ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

มั่วรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 10: เดือนแนบดาว

เริ่มโดย KaohomLM, กุมภาพันธ์ 01, 2024, 05:59:01 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

P555


Jungle

ขอบคุณครับ...ดูแล้ว..พี่ก้อง..น่าจะประสบการณ์สูงมากเลย

onemanx002


Ekkawut


TOP Top


artherox

ไอ้ตี๋เอ๊ย มีเงินแถมหล่อ ดันวางตัวไม่ดี

lmlyfe


tatong2222

 ::Evil::  ตี๋หิด จะคุกคามเบญแบบนี้ไม่ได้นะ น้องยังใสซื่อ อย่าแกล้งน้อง เบญต้องขัดขืนโวยวายบ้างนะ  ::Angry::  ::Angry::

xonly-1786

ขอบคุณมากครับ เบญโดนนายตี๋ลวนลามตลอดเลย ชาคริดจัดให้หน่อยสิครับ

pradit

อ้างจาก: KaohomLM เมื่อ กุมภาพันธ์ 01, 2024, 05:59:01 หลังเที่ยง"คู่ต่อไปนะคะ ดาวเดือนจากคณะ....วิทยาศาสตร์ค่ะ" สิ้นเสียงพิธีกร หนุ่มหล่อขาวสูงก็เดินจูงมือสาวสวยหน้าหวาน ผมยาวถักเป็นเปียเรียบร้อย เดินออกมาที่กลางเวที
   "แหม หล่อสวยกันทั้งคู่เลยนะคะ คู่จากคณะวิทยาศาสตร์ปีนี้ หน้าตาดีจริง ๆ ค่ะ" พิธีกรเอ่ยชมไม่ขาดปาก "ใครที่เชียร์ดาวเดือนจากคณะวิทยาศาสตร์ให้ได้เป็นตัวแทนดาวเดือนมหาลัย โหวตกันเข้ามาได้เลยนะคะ"
   เบญหลบสายตาที่มองมาจากทุกทิศทาง
   ไม่อยากแล้ว เธอไม่อยากทำแบบนี้แล้ว
   นายตี๋ถือโอกาสชิดใกล้กับเธอทุกเมื่อที่มีโอกาสเลย แม้แต่ตอนนี้ เขายังยืนใกล้ชิดกับเธอมากกว่าที่ดาวเดือนคณะอื่น ๆ ทุกคู่ที่ยืนอยู่บนเวทีเขาใกล้กัน มือหนึ่งโอบรอบเอวดึงร่างของเธอเข้าไปจนอกอิ่มสัมผัสกับสีข้างของเขาแล้วก็วนเวียนอยู่ที่ก้นเธอตลอด
   ถ้าได้เป็นดาวแล้วต้องเจอแบบนี้ตลอด เธอไม่อยากเป็นแล้ว
   ประหลาดนะ เมื่อเดือนก่อน เธออยากเหลือเกินที่จะเป็นดาว เธอไม่กล้าบอกใครหรอก แต่ที่เธอได้อ่านเกี่ยวกับดาวคณะที่เฉิดฉาย เป็นที่สนใจและเป้าสายตาจากหนุ่มหล่อทั้งหลาย ทำให้ใจเธอหลงใหล อยากจะลองเหลือเกิน
   แต่พอมาได้เป็นจริง ๆ เธอกลับรู้สึกว่าเป็นของเล่นให้ฝ่ายชายเดือนคณะได้ลูบไล้เล่นตามชอบใจ
   ส่วนหนึ่งของภาพที่เธอวาดไว้ตอนยังหวังจะได้รับความนิยมชมชอบ คือที่เธอได้ยินเคียงข้างหนุ่มหล่อ อย่างที่เธอเคยฝันถึงหลายครั้ง เวลาที่เรียนอยู่ในบ้านคนเดียว
   เธอไม่คิดเลย ว่าได้ยืนข้างหนุ่มหล่อทำให้เธอรู้สึกลำบากใจได้ขนาดนี้
   แต่......ถ้าไม่ใช่ตี๋ล่ะ
   ถ้าเป็น............
   ไม่ เธอไม่มีสิทธิ์หวังอย่างนั้น
   สองคนนั้นปฏิเสธ แต่เธอก็พอดูออกว่าชาคริตชอบกับน้ำฟ้า
   ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วสองคนนั้นคงได้เป็นแฟนกัน
   จริง ๆ มีส่วนหนึ่งในใจเธอด้วยซ้ำ ที่แอบหวังว่าพอเธอกับชาคริตได้เป็นดาวเดือน กิจกรรมที่ได้ทำร่วมกันจะช่วยให้เธอได้ใกล้ชิดกับชาคริตมากขึ้น หรืออาจจะได้มีโอกาสที่ทำให้เขาหันมาชอบเธอแทนน้ำฟ้า
   แต่จะอดใจยังไงไหวล่ะ ก็ชาคริตเขาหล่อ เก่ง เป็นสุภาพบุรุษที่แสนสุภาพ พูดจาสนุกมีอารมณ์ขัน ทำให้ใคร ๆ ก็พากันชื่อชอบ ชื่นชม
   ใครจะไปคิดว่าฝันดีของเธอจะกลายเป็นฝันร้ายทันทีที่ชื่อเดือนคณะเปิดออกมา
   ดาวคณะบัญชีตัวเตี้ยเล็กจิ๋วแต่จิ้มลิ้มน่ารักหันมามอง เธอยืนอยู่ไม่ไกลจากคู่คณะวิทยาศาสตร์เท่าไหร่ กุมมือหลวม ๆ กับหนุ่มหล่อคนหนึ่ง
   คิ้วบางสวยขมวดด้วยความไม่พอใจ
   "พี่ชาคริตไม่ได้เป็นเดือนเหรอ" เธอหันมาถามเบญกับตี๋
   "ชิ อย่างมันน่ะเหรอ" ตี๋ตอบ
   ใช่ เธอจำได้แล้ว ว่าเคยเห็นสาวร่างเล็กคนนี้ที่ไหน
   สาวคนที่ปรี่เข้ามากอดชาคริตในงานเชียร์โต้ ระหว่างคณะวิทยาศาสตร์กับคณะบัญชี
   เธอเกี่ยวข้องอะไรกับชาคริตกันนะ
   สาวร่างเล็กย่นจมูกและหันหน้ากลับไป

   "เป็นไงบ้าง เบญ" น้ำฟ้าถาม เมื่อเบญเข้ามาในห้องเรียน หลังจากรีบล้างเครื่องสำอางออกอย่างลวก ๆ "ประกวดดาวมหาลัย"
   "ยังไม่ได้ตัดสิน" เบญตอบห้วน ๆ "รอผลโหวตอยู่"
   "เบญไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม" น้ำฟ้าถามด้วยความเป็นห่วง "หลัง ๆ นี่เราว่าเบญไม่ค่อยร่าเริงเหมือนปกติเลย"
   นายตี๋ยื่นหน้าเข้ามาในห้อง "เบญ เลิกเรียนแล้ว พี่ก้องเรียกถ่ายซ่อมภาพชุดนักวิทยาศาสตร์รุ่นเยาว์นะ"
   เบญเม้มปาก แต่ก็พยักหน้า "เข้าใจแล้ว"
   "เบญ....." น้ำฟ้าพูดเบา ๆ "จริง ๆ ถ้าเบญไม่ชอบ ก็ไม่ต้องไปทำหน้าที่ดาวคณะก็ได้นะ"
   เบญมองตาน้ำฟ้า "น้ำฟ้าดูออกเหรอ"
   "ก็เบญเริ่มเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ได้เป็นดาวคณะนั่นแหละ" น้ำฟ้าบอก "ใครก็ดูออก"

เบญอ้ำอึ้ง จะบอกน้ำฟ้าดีไหม ว่าเธออัดอั้นตันใจแค่ไหนเรื่องที่นายตี๋ลูบคลำเธอทุกครั้งที่มีโอกาส
   ไม่ ถ้าบอกไป น้ำฟ้าต้องหาว่าเธอบ้าแน่ พี่ก้องก็บอกอยู่ ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของการถ่ายรูป ใคร ๆ เขาก็ทำกัน ถ้าเธอทนไม่ได้แสดงว่าเธอเปราะบาง
   เธอต้องพิสูจน์ให้เห็นสิ ว่าถึงโตมาแบบไม่มีเพื่อน แต่เธอก็ไม่ได้เปราะบางกว่าใคร เธอโตมาสมบูรณ์ด้วยความรักของพ่อแม่และญาติ ๆ และสามารถเรียนรู้ในการมีเพื่อน เข้าสังคมได้เหมือนคนอื่น ๆ บางทีอาจจะต้องมีบางอย่างที่ไม่สบายใจบ้าง แต่มันก็ต้องอดทน
   คนดังต้องเสียสละ เหมือนเรื่องของพวกดาราที่เธอเคยอ่าน ที่แทบไม่มีความเป็นส่วนตัว
   แล้วดาวคณะ ก็เหมือนกับดาราในคณะไม่ใช่เหรอ
   "ก็แค่เหนื่อย ๆ น่ะ" เบญบอก "แต่ขอบใจที่น้ำฟ้าเป็นห่วงนะ"
   "ถึงจะเหนื่อย เบญก็น่าจะดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้นะ" น้ำฟ้าบอก "ดูซิเนี่ย แป้งยังเลอะเต็มแก้มอยู่เลย มานี่ เดี๋ยวเราเช็ดออกให้"
   เห้อ น้ำฟ้าเป็นคนดีจังเลย เหมือนได้มีพี่สาวเลย ลูกคนเดียวอย่างเธอได้เจอแบบนี้ก็สุขใจ อยากมีน้ำฟ้าเป็นพี่สาวจริง ๆ จัง
   "ถ่ายภาพ...จะเสร็จเมื่อไหร่เหรอ" น้ำฟ้าถาม "ได้ยินว่ารอบที่แล้วดึกเลยนี่"
   "ก็....เกือบ ๆ สองทุ่มน่ะ"
   นายตี๋พยายามอาสาพาเธอไปส่งที่คอนโดด้วย แต่เธอยืนยันหนักแน่นว่าจะกลับเอง ไปยืนโบกแท็กซี่คนเดียวที่ป้ายรถเมล์มืด ๆ ก็น่ากลัวอยู่ แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าปลอดภัยกว่าไปกับนายตี๋
   "แต่....วันนี้คงไม่ดึกเท่านั้นมั้ง"
   "ให้เรากับชาคริตรอไหม" น้ำฟ้าถาม "จะได้ไปส่งเบญแบบวันนั้นที่เราไปเฟิร์สมีทชมรมลีลาศกันไง"
   สีหน้าของเบญสดใสขึ้นมาทันที
   "ตะ..แต่มันจะไม่ลำบากชาคริตกับน้ำฟ้าเกินไปเหรอ"
   "ไม่หรอก....ชาคริตอยากจะไปงัดเข้าบ้านเบญจะตาย"
   ".............."
   "ชาคริต....นายมายืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่"
   "ชาคริต น้ำฟ้าพูดเล่นนะ" เบญรีบแก้ตัวให้ "เราไม่ได้คิดว่าชาคริตเป็นแบบนั้นจริง ๆ หรอก"
   ชาคริตยิ้ม "เบญไว้ใจเราเราก็ดีใจแล้ว"
   "พลาดแล้ว เบญ" น้ำฟ้าบอก
   "ว่าแล้ว...เมื่อกี้ที่น้ำฟ้าพูดเรื่องชมรมลีลาศ ได้มีมีทติ้งกันอีกไหม ไม่เห็นมาชวนเราเลย" เบญถาม
   "เรากับน้ำฟ้าไม่ได้เข้าชมรม" ชาคริตบอก
   "อือ ลงชื่อไว้วันเฟิสท์มีท แต่หลังจากนั้นเราสองคนไปกันอีกรอบ ได้คุยกับพี่ ๆ เค้า เค้าต้องการให้เราทุ่มเทมากเลย ส่วนใหญ่พวกที่เข้าจริง ๆ คือกะจะไปเต้นเป็นอาชีพเลย เรากับชาคริตแค่เต้นกันสนุก ๆ ก็เลยแค่ลงชื่อไว้เป็นแนวร่วมเฉย ๆ"
   "แต่เค้าก็จะมีกิจกรรมพบปะนะ แค่ไม่บ่อยเท่าในชมรมเอง"
   "มีวันไหน เราไปด้วยนะ"
   ชาคริตกับน้ำฟ้าพยักหน้าพร้อมกัน
   
   "พี่ก้อง....หนูมาแล้วค่ะ" เบญเปิดประตูเข้ามาในห้องสตูดิโอ พี่ก้องกับนายตี๋รออยู่แล้ว
   "วันนี้ไม่ต้องใส่ชุดแล็ปนะครับ" พี่ก้องบอก
   "อ้าว ทำไมล่ะคะ ถ่ายเซ็ทนักวิทยาศาสตร์รุ่นเยาว์ไม่ใช่เหรอคะ"
   "ครับ แต่ชุดแล็ปถ่ายไปแล้ว วันนี้ถ่ายในชุดนักศึกษาบ้างนะครับ น้องเบญไปยืนที่ตรงนั้นแล้วหยิบหลอดทดลองขึ้นมานะครับ นั่นแหละ น้องตี๋ไปช่วยประคองเลยครับ นั่นแหละ จับที่มืออย่างนั้นแหละ ขยับหน้าเข้าใกล้ ๆ กันหน่อย ตามองที่หลอดทดลอง นั่น อย่างนั้น"

   "น้องเบญไปยืนข้างโครงกระดูกแล้วปิดหน้าครับ น้องตี๋ ทำท่าเหมือนปลอบ"
   "ยืนตรงลูกโลกครับ น้องตี๋โอบไหล่น้องเบญนะครับ"

   "ลูกโลก อีกภาพนึงครับ น้องตี๋ยื่นมือออกมา ทำท่าเหมือนจะจับที่ลูกโลกครับ"

   "น้องเบญทำท่ามองในกล้องจุลทรรศน์นะครับ น้องตี๋จับประคองที่เอว.....อย่างนั้นแหละ"

   อีกแล้ว เธอสัมผัสถึงมันได้อีกแล้ว ท่อนแข็ง ๆ ร้อน ๆ แตะเข้ามาที่ท่อนล่างของเธอ แต่จากตำแหน่งคราวนี้ เธอแน่ใจแล้วว่ามันคืออะไร
   เธออาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง แต่แม่เธอก็สอนวิชาชีววิทยาเธอมานะ!!
   นั่นมันอวัยวะเพศของผู้ชาย!!!
   เวลาแต่งงานกันแล้ว ผู้ชายจะเอาอวัยวะเพศที่เป็นแท่ง ใส่เข้ามาในอวัยะเพศหญิง แล้วหลั่งน้ำอสุจิ น้ำอสุจิจะไปผสมกับไข่ เกิดเป็นตัวอ่อน แล้วผู้หญิงก็จะท้อง
   แล้วทำไมอวัยวะเพศของนายตี๋ถูกับก้นเราแล้วล่ะ!?!
   เบญถอยกรูดจากตัวของตี๋ ตาเบิกโพลงมองด้วยความตระหนก
   "น้องเบญ เป็นอะไรครับ" พี่ก้องรีบถาม
   "ตี๋เอา.....เอา....มาโดนตัวหนู"
   "ขอโทษนะ เบญ เราไม่ได้ตั้งใจ" ตี๋เกาหัว "แค่บังเอิญไปโดน"
   "ไม่เป็นไรนะ น้องเบญ น้องตี๋เขาไม่ได้ตั้งใจน่ะ" พี่ก้องบอก
   เบญเอียงคอด้วยความไม่มั่นใจ ของแบบนี้.....ไม่ได้ตั้งใจได้ด้วยเหรอ แต่เธอก็ไม่เคยรู้เรื่องแบบนี้เหมือนกัน จริง ๆ มันอาจจะไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ก็ได้
   "ใช่ เราไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษเบญด้วยจริง ๆ"
   "ถ้าน้องเบญไม่สบายใจ วันนี้เราพอกันแค่นี้ก่อนก็ได้นะครับ" พี่ก้องบอก "ไปสงบสติอารมณ์ก่อนเนอะ เดี๋ยววันหลังว่าง ๆ ค่อยมาถ่ายกันต่อ นะ"
   "ค่ะ" เบญพยักหน้า ก่อนจะเก็บข้าวของแล้วออกจากห้องสตูดิโอไป
   
   ทันทีที่ออกจากห้องมาได้ เบญก็เอนตัวพิงผนัก หายใจหอบถี่ รู้สึกเหมือนเพิ่งวิ่งสี่คูณร้อยมาก็ไม่ปาน
   เธอยังเหมือนจะรู้สึกถึงแท่งแข็ง ๆ ที่ทิ่มแทงมาที่สะโพกได้อยู่เลย
   นั่นนะเหรอ อวัยวะเพศชายที่เธอเคยเห็นในรูป โดนแล้วเป็นแบบนี้เหรอ
   เธอจะท้องกับตี๋ไหมนะ
   ไม่ ไม่ ไม่ เธอเรียนเรื่องนี้มาแล้วนี่ การสืบพันธุ์ของสัตว์และมนุษย์
   เธอค่อนข้างมั่นใจนะ ว่าเจ้าแท่งนั่นยังไม่ได้เข้ามาในอวัยะเพศหญิงของเธอ แล้วก็ยังไม่ได้หลั่งน้ำอสุจิด้วย
   หรือหลั่งแล้ว แล้วเธอไม่รู้ แล้วจะรู้ได้ไง ว่าแบบไหนเรียกหลั่ง
   ถามชาคริต ชาคริตจะรู้เรื่องไหมนะ ชาคริตก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน
   ไม่ ไม่ได้ เธอพูดเรื่องแบบนี้กับใครไม่ได้ มันน่าอายเกินไป
   แต่ถ้า.....ไม่ ไม่ ไม่ เธอยังไม่ได้มีเพศสัมพันธ์(มั้ง) (น่าจะ)ยังไม่ท้อง มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ(หรือเปล่า)ที่สิ่งนั้นของนายตี๋มาโดนตัวเรา แค่ข้างนอก ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกเหนือจากนั้น
   เบญพยายามหายใจลึก ๆ คุมตัวเองให้หายตื่นตระหนก
   ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
   เบญสูดหายใจลึก ๆ อีกทีหนึ่ง ก่อนจะลงไปที่โถงอาหารที่น้ำฟ้ากับชาคริตรอเธออยู่
   ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
   ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
   
   "ทำไมพี่ก้องปล่อยเบญไปล่ะครับ" ไอ้ตี๋ถาม
   "แล้วมึงคิดจะทำไง หือ?"
   "เอ่อ"
   "ข่มขืนมันตรงนี้เลยไหม สุขทีเดียว เข้าคุกยาว ๆ มึงจะเอาเหรอ"
   "เอ่อ ไม่ดีมั้งพี่"
   "ไม่ดีมั้งเหรอ มั้งเหรอ โดนเย็ดตูดทุกวัน มึงไม่ชอบหรือไง"
   "โห พี่ก้องก็..."
   "เมื่อกี้มึงไม่เห็นเหรอว่าเค้ากลัวมึงแค่ไหน" พี่ก้องถาม "กับสาวแบบนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไป ตะล่อมเข้ามา สร้างความเคยชิน ไม่ใช่อยู่ ๆ อยากจะเสียบก็เสียบ...แต่เชื่อเถอะ กูเคยช่วยเคสแบบนี้มาเยอะแล้ว มึงได้มันเมื่อไหร่มันติดควยมึงงอมแงมแน่ แค่มึงต้องอดทนโว๊ย กูบอกโอบเอวคือโอบเอว ไม่ใช่บอกโอบเอวมึงเสือกเอาควยไปถู"
   "ครับ พี่ก้อง ผมขอโทษ"
   "เออ ไม่เป็นไร ค่อย ๆ เรียนรู้ไป" พี่ก้องบอก "ว่าแล้ว กูมีเรื่องจะพูดกับมึงสองเรื่องว่ะ"
   "อะไรเหรอครับ"
   "เรื่องแรก...." พี่ก้องดึงเงินปึกใหญ่ออกจากกระเป๋า "เงินที่มึงจ้างกูให้ตามเรื่องหยก กูคืนให้มึงครึ่งนึงว่ะ"
   "ทำไมล่ะพี่" ไอ้ตี๋ถาม แต่ก็รับเงินมา พร้อมกับกระดาษหนึ่งแผ่นที่พี่ก้องยื่นให้
   "ลองไปที่ยูอาแอลที่กูเขียนในกระดาษซิ"
   ไอ้ตี๋พิมพ์ชื่อเว็บลงในโทรศัพท์ ทันทีที่เปิดขึ้นมา มันก็ตาเหลือกด้วยความตะลึง
   "โหหหหหห"
   "เออ อิหยกของมึงเปิดโอนลี่แฟนว่ะ กูรวมดูดวิดีโอทุกอันของมันตั้งแต่เปิดช่องจนถึงเมื่อวานไว้ในเว็บนี้หมดแล้ว มึงดูได้ตามใจชอบเลย"
   "แต่...หยกเค้าบอกผมว่าโสด"
   พี่ก้องหัวเราะหึ ๆ "ก็โสดไง มึงลองดูสิ ผู้ชายแต่ละคนในวิดีโอพวกนั้นมีซ้ำหน้ากันที่ไหน จริง ๆ เงินที่กูคืนให้ มึงลองเอาไปให้มันก็ได้นะ เผื่อมึงจะได้ไปอยู่ในวิดีโอแบบนี้บ้าง 5555555555"
   ไอ้ตี๋ทำสีหน้ารังเกียจ "ขอบคุณนะครับ พี่ก้อง...งั้นผมคงต้องฝากความหวังไว้กับเบญแล้วหละ.......คนหล่ออย่างผมไม่ใช้ของซ้ำใครหรอก ว่าแล้ว เรื่องที่สอง ที่พี่จะพูดกับผมคืออะไรเหรอครับ"
   "ไอ้ชาคริตเพื่อนมึง....ที่มึงบอกว่าอกหักจากอีน้ำฟ้า อยากให้มาอยู่สมาคมของเราน่ะ" สายตาป่าเถื่อนของพี่ก้องวาวโรจน์ "กูว่ามึงดูมันผิดว่ะ"
   "ทำไมล่ะ พี่ก้อง ชาคริตก็เหมือนมองน้ำฟ้าด้วยสายตาโหยหาตลอด มันแค่ไม่กล้าบอกรัก"
   "แล้วมึงเคยสังเกตเวลาอิน้ำฟ้ามองชาคริตกลับไหม"
   ไอ้ตี๋เกาหัว
   "สองคนนั้นมันได้กันแล้ว มันแค่ไม่อยากให้ใครรู้" พี่ก้องบอกด้วยความมั่นใจ "กูไม่รู้นะ ว่าทำไม....เพื่อไอ้ชาคริตจะได้หาเหยื่อใหม่ ๆ เหรอ อย่างมันน่าจะหาง่ายอยู่แหละ..."
   "ทำไมล่ะ พี่ก้อง ผมก็หน้าตาดีพอ ๆ กับไอ้ชาคริตนะ"
   "แล้วนอกจากหน้าตา มึงมีอะไรดีบ้าง" พี่ก้องย้อนถาม "จริง ๆ มึงควรลองสังเกตว่าไอ้ชาคริตมันวางตัวยังไงเวลาอยู่ใกล้สาว ๆ นะ แล้วมึงจะเข้าใจ ว่าทำไมจริง ๆ มันได้คะแนนโหวตอันดับหนึ่ง"
   "เชอะ" ไอ้ตี๋พ่นลมออกจากจมูกด้วยความไม่พอใจ "คอยดูนะ ผู้หญิงคนไหนไปชอบมันผมจะสอยให้หมด"
   "มึงสอยคนแรกให้ได้ก่อนค่อยคิดหาคนต่อไป สัส!!!"

ชาคริตมีหนุ่มอิจฉาแล้ว