สวัสดีครับเพื่อนๆ พอว่างๆ ก็เลยจิ้มๆพิมพ์ๆในมือถือ ระบายความอยากเขียน มาให้เพื่อนๆได้พิจารณา ส่วนสำนวนเนื้อเรื่อง ก็ได้รับแรงบรรดาลใจมาจากอินเตอร์เน็ตล้วนๆ ครับ อ่านไหวอ่านไม่ไหว อย่างไรก็ติชมกันได้นะครับผม
ep1
นับย้อนไปเมื่อต้นปีก่อน ผมยังขับรถเป็นไรเดอร์ส่งอาหารเหมือนกับไอ้อ๊อฟ ความสนุกเล็กน้อยของชีวิตวัยนี้นอกจากสุมหัวตั้งวงกินเหล้า หัวข้อที่สนทนาก็ไม่พ้นเรื่องฟุตบอลคู่เอก การนั่งดูนั่งลุ้นเฉยๆ ความตื่นเต้นมันยังไม่เข้าเส้น เมื่อความเห็นในวงสนทนาไม่ตรงกัน การแบ่งข้างพนันกันจึงเป็นที่เลี่ยงไม่ได้ ผมก็เช่นกัน เริ่มต้นจากเล่นแทงบอลกับเพื่อนในบริษัท แรก ๆ ก็แทงหลักร้อย จนเริ่มเป็นหลักพัน และก้าวไปหลักหมื่น
สุดท้ายโดนโกง จนเป็นหนี้ร่วมสองหมื่นบาท แต่ผ่านพ้นไปได้เพราะหยิบยืมเงินจากไอ้อ๊อฟมาปลดหนี้ ซึ่งตอนนั้นโบว์ยังไม่ได้ก้าวเข้ามาในชีวิตด้วยซ้ำ พอมีเธอ ผมไม่กล้าบอกเรื่องหนี้สินเพราะปิดเป็นความลับ ไม่อยากให้เธอเห็นด้านไม่ดีของผมคิดว่าค่อยๆผ่อนคืนเงินให้มันเป็นเดือนๆไปเดี๋ยวก็หมด
แต่แล้วก็ยังไม่เข็ด แทนที่ผมจะหยุดเล่น จากแทงบอลกับเพื่อนในบริษัท ก็พัฒนาเข้าสู่พนันออนไลน์ นั่นถือเป็นหายนะครั้งใหญ่ ผมเริ่มเล่นการพนันออนไลน์ ก็คือไพ่บาคาร่า ตอนเริ่มต้นก็ไม่หนัก ลงทุนไม่เยอะ น่าจะไม่เกิน 500 ก็เล่นได้บ้างเสียบ้าง แต่หลังๆ เริ่มหนักมากขึ้น เสียหลายพันจนขึ้นหลักหมื่น พอเงินขาดมือก็เริ่มหยิบยืมเพื่อนในบริษัทจนกลายเป็นหนี้หลายทาง ถ้ารวมกับของไอ้อ๊อฟก็เกือบห้าหมื่นเลยทีเดียว
" กูบอกให้มึงเลิกๆหลายทีแล้วนะ..มึงมันเข้าเส้นเเล้ว..เออ..กูจะใช้หนี้ให้..เอาหนี้คนอื่นมารวมไว้ที่กูนี่..แต่มึงต้องสาบานนะว่าจะเลิกเล่น..มึงค่อยผ่อนใช้กูแล้วกัน..หวังว่าพอกูกลับมา..มึงคงคืนเงินกูหมดนะ.." ไอ้อ๊อฟมันบอกไว้ก่อนที่จะย้ายไปวิ่งโซนอื่น ปล่อยให้ผมเลิกเป็นไรเดอร์ หันมาทำงานบริษัทตามความฝัน นับแต่นั้นทำให้ผมกลายเป็นลูกไล่ของมันไปโดยปริยายเพราะหนี้ที่ค้ำคออยู่
ถ้านับเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมา ที่มันกล้าล่วงเกินโบว์แฟนผม ความรู้สึกเป็นหนี้ชีวิตมัน ก็เป็นส่วนหนึ่งที่กดทับให้ผมต้องยอมแกล้งหลับ ปล่อยให้มันทำอุบาทกับแฟนตัวเอง ผมทั้งสับสนและกังวลว่าเรื่องมันจะดำเนินต่อไปอย่างไร นั่นก็เพื่อนที่เคยอุปถัมภ์ใช้หนี้ให้ นี่ก็แฟนแสนดีที่พยายามสร้างอนาคตให้ถึงกับยอมควักกระเป๋าออกค่าการศึกษาในระดับที่ดีขึ้น พันธนาการที่เหมือนบ่วงบาศก์คล้องคอ มีเพื่อนและแฟนถือปลายเชือกคนละข้างและคนละทาง สิ่งที่ผมกังวลเมื่อไอ้อ๊อฟเริ่มทวงหนี้สิน
" วิน..กูไปวิ่งรถที่อื่นตั้งสี่ห้าเดือน..แต่มึงไม่เคยส่งหนี้กูเลยนะ..มึงจะเอายังไง.." พอมันเอ่ยปาก ผมทำได้แค่นั่งก้มหน้าปวดหัวตุบๆ
" เออๆ..เดือนนี้กูยังตึงอยู่เลย..ไว้เดือนหน้าแล้วกัน..กูคืนมึงแน่นอน.." ผมตัดบทเพราะไม่รู้จะหาทางออกได้อย่างไร โบว์ก็ไม่ได้แวะมาค้างอีกคงเพราะเรื่องคืนนั้นที่ไอ้อ๊อฟทำกับเธอ...
มันหายหน้าไปเกือบสองเดือน อยู่ๆไอ้อ๊อฟก็โทรมาหาผม
" เออไอ้วิน..สิ้นเดือนไปนอนนครนายกกันดีไหม.หาไรอร่อยๆแดก.." หลายวันต่อมาอยู่ๆไอ้อ๊อฟก็เอ่ยปากชวนผมไปเที่ยว
" อารมณ์ไหนของมึงวะ..กูตามมึงไม่ทัน..อยู่ๆก็ออกปากชวนเที่ยว.."
" ก็ไม่มีไรมาก..กูถูกหวย..อยากไปพักผ่อนบ้าง..ไอ้เชี้ย..ทำงานหนักมาทั้งปี..ก็ไปพักผ่อนบ้าง..อีกอย่าง....." มันเว้นวรรคชวนให้ผมสงสัยขึ้นมาตะงิดๆ
" นั่นไง..กูว่าแล้วมึงต้องมีแผนเหี้ยๆแน่.."
" มึงคิดมาก..แค่กูอยากทำดีกับมึงแล้วก็แฟนมึงไง..มึงเองจะได้มีโอกาสไปสวีตกับแฟน.." มันยกเหตุผล ฟังแล้วก็ดูดี มันบอกว่า รู้ว่าแฟนผมไม่ค่อยชอบมัน เลยอยากหาโอกาสที่จะไปเที่ยว ทำให้เธอรู้สึกดีๆกับมันบ้าง แค่ไม่เกลียดกันมันก็พอใจแล้ว ผมจึงรับปากว่าจะชวนโบว์ให้
" มึงอย่าเพิ่งบอกนะว่ากูเป็นคนต้นคิด..มึงชวนแฟนของมึงไปละกัน..แล้วเดี๋ยวค่อยไปเจอกันที่โน่น.." มันบอกว่าไม่อยากให้โบว์รู้สึกว่าที่ไปเที่ยวเป็นแผนการณ์ของมันที่อยากจะละลายพฤติกรรมที่เธอเกลียดขี้หน้ามัน...
พอมีโอกาส ผมก็ชวนเธอมาค้างด้วย..
" เดี๋ยวนี้โบว์ไม่แวะไปหาวินเหมือนแต่ก่อนเลยอ่า..วินคิดถึงนะ.."
" ไม่อยากไปเจอหน้าเพื่อนวิน..เกลียดขี้หน้านัก.."
" มันมานอนด้วยซะเมื่อไหร่..มาวันนึงหายไปสามวัน..นิสัยมันงี้แหละ..โบว์อย่าไปถืสาหาความมันเลยนะ.."
" อ้าวเหรอ..โบว์นึกว่าเพื่อนวินกลับมาอยู่ถาวรซะอีก..งั้นเดี๋ยวโบว์แวะไปหา..ดีไหม.."
" รีบมาเลยนะ..วินอยากนอนกอดโบว์.."
" แหนะๆๆ..ยังไม่ทันไรเลย..ตั้งท่าจะรังแกโบว์อีกละ.."
" อะๆๆ..วินไม่กอดโบว์ก็ได้..ให้โบว์กอดวินแทน..ถ้าอยากจะกอด.." ผมรีบทำหน้าจ๋อยทันทีที่เธอเบรคผม จนเธอยิ้มและรัยปากว่าจะหาโอกาสมาค้างด้วย
" เสาร์นี้ไปเที่ยวน้ำตกกันไหมโบว์.." ผมตัดสินใจเข้าเรื่อง
" จริงหรือเปล่าวิน..ดีจังเลย.." เธอแทบกระโดกอดผมด้วยความดีใจเมื่อผมบอกว่าจะไปเที่ยว
" โบว์กำลังอยากชวนวินเที่ยวอยู่พอดี...ปกติโบว์ชอบเที่ยวทะเล..ไม่ค่อยได้เที่ยวแบบเดินป่าเดินเขา..ลองเปลี่ยนบรรยากาสบ้างก็ดีเหมือนกัน.." พอผมออกปากชวนไปเที่ยวเขื่อนขุนด่านที่นครนายก โบว์ก็รีบรับปากทันที จนปลายเดือนวันหยุดยาวเราก็ออกเดินทาง..
กว่าจะถึงโบว์ดูตื่นเต้นกว่าผมอีก เราใช้เส้นทางเดียวกับไปน้ำตกนางรองผ่านอุทยานวังตะไคร้ไม่ไกลก็เห็นป้ายบอกชื่อเขื่อนขุนด่านปราการชล มีถนนเลี้ยวเข้าไปอีกที ไปถึงราวๆเที่ยง เลยแวะเดินเล่นหาซื้อของกินที่ตลาดโรงเกลือ โบว์เดินเที่ยวเล่นอย่างมีความสุขจนกระทั่ง..
" ไอ้วินๆ.." เสียงตะโกนเรียกชื่อผมดังมาจากทางด้านหลังจนผมกับโบว์หันกลับไปมอง พอเธอเห็นไอ้อ๊อฟก็ออกอาการ
" หนีมาตั้งไกล..ยังจะมาเจอกันอีก.." โบว์แล้วหันหลังให้ขณะที่ไอ้อ๊อฟเดินเข้ามาทักทาย
" อ้าว..สวัสดีครับน้องโบว์..บังเอิญจังเลย..มาเจอกันที่นี่.." โบว์ไม่ตอบทำเอาไอ้อ๊อฟถึงกับจ๋อย
" อ้าว..ไอ้อ๊อฟ..มึงมาได้ไง.." ผมทำทีทักทายตามแผนที่วางไว้ โบว์แอบทำท่าปั้นปึง
" พอดีมากับบริษัท..เขามีสัมนาตั้งแต่เมื่อวาน.." โอ้อ๊อฟมันโกหกเป็นคุ้งเป็นแคว " โชคดีจังเลย..ว่าจะเที่ยวต่อซะหน่อย..เจอมึงพอดี..น้องโบว์..พี่อ๊อฟขอแจมเที่ยวด้วยกันนะ..หลายๆคน..จะได้ไม่เหงา.." ไอ้อ๊อฟพยายามเต็มที่ ที่จะคุยดีกับโบว์แฟนผม ผมเห็นท่าไม่ดีเลยขอร้องเธอว่า ก็ลองให้โอกาสมันหน่อย ยังไงมันก็เป็นเพื่อนผม เธอก็ยอมเดินด้วยแต่ออกอาการเฉยเมย
" เอาไงดีวะ..แฟนมึงท่าทางอารมณ์ไม่ดีเลย..ตั้งแต่เห็นหน้ากู.." ไอ้อ๊อฟเริ่มท้อหันมาบ่นกับผม
" มึงก็พยายามหน่อยแล้วกัน..ไอ้อ๊อฟ.." ไอ้อ๊อฟยังตีมึนชวนโบว์คุยด้วยตลอดแต่ก็ยังไม่ดีขึ้น...
เราให้ไอ้อ๊อฟติดรถมาด้วยให้มันนั่งด้านเบาะหลัง มันชวนให้ขับรถขึ้นไปดูวิวที่สันเขื่อน ผมหันไปถามโบว์เธอไม่ได้ปฎิเสธอะไร พอขับรถขึ้นไปถึงก็เจอลานจอดรถที่ลานจอดรถที่ค่อนข้างกว้างขวาง วันนี้เป็นวันหยุดนักท่องเที่ยวยังไม่มากนัก อากาศค่อนข้างร้อนทีเดียว ผมจึงเดินจูงมือพาโบว์เดินมาตามทาง มองเห็นอ่างเก็บน้ำกว้างใหญ่ ทิวเขาลิบๆไกลออกไปเป็นธรรมชาติที่สวยงามมากจนดูเธออารมณ์ดีขึ้น
" พี่ซื้อน้ำมาให้ครับน้องโบว์..เห็นอากาศมันร้อน..ดื่มน้ำแก้กระหาย.." เธอรับน้ำจากมือไอ้อ๊อฟแบบเสียไม่ได้จนมันยิ้มที่เธอเริ่มดีด้วย แต่ก็ยังไม่ยอมคุยด้วยซะทีเดียว เราเดินไปบริเวณรอบๆ ทางเข้าสันเขื่อนผมเลยชวนโบว์ไปนั่งรถชมสันเขื่อน ที่ทางเขื่อนมีบริการจัดรถสำหรับนักท่องเที่ยวได้ชมเขื่อน เธอก็พยักหน้า ไอ้อ๊อฟรีบวิ่งหายไปที่อาคารสำหรับบริการนักท่องเที่ยวจนโบว์มองตามด้วยความสงสัย
" เพื่อนวิน..เขารีบวิ่งไปไหนของเขา..ท่าทางพิลึกจริงเลย.." ผมได้แต่มองตามเห็นหลังมันไวๆหายเข้าไปในอาคาร ครู่ใหญ่ก็วิ่งหน้าบานกลับมา
" มาแล้วๆ..พี่อ๊อฟวิ่งไปซื้อตั๋วนั่งรถชมวิว..ปะ..เราไปขึ้นรถกัน.." โบว์ถึงกับอมยิ้มที่รู้ว่ามันบริการให้ขนาดนี้
รถที่เรานั่งก็เป็นรถเปิดโล่งๆให้เห็นทิวทัศน์ได้โดยรอบ มีเจ้าหน้าที่ดูแลอุทยานเป็นคนนำเที่ยวพาชมเขื่อน เบาะนั่งเป็นนั่งเรียงสามตอนแรกโบว์ขอนั่งริม แต่พอโดนแดดเผาก็ไม่ไหว ขอกลับมานั่งกลางระหว่างผมกับไอ้อ๊อฟ มันแอบยักคิ้วให้ผมทำหน้าดีใจ ตลอดเวลาประมาณครึ่งขั่วโมงโบว์นั่งมองทิวทัศน์หน้าเขื่อนอย่างเพลิดเพลิน ที่เห็นทิวทัศน์ท้องน้ำด้านหน้าเขื่อน และเห็นทิวทัศน์เมืองนครนายกอยู่ด้านหลังเขื่อน
อากาศเริ่มร้อนจัด หลังจากซื้อน้ำกินและถ่ายรูปกันเล็กน้อย เราก็ออกเดินทางจากเขื่อนขุนด่าน ไปยังน้ำตกนางรองซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเขื่อนมากนัก น้ำตกนางรองเป็นน้ำตกที่ลดหลั่นเป็นชั้นๆ ไม่สูงมากนัก แต่ละชั้นมีแอ่งให้ลงเล่นน้ำ
" อื้อหือ..น้ำใสน่าเล่นจังเลยวิน.." โบว์คงเริ่มอารมณ์ชวนผมลงเล่นน้ำที่มีนักท่องเที่ยวบางคนลงไปแช่อย่างสบายใจ
" ฮู๋ยย..ถ้าจะให้สนุก..พี่อ๊อฟว่าไปที่น้ำตกวังตะไคร้เฮอะ..เขามีห่วงยางให้เราล่องแก่ง.."
" จริงเหรอพี่อ๊อฟ..น่าสนุกจังเลย..วิน..พาโบว์ไปดูหน่อยซิ..เผื่ออยากเล่น..วินเล่นกับโบว์นะ.." ด้วยความอยากเล่นน้ำ โบว์เผลอหันไปถามไอ้อ๊อฟอย่างลืมตัวที่มันบรรยายถึงความสนุก
" ได้ซิน้องโบว์..งั้นเราไปกันเลยไม๊.." ไอ้อ๊อฟเริ่มหน้าบานอีกครั้งที่โบว์ยอมคุยด้วย ถึงขนาดอาสาขับรถให้ ให้ผมกับโบว์นั่งด้านหลังราวกับว่ามันเป็นคนขับรถ พาเจ้านายมาเที่ยวก็ไม่ปาน
ไม่นานมันก็พาเรามาถึง ลักษณะของน้ำตกวังตะไคร้ที่เป็นธารน้ำตกยาว มีโขดหินน้อยใหญ่เป็นเกาะแก่งมากมายทำให้เอื้ออำนวยต่อการเล่นล่องแก่งห่วงยาง โดยผู้เล่นจะเริ่มจากจุดใดจุดหนึ่ง แล้วนั่งบนห่วงยางล่องไปตามสายน้ำ และปล่อยให้กระแสน้ำเชี่ยวพัดพาห่วงยางกระแทกกับก้อนหินน้อยใหญ่ซัดกับคลื่น ละอองน้ำ และล่องมาเรื่อยๆจนถึงฝายน้ำล้น ขณะที่ล่องลงมานั้น โบว์นั่งอยู่บนห่วงยางร้องวี๊ดว๊ายอย่างสนุกสนาม ไม่วายวักน้ำใส่ผมกับไอ้อ๊อฟจนหัวเปียกชุ่ม
จนใกล้ถึงปลายทางที่เป็นฝายน้ำล้นทำให้น้ำบริเวณนี้ค่อนข้างลึก แต่โบว์ไม่ทันระวังคงนึกว่าน้ำไม่ลึกมาก จึงกระโดดลงจากห่วงยางจนเกือบจะจมน้ำ ดีที่ว่าไอ้อ๊อฟมันอยู่ใกล้จึงคว้าแขนเธอเอาไว้ทัน
" ขอบคุณค่ะพี่อ๊อฟ..ดีนะจับโบว์ทัน..โบว์ว่ายน้ำไม่ค่อยจะแข็งแรงอยู่ด้วย.." เธอพูดขอบคุณไอ้อ๊อฟขณะที่เกาะหลังของมันว่ายเข้าฝั่ง มันได้แต่ยิ้มจนแก้มปริ
" ไปลุยอะไรมันๆต่อเลยไม๊น้องโบว์.."
" มีอะไรก็แนะนำมาเลย...พี่อ๊อฟ.." น้ำเสียงของเธอเริ่มสนิทใจกับไอ้อ๊อฟมากขึ้นอีกระดับหลังจากช่วยเธอไม่ให้จมน้ำ
" ไปขับรถATVลุยป่ากันไม๊ละถ้างั้น.."
" เอาๆๆๆ.." โบว์ร้องบอกผมอย่างตื่นเต้น ไอ้อ๊อฟจึงขับรถพาเราเข้าไปที่แคมป์อเวนเจอร์รถATVทันที ไอ้อ๊อฟเป็นธุระให้เช่นเดิมจนเช่ารถมาสองคันโบว์ซ้อนท้ายผม
เส้นทางที่เราใช้ขับเข้าไปเป็นเส้นทางท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์รอบๆบริเวณหมู่บ้านหลังเขื่อนขุนด่าน โดยทีมงานแค้มป์นำแผนที่และแนะนำเส้นทางให้ เราก็ขับกันมาเรื่อยๆ ช่วงแรกก็เป็นเส้นทางเรียบๆผ่านสวนผลไม้ของชาวบ้าน แต่พอผ่านสวนแล้วเส้นทางก็เริ่มโหดขึ้นจนหลายทีผมควบคุมรถได้ไม่ดีนัก โบว์ร้องลั่นเวลาผมเสียหลัก
" วินอ่ะ..ขับดีๆดิ..เดี๋ยวโบว์ก็ตกจากรถกันพอดี.." เธอบ่นอุบหลังจากผมบังคับรถจนตกหลุมเล่นเอาผมข้อมือเคล็ด
" วินว่า..โบว์ต้องไปนั่งกับไอ้อ๊อฟแล้วแหละ..สงสัยข้อมือวินเคล็ดซะแล้ว.." ผมสบัดมือเร่าๆให้เธอดู เธอก็บ่นเอานิดหน่อยถามผมด้วยความเป็นห่วง
" ก็วินอ่ะ..ขับไม่ระวีง..เจ็บมากไม๊.."
" พอขับได้อยู่โบว์..โบว์ไปนั่งซ้อนไอ้อ๊อฟมันนะ..ไหวป่าว.." เธอพยักหน้าเดินไปซ้อนท้ายรถของไอ้อ๊อฟ
จากตอนแรกคิดว่าขับรถชมนกชมไม้ แต่นี่ขับลึกเข้าป่าด้วยระยะทาง เกือบ 7 กิโล แต่กว่าจะออกมาได้เรียกว่ากินเวลาเป็นชั่วโมง เพราะเส้นทางค่อนข้างโหดเล็กน้อยถึงโหดมาก ต้องใช้ทั้งความแข็งแรงของร่างกายและความกล้าเป็นอย่างมาก ตลอดเส้นทางเราก็ได้พบกับความตื้นเต้นท้าทายความสามารถปนไปกับความเสียวอยู่ตลอดเช่นกัน กว่าจะจบทริปพอโผล่ออกจากแนวป่า ตัวเราก็เต็มไปด้วยคราบน้ำโคลน แบบว่าเละกันสุดๆ
พอคืนรถเสร็จเราสามคนต่างยืนหัวเราะกันในความเละตุ้มเป๊ะ ทางแคมป์ก็มีน้ำให้อาบน้ำล้างตัว เราฉีดน้ำล้างตัวพอจะไปกันต่อได้ แต่ไอ้อ๊อฟกลับชวนไปล่งแก่งแพใหญ่ท้ายเขื่อน มีหรือโบว์จะหยุดเท่านี้ ผมดูว่าเธอกำลังสนุกเสียด้วยซ้ำ รีบดึงแขนผมให้รีบไป...
ไอ้อ๊อฟพาเราขับรถย้อนลงไปปลายแม่น้ำท้ายเขื่อนจนถึงรีสอร์ตชื่อ แม่น้ำภูเขารีสอร์ตอะไรทำนองนั้น
" อ้าว..ไหนว่าเราจะไปล่องแก่ง..ทำไมพามาที่นี่ละพี่อ๊อฟ.." โบว์ร้องถามมันด้วยความสงสัยขณะที่มองไปรอบๆรีสอร์ตที่จัดสถานที่ไว้อย่างน่าพัก มีที่นั่งที่เป็นซุ้มและมีที่นั่งเป็นไม้ยาวๆไว้บริการที่ริมน้ำ พร้อมจัดมีเตาปิ้งย่างพร้อมสรรพ มีเสื้อชูชีพและบริการล่องแก่ง
ที่สำคัญบริเวณหน้าที่พักของเรายังสามารถลงเล่นน้ำได้ ระดับน้ำไม่ค่อยสูง ติดริมตะลิ่งน้ำจะตื้นนั่งแช่ได้ ห่างออกไปจะลึกถึงเอวแต่น้ำเชี่ยวพอควร โบว์แสดงความตื่นเต้นออกมาถึงกับออกปากชมสถานที่ไม่ขากปาก
" พี่พามาดูที่พักก่อน..ถ้าน้องโบว์กับมึงชอบ..จะได้เช็คอินที่นี่เลย..เพราะทางรีสอร์ตเขามีบริการให้เล่นแพยางล่องแก่งฟรีไงละน้องโบว์.."
" แหม..พี่อ๊อฟนี่รอบคอบจังเลยนะคะ..งั้นโบว์ตกลงพักที่นี่ก็ได้ค่ะ..วินว่าไง..ที่นี่โอเคไม๊.." มีหรือผมจะคัดค้านอะไรได้ พอเช็คอินเสร็จพนักงานก็เอากระเป๋าของเราไปส่งที่ห้อง จากนั้นเราก็มานั่งรอรถที่รีสอร์ตจะพาเราย้อนขึ้นมาที่ต้นน้ำท้ายเขื่อนเพื่อเริ่มต้นการผจญภัยในทริปนี้
จุดเริ่มต้นผจญภัยการล่องแก่งอยู่บริเวณเชิงสะพานท่าด่าน เส้นทางเลาะเลี้ยวไปตามลำน้ำนครนายก ระดับความแรงของสายน้ำ ผ่านแก่งต่างๆ ที่สร้างความสนุกตื่นเต้นให้เราตลอดระยะทางในการล่องแก่ง ประมาณ 2 ชั่วโมง บางช่วงเราสามคนยังลงมาลอยคอในสายน้ำอีกด้วย
" โบว์ไม่เคยคิดมาก่อนว่าล่องแก่งจะสนุกขนาดนี้..มีโอกาสต้องมาอีกแน่นอน.." ขณะที่เราแช่น้ำก่อนขึ้นห้องโบว์ก็พรรนาถึงความสนุกไม่ขาดปาก เล่นเอาไอ้อ๊อฟยิ้มหน้าบาน..
หลังจากเรากลับจากล่องแก่งอันแสนสนุก ก็ปาร์ตี้บาร์บีคิวกันในคืนนั้น ช่างมีความสุขเหลือเกิน นักท่องเที่ยวบางคนนั่งร้องเพลง บางคนลงเล่นน้ำข้างๆรีสอร์ท น้ำเย็นสบายมากๆ บรรยากาศยามค่ำคืน ท้องฟ้าปลอดโปร่ง มองเห็นหมู่ดาว เสียงจักกระจั่นร่ำไร ฟังแล้วเพลินใจอย่างมาก สำหรับเราคงจะมีโอกาสน้อยที่จะได้ยินได้ฟัง ไอ้อ๊อฟไม่ลืมที่จะเปิดเหล้านอกมีราคาและชวนให้ผมกับโบว์ร่วมดื่ม
" ไม่ไหวอ่ะพี่อ๊อฟ..โบว์คอไม่แข็ง..เจอเหล้าแบบนี้..กลัวจะน็อค.." โบว์ปฎิเสธมันอย่างเกรงใจ แต่มันก็ขะยั้นขยอชวนอยู่นั่นแหละ
" มาเที่ยวป่ายังงี้..มันต้องแรงนิดนึงน้องโบว์..แต่ไม่ต้องห่วงนะ..พี่จะผสมบางๆ..แต่ถึงน้องโบว์จะเมา..ก็ไม่ต้องห่วงอีกนั่นแหละ..เดี๋ยวพี่สั่งให้ไอ้วินหวานใจของน้องโบว์ดูแลอย่างเต็มที่.." ไอ้อ๊อฟมันเริ่มยียวนชวนดื่มและผสมเหล้าผสมโค๊กให้เธอกิน พอแก้วแรกผ่านไปที่เหลือก็เริ่มลื่นคอ
" มาเที่ยวนี้..สนุกจังเลยอ่ะวิน..โบว์ความสุขมากเลย..ขอบคุณนะ..ที่ชวนโบว์มาเที่ยว.."
" งั้นวินขอรางวัลปลอบใจหน่อย.." เธอรู้ความหมายยิ้มเขินๆก่อนจะค้อนผมแบบน่ารักๆแต่ไม่ได้พูดอะไร
สองเราคลอเคลียกันอยู่ริมลำธารนั่งแช่น้ำที่ไหลผ่านหน้าที่พัก โบว์จะเริ่มตึงๆเพราะดื่มเหล้าที่ผสมโค๊กไปหลายแก้วจนใบหน้าเริ่มแดงอมชมพู เธอเกาะหลังผมลอยตัวเอาขาตีน้ำเล่นสบายใจ ตอนนี้เราต่างรุ่มร้อนจากฤทธิ์แอลกอฮอร์ที่ดื่มเข้าไป วันนี้เธอค่อนข้างปล่อยให้ผมทำตามใจ ใต้น้ำผมสอดมือเคล้นคลึงอกอูมอย่างถนอมมือเธอไม่ได้ห้ามปรามแถมยังชวนคุย
" นี่..เอาใหญ่แล้วนะ..พอไม่ว่าละก็.." ผมหัวเราะหึๆแก้เก้อจนเธอบอกว่าอนุญาตให้วันนึง ผมแสนจะดีใจดึงเธอเข้ามกอด
" เหนื่อยไม๊วันนี้..มือยังเจ็บอยู่หรือเปล่า.." โบว์แสดงความห่วงใยดึงมือผมไปนวด
" ไม่ค่อยเจ็บและละ..แค่เห็นโบว์สนุก..วินก็หายเจ็บแล้ว.."
" ปากหวาน..งั้นคืนนี้ให้รางวัล.." อยู่ๆเธอพูดปลอบใจเล่นเอาผมแทบกระโดดด้วยความดีใจ
" หมายความว่า..คืนนี้..โบว์.."
" บ้าาา...คนลามก..คิดไปถึงไหนเนี้ย..ให้รางวัล..ให้แค่นอนกอดย่ะ.."
" โธ่..ไอ้เราก็ดีใจ..นึกว่า..แฟนเราจะ..."
" จะอะไร.." โบว์หน้าแดงกล่ำเหมือนรู้ว่าผมขออะไร " พูดมานะ..จะอะไร.."
" จะให้วินสมหวังนะซิ.."
" ฝันไปเถอะ..แต่ก็ไม่แน่นะ..ถ้าอารมณ์ดี..โบว์อาจจะใจอ่อนก็ได้.."
" โธ่..โบว์..ขอวินเถอะนะ.." ผมรีบอ้อนอยากให้เธอยอมรับผม
" ไม่รุ๊..ไม่เอาแล้ว..โบว์จะเล่นน้ำ.." เธอรีบลอยตัวไปอีกทางอย่างขวยเขิน แต่ผมซิ..หัวใจคับพอง คืนนี้อาจจะมีหวัง
" พี่อ๊อฟ..มาเล่นน้ำด้วยกันซิ..นั่งกินเหล้าอยู่ได้..ลงมาเล่นไล่จับกันดีกว่า..ใครจับโบว์ได้..เดี๋ยวให้รางวัล.." เธอหันไปชวนไอ้อ๊อฟลงมาเล่นด้วย จะว่าไปไอ้อ๊อฟมันเป็นพวกเอ็นเนอยี่เหลือเยอะ เวลามันเล่นอะไรบางทีผมก็อิจฉาที่มันเล่นอย่างสนุกสนาม พอโบว์ตะโกนเรียก มันก็รีบกระโจนลงน้ำรีบว่ายไล่จับโบว์ทันที
" มาซิวิน..จับโบว์ได้โบว์ให้หอมแก้ม..อิอิ.." แค่นั้นชายหนุ่มสองคนก็ว่ายน้ำไล่กวดสาวสวยทันที
" จับได้แล้ว..มะดิๆ..วินขอรางวัล.." ด้วยความที่ผมอยู่ใกล้ ว่ายไปหาไม่เท่าไหร่ก็ดึงเธอมากอดได้แล้วหอมฟอดใหญ่
" วินหวงนะ..ถ้าไอ้อ๊อฟจับโบว์ได้..วินไม่ยอมให้มันหอมโบว์หรอกนะ. "
" ฮิฮิ..บ้าเหรอ..โบว์จะไปให้เค๊าหอมแก้มโบว์ได้ยังไงกัน..โบว์จะหลอกให้พี่อ๊อฟกินเหล้าต่างหาก.." เธอยื่นหน้าให้ผมหอมอีกครั้งแล้วก็ว่ายน้ำออกไปใหม่
" เอาใหม่ๆ..โธ่..พี่อ๊อฟ...ชักช้า.ไม่ทันโบว์เลย..ฮิฮิ.." ไอ้อ๊อฟไม่ยอมแพ้ไล่กวดโบว์เป็นการใหญ่แต่ก็ไม่ทันซักที พอเธอใกล้จะโดนมันจับได้เธอก็จะโผมาให้ผมจับได้แทน มีหรือผมจะทิ้งโอกาสหอมแก้มแฟนโชว์เพื่อน จนไอ้อ๊อฟหยุดว่ายน้ำคงจะเริ่มเหนื่อย ผมถือโอกาสกอดกระชับร่างเธอจากทางด้านหลัง แม้น้ำจะเย็นสบายแต่ตัวของโบว์กลับร้อนรุ่ม ผมกอดเอามือสอดเข้าไปลูบที่หน้าท้องเธอจนเธออุทาน"อึ๊อ.."หยิกหลังมือผมเบาๆแต่ไม่ห้ามปราม ผมยิ่งได้ใจลูบไล้ไม่หยุด
" น้องโบว์ขี้โกงอ่ะ..มีการ..พอจะแพ้..ก็ให้แฟนตัวเองจับได้แทนอ่า.." ไอ้อ๊อฟเริ่มบ่นแต่ก็ไม่หยุดไล่กวดเธอ จนผมบอกว่าจะขึ้นไปผสมเหล้า ปล่อยให้ทั้งสองคนเล่นกันต่อ พอผสมเสร็จผมก็เดินมายื่นให้เธอกับไอ้อ๊อฟเสร็จสรรพตัวเองดันปวดเยี่ยวขึ้นมา
" โบว์..วินไปเข้าห้องน้ำ..เดี๋ยวมานะ.." ผมตะโกนบอกเธอกลัวเป็นห่วงที่อยู่ๆผมหายไป
" จร้าา..วิน..รีบกลับมานะ..จะได้เล่นต่อ..ว๊าาายยย..พี่อ๊อฟ..แบร่ๆ..จับไม่ทันล่ะซิ.." ผมเดินผละออกมาเสียงร้องสนุกสนานของโบว์ยังไล่หลังไม่ได้นึกระแวงอะไร
พอเยี่ยวเสร็จตอนที่เดินกลับมา ผ่านที่พักข้างๆกันก็กำลังเล่นสนุกเช่นกัน เผลอยืนดูพลอยสนุกไปกับเขา จนนึกขึ้นได้ว่าปล่อยแฟนตัวเองไว้กับเพื่อนใจ หายวูบเหมือนกัน ในใจเคยคิดระแวงไอ้อ๊อฟอยู่บ้าง แต่ไม่คิดว่าโบว์จะยอมใกล้ชิดอะไรกับมัน แต่ใจมนุษย์ยากแท้ยั่งถึง อยู่ๆผมก็อยากรู้ ว่าเวลาไม่อยู่ในสายตาผม แฟนกับเพื่อนคิดอะไรต่อกันหรือเปล่า เลยเดินลัดเลาะอ้อมไปอีกทาง
พอปรับสายตาให้ชินกับความมืดจนมองเห็นเงาตะคุ่มในลำธารผมใจหายวาบ สองคนยังแช่น้ำ..แต่ร่างเดียว..
นี่ผมไม่ได้ตาฝาด..ไอ้อ๊อฟมันกำลังกอดเอวของโบว์แฟนผมทางด้านหลังอย่างแนบแน่น
" อย่าซิพี่อ๊อฟ..เดี๋ยววินมา.." เสียงของแฟนผมมันกระเส่ายังไงไม่รู้ เธอพูดเตือนที่ไอ้อ๊อฟกอดเอวเธอแน่น มือข้างหนึ่งของมันยังชูแก้วเหล้าเหนือระดับน้ำในลำธาร
" หึๆ..พี่จับโบว์ได้แล้ว..โบว์ต้องให้รางวัลพี่แบบไอ้วินซิ.." ไอ้อ๊อฟเองมือข้างหนึ่งมันก็ชูแก้วเหล้าเช่นเดียวกับโบว์ ส่วนแขนอีกข้างกอดเอวเธอแน่นทวงรางวัล
" ใครบอกว่ารางวัลของพี่อ๊อฟ..โบว์จะให้หอมแก้มเหมือนวินกันละ.."
" อ้าว..ก็ชวนเขาเล่น..มันก็ต้องกฎิกาเดียวกันซิ. "
" อื๊อออ..ยะ.อย่า..พี่อ๊อฟ..โบว์ให้ไม่ได้..เอางี้..โบว์ป้อนเหล้าพี่อ๊อฟแทนละกัน..ตกลงนะ..อื๊อยยย.." เธอพยายามบ่ายเบี่ยงต่อลอง แต่ไอ้อ๊อฟมันฉวยโอกาสกดใบหน้าเข้าไปที่ต้นคอของแฟนผมจนเธอโน้มตัวไปด้านหน้าหลบจมูกมัน ตอนนั้นอารมณ์โกรธผมเริ่มมา แต่อยากรู้ว่าแฟนตัวเองมีปฎิกิริยาอย่างไรกับเพื่อนแฟน จึงยอมยืนแอบดูต่อ
" อ๊ายย..หยุดนะพี่อ๊อฟ..ไม่งั้นโบว์โกรธจริงๆด้วย.." ผมว่าเธอคงเมาพอๆกัน นี่ถึงขนาดยอมให้ไอ้อ๊อฟกอด
" ก็ได้ๆ..งั้นก็ป้อนเหล้าพี่ก็ได้.." มันยอมหยุดบอกให้โบว์เอาเหล้าในแก้วป้อนมัน
" งั้นเอาแก้วของพี่อ๊อฟมาซิ..โบว์จะได้ป้อนให้.."
" เอาแก้วโบว์นั่นแหละป้อนพี่..พี่กินครึ่งแก้ว..แล้วโบว์กินต่อจากพี่ครึ่งที่เหลือ..แค่นี้เราก็เหมือนจูบกันจริงแล้ว..ฮาา.." ไอ้อ๊อฟมันต่อรองแปลกพิลึกเล่นเอาโบว์งงงัน ไม่นึกว่ามันมีมุกมาเล่นแปลกๆ ปกติโบว์ค่อนข้างจะมีความเป็นส่วนตัว เช่นเรื่องแก้วน้ำดื่มเธอไม่เคยใช้ร่วมกับใคร เท่าที่เห็นเธอใช้ร่วมกับผมเท่านั้น แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ในความรู้สึกผมกลับรู้สึกแปลกๆ ถ้าเธอยอมทำตามที่มันพูด
" ไม่เห็นจะยาก..ฮึ๊บ.อึก.อึก.ฮ้ายย..อะ..กินแล้ว..ปล่อยโบว์ดิ..ตาพี่อ๊อฟกินละคราวนี้.." เธอยื่นแก้วให้มัน แต่มันยังกอดเอวโบว์นิ่ง
" ยกแก้วมาป้อนพี่ดิ.." มันขอให้เธอยกแก้วป้อนมัน แหมมันน่าถีบในความเจ้าเล่ห์นัก แต่โบว์ก็ยอมยกแก้วเหล้าป้อนขณะที่มันไม่ปล่อยแขนที่กอดเธอ มันกินจนเหล้าหมดแก้ว
" ปล่อยโบว์ได้แล้ว..เดี๋ยววินมาเห็นจะเข้าใจผิดนะพี่อ๊อฟ.."
" แต่พี่จับโบว์ได้สองครั้งติดๆเลยนะเมื่อกี้.." ผมไม่รู้ว่ามันพูดจริงหรือขี้ตู่เพื่อจะกอดเธอนานขึ้นก็ไม่รู้
" งั้นก็กินอีกแก้วซิ..จะได้หายกัน.." เธอรีบบอกมันทันที ผมมองเห็นเหมือนโบว์พยายามเบี่ยงร่างออกจากวงแขนของมันท่าแปลกๆ ไม่รู้ว่ามือของมันกำลังทำอะไรกับโบว์ใต้ผืนน้ำ
" งั้นแก้วนี้พี่กินก่อน..ฮึ๊บ.อึก.อึก.ฮ้าาา..อะ..โบว์กินต่อจากพี่บ้างคราวนี้จะได้เสมอกัน.." มันยกแก้วของมันกระดกเหล้าลงคอ จากนั้นส่งให้เธอถือไว้ ผมเริ่มลุ้นแล้ว ว่าเธอจะยอมกินเหล้าแก้วเดียวกันต่อจากขี้ปากมันหรือไร พอมันส่งแก้วให้เธอถือ กลายเป็นว่า มือทั้งสองข้างของโบว์ถือแก้วเหล้าอยู่ทั้งสองใบ แน่นอนว่า ไอ้อ๊อฟมีมือว่างอีกข้างมันรีบกอดเอวเธอ
โบว์รับแก้วเหล้ามาถือไว้ในมือเหมือนกำลังตัดสินใจที่จะดื่มร่วมแก้วกับมัน ยังไม่ทันที่จะยกแก้วเธอก็ร้อง"ว๊ายยย.." ออกมาทะลึ่งร่างพรวด
" ยะ.อย่าดิ..พี่อ๊อฟ..เดี๋ยววินมาเห็นเข้า.." ผมมองเห็นแฟนผมพยายามเบี่ยงตัวออกจากวงแขนของมัน แต่ก็ไม่พ้น ผมไม่รู้ว่ามือของมันทำอะไรโบว์ที่ใต้น้ำ เห็นแต่โบว์สะดุ้งเป็นพักๆหน้าแดงเห่อ
" โบว์ก็รีบกินซิ..พี่จะได้รีบบ่ล่อย.หึๆ.เร็วๆด้วยนะ..เดี๋ยวินมาเห็นเข้า.." ไอ้อ๊อฟแม่งกอดโบว์แน่น คางของมันกดล็อคที่ซอดคอของโบว์จนเธอต้องย่นคอห่อร่างคงจะสยิว เธอรีบยกแก้วขึ้นกินเหล้าจนหมดแก้วโดยที่ไอ้อ๊อฟไม่ต้องเตือนซ้ำ เหล้าในแก้วคนแปลกหน้าไหลลงคอเธอจนหมดสิ้น ทำให้ผมคิดในใจนี่เธอกล้ากินน้ำลายของไอ้อ๊อฟเชียวหรือ มันจึงปล่อยให้โบว์ว่ายน้ำออกห่างจากตัวมัน
" คนลามก..ผีทะเล..แบร่ๆๆ..จะฟ้องวิน..ว่าพี่อ๊อฟแกล้งโบว์.." พอพ้นระยะเธอก็หันไปแลบลิ่นใส่มันท่าทางน่ารักๆแถมขู่มันว่าจะฟ้องผม
ผมจึงตัดสินใจเดินออกมาทำทีว่าไม่เห็นสิ่งที่ทั้งสองแอบทำลับหลัง อยากจะรู้ว่าโบว์จะฟ้องผมหรือไม่ เพราะตั้งแต่คราวก่อน ที่โดนมันล้วงร่องสวาทเธอก็เก็บเงียบไม่เคยเล่าให้ฟังยังแปลกใจ
" วินมาพอดีเลย..มารับแก้วหน่อยซิ.." พอเห็นหน้าผมเธอก็เดินลุยน้ำส่งแก้วให้ ไม่มีการฟ้องผมว่าโดนไอ้อ๊อฟมันล่วงเกิน ทำเอาผมคิดมากขึ้นมาทันที
"โอ้ย..ไม่ไหวแล้ว..โบว์มึนหัวมากเลย..เล่นมาทั้งวันปวดขาสุดๆ..ขอพักสายตาแป๊บนะ.." พอเธอบอกผมเสร็จก็เดินเซๆเข้ามานอนหนุนตักผม ผมเองก็ใช่ว่าจะไม่เมาแต่ก็ต้องฝืนนั่งกินเหล้าที่เหลือคุยกับไอ้อ๊อฟ พักเดี๋ยวโบว์ก็นิ่งเงียบ
" หลับไปแหละ..แฟนมึง..คงเหนื่อยมาทั้งวัน.."
" ก็มึงพาลุยทั้งวันแทบไม่ได้พัก..แถมซัดเหล้าไปตั้งเยอะ..หลับเป็นตายละคืนนี้.." พลันที่ผมคิดได้ว่าเวลาเธอเมาหลับมักจะไม่รู้ตัว เหมือนคืนที่ผมเคยลักหลับเธอ แค่คิดท่อนเอ็นก็ลุกซู่ หรือคืนนี้จะเป็นโอกาสอันดี
" หลับจริงป่าววะไอ้วิน.." ไอ้อ๊อฟถามผมท่าทางแปลกๆ ผมลองเขย่าตัว เธอก็ไม่ตื่นได้แค่คราวฮือๆไม่รู้สึกตัว
" หลับจริงว่ะ..แต่มึงจะถามกูทำไม.."
" ถ้าหลับจริง..คืนนี้มึงก็ลักหลับเลยซิวะ.." มันพูดออกมาทำเอาผมเสียวจี๊ดโดนใจ เพราะก็เพิ่งคิดไปหยกๆ
" แต่ว่า..ขอกูนั่งดูมึงเย็ด..ได้ป่าววะ.." แล้วความคิดชั่วๆของมันก็โผล่หางออกมาให้ผมรู้
" มึงนี่มันเหี้ยได้ใจจริงๆ..เรื่องไรกูต้องให้มึงดู.."
" กูไม่ดูเปล่าๆหรอกน่า..กูจ่ายให้..อะ..สามพัน.." นี่มันคิดจะเอาเงินมาฟาดหัวผมงั้นเหรอ แม่งเหี้ยมาก
" ควยเหอะ..นึกจะเอาเงินมาฟาดหัวกูแบบนี้เหรอไอ้อ๊อฟ.."
" เออ..แล้วไง..กูแค่ดู..ไม่ได้ขอเย็ดแฟนมึงซะเมื่อไหร่..แล้วสามพันเนี้ย..แค่กูเข้าไปในเมือง..ไปหาอีตัวมานอนได้ตั้งสองคน.." ผมได้แต่อึ้งในความคิดของมัน ก็จริง ราคาขนาดนี้ไปหาเด็กขายตัวมานอนได้ตั้งสองครั้ง นี่แค่มันขอดูเฉยๆ
" มึงได้เสียว..แถมได้เงิน..กูแค่ขอมีความสุขทางใจที่ได้เห็นของสวยๆงามๆ..แค่นี้เอง..มึงจะเอาไม่เอา.."
" กูขอห้าพัน..." ผมกะแบลคเมล์โก่งราคาให้มันไม่กล้าจ่าย กะจะเลี่ยงความอยากของมัน แต่ผมคิดผิด
" ได้..กูจ่าย.."
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
จะได้แสดงโชว์ให้เพื่อนเห็นถึงความร้ายกาจในกิจกรรมทางเพศแล้ว โชว์ให้เต็มที่เลยนะ
วินตามไม่ทันอ๊อฟ รออ่านตอนต่อไปเลยครับ สงสัยว่าอ๊อฟจะไม่ได้แค่ดู ถ้าอ๊อฟบอกยกหนี้ให้แลกกับขอร่วมรักกับโบว์ วินจะยอมไหม ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
พอโชว์เสร็จ น้ำแตก เมา เหนื่อย หลับ เพื่อนก็..... ::Shy::
เพื่อนอสรพิษ รู้ทั้งรู้มันึดยังไง แต่ก็น้ำท่วมปาก เป็ยหนี้ เขานี้ คงไม่ใช่แค่นั่งดูแล้วมั้ง
เนื้อเรื่องชวนติดตามครับ ว่าจะไปทางสมยอม หรือ แทงหลังกัน เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนครับ
โบว์ต้องแอบมีใจให้อ๊อฟแน่ๆ ไม่งั้นคงโกรธแล้วมาฟ้องแล้ว แต่นี่กลับเงียบตั้งแต่ครั้งก่อนแล้ว
เขียนได้ดีมากๆครับ เร้าอารมณ์ขึ้นไปเรื่อยๆอยากรู้จริงๆว่าไอ้อ๊อฟมันล่วงเกินโบว์ยังไงในครั้งแรก
::GiveMe::พล็อตเรื่องแนวนี้ โดนเลยครับผม น้องโบว์ของพี่...พี่วิน และผองเพื่อนมั้ยเนี่ย
ในเรื่องเรื่อง เหมือนจะมีตอนก่อนหน้าด้วยไหมครับ ตอนที่วินบอกว่าแฟนโดนล่วง ไม่เห็นเล่าถึงเลย