มือปราบสาวพริกขี้หนู ตอนที่ 2 case1 สตอล์คเกอร์

[keakman]

05.11น. คอนโดแห่งหนึ่งใจกลางเมืองเชียงใหม่

" ตรื๊อ..ตรื้อ...!!" ....

" ฮาโหล..ว่าไงค่ะคุณพ่อ "

สาวน้อยงัวเงียตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์จากคุณพ่อ ขณะที่หน้ายังซบอยู่บนหมอน

" ตื่นหรือยังลูก..วันนี้พ่ออยากให้ลูกไปเปิดสำนักงานเช้าๆหน่อยนะ....พอดีวันนี้มีพ่อได้รับโทรศัพท์จากลูกค้าคนหนึ่ง เห็นว่ามีงานจ้าง พ่อนัดลูกค้าเอมไว้ตอนแปดโมงนะลูก "

ปลายสายคือขจร คุณพ่อของนาราเจ้าของสำนักงานนักสืบที่ตอนนี้นอนป่วยติดเตียงอยู่ที่โรงพยาบาลเนื่องจากอุบัติเหตุเมื่อ 2 วันที่แล้ว

" งืม...งานเกี่ยวกับอะไรเหรอคะ "

นาราในชุดนอนที่ทั้งตัวมีแค่เสื้อสายเดี่ยวสีดำบางๆเพียงตัวเดียว

เธอลุกขึ้นจากที่นอนบิดขี้เกียจแล้วนั่งงัวเงียขยี้ตา ถามคุณพ่อ

" พ่อยังไม่รู้รายละเอียดเลยลูก รู้แค่เพียงว่าผู้ว่าจ้างรายนี้เป็นผู้หญิง ฟังจากเสียงน่าจะอายุราวๆ20ต้นๆ "

" อืมมม...เหรอคะ " นารายังง่วงอยู่ เพราะหลังจากที่เรียนจบจากม.ปลายเธอก็ไม่ค่อยได้ตื่นเช้าขนาดนี้

" พอฝากด้วยนะ ถือว่างานนี้เป็นงานแรกของลูกนะ...ไหนดูซิว่าลูกพ่อจะเก่งแค่ไหน "

สิ้นสายโทรศัพท์ของคุณพ่อ นาราลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำ ในใจยังคิดว่างานแรกของเธอจะเป็นงานประเภทไหนกันนะ

...
08:25 น.

" ได้โปรดเถอะนะคะ ฉันกลัวมากๆ ทุกวันนี้จะเดินไปไหนมาไหนฉันเริ่มมีอาการจิตตก และกังวลมากๆค่ะ "

หญิงสาววัย 22 อ้อนวอนนารา ในขณะที่เธอเดินเข้ามาเปิดประตูสำนักงาน ของคุณพ่อ แล้วพบว่าหญิงสาวผมยาว หน้าคม คนนี้มารอเธอก่อนแล้ว

" ฉันชื่อหนูเล็กค่ะ ตอนนี้ทำงานบริษัทสินเชื่อ ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ทุกวันกว่าฉันจะเคลียรงานเสร็จก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มกว่าแล้ว "

เธอเริ่มแนะนำตัวให้กับนารา แล้วเริ่มเล่าปัญหาและเรื่องราวทั้งหมดให้นาราฟัง

" ในช่วง2-3อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันรู้สึกว่ากำลังโดนคุกคามจากใครบางคนค่ะ บางทีก็เหมือนคนเดินตามเวลาที่ฉันเดินไปที่ลานจอดรถในห้างเวลาที่ฉันเลิกงาน "

นาราตั้งใจฟังหญิงสาวเล่าท้าวความอย่างสนใจ

" บางที่ก็มีคนโทรเข้ามา แต่ไม่ได้พูดอะไร ได้ยินแค่เสียงหายใจดังถี่ๆค่ะ "

" แน่นอนว่าจะต้องเป็นพวกโรคจิตคุกคามสาวๆที่กำลังเป็นข่าวอยู่ในตอนนี้แน่ๆ " นารากล่าว

" และที่สำคัญ เมื่อวานตอนฉันอาบน้ำ ฉันพบสิ่งนี้ บริเวณถังขยะ ในห้องน้ำของฉันค่ะ "

เธอพูด พร้อมกับควักบางอย่างออกมาจากกระเป๋าถือของเธอ มันก็คือกล้องขนาดจิ๋ว

" ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นของใคร แล้วเข้าไปอยู่ในนั้นได้ยังไง ทั้งๆที่กุญแจห้องก็มีที่ฉันแค่คนเดียว "

"ภายในห้องมีร่องรอยการงัดแงะ หรือ ค้นข้าวของไหมคะ " นาราถาม

" ในห้องปกติทุกอย่างค่ะ "

" แปลกจัง แล้วคนที่เอากล้องเข้าไปติดเข้าไปในห้องคุณได้ยังไงกันนะ " นาราสงสัย

" ก่อนหน้านี้ ฉันก็พยายามไปแจ้งความกับตำรวจ 2 ครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย ฉันเกรงว่า ถ้ารอต่อไปฉันคงต้องมีอันตรายไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ฉันจึงต้องมาพึ่งสำนักงานนักสืบของคุณนี่แหละ ค่าใช้จ่ายคุณจะรับไปก่อนเลยไหมคะ ? "

" ยะ..ยังไม่ต้องดีกว่าค่ะ รองานสำเร็จก่อนแล้วค่อยจ่ายก็ได้ " นาราระร่ำระลัก รีบปฏิเสธ เพราะคิดอยู่ในใจว่า ไม่มั่นใจว่างานแรกของเธองานนี้จะสำเร็จไหม

" แต่ยังไงแล้วแต่ ฉันขอรับปากว่าฉันจะทำให้สำเร็จค่ะ ให้ชื่อสำนักงานแห่งนี้เป็นประกันค่ะ " นาราให้ความมั่นใจกับหญิงสาว และ ปลอบใจตัวเองไปในคราวเดียวกัน นาราคุยกับลูกค้าหญิงสาวสักพัก พร้อมวางแผนจับตัวคนร้ายในครั้งนี้

.............................................................
17:21 น.

" แน่ใจเหรอว่ามันจะไม่อันตราย " ยูตะเดินเข้ามาถามนาราที่นั่งบนอัฒจันทร์ขณะที่ยูตะพักจากการซ้อมฟุตบอล

" ไม่เป็นไรหรอกน่า...ลืมไปแล้วเหรอ นาราเคยไปเรียนยูโดเอาไว้ป้องกันตัว แค่นี้นาราเอาตัวรอดได้น่า ไม่ต้องห่วงหรอก "

" จะไม่ให้ห่วงได้ยังไงกัน ไอ้โรคจิตประเภทนั้นมันอันตรายจะตายไป "

" นี่!! จะจีบกันอีกนานไหม?? "

เสียงหนึ่งตะโกนมาจากข้างล่างอัฒจันทร์

" ค้าบบ พี่วุธ จะลงไปเดี๋ยวนี้แล้วค้าบบ "

ยูตะ ตะโกนตอบรับชายหนุ่มร่างสูง

...วุธ อายุ 23 ปี เป็นรุ่นพี่ของยูตะ เขาเป็นกัปตันทีมฟุตบอลของยูตะ รูปร่างสูงใหญ่ มีกล้ามหน้าอกเป็นมัด ถึงหน้าตาจะออกไปทางคนใต้ แต่รูปร่างที่สมส่วนก็ทำให้วุธ ดูเป็นชายหนุ่มที่ดูดีในระดับหนึ่ง

" เย็นนี้ไปดื่มที่เดิมกันมั้ยวะ..กูเปรี้ยวปากว่ะ "

วุธ เอ่ยชวน ยูตะ ขณะที่ทั้ง2เดินเข้าไปในสนามฟุตบอล เพื่อซ้อมฟุตบอลต่อ

" แต่ว่าวันนี้ ผมมีนัดทานข้าวกับนารา "

" เฮ้ย..ก็ชวนแฟนมึงไปด้วยกันเลยสิ ร้านลาบอีสานที่เดิมไง "

ยูตะ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

" ตกลงครับ เดี๋ยวผมจะลองชวนนาราดู "

.............................................................

" ไปสิ..! นาราวันนี้นาราอยากกินส้มตำอยู่พอดี "

นาราตอบตกลงยูตะ หลังจากยูตะซ้อมบอลเสร็จแล้วเดินเข้ามาหาเธอ

" งั้นมึงไปเจอกู ที่ร้านปากซอยบ้านกูนะ ตรงหัวมุมอ่ะ เดี๋ยวกูจะล่วงหน้าไปก่อน ต้องไปดูแม่กูก่อน ป่วยออดๆแอดๆ " วุธ บอกยูตะ แต่ตาจ้องมองนารา ไม่วางตา

" โอเค ได้ครับ เดี๋ยวผมตามไป "

.............................................................

นาราขับรถเลี้ยวเข้าไปในซอยแห่งหนึ่ง เป็นซอบที่ค่อนข้างแคบ รถสวนกันยังลำบาก รอบๆเป็นชุมชนที่แออัด สุนัขอยู่เต็มถนน บางทีนาราก็ต้องบีบแตร เพื่อให้พวกมันหลีกออกไปจากกลางถนน แถวนี้บ้านตัดกันเป็นพืด จะบอกว่าเป็นสลัมแห่งหนึ่งก็คงไม่ผิด ถ้าเคราะห์ร้ายถามหาเกิดไฟไหม้ขึ้น บ้านแถวนี้คงดำเป็นตอ คงไม่เหลือสักหลังเป็นแน่

" พี่ว่าเอารถจอดตรงนี้แหละ ขับเข้าไปอีกคงลำบาก "

ยูตะบอกให้นารา จอดใต้ต้นฉำฉา หน้าบ้านหลังหนึ่งที่เพิ่งจะรื้อ จึงทำให้มีบริเวณจอดรถได้บ้าง

" แถวนี้มันจะมีร้านอาหารเหรอ ดูยังไงก็ไม่น่าจะมี "

นาราถามยูตะ

" มีสิ เดินเข้าซอยเล็กๆตรงนั้นไปอีกนิดเดียว พี่เคยมาเที่ยวบ้านพี่วุธบ่อยๆ แล้วทุกครั้งพี่วุธก็มักจะพามานั่งที่ร้านนี้ "

ยูตะกับนารา เดินเลาะเข้าไปซอยเล็กๆ ถนนมีแอ่งน้ำดำเป็นระยะ บางทีก็ต้องกระโดดข้าม สักพักก็เห็นแสงไฟจากหลอดตะเกียบหริบหรี่อยู่ไกลๆ และมีไฟกระพริบรอบๆร้านเล็กๆแห่งนั้น

ไม่นานทั้ง2 ก็เดินมาถึงหน้าร้าน ป้ายร้านเป็นสังกะสีเก่าๆเขียนด้วยสีแดง " ลุงทึมลาบอีสานเจ้าเก่า " ดูไปดูมาเหมือนกับเด็กที่มือบอนเขียนเล่นเสียมากกว่า ภายในร้านเป็นคล้ายๆเพิงมีโต๊ะแค่ 2-3 ตัว หลังคามุงสังกะสีเก่าๆ ไม่ต้องถามหาความสะอาด

" อ้าวมากันแล้ว " วุธ พูกเสียงดัง ให้ยูตะรับรู้ว่าเขานั่งอยู่รอก่อนแล้ว

ภายในร้านมีลูกค้าแค่โต๊ะเดียว เป็นชาย3คนนั่งอยู่รอบโต๊ะม้าหินอ่อนเก่าๆ

วุธ รุ่นพี่ของยูตะ กำลังทักรุ่นน้องที่เพิ่งมาถึง

" มาเลย นั่งก่อนๆ น้อง...อะไรนะ?? "
วุธถามสาวน้อยตัวเล็ก ผิวขาวดั่งหยวก

" นารา ค่ะ ชื่อนารา " เธอแนะนำตัว

" เพิ่งรู้ว่ามึงมีแฟนน่ารักขนาดนี้ ที่ผ่านมาเห็นแวบๆไกลๆ กูก็เลยนึกว่าเป็นน้องสาวของมึง "

นาราในชุดเสื้อคอกลมสีครีม กางเกงแพรลายช้างยิ้ม ในขณะที่กำลังก้าวขาข้ามเก้าอี้ม้าหินอ่อนนั่งข้างๆแฟนหนุ่ม




" กูจะแนะนำให้รู้จัก คนนี้น้าจอม "

นารา กับ ยูตะ ยกมือไหว้ ชายอายุ 52 ปึ ผิวคล้ำเนื่องจากทำงานหนัก บนแก้มขวามีรอยแผลเป็นเล็กๆยาวลงมาเกือบถึงมุมปาก รูปร่างผอม แต่มีกล้ามประเภทคนใช้แรงงาน แกไม่สวมเสื้อเห็นรอยสักเสือเผ่นตรงหน้าอก ผมดูยุ่งเหยิงเหมือนเพิ่งเลิกจากการทำงานหนัก

" น้าจอมแกทำงานไซต์งานก่อสร้างแถวนี้ แกเป็นลูกค้าประจำร้านนี้ กูชอบมานั่งกินกับแกบ่อยๆ ฟังแกเล่าเรื่องสมัยเป็นนักเลงทางภาคอีสาน " วุธแนะนำชายวัยกลายคนที่ยิ้มฟันเหลืองให้ทั้งคู่ สายตาแอบต้องมองหน้านาราแบบไม่เคยพบเจอสาวสวยที่ไหนมาก่อน
" และคนนี้ลุงทึม เจ้าของร้านลาบอีสานที่นี่ "
วุธผายมือไปทางขวาของเขา แนะนำชายอายุ 61 ร่างท้วมลงพุง หน้าตาดุเหมือนผู้ร้ายหนังไทยยุคเก่า

" ร้านลุงมีแต่เหล้าขาว ไม่รู้ว่าคุณหนูผู้หญิงจะกินได้หรือเปล่า "

ลุงทึมถามนารา เพราะเกรงว่านาราจะกินของพวกนี้ไม่ได้

" ไม่เป็นไรค่ะ หนูกินได้ หนูก็เคยกินเหมือนกัน "

นาราเคยแอบกินเหล้าขาวบ้างในสมัยเรียนมัธยมกับเพื่อนผู้หญิงในกลุ่ม

" งั้นแก้วนี้ให้น้องก่อนเลย "

วุธ เทเหล้าขาวใส่แก้วเล็กๆส่งให้นารา

[cd13579]

วี่แววโดน ntr สูงมาก

[g9898]

มีแววนารา โดน 3 คนนี้แหละ แต่ละคน ดีๆทั้งนั้น 

[Prasard Komkum]

จะรอดกลับบ้านมั๊ยนารา

[peddo]

ฝีมือต่อสู้คงไม่แพ้ แต่เจอยาบวกลีลารัก น่าจะต้องแพ้แน่ แต่จะแจกกี่น้ำนั่นอีกเรื่อง

[swss2511]

งานแรกว่ายากแล้วแต่คืนนี้คงหนักกว่า

[Monte Cristo]

อ่านตอน 2 3 4 ไปแล้วครับ
มาให้กำลังใจครับ
แต่ดูเรื่องดูช้า ๆ เนือย ๆ ไปหน่อยนะครับ
แต่เหมือนตอนที่ 4 จะเริ่มละ
ติดตามครับ

[kamlk]

ตอน2 ก็เจอเหล้าขาวเลย

[johnywalker]

  ไปนั่งกินส้มตำในสลัม ระวังจะโดนลงแขกทั้งสลัมนะ

[treertreer]

นาราจะโดนซักกี่คนดีนะ

[่jk_th_3710]

จะโดนมอมมั้ย เหล้าขาวของแรงเลย