ช่วงเวลา ตี 3 ในเมืองที่ทุกอย่าง ไม่เคยหลับใหล แสงไฟแวบวับอยู่ทั่วทุกซอกมุม หากแต่น่าแปลก ยามนี้กลับไร้ซึ่งวีแวว ของผู้คนที่สัญจรผ่านไปผ่านมา จนไม่มีใครสะดุดตากับร่างร่างหนึ่ง ที่กำลังยืนชิดติดขอบสะพาน เบื้องหลังของเขาแนบชิดติดคือราวเหล็ก เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้าเวิ้งว้างมืดดำ หากเบื้องล้างเป็นท้องน้ำทอดยาว แลเห็นระริ้วคลื่นสายน้อยๆอยู่ไกลๆ ขอเพียงเขาก้าวไปข้างหน้าเพียงไม่กี่มิลิเมตร ร่างของเขาคงร่วงลงกระทบกับเวิ้งกว้างนาม 'เจ้าพระยา' ทันที
"อะไรมันจะเจ็บกว่ากันนะ" ชายหนุ่มพลางคิดด้วยจิตสุดท้าย
ระหว่างความขื่นขมคับแค้นที่อยู่ในใจ กับการร่วงหล่นลงไปบนความสูงกว่า 150 เมตรของ 'สะพานพระราม 8' นามที่เอ่ยขานกันว่า 'สะพานอาถรรพ์' สะพานที่มีคนมาจบชีวิต มากที่สุดในประเทศ
ว่ากันว่าจมน้ำตาย เป็นการจบชีวิตตนที่ 'ทรมานที่สุด' แต่ชายหนุ่มที่ยืนอ้างว้างบนราวสะพานได้แต่คิดไปว่า ตนคงสิ้นใจเสียก่อนตอนร่างกระทบผืนน้ำ ไอการจะขาดอาการหายใจอย่างทุกข์ทรมาน คงไม่รู้สึกรู้สาแล้วหละ แค่ตัดสินใจปล่อยมือที่เหนื่อยล้า ทิ้งตัวเองลงมา ทุกอย่างก็จบ
**ผู้เขียน - แต่แน่ละครับ ถ้าเราฆ่าตัวเอกเสียตั้งแต่ตอนนี้ เรื่องราวความแค้น และการสะสางอย่างสาสมของเขา คงไม่เกิดขึ้นแน่ๆ ! เอาเป็นว่า เราไว้ชีวิตเขาละกัน**
ระหว่างความเป็น ความตาย ทิ้งชีวิต ปลดเปลื้องทุกอย่าง เพียงร่างกระทบพื้นน้ำ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
"นั่นจะทำอะไร" แม้จะตกใจเพียงใด แต่หญิงสาวผู้ที่ร้องออกไป ก็พยายามประคองสติของตนให้มากที่สุด
วันที่แสนธรรมดา วันแห่งความเหนื่อยล้า จากชีวิต การงาน ภาระที่เพิ่งเสร็จสิ้น ถูกหลงลืมเสียหมดสิ้นเมื่อต้อนมาเป็นพยานการฆ่าตัวตายของคนคนหนึ่ง
"น้องใจเย็นๆ มีอะไรค่อยๆคิด มีอะไรบอกพี่ได้นะ อย่าเพิ่งคิดสั้นเลย" หญิงสาววัยกลางคนผู้นี้ คงจะถูกใครสักคนผลักเขามา เพื่อขว้างหน้าความตาย กับไอ้หนุ่มผู้พร้อมจะคว้ามันไว้กับตัว
"อย่าสนใจผมเลยครับ ผมก็แค่ไม่อยากจะอยู่บนโลกนี้อีกแล้ว ผมเหนื่อย ผมพอแล้ว" ชายหนุ่มยังคงยึดความคิดเดิม
"เหนื่อยอะไรบอกพี่ได้มั้ย เผื่อพี่ช่วยอะไรได้ อย่าเพิ่งคิดสั้นเลย" การเห็นคนกะโดดสะพานลงไปตายตรงหน้าไม่ใช่อะไรที่น่าพิสมัยนัก แม้เธอจะรู้คิดอยู่เสมอว่า ตัวเธอไม่ใช่คนดีอะไร แต่ไม่ไหวถ้าเห็นคนจะตายแล้วไม่ช่วย
"น้องชื่ออะไร บอกพี่หน่อย " หญิงสาวพยายามหาบทสนทนา
"ทิว" คำเอ่ยสั้นๆ จากชายหนุ่ม ระหว่างที่ตัวเขาเอาแต่จ้องผืนน้ำเบื้องล่าง
"ทิว พี่ชื่อแก้มนะ ขึ้นมาคุยกันก่อนเร็ว อย่าเพิ่งคิดสั้นเลย มีอะไรระบายกับพี่ได้" แก้ม พยายามปลอบประโลม ชายหนุ่มที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก
เธอกะเกณฑ์อายุของเขาได้ไม่น่าจะเกิน 25 ปี รุ่นราวคราวเดียวกับน้องชายของเธอไม่ผิดเพี้ยน และด้วยความที่สนิทสนมกับน้องชาย และงานที่เธอทำอยู่ 'การโน้มน้าวใจ' ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเธอ
"เถอะนะทิว บอกพี่ได้มั้ย มีอะไรคุยกับพี่ได้ อย่าเพิ่งคิดสั้นแบบนั้นเลย" สายตาที่ส่งไป กอบกับน้ำเสียงที่ห่วงใย ทิวสัมผัสมันได้ จะว่าไอความอบอุ่นอันแสนประหลาดนี้ เขาได้รับมันครั้งสุดท้าย จาก 'แม่' ของเขา
ด้วยอุปนิสัยเป็นคนอ่อนไหว รักสงบ เข้าอกเข้าใจผู้อื่น แม้จะถูกครอบงำด้วยความแค้นที่ฝังเก็บมานานปี แต่ทิวก็สัมผัสถึงสิ่งที่หญิงสาวคนนี้ต้องการจะสื่อกับเขาได้
"ผมไม่อยากอยู่แล้ว ผมอาย อายเหลือเกิน มันแค้น มันเจ็บ มันจุกอยู่ในอก จนมันอยากจะตายๆไปจะได้จบๆ" ได้ผล ! ความอึดอัดคับข้อง เจ็บแค้นในใจ เริ่มหลั่งไหลจากปากทิว แก้มเริ่มเผยยิ้มอยู่ในใจ
"ไหนๆ อึดอัดตรงไหน เจ็บตรงไหน บอกพี่ได้นะ เราไม่ต้องอาย ทิวไม่รู้จักพี่ พี่ไม่รู้จักทิว ไม่ต้องกลัวหรอกว่าพี่จะไปพูดกับใคร" แก้มรุกหนัก เพราะรู้แล้วว่าพ่อหนุ่มทิวเริ่มเปลือยใจออกมามากขึ้น
"พี่รู้มั้ย ผมมันไม่ใช่ผู้ชาย ผมมันไม่เอาไหน ผมมันไก่อ่อน พี่เข้าใจมั้ย ไอ่ไก่อ่อน"
"ไก่อ่อนยังไงทิว พี่ไม่เข้าใจ ทิวบอกพี่หน่อย" แก้มไม่มีทางลดละความพยายามแน่นอน เธอรู้อยู่แล้วว่า มันใกล้จะบรรลุเป้าหมายเต็มที
"ก็ผม ผมมันไก่อ่อนอย่างที่ทุกคนเขาเรียกกัน ผมมีอะไรกับผู้หญิงไม่ได้ ผมอ่อนหัด ไม่ทันจะทำอะไรก็หลั่งก่อนตลอด" จะด้วยความอัดอั้น หรือความสบายใจ ด้วยสายตาจากหญิงสาวตรงหน้าที่ส่งความห่วงใยมาให้ หรือจะเอาไรก็แล้วแต่ ทิวตัดสินใจโพล่งความในใจออกมา
"ผมโดนเพื่อนผู้หญิงล้อมาตลอด พวกมันหัวเราะเยาะผม ดูถูกผมสารพัด ว่าผมมันไก่อ่อน ผมเกลียดพวกมันทุกคน โคตรเกลียด แต่ไม่รู้จะทำยังไง จนคิดว่าตายๆไปให้พ้นๆ จะได้จบ ผมทนอยู่กับชีวิตแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว " หากแค่อ่านจากตัวหนังสือมันคงดูแปลกพิกล แต่หากน้ำเสียง สีหน้าและท่าทาง แก้มกลับสัมผัสได้ทันทีว่า นี่คือว่าอึดอัด คับข้องหมองใจของทิวเป็นแน่ แม้เธอจะเชื่อว่าต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่นอน แต่ชายหนุ่มคงไม่พูดอะไรไปกว่านี้อีกแล้ว
การทำให้คนที่พร้อมจะกระโดดสะพานตรงหน้า เผยความคับแค้นออกมาได้ หญิงสาวผู้ผ่านโลกมาอย่างโชกโชน ก็เริ่มมองเห็นความสำเร็จอยู่เบื้องหน้า ยิ่งเรื่องที่ชายหนุ่มเพิ่งพูดอีกมา เธอยิ่งมันใจว่า เธอไม่เพียงจะช่วยชีวิตเขาได้เท่านั้น เธออาจจะเปลี่ยนชายหนุ่มคนนี้เป็นคนใหม่ได้อย่างแน่นอน เพราะเรื่อง SEX เธอมั่นใจเลยว่า เธอไม่แพ้ผู้หญิงคนไหนแน่ๆ
"ทิวไม่อยากแก้แค้นหรอ ไม่อยากจะให้พวกที่มันทำกับทิว ต้องชดใช้อย่างสาสมหรอทิว พี่ช่วยทิวได้นะ เชื่อพี่สิ!"
นั่นคือไม้เด็ดแก้ม ! นั่นคือไพ่ตายที่แก้มเชื่อเหลือเกินว่ามันจะได้ผล หนุ่มทิวคนนี้ไม่ได้อยากจะตาย เขาเพียงอยากจะแก้แค้นเท่านั้น และไม่แน่นอกจากจะช่วยชีวิตเขาไว้แล้ว เธออาจจะได้ 'คู่ขา' คนใหม่ของตัวเองอีกด้วย เพราะดูแล้วพ่อหนุ่มทิวคนนี้ 'ไม่เลวทีเดียว'
หลังจากยืนคิด ไตร่ตรอง ทบทวนสิ่งที่พบเจอมาตลอดหลายปี ชายหนุ่มได้รับคำตอบทันทีว่า เขาไม่ได้อยากตาย เขาเพียงอยากจะทำให้ 'พวกเธอ' ที่ทำให้ชีวิตเขาเป็นแบบนี้ 'พวกเธอ' ที่ตราหน้าเขาว่าไก่อ่อน ต้องกราบกราน อ้อนวอน จนต้องร้องขอชีวิตจากเขาให้ได้
พลันคิดแบบนั้นได้ ขาสองข้างกลับสั่นขึ้นทันที ทิวสัมผัสได้เป็นครั้งแรก ว่าบนนี้สูงเหลือเกิน ความตายนั้นน่ากลัวเหลือเกิน มือทั้ง 2 ข้างจับแน่นที่ราวเหล็ก พร้อมกับหันหน้าไปทางหญิงสาวที่ยืนอีกฝั่งของราวสะพาน
"พี่แก้มช่วยผมที" หญิงสาวยิ้ม พร้อมกับยื่นมือออกไป โดยไม่เอ่ยสิ่งใด
.
.
จบ...ตอน ปฐมบท
**ผู้เขียน - อาจจะยังไม่มีฉากวาบหวิว การแก้แค้น ความสะใจอะไรหรอกครับ แต่ผมอยากจะใช้ตอน 'ปฐมบท' นี้ พาทุกคนไปแนะนำ 2 ตัวละครหลัก !
- ทิว ตัวเอกผู้เต็มไปด้วยความคับแค้น รอชำระคนนี้
- แก้ม หญิงสาวที่จะมาเปลี่ยน ไอ้ไก่อ่อนคนนี้ ให้กลายเป็น ชายที่พร้อมสยบนารีทุกนางที่เคยดูถูกเขา จนต้องเสียวจนร้องขอชีวิต
**ผู้เขียน - ตอนหน้า การแก้แค้นอย่างสาสมของ ทิว จะเริ่มขึ้นแน่นอนครับ ! ติดตามได้เลย
ปูเรื่องได้น่าติดตามมากครับ ขอเป็น FC ด้วยคน
น่าติดตาม รออ่านตอนต่อไปนะครับ
มาดูกันว่าพี่แก้มจะช่วยทิวยังไง
ขอบคุณครับ
รอครับ เปิดหัว มาดี น่าติดตาม
เปิดปฐมบทมาได้น่าติดตามสุดๆเลยก็ว่าได้ครับ
น่าสนใจ. รออ่านการแก้แค้นและการเปลี่ยนแปลงของทิวนะครับ
จากไก่อ่อนจะกลายเป็นเหยี่ยวนักล่า
ขอติดตามการกลายร่างของไก่อ่อน
เปิดจุดสำคัญของเรื่องเลยครับ เป็นเรื่องใกล้ตัวของชายหนุ่มวัยแตกพาน งานนี้ขึ้นอยู่กะฝีมือและจินตนาการครับ ว่าจะไปต่อยังไง แถมเขียนเป็นเรื่องยาวได้เลย รอชมครับ
จากผู้อ่อนต่อโลกก็จะเป็นเสือในอนาคต
ปัญหาโลกแตกของมือใหม่เลยครับ ยิ่งเริ่มผิดแล้ว คิดมาก ยิ่งแย่ไปกันใหญ่ ถ้าคุณแก้มช่วยได้นี่น่าจะเป็นบุญ แต่พอพระเอกจะเอาไปแก้แค้นนี่ชักกลัวเลยครับ
เปิดเรื่องมาน่าติดตาม แต่อย่าเพิ่งให้ทิวเก่งเร็วนะค่อยๆเก่งครับ
แก้มจะเป็นโค้ชส่วนตัวสินะ
อยากอ่านช่วงฝึกมากกว่า
ล่มปากอ่าว จะแก้อย่างไร น่าคิดและติดตามนะครับ
เปิดหัวมานางเอกก็เป็นนางเสือเลยรึ