(https://cdn-th.tunwalai.net/files/story/747797/638265526682321395-story.jpg)
05.11น. คอนโดแห่งหนึ่งใจกลางเมืองเชียงใหม่
" ตรื๊อ..ตรื้อ...!!" ....
" ฮาโหล..ว่าไงค่ะคุณพ่อ "
สาวน้อยงัวเงียตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์จากคุณพ่อ ขณะที่หน้ายังซบอยู่บนหมอน
" ตื่นหรือยังลูก..วันนี้พ่ออยากให้ลูกไปเปิดสำนักงานเช้าๆหน่อยนะ....พอดีวันนี้มีพ่อได้รับโทรศัพท์จากลูกค้าคนหนึ่ง เห็นว่ามีงานจ้าง พ่อนัดลูกค้าเอมไว้ตอนแปดโมงนะลูก "
ปลายสายคือขจร คุณพ่อของนาราเจ้าของสำนักงานนักสืบที่ตอนนี้นอนป่วยติดเตียงอยู่ที่โรงพยาบาลเนื่องจากอุบัติเหตุเมื่อ 2 วันที่แล้ว
" งืม...งานเกี่ยวกับอะไรเหรอคะ "
นาราในชุดนอนที่ทั้งตัวมีแค่เสื้อสายเดี่ยวสีดำบางๆเพียงตัวเดียว
(https://i.postimg.cc/RF9kj3jt/21160380wuzbun50nd1ut1.jpg)
เธอลุกขึ้นจากที่นอนบิดขี้เกียจแล้วนั่งงัวเงียขยี้ตา ถามคุณพ่อ
" พ่อยังไม่รู้รายละเอียดเลยลูก รู้แค่เพียงว่าผู้ว่าจ้างรายนี้เป็นผู้หญิง ฟังจากเสียงน่าจะอายุราวๆ20ต้นๆ "
" อืมมม...เหรอคะ " นารายังง่วงอยู่ เพราะหลังจากที่เรียนจบจากม.ปลายเธอก็ไม่ค่อยได้ตื่นเช้าขนาดนี้
" พอฝากด้วยนะ ถือว่างานนี้เป็นงานแรกของลูกนะ...ไหนดูซิว่าลูกพ่อจะเก่งแค่ไหน "
สิ้นสายโทรศัพท์ของคุณพ่อ นาราลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำ ในใจยังคิดว่างานแรกของเธอจะเป็นงานประเภทไหนกันนะ
...
08:25 น.
" ได้โปรดเถอะนะคะ ฉันกลัวมากๆ ทุกวันนี้จะเดินไปไหนมาไหนฉันเริ่มมีอาการจิตตก และกังวลมากๆค่ะ "
หญิงสาววัย 22 อ้อนวอนนารา ในขณะที่เธอเดินเข้ามาเปิดประตูสำนักงาน ของคุณพ่อ แล้วพบว่าหญิงสาวผมยาว หน้าคม คนนี้มารอเธอก่อนแล้ว
" ฉันชื่อหนูเล็กค่ะ ตอนนี้ทำงานบริษัทสินเชื่อ ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ทุกวันกว่าฉันจะเคลียรงานเสร็จก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มกว่าแล้ว "
เธอเริ่มแนะนำตัวให้กับนารา แล้วเริ่มเล่าปัญหาและเรื่องราวทั้งหมดให้นาราฟัง
" ในช่วง2-3อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันรู้สึกว่ากำลังโดนคุกคามจากใครบางคนค่ะ บางทีก็เหมือนคนเดินตามเวลาที่ฉันเดินไปที่ลานจอดรถในห้างเวลาที่ฉันเลิกงาน "
นาราตั้งใจฟังหญิงสาวเล่าท้าวความอย่างสนใจ
" บางที่ก็มีคนโทรเข้ามา แต่ไม่ได้พูดอะไร ได้ยินแค่เสียงหายใจดังถี่ๆค่ะ "
" แน่นอนว่าจะต้องเป็นพวกโรคจิตคุกคามสาวๆที่กำลังเป็นข่าวอยู่ในตอนนี้แน่ๆ " นารากล่าว
" และที่สำคัญ เมื่อวานตอนฉันอาบน้ำ ฉันพบสิ่งนี้ บริเวณถังขยะ ในห้องน้ำของฉันค่ะ "
เธอพูด พร้อมกับควักบางอย่างออกมาจากกระเป๋าถือของเธอ มันก็คือกล้องขนาดจิ๋ว
" ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นของใคร แล้วเข้าไปอยู่ในนั้นได้ยังไง ทั้งๆที่กุญแจห้องก็มีที่ฉันแค่คนเดียว "
"ภายในห้องมีร่องรอยการงัดแงะ หรือ ค้นข้าวของไหมคะ " นาราถาม
" ในห้องปกติทุกอย่างค่ะ "
" แปลกจัง แล้วคนที่เอากล้องเข้าไปติดเข้าไปในห้องคุณได้ยังไงกันนะ " นาราสงสัย
" ก่อนหน้านี้ ฉันก็พยายามไปแจ้งความกับตำรวจ 2 ครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย ฉันเกรงว่า ถ้ารอต่อไปฉันคงต้องมีอันตรายไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ฉันจึงต้องมาพึ่งสำนักงานนักสืบของคุณนี่แหละ ค่าใช้จ่ายคุณจะรับไปก่อนเลยไหมคะ ? "
" ยะ..ยังไม่ต้องดีกว่าค่ะ รองานสำเร็จก่อนแล้วค่อยจ่ายก็ได้ " นาราระร่ำระลัก รีบปฏิเสธ เพราะคิดอยู่ในใจว่า ไม่มั่นใจว่างานแรกของเธองานนี้จะสำเร็จไหม
" แต่ยังไงแล้วแต่ ฉันขอรับปากว่าฉันจะทำให้สำเร็จค่ะ ให้ชื่อสำนักงานแห่งนี้เป็นประกันค่ะ " นาราให้ความมั่นใจกับหญิงสาว และ ปลอบใจตัวเองไปในคราวเดียวกัน นาราคุยกับลูกค้าหญิงสาวสักพัก พร้อมวางแผนจับตัวคนร้ายในครั้งนี้
.............................................................
17:21 น.
" แน่ใจเหรอว่ามันจะไม่อันตราย " ยูตะเดินเข้ามาถามนาราที่นั่งบนอัฒจันทร์ขณะที่ยูตะพักจากการซ้อมฟุตบอล
" ไม่เป็นไรหรอกน่า...ลืมไปแล้วเหรอ นาราเคยไปเรียนยูโดเอาไว้ป้องกันตัว แค่นี้นาราเอาตัวรอดได้น่า ไม่ต้องห่วงหรอก "
" จะไม่ให้ห่วงได้ยังไงกัน ไอ้โรคจิตประเภทนั้นมันอันตรายจะตายไป "
" นี่!! จะจีบกันอีกนานไหม?? "
เสียงหนึ่งตะโกนมาจากข้างล่างอัฒจันทร์
" ค้าบบ พี่วุธ จะลงไปเดี๋ยวนี้แล้วค้าบบ "
ยูตะ ตะโกนตอบรับชายหนุ่มร่างสูง
...วุธ อายุ 23 ปี เป็นรุ่นพี่ของยูตะ เขาเป็นกัปตันทีมฟุตบอลของยูตะ รูปร่างสูงใหญ่ มีกล้ามหน้าอกเป็นมัด ถึงหน้าตาจะออกไปทางคนใต้ แต่รูปร่างที่สมส่วนก็ทำให้วุธ ดูเป็นชายหนุ่มที่ดูดีในระดับหนึ่ง
" เย็นนี้ไปดื่มที่เดิมกันมั้ยวะ..กูเปรี้ยวปากว่ะ "
วุธ เอ่ยชวน ยูตะ ขณะที่ทั้ง2เดินเข้าไปในสนามฟุตบอล เพื่อซ้อมฟุตบอลต่อ
" แต่ว่าวันนี้ ผมมีนัดทานข้าวกับนารา "
" เฮ้ย..ก็ชวนแฟนมึงไปด้วยกันเลยสิ ร้านลาบอีสานที่เดิมไง "
ยูตะ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
" ตกลงครับ เดี๋ยวผมจะลองชวนนาราดู "
.............................................................
" ไปสิ..! นาราวันนี้นาราอยากกินส้มตำอยู่พอดี "
นาราตอบตกลงยูตะ หลังจากยูตะซ้อมบอลเสร็จแล้วเดินเข้ามาหาเธอ
" งั้นมึงไปเจอกู ที่ร้านปากซอยบ้านกูนะ ตรงหัวมุมอ่ะ เดี๋ยวกูจะล่วงหน้าไปก่อน ต้องไปดูแม่กูก่อน ป่วยออดๆแอดๆ " วุธ บอกยูตะ แต่ตาจ้องมองนารา ไม่วางตา
" โอเค ได้ครับ เดี๋ยวผมตามไป "
.............................................................
นาราขับรถเลี้ยวเข้าไปในซอยแห่งหนึ่ง เป็นซอบที่ค่อนข้างแคบ รถสวนกันยังลำบาก รอบๆเป็นชุมชนที่แออัด สุนัขอยู่เต็มถนน บางทีนาราก็ต้องบีบแตร เพื่อให้พวกมันหลีกออกไปจากกลางถนน แถวนี้บ้านตัดกันเป็นพืด จะบอกว่าเป็นสลัมแห่งหนึ่งก็คงไม่ผิด ถ้าเคราะห์ร้ายถามหาเกิดไฟไหม้ขึ้น บ้านแถวนี้คงดำเป็นตอ คงไม่เหลือสักหลังเป็นแน่
(https://i.postimg.cc/qMsPwvPC/images.jpg)
" พี่ว่าเอารถจอดตรงนี้แหละ ขับเข้าไปอีกคงลำบาก "
ยูตะบอกให้นารา จอดใต้ต้นฉำฉา หน้าบ้านหลังหนึ่งที่เพิ่งจะรื้อ จึงทำให้มีบริเวณจอดรถได้บ้าง
" แถวนี้มันจะมีร้านอาหารเหรอ ดูยังไงก็ไม่น่าจะมี "
นาราถามยูตะ
" มีสิ เดินเข้าซอยเล็กๆตรงนั้นไปอีกนิดเดียว พี่เคยมาเที่ยวบ้านพี่วุธบ่อยๆ แล้วทุกครั้งพี่วุธก็มักจะพามานั่งที่ร้านนี้ "
ยูตะกับนารา เดินเลาะเข้าไปซอยเล็กๆ ถนนมีแอ่งน้ำดำเป็นระยะ บางทีก็ต้องกระโดดข้าม สักพักก็เห็นแสงไฟจากหลอดตะเกียบหริบหรี่อยู่ไกลๆ และมีไฟกระพริบรอบๆร้านเล็กๆแห่งนั้น
ไม่นานทั้ง2 ก็เดินมาถึงหน้าร้าน ป้ายร้านเป็นสังกะสีเก่าๆเขียนด้วยสีแดง " ลุงทึมลาบอีสานเจ้าเก่า " ดูไปดูมาเหมือนกับเด็กที่มือบอนเขียนเล่นเสียมากกว่า ภายในร้านเป็นคล้ายๆเพิงมีโต๊ะแค่ 2-3 ตัว หลังคามุงสังกะสีเก่าๆ ไม่ต้องถามหาความสะอาด
" อ้าวมากันแล้ว " วุธ พูกเสียงดัง ให้ยูตะรับรู้ว่าเขานั่งอยู่รอก่อนแล้ว
ภายในร้านมีลูกค้าแค่โต๊ะเดียว เป็นชาย3คนนั่งอยู่รอบโต๊ะม้าหินอ่อนเก่าๆ
วุธ รุ่นพี่ของยูตะ กำลังทักรุ่นน้องที่เพิ่งมาถึง
" มาเลย นั่งก่อนๆ น้อง...อะไรนะ?? "
วุธถามสาวน้อยตัวเล็ก ผิวขาวดั่งหยวก
" นารา ค่ะ ชื่อนารา " เธอแนะนำตัว
" เพิ่งรู้ว่ามึงมีแฟนน่ารักขนาดนี้ ที่ผ่านมาเห็นแวบๆไกลๆ กูก็เลยนึกว่าเป็นน้องสาวของมึง "
นาราในชุดเสื้อคอกลมสีครีม กางเกงแพรลายช้างยิ้ม ในขณะที่กำลังก้าวขาข้ามเก้าอี้ม้าหินอ่อนนั่งข้างๆแฟนหนุ่ม
(https://i.postimg.cc/D8bfDkkz/IMG-20230803-111655.jpg) (https://postimg.cc/D8bfDkkz)
" กูจะแนะนำให้รู้จัก คนนี้น้าจอม "
นารา กับ ยูตะ ยกมือไหว้ ชายอายุ 52 ปึ ผิวคล้ำเนื่องจากทำงานหนัก บนแก้มขวามีรอยแผลเป็นเล็กๆยาวลงมาเกือบถึงมุมปาก รูปร่างผอม แต่มีกล้ามประเภทคนใช้แรงงาน แกไม่สวมเสื้อเห็นรอยสักเสือเผ่นตรงหน้าอก ผมดูยุ่งเหยิงเหมือนเพิ่งเลิกจากการทำงานหนัก
" น้าจอมแกทำงานไซต์งานก่อสร้างแถวนี้ แกเป็นลูกค้าประจำร้านนี้ กูชอบมานั่งกินกับแกบ่อยๆ ฟังแกเล่าเรื่องสมัยเป็นนักเลงทางภาคอีสาน " วุธแนะนำชายวัยกลายคนที่ยิ้มฟันเหลืองให้ทั้งคู่ สายตาแอบต้องมองหน้านาราแบบไม่เคยพบเจอสาวสวยที่ไหนมาก่อน
" และคนนี้ลุงทึม เจ้าของร้านลาบอีสานที่นี่ "
วุธผายมือไปทางขวาของเขา แนะนำชายอายุ 61 ร่างท้วมลงพุง หน้าตาดุเหมือนผู้ร้ายหนังไทยยุคเก่า
" ร้านลุงมีแต่เหล้าขาว ไม่รู้ว่าคุณหนูผู้หญิงจะกินได้หรือเปล่า "
ลุงทึมถามนารา เพราะเกรงว่านาราจะกินของพวกนี้ไม่ได้
" ไม่เป็นไรค่ะ หนูกินได้ หนูก็เคยกินเหมือนกัน "
นาราเคยแอบกินเหล้าขาวบ้างในสมัยเรียนมัธยมกับเพื่อนผู้หญิงในกลุ่ม
" งั้นแก้วนี้ให้น้องก่อนเลย "
วุธ เทเหล้าขาวใส่แก้วเล็กๆส่งให้นารา
วี่แววโดน ntr สูงมาก
มีแววนารา โดน 3 คนนี้แหละ แต่ละคน ดีๆทั้งนั้น ::DookDig::
จะรอดกลับบ้านมั๊ยนารา
ฝีมือต่อสู้คงไม่แพ้ แต่เจอยาบวกลีลารัก น่าจะต้องแพ้แน่ แต่จะแจกกี่น้ำนั่นอีกเรื่อง
งานแรกว่ายากแล้วแต่คืนนี้คงหนักกว่า
อ่านตอน 2 3 4 ไปแล้วครับ
มาให้กำลังใจครับ
แต่ดูเรื่องดูช้า ๆ เนือย ๆ ไปหน่อยนะครับ
แต่เหมือนตอนที่ 4 จะเริ่มละ
ติดตามครับ
ตอน2 ก็เจอเหล้าขาวเลย
::Doubt:: ไปนั่งกินส้มตำในสลัม ระวังจะโดนลงแขกทั้งสลัมนะ
นาราจะโดนซักกี่คนดีนะ
จะโดนมอมมั้ย เหล้าขาวของแรงเลย