ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 09 ] ตอนที่ 147 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

เดินทางมาถึง Part9 แล้ว ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามครับ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ






ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข

★★★★★★★★★★★

แนะนำสาวๆหน่อยครับ

พี่พลอย / กิ๊กคนแรกในชีวิตนายโทน ม.4




พี่พลอยเป็นคนหุ่นดีมาก เพราะเล่นกีฬาด้วย
อาจจะดีกว่าเจ๊หมิวด้วยซ้ำ ณ ช่วงเวลานั้น
เพราะถึงจะเลิกเล่นอย่างเป็นทางการ แต่
เพราะทำงานใกล้บ้าน ก็เลยมีเวลาไปซ้อมยูโดที่โรงเรียนเก่าบ่อยๆ

★★★★★★★★★★★


ความเดิมตอนที่แล้ว

หลังจากกลับมาที่หอพักและใช้เวลากับเจ๊เตย
พอมาวันจันทร์ก็ต้องมาทำงานครับ
แต่ระหว่างพักเที่ยงเจอเซอร์ไพรซ์ครับ
เพราะคนที่เดินมาหาผมก็คือพี่พลอย
เอ๊าาา ไหนบอกมาวันพุธไง


★★★★★★★★★★★





หืม ? มีเรื่องคุยเหรอ แล้วที่พี่พลอยพูดเมื่อกี้

" ค้างคืนกับพี่นะ "

คือประโยคบอกเล่าชัดๆ  ผมเองก็ไม่ได้ติดขัดอะไรอยู่แล้วด้วย ตอนแรกก็ตกใจว่าพี่พลอยมาก่อนกำหนด เพราะที่คุยกันตอนแรก บอกจะมากลางสัปดาห์ แต่นี่มาซะวันจันทร์เลย แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เพราะ 3 สาวต้องอยู่ที่ร้าน คงไม่ได้มาที่ห้องผมแน่ๆ

ก็ตัดสินใจได้ไม่อยากครับ ว่าวันนี้คงค้างกับพี่พลอย ผมก็บอกอื้มได้ดิ่ครับ พี่พลอยก็ยิ้มเลยล่ะ แล้วเธอก็บอกงั้นตอนเย็นเลิกงานแล้วไปหาอะไรกินสยามกันมั้ย ผมบอกอื้มไปครับ ว่าแต่พี่พลอยมาทำอะไรที่นี่ครับเนี่ย


พี่พลอยบอกว่าก็ตั้งใจมาหาตรงๆเลยอ่ะ อุ่ยยยย เขินวุ๊ยยยย พี่พลอยบอกก็มาตั้งแต่ก่อนพักเที่ยงแหละ ตามหาโทนอยู่เนี่ย ผมบอกอ้าวก็ไม่โทรหาล่ะครับ พี่พลอยบอกค่อยคุยกันตอนเย็น เดี๋ยวพี่ไปธุระก่อนนะ ผมก็บอกอื้อ งั้นผมไปส่ง แต่พี่พลอยบอกไม่ต้องๆ นั่งพักไปเลย

ผมก็แล้วพี่พลอยกินข้าวยัง พี่พลอยบอกเรียบร้อย ไปละ เราบ๊ายบายกันนิดนึง แล้วเธอก็เดินไปเลยครับ ผมกลับขึ้นมาที่แผนก นั่งพักแปปนึง เสียบหูฟัง นั่งฟังเพลง แน่นอนว่าต้องของ โปเตโต้



ผมนั่งฟัง ๆ ๆ จนพอถึงเวลาทำงาน ก็นะถอดหูฟัง และเริ่มทำงานต่อทันที ชีวิตพนักงานออฟฟิศก็แบบนี้แหละครับ และยิ่งมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมากกว่าคนอื่นด้วยนี่ยิ่งหนักเลย ต้องคับตัวเองให้ได้ ถึงมันจะขัดกับความรู้สึกบ้าง

1 ปีกว่าๆมานี้ ผมเติบโตไวเกินไปรึเปล่านะ ทำไมงานมันดูเยอะกว่าคนอื่นๆจัง เหนื่อย...  เฮ้ย ๆ ๆ ไม่ๆๆ อย่าคิดแบบนั้น อุตส่าห์ได้โอกาสมากกว่าคนอื่นๆแล้ว ต้องทำมันให้เต็มที่ คิดในแง่ดี การที่มีงานเยอะ ก็คือได้รับความไว้วางใจให้ดูแลเยอะ


แต่ในใจลึกๆ ผมก็อยากชิล บ้างอ่าาาาาา ไอ้ชาติหมาดูชิลทั้งวัน งานการไม่ค่อยขยัน แต่มันก็ได้เงินเดือนเท่าเดิมอยู่ดี แล้วผมล่ะทำงานก็เยอะแต่เงินเดือนก็เท่าเดิม ... โว้ยย ทำงานๆ งานคือเงิน อยากได้เงินก็ต้องทำงาน ทำงาน ความคิดแง่ลบเริ่มเข้ามาในหัวผมละ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะโดนไอ้ระบบเส็งเคร็งนี่กลืนกินในสักวันรึเปล่า


ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า เอาน่าๆ อายุงานยังน้อย ค่อยๆฝึกวิชาไปเรื่อย ผมเริ่มเข้าใจนะว่าทำไมหัวหน้าถึงบอกว่า ไม่อยากให้ผมทำงานที่นี่เกิน 5 ปี อยากให้ฝึกวิชาให้เยอะๆและออกไปหางานที่อื่นทำต่อ มองง่ายๆเลยเรื่องเงินเดือน ใครบอกเงินไม่สำคัญผมเถียงใจขาดเลย


อยู่นี่ 5 ปี ต่อให้ผมได้รับการประเมินที่ดี... แต่ที่รู้มาเรทการปรับเพิ่มเงินเดือนมันจะอยู่ที่... ซึ่งถ้ารวม5 ปี มันก็จะได้จำนวนนึง แต่สิ่งที่หัวหน้าผมบอกเอาไว้ก็คือ วิธีอัพเงินเดือนที่รวดเร็วที่สุด คือหางานใหม่ และใช้ผลงานพรีเซ๊นต์ตัวเอง


เฮ้ออ พอเถอะๆ ระหว่างที่กำลังคิดนั้น ก็มีเสียงระฆังดังขึ้น แผนกผมนี่ ระบบ manual ครับ โบราณเกิ๊น ผมก็พักงานที่กำลังตรวจสอบ และ ออกมาด้านนอก ซึ่งคนที่ตีระฆังก็หัวหน้านั่นแหละ พอมารวมกันครบแล้ว ( มั้ง )  หัวหน้าก็ประกาศมาว่า เอาล่ะๆ เนื่องจากอาทิตย์ก่อน


ทางคุณคารีน่าได้ทำให้แผนกเราวุ่นวายกันนิดหน่อย ทางนั้นก็อยากแสดงความรับผิดชอบ และขอโทษเล็กๆน้อยๆ 1 อาทิตย์ต่อจากนี้ เรื่องมื้อกลางวัน จะมีชุดอาหารกล่องจากร้าน.... มีส่งให้แผนกเรา ตอน 11.00 ทุกวัน ยังไงก็รับน้ำใจไว้หน่อยนะ ทุกคนก็เฮ กันลั่นเลยครับ เพราะร้านนี้อร่อยโคตร แถมราคาก็เอาเรื่องอยู่การที่ได้ฟรีๆแบบนี้ใครก็ชอบ

แต่ว่าหัวหน้าก็พูดมาว่า ยกเว้นแต่ไอ้โทน เพราะทางนั้นเขาแจ้งมาว่า มึงใช้กำลังกับคนของเขา ผมก็เอ๋าเป็นงั้นไป คือไม่ได้เสียดายหรอกครับ ถึงจะอร่อยยังไง แต่หัวใจผมก็ยกให้ คัตสึโทจิ ของ ยาโยอิ อยู่แล้ว


พี่ในแผนกก็หันมามอง คนนึงก็บอกอ้าวอีโทนทำไงล่ะทีนี้ เหมียวบอกอ้าว โดนแบนเฉยเลย หัวหน้าผมเกาหัวแกร่กๆๆ แล้วบอกมึงนี่น๊า ปกติก็เงียบๆมึนๆ แต่ทำไมชอบมีปัญหากับพวกตัวเป้งๆจังวะเนี่ย ผมก็บอกช่างเถอะพี่ แต่จักรก็บอกว่า แต่ถ้าถามผมผมว่าโทนมันก็ไม่ได้ผิดอะไรมากมายนะหัวหน้า


โทนมันยั้งๆมือไว้ด้วยนะน่ะ ถ้ามันเอาจริง คงเละเหมือนงานเลี้ยง ( 93-98 ) แล้วล่ะ ผมบอกนี่ผมยังไม่ได้ปล่อย อ่ะบู๊เกต เลยนะพี่ คนในแผนกก็หัวเราะกัน ผมบอกเอาเหอะๆ มีของอร่อยมาให้กินก็ดีแล้ว มันก็เป็นอะไรที่ต้องชดเชยให้แหละนะ


แล้วตอนนั้นเสียงแว่วมา " ขอโทษคร๊าบ "  ก็หันไปมองตามเสียงกันครับ เป็นผู้ชาย 2-3 คนอยู่ในชุด ยูนิฟอร์มของบริษัทจัดส่งยี่ห้อนึง มาพร้อมลังเครื่องดื่มแหละดูทรง หัวหน้าผมก็เดินเข้ามาก่อนเลย เขาบอกเอ... ส่งผิดแผนกรึเปล่าครับ ผมจำไม่ได้ว่าสั่งของเยอะขนาดนี้


เขาก็ถามว่าใช่แผนก... มั้ยครับ หัวหน้าผมก็บอกใช่ครับ เขาบอก อ้าา งั้นก็ถูกแล้วครับ และบอกอีกว่ามีของมาส่งให้คุณ... คุณโทนครับ หัวหน้าผมดึงคอเสื้อผมและดึงมารับหน้าทันที แล้วบอกไอ้โทนมึงสั่งไรมา ผมก็บอกเปล๊าาา ผมจะสั่งอะไรได้ล่ะพี่


แปปนึงเขาก็ยืนใบส่งสินค้ามาให้แล้วบอกว่า... สินค้าจากญี่ปุ่นระบุชื่อรับ คุณซารุ น่ะครับแต่มีชื่อไทยกำกับว่าคุณโทน อื้อหือ.. ชัดเลยครับ ผมขยับตัวมองที่ลังสินค้าอีกครั้งชัดเลย  อักษรคาตากานะเด่นๆ 3 ตัว อ่านว่า

" ระ มุ เนะ "

ผมกุมขมับแหงนมองพื้นเลย พี่ๆในแผนกก็ถามมีอะไรอ่ะอีโทน จนมีพี่คนนึงเหมือนจะรู้จักไอ้น้ำนี่ เขาก็บอกรามุเนะ ไม่ใช่เหรอ  หัวหน้ามองผมเลย ผมบอกครับ น้ำรามุเนะ จากคุณเคย์ ส่งมาให้เป็นของขวัญเล็กๆน้อย ทุกคนก็ฮือ ฮาาา กันเลยครับ ผมก็เฮ้อออ มาขนาดนี้แล้ว ต้องยอมมอบครับ


ปากบอกว่าคุณเคย์ แต่ก็รู้อยู่เต็ม อก ว่าคนส่งมาคือคุณรุกะ ผมก็เซ็นคันจิ ซารุโทบิ เพื่อรับของ แล้วก็ยื่นให้พนักงานแล้วพูดว่า เหนื่อยหน่อยนะครับ เขาก็รับไปมอง ๆ ๆ แล้วพูดโอเคครับ ผู้รับคุณซารุโทบิ ขอบคุณที่ใช้บริการพวกเราครับ แต่เขาบอกว่า ขอถ่ายรูปเพื่อยืนยันการส่งด้วยนะครับ


ผมก็เลยเรียกพี่ๆในแผนกมารวมกัน แหม่เรื่องถ่ายรูปนี่ขอให้บอก มากันไวมาก แล้วเหมียวก็เดินดุ่ยๆ มาข้างๆผมและ แชะ !!! อ่ะเรียบร้อย ส่งงานได้ จากนั้นพนักงานก็ยกลังน้ำไปไว้ห้องข้างๆ พอเสร็จเรียบร้อยก็ขอตัวกลับ หัวหน้าบอกเอ้า ๆ  ๆ ๆ ทำงานๆ ๆ 

ผมก็บอกว่า ขอไปเช็คของหน่อยนะครับหัวหน้า เขาบอกเออๆๆ อ่ะผมก็เดินมาเช็ค อันที่จริงด้วยชื่อเสียงของบริษัทขนส่งระดับนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องเช็คหรอกครับ แต่ที่หาเรื่องเดินมานั้น เพราะอยากใช้เวลาคิดทบทวนอะไรสักหน่อย .. . .. อื่ม  มันก็รู้สึกเขิน รู้สึกดี อยู่หรอกที่มีคนทำแบบนี้ให้


อ่ะผมถามพวกคุณผู้อ่านเลย มีสาวๆมาทำแบบนี้ให้ พวกคุณจะยิ้มมั้ยล่ะ แล้วเป็นสาวที่แบบ ญี่ปุ่นอ่ะ ญี่ปุ่นน แค่รู้ว่าเขามาชอบก็ อ่ะเฮื้ออออ แล้ว แต่อย่างที่บอกครับ การที่ต้องให้คนที่ชอบเรา มาทำอะไรหลายๆอย่างให้ ใจผมมันไม่สงบยังไงก็ไม่รู้


อาจจะเป็นอย่างที่แม่เล็กบอก ที่ผมรู้สึกแบบนั้น ไม่ใช่เพราะแค่มีผู้หญิงมามอบให้ แต่เพราะเป็นผู้หญิงที่ชอบผม มามอบให้ หนักกว่าอีก เฮ้ออ เกิดมาก็ไม่เคยคิดว่าไอ้คนหน้าตาบ้านนอกแบบผม จะต้องมีเรื่องจำพวกนี้ให้เครียดด้วย


ผมก็มานั่งนับ ๆ ๆ ๆ  แล้วก็เลยถืออภิสิทธิ์ เปิดลังเอาไปแช่ 1 ขวดซะเลย ฮี่ๆ ไม่เคยกินเหมือนกัน อยากลองกินดู แช่ปุ๊ป ปิดปั๊ป จะกลับไปทำงาน แต่เหมียวก็เดินมาชนแล้วบอกแหม ๆ ๆ  มีของส่งตรงมาจากญี่ปุ่นด้วยอ่ะ ผมก็เลยวางมือบนหัวปุ้ป แล้วลูบเบาๆ ผมถามว่าหงุดหงิดอะไรหืม


เท่านั้นแหละเหมียวชะงักเลย จากเหมือนจะวีนๆก็หยุด ก้มหน้าแล้วบอก เป่า.. ไม่มีไร ผมลูบหัวอีกที แล้วบอกโอเคไม่มีก็ไม่มี เหมียวรีบเอื้อมมือไปเปิดประตูตู้เย็นหยิบของกินแล้วรีบเดินไปเลย ผมเองก็หยิบแซนวิชมาด้วยเหมือนก้น และกลับมาทำงานต่อ



นั่งทำงานไปสักพัก ก็กินขนมไป ทำงานไป พอนั่งนานๆ ก็ลุกมายืดเส้น ยืดสาย บิดเอว บิดไหล่ งานก็ส่งมาให้เรื่อยๆ วันจันทร์มันจะวุ่นวายแบบนี้แหละครับ เอาล่ะฤกษ์งามยามดี ไปหยิบรามูเนะมากินดีกว่า.... พวกพี่ๆเขาเห็นก็บอกโหยอีโทนขี้โกง

พี่อีกคนก็บอกให้โทนมันกินก่อนเถอะ เปิดงาน ๆ ๆ ว่าแต่มันกินยังไงล่ะนะ ผมก็เลยแกะพลาสติก แล้วใช้จุกพลาสติก กดกรึ๊บ ดันลูกแก้วลงไป ฟู่ววว อ้าาา อร่อยวุ๊ยยย งานเข้าละเจอของอร่อย อีกอย่างในชีวิตละ


จริงๆแล้ว รามูเนะ มันเพี้ยนเสียงมาจาก เลมอนเนดครับ เพราะงั้นรสชาติดั้งเดิมก็เลมอน แต่ปัจจุบันก็เอ่อ... มียันรสยากิโซบะ รสกะทิ รสขนมถั่วแดง.. พอเถอะ ผมขอแค่รสดั้งเดิมก็พอ กลับมาทำงานต่อ ดรีมก็ทักmsn มา โหล ๆ ๆ ๆ อยู่ม๊าย ทำไรอยู่ ผมตอบจ้าๆ ทำงานอยู่ แต่คุยได้

ดรีมตอบมาทันที แง่ะ  ดรีมขอโทษ คือไม่อ่านให้ละเอียดไง ผมก็พิมพ์ตอบกลับว่า เดี๋ยว มะเหงกเลย บอกว่าคุยได้ แปปนึงดรีมพิมพ์แฮ่ ๆ ๆ ๆ ๆ  แล้วถามกินข้าวยัง ก็ตอบเรียบร้อย แล้วดรีมล่ะ ทางนั้นตอบยังเลย ผมก็บอกอ้าว ๆ ๆ ๆ  เดี๊ยะ ๆ ทำไมไม่กิน

ดรีมบอกไม่ได้กินข้าว แต่กินบะหมี่แล้ว... อื้อหือกำหมัด ผมบอกเดี๊ยะ ๆ ถ้าเจอกันอีกจะมะเหงกให้ ดรีมบอกไอ้พี่โทนบ้า จะมะเหงกอย่างเดียวเลย ผมก็บอกธรรมด๊าา ดรีมตอบกลับเดี๋ยว ๆ ๆ ทำไมมันน่าภูมิใจอะไรขนาดนั้น แต่คุยดันได้แปเดียว ดรีมก็บอก ฮือออ หมดเวลาคุยแล้วง่ะ


ผมบอกว่า พี่จะดีใจกว่านะ ถ้าดรีมมีเวลาพักผ่อนเยอะๆ ดรีมบอด หนูรู้แล้วน่าแต่อยากคุยอีกนี่นาาา ผมบอกไว้ไปหานะ แต่ไม่รู้เมื่อไร ดรีมบอกโหย ๆ ๆ ๆ  ต้องมาให้ได้นะ ผมบอกจ้า ๆ ๆ แล้วดรีมตอบ ไปแย้วน๊าาาาาา <3


ยังไม่ทันตอบเลยครับ ดรีมก็ขึ้นสถานะ Busy แต่ทีทำให้ผมยิ้มนิดนึงคือ ดิสเพลย์ของเธอ ยังคงเป็นรูปของผมอยู่  เอาล่ะทำงานต่อ แต่ผมกับดรีมก็คงได้เจอกันเร็วๆนี้แหละ เพราะผมต้องไปเซอร์เวย์สถานที่จัดงานสัมมนาที่เชียงใหม่ยังไงล่าาาาา



แปปนึงพี่พลอยก็โทรมาครับ เธอบอก วันนี้มีนัดกับพี่นะห้ามเบี้ยวด้วย ผมก็บอกใครจะเบี้ยวล่ะคร้บ อื่ม... ให้ผมนอนค้างด้วยจะดีเหรอ พี่พลอยตอบกลับทันทีว่า ดีสิ่ ยังไงก็ดีแน่ๆ คนเหนื่อยๆจะให้นั่งรถกลับได้ไง ผมก็ถามหืม เหนื่อยอะไรครับ พี่พลอยก็ อย่าถามเรื่องที่รู้ๆกันได้ป่ะ

อั้ยย๋าา....  ผมนี่คึกเลยครับ ผมก็บอกว่า ประมาณ 6 โมงนะพี่พลอย เผื่อต้องคุยงานนิดๆหน่อยๆ พี่พลอยบอกโอเคเลยย ผมก็บอกอื่ม... ผมกลับไปที่หอพักเตรียมเสื้อผ้าดีกว่า พี่พลอยก็ถามว่าเดินทางยากมั้ย ผมบอกไม่เลย ๆ ๆ พี่พลอยบอก โอเค เจอกันนะ


พอวางสายก็ต้องทำงานต่อปกติครับ ซึ่งก็เหมือนเดิมงานหลายๆอย่างก็โยนมาให้ผม อารมณ์เดียวกับตอนระเบิดลงแล้วโดนพักงานเลย ตอนนี้ก็หงุดหงิกนะ แต่พอนึกถึงเรื่องที่โดนพักงาน โดนคุณท่านเตือน ผมก็ต้องใจเย็นให้มากขึ้น


ถึงเวลาเลิกงานปุ๊ป ผมโทรปั๊ป โทรหาดาวครับ ดาวรับสาย ผมก็คุยถามทำไรอยู่เนี่ย ดาวพูดเสียงอ่อยๆ แล้วบอกปวดท้อง ประจำเดือนมา... อ้าว ผมก็ถามว่าหยุดงานมั้ยเนี่ย ดาวบอกอื้ออ ต้องหยุด ดาวนอนก่อนนะพี่โทน ผมก็บอกอื้อ ถ้าปวดมากๆกินยาด้วยนะ


ดาวบอกรู้แล้วค่าาา  ผมก็ถามแล้วมิ้นต์แก้มล่ะดาว ดาวบอกน่าจะแต่งตัวอยู่ พี่โทรถามได้มั้ย ดาวปวดท้องจังเลย... ตอนนั้นผมเลยตัดสินใจนะเสี่ยงเลยจังหวะนั้น ผมถามเลยว่า ให้พี่ไปหามั้ยดาว... คือถ้าดาวตอบว่าอื้อนี่ก็คือจบละนัดกับพี่พลอย แต่มันก็มี% ที่ดาวจะตอบว่าไม่ต้อง


แต่ผมเป็นห่วงนะเอาตรงๆ เพราะดาวไม่เคย งอแงแบบนี้เลยเวลา ประจำเดือนมา แล้วผมกลัวดาวจะเป็นไข้จนไปทะเลด้วยกันไม่ได้ไงที่สำคัญ แต่ดาวตอบว่าไม่ต้องมาหรอกพี่โทน ถึงจะมา เจ๊ก็ไม่ให้ขึ้นมาหรอก  .... ผมก็อือ... ไหวแน่นะ ดาวบอกอื้อยังพอไหว ดาวนอนก่อนนะพี่โทน

ผมก็ตอบครับ วางสายผมก็โทรหาสองตัวแสบ แล้วก็เช่นเดิมงอแง ง๊องแง๊ง ตามสไตล์นางมารตัวน้อย แต่ก็เป็นพลังงานที่ทำให้อดยิ้มไม่ได้เลยครับ เจ้าหญิงน้ำแข็งก็บอกทำตัวมีพิรุจน์โทรมาเวลานี้ ผมก็ถามอ้าวโทรไม่ได้เหรอ.. เคเค มิ้นค์บอก ไร เคไร จะโทรก็โทรไม่ได้ว่าไร.. อื่ม...บางทีก็เดาใจยากจัง ความน่ารักตอนไปบ้านสวนอ่ะ  เอามาใช้บ้างก็ได้


พอวางสายแล้วผมก็เก็บของอีกรอบ ปิดคอมฯ เช็คความเรียบร้อย ระหว่างทางเดินก็ไหว้พี่ๆ กลับแล้วนะคร๊าบ ไปก่อนนะคร๊าบ ระหว่างนั้นเหมียวก็เดินมาสมทบที่ลิฟต์ เธอถามว่าไปไหนอ่ะ ผมบอกกลับบ้านสิ่ ทำไมจะให้ไปส่งหรือไง เหมียวก็งึมๆงำๆ แล้วบอกอื้อ .. ไปส่งก็ได้


ผมได้ยินแล้วก็ดีดเผี๊ยะ ไปที่หน้าผากเบาๆ แล้วบอกว่าเพื่อนไปด้วยไม่ใช่หรือไง เดี๊ยะก็โดนแซว เหมียวกุมหน้าผากตัวเอง แล้วบอกไอ้โทนบ้าเจ็บนะ ผมก็ถามเอาอีกทีมั้ย เหมียวรีบกุมหน้าผากตัวเองเลย เธอบอกโห นี่รุ่นพี่นะ กล้าทำแบบนี้กับรุ่นพี่ได้ไง


ซึ่งตอนนั้นอยู่กันสองคน ผมก็เลยบอกไปว่า ท่าหมาก็ทำได้นะ เหมียวตีแขนผมเผี๊ยะ  ๆ ๆ ๆ  ไอ้โทนบ้า ลามก ผมก็หัวเราะร้องโอ๊ย ๆ ๆ  แล้วใครน๊อที่อยู่ดีๆ ก็คิดดอกเบี้ย ให้จ่ายทีละสอง ทีละสาม ไม่ค่อยเลยเนอะ เหมียวก็งึ้ยยย ไอ้บ้า ๆ ๆ  5555 เฮ้อ น่ารักดี... ถ้าเกิดไม่มีเหตุการณ์เฟรนด์โซน ในตอนนั้น ผมอาจจะคงชอบเหมียวเหมือนเดิมก็ได้


แต่ช่างเถอะมันผ่านมาแล้ว พอลงมาข้างล่าง พวกเพื่อนๆเหมียว ที่ผมเดาว่าจะไปนอนค้างคอนโดเหมียวก็ยืนรออยู่ ผมก็เลยอาศัยจังหวะนั้นเฝดตัวออกมาเลย ผมเดินแยกออกมา เหมียวก็เดินไปหาเพื่อน ส่วมผมน่ะเหรอ ต้องรีบกลับหอพัก เตรียมชุดสำหรับพรุ่งนี้....


ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อาบน้ำเลยละกัน ผมโทรบอกพี่พลอยว่า อาจจะเลท 10 นาทีนะพี่พลอย ซึ่งพี่พลอยตอบว่า โอเคถึงแล้วโทรบอกน๊า อ่ะผมก็อาบน้ำแต่งตัว... เสื้อเชิร์ต.. แขนขาว กางเกงยีน.. รองเท้าผ้าใบ. . .  อื่มมม อาจจะไม่ดีกับเจ๊หมิว แต่ขอเลือกคู่ที่เจ๊หมิวซื้อให้ละกัน เพราะมันสวยย


เอาล่ะเรียบร้อย แต่เดี๋ยวก่อน.... ผมมายืนตรงหน้าขวดน้ำหอม... อื่ม..  Eros , Pour Homme ,  Bleu De  อื่ม.. ผมเลือก Pour Homme แล้วกัน .. จริงๆแล้วการไปนัดเดทสาวๆตอนค่ำๆแบบนี้ ปกติควรเป็น Eros แหละ... แต่กรณีกับพี่พลอย ผมว่า Pour Homme นี่แหละ


กลิ่นจะให้ความรู้สึกเนี๊ยบๆ สุภาพผสมขี้เล่นนิดๆ เอาง่ายๆ สำหรับพนักงานออฟฟิศแบบผม น้ำหอมตัวนี้ตอบโจทย์โคตรๆ หลายคนที่ติดตามมาตั้งแต่แรกๆ ก็คงทราบแหละครับว่าตัวPour Homme ผมกัดฟันซื้อเพราะเหมียวบอกว่าชอบ ก็นะตอนนั้นอะไรที่เหมียวชอบ ผมก็ต้องหา ต้องมีแหละครับ


ส่วนEros พี่ติมซื้อให้เนื่องจากได้แชมป์จากการแข่งWar tournament จากเกมส์แรน เหมือนองค์ลงตอนนั้น ใช้โปรปั๊มเลือด โยนกล่อง Power Up Max แล้วไล่เก็บตี้ที่กำลังเข้ามาแย่งบ้านจนหมด ตอนนั้นต้องเรียกว่าโชคช่วยด้วยครับที่พวกนั้นลนลาน จนเกิดความผิดพลาด และเมื่อผิดพลาดก็จะโดนลงโทษ

••••

- ข้อมูล -

กล่องPower Up Max คือ ไอเท็มรูปแบบกล่อง ที่เมื่อเก็บแล้วจะเพิ่มพลังโจมตี 200% มั้ง ถ้าจำไม่ผิด ต้องโยนและเก็บ แล้วผมเล่นหมัดสาย Power ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่า Power มีทั้งบัฟแดง บัฟเขียว มีทั้ง Frenzy attack จากพระในตี้ เท่ากับตอนนี้คือ ขีปนาวุธวิ่งได้นั่นแหละครับตัวผม

••••

ก็นั่นแหละครับ ผมที่อยู่ในบ้านหลัฃจากการเสียบบัตรยืนยันกิลด์ ก็เตรัยมรับมือเลยครับ ได้บัฟเต็มสูบ โยนกล่อง PowerMax แล้วก็วิ่งไล่ล่าเลยอาศัยจังหวะที่กิลด์ฝั่งตรงข้ามกำลังรีบเข้ามาเสียบบัตรยึดบ้าน แล้วที่โชคดีคือพระของฝั่งตรงข้ามบัฟเวทย์แค่หัวใจแดง ( วิ่งเร็ว )  ตัวเสียบบัตรกิลด์นั้นก็วิ่งเข้ามาเลย หวานเจี๊ยบสิ่ครับ เพราะว่ามันไม่มีบัฟกันธาตุ กันติดสถานะ


มันเลยกลายซีนที่ตราตรึงใจเลยครับ ผมกับไอ้กอล์ฟอยู่ตี้เดียวกันครับ แต่มันจะมีตัววิ่งเร็วๆ วิ่งนำมาก่อนแต่มันโดนสกิลสอยร่วงไปแล้ว หน่วยพลีชีพแหละครับ ถึงเกมส์แรน มันจะมีให้ใช้ได้ถึง 9 สกิล แต่ยังไงมันก็มี คูลดาวน์ คือพวกผมก็โดนสกิลตอดแหละ แต่บัฟพวกผมเต็มสูบไงแล้วมีโปรปั๊มเลือดอีก



อย่างที่รู้ๆครับ ไอ้กอล์ฟ มันเล่นธนู Dex มันวิ่งมาพร้อมๆผม แล้วเปิดด้วยสกิลแยกร่างยิง ไอ้กอล์ฟใช้ธนูธาตุน้ำแข็ง +9 ครับ แล้วถ้ายิงติดสถานะน้ำแข็ง มันจะทำให้ฝั่งที่โดนนั้น ถูกโจมตีแรงขึ้น.... ถ้าให้พูดแบบเข้าใจง่าย ผมคิดว่าสถานะน้ำแข็งคงลดเกราะของฝั่งตรงข้ามแหละครับ พอผมเห็นว่าติดสถานะน้ำแข็งแล้ว ผมกดสกิล 167 เลย เปรี้ยง


หายเกือบหมดตี้ จะเหลือก็ตัวเสียบบัตรที่ถึกชิบหาย ก็นะ อาชีพดาบ Dex ชุดเลเวล 200+9 ไม่ถึกให้มันรู้ไป แค่มันก็แค่นั้น เพราะไม่มีบัฟกันธาตุ แถมพระที่คอยบัฟ คอยฮีล ผมก็เตะตายไปแล้ว ตอนนี้ตัวเสียงบัตรก็โดยสถานะตรึง หนืด แช่แข็ง จนขยับแทบไม่ได้


ผมเลยปล่อยให้พวกที่เหลือรั้งตัวเสียบบัตรเอาไว้ ส่วนผมก็ไปวิ่งไล่เก็บพวกกำลังเสริม ตอนแรกก็คิดว่าน่าจะโดนลุมจนตุยเย่  แต่กลับกลายเป็นว่า ผมไปไล่กระทืบอีก 2 ตี้จนยับ.... ก็นั่นแหละครับ สุดท้ายก็ได้บ้านหลังนั้น และเบียดคะแนนจนได้แชมป์ แล้วหลังวอร์เสร็จยังโดนโข่งด่าจากกิลด์คู่แข่งอีก บอกเลยครับเกมส์แรนมันเถื่อน ด่ากันไม่มีเซ็นเซอร์ ไม่มีโดนแบน ถ้าเทียบกับเกมส์สมัยนี้ที่แบนคำหยาบแบบง่ายๆ บอกเลยว่าสมัยก่อนไม่แน่จริงเล่นเกมส์แรนไม่ได้ แล้วพอคนในแก๊งโหวตให้ผมได้ .MVP ก็เลยได้ของขวัญจากพี่ติมมา ซึ่งก็คือ Eros ขวดนี้นี่แหละ


ส่วน De channel ก็เจ๊หมิวให้ตามที่เคยอ่านกันมาแหละครับ เอาล่ะๆ เลือกตัว Pour Homme แล้วกัน ไปแบบสุขุมๆ ขี้เล่นนิดๆดีกว่า ผมกำลังจะฉีดละครับ แล้วมันมีเสี้ยววินาทีนึง ที่ตัดสินใจ ไปคว้า Eros มาฉีดแทน คือแว๊ปนึงจริงๆนะ อารมณ์แบบเด็กหนุ่มวัยละอ่อนเดินเข้าร้านสะดวกซื้อของ แต่ว่าในตอนที่พนักงานกำลังคิดเงินชิ้นสุดท้ายก็รีบคว้ามั่บเอากล่องถุงยางมาวางแหมะให้คิดเงินด้วย อารมณ์ประมาณว่าตัดสินใจวินาทีสุดท้าย เนี่ยนึกภาพตามออกมั้ยครับ อารมณ์ผมตอนนี้ก็ประมาณนั้น ผมเลื่อมือจากที่จะคว้า Pour Homme มาคว้า Eros แทนแล้วฉีด ปื้ด ปื้ด ปื้ด ซึ่งในศัพย์ทางการเรียกว่า 3 สเปรย์.... ผมคิดอะไรอยู่กันแน่เนี่ย ทำไมผมถึงเลือก Eros กันนะ


จากนั้นผมก็รีบแต่งตัว... เซทผมสักหน่อย... แล้วก็เดินลง รีบไปขึ้นTaxi  ลงช่องนนทรี ต่อรถไฟฟ้าไปสยาม . . .  ทำไมคนอื่นเขามองผมแปลกๆหว่า อื้ม.... ทำไมผมฉีดEROS น่ะเหรอ อาจจะเพราะผมไม่อยากให้พี่พลอยต้องรู้สึกว่า รุกผมตลอดล่ะมั้ง ยังไงซะผู้ชายแบบเราๆก็คงต้องทำตัวแมนๆให้ผู้หญิงเห็นบ้างแหละ ไม่ใช่ว่าฉีด Eros แล้วจะเป็นนักล่า พาเข้าเตียงอย่างเดียว


แต่ผมแค่รู้สึกว่า อยากให้พี่พลอยรู้สึกถึงความแตกต่างจากเดิมที่ผมชอบเสียอาการเวลาเจอพี่พลอยน่ะ ยังไงซะวันนี้ผมเองก็ต้องโชว์ความแมนให้พี่พลอยบ้างล่ะ สิ่งนึงที่ทำให้ผมไม่ต้องคิดมากเรื่องผลลัพธ์ของคืนนี้นั่นก็เพราะว่ายังไงก็ค้างด้วยกันมั้งครับ แต่ในสถานการณ์อีกแบบ ถ้าผมนัดสาวที่พึ่งคุยกันมาแบบนี้ ผมอาจจะไม่มีความกล้าแบบนี้ก็ได้นะ คือเรื่องพวกนี้ มันช่วยให้เราวางตัวได้ดีจริงๆนะเว้ย


เอาล่ะๆมาถึงแล้ว  โชคดีที่ผมพูดลอยๆไว้ว่า อาจจะซัก 6 โมงนะพี่พลอย เผื่อต้องคุยกับคนในแผนก รอดไปแฮะ ผมมาถึงสยามก็จำได้คาตาครับ 18.08 มาช้าไป 8 นาทีแฮะ ใจก็หวั่นๆนิดหน่อยว่าพี่พลอยจะเคืองมั้ยนะ ผมเดินมาลานกว้างหน้าพารากอน ผมก็พยายามมองหาพี่พลอยนะ ผมจำได้ว่าเธอใส่ชุดอะไรตอนกลางวัน แต่หาเท่าไรก็หาไม่เจอเลย จนมือถือผมดังขึ้นเป็นพี่พลอยโทรมา ผมก็รับทันที ฮัลโหลพี่พลอยอยู่ไหนค้าบบบบ ผมก็ถามไปแบบนั้น พี่พลอยบอกอะไรเนี่ย มองยังไงให้ไม่เห็นพี่เนี่ย


ผมก็หือไหนหว่า แต่พอมองอีกครั้งเห็นแล้ว ๆ โบกมืออยู่แต่เอ่อะ เอ่อออ ไม่ใช่มั้ง ไม่ใช่พี่พลอยมั้ง พี่พลอยตอนกลางวันใส่ชุดค่อนข้างเป็นทางการ แต่คนที่ผมเห็นนั้นใส่เสื้อยืดเอวลอยสีข้าว ใส่หมวกแค๊ป และกางเกงทรง..หืมเหมือนกางเกงวอร์มทรง Street เลย คือพี่พลอยแต่งตัวแบบทรง Street girl เลยล่ะ ผมหาภาพรวมไม่ได้ก็ขอแบบแยกๆเลยนะครับ

เสื้อประมาณนี้ เอวลอยประมาณนี้


อื้อหือแล้วกางเกงวอร์มสีเข้ม มันตัดกับผิวขาวๆของพี่พลอยอ่ะคร๊าบ เอื้อออ หัวใจบ่ไหวแล้วววว ยิ่งพอพี่พลอยเดินมา ใจก็เต้นตึ้กๆตั้กๆเลยครับ ทรวดทรง องเอว คือแบบอื้อหือออ โอยย ระทวยคร๊าบ ผมก็เกร็งเลยถามว่าเปลี่ยนชุดเมื่อไรเนี่ย พี่พลอยกอดแขนแล้วเอนตัวแล้วมองแหงนขึ้นมาหาแล้วพูดว่า เวลาเยอะแยะ พี่พักแค่ตรงโรงแรมนี้เอง เป็นไรหืมม พี่สวยใช่ป่ะ


ผมก็หันหน้าหนีแล้วบอก อือออ พี่พลอยก็หัวเราะแล้วบอกว่า โหย เวลาคุยกันก็มองหน้ากันดิ่โทนจ๋า ผมบอกโหไรเนี่ย พี่พลอยกอดแขนแล้วหัวเราะเลย เอาล่ะผมชอบเผลอลืมตัวแฮะจะเขินพี่พลอยไม่ได้แล้วล่ะแบบนี้ ผมหันหน้าไปมองพี่พลอยแล้วบอกว่า อื่อหื๊มว่าอะไรนะครับพี่พลอย พี่พลอยก็ถึงกับชะงักนิดนึงเพราะคงไม่คิดว่าผมจะทำแบบนี้

แต่แล้วพี่พลอยก็ฟึ๊ด ๆ ๆ ... เธอสูดกลิ่น ทำจมูกฟิดฟิ๊ด ฮื๊ม ฮื๊มม แล้วพูดว่า... ยั่วพี่เหรอ ผมก็หืมอาไรครับ พี่พลอยยิ้มแก้มปริ ยิ้มแฉ่งง แล้วพูดว่า นี่กะจะมาเชือดพี่เลยหรอออ ฉีดน้ำหอมกลิ่นนี้มาเนี่ย  ผมโอบเอวเธอเบาๆ แล้วทำท่าครุ่นคิด.. อืมมม ไม่ได้เชือดนะ ผมก้มไปกระซิบเบาๆว่า แต่จะหม่ำทั้งตัวเลย


เอ้ออ เอาเด้ ใจกล้าหน้าด้านเว้ย แล้วพี่พลอยก็กอดเอวผม และจุ๊ปแก้มตรงหน้าพารากอนเลย เธอบอกชอบแบบนี้จัง เขินไปหมดเลยเนี่ย.. คนก็มองเลยดิ่แบบนั้น  ฮู่ววว ก้ามข้ามความเขิน ผมก็โอบเอวพี่พลอย แล้วถามกินไรกันดี แล้วผมก็พาเดินเข้าพารากอน


พี่พลอยเอนมาซบไหล่ แล้วบอกชอบอ่ะ ชอบ ๆ ๆ โดนรุกใส่แบบนี้ ผมก็ยิ้มแล้วไม่ตอบอะไร กลายเป็นพี่พลอยขยับมายืนดักหน้าแล้วถามว่า ยิ้มไร ผมบอกเปล๊าาา พี่พลอยดึงคอปกคอเสื้อเบาๆแล้วบอกว่า ถ้าไม่บอกพี่จูบจริงๆนะ ผมก็พยายามใจแข็งแล้วขยับหน้าเข้าไปหาเธอ แล้วถามกล้าเหรอ


พี่พลอยมองแล้วบอกหึ้ยย แต่ผมดูถูกพี่พลอยมาเกินไป เพราะโซนนั้นไม่ค่อยมีคนน่ะสิ่ครับ พี่พลอยก็กอดคอผมและจู๊ปป ที่ริมฝีปากเลย ถึงจะแค่แปปเดียวแต่เสียงสันหลังว่าบบ พี่พลอยน่ะใส่หมวก แต่ผมนี่เต็มๆเลย แล้วบอกตรงๆเลยนะ พี่พลอยน่ะเด่นสุดละ ณ จุดนั้น โซนนั้น เวลานั้น


ผิวขาวสวย รูปร่างที่ดี มีไลน์กล้ามหน้าท้องชัดเจน ที่สำคัญ แอร์แบคคู่โต ในเสื้อที่แทบปลิ้น บอกเลยของแท้ พี่พลอยจูงมือผมเดินไปทันที และบอกว่า ทีหลังอย่าท้านะ... เอ่ออ ครับๆ เราก็เดินมาหาร้านกินข้าวกันนั่นแหละ แต่ด้วยเวลานี้ ตอนนี้ คนเยอะมากก

คุยกันไปคุยกันมาก็ต้องข้ามมาฝั่งสยามแหละครับ เดินผ่านรถไฟฟ้า ผ่านคน คนก็มอง จะมองอะไรนักหนาวุ๊ยยยย ลงมาผ่านเซเว่น... ผมก็บอกเอ่อ.. พี่พลอยรอผมแปปนะ ผมจะซื้อของแปปนึง ผมก็กำลังจะเดินเข้าไปแหละครับ พี่พลอยก็ดึงแขนไว้นิดนึง เธอซบแขนและแหงนมองหน้าผมแล้วถามซื้อไรอ่ะ... ถุงยางเหรอ

โอ้ยย รู้ทันอีก คือยังไงก็ต้องซื้อครับคุณผู้อ่าน ถึงต่อให้วันนี้จะแห้ว หรือ มีเหตุการณ์บางเหตุการณ์ หรืองานเร่งด่วนเข้ามา จนทำให้ผมกับพี่พลอยอาจจะผิดแผน แต่ยังไงก็ต้องซื้อ มีแล้วไม่ได้ใช้ ดีกว่าจะใช้แล้วไม่มี ผมก็พยักหน้าอื้ม พี่พลอยก็บอกโหยยย โดนล็อคเป้าอ่ะแบบนี้ ผมก็มองพี่พลอยเลยตอนนั้น พี่พลอยก็ดึงแขนผมแล้วบอกมานี่ ๆ ๆ อ่ะผมก็เดินตามไปนะ พอจนถึงจุดนึงที่คนน้อยแหละ พี่พลอยก็กระซิบกับผมว่า วันนี้วันปลอดภัย.. ต้องใช้ถุงยางด้วยเหรอ

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Angel_p]

ได้สดกับพี่พลอยอีก อุปกรณ์ไม่ต้อง ฟินๆ

[❖SynchroNight❖]

เซ็กซ์ที่ดีที่สุดคือเซ็กซ์ที่ไม่มีถุงยางมาาปิดกั้น เราชอบความรู้สึกเนื้อแนบเนื้อมากกว่า ไม่มั่วและไม่ประมาทด้วยนะ

[number6]

กินจิ้มจุ่มอิ่ทแล้ว มาเข้าร้านเกะต่อ เคมีเข้ากันมากเลยแหะหยอกล้อกันไปมาบวกกับความมั่นใจและเปิดเผย เรียกว่าดีสุดๆ หวังว่าคงไม่โดนสายเจอแล้วรายงานเจ้หมิวนะ ได้อธิบายกันยาวแน่ๆ หรือว่าถ้าจอยรู้คงได้ตามมาแบบเซอร์ไพรส์ ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ

[tum696969]

เย็ดสดแตกในทั้งหีทั้งตูดได้ป่าว

[locklock leck]

นานมากที่ไม่เจอพี่พลอย

[kard]

  โอ้วันนี้มาก่อนเที่ยงคืน รอนานแต่รอนะ คำผิดเยอะเลยนะตอนนี้

[Meen Nirawit]

ขอรับไปก่อนนะครับ

[@$$$@]

อุ่ยวันนี้ปลอดภัยด้วย พี่พลอยเตรียมการณ์มาเลยนะเนี่ย

[natt4556]

พยายามจะเป้นคนดี เตรียมพร้อมให้เรียบร้อย

แต่คำๆ เดียว จบเลย

"วันปลอดภัย" 5555

[lnw007]

เทพโทนบุกคนแรกเลยไหมนี่สามสาวไม่งอนหรอครับตอนเขียน555

ดูเทพโทนจะปลดล็อคอะไรบางอย่าง ขอบคุณครับ

[naikai]

ใส่สดเลยวันนี้ สาวเปิดทางแล้ว​

[LMnade]

คุณโทนจะแห้งมั้ยนะ

[St-james]

ได้แตกในแน่

[Daniel Dear]

ชอบพี่พลอยที่รู้สึกอะไรก็แสดงออกมาตรงๆเลย