กระทรวงกามารมณ์ (NTR) ตอนที่ 4

[37423]

ฝากติดตามผลงานของผมที่

https://www.tunwalai.com/profile/10266250

ด้วยนะครับ



............................................................

วันพิธีจบการศึกษาของโรงเรียนก็มาถึง ผมที่กำลังถ่ายรูปกับเพื่อนๆในชั้น
"โธ่...ไอ้คิม ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามึงจะได้น้องซานไปครองอ่ะ แถมยังเรียนต่อมหาลัยที่เดียวกันอีก" เพื่อนคนนึงแอบอิจฉาผม
"มึงต้องดูแลน้องซาน ไอดอลของโรงเรียนเราดีๆนะเว้ย..." อีกคนนึงพูดกับผม
เพื่อนๆอีกหลายคนร่ำลาผม แต่ส่วนมากจะเป็นการฝากให้ผมดูแลซานซะมากกว่า ไม่ได้เป็นห่วงอะไรผมสักเท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจหรอก
ใช่แล้วครับ ตอนนี้ผมกับซานคบกันแล้ว หลังจากเหตุการณ์คราวนั้น ทำให้ผมรู้ว่าซานก็แอบมีใจให้ผมเหมือนกัน ผมเลยรวบรวมความกล้าเข้าไปสารภาพกับรักกับซาน ตอนแรกซานก็มีแอบงอนเหมือนกันที่ต้องให้เธอแสดงความรู้สึกออกมาก่อนซะขนาดนั้น ผมถึงจะรู้ตัว แต่สุดท้ายเราก็ได้เป็นแฟนกัน เหตุการณ์นี้สร้างความฮือฮาให้กำลังโรงเรียนของเราสองคนเป็นอย่างมาก เพราะซานที่ถือว่าเป็นสาวป๊อบที่สุดในโรงเรียนมีเจ้าของแล้วจนได้ ซึ่งเจ้าของที่ไม่มีใครคาดคิดคนนั้นดันเป็นผมซะอีก ความจริงผมก็ถือว่าเป็นคนหน้าตาดีคนนึงเลยนะ แต่ก็ตามมาตรฐานคนทั่วไปเท่านั้น แถมทุกคนมั่นใจแล้วด้วยว่า สถานะของผมได้ถูกขีดเส้นไปแล้วว่าอยู่ในสถานะเฟรนโซน ไม่มีทางเลื่อนขั้นมาเป็นแฟนได้อย่างเป็นแน่แท้ พอเรื่องมาเป็นแบบนี้เลยทำให้กลายเป็นข่าวใหญ่ขึ้นมาในทันที


"คิม..." ผมหันไปหาตามเสียงเรียก ก็เจอกับเฟิร์น
"ชีวิตดีน่าอิจฉาจังนะ... หาแฟนได้ก่อนเรียนจบ แถมยังไปต่อที่มหาลัยเดียวกันอีก"
"ไม่หรอก...แค่บังเอิญอ่ะ แต่เสียดายแทนเฟิร์นอ่ะ ไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน" ผมพูดเสียดายที่สุดท้ายเฟิร์นไม่ได้อยู่ที่เดียวกับผมเรา
"โหยย... คิดมาก.... เราแค่ไม่ได้อยู่มหาลัยเดียวกัน ไม่ได้ย้ายเมืองย้ายประเทศซะหน่อย ยังไงก็นัดเจอกันได้เสมอแหละ" เฟิร์นตอบผม
แล้วซานก็มาถ่ายรูปกับเฟิร์น ท่ามกลางสายตาของหนุ่มๆในโรงเรียนที่มองมาที่สองสาว ซานนั้นไม่ต้องพูดถึงความนิยมของเธออยู่แล้ว ส่วนเฟิร์นนั้นถึงจะสวยน่ารักไม่เท่าซาน แต่ก็ถือว่าไม่ใช่เล่นๆเช่นกัน ส่วนผมนั้นกลับได้รับรังสีของสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉายังไงก็ไม่รู้
พี่เดย์ก็มาร่วมพิธีจบการศึกษาในฐานะศิษย์เก่า มีขึ้นพูดให้น้องในโรงเรียนฟังให้เป็นแรงบันดาลใจต่างๆด้วย ผมได้คุยกับพี่เดย์หลังจากนั้น พี่เค้าก็ตกใจที่ได้เห็นผมกับซานเป็นแฟนกัน พี่เดย์บอกว่าแอบอิจฉาผมนิดๆที่ได้ซานไปครอง แต่ก็จะเอาใจช่วยให้คู่ของผมรักกันนานๆ


พิธีจบการศึกษาก็ผ่านพ้นไปด้วยความน่ายินดี ปนความเศร้าจากการจากลาของเพื่อนๆบางคน แต่สำหรับผมกับซานเป็นจุดเริ่มต้นบทใหม่ในสถานการศึกษาที่แห่งใหม่ หลังพิธีเพื่อนๆนัดกันไปกินเลี้ยงที่ร้านหมูกระทะแห่งหนึ่ง ซึ่งผม ซาน แล้วก็เฟิร์นก็ไปด้วย บรรยากาศที่ร้านเต็มไปด้วยความสนุกสนาน แต่แล้วก็มีคนเปิดประเด็นบทสนทนาขึ้น
"นี่ๆๆ... เพื่อนที่นี่จะมีใครเข้าโครงการหาคู่แท้กันไหมอ่ะ" เพื่อนคนนึงถามขึ้นมา
พอผมกับซานได้ยินประเด็นนี้ขึ้นมาก็สะดุ้งทันที เพราะประเด็นของไอ้กระทรวงนี้ เป็นประเด็นที่ผมกับซานชอบเถียงกันเป็นประจำ
"เข้านะ" "คงลองไปดูอ่ะ" "อาจจะลองเล่นๆ" เสียงส่วนใหญ่จากเพื่อนๆ ตกลงที่จะเข้าร่วมกับใครงการนี้กันส่วนมาก เราสองคนรู้เลยว่ากำลังจะพบเจอกับอะไร
"แล้วซานล่ะ...?" เป็นไปตามคาด ต้องมีใครสักคนถามคำถามนี้กับผมไม่ก็ซาน
ซานส่ายหัวปฏิเสธทันที "ไม่เอาอ่ะ..." ทำเอาเพื่อนๆต้องถามถึงเหตุผลกันยกใหญ่ เพราะไอ้โครงการนี้เป็นโครงการที่ใครๆให้ความสนใจกัน คงเป็นเพราะการสนับสนุนที่เยอะคุ้มค่า
"จะไปหาทำไมอ่ะ ก็เราเจออยู่แล้วนี่..." ซานตอบพร้อมกับเอามือมาคล้องแขนผม ทำเอาเพื่อนหมั่นไส้ อิจฉากันยกใหญ่
แล้วก็มาถึงผมที่เพื่อนถามคำถามเดียวกัน ผมก็เลยตอบไปสไตล์เดียวกับซาน
"แล้วซานไม่อยากรู้เหรอว่า ซานกับคิมคะแนนเข้ากันได้ขนาดไหน" เพื่อนคนนึงถามขึ้นมา ถือว่าเป็นคำถามที่มีเหตุผลน่าดู จนเพื่อนๆคนอื่นอยากรู้คำตอบ
"ก็ไม่นะ... จริงๆนะ เราว่าคะแนนไม่เห็นจะมาเกี่ยวกันเลยว่า เราเหมาะสมกับใคร คนเราจะรักกัน จะแต่งงานกัน อาจจะแตกต่างกันก็ได้ ทั้งนิสัย ทั้งอะไร การที่เอาคะแนนมาเป็นตัววัด เราไม่เห็นด้วยมากๆเลย" ซานตอบอย่างมีเหตุผล
"อ้าว... ถ้าสมมติคะแนนแกไปสัมพันธ์กับคนที่หน้าตาดูไม่ได้เลย แกจะรับได้เหรอที่จะเป็นคู่แท้กับอีตานั้นอ่ะ" เฟิร์นถามกลับเพื่อนคนนั้น ทำเอาเพื่อนคนนั้นทำหน้าตาบุญไม่รับพร้อมกับเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆได้เลย
แล้วงานเลี้ยงก็ต้องถึงเวลาเลิกลาจนได้ มุ่งไปสู่เรื่องราวบทใหม่ในรั้วมหาลัย น่าเสียดายที่อาจจะไม่มีเพื่อนๆบางคนอยู่ในเรื่องราวบทนั้น แต่ยังมีซาน...แฟนสาวของผมแค่นั้นก็พอแล้วแหละนะ ผมก็หวังไว้ว่าชีวิตในมหาลัยผมจะไม่เจออุปสรรคอะไรมาขวางกั้นทั้งการเรียนและความรัก


แต่แล้วความตั้งใจที่จะไม่ร่วมเข้าโครงการของผมกับซานก็ไม่เป็นอย่างที่หวังไว้ซะแล้ว เพราะไม่นานหลังจากงานเลี้ยงผ่านไป กระทรวงกามารมณ์ก็ถูกตั้งขึ้นมาจนได้ พร้อมกับโครงการหาคู่แท้เช่นเดียวกัน ตามข่าวที่ออกมาถึงจะไม่ได้บังคับให้ทุกคนต้องเข้าร่วมโครงการ แต่มีกฏเกณฑ์ที่บังคับนั้นก็คือ ทุกคนต้องเข้าร่วมการวัดคะแนนเสน่ห์ทางเพศ
โดยคะแนนเสน่ห์ทางเพศของแต่ละบุคคลจะถูกวัดโดยเครื่องมือที่ทันสมัย โดยคะแนนจะถูกแบ่งออกมาเป็นค่าต่างๆ แบ่งออกเป็น


คะแนนของเพศชาย
- คะแนนขนาดของอวัยวะเพศ
- ปริมาณน้ำเชื้อ
- ความลึกของอวัยเพศ

คะแนนของเพศหญิง
- คะแนนขนาดของอวัยวะเพศ
- ปริมาณการรับน้ำเชื้อได้
- ความลึกของอวัยเพศ


โดยที่คะแนนของชาย-หญิงคู่ไหนที่ได้เข้าโครงการหาคู่แท้  และมีคะแนนที่สัมพันธ์กัน จะถือว่าเป็นคู่แท้ ได้รับเงินสนับสนุนจากทางโครงการ


จะเริ่มให้เข้าวัดคะแนนในปีหน้า  

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[เดช12341]

คู่รักที่ได้คะแนนไม่เท่ากันระวังกินแห้วก็แล้วกัน

[ryg123456]

เป็นโครงการที่น่าเข้าร่วมนะครับ

[เอเค]

น่าจะไม่เข้าแกนแน่ทั้งสองคนได้คนอื่นชัว

[Asujimaster]

ความลึกของผู้ชายคืออะไร

[Lucitor]

จริงอย่างที่ว่า ถ้าคะแนนเข้ากัน แต่หน้าตาดูไม่ได้เลย ก็ไม่เอาน่ะ 555

[game smith]

เกิดเรื่องกับซานแน่เลย 

[Michael Thong]

อยากเข้าร่วมจังครับโตรงการแบบนี้

[poster007]

รอดูว่าใครจะไปเสียบใครก่อนนะหรือโดนเสียบ

[peddo]

อยากเห็นหน้าตาเครื่องวัดที่ว่านี่จัง ฟังคล้ายจิ๋มกระป๋องเลยครับ

[kayzero]

คิมจะเข้าร่วมโครงการนี้มั้ยน้า 

[Manoptana]

ให้คะแนนแค่สามข้อ รายละเอียดก็ไม่มากมายอะไร บอกความเหมาะสมไม่ได้ซักเท่าไร น่าจะมีเกณอื่นๆมาช่วยด้วยนะ

[ball2112]

มีวัดขนาดด้วยหรอ กระทรวงนี้

[1819]

แววแห่งความรัก เริ่ม มีรอยซะแล้ว ถ้าคะแนน ไม่สมกัน ซานกับคิม จะทำไง    หรือว่าต่างคนต่างต้อวไปเพิ่มไปทำคะแนน ในแต่ละวิธีเพื่อให้คะแนน มาแมตกัน คร่าวหน้า

[Kingmar]

เดาว่าสองคนนี้คะแนนไม่เข้ากัน แต่คิมดันไปเข้ากับเฟรินสินะ