มนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 31: หลังมรสุม

[KaohomLM]

   แสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้าส่องลอดผ่านม่านหน้าต่างแผ่วบาง ฉาบทาลงไปบนเตียงนอนใหญ่นุ่มที่ยับย่นยู่ยี่ และร่างงดงามขาวสล้าง ที่นอนเปลือยเปล่าแผ่หลาอยู่ ตลอดทั้งเนื้อตัวเกรอะไปด้วยคราบแห้งกรัง รอยจ้ำแดง และรอยเลือดปื้นใหญ่ที่เปรอะอยู่ทั่วด้านในของขาอ่อนทั้งสองและบนผ้าปูเตียงขาว แต่กระนั้นร่องรอยแห่งความแปดเปื้อนนั้น ก็ไม่อาจจะลบเลือนความงามอันแทบจะเหนือธรรมชาติไปได้ เรือนผมดำมัน ถึงจะยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิงและติดกันเป็นก้อนไปด้วยสิ่งแปลกปลอมแข็งเหนียว แต่ก็ยังตัดกับผิวขาวเนียนนวล ผลักเน้นความงามของทั้งผมและผิวมากยิ่งขึ้นไปอีก บนใบหน้าที่งดงามนั้นฉาบทาไปด้วยคราบสวาทแทบจะครบทุกตารางนิ้ว แต่ก็ไม่อาจจะปกปิดรอยยิ้มอันแสนสุขสมที่ประดับอยู่บนใบหน้าสวยหวานได้ หากมีใครสามารถเล็ดลอดผ่านคาถามหาอาคมชั้นแล้วชั้นเล่าที่ปกปักรักษาห้องหอแห่งนี้เข้ามาเห็นภาพนี้ได้ คงจะรู้ได้ว่าศึกหนักที่เด็กสาวเผชิญมาตลอดคืนนั้นเป็นศึกที่นำความสุขท่วมท้นมาให้เธอขนาดไหน
   เมื่อแสงแดดที่กระทบร่างเริ่มจ้าขึ้น สาวงามก็ค่อย ๆ ตื่นจากหลับไหล เธอกระพริบตาปริบ ๆ ราวกับยังงง ๆ ว่าตนเองมาอยู่ในสภาพนี้ได้อย่างไร และความรู้สึกตึง ๆ บนผิวหน้าและตามตัวนั้นเกิดมาได้อย่างไร แต่ทันทีที่พยายามขยับขา หญิงสาวก็สะดุ้ง

   "อุ๊ยยย เจ็บ" ข้าวหอมคราง ในใจเธอเริ่มปะติดปะต่อเรื่องที่เกิดขึ้นได้แล้ว เมื่อคืนเธอมอบกายให้พี่นทีไปแล้ว สิ่งสุดท้ายที่จำได้ คือเจ้าดุ้นใหญ่ยักษ์ ที่ยังคงทะลุทะลวงเข้าไปในกลีบสวาทของเธอ ก่อนจะนำมาสู่ความเสียวที่พุ่งแว่บจนท่วมทัน ก่อนที่ทุกอย่างจะมืดดับไป ความปวดร้าวที่แปลบขึ้นมาจากของสงวน และความปวดหน่วงจากทั่วตัวเป็นเสมือนเครื่องยืนยันในเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างหนุ่มสาว เธอกัดฟันดันตัวขึ้นมาอยู่ในท่านั่ง และมองสำรวจตนเอง ทั้งด้วยสายตาและผ่านกระจกข้างเตียง เธอกับพี่นทีได้ร่วมรักกันสักกี่หนกันหนอ ถึงได้ทิ้งร่างเธอไว้ในสภาพที่เละเทะเช่นนี้ได้ แต่กระนั้น เมื่อนึกถึงการร่วมรัก เด็กสาวก็อดจะอมยิ้มไม่ได้ หากร่างกายที่ปวดล้า และน้ำกามที่เปรอะเปื้อนตามร่างกาย จะเป็นผลข้างเคียงจากความสุขล้นอกล้นใจที่ถาโถมเข้าใส่เธอระลอกแล้วระลอกเล่าอย่างไม่หยุดหย่อนจนเธอสิ้นสติไป ก็ให้เป็นไปเถอะ ข้าวหอมไม่เคยจินตนาการเลยว่าการเสพสมกันระหว่างชายหญิงจะสามารถนำมาซึ่งความหฤหรรษ์ในระดับที่เธอได้รู้สึก เธอกุมมือบนหน้าอกเบา ๆ ราวกับจะพยายามเหนี่ยวรั้งความทรงจำอันแสนสุขให้อยู่กับเธอไปตลอด แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นของสงวนของเธอก็เจ็บแปลบขึ้นมาอีกครั้ง ข้าวหอมเลื่อนมือไปกุมที่ท้องน้อย น้ำตาคลอเบ้า ไม่มีแล้วสินะ ข้าวหอมผู้บริสุทธิ์ รักนวลสงวนตัว ไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องทางเพศ ทำข้อตกลงกับแฟนหนุ่มว่าจะรอจนถึงวันแต่งงาน ข้าวหอมคนนั้นเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว และความเจ็บที่แพร่ไปทั่วบริเวณหว่างขาและรอยเลือดปื้นใหญ่บนเตียงและบนขาอ่อนของเธอเป็นเสมือนเครื่องยืนยันความสูญเสียของสิ่งที่เธอหวงแหนมาโดยตลอด สิ่งที่เธอยอมมอบไปด้วยความเต็มใจ แต่ก็อดจะเสียดายไม่ได้ เธอพยายามรำลึกถึงครั้งแรกของเธอ ครั้งแรกที่แก่นกายของคนรักชำแรกผ่านเยื่อพรหมจารีย์ที่หวงแหนเข้าไป ความตึงแน่น ที่ทบทวีขึ้นจนกลายเป็นความเจ็บปวดปานร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เธอไม่เคยคิดเลยว่าการเสียตัวจะเจ็บปวดรวดร้าวได้ถึงขนาดนั้น เด็กสาวสะอื้นเบา ๆ แต่ก็รีบปาดน้ำตาออก เธอเสียดาย แต่ไม่เสียใจ ความเจ็บปวดของครั้งแรกผ่านไปแล้ว เธอจะจำมันไว้เหมือนที่จำความสุขของค่ำคืนแห่งรัก และต่อจากนี้ไป.....
   "เจ๊ตื่นแล้ว!" เสียงของนทีดังขึ้นขัดจังหวะความคิดของข้าวหอม เธอร้องกรี๊ดและพยายามดึงผ้าปูเตียงมาปิดร่างที่เปลือยเปล่า
   "ไม่ต้องปิดหรอกเจ๊ เคยเห็นหมดแล้ว" นทีพูดยิ้ม ๆ "อ่ะนี่ พี่ทำอาหารเช้ามาให้"
   "ขอบคุณค่ะ" ข้าวหอมปล่อยมือจากผ้าปูที่นอนและรับถาดอาหารที่ชายหนุ่มถือมา เธอรู้สึกร้อนผ่าวที่สองแก้มนี่เธอต้องนั่งกินข้าวต่อหน้าพี่นทีทั้งที่ยังโป๊แบบนี้เนี่ยนะ
   "เจ๊สวยมาก ๆ เลยนะ" นทีชม พลางกวาดตามองไปทั่วทั้งร่างของเด็กสาว แก้มของข้าวหอมแดงยิ่งกว่าซอสมะเขือเทศเสียอีกเมื่อได้ยินอย่างนั้น
   "พี่นทีโกงหนูอีกแล้ว" ข้าวหอมพึมพำ "ตัวเองแต่งตัวเสร็จแล้วแต่มาให้หนูแก้ผ้ากินข้าวให้ดู"
   "ไม่โกงก็ได้" นทีโบกมือเสกให้เสื้อผ้าตนเองหายไปอีกครั้ง
   "ว้าย หนูไม่ได้หมายถึงอย่างนี้!!!"
   นทีไม่สนเสียงโวยวายของข้าวหอม เขาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงข้าง ๆ เธอ หัวไหล่เปลือยเปล่าของทั้งคู่สัมผัสกันอีกครั้ง หัวใจของข้าวหอมเต้นโครมครามจนแทบกระเด็นออกจากอก
   "เอ้านี่ อ้าาาา" นทีเอาส้อมจิ้มไส้กรอกแล้วยื่นใส่ปากข้าวหอม เธองับไส้กรอกออกจากปลายส้อมเคี้ยวกิน นทียื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มที่เคี้ยวตุ่ย ๆ ของเธอเบา ๆ
   "อะไรอ่าาาา"
   "ให้ความรักเสริมรสขาติให้อาหารไง อ่ะ นี่ สลัด"
   "นี่พี่นั่งหั่นใบผักเป็นรูปหัวใจให้หนูด้วยเหรอ ง่ำ"
   "อืม เป็นมื้อเช้าที่ทำด้วยความรักไง" เขาถือโอกาสหอมแก้มเธออีกฟอด
   อาหารเช้าแบบ 1 คำ 1 จูบดำเนินต่อไป โดยนทีเริ่มเปลี่ยนที่จูบบ้าง จาก แก้มไปเป็นจมูก คาง เปลือกตา หน้าผาก หัวไหล่ ข้อศอก ซอกคอและใต้รักแร้
   "อื้ออออ จั๊กจี้" ข้าวหอมบ่นเมื่อนทีเริ่มซุกไซ้ที่รักแร้เธอ "ถามหน่อย ไม่หยะแหยงบ้างเหรอ น้ำพี่ทั้งนั้นเลยนะนั่นหน่ะ"
   "ไม่ ของพี่เอง จะหยะแหยงทำไม" นทีบอก "แล้วเจ๊หยะแหยงไหม"
   "ก็...นิดนึง"
   นทีพรมจูบไปที่หลังคอของเธอ ทำเอาขนอ่อนของเธอลุกซู่   "หมดแล้ว เอาอีกหรือเปล่า พี่ทำไว้อีกหน่อยนึง"
   "อิ่มแล้วค่ะ" ข้าวหอมบอก และเอาถาดวางบนโต๊ะหัวเตียง เธอตั้งท่าจะลุกขึ้น แต่ก็สะดุ้งด้วยความปวดในท้องน้อย "อู๊ยยย"
   "เจ๊ยังเจ็บอยู่เลยเหรอ"
   "ค่ะ ปวดมาก ปวดไปหมดแถวนี้เลย" เธอชี้ไปบริเวณของลับและต้นขา นทีเห็นว่าร่องรักของเธอนั้นบวมเป่งเลย
   "พี่ขอโทษนะเจ๊ พี่น่าจะพยายามทำให้เบากว่านี้"
   "พี่ไม่ผิดหรอกค่ะ ครั้งแรกยังไงก็ต้องเจ็บ แต่หนูดีใจมากนะ ที่พี่เป็นครั้งแรกของหนู" ข้าวหอมหอมแก้มนทีกลับบ้าง หัวใจของเธอรู้สึกชุ่มชื่นที่ได้เห็นความสุขบนใบหน้าที่ชายหนุ่มที่เธอรัก เธอรู้สึกประหลาดใจที่ทั้งคู่เปลือยกายคุยกันได้อย่างสะดวกใจขนาดนี้ การคุยเล่นกันกระหนุงกระหนิงแบบนี้ทำให้เธอแทบลืมอาย และลืมไปเลยว่าเธอนั่งแก้ผ้าอยู่กับเขาบนเตียงสองต่อสอง แถมในสภาพที่ทั่วตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำกามอีก    
   "คือออ พี่มีของมาให้ ถือว่าเป็นของขวัญวันเปิดซิงก็ได้"
   "บ้า!"
   นทีเสกกำไลข้อมือทองคำประดับอัญมณีออกมา "กำไลลงอาคม สวมไว้กับชุดเกราะ มันจะช่วยสร้างเกราะอาคม ป้องกันตัวเจ๊จากพลังชั่วร้ายได้...ในระดับหนึ่ง มันเคยเป็นของพี่ขวัญมาก่อน"
   "ขอบคุณค่ะ" ข้าวหอมรับกำไลข้อมือมา "เอามาให้หนูได้เหรอคะ ในเมื่อมันเคยเป็นของพี่ขวัญมาก่อน"
   "ได้สิ เพราะตอนนี้เจ๊เป็นแฟนพี่แล้ว" นทีหอมแก้มข้าวหอม "พี่ก็อยากให้เจ๊ปลอดภัยที่สุด โดยเฉพาะถ้าภารกิจเราพรุ่งนี้ไม่ราบรื่นอย่างที่พี่อยากให้เป็น"
   ข้าวหอมวางกำไลบนโต๊ะหัวเตียงแล้วทอดตัวลงนอนเหยียดยาวบนเตียง "นี่ถ้าหนูไม่ระบมอยู่หนูขอมีเซ็กส์กับพี่อีกรอบแล้วนะเนี่ย"
   "อย่าเลย" นทีบอก แต่ก็ทอดตัวลงนอนข้าง ๆ ข้าวหอม "เดี๋ยวพี่ติดลมหยุดไม่อยู่ พรุ่งนี้ก็เดินไม่ไหวกันพอดี"
   "งั้น เรานอนกอดกันอย่างนี้นะคะ" ข้าวหอมขยับหัวไปในวงแขนของพี่นทีแล้วซุกไซร้ใบหน้ากับหน้าอกของชายหนุ่ม สูดกลิ่นกายของชายที่เธอรักจนชุ่มปอด
"อืม นอนเถอะ เดี๋ยวถึงเวลาอาหารกลางวันพี่จะปลุก" ไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

   ลมหายใจที่สม่ำเสมอบอกนทีว่าข้าวหอมหลับไปแล้ว ชายหนุ่มพิจารณามองร่างของหญิงสาวด้วยความรักใคร่ ข้าวหอมนั้นคือความงามอันสมบูรณ์แบบ เรื่องนี้เขารู้ดี แต่ที่เร้าอารมณ์เขาได้มากพอกัน คือความโสมมอันสุดแสน ที่เขาได้รับอนุญาติให้ทาบทาไว้บนความงามอันสมบูรณ์แบบนั้น ความคิดนี้ทำให้แก่นกายของเขาพองโตขึ้นมาอีกครั้ง บทรักเมื่อคืนเป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิตอันยืนยาวของเขา การได้สัมผัสผ่านความทรงจำของคนอื่นไม่ทำให้เขารู้ได้เลยว่าเซ็กส์นั้นวิเศษได้ขนาดไหน หัวใจของเขาพองโตแทบระเบิด ทุกครั้งที่ได้ปลดปล่อยน้ำกามลงบนร่างอันแสนสวยของข้าวหอม และยิ่งน่าภูมิใจเข้าไปใหญ่ ที่ได้ทิ้งรอยมลทินเหล่านี้เอาไว้อย่างนั้น ราวกับว่าเขาได้ครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจจริง ๆ เขาไล้นิ้วมือลงบนผิวเนียนใสอย่างอดใจไม่อยู่ นี่คือร่างแสนงามที่เขาได้กอดรัดฟัดเหวี่ยง ลูบไล้ ดูดเลียอยู่ทั้งคืนเมื่อคืนนี้ สาวงามผู้เป็นเอกแห่งยุคสมัย สาวงามของเขา สาวงามที่มอบพรหมจรรย์ให้กับเขาด้วยความเต็มใจยิ่ง ยิ่งเมื่อคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เป็นครั้งแรกของหลาย ๆ ครั้งที่จะตามมา อารมณ์ของเขาก็ยิ่งลุกโชน
   ราวกับจะรู้ว่านทีกำลังคิดไม่ดีเรื่องเธอ ข้าวหอมพลิกตัวลงนอนคว่ำ ราวกับจะซ่อนทรวงอกงามสล้างจากสายตาที่หื่นกระหายของเขา ลมหายใจของเธอยังคงสม่ำเสมอ แต่นทีก็ทันได้เห็นสิ่งที่เขาพลาดไป
   เมื่อคืน ทุกครั้งที่เขาปลดปล่อยน้ำรักราดรดลงบนตัวเธอ ล้วนแล้วแต่เป็นจากข้างหน้าทั้งสิ้น แผ่นหลังเนียนนวลและบั้นท้ายได้รูปของเธอยังคงเนียนใสสะอาด ในใจหนึ่งของเขารู้สึกผิดหวัง ล้มเหลว ราวกับว่าไม่สามารถตีตราแสดงความเป็นเจ้าของเธอได้ครบถ้วนอย่างแท้จริง
   จะแก้ไขตอนนี้ได้ไหมหนอ?
   แก่นกายของเขาขยายใหญ่เต็มที่แล้ว ถ้าเขาจะช่วยตนเองสักครั้ง แล้วปล่อยน้ำใส่ให้เต็มหลังเธอ เขาก็จะได้พ่นน้ำกามไปทั่วตัวเธออย่างแท้จริง
   ไม่ ไม่ได้ เขาจะไม่ทำอะไรอย่างนั้น
   เขารักและให้เกียรติข้าวหอม
   เซ็กส์ของเขาและเธอทุกครั้งต้องเริ่มจากความเต็มใจของเธอ
   นทีค่อย ๆ แกะตนเองออกจากอ้อมกอดของแขนบาง และเสกเสื้อผ้าสวมให้ตนเอง แม้ว่าของลับจะยังแข็งปั๋งอยู่ก็ตาม เขาเหลียวไปมองหญิงสาวแสนงามเหมือนเป็นการสั่งลา ก่อนจะเดินสวบ ๆ ออกจากห้องนอนไป ทิ้งให้ข้าวหอมนอนเปลือยอยู่บนเตียงเหมือนที่เขาทิ้งเธอไว้เมื่อคืนอีกครั้ง

ที่ซ๋อนคือ Sneak Peek ของตอนต่อไปนะครับ
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[peddo]

นทีเอาใหญ่เลย ได้หน้าแล้วจะเอาข้างหลังด้วย ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีภารกิจ น้องข้าวหอมจะต้องนอนซมทั้งวันแน่เลย

[akuzho]

ไม่ๆๆๆ ได้หน้าอย่าลืมหลังสิ

[dwarf]

ขอบคุณ​ครับ.. พี่นทียังเปิดไม่หมดนะครับ.. น้องข้าวหอมรอประตูหลังอยู่

[เฉลิมพล พรมจันทร์]

นทีนี้พอได้แล้วเอาใหญ่เลยไม่ให้ข้าวหอมพักเลย

[เดช12341]

พี่นทีติดใจเจ๊อยากได้ประตูเพิ่มอีก

[Cb400f]

สะสมน้ำมานานหลายร้อยปีเลยมั๊ง ฉีดซะให้หนำใจ น่าจะได้พลังพิเศษจากการ เปิดสาวพลังเทพบ้างสิ 

[akennya]

ช่วงเวลาที่มีความสุขมันสั้นนัก 2 คนควรตักตวงให้เต็มที่

[Dara1]

ทนทีก็มีด้านมืดเหมือนกันเล็งประตูหลังน้องข้าวหอมด้วย

[Angel_p]

สมใจช่วงเวลาแห่งความสุข

[guang_k]

คิดว่าจะเปิดประตูหลังซะอีก แบบนั้นไปรบไม่ได้แน่นอน

[Sak2563]

เอาไว้รอบหน้าก็ได้ไม่ต้องรีบ

[Tom 2017]

ลุ้นว่าข้าวหอมจะโดนบูชายัญตอนไหน

[teeieie123]

รอน้องเขาตื่นค่อยจัดข้างหลังต่อก็ได้นะ 

[เอเค]

ตอนนี้นทีติดใจแล้ว