอยู่บนเตียงนอนที่ยับยู่ยี่

"อ๊า!!! ซี้ดดด!!! ซี้ดดดด!!! Hit my ass baby!!!"

"เพี๊ยะ!!!" เมื่อพริตตี้สาวคู่ขาร้องขอ มีหรือที่คาสโนว่าหนุ่มจะไม่ทำตาม ว่าแล้วจึงตีก้นงอน ๆ ของอีกฝ่ายดังเพี๊ยะเข้าให้

"อ๊า!!! I love it!!! อ๊า!!! Honey!!! อื้อออ!!!! ม๊วบบบ!!!"

น้องโซเฟีย แอ่นตูดโก้งโค้งก้มตัวเพื่อประจบปากกับหนุ่มบอย ที่ตัดใจจากหมอพลอยจอมหยิ่งมาได้หมาด ๆ ก็ตามประสาคาสโนว่าหนุ่ม ที่พอพลาดสาว ๆ ที่เป็นเป้าหมายของตัวเองได้ไม่ทันไร ด้วยหน้าตา อำนาจวาสนาและเงินตรา ก็สามารถหาสาว ๆ คนใหม่ที่สวยกว่า เซ็กซี่กว่ามาทดแทนได้ไม่ยากเย็น

"ม๊วบบ!!! ม๊วบบ!!! ม๊วบบ!!!" ทั้งคู่ประกบปากกันอย่างดูดดื่ม มือของภูวนาทบีบเค้นแก้มก้นของน้องโซเฟียจนเป็นรอยแดงช้ำ ไม่เพียงเท่านั้น ยังซุกซุนด้วยการใช้มือแหวกแก้มก้นของพริตตี้สาวลูกครึ่งออก จนทำให้เห็นรูบุ๋มสีแดง และกลีบเนื้อที่กำลังอมกระบอกลูกสูบขนาด 7 นิ้ว เบื้องล่างได้

"ธรรมะกระตุกจิต กระชากใจ ท่านผู้เจริญซึ่งมากไปด้วยปัญญา กระผม อาจารย์แดงเจ้าเก่า มีหลายคนมีปัญหาเรื่อง XXX สั้น xxx เล็ก ก็เลยแม่งจะพยายามอัพเกรด ให้มันทั้ง xxx และ xxx"

แล้วทันใดนั้น เสียงริงโทนสมาร์ทโฟนของภูวนาทก็ดังขึ้น ชายหนุ่มผู้กำลังติดพันเกมรักกับพริตตี้สาวจึงพยายามสะกิดบอกให้อีกฝ่ายลุกขึ้น เพื่อเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนที่วางอยู่บนโต๊ะรับแขกภายในห้องก่อน

"น้องโซเฟีย!!! อูยยย!!!! ลุก ๆ ลุกก่อนจ๊ะ!!! มีสายเข้า!!!"

"ช่างหัวเค้าซิคะพี่บอย!!! Miss Call สักสายสองสายไม่เห็นเป็นอะไรเลย!!! อื้อออ!!!"

"ใจเย็น ๆ ซิจ๊ะน้องโซเฟีย!!!" ดูเหมือนว่าน้องโซเฟีย จะไม่ยอมให้พี่บอยลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ ยังคงพยายามแลกปากดูดดิ้นกับคาสโนว่าหนุ่ม พร้อมกับกดทับน้ำหนักตัวบนหน้าตักของอีกฝ่าย "อูยยย!! ให้พี่รับโทรศัพท์ก่อนจ๊ะน้องโซเฟียจ๋า!!!"

"No way!!! อื้อออ!!! เฟียใกล้จะเสร็จแล้ว!!! อย่าเพิ่งขัดจังหวะซิ!!!"

"อูยยย!!! พี่ก็ใกล้จะเสร็จแล้ว!!! แต่ขอพี่คุยโทรศัพท์ก่อนได้ไหม!!!?? เดี๋ยวพี่มาต่อ!!!"

"ธรรมะกระตุกจิต กระชากใจ ท่านผู้เจริญซึ่งมากไปด้วยปัญญา กระผม อาจารย์แดงเจ้าเก่า มีหลายคนมีปัญหาเรื่อง XXX สั้น xxx เล็ก ก็เลยแม่งจะพยายามอัพเกรด ให้มันทั้ง xxx และ xxx"

สมาร์ทโฟนของภูวนาทยังคงสั่นอยู่บนโต๊ะรับแขก พร้อมกับเสียงริงโทนเรียกเข้าสุดกวนที่ดังอยู่ ซึ่งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมหนุ่มคาสโนว่าโปรไฟล์ดีอย่างภูวนาท ถึงได้มีรสนิยมอะไรแปลก ๆ แบบนี้ หรือบางทีมันอาจเป็นอารมณ์ขันของภูวนาทเองก็เป็นได้

"อ๊า!!! อ๊า!!! อ๊า!!!" แล้วน้องโซเฟีย ก็เชิดตัวขึ้น พร้อมกับโยกตัวขึ้นลงบนหน้าตักของพี่บอยอย่างเร้าร้อน "ใกล้เสร็จแล้ว!!! อ๊า!!! อ๊า!!!"

"ตรั่บ!!! ตรั่บ!!! ตรั่บ!!!!"

"อูยยย!!! พี่ก็ใกล้จะเสร็จแล้วเหมือนกัน!!!"

"อ๊า!!! I'm cumming!!!! อ๊า!!! อ๊า!!! อึ๊ก!!! อึ๊ก!!!"

"อูยยย!!! รอพี่ด้วยน้องเฟีย!!!! อูยยย!!! แตกแล้ว!!! แตกแล้ว!!!"

"ครื้นนนน!!! ครื้นนนน!!!! ครื้นนนน!!!!!"

"ธรรมะกระตุกจิต กระชากใจ ท่านผู้เจริญซึ่งมากไปด้วยปัญญา กระผม อาจารย์แดงเจ้าเก่า มีหลายคนมีปัญหาเรื่อง XXX สั้น xxx เล็ก ก็เลยแม่งจะพยายามอัพเกรด ให้มันทั้ง xxx และ xxx"

เสียงริงโทนเรียกเข้ายังคงดังอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกับเสียงสั่นของสมาร์ทโฟนราคาครึ่งแสนบนโต๊ะรับแขก ที่ดูเหมือนว่าหนุ่มบอยผู้เป็นเจ้าของไม่ได้แสดงความสนใจเลยแม้แต่น้อย ยังคงนอนกอดก่ายคลอเคลียกับพริตตี้สาวอย่างน้องโซเฟีย ที่กำลังแนบซบไออุ่นจากอกของคาสโนว่าหนุ่มหลังเสร็จกามกิจ

และท้ายที่สุด เสียงริงโทนนั้นก็เงียบไป พร้อมกับมิสคอลที่ปรากฏบนหน้าจอสมาร์ทโฟนเป็นจำนวน 3 สาย

......................................

ตัดมาที่ฝั่งบ้านถิ่นทวีพัฒนา

"พี่บอยไม่รับสายเลยค่ะคุณพ่อ คุณแม่" ภาสินีกดวางสาย หลังจากพยายามโทรหาภูวนาทสามครั้งติด แต่ก็ไม่มีสัญญาณการตอบรับจากพี่ชายเลยแม้แต่ครั้งเดียว

"งานมันเยอะมั้ง สาว่า" นายหัวภูชิตบ่น "เอาละ ๆ ช่างหัวไอ้บอยเถอะคุณ พวกเราสามคนมากินข้าวกันเถอะ ผมหิวแล้ว!!!"

"เห้อ!!!" อัญชัญผู้เป็นแม่ถึงกับถอนหายใจ ก่อนเหลือบไปมองภาสินีลูกสาวคนเล็ก "งั้นพวกเราสามคนก็กินข้าวกันก่อนแล้วกัน บอยนะบอย แม่อุตส่าห์บอกล่วงหน้าแล้วแท้ ๆ ว่าแม่จะกลับมาวันนี้ เดี๋ยวต้องคุยกันหน่อยแล้ว"

หลังจากนั้น คนรับใช้ของบ้านถิ่นทวีพัฒนา ก็นำอาหารมื้อเย็นมาเสิร์ฟให้ถึงโต๊ะ โดยเมนูอาหารส่วนใหญ่เป็นอาหารท้องถิ่นจากปักษ์ใต้ ได้แก่ แกงไตปลา หมูฮ้อง แกงจืดเต้าหู้หมูสับ ไก่ทอดน้ำปลา และเมนูจานโปรดของนายหัวภูชิตอย่างผัดเผ็ดหมูสะตอ

"หิว!!!" นายหัวภูชิตตักผัดเผ็ดหมูสะตอใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย "ไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันมานานเท่าไรแล้วพวกเราสามคน!!! ลูกขวัญ!!?? ลองดูไหม!!??"

"ไม่ละคะคุณพ่อ" แม้จะเด็กภูเก็ตโดยกำเนิด แต่ลูกขวัญก็ไม่ได้พิศมัยอะไรในเมนูที่มีสะตอเป็นส่วนผสมเลยแม้แต่น้อย "คุณพ่อก็รู้ว่าหนูไม่ชอบกินสะตอ"

"ครบที่ไหนละคุณ" อัญชัน ที่กำลังหยิบช้อนกลางตัดแกงไตปลาใส่จานข้าวตอบ "ยังขาดพ่อยอดขมองอิ่มอย่างเจ้าบอยอีกคน"

"ช่างหัว พณ.ท่าน ภูวนาทเถอะคุณ!!!" นายหัวภูชิตเคี้ยวข้าวไป ก็พูดไป โดยไม่กลัวว่าอาหารจะติดคอ "มันวุ่นวายอยู่กับธุรกิจร้อยล้านของมันอยู่ อย่าไปสนใจมันเลย!!!"

ภาสินี นั่งกินกับข้าวมื้อเย็นด้วยท่าทางสำรวม เธอกินอาหารได้เพียงไม่กี่คำ ก็ตัดสินใจวางช้อนส้อมบนจาน ท่ามกลางความสงสัยของนายหัวภูชิตและคุณอัญชัญ

"อิ่มแล้วเหรอลูก?" อัญชันผู้เป็นแม่เอ่ยปากถาม

"ค่ะคุณแม่" ภาสินียิ้ม ก่อนหยิบน้ำเปล่าขึ้นมาดื่มตบท้าย "คุณพ่อคะ คุณแม่คะ เดี๋ยวหนูขอตัวขึ้นห้องไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนนะคะ วันนี้หนูเหนื่อยมาก"

"ได้ซิลูก" นายหัวภูชิตตอบ "ถ้ามารอบหน้า ผมขอหมี่ฮกเกี้ยนด้วยนะคุณ!!!"

"เดี๋ยวซื้อมาให้" อัญชัญตอบ "ขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนเถอะลูก"

"ค่ะ" ในขณะที่ลูกสาวนายหัว กำลังจะลุกขึ้นจากโต๊ะ ทันใดนั้น เสียงเรียงเข้าสมาร์ทโฟนของเธอก็ดังขึ้น

"มองเพียงนาฬิกา อยากโทรหาเธอเหมือนกันอย่างเคย จะถามคำที่เก็บไว้ โว้ววว โกรธกันแล้วในใจของเธอ มีความสุขไหม? โกรธกับฉัน จะทำให้เธอดีใจใช่ไหม..."


"พี่บอยโทรกลับมาแล้วค่ะ!!!" ภาสินีรีบหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาจากกระเป๋าสะพาย "ฮัลโหล!!?? พี่บอย!!?? ขวัญโทรไปทำไมไม่รับสาย!!?? ห๊ะ!!?? รู้ไหมว่าคุณพ่อกับคุณแม่รออยู่!!!"

"ขอโทษที พอดีพี่ติดธุระที่บริษัทน่ะ" ภูวนาทตอบกลับ ทั้งที่ความจริงตัวเองกำลังคลอเคลียกับพริตตี้สาวลูกครึ่งอย่างโซเฟียในห้องนอนของเธอ

"ไอ้บอยโทรมารึ!!??" พอได้ยินชื่อลูกชายตัวแสบ นายหัวภูชิตก็ควันออกหู พร้อมกับหลุดสำเนียงใต้ออกมา "หลูกขวัญ!!! ให้พ่อคุยกับพี่บอยที!!! เหยดแมม!! เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่แระมึง!!!"

"พี่บอย" ภาสินีออกโรงเตือนพี่ชาย "คุณพ่อจะคุยด้วย เตรียมตัวรับแรงกระแทกให้ดี ๆ นะ ขวัญไม่รู้ด้วยแล้ว นี่ค่ะพ่อ!!!"

"ไอ้บอย!!! เหยดแมม!!! หัวดอ!!!" พอจับสมาร์ทโฟนทาบหู นายหัวภูชิตก็สบถออกมาชุดใหญ่ "ไสหลาวมึง!!!?? ห๊ะ!!! บ้านช่องมีไม่กลับนะมึง!!! พ่อนักธุรกิจพันล้าน!!! ตกลงมึงจะกลับบ้านหม้ายนิ!!! แม่กับน้องมึงรอมึงอยู่ที่บ้านนะโว้ย!!!"

"พ่อ!!! ใจเย็น ๆ ก่อนซิครับ!!!" ภูวนาทพยายามอธิบายให้นายหัวภูชิตได้เข้าใจ "ผมติดประชุมที่บริษัท นี่เพิ่งเลิกเนี่ย!!!"

"เค้ากินข้าวเย็นกันจนจะอิ่มแล้ว!!! หัวเกียง!!!" นายหัวถึงกับเอามือกุมขมับ "โอ้ย!!! ตาย ๆ กูละเจ็บหัวเหม็ด!!! นี่ตกลงมึงจะกลับบ้านไหม!!??"

"กลับครับพ่อ!!! เดี๋ยวกลับแล้ว!!!" คาสโนว่าหนุ่มตอบ ขณะเดียวกันก็มีเสียงของพริตตี้สาวเล็ดลอดออกมา

"อยู่กับเฟียสักคืนไม่ได้เหรอคะพี่บอยขา..." เสียงของโซเฟียเล็ดลอดออกมาจากปลายสาย ทำเอานายหัวภูชิตที่เอาหูแนบฟังอยู่ ยิ่งร่นคิ้วหนักกว่าเดิม "อยู่กับเฟียนะ!!! นะค๊า!!!"

"เอาหล่าว...เห๊อะ!!!" นายหัวภูชิตถอนหายใจ "ประชุมไรหลาวมึง!!!?? ประชุมกับสาว ๆ แร๊ะ กูว่า!!! ถูกไหมเอ้า!!! พ่อนักธุรกิจใหญ่!!!"

"มันไม่ใช่อย่างนั้นครับพ่อ!!!! แป๊ปนะครับ!!!" แล้วเสียงอู้อี้ก็ดังขึ้น ซึ่งนายหัวภูชิตก็พอฟังออก "โซเฟีย!!! อย่าซิ!!! พี่ต้องกลับแล้ว!!! อย่า!!!"

"ทำไมไม่บอกแดดดี้ไปละคะพี่บอย" พริตตี้สาวโซเฟีย ที่หวังจะเคลมพี่บอยตอบ "บอกท่านไปซิ ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน!!!??"

"โซเฟีย!!! ไม่เอา!!!" เสียงเจ้าบอยดังเล็ดลอดออกมา "เอากางเกงในพี่คืนมาเดี๋ยวนี้!!! โซเฟีย!!! พี่ไม่สนุกด้วยนะ!!!"

"เหอะ ๆ เหยดแมม..." แล้วนายหัวภูชิต ที่อยู่ในโหมดเคร่งเครียดก็หลุดหัวเราะออกมา ท่ามกลางความงุนงงของอัญชัญและภาสินี ที่ต่างสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพี่บอย

"ฮัลโหล!!?? ยังอยู่ไหมครับพ่อ?" แล้วภูวนาทก็กลับมาคุยโทรศัพท์กับนายหัวภูชิตต่อ "เดี๋ยวผมจะกลับไปเดี๋ยวนี้แหละครับ"

"แล้วจะให้เก็บกับข้าวมื้อเย็นให้ไหม?' นายหัวภูชิตถาม "หรือว่าอิ่มแล้ว?"

"กลับไปกินที่บ้านก็ได้ครับพ่อ" คาสโนว่าหนุ่มตอบ "โซเฟีย!!! พี่บอกว่าพอยังไงละ!!!"

"เหอะ ๆ" นายหัวภูชิตหัวเราะร่วนออกมา "เออ ๆ กูไม่รบกวนธุรกิจพันล้านของมึงแล้วไอ้บอย มึงรีบกลับบ้านมาแล้วกัน พ่อกับแม่มีอะไรจะคุยกับมึง แขบมาได้แล้ว!!"

พอกดวางสาย นายหัวภูชิตก็คืนสมาร์ทโฟนให้ลูกขวัญ ขณะเดียวกัน อัญชัน ก็เดินเข้ามาถามผู้เป็นสามีว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"คุณคุยอะไรกับเจ้าบอยมันรึ?" นักธุรกิจสาวใหญ่จากภูเก็ตถาม

"มันติดประชุมอยู่" นายหัวภูชิตอมยิ้ม "ธุรกิจอาหารเสริมพันล้านของมันแระคุณเอ้อ!!! สาว่าปานนี้คุยเพลินจนตัวแห้งหมดแล้วม้าง!!! ฮ่า ๆ ๆ"

"เห๊อะ!!! อะไรของคุณเอ้า!!??" อัญชันยิ่งร่นคิ้วหนักกว่าเดิม "พูดจาอะไรแปลก ๆ ฟังไม่รู้เรื่อง!!!"

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[ชุ้ง]

ผมชอบอ่านเรื่องนี้ มาเลยรอมานานแล้วครับ

[3344]

ในเรื่องเชื่ออยู่แล้วลุงเก่ง

[Juupajups]

แหม่ ถ้าไม่มีคนมาขัดน่าจะประชุมถึงเช้า^^

[998877]

สวิงกับหมอพลอย

[เสรี ชัยยา]

ครอบครัวลูกขวัญน่าจะมีปัญหานะ

[ananchai2002]

ตอนนี้รอไม่นานครับ

[testman]

ขำแทนพ่อเลย โคตรแสบเลยน้องเฟีย

[Oatooo]

ฮาจัดเลยน้อง

[jarbmong]

นักธุรกิจพันล้าน

[singkanong]

เสี่ยบอยติดใจสาวไม่กลับบ้านกลับช่อง555

[Leo the rott]

นายหัวเคยมาก่อน ลุยต่อเลยบอย

[pooloop]

รอคุณหนูลูกขวัญตกเป็นของลุงพลใจจะขาดแร้ว อยากอ่านเร็วๆจังครับ

[Himajin]

ลุยๆ 

[Mosser12345]

ผมรอลูกขวัญตั้งแต่ใช้แบบเป็นพารูรุแล้ว พอมาถึงคิวน้องกลายเป็นAI !!ช็อค ขอแอบใช้จินตนาการเป็นคนเดิมนะ อิอิ