นวนิยายสั้นเกาะมหัศจรรย์ ตอนที่ 3 ก้าวแรก..แว่น..By..areja..(ซ่อนเนื้อหา)

[areja]

.......... ..... .นวนิยายสั้นเกาะมหัศจรรย์ ตอนที่ 3 ก้าวแรก..แว่น..By..areja..

            ..........เรื่องนี้ เป็นแนวไหนคงไม่บอก ใครเป็นแฟนประจำกันอยู่ตามกันต่อนิด อัด 3 ตอนรวดก่อนหละกันคะขอบคุณทุกคนที่ติดตาม อ๋อ พวก เกรียน อย่าได้ลองของกันเนอะ แว่น แบนจริงไม่ขู่เฉยๆ นะคะขอบอก เครนะคะ..

.................//.......................//.............. ..................././( 11/4/2558 )/./.............. ............/ /.............................//..

ตอนที่ 3 ก้าวแรก

          คลื่นทะเลสูงเกินเจ็ดเมตรแทบทำให้เรือยอร์ชน้ำหนักหลายตัน พลิกคว่ำ..แต่ ยังสามารถประครอง และตั้งลำผ่ายอดคลื่นได้ เกือบ 20 นาทีและอาจจะทนได้อีกนาน ถ้ากาบเรือด้านหนึ่งไม่ฉีกแตกเสียก่อน อุปกรณ์ชูชีพถูก สองสาววิ่งหากันเท่าที่จะพอหาได้ เพราะไม่แน่ใจในสถานการณ์ เมื่อถึงที่สุด.. เปรี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..โครมมมมมมมมม!!...เพล๊งงงงงงงงงง!..เสียงเสากระโดงเรือหัก และเบนเอียงลงฟาดหลังคาห้องควบคุม กระจกหน้าห้องควบคุมแตกกระจายพร้อมกันทุกบาน สามชีวิตในนั้น ผงะถอยด้วยความตกใจ และมือของ  ศักดิ์ ก็หลุดจากพังงาเรือ หางเสือเรือจึงไร้คนควบคุม เพียงเสียวนาที ทุกอย่างก็สามารถพลิกชะตาชีวิตได้..

" เอ้ยยยย.ยย.ย...ย..".. บรึมมมมม..มมม..มม..ม.ม.มม.มมม.มมมม.ม.ซ่าาาาาาาา..า.า.าา.าาา..!..

          กำลังกระแสพายุระดับ F2 ความเร็วลม 181-253 กิโลเมตรต่อชั่วโมงและไต่ระดับความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ปริมาตรน้ำที่สูงกว่าตึก 3 ชั้นยามนี้ ยากเกินไปที่ ใครจะฝืนธรรมชาติ มหาสมุทรกว้างใหญ่..ทุกคนเกาะกันแน่น ที่ตัวมีเสื้อชูชีพ และเป้หลังที่เก็บข้าวของจำเป็นยัดใส่มาอย่างเร่งรีบ คนละใบ กางเกงในถูกนำมาใส่กันแล้วทุกคน.. โครมมมมมมมมมม..ม.. !..เสียงเรือแตกออกจากพลังคลื่นสุดท้าย ที่ทุกคนได้ยิน..ทุกคนจมดิ่งในวังวนน้ำอีกเนินนาน มือที่เกาะกุมแน่นยังคงเกี่ยวกันแน่นหนา บางคนกอดอีกร่างไว้ ทุกคนพยายามตีเท้าเพื่อลอยตัวขึ้นผิวน้ำให้เร็วที่สุด ไม่รอลมจากเสื้อชูชีพช่วยเพียงอย่างเดียว..

หลายครั้งโผล่พ้นผิวน้ำ แต่ก็ถูกเกลียวคลื่นม้วนตีทำให้มุดวนกลับลงภายใต้ท้องน้ำ เนินนานพอดูสำหรับบางคนในชะตาเฉียดตายเช่นนี้ แต่เวลาพึ่งผ่านไปเพียง 15 นาทีมือที่เกี่ยวเกาะกัน ของทุกคนเริ่มหมดแรง..พายุเบาลงเมื่อโดนพัดอออกนอกแนวเฉียดกึ่งกลาง ระดับ F3 ..ยิ่งใกล้ศูนย์กลางลมจะหมุนเกือบเป็นวงกลม และมีความเร็วสูงที่สุดบางครั้งมีความเร็วลมเกินกว่า 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (175 นอต)ขึ้นไป..สุดท้าย ก็หลุดมือไป บ้างคน..
 
            7

          โทมัส  เดินส่ง 3 สาวที่ธารน้ำที่ไหลออกมาจากแนวป่าแล้วปล่อยให้เดินเลียบเลาะขึ้นไปจากหาดอีกไม่ไกล ก็ถึงตัวน้ำตก และบ่อน้ำตกกว้างพอว่ายเล่นได้..เขา เดินเลาะไปเรื่อยๆ เพราะตั้งแต่มาติดอยู่ที่นี้ยังไม่ได้ไปไหนไกล เกินจุดตกเครื่องบินอเมริกันเมื่อวานเลย.. แต่วันนี้ เขาติด m 16 มาด้วยโดยสะพายติดหลัง และเตรียมไม้แหลนแทงปลามา เพื่อลองใช่..เลาะเลียบชายหาดไปเกือบกิโลเมตร..ลักษณะหาดด้านนี้เป็นวงรีเหมือนก้นไข่ด้านมีลม เลยมองเห็นมุมมองได้กว้างมากกว่าหาดตรงที่พวกเขา ตั้งแค้มป์พักอยู่บริเวณนั้นเป็นเวิ้งอ่าวเว้าเข้าไปเป็นเสมือนมุมอับสายตาจากเรือภายนอก ที่อาจแล่นผ่านแม้เป็นหาดยาวหยักระยะไกล ก็ตาม..

แต่ ที่ตรงนี้สามารถมองเห็นมุมกว้างกว่าจุดเดิม และมีหน้าผาหินที่เป็นจะงอยยืนคลายอุโมงค์ หรือถ้ำตื้นๆ  สามารถเป็นกำแพงกำบังลมได้ระดับหนึ่ง..ที่สำคัญสามารถใช้หลบภัยจากสัตว์ยักษ์ ที่อาจมาจากทิศไหน ก็เป็นได้อย่างดี เพราะ เมื่อเข้าไปอยู่ในเชิงใต้ผานั้น ก็เหมือนมีกำแพงธรรมชาติ กันด้านหลังไว้อีกทางอย่างแน่นหนา ด้านหนึ่งที่เดียว..กำลังเพลินมองสำรวจ  หางตาก็ไปพบแสงสะท้อนอะไรบางอย่างบนผิวน้ำนอกชายฝั่งออกไป " คนนี้..".. เขา วางอาวุธทั้งหลายแหล่ลงที่หาด แล้วจ้ำพรวดๆ ลงทะเลไป รี่ว่ายตรงต่อไปคว้าร่าง 2 คนที่พยุงกายหงายอยู่ได้ด้วยชูชีพ เป้ที่หลังร่นขึ้นไปเหมือนหมอนคอยพยุงศีรษะไม่ให้จมน้ำ ทั้งสองมือยังเกาะมัดกันแบบมัดข้าวต้มแน่น..

          โทมัส ลากทั้งสองอย่างทุลักทุเลขึ้นจากน้ำ แล้วปลดเป้ถอดชูชีพออก เพื่อจะฟังลมหายใจ..แต่ บร๊ะเจ๊า( พิซซ่าหน้าเต้านม เขาทำขายกันแล้วหรือนี้ !)! พวกเธอ ไม่ได้สวมใส่ บราเซีย..โทมัสแนบหูลงบนเต้าอวบขาวนั้น ความนิ่มมันนาบหูชวนจั๊กจี้ มันใช่เวลาไหม? ฟังก่อนหัวใจยังเต้นอยู่หรือ เปล่า?..พอหูเตะเต้าเสียงหัวใจที่อยู่ใต้โนมเนื้อเด้ง ก็ส่งเสียงบอกถึงชีพจร ยังดำรงอยู่ อีกคนก็เช่นกัน ขนาดอกนี้เบียดใกล้เคียงกันชนิด คล้ายคลึงกันมากระหว่างทั้งสองคน. .( ไม่ใช้นมสองข้างเบียดเข้าหากันนะ) ..

โทมัส ใจชื่นขึ้น ที่รู้ว่าทั้งคู่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ชีพจรมันเบามากคงต้องทำอะไรสักอย่างนอกจากเขย่าเรียกอยู่แบบนี้ ซึ่งดูเงียบแล้วอาจช้าเกินไป ถ้าจะรอเวลา..เขา คิดไวทำไว ไม่ปล่อยเวลาเนินนาน ( เดียวฟื้นมาจะอดเอาเด้อ พ่อตัวดำ..) มือประสานใต้ราวนม แล้วกดเป็นจังหวะ สลับบีบจมูกและเป่าลมเข้าไปอัดในปอด หญิงสาว..ได้ผลไม่ถึง 5 ครั้งปั้มนมแล้วเป่า ร่างนั้นก็ สำรอกน้ำกระอักฟองปนน้ำออกมาจากปากแล้ว เขาหันไปอีกคนแล้วทำแบบเดียวกัน.. ( โอ๊ะ นิ่มแน่น นุ่มมมมมมมมมมม.ม.นุ่ม.. อิอิ..เกร็ดที่ถูกต้อง จาก คุณ EradicateR .นะคะเผื่อจะประสบเหตุฯจริงสามารถนำไปใช่ได้..ปกติคนจมน้ำถ้ายังคลำชีพจรได้ ไม่แนะนำให้นวดหัวใจนะ แนะนำให้จับนอนแล้วเอียงศีรษะไปด้านข้างแทนเนื่องจากการนวดหัวใจอาจทำให้ผู้ ป่วยสำลักเข้าไปในปอดเพิ่มได้ )     

[post] " คุณเป็นอย่างไรบ้างครับ คุณ.."..โทมัส เรียกอีกร่างที่กำลังสำรอกน้ำออกมาเหมือนคนแรก มือยังทาบครึ่งเต้าด้านล่างอยู่เต็มๆ..
" คุณ เป็นใคร.."..กิ่ง คนแรกที่ถูกเป่าปากแล้วเริ่มรวบรวมสติกลับมาได้ เอยปากถามเสียงแหบแห้ง..
" ผม โทมัส มาติดเกาะเหมือนกัน......ไง คุณโอเคร ไหม?.."..โทมัส ตอบคนที่ช่วยเป่าปากให้คนแรก และถามคนที่กำลังลืมตามองมาที่เขาอยู่ ขณะนี้อีกคน..
" แอ๊กกกก.ก.ๆๆ.ๆ ..พี่กิ่ง เราอยู่ที่ไหนกัน คุณพ่อหละ.."..แก้ว มองเห็นพี่สาวที่ยื่นหน้าเข้ามา จึงเอ่ยถาม ไม่ได้สนคนแปลกหน้าที่มองผ่านอย่าง งง..น้ำที่ไหลออกปากไหลเป็นทางลงไปที่เต้านม..
" พี่ ก็ไม่รู้... แต่ คุณพ่อไม่อยู่ที่นี้จ๊ะ แก้ว.. คุณพ่อหายไป.."..กิ่ง พูดแล้วความวิตกกลัวเกี่ยวกับ พ่อบังเกิดเกล้าจะเป็นอันตราย ก็ดันแน่นสวนลมหายใจขึ้นมาจน กล้องเสียงตีบตันพูดต่อไม่ได้..
" พี่กิ่ง.."..แก้ว ดึงร่าง พี่ที่กำลังก้มมาโอบ..เข้ากอดทันที่ ทั้งที่มีมือดำๆ ของคนเป็นอากาศอย่าง โทมัส ตอนนี้ทาบอยู่ที่กลางหว่างอก..

          โทมัส ไปต่อไม่ถูก จะดึงมือกลับออกมา ตอนนี้ก็ ไม่ทันหละ จะปล่อยค้างไว้ จะอาย จะเป็นไรไหม? เลยทำตีเนียนนิ่งไปก่อน..สองสาว กอดกันสะอื้นไห้อยู่อีกพัก ก็เริ่มรู้ตัวว่ามีมือคนแทรกอยู่กลางระหว่างอกพวกเธอ จึงค่อยๆ ถอยตัวแยกจากกัน ว๊า! โอกาสโทมัสมาถึงแล้ว..เขา ดึงมือกลับออกมาทันที รออีกครู่ใหญ่จึงได้เริ่มสอบถามความเป็นมาเป็นไป..

" เรามากันสามคน บนเรือยอร์ทส่วนตัว.. แต่ เมื่อคืน พวกเราโดนพายุเล่นงานโดยไม่ทันรู้ตัว เรือเราแตก และเรา ก็.."..กิ่ง พูดไปสะอื้นไป มือจับมือน้องสาวเธอแน่.. ยังไม่ได้นึกว่าตนเองยังเปลือยท่อนบนอยู่..
" พวกเรามีกันอีกหลายคนเดียวผม จะพาไปรวมกลุ่มกันก่อน แล้วค่อยออกตามหา พ่อของคุณ.. ตกลงไหม?ใจเย็นไว้ ครับนะ.."..โทมัส บอกขณะ เก็บอาวุธต่างๆ ที่เอามา สายตายังชำเลืองมอง อกเปลือยเปล่าของทั้งสองเป็นระยะๆ..

          ทั้งหมดพากันเดินกลับ หลัง สองสาวต้องเอาเสื้อชูชีพใส่กลับอย่างเดิมก่อน เพราะเสื้อผ้าที่ พวกเธอมีติดมาคือ จีสตริงคนละตัวที่นุงปิดส่วน โหนกอ้วนหน้าขาเพียงเท่านั้น ในเป้ที่ยัดของใส่มา ก็ไม่มีเสื้อผ้ายัดมาด้วยเลยสักชุด..ด้านสามสาว ที่ไปอาบน้ำพากันเดินกลับหลังอาบเสร็จเรียบร้อยสบายตัว ระหว่างทาง ปลาได้บอกเรื่องที่กางเกงโดนรูดซิบเปิดออก และกางเกงในเธอ โดนดึงลงเมื่อคืนนี้..

" ต้องตัด กริชออกเพราะอยู่เวรยามด้านนอก..กัปตันนี้ ก็ไม่น่าใช่นะ เขาสุภาพมากเท่าที่เคยคุยกันก่อนหน้านี้ไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้น..ส่วน..เอ่อ....."..แอนนา ให้ความเห็นหลังฟังเรื่องราวจาก ปลาจบ..
" โอย ถ้า พี่กริช นะ เจ้เขายอมแน่พี่หมอ เจ้เขาเหล่ๆอยู่ อิอิ..แต่ ลุงชาญไม่น่าใช่นร๊า แกเมานี่ แถมโคตร ถือตัวเห็นแก่ตัวไม่มากล้าหื่นกับเจ้แกแน่..แต่ พี่ธงนี่น่าสงสัยสุด หนูเห็นชอบมองเจ้แกอยู่บ่อยๆ.."..เบญ พูดไปเท่าที่ตนเองคิด มองไปเห็น โทมัสกำลังเดินมาทางด้านขวาของชายหาด กำลังพาใครมาด้วย..
" นั้นซิ เจ้ ก็ว่าอย่างเบญ แหละ หมอว่าไง..เอ๊ะ นั้นโทมัส พาใครมาด้วยนะ.."..ปลา คล้อยตาม สะกิดแขน แอนนาให้มองไปทาง โทมัส..
" เดียวต้องรอดูกันคืนนี้..เอ๊ะใครไปถามกัน ผู้หญิงนี้.."..แอนนา พูดพรางเดินตามเบญ ที่ดึงมือเธอก้าวไปหาทั้งสามคนที่กำลังเดินมา..
" โทมัส คุณพาใครมานะ.."..ปลา ถามแล้วมองหัวจรดเท้า สองสาวเกือบเปลือย..
" นี้ กิ่งเป็นพี่ นี่แก้วเป็นน้อง สองคนนี้เรือแตกเมื่อคืน ลอยมาติดชายหาดของเกาะฝั่งโน้น.."..โทมัส วาดมือชี้ไปทางที่เดินมา..
" หา เรือแตก.."..เบญ ร้องเสียงฉงน เดินเข้าไปหา และมองดูร่างสองสาวที่มีผ้าติดอยู่น้อยชิ้น ไม่ใช่ซิคนละชิ้นต่างหาก.. [/post]

                            8

         [post] ทั้งหมดเดินมาคุยกันมาจนถึงที่เต็นท์..แอนนา เข้าไปหาเสื้อผ้าออกมาให้สองสาวใส่กันโป๊ ก่อนเมื่อถึงที่พัก..บักธง มองสองสาวอย่างเก็บอาการสุดๆ เมื่อ ทั้งคู่เดินมาถึง ดอดกลืนน้ำลายลงคอซะหลายครั้ง..เบญ จับอาการแล้วคิด ตานี่แน่ๆ ที่มาทำหื่นเมื่อคืนนี้..ทั้งหมดสนทนากัน พักใหญ่ ก่อน สองสาวจะเดินตาม กริชและ ชาญไปอาบน้ำล้างคราบเกลือ..โทมัส กับบักธงช่วยกันแกะเนื้อปู ที่ก้ามออกมาใส่หม้อต้มซุปส่วนหนึ่ง อีกส่วน เอามาผัดคลุกชีส เหยาะพริกไท และหุงข้าวเพื่อเตรียมมื้อกลางวัน..ปลา ,เบญเป็นลูกมือ..หมอแอนนา เข้าไปเช็คตรวจยาว่ามียาอะไรบ้างหรือ มีอะไรจำเป็นต้องกลับเข้าไปเอาที่เครื่องที่ตกบ้าง..ทอม นั่งช่วยหยิบจับอะไรไป คุ้นคิดหาวิธี จะไปจากเกาะไปเรื่อยๆ รอเวลา..

พออาบน้ำเสร็จ ทั้งสี่ก็เดินกลับมา ร่วมกินอาหารกันอย่างพร้อมเพรียง..ขณะทานอาหารต่างพูดคุยถึงการจะตามหา พ่อของ กิ่ง,แก้วด้วย..ทั้งหมดลงความเห็นว่าจะเดินเลาะเลียบชายหาดไปจนกว่าจะสุดเท่าที่จะเดินได้อีกฝั่งด้านทางซ้าย เพราะ ด้านขวานั้นโทมัส เดินไปแล้วมีระยะทางเดินไปอีกไม่ถึง กิโลเมตรเอง เพียงแตกมันโค้งออกจึงดูเหมือนอาจไปอีกไกลเท่านั้น..แต่ ฝั่งซ้าย ที่มดลากปูยักษ์ไปกินนี้ มองไกลไปอีกนิด ก็หักโค้งไปอีกอ่าวที่ยาวกว้าง แต่ชายหาดจะไม่กว้างถ้ามองจากริมทะเลขึ้นไปถึงดินร่วนที่เป็นแนวป่า..และดูเป็นอ่าวที่มีแต่แก่งหินมายมายตลอดแนวชายหาดด้วย..

ครืนนนนนนนน.นน.น ครืนนน.น.นน.นนน อาการไหวสั่นที่รุนแรงจนทุกคนตระหนกแตกตื่น หันมองหน้ากันไป-มาเหมือนจะถามว่าใช่ไหม?ใช่ไหม...ใช่แผ่นดินไหว ครืน.นนน.นน.น.น น.น.น....น..บรูมมมมม.ม.บรึมมมม.มๆๆๆ ๆ..ทุกคนพยายามมองหาไปตามเสียงที่ดังมาจากที่ไกลๆ แต่ความรู้สึกสะเทือนสั่นนั้นรุนแรงจนรู้สึกได้กันทุกคน..ควันดำๆ ม้วนลอยขึ้นเหนือน่านฟ้าอีกส่วนหนึ่งส่วนใดของเกาะไกลๆ ออกไป เพราะเห็นแต่เพียงควันแต่ไม่เห็นภูเขาต้นเหตุของควันขาวที่เป็นสีมัวออกเทาๆ ลอยสูงขึ้นไปบนฟากฟ้า..

" ภูเขาไฟระเบิด แผ่นดินไหว..เกาะนี้มันอยู่ในประเทศไทยไหมนี่.. มีภูเขาไฟ ระเบิดได้ไง.."..เบญ ร้องถามขึ้นมองหาคนตอบไป-มาจากทุกคน..
" น่าจะใช้ ภูเขาไฟระเบิดจากส่วนไหนของเกาะแน่ แต่คงไกลพอดู เพราะมองไม่เห็นยอดภูเขาไฟเลย.."..ทอม พูดขึ้นมาพยายามป้องมือทำเป็นกล้องส่องทางไกลเพื่อโฟกัส ภาพที่จะมองหาไปในมุม ที่ภูเขาไฟระเบิด..
" แต่ ประเทศไทยมันไม่มีภูเขาไฟบนเกาะนะ.."..ปลา ,กิ่ง,แก้ว แทบจะพูดเป็นเสียงเดียวกัน..
" แต่ ประเทศเรา ก็มีแผ่นดินไหวอยู่นะอาจมีเกาะที่ตกสำรวจมีภูเขาไฟที่ยังคุอยู่ก็อาจเป็นได้.."..กริช ยกความเห็นขึ้น..
"..หรือ เราไม่ได้อยู่ในเกาะของ ประเทศไทย.."..บักธง พูดออกมาลอยๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะเขา ก็ไม่มีความรู้ประเทศนี้เท่าที่ควร..บ้านเมืองเขา ไม่มี ทะเล ( ฉะนั้นเกาะนี้ มีแต่ เกาะพี่แน่ๆนร๊าอย่างเดียว)..
" อาจเป็นไปได้ ว่าเราไม่ได้อยู่ในอ่าวไทย.."..แอนนา ให้ความเห็น..
" แต่เรา แล่นเรือในอ่าวไทยนะ เราออกมาเกือบถึงเกาะช้างอยู่แล้วจริงๆ ก่อนคุณพ่อจะจอดเรือปล่อยสมอบริเวณทิศตะวันออกของเกาะ... กะว่าตื่นมาจะดูแสงอาทิตย์ตอนเช้ากัน.."..กิ่ง พูดถึงจุดจอดเรือ ที่พ่อเธอหย่อนสมอเมื่อคืน..
" ใช่ ตอนเย็นเรายังปล่อยเบ็ดตกหมึกกันอยู่เลย หนูยืนยัน.."..แก้ว เสริมน้ำหนักสิ่งที่พี่สาวบอก..
" แล้วเราอยู่เกาะอะไรกันหละนี่.."..โทมัส โผลงมาบ้าง..ทุกคนมองหน้ากันไป-มาอีก ความสั่นไหวยังมาเป็นระยะๆ..

          เสียงระเบิดจากภูเขาสงบลง และอาการสั่นก็ห่างออกไปจนเกือบปกติ..ทั้งหมดต่างเริ่มการตามหา..โดย กริช, ทอม, โทมัส,แอนนา,แก้ว จะไปตามหาในช่วงบ่าย และกลับมาก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน ซึงก็มีเวลาอีกเกือบ 6 ชั่วโมงเต็มๆ จากตะวันที่ตรงหัว และนาฬิกาที่ข้อมือ ทอมบอกเวลาตอนนี้ 11:40 น..บักธง,ชาญ จะทำหน้าที่หาของป่า มาเป็นเสบียงเสริมในมือค่ำแถวๆ นี้..กิ่ง,ปลา,เบญจะคอยเฝ้าดูเรือหรือ เครื่องบิน ที่อาจจะเป็นหน่วยที่ออกตามหา โดยคอยเติมกองไฟให้เกินควันลอยขึ้นตลอดเวลา..

          ทอม พากลุ่มตามหาคน เดินเลาะชายหาดด้านฝั่งซ้ายไปเรื่อยๆ ยิ่งเดินเนื้อที่ชายหาดจากกว้างค่อยๆ แคบลง และส่วนมากเป็น แก่งหินระเกะระกะที่ชายริมทะเลเสียมาก และคดเคี้ยวเข้าออกไม่เป็นแนวยาวๆ เหมือนหาดทั่วๆ ไป แต่ก็ยังสามารถเดินต่อกันไปได้เรื่อยๆ ซากไม้ซากเรือไม่มีมาให้เห็นแม้แต่น้อย..ตลอดทางมีซาก ปูตัวโตอยู่ หลายซาก แต่ก็ไม่ใหญ่เท่าตัวที่เห็นเมื่อคืน.. แต่อย่างน้อย ก็ยืนยันได้ว่า มันยังมีอีกเยอะแน่ แก้วดูตื่นเต้นเมื่อเห็นและได้ยิน เรื่องเมื่อคืนจาก แอนนา..เดินมาเกือบชั่วโมงกว่า ทอมก็ให้หยุดพักกินน้ำพักขากัน โทมัสลองไปดูตามซอกแก่งหินหน้าหาด เห็นว่ามี ปลามากชุกชุมพอควรเลย ลองฝีมือหอก..

แต่ ก็ทิ่มหาย ทิ่มพลาดเป็นสิบเที่ยว กริชขอลองมั่ง.. ฉั่วะ..ทีแรกก็ติดปลาคาคมหอกขึ้นมา กริชว่ามันเป็นการหักเหของแสง ถ้าแทงตรงๆ อาจไม่ตรงไม่ถูก..

" แต่ นั้นมันที่แรกของนายเลยนะ หอกมันไม่ไว้หน้าเจ้าของนะซี่.."..โทมัส หัวเราะแก้เก้อ ขณะดึงปลาออกจากปลายหอกแหลม ในมือของ กริช..
" ต้องพุ่งดักหน้ามันนิดหน่อย เพราะมันถอยหลังกันไม่ค่อยเป็นหรอก..ตอนตกใจนะปลานะ.."..กริช ว่าไปตามที่คิด..
" เอ้ย ปลาว่ายน้ำถอยหลังได้ แต่ตกใจนี้มันคงไม่ใส่เกียร์ถอยแน่.."..โทมัส เห็นตามด้วย..พรางส่งสายตาไปทางซอกหิน ฝั่งซ้ายมือของ กริช ที่ปลาตัวเกือบกิโลกรัมตีกรรเชียงมุดหัวว่ายวนอยู่..

          และก็ไม่พลาดอีก คมแหลนในมือปักทะลุหัวปลาเข้าไปเต็มๆ มันดิ้นสลัดได้ไม่กี่ที่ก็นิ่งไป..แก้ว เดินลงมาหาที่ริมทะเล เธอก็เป็นอีกคนที่ ( ป๋อ ณัฐวุฒิ )สะกิดใจความหล่อคมของ กริชด้วยอีกคนแม้พึ่งพบเจอไม่กี่ชั่วโมง โทมัสขอลองฝีมือใหม่อีกครั้ง กริชยื่นส่งหอกให้ และเอาปลามาถือไว้แทน..แก้ว ลงมายืนเกาะแขนลุ้นทำเนียนเอาอกแนบต้นแขน ของกริช..

" กัปตันคิดว่าจะเจอไหม แอนไม่เห็นซากเรือหรืออะไรที่มาติดหาดตลอดแนวที่เราเดินมาเลยนะ.."..แอนนา บอกข้อสังเกตเท่าที่คิด..
" น่าจะเป็นอย่างนั้นแต่เพื่อไม่ให้เสียเที่ยว เราคงต้องเดินไปให้ไกลที่สุด.. อีกสักชั่วโมงหนึ่ง คอยย้อนกลับกัน..แต่คุณอย่าพึ่งบอกคนอื่นนะ.. โดยเฉพาะ เด็กแก้ว เดียวแกจะใจเสียเปล่าๆ.."..ทอม บอกสายตามองไปทางกลุ่มสามคนที่กำลังช่วยกันจับปลาถือปลาแท่งปลา..
" แอนว่านะกัปตัน ฝั่งด้านที่ โทมัสเจอพวกเธอนั้นน่าจะมีเบาะแสมากกว่า.. แต่ ถ้าหาดมันสุด เราต้องอ้อมข้ามหน้าผาที่ โทมัสบอกไป ..อาจมีหาดอยู่อีก เหมือนด้านนี้ก็เป็นไปได้..จริงไหมคะ กัปตัน.."..แอนนา บอกสิ่งที่คิด สายตาเหลือบมอง หน้าด้านข้างของ กัปตันหนุ่ม..
" ถ้าอย่างไรพรุ่งนี้เราจะลองไปทางด้านนั้นดูอีกทีหละกัน... ไป เดินทางกันต่อเดียวขากลับจะมืดค่ำเสียก่อน จะอันตราย.. เพราะเราก็ไม่รู้ว่ามันมีอะไรบ้างบนเกาะนี้.."..ทอม ลุกขึ้นพรางเอื้อมมือยื่นไปให้ แอนนาจับเพื่อพยุงยึดลุกยืน..เธอยิ้ม และยื่นคว้ามือนั้นใจหญิงสาวเต้นแรงขึ้นผิดจังหวะเดิม..

          พอทั้งหมด เดินมาได้ระยะหนึ่ง.. ก็ได้ยินเสียงอะไรดังมาจากด้านในแนวป่า ทุกคนหยุดฟัง..โทมัส บอก ทอมให้ลองตามเสียงนั้นไป..ทอม คิดอยู่พักจึงทำตามที่ โทมัสบอกแต่กำชับให้ทุกคนระวังตัว..ทุกคนเอาปืนที่นำติดตัวมาเอามาตรวจเช็คความเรียบร้อยและถือไว้เตรียมพร้อม..มีเพียง แก้วที่ไม่มีอาวุธมาด้วย เธอจึงอาสาถือปลา ที่ได้มา 3 ตัวแทน ทั้งหมดเดินตามเสียงเข้าไปในแนวป่า..เสียงเคาะอะไรบ้างอย่างดังเป็นจังหวะอย่าไม่น่าจะมีสัตว์ใดทำได้แน่ น่าจะเป็นคน? หรือ...

.........................//................................//...............................//....................................//...................  

          อีกด้านหนึ่ง ชาญ หลังพวกตามหาคนไปกันแล้ว ก็รีบเข้าไปหาของป่า โดยมีบักธง เป็นคนนำเก็บหา..ทั้งเห็ด ทั้งโสมหิน ต้นกล้วย บักธงบอกกินได้หมด ก็พากันเก็บ กันตัดกลับมา..แล้วก็ ไปงัดเอาเหล้าวิสกี้มานั่งดื่มกินกันสองคน เบญ ที่เมื่อคืน ก็กินไปเพียงแก้วเดียวเพราะทนคำรบเร้าของปลา ไม่ได้วันนี้เธอ แบะหน้าส่ายหัวปฏิเสธ..ส่วนปลา ก็ยังกล้าๆ กลัวๆ จะเหมือนเมื่อคืนที่เมาจนเกือบไป เลยยังปฏิเสธอยู่..แต่ กิ่ง ยังไม่รู้อะไร ก็เลยร่วมวงDinkด้วยเพื่อหวังลบความกังวลเรื่องพ่อเธอไปบ้างเท่านั้น..โดย เบญพยายามสะกิดเธออยู่ตลอด ขณะตระเตรียมโน้นนี้ทำอาหารเย็น เพื่อรอพวกที่ไปหาคน..

ปลา เห็นไม่ได้ผล ก็เลยบอก เบญว่าปล่อยเธอเถอะ เดียวค่อยช่วยระวังกันเอาแทนหละกัน..ก้ามปู ยังเหลือทำอาหารเย็นแบบจัดหนักได้อีกมือ เนื้อปูถูกแงะออกมา คั่วเกลือพริกไทใส่หยวกแกนในต้นกล้วย..เห็ดตะโกก เอามาต้มหันทำต้มยำ เพราะดอกใหญ่ต้นใหญ่,โสมหินก็เอาใส่ลงหม้อตามไปด้วย..ทำไป ก็ให้นึกถึงอะไรบางสิ่ง เบญเลยแกล้งเอาเห็ดตะโกกไปจิ้มหน้าของ ปลา..ปลา อายหน้าแดงตีมือเด็กสาวกลับและถลึงตาใส่ ก่อนหัวเราะกันจนกลุ่ม คนชอบดื่มหันมามอง เวลาตอนนั้นเกือบบ่าย 3 โมงแล้ว.. [/post]

.........................//................................//...............................//....................................//...................

          ทอม ค่อยๆ พาทุกคนย่องเข้าไปที่ขอบเหวอย่างช้าๆ เพื่อจะดูว่า อะไรทำให้เกิดเสียง หลังจากเดินฝ่าต้นไม้ทรงเตี้ย เหมือนมีใครมาจัดสรร เรียงปลูกเกือบ กิโลเมตรกว่าจากชายหาดเข้ามา..ไมน่าเชื้อว่าแถบนี้จะมีหน้าผาเป็นเหวลึกเหมือนมีคนมาแยกแผ่นดินสองฝั่งให้ออกจากกัน เพราะมองเข้ามาก็เหมือนป่าทึบธรรมดา..เสียงนั้นดังมาจากภายในหุบเหวที่เป็นเหมือนธารน้ำใหญ่ยุคหิน แต่แยกจากกันอะไรประมาณนั้น..ทุกคนย่องตาม ทอมเข้าไปอย่างระวังตัวสุดๆ จนถึงขอบเหวแล้วทุกคน ก็ตะลึงกับสิ่งที่เห็น..

" มันอะไรกันนี่.."..ทอม ครวญคำ..เสียงแทบไม่พ้นออกมาจากลำคอ..

                 9

.................//.......................//............... .................././( 11/4/2558 )/./.............. ............//.............................//..

.......... จบก่อนตอนนี้..ขออภัย ถ้าคำใดไม่ต้องไวยกรณ์ หรือ ผิดเพี้ยนไปบ้างนะคะ จัดเสียวเบาๆ นิแต่ท้ายเรื่องมีคนแอบมาดูด้วย ว่าจะบรรยายไปพร้อม เดียวจะไม่มีไว้เสียวตอนอื่นเลยเก็บฉากเสียวไว้ก่อน อิอิ....

 .............. จบ นวนิยายสั้น เกาะมหัศจรรย์ ตอนที่ 3 ก้าวแรก..แว่น...By...areja ..

*ก๊อป ไปอ่านได้แต่ห้าม !นำไปเผยแพร่นะคะ ต้องการหาอ่าน แว่น นำไปลงไว้มีรูปโปรไฟร์ ที่ไหน ที่นั้นมีงานของ แว่น นะคะ ขอบคุณคออ่านจ๊ะ *

[prasongwan]

สนุกมากเลยครับ

[Thanameth]

เนื้อเรื่องดีครับผม ขอบคุณครับ

[ไม้เอก ณภัทร]

ชวนติดตามมากครับ ผมรอลุ้นฉากเสียวเลยนะครับนี่ สงสัยกัปตันสุดหล่อจะฟาดใครสักคนแน่ๆ คืนนี้ สาวๆ มีเหล่ด้วย

[auddy999]

สุดที่จะจินตนาการ

[st23652]

ในที่สุดก็ครบคู่ อิอิ ปกธงนี่น้ำลายไหลเลยสิ

[xmem08]

ใครจะโดนโทมัส

[leknps1234]

ขอบคุณครับ อ่านสนุกเหมือนเดิม

[kiang555]

สนุกดีครับลุ้น เริ่มมีตัวละครใหม่เข้ามา

[เลิศ2024]

เนื้อเรื่องชวนติดตามมาก อ่านแล้วลุ้นตลอด