เช้าวันต่อมา ทั้งๆที่ยังระบมและแสบทั้งหน้าข้างหลัง ภพยังจับผึ้งเย็ดอีกครั้งซึ่งเธอก็สนองตอบอย่างดี แล้วเธอก็ขับรถจากคอนโดของเจ้านายที่สนองความต้องการของเธอสำเร็จไปแล้วมาโรงแรม ซึ่งไม่มีใครสนใจผึ้งเข้าไปนอนพักที่ห้องครู่หนึ่งก่อนจัดการตัวเองให้เรียบแล้วลงมาทานอาหารเช้าถึงขึ้นไปทำงาน ภพมาถึงตอนสายๆ ทั้งคู่วางตัวเหมือนเดิมก่อนที่ภพจะสั่งให้เธอไปรับหนูนากับทีมงานที่สนามบิน ผึ้งไปพร้อมกับรถตู้จนได้เวลาเธอถึงไปยืนรอรับทางทางออก แต่เธอไม่รู้ว่าทันทีที่เครื่องลงจอด หนูนาโทรหาภพทันทีเพราะดีใจที่จะได้เจอหลังจากไม่เจอหน้ากันเกือบเดือน ทำให้โจที่นั่งอยู่ด้านหลังได้ยินแว่วๆ ก็รู้ทันทีว่าหมดหวังที่จะจีบหนูนาเข้าให้แล้วหลังจากที่ตัวเองพยายามจีบมาตั้งนานแต่ไม่เป็นผล สิ่งที่ได้คือความว่างเปล่ากลับมา โจนำทุกคนเดินออกมาข้างนอกและมองหาผึ้งซึ่งโจรู้ล่วงหน้าแล้วว่าผึ้งต้องมารับ พอผึ้งเดินเข้ามา หนูนาเดินเข้าไปจับแขนด้วยความสนิททั้งคู่ต่างทักทายกันเป็นอย่างดี ก่อนที่หนูนาจะแนะนำให้รู้จักกับ ลูกค้าที่มาดูสถานที่ด้วย ทันที่ทีผึ้งเห็นรู้สึกไม่ถูกชะตาทันทีแต่ก็ต้องเก็บอาการ คนที่หนูนาแนะนำนั้นชื่อแมว ทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ดูเป็นผู้หญิงที่เปรี้ยวแต่งหน้าเข้มและดูมีความมั่นใจในตัวเองสูง ผึ้งโทรเรียกคนขับรถให้มารับ ก่อนพาทุกคนไปโรงแรม ระหว่างทางหนูนาคุยกับผึ้งตลอดทาง จนรถถึงโรงแรม ผึ้งได้พาทุกคนไปที่ห้องรับแขก ถ้าใครสังเกตดีจะรู้ว่าวันนี้ผึ้งเดินไม่กระฉับกระเฉงเท่าที่ควร เพราะรสรักของภพที่ทำความแสบให้กับเธอโดยเฉพาะทางด้านหลัง ทุกคนนั่งไม่นานเท่าไหร่ ภพก็เข้ามาพร้อมผู้จัดการโรงแรม โจแนะนำให้ ภพรู้จักกับแมวซึ่งเป็นฝ่ายรีบยื่นนามบัตรให้ภพทันที ภพมองมาที่ผึ้งซึ่งเธอจัดการให้ทันทีเช่นกันเอานามบัตรของเจ้านายที่เตรียมไว้ยื่นไปให้ภพก่อน ภพจึงยื่นให้แมวก่อนที่แมวจะแนะนำให้คนที่มากับเธออีก2-3คนให้รู้จักกับภพ ภพคุยกับทีมงานที่มาด้วยกันสักครู่ก่อนสั่งไปโจกับผู้จัดการโรงแรมให้พาดูสถานที่ ตัวภพเองกับผึ้งจะขอตัวไปทำงาน แล้วถึงหันมาที่หนูนา
"พี่ไปทำงานก่อนนะ แล้วจะมากินข้าวกลางวันด้วยกัน"
หนูนายิ้มรับก่อนบอกว่า
"คะพี่"
เมื่อภพกับผึ้งเดินจากไป โจกับผู้จัดการโรงแรมต่างเชิญทุกคนไปดูห้องที่จะใช้จัดเลี้ยงก่อน แมวจึงถามกับหนูนาว่า
"คุณหนูนา สนิทกับคุณภพมากหรือคะ เห็นเรียกว่าพี่"
"ค่ะ หนูนาจัดงานให้กับที่นี่กับโรงแรมในเครือมาหลายครั้งเกือบปีแล้ว เลยสนิทกับพี่ภพคะ"
เธอพูดอย่างไม่เฉลียวใจอะไร แล้วทั้งหมดต่างเดินไปตรวจสถานที่โดยรวมถึงห้องพักที่จะให้ระดับผู้บริหารและพนักงานพัก ซึ่งแมวรู้สึกพอใจมากกับสถานที่ เพราะได้ยินชื่อของโรงแรมนี้มานานแล้วแต่เธอไม่เคยมีโอกาสมาพักที่นี่ จนได้เวลาอาหารกลางวันซึ่งทางโรงแรมได้เตรียม เมนูที่จะทำให้ตอนจัดเลี้ยงทานกัน ภพกับผึ้งมาตามที่นัดกันไว้ ระหว่างที่ทานแมวได้ชวนภพคุยหลายเรื่อง เพราะตัวเธอนั้นไม่เคยเจอภพมาก่อนเคยได้ยินแต่ชื่อ แต่ระหว่างที่คุยกันทั้งหนูนาและผึ้งต่างรู้ว่าแมวเริ่มโปรยเสน่ห์ให้กับภพแล้ว จนมีโอกาสหนูนาที่นั่งข้างภพได้บอกกับภพว่า
"พี่ภพเมื่อวานหนูนา เจอคุณแม่ของพี่กับน้านีด้วย คุณแม่พี่บอกหรือเปล่าคะ"
"อืม เมื่อวานพี่ยุ่งๆนะเลยไม่โทรหา"
พอภพพูดจบผึ้งที่นั่งอีกด้านแอบชำเลืองมองมาที่ภพ พร้อมกับนึกในใจว่า
"จะไม่ให้ยุ่งได้ยังไง อยู่กับชั้นทั้งคืน"
หนูนาได้ตอบภพไปโดยที่เธอลืมไปว่าทุกคนตั้งใจฟังอยู่
"ตอนเย็นหนูนาไปซื้อของแล้วเจอคุณแม่ของพี่ภพ หนูนาไม่ทันเห็นคุณแม่มาทักก่อนเลยชวนหนูนาไปทานข้าวเย็นที่บ้านด้วยนะคะ"
"อ้าวเหรอ"
"คะ ครั้งนี้หนูนาเลยเจอ บอมกับมิกด้วย ไม่เห็นตะกายรถเลยน่ารักมาก ธันเดอร์ยังเห่ารับ หนูนาเลยต้องจ่ายขนมปังไส้กรอกให้ตัวละชิ้น"
"นั่นสิเวลาพี่อยู่พวกนี้มันชอบทำฤทธิ์ แต่อยู่กับแม่พี่ นี่ไม่มีอะไรเลย "
ผึ้งรีบเสริมขึ้นทันที
"ใช่คะ คุณหนูนา พวกนี้คุณภพสอนมาดี ถ้าเจอครั้งแรกแล้วรู้ว่าเป็นมิตรเค้าจะจำเราได้ ผึ้งก็เหมือนกัน พอไปครั้งที่ 2 วิ่งมารับมาส่งกันทุกตัว"
หนูนาได้แต่ยิ้มซึ่งตรงข้ามกับผึ้งที่ใบหน้ายิ้มแต่ในใจเริ่มหวั่นไหวพร้อมกับคิดไปว่า
"นี่ไปถึงบ้านกันแล้วหรือ ไปมากี่ครั้งแล้วนี่ แถมคุณท่านยังชวนไปกินข้าวอีก หนูนาทำไมเธอถึงได้รวดเร็วถึงขนาดนี้"
แต่แมวนี่นั่งอยู่ได้ถามมาว่า
"ที่บ้านคุณภพเลี้ยงหมาด้วยหรือคะ"
"ครับ แล้วคุณแมวเลี้ยงหรือเปล่า"
"แมวอยู่คอนโดนะคะเลยไม่ได้เลี้ยง แต่บ้านที่ต่างจังหวัดพ่อกับแม่เลี้ยงไว้เหมือนกัน"
ภพยิ้มรับก่อนเปลี่ยนเรื่องสนทนา จนได้เวลากลับ แมวได้บอกกับภพว่าประทับใจในสถานที่มาก จะรีบกลับไปแจ้งกับทางผู้บริหาร แต่ระหว่างที่เดินไปที่รถ หนูนาเดินประกบภพไม่ห่าง โดยที่ผึ้งเดินตามมาข้างหลังซ่อนความไม่พอใจไว้อย่างมิดชิด ก่อนจะขึ้นรถ หนูนาหันมาถามว่า
"พี่ภพกลับวันไหนคะ"
"พรุ่งนี้ครับ"
"แล้วเจอกันที่ กรุงเทพนะคะ"
เธอกล่าวจบพร้อมโบกมือให้ภพก่อนที่จะขึ้นรถ ซึ่งผึ้งก็ไม่ได้ไปส่งด้วยโดยยกให้โจทำหน้าที่ดูแลแทนเหมือนขามา บนรถระหว่างเดินทางไปสนามบิน แมวได้พยายามถามเรื่องของภพกับหนูนา ซึ่งหนูนาก็ไม่บอกอะไรมากเพราะเธอพอจะเดาออกว่าแมวเริ่มสนใจในตัวของภพ เพราะแววตาที่แอบมองตอนระหว่างทานข้าวมันแสดงออกมาให้เห็น ทั้งคู่ต่างไม่พูดอะไรมากนักจนถึงสนามบิน ภพได้โทรเข้ามาถามหนูนาว่าถึงสนามบินแล้วหรือยังหนูบอกไปว่าถึงแล้วรอเรียกขึ้นเครื่อง ซึ่งภพเป็นฝ่ายบอกว่าถึงกรุงเทพแล้วจะเป็นฝ่ายโทรไปหาเอง หนูนารับคำด้วยความยินดี
หลังจากนั้นไม่เท่าไหร่ภพได้เรียกผึ้งมาหาที่ห้องทำงาน พร้อมทั้งสั่งเตรียมงานเรื่องต่างๆไว้จนเรียบร้อย จู่ๆภพก็ถามผึ้งว่า
"ทานข้าวอิ่มหรือเปล่า"
"ก็ อิ่มสิคะ"
"อืมมม นึกว่าไม่อิ่ม เพราะอยากให้ช่วยกินของว่าง"
ใบหน้าของภพ เปลี่ยนไปอีกแบบหนึ่ง ซึ่งผึ้งรู้ทัน แต่ไม่กล้าตอบอะไรแล้วภพพูดต่อว่า
"มานั่งตรงนี้มา ใกล้ๆผม"
ผึ้งทำท่าอิดเอื้อนเล็กน้อย ก่อนทำตามคือมานั่งที่ตักเจ้านายโดยที่ตัวเองก็เต็มใจ ภพเอามือโอบรอบเอวก่อนเอา
หน้าซุกไปที่แผ่นหลัง
"คนไข้โรคซึมเศร้าต้องรักษาแบบนี้หรือคะ"
"ก็คนไข้ต้องการให้มีคนมาคุยด้วยตลอดไง"
"แต่นี่มันไม่ใช่แล้ว อุ๋ยคุณภพ "
ประโยคท้ายเธอร้องตกใจเพราะภพเอามือไปจับตรงเป้ากางเกงเธอ
"ยังแสบอยู่หรือเปล่าครับ"
"นิดหน่อยคะ"
"แล้วคืนนี้ไหวอีกหรือเปล่า"
"ไม่รู้ ดูก่อน"
ตอนนั้นควยของภพเริ่มแข็งตัวทำให้รู้ผึ้งว่าเจ้านายเธอมีอารมณ์สวาทอีกแล้ว เพราะควยมันดันที่ก้นเธอและยิ่งถูกลูบคลำไปมาทั้งข้างบนข้างล่างเธอเริ่มมีอารมณ์ ก่อนที่เธอจะทำอะไรภพบอกว่า
"ผึ้งอยากกินของว่างที่เป็นไส้กรอกหรือเปล่า"
"ไส้กรอกยักษ์หรือเปล่าคะ"
"อยากกินไหมละ"
ผึ้งไม่ตอบอะไร แต่เธอสนองตอบทันทีเธอลุกขึ้นยืนแล้วหน้ามาหาภพก่อนที่จะนั่งลงไปกับพื้น และจัดการปลดเข็มขัดปลอดตะขอพร้อมรูดซิบกางเกงเจ้านายเธอออก ก่อนจะรูดลงข้างล่าง ควยของภพยังไม่แข็งตัวดี แต่ผึ้งเริ่มใช้มือรูดก่อน3-4 ครั้ง แล้วเอาผมที่ยาวไปทัดหูก่อนก้มลงเอาปากไปอม พร้อมนึกไปด้วยว่า หมอเบญคงทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้วทำไมเธอจะทำไม่ได้ เธอใช้ปากปรนเปรอภพอย่างเต็มที่ ภพครางเบาๆ การมีเซ็กส์ในที่ทำงานนั้นมันสร้างความตื่นเต้นให้กับภพได้อย่างดี ภพลองกับหมอเบญมาก่อนแล้วนี่คือผึ้งที่สนองตัณหาความต้องการของภพได้อย่างดี ผึ้งนั้นใช้ทั้งปากทั้งลิ้น สลับกับการเอามือรูดที่ควย จนในที่สุดภพก็ปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากของเธอเหมือนเมื่อวาน ซึ่งผึ้งก็กลืนกินไปทั้งหมดก่อนจะใช้ปากทำความสะอาดให้ จนเรียบร้อยเธอถึงลุกขึ้น ก่อนที่จะหยิบทิชชู่บนโต๊ะของภพมาเช็ดปากเธอ ภพนั่งหายใจแรงๆอยู่บนเก้าอี้ ก่อนจะจัดการกึงกางเกงมาสวมแล้วบอกว่า
"มาผมจะตอบแทนให้ ไปที่ห้องพักผ่อนกันดีกว่า"
ภพเดินโอบก้นของผึ้งไปที่ประตู ก่อนจะแยกกันแล้วผึ้งเดินตามภพไปที่ห้องพักผ่อน พอไปถึง ภพจัดการล็อคประตูห้องแล้วบอกให้ผึ้งไปนั่งเก้าอี้ตัวยาว ตัวเดียวกับที่ผึ้งเห็นหมอเบญขย่มภพ เธอทำตามอย่างว่าง่าย ภพเดินเข้าไปก่อนนั่งกับพื้นตรงหน้าเธอ และปลดกระดุมกางเกงของเธอแล้วรูดซิบก่อนรูดกางเกงทั้งตัวนอกตัวในออกมา ผึ้งไม่รอช้ากดหน้าของเจ้านายเธอไปที่โคกหีที่เธออ้าขารอรับการลงลิ้นอยู่ ภพสนองตอบเธอทันทีเช่นกัน คราวนี้ผึ้งเป็นฝ่ายคราง แต่เธอพยายามกลั้นเสียงไม่ให้ดังมากนัก ลีลาการใช้ปากของเจ้านายเธอเป็นส่วนหนึ่งของรสสวาทที่ภพมอบให้จนเธอติดใจ ผึ้งจับมือข้างหนึ่งของภพให้ล้วงไปในเสื้อเพื่อลูบคลำนมของเธอ ภพลูบคลำไปมาอย่างถนอม เพราะรู้ว่าตัวเองต้องดูดดื่มสัมผัสกับเต้านมนี้อีกนาน ถึงจะเป็นการแบ่งกันกินกับผู้ชายอีกคนก็เหอะ แต่เมื่อเจ้าของเต็มใจ แถมเป็นฝ่ายเสนอให้ก่อนทั้งที จะไม่สนองตอบก็กระไรอยู่ ภพใช้ลิ้นอย่างไม่หยุด จนผึ้งเกร็งไปทั้งตัว
"พอก่อนคะ คุณภพ พอก่อน เย็นนี้ค่อยว่ากันใหม่"
ภพลุกขึ้นมานั่งข้างๆเธอก่อนหอมแก้มเธอทั้งสองข้าง แล้วผึ้งจัดการให้ตัวเองเรียบร้อยก่อนที่ทั้งคู่จะแยกย้ายกันกลับห้องทำงาน จนเลิกงานวันนี้ภพขับรถพาผึ้งออกไปพร้อมกัน คืนนั้นผึ้งจัดให้ภพอย่างเต็มที่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ทั้งคู่ต่างระเริงรักกันโดยลืมทุกสิ่งทุกอย่าง โดยเฉพาะผึ้ง ลีลารักของเจ้านายทำเอาเธอลืมแฟนเธอไปสนิท จนเช้ามืดเธอถึงขับรถกลับไปโรงแรมคนเดียว แต่หลังจากที่จอดรถระหว่างที่เดินผ่านล็อบบี้กำลังไปที่ลิฟท์ มีรีเซฟชั่นที่รู้จักเธอได้เดินเข้ามาทัก
"อ้าวคุณผึ้ง ไปเที่ยวไหนมา"
เธอแกล้งยกนิ้วชี้มาที่ปากก่อนบอกว่า
"ไปเที่ยวกับเพื่อนมา เมื่อวานคุณภพไปเลี้ยงข้าวเย็น แล้วผึ้งก็ขอไปเที่ยวกับเพื่อนที่มาภูเก็ตพอดี หนักไปหน่อยเลยนอนที่ห้องเพื่อน อย่าบอกเจ้านายละ รู้เข้าผึ้งโดนดุแน่ไม่เอารถกลับมาที่โรงแรมตั้งแต่เมื่อวาน"
ก่อนจะรีบเดินไปขึ้นลิฟท์ ดีที่เธอเตรียมเรื่องมาก่อนคนจะได้ไม่สงสัย ผึ้งขึ้นไปนอนพักเอาแรงเพราะเมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอน จนช่วงสายหลังจากตรวจดูอีเมลแล้วเธอได้แจ้งไปที่ผู้จัดการโรงแรมว่า ภพจะไม่เข้าให้เอารถไปรับที่คอนโดและไปส่งที่สนามบินได้เลย พอแจ้งเสร็จเธอเก็บของที่เหลือลงกระเป๋าก่อนจะลงไปรอรถข้างล่าง จนรถออกจากโรงแรมเธอได้โทรแจ้งภพว่ากำลังจะไปรับ จนถึงคอนโดภพได้มาคอยอยู่แล้ว พอคนขับรถทำท่าจะวิ่งมารับกระเป๋า ภพยกมือบอกว่าไม่ต้อง ก่อนจะขึ้นรถ ผึ้งยิ้มให้เจ้านายเธอเล็กน้อย พอรถออกเธอรายงานเรื่องงานที่เธออ่านจากอีเมลให้เจ้านายฟังพร้อมส่งไอแพดให้เจ้านายดูประกอบคำอธิบาย ภพพยักหน้ารับรู้พร้อมอ่านไปด้วยแต่แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้ามาที่เบอร์ส่วนตัว แต่ผึ้งรู้สึกโล่งใจพอได้ยินภพรับโทรศัพท์
"ครับพี่กุ๊ก"
แต่แล้วจากประโยคที่สนทนากลับให้ผึ้งยิ่งหวาดหวั่นเพราะเท่าที่เธอได้ยินนั้นคือการพูดคุยว่าวันหยุดนี้หมอกุ๊กกับครอบครัวจะไปทานข้าวเย็นกันที่บ้านภพ และดูเหมือนหมอกุ๊กอยากให้หมอเบญไปด้วยเพราะเป็นวันที่ภพต้องไปหาหมอพอดี ซึ่งภพรับปากจะชวนไปด้วย ทำเอาผึ้งไม่พูดอะไรกับภพไปตลอดทางจนถึงสนามบินผึ้งได้แต่คิดไปต่างๆนาๆ แต่สุดท้ายเธอก็ปลง จะเกิดอะไรก็ต้องเกิดเธอได้จากภพเท่านี้เธอก็พอใจแล้วโอกาสที่เธอจะเคียงคู่กับภพนั้นคงเป็นไปไม่ได้ แต่พอระหว่างนั่งรอขึ้นเครื่องภพได้บอกว่า
"งานที่บอกมาเมื่อกี้ไม่ด่วนเลยใช่หรือเปล่า"
"ค่ะ"
"งั้นไม่เข้าดีกว่า"
แล้วภพชะโงกหน้าไปที่ข้างหูผึ้งก่อนกระซิบบอกว่า
"เราไปต่อกันเหอะ"
ผึ้งค้อนเล็กน้อยก่อนบอกกลับมาด้วยเสียงเบาๆ
"เอาแรงมาจากไหนคะ ผึ้งยังแสบอยู่เลย"
"งั้นไม่ไปก็ได้"
เธอไม่ตอบแต่แอบหยิกที่มือของภพเบาๆ ซึ่งแทนการตอบรับด้วยความยินดี ภพบอกให้ผึ้งโทรแจ้งไปที่บริษัทว่าวันนี้ภพกับผึ้งจะไม่เข้ามีงานข้างนอกต่อ พอกลับไปถึงกรุงเทพ ภพจัดการเรียกแท็กซี่ที่สนามบินให้ไปส่งที่โรงแรมแห่งหนึ่งกลางกรุง และจากนั้นทั้งเจ้านายและเลขาต่างระเริงรักกันจนเต็มที่ จนค่ำถึงได้แยกย้ายกันกลับบ้าน ซึ่งผึ้งก็ได้โทรไปบอกกับแฟนมีว่าวันนี้มีงานด่วนไปตามที่นัดไว้ไม่ได้ เพราะอย่างน้อยถึงจะระบมไปทั้งสองรูแต่ภพก็พาเธอไปสวรรค์ได้โดยอารมณ์ไม่ค้างแต่ถ้าไปกับแฟน อารมณ์คงค้างอีกแน่นอน
จนวันหยุดภพไปหาหมอเบญตามนัด การรักษาครั้งนี้เป็นไปด้วยดีเหมือนเดิมและหมอถูกคนไข้ลวนลามน้อยกว่าทุกครั้ง เพราะคนไข้ชวนหมอไปทานข้าวเย็นที่บ้านถ้าลวนลามหนักๆอาจต้องใช้เวลารักษานานเหมือนทุกครั้งจะทำให้คนอื่นสงสัยได้ พอรู้ว่าถูกชวนไปทานข้าวที่บ้านภพทำเอาหัวใจของหมอเบญพองโต เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้ไปบ้านภพเพราะปกติภพไม่เคยชวนเธอ ถึงจะเป็นการไปทานพร้อมกับครอบครัวของหมอกุ๊กก็ตามทีเหอะแต่พอรักษาเสร็จคนไข้กับหมอก็มาลงเอยกันที่ท่า 69 เพราะทั้งคู่ต่างเงี่ยนกันจนทนไม่ไหว แล้วภพบอกให้เธอขับรถไปจอดที่คอนโดก่อน แล้วให้ไปพร้อมกัน แต่เธอถามว่าทำไมให้เธอขับรถไปเลย ภพบอกว่ากลัวที่จอดรถไม่พอ และที่สำคัญขากลับจะได้เป็นข้ออ้างในการมาส่งหญิงสาวที่คอนโด ซึ่งทำเอาหมอเบญเขิน แล้วเธอทำตามที่ภพบอก จนไปถึงบ้าน ซึ่งหมอกุ๊กกับครอบครัวมาถึงแล้ว ภพพาเธอไปแนะนำกับแม่ของตนกับน้านี ส่วนครอบครัวของหมอกุ๊กหมอเบญคุ้นเคยอยู่แล้ว ช่วงระหว่างทานข้าวแม่ของภพได้พูดขอบคุณหมอเบญว่าช่วยรักษาอาการของภพให้ดีขึ้น เธอยิ้มรับคำขอบคุณ แต่แล้วความเศร้าก็มาครอบงำเธอเมื่อแม่ของภพได้คุยกับมายและวกมาที่ภพว่ายังไม่แต่งงานซักที กลัวจะไม่มีหลานเป็นของตัวเอง ที่หมอเบญเกิดความเศร้าเพราะ เมื่อไม่นานมานี้เธอไปตรวจร่างกายซึ่งทุกอย่างปกติดี แต่มีปัญหาตรงหมอที่ตรวจเธอบอกว่าหมอเบญนั้นอาจจะมีลูกไม่ได้ตลอดชีวิตเพราะมดลูกไม่ดี
พอได้ฟังสิ่งที่คุณแม่ภพพูดออกมา ทำให้เธอรู้สึกเศร้าเพราะมันทำให้โอกาสของเธอกับภพในอนาคตมันยิ่งเลือนรางในการที่จะใช้ชีวิตคู่กันแบบสามีภรรยาที่เปิดเผยคิดแบบนี้แล้วหมอเบญก็ยิ่งช้ำใจ ส่วนหมอกุ๊กนั้นเธอมองมาที่น้องชายกับหมอรุ่นน้องอย่างเงียบๆ เธอพอจะเดาออกถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งที่เกินกว่าการเป็นหมอเป็นคนไข้ เพราะเธอเคยเห็นรถของภพเข้าออกคอนโดของหมอเบญอยู่ 2-3ครั้ง ลึกๆแล้วเธอดีใจที่อาจจะได้หมอเบญมาเป็นน้องสะใภ้ แต่เธอไม่แน่ใจในตัวของน้องชายเธอว่าจะจริงจังขนาดไหน หมอกุ๊กเธอรักภพเหมือนน้องชายแท้ๆมาตลอดที่ผ่านมาเธอก็ยอมรับว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ภพไม่มีคู่เป็นตัวตนซะที เพราะเธออยากให้ภพได้แฟนหรือภรรยาที่เธอยอมรับได้และถ้าเป็นหมอเหมือนกับเธอยิ่งดี เพราะถ้าไม่ใช่แบบที่เธอชอบเธอจะพูดค้านจนภพเกรงใจเธอ เพราะตลอดเวลาตั้งแต่เด็กๆ ทุกคนก็บอกว่าเธอพะนอ ภพจนเกินเหตุ ยิ่งเป็นแบบนี้จนบางครั้งถึงกับทะเลาะกับสามี เพราะสามีบอกว่าเธอเข้าไปยุ่งกับชีวิตของน้องชายเกินไป ช่วงหลังๆเธอจึงปล่อยวาง ภพจะคบกับใครก็เป็นเรื่องของภพ แต่ถ้าเป็นหมอเบญได้ยิ่งดี เพราะทุกอย่างของหมอเบญเหมาะสมกับภพทุกอย่าง ไม่ว่าจะฐานะหน้าที่การงาน เธอจึงแอบเชียร์อยู่เงียบๆ
คืนนั้นหลังจากที่ออกจากบ้านภพมา ชายหนุ่มเป็นคนมาส่งหมอเบญที่คอนโดแล้วทุกอย่างก็เหมือนเดิมทั้งคู่มีเซ็กส์กันอย่างเร่าร้อน หมอเบญที่นอนหนุนหัวไหล่ของภพอย่างเหนื่อยอ่อนจากการที่พึ่งถูกจับเย็ดท่าด็อกกี้มาสดๆร้อนๆ เธอเอามือลูบไปตามใบหน้าของภพไปมาก่อนที่จะตัดสินใจพูดอะไรบางอย่างออกมา หลังจากพูดเสร็จภพนึ่งคิดไปชั่วครู่ก่อนตอบตกลงทำเอาหญิงสาวดีใจเป็นอย่างมาก สิ่งที่หมอเบญพูดกับภพนั้นคือ หมอเบญขอร้องให้ภพลดในเรื่องผู้หญิงที่มาพัวพันมากหน้าหลายตาเพราะอย่างน้อยภพยังมีเธออยู่และการรักษากำลังเป็นไปด้วยดีเธอพยามใช้คำพูดที่มีเหตุผล ไม่ใช่เกิดเพราะความหึงหวงถึงมันจะมีส่วนบ้างก็ตามที แต่ที่ภพตอบตกลงอย่าง่ายดาย เพราะในใจของภพเริ่มมีหมอเบญเข้ามาบ้างแล้วคืนนั้นทั้งคู่ต่างอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน แต่หมอเบญเธอหารู้ไม่และอีกอย่างใจของภพนั้นเริ่มมีหนูนามาแทรกซึมด้วย
หลังจากนั้นภพได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับหมอเบญโดยเริ่มเลิกติดต่อกับคู่ขาทีละคนแม้แต่แตงเพื่อนสาวที่เป็นหม้ายซึ่งแตงก็เข้าใจในเหตุผลเพราะเธอรู้ดีความสัมพันธ์ของทั้งคู่คือความสัมพันธ์แบบชั่วคราวไม่ยึดติดแต่ความเป็นเพื่อนยังมีต่อกันเหมือน ซึ่งก่อนอำลาทั้งคู่ต่างเริงรักกันสุดฤทธิ์ แตงโดนภพจับเย็ดทั้ง2 รูจนแทบหุบขาไม่ไหวแต่มันสนองความต้องการของเธอได้เป็นอย่างดี ส่วนผึ้งภพยังไม่เลิกราเพราะถือว่าเป็นรสชาติอย่างนึงที่ต้องหลบๆซ่อนๆ จนใกล้วันที่ทางหนูนาที่รับจัดงานให้กับทางบริษัทญี่ปุ่น ภพนั้นอยู่ดีๆก็เรียกผึ้งเข้ามาแล้วบอกว่าให้ช่วยจองตั๋วเครื่องบินไปภูเก็ตให้ด้วย ภพอยากจะไปดูสถานที่และความเรียบร้อยของงาน ภพให้เหตุผลว่าอยากไปดูความเรียบร้อยเพราะถือเป็นลูกค้ารายใหญ่ผึ้งรับคำสั่งโดยไม่มีข้อสงสัย ก่อนที่จะยิ้มโปรยสวาทให้
"คุณภพขา"
"ว่าไงครับ"
"เย็นนี้มีนัดที่ไหนหรือเปล่าคะคือว่า.............."
ผึ้งพูดพร้อมเดินอ้อมโต๊ะมาหาภพก่อนที่จะนั่งบนตักภพเพราะก่อนเข้ามาเธอล็อคประตูห้องเรียบร้อยแล้ว
"เราสองคนไม่ได้ อยู่ด้วยกันนานแล้วนะคะ"
"ก็เห็นไปกับแฟนไง"
ผึ้งย่นจมูก นี่คือเหตุผลที่เธออยากไปกับภพวันนี้ เพราะเมื่อวานแฟนเธอจับเธอเย็ดแล้วทุกอย่างเหมือนเดิม ทำให้วันนี้เธอต้องการให้เจ้านายสุดหล่อของเธอมาช่วยเธอผ่อนคลาย ส่วนภพนั้นเมื่อเจอแบบนี้ก็ไม่ยอมเสียงเชิงเอามือลูบคลำไปทั้งข้างบนข้างล่างของเลขาสาวที่กำลังยั่วสวาทอยู่ พอมือของภพล้วงผ่านชายกระโปรงผึ้งอ้าขารอทันทีและก็ไม่ผิดหวังภพใช้นิ้วล้วงไปที่หีของเธอจนทำให้เธอเสร็จคาตักเจ้านาย ก่อนที่ภพจะกระซิบข้างหูเธอว่า
"จะไปไหนกันก็ไปสิ"
"อุ๊ยคุณภพน่ารักจัง เดี๋ยวผึ้งไปจองตั๋วให้นะคะ แต่ตอนนี้ ขอกินหน่อยเหอะไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว"
เธอพูดจบแล้วลงไปนั่งข้างล่างก่อนรูดซิบกางเกงเจ้านายแล้วทำอย่างที่เคยทำให้ภพมาหลายๆครั้งแถมยังปลดกระดุมเสื้อให้เจ้านายเคล้นคลึงนมของเธอได้อย่างสะดวก จนภพหลั่งออกมาล้นปากเธอ ผึ้งจัดการทำความสะอาดให้เรียบร้อยทั้งตัวเธอทั้งภพก่อนจะเดินออกไปจากห้องพร้อมกระซิบว่า
"เย็นนี้ผึ้งจะจัดให้คุณภพหนักๆเลย รอมาหลายวันแล้ว"
และทิ้งสายตามาให้ คืนนั้นภพจัดเต็มให้กับผึ้งอย่างที่ผึ้งต้องการ จนเธออิ่มเอมทั้ง2รู แต่ก็ไม่วายวกไปถึงหมอเบญตามวิสัยของผู้หญิงว่า ที่ภพห่างๆเธอคงเป็นเพราะหมอเบญ ภพไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆ เพราะไม่อยากเอาเรื่องพวกนี้มาใส่ใจจนถึงวันที่ภพไปภูเก็ต ใจจริงของภพนั้นอยากใกล้ชิดกับหนูนามากกว่าแต่หาโอกาสไม่ได้ เพราะต่างมีภารกิจทั้งคู่มีแต่โทรหากันไม่กี่ครั้ง ภพนั้นเลือกวันเดินทางไปภูเก็ตวันเดียวกับหนูนาที่จะเดินทางไปเตรียมความพร้อมก่อน 1วัน แต่ภพเลือกเที่ยวบินที่ห่างกับหนูนาไม่เท่าไหร่ หนูนากับทีมงานอีก 2คน ได้เจอภพกับภพที่สนามบินที่กรุงเทพทำเอาเธอแปลกใจพอสมควรเพราะนึกไม่ถึงว่าภพจะลงไปภูเก็ตด้วย ทำเอาเธอแอบดีใจเพราะนึกว่าจะไม่ได้เจอกับภพในช่วงนี้ ภพบอกไปว่าจะไปรอที่ภูเก็ตก่อนเพราะเที่ยวบินของภพไปถึงก่อนประมาณครึ่งช.ม
จนถึงภูเก็ต ภพรอจนหนูนากับทีมงานมาถึง ภพพาทุกคนไปที่รถที่จอดรออยู่ระหว่างทางที่ไปโรงแรมทีมงานของหนูนานั้นรู้สึกแปลกใจที่ทั้งหนูนาและภพดูสนิทกันมากจนไปถึงโรงแรม ภพขอตัวที่จะไปดูงานที่กระบี่ต่อปล่อยให้หนูนากับทีมงานและทางผู้จัดการโรงแรมเตรียมความพร้อมกัน หนูนานัดกับทีมงานให้มาเจอหลังจากที่ไปเก็บของที่ห้องแล้ว แต่เธอรู้สึกประหลาดใจที่พนักงานพาเธอเดินไปทางบ้านพักส่วนทีมงานของเธอสองขึ้นขึ้นลิฟท์ไปบนอาคารก่อนหน้านี้แล้ว จนไปถึงบ้านพักหลังใหญ่ ก่อนที่พนักงานแจ้งให้เธอทราบว่า ภพได้แจ้งให้จัดที่พักให้เธอที่นี่ซึ่งเป็นห้องแบบเดียวกับที่ให้หมอเบญพักระหว่างที่หนูนากำลังชื่นชมกับที่พักและวิวที่สวยงามภพได้โทรเข้ามาหาเธอ
"คะพี่ภพ"
"ห้องถูกใจไหมครับ"
"พี่ภพ มันเกินพอคะ หนูนาเกรงใจ"
"ก็พี่บอกแล้วไงว่าพี่อัพเกรดห้องให้หนูนา"
"ขอบคุณคะพี่ แต่หนูนาเกรงใจ"
"ไม่เป็นไรครับ พี่ยินดีขาดเหลือตรงไหนแจ้งพนักงานเลยนะครับพี่สั่งไว้แล้ว"
"คะพี่ขอบคุณอีกครั้ง แล้วเย็นนี้พี่จะกลับมาถึงกี่โมงคะ"
"คงดึกนะครับ หนูนาทานข้าวกับน้องๆที่มาได้เลยไม่ต้องรอพี่"
ภพกล่าวเหมือนจะรู้ว่าหนูนาจะรอทานข้าวเย็นด้วยก่อนวางสายหนูนาได้ขอบคุณภพอีกครั้งเรื่องที่ภพอำนวยความสะดวกให้กับเธอเกินความคาดหมาย ซึ่งแน่ละมันทำให้หนูนายิ่งดีใจและอิ่มใจมากขึ้นและทั้งวันนั้นภพไม่ได้ติดต่อกับหนูนาอีกเลยเพราะงานยุ่งมากมีแต่หมอเบญที่โทรมาสอบถามอาการคนไข้สุดพิเศษของเธอเท่านั้น ภพกลับถึงที่พักจนดึกและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย จนวันรุ่งขึ้นช่วงเวลาที่พนักงานของบริษัทที่มาจัดงานที่โรงแรมของภพได้มาถึง ภพได้ลงมาต้อนรับด้วยตัวเองกับผู้จัดการโรงแรม แมวซึ่งเดินทางมาพร้อมกับคณะชุดนี้ได้แนะนำให้ผู้บริหารรู้จักกับภพ หลังจากนั้นภพได้ขอตัวปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนที่เกี่ยวข้อง แต่แมวนั้นได้พยายามที่จะหาเรื่องที่จะคุยกับภพต่อ ซึ่งภพได้ขอตัวโดยอ้างว่างานยุ่ง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา แมวได้พยามติดต่อภพเพื่อนัดทานข้าวมาตลอดแต่ภพจะปฏิเสธทุกครั้ง จนงานเลี้ยงผ่านไปด้วยดี ภพนั้นไม่ลงไปดูงานเลี้ยงเลยเอาแต่หมกตัวอยู่ที่ห้องพักผ่อนพร้อมอาการที่ปวดหัวและไม่ยอมกลับไปที่คอนโดจนเกือบเที่ยงคืนมีโทรศัพท์ของหนูนาเข้ามาหา
"พี่ภพคะ ขอโทษนะคะไม่รู้ว่าพี่นอนแล้วหรือยัง"
"พี่ยังอยู่บนตึกครับ"
"อ้าว"
"งานเรียบร้อยดีนะครับ"
"คะเรียบร้อยดี ตอนนี้ก็ปล่อยให้ฟรีสไตล์แล้วคะ"
"ก็ดีครับ จะได้พักผ่อน พี่เห็นหนูนาเหนื่อยทั้งวันแต่ไม่รู้จะช่วยอะไรได้บ้าง"
"หน้าที่คะ แต่หนูนาจะไปหาอะไรกินสักหน่อยยังไม่ได้ทานข้าวเลย"
"งั้นหนูนารอก่อน พี่จะได้สั่งให้ยกอาหารไปให้ครับ"
"แล้วพี่ภพทานหรือยังละคะ"
เสียงของเธอพูดแบบเกรงใจแต่ภพรู้ว่าหมายถึงอะไร
"พี่ไปนั่งเป็นเพื่อนก็ได้ครับ"
"แต่ห้องอาหารแขกยังเยอะเลยคะหมายถึงพนักงานของบริษัทนะคะมานั่งทานกันต่อหลายคน "
"หนูนาอยู่ที่ไหนครับ"
"เดินไปเดินมาตรงแถวๆหาดนี่แหละคะ"
"งั้นขึ้นมาทานกับพี่ที่ห้องทานข้าวของพี่ก็ได้ครับ หรืออยากรับลมทะเลเย็นๆก็ไปแถวหน้าห้องพักหนูนาก็ได้ครับ"
"อืมมมมม งั้นหนูนาเลือกอย่างหลังคะ มาภูเก็ต2-3ครั้งนี่ไม่ได้เจอทะเลเลย"
"ได้ครับ ดึกๆแบบนี้ จะเอาเป็นโจ๊กหรือข้าวต้มครับหรือซุปดีครับ"
"แหะๆหนูนากลัวอ้วนแต่หิวมากขอข้าวต้มปลาหรือข้าวต้มกุ้งก็ได้คะ"
"โอเคครับ เดี๋ยวพี่ลงไปหา"
ภพจัดการโทรสั่งไปที่ห้องครัวแล้วลงไปข้างล่างทันทีเมื่อเจอหนูนาที่อยู่ชั้นล่าง ทั้งคู่ต่างพากันเดินไปที่ห้องพักของหนูนาซึ่งเลยไปทางเดินที่ลงไปทะเลนั้นจะมีที่นั่งพักอยู่ ภพพาหนูนามานั่งรออาหารตรงนั้น ทั้งคุยกันหลายๆเรื่องท่ามกลางบรรยากาศที่ลมทะเลพัดมาอ่อนๆ ซึ่งหนูนาไม่รู้ว่าการพูดคุยกับภพครั้งนี้จะมันช่วยบรรเทาอาการโรคซึมเศร้าของภพได้รวมถึงอาการที่ปวดหัว ที่ได้ผ่อนคลายลงจนอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ ภพนั้นสั่งซุปมะเขือเทศให้ตัวเองด้วย แล้วหนูนาก็บอกมาว่า
"พี่ภพเตรียมห้องให้หนูอย่างหรูเลยขนาดห้องของผู้บริหารที่มาด้วยยังสู้ไม่ได้เลย หนูนาละเกรงใจ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ชื่นชมกับบรรยากาศเลย วุ่นแต่ข้างนอก"
"ไว้ครั้งหน้าก็มาใหม่สิครับ อย่างที่เคยบอกไว้ พี่ลดราคาให้ไม่ต้องห่วง"
เธอบอกขอบคุณก่อนที่จะเริ่มทานอาหารจนทานเสร็จทั้งคู่ แต่จากบรรยากาศที่เป็นใจในตอนนี้ซึ่งมีแต่เสียงคลื่นกับเสียงลมจากทะเลที่อยู่ตรงหน้าของทั้งสอง ทำให้หนูนาเริ่มรู้สึกดื่มด่ำกับบรรยากาศและนึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มที่เธอใฝ่ฝันจะมาเทคแคร์เธอถึงขนาดนี้ เพราะก่อนหน้านี้เธอรู้ว่าภพยังไม่กลับ เพราะเธอได้สอบถามจากทางพนักงานของโรงแรมแล้วพนักงานบอกเธอว่า ยังไม่เห็นภพออกไปไหน ไม่แน่ใจว่าคืนนี้จะพักที่นี่หรือเปล่า เพราะภพมีห้องพักอยู่แล้ว เธอเลยลองเสี่ยงโทรไปหาและมันได้ผลตามหัวใจที่เธอเรียกร้อง ส่วนของภพนั้นแค่ได้พูดกับสาวที่เริ่มเข้ามามีปมในหัวใจของตัวเองไม่ต่างจากหมอเบญเท่าไหร่ ทำให้รู้สึกผ่อนคลายจากความเครียดที่ประดังเข้ามาได้อย่างดี แล้วภพเดินพาหนูนาไปส่งที่หน้าบ้านพัก ก่อนที่ภพจะเดินไปหนูนาที่ไขกุญแจประตูเรียบร้อยเรียกภพด้วยเสียงเบาๆว่า
"พี่ภพคะถ้ายังไม่ง่วง อยู่เป็นคุยเป็นเพื่อนกับหนูนาสัก 10 นาทีก่อนได้ไหมคะ"
ภพไม่ตอบอะไรเดินหันกลับก่อนเข้าไปในบ้านพัก หนูนาจัดการเสียบการ์ดเปิดไฟเปิดแอร์ ภพเดินไปนั่งที่เก้าอี้ริมสระว่ายน้ำนอกตัวบ้านหลังจากที่หนูนาเปิดไฟแล้วถามไปว่า
"พี่ภพจะดื่มอะไรคะ"
"น้ำเปล่าหรืออะไรก็ได้ครับ"
หนูนาก้มไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบขวดน้ำส้มออกมาพร้อมแก้ว 2 ใบ แล้วเดินตามภพไปที่ริมสระว่ายน้ำ พอเห็นสิ่งที่หนูนาหยิบมา ภพเสริมว่า
"พนักงานแจ้งหรือเปล่าครับ ว่าของในตู้เย็นกับมินิบาร์ ทานได้ตามสบายไม่ต้องเสียเงิน"
"คะพี่ แค่นี้หนูนาก็เกรงใจแทบแย่แล้ว"
ภพยิ้มรับ แล้วทั้งคู่ต่างมีบทสนทนาด้วยกันจนเกิน 10 นาทีจนภพเห็นว่าดึกมากเลยขอตัวกลับแต่จังหวะที่ภพกำลังเดินไปจากเก้าอี้ริมสระ หนูนาที่เดินมาส่งใกล้ๆเรียกภพ
"พี่ภพคะ"
ภพหันมามองหนูนาขยับเข้าไปใกล้ๆก่อนเงยหน้าไปหอมแก้มภพเบาๆพร้อมบอกว่า
"ขอบคุณนะคะ"
สายตาของทั้งคู่ประสานกันนิ่งจากบรรยากาศที่เป็นใจ ภพก้มหน้าลงไปพร้อมกับหนูนาที่เงยหน้ารับการจูบจากชายหนุ่มแต่โดยดีไม่มีการขัดขืนใดๆทั้งสิ้นๆ การกระทำที่ต่อเนื่องมันเกิดจากจิตใต้สำนึก หนูนาเผลอเอามือไปโอบรอบคอภพ จังหวะนั้นภพถือโอกาสอุ้มร่างของหนูนาขึ้นโดยปราศจากการขัดขืนใดๆ เดินไปที่ห้องนอนที่อยู่ข้างๆสระว่ายน้ำ แล้วประคองร่างของหนูนาลงบนเตียงก่อนที่จะก้มลงไปจูบอีกครั้ง ซึ่งหนูนารับการจูบที่ดูดดื่มนี้อย่างเต็มใจพร้อมกอดร่างของภพแน่นขึ้นทำให้ร่างกายของภพลงมานอนทาบกับตัวของเธอ ทั้งคู่ต่างแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม จนภพเริ่มเลื่อนหน้าไปตามพวงแก้มและลำคอ ทำเอาหนูนาเผลอครางออกมาและห่อไหล่แบบจั้กจี้เหมือนคนที่ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน แล้วหนูนาก็ไม่รู้ตัวว่าทั้งเสื้อและกางเกงปลิวออกจากร่างของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่สติเธอกลับคืนมาหลังจากที่ภพฟอนเฟ้นกับเต้าคู่งามของเธอเอื้อมมือไปปลดตะขอ มือขอเธอที่กำลังโอบรอบตัวของภพเปลี่ยนมาดันอก ภพแทนแต่เพียงครู่เดียว เพราะความต้องการทางเพศมันครอบงำจิตใจเธอไปเกือบหมดแล้ว เปลี่ยนเป็นโอบกอดแทนเหมือนเดิม
ส่วนภพนั้นบรรจงจูบร่างงานที่อยู่ภายใต้ตัวของภพนั้น ไปมาจนภพบรรจงถอดเสื้อและกางเกงของหนูนาออกมาโดยที่เจ้าตัวร่วมมืออย่างดี ทำให้ร่างงามที่ขาวผุดผ่องไร้ราคีปรากฏอยู่ตรงหน้า รวมไปถึงทรวงอกที่เต่งตึงและเรียวขาที่สวยงาม ถึงภพจะเริ่มสนใจในตัวของหนูนา แต่เมื่อโอกาสมาถึงภพไม่ปล่อยให้หลุดมือไปได้ภพเริ่มซุกหน้าไปที่เต้านมคู่งามที่ขนาดพอเหมาะกับรูปร่างของเจ้าตัวหนูนาเริ่มมีเสียงครางออกมา แต่ภพจะหยุดเพราะมือของเจ้าของเต้านมมาดันที่หน้าอกอยู่ชั่วครู่ช่วงที่ภพเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อจะปลดตะขอ แต่แล้วมือข้างนั้นเปลี่ยนมาโอบกอดเหมือนเดิม ภพดำเนินการต่อทันที หลังจากยกทรงพ้นจากร่าง เต้านมที่สวยงามหัวนมที่ออกสีชมพูโผล่มาให้ภพเห็น ภพไม่รอช้าก้มหน้าลงสัมผัสกับปลายยอดของเต้านมที่เต่งตึงทั้งสองข้างสลับไปมาอย่างช้าๆ เพราะภพดูออกว่าหนูนายังบริสุทธิ์อยู่ หนูผวาตัวแอ่นรับเพราะความเสียวที่ไม่เคยถูกสัมผัสมาก่อนในชีวิตพร้อมส่งเสียงครางอย่างแผ่วเบาหัวนมเธอเริ่มบานขยายรองรับการใช้ทั้งปากและลิ้นที่มาสัมผัส แล้วยิ่งผวาหนักเข้าไปใหญ่ เมื่อใบหน้าของภพเลื่อนไปตรงหน้าท้อง แล้วในที่สุดสิ่งที่ปกปิดร่างกายชิ้นสุดท้ายก็หลุดออกจากร่าง และสิ่งที่ภพเคยแอบมองอยู่หลายๆครั้งก็ปรากฏให้เห็น โคกหีของหนูนานั้นค่อนข้างใหญ่และโหนกนูนตามที่คิดหมอยที่ปกคลุมนั้นมีพอสมควร ภพจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองทันที ก่อนจะฝังหน้าลงไปที่โคกหีที่เจ้าของนอนบิดกายแบบเขินอายอยู่
พอลิ้นของชายหนุ่มไปสัมผัสที่รอบๆโคกหีของเธอก่อนที่ลิ้นจะแหย่เข้าไปในโพรงที่เริ่มชุ่มชื้น เจ้าของโคกหีที่สวยงามนั้นผวาและเผลอตัวครางออกมาดังๆ
"ซี๊ดดดดดดดดด โอ่ว พี่ภพขา หนูนาซี๊ดดดดดดดดด"
ภพไม่เร่งเร้าเหมือนกับผึ้งหรือแตง ภพบรรจงใช้ลิ้นกวาดไปทั่วสลับกับเล็มหมอย หนูนาดิ้นพล่านไปทั่วเตียงที่กว้างใหญ่ตาหลับพริ้มพร้อมครางด้วยความเสียวไปมา เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิต มันสร้างความเสียวให้กับเธอได้อย่างมาก บางครั้งภพสลับลงไปจูบที่หน้าขาของหนูนา ก่อนจะกลับมาลงลิ้นที่โคกหี ขาของหนูนาแยกห่างจากกันโดยอัตโนมัติพร้อมแอ่นตัวขึ้นรองรับการลงลิ้น จนภพเห็นว่าหนูนาถูกปลุกเร้าจนได้ที่แล้ว ภพจึงเลื่อนตัวขึ้นมาด้านบนก่อนก้มลงไปหอมแก้มของหนูนาที่นอนหลับตาพริ้ม ทั้งสองข้างและบอกมาว่า
"หนูนาอย่างเกร็งนะครับ"
เธอไม่ตอบอะไรเพราะมีความรู้สึกอายเข้ามาปะปนอยู่ด้วย ภพค่อยๆจับเอาควยตัวเองที่แข็งเต็มที่แล้วค่อยๆดันเข้าไปในร่องหีที่แฉะพอเริ่มดันเข้าไปนั้น พบกับช่องทางที่แคบและฟิต ภพค่อยๆดันเข้าไป
"อูยยยยยยยย พี่หนูนาเจ็บคะ เจ๊บ"
เธอเอามือมือจิกไปที่แผ่นหลังของภพอย่างลืมตัวเพราะความเจ็บปวด
"ทนอีกครับ อย่างเกร็งครับ ยิ่งเกร็งหนูนาจะยิ่งเจ็บ"
ภพพูดจบก้มลงไปจูบเพื่อปลุกอารมณ์หญิงสาวขึ้นอีก สลับกับไซร้ไปมาตามซอกคอและติ่งหูพร้อมกับค่อยดันควยเข้าไป หนูเอามือมาจับที่แขนทั้งสองข้างของภพพร้อมบีบแน่นกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นพร้อมกันคือทั้งเจ็บและเสียวเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายของเธอ เธอพยายามอ้าขาให้กว้างขึ้นพร้อมทั้งส่ายตัวไปมา ภพนั้นรู้สึกได้ว่าช่องทางรักมันฟิตกว่าผู้หญิงทุกคนที่ตนเองเคยเจอมาก่อน แล้วในที่สุดภพก็ดันไปจนสุดพร้อมกับหายใจแรงๆก่อนเริ่มกระเด้าอย่างช้าๆไม่เร่งจังหวะรักเพราะดูหน้าของสาวที่ตัวเองกำลังเย็ดอยู่นั้น แสดงถึงความเจ็บปวดอย่างมากและฝากรอยเล็บไว้ที่แผ่นหลังของภพให้โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว
"ดีขึ้นไหมครับ"
"คะ ซี๊ดดดดดพี่ภพ"
เธอครางไม่เป็นภาษาพร้อมพยักหน้าตอบรับแต่ไม่ยอมลืมตาขึ้นมอง แต่รู้สึกผ่อนคลายขึ้นพร้อมความเสียวที่เข้ามา มือของเธอเริ่มป่ายไปทั่วแผ่นหลังของภพ ขณะที่ชายหนุ่มกำลังโยกตัวไปมาอย่างช้าๆบนตัวของเธอ พร้อมเสียงครางที่แผ่วเบาของทั้งคู่ ธรรมชาติเริ่มสอนให้กับหนูนาที่เริ่มจะเด้งรับการกระเด้าของภพในบางครั้ง ความเจ็บเริ่มหายไป ภพเริ่มกระเด้าได้คล่องขึ้นเพราะช่องทางเริ่มขยายพร้อมน้ำหล่อลื่นที่ช่วยได้อย่างดี แต่เจ้าตัวไม่รีบเร่ง แม้ว่าหนูนาจะเริ่มมีอาการผ่อนคลายมากขึ้น แล้วหนูนาเริ่มมีอาการเกร็งหลังจาที่ภพกระเด้าไปได้ระยะหนึ่งพร้อมการกอดรัดอย่างแรงของเธอ และเสียงครางออกมาโดยที่เจ้าตัวกลั้นไม่อยู่ ทำให้ภพที่กลั้นมานานก็ปล่อยน้ำรักออกมาเต็มรูหีของหนูนาด้วย ภพก้มลงไปจูบที่ปากของหนูนาอย่างแผ่ว ก่อนลงไปนอนข้างๆแล้วดึงหนูนาเข้ามากอดด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก มันไม่เหมือนกับผึ้งหรือแตงรวมทั้งหมอเบญ หนูนานอนซบที่แขนของภพแต่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้น เพราะมีความรู้สึกหลายๆอย่างเข้ามาทั้งสุขสมทั้งเขินอายแต่เธอไม่รู้สึกเสียดายกับความสาวของเธอที่เสียไปเพราะเธอเต็มใจที่มอบให้กับภพ แล้วเธอลืมตาขึ้นพร้อมกับเห็นว่าชายหนุ่มมองมาที่เธออย่างสำนึกผิด
"หนูนาครับพี่ขอโทษ"
เธอเงยหน้าขึ้นแล้วหอมไปแก้มของภพค่อนข้างแรง
"ไม่ต้องคะพี่ภพ เราจะไม่โทษใครมันเกิดจากความเต็มใจของเราทั้งคู่คะพี่ ถ้าหนูนาไม่เต็มใจหนูนาก็ไม่ยอมให้เกิดขึ้นคะพี่"
"พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลหนูนาอย่างดี"
ภพพูดออกมาจากใจจริง เพราะตัวเองจะต้องรับผิดชอบกับการกระทำครั้งนี้ หนูนอนกอดภพแน่นขึ้นก่อนหอมแก้มภพอีกครั้ง
"รักพี่นะคะ รักมานานแล้วด้วย"
เธอไม่รอคำตอบ หยิบเสื้อผ้าแล้วเดินเปลือยกายไปที่ห้องน้ำ ส่วนภพนั้นเริ่มครุ่นคิดว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี ปัญหาที่เกิดขึ้นภพต้องแก้ไขเอง ที่สำคัญในหัวใจของภพมีทั้งหมอเบญและหนูนาทั้งคู่ส่วนหนูนานั้นระหว่างที่อาบน้ำทำความสะอาดร่างกายที่ระบมอยู่นั้น เธอมีความรู้สึกดีใจขึ้นมาโดยไม่มีความรู้สึกสูญเสียกับสิ่งที่เสียไปเพราะเป็นความเต็มใจของเธอ เธอคาดหวังไปถึงเรื่องในอนาคตแต่เธอจะไม่เอาเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นไปเป็นข้อผูกมัดกับภพ เพราะเธอรู้ว่าถ้าทำแบบนี้เธออาจจะต้องสูญเสียทุกสิ่งไปทันทีคนอย่างภพคงไม่ใช่คนที่จะเอาเรื่องพวกนี้มาผูกมัด คิดไปแบบนี้แล้วหนูนาจึงเดินออกจากห้องน้ำ สายน้ำที่อุ่นทำให้เธอสดชื่นขึ้นมาก เธอใส่เสื้อคลุมอย่างเดียวเดินไปหาภพที่นอนอยู่บนเตียง จังหวะที่เธอนั่งลงบนเตียงแล้วส่งยิ้มไปชายหนุ่ม ภพดึงตัวเธอมานอนแนบอก ภพหอมไปที่ผมของหนูนาเบาๆแล้วกอดเธอแน่นขึ้น หลังจากที่เธอนอนโดยใช้อกของภพต่างหมอนหนุนอยู่ครู่ใหญ่โดยที่ทั้งคู่ต่างไม่พูดอะไรกัน หนูนาเลื่อนตัวขึ้นมาด้านบนตาที่เป็นประกายสดใสสบตากับชายหนุ่มก่อนบอกว่า
"เงียบไปทำไมละคะ"
"พี่นึกว่าหนูนาหลับนะสิ เลยไม่อยากกวน"
เธอก้มลงมาหอมแก้มของภพก่อนที่จะเอาปากทาบภพรับการจูบอย่างเต็มใจก่อนจะพลิกตัวไปนอนทับหนูนา ส่วนมือเริ่มล้วงเข้าไปในเสื้อคลุม พร้อมลูบเต้าของหนูนาไปมาสลับกับบี้ที่หัวนม พอสัมผัสว่าหัวนมของเธอเริ่มขยาย ภพปลดเสื้อคลุมของหนูนาออก
"พี่ภพขายังไม่พออีกหรือ หนูนาแสบไปหมดแล้ว"
เธอครางออกมาแต่ร่างกายกลับตรงกันข้า ภพถอดเสื้อคลุมออกจากร่างโดยที่หนูนาไม่ขัดขืนก่อนก้มลงไปลิ้มรสจากเต้าคู่งามสมตัวทั้งสองเต้า หนูนาเอามือจิกไปที่หมอนแน่นเพราะความเสียวถูกปลุกอีกครั้งและเธอรู้ดีว่าเธอจะเจออะไรต่อ เป็นสิ่งที่เธอเริ่มติดใจเข้าไปแล้วซึ่งภพก็สนองความต้องการของเธอทันที เพราะภพเอาหน้าไปตรงโคกหีที่ตัวเองพึงเย็ดมาไม่นานก่อนจะลงลิ้นโดยเจ้าของแอ่นกายรองรับพร้อมครางออกมาอย่างแผ่วเบาแต่แล้วภพคิดอะไรบางอย่างออกมา ก่อนหยุดลงลิ้นกับโคกหีที่เริ่มฉ่ำและเจ้าของอ้าขารองรับลิ้นของภพอย่างเต็มใจ หนูนารู้สึกแปลกใจที่จู่ๆชายหนุ่มถึงหยุดทำรักด้วยปากให้เธอก่อนที่ภพจะบอกเธอที่ข้างหูว่า
"หนูนาครับเราไปว่ายน้ำเล่นกันเหอะ"
"บ้าไม่เอาพี่ภพเดี๋ยวใครเห็น"
"กลัวอะไรก็ปิดไฟสิครับ"
สระว่ายน้ำส่วนตัวนี้มองจากข้างนอกมาก็ไม่เห็นต่อให้มองจากมุมสูงของตึกก็ไม่มีทางมองเห็น ภพไม่ฟังเสียงจัดการอุ้มร่างอันเปลือยเปล่าของหญิงสาวเดินไปที่สระว่ายน้ำทันที และบอกให้หนูนาที่อยู่ในวงแขนปิดไฟ หญิงสาวทำตามอย่างเขินอาย ก่อนที่จะพาเธอไปที่สระน้ำและประคองให้เธอลงสระที่มืดมิดนี้ พอเท้าแตะสระ ภพรวบร่างของหนูที่ลงมาก่อนให้อยู่ในวงแขน หญิงสาวทำเช่นเดียวพร้อมเงยหน้ารับการจุมพิตอย่างดูดดื่มของภพ มือของภพเลื่อนไปตามแผ่นหลังและหยุดที่ก้นอันงอนงาม พร้อมขยำเบาๆ มันสร้างความเสียวให้กับหนูนาเพิ่มขึ้น ภพพาเดินไปขอบสระ และระดมจูบไปทั่วไปทั่วหน้า มือข้างนึงเลื่อนจากก้นที่งอนงามมาลูบคลำที่โคกหี ก่อนแหย่นิ้วเข้าไปทำเอาหนูนาสะดุ้ง พร้อมกับรู้ว่ามีอะไรบางอย่างที่อยู่ใต้น้ำมาโดนตัวเธอมือของเธอเอื้อมไปสัมผัสอย่างอัตโนมัติแล้วพบกับ ดุ้นที่พึ่งพาเธอไปสวรรค์ก่อนหน้านี้ ถึงหนูนาจะไม่เคยมีประสบการณ์เซ็กส์มาก่อน แต่เธอก็เรียนรู้ได้จากสังคมในปัจจุบันว่าต้องทำแบบไหน เธอเอามือไปจับแบบกล้าๆกลัวๆ พอสัมผัสกับท่อนขนาดใหญ่พอๆกับแขนของเธอแต่เธอก็แข็งใจจับและรูดไปมาอย่างช้าๆ ทำเอาภพที่กำลังไซร้ซอกคอของเธอเผลอครางออกมาเช่นกัน หนูนารูดควยของภพไม่หยุด ส่วนภพก็เอามือล้วงเข้าไปในรูหีของเธอเช่นกัน ทั้งคู่ต่างครางออกมาจนภพที่กลัวจะเสร็จคามือของหนูนาบอกให้เธอหยุดก่อน และภพจับหนูนาพลิกตัวยืนหันหลังให้แล้วเอามือเกาะที่ของสระ ภพบรรจงไซร้ไปตามติ่งหูและซอกคออันขาวผ่องสลับลงที่ไหล่เพื่อกระตุ้นความเสียวให้เพิ่มขึ้น ก่อนจะบอกไปว่า
"หนูนาจับขอบสระแน่นๆนะครับ"
เธอพยักหน้าตอบ ภพจับขาเธอทั้งสองข้างให้ลอยจากพื้นสระมาตรงเอว ก่อนค่อยๆดันควยเข้าไปในรูหีถึงจะพึ่งถูกภพเบิกทางมาสดๆร้อนๆ แต่มันยังแน่นอยู่ผสมกับความหนาแน่นของน้ำภพค่อยดันเข้าไปทีละน้อย โดยบอกให้หญิงสาวที่กำลังเกร็งตัวแน่นอยู่นั้นผ่อนคลาย จนดันเข้าไปสุด หนูนานั้นเจอบทรักแบบนี้เข้าไปมันสร้างความตื่นเต้นให้เธอและยิ่งเป็นการระเริงรักในสระว่ายน้ำกลางแจ้งด้วยยิ่งชายหนุ่มเริ่มกระเด้า หนูนายิ่งร้องครางออกมาพร้อมมือที่บีบเกร็งกับขอบสระเพราะกลัวหลุด เธอลืมความเขินอายทุกอย่างไปหมดเพราะเจอบทรักจากชายผู้ที่ช่ำชองในลีลารัก ส่วนภพทุกครั้งที่กระเด้าเข้าไปนั้น มันทำให้สำนึกว่าตัวเองทำไปเพราะความรักมากกว่าความใคร่ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านมือมา ภพยิ่งทำต่อหนูนาอย่างถนอม ทั้งเสียงลมเสียงคลื่นก็ไม่นำพาต่อบทรักของหนุ่มสาวคู่นี้จนภพได้พาหนูนาไปถึงจุดหมายอีกครั้ง หนูนานั้นแทบหมดแรงแทบจะยืนไม่ไหวแต่มีภพที่คอยประคองกอดเอาไว้ เธอกอดภพแน่นเอาหน้าซุกไปที่อก ความเขินอายกลับเข้ามาครอบงำ
"พี่ภพบ้า ใครมาเห็นเข้าจะว่ายังไงนี่"
"ใครจะมาเห็น"
ภพก้มลงไปหอมที่เรือนผมอีกครั้ง
"มีความสุขไหมครับ"
หญิงสาวไม่ตอบเอาแต่ซุกหน้าไปที่อก ภพประคองหนูนาขึ้นจากสระแล้วเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวทั้งคู่ก่อนประคองไปที่เตียง ก่อนจะหลับภพหอมแก้มหนูนาทั้งสองข้างอย่างแผ่วเบาแล้วทั้งคู่ต่างหลับไปใต้ผ้าห่มโดยที่ไม่สวมใส่อะไรทั้งคู่
ตอนเช้าหนูนาตื่นขึ้นมาด้วยความระบมและแสบแต่แล้วไม่เห็นภพ เธอมองไปรอบๆห้องก็ไม่เจอ แต่ไปกระดาษที่แปะไว้ที่กระจกโต๊ะเครื่องแป้ง โดยภพเขียนโน้ตไว้ว่า
"ตื่นแล้วโทรหาพี่ด้วยครับ จะได้ทานข้าวเช้าด้วยกัน"
เธอยิ้มให้กับกระดาษก่อนไปจัดการกับตัวเองจนเสร็จเรียบร้อย เธอยังไม่เก็บกระเป๋าแต่โทรหาภพทันที รอสายไม่นานภพบอกให้เธอมาหาที่ห้องทานข้าวหรือห้องพักผ่อนของภพ โดยให้หนูนาไปบอกเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์หรือโทรเรียกรถกอล์ฟให้มารับ พนักงานจะพามาภพที่ห้อง หนูนาเดินไปที่ตัวอาคารเพราะไม่ไกลเท่าไหร่ ก่อนที่จะไปตรงเคาน์เตอร์ แต่ด้วยความรู้สึกอะไรบางอย่างทำให้เธอเขินอายขึ้นมา เพราะเธอกลัวพนักงานพวกนี้รู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับภพ แต่จริงๆแล้วไม่มีใครรู้ พอเห็นพนักงานทำหน้าที่ตามปกติดูไม่มีลับคมใน เธอก็สบายใจขึ้น ก่อนที่หัวหน้าพนักงานต้อนรับจะพาเธอขึ้นลิฟท์และไปส่งที่หน้าห้องพร้อมเคาะประตูขออนุญาตก่อนพาเธอเข้าไปแล้วเดินออกมาทันทีหลังเจ้าของโรงแรมกล่าวคำขอบคุณ ก่อนที่ภพจะเดินพาหนูนาไปที่โต๊ะริมกระจก
"ว้าว พี่ภพ วิวตรงนี้สวยจังคะ"
"ห้องนี้พี่ไว้สำหรับเวลามาผ่อนคลาย หรือไม่ก็ใช้เป็นห้องประชุมแบบสบายๆนะครับ ใครจะกินจะดื่มจะนั่งตรงไหนก็ได้ระหว่างประชุม"
เธอมองวิวที่เห็นอย่างชื่นชมก่อนที่ผู้ชายที่เข้ามาอยู่ในหัวใจของเธอทั้งหมดแล้วจะถามว่า
"หลับสบายไหมครับ"
ภพถามระหว่างที่ทั้งสองนั่งลงบนโต๊ะ หนูนาไม่ยอมตอบแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วหันหน้าไปชมวิวภาพนอกเพื่อปิดบังอาการเขินอายของเธอเองก่อนที่มือของเธอจะถูกชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามเอามากุมไว้แล้วบอกมาว่า
"หนูนารอพี่หน่อยนะครับ พี่สัญญา"
เธอหันมาสบตาแล้วก้มหน้ารับคำโดยไม่กล้าพูดอะไรเพราะยังมีอาการอายอยู่ ภพเลยเปลี่ยนเรื่องหันมาชวนเธอทานอาหารที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทั้งคู่เปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น
"วันนี้มีโปรแกรมอะไรหรือเปล่าครับ"
"อ๋อไม่มีแล้วคะ ปล่อยฟรีครึ่งวันก่อนทยอยเดินทางกลับ"
"งานเมื่อคืนเรียบร้อยดีนะ"
"คะพี่ ลูกค้าสนุกมาก แถมสถานที่ก็เอื้ออำนวย"
"งั้นหนูนาก็ว่างนะสิครับ"
"ไม่เชิงคะพี่ คงต้องดูแลอยู่บ้างจนถึงสนามบินนะคะ"
แววผิดหวังออกมาทางสีหน้าของภพชั่วครู่ คิดแล้วก็ยิ่งสะท้อนใจเพราะย้อนไปไม่เท่าไหร่ เก้าอี้ที่หนูนานั่งจะเป็นที่นั่งประจำของคุณพ่อของภพ ที่จะมานั่งทานข้าวตรงนี้ตลอดเวลามาทำงานที่นี่ ทั้งสองพ่อลูกจะพูดคุยกันตลอดทุกเรื่องไม่เน้นเรื่องงานโดยคุณแม่มาด้วยแม่ของภพจะเป็นฝ่ายนั่งฟังพ่อกับลูกโต้แย้งกันในบางเรื่องที่คุยกันคิดแล้วภพก็สะท้อนใจกับสิ่งที่ย้อนไปไม่ได้ ทำให้ความเศร้าเข้ามาครอบงำจิตใจของภพอีกครั้ง แต่เจ้าตัวพยายามฝืนไม่ให้หนูนารู้ผ่านไปครู่ใหญ่มีโทรศัพท์ของหนูนาเข้ามาซึ่งลูกน้องของเธอโทรเข้ามา หนูนาซึ่งอิ่มพอดีเลยขอตัวภพลงไปข้างล่างชายหนุ่มเดินไปส่ง โดยบอกว่าถ้าหนูนาจะกลับให้โทรมาบอกด้วยหญิงสาวรับคำ ภพกลับไปทำงานพร้อมด้วยอาการปวดหัวจนหนูนาจะเดินทางกลับ ภพลงไปส่งที่รถ ท่ามกลางความสนใจของทีมงานบริษัทของหนูนา พร้อมด้วยสายตาที่อิจฉาจากแมว ที่ดูออกว่าภพให้ความสนใจหนูนามากกว่าเธอ เพราะที่ผ่านมาเธอพยายามจะติดต่อภพแต่ไม่เคยสำเร็จ ภพยืนส่งจนรถคันที่หนูนานั่งพ้นจากโรงแรมพร้อมกับบอกว่าภพกลับกรุงเทพพรุ่งนี้แล้วจะโทรไปหา ก่อนกลับขึ้นไปทำงานด้วยอาการปวดหัวที่ทวีขึ้น ภพตัดสินใจโทรหาหมอเบญทันที หมอเบญเมื่อทราบอาการแนะนำให้ภพพักผ่อนจะกลับไปที่คอนโดหรือนอนที่โรงแรมก่อน พรุ่งนี้กลับกรุงเทพให้ให้รีบไปหาเธอที่คลินิกทันที ภพทำตามคำแนะนำเรียกผู้จัดการโรงแรมมาสั่งงานก่อนกลับไปพักที่คอนโดทันที
วันต่อมาช่วงเย็นภพได้ไปหาหมอเบญที่คลินิกและหมอเบญ รู้ว่าภพเครียดมากจากเรื่องของงานหมอเบญจัดยาชุดใหม่ให้พร้อมบอกให้ภพกลับไปนอนพักที่บ้าน
"พักกับเบญไม่ได้หรือครับ"
คนไข้เริ่มอ้อน
หมอเอามือคนไข้สุดพิเศษมากุมพร้อมบอกว่า
"ได้คะ แต่เบญก็จะให้นอนเหมือนกันเบญอยากให้ภพพักผ่อน เบญให้ยานอนหลับไปด้วย นะคะคนดี กลับไปบ้านไปไปคุยกับคุณแม่คุยกับน้านีเล่นกับลูกน้องของภพ มันจะช่วยได้คะ เรื่องของเราเมื่อไหร่ก็ได้คะ เชื่อเบญนะ"
หมอคนสวยพูดพร้อมหอมแก้มคนไข้เพื่อเอาใจ ภพยอมรับคำสั่งแต่โดยดีสิ่งที่ทำให้ภพเครียดจนปวดหัวมีอยู่สองเรื่องคือปัญหาหัวใจที่ตัวเองไม่รู้จะแก้ยังไงดีกับเรื่องของหนูนาและหมอเบญยิ่งคิดนิงเครียดบวกกับเรื่องของงานเพราะภพมีปมอยู่ในใจว่ากลัวจะบริหารงานไม่ดีไม่เท่ากับพ่อที่เสียไปและพอมีคนสนใจจะมาร่วมลงทุนกับโรงแรมในเครือที่กระบี่ ภพยังไม่กล้าตัดสินใจเพราะกลัวคำครหาว่าขายสมบัติที่พ่อสร้างมาแล้วรักษาไม่ได้ยิ่งทำให้ภพทวีความเครียดมากขึ้น ภพไม่กล้าจะปรึกษาเรื่องนี้กับใครแม้กับผู้เป็นแม่แต่ภพเคยเอาปัญหาเรื่องไปคุยกับหมอเบญมาก่อนบ้างในการรักษาครั้งก่อนๆ ภพกลับไปพักผ่อนตามที่หมอแนะนำ ซึ่งทำให้อาการปวดหัวของภพบรรเทาลงเพราะทำตามคำแนะนำของหมอเบญ
ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างภพกับหนูนานั้นพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคู่ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้นรวมถึงเรื่องเซ็กส์ที่ภพปรนเปรอให้กับหนูนาอย่างเต็มที่ หนูนานั้นเข้าออกบ้านของภพบ้านได้สะดวกขึ้นแถมทำให้ผู้เป็นแม่ของภพนั้นชื่นชอบในตัวหนูนามากขึ้นยังไม่รวมไปถึงครอบครัวของหมอกุ๊กที่ภพได้พาไปให้รู้จักแล้ว รวมถึงทางบ้านของหนูนาที่เธอพาภพเข้าไปแนะนำให้รู้จักด้วยมีบางครั้งที่หนูนาจะแวะไปหาภพที่บริษัทซึ่งเหมือนการเปิดตัวกลายๆโดยที่เธอไม่รู้ว่าจะมีคนสองคนเจ็บปวดกับเรื่องนี้ คนแรกคือผึ้งที่อยู่ใกล้ชิดภพอยู่แล้ว ทั้งๆที่เธอรู้ตัวมาตลอดว่า เธอกับภพนั้นคงไม่มีทางที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ให้มากกว่าคู่ขาแน่นอน และที่ผ่านมาเธอก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรนอกจากเรื่องของเซ็กส์ถึงเธอจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วแต่เธอยังมีใจให้ภพไม่เสื่อมคลาย แต่ภพยังให้เกียรติเธอตลอดในฐานะของเลขา อีกคนคือหมอเบญเธอได้แต่รับรู้เท่านั้น หมอเบญยังรักษาภพอยู่และนอนกับภพตลอด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างภพกับหนูนาเธอไม่เคยถามภพเลยสักคำ และทำตัวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเหตุผลนะหรือ เธอรักภพจนหมดหัวใจแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเธอยอมรับได้แม้กระทั่งเรื่องที่เธอไม่สามารถจะมีลูกได้ เธอก็เล่าให้ภพฟังบนเตียงในคอนโดหรูของเธอหลังจากที่ทั้งพึ่งคู่ระเริงรักกันอย่างร้อนแรง ภพฟังจบกอดเธอแน่นเหมือนปลอบใจพร้อมกับพูดย้ำหลายๆครั้งว่า
"ไม่เป็นไร ภพจะดูและให้ดีที่สุดเท่าที่ภพจะทำได้"
พร้อมกับการจูบที่หน้าผากเธอเหมือนเป็นการยืนยัน แต่สิ่งที่ภพบอกไปนั้นมันกลับกลายเป็นการเพิ่มความเครียดให้กับเจ้าตัวเข้าไปอีกจนผ่านไปหลายวันหนูนาได้รับโทรศัพท์จากหมอกุ๊ก
"คะพี่กุ๊ก"
"หนูนาอยู่ไหนคะ"
"ออฟฟิตคะ"
"เอ่อ พี่มีเรื่องจะบอก ภพเข้าโรงพยาบาลนะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงอยู่กับภพอยู่กับพี่แล้ว พี่โทรมาบอกก่อน"
เธอฟังด้วยความตกใจหลังจากถามอาการแล้วรู้ว่าภพอยู่โรงพยาบาลที่หมอกุ๊กเป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการอยู่ พร้อมห้องที่ภพนอนรักษาตัวอยู่เธอรีบขับรถมาโรงพยาบาลทันที แล้วรีบขึ้นไปที่ห้องพักระดับ VIP เธอดูรายชื่อแล้วเคาะประตูพร้อมเข้าไปในห้องทันที ภาพที่เห็นคือภพนอนหลับอยู่บนเตียงและมีหมอกุ๊กกับพยาบาลที่กำลังปรับสายน้ำเกลืออยู่ หมอกุ๊กหันมามองเธอพร้อมยิ้มให้แล้วรับไหว้ก่อนบอกว่า
"ไม่ต้องห่วงจ๊ะ ไม่เป็นอะไรแล้ว ภพปวดหัวมากและแวะมาหาพี่ พี่เลยจับแอดมิดเลย"
"แล้วน้ำเกลือละคะ"
"วันนี้เจ้าตัวแทบจะไม่ได้กินอะไรพี่เลยให้น้ำเกลือและยาแก้ปวดด้วย"
หนูนาเดินเข้าไปชิดเตียงพร้อมเอามือคนไข้มาบีบเบาๆ หมอกุ๊กสังเกตดูตลอด และมองออกว่าผู้หญิงคนนี้คงรัก
น้องชายของเธอจริง ทำให้เธอตัดสินใจที่จะเล่าเรื่องบางอย่างของภพให้หนูนาฟัง
"หนูนา เชิญมาคุยกับพี่ที่ห้องก่อนดีกว่าคะ ปล่อยให้ภพหลับให้สบายก่อน"
แล้วหันไปทางพยาบาลก่อนบอกว่า
"ถ้าหมอเบญมาตรวจแล้วโทรบอกหมอด้วยนะ"
"คะอาจารย์"
พยาบาลรับคำสั่ง หมอกกุ๊กเดินนำหนูนาไปที่ห้องทำงาน แต่หนูนาคิดว่าทำไมต้องให้หมอเบญมาตรวจด้วยทั้งๆที่หมอกุ๊กดูแลอยู่แล้ว หนูนาได้ยินชื่อหมอเบญมา3-4 ครั้งแล้วจากปากของแม่ภพหรือไม่ก็ภพเอง แต่เธอไม่เฉลียวใจหรือสนใจถามว่าเป็นใคร พอเข้าไปในห้องหมอกุ๊กพาเธอไปนั่งที่โซฟาร์รับแขกแต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ของหมอกุ๊กดังขึ้นมาก่อนและหนูนาก็รู้ว่าเป็นแม่ของภพที่โทรเข้ามาถามและหมอกุ๊กก็ได้บอกอาการเหมือนกับที่บอกเธอและบอกด้วยว่าหนูนาอยู่กับหมอกุ๊กแล้ว แม่ของภพกำลังเดินทางมาที่โรงพยาบาล พอวางสายแล้วหมอกุ๊กถึงได้ลองถามถึงภพว่าเวลาอยู่กับหนูนามีอาการเป็นยังไงบ้าง หนูนาเล่าให้ฟังกับสิ่งที่เธอเห็นว่าภพดูปกติทุกอย่างมีช่วงหลังๆเวลาไปเที่ยวด้วยกันหรือมาเจอกัน พอเธอจะกลับหรือภพมาส่งเธอที่บ้าน ภพมีอาการเหมือนไม่อยากให้เธอไปเท่าไหร่ หมอกุ๊กนั่งฟังแล้วใคร่ครวญก่อนที่จะตัดสินใจเล่าอาการของภพให้หนูฟังว่าภพป่วยเป็นโรคอะไร
เพราะอยากให้หนูนารับรู้จะได้ช่วยกันดูแล หนูนาพอรู้ว่าภพป่วยเป็นโรคซึมเศร้านั้นเธอตกใจมาก พร้อมกับนึกย้อนไปว่าบางครั้งภพมีอาการเงียบๆไปจริงๆ ยิ่งถ้าพูดถึงพ่อภพจะดูเศร้าๆลงไปเมื่อเธอได้ฟังจนจบ ทำให้ความสงสารทวีขึ้นมาอีกก่อนที่จะบอกไปว่า
"คะพี่กุ๊ก หนูนาจะช่วยทุกอย่างที่หนูนาทำได้จนเต็มความสามารถของหนูนา"
หมอกุ๊กบีบมือหนูนาเบาๆแทนคำขอบคุณ ก่อนหน้านี้เธอรู้แล้วว่าน้องชายของเธอมีหนูนาเพิ่มเข้ามาอีกคนแล้วนอกจากหมอเบญแต่หมอกุ๊กไม่รู้ถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของหนูนากับภพ เธอไม่พูดอะไรเพราะเรื่องนี้เธอจะปล่อยให้น้องชายเธอตัดสินใจเองเพราะที่ผ่านมาเธอเข้าไปก้าวก่ายมากเกินไป จนวันนี้ภพได้ขับรถมาหาเธอพร้อมอาการที่ปวดหัวมากเธอเลยให้ภพนอนโรงพยาบาลตามคำแนะนำของหมอเบญที่โทรคุยกับภพตลอดก่อนที่หมอเบญที่ติดรักษาคนไข้อยู่จะมาช่วยดูอาการภายหลัง แล้วพยาบาลก็โทรเข้ามาที่โต๊ะทำงานของหมอกุ๊กเพื่อรายงานว่าหมอเบญมาแล้ว เธอจึงชวนหนูนาไปที่ห้องคนป่วยอีกครั้งและไปเจอแม่ของภพกับน้านีทั้งคู่ต่างทำความเคารพผู้อาวุโสและทักทายกันเล็กน้อยก่อนเดินไปทีห้องคนป่วย พอเข้าไปในห้องทุกคนเห็นหมอเบญกำลังคุยกับพยาบาลอยู่ หมอเบญหันมาทำความเคารพทุกคนและหมอกุ๊กเป็นคนแนะนำให้หนูนารู้จักกับหมอเบญ ทั้งคู่ต่างยิ้มให้กัน ก่อนที่หมอเบญจะบอกว่า
"คุณแม่กับพี่กุ๊กไม่ต้องห่วงคะ ภพปวดหัวเพราะความเครียดจริงๆอย่างที่พี่กุ๊กบอกไว้ เบญดูจากชาร์ทแล้วอาการไม่น่ามีปัญหาให้หลับสนิทสักคืนพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้คะ"
หมอเบญทำท่าจะพูดต่อแต่หยุดไปก่อน หมอกุ๊กเลยหันไปพยักหน้าให้พยาบาลออกไปก่อน แล้วบอกให้หมอเบญบอกอาการของภพต่อ หมอเบญมองหน้าหนูนานิดนึงหมอกุ๊กบอกว่า
"เบญพูดได้เลย หนูนารู้แล้วว่าภพป่วยเป็นอะไรพี่เป็นคนบอกเอง แล้วที่ปวดหัวมากนี่มันเกี่ยวกับโรคของภพด้วยหรือเปล่า"
หมอเบญยิ้มเล็กน้อยก่อนมองไปที่หนูนาแล้วอธิบายอาการของภพว่าไม่เกี่ยวกัน ส่วนสาเหตุที่ปวดหัวนั้นมาจากเรื่องงานในเรื่องที่จะมีคนมาลงทุนด้วยกับโรงแรมที่กระบี่ภพไม่กล้าตัดสินใจด้วยเหตุผลที่กลัวจะถูกครหาว่าดูแลสิ่งที่พ่อสร้างมาไม่ได้รวมถึงเรื่องการบริหารที่กลัวจะสู้พ่อไม่ได้มันเลยสะสมจนกลายเป็นความเครียดทำให้ปวดหัว เมื่อได้ฟังแล้วผู้เป็นแม่ก็หลั่งน้ำตาออกมา
"โธ่ภพ ลูกไม่น่าคิดมาก ลูกไม่รู้ตัวอีกหรือนี่ว่าใครๆก็ยอมรับลูกมานานแล้ว"
ก่อนที่ผู้เป็นแม่จะบอกว่าก่อนที่พ่อของภพจะเสีย งานทุกอย่างภพดูแลทั้งหมดมาตั้งนานแล้วจนใครๆก็ยอมรับแต่มันกลับมาเป็นปมในใจของภพเอง ระหว่างนั้นหนูนาแอบมองไปหมอเบญพร้อมชมว่าหมอเบญเป็นผู้หญิงที่สวยมากแต่สิ่งที่สะดุดตาของเธอนั้นคือสายตาของหมอเบญนั้นเวลามองไปที่ภพจะดูว่าห่วงใยเกินกว่าสายตาที่หมอมองคนไข้ทั่วๆไป หมอเบญก็เช่นกันเธอมีแอบมองไปที่หนูนาเช่นกันพร้อมชมในใจว่าดูสดใสน่ารัก ดูเหมาะสมกับคนไข้สุดพิเศษของเธอที่นอนหลับอยู่บนเตียง พอมั่นใจว่าภพไม่เป็นอะไรมากและได้รับการดูแลจากหมอถึง 2 คน ทั้งหมดจึงแยกย้ายกลับบ้านโดยที่ก่อนจะกลับทั้งหนูนาและหมอเบญมองหน้ากันก่อนยิ้มกันและหนูนาในฐานะที่เป็นผู้อ่อนอาวุโสกว่าได้ยกมือไหว้หมอเบญก่อน ทำให้หมอกุ๊กที่แอบมองอาการของสองสาวนี้อยู่โล่งใจที่ทั้งคู่ไม่มีอาการที่ดูจะไม่เป็นมิตรต่อกันเลย
หลังจากภพออกจาโรงพยาบาลในวันรุ่งขึ้น หมอทั้งสองคนแนะนำให้ภพไปพักผ่อน 2 อาทิตย์เป็นอย่างน้อยให้ห่างจากเรื่องงาน ภพเลยตัดสินใจเลือกเดินทางไปทวีปยุโรปกับแม่เพียง 2 คนเท่านั้น แต่ก่อนไปภพได้ไปนอนกับหนูนาแล้วหลังจากที่ภพจับเธอเย็ดในท่าด็อกกี้ ซึ่งตอนหลังหนูนาได้เรียนรู้ในเกมส์รักได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายใช้ปากหรือเป็นเริ่มก่อน เธอสนองตอบภพได้ค่อนดีและเธอลองไปสืบๆเรื่องของหมอเบญกับภพมาแต่เธอได้ข้อมูลไม่มากนัก แต่สิ่งที่เธอเห็นคือสายตาของหมอเบญที่มองภพนั้นมันชวนให้คิดอย่างดี ทั้งๆที่เธอระแวงผึ้งมากกว่า เพราะตั้งแต่เธอเริ่มเปิดเผยว่าคบหากับภพอยู่นั้น เวลาเธอเจอผึ้งสายตาของผึ้งมองมาที่เธอแบบไม่เป็นมิตรเหมือนเมื่อก่อนแต่การกระทำทุกอย่างเหมือนเดิม
"พี่ภพคะ"
"ครับ"
หนูนาถามขึ้นขณะที่นอนซบไปที่หน้าอกของภพ
"หนูนาพูดตรงๆนะคะเราไม่ใช่เด็กแล้ว หนูนาอยากรู้เรื่องของพี่กับหมอเบญนะคะ"
ทั้งๆที่ตกใจ ภพพยายามตั้งสติก่อนถามกลับไปว่า
"ทำไมหรือครับ"
"หนูนาดูออกนะว่า หมอเบญนะห่วงพี่มากกว่าคนไข้คนอื่นและอีกอย่างหมอเบญรักษาพี่มาได้ปีนึงแล้วด้วยยิ่งทำให้หนูนาคิด อย่าโกรธหนูนานะคะ "
ภพกอดเธอแน่นขึ้นก่อนที่จะตัดสินใจเล่าความสัมพันธ์ของตนเองกับหมอเบญให้ฟังและรวมไปถึงสาเหตุที่เครียดจนปวดหัวต้องเข้าโรงพยาบาลครั้งล่าสุด หนูนานั้นตั้งใจฟังตลอดจนจบ เธอก็ได้แต่ครุ่นคิดใจนึงก็รู้สึกโกรธภพที่ยังไม่เลิกความสัมพันธ์กับหมอเบญเมื่อมีเธอแล้ว แต่อีกส่วนก็เห็นใจในความรักของทั้งคู่และเธอมาทีหลังด้วย ส่วนภพเองก็คิดตำหนิตัวเองที่ไม่ควรเข้าไปผูกพันธ์กับหมอเบญให้ลึกซึ้งเกินไป มันเริ่มจากความเจ้าชู้ของตัวเองแท้ๆแล้วมันกลายเป็นความรักและพอมีหนูนาเข้ามา ภพก็ตกหลุมรักหนูนาอีกคนจนกลายเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้งอีกคน ถ้าหนูนาจะเร่งเร้าให้เลือกใครภพก็ตอบไม่ถูกในตอนนี้ แต่หนูนาฉลาดพอที่จะไม่พูดแบบนั้น เธอพอจะเข้าในชายหนุ่มที่เธอนอนซบอยู่และด้วยความรักของเธอที่มีให้ภพมันก็มากเกินกว่าจะไปอาการหึงหวงให้เห็นเหมือนในละคร
เธอเลื่อนตัวขึ้นไปตรงหน้าภพตาต่อตาประสานกัน สายตาของภพนั้นบอกได้ว่าเสียใจกับการกระทำของตัวเองแต่ก่อนที่ภพจะพูดอะไรเพิ่มหนูนาบอกว่า
"แล้วเราจะมาทางออกเรื่องนี้ด้วยกันคะพี่ภพ เราจะช่วยกันหาวิธีบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่นคะ"
แล้วหนูนาก้มลงไปจูบที่ปากของภพทันที ก่อนเลื่อนมาที่หัวนมทั้งสองข้างของชายหนุ่ม ภพรู้สึกตกใจกับกิริยาที่นึกว่าเธอจะโกรธแต่เธอก็ไม่มีทีท่าแถมยังมาปลุกอารมณ์ของตนเองอีก แล้วภพก็ครางออกมาเมื่อควยที่อ่อนปวกเปียกและยังเลอะไปด้วยคราบน้ำกามของทั้งคู่ ถูกปากอันอ่อนนุ่มและลิ้นของหนูนาไปตวัดครอบปลุกอารมณ์อีกครั้งและมันได้ผลจนควยของภพลุกผงาดอีกครั้ง ก่อนที่หนูนาจะเอาโคกหีของตัวเองมาคร่อมและเป็นฝ่ายโยกตัวไปมาเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น ทั้งๆที่ใจเธอร้อนเป็นไฟ แต่เธออยากจะใช้วิธีนี้เพื่อบรรเทาอารมณ์ของตัวเอง จนในที่สุดเธอก็มานอนหายใจหอบๆบนตัวคนรักของเธอ
ช่วงเวลาที่ภพไปพักผ่อนที่ยุโรปกับแม่ หนูนาได้ตัดสินใจอะไรบางอย่างก่อนที่จะไปหาหมอเบญถึงคลินิก ทำเอาหมอเบญตกใจอยู่เหมือนกัน เธอเชิญหนูนาไปที่ห้องที่เธอใช้รักษาภพก่อนที่ทั้งสองสาวจะนั่งเปิดใจกันทั้งหมด ทำให้หนูนารู้สึกเห็นใจในความรักของหมอเบญมากและหมอเบญก็ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากภพเลยสักอย่างรวมถึงไม่เคยแสดงความเป็นเจ้าของทั้งๆที่เธอมีสิทธิ ส่วนหมอเบญนั้นก็เข้าใจถึงความรู้สึกของหนูนาเป็นอย่างดี และชื่นชมในสิ่งที่เธอทำในวันนี้ เพราะตอนแรกหมอเบญนึกว่าหนูนาจะมาอาละวาดแต่ไม่ใช่จนในที่สุดทั้งสองสาวต่องกอดกันและร้องไห้หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างได้เปิดใจและรู้ว่าทั้งคู่ต่างรักภพไม่น้อยกว่ากัน และทั้งคู่ต่างรอวันที่ภพกลับมาโดยหมอเบญจะเป็นบอกเองถึงเรื่องที่ทั้งคู่ได้คุยกันวันนี้เพราะภพต้องมารักษาตามนัดพอดี จนถึงวันนัด ภพมารักษาตามปกติด้วยหน้าตาและจิตใจที่ดีขึ้นทั้งๆที่ตัวเองยังคิดไม่ตกเรื่องของหมอเบญกับหนูนาแล้วทุกอย่างมันเหมือนเดิม พอตรวจอาการเสร็จหมอกับคนไข้ต่างไปรักษากันตัวต่อตัวที่คอนโดของหมออีกครั้ง หลังจากเริงรักกันจนหมดยกที่ 2 ให้สมกับที่ไม่ได้เจอกันนาน
หมอเบญได้เป็นฝ่ายพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ของภพผู้หญิงคนอื่นๆที่ภพทำตามคำขอของเธอที่ภพได้เลิกมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงเหล่านั้นตามคำขอร้องของเธอ และเรื่องของภพกับหนูนาที่เธอรู้มานานแล้ว แต่เธอไม่อยากบังคับให้ภพต้องเลือกว่าจะเลือกใครกัน ถ้าเป็นแบบนั้นจะมีแต่คนเจ็บและคนที่เจ็บที่สุดคือภพ ที่เธอทั้งคู่ต่างรักจนหมดหัวใจจนหมอเบญพูดว่า
"ภพขา เบญรู้คะว่าเบญนั้นจะทำหน้าที่แม่ให้กับลูกของภพไม่ได้ เพราะเราก็รู้กันดีว่าเบญนั้นมีลูกไม่ได้ แต่คุณแม่ของภพอยากมีหลานสักวัน ภพต้องแต่งงานคะ เบญรู้ แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่ใช่เบญแน่นอน แต่ผู้หญิงที่จะเคียงข้างกับภพได้อย่างเหมาะสมที่สุดคือคุณหนูนา ที่จะยืนคู่กับภพในสังคมได้อย่างมีหน้ามีตาทั้งคู่ ตอนภพไปยุโรปเราทั้งคู่ได้คุยกันแล้วคะ เบญจะไม่ยืนคู่กับภพในสังคมคะ แต่เบญจะยืนอยู่ข้างหลังคะ"
"เบญนี่หมายความว่า"
"คะเราทั้งคู่ไม่อยากเสียภพทั้งคู่ เราตกลงกันได้ ว่าคุณหนูนาจะเป็นคนที่ยืนอยู่ข้างภพคะ เบญยอมคะยอมที่ยืนข้างหลังไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่ เบญไม่อยากเสียภพและเราทั้งคู่ต่างก็รู้ว่าภพก็เสียเราทั้งคู่ไม่ได้เหมือนกัน"
ภพกอดหมอเบญแน่น ทั้งมีความรู้สึกขอบคุณความมีน้ำใจของทั้งสองของคน และความละอายที่ตัวเองเป็นคนก่อปัญหาและหาทางแก้ไม่ได้จนผู้หญิงทั้งคู่ต้องมาหาทางออกให้ด้วยการเสียสละของทั้งสองฝ่าย คืนนั้นแม้หมอเบญจะหลับสนิทด้วยความโล่งใจในสิ่งที่ตัวเองพูดและยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคตที่ใครๆอาจเรียกเธอว่าเมียน้อยแต่เป็นสิ่งที่เธอยอมทั้งๆที่ตอนแรกเธอจะเป็นฝ่ายยอมถอยออกจากภพ ให้เหลือแค่ความเป็นหมอกับคนไข้เท่านั้นแต่ด้วยความรักรวมถึงที่หนูนาบอกว่าเธอเป็นฝ่ายมาถึงก่อน จนหนูนาจะเป็นฝ่ายถอยเองแต่หมอเบญก็พูดว่าภพนั้นก็รักหนูนาเช่นกัน ถ้าเสียไปคนใดคนหนึ่งภพคงจะช้ำใจขนาดหนักดีไม่ดีจะเป็นการสูญเสียของทั้งสามคน ทั้งคู่เลยหาทางออกโดยวิธีนี้โดยไม่แคร์ต่อสังคมซึ่งหมอเบญนั้นจะยอมรับสภาพ ซึ่งหนูนานั้นซึ้งน้ำใจของหมอเบญมาก
ส่วนภพนั้นนอนไม่หลับจนเช้า หลังจากที่ภพเข้าไปทำงาน ครุ่นคิดอะไรอยู่นานพอสมควรบางครั้งก็หยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาหนูนาแต่ก็ไม่โทร จนช่วงบ่ายๆ ภพตัดสินใจกับเรื่องที่ตนเองสร้างปัญหาขึ้นว่าจะต้องหาทางแก้แบบไหนจึงเรียกผู้อำนวยการฝ่ายบัญชีกับฝ่ายกฎหมายเข้ามาเพื่อปรึกษาบางเรื่องจนได้คำตอบเป็นที่พอใจแล้ว ภพได้แจ้งทั้งคู่ให้รีบไปตามสิ่งที่ภพบอก ก่อนที่จะโทรหาหนูนาบอกว่าจะไปรับทานข้าวเย็นด้วยซึ่งเธอตอบรับด้วยความยินดี และเธอรู้ด้วยว่าหมอเบญคุยกับภพไปเรียบร้อยแล้วเพราะหมอเบญโทรมาบอกเล่าให้ฟังเอง
ช่วงเวลาค่ำในห้องพักโรงแรมหรูแห่งหนึ่งกลางกรุง หนูนาที่นั่งอยู่บนตักภพบนโซฟาร์ทั้งคู่ได้พูดกันถึงเรื่องความสัมพันธ์ที่ผ่านมาซึ่งภพเป็นฝ่ายรับผิดทุกเรื่องและเรื่องของหมอเบญ ซึ่งหนูนาบอกว่าหมอเบญเป็นฝ่ายยินยอมทุกอย่างทำให้เธอรักและนับถือน้ำใจของหมอเบญมาก ภพได้แต่นิ่งไปสักครู่ก่อนจะบอกว่า
"พี่ตัดสินใจว่าจะตอบแทนหมอเบญถึงมันจะชดเชยได้ไม่มากเท่าไหร่ในความเสียสละของเบญ แต่เบญต้องมีหลักประกันมั่งคงในอนาคต และสังคมต้องไม่กล้านินทา พี่ตัดสินใจที่จะโอนหุ้นของกิจการให้เบญ 300 หุ้น และตั้งเบญเป็นที่ปรึกษาของบริษัทมีเงินเดือนให้เดือนละ200,000 "
"แล้วพี่บอกพี่เบญหรือยังคะ"
"ยังครับ แล้วหนูนาว่ายังไงครับ"
เธอหอมแก้มภพก่อนบอกว่า
"เห็นด้วยคะ หนูนายอมรับการตัดสินใจของพี่คะ"
"งั้นเรื่องของเรา"
"ว่าไงคะ"
"แต่งงานกันเหอะ พี่จะได้ไปบอกกับแม่และพ่อแม่ของหนูนา"
"บ้า ใครเค้าขอกันดื้อๆแบบนี้"
ทั้งความตกใจและดีใจที่จู่ๆภพขอเธอแต่งงานโดยไม่ตั้งตัวทำให้เธอพูดไปแบบนี้
"ก็พี่นี่ จะไปขอแบบโรแมนติคเหมือนคนอื่นคงไม่ใช่นะ ว่ายังไงครับ"
"ไม่รู้"
"ไม่ตอบงั้นต้องใช้วิธีนี้"
ภพรวบร่างบนตักก่อนอุ้มไปที่เตียง หลังจากนั้นไม่นานร่างกายทั้งคู่ต่างเปลือยเปล่าต่างฝ่ายต่างตักตวงความสุขให้กันและกันอย่างดี หลังจากนั้นทั้งคู่ได้ฤกษ์แต่งงานซึ่งงานมันต้องใหญ่ตามฐานะทางสังคมของทั้งคู่แม้ระยะเวลานั้นทอดไปอีกหลายเดือนก็ตาม ยิ่งทำให้ผึ้งรันทดใจมากขึ้น แต่เธอก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนแรกเธออยากจะลาออกแต่ภพขอร้องไว้ เธอเลยยอมทำงานต่อแต่แล้วเธอก็แจ้งกับภพว่าเธอจะแต่งงานกับแฟนที่คบกัน ซึ่งผึ้งคิดว่าน่าจะเป็นสิ่งที่ชดเชยทดแทนกันได้ และเธอตัดสินใจแต่งก่อนงานของภพกับหนูนา 1 เดือน ซึ่งภพยินดีและรับเป็นเจ้าภาพงานแต่งให้ โดยค่าใช้จ่ายสถานที่และงานเลี้ยงภพออกให้หมด เพื่อตอบแทนให้กับเธอตอนแรกภพอยากให้ผึ้งไปจัดงานเลี้ยงแต่งงานที่ภูเก็ต แต่ติดขัดในหลายๆเรื่องเลยเลือกจัดในกรุงเทพฯซึ่งภพเลือกโรงแรมระดับ 6 ดาวให้ และไม่มีใครรู้ว่าก่อนวันแต่ง 2 วัน ว่าที่เจ้าสาวกับเจ้าภาพงานแต่งยังไปโขยกกันเพื่อเป็นการอำลาซึ่งภพจัดให้เต็มทั้งสองรู แต่ผึ้งคิดว่ามันไม่ใช่ครั้งสุดท้ายเธอจะพยายามหาโอกาสมาเย็ดกับภพอีกให้ได้
แล้วงานแต่งของภพกับหนูนาก็ผ่านไปด้วยดี ทั้งคู่วางโปรแกรมไปฮันนีมูนที่สวิตฯแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าหมอเบญได้บินไปล่วงหน้า ทั้งสามคนนั้นพักที่ห้องสูทเดียวกันของโรงแรมหรู แล้วร่างงามอันเปล่าเปลือยของสาวทั้งสองคนนอนคู่กันบนเตียงหลังใหญ่โดยมีร่างของภพที่เปลือยเช่นกันคร่อมอยู่ข้างบนพร้อมกับโคกหีที่โหนกนูนพอๆกันของทั้งคู่ปรากฏต่อหน้าภพ ก่อนที่ภพจะบรรจงดูดสลับเต้าของทั้งสองสาวไปมา แรกๆทั้งคู่ก็เขินอายกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแต่แล้วอารมณ์ที่ถูกปลุกจนเตลิดและบรรยากาศที่แสนโรแมนติคของสวิตฯทำให้ทั้งคู่ต่างละความอายมานอนเคียงข้างกันบนเตียง โดยมีสามีของทั้งคู่โลมเร้าร่างทั้งคู่สลับไปมา จนทั้งสองสาวต่างเริ่มครางกันออกมาแล้วยิ่งส่งเสียงหนักเข้าไปใหญ่เมื่อรูหีของทั้งสองคน ถูกภพใช้นิ้วล้วงเข้าไปพร้อมๆกัน จนภพเปลี่ยนมานอนหงายทั้งคู่ต่างลุกขึ้นนั่งก่อนสบตากันและช่วยกันไปเล็มเลียควยของภพโดยที่ เจ้าตัวไม่ได้บอกอะไร เป็นฝ่ายภพที่ครางออกมาบ้างเมื่อเจอกับลิ้นและปากของภรรยาทั้งคู่ที่ต่างสลับกับอมควยและเลียไปที่ลูกกระโปก ไปมา
จนภพครางไม่หยุดแล้ว ก่อนที่หนูนาจะยอมสละให้กับหมอเบญที่เธอถือเป็นพี่ขึ้นคร่อมกับควยของภพก่อนหนูนาบรรจงหอมแก้มทั้งสองข้างของหมอเบญ แล้วเธอถึงมาเล็มเลียกับหัวนมของสามีจนเธอทนไม่ไหวเมื่อได้ยินเสียงครางและเสียงกระทบกับของโหนกเนื้อ หนูนาจึงมานั่งคร่อมที่ปากของภพก่อนให้สามีของเธอลงลิ้นให้ที่โคกหีของเธอ จนหมอเบญไปถึงจุดหมายพร้อมกับภพ หนูนาปล่อยให้ภพเลียหีจนเธอถึงเช่นกัน แล้วทั้งสองสาวต่างมานอนกอดภพกันคนละด้านแต่ หนูนายังไม่อิ่ม เธอเริ่มใช้ปากปลุกควยของภพให้แข็งอีกครั้งโดยที่หมอเบญร่วมมือด้วยจูบที่ปากของภพกับดูดหัวนมทั้งสองข้างของภพ จนควยของภพแข็งขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่หนูนาจะถูกจับนอนหงายและภพเย็ดเธอด้วยการเอาขาของเธอมาพาดบ่าโดยที่หมอเบญเป็นฝ่ายนั่งดูอยู่ใกล้ๆจนหมดแรงไปด้วยกันทั้งสามคน ซึ่งมันเป็นการฮันนีมูนที่แสนสุขของทั้งสามคนและภพก็แบ่งปันความรักให้กับภรรยาทั้งคู่เท่าๆกัน
ผ่านไปปีเศษเด็กสาวที่กำลังเริ่มโตเดินจูงมือคุณพ่อในโรงพยาบาลที่แม่ของเธอมีตำแหน่งระดับสูงก่อนที่จะหันไปถามคุณพ่อด้วยความไม่มั่นใจว่า
"คุณพ่อขา แล้วน้าภพจะรักน้องมายเหมือนเดิมหรือเปล่าคะ"
"แล้วน้องมายรักน้องที่มาใหม่หรือเปล่า"
"รักสิคะ"
"งั้นน้าภพก็รักหนูยิ่งกว่าเดิมแน่นอนลูก เพราะหนูนะเป็นขวัญใจของน้าภพกับน้าหนูนาอยู่แล้วไม่มีใครมาแทนน้องมายได้อยู่แล้วละ"
ผู้เป็นพ่อพูดปลอบลูกสาว เพราะดูเหมือนยังสองจิตสองใจอยู่ แต่เมื่อเข้าไปในห้องพักคนไข้ ท่าทีของเด็กน้อยเปลี่ยนไปเป็นดีใจที่เห็นร่างสีชมพูที่ยังหลับอยู่และอยู่ในอ้อมกอดของแม่เธอที่ยื่นมาให้ดู
"น้องมายได้น้องชายจ๊ะ ดีใจไหม"
ใบหน้าของเด็กน้อยแสดงความดีใจอย่างสุดขีดก่อนไปหันไปมองหน้าน้าภพที่ยืนอยู่ข้างเตียง
"น้องชายของน้องมายไงครับ น้องมายอยากมีน้องมานานแล้วไม่ใช่หรือนี่ไงน้องชายของน้องมาย"
เด็กหญิงพยักหน้าอย่างดีใจพร้อมรอยยิ้มก่อนที่ผู้เป็นพ่อของน้องมายจะรับหลานชายจากภรรยามาอุ้มแล้วถามถึงใครต่อใคร ซึ่งภพบอกว่ากำลังเดินทางมารวมถึงหมอเบญที่กำลังรีบมาดูหลานตัวน้อยด้วย แต่ทั้งภพและหนูนาที่นอนอยู่บนเตียงสบตากันซึ่งทั้งคู่ต่างรู้กันว่าจะให้ลูกของตนเรียกหมอเบญว่าแม่ด้วย
จบลงอย่างสวยงาม
ชื่นชมในฝีมือ ขอบคุณในน้ำใจ
ขอบคุณมากๆครับ ::Thankyou::
จบแล้วน่าเสียดาย อ่านเพลินดี สนุกจนต้องติดตาม ภพรัก
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ
จบแบบหวานซึ้งกินใจมากๆๆครับ
ไม่ใช่แนว แต่อ่านจนจบเลย
ขอบคุณครับ
นั่งนึกไปอ่านไปเอ้ ตะจบยังไงวะพอจบปุ๊ป อ้าวลงตัวเฉย ขอบคุณสำหรับผลงานครับ
จบแบบมีความสุขจนคนอ่านอิจฉากันเลยสนุกมากครับขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ จบแบบมีความสุขลงตัวมากครับ
จบลงด้วยดี ขอบคุณครับ
เขียนมาให้อ่านอีกนะครับ
มีความสุขสุดๆโดยเฉพาะภพ
ขอบคุณมากครับ จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งมาก ๆ ขอบคุณมากครับคุณ twintower รอติดตามเรื่องต่อไปครับ
จบได้อย่างสวยงาม และซาบซึ้งมาก
รอติดตามผลงานต่อๆไปครับ
ขอบคุณมากๆ
จบแบบมีความสุข น่าอิจฉา ครอบครัวที่อบอุ่น ขอบคุณมากครับ
จบแล้ว เหมือนเป็นบทสรุป ที่เรียบง่ายและได้อารมณ์มากๆ ประทับใจในหนูนาและหมอเบญทีาเข้าใจภพ ประทับใจคุณผึ้งเลขา ที่เจ้านายชอบเลี้ยงไส้กรอก ผมว่าเจ้านายหลายคนเคยเลี้ยงไส้กรอกเลขา ว่าจะลองหาโอกาสเลี้ยงไส้กรอกเลขาบ้าง แต่วันนี้ต้องไปเลี้ยงไส้กรอกเมียซะแล้ว ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ และขอติดตามในเรื่องต่อไป
ได้ความรักสาวสวยหลายคนไปครอง แถมจัดการได้ลงตัวอีก ภพนี่โชคดีในความรักจริงๆ เลยครับ ขอบคุณมากครับ
จบได้แบบหวาน ๆ น่ารักดีครับ เป็นเรื่องรักที่มีให้ลุ้นเพียงว่าจะลงเอยได้แบบไหน สนุกแฮบปี้ดีงามครับ
::JubuJubu::จบได้สวยงามมาก ขอบคุณผู้แต่งครับ
ผลงานเรื่องนี้ สุดยอดจริงๆครับ ประทับใจมาก ขอบคุณท่านผู้เขียนครับ
งานนี้ภพคงหายปวดหัว แต่อาจไปปวดอีกหัวหรือไม่ก็เข่าอ่อนแทน แถมแม่เลขายั่วสวาทก็ยังจ้องงาบเป็นอาหารเสริม ดีแล้วครับที่จบแบบนี้ ตอจแรกนึกว่าภพจะตายซะอีก โดนแม่เลขาสาวเล่น เอ๊ย อาการปวดหัวเกิดจากโรคร้ายอะไรงี้ ขอบคุณครับ
จบได้ดีมากเลยครับเป็นบทสรุปของความรักและความเข้าใจที่สุดๆ
จบได้สวยครับ เรื่องนี้ไม่หวือหวา แต่ทำน้ำตาคลอเลย ขอบคุณมากๆ ครับ
แฮปปี้เอ็นดิ้งซะด้วย
เห็นที ข้อความที่ว่า เมียสองต้องห้ามเห็นจะไม่เป็นความจริงซะแล้ว ยอดจริงๆนายภพ
แฮปปี้เอ็นดิ้ง ไม่งั้นคงสงสารหมอเบญ อย่างนี้ก็ดีแล้วครับ ขอบคุณครับ
Happy Ending ทั้งหนูนาและหมอเบญ
หวานละมุน อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความรัก ความเข้าใจ ถ้าขยายเนื้อเรื่อง เพิ่มปม เพิ่มบทชิงรักหักสวาทอีกซักก็เป็นนิยายเรื่องยาวได้เลยนะครับ
ส่วนบทนี้มีที่อยากพูดถึงคือ หมอเบญครับ หัวใจเธอน่ากราบมาก ::Thankyou:: อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะมีหักมุมตอนจบรึเปล่า แต่สุดท้ายก็แฮปปี้..ปี้ ปี้ ปี้
อ่านตอนจบแบบ งง เล็กน้อยต้องกลับไปอ่านอีกรอบว่าน้องมายคือใครครับ
ขอบคุณครับ
Happy ending สองภรรยา หนึ่งสามี
ประทับใจเรื่องนี้มากครับ