รักร้อนซ่อนเงื่อน ตอนที่ 1 พบกันใหม่อีกครั้ง

[wattana2015]

รักร้อนซ่อนเงื่อน  by wattana2015

อาจารย์วนิดาคนสวยหญิงสาวที่เป็นรักแรกของกาย

รักร้อนซ่อนเงื่อน  ตอนที่  1  พบกันใหม่อีกครั้ง

นิยายเรื่องใหม่ของผมที่แต่งไว้ที่เว็บบ้านร่วมสิบกว่าตอนแล้ว  ถ้ายังไงจะนำมาปล่อยสัปดาห์ละหนึ่งตอนนะครับ ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ ^_^

นิยายเรื่องใหม่ของผมที่มีส่วนหนึ่งคืออดีตของผู้แต่งเอง  เพราะฉะนั้นเรื่องนี้น่าจะดำเนินเรื่องได้ง่ายและตรงความเป็นจริงที่สุด(น่าจะออกตอนได้บ่อยและถี่ที่สุดติดตามอ่านกันได้เรื่อยๆที่นี่นะครับ)  เรื่องอื่นๆต้องทำการบ้านในการแต่งก็คงไม่ลื่นไหลเหมือนเอาเรื่องเก่าๆของตัวเองมาเล่าแน่ๆ  เรื่องของอดีตครูฝึกงานสาวสวยกับลูกศิษย์หนุ่มน้อย  เงื่อนปมความแตกต่างเรื่องอายุความสัมพันธ์ของทั้งคู่กว่าจะได้พบกัน  และอุปสรรคที่พบเจอก่อนจะจบแบบโศกนาทกรรมในบั้นปลาย  จะเข้มข้นซับซ้อนอย่างไรปมแต่ละเงื่อนแก้แบบไหนติดตามอ่านกันนะครับ  ^_^

ค่ำคืนวันหนึ่งผมนายกายหนุ่มโสดสนิทและชลเพื่อนสนิทที่ทำงานได้พากันออกไปหาอะไรดื่มที่สถานบันเทิงยามราตรีหลังจากคร่ำเคร่งกับงานมาแล้วทั้งวันจนเครียด  และตามธรรมดาของหนุ่มโสดที่ยังไม่ได้แต่งงานและมีพันธะทางสังคมใดๆ  ขณะนั่งแท็กซี่มิเตอร์มาติดไฟแดงที่แยกถนนแห่งหนึ่ง  ผมใช้สายดามองออกไปนอกถนนมองบรรยากาศความวุ่นวายของสังคมเมืองกรุงทั่วไป  ขณะนั้นสายตาของผมก็ไปสะดุดเข้าที่ผู้หญิงสวยร่างโปร่งบางนางหนึ่งเธอเดินข้ามถนนตรงทางม้าลายตรงหน้าแท็กซี่ที่ผมนั่งนี่เอง  เธอ...ใช่แล้วเธอเป็นคนที่เป็นรักแรกของยามสมัย ม.ปลาย  เธอคนนั้นเดินอยู่ตรงหน้าผมนี่เองหลังจากที่ไม่พบเธอมาเลยเป็นเวลานานมาก... อาจารย์วนิดา

"อาจารย์วนิดานี่หว่า..."
"ว่าไงนะ...ใครนะอาจารย์อะไรวะ เธอคือใครวะสวยมั้ย?"
"เอ่อ กูไปก่อนไว้ค่อยมาอธิบายเรื่องของเธอทีหลังเดี๋ยวเธอจะหายไปซะก่อนว่ะ"
"อะ อ้าว ไอ้บ้านี่ จะไปไหนกันวะ โว้ย...ไอ้นี่เว้ย เจอหญิงมึงทิ้งเพื่อนเลยนะไอ้กาย"

ผมรีบเปิดประตูแท็กซี่และวิ่งออกไปตามเธอทันที  อาจารย์วนิดาหญิงสาวสวยที่เหมือนรักแรกผมเดินออกไปไม่ห่างไกลนัก ผมรีบวิ่งตามไปใกล้ๆเธอก่อนจะเรียกชื่อของเธอใกล้ๆ  เธอได้ยินเสียงเรียกชื่อและหันมามองและทักทายกลับมา

"อ้าวนี่เธอ กายใช่ไหมเนี่ย  ใส่สูทแบบเนี้ยแสดงว่าทำงานแล้วใช่ไหมเนี่ย"
"คะ... ครับ  ยังจำผมได้เหรอครับอาจารย์วนิดา..."
"ตอนนี้ไม่ได้เป็นอาจารย์แล้วจ้ะ  พี่ลาออกมาได้ 6 ปีแล้วจ้ะ  เธอดูเป็นหนุ่มหล่อขึ้นเยอะเลยนะพี่ดาแทบจำไม่ได้เลยแน่ะ"
"เอ่อ...ตอนนั้น"
"ดาจ๊ะดาทำอะไรอยู่เดี๋ยวก็ไม่ทันรถพอดี"
"อ๊ะ... จ๊ะ จะรีบไปเดี๋ยวนี้  พี่ไปก่อนนะกาย..."
"อ๊ะ อาจารย์ครับ  รอเดี๋ยวครับมีเบอร์โทรศัพท์ไหมครับ... ผมอยากพบกับอาจารย์อีก"
"อะ จ้ะถ้างั้นเอายังงี้แล้วกันพรุ่งนี้ กายมาพบกับพี่ชั่วโมงนี้ ที่นี่นะจ้ะขอโทษวันนี้พี่รีบจริงๆ"
"ครับ  พี่ดาผมจะมาที่นี่พรุ่งนี้"

แล้วเธอก็เดินออกไปร่วมกับพวกเพื่อนๆของเธอที่ดูท่าจะมีธุระรีบร้อนที่พากันที่ไหนสักแห่งที่ผมไม่รู้...

ผมจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงในสาขาวิชานิเทศศาสตร์และขณะนี้ผมก็ทำงานอยู่กับบริษัททำนิตยสารชื่อดังแห่งหนึ่งโดยอยูภายในแผนกโฆษณาของนิตยสารนี้  ปีนี้ผมก็ทำงานย่างเข้าปีที่สองแล้วสำหรับที่นิตยสารแห่งนี้

ที่ทำงานเช้าวันต่อมา  ไอ้ชลเพื่อนสนิทในแผนกที่ชวนไปกินเหล้าเมื่อวาน  แต่ผมเจออาจารย์ดาเลยชิ่งออกจากรถแท็กซี่ไปวิ่งตามเธอที่เป็นรักแรก และผู้หญิงคนแรกของผมนายกาย  มันวิ่งเข้ามาเบิ้ดกระโหลกจากทางด้านหลังและต่อว่าผมยกใหญ่

"ไอ้กายไอ้เพื่อนเชี่ย  มึงนี่เจอหญิงแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะไอ้ห่า กูละเซ็งจิตเลยอุตส่าห์ชวนไปแดกเหล้าเจอสาวแล้วชิ่งเพื่อนจำไว้เลยมึง"
"น่าไอ้ชล เรื่องแค่นี้เองมึงอย่างอนเป็นตุ๊ดไปหน่อยเลยวะ  โอกาสหน้ากูจะเลี้ยงมึงแทนละกัน  อย่าน้อยใจไปเลยน่า"
"ขอให้มันจริงเหอะมึง งั้นเย็นนี้เลยนะ"
"ไม่ได้ว่ะ  คืนนี้กูนัดพี่ดาเค้าไว้แล้ว"
"อ้าวมึงนี่พึ่งพูดออกจากปากเมื่อกี้แหม็บๆจะเบี้ยวกูแล้วเหรอ"
"น่า ไอ้ชลไม่ใช่อย่างที่มึงว่าหรอกน่า คืนนี้กูนัดพี่ดาคนที่กูหนีมึงไปเจอเค้านั่นแหละ  เมื่อคืนพอดีเค้าติดธุระเรายังไม่ได้คุยอะไรกันเลย อย่าโกรธกูเลยน่า  ถ้าไงเดี๋ยวกูจะแนะนำให้มึงรู้จักเองอย่าคิดมากน่า.. เพื่อน"
"เอาวะกูจะเชื่อมึงสักครั้ง  แล้วรอบหน้า พณ.มึงอย่าเบี้ยวกูล่ะ เอาล่ะทำงานๆโน่นพ่อมึง(ผู้จัดการแผนก)มาแล้ว"
"เออว่ะ ทำงานๆเพื่อขั้นเงินเดือนนะมึง  จะได้มีตังค์ไปแดกเหล้า ฮ่าๆ"

 

 
"แต่ยังไงมันก็คงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ พี่ขอโทษจ้ะกาย... พี่แต่งงานแล้วค่ะ"

เธอยกมือของเธอขึ้นให้ดูแหวนเพชรวงงามที่อยู่บนเรียวนิ้วสวยของเธอ  และเธอก็ลุกเดินออกโต๊ะที่เรานั่ง

"เราแยกจากกันตรงนี้นะกาย  พี่ดาคงจะไม่มาพบกับเราอีก ลาก่อนจ้ะ"

เธอเดินออกไปจากผับแห่งนั้น  ผมนั้นนั่งอึ้งอยู่กับโต๊ะในผับเพราะพูดอะไรไม่ออกอยู่เป็นเวลานาน  ทำไมเกิดความรู้สึกถึงการพลัดพรากจากกันอย่างนี้นะ  เธอแต่งงานแล้วกับใคร? ผมจะไม่ได้เจอเธออีกต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[tummaba]

ขอติดตามอ่านด้วยอีกคนน่ะคับเขียนออกมาเรื่อยๆเลยน่ะคับ

[theballop]

น่าคิดตามมากครับ อยากรู้เลยว่าจะป็นยังไงต่อไป

[neung_cm]

ขอรับชมตอนแรกก่อนนะครับแล้วค่อยทำประชาพิจารณ์

[Punyawut Sansurin]

แค่เกริ่นก็น่าสนุกแล้วครับ

รอติดตามผลงานนะครับ

[asper7352]

น่าติดตามครับ แต่ขออ่านตอนแรกให้จบ ::Shy::ก่อนนะครับ

[host1]

เงื่อนงำฆาตกร หรือฆาตกาม ดีน้า 555

[wolfeyes]

ขอติดตามครับ อยากรู้ว่ามันออกมาแนวใหน ขอบคุณครับ

[nithiwit sakfun]

จากชื่อเรื่องแล้วน่าติดตามครับ แต่ผมคิดว่าน่าจะซับซ้อนหักมุมน่าดู

[zasde]

รักเก่าครั้งเยาว์วัย  ยากคัดใจให้ถวิลหา เมื่อความรักและตัณหา เต็มอุรามิรู้ชั่วดี

[akerue]

เปิดเรื่องมาก็แห้วเลยแฮะพระเอกเรา

[Intania Noi]

เนื้อหาน่าติดตามมากๆเลยครับ ลุ้นๆ

[gritkin]

หลงรักคนมีเจ้าของเเอบมองทุกเช้าเย็น 555 สงสัยเป็นแบบนั้นซะเเล้ว

[hanabombam]

พรหมลิขิตแท้ ที่ให้รักแรกกลับมาเจอกัน แต่จะสมหวังหรือไม่ ลุ้นจัง

[jcn12599]

อู้ววว ของใหม่ แนวใหม่ด้วย