เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใด ก่อนเข้านิยายขอมอบเพลงนี้แด่พระเอกของเรื่องผู้กลัวเมียจับใจ
VIDEO (//http://)
บทที่8
 
ความร้อนระอุราวกับถูกเหล็กแดงนาบเข้ากลางหลังทำให้ผมสะดุ้งตัวเกร็ง ใบหน้าบิดเบี้ยวแต่แม่สาวผมทองตรงหน้าไม่ทันได้เห็นอาการแปลกประหลาดจากการดูดพลังอักษรของผมเพราะเธอกำลังถูกจุดสุดยอดถาโถมเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง กว่าทุกอย่าจะสงบลงผมก็นอนหอบแผ่วอยู่บนร่างเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ร้ายกาจจริงๆ มิน่าคนไม่ชอบการมีอะไรผูกมัดอย่างอเล็กซ์ถึงได้หยุดที่คุณ ทำเอาฉันอยากท้องกับคุณไปวูบนึงแน่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันฝังยาคุม เรื่องท้องสบายใจได้ เพราะงั้น...อีกรอบมั้ย"
"เท่าที่คุณต้องการเลย"ผมกระซิบยิ้มๆ "แต่น่าเสียดายนะ คุณสวยขนาดนี้จริงๆผมอยากได้เป็นแม่ของลูกมากกว่าคู่นอนชั่วคราวซะอีก"
"ไปปากหวานกับอเล็กซ์เถอะ ฉันไม่หลงกลหรอกนะ อยู่โสดๆแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะไปไหนก็ได้ นอนกับใครก็ได้ ลูกก็ไม่ต้องเลี้ยง ยังไงฉัรก็คงไม่ยอมสละโสดง่ายๆแบบยัยอเล็กซ์แน่"
"จ้า"ผมหอมแก้มเธอ ไม่คิดซีเรียสอยู่แล้วเพราะผมไม่อยากบังคับฝืนใจใครให้ท้องด้วย ยิ่งกับคนที่ไม่อยากท้องผมจะไม่บังคับเด็ดขาด แต่ถือว่าอเล็กซานดร้าเป็นข้อยกเว้นเพราะเธอทำให้ผมของขึ้นได้ไม่หยุดจริงๆและเธอก็ติดลูกง่ายซะจนแม้แต่ผมยังตกใจด้วย ถ้าจะให้พูดตรงประเด็นก็คือแม่พันธุ์ดีๆนี่เองแหละ "ไปสนุกต่อในห้องสตูกันดีกว่า"
...ไบร์สคุกเข่าโก่งก้นหลับตาคราง รอยยิ้มน้อยๆผุดพราวไม่ขาด เจมส์ยืนเข่าอยู่ในหว่างขาโยกตัวส่งควยเข้าไปท่องในรูรักสองมือจับสะโพกผายอวบอิ่มน่าชม
"เป็นยังไงบ้างที่รักบรรยากาศเหมือนกำลังเล่นหนังโป๊อย่างนี้"
"โอววว ตื่นเต้นพิลึกเลย คุณนี่ช่างหาสถานที่จริงๆนะ...อา...อูย...ลึกจัง ตอนจะสุดกดเข้าไปทั้งแท่งนะ มันเสียวมากเลย โอว!!พระเจ้า!!!"
ผมจับนมเธอบีบแน่นสโตกยาวๆแรงๆจนกลีบเนื้อปลิ้นมาทางด้านหลัง กดท่อนเอ็นพรวดเดียวเข้าไปจนมิดด้าม ไบร์สแหงนหน้าคราง ในห้องมีกระจกอยู่ตรงหน้าพอดีทำให้เธอเห็นภาพชายหนุ่มรูปร่างสันทัดอย่างผมกำลังขึ้นขี้กระเด้าเย็ดทางด้านหลัง สาวสวยมองหน้าตัวเองในกระจก ดูตัวเองโดนผมคร่อมควบซอยแบบไม่ยั้ง เธอคงมีอารมณ์มากเพราะทั้งร้องครวญคราง ทั้งส่ายสะโพกรับควยอย่างเร่าร้อน ผมเองเมื่อเห็นภาพตัวเองกำลังควบขี่บนหลังสาวนัยน์ตาสวยพร้อมกระเด้าควยเข้าออกในหอยจนทำให้เธอร้องครวญครางมันช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจที่สุด แต่จู่ๆสายตาผมก็เห็นตัวเองในกระจกกลับโปร่งใสมองทะลุได้ถึงด้านหลังอยู่วูบหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ผมสะบัดหัวมองภาพในกระจกอีกครั้งแต่มันกลับมาเป็นปกติตามเดิมไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิด
...ตาฝาดมั้งเนี่ย...
"อูยยย อย่าแกล้งโยกช้าสิ จะขาดใจอยู่แล้ว มีอะไรก็ใส่มาเถอะ!!"เสียงร้องดึงสติผมให้กลับมาสนใจร่างสาวต่างชาติตรงหน้าอีกครั้ง ผมเลิกสนใจกระจกทันที ก้มลงเลียหลังเธอพร้อมขยำนมทั้งสองข้าง กระหน่ำซอยควยเข้าออกในหีสาวรุ่นใหญ่จนรู้สึกว่ากำลังใกล้จะออกแล้ว
"เร็วๆ...แรงๆ...อย่าหยุด ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ที่รัก ผัวจ๋า ผัวจ๋า โอว อะ อะ อะ อู๊ววววววว แตกแล้ว" เธอร่างกระตุกเป็นช่วงๆ ผมเองก็ระเบิดน้ำอสุจิเข้าไปในรูรักช่วงที่เธอกำลังถึงพอดี เราสองคนกระตุกแข่งกัน เสียงหอบหายใจดังระงมไปทั้งห้อง ผมค่อยๆชักควยออกจากหอยสาวตาน้ำข้าวเสียงดังบ๊วบ รูหีแดงแจ๋ค่อยหุบลงมีน้ำอสุจิขาวข้นผสมกับน้ำเสียวของเธอ ไหลออกมาจากร่องรักเป็นทางลงมาตามง่ามขาลงสู่พื้น ผมมองภาพนี้อย่างภูมิใจ พลิกตัวคู่ขาสาวให้นอนหงายก้มจูบท้องน้อยขึ้นมาถึงเรียวปากแดงเรื่อตามธรรมชาติ
"ถ้าคิดจะมีลูกเมื่อไหร่มาบอกผมนะ ผมอยากช่วย"
"...ถึงตอนนั้นฉันคงให้สามีตัวจริงทำให้ดีกว่า ขืนมีลูกกับคุณลูกได้โตมาเจ้าชู้เหมือนพ่อแน่"ไบร์สส่ายหน้ายิ้มๆส่งสายตาร้อนแรงมาราวกับว่าเธอยังต้องการผมอยู่อย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย
"เรื่องนี้ค่อยคุยกันทีหลังก็ได้ ตอนนี้ผมชักจะสนใจวิธีทำลูกมากกว่ามีลูกกันแล้วสิ"
"นี่ ตื่น ตื่นได้แล้วนะ!!" เสียงปลุกของอเล็กซานดร้าดังอย่างต่อเนื่องพร้อมกับการเขย่าตัวไม่ยอมหยุด ผมงัวเงียลุกขึ้นนั่งในสภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่นักเพราะเมื่อคืนดันจัดสาวรุ่นพี่ของเธอซะหนักทำให้ตอนนี้แม่สาวทรงโตมองผมเคืองๆเลยทีเดียว "รู้งี้ไม่น่าให้สนุกกับไบร์สหรอก ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เครื่องขึ้นตีห้าครึ่ง ไปส่งด้วย"
"จ้า"ผมลุกขึ้นหาวหวอดไปที เหลือบมองดูนาฬิกายังคงตีสี่อยู่เลยไม่เร่งเท่าไหร่ "อาบน้ำรึยัง ไปอาบด้วยกันมั้ย"
"ไม่ดีกว่า มันตั้งขนาดนี้ขืนไปอาบด้วยคงตกเครื่องแน่"เธอมองเอ็นเนื้อแข็งชี้ของผมยิ้มๆ "ยังไม่พออีกเหรอ เพิ่งเคยเห็นคนที่เล่นกับพี่ไบร์สแล้วยังตั้งอยู่เลยนะเนี่ย"
"เมื่อคืนแค่เบาะๆน่ะกลัวจะเหนื่อยจนตื่นไม่ไหว"
"ค่า!! เอาเถอะๆ ไปอาบน้ได้แล้ว เดี๋ยวฉันปลุกไบร์สเอง"
อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมก็อยู่บนท้องถนนกับสาวๆอีกสองคนด้านหลังรถ ยังดีที่รถไม่ติดมากแถมสนามบินก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่เลยขับรถไปได้สบายๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีรถยนต์ของเหนิงถึงมาจอดสนิทในลานจอดรถของสนามบิน ผมรีบขนกระเป๋าสัมภาระไปให้อเล็กซ์ รู้สึกใจหายไม่น้อยที่เมียสาวคนสวยกำลังจะจากไป
"เฮ้อ..."
"เป็นอะไร หนักเหรอคะ ให้ฉันช่วยถือมั้ย"อเล็กซ์หันมาจากที่คุยอยู่กับไบร์สด้วยภาษาอังกฤษแบบไฟแลบ
"เปล่าๆ แค่คิดว่าคุณจะไปก็เหงาแล้วน่ะ"ผมบอกไปตรงๆ
"โอ๋ๆๆ มานี่มาสามีสุดที่รัก ให้ฉันกอดปลอบนะ"เธอรั้งผมเข้าไปกอดแน่นกลางสนามบินทำเอาผมหน้าชา หันมองรอบๆ ยังดีที่เหมือนจะไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ แถมในเวลานี้คนยังบางตามากด้วยเลยไม่ค่อยมีใครสนใจเรานัก "ฉันไปก็คงคิดถึงคุณแย่ แต่จะให้หนีงานบินกลับมาหาได้อีกคงนาน...เอาอย่างนี้ ถ้าอยากไปหาเมื่อไหร่โทรมาหานะ เดี๋ยวออกเงินให้ไปหาถึงที่โน่นเลย แถมจะส่งคนไปรับที่สนามบินด้วย โอเคมั้ยคะ"
"มันก็โอเคแหละ แค่ผมรู้สึกใจหายเท่านั้นเองที่ไม่มีคุณอยู่แล้ว"
"ฮ่ะๆๆ เดี๋ยวยุ่งอยู่กับสาวๆในสต๊อคคุณก็หายเองแหละ แหมวันนี้อ้อนจริงๆเลยน้า..."เธอเชยคางผม แย้มยิ้มบนริมฝีปากดูน่ามอง "งั้นจะให้รางวัลกับความน่ารักนี้แล้วกัน...อืมมมม"เธอเผยอปากออกขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ แลบลิ้นเล็ๆออกมาอย่างเปิดเผยว่าเธอต้องการจะทำอะไร มันยิ่งทำให้ผมไม่อยากปฏิเสธและอ้าปากรับมันไว้พร้อมกับส่งลิ้นกลับไปโลมเลียอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน "อย่าพูดให้ซึ้งนักสิฉันไม่อยากจากกับแบบมีน้ำตานะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ แล้วไปหาบ้างนะ ฉันกับลูกจะรออยู่ที่โน่น...รอสามีคนดีของฉันไปหา"
"รับรองเลยว่าผมไปแน่ โชคดีนะ เดินทางปลอดภัย"ผมยิ้มให้ทั้งที่ในใจรู้สึกตรงกันข้าม
"โอ้ยย ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ฉันออกค่าเครื่องให้บินไปด้วยอีกคนเลยดีมั้ยเนี่ย พอๆ เลิกซึ้งได้แล้ว ไม่ได้อยู่ไกลขนาดไปหากันไม่ได้ซะหน่อย แกด้วยซานดร้า รู้ว่ารักมากแต่ขืนทำซึ้งต่อฉันได้ร้องไห้จริงๆแน่ จะไปก็ไปได้แล้ว เหงาก็โทรมาหากันบ้างแค่นั้นพอ เดินทางปลอดภัยล่ะ"
"จ้า"อเล็กซานดร้าหัวเราะออกมาทั้งน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะโบกมือให้ผมกับเพื่อนสาวรุ่นพี่ของเธอแล้วเดินเข้าเครื่องไปทิ้งให้เราสองคนเดินกลับขึ้นรถกันแบบหงอยๆ
"ถ้าเหงามากก็ไปหาสิ ไม่มีเงินก็ไปกับฉันก็ได้ ซัมเมอร์นี้ยังได้เลย"
"คุณพูดจริงนะ"ผมอดยิ้มออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เพราะถึงยังไงอเล็กซ์ก็เมียผมคนนึงแหละ จะมีผัวคนไหนบ้างไม่คิดถึงเมียตัวเองเมื่อต้องห่างกัน
"ฉันเคยพูดเล่นด้วยเหรอ"ไบร์สยิ้ม "ถ้าเหงามากๆก็มาหาได้นะ โทรมาก็ได้เดี๋ยวให้เบอร์ไว้"
"เอาเบอร์ผมไปดีกว่า เดี๋ยวแฟนเช็คโทรศัพท์แล้วจะมีหลักฐาน"ผมบอกเบอร์ให้เธอเม็มเอาไว้ก่อนจะใจจดจ่อกับการขับรถต่อ
"เฮ้อ!!! ยัยอเล็กซ์นี่อาภัพจริงๆ จะมีคู่ทั้งทีดันเจ้าชู้ ดีนะที่แฟนคุณไม่รู้ ถ้ารู้เข้าจะเป็นยังไงเนี่ย"
"ขืนรู้สิผมโดนจับตัดแน่ เอาเป็นว่าถ้าผมไม่รับสายก็อย่าขยันโทรนะแปลว่าผมไม่สะดวกรับจริงๆ โอเคมั้ย"
"ชักชอบคุณขึ้นมาซะแล้วสิ ฮ่าๆๆๆ....ช่วยส่งฉันแถวปิ่นเกล้าด้วยนะ เดี๋ยวฉันกลับเอง"
แล้วเราสองคนก็คุยเรื่องสับเพเหระไปตลอดทาง ส่วนใหญ่ก็ไบร์สนั่นแหละที่ชวนผมคุยเพราะผมคุยกับใครไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีนะที่มีคนช่างพูดช่างคุยอยู่ข้างๆแบบนี้ ยิ่งตอนนี้ที่ผมรู้สึกเหงาๆด้วยยิ่งทำให้ผมกลับมาสดชื่นขึ้นได้แทบจะทันทีเลยก็ว่าได้ ส่วนคนช่างคุยอย่างไบร์สพอเห็นผมถามคำตอบคำก็เลิกคิดจะชวนผมคุยเลยเริ่มเล่าเรื่องของเธอกับอเล็กซ์ให้ผมฟังบ้าง
ไบร์สเป็นสาวอเมริกาเช่นเดียวกับอเล็กซ์ เกิดในรัฐเวอร์จิเนียร์ในฟาร์มวัวเนื้อของพ่อ ชีวิตเธอก็เหมือนสาวบ้านๆทั่วไป เข้าโรงเรียน มีความรัก ทำกิจกรรม แต่ที่ไม่เหมือนคนอื่นคือเธอเรียนเก่งกว่าเพื่อนร่วมห้องนิดหน่อย นั่นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปเมื่อจบไฮสคูล
เธอไปต่อปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยชั้นนำตามที่พ่อเธออยากให้เรียน บริหารธุรกิจคือสาขาที่เธอเลือกเข้าเพื่อมาบริหารงานของพ่อต่อแต่พอขึ้นปี 2 เธอก็เปลี่ยนไปเพราะความรัก
เธอเริ่มเหลวไหลเมื่อรู้จักกับจอร์ช ชายผู้ร่ำรวย เพลย์บอยตัวพ่อแถมยังเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และในช่วงนี้เองที่เธอได้รู้จักอเล็กซานดร้า เพื่อนของจอร์ช...ก็ไม่เชิงเพื่อนหรอกก็แค่มีพ่อร่วมธุรกิจกันอยู่เท่านั้นเลยรู้จักกันและถูกพ่อของทั้งสองชักชวนให้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ไบร์สจึงเริ่มหึงอเล็กซานดร้านิดๆแต่ก็รู้ว่าเธอไม่ได้มีอะไรในกอไผ่กับจอร์ชเลยคบหากันมาเรื่อยโดยยังคงมีจอร์ชเป็นแฟนเช่นเดิม
จากนั้นไม่นานจอร์ชก็เริ่มเปลี่ยนให้เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาอย่างเต็มตัว กลางคืนพาเข้าผับ ปาร์ตี้บ้านเพื่อนๆและบ้านเขาเองยันเช้า กลางวันก็รั้งเธอให้โดดเรียนเพื่อสนองอารมณ์ของเขาอย่างต่อเนื่องในห้องนอนมืดทึบ แต่เป็นอย่างนี้ได้ไม่นานเขาก็ออกลายเดิม เริ่มไม่สนใจและกลับไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่เห็นเธอในสายตาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คนที่เขาจีบกลับไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นอเล็กซานดร้านั่นเอง...
"ก็ตลกดีนะ ตอนนั้นฉันโกรธอเล็กซ์มากจริงๆที่มาแย่งจอร์ชไป ขนาดว่าโทรไปหาอเล็กซ์เพื่อขอคำอธิบาย อเล็กซ์ก็ไม่ได้อารมณ์เสียใส่แถมยังพาฉันไปเคลียร์กับจอร์ชเรื่องนี้ด้วยว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับเขาและขอให้เขาเลิกยุ่งกับเธอเพราะมีฉันอยู่แล้วแต่คำตอบของจอร์ชนี่สิที่ทำให้ฉันหมดรักเขาไปเลย"
จอร์ชบอกกับทั้งสองว่าเขาเพิ่งรู้มาไม่นานนี้เองว่าพ่อของอเล็กซ์กับพ่อเขาจะจับคู่ทั้งสองคนให้แต่งงานกันและจริงๆเขาก็ชอบหุ่นของอเล็กซ์มานานเลยไม่ขัดใจ อีกอย่างเขาคงไม่มีทางแต่งงานกับสาวบ้านไร่จนๆอย่างไบร์สแน่ นั่นทำให้ทั้งไบร์สทั้งอเล็กซ์ต่างซัดเขาไปคนละฉาดจากคำพูดอวดดีนี้และ อเล็กซ์ได้ลั่นวาจาออกไปว่าชาตินี้ติ่ให้มีแค่เขาคนเดียวบนโลกก็จะไม่มีวันคบเขาและเมื่อไหร่ที่เธอได้เป็นผู้บริหารเธอจะเขี่ยบริษัทของพ่อเขาให้ตกจากบัลลังก์การเงินของอเมริกาเลยทีเดียว
จากนั้นไบร์สเลยคบกับอเล็กซ์เป็นเพื่อนซี้กันมาตลอด และตอนนี้อเล็กซ์เป็นผู้บริหารเต็มตัวมาได้สามปีกว่าหลังจากที่พ่อเขาเสียซึ่งเธอก็ทำตามที่พูดจริงๆเพราะบริษัทที่จอร์ชคุมกิจการอยู่ตอนนี้กลับกลายเป็นบริษัทที่เสียเครดิตจากทุกที่จนลูกค้าร่อยหรอ แถมยังบังคับให้ถอนหุ้นจากบริษัทเธอจนบริษัทการเงินที่เคยใหญ่โตสมัยพ่อจอร์ชต้องกลับมาเป็นบริษัทให้คำปรึกษาด้านการเงินเล็กๆแทน
"ฮ่าๆๆ ตอนนี้จอร์ชคนแค้นน่าดูเลยแต่ตราบใดที่อเล็กซ์คุมบังเหียนธุรกิจอยู่คงไม่มีทางทำอะไรเธอได้แน่ๆ"
"...ว่าแต่เล่ามาซะยาวแล้วคุณในตอนนี้ทำงานอะไรล่ะถึงได้มาขลุกอยู่ที่ไทยนี่น่ะ"
"ฉันเหรอ ก็ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยพ่อเลยให้น้องสาวที่จบเหมือนฉันไปคุมกิจการฟาร์มส่วนฉันก็ทำงานกับอเล็กซ์นั่นแหละ ตอนนี้ก็เป็น CEO บริษัทร่วมทุนระหว่างไทยกับอเมริกา คุณน่าจะรู้จักนะ บริษัท OMNEAN Company น่ะ"
"ฮะ!! ไอ้บริษัทวางแผนการเงินที่ไทยจ้างให้ควบคุมการทำสัญญาเงินกู้กับธนาคารโลกอ่ะนะ"
"ก็ตามนั้นแหละ ถึงแล้วๆๆ จอดส่งตรงนี้แหละพ่อหนุ่มใหญ่ ฉันไปดีกว่า...อ้อ! แล้วถ้าคิดจะมาก็มาหาได้นะ ฉันอยู่อพาร์ตเม้นแถวข้าวสารนั่นแหละ"
"ทำไมอยู่บริษัทใหญ่โตแต่พักที่รูหนูนักล่ะ"ผมถามก่อนที่เธอจะเปิดประตูก้าวออกจากรถไป
"ฉันจะได้ไม่ลืมไงว่าฉันเป็นลูกชาวไร่มาก่อน ไปละ บายย"
ผมจอดอึ้งอยู่นาน ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รู้จักคนใหญ่คนโตขนาดนี้ถึงสองคนแทบจะพร้อมๆกัน แถมทั้งสองคนยังเรียบร้อยให้ผมแล้วอีกต่างหาก อย่างนี้ถ้าทำให้สองสาวนี้ไม่พอใจขึ้นมาผมคงไม่มีที่ให้ยืนแน่นอน
รถยนต์สีดำคันหรูเข้ามาจอดที่หน้าชมรมอย่างนุ่มนวล ผมก้าวลงจากรถแล้วรู้สึกใจหายนิดๆเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ผมจะได้ใช้มันก่อนจะต้องขับเอาไปคืนเจ้าของ แต่...ยังไงมันก็ไม่ใช่ของผมอยู่แล้ว จะเสียดายไปก็เท่านั้น สุดท้ายจะช้าจะเร็วผมก็ต้องกลับไปขึ้นรถเมล์เหมือนเดิมอยู่ดีนั่นแหละ
กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงงง
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นก่อนที่ผมจะไขประตูเปิดชมรมซะอีก ผมหยิบมันออกมาดูถึงได้รู้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนเลย ประธานชมรมคนเก่านั่นเองที่โทรมาหาผมแต่เช้าอย่างนี้
"ฮัลโหลตื่นรึยังเนี่ย"
"ตื่นนานแล้วพี่ ผมมาถึงมหาลัยพอดีเลย พี่จะเข้ามาหาผมตอนไหนครับเนี่ย"
"บ่ายๆนะ เดี๋ยวพี่เคลียร์งานก่อน ต้องบอกฐาด้วยว่าจะไปไหนเดี๋ยวจะงอนพี่อีก"
"โถ่พี่กอล์ฟ ผมเสียวทุกทีเลยที่พี่พูดถึงพี่ฐาเนี่ย ไม่รู้เมื่อไหร่พี่ฐาจะจับได้แล้วมาเจื๋อนผมทิ้ง บอกไว้เลยนะผมกลัวพี่ฐามากกว่าโจรอีกเนี่ย"
"เราไม่พูด พี่ไม่พูดใครเขาจะรู้ล่ะ ว่าแต่...ใครคือกอล์ฟเหรอ เราไปแอบมีใครอีกเนี่ย"เสียงพี่กอล์ฟดูจะดุผมขึ้นมาทำเอาผมแทบตบหน้าผากตัวเองด้วยความกลุ้ม ...นี่มันเลยเจ็ดวันมาแค่สามวันเองนะยังเป็นขนาดขี้เลยเหรอเนี่ย ขืนสาวๆของผมเป็นอย่างนี้หมดทุกคนได้เกิดปัญหาใหญ่กับชีวิตพวกเธอแน่
"ก็พี่ไง เอาเป็นว่ารีบมาหาผมดีกว่านะ ผมคิดถึงพี่จะแย่แล้วเนี่ย"
"ก็ได้ๆ อย่าให้รู้แล้วกันว่าแอบคบซ้อนกับใครเข้าน่ะไม่งั้นอย่าหาว่าพี่โหดนะ"
"คร้าบบบบ"ผมรีบรับปากก่อนจะวางหูไป ขนสันหลังลุกวาบขึ้นมาถึงคออย่างช่วยไม่ได้เมื่อนึกจินตนาการว่าพี่กอล์ฟรู้เรื่องการคบซ้อนของผมที่มัน...ไม่ได้ซ้อนแค่ชั้นเดียวแต่ดันซ้อนกันซะหลายชั้นจนยุ่งเหยิงไปหมด
...เนี่ยแหละน้า...เพราะเจ้าชู้ไปทั่วไงถึงต้องมาคอยระแวงแบบนี้...
...เพราะใครล่ะเรียกร้องให้หาอักษรเพิ่มอยู่เรื่อยน่ะ... ผมกัดกลับ ...ว่าแต่ให้พี่กอล์ฟมานอนด้วยหลังเจ็ดวันไปแล้วนี่จะมีผลอะไรมั้ย อย่างเรื่องความทรงจำด้านชื่อน่ะ... ผมถามต่อด้วยความสงสัย กลัวว่าพี่กอล์ฟจะลืมชื่อตัวเองถาวรอย่างผมไปอีกคน
...ไม่หรอก นอนด้วยเมื่อไหร่ก็กลับมาเหมือนเดิมเองนั่นแหละ หรือจะปล่อยไปแบบนี้เลยก็ได้นะจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก...
...บ้าเหรอเดี๋ยวงานก็เข้าหรอก ขืนให้ลืมชื่อแต่คนอื่นจำชื่อได้ เกิดเจ้านายเรียกแล้วไม่หันพี่เขาจะตกงานเอาน่ะสิ พอเลยๆเดี๋ยวเรื่องฟื้นความจำทางนี้จัดการเองไม่ต้องเข้ามาช่วยเสนอความคิด...
ผมเข้าห้องล้างรูปเก่าไปนั่งเอกเขนกเปิดแอร์เย็นๆอย่างเคย ใจก็อยากเก็บอักษรให้ได้ไวๆหรอกนะเพราะห่วงน้องมายด์ด้วยแต่ให้หาคนชื่อ ข. ไข่อีกตั้งสามคนนี่มันงานหนักน่าดู หรือว่าจะหาภาษาอังกฤษก่อนดีเนี่ย ...พอคิดถึงตรงนนี้ผมก็ชักสงสัยแล้วสิว่าจะให้เก็บตัวอักษรเพิ่มพลังไปทำไมในเมื่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหาตัวศัตรูยังไง
...สงสัยล่ะสิว่าจะหาศัตรูยังไง เอาสั้นๆง่ายๆนะไอ้บื้อ ตอนนี้คีพเปอร์ทุกคนน่ะพื้นฐานเป็นคนธรรมดาไม่เหมือนกับพ่อมดอักษรของมิติที่4ดั้งเดิมเลยจับสัญญาณได้ยากมากแต่ถ้าพลังแข็งแกร่งพอข้าจะสามารถจับสัญญาณของแกงเกอร์ในตัวของคีพเปอร์คนอื่นๆได้ถ้าเข้าใกล้พอ เพราะงั้นเอ็งถึงต้องรีบสะสมตัวอักษรไงเพื่อให้จับสัญญาณศัตรูได้ อีกอย่างจะได้แกร่งพอจะสู้กับมันด้วย...
"โอยยย สุดท้ายก็ต้องสะสมอักษรให้ได้เยอะๆสินะ"ผมรำพึง ชักขี้เกียจจะออกล่าสาวๆแล้วสิ แค่นี้ก็รู้สึกผิดกับสาวๆในโอวาทผมแล้ว
"...สะสมอักษรอะไรเหรอ"เสียงห้าวๆคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงระหงขาวสะอาดของสาวหมวยหน้านิ่งทำเอาผมตกใจจนตัวชา หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดีนะที่ผมไม่ได้พูดอะไรมากนักไม่งั้นมีหวังได้เป็นศพแน่
 
"อ๋อ เปล่าๆ แค่งานอดิเรกน่ะ ว่าจะสะสมแสตมป์พวกที่มันพิมพ์ผิดน่ะ เผื่อว่าอนาคตมั้นจะขายได้หลายตัง ว่าแต่เหนิงมานี่แม่ไม่ว่าเหรอ"
"แม่กลับไปแล้วไม่ต้องห่วงหรอก เดินผ่านมาเห็นประตูห้องชมรมเปิดไว้เลยเข้ามาดูว่ามีใครอยู่ โชคดีจริงๆที่พี่อยู่ รู้มั้ยว่าคิดถึงจะแย่"สาวหมวยยิ้มออกมาก่อนจะโผเข้ากอดผมซะแน่นแทบหายใจไม่ออก "เสาร์อาทิตย์ก็โทรหาไม่ได้เดี๋ยวแม่เห็น นี่อึดอัดจะตายอยู่แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไหร่แม่จะกลับอเมริกา"
"พูดงี้แม่มาได้ยินจะเสียใจเอานะเหนิง"
"เสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้วแหละ ไม่เคยมาดูแลจู่ๆกลับมาก็คุมเข้ม เฮ้ออออ ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้ละ...คิดถึงกันมั้ย"
"มากเลย"
"ไหนไม่ได้เจอนานขอจูบหน่อยสิ"เหนิงคล้องคอผมพร้อมกับโปรยยิ้มหวานชวนละลายมาให้ทำเอาผมหลงเคลิ้มกอดเอวคอดรั้งมาใกล้พร้อมกับประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากนุ่ม เหนิงแลบลิ้นออกมาแตะเบาๆที่ริมฝีปากผมแล้วแทรกมันผ่านริมฝีปากเข้าไปพัวพันกับลิ้นภายในอย่างออกรสยิ่งทำให้ดีกรีจูบของเราเร่าร้อนขึ้นไปอีกขั้น "อืมมม อืมมม" สาวหมวยหลับตาพริ้มแลกลิ้นกับผมอย่างออกรสในขณะที่มือนุ่มๆเคลื่อนลงไปปลดเข็มขัดรูดซิปลงช้าๆ "น-นี่ เช้านี้เหนิงขอได้มั้ย"
"...เช้านี้พี่มีเรียนนะ"
"เหนิงอยากจะแย่อยู่แล้ว ขอเถอะนะ...หรือว่าแอบเอามันไปใช้กับใครมาอีก"สาวหมวยขมวดคิ้วถาม สอดมือผ่านขอบกางเกงในลงไปจับเอ็นเนื้อแข็งปั๋งของผมดึงออกมารูดเล่น "เอาไปใช้กับคนอื่นมารึไงถึงอิดออดแบบนี้น่ะ"
"ป-เปล่า ก็ใช้กับเมียพี่แค่คนเดียวนี่แหละ"ผมรีบตอบเอาใจทันที อาการขนลุกซู่เริ่มมีมาที่ท้ายทอยกับความเสียวที่บอกไม่ถูกว่าเอ็นเนื้อในกำมือเหนิงจะชะตาขาดรึเปล่า
"งั้นก็ต้องพิสูจน์สิ กล้ามั้ยล่ะ"เหนิงยื่นหน้ามาถาม แอบยิ้มน้อยๆกับการถูกเรียกว่าเมียพร้อมกับใช้ฝ่ามือนุ่มๆนวดไปมากับแก่นกลางกายจนมันแข็งเขม็งเต็มมือ ผมได้แต่นิ่งเงียบปล่อยให้อาหมวยของผมแสยะยิ้มน้อยๆแล้วคุกเข่าลงต่อหน้า
"อูยยยย" ผมรู้สึกอุ่นวาบที่ปลายหัวถอกและมันค่อยๆอุ่นลึกลงไปถึงโคนกับความรู้สึกเปียกชื้นและบางสิ่งบางอย่างลื่นๆแฉะๆ ผมก้มลงมองที่หว่างขาด้วยความรู้สึกผสมปนเปกันไประหว่างความเสียวสยิว ความคับแน่นและความอุ่นเปียก ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เอ็นเนื้อของผมยิ่งผงาดแข็งขึ้นไปอีกอย่างช่วยไม่ได้เพราะมันเป็นภาพของลูกคุณหนูหน้าหมวยกำลังพยายามอมแก้นเนื้อของผมเข้าไปให้สุดลำอย่างยากลำบากและเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยดวงตาหยักยิ้ม แก้มนิ่มนวลไร้ไฝฝ้าก็ค่อยๆเคลื่อนไหวไปมาตามแรงดูดอย่างเป็นจังหวะ
ผมต้องเม้มปากแน่นกลัวจะร้องออกมา สองมือจับหัวสาวหมวยขยุ้มจิกผมดำขลับเพื่อระบายความเสียว อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเมื่อคืนผมไม่ได้อักษรตัวใหม่จากไบร์สผมคงโดนเหนิงสูบจนหมดเรี่ยวแรงแน่ ดีไม่ดีเหนิงจะจับได้ด้วยว่าน้ำผมน้อยลง "อา...ปากเหนิงมัน...ยอดมากเลย ดูดกี่ทีก็เสียว อูยยยย ทั้งเลียทั้งดูดเลยนะ ร้ายเป็นบ้า"ผมคราง แทบจะลืมหายใจกับความสุขเกินบรรยายนี้ แต่ก่อนที่ความสุขของผมจะทลักออกมาเป็นสายผมต้องรีบหยุดมันเอาไว้เท่านี้ก่อน "อูยยย เหนิงจ๋าพอก่อนอย่าเพิ่งให้แตกเลย ขอพี่สักทีเถอะ ให้โดดเรียนตอนเช้าพี่ก็ยอม"
"ฮิๆ อยากขนาดนั้นเลยเหรอพี่"สาวเหนิงถอนปากจากแท่งเนื้อออกมาอมยิ้ม ลุกขึ้นมากอดไซ้ซอกคอผมอย่างอ่อนโยน "งั้นถอดกางเกงในให้เหนิงหน่อยสิ"
"ยั่วนักนะเรา คอยดูเถอะจะทำให้ร้องไม่ออกเลย...แต่ก่อนอื่นสวมถุงให้พี่หน่อยได้มั้ย ถุงยางในกระเป๋าตังน่ะ"
"...สดก็ได้นะไม่ว่าอะไรหรอก"สาวหมวยยิ้มจนตาหยีเอานิ้วชี้แตะเบาๆที่หัวสีม่วงเข้มเบ่งบานของผมแล้วไล้ไปมาเบาๆ ทั้งสัมผัสทั้งใบหน้าเปื้อนยิ้มนี่แหละที่ทำเอาผมรู้สึกอิ่มเอมใจไม่หายที่ทำสาวไร้อารมณ์ให้แสดงออกมาได้ถึงขนาดนี้
"อา...อยากดูน้ำพี่ไม่ใช่เหรอว่ามากแค่ไหน หรือว่าอยากจะสดจริงๆระวังน้ำพี่จะท่วมข้างในเอานะ"ผมถามเสี่ยงดวง ใจนึงก็กลัวจะต้องเก็บอักษรใหม่แต่อีกใจก็อยากสาดน้ำรักที่อัดอั้นเอาไว้เข้าไปในตัวสาวช่างยั่วคนนี้จริงๆ
"สวมถุงดีกว่า ท่าทางน้ำจะเก็บไว้เยอะน่าดู...อุตส่าห์อดทนเก็บไว้ให้เหนิงอย่างนี้เดี๋ยวจะช่วยรีดให้พี่โล่งเองนะ"เหนิงเหนิงล้วงกระเป๋าหลังของผมหยิบเอากระเป๋าเงินออกมาเปิดค้นจนได้ของที่ต้องการ เธอโยนกระเป๋าเงินทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะจับซองฉีกออกหยิบเอาถุงยางสีชมพูใสข้างในออกมา "พกถุงมันก็ดีหรอกนะแต่ใช้กับเหนิงได้คนเดียวอยู่ดีเข้าใจมั้ย"
"เข้าใจแล้วจ้า"ผมยิ้มแหยๆ นี่ขนาดจับไม่ได้ว่าผมมีคนอื่นยังย้ำนักย้ำหนาแถมข่มขู่ขนาดนี้ ถ้าจับได้ขึ้นมาสงสัยชีวิตผมคงหาไม่แน่ "...มือเหนิงนุ่มดีจัง คราวหลังพี่ให้เหนิงสวมให้ตลอดเลยดีกว่า อืมมม"
"เกลียดจริงๆผู้ชายปากหวานเนี่ย"สาวหมวยอมยิ้มก้มลงทำเป็นมองเอ็นเนื้อผมขณะสวมถุงให้อย่างตั้งใจจนเส้นผมยาวสลวยตกลงมาปิดหน้า
ผมจับชายผมเธอสางไปทัดหู เชยคางขึ้นให้กลับมามองหน้า "ตั้งแต่โดนพี่ไปนี่หายห้าวไปเยอะเลยนะเรา ถามจริงเถอะพี่นึกว่าเราชอบผู้หญิงมาตลอด แล้วมาชอบพี่ตั้งแต่ตอนไหน โอ๊ะ!!"ผมสะดุ้งสุดตัวทีเดียวเมื่อเหนิงรูดถุงยางลงมาถึงโคนอย่างเร็วในทีเดียวทำเอาผมทั้งเจ็บทั้งเสียวจนพูดไม่ออก
"ปากหมาอย่างนี้ไงถึงทำใจสารภาพรักไม่ลงสักที"
"นี่หมายความว่าเหนิงแอบชอบ..."
"พูดมาก จะทำไม่ทำ ถ้าไม่จะได้ออกจากห้อง"
"ทำสิๆ"ผมรีบจับบั้นท้ายแม่เสือสาวขี้โมโหยกขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ทันที ถึงใจอยากจะรู้ว่าเหนิงชอบผมตอนไหนแต่ตอนนี้ต้องเงียบปากไว้แล้วคุกเข่าลงจัดการกับปราการใต้กระโปรงพรีสนี่ซะก่อน
เหนิงยกสะโพกขึ้นให้ผมถอดกางเกงในเธอออกได้อย่างง่ายดายก่อนจะถูกผมเข้าจู่โจมกลีบเนื้ออ่อนนุ่มกลางหว่างขาอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว "ซี๊ดดดด อูยยยย" เธออุทานออกมาเมื่อถูกลิ้นสากๆชอนไชผ่านเข้าไปภายใน "อา...ม-ไม่ต้องเลียก็ได้เหนิงอยากจะแย่แล้ว อืมมม"สาวน้อยหลับตาพริ้มกัดริมฝีปากนิดๆ เชิดหน้าขึ้นไม่พูดอะไรอีกเมื่อผมจงใจซุกหน้าลงไปให้เธอได้รู้ว่าผมต้องการมันแค่ไหน
ผมเลียชิมน้ำแห่งความกำหนัดของหญิงสาวด้วยความรื่นรมย์ มันไม่ได้เหม็นคาวอะไรมากเพราะถูกกลิ่นหอมจางๆของสบู่กลบทับอยู่ และถึงแม้ภายในกลีบแคมจะมีกลิ่นคาวแรงกว่าหน่อยแต่ด้วยกลิ่นสาบสาวและน้ำหล่อลื่นที่ไหลออกมาไม่ยอมหยุดมันกลับยิ่งกระตุ้นให้ความเป็นชายของผมตื่นตัวได้ถึงขีดสุด
"อา...อย่าหยุดนะ อย่าหยุดนะ ลิ้นพี่ทำเหนิงเสียวไปหมดแล้ว อูยยย"เหนิงกดหัวผมลงไปกับหว่างขาแน่น น้ำหล่อลื่นค่อยๆไหลซึมออกมามากขึ้นเรื่อยๆตามเวลาที่ผ่านไปราวกับว่ามันคือบ่อน้ำพุวิเศษที่กินเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องหยุดปากเลยก็คือท่อนเนื้อกลางหว่างขาที่แข็งปั๋งจนเริ่มปวดกับความอัดอั้นที่มี เหนิงลืมตาขึ้นก้มมองผมทันทีที่ผมขยับหน้าถอนออกจากภูเนื้อนุ่มฉ่ำเยิ้มแล้วนิ่วหน้าด้วยความเสียดาย "อ-เอาออกทำไมล่ะพี่ เหนิงกำลังเพลินเลยนะ"
ผมลุกขึ้นยืนกลางหว่างขา จับต้นขาขาวราวหยวกกล้วยพาดบ่าจ่อเอ็นเนื้อแข็งกับปากร่องลื่นแล้วค่อยๆโยกเอวแทรกมันผ่านเข้าไปทีละนิด "ขอพี่เถอะเหนิง แค่ชิมก็จะบ้าตายอยู่แล้ว ให้พี่เถอะนะ"
"อ-อือออออ"สาวหมวยไม่ขัดขืนกลับเอนหลังพิงผนังหลับตาลงอีกครั้ง "...อูยยยย ท-ทำไมรู้สึกว่ามันใหญ่ขึ้นอีกแล้วล่ะ พ-พี่ไปทำอะไรมารึเปล่าเนี่ย"
"ทำอะไรล่ะ เหนิงยั่วจนมันแข็งขนาดนี้แล้วต่างหาก พี่ปวดจะแย่แล้ว เราต้องรับผิดชอบมันด้วย"
"อืออออ น-แน่นจัง เบาๆนะพี่...โอ๊ะ!...ซี๊ดดดดด"เหนิงสะดุ้งน้อยๆเมื่อเอ็นเนื้อถูกแทรกเข้าไปเกือบสุดลำ ถึงผมจะทำช้าๆแต่ก็รู้สึกได้เลยว่าเหนิงยังเจ็บอยู่เพราะตอนนี้โพรงรักของสาวหมวยกำลังตอดรัดผมอย่างต่อเนื่องเพื่อบรรเทาความเจ็บและอาการเกร็ง
ผมกัดฟันหยุดไว้ชั่วคราว สองมือคอยลูบบั้นท้ายขาวเนียนให้เธอได้ผ่อนคลายความเจ็บลงไปพร้อมกับกดนิ้วนวดเบาๆบริเวณร่องแคมเพื่อกระตุ้นเธอไปด้วย ในไม่ช้าเราสองคนก็เริ่มเดินเครื่องกันอีกครั้งจากเชื่องช้าค่อยๆไต่ระดับเร็วขึ้นทีละนิด ผมมองดูเรือนร่างขาวๆถูกกระแทกกระทั้งจนตัวสั่นสะท้านด้วยความสะใจและเหนือสิ่งอื่นใดคือใบหน้าของอาหมวยเชื้อจีนที่กำลังบิดเบี้ยวและส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวแบบสุดยอด
"โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! ม-ไม่ไหวแล้ว น-เหนิงจะถึงแล้ว!"
"งั้นพร้อมกันนะเมียจ๋า"ผมคำรามลั่นกัดฟันกรอด กระแทกกระทั้นเข้าไปแบบไม่กลัวจะพังทำเอาเหนิงร้องลั่นจนมต้องรีบเอามือปิดปากเอาไว้ "อ๊ะ! อัก!! อา!!!"ผมโล้กระแทกเข้าไปสุดแรงในทีสุดท้ายแล้วนิ่งค้าวเอาไว้พร้อมกับระบายลมหายใจหนักๆออกมากับความสุขสมเสียวซ่านเกินจินตนาการ ร่างเราสองคนต่างกระตุกหากันราวกับใช้เส้นประสาทร่ามกันก็ไม่ปาน ไม่เท่านั้นผมยังรู้สึกได้เลยว่ากลีบเนื้อของสาวหมวยหน้านิ่งกำลังตอดหนึบดึงเอาน้ำรักของผมออกมาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากเสร็จสมกันอย่างถึงพริกถึงขิง ผมค่อยๆผ่อนลมหายใจเอาความเหนื่อยออกมาและจับเรียวขายาวสวยบนบ่าเอามาจูบเบาๆด้วยความรักใคร่พลางคิดในใจ ...ถ้าผมไม่ต้องเก็บสะสมอักษรหรือน้อยมายด์ไม่ได้ถูกใครปองร้าย บางทีผมอาจจะหยุดที่เหนิงตั้งแต่ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันแล้วก็ได้...
"ชอบแบบนี้มั้ย"
"อ-อือ"เหนิงอึกอักตอบผม รอยยิ้มน่ารักค่อยๆผุดขึ้นบนใบหน้าชุ่มเหงื่อเมื่อเห็นผมยังคงวนเวียนจูบไปบนท่อนขาเธออย่างนุ่มนวลอย่างนั้น "นานเหมือนกันเนอะที่เราไม่ได้ทำแบบนี้กัน"
"นั่นสิ ตั้งแต่ครั้งแรกของเรานี่ก็ครั้งที่สองเอง ยังเสียวเหมือนเดิมเลย"ผมค่อยๆถอนเอ็นเนื้อกึ่งอ่อนกึงแข็งออกจากช่องคลอดช้าๆ ปล่อยให้เหนิงยันตัวขึ้นนั่งแล้วจับมือผมเอาไว้ทั้งสองข้าง ผมจ้องมองใบหน้ายิ้มแย้มของสาวหน้านิ่งแล้วอดยิ้มออกมาบ้างไม่ได้ "เหงื่อเต็มหน้าเลยนะเรา"
"พี่ก็เหมือนกันนั่นแหละ" อาหมวยน้อยปาดเหงื่อบนหน้าผากผมออกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องพูดซะอย่างนั้น "ไหนขอดูหน่อยสิว่าน้ำเยอะแค่ไหน" เหนิงเอื้อมมือลงไปจับเอ็นเนื้อของผมรูดเอาถุงยางออกมาชูเหนือหัวให้ผมได้เห็นด้วย
"เอามาส่องอย่างนี้เลยเหรอ"
"ก็จะดูว่าคิดถึงแค่ไหนไง"เหนิงเอาถุงยางที่มีน้ำเมือนสีขาวขุ่นอยู่เกือบครึ่งถุงมาจูบต่อหน้าต่อตาทำเอาเอ็นเนื้อของผมกระตุกหงึกๆราวกับจะผงาดขึ้นมาอีกรอบให้ได้ "...ไหนๆก็จะโดดเรียนอยู่แล้ว ขอต่ออีกรอบได้มั้ย"
"พี่พกถุงยางมาอันเดียวเองนะ"
"งั้น...ถ้าให้แตกใส่อย่างอื่นแทนล่ะพี่จะโอเคมั้ย"สาวหมวยเม้มปากนิดๆจงใจยั่วยวนผมพร้อมกับชี้ลงที่ทรวงอกอวบอัดน่าสัมผัสเล่นเอาเอ็นเนื้อของผมผงกหัวหงึกๆขึ้นมาทันทีพร้อมกัยจินตนาการสัปดลในหัวถึงภาพน้ำรักของผมที่อาบชุ่มไปทั่วเต้าขาวๆจนทั่ว
แต่ทุกอย่างต้องจบลงในทันทีเมื่อผมได้ยินเสียงเสียงคุยเจี๊ยวจ๊าวดังเข้ามา แสดงว่ามีคนเข้ามาในห้องชมรม ถ้ามชืนหน้ามืดทำต่อในห้องที่ไม่ได้เก็บเสียงอย่างนี้มีหวังโดนจับได้แน่นอน
"ใส่เสื้อผ้าเร็ว นี่มันเสียงยัยพวกนั้นนี่!!!"เหนิงอุทานทำเอาผมยิ่งตั้งใจฟังยิ่งขึ้นและต้องใจหายเมื่อได้ยินเสียงน้องมายด์ น้องฝน กับน้องแพรวาดังมาจากข้างนอก ผมรีบสวมท่อนล่างทันที ส่วนเหนิงคงกลัวจะเหลือหลักฐานพอสวมกางเกงในเสร็จถึงเอาถุงยางมัดตรงท้ายใส่เข้าไปในกระเป๋ากระโปรง
"...เห็นห้องชมรมเปิดแต่เช้าอุตส่าห์เข้ามานึกว่าพี่...พี่เขาจะอยู่ซะอีก"เสียงใสๆของฝนที่ดันนึกชื่อผมไม่ออกกลางคันดังขึ้น
"นั่นสิ ว่าจะเอาของมาขอบคุณที่ช่วยเราไว้แท้ๆ เฮ้อ..."เสียงน้องมายด์ถอนหายใจยาวทำเอาผมอยากออกไปเจอใจจะขาด แต่ถ้าออกไปตอนนี้มีหวังทั้งสามสาวได้รู้แน่ว่าผมกับเหนิงอยู่ด้วยกันและคงเดาได้ง่ายๆเลยว่าเราสองคนแอบมาทำอะไรกันลับๆแบบนี้ สำหรับแพรวาผมไม่กลัวว่าจะตกใจกับเรื่องนี้หรอกแต่กับน้องฝนและที่สำคัญคือน้องมายด์ ให้ตายยังไงผมก็คงไม่มีวันให้รู้เรื่องนี้เด็ดขาด
"หรือว่าพี่เขาอยู่ในห้องประจำนั่นล่ะ ปกติเห็นชอบไปขลุกอยู่ในห้องล้างรูปเก่าไม่ใช่เหรอลองหาดูก่อนมั้ย"
"ตายแล้ว เหนิงไปซ่อนก่อนเร็ว!"
"ที่ไหนล่ะพี่"
"...ต-ตู้ใต้ซิ้งน้ำนี่ไง รีบเข้าไปหลบเร็ว"ผมชี้ไปที่ตู้ด้านล่างซิ้งน้ำของเคาน์เตอร์ที่เรายืนพิงกันอยู่ เหนิงรีบเปิดประตูตู้มุดเข้าไปอย่างเร่งรีบในขณะที่เสียงเดินกำลังใกล้เข้ามา ผมรีบนั่งลงทำตัวสบายๆบนเก้าอี้ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงเดินข้างนอก
"อุ๊ย!"
"ม-มีอะไรเหนิง"
"เหนิงทับถุงยางพี่แตก...แฉะเต็มขาเลย"
"ชู่วววว เงียบๆ พวกนั้นมาแล้ว"
แกร็ก!
"ว่าแล้ว เห็นมั้ยล่ะพี่เขาอยู่จริงๆด้วย"แพรวาหันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะหันมายิ้มให้ผม "สวัสดีค่ะพี่ มาแต่เช้าเลยนะ พวกเราตามหาตัวอยู่พอดีเลยว่าจะขอบคุณซะหน่อยที่พี่ช่วยฝนกับมายด์เอาไว้คราวก่อนน่ะ"
"...ไม่เห็นต้องขนาดนี้เลย พี่รู้สึกผิดแย่ อย่างกับช่วยเพื่อหวังผลเลย ยังไงก็ไปคุยนอกห้องดีกว่าในห้องมันแคบที่นั่งก็ไม่มี"ผมพยายามไล่ทั้งสามให้ออกไปข้างนอกด้วยเหตุผม อีกอย่างของที่สองสาวถือมามันก็ไม่ใช่น้อยๆเลย
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ ในนี้ก็ดีมีแอร์เย็นๆ"ฝนยิ้มตาหยีอย่างไร้เดียงสาทำเอาผมพูดไม่ออกเลยทีเดียว ทั้งที่ใจอยากให้สามสาวออกจากห้องนี้ไปให้รู้แล้วรู้รอดแท้ๆ
"อ่ะ ในนี้ก็ในนี้ แต่จริงๆไม่ต้องมีอะไรมาตอบแทนก็ได้นะยังไงพี่ก็ต้องช่วยพวกเราอยู่แล้ว...เป็นทั้งน้องคณะแถมยังมาช่วยพี่ที่ชมรมบ่อยๆอย่างนี้อีก"
"แต่ยังไงก็ขอบคุณพี่มากนะคะ ไม่รู้ว่าถ้าพี่ไม่ไปช่วยพวกเราจะเป็นยังไงบ้าง"ฝนพูดยิ้มๆ แก้มสองข้างแดงนิดๆขณะมองผม...นี่ถ้าไม่รู้ว่าฝนมีนิสัยโก๊ะๆชอบทำหน้าตาเปิ่นๆล่ะก็ผมคงเดาไปแล้วว่าสาว หมวยตาหยีคนนี้กำลังชอบผม
"โห...แต่ของเยอะอยู่นะ พี่คงกินคนเดียวไม่ไหวแน่ เอางี้ดีกว่า เอาของไปใส่ตู้เย็นในครัวชมรม พอเรามาจะได้กินด้วย พี่ก็จะได้กินด้วย"ผมหาทางไล่เนียนๆอีกที คราวนี้สาวทั้งสามคล้อยตามเลยออกไปที่ห้องครัวกันแต่ก็มีเรื่องที่ทำให้ผมต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะฝนที่ถือของพะรุงพะรังเลยเดินช้า ออกไปเป็นคนสุดท้ายกลับหยุดเท้าไว้ที่หน้าประตูตอนผมกำลังลุก จากนั้นก็ทำจมูกฟุดฟิด
"เหมือนได้กลิ่นน้ำสลัดของพี่เลย นี่แอบมากินสลัดในนี้เหรอคะเนี่ย"
"อ-เอ่อ...ใช่ๆ พี่เพิ่งกินสลัดเสร็จน่ะ กลิ่นมันแรงเหรอฝน"ผมถาม รีบเดินเข้าไปช่วยสาวหมวยหน้าตาจิ้มลิ้มถือของจะได้ออกไปไวขึ้น
"โหพี่ใจร้ายจัง ไม่เอามาให้พวกเรากินเลยอ่ะ รู้มั้ยว่าฝนอยากกินอีกตั้งแต่ได้กินคราวนั้นแล้ว...แต่ว่ากลิ่นมันหอมกว่าตอนที่พี่ให้พวกเรากินคราวก่อนอีกนะคะ"
"อ-เอาเป็นว่าไปเก็บของก่อนดีกว่านะฝน"ผมตัดบท ผลักประตูเปิดออกไปแล้วปิดตามหลังอย่างรวดเร็วเพราะเริ่มรู้สึกถึงจิตสังหารได้หน่อยๆแล้ว ขืนฝนพูดมากกว่านี้เหนิงได้ฆ่าผมตายแน่
"พี่ทำให้ฝนกินได้มั้ย นะๆๆๆ"ฝนคะยั้นคะยอต่อไม่หยุดจนผมต้องจุ๊ปากให้เบาเสียงลง
"ก็ได้ๆ แต่ให้เรากินแค่คนเดียวนะ ถ้าบอกเพื่อนพี่ไม่ให้กินแน่"ผมพยายามจบบทสนทนาให้เร็วที่สุด ถึงแม้ว่าใจจะอยากให้สาวๆอีกสามคนกินด้วยแต่ถ้าเรื่องถึงหูเหนิงผมคงจะอยู่ยากเพราะงั้นคงต้องทำยังไงก็ได้ให้แม่สาวโก๊ะคนนี้เงียบซะก่อนจะไปบอกเพื่อนเรื่องกลิ่นแปลกๆในห้องล้างรูปซึ่งมันก็ได้ผลทีเดียวเพราะฝนยิ้มกริ่มพยักหน้าให้ผมแล้วไม่พูดอะไรอีกเลย
ผมอยู่กับสามสาวทั้งเช้าเพื่อถ่วงเวลาให้เหนิงออกจากห้องล้างรูปไปล้างเนื้อล้างตัวได้ สุดท้ายผมเลยต้องเข้าเรียนคาบเช้าทั้งที่ใจอยากจะไปจัดอาหมวยของผมต่อแท้ๆแต่ช่างเถอะ ยังไงก็คงได้เจออาจารย์จ๋าผู้น่ารักมาสอนเหมือนเดิม หัวใจผมคงกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะแน่ๆ
แต่ผมคิดผิด คาบนี้ผมไม่ได้เจออาจารย์จ๋าแต่เป็นอาจารย์นพมาสอนแทน ผมถึงกับงงว่าคนตรงเวลา เป็นระเบียบอย่างอาจารย์จ๋าทำไมถึงขาดสอนได้อย่างนี้ แต่อาจารย์คงจะมีธุระสำคัญนั่นแหละถึงได้หยุดไปแบบนี้
แน่นอนว่าคาบนี้ไม่มีเช็คชื่ออย่างอาจารย์จ๋าแต่ต้องมานั่งเหงาฟังแกบ่นอยู่คนเดียวแบบนี้มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน นี่ไอ้เคนก็หายไปอีกคนเหรอเนี่ย เหงาหูไปเยอะเลย พอไม่มีคนพูดข้างๆแบบนี้ฟังเลคเชอร์ได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็เริ่มหาวซะแล้ว
...ข้าจับสัมผัสศัตรูได้แล้ว!! มันอยู่แถวๆนี้แหละ...
เสียงแกงเกอร์ในหัวผมดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งโหยงจนอาจารย์นพหยุดพูดแล้วหันมามอง "อ-เอ่อ...ขอโทษครับอาจารย์"ผมยิ้มแหยๆแล้วหันมองไปรอบห้องที่มีคนอยู่เต็มไปหมด
...คนไหนบอกได้มั้ย...
...น่าจะอยู่ตรง...
แกงเกอร์เงียบไปจนผมรู้สึกร้อนรนหันรีหันขวางพยายามหาว่าใครที่มันจับสัมผัสได้ แต่ในห้องศูนย์เรียนรวมที่จุคนได้เป็นร้อยคนอย่างนี้ให้หันไปทางไหนทุกคนมันก็น่าสงสัยหมดนั่นแหละ
...บอกมาเร็วๆสิมันอยู่ตรงไหน...
...ข้าไม่รู้ พลังยังอ่อนไป ข้าแค่รู้สึกได้ถึงตัวตนมันเฉยๆ...
คำตอบของแกงเกอร์ทำเอาผมหงุดหงิดไม่น้อย มันเหมือนกับว่าเจอสิ่งที่ตามหาแต่กลับต้องมาหลุดมือไปในชั่วพริบตาอย่างน่าเสียดาย
"นี่นักศึกษาตรงนั้นน่ะ เห็นหันไปหันมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ถ้าไม่อยากเรียนก็อย่าไปกวนเพื่อนสิ อาจารย์ไม่เช็คชื่อ เธอจะออกไปก็ได้นะ"
"ขอโทษครับอาจารย์"ผมรีบกลับมาก้มหน้าก้มตาจดเล็คเชอร์ทันทีที่ถูกเพ่งเล็งทั้นที่ใจยังคงกระวนกระวายไม่หาย ถึงยังไงก็เอาเถอะเดี๋ยวคงต้องรีบไปเก็บอักษรเพิ่มอีกหน่อยจะได้รู้สักทีว่าคนที่จ้องเล่นงานน้องมายด์อยู่มันเป็นใครเพราะตอนนี้ผมเหมือนอยู่ในที่สว่างส่วนไอ้ศัตรูของผมมันอยู่ในที่มืด ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมรู้ตัวมันขึ้นมาคราวนี้แหละความได้เปรียบมันจะมาตกที่ผมเอง
ช่วงเที่ยงผมนั่งกินข้าวอย่างหิวโหยโดยมีเคนกับสี่สาวมานั่งกินด้วยอย่างเคย แน่นอนว่าไม่มีทางที่ผมจะไม่ถามมันว่าคาบแรกมันหายไปไหนมามันถึงได้บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุดว่ามันตื่นสายแถมขับรถมาก็ช่างพร้อมใจกันติดเหลือเกินเล่นเอากว่าจะเข้ามาให้ห้องเรียนก็เกือบครึ่งคาบไปแล้วมันเลยต้องไปนั่งอยู่ท้ายห้องจนหมดคาบซะอย่างนั้นแถมยังบ่นต่ออีกว่ามันไม่น่ารีบมาเลยถ้ารู้ว่าอาจารย์จ๋าไม่เข้าแล้วยังบ่นอีกยืดยาวจนผมต้องเปลี่ยนเรื่องเพราะขี้เกียจฟังมันบ่น
"เออๆ มาเรียนน่ะดีแล้วมึงจะได้ไม่ต้องมาให้กูติวรวบยอดแบบเทอมที่แล้วอีก ว่าแต่มึงรู้มั้ยว่าเมื่อวันศุกร์มายด์กับฝนเกือบโดนฉุดไปแล้ว"
"อะไรนะ!! ทำไมมึงไม่โทรบอกกูวะ จริงเหรอน้องมายด์!"ไอ้เคนเล่นพูดซะตังจนคนในโรงอาหารหันมามองโต๊ะเรากันเป็นตาเดียว
"เบาๆก็ได้ค่ะพี่เคน"มายด์ยิ้มน้อยๆด้วยความเกรงใจ ไอ้เคนเลยได้สติรีบผงกหัวยิ้มๆให้คนทั้งโรงอาหารว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
"จริงรึเปล่าน้องมายด์"มันถามต่อด้วยเสียงที่เบาลง
"มายด์ไม่เป็นไรค่ะพี่เคน พอดีพี่เขาช่วยไว้ได้ทันน่ะค่ะ ส่วนคนทำก็ส่งตำรวจไปแล้วด้วย"น้องมายด์หันหน้ามาทางผมเป็นเชิงบอกว่าผมเป็นคนช่วยเอาไว้ "จริงๆก็คงไม่ต้องห่วงแล้วแหละค่ะว่าจะมีอะไรกับมายด์อีกเพราะสามคนนี้ประกบมายด์ตลอดอย่างกับบอดี้การ์ดเลย มายด์นี่อึดอันอยู่นี่แหละพี่"สาวน้อยหันไปแขวะเพื่อนรักทั้งสามหน่อยๆในตอนท้าย
"แต่ยังไงมายด์ก็ต้องระวังตัวไว้นะพี่เป็นห่วง"
"ฝนก็โดนฉุดด้วยนะเผื่อมึงลืม มึงน่าจะห่วงฝนด้วยเหมือนกันนะ โอ้ย!"ผมอดกัดมันไม่ได้แต่กลายเป็นว่าผมต้องมาเจ็บตัวซะเองอย่างกับว่ามีใครเตะเข้าที่หน้าแข้งอย่างจัง พอหันมองถึงเห็นสาวหน้านิ่งกำลังจ้องผมอยู่ด้วยสายตาเย็นเฉียบ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าแม่สาวหมวยคงไม่พอใจที่ผมพูดถึงสาวคนอื่นด้วยความเป็นห่วงอย่างนี้ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดอะไรแท้ๆ...แต่ยังไงก็ต้องเงียบไว้ไม่พูดต่อเพราะผมยังไม่อยากเสี่ยงให้สาวน้อยคนนี้แผลงฤทธิ์ขึ้นมาอีก สุดท้ายบทสนทนานั้นเลยกลายเป็นคำพูดสุดท้ายของผมตลอดอาหารเที่ยงแล้วนั่งเงียบๆเรียบร้อยฟังไอ้เคนคุยกับสาวๆทั้งสี่แทน
วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดด
โทรศัพท์ผมสั่นอยู่ในกางเกงจนต้องรีบกดปิดสั่งก่อนจะเอาออกมาดูใต้โต๊ะ พอเห็นว่ามันเป็นเบอร์ของพี่กอล์ฟผมเลยหันมองเหนิงกับคนรอบโต๊ะถึงได้เห็นว่าสาวๆทั้งโต๊ะกำลังสนใจคำโม้ของไอ้เคนอยู่พอดีผมเลยเปิดไลน์ขึ้นมาแล้วพิมพ์ส่งข้อความไปแทน
'ติดธุระนิดหน่อย บ่ายเจอที่ชมรมเลยนะ'
'โอเค'
พี่กอล์ฟพิม์กลับมาสั้นๆแล้วเงียบหายไปเลย เดาได้เลยว่าตอนนี้คงมาถึงแล้วแน่ๆมันเลยยิ่งทำให้ผมอยากลุกจากโต๊ะมากขึ้นไปอีก เวลาแค่ 10 – 20 นาทีจากนั้นมันยาวนานราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์เลยทีเดียวแต่ก็ถือว่าคุ้มค่าที่รอเพราะผมไม่รู้เลยว่าถ้าจู่ๆลุกออกไปจากโต๊ะก่อนจะถูกเหนิงเพ่งเล็งเข้ารึเปล่า การปล่อยให้เป็นอย่างนี้เท่ากับว่าเนียนที่สุดแล้ว
 
ณ ห้องชมรมในตอนบ่ายกว่าๆ เสียงขาโต๊ะเลื่อนไปมาดังเอี๊ยดอ๊าดเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องผสานกับเสียงครางแผ่วเบานุ่มนวลลอยก้องอยู่ในห้องครัวชมรมราวกับเสียงดนตรีอันไพเราะ มิหนำซ้ำภาพตรงหน้ายังน่าเย้ายวนชวนหลงไหลกับเรือนร่างขาวสะอาดไร้ไฝฝ้าที่นอนหงายอ้าขากว้างอยู่บนโต๊ะราวกับนางอัปสนสวรรค์ก็ไม่ปาน
ผมขยับกายส่งท่อนเอ็นเข้าไปกระแทกกระทั้นภายในอันอ่อนนุ่มของพี่กอล์ฟอย่างหนักหน่วง สองมือรวบจับเอวคอดสวยแล้วลูบไล้ลงไปยังสะโพกผายช้าๆ "อา...คิดถึงหีพี่มากเลยนะรู้มั้ย ทั้งฟิตทั้งตอดอย่างนี้มันควยดีจริงๆ"
"โอววว ซี๊ดดดด ก-แกมันลามก คิดอยู่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวรึไงเนี่ย อูยยย น-แน่นจัง"สาวหน้า หมวยครางระริก สองมือกอบกุมเต้าสีขาวราวกับน้ำนมทั้งสองข้างบีบนวดบดคลึงด้วยอารมณ์รักที่ก่อตัวขึ้น
"อย่ามากลบเกลื่อนเลย ตอดควยผมขนาดนี้พี่ก็อยากเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ เราสองคนก็เหมือนกันนั่นแหละ อืมมม"ผมเร่งกระแทกเข้าไปอีก รู้ตัวเลยว่าคงทนเรืองร่างขาวสวยและแรงตอดต่อไปได้ไม่นานแน่ "ก-ใกล้แล้ว อูยยย จะทนไม่ไหวแล้ว"
"ต-แตกในเลยนะ ร-แรงอีกสิ ซี๊ดดดดดด ใกล้...ใกล้แล้ว อี๊ยยยยยย"พี่กอล์ฟหลับตาปี๋ร้องเสียงหลงในทันทีที่ผมกระแทกเอ็นเนื้อเข้าไปสุดลำแล้วกดแช่นิ่งอย่างนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าแก่นกายของผมกำลังถูกดูดหนึบๆถี่ๆด้วยช่องคลอดของรุ่นพี่คนสวยจนมันต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปในตัวเธออย่างมากมาย อดีตประธานชมรมคนสวยค่อยๆเม้มปากบาง บดสะโพกกลับมาช้าๆราวกับต้องการจะให้เอ็นเนื้อผมเข้าไปให้ลึกที่สุดในร่างกาย
"ฮ่า!.... ฮ่า!.... อา.... อา...."ผมหอบหายใจหนักกับความเสียวที่ได้ ก้มลงมองท้องน้อยนูนเป่งจากน้ำรักและท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในแล้วอดลูบไล้มันไม่ได้ "อา...เก็บน้ำผมไว้จนนูนเลยนะ เดี๋ยวก็ท้องหรอกพี่"
"น-ไหนว่าอยากมีลูกกับพี่ไง ลืมที่คุยกันแล้วเหรอ"พี่กอล์ฟถามเสียงสั่นๆเหงื่อชุ่มเต็มหน้าเต็มตัว ปากอ้าพงาบๆหอบหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไปด้วยความเหนื่อยอ่อนไม่แพ้กัน
คำพูดของพี่กอล์ฟทำให้ผมนึกถึงคำพูดที่เคยคุยกันออกทันที จริงๆก็ไม่น่าจะลืมเพราะผ่านไปแค่ไม่นานแต่เพราะเรื่องราวมากมายทำให้ผมลืมไปเลยว่าสาวสวยคนนี้เคยตกลงมีลูกกับผมเอาไว้แล้วแค่ครั้งนั้นร่างกายเธอคงยังไม่พร้อมถึงไม่ได้ท้อง
"พี่อยากท้องกับผมจริงๆเหรอพี่กอล์ฟ"ผมแกล้งถามดูว่าเธอต้องการจริงรึเปล่าและอีกอย่างก็อยากดูปฎิกิริยาเธอเวลาเรียกชื่อไปด้วยว่าเธอหายความจำเสื่อมแล้วรึยัง
"อือ"คนเชื้อจีนพยักหน้ายิ้มๆ "เรียกชื่อพี่อีกสิ พี่อยากได้ยินแกพูดชื่อพี่อีก"
"พี่กอล์ฟ"ผมพูดเสียงแผ่ว มองดูรอยยิ้มหวานของสาวสวยเมื่อถูกเรียกชื่อแล้วรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยที่ดูท่าทางอาการลืมชื่อของอดีตประธานชมรมจะหายแล้วแถมท่าทางเธอจะอยากให้ผมทำลูกให้อีกต่างหาก "ผมจะให้พี่เป็นแม่คน ผมจะให้พี่ท้องลูกของเราเอง" ผมช้อนร่างเธอขึ้นจากโต๊ะให้อยู่ในท่าลิงอุ้มแตง เธอรั้งกอดคอผมทันที ขาสองข้างเร่งเกี่ยวกระหวัดเอวผมไว้ไม่ให้ตกพร้อมทั้งก้มลงมองหน้าผมด้วยดวงตาเยิ้มหวาน
"ด-เดี๋ยวก่อนสิ ขอพักก่อน คนบ้า คนเขาเหนื่อยใจจะขาดอย่างนี้ยังจะต่ออีก สนใจกันหน่อยสิ"
"ก็อยากทำลูกของเราแล้วนี่นา"
"บ้า..."พี่กอล์ฟยิ้มหน้าแดง "ขอพักก่อน พี่ไม่หนีไปไหนหรอก ยอมให้ทำอยู่แล้ว"
พอเห็นว่าคนตรงหน้าต้องการพักผมเลยไม่ฝืน ค่อยๆหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทั้งอย่างนั้นช้าๆ พี่กอล์ฟก้มลงมองพื่นทั้งยังกอดคอผมอยู่แล้วค่อยๆคลายขาที่สอดขัดรัดเอวผมเอาไว้ยื่นลงไปแตะพื้นเหมือนท่าควบม้าที่มีผมนั่งอยู่บนเก้าอี้
"งั้นเราพักแล้วมาคุยกันดีกว่า อุตส่าห์มาหาผมมีธุระอะไรรึเปล่า"
"ก็คิดถึง"
"แล้ว?"ผมเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามต่อ
"เห็นแกฝีมือดีก็เลยจะชวนหาเงิน...พอดีงานพี่มันล้นจนทำไม่ทัน เจ้านายให้ถ่ายปกปฏิทินสำหรับปีหน้าแต่จะให้รับนางแบบทีเดียวตั้ง 12 คน พี่ไม่ไหวแน่เลยอยากให้ช่วยหน่อยได้มั้ย เงินดีนะ พี่จะขอให้แกพิเศษเลยถ้ารับงานนี้"
"แต่ผมติดเรียนนะพี่"ผมอ้าง อันที่จริงก็ไม่ได้สนใจเรียนขนาดนั้นหรอกแต่จะให้ปล่อยน้องมายด์ไว้มันก็ยังหวั่นๆว่าจะมีคนมาทำอะไรตอนผมไม่อยู่อีก
"ไม่ได้ไม่เป็นไรแต่ถ้าเปลี่ยนใจบอกพี่ได้นะ เพราะถ้าแกรับงานนี้พี่คงจะได้เห็นหน้าแกทุกวันด้วย นี่แหละที่พี่อยากให้แกทำ"
"ไว้ถ้าผมดูว่าโดดได้จะบอกพี่คนแรกเลยแล้วกัน ผมก็อยากเจอพี่ทุกวันเหมือนกัน..."พอจินตนาการว่าอาจจะได้แอบฟัดสาวหมวยหุ่นสวยในที่ทำงานทุกวันไอ้น้องชายผมก็แข็งขึ้นมาซะอย่างนั้น
"อืมมม"พี่กอล์ฟเม้มปากหน้าแดงระเรื่อง ตวัดสายตาค้อนเข้าให้วงใหญ่ "คิดอกุศลกับพี่อีกแล้วใช่มั้ยมันถึงได้แข็งอีกเนี่ย"
"พี่ก็รู้ว่าผมไม่เคยคิดเรื่องดีๆกับพี่อยู่แล้ว อา..."ผมครางแผ่วเมื่อร่างเพรียวบางเริ่มบดคลึงเนินสวรรค์อูมนุ่มกับแก่มกายแข็งของผม เธอค่อยๆหลับตาพริ้มกดหัวผมแนบกับทรวงอกขาวเนียนก่อนจะล่องลอยไปในความสุข
 
พี่กอล์ฟส่ายสะโพกโยกเอวเสียดสีร่องแคมหีของเธอกับลำควยผมอย่างต่อเนื่อง น้ำรักผสมปนเปกันของเราภายในช่อยคลอดค่อยๆไหลเยิ้มลงมาชโลมลำเอ็นผมให้อุ่นวาบไปถึงพวงไข่ " อูย....อาาา....คิดกับพี่แบบนี้บ่อยๆนะรู้มั้ย" พี่กอล์ฟกระซิบเสียงแหบพร่าซอยสะโพกขึ้นลงสั้นๆ
"ถ้าให้คิดก็จะคิดทุกวันนั่นแหละ ให้คิดกับพี่ฐาด้วยก็ได้นะ"ผมแกล้งพูดก่อนจะซบหน้าลงดูดยอดเต้าสีทับทิมอย่างนุ่มนวล ตวัดลิ้นเร้าอารมณ์เธอให้กระเจิดกระเจิงอีกครั้ง
" อี้.....อูย... " พี่กอล์ฟหลับตาโยกแคมหีเบาๆ ก่อนจะเริ่มซอยสั้นๆเชิดหน้าร้องครางอย่างกระสัน "ห-ห้ามคิดถึงคนอื่นนะ ห้ามคิดถึง...อูวววว"สาวหน้าหมวยพูดแบไม่เป็นภาษา แอ่นกายเชิดอกกดเข้าปากผมให้มากขึ้นอีกราวกับว่าไม่อยากให้ลิ้นผมออกห่างจากปลายเต้าเธอเลยสักวินาทีเดียว
"อืมมม อืมมมม"ผมพูดอะไรต่อไม่ได้อีกได้แต่ประกบปากดูดยอดเต้าแข็งเขม็งเหมือนทารกดูดนมแม่ ยิ่งทำยิ่งเหมือนกับว่าสาวสวยตรงหน้าจะพอใจไม่น้อย พี่กอล์ฟร่อนส่ายครางอือๆๆ ช่องคลอดคับตึงอ่อนนุ่มเริ่มตอดรัดปลายเอ็นผมรุนแรงขึ้น ผมจับเอวคนหน้าหมวยช่วยคุมจังหวะที่พยายามจะเร่งเร็วขึ้นกระทั่งมันหลุดการควยคุมและทิ้งน้ำหนักลงมาอย่างจัง
" อา.....อี้......" ร่างพี่กอล์ฟกระตุกถี่เกร็งร่างแอ่นอกซูดปากสั่นระริก ใบหน้าสวยสะบัดเชิดหน้าร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ผมกอดเอวเธอแน่นกระดกเอวเสียบควยเข้าแคมหีช้าๆ " อูย....อาาาา " พี่กอล์ฟดันไหล่ผมออกก่อนจะเริ่มโยกเอวเธอบ้าง
เธอเริ่มจากช้าๆก่อนจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงควยเสียบเข้าแคมหีดัง แจ๊ะๆๆๆๆต่อเนื่อง ก้นพี่กอล์ฟกระแทกลงบนหน้าขาผมดัง ตับๆๆๆ ก่อนจะเชิดหน้าร้องคราง" อูย....จะถึงอีกแล้ว.....อูย....พี่จะเป็นเมียแก...จะเป็นของแกไปทั้งชีวิตเลย...ซี๊ดดดดดด" คนหน้าหมวยควบกระแทกกลีบเนื้อหนักหน่วงกับท่อนเอ็นของผมก่อนร้องลั่น " อาาาาา......โอ๊วววววววว " พี่กอล์ฟกระตุกเด้าเนินหีเธออัดกับลำควยผมยึกๆ เรือนร่างขาวสวยสั่นสะท้านเฮือกแล้วเฮือกเล่า
ช่องคลอดภายในหดรัดตัวอย่างรุนแรงเป็นจังหวะที่เร่งขึ้นเรื่อยๆจนหมดความอดทนอีกต่อไป ผมกัดฟันกรอดกับความเสียวเกินบรรยาย ผมตะปบจับก้นงอนงามของเธอบีบขย้ำด้วยอารมณ์ดิบเถื่อน " ซี๊ดดด......อูยๆๆ" ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความเสียวสยิว เอ็นเนื้อแข็งกระตุกสำรอกน้ำกามพุ่งอัดเข้าไปอย่างแรง เป็นจังหวะหลายครั้ง พี่กอล์ฟโผร่างซบทรงอกหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นเหงื่อกับใบหน้าผม สะดุ้งทุกครั้งที่น้ำกามข้นถูกฉีดเข้าไป เราสองคนหอบหายใจถี่ นิ่งอยู่ในท่านั้นกระทั่งอารมณ์รักสงบลง
"ฮ่า!...เหงื่อท่วมเลย"ผมยิ้มให้สาวหมวยหน้าหวาน รั้งร่างเธอมาเอาหน้าซุกทรวงอกชุ่มเหงื่อแลบลิ้นเลียมันช้าๆ "เมียชอบมั้ย"
พี่กอล์ฟอมยิ้มน้อยๆใช้มือช้อนทรวงอกขาวอวบขึ้นมาให้ผมดูดกินเม็ดทับทิมแดงก่ำบนยอด "อือ ชอบที่สุดเลย"
"ใหนเรียกผัวหน่อยสิ"ผมพูดไปมือก็ไม่วายจับและดูดเต้าเธอไปด้วย ถึงมันจะไม่ใหญ่โตอย่งของสาวฝรั่งแต่ต้องบอกเลยว่ามันสวยน่ากินกว่าจริงๆ
"ผัววว"สาวหน้าหมวยพูดยิ้มๆ
"ใครผัวพี่"
"แกไง"พี่กอล์ฟเชิยคางผมขึ้นจากเต้าขาว ประกบริมฝีปากประทับจูบลงมาอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา "เรียกเมียบ้างสิ"
"ท้องแล้วค่อยเรียกได้มั้ย"ผมตอบกวนๆทำเอาสาวหมวยค้อนควัก จับแก้มผมหยิกทั้งสองข้าง
"นี่แน่ะๆๆๆ ตาบ้า! ได้เค้าแล้วยังจะมาเล่นลิ้นอีกนะ เรียกเดี๋ยวนี้เลย"
"โอ้ยๆๆๆ จ้าเมียที่ร้ากกกก"ผมลากเสียงยาวกอดคนเอวบางให้ยิ่งแนบชิดยิ่งขึ้นไปอีก "อย่าดุนักสิเมียคนสวย"
"ปากหวานจริงๆเลยแฟนคนนี้เนี่ย"เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วจู่ๆก็ทำหน้าหงอยๆซะอย่างนั้น "...จะกลับแล้วนะโดดงานมาหาได้แค่นี้จริงๆ"
"ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีแล้วพี่"
"อย่าลืมเรื่องที่คุยกันนะ ถ้าว่างให้โทรหาได้เลยรู้มั้ย"
"จ้า"ผมตบก้นเธอเบาๆ "ลุกได้แล้วเดี๋ยวกลับช้าพี่ฐาสงสัยนะ"
"ค่า..."
พี่กอล์ฟกลับไปได้สักพักแล้วเมื่อมีเสียงโทรศัพท์เข้ามา กดรับสายอย่างงงๆ "ว่าไงแพร"
"พี่ ยัยมายด์หายไปอีกแล้ว..."
///คุยกันหน่อยครับ: ตอนนี้จริงๆมีอีกแต่พอเขียนแล้วมันจะย้าวววยาวผมเลยตัดไปไว้ตอนหน้าดีกว่า และถึงไม่อยากประกาศแต่ก็คิดว่าอีกไม่นาคงปล่อยเรื่องผีออกมาอีกเรื่องที่มีนางเอกเป็นตัวละครลับ ตอนนี้รอเขียนอีกครึ่งตอนกับเก็บรายละเอียดอีกหน่อย ส่วนเรื่อง MV เอามาลงให้เข้ากับบรรยากาศคนกลัวเมียแต่มีเขี้ยวเล็บแบบนายพระเอกเรานี่แหละครับ...อันที่จริงผมเห็นว่าเพราะดีเลยเอามาลงชาบูบร๊ะเจ้าโจ๊กซะหน่อยหวังว่าคงจะชอบกันนะครับ บายยย
--------------------------------------------------------------------------------------------
เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือ ห้องสารบัญหนังสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=170929.0) เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เรื่องนี้นี่ระดับตำนานจริงๆครับ รอมาตลอดเลย ขอบคุณครับ
รออ่านเรื่องนี้อยู่เลย มาลุ้นช่วยพระเอกของเราเก็บอักษรให้ครบกัน
สนุกจิงๆ อ่านได้ไม่เบื่อเลย ติดตามตลอดนะครับ
สนุกจริง ๆ จะรอติดตามนะครับ
ฃ จะหาจากไหนนี่
สมการรอคอย เด็ดมากๆ
อ่าาา บระเจ้าโจ๊ก .... ชาบูชาบู ชอบ MV อะคราบ ขอบคุณที่หาให้มารับชม
แหม่เพลงที่ลง ชื่อได้จริงๆ
ตอนที่แล้วเก็บอักษรเพิ่มมาอีกหนึ่ง ตอนนี้จะได้อักษรเพิ่มอีกไหมน้อ...
โห กลับมาคราวนี้ลุยต่อเนื่องเลยนะครับไรต์ ขอบคุณมากครับ ::DookDig::
::Ajark::เพลงนี้เหมือนชีวิตของไรล์เตอร์หรือป่าวครัย สำหรับผมละใช่เลย
อ่าวน้องมายหายไปอีกแล้วหวังว่าจะไม่เกิดเรื่องร้ายนะ
กับฝรั่งนี่ถึงไหนถึงกันเรย อยากบ้างๆ
พระเอกเก็บเรียบ แล้วนี่กำลังจะเปิดตัวละใหม่ใช่มั้ยครับ นางแบบ12คนอ่ะ
อิจฉาพระเอกเนื้อคู่เยอะจริงๆ::HoHo::
ตอนใหม่มาเเล้วดีใจอย่างเเรง รำลึกพี่กอล์ฟ เเล้วมายด์ไปไหนรึกวางน้อยจะหลุดมือ ::Hmmm::
เพลงนี่ พีคจริงๆครับ
น้องมายนี่โชคร้ายน่าดูเลยครับ
ความฟิตน้องม้าเลยนะพ่อพระเอก ยังไม่ข้ามวันจัดไป 3คน กี่ยกนี่นับไม่ถ้วน ::Evil::
::Thankyou::ผมชอบพล็อตของเรื่องนี้มากไม่เหมือนใครดี รอลุ้นว่าจะได้อักษรครบเมื่อไหร่ แต่คงอีกนานยังไงก้อติดตามอ่านแน่นอน
มาแล้วตอนใหม่ เมียแต่ละคนนี้โหดๆๆไม่กลัวก็บ้าแล้ว ขอบคุณคับ
มาแต่ละครั้งไม่ผิดหวังเลยจริงๆ ครับ
โหย เหนื่อยแทนพระเอกเลย ไหนจะล่าตัวอักษร ไหนศัตรูจะโผล่มาอีก ขอบคุณสำหรับผลงานชั้นเยี่ยมครับ ::WooWoo::
คิดแล้วเสียว กว่าจะรวบรวมอักขระได้หมด
อิจฉาเว้ยยย มีแต่คนมารอต่อคิวเนี่ยยย
เมื่อไรจะได้อักษร ม มายด์ ซะที
สุดยอดเลยครับท่านรอมานานมากๆแล้วเรื่องนี้
รอลุ้นว่าจะได้อักษรครบเมื่อไหร่ เพราะไหนจะล่าตัวอักษร ไหนศัตรูอีก ขอบคุณมากครับ
รอมานาน มาแล้วๆๆ แต่เดี๋ยวนะ ชวนไปอเมริกา นี่จะไปกวาดตัวหนังสือภาษาอังกฤษมาเก็บในคอลเล็คชั่นใช่มั้ยครับ ขอบคูณครับ
สับรางกันเป็นระวิงเลย อยากรู้จริงๆว่าถ้าความแตกจะเป็นยังไง
รอเรื่องนี้มาต่อตั้งนาน ยังสนุดเหมือนเดิน
เจอเพลงเข้าไปนี่ลั่นเลย เนื้อเรื่องก็ยังตื่นตาตื่นใจเหมือนเคย
เริ่มเข้มข้นละโว๊ยยยย
สนุกทุกตอนไม่ว่าตอนไหน อ่านแล้วได้อารมณ์มากๆ ยิ่งมายิ่งเพิ่มความลึกลับต้องลุ้นตอนต่อไปตลอดขอบคุณมากๆครับ
ถ้าวางแผนดีๆ แล้วจัดคิว จัดตารางให้ดี ก็คงจะไม่ลำบาก จะได้เก็บตัวอัษรได้ครบ มีพลังสู้กับศัตรูได้ สงสัยจอร์ช(ปูพื่นอย่างละเอียดในตอนนี้)จะเป็นศัตรูคนสำคัญในอนาคต?
ได้ไปกี่คนละเนี่ย จำไม่ได้ละ
จัดวันเดียว 3 คนเลยนะครับ พระเอกของเรา 55
ยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้นชวนติดตาม ลุ้นกันต่อไปศัตรูจะเป็นใคร น้องมายด์จะรอดมัย พระเอกจะเก่งได้อย่างไร ขอบคุณไรต์มากครับ ตื่นเต้นกับทุกตอนที่ออกมาเลย
ลุ้นพระเอกเลย ลุยๆ
ขอบคุณมากๆครับ จัดหนักขนาดนั้น ขาไม่อ่อนบ้างเลยนะครับ
อ่านมาจนจบตอน มาสะดุดตรงประโยคสุดท้าย คุณเธอจะโดนอุ้มบ่อยไปมั้ย 5555 ไม่เป็นไรเดี๋ยวพระเอกเราตามไปช่วยเอง
ขอบคุณครับ รอมานานเลยย เรื่องดีๆ สนุกๆแบบนี้ รอติดตามอยู่เสมอครับ สู้ครับ
ลึกลับซับซ้อน พัวพันกันไปหมด นี่ตัวร้ายก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ พระเอกจะเอาตัวรอดไปได้ยังไง ลุ้นๆ
เกิดอะไรขึ้นกับมายด์หรือเปล่า?... ::Hmmm::
ได้อักษรภาษาอังกฤษมาสองตัวแล้ว
แม้แต่ชายชาตินักรบยังต้องสยบเมื่อพบเมีย
ขอบคุณครับ ผมนี่เข้าบอร์ดมารอตลอด555 เป็นกำลังใจให้ครับ
เข้าใจได้นะว่า ท่านผู้เขียนคงจะชอบแตกใน..เลยใช้วิธีกรีดถุงยางไว้เป็นประจำ กะให้ท้องด้วยทุกรายเลย..มั๊ง..
เรื่องนี้มันสะใจมากๆ เมียฝรั่งกลับบ้านไปหมดแล้ว คราวนี้ต้องหาเมียไทยมาเติมแล้วล่ะ
กว่าจะเก็บตัวอักษรครบ สอยสาวๆได้อีกเป็นกอง
สุดยอดมากๆเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆนะครับ ::Thankyou::
::HeyHey::เห็นเพลงละคิดถึงน้องเหนิงจับใจเลยครับ
คอ ความ ขอ 3คนรวดเดียวเลยได้ไหม จะได้เก็บรวบ ค ฅ
::Thankyou:: ขอบคุณครับที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆออกมา ตามต่อเนื่องยาวๆเลย
นี่แหละบร๊ะเจ้าโจ๊กของพวกเรา มีผูกเรื่องตลอด ::Shower::
ต้องรีบเก็บอักษรเพิ่มได้แล้ว พลังจะได้แข็งแกร่ง จะได้ป้องกันน้องมายด์ล่วงหน้าได้
อนาคตอยู่ใต้อำนาจเหล่าเมียๆทั้งหลายชัวร์กลัวซะขนาดนี้
สงสารชะตากรรมของพระเอกเหมือนกันนะ
รออ่านเรื่องนี้อยู่เลย มาลุ้นช่วยพระเอกของเราเก็บอักษรให้ครบกัน
พระเอกเรานี้งานชุมจริง ๆ ไหนจะเรื่องงาน เรื่องความรัก ยังจะมีพวกสี่สาวอีก
หายไปนานคิดถึงเรื่องนี้มากครับ
สนุกมากครับ รอติดตามตลอด
สารภาพว่ามีลืมตอนที่แล้ว ต้องย้อนกลับไปอ่านอีกรอบซะละ
มาแล้วๆ รอมานานมากครับเรี่องนี้ มาอีกเยอะๆนะครับ อยากอ่านมากๆเลย
สาวๆนี่ชอบน้ำสลัดกันจังเลย
เย่เย่มาแล้วววววว กำลังได้ที่เลยครับ
เพิ่งมาอ่านย้อนตอนที่ 7 เมื่อวาน เหมือนรู้ใจ ออกตอนใหม่เลย
กำลังรออ่านอยู่เลยครับ เก็บอักษรให้ครบนะครับ สนุกจิงๆ ขอบคุณเรื่องสนุกๆนะครับ ::WowWow::
มาแล้ว แกงแบง เอ้ย แกงเกอร์ในตำนาน เยะไม่เลือกหน้า
ตอนใหม่มาต่อเนื่องเลย •====================================• 9/11/2560 รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด แบน 6 เดือน ( 9/11/2560 -9/5/2561 ) •===============================================• https://xonly8.com/index.php?topic=186353.msg661797#msg661797
ช่างเป็นตอนที่มีฉาก sex scene เยอะพอสมควร ทำให้มีอารมณ์ไปด้วยเลยทีเดียว ซึ่งก็อาจจะเป็นข้อดีและข้อเสีย เพราะเส้นเรื่องแกงเกอร์อ่อนลงไปนิด อยากรู้ผู้หญิงคนต่อไปและศัตรูคือใครจัง(เพื่อนพระเอกป่าวนะ) จริงครับ เส้นเรื่องแกงเกอร์กับศัตรูอ่อนไป ผมคุมเรื่องนี้ยากมากจริงๆ อยากให้เรื่องแกงเกอร์ออกมาเยอะก็กลัวจะจบเร็วไป แต่ก็พยายามให้มันออกมาแหละครับ อย่างตอนนี้จริงๆท้ายเรื่องจะเข้าเรื่องแกงเกอร์เต็มๆแต่พอเห็นว่าผมเขียนมาเยอะไปแล้วสำหรับบทนี้เลยต้องตัดไปไว้ในบทต่อไปแทนครับ ส่วนผู้หญิงคนต่อไปตัวอักษรไทยแน่นอนครับแต่อุบไว้ก่อนว่าจะได้มายังไง
ตอนเดียว จัดไป 3 ฉาก เยี่ยมจริงครับ ยิ่งมีพี่กอล์ฟมานี ผมเฮเลย ผมก็เฮครับ กว่าจะเขียนให้มาได้ตัวเอกดันอีเว้นเยอะ ::Crying::
เรื่องนี้แหวกแนวจริงๆ รอให้ทางฝั่งพระเอกกับตัวร้ายมาเจอกัน
น้องมายด์หายไปไหนอีกแล้วนี่ มายด์แอบแวะไปเติมกับพ่อมานิดนึงครับ5555
หายไปนานเลยนะครับ มาที่สมการรอคอย เด็ดมากครับ ขอบคุณครับ
ตอนนี้อิจฉาพระเอกมากเลยครับ พอมีเป้าหมายว่าจะทำให้ท้องดูเหมือนมันจะดูหื่นขึ้นอีกระดับ ฮ่าฮ่าฮ่า
มีเรื่องให้ชวนสงสัยว่าอาจารย์จ๋าหายไปไหน แถมยังทิ้งปมเรื่องแพรหายไปอีก ติดตามรัวๆครับ โจ้ป่วยหนักครับอาจรย์จ๋าเลยต้องหยุดงานไปดูแล แฮร่!!!
กว่าจะหาอักษรครบน้ำแห้งพอดี
รอคอยมานานมากครับ แต่ก็สมควรแก่การรอ กำลังรอดูตัวอักษรใหม่อยู่นะครับ ขอบคุณครับ
จะช่วยน้องมายด์ได้ไหมครับเนี้ย น่าเป็นห่วงจริงๆ
้เดี๋ยวพระเอกเรา ไม่ใจกล้าเลย แย่จริงๆ555
น้องมายด์โดนจับตัวไปไหนอีกแล้วเนี้ย กว่าพระเอกของเราจะเก็บอักษรครบแล้วได้น้องมายด์นี่จะอีกนานมั้ยน้อ
ตอนหน้าจะได้เจอศัตรูมั้ย น้องมายด์หายไปแบบนี้
เพลงแด่ผู้ชายทุกคน ร้องโดย บร๊ะเจ้า
กลับมาตอนนี้เนื้อเรื่อง ทิ้งให้ติดตาม สนุกมาก
ไบรซ์ทำปากแข็ง เดี๋ยวน่าจะมาติดแบบเอล็กซ์แน่ๆ
อ่านสนุกดีครับ ชอบที่มีเพิ่มมาเรื่อยๆ ทำให้มีสีสันมากขึ้น ::Elder::
สาวสวยในฝัน หลากหลายเผ่าพันธุ์น่ารัก รักทุกคนอยากให้เป็นแม่ของลูก ผูกพันตลอดไปจริงๆ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากคับ รอติดตามตลอดๆ. งานนี้พระเอกไปช่วยถ่ายแบบ ก็จะมีตัวช่วยเพิ่มแล้วสิ
คราวนี้มาเร็วมากครับ มาแต่ละทีนี่คุณภาพมาเต็ม ขอบคุณครับ
ดำเนินเรื่องไหลลื่นดีครับ สนุกมากติดตามตลอดขอบคุณครับ
ผมรอลุ้นสาวทุกตัวอักษรเลยครับ
ตอนนี้ช่างชุ่มชื่นนน แก๊งวัยรุ่นกลับมาแล้วววว
ขออ่านต่อได้ไหมจ๊ะ ::Shy::
กับมาคราวนี้ลุยยาวเลยนะครับท่านโจ๊กขอบคุณที่นำมาให้อ่านนะครับ
ล่อบ่อยขนาดนี้ ไม่รู้ผลิตน้ำทันได้ไงเนอะ
อิจฉาพระเอกจริงๆจัดสาวๆน้ำกระจายทุกราย แต่อย่าให้สาวหมวยจับได้ละ มีขาดแน่ๆ ยอดเยี่ยมมากครับ
เก็บสาวเข้าฮาเร็มต่อไปครับพระเอกเรา
::Reader:: ขอดูหน้าน้องเหนิงให้หายคิดถึงก่อน กว่าจะมาแต่ละตอน 555+ ยาวไปๆ ผมดองแต่ละเรื่องนานกว่าท่านอีก ทำเป็นพูดดีไป ::HoHo::
อักษรตัวใหม่ๆกัยสาวๆอีกกี่คนดี คนเก่าก็แซบแล้วคนใหม่นี้อยากให้ถึงมากกว่า555 ขอบคุณมากๆครับ
บทที่ 8 มาแล้วคุ้มค่ากับการรอจริงๆ ::Shy:: เก็บตัวอักษรได้เพิ่มอีกคนแล้วเย้ๆ ::Thankyou::
น้องมายด์ถูกใครจับไป ? แล้วพระเอกจะไปช่วยได้ทันเปล่านะ
สนุกจิงๆครับติดตามต่อ ............................................................................................... 30/7/2560 รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด แบน 6 เดือน ( 30/7/2560-30/1/2561 ) ............................................................................................ https://xonly8.com/index.php?topic=180771.msg509734#msg509734
มันสุดยอดอะไรเช่นนี้ รอต่อเรื่อยๆนะครับ ติดตามๆ
น้องมายด์จะรอดเงื้่อมือจากพระเอกไหมนะ อิอิ
เมื่อ ไรจะเก๊บตัวอักษรได้เยอะนะ
มายหายตัวไปซะงั้น ขอบคุณมากเลยครับ
ชอบเรื่องนี้มากครับ น้ำหนักความเสียวกำลังดี ขอบคุณครับ
ส้มกับที่รอคอย ไม่ผิดหวังจริงๆ รักษาสุขภาพด้วย ส่วนเรื่องใหม่ติดตามแน่ครับ
เหนื่อยอีกแล้ว พระเอกเรา ::Fighto:: ::Fighto::
เสียดายมายด์อ่า ได้กับพ่อไปซะแล้ว อดครองคู่กับพระเอกเรามั้ยเนี่ย
หุหุจัดหนักพระเอกเรา แต่จาเหลืองก่อนไหมน้า ขอบตุณในน้ำใจมากคับ
สะสมพลังยังแทบจะหมดน้ำ ถ้าต่อสู้คงหัวใจวายตายแน่
::Bloody:: อ่านแล้วเลือดกำเดาจะไหลเลยครับ
เหนื่อยแทนจริงๆ จัดทั้งวันเลย
หายไปนานแล้ว ต้องย้อนกลับไปอ่านของเก่า ก่อนเกือบต่อไม่ติด น่าเสียดาย เมียตาน้ำข้าวไม่น่ากลับไปเมกาเลย สาวไบร์ท น่าจะต้องซ้ำเอาให้ท้องให้ได้นะ ทะลุยาคุมไปเลย 555
ลุ้นทุกตอน รอติดตามตอนต่อๆ ไปกันนะครับ
คุ้มค่าที่รอคอยเลยครับมาแบบคุณภาพจัดเต็มทั้งไทและเทศแถมนางเอกสุดเฮี๊ยบของเราก็ยังคงความเผ็ดหวามมันส์เหมือนเดิม
อักขระตัวต่อไป จะเป็นภาษาไทย รึ อังกฤษนะ
พระเอกโกอินเตอร์ข้ามไปเก็บอักขระชาวต่างชาติแล้ว น่าจะมาอีกหลายชาติ ::Hmmm::
รอมานาน ขอบคุนครับ ............................................................................................... 29/10/2560 รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด เคยโดนแบน เมษายน 13, 2017 https://xonly8.com/index.php?topic=175885.msg416328#msg416328 ไม่สนใจเงื่อนไขกติกา แบนอีกรอบ แบน 1ปี ( 29/10/2560 - 29/10/2561 ) .............................................................. https://xonly8.com/index.php?topic=170904.msg534779#msg534779
กลับมารอบนี้เรื่องยาวสะใจคนอ่านจริงๆ
มีให้ลุ้นทุกตอนเลยชอบมาก สุดยอด
อยากอ่านตอนต่อไปไวๆครับ สนุกจริงๆ
ชอบมากๆครับ กว่าจะถึงตัวmหรือม. จะหาตัวอักษรได้ครบมั้ยเนี่ยห่ือจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นก่อนรึเปล่าหว่า
ขอบคุณครับ สมกับการรอคอยเลย สนุกและน่าติดตามครับ
รออยู่นานมากๆเลย รีบๆแต่งแล้วเอามาลงอีนะ รออ่านอยู่เด้อออออ
บร๊ะจ้าวก้มา ตอนนี้จะได้อักษรอะไรเพิ่มอีกมั้ยน้า ขอบคุณตอนใหม่นะครับ ::KO::
ทำท้องเยอะขนาดนี้จะหาเงินจากไหนมาเลี้ยงละทีนี้ ขอบคุณมากๆนะครับ ตอนนี้ยาวสุดๆไปเลย
เป็นเรื่องที่สนุกจิงๆๆ อ่านกี่ที่ก็ยังมัน ขอติดตามและขอบคุณที่แต่งให้อ่านนะคับ
โห ยาวถึงขนาดตัดได้อีกตอน ได้โปรดเถอะ รีบเอามาลงเพราะลุ้นว่า กอล์ฟท้องเรื่องจะแดงไหมเพราะคนนี้ไม่มีแฟนอยู่ก่อน
รอตอนไปครับ สนุกมากครับ ผมให้กำลังใจพี่ทุกเรื่องเลยครับ จะติมตามผลงานพี่ทุกเรื่องเลยครับ
รอติดตามครับ สนุกมากๆครับ
รอลุ้นตอนได้พี่ฐา อีกคนครับ
หายไปนานมาก อิอิ กลับมาทียาวเฟื้อยเลย ขอบคุณครับ
เพื่อนฝรั่งตาน้ำข้าวสุดยอด ตอนนี้จะเป็นยังไงน้า
กลับมาก็จัดเต็มเหมือนเคยเลย ขอบคุณมากครับ
รออ่านเรื่องนี้อยู่เลย สนุกจิงๆ อ่านได้ไม่เบื่อเลย
สนุกมากเลย ขอบคุณมากจ้าา คอยติดตามอยู่นะ
ขอบคุณมากครับ ลุ้นต่อรัวๆ เอาอีกๆ 555
ค่อยติดตามอยู่นะครับส่วนตัวผมชอบนะครับที่มีรูปประกอบอ่านแบบไม่ต้องคิดมากแถมมีแซวพระเอกเราอีกด้วยเป็นกำลังใจให้นะครับ
สงสาร หรือ สมน้ำหน้า ดีเน้อ
ติดตามอยู่นะครับ ชอบแนวนี้มากๆเลย
::JubuJubu:: ขอบคุณค๊าบ ยังเฝ้าติดตามตลอดครับ ลุ้นว่างานนี้น้องมายจะรอดไหม อิอิ
ขอขึ้นกระทู้ใหม่เลยนะครับ ข้อความเก่าไม่รู้หายไปไหน วันนั้นเข้ารู้สึกเพจจะมีปัญหา อ่านแล้วเลยไม่ได้เพิ่มเติม เข้าเรื่องเลยละกัน สาวๆแต่ละนางที่รอเชือดนี่เด็ดๆทั้งนั้น รับรองได้มากกว่าน้ำสลัดแหง่ๆ แต่ถ้าถามว่าชอบใครที่สุดนาทีนี่ ผมเทให้ครูแต้วสุดหัวใจ อยากลองให้ผู้แต่งทำโพลเหมือนกันว่าคนอ่านชอบสาวคนไหนในเรื่องที่สุด ขอบคุณมากครับ ::Thankyou:: ปล . ขอให้น้องมายย์ปลอดภัยด้วยเถิดด
เข้ามารอบนี้ ได้อ่าน 2 ตอนเลย ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ ให้ได้อ่านกันครับ
จัดหนักไปหลายคนเลย
รอมานาน ในที่สุดก็มาต่อให้กระชุ่มกระชวย ขอบคุณจริงๆครับ ::DookDig::
น้องมายด์หายไปไหนอีกแล้วส
ชอบๆๆ....ยิ่งอ่านยิ่งติด รออ่านตัวละครลับนะครับ
ขอบคุณครับ ได้อ่าน 2 ตอนเลย สนุกๆยิ่งอ่านยิ่งติดครับผม
เก็บเรียงตัวอักษรได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆนะ
แรงเหลือเฟือเลยครับ
3ข หาได้จากนางแบบใช่ไหม
หยุดไปหลายวัน ก็สนุกเหมือนเดิม
ขอบคุณครับท่าน ยังคงสนุกเหมือนเดิม แต่อยากให้มีฉาก ญ2 ช1 บ้างครับ
น้องเหนิงน่ารักไม่เสื่อมคลาย พี่กอล์ฟก็ร้ายและแรงดีครับ
เอาใจช่วยพระเอกของเรา สู้ๆนะครับ
ตอนใหม่มาแล้ว เย้ๆ ว่าแต่ตอนนี้จะเก็บตัวอักษรเพิ่มได้อีกกี่ตัวน๊า เอาใจช่วยพระเอก ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ ได้อักขระมาเพิ่มและศัตรูทำท่าจะโผล่มาแล้ว
จอมคนพลังไวอากร้าอึดถึกทน
ตอนนี้คือเก็บไปได้ 2 อักษรของแต่ละภาษาแล้วสิ
มาแล้วอีกหนึ่งเรื่องในเวงใจ
ใช้ร่างกายหักโหมจัง น้ำหมดตัวแน่
ตัวละคร มีสีสันทุกคนเลย เนื้อเรื่องชวนติดตามมาก
อ่านสนุกทุกตอน อ่านเเล้วชอบลองผสมเองว่าได้คำไหน ติดตามคับ
เป็นพระเอกเรื่องนี้งานยุ่งจริงๆ ทั้งเรื่องสาวๆ เก็บตัวอักษรผสมคำอีก
ขอบคุณครับ ถึงหายไปนาน แต่ยังสนุกเหมือนเคย ขอให้มาเรื่อยๆ นะครับ
จัดกันรัวๆ แบบนี้ จะไม่แปลกใจเลยถ้าน้ำหมด ไบร์ซ ต่อเหนิง ต่อพี่กอล์ฟ ว่าแต่ใครจะเป็นอักษรต่อไป รอลุ้นคับ
ขอบคุณมากครับ ติดตามต่อเนื่องอยากรู้ว่าพระเอกจะเป็นอย่างไรต่อไปถ้าหาตัวอักษรต่อไปไม่ได้
เรื่องนี้มี side story ตัวละครลับหลายตัว จะไขว้กันเมื่อไหร่ครับ
ขนาดอ่านทั้งๆที่ซ่อนข้อความยังจุใจสุดๆเลยครับ ::GiveMe:: ::GiveMe::
ตอนใหม่มาแล้ว ::Yes!:: ขอบคุณมากนะครับชอบเรื่องนี้มากครับ
ไปทำงานกับนางแบบ 12 คนเก็บอักษร 12 ตัววสวรรค์ชัดๆ
โอมมมเพี้ยงตอน9จงมา ติดตามจนขาดไม่ได้เเล้วครับ ขอบคุณผลงานดีๆนะครับพี่
เรื่องก็สนุก เพลงก็เพราะ
อ่านไปก็เพลินไป ตอนนี้ยาวซะด้วย อูยยย ขอบคุณมากครับ ::Hungry::
ใครๆก็อยากมีลูกกับพระเอก อันนี้แอบมี ปม เอาไว้เป็นจุกขยายเรื่องหรือเปล่าครับ คือเดาว่าน่าจะเป็นจุดสำคัญอะไรที่ยังไม่เปิดเผยของเรื่องราว
ขอบคุณครับ อยากอ่านตอนต่อไปอีกหลายๆตอน ฮ่าๆ
อ่านตอน 7 จบละ มาต่อตอน 8 เลย เอาจริงๆ ผมจำไม่ได้เลยนะ ว่าตอนที่ 1 เรามีชื่อพระเอกไหม หรือแกงเกอร์จะเข้าหัวผมด้วย
ขอบคุณครับ กำลังมันส์เลย ได้เรื่องอีกแล้วจบแบบค้างกันไปเลย สนุกมากครับ
MV คล้ายๆชีวิตใครหลายๆคน ::Horror::
กลับมาจัดเต็ม อย่างยาวเหยียดเลย ขอบคุณนะครับ อ่านไปเรื่อยๆ คิดตามไปด้วยว่าเรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่เรื่องจะเป็นอย่างไร ความคิดผมคือเป็นเรื่องรอง เรื่องสำคัญคือระหว่างการเดินเรื่อง คุณเขียนได้ดีมากครับ
รอมานานคุ้มค่าจริงๆ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ติดตามอยู่ทุกตอนครับ
ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้งก็ยังน่าติดตามเหมือนเดิม
ตอนที่แปดมาแล้ว ::Confident::
ไม่แน่ใจว่าพระเอกจะแก่ตายหรือจะน้ำหมดตัวตายก่อนนะครับ 55555
นานๆเเข้ามาที แต่ก็รออ่านอยู่ครับ
จะมีลูกกี่คนกันเนี่ยะ
น้องมายด์โดน(จับ)อีกแล้ว งานนี้พระเอกคงได้บู้เต็มที่แน่
สนุกมาก รอตอนต่อไปอยู่นะครับ ขอบคุณครับ
เนื้อเรื่องมันน่าติดตามจริงๆ อยากรู้จริงๆว่าตอนท้ายมันจะเป็นยังไง แต่ดูแล้วคงจะอีกนานแน่ๆ
ล่อของนอกอีกคนแล้ว หมอไนท์หายไปเลย
อย่าเรียกกลัวเมียสิ ควรเรียกว่าเกรงใจนะ แต่มีเมียที่ต้องเกรงใจ ตั้ง2คนนี่ ความเสี่ยงก็สูงขึ้นเยอะ ผู้เขียนก็อย่าใจร้ายเกืนไปนักล่ะ
เนื้อเรื่องลุ้นมากเลยครับ น่าติดตามตลอด รอตอนใหม่อยู่นะครับ
น้องมายด์โดนจับตัวไปรอบสอง คราวนี้จะรอดหรือไม่ รอติดตามครับ
ไม่ผิดหวังกับตอนที่ 8 เช่นเคย พระเอกเจอ event ที่จะทำให้เก็บอักษรได้เยอะๆ แล้ว ลุยเลยครับ
::Crying:: สุดยอด มาตัวB แล้ว ลุ้นจริงๆ สงสัยคงต้องต่างชาติล้วนแล้วมั้ง ขอบคุณครับ
ตอนนี้พลังเยอะแล้ว เอาสาวหลายๆ คนได้ไม่เหนี่อย แบบนี้ต้องรีบหาอักษรเพิ่มโดยเร็วแล้วล่ะ
ช่วงนี้พระเอกเราเร่งเก็บอักษรน่าดู
แล้วมายจะเสร็จพระเอกตอนไหน
สนุกมากครับ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ
สนุกมากๆ จะรอติดตามนะครับ
งานหนักเลยนะเนี่ย ต้องหาข. อีกตั้งสามคน ไหนจะต้องตามช่วยคนที่เก็บอักษรมาแล้วอีกด้วย ไหนจะต้องระวังรีดเดอร์อีก สู้ๆนะพ่อนักรัก 555+
เมียฝรั่งสองคน คนนึงมีูกกับเรา อีกคนน่าจะไม่รอดถูกฝากเด็กในไม่ช้าแน่ รุ่นพี่ที่ยอมท้องด้วยแบบนี้ ทำเอาเสียววูบเลยครับ เหมือนพลังที่ใช้กำลังเรียกค่าตอบแทนคืนครับ ศัตรูอาจเป็นคนใกล้ตัวก็ได้ครับ
เก็บอักษรไปเรื่อยๆ แบบนี้เดี๋ยวก็สบายละ ยิ่งได้เยอะ ยิ่งเก็บเพิ่มขึ้นง่ายขึ้นอีก
ตอนนี้ยาวแล้วยังมีที่ซ่อนไว้อีก สุดยอดครับ
ได้แฟนแบบนี้จะจับขังไว้ที่บ้าน
คนจริงชิบหายฝังยาคุม ::HeyHey::
ชอบทุกเรื่องที่คุณแต่งเลยครับ คิดว่าตัวละครคงจะเยอะ เพราะต้องตามเก็บทีละอักษร รอตามยาวๆครับ
คราวนี้พี่กอล์ฟจะท้องไหมนะ
เพลงเพื่อชีวิตของแท้ น้องมายเป็นไงบ้างเนี่ย
จบตอนปุ๊บน้องมายด์โดนฉุดปั๊บ เฮ้อออ...ตัวละครตัวนี้เป็นจุดอ่อนสำหรับพระเอกของเราจริงๆ
ไม่จริง ประกอบถูกฉุด... ::Ajark::
มีถึงบทที่เท่าไหร่แล้วน้อ ตามกันไปยาวๆครับ สมกับที่รอคอย
ตอนล่าสุดแล้วปะเนี่ย โหยหาตอนต่อไปจุงเบยย อ๊ากกกก ขอบคุณสำหรับตอนใหม่คับ
ผมเป็นพระเอกคงเหนื่อยแแย่เลยครับ
ถ้าพระเอกใช้พลังกับตัวเองได้จะเพิ่มแนวการเขียนมั้ยครับ แบบเพิ่มประสิทธิภาพให้อึดขึ้น แกร่งขึ้น
สนุกสุดเสียวมากครับ เป็นพระเอกที่น่าอิจฉานะครับ ::WowWow::
ตามมาใกล้จบล่ะ
อยากให้ได้สวิง กอล์ฟ ฐา สุดยอดมากครับ ขอบคุณคับ
ไม่ขาดสายเลยจริงๆ เก่าไป ใหม่มา
เล่นของนอกแบบนี้ผมชอบมากครับ
มีการฉุดด้วยหรอครับเนื่ย ::Horror:: ::Horror::
สลับรางไม่ถูกเลยพระเอกของเรา
ได้อ่านแล้วเหนื่อยแทนพระเอกมากๆ เข้าใจแต่งเรื่องมากๆ
กว่าจะเก็บอักษรครบ คงเหนื่อยแย่ แต่ที่แน่ๆ ตรูเหนื่อยชิป...เฮ้อ ขอบคุณมากๆครับ
ชักเริ่มอิจฉาพระเอกซะแล้ว ได้ฝรั่งตั้งสองคนแหนะ เอาใจช่วยครับ
รีบไปช่วยน้องมายด์ด่วน จะได้ทำคะแนนด้วย
ถ้าไม่ได้พลังนี้ขาดว่าน่าจะน้ำหมดตัวตายแน่ๆ
อ่าว อ่านไปอ่านมาเกมพลิก ได้ทั้งคู่เลย ทั้งขิม ทั้งไบร์ท สนุกมากครับ ขอบคุณที่แต่งมาลงให้อ่านนะครับ
ชอบหญิงที่เป็ฯฝรั่งตาน้ำข้าวจริงๆ มีนี้ใส่ยับเลย
คนอ่านน้ำหมดตัวตายก่อนครบทุกตัวอักษรแน่ๆ ::Orz::
มายด์หายไป2รอบล่ะ จะมีรอบ3ไหมเนี่ย
พระเอกเราจะโกอินเตอร์อีกแล้วครับ
พระเอกฟาดเรียบหมด เมื่อไหร่พระเอกจะโดนล่าบ้างนะ
ฟาดเรียบไม่เหลือเลยนะพระเอก
ขำความแนบเพลง5555555 สงสารเด้อ
มาลุ้นต่อว่าพระเอกจะเก็บนางแบบได้มั้ย ส่วยร้องมายอีกแล้วเหรอเนี่ย
สนุกระดับตำนานเลย ออกตอนใหม่เร็วๆนะ
เสกเด็กเข้าท้องพี่กอฟล์แล้ว
กฎทั้งหมดไม่มีผลกะคนท้อง แล้วถ้าคลอดแล้วจะกลับมาอยู่ในกฎรึเปล่า
หายไปไหนเอย บทรักนี้ถึงใจจริง ๆ ครับ ::Reader::
จะส่าไปอ่านหาหลายตอนละยังไม่เห็นรีดเดอร์ตอมเลยตั่งแต่โรงพยาบาล
เก็บตัวอักษรได้แค่4ตัวยังขนาดนี้ถ้าเก็บได้ครบนี้คงเป็นซุปเปอร์แมนเลยทีเดียว ขอบคุณไรท์ครับ
ต้ัองเก็บให้ได้ทั้งกลุ่ม
กลับมาอ่านอีกรอบก้อยังเด็ดเหมือนเดิมครับ เป็นกำลังใจให้พระเอกกว่าจะถึงคิวน้องมายรากงอกก่อนแน่
เก็บทั้งรุ่นพี่รุ่น ของนอกของใน คุณหมอคุณพยาบาลเลยนะครับคุณเน
ขอบคุณครับ เมียฝรั่งกลับบ้านไปหมดแล้ว คราวนี้ต้องหาเมียไทยมาเติมแล้วล่ะ
ตอนที่แล้วเก็บอักษรเพิ่มมาอีกหนึ่ง ตอนนี้จะได้อักษรเพิ่มอีกไหมน้าา
ได้ B แล้ว อูยอักษรนี่มันเร้าใจจริงๆ
จะได้อักขระ อะไรจากเพื่อนเมียนะ
มายด์กับฝนเกิดเรื่องให้พระเอกเราไปช่วยตอนไหนหว่า อ่านมาก็เจอตอนที่มายด์ขอบคุณพระเอกที่ช่วยแล้ว
เนื้อเรื่องชวนติดตามอย่างยิ่ง จะเกิดอะไรขึ้นกับมายด์ก็ไม่รู้ ขอบคุณมากครับ
ใครใครก็อยากท้องกับพระเอกเรา
เนนี่โชคดีมากเลย ได้สาวสบึ้มต้้งหลายคน สุดยอด
น้องมายด มีเรื่องอีกแล้ว
ขอเสนอครับ รักต้องห้ามมักน่าติดตามครับ อยากให้พระเอกไปแย่งเมียคนอื่น เอาแบบสามีไม่ดูแล ไม่ค่อยรัก ครับ
อ่านมาตั้งนานเมือไหรจะได้สักทีมายด์
ทำลูกให้ติดทุกคนเลย!
เฮ้อออ น่าเสียดายจังที่อเล็กซ่าต้องกลับไปทำงาน เลยอดได้เห็นฉากสยิวของสาวต่างชาติคนสวยเลย ส่วนเหนิงก็ยังดุเป็นแม่เสือไม่เปลี่ยน สุดท้ายเลย คือ รอให้นายเนจัดการกับกอล์และฐาพร้อมกันอยู่คงจะมันส์มิใช่น้อย อิ อิ
อ่านสนุกครับท่านมันมากเลยครับ
ลุ้นจริงๆพระเอกจะเก็บอักษรครับไหมแล้วนี้จะมีสาวอีกกี่คนนะ ลุ้นๆๆติดตามต้อไปเลย
ตอนที่เเปดเเล้ว เหลืออีกสองจะหมดเเล้ว
น่าจะมีภาคต่อน่ะครับ อยากอ่านอีกเยอะๆ
พระเอกมันร้ายจริงๆอิจฉาเว้ยย
วิธีการเขียนเหมือนฉากในภาพยนตร์เลย ทำให้จินตนาการได้ตามเป็นฉากๆ. สนุกครับ
ตัวบีมาประเคนถึงที่เลยคำว่าโชคดีคงไม่พอล่ะ 😈
พระเอกของเราฟิตจัด นี่เพิ่งเก็บอักษรไปไม่กี่ตัวเหลืออีกเป็นสิบจะไหวไม๊เนี่ย
ดี
น้องมายด์หายไปอีกแล้ว จะเป็นไงต่อนะ
ได้ทั้งพี่ได้ทั้งน้องนี่มันสิ่งที่ฝันไว้ชัดๆ
แนวทางนี้แหละที่ทำให้เกิดความรู้สึกของการคิดตามไปด้วยกัน
ขอบคุณครับพี่ เรื่องนี้นี่ระดับตำนานจริงๆครับ รอมาตลอดเลย
เห็นแบบนี้นึกถึงหมอไนทเลย
คือ ตัวอักษร จะเก็บเชื้อชาติไหนก็ได้หรอ ดีเลย เล่นของนอก ::Grimace::
ะปิดประเด็นใหม่ให้น่าตามอีก^^
ได้ b มาแล้ว ต่อไปจะเป้น ข หรือ c กันแน่นะ
พูดอังกิดได้ด้วย เว้ยเฮ้ยยยย
พระเอกโชคดีหรือร้ายกันแน่เนอะ
เล่นฟรั่งสองคนเลย
เอาละได้ออกกำลังสักทีพระเอกเรา
ตอนที่แล้วเก็บอักษรเพิ่มมาอีกหนึ่ง ตอนนี้จะได้อักษรเพิ่มอีกไหมน้อ... ::DookDig:: ::DookDig::
เมื่อใหร่จะได้ครบแก๊ง4สาวนะะะะ
น้องมายหายไปอีกแล้วจะเป็นไรมัยเนี้ยเมียหลวงเรา
อยากให้เกบได้ครบแก๊งจิงๆ
สรุกดี
::Glad::นายเน ขนาดไม่มีชื่อยังตามเก็บสาวๆจนหมดเลยนะ ตกลงใครนางเอกกัน
ว้าวๆเช้าจัดไปคนบ่ายมาจัดอีกคน
สาวขิมดูไร้เดียงสาดีน่ารักมากเลยจับเข้าฮาเร็มซะ
โอ้ยตาร้อน พระเอกยอดนักเยิบจริงๆ
ได้คนใหม่อย่าลืมคนเก่าละ
พยาบาลขิมเสร็จพระเอกไปซะแล้ว อยากได้ฉากในชุดพยาบาลจัง รอติดตามต่อไป ขอบคุณครับ
สุดยอดครับ
ตอนนี้พลังเยอะแล้ว เอาสาวหลายๆ คนได้ไม่เหนี่อย แบบนี้ต้องรีบหาอักษรเพิ่มโดยเร็วแล้วล่ะ
น้องมาย ถูกใครจับไปอีกแล้ว เผลอไม่ได้เลย
กว่าจะครบอักษรน่าจะเข้มข้นมากมาย
เปลี่ยนสาวห้าวอย่างก๊อฟ ให้เป็นหญิงเต็มตัวแถมลีลาเหลือร้ายน่าดู ::Angry::
น้องมาย โดนอีกแล้วววว
ยิ่งซับซ้อนแยกเป็นสองได้
พระเอกเรามีสาวเยอะนะ
จากตอนที่แล้ว สงสัยเต็มไปหมด ตัวตนอีกคนคือใคร งูดำ? ตัวตนของรีดเดอร์ อยากรู้เร็วๆครับ
กะจะเอาทุกคนสินะ
กลุ่มสาวๆนี่คนหายบ่อยจัง ::Grimace::
ขอบคุณนะครับ
พงังก็ยังน้อย สาวที่ชอบก็มาหายตัวอีก สงสัยเปิดตัววายร้ายคนใหม่แน่ๆ
สนุกมากครับติดตามตลอด
ก มาให้ซ้ำ มายด์ก็หายอีก เหนื่อยแน่
เอิมตั้งหลายตอนล่ะ ได้มากี่ตัวแล้วเนีย
สวิงเลสเบี้ยนก็น่าสนใจ
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ
ขอบคุณครับ มีแนว ๆ นี้มาให้เสพอีกแล้ว ลงยาว และต่อเนื่องเลยนะครับ ผู้เสพไม่อยากรอนานอ่าครับ อิอิ
ทอมกอล์ฟเธอร้อนแรงกว่าที่คิด
มายด์หายไปไหน. จะโดนดุ้นใคร.
เหลือน้องแพร น้องมายด์ กับหมอไนท์ อย่าเหลือ!
พระเอกเรานี่เก็บเรียบทุกรายเลยนะครับ.ข่างเป็นหนุ่มที่โชคดีจริงๆ.
เป็นพลังที่น่ามีไว้ใช้สำหรับสายหื่น จริงๆ
เมียเยอะดีแหะ
สาวเก่าจากไปสาวใหม่ก็กำลังมา
Thank.....
พี่กอล์ฟ โดนขนาดนี้ต้องท้องแน่ๆ
ขอบคุณครับ MV นี้โดนมากครับ เนี่ยถ้าได้สัก20ตัวอักษรสงสัยจะเหนื่อยจนฟ้าเหลืองแน่ แค่ตอนนี้เสียซะหลายน้ำเลย
โอยๆๆๆ ผลิตน้ำไม่ทันกันพอดีพระเอกเรา
พระเอกได้พลังเพิ่มมาอีกแล้วสินะ รอติดตามครับ
ใครเด็ดสุดเนี่ยฟินไปเลย
ติดตามอย่างจดจ่อมันจะครบ 40 กว่าตัวมั้ยเนี่ย
ฮาเร็มสาวๆแต่ละคนเด็ดๆทั้งนั้น
ขอบคุณมากๆครับ
เมื่อไรจะถึงตัวต่อไป
จัดสาวแหม่มสบายไปเลย สุดยอดครับเองนี้
ทำให้ครบทุกคนไปเลยยย
อย่าลืมเก็บ ก ไว้ให้ดีนะ
ฝรั่งมาอีกแล้ว สุดมากกก
สาวฝรั่งนี่ถึงไหนถึงกันจริงๆ เอาถึงใจมาก
เอ้างานเข้า. งานเข้า
ชอบจังพระเอกทำบุญมาดี
เดี๋ยวมา comment ต่อนะครับขออ่านแปปเดียว Re. คือเอาจริงๆ พระเอกคือต้องทำให้ท้องทั้งหมดเลยเพราะไม่งั้นชื่อคนที่มันเอาก็จะหายไปจากสารระบบ แล้วถ้าทำแบบนั้นถ้ามันไปติดที่อื่นซักปีนึงกลับมาเหล่าเมียๆมันไม่เป็นอัลไซเมอร์หมดเลยอ๋อ
พระเอกได้พลังเพิ่มมาอีกแล้วสินะ รอติดตามครับ
เลยยังไม่รู้ใครเป็นผู้ร้าย
::Glad::เหนื่อยจริงๆ
พ่อหนุ่มคนไร้ชื่อ จะผลิตน้ำทันไหมเนี่ย
ตอน7ก่อนได้เมียเพิ่ม ตอนนี้จะได้อีกกี่เมีย
จะเก็บได้กี่คนล่ะแต่น่าติดตามนะ
น้องมายหายไปไหน
ได้สาวมากแล้วท้องมากนี่อนาคตจนได้เลยนะ
เพื่อนๆในแก๊งสี่สาว ยังไม่ได้สักคน
แรงดีจริงๆ ผลิตน้ำได้ไม่มีหมด
พระเอกจะเก็บอักษร ได้เสร็จ คือต้องเหนื่อยมาก
::Fighto::ช่วยทบทวนความจำให้พี่กอล์ฟ ดุเดือดจริงๆ กับเหนิงก็น่าเสียดายมีคนเข้ามาขัดจังหวะเสียได้ แต่วันเดียวสองคนก็เหนื่อยแล้วนะนี่
มีเรื่องอีกแล้ว
ยังเหลือใครอีกมั่งเนียะ
ลุ้น หมอคร้าบบ
สงสัยได้ตัวอักษรอีก12ตัวแน่ๆเลย
มีพาเพื่อนมาให้ด้วย อย่างนี้สิเมียตัวอย่าง
ชอบมากครับ
::Thinking::อาวสาวหายอีกแล้ว
มีการแตะมือกันด้วยสาวหนึ่งจะต้องกลับประเทศ เลยส่งต่อให้อีกสาวหนึ่งดูแล ไม่อิจฉาตอนนี้แล้วจะให้ไปอิจฉาตอนไหน เยี่ยมมาก สนุกทุกตอน ขอบคุณมากครับ
พี่กอล์ฟท้องให้ผมหน่อย..
ผมว่าลืมๆน้องมายบ้างก็ดีนะ รับงานที่กอฟให้เถอะตั้งสิบสองคน น่าจะมีสักคนที่ได้อัษรมาใช้ได้
ปูทางมาแบบนี้ต้องมาแล้วตัวละครใหม่
หรือรอบนี้จะได้ทั้ง 12 คนนะ
อ้าว มายด์หายไปไหนอีกแล้ว
มีอีก12สาวจะได้อักษรมั่ย
พระเอกเก็บทุกคน
สาวหายตัวไปอีกละ ตามเจอเมื่อไรสงสัยได้กินสาวอีกคนแน่ๆ
ลึกลับดีจังเรื่องนี้
เก็ยเรียบสบายตัวไป
สุดยอด งามน่าติดตาม
มีแม่พันธุ์ดีขนาดนี้ ต้องเสียวทั้งคืน
สนุกอ่านได้ไม่เบื่อเลย พันธุ์ดีขนาดนี้ ต้องเสียวทั้งคืน ติดตามครับ
กอล์ฟสุดยอดไปเลย555 มายด์หายอีกแล้วหรอเนี่ย ลุ้นๆศัตรูเปนใครหว่าน่าสงสัยจริงๆ สุดยอดน่าติดตามมากๆๆๆๆ
ทำไมมายโดนจับบ่อยจัง
หนึ่งชายสิบสองหญิง อืมโดนรีดจนแห้งแน่
เก็ยไปเรื่อยๆ
ได้สาวสวยเพิ่มอีกแบ้วนะครับเนี่ย ต้องติดตามต่อไปเรื่อยๆซะแล้ว
ขยันหายตัวจัง แม่คนนี้
นึกว่าลืมพี่กอล์ฟไปซะแล้ว
มนุษย์เมียใจดี พาเพื่อนมาให้ปี้อีก เมียแบบนี้จะหาได้ที่ไหน
วันๆคงไม่มีอะไรต้องคิดนอกจากต้องบริหารเวลาให้สาวๆนะเนี่ย
แล้วเมื่อไรจะได้จัดหนัก คุณหมอ สักยกนึง
ยอดเยี่ยมจริงๆ
ของยุโรบก็มีแล้วเอเชียบ้าง
สนุกจริง ๆ จะรอติดตามนะครับ
น้องมายหายไปอีกแล้วจะโดนจับตัวไปอีกหรือป่าวเนีย
น้องมายด์หายตัวอีกแล้ว เมื่อไหร่จะได้อักขระครบนะ
อ้างจาก: joker socool เมื่อ กรกฎาคม 23, 2017, 12:45:31 หลังเที่ยง เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใด ก่อนเข้านิยายขอมอบเพลงนี้แด่พระเอกของเรื่องผู้กลัวเมียจับใจ
VIDEO (//http://) บทที่8 ความร้อนระอุราวกับถูกเหล็กแดงนาบเข้ากลางหลังทำให้ผมสะดุ้งตัวเกร็ง ใบหน้าบิดเบี้ยวแต่แม่สาวผมทองตรงหน้าไม่ทันได้เห็นอาการแปลกประหลาดจากการดูดพลังอักษรของผมเพราะเธอกำลังถูกจุดสุดยอดถาโถมเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง กว่าทุกอย่าจะสงบลงผมก็นอนหอบแผ่วอยู่บนร่างเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว "ร้ายกาจจริงๆ มิน่าคนไม่ชอบการมีอะไรผูกมัดอย่างอเล็กซ์ถึงได้หยุดที่คุณ ทำเอาฉันอยากท้องกับคุณไปวูบนึงแน่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันฝังยาคุม เรื่องท้องสบายใจได้ เพราะงั้น...อีกรอบมั้ย" "เท่าที่คุณต้องการเลย"ผมกระซิบยิ้มๆ "แต่น่าเสียดายนะ คุณสวยขนาดนี้จริงๆผมอยากได้เป็นแม่ของลูกมากกว่าคู่นอนชั่วคราวซะอีก" "ไปปากหวานกับอเล็กซ์เถอะ ฉันไม่หลงกลหรอกนะ อยู่โสดๆแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะไปไหนก็ได้ นอนกับใครก็ได้ ลูกก็ไม่ต้องเลี้ยง ยังไงฉัรก็คงไม่ยอมสละโสดง่ายๆแบบยัยอเล็กซ์แน่" "จ้า"ผมหอมแก้มเธอ ไม่คิดซีเรียสอยู่แล้วเพราะผมไม่อยากบังคับฝืนใจใครให้ท้องด้วย ยิ่งกับคนที่ไม่อยากท้องผมจะไม่บังคับเด็ดขาด แต่ถือว่าอเล็กซานดร้าเป็นข้อยกเว้นเพราะเธอทำให้ผมของขึ้นได้ไม่หยุดจริงๆและเธอก็ติดลูกง่ายซะจนแม้แต่ผมยังตกใจด้วย ถ้าจะให้พูดตรงประเด็นก็คือแม่พันธุ์ดีๆนี่เองแหละ "ไปสนุกต่อในห้องสตูกันดีกว่า" ...ไบร์สคุกเข่าโก่งก้นหลับตาคราง รอยยิ้มน้อยๆผุดพราวไม่ขาด เจมส์ยืนเข่าอยู่ในหว่างขาโยกตัวส่งควยเข้าไปท่องในรูรักสองมือจับสะโพกผายอวบอิ่มน่าชม "เป็นยังไงบ้างที่รักบรรยากาศเหมือนกำลังเล่นหนังโป๊อย่างนี้" "โอววว ตื่นเต้นพิลึกเลย คุณนี่ช่างหาสถานที่จริงๆนะ...อา...อูย...ลึกจัง ตอนจะสุดกดเข้าไปทั้งแท่งนะ มันเสียวมากเลย โอว!!พระเจ้า!!!" ผมจับนมเธอบีบแน่นสโตกยาวๆแรงๆจนกลีบเนื้อปลิ้นมาทางด้านหลัง กดท่อนเอ็นพรวดเดียวเข้าไปจนมิดด้าม ไบร์สแหงนหน้าคราง ในห้องมีกระจกอยู่ตรงหน้าพอดีทำให้เธอเห็นภาพชายหนุ่มรูปร่างสันทัดอย่างผมกำลังขึ้นขี้กระเด้าเย็ดทางด้านหลัง สาวสวยมองหน้าตัวเองในกระจก ดูตัวเองโดนผมคร่อมควบซอยแบบไม่ยั้ง เธอคงมีอารมณ์มากเพราะทั้งร้องครวญคราง ทั้งส่ายสะโพกรับควยอย่างเร่าร้อน ผมเองเมื่อเห็นภาพตัวเองกำลังควบขี่บนหลังสาวนัยน์ตาสวยพร้อมกระเด้าควยเข้าออกในหอยจนทำให้เธอร้องครวญครางมันช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจที่สุด แต่จู่ๆสายตาผมก็เห็นตัวเองในกระจกกลับโปร่งใสมองทะลุได้ถึงด้านหลังอยู่วูบหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ผมสะบัดหัวมองภาพในกระจกอีกครั้งแต่มันกลับมาเป็นปกติตามเดิมไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิด ...ตาฝาดมั้งเนี่ย... "อูยยย อย่าแกล้งโยกช้าสิ จะขาดใจอยู่แล้ว มีอะไรก็ใส่มาเถอะ!!"เสียงร้องดึงสติผมให้กลับมาสนใจร่างสาวต่างชาติตรงหน้าอีกครั้ง ผมเลิกสนใจกระจกทันที ก้มลงเลียหลังเธอพร้อมขยำนมทั้งสองข้าง กระหน่ำซอยควยเข้าออกในหีสาวรุ่นใหญ่จนรู้สึกว่ากำลังใกล้จะออกแล้ว "เร็วๆ...แรงๆ...อย่าหยุด ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ที่รัก ผัวจ๋า ผัวจ๋า โอว อะ อะ อะ อู๊ววววววว แตกแล้ว" เธอร่างกระตุกเป็นช่วงๆ ผมเองก็ระเบิดน้ำอสุจิเข้าไปในรูรักช่วงที่เธอกำลังถึงพอดี เราสองคนกระตุกแข่งกัน เสียงหอบหายใจดังระงมไปทั้งห้อง ผมค่อยๆชักควยออกจากหอยสาวตาน้ำข้าวเสียงดังบ๊วบ รูหีแดงแจ๋ค่อยหุบลงมีน้ำอสุจิขาวข้นผสมกับน้ำเสียวของเธอ ไหลออกมาจากร่องรักเป็นทางลงมาตามง่ามขาลงสู่พื้น ผมมองภาพนี้อย่างภูมิใจ พลิกตัวคู่ขาสาวให้นอนหงายก้มจูบท้องน้อยขึ้นมาถึงเรียวปากแดงเรื่อตามธรรมชาติ "ถ้าคิดจะมีลูกเมื่อไหร่มาบอกผมนะ ผมอยากช่วย" "...ถึงตอนนั้นฉันคงให้สามีตัวจริงทำให้ดีกว่า ขืนมีลูกกับคุณลูกได้โตมาเจ้าชู้เหมือนพ่อแน่"ไบร์สส่ายหน้ายิ้มๆส่งสายตาร้อนแรงมาราวกับว่าเธอยังต้องการผมอยู่อย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย "เรื่องนี้ค่อยคุยกันทีหลังก็ได้ ตอนนี้ผมชักจะสนใจวิธีทำลูกมากกว่ามีลูกกันแล้วสิ" "นี่ ตื่น ตื่นได้แล้วนะ!!" เสียงปลุกของอเล็กซานดร้าดังอย่างต่อเนื่องพร้อมกับการเขย่าตัวไม่ยอมหยุด ผมงัวเงียลุกขึ้นนั่งในสภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่นักเพราะเมื่อคืนดันจัดสาวรุ่นพี่ของเธอซะหนักทำให้ตอนนี้แม่สาวทรงโตมองผมเคืองๆเลยทีเดียว "รู้งี้ไม่น่าให้สนุกกับไบร์สหรอก ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เครื่องขึ้นตีห้าครึ่ง ไปส่งด้วย" "จ้า"ผมลุกขึ้นหาวหวอดไปที เหลือบมองดูนาฬิกายังคงตีสี่อยู่เลยไม่เร่งเท่าไหร่ "อาบน้ำรึยัง ไปอาบด้วยกันมั้ย" "ไม่ดีกว่า มันตั้งขนาดนี้ขืนไปอาบด้วยคงตกเครื่องแน่"เธอมองเอ็นเนื้อแข็งชี้ของผมยิ้มๆ "ยังไม่พออีกเหรอ เพิ่งเคยเห็นคนที่เล่นกับพี่ไบร์สแล้วยังตั้งอยู่เลยนะเนี่ย" "เมื่อคืนแค่เบาะๆน่ะกลัวจะเหนื่อยจนตื่นไม่ไหว" "ค่า!! เอาเถอะๆ ไปอาบน้ได้แล้ว เดี๋ยวฉันปลุกไบร์สเอง" อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมก็อยู่บนท้องถนนกับสาวๆอีกสองคนด้านหลังรถ ยังดีที่รถไม่ติดมากแถมสนามบินก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่เลยขับรถไปได้สบายๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีรถยนต์ของเหนิงถึงมาจอดสนิทในลานจอดรถของสนามบิน ผมรีบขนกระเป๋าสัมภาระไปให้อเล็กซ์ รู้สึกใจหายไม่น้อยที่เมียสาวคนสวยกำลังจะจากไป "เฮ้อ..." "เป็นอะไร หนักเหรอคะ ให้ฉันช่วยถือมั้ย"อเล็กซ์หันมาจากที่คุยอยู่กับไบร์สด้วยภาษาอังกฤษแบบไฟแลบ "เปล่าๆ แค่คิดว่าคุณจะไปก็เหงาแล้วน่ะ"ผมบอกไปตรงๆ "โอ๋ๆๆ มานี่มาสามีสุดที่รัก ให้ฉันกอดปลอบนะ"เธอรั้งผมเข้าไปกอดแน่นกลางสนามบินทำเอาผมหน้าชา หันมองรอบๆ ยังดีที่เหมือนจะไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ แถมในเวลานี้คนยังบางตามากด้วยเลยไม่ค่อยมีใครสนใจเรานัก "ฉันไปก็คงคิดถึงคุณแย่ แต่จะให้หนีงานบินกลับมาหาได้อีกคงนาน...เอาอย่างนี้ ถ้าอยากไปหาเมื่อไหร่โทรมาหานะ เดี๋ยวออกเงินให้ไปหาถึงที่โน่นเลย แถมจะส่งคนไปรับที่สนามบินด้วย โอเคมั้ยคะ" "มันก็โอเคแหละ แค่ผมรู้สึกใจหายเท่านั้นเองที่ไม่มีคุณอยู่แล้ว" "ฮ่ะๆๆ เดี๋ยวยุ่งอยู่กับสาวๆในสต๊อคคุณก็หายเองแหละ แหมวันนี้อ้อนจริงๆเลยน้า..."เธอเชยคางผม แย้มยิ้มบนริมฝีปากดูน่ามอง "งั้นจะให้รางวัลกับความน่ารักนี้แล้วกัน...อืมมมม"เธอเผยอปากออกขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ แลบลิ้นเล็ๆออกมาอย่างเปิดเผยว่าเธอต้องการจะทำอะไร มันยิ่งทำให้ผมไม่อยากปฏิเสธและอ้าปากรับมันไว้พร้อมกับส่งลิ้นกลับไปโลมเลียอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน "อย่าพูดให้ซึ้งนักสิฉันไม่อยากจากกับแบบมีน้ำตานะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ แล้วไปหาบ้างนะ ฉันกับลูกจะรออยู่ที่โน่น...รอสามีคนดีของฉันไปหา" "รับรองเลยว่าผมไปแน่ โชคดีนะ เดินทางปลอดภัย"ผมยิ้มให้ทั้งที่ในใจรู้สึกตรงกันข้าม "โอ้ยย ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ฉันออกค่าเครื่องให้บินไปด้วยอีกคนเลยดีมั้ยเนี่ย พอๆ เลิกซึ้งได้แล้ว ไม่ได้อยู่ไกลขนาดไปหากันไม่ได้ซะหน่อย แกด้วยซานดร้า รู้ว่ารักมากแต่ขืนทำซึ้งต่อฉันได้ร้องไห้จริงๆแน่ จะไปก็ไปได้แล้ว เหงาก็โทรมาหากันบ้างแค่นั้นพอ เดินทางปลอดภัยล่ะ" "จ้า"อเล็กซานดร้าหัวเราะออกมาทั้งน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะโบกมือให้ผมกับเพื่อนสาวรุ่นพี่ของเธอแล้วเดินเข้าเครื่องไปทิ้งให้เราสองคนเดินกลับขึ้นรถกันแบบหงอยๆ "ถ้าเหงามากก็ไปหาสิ ไม่มีเงินก็ไปกับฉันก็ได้ ซัมเมอร์นี้ยังได้เลย" "คุณพูดจริงนะ"ผมอดยิ้มออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เพราะถึงยังไงอเล็กซ์ก็เมียผมคนนึงแหละ จะมีผัวคนไหนบ้างไม่คิดถึงเมียตัวเองเมื่อต้องห่างกัน "ฉันเคยพูดเล่นด้วยเหรอ"ไบร์สยิ้ม "ถ้าเหงามากๆก็มาหาได้นะ โทรมาก็ได้เดี๋ยวให้เบอร์ไว้" "เอาเบอร์ผมไปดีกว่า เดี๋ยวแฟนเช็คโทรศัพท์แล้วจะมีหลักฐาน"ผมบอกเบอร์ให้เธอเม็มเอาไว้ก่อนจะใจจดจ่อกับการขับรถต่อ "เฮ้อ!!! ยัยอเล็กซ์นี่อาภัพจริงๆ จะมีคู่ทั้งทีดันเจ้าชู้ ดีนะที่แฟนคุณไม่รู้ ถ้ารู้เข้าจะเป็นยังไงเนี่ย" "ขืนรู้สิผมโดนจับตัดแน่ เอาเป็นว่าถ้าผมไม่รับสายก็อย่าขยันโทรนะแปลว่าผมไม่สะดวกรับจริงๆ โอเคมั้ย" "ชักชอบคุณขึ้นมาซะแล้วสิ ฮ่าๆๆๆ....ช่วยส่งฉันแถวปิ่นเกล้าด้วยนะ เดี๋ยวฉันกลับเอง" แล้วเราสองคนก็คุยเรื่องสับเพเหระไปตลอดทาง ส่วนใหญ่ก็ไบร์สนั่นแหละที่ชวนผมคุยเพราะผมคุยกับใครไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีนะที่มีคนช่างพูดช่างคุยอยู่ข้างๆแบบนี้ ยิ่งตอนนี้ที่ผมรู้สึกเหงาๆด้วยยิ่งทำให้ผมกลับมาสดชื่นขึ้นได้แทบจะทันทีเลยก็ว่าได้ ส่วนคนช่างคุยอย่างไบร์สพอเห็นผมถามคำตอบคำก็เลิกคิดจะชวนผมคุยเลยเริ่มเล่าเรื่องของเธอกับอเล็กซ์ให้ผมฟังบ้าง ไบร์สเป็นสาวอเมริกาเช่นเดียวกับอเล็กซ์ เกิดในรัฐเวอร์จิเนียร์ในฟาร์มวัวเนื้อของพ่อ ชีวิตเธอก็เหมือนสาวบ้านๆทั่วไป เข้าโรงเรียน มีความรัก ทำกิจกรรม แต่ที่ไม่เหมือนคนอื่นคือเธอเรียนเก่งกว่าเพื่อนร่วมห้องนิดหน่อย นั่นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปเมื่อจบไฮสคูล เธอไปต่อปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยชั้นนำตามที่พ่อเธออยากให้เรียน บริหารธุรกิจคือสาขาที่เธอเลือกเข้าเพื่อมาบริหารงานของพ่อต่อแต่พอขึ้นปี 2 เธอก็เปลี่ยนไปเพราะความรัก เธอเริ่มเหลวไหลเมื่อรู้จักกับจอร์ช ชายผู้ร่ำรวย เพลย์บอยตัวพ่อแถมยังเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และในช่วงนี้เองที่เธอได้รู้จักอเล็กซานดร้า เพื่อนของจอร์ช...ก็ไม่เชิงเพื่อนหรอกก็แค่มีพ่อร่วมธุรกิจกันอยู่เท่านั้นเลยรู้จักกันและถูกพ่อของทั้งสองชักชวนให้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ไบร์สจึงเริ่มหึงอเล็กซานดร้านิดๆแต่ก็รู้ว่าเธอไม่ได้มีอะไรในกอไผ่กับจอร์ชเลยคบหากันมาเรื่อยโดยยังคงมีจอร์ชเป็นแฟนเช่นเดิม จากนั้นไม่นานจอร์ชก็เริ่มเปลี่ยนให้เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาอย่างเต็มตัว กลางคืนพาเข้าผับ ปาร์ตี้บ้านเพื่อนๆและบ้านเขาเองยันเช้า กลางวันก็รั้งเธอให้โดดเรียนเพื่อสนองอารมณ์ของเขาอย่างต่อเนื่องในห้องนอนมืดทึบ แต่เป็นอย่างนี้ได้ไม่นานเขาก็ออกลายเดิม เริ่มไม่สนใจและกลับไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่เห็นเธอในสายตาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คนที่เขาจีบกลับไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นอเล็กซานดร้านั่นเอง... "ก็ตลกดีนะ ตอนนั้นฉันโกรธอเล็กซ์มากจริงๆที่มาแย่งจอร์ชไป ขนาดว่าโทรไปหาอเล็กซ์เพื่อขอคำอธิบาย อเล็กซ์ก็ไม่ได้อารมณ์เสียใส่แถมยังพาฉันไปเคลียร์กับจอร์ชเรื่องนี้ด้วยว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับเขาและขอให้เขาเลิกยุ่งกับเธอเพราะมีฉันอยู่แล้วแต่คำตอบของจอร์ชนี่สิที่ทำให้ฉันหมดรักเขาไปเลย" จอร์ชบอกกับทั้งสองว่าเขาเพิ่งรู้มาไม่นานนี้เองว่าพ่อของอเล็กซ์กับพ่อเขาจะจับคู่ทั้งสองคนให้แต่งงานกันและจริงๆเขาก็ชอบหุ่นของอเล็กซ์มานานเลยไม่ขัดใจ อีกอย่างเขาคงไม่มีทางแต่งงานกับสาวบ้านไร่จนๆอย่างไบร์สแน่ นั่นทำให้ทั้งไบร์สทั้งอเล็กซ์ต่างซัดเขาไปคนละฉาดจากคำพูดอวดดีนี้และ อเล็กซ์ได้ลั่นวาจาออกไปว่าชาตินี้ติ่ให้มีแค่เขาคนเดียวบนโลกก็จะไม่มีวันคบเขาและเมื่อไหร่ที่เธอได้เป็นผู้บริหารเธอจะเขี่ยบริษัทของพ่อเขาให้ตกจากบัลลังก์การเงินของอเมริกาเลยทีเดียว จากนั้นไบร์สเลยคบกับอเล็กซ์เป็นเพื่อนซี้กันมาตลอด และตอนนี้อเล็กซ์เป็นผู้บริหารเต็มตัวมาได้สามปีกว่าหลังจากที่พ่อเขาเสียซึ่งเธอก็ทำตามที่พูดจริงๆเพราะบริษัทที่จอร์ชคุมกิจการอยู่ตอนนี้กลับกลายเป็นบริษัทที่เสียเครดิตจากทุกที่จนลูกค้าร่อยหรอ แถมยังบังคับให้ถอนหุ้นจากบริษัทเธอจนบริษัทการเงินที่เคยใหญ่โตสมัยพ่อจอร์ชต้องกลับมาเป็นบริษัทให้คำปรึกษาด้านการเงินเล็กๆแทน "ฮ่าๆๆ ตอนนี้จอร์ชคนแค้นน่าดูเลยแต่ตราบใดที่อเล็กซ์คุมบังเหียนธุรกิจอยู่คงไม่มีทางทำอะไรเธอได้แน่ๆ" "...ว่าแต่เล่ามาซะยาวแล้วคุณในตอนนี้ทำงานอะไรล่ะถึงได้มาขลุกอยู่ที่ไทยนี่น่ะ" "ฉันเหรอ ก็ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยพ่อเลยให้น้องสาวที่จบเหมือนฉันไปคุมกิจการฟาร์มส่วนฉันก็ทำงานกับอเล็กซ์นั่นแหละ ตอนนี้ก็เป็น CEO บริษัทร่วมทุนระหว่างไทยกับอเมริกา คุณน่าจะรู้จักนะ บริษัท OMNEAN Company น่ะ" "ฮะ!! ไอ้บริษัทวางแผนการเงินที่ไทยจ้างให้ควบคุมการทำสัญญาเงินกู้กับธนาคารโลกอ่ะนะ" "ก็ตามนั้นแหละ ถึงแล้วๆๆ จอดส่งตรงนี้แหละพ่อหนุ่มใหญ่ ฉันไปดีกว่า...อ้อ! แล้วถ้าคิดจะมาก็มาหาได้นะ ฉันอยู่อพาร์ตเม้นแถวข้าวสารนั่นแหละ" "ทำไมอยู่บริษัทใหญ่โตแต่พักที่รูหนูนักล่ะ"ผมถามก่อนที่เธอจะเปิดประตูก้าวออกจากรถไป "ฉันจะได้ไม่ลืมไงว่าฉันเป็นลูกชาวไร่มาก่อน ไปละ บายย" ผมจอดอึ้งอยู่นาน ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รู้จักคนใหญ่คนโตขนาดนี้ถึงสองคนแทบจะพร้อมๆกัน แถมทั้งสองคนยังเรียบร้อยให้ผมแล้วอีกต่างหาก อย่างนี้ถ้าทำให้สองสาวนี้ไม่พอใจขึ้นมาผมคงไม่มีที่ให้ยืนแน่นอน รถยนต์สีดำคันหรูเข้ามาจอดที่หน้าชมรมอย่างนุ่มนวล ผมก้าวลงจากรถแล้วรู้สึกใจหายนิดๆเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ผมจะได้ใช้มันก่อนจะต้องขับเอาไปคืนเจ้าของ แต่...ยังไงมันก็ไม่ใช่ของผมอยู่แล้ว จะเสียดายไปก็เท่านั้น สุดท้ายจะช้าจะเร็วผมก็ต้องกลับไปขึ้นรถเมล์เหมือนเดิมอยู่ดีนั่นแหละ กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงงง เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นก่อนที่ผมจะไขประตูเปิดชมรมซะอีก ผมหยิบมันออกมาดูถึงได้รู้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนเลย ประธานชมรมคนเก่านั่นเองที่โทรมาหาผมแต่เช้าอย่างนี้ "ฮัลโหลตื่นรึยังเนี่ย" "ตื่นนานแล้วพี่ ผมมาถึงมหาลัยพอดีเลย พี่จะเข้ามาหาผมตอนไหนครับเนี่ย" "บ่ายๆนะ เดี๋ยวพี่เคลียร์งานก่อน ต้องบอกฐาด้วยว่าจะไปไหนเดี๋ยวจะงอนพี่อีก" "โถ่พี่กอล์ฟ ผมเสียวทุกทีเลยที่พี่พูดถึงพี่ฐาเนี่ย ไม่รู้เมื่อไหร่พี่ฐาจะจับได้แล้วมาเจื๋อนผมทิ้ง บอกไว้เลยนะผมกลัวพี่ฐามากกว่าโจรอีกเนี่ย" "เราไม่พูด พี่ไม่พูดใครเขาจะรู้ล่ะ ว่าแต่...ใครคือกอล์ฟเหรอ เราไปแอบมีใครอีกเนี่ย"เสียงพี่กอล์ฟดูจะดุผมขึ้นมาทำเอาผมแทบตบหน้าผากตัวเองด้วยความกลุ้ม ...นี่มันเลยเจ็ดวันมาแค่สามวันเองนะยังเป็นขนาดขี้เลยเหรอเนี่ย ขืนสาวๆของผมเป็นอย่างนี้หมดทุกคนได้เกิดปัญหาใหญ่กับชีวิตพวกเธอแน่ "ก็พี่ไง เอาเป็นว่ารีบมาหาผมดีกว่านะ ผมคิดถึงพี่จะแย่แล้วเนี่ย" "ก็ได้ๆ อย่าให้รู้แล้วกันว่าแอบคบซ้อนกับใครเข้าน่ะไม่งั้นอย่าหาว่าพี่โหดนะ" "คร้าบบบบ"ผมรีบรับปากก่อนจะวางหูไป ขนสันหลังลุกวาบขึ้นมาถึงคออย่างช่วยไม่ได้เมื่อนึกจินตนาการว่าพี่กอล์ฟรู้เรื่องการคบซ้อนของผมที่มัน...ไม่ได้ซ้อนแค่ชั้นเดียวแต่ดันซ้อนกันซะหลายชั้นจนยุ่งเหยิงไปหมด ...เนี่ยแหละน้า...เพราะเจ้าชู้ไปทั่วไงถึงต้องมาคอยระแวงแบบนี้... ...เพราะใครล่ะเรียกร้องให้หาอักษรเพิ่มอยู่เรื่อยน่ะ... ผมกัดกลับ ...ว่าแต่ให้พี่กอล์ฟมานอนด้วยหลังเจ็ดวันไปแล้วนี่จะมีผลอะไรมั้ย อย่างเรื่องความทรงจำด้านชื่อน่ะ... ผมถามต่อด้วยความสงสัย กลัวว่าพี่กอล์ฟจะลืมชื่อตัวเองถาวรอย่างผมไปอีกคน ...ไม่หรอก นอนด้วยเมื่อไหร่ก็กลับมาเหมือนเดิมเองนั่นแหละ หรือจะปล่อยไปแบบนี้เลยก็ได้นะจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก... ...บ้าเหรอเดี๋ยวงานก็เข้าหรอก ขืนให้ลืมชื่อแต่คนอื่นจำชื่อได้ เกิดเจ้านายเรียกแล้วไม่หันพี่เขาจะตกงานเอาน่ะสิ พอเลยๆเดี๋ยวเรื่องฟื้นความจำทางนี้จัดการเองไม่ต้องเข้ามาช่วยเสนอความคิด... ผมเข้าห้องล้างรูปเก่าไปนั่งเอกเขนกเปิดแอร์เย็นๆอย่างเคย ใจก็อยากเก็บอักษรให้ได้ไวๆหรอกนะเพราะห่วงน้องมายด์ด้วยแต่ให้หาคนชื่อ ข. ไข่อีกตั้งสามคนนี่มันงานหนักน่าดู หรือว่าจะหาภาษาอังกฤษก่อนดีเนี่ย ...พอคิดถึงตรงนนี้ผมก็ชักสงสัยแล้วสิว่าจะให้เก็บตัวอักษรเพิ่มพลังไปทำไมในเมื่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหาตัวศัตรูยังไง ...สงสัยล่ะสิว่าจะหาศัตรูยังไง เอาสั้นๆง่ายๆนะไอ้บื้อ ตอนนี้คีพเปอร์ทุกคนน่ะพื้นฐานเป็นคนธรรมดาไม่เหมือนกับพ่อมดอักษรของมิติที่4ดั้งเดิมเลยจับสัญญาณได้ยากมากแต่ถ้าพลังแข็งแกร่งพอข้าจะสามารถจับสัญญาณของแกงเกอร์ในตัวของคีพเปอร์คนอื่นๆได้ถ้าเข้าใกล้พอ เพราะงั้นเอ็งถึงต้องรีบสะสมตัวอักษรไงเพื่อให้จับสัญญาณศัตรูได้ อีกอย่างจะได้แกร่งพอจะสู้กับมันด้วย... "โอยยย สุดท้ายก็ต้องสะสมอักษรให้ได้เยอะๆสินะ"ผมรำพึง ชักขี้เกียจจะออกล่าสาวๆแล้วสิ แค่นี้ก็รู้สึกผิดกับสาวๆในโอวาทผมแล้ว "...สะสมอักษรอะไรเหรอ"เสียงห้าวๆคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงระหงขาวสะอาดของสาวหมวยหน้านิ่งทำเอาผมตกใจจนตัวชา หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดีนะที่ผมไม่ได้พูดอะไรมากนักไม่งั้นมีหวังได้เป็นศพแน่ "อ๋อ เปล่าๆ แค่งานอดิเรกน่ะ ว่าจะสะสมแสตมป์พวกที่มันพิมพ์ผิดน่ะ เผื่อว่าอนาคตมั้นจะขายได้หลายตัง ว่าแต่เหนิงมานี่แม่ไม่ว่าเหรอ" "แม่กลับไปแล้วไม่ต้องห่วงหรอก เดินผ่านมาเห็นประตูห้องชมรมเปิดไว้เลยเข้ามาดูว่ามีใครอยู่ โชคดีจริงๆที่พี่อยู่ รู้มั้ยว่าคิดถึงจะแย่"สาวหมวยยิ้มออกมาก่อนจะโผเข้ากอดผมซะแน่นแทบหายใจไม่ออก "เสาร์อาทิตย์ก็โทรหาไม่ได้เดี๋ยวแม่เห็น นี่อึดอัดจะตายอยู่แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไหร่แม่จะกลับอเมริกา" "พูดงี้แม่มาได้ยินจะเสียใจเอานะเหนิง" "เสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้วแหละ ไม่เคยมาดูแลจู่ๆกลับมาก็คุมเข้ม เฮ้ออออ ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้ละ...คิดถึงกันมั้ย" "มากเลย" "ไหนไม่ได้เจอนานขอจูบหน่อยสิ"เหนิงคล้องคอผมพร้อมกับโปรยยิ้มหวานชวนละลายมาให้ทำเอาผมหลงเคลิ้มกอดเอวคอดรั้งมาใกล้พร้อมกับประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากนุ่ม เหนิงแลบลิ้นออกมาแตะเบาๆที่ริมฝีปากผมแล้วแทรกมันผ่านริมฝีปากเข้าไปพัวพันกับลิ้นภายในอย่างออกรสยิ่งทำให้ดีกรีจูบของเราเร่าร้อนขึ้นไปอีกขั้น "อืมมม อืมมม" สาวหมวยหลับตาพริ้มแลกลิ้นกับผมอย่างออกรสในขณะที่มือนุ่มๆเคลื่อนลงไปปลดเข็มขัดรูดซิปลงช้าๆ "น-นี่ เช้านี้เหนิงขอได้มั้ย" "...เช้านี้พี่มีเรียนนะ" "เหนิงอยากจะแย่อยู่แล้ว ขอเถอะนะ...หรือว่าแอบเอามันไปใช้กับใครมาอีก"สาวหมวยขมวดคิ้วถาม สอดมือผ่านขอบกางเกงในลงไปจับเอ็นเนื้อแข็งปั๋งของผมดึงออกมารูดเล่น "เอาไปใช้กับคนอื่นมารึไงถึงอิดออดแบบนี้น่ะ" "ป-เปล่า ก็ใช้กับเมียพี่แค่คนเดียวนี่แหละ"ผมรีบตอบเอาใจทันที อาการขนลุกซู่เริ่มมีมาที่ท้ายทอยกับความเสียวที่บอกไม่ถูกว่าเอ็นเนื้อในกำมือเหนิงจะชะตาขาดรึเปล่า "งั้นก็ต้องพิสูจน์สิ กล้ามั้ยล่ะ"เหนิงยื่นหน้ามาถาม แอบยิ้มน้อยๆกับการถูกเรียกว่าเมียพร้อมกับใช้ฝ่ามือนุ่มๆนวดไปมากับแก่นกลางกายจนมันแข็งเขม็งเต็มมือ ผมได้แต่นิ่งเงียบปล่อยให้อาหมวยของผมแสยะยิ้มน้อยๆแล้วคุกเข่าลงต่อหน้า "อูยยยย" ผมรู้สึกอุ่นวาบที่ปลายหัวถอกและมันค่อยๆอุ่นลึกลงไปถึงโคนกับความรู้สึกเปียกชื้นและบางสิ่งบางอย่างลื่นๆแฉะๆ ผมก้มลงมองที่หว่างขาด้วยความรู้สึกผสมปนเปกันไประหว่างความเสียวสยิว ความคับแน่นและความอุ่นเปียก ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เอ็นเนื้อของผมยิ่งผงาดแข็งขึ้นไปอีกอย่างช่วยไม่ได้เพราะมันเป็นภาพของลูกคุณหนูหน้าหมวยกำลังพยายามอมแก้นเนื้อของผมเข้าไปให้สุดลำอย่างยากลำบากและเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยดวงตาหยักยิ้ม แก้มนิ่มนวลไร้ไฝฝ้าก็ค่อยๆเคลื่อนไหวไปมาตามแรงดูดอย่างเป็นจังหวะ ผมต้องเม้มปากแน่นกลัวจะร้องออกมา สองมือจับหัวสาวหมวยขยุ้มจิกผมดำขลับเพื่อระบายความเสียว อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเมื่อคืนผมไม่ได้อักษรตัวใหม่จากไบร์สผมคงโดนเหนิงสูบจนหมดเรี่ยวแรงแน่ ดีไม่ดีเหนิงจะจับได้ด้วยว่าน้ำผมน้อยลง "อา...ปากเหนิงมัน...ยอดมากเลย ดูดกี่ทีก็เสียว อูยยยย ทั้งเลียทั้งดูดเลยนะ ร้ายเป็นบ้า"ผมคราง แทบจะลืมหายใจกับความสุขเกินบรรยายนี้ แต่ก่อนที่ความสุขของผมจะทลักออกมาเป็นสายผมต้องรีบหยุดมันเอาไว้เท่านี้ก่อน "อูยยย เหนิงจ๋าพอก่อนอย่าเพิ่งให้แตกเลย ขอพี่สักทีเถอะ ให้โดดเรียนตอนเช้าพี่ก็ยอม" "ฮิๆ อยากขนาดนั้นเลยเหรอพี่"สาวเหนิงถอนปากจากแท่งเนื้อออกมาอมยิ้ม ลุกขึ้นมากอดไซ้ซอกคอผมอย่างอ่อนโยน "งั้นถอดกางเกงในให้เหนิงหน่อยสิ" "ยั่วนักนะเรา คอยดูเถอะจะทำให้ร้องไม่ออกเลย...แต่ก่อนอื่นสวมถุงให้พี่หน่อยได้มั้ย ถุงยางในกระเป๋าตังน่ะ" "...สดก็ได้นะไม่ว่าอะไรหรอก"สาวหมวยยิ้มจนตาหยีเอานิ้วชี้แตะเบาๆที่หัวสีม่วงเข้มเบ่งบานของผมแล้วไล้ไปมาเบาๆ ทั้งสัมผัสทั้งใบหน้าเปื้อนยิ้มนี่แหละที่ทำเอาผมรู้สึกอิ่มเอมใจไม่หายที่ทำสาวไร้อารมณ์ให้แสดงออกมาได้ถึงขนาดนี้ "อา...อยากดูน้ำพี่ไม่ใช่เหรอว่ามากแค่ไหน หรือว่าอยากจะสดจริงๆระวังน้ำพี่จะท่วมข้างในเอานะ"ผมถามเสี่ยงดวง ใจนึงก็กลัวจะต้องเก็บอักษรใหม่แต่อีกใจก็อยากสาดน้ำรักที่อัดอั้นเอาไว้เข้าไปในตัวสาวช่างยั่วคนนี้จริงๆ "สวมถุงดีกว่า ท่าทางน้ำจะเก็บไว้เยอะน่าดู...อุตส่าห์อดทนเก็บไว้ให้เหนิงอย่างนี้เดี๋ยวจะช่วยรีดให้พี่โล่งเองนะ"เหนิงเหนิงล้วงกระเป๋าหลังของผมหยิบเอากระเป๋าเงินออกมาเปิดค้นจนได้ของที่ต้องการ เธอโยนกระเป๋าเงินทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะจับซองฉีกออกหยิบเอาถุงยางสีชมพูใสข้างในออกมา "พกถุงมันก็ดีหรอกนะแต่ใช้กับเหนิงได้คนเดียวอยู่ดีเข้าใจมั้ย" "เข้าใจแล้วจ้า"ผมยิ้มแหยๆ นี่ขนาดจับไม่ได้ว่าผมมีคนอื่นยังย้ำนักย้ำหนาแถมข่มขู่ขนาดนี้ ถ้าจับได้ขึ้นมาสงสัยชีวิตผมคงหาไม่แน่ "...มือเหนิงนุ่มดีจัง คราวหลังพี่ให้เหนิงสวมให้ตลอดเลยดีกว่า อืมมม" "เกลียดจริงๆผู้ชายปากหวานเนี่ย"สาวหมวยอมยิ้มก้มลงทำเป็นมองเอ็นเนื้อผมขณะสวมถุงให้อย่างตั้งใจจนเส้นผมยาวสลวยตกลงมาปิดหน้า ผมจับชายผมเธอสางไปทัดหู เชยคางขึ้นให้กลับมามองหน้า "ตั้งแต่โดนพี่ไปนี่หายห้าวไปเยอะเลยนะเรา ถามจริงเถอะพี่นึกว่าเราชอบผู้หญิงมาตลอด แล้วมาชอบพี่ตั้งแต่ตอนไหน โอ๊ะ!!"ผมสะดุ้งสุดตัวทีเดียวเมื่อเหนิงรูดถุงยางลงมาถึงโคนอย่างเร็วในทีเดียวทำเอาผมทั้งเจ็บทั้งเสียวจนพูดไม่ออก "ปากหมาอย่างนี้ไงถึงทำใจสารภาพรักไม่ลงสักที" "นี่หมายความว่าเหนิงแอบชอบ..." "พูดมาก จะทำไม่ทำ ถ้าไม่จะได้ออกจากห้อง" "ทำสิๆ"ผมรีบจับบั้นท้ายแม่เสือสาวขี้โมโหยกขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ทันที ถึงใจอยากจะรู้ว่าเหนิงชอบผมตอนไหนแต่ตอนนี้ต้องเงียบปากไว้แล้วคุกเข่าลงจัดการกับปราการใต้กระโปรงพรีสนี่ซะก่อน เหนิงยกสะโพกขึ้นให้ผมถอดกางเกงในเธอออกได้อย่างง่ายดายก่อนจะถูกผมเข้าจู่โจมกลีบเนื้ออ่อนนุ่มกลางหว่างขาอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว "ซี๊ดดดด อูยยยย" เธออุทานออกมาเมื่อถูกลิ้นสากๆชอนไชผ่านเข้าไปภายใน "อา...ม-ไม่ต้องเลียก็ได้เหนิงอยากจะแย่แล้ว อืมมม"สาวน้อยหลับตาพริ้มกัดริมฝีปากนิดๆ เชิดหน้าขึ้นไม่พูดอะไรอีกเมื่อผมจงใจซุกหน้าลงไปให้เธอได้รู้ว่าผมต้องการมันแค่ไหน ผมเลียชิมน้ำแห่งความกำหนัดของหญิงสาวด้วยความรื่นรมย์ มันไม่ได้เหม็นคาวอะไรมากเพราะถูกกลิ่นหอมจางๆของสบู่กลบทับอยู่ และถึงแม้ภายในกลีบแคมจะมีกลิ่นคาวแรงกว่าหน่อยแต่ด้วยกลิ่นสาบสาวและน้ำหล่อลื่นที่ไหลออกมาไม่ยอมหยุดมันกลับยิ่งกระตุ้นให้ความเป็นชายของผมตื่นตัวได้ถึงขีดสุด "อา...อย่าหยุดนะ อย่าหยุดนะ ลิ้นพี่ทำเหนิงเสียวไปหมดแล้ว อูยยย"เหนิงกดหัวผมลงไปกับหว่างขาแน่น น้ำหล่อลื่นค่อยๆไหลซึมออกมามากขึ้นเรื่อยๆตามเวลาที่ผ่านไปราวกับว่ามันคือบ่อน้ำพุวิเศษที่กินเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องหยุดปากเลยก็คือท่อนเนื้อกลางหว่างขาที่แข็งปั๋งจนเริ่มปวดกับความอัดอั้นที่มี เหนิงลืมตาขึ้นก้มมองผมทันทีที่ผมขยับหน้าถอนออกจากภูเนื้อนุ่มฉ่ำเยิ้มแล้วนิ่วหน้าด้วยความเสียดาย "อ-เอาออกทำไมล่ะพี่ เหนิงกำลังเพลินเลยนะ" ผมลุกขึ้นยืนกลางหว่างขา จับต้นขาขาวราวหยวกกล้วยพาดบ่าจ่อเอ็นเนื้อแข็งกับปากร่องลื่นแล้วค่อยๆโยกเอวแทรกมันผ่านเข้าไปทีละนิด "ขอพี่เถอะเหนิง แค่ชิมก็จะบ้าตายอยู่แล้ว ให้พี่เถอะนะ" "อ-อือออออ"สาวหมวยไม่ขัดขืนกลับเอนหลังพิงผนังหลับตาลงอีกครั้ง "...อูยยยย ท-ทำไมรู้สึกว่ามันใหญ่ขึ้นอีกแล้วล่ะ พ-พี่ไปทำอะไรมารึเปล่าเนี่ย" "ทำอะไรล่ะ เหนิงยั่วจนมันแข็งขนาดนี้แล้วต่างหาก พี่ปวดจะแย่แล้ว เราต้องรับผิดชอบมันด้วย" "อืออออ น-แน่นจัง เบาๆนะพี่...โอ๊ะ!...ซี๊ดดดดด"เหนิงสะดุ้งน้อยๆเมื่อเอ็นเนื้อถูกแทรกเข้าไปเกือบสุดลำ ถึงผมจะทำช้าๆแต่ก็รู้สึกได้เลยว่าเหนิงยังเจ็บอยู่เพราะตอนนี้โพรงรักของสาวหมวยกำลังตอดรัดผมอย่างต่อเนื่องเพื่อบรรเทาความเจ็บและอาการเกร็ง ผมกัดฟันหยุดไว้ชั่วคราว สองมือคอยลูบบั้นท้ายขาวเนียนให้เธอได้ผ่อนคลายความเจ็บลงไปพร้อมกับกดนิ้วนวดเบาๆบริเวณร่องแคมเพื่อกระตุ้นเธอไปด้วย ในไม่ช้าเราสองคนก็เริ่มเดินเครื่องกันอีกครั้งจากเชื่องช้าค่อยๆไต่ระดับเร็วขึ้นทีละนิด ผมมองดูเรือนร่างขาวๆถูกกระแทกกระทั้งจนตัวสั่นสะท้านด้วยความสะใจและเหนือสิ่งอื่นใดคือใบหน้าของอาหมวยเชื้อจีนที่กำลังบิดเบี้ยวและส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวแบบสุดยอด "โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! ม-ไม่ไหวแล้ว น-เหนิงจะถึงแล้ว!" "งั้นพร้อมกันนะเมียจ๋า"ผมคำรามลั่นกัดฟันกรอด กระแทกกระทั้นเข้าไปแบบไม่กลัวจะพังทำเอาเหนิงร้องลั่นจนมต้องรีบเอามือปิดปากเอาไว้ "อ๊ะ! อัก!! อา!!!"ผมโล้กระแทกเข้าไปสุดแรงในทีสุดท้ายแล้วนิ่งค้าวเอาไว้พร้อมกับระบายลมหายใจหนักๆออกมากับความสุขสมเสียวซ่านเกินจินตนาการ ร่างเราสองคนต่างกระตุกหากันราวกับใช้เส้นประสาทร่ามกันก็ไม่ปาน ไม่เท่านั้นผมยังรู้สึกได้เลยว่ากลีบเนื้อของสาวหมวยหน้านิ่งกำลังตอดหนึบดึงเอาน้ำรักของผมออกมาอย่างต่อเนื่อง หลังจากเสร็จสมกันอย่างถึงพริกถึงขิง ผมค่อยๆผ่อนลมหายใจเอาความเหนื่อยออกมาและจับเรียวขายาวสวยบนบ่าเอามาจูบเบาๆด้วยความรักใคร่พลางคิดในใจ ...ถ้าผมไม่ต้องเก็บสะสมอักษรหรือน้อยมายด์ไม่ได้ถูกใครปองร้าย บางทีผมอาจจะหยุดที่เหนิงตั้งแต่ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันแล้วก็ได้... "ชอบแบบนี้มั้ย" "อ-อือ"เหนิงอึกอักตอบผม รอยยิ้มน่ารักค่อยๆผุดขึ้นบนใบหน้าชุ่มเหงื่อเมื่อเห็นผมยังคงวนเวียนจูบไปบนท่อนขาเธออย่างนุ่มนวลอย่างนั้น "นานเหมือนกันเนอะที่เราไม่ได้ทำแบบนี้กัน" "นั่นสิ ตั้งแต่ครั้งแรกของเรานี่ก็ครั้งที่สองเอง ยังเสียวเหมือนเดิมเลย"ผมค่อยๆถอนเอ็นเนื้อกึ่งอ่อนกึงแข็งออกจากช่องคลอดช้าๆ ปล่อยให้เหนิงยันตัวขึ้นนั่งแล้วจับมือผมเอาไว้ทั้งสองข้าง ผมจ้องมองใบหน้ายิ้มแย้มของสาวหน้านิ่งแล้วอดยิ้มออกมาบ้างไม่ได้ "เหงื่อเต็มหน้าเลยนะเรา" "พี่ก็เหมือนกันนั่นแหละ" อาหมวยน้อยปาดเหงื่อบนหน้าผากผมออกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องพูดซะอย่างนั้น "ไหนขอดูหน่อยสิว่าน้ำเยอะแค่ไหน" เหนิงเอื้อมมือลงไปจับเอ็นเนื้อของผมรูดเอาถุงยางออกมาชูเหนือหัวให้ผมได้เห็นด้วย "เอามาส่องอย่างนี้เลยเหรอ" "ก็จะดูว่าคิดถึงแค่ไหนไง"เหนิงเอาถุงยางที่มีน้ำเมือนสีขาวขุ่นอยู่เกือบครึ่งถุงมาจูบต่อหน้าต่อตาทำเอาเอ็นเนื้อของผมกระตุกหงึกๆราวกับจะผงาดขึ้นมาอีกรอบให้ได้ "...ไหนๆก็จะโดดเรียนอยู่แล้ว ขอต่ออีกรอบได้มั้ย" "พี่พกถุงยางมาอันเดียวเองนะ" "งั้น...ถ้าให้แตกใส่อย่างอื่นแทนล่ะพี่จะโอเคมั้ย"สาวหมวยเม้มปากนิดๆจงใจยั่วยวนผมพร้อมกับชี้ลงที่ทรวงอกอวบอัดน่าสัมผัสเล่นเอาเอ็นเนื้อของผมผงกหัวหงึกๆขึ้นมาทันทีพร้อมกัยจินตนาการสัปดลในหัวถึงภาพน้ำรักของผมที่อาบชุ่มไปทั่วเต้าขาวๆจนทั่ว แต่ทุกอย่างต้องจบลงในทันทีเมื่อผมได้ยินเสียงเสียงคุยเจี๊ยวจ๊าวดังเข้ามา แสดงว่ามีคนเข้ามาในห้องชมรม ถ้ามชืนหน้ามืดทำต่อในห้องที่ไม่ได้เก็บเสียงอย่างนี้มีหวังโดนจับได้แน่นอน "ใส่เสื้อผ้าเร็ว นี่มันเสียงยัยพวกนั้นนี่!!!"เหนิงอุทานทำเอาผมยิ่งตั้งใจฟังยิ่งขึ้นและต้องใจหายเมื่อได้ยินเสียงน้องมายด์ น้องฝน กับน้องแพรวาดังมาจากข้างนอก ผมรีบสวมท่อนล่างทันที ส่วนเหนิงคงกลัวจะเหลือหลักฐานพอสวมกางเกงในเสร็จถึงเอาถุงยางมัดตรงท้ายใส่เข้าไปในกระเป๋ากระโปรง "...เห็นห้องชมรมเปิดแต่เช้าอุตส่าห์เข้ามานึกว่าพี่...พี่เขาจะอยู่ซะอีก"เสียงใสๆของฝนที่ดันนึกชื่อผมไม่ออกกลางคันดังขึ้น "นั่นสิ ว่าจะเอาของมาขอบคุณที่ช่วยเราไว้แท้ๆ เฮ้อ..."เสียงน้องมายด์ถอนหายใจยาวทำเอาผมอยากออกไปเจอใจจะขาด แต่ถ้าออกไปตอนนี้มีหวังทั้งสามสาวได้รู้แน่ว่าผมกับเหนิงอยู่ด้วยกันและคงเดาได้ง่ายๆเลยว่าเราสองคนแอบมาทำอะไรกันลับๆแบบนี้ สำหรับแพรวาผมไม่กลัวว่าจะตกใจกับเรื่องนี้หรอกแต่กับน้องฝนและที่สำคัญคือน้องมายด์ ให้ตายยังไงผมก็คงไม่มีวันให้รู้เรื่องนี้เด็ดขาด "หรือว่าพี่เขาอยู่ในห้องประจำนั่นล่ะ ปกติเห็นชอบไปขลุกอยู่ในห้องล้างรูปเก่าไม่ใช่เหรอลองหาดูก่อนมั้ย" "ตายแล้ว เหนิงไปซ่อนก่อนเร็ว!" "ที่ไหนล่ะพี่" "...ต-ตู้ใต้ซิ้งน้ำนี่ไง รีบเข้าไปหลบเร็ว"ผมชี้ไปที่ตู้ด้านล่างซิ้งน้ำของเคาน์เตอร์ที่เรายืนพิงกันอยู่ เหนิงรีบเปิดประตูตู้มุดเข้าไปอย่างเร่งรีบในขณะที่เสียงเดินกำลังใกล้เข้ามา ผมรีบนั่งลงทำตัวสบายๆบนเก้าอี้ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงเดินข้างนอก "อุ๊ย!" "ม-มีอะไรเหนิง" "เหนิงทับถุงยางพี่แตก...แฉะเต็มขาเลย" "ชู่วววว เงียบๆ พวกนั้นมาแล้ว" แกร็ก! "ว่าแล้ว เห็นมั้ยล่ะพี่เขาอยู่จริงๆด้วย"แพรวาหันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะหันมายิ้มให้ผม "สวัสดีค่ะพี่ มาแต่เช้าเลยนะ พวกเราตามหาตัวอยู่พอดีเลยว่าจะขอบคุณซะหน่อยที่พี่ช่วยฝนกับมายด์เอาไว้คราวก่อนน่ะ" "...ไม่เห็นต้องขนาดนี้เลย พี่รู้สึกผิดแย่ อย่างกับช่วยเพื่อหวังผลเลย ยังไงก็ไปคุยนอกห้องดีกว่าในห้องมันแคบที่นั่งก็ไม่มี"ผมพยายามไล่ทั้งสามให้ออกไปข้างนอกด้วยเหตุผม อีกอย่างของที่สองสาวถือมามันก็ไม่ใช่น้อยๆเลย "ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ ในนี้ก็ดีมีแอร์เย็นๆ"ฝนยิ้มตาหยีอย่างไร้เดียงสาทำเอาผมพูดไม่ออกเลยทีเดียว ทั้งที่ใจอยากให้สามสาวออกจากห้องนี้ไปให้รู้แล้วรู้รอดแท้ๆ "อ่ะ ในนี้ก็ในนี้ แต่จริงๆไม่ต้องมีอะไรมาตอบแทนก็ได้นะยังไงพี่ก็ต้องช่วยพวกเราอยู่แล้ว...เป็นทั้งน้องคณะแถมยังมาช่วยพี่ที่ชมรมบ่อยๆอย่างนี้อีก" "แต่ยังไงก็ขอบคุณพี่มากนะคะ ไม่รู้ว่าถ้าพี่ไม่ไปช่วยพวกเราจะเป็นยังไงบ้าง"ฝนพูดยิ้มๆ แก้มสองข้างแดงนิดๆขณะมองผม...นี่ถ้าไม่รู้ว่าฝนมีนิสัยโก๊ะๆชอบทำหน้าตาเปิ่นๆล่ะก็ผมคงเดาไปแล้วว่าสาว หมวยตาหยีคนนี้กำลังชอบผม "โห...แต่ของเยอะอยู่นะ พี่คงกินคนเดียวไม่ไหวแน่ เอางี้ดีกว่า เอาของไปใส่ตู้เย็นในครัวชมรม พอเรามาจะได้กินด้วย พี่ก็จะได้กินด้วย"ผมหาทางไล่เนียนๆอีกที คราวนี้สาวทั้งสามคล้อยตามเลยออกไปที่ห้องครัวกันแต่ก็มีเรื่องที่ทำให้ผมต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะฝนที่ถือของพะรุงพะรังเลยเดินช้า ออกไปเป็นคนสุดท้ายกลับหยุดเท้าไว้ที่หน้าประตูตอนผมกำลังลุก จากนั้นก็ทำจมูกฟุดฟิด "เหมือนได้กลิ่นน้ำสลัดของพี่เลย นี่แอบมากินสลัดในนี้เหรอคะเนี่ย" "อ-เอ่อ...ใช่ๆ พี่เพิ่งกินสลัดเสร็จน่ะ กลิ่นมันแรงเหรอฝน"ผมถาม รีบเดินเข้าไปช่วยสาวหมวยหน้าตาจิ้มลิ้มถือของจะได้ออกไปไวขึ้น "โหพี่ใจร้ายจัง ไม่เอามาให้พวกเรากินเลยอ่ะ รู้มั้ยว่าฝนอยากกินอีกตั้งแต่ได้กินคราวนั้นแล้ว...แต่ว่ากลิ่นมันหอมกว่าตอนที่พี่ให้พวกเรากินคราวก่อนอีกนะคะ" "อ-เอาเป็นว่าไปเก็บของก่อนดีกว่านะฝน"ผมตัดบท ผลักประตูเปิดออกไปแล้วปิดตามหลังอย่างรวดเร็วเพราะเริ่มรู้สึกถึงจิตสังหารได้หน่อยๆแล้ว ขืนฝนพูดมากกว่านี้เหนิงได้ฆ่าผมตายแน่ "พี่ทำให้ฝนกินได้มั้ย นะๆๆๆ"ฝนคะยั้นคะยอต่อไม่หยุดจนผมต้องจุ๊ปากให้เบาเสียงลง "ก็ได้ๆ แต่ให้เรากินแค่คนเดียวนะ ถ้าบอกเพื่อนพี่ไม่ให้กินแน่"ผมพยายามจบบทสนทนาให้เร็วที่สุด ถึงแม้ว่าใจจะอยากให้สาวๆอีกสามคนกินด้วยแต่ถ้าเรื่องถึงหูเหนิงผมคงจะอยู่ยากเพราะงั้นคงต้องทำยังไงก็ได้ให้แม่สาวโก๊ะคนนี้เงียบซะก่อนจะไปบอกเพื่อนเรื่องกลิ่นแปลกๆในห้องล้างรูปซึ่งมันก็ได้ผลทีเดียวเพราะฝนยิ้มกริ่มพยักหน้าให้ผมแล้วไม่พูดอะไรอีกเลย ผมอยู่กับสามสาวทั้งเช้าเพื่อถ่วงเวลาให้เหนิงออกจากห้องล้างรูปไปล้างเนื้อล้างตัวได้ สุดท้ายผมเลยต้องเข้าเรียนคาบเช้าทั้งที่ใจอยากจะไปจัดอาหมวยของผมต่อแท้ๆแต่ช่างเถอะ ยังไงก็คงได้เจออาจารย์จ๋าผู้น่ารักมาสอนเหมือนเดิม หัวใจผมคงกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะแน่ๆ แต่ผมคิดผิด คาบนี้ผมไม่ได้เจออาจารย์จ๋าแต่เป็นอาจารย์นพมาสอนแทน ผมถึงกับงงว่าคนตรงเวลา เป็นระเบียบอย่างอาจารย์จ๋าทำไมถึงขาดสอนได้อย่างนี้ แต่อาจารย์คงจะมีธุระสำคัญนั่นแหละถึงได้หยุดไปแบบนี้ แน่นอนว่าคาบนี้ไม่มีเช็คชื่ออย่างอาจารย์จ๋าแต่ต้องมานั่งเหงาฟังแกบ่นอยู่คนเดียวแบบนี้มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน นี่ไอ้เคนก็หายไปอีกคนเหรอเนี่ย เหงาหูไปเยอะเลย พอไม่มีคนพูดข้างๆแบบนี้ฟังเลคเชอร์ได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็เริ่มหาวซะแล้ว ...ข้าจับสัมผัสศัตรูได้แล้ว!! มันอยู่แถวๆนี้แหละ... เสียงแกงเกอร์ในหัวผมดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งโหยงจนอาจารย์นพหยุดพูดแล้วหันมามอง "อ-เอ่อ...ขอโทษครับอาจารย์"ผมยิ้มแหยๆแล้วหันมองไปรอบห้องที่มีคนอยู่เต็มไปหมด ...คนไหนบอกได้มั้ย... ...น่าจะอยู่ตรง... แกงเกอร์เงียบไปจนผมรู้สึกร้อนรนหันรีหันขวางพยายามหาว่าใครที่มันจับสัมผัสได้ แต่ในห้องศูนย์เรียนรวมที่จุคนได้เป็นร้อยคนอย่างนี้ให้หันไปทางไหนทุกคนมันก็น่าสงสัยหมดนั่นแหละ ...บอกมาเร็วๆสิมันอยู่ตรงไหน... ...ข้าไม่รู้ พลังยังอ่อนไป ข้าแค่รู้สึกได้ถึงตัวตนมันเฉยๆ... คำตอบของแกงเกอร์ทำเอาผมหงุดหงิดไม่น้อย มันเหมือนกับว่าเจอสิ่งที่ตามหาแต่กลับต้องมาหลุดมือไปในชั่วพริบตาอย่างน่าเสียดาย "นี่นักศึกษาตรงนั้นน่ะ เห็นหันไปหันมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ถ้าไม่อยากเรียนก็อย่าไปกวนเพื่อนสิ อาจารย์ไม่เช็คชื่อ เธอจะออกไปก็ได้นะ" "ขอโทษครับอาจารย์"ผมรีบกลับมาก้มหน้าก้มตาจดเล็คเชอร์ทันทีที่ถูกเพ่งเล็งทั้นที่ใจยังคงกระวนกระวายไม่หาย ถึงยังไงก็เอาเถอะเดี๋ยวคงต้องรีบไปเก็บอักษรเพิ่มอีกหน่อยจะได้รู้สักทีว่าคนที่จ้องเล่นงานน้องมายด์อยู่มันเป็นใครเพราะตอนนี้ผมเหมือนอยู่ในที่สว่างส่วนไอ้ศัตรูของผมมันอยู่ในที่มืด ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมรู้ตัวมันขึ้นมาคราวนี้แหละความได้เปรียบมันจะมาตกที่ผมเอง ช่วงเที่ยงผมนั่งกินข้าวอย่างหิวโหยโดยมีเคนกับสี่สาวมานั่งกินด้วยอย่างเคย แน่นอนว่าไม่มีทางที่ผมจะไม่ถามมันว่าคาบแรกมันหายไปไหนมามันถึงได้บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุดว่ามันตื่นสายแถมขับรถมาก็ช่างพร้อมใจกันติดเหลือเกินเล่นเอากว่าจะเข้ามาให้ห้องเรียนก็เกือบครึ่งคาบไปแล้วมันเลยต้องไปนั่งอยู่ท้ายห้องจนหมดคาบซะอย่างนั้นแถมยังบ่นต่ออีกว่ามันไม่น่ารีบมาเลยถ้ารู้ว่าอาจารย์จ๋าไม่เข้าแล้วยังบ่นอีกยืดยาวจนผมต้องเปลี่ยนเรื่องเพราะขี้เกียจฟังมันบ่น "เออๆ มาเรียนน่ะดีแล้วมึงจะได้ไม่ต้องมาให้กูติวรวบยอดแบบเทอมที่แล้วอีก ว่าแต่มึงรู้มั้ยว่าเมื่อวันศุกร์มายด์กับฝนเกือบโดนฉุดไปแล้ว" "อะไรนะ!! ทำไมมึงไม่โทรบอกกูวะ จริงเหรอน้องมายด์!"ไอ้เคนเล่นพูดซะตังจนคนในโรงอาหารหันมามองโต๊ะเรากันเป็นตาเดียว "เบาๆก็ได้ค่ะพี่เคน"มายด์ยิ้มน้อยๆด้วยความเกรงใจ ไอ้เคนเลยได้สติรีบผงกหัวยิ้มๆให้คนทั้งโรงอาหารว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น "จริงรึเปล่าน้องมายด์"มันถามต่อด้วยเสียงที่เบาลง "มายด์ไม่เป็นไรค่ะพี่เคน พอดีพี่เขาช่วยไว้ได้ทันน่ะค่ะ ส่วนคนทำก็ส่งตำรวจไปแล้วด้วย"น้องมายด์หันหน้ามาทางผมเป็นเชิงบอกว่าผมเป็นคนช่วยเอาไว้ "จริงๆก็คงไม่ต้องห่วงแล้วแหละค่ะว่าจะมีอะไรกับมายด์อีกเพราะสามคนนี้ประกบมายด์ตลอดอย่างกับบอดี้การ์ดเลย มายด์นี่อึดอันอยู่นี่แหละพี่"สาวน้อยหันไปแขวะเพื่อนรักทั้งสามหน่อยๆในตอนท้าย "แต่ยังไงมายด์ก็ต้องระวังตัวไว้นะพี่เป็นห่วง" "ฝนก็โดนฉุดด้วยนะเผื่อมึงลืม มึงน่าจะห่วงฝนด้วยเหมือนกันนะ โอ้ย!"ผมอดกัดมันไม่ได้แต่กลายเป็นว่าผมต้องมาเจ็บตัวซะเองอย่างกับว่ามีใครเตะเข้าที่หน้าแข้งอย่างจัง พอหันมองถึงเห็นสาวหน้านิ่งกำลังจ้องผมอยู่ด้วยสายตาเย็นเฉียบ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าแม่สาวหมวยคงไม่พอใจที่ผมพูดถึงสาวคนอื่นด้วยความเป็นห่วงอย่างนี้ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดอะไรแท้ๆ...แต่ยังไงก็ต้องเงียบไว้ไม่พูดต่อเพราะผมยังไม่อยากเสี่ยงให้สาวน้อยคนนี้แผลงฤทธิ์ขึ้นมาอีก สุดท้ายบทสนทนานั้นเลยกลายเป็นคำพูดสุดท้ายของผมตลอดอาหารเที่ยงแล้วนั่งเงียบๆเรียบร้อยฟังไอ้เคนคุยกับสาวๆทั้งสี่แทน วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดด โทรศัพท์ผมสั่นอยู่ในกางเกงจนต้องรีบกดปิดสั่งก่อนจะเอาออกมาดูใต้โต๊ะ พอเห็นว่ามันเป็นเบอร์ของพี่กอล์ฟผมเลยหันมองเหนิงกับคนรอบโต๊ะถึงได้เห็นว่าสาวๆทั้งโต๊ะกำลังสนใจคำโม้ของไอ้เคนอยู่พอดีผมเลยเปิดไลน์ขึ้นมาแล้วพิมพ์ส่งข้อความไปแทน 'ติดธุระนิดหน่อย บ่ายเจอที่ชมรมเลยนะ' 'โอเค' พี่กอล์ฟพิม์กลับมาสั้นๆแล้วเงียบหายไปเลย เดาได้เลยว่าตอนนี้คงมาถึงแล้วแน่ๆมันเลยยิ่งทำให้ผมอยากลุกจากโต๊ะมากขึ้นไปอีก เวลาแค่ 10 – 20 นาทีจากนั้นมันยาวนานราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์เลยทีเดียวแต่ก็ถือว่าคุ้มค่าที่รอเพราะผมไม่รู้เลยว่าถ้าจู่ๆลุกออกไปจากโต๊ะก่อนจะถูกเหนิงเพ่งเล็งเข้ารึเปล่า การปล่อยให้เป็นอย่างนี้เท่ากับว่าเนียนที่สุดแล้ว ณ ห้องชมรมในตอนบ่ายกว่าๆ เสียงขาโต๊ะเลื่อนไปมาดังเอี๊ยดอ๊าดเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องผสานกับเสียงครางแผ่วเบานุ่มนวลลอยก้องอยู่ในห้องครัวชมรมราวกับเสียงดนตรีอันไพเราะ มิหนำซ้ำภาพตรงหน้ายังน่าเย้ายวนชวนหลงไหลกับเรือนร่างขาวสะอาดไร้ไฝฝ้าที่นอนหงายอ้าขากว้างอยู่บนโต๊ะราวกับนางอัปสนสวรรค์ก็ไม่ปาน ผมขยับกายส่งท่อนเอ็นเข้าไปกระแทกกระทั้นภายในอันอ่อนนุ่มของพี่กอล์ฟอย่างหนักหน่วง สองมือรวบจับเอวคอดสวยแล้วลูบไล้ลงไปยังสะโพกผายช้าๆ "อา...คิดถึงหีพี่มากเลยนะรู้มั้ย ทั้งฟิตทั้งตอดอย่างนี้มันควยดีจริงๆ" "โอววว ซี๊ดดดด ก-แกมันลามก คิดอยู่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวรึไงเนี่ย อูยยย น-แน่นจัง"สาวหน้า หมวยครางระริก สองมือกอบกุมเต้าสีขาวราวกับน้ำนมทั้งสองข้างบีบนวดบดคลึงด้วยอารมณ์รักที่ก่อตัวขึ้น "อย่ามากลบเกลื่อนเลย ตอดควยผมขนาดนี้พี่ก็อยากเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ เราสองคนก็เหมือนกันนั่นแหละ อืมมม"ผมเร่งกระแทกเข้าไปอีก รู้ตัวเลยว่าคงทนเรืองร่างขาวสวยและแรงตอดต่อไปได้ไม่นานแน่ "ก-ใกล้แล้ว อูยยย จะทนไม่ไหวแล้ว" "ต-แตกในเลยนะ ร-แรงอีกสิ ซี๊ดดดดดด ใกล้...ใกล้แล้ว อี๊ยยยยยย"พี่กอล์ฟหลับตาปี๋ร้องเสียงหลงในทันทีที่ผมกระแทกเอ็นเนื้อเข้าไปสุดลำแล้วกดแช่นิ่งอย่างนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าแก่นกายของผมกำลังถูกดูดหนึบๆถี่ๆด้วยช่องคลอดของรุ่นพี่คนสวยจนมันต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปในตัวเธออย่างมากมาย อดีตประธานชมรมคนสวยค่อยๆเม้มปากบาง บดสะโพกกลับมาช้าๆราวกับต้องการจะให้เอ็นเนื้อผมเข้าไปให้ลึกที่สุดในร่างกาย "ฮ่า!.... ฮ่า!.... อา.... อา...."ผมหอบหายใจหนักกับความเสียวที่ได้ ก้มลงมองท้องน้อยนูนเป่งจากน้ำรักและท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในแล้วอดลูบไล้มันไม่ได้ "อา...เก็บน้ำผมไว้จนนูนเลยนะ เดี๋ยวก็ท้องหรอกพี่" "น-ไหนว่าอยากมีลูกกับพี่ไง ลืมที่คุยกันแล้วเหรอ"พี่กอล์ฟถามเสียงสั่นๆเหงื่อชุ่มเต็มหน้าเต็มตัว ปากอ้าพงาบๆหอบหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไปด้วยความเหนื่อยอ่อนไม่แพ้กัน คำพูดของพี่กอล์ฟทำให้ผมนึกถึงคำพูดที่เคยคุยกันออกทันที จริงๆก็ไม่น่าจะลืมเพราะผ่านไปแค่ไม่นานแต่เพราะเรื่องราวมากมายทำให้ผมลืมไปเลยว่าสาวสวยคนนี้เคยตกลงมีลูกกับผมเอาไว้แล้วแค่ครั้งนั้นร่างกายเธอคงยังไม่พร้อมถึงไม่ได้ท้อง "พี่อยากท้องกับผมจริงๆเหรอพี่กอล์ฟ"ผมแกล้งถามดูว่าเธอต้องการจริงรึเปล่าและอีกอย่างก็อยากดูปฎิกิริยาเธอเวลาเรียกชื่อไปด้วยว่าเธอหายความจำเสื่อมแล้วรึยัง "อือ"คนเชื้อจีนพยักหน้ายิ้มๆ "เรียกชื่อพี่อีกสิ พี่อยากได้ยินแกพูดชื่อพี่อีก" "พี่กอล์ฟ"ผมพูดเสียงแผ่ว มองดูรอยยิ้มหวานของสาวสวยเมื่อถูกเรียกชื่อแล้วรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยที่ดูท่าทางอาการลืมชื่อของอดีตประธานชมรมจะหายแล้วแถมท่าทางเธอจะอยากให้ผมทำลูกให้อีกต่างหาก "ผมจะให้พี่เป็นแม่คน ผมจะให้พี่ท้องลูกของเราเอง" ผมช้อนร่างเธอขึ้นจากโต๊ะให้อยู่ในท่าลิงอุ้มแตง เธอรั้งกอดคอผมทันที ขาสองข้างเร่งเกี่ยวกระหวัดเอวผมไว้ไม่ให้ตกพร้อมทั้งก้มลงมองหน้าผมด้วยดวงตาเยิ้มหวาน "ด-เดี๋ยวก่อนสิ ขอพักก่อน คนบ้า คนเขาเหนื่อยใจจะขาดอย่างนี้ยังจะต่ออีก สนใจกันหน่อยสิ" "ก็อยากทำลูกของเราแล้วนี่นา" "บ้า..."พี่กอล์ฟยิ้มหน้าแดง "ขอพักก่อน พี่ไม่หนีไปไหนหรอก ยอมให้ทำอยู่แล้ว" พอเห็นว่าคนตรงหน้าต้องการพักผมเลยไม่ฝืน ค่อยๆหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทั้งอย่างนั้นช้าๆ พี่กอล์ฟก้มลงมองพื่นทั้งยังกอดคอผมอยู่แล้วค่อยๆคลายขาที่สอดขัดรัดเอวผมเอาไว้ยื่นลงไปแตะพื้นเหมือนท่าควบม้าที่มีผมนั่งอยู่บนเก้าอี้ "งั้นเราพักแล้วมาคุยกันดีกว่า อุตส่าห์มาหาผมมีธุระอะไรรึเปล่า" "ก็คิดถึง" "แล้ว?"ผมเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามต่อ "เห็นแกฝีมือดีก็เลยจะชวนหาเงิน...พอดีงานพี่มันล้นจนทำไม่ทัน เจ้านายให้ถ่ายปกปฏิทินสำหรับปีหน้าแต่จะให้รับนางแบบทีเดียวตั้ง 12 คน พี่ไม่ไหวแน่เลยอยากให้ช่วยหน่อยได้มั้ย เงินดีนะ พี่จะขอให้แกพิเศษเลยถ้ารับงานนี้" "แต่ผมติดเรียนนะพี่"ผมอ้าง อันที่จริงก็ไม่ได้สนใจเรียนขนาดนั้นหรอกแต่จะให้ปล่อยน้องมายด์ไว้มันก็ยังหวั่นๆว่าจะมีคนมาทำอะไรตอนผมไม่อยู่อีก "ไม่ได้ไม่เป็นไรแต่ถ้าเปลี่ยนใจบอกพี่ได้นะ เพราะถ้าแกรับงานนี้พี่คงจะได้เห็นหน้าแกทุกวันด้วย นี่แหละที่พี่อยากให้แกทำ" "ไว้ถ้าผมดูว่าโดดได้จะบอกพี่คนแรกเลยแล้วกัน ผมก็อยากเจอพี่ทุกวันเหมือนกัน..."พอจินตนาการว่าอาจจะได้แอบฟัดสาวหมวยหุ่นสวยในที่ทำงานทุกวันไอ้น้องชายผมก็แข็งขึ้นมาซะอย่างนั้น "อืมมม"พี่กอล์ฟเม้มปากหน้าแดงระเรื่อง ตวัดสายตาค้อนเข้าให้วงใหญ่ "คิดอกุศลกับพี่อีกแล้วใช่มั้ยมันถึงได้แข็งอีกเนี่ย" "พี่ก็รู้ว่าผมไม่เคยคิดเรื่องดีๆกับพี่อยู่แล้ว อา..."ผมครางแผ่วเมื่อร่างเพรียวบางเริ่มบดคลึงเนินสวรรค์อูมนุ่มกับแก่มกายแข็งของผม เธอค่อยๆหลับตาพริ้มกดหัวผมแนบกับทรวงอกขาวเนียนก่อนจะล่องลอยไปในความสุข พี่กอล์ฟส่ายสะโพกโยกเอวเสียดสีร่องแคมหีของเธอกับลำควยผมอย่างต่อเนื่อง น้ำรักผสมปนเปกันของเราภายในช่อยคลอดค่อยๆไหลเยิ้มลงมาชโลมลำเอ็นผมให้อุ่นวาบไปถึงพวงไข่ " อูย....อาาา....คิดกับพี่แบบนี้บ่อยๆนะรู้มั้ย" พี่กอล์ฟกระซิบเสียงแหบพร่าซอยสะโพกขึ้นลงสั้นๆ "ถ้าให้คิดก็จะคิดทุกวันนั่นแหละ ให้คิดกับพี่ฐาด้วยก็ได้นะ"ผมแกล้งพูดก่อนจะซบหน้าลงดูดยอดเต้าสีทับทิมอย่างนุ่มนวล ตวัดลิ้นเร้าอารมณ์เธอให้กระเจิดกระเจิงอีกครั้ง " อี้.....อูย... " พี่กอล์ฟหลับตาโยกแคมหีเบาๆ ก่อนจะเริ่มซอยสั้นๆเชิดหน้าร้องครางอย่างกระสัน "ห-ห้ามคิดถึงคนอื่นนะ ห้ามคิดถึง...อูวววว"สาวหน้าหมวยพูดแบไม่เป็นภาษา แอ่นกายเชิดอกกดเข้าปากผมให้มากขึ้นอีกราวกับว่าไม่อยากให้ลิ้นผมออกห่างจากปลายเต้าเธอเลยสักวินาทีเดียว "อืมมม อืมมมม"ผมพูดอะไรต่อไม่ได้อีกได้แต่ประกบปากดูดยอดเต้าแข็งเขม็งเหมือนทารกดูดนมแม่ ยิ่งทำยิ่งเหมือนกับว่าสาวสวยตรงหน้าจะพอใจไม่น้อย พี่กอล์ฟร่อนส่ายครางอือๆๆ ช่องคลอดคับตึงอ่อนนุ่มเริ่มตอดรัดปลายเอ็นผมรุนแรงขึ้น ผมจับเอวคนหน้าหมวยช่วยคุมจังหวะที่พยายามจะเร่งเร็วขึ้นกระทั่งมันหลุดการควยคุมและทิ้งน้ำหนักลงมาอย่างจัง " อา.....อี้......" ร่างพี่กอล์ฟกระตุกถี่เกร็งร่างแอ่นอกซูดปากสั่นระริก ใบหน้าสวยสะบัดเชิดหน้าร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ผมกอดเอวเธอแน่นกระดกเอวเสียบควยเข้าแคมหีช้าๆ " อูย....อาาาา " พี่กอล์ฟดันไหล่ผมออกก่อนจะเริ่มโยกเอวเธอบ้าง เธอเริ่มจากช้าๆก่อนจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงควยเสียบเข้าแคมหีดัง แจ๊ะๆๆๆๆต่อเนื่อง ก้นพี่กอล์ฟกระแทกลงบนหน้าขาผมดัง ตับๆๆๆ ก่อนจะเชิดหน้าร้องคราง" อูย....จะถึงอีกแล้ว.....อูย....พี่จะเป็นเมียแก...จะเป็นของแกไปทั้งชีวิตเลย...ซี๊ดดดดดด" คนหน้าหมวยควบกระแทกกลีบเนื้อหนักหน่วงกับท่อนเอ็นของผมก่อนร้องลั่น " อาาาาา......โอ๊วววววววว " พี่กอล์ฟกระตุกเด้าเนินหีเธออัดกับลำควยผมยึกๆ เรือนร่างขาวสวยสั่นสะท้านเฮือกแล้วเฮือกเล่า ช่องคลอดภายในหดรัดตัวอย่างรุนแรงเป็นจังหวะที่เร่งขึ้นเรื่อยๆจนหมดความอดทนอีกต่อไป ผมกัดฟันกรอดกับความเสียวเกินบรรยาย ผมตะปบจับก้นงอนงามของเธอบีบขย้ำด้วยอารมณ์ดิบเถื่อน " ซี๊ดดด......อูยๆๆ" ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความเสียวสยิว เอ็นเนื้อแข็งกระตุกสำรอกน้ำกามพุ่งอัดเข้าไปอย่างแรง เป็นจังหวะหลายครั้ง พี่กอล์ฟโผร่างซบทรงอกหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นเหงื่อกับใบหน้าผม สะดุ้งทุกครั้งที่น้ำกามข้นถูกฉีดเข้าไป เราสองคนหอบหายใจถี่ นิ่งอยู่ในท่านั้นกระทั่งอารมณ์รักสงบลง "ฮ่า!...เหงื่อท่วมเลย"ผมยิ้มให้สาวหมวยหน้าหวาน รั้งร่างเธอมาเอาหน้าซุกทรวงอกชุ่มเหงื่อแลบลิ้นเลียมันช้าๆ "เมียชอบมั้ย" พี่กอล์ฟอมยิ้มน้อยๆใช้มือช้อนทรวงอกขาวอวบขึ้นมาให้ผมดูดกินเม็ดทับทิมแดงก่ำบนยอด "อือ ชอบที่สุดเลย" "ใหนเรียกผัวหน่อยสิ"ผมพูดไปมือก็ไม่วายจับและดูดเต้าเธอไปด้วย ถึงมันจะไม่ใหญ่โตอย่งของสาวฝรั่งแต่ต้องบอกเลยว่ามันสวยน่ากินกว่าจริงๆ "ผัววว"สาวหน้าหมวยพูดยิ้มๆ "ใครผัวพี่" "แกไง"พี่กอล์ฟเชิยคางผมขึ้นจากเต้าขาว ประกบริมฝีปากประทับจูบลงมาอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา "เรียกเมียบ้างสิ" "ท้องแล้วค่อยเรียกได้มั้ย"ผมตอบกวนๆทำเอาสาวหมวยค้อนควัก จับแก้มผมหยิกทั้งสองข้าง "นี่แน่ะๆๆๆ ตาบ้า! ได้เค้าแล้วยังจะมาเล่นลิ้นอีกนะ เรียกเดี๋ยวนี้เลย" "โอ้ยๆๆๆ จ้าเมียที่ร้ากกกก"ผมลากเสียงยาวกอดคนเอวบางให้ยิ่งแนบชิดยิ่งขึ้นไปอีก "อย่าดุนักสิเมียคนสวย" "ปากหวานจริงๆเลยแฟนคนนี้เนี่ย"เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วจู่ๆก็ทำหน้าหงอยๆซะอย่างนั้น "...จะกลับแล้วนะโดดงานมาหาได้แค่นี้จริงๆ" "ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีแล้วพี่" "อย่าลืมเรื่องที่คุยกันนะ ถ้าว่างให้โทรหาได้เลยรู้มั้ย" "จ้า"ผมตบก้นเธอเบาๆ "ลุกได้แล้วเดี๋ยวกลับช้าพี่ฐาสงสัยนะ" "ค่า..." พี่กอล์ฟกลับไปได้สักพักแล้วเมื่อมีเสียงโทรศัพท์เข้ามา กดรับสายอย่างงงๆ "ว่าไงแพร" "พี่ ยัยมายด์หายไปอีกแล้ว..." ///คุยกันหน่อยครับ: ตอนนี้จริงๆมีอีกแต่พอเขียนแล้วมันจะย้าวววยาวผมเลยตัดไปไว้ตอนหน้าดีกว่า และถึงไม่อยากประกาศแต่ก็คิดว่าอีกไม่นาคงปล่อยเรื่องผีออกมาอีกเรื่องที่มีนางเอกเป็นตัวละครลับ ตอนนี้รอเขียนอีกครึ่งตอนกับเก็บรายละเอียดอีกหน่อย ส่วนเรื่อง MV เอามาลงให้เข้ากับบรรยากาศคนกลัวเมียแต่มีเขี้ยวเล็บแบบนายพระเอกเรานี่แหละครับ...อันที่จริงผมเห็นว่าเพราะดีเลยเอามาลงชาบูบร๊ะเจ้าโจ๊กซะหน่อยหวังว่าคงจะชอบกันนะครับ บายยย --------------------------------------------------------------------------------------------เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือ ห้องสารบัญหนังสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=170929.0)
ชอบทากเลยครับ เนื้อเรื่องแซ่บดีครับ
สาวๆเยอะไป แล้วพระเอกเราจะเก็บได้ครบเหรอครับ
หายไปนานครับ แต่ไม่ทิ้งค้างกันก็ดีใจแล้วครับ
ของนอกนี่ถ้าโสดแล้วถูกใจ ถึงไหนถึงกันทุกคน พวกนี้ต้องการสนองความต้องการตัวเองโดยไม่แคร์อะไร
ได้คนเพิ่มเรื่อยๆ แบบนี้ จะมีน้ำพอแจกจ่ายมั้ยน้อออออ
มายด์หายไปอีกแล้วโดนใครฉุดไปอีก สงสัยไม่รับจัดการโดนหมาคาบไปแดกแน่ๆ
D
อเล็กจะท้องมั้ยเนี่ย
สนุกมากอ่านไม่เบื่อ
สู้สร้างผลงานต่อไปนะคนเขียน
ขอบคุณครับ
พระเอกเก็บเรียบ แล้วนี่กำลังจะเปิดตัวละใหม่ใช่มั้ย
ของนอกอร่อยที่สุดในโลก
::Hmmm::
ยังหาข้อมูลเรื่องเก็บตัวอักษรไม่เจอ เจอแต่เรื่องคำสาปทำให้ไร้ตัวตน
สาวมะกันมาอีกคนล่ะ
สาวฝรั่งนี่ถึงไหนถึงกันจริงๆ เอาถึงใจ
ฝากรักให้ฝรั่งไปเลย จะให้รักไม่รู้ลืม
นี่ขนาดลุยแหม่ม Brites มาืั้งคืน ยังมีน้ำให้น้องเหนิงอีกครึ่งถุงยาง ผลิตน้ำเชื้อได้ดีจริงๆ พ่อคนเจ้าชู้ แล้วถ้ารับงานนางแบบ 12 คนมิเสร็จอีกรึ
นี่แค่ 2-3 ตัวแรกเก็บทุกตัวตายแน่ๆ
ตอนนี้อิจฉาพระเอกมากเลยครับ
น้ำแห้งแน่นอน
พี่กอล์ฟนี่ดูจริงจังมากเลย 55
::YehYeh::ดี
อ้างจาก: joker socool เมื่อ กรกฎาคม 23, 2017, 12:45:31 หลังเที่ยง เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใด ก่อนเข้านิยายขอมอบเพลงนี้แด่พระเอกของเรื่องผู้กลัวเมียจับใจ
VIDEO (//http://) บทที่8 ความร้อนระอุราวกับถูกเหล็กแดงนาบเข้ากลางหลังทำให้ผมสะดุ้งตัวเกร็ง ใบหน้าบิดเบี้ยวแต่แม่สาวผมทองตรงหน้าไม่ทันได้เห็นอาการแปลกประหลาดจากการดูดพลังอักษรของผมเพราะเธอกำลังถูกจุดสุดยอดถาโถมเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง กว่าทุกอย่าจะสงบลงผมก็นอนหอบแผ่วอยู่บนร่างเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว "ร้ายกาจจริงๆ มิน่าคนไม่ชอบการมีอะไรผูกมัดอย่างอเล็กซ์ถึงได้หยุดที่คุณ ทำเอาฉันอยากท้องกับคุณไปวูบนึงแน่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันฝังยาคุม เรื่องท้องสบายใจได้ เพราะงั้น...อีกรอบมั้ย" "เท่าที่คุณต้องการเลย"ผมกระซิบยิ้มๆ "แต่น่าเสียดายนะ คุณสวยขนาดนี้จริงๆผมอยากได้เป็นแม่ของลูกมากกว่าคู่นอนชั่วคราวซะอีก" "ไปปากหวานกับอเล็กซ์เถอะ ฉันไม่หลงกลหรอกนะ อยู่โสดๆแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะไปไหนก็ได้ นอนกับใครก็ได้ ลูกก็ไม่ต้องเลี้ยง ยังไงฉัรก็คงไม่ยอมสละโสดง่ายๆแบบยัยอเล็กซ์แน่" "จ้า"ผมหอมแก้มเธอ ไม่คิดซีเรียสอยู่แล้วเพราะผมไม่อยากบังคับฝืนใจใครให้ท้องด้วย ยิ่งกับคนที่ไม่อยากท้องผมจะไม่บังคับเด็ดขาด แต่ถือว่าอเล็กซานดร้าเป็นข้อยกเว้นเพราะเธอทำให้ผมของขึ้นได้ไม่หยุดจริงๆและเธอก็ติดลูกง่ายซะจนแม้แต่ผมยังตกใจด้วย ถ้าจะให้พูดตรงประเด็นก็คือแม่พันธุ์ดีๆนี่เองแหละ "ไปสนุกต่อในห้องสตูกันดีกว่า" ...ไบร์สคุกเข่าโก่งก้นหลับตาคราง รอยยิ้มน้อยๆผุดพราวไม่ขาด เจมส์ยืนเข่าอยู่ในหว่างขาโยกตัวส่งควยเข้าไปท่องในรูรักสองมือจับสะโพกผายอวบอิ่มน่าชม "เป็นยังไงบ้างที่รักบรรยากาศเหมือนกำลังเล่นหนังโป๊อย่างนี้" "โอววว ตื่นเต้นพิลึกเลย คุณนี่ช่างหาสถานที่จริงๆนะ...อา...อูย...ลึกจัง ตอนจะสุดกดเข้าไปทั้งแท่งนะ มันเสียวมากเลย โอว!!พระเจ้า!!!" ผมจับนมเธอบีบแน่นสโตกยาวๆแรงๆจนกลีบเนื้อปลิ้นมาทางด้านหลัง กดท่อนเอ็นพรวดเดียวเข้าไปจนมิดด้าม ไบร์สแหงนหน้าคราง ในห้องมีกระจกอยู่ตรงหน้าพอดีทำให้เธอเห็นภาพชายหนุ่มรูปร่างสันทัดอย่างผมกำลังขึ้นขี้กระเด้าเย็ดทางด้านหลัง สาวสวยมองหน้าตัวเองในกระจก ดูตัวเองโดนผมคร่อมควบซอยแบบไม่ยั้ง เธอคงมีอารมณ์มากเพราะทั้งร้องครวญคราง ทั้งส่ายสะโพกรับควยอย่างเร่าร้อน ผมเองเมื่อเห็นภาพตัวเองกำลังควบขี่บนหลังสาวนัยน์ตาสวยพร้อมกระเด้าควยเข้าออกในหอยจนทำให้เธอร้องครวญครางมันช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจที่สุด แต่จู่ๆสายตาผมก็เห็นตัวเองในกระจกกลับโปร่งใสมองทะลุได้ถึงด้านหลังอยู่วูบหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ผมสะบัดหัวมองภาพในกระจกอีกครั้งแต่มันกลับมาเป็นปกติตามเดิมไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิด ...ตาฝาดมั้งเนี่ย... "อูยยย อย่าแกล้งโยกช้าสิ จะขาดใจอยู่แล้ว มีอะไรก็ใส่มาเถอะ!!"เสียงร้องดึงสติผมให้กลับมาสนใจร่างสาวต่างชาติตรงหน้าอีกครั้ง ผมเลิกสนใจกระจกทันที ก้มลงเลียหลังเธอพร้อมขยำนมทั้งสองข้าง กระหน่ำซอยควยเข้าออกในหีสาวรุ่นใหญ่จนรู้สึกว่ากำลังใกล้จะออกแล้ว "เร็วๆ...แรงๆ...อย่าหยุด ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ที่รัก ผัวจ๋า ผัวจ๋า โอว อะ อะ อะ อู๊ววววววว แตกแล้ว" เธอร่างกระตุกเป็นช่วงๆ ผมเองก็ระเบิดน้ำอสุจิเข้าไปในรูรักช่วงที่เธอกำลังถึงพอดี เราสองคนกระตุกแข่งกัน เสียงหอบหายใจดังระงมไปทั้งห้อง ผมค่อยๆชักควยออกจากหอยสาวตาน้ำข้าวเสียงดังบ๊วบ รูหีแดงแจ๋ค่อยหุบลงมีน้ำอสุจิขาวข้นผสมกับน้ำเสียวของเธอ ไหลออกมาจากร่องรักเป็นทางลงมาตามง่ามขาลงสู่พื้น ผมมองภาพนี้อย่างภูมิใจ พลิกตัวคู่ขาสาวให้นอนหงายก้มจูบท้องน้อยขึ้นมาถึงเรียวปากแดงเรื่อตามธรรมชาติ "ถ้าคิดจะมีลูกเมื่อไหร่มาบอกผมนะ ผมอยากช่วย" "...ถึงตอนนั้นฉันคงให้สามีตัวจริงทำให้ดีกว่า ขืนมีลูกกับคุณลูกได้โตมาเจ้าชู้เหมือนพ่อแน่"ไบร์สส่ายหน้ายิ้มๆส่งสายตาร้อนแรงมาราวกับว่าเธอยังต้องการผมอยู่อย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย "เรื่องนี้ค่อยคุยกันทีหลังก็ได้ ตอนนี้ผมชักจะสนใจวิธีทำลูกมากกว่ามีลูกกันแล้วสิ" "นี่ ตื่น ตื่นได้แล้วนะ!!" เสียงปลุกของอเล็กซานดร้าดังอย่างต่อเนื่องพร้อมกับการเขย่าตัวไม่ยอมหยุด ผมงัวเงียลุกขึ้นนั่งในสภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่นักเพราะเมื่อคืนดันจัดสาวรุ่นพี่ของเธอซะหนักทำให้ตอนนี้แม่สาวทรงโตมองผมเคืองๆเลยทีเดียว "รู้งี้ไม่น่าให้สนุกกับไบร์สหรอก ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เครื่องขึ้นตีห้าครึ่ง ไปส่งด้วย" "จ้า"ผมลุกขึ้นหาวหวอดไปที เหลือบมองดูนาฬิกายังคงตีสี่อยู่เลยไม่เร่งเท่าไหร่ "อาบน้ำรึยัง ไปอาบด้วยกันมั้ย" "ไม่ดีกว่า มันตั้งขนาดนี้ขืนไปอาบด้วยคงตกเครื่องแน่"เธอมองเอ็นเนื้อแข็งชี้ของผมยิ้มๆ "ยังไม่พออีกเหรอ เพิ่งเคยเห็นคนที่เล่นกับพี่ไบร์สแล้วยังตั้งอยู่เลยนะเนี่ย" "เมื่อคืนแค่เบาะๆน่ะกลัวจะเหนื่อยจนตื่นไม่ไหว" "ค่า!! เอาเถอะๆ ไปอาบน้ได้แล้ว เดี๋ยวฉันปลุกไบร์สเอง" อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมก็อยู่บนท้องถนนกับสาวๆอีกสองคนด้านหลังรถ ยังดีที่รถไม่ติดมากแถมสนามบินก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่เลยขับรถไปได้สบายๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีรถยนต์ของเหนิงถึงมาจอดสนิทในลานจอดรถของสนามบิน ผมรีบขนกระเป๋าสัมภาระไปให้อเล็กซ์ รู้สึกใจหายไม่น้อยที่เมียสาวคนสวยกำลังจะจากไป "เฮ้อ..." "เป็นอะไร หนักเหรอคะ ให้ฉันช่วยถือมั้ย"อเล็กซ์หันมาจากที่คุยอยู่กับไบร์สด้วยภาษาอังกฤษแบบไฟแลบ "เปล่าๆ แค่คิดว่าคุณจะไปก็เหงาแล้วน่ะ"ผมบอกไปตรงๆ "โอ๋ๆๆ มานี่มาสามีสุดที่รัก ให้ฉันกอดปลอบนะ"เธอรั้งผมเข้าไปกอดแน่นกลางสนามบินทำเอาผมหน้าชา หันมองรอบๆ ยังดีที่เหมือนจะไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ แถมในเวลานี้คนยังบางตามากด้วยเลยไม่ค่อยมีใครสนใจเรานัก "ฉันไปก็คงคิดถึงคุณแย่ แต่จะให้หนีงานบินกลับมาหาได้อีกคงนาน...เอาอย่างนี้ ถ้าอยากไปหาเมื่อไหร่โทรมาหานะ เดี๋ยวออกเงินให้ไปหาถึงที่โน่นเลย แถมจะส่งคนไปรับที่สนามบินด้วย โอเคมั้ยคะ" "มันก็โอเคแหละ แค่ผมรู้สึกใจหายเท่านั้นเองที่ไม่มีคุณอยู่แล้ว" "ฮ่ะๆๆ เดี๋ยวยุ่งอยู่กับสาวๆในสต๊อคคุณก็หายเองแหละ แหมวันนี้อ้อนจริงๆเลยน้า..."เธอเชยคางผม แย้มยิ้มบนริมฝีปากดูน่ามอง "งั้นจะให้รางวัลกับความน่ารักนี้แล้วกัน...อืมมมม"เธอเผยอปากออกขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ แลบลิ้นเล็ๆออกมาอย่างเปิดเผยว่าเธอต้องการจะทำอะไร มันยิ่งทำให้ผมไม่อยากปฏิเสธและอ้าปากรับมันไว้พร้อมกับส่งลิ้นกลับไปโลมเลียอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน "อย่าพูดให้ซึ้งนักสิฉันไม่อยากจากกับแบบมีน้ำตานะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ แล้วไปหาบ้างนะ ฉันกับลูกจะรออยู่ที่โน่น...รอสามีคนดีของฉันไปหา" "รับรองเลยว่าผมไปแน่ โชคดีนะ เดินทางปลอดภัย"ผมยิ้มให้ทั้งที่ในใจรู้สึกตรงกันข้าม "โอ้ยย ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ฉันออกค่าเครื่องให้บินไปด้วยอีกคนเลยดีมั้ยเนี่ย พอๆ เลิกซึ้งได้แล้ว ไม่ได้อยู่ไกลขนาดไปหากันไม่ได้ซะหน่อย แกด้วยซานดร้า รู้ว่ารักมากแต่ขืนทำซึ้งต่อฉันได้ร้องไห้จริงๆแน่ จะไปก็ไปได้แล้ว เหงาก็โทรมาหากันบ้างแค่นั้นพอ เดินทางปลอดภัยล่ะ" "จ้า"อเล็กซานดร้าหัวเราะออกมาทั้งน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะโบกมือให้ผมกับเพื่อนสาวรุ่นพี่ของเธอแล้วเดินเข้าเครื่องไปทิ้งให้เราสองคนเดินกลับขึ้นรถกันแบบหงอยๆ "ถ้าเหงามากก็ไปหาสิ ไม่มีเงินก็ไปกับฉันก็ได้ ซัมเมอร์นี้ยังได้เลย" "คุณพูดจริงนะ"ผมอดยิ้มออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เพราะถึงยังไงอเล็กซ์ก็เมียผมคนนึงแหละ จะมีผัวคนไหนบ้างไม่คิดถึงเมียตัวเองเมื่อต้องห่างกัน "ฉันเคยพูดเล่นด้วยเหรอ"ไบร์สยิ้ม "ถ้าเหงามากๆก็มาหาได้นะ โทรมาก็ได้เดี๋ยวให้เบอร์ไว้" "เอาเบอร์ผมไปดีกว่า เดี๋ยวแฟนเช็คโทรศัพท์แล้วจะมีหลักฐาน"ผมบอกเบอร์ให้เธอเม็มเอาไว้ก่อนจะใจจดจ่อกับการขับรถต่อ "เฮ้อ!!! ยัยอเล็กซ์นี่อาภัพจริงๆ จะมีคู่ทั้งทีดันเจ้าชู้ ดีนะที่แฟนคุณไม่รู้ ถ้ารู้เข้าจะเป็นยังไงเนี่ย" "ขืนรู้สิผมโดนจับตัดแน่ เอาเป็นว่าถ้าผมไม่รับสายก็อย่าขยันโทรนะแปลว่าผมไม่สะดวกรับจริงๆ โอเคมั้ย" "ชักชอบคุณขึ้นมาซะแล้วสิ ฮ่าๆๆๆ....ช่วยส่งฉันแถวปิ่นเกล้าด้วยนะ เดี๋ยวฉันกลับเอง" แล้วเราสองคนก็คุยเรื่องสับเพเหระไปตลอดทาง ส่วนใหญ่ก็ไบร์สนั่นแหละที่ชวนผมคุยเพราะผมคุยกับใครไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีนะที่มีคนช่างพูดช่างคุยอยู่ข้างๆแบบนี้ ยิ่งตอนนี้ที่ผมรู้สึกเหงาๆด้วยยิ่งทำให้ผมกลับมาสดชื่นขึ้นได้แทบจะทันทีเลยก็ว่าได้ ส่วนคนช่างคุยอย่างไบร์สพอเห็นผมถามคำตอบคำก็เลิกคิดจะชวนผมคุยเลยเริ่มเล่าเรื่องของเธอกับอเล็กซ์ให้ผมฟังบ้าง ไบร์สเป็นสาวอเมริกาเช่นเดียวกับอเล็กซ์ เกิดในรัฐเวอร์จิเนียร์ในฟาร์มวัวเนื้อของพ่อ ชีวิตเธอก็เหมือนสาวบ้านๆทั่วไป เข้าโรงเรียน มีความรัก ทำกิจกรรม แต่ที่ไม่เหมือนคนอื่นคือเธอเรียนเก่งกว่าเพื่อนร่วมห้องนิดหน่อย นั่นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปเมื่อจบไฮสคูล เธอไปต่อปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยชั้นนำตามที่พ่อเธออยากให้เรียน บริหารธุรกิจคือสาขาที่เธอเลือกเข้าเพื่อมาบริหารงานของพ่อต่อแต่พอขึ้นปี 2 เธอก็เปลี่ยนไปเพราะความรัก เธอเริ่มเหลวไหลเมื่อรู้จักกับจอร์ช ชายผู้ร่ำรวย เพลย์บอยตัวพ่อแถมยังเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และในช่วงนี้เองที่เธอได้รู้จักอเล็กซานดร้า เพื่อนของจอร์ช...ก็ไม่เชิงเพื่อนหรอกก็แค่มีพ่อร่วมธุรกิจกันอยู่เท่านั้นเลยรู้จักกันและถูกพ่อของทั้งสองชักชวนให้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ไบร์สจึงเริ่มหึงอเล็กซานดร้านิดๆแต่ก็รู้ว่าเธอไม่ได้มีอะไรในกอไผ่กับจอร์ชเลยคบหากันมาเรื่อยโดยยังคงมีจอร์ชเป็นแฟนเช่นเดิม จากนั้นไม่นานจอร์ชก็เริ่มเปลี่ยนให้เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาอย่างเต็มตัว กลางคืนพาเข้าผับ ปาร์ตี้บ้านเพื่อนๆและบ้านเขาเองยันเช้า กลางวันก็รั้งเธอให้โดดเรียนเพื่อสนองอารมณ์ของเขาอย่างต่อเนื่องในห้องนอนมืดทึบ แต่เป็นอย่างนี้ได้ไม่นานเขาก็ออกลายเดิม เริ่มไม่สนใจและกลับไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่เห็นเธอในสายตาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คนที่เขาจีบกลับไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นอเล็กซานดร้านั่นเอง... "ก็ตลกดีนะ ตอนนั้นฉันโกรธอเล็กซ์มากจริงๆที่มาแย่งจอร์ชไป ขนาดว่าโทรไปหาอเล็กซ์เพื่อขอคำอธิบาย อเล็กซ์ก็ไม่ได้อารมณ์เสียใส่แถมยังพาฉันไปเคลียร์กับจอร์ชเรื่องนี้ด้วยว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับเขาและขอให้เขาเลิกยุ่งกับเธอเพราะมีฉันอยู่แล้วแต่คำตอบของจอร์ชนี่สิที่ทำให้ฉันหมดรักเขาไปเลย" จอร์ชบอกกับทั้งสองว่าเขาเพิ่งรู้มาไม่นานนี้เองว่าพ่อของอเล็กซ์กับพ่อเขาจะจับคู่ทั้งสองคนให้แต่งงานกันและจริงๆเขาก็ชอบหุ่นของอเล็กซ์มานานเลยไม่ขัดใจ อีกอย่างเขาคงไม่มีทางแต่งงานกับสาวบ้านไร่จนๆอย่างไบร์สแน่ นั่นทำให้ทั้งไบร์สทั้งอเล็กซ์ต่างซัดเขาไปคนละฉาดจากคำพูดอวดดีนี้และ อเล็กซ์ได้ลั่นวาจาออกไปว่าชาตินี้ติ่ให้มีแค่เขาคนเดียวบนโลกก็จะไม่มีวันคบเขาและเมื่อไหร่ที่เธอได้เป็นผู้บริหารเธอจะเขี่ยบริษัทของพ่อเขาให้ตกจากบัลลังก์การเงินของอเมริกาเลยทีเดียว จากนั้นไบร์สเลยคบกับอเล็กซ์เป็นเพื่อนซี้กันมาตลอด และตอนนี้อเล็กซ์เป็นผู้บริหารเต็มตัวมาได้สามปีกว่าหลังจากที่พ่อเขาเสียซึ่งเธอก็ทำตามที่พูดจริงๆเพราะบริษัทที่จอร์ชคุมกิจการอยู่ตอนนี้กลับกลายเป็นบริษัทที่เสียเครดิตจากทุกที่จนลูกค้าร่อยหรอ แถมยังบังคับให้ถอนหุ้นจากบริษัทเธอจนบริษัทการเงินที่เคยใหญ่โตสมัยพ่อจอร์ชต้องกลับมาเป็นบริษัทให้คำปรึกษาด้านการเงินเล็กๆแทน "ฮ่าๆๆ ตอนนี้จอร์ชคนแค้นน่าดูเลยแต่ตราบใดที่อเล็กซ์คุมบังเหียนธุรกิจอยู่คงไม่มีทางทำอะไรเธอได้แน่ๆ" "...ว่าแต่เล่ามาซะยาวแล้วคุณในตอนนี้ทำงานอะไรล่ะถึงได้มาขลุกอยู่ที่ไทยนี่น่ะ" "ฉันเหรอ ก็ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยพ่อเลยให้น้องสาวที่จบเหมือนฉันไปคุมกิจการฟาร์มส่วนฉันก็ทำงานกับอเล็กซ์นั่นแหละ ตอนนี้ก็เป็น CEO บริษัทร่วมทุนระหว่างไทยกับอเมริกา คุณน่าจะรู้จักนะ บริษัท OMNEAN Company น่ะ" "ฮะ!! ไอ้บริษัทวางแผนการเงินที่ไทยจ้างให้ควบคุมการทำสัญญาเงินกู้กับธนาคารโลกอ่ะนะ" "ก็ตามนั้นแหละ ถึงแล้วๆๆ จอดส่งตรงนี้แหละพ่อหนุ่มใหญ่ ฉันไปดีกว่า...อ้อ! แล้วถ้าคิดจะมาก็มาหาได้นะ ฉันอยู่อพาร์ตเม้นแถวข้าวสารนั่นแหละ" "ทำไมอยู่บริษัทใหญ่โตแต่พักที่รูหนูนักล่ะ"ผมถามก่อนที่เธอจะเปิดประตูก้าวออกจากรถไป "ฉันจะได้ไม่ลืมไงว่าฉันเป็นลูกชาวไร่มาก่อน ไปละ บายย" ผมจอดอึ้งอยู่นาน ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รู้จักคนใหญ่คนโตขนาดนี้ถึงสองคนแทบจะพร้อมๆกัน แถมทั้งสองคนยังเรียบร้อยให้ผมแล้วอีกต่างหาก อย่างนี้ถ้าทำให้สองสาวนี้ไม่พอใจขึ้นมาผมคงไม่มีที่ให้ยืนแน่นอน รถยนต์สีดำคันหรูเข้ามาจอดที่หน้าชมรมอย่างนุ่มนวล ผมก้าวลงจากรถแล้วรู้สึกใจหายนิดๆเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ผมจะได้ใช้มันก่อนจะต้องขับเอาไปคืนเจ้าของ แต่...ยังไงมันก็ไม่ใช่ของผมอยู่แล้ว จะเสียดายไปก็เท่านั้น สุดท้ายจะช้าจะเร็วผมก็ต้องกลับไปขึ้นรถเมล์เหมือนเดิมอยู่ดีนั่นแหละ กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงงง เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นก่อนที่ผมจะไขประตูเปิดชมรมซะอีก ผมหยิบมันออกมาดูถึงได้รู้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนเลย ประธานชมรมคนเก่านั่นเองที่โทรมาหาผมแต่เช้าอย่างนี้ "ฮัลโหลตื่นรึยังเนี่ย" "ตื่นนานแล้วพี่ ผมมาถึงมหาลัยพอดีเลย พี่จะเข้ามาหาผมตอนไหนครับเนี่ย" "บ่ายๆนะ เดี๋ยวพี่เคลียร์งานก่อน ต้องบอกฐาด้วยว่าจะไปไหนเดี๋ยวจะงอนพี่อีก" "โถ่พี่กอล์ฟ ผมเสียวทุกทีเลยที่พี่พูดถึงพี่ฐาเนี่ย ไม่รู้เมื่อไหร่พี่ฐาจะจับได้แล้วมาเจื๋อนผมทิ้ง บอกไว้เลยนะผมกลัวพี่ฐามากกว่าโจรอีกเนี่ย" "เราไม่พูด พี่ไม่พูดใครเขาจะรู้ล่ะ ว่าแต่...ใครคือกอล์ฟเหรอ เราไปแอบมีใครอีกเนี่ย"เสียงพี่กอล์ฟดูจะดุผมขึ้นมาทำเอาผมแทบตบหน้าผากตัวเองด้วยความกลุ้ม ...นี่มันเลยเจ็ดวันมาแค่สามวันเองนะยังเป็นขนาดขี้เลยเหรอเนี่ย ขืนสาวๆของผมเป็นอย่างนี้หมดทุกคนได้เกิดปัญหาใหญ่กับชีวิตพวกเธอแน่ "ก็พี่ไง เอาเป็นว่ารีบมาหาผมดีกว่านะ ผมคิดถึงพี่จะแย่แล้วเนี่ย" "ก็ได้ๆ อย่าให้รู้แล้วกันว่าแอบคบซ้อนกับใครเข้าน่ะไม่งั้นอย่าหาว่าพี่โหดนะ" "คร้าบบบบ"ผมรีบรับปากก่อนจะวางหูไป ขนสันหลังลุกวาบขึ้นมาถึงคออย่างช่วยไม่ได้เมื่อนึกจินตนาการว่าพี่กอล์ฟรู้เรื่องการคบซ้อนของผมที่มัน...ไม่ได้ซ้อนแค่ชั้นเดียวแต่ดันซ้อนกันซะหลายชั้นจนยุ่งเหยิงไปหมด ...เนี่ยแหละน้า...เพราะเจ้าชู้ไปทั่วไงถึงต้องมาคอยระแวงแบบนี้... ...เพราะใครล่ะเรียกร้องให้หาอักษรเพิ่มอยู่เรื่อยน่ะ... ผมกัดกลับ ...ว่าแต่ให้พี่กอล์ฟมานอนด้วยหลังเจ็ดวันไปแล้วนี่จะมีผลอะไรมั้ย อย่างเรื่องความทรงจำด้านชื่อน่ะ... ผมถามต่อด้วยความสงสัย กลัวว่าพี่กอล์ฟจะลืมชื่อตัวเองถาวรอย่างผมไปอีกคน ...ไม่หรอก นอนด้วยเมื่อไหร่ก็กลับมาเหมือนเดิมเองนั่นแหละ หรือจะปล่อยไปแบบนี้เลยก็ได้นะจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก... ...บ้าเหรอเดี๋ยวงานก็เข้าหรอก ขืนให้ลืมชื่อแต่คนอื่นจำชื่อได้ เกิดเจ้านายเรียกแล้วไม่หันพี่เขาจะตกงานเอาน่ะสิ พอเลยๆเดี๋ยวเรื่องฟื้นความจำทางนี้จัดการเองไม่ต้องเข้ามาช่วยเสนอความคิด... ผมเข้าห้องล้างรูปเก่าไปนั่งเอกเขนกเปิดแอร์เย็นๆอย่างเคย ใจก็อยากเก็บอักษรให้ได้ไวๆหรอกนะเพราะห่วงน้องมายด์ด้วยแต่ให้หาคนชื่อ ข. ไข่อีกตั้งสามคนนี่มันงานหนักน่าดู หรือว่าจะหาภาษาอังกฤษก่อนดีเนี่ย ...พอคิดถึงตรงนนี้ผมก็ชักสงสัยแล้วสิว่าจะให้เก็บตัวอักษรเพิ่มพลังไปทำไมในเมื่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหาตัวศัตรูยังไง ...สงสัยล่ะสิว่าจะหาศัตรูยังไง เอาสั้นๆง่ายๆนะไอ้บื้อ ตอนนี้คีพเปอร์ทุกคนน่ะพื้นฐานเป็นคนธรรมดาไม่เหมือนกับพ่อมดอักษรของมิติที่4ดั้งเดิมเลยจับสัญญาณได้ยากมากแต่ถ้าพลังแข็งแกร่งพอข้าจะสามารถจับสัญญาณของแกงเกอร์ในตัวของคีพเปอร์คนอื่นๆได้ถ้าเข้าใกล้พอ เพราะงั้นเอ็งถึงต้องรีบสะสมตัวอักษรไงเพื่อให้จับสัญญาณศัตรูได้ อีกอย่างจะได้แกร่งพอจะสู้กับมันด้วย... "โอยยย สุดท้ายก็ต้องสะสมอักษรให้ได้เยอะๆสินะ"ผมรำพึง ชักขี้เกียจจะออกล่าสาวๆแล้วสิ แค่นี้ก็รู้สึกผิดกับสาวๆในโอวาทผมแล้ว "...สะสมอักษรอะไรเหรอ"เสียงห้าวๆคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงระหงขาวสะอาดของสาวหมวยหน้านิ่งทำเอาผมตกใจจนตัวชา หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ดีนะที่ผมไม่ได้พูดอะไรมากนักไม่งั้นมีหวังได้เป็นศพแน่ "อ๋อ เปล่าๆ แค่งานอดิเรกน่ะ ว่าจะสะสมแสตมป์พวกที่มันพิมพ์ผิดน่ะ เผื่อว่าอนาคตมั้นจะขายได้หลายตัง ว่าแต่เหนิงมานี่แม่ไม่ว่าเหรอ" "แม่กลับไปแล้วไม่ต้องห่วงหรอก เดินผ่านมาเห็นประตูห้องชมรมเปิดไว้เลยเข้ามาดูว่ามีใครอยู่ โชคดีจริงๆที่พี่อยู่ รู้มั้ยว่าคิดถึงจะแย่"สาวหมวยยิ้มออกมาก่อนจะโผเข้ากอดผมซะแน่นแทบหายใจไม่ออก "เสาร์อาทิตย์ก็โทรหาไม่ได้เดี๋ยวแม่เห็น นี่อึดอัดจะตายอยู่แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไหร่แม่จะกลับอเมริกา" "พูดงี้แม่มาได้ยินจะเสียใจเอานะเหนิง" "เสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้วแหละ ไม่เคยมาดูแลจู่ๆกลับมาก็คุมเข้ม เฮ้ออออ ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้ละ...คิดถึงกันมั้ย" "มากเลย" "ไหนไม่ได้เจอนานขอจูบหน่อยสิ"เหนิงคล้องคอผมพร้อมกับโปรยยิ้มหวานชวนละลายมาให้ทำเอาผมหลงเคลิ้มกอดเอวคอดรั้งมาใกล้พร้อมกับประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากนุ่ม เหนิงแลบลิ้นออกมาแตะเบาๆที่ริมฝีปากผมแล้วแทรกมันผ่านริมฝีปากเข้าไปพัวพันกับลิ้นภายในอย่างออกรสยิ่งทำให้ดีกรีจูบของเราเร่าร้อนขึ้นไปอีกขั้น "อืมมม อืมมม" สาวหมวยหลับตาพริ้มแลกลิ้นกับผมอย่างออกรสในขณะที่มือนุ่มๆเคลื่อนลงไปปลดเข็มขัดรูดซิปลงช้าๆ "น-นี่ เช้านี้เหนิงขอได้มั้ย" "...เช้านี้พี่มีเรียนนะ" "เหนิงอยากจะแย่อยู่แล้ว ขอเถอะนะ...หรือว่าแอบเอามันไปใช้กับใครมาอีก"สาวหมวยขมวดคิ้วถาม สอดมือผ่านขอบกางเกงในลงไปจับเอ็นเนื้อแข็งปั๋งของผมดึงออกมารูดเล่น "เอาไปใช้กับคนอื่นมารึไงถึงอิดออดแบบนี้น่ะ" "ป-เปล่า ก็ใช้กับเมียพี่แค่คนเดียวนี่แหละ"ผมรีบตอบเอาใจทันที อาการขนลุกซู่เริ่มมีมาที่ท้ายทอยกับความเสียวที่บอกไม่ถูกว่าเอ็นเนื้อในกำมือเหนิงจะชะตาขาดรึเปล่า "งั้นก็ต้องพิสูจน์สิ กล้ามั้ยล่ะ"เหนิงยื่นหน้ามาถาม แอบยิ้มน้อยๆกับการถูกเรียกว่าเมียพร้อมกับใช้ฝ่ามือนุ่มๆนวดไปมากับแก่นกลางกายจนมันแข็งเขม็งเต็มมือ ผมได้แต่นิ่งเงียบปล่อยให้อาหมวยของผมแสยะยิ้มน้อยๆแล้วคุกเข่าลงต่อหน้า "อูยยยย" ผมรู้สึกอุ่นวาบที่ปลายหัวถอกและมันค่อยๆอุ่นลึกลงไปถึงโคนกับความรู้สึกเปียกชื้นและบางสิ่งบางอย่างลื่นๆแฉะๆ ผมก้มลงมองที่หว่างขาด้วยความรู้สึกผสมปนเปกันไประหว่างความเสียวสยิว ความคับแน่นและความอุ่นเปียก ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เอ็นเนื้อของผมยิ่งผงาดแข็งขึ้นไปอีกอย่างช่วยไม่ได้เพราะมันเป็นภาพของลูกคุณหนูหน้าหมวยกำลังพยายามอมแก้นเนื้อของผมเข้าไปให้สุดลำอย่างยากลำบากและเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยดวงตาหยักยิ้ม แก้มนิ่มนวลไร้ไฝฝ้าก็ค่อยๆเคลื่อนไหวไปมาตามแรงดูดอย่างเป็นจังหวะ ผมต้องเม้มปากแน่นกลัวจะร้องออกมา สองมือจับหัวสาวหมวยขยุ้มจิกผมดำขลับเพื่อระบายความเสียว อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเมื่อคืนผมไม่ได้อักษรตัวใหม่จากไบร์สผมคงโดนเหนิงสูบจนหมดเรี่ยวแรงแน่ ดีไม่ดีเหนิงจะจับได้ด้วยว่าน้ำผมน้อยลง "อา...ปากเหนิงมัน...ยอดมากเลย ดูดกี่ทีก็เสียว อูยยยย ทั้งเลียทั้งดูดเลยนะ ร้ายเป็นบ้า"ผมคราง แทบจะลืมหายใจกับความสุขเกินบรรยายนี้ แต่ก่อนที่ความสุขของผมจะทลักออกมาเป็นสายผมต้องรีบหยุดมันเอาไว้เท่านี้ก่อน "อูยยย เหนิงจ๋าพอก่อนอย่าเพิ่งให้แตกเลย ขอพี่สักทีเถอะ ให้โดดเรียนตอนเช้าพี่ก็ยอม" "ฮิๆ อยากขนาดนั้นเลยเหรอพี่"สาวเหนิงถอนปากจากแท่งเนื้อออกมาอมยิ้ม ลุกขึ้นมากอดไซ้ซอกคอผมอย่างอ่อนโยน "งั้นถอดกางเกงในให้เหนิงหน่อยสิ" "ยั่วนักนะเรา คอยดูเถอะจะทำให้ร้องไม่ออกเลย...แต่ก่อนอื่นสวมถุงให้พี่หน่อยได้มั้ย ถุงยางในกระเป๋าตังน่ะ" "...สดก็ได้นะไม่ว่าอะไรหรอก"สาวหมวยยิ้มจนตาหยีเอานิ้วชี้แตะเบาๆที่หัวสีม่วงเข้มเบ่งบานของผมแล้วไล้ไปมาเบาๆ ทั้งสัมผัสทั้งใบหน้าเปื้อนยิ้มนี่แหละที่ทำเอาผมรู้สึกอิ่มเอมใจไม่หายที่ทำสาวไร้อารมณ์ให้แสดงออกมาได้ถึงขนาดนี้ "อา...อยากดูน้ำพี่ไม่ใช่เหรอว่ามากแค่ไหน หรือว่าอยากจะสดจริงๆระวังน้ำพี่จะท่วมข้างในเอานะ"ผมถามเสี่ยงดวง ใจนึงก็กลัวจะต้องเก็บอักษรใหม่แต่อีกใจก็อยากสาดน้ำรักที่อัดอั้นเอาไว้เข้าไปในตัวสาวช่างยั่วคนนี้จริงๆ "สวมถุงดีกว่า ท่าทางน้ำจะเก็บไว้เยอะน่าดู...อุตส่าห์อดทนเก็บไว้ให้เหนิงอย่างนี้เดี๋ยวจะช่วยรีดให้พี่โล่งเองนะ"เหนิงเหนิงล้วงกระเป๋าหลังของผมหยิบเอากระเป๋าเงินออกมาเปิดค้นจนได้ของที่ต้องการ เธอโยนกระเป๋าเงินทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะจับซองฉีกออกหยิบเอาถุงยางสีชมพูใสข้างในออกมา "พกถุงมันก็ดีหรอกนะแต่ใช้กับเหนิงได้คนเดียวอยู่ดีเข้าใจมั้ย" "เข้าใจแล้วจ้า"ผมยิ้มแหยๆ นี่ขนาดจับไม่ได้ว่าผมมีคนอื่นยังย้ำนักย้ำหนาแถมข่มขู่ขนาดนี้ ถ้าจับได้ขึ้นมาสงสัยชีวิตผมคงหาไม่แน่ "...มือเหนิงนุ่มดีจัง คราวหลังพี่ให้เหนิงสวมให้ตลอดเลยดีกว่า อืมมม" "เกลียดจริงๆผู้ชายปากหวานเนี่ย"สาวหมวยอมยิ้มก้มลงทำเป็นมองเอ็นเนื้อผมขณะสวมถุงให้อย่างตั้งใจจนเส้นผมยาวสลวยตกลงมาปิดหน้า ผมจับชายผมเธอสางไปทัดหู เชยคางขึ้นให้กลับมามองหน้า "ตั้งแต่โดนพี่ไปนี่หายห้าวไปเยอะเลยนะเรา ถามจริงเถอะพี่นึกว่าเราชอบผู้หญิงมาตลอด แล้วมาชอบพี่ตั้งแต่ตอนไหน โอ๊ะ!!"ผมสะดุ้งสุดตัวทีเดียวเมื่อเหนิงรูดถุงยางลงมาถึงโคนอย่างเร็วในทีเดียวทำเอาผมทั้งเจ็บทั้งเสียวจนพูดไม่ออก "ปากหมาอย่างนี้ไงถึงทำใจสารภาพรักไม่ลงสักที" "นี่หมายความว่าเหนิงแอบชอบ..." "พูดมาก จะทำไม่ทำ ถ้าไม่จะได้ออกจากห้อง" "ทำสิๆ"ผมรีบจับบั้นท้ายแม่เสือสาวขี้โมโหยกขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ทันที ถึงใจอยากจะรู้ว่าเหนิงชอบผมตอนไหนแต่ตอนนี้ต้องเงียบปากไว้แล้วคุกเข่าลงจัดการกับปราการใต้กระโปรงพรีสนี่ซะก่อน เหนิงยกสะโพกขึ้นให้ผมถอดกางเกงในเธอออกได้อย่างง่ายดายก่อนจะถูกผมเข้าจู่โจมกลีบเนื้ออ่อนนุ่มกลางหว่างขาอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว "ซี๊ดดดด อูยยยย" เธออุทานออกมาเมื่อถูกลิ้นสากๆชอนไชผ่านเข้าไปภายใน "อา...ม-ไม่ต้องเลียก็ได้เหนิงอยากจะแย่แล้ว อืมมม"สาวน้อยหลับตาพริ้มกัดริมฝีปากนิดๆ เชิดหน้าขึ้นไม่พูดอะไรอีกเมื่อผมจงใจซุกหน้าลงไปให้เธอได้รู้ว่าผมต้องการมันแค่ไหน ผมเลียชิมน้ำแห่งความกำหนัดของหญิงสาวด้วยความรื่นรมย์ มันไม่ได้เหม็นคาวอะไรมากเพราะถูกกลิ่นหอมจางๆของสบู่กลบทับอยู่ และถึงแม้ภายในกลีบแคมจะมีกลิ่นคาวแรงกว่าหน่อยแต่ด้วยกลิ่นสาบสาวและน้ำหล่อลื่นที่ไหลออกมาไม่ยอมหยุดมันกลับยิ่งกระตุ้นให้ความเป็นชายของผมตื่นตัวได้ถึงขีดสุด "อา...อย่าหยุดนะ อย่าหยุดนะ ลิ้นพี่ทำเหนิงเสียวไปหมดแล้ว อูยยย"เหนิงกดหัวผมลงไปกับหว่างขาแน่น น้ำหล่อลื่นค่อยๆไหลซึมออกมามากขึ้นเรื่อยๆตามเวลาที่ผ่านไปราวกับว่ามันคือบ่อน้ำพุวิเศษที่กินเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องหยุดปากเลยก็คือท่อนเนื้อกลางหว่างขาที่แข็งปั๋งจนเริ่มปวดกับความอัดอั้นที่มี เหนิงลืมตาขึ้นก้มมองผมทันทีที่ผมขยับหน้าถอนออกจากภูเนื้อนุ่มฉ่ำเยิ้มแล้วนิ่วหน้าด้วยความเสียดาย "อ-เอาออกทำไมล่ะพี่ เหนิงกำลังเพลินเลยนะ" ผมลุกขึ้นยืนกลางหว่างขา จับต้นขาขาวราวหยวกกล้วยพาดบ่าจ่อเอ็นเนื้อแข็งกับปากร่องลื่นแล้วค่อยๆโยกเอวแทรกมันผ่านเข้าไปทีละนิด "ขอพี่เถอะเหนิง แค่ชิมก็จะบ้าตายอยู่แล้ว ให้พี่เถอะนะ" "อ-อือออออ"สาวหมวยไม่ขัดขืนกลับเอนหลังพิงผนังหลับตาลงอีกครั้ง "...อูยยยย ท-ทำไมรู้สึกว่ามันใหญ่ขึ้นอีกแล้วล่ะ พ-พี่ไปทำอะไรมารึเปล่าเนี่ย" "ทำอะไรล่ะ เหนิงยั่วจนมันแข็งขนาดนี้แล้วต่างหาก พี่ปวดจะแย่แล้ว เราต้องรับผิดชอบมันด้วย" "อืออออ น-แน่นจัง เบาๆนะพี่...โอ๊ะ!...ซี๊ดดดดด"เหนิงสะดุ้งน้อยๆเมื่อเอ็นเนื้อถูกแทรกเข้าไปเกือบสุดลำ ถึงผมจะทำช้าๆแต่ก็รู้สึกได้เลยว่าเหนิงยังเจ็บอยู่เพราะตอนนี้โพรงรักของสาวหมวยกำลังตอดรัดผมอย่างต่อเนื่องเพื่อบรรเทาความเจ็บและอาการเกร็ง ผมกัดฟันหยุดไว้ชั่วคราว สองมือคอยลูบบั้นท้ายขาวเนียนให้เธอได้ผ่อนคลายความเจ็บลงไปพร้อมกับกดนิ้วนวดเบาๆบริเวณร่องแคมเพื่อกระตุ้นเธอไปด้วย ในไม่ช้าเราสองคนก็เริ่มเดินเครื่องกันอีกครั้งจากเชื่องช้าค่อยๆไต่ระดับเร็วขึ้นทีละนิด ผมมองดูเรือนร่างขาวๆถูกกระแทกกระทั้งจนตัวสั่นสะท้านด้วยความสะใจและเหนือสิ่งอื่นใดคือใบหน้าของอาหมวยเชื้อจีนที่กำลังบิดเบี้ยวและส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวแบบสุดยอด "โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ะ! ม-ไม่ไหวแล้ว น-เหนิงจะถึงแล้ว!" "งั้นพร้อมกันนะเมียจ๋า"ผมคำรามลั่นกัดฟันกรอด กระแทกกระทั้นเข้าไปแบบไม่กลัวจะพังทำเอาเหนิงร้องลั่นจนมต้องรีบเอามือปิดปากเอาไว้ "อ๊ะ! อัก!! อา!!!"ผมโล้กระแทกเข้าไปสุดแรงในทีสุดท้ายแล้วนิ่งค้าวเอาไว้พร้อมกับระบายลมหายใจหนักๆออกมากับความสุขสมเสียวซ่านเกินจินตนาการ ร่างเราสองคนต่างกระตุกหากันราวกับใช้เส้นประสาทร่ามกันก็ไม่ปาน ไม่เท่านั้นผมยังรู้สึกได้เลยว่ากลีบเนื้อของสาวหมวยหน้านิ่งกำลังตอดหนึบดึงเอาน้ำรักของผมออกมาอย่างต่อเนื่อง หลังจากเสร็จสมกันอย่างถึงพริกถึงขิง ผมค่อยๆผ่อนลมหายใจเอาความเหนื่อยออกมาและจับเรียวขายาวสวยบนบ่าเอามาจูบเบาๆด้วยความรักใคร่พลางคิดในใจ ...ถ้าผมไม่ต้องเก็บสะสมอักษรหรือน้อยมายด์ไม่ได้ถูกใครปองร้าย บางทีผมอาจจะหยุดที่เหนิงตั้งแต่ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันแล้วก็ได้... "ชอบแบบนี้มั้ย" "อ-อือ"เหนิงอึกอักตอบผม รอยยิ้มน่ารักค่อยๆผุดขึ้นบนใบหน้าชุ่มเหงื่อเมื่อเห็นผมยังคงวนเวียนจูบไปบนท่อนขาเธออย่างนุ่มนวลอย่างนั้น "นานเหมือนกันเนอะที่เราไม่ได้ทำแบบนี้กัน" "นั่นสิ ตั้งแต่ครั้งแรกของเรานี่ก็ครั้งที่สองเอง ยังเสียวเหมือนเดิมเลย"ผมค่อยๆถอนเอ็นเนื้อกึ่งอ่อนกึงแข็งออกจากช่องคลอดช้าๆ ปล่อยให้เหนิงยันตัวขึ้นนั่งแล้วจับมือผมเอาไว้ทั้งสองข้าง ผมจ้องมองใบหน้ายิ้มแย้มของสาวหน้านิ่งแล้วอดยิ้มออกมาบ้างไม่ได้ "เหงื่อเต็มหน้าเลยนะเรา" "พี่ก็เหมือนกันนั่นแหละ" อาหมวยน้อยปาดเหงื่อบนหน้าผากผมออกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องพูดซะอย่างนั้น "ไหนขอดูหน่อยสิว่าน้ำเยอะแค่ไหน" เหนิงเอื้อมมือลงไปจับเอ็นเนื้อของผมรูดเอาถุงยางออกมาชูเหนือหัวให้ผมได้เห็นด้วย "เอามาส่องอย่างนี้เลยเหรอ" "ก็จะดูว่าคิดถึงแค่ไหนไง"เหนิงเอาถุงยางที่มีน้ำเมือนสีขาวขุ่นอยู่เกือบครึ่งถุงมาจูบต่อหน้าต่อตาทำเอาเอ็นเนื้อของผมกระตุกหงึกๆราวกับจะผงาดขึ้นมาอีกรอบให้ได้ "...ไหนๆก็จะโดดเรียนอยู่แล้ว ขอต่ออีกรอบได้มั้ย" "พี่พกถุงยางมาอันเดียวเองนะ" "งั้น...ถ้าให้แตกใส่อย่างอื่นแทนล่ะพี่จะโอเคมั้ย"สาวหมวยเม้มปากนิดๆจงใจยั่วยวนผมพร้อมกับชี้ลงที่ทรวงอกอวบอัดน่าสัมผัสเล่นเอาเอ็นเนื้อของผมผงกหัวหงึกๆขึ้นมาทันทีพร้อมกัยจินตนาการสัปดลในหัวถึงภาพน้ำรักของผมที่อาบชุ่มไปทั่วเต้าขาวๆจนทั่ว แต่ทุกอย่างต้องจบลงในทันทีเมื่อผมได้ยินเสียงเสียงคุยเจี๊ยวจ๊าวดังเข้ามา แสดงว่ามีคนเข้ามาในห้องชมรม ถ้ามชืนหน้ามืดทำต่อในห้องที่ไม่ได้เก็บเสียงอย่างนี้มีหวังโดนจับได้แน่นอน "ใส่เสื้อผ้าเร็ว นี่มันเสียงยัยพวกนั้นนี่!!!"เหนิงอุทานทำเอาผมยิ่งตั้งใจฟังยิ่งขึ้นและต้องใจหายเมื่อได้ยินเสียงน้องมายด์ น้องฝน กับน้องแพรวาดังมาจากข้างนอก ผมรีบสวมท่อนล่างทันที ส่วนเหนิงคงกลัวจะเหลือหลักฐานพอสวมกางเกงในเสร็จถึงเอาถุงยางมัดตรงท้ายใส่เข้าไปในกระเป๋ากระโปรง "...เห็นห้องชมรมเปิดแต่เช้าอุตส่าห์เข้ามานึกว่าพี่...พี่เขาจะอยู่ซะอีก"เสียงใสๆของฝนที่ดันนึกชื่อผมไม่ออกกลางคันดังขึ้น "นั่นสิ ว่าจะเอาของมาขอบคุณที่ช่วยเราไว้แท้ๆ เฮ้อ..."เสียงน้องมายด์ถอนหายใจยาวทำเอาผมอยากออกไปเจอใจจะขาด แต่ถ้าออกไปตอนนี้มีหวังทั้งสามสาวได้รู้แน่ว่าผมกับเหนิงอยู่ด้วยกันและคงเดาได้ง่ายๆเลยว่าเราสองคนแอบมาทำอะไรกันลับๆแบบนี้ สำหรับแพรวาผมไม่กลัวว่าจะตกใจกับเรื่องนี้หรอกแต่กับน้องฝนและที่สำคัญคือน้องมายด์ ให้ตายยังไงผมก็คงไม่มีวันให้รู้เรื่องนี้เด็ดขาด "หรือว่าพี่เขาอยู่ในห้องประจำนั่นล่ะ ปกติเห็นชอบไปขลุกอยู่ในห้องล้างรูปเก่าไม่ใช่เหรอลองหาดูก่อนมั้ย" "ตายแล้ว เหนิงไปซ่อนก่อนเร็ว!" "ที่ไหนล่ะพี่" "...ต-ตู้ใต้ซิ้งน้ำนี่ไง รีบเข้าไปหลบเร็ว"ผมชี้ไปที่ตู้ด้านล่างซิ้งน้ำของเคาน์เตอร์ที่เรายืนพิงกันอยู่ เหนิงรีบเปิดประตูตู้มุดเข้าไปอย่างเร่งรีบในขณะที่เสียงเดินกำลังใกล้เข้ามา ผมรีบนั่งลงทำตัวสบายๆบนเก้าอี้ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงเดินข้างนอก "อุ๊ย!" "ม-มีอะไรเหนิง" "เหนิงทับถุงยางพี่แตก...แฉะเต็มขาเลย" "ชู่วววว เงียบๆ พวกนั้นมาแล้ว" แกร็ก! "ว่าแล้ว เห็นมั้ยล่ะพี่เขาอยู่จริงๆด้วย"แพรวาหันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะหันมายิ้มให้ผม "สวัสดีค่ะพี่ มาแต่เช้าเลยนะ พวกเราตามหาตัวอยู่พอดีเลยว่าจะขอบคุณซะหน่อยที่พี่ช่วยฝนกับมายด์เอาไว้คราวก่อนน่ะ" "...ไม่เห็นต้องขนาดนี้เลย พี่รู้สึกผิดแย่ อย่างกับช่วยเพื่อหวังผลเลย ยังไงก็ไปคุยนอกห้องดีกว่าในห้องมันแคบที่นั่งก็ไม่มี"ผมพยายามไล่ทั้งสามให้ออกไปข้างนอกด้วยเหตุผม อีกอย่างของที่สองสาวถือมามันก็ไม่ใช่น้อยๆเลย "ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ ในนี้ก็ดีมีแอร์เย็นๆ"ฝนยิ้มตาหยีอย่างไร้เดียงสาทำเอาผมพูดไม่ออกเลยทีเดียว ทั้งที่ใจอยากให้สามสาวออกจากห้องนี้ไปให้รู้แล้วรู้รอดแท้ๆ "อ่ะ ในนี้ก็ในนี้ แต่จริงๆไม่ต้องมีอะไรมาตอบแทนก็ได้นะยังไงพี่ก็ต้องช่วยพวกเราอยู่แล้ว...เป็นทั้งน้องคณะแถมยังมาช่วยพี่ที่ชมรมบ่อยๆอย่างนี้อีก" "แต่ยังไงก็ขอบคุณพี่มากนะคะ ไม่รู้ว่าถ้าพี่ไม่ไปช่วยพวกเราจะเป็นยังไงบ้าง"ฝนพูดยิ้มๆ แก้มสองข้างแดงนิดๆขณะมองผม...นี่ถ้าไม่รู้ว่าฝนมีนิสัยโก๊ะๆชอบทำหน้าตาเปิ่นๆล่ะก็ผมคงเดาไปแล้วว่าสาว หมวยตาหยีคนนี้กำลังชอบผม "โห...แต่ของเยอะอยู่นะ พี่คงกินคนเดียวไม่ไหวแน่ เอางี้ดีกว่า เอาของไปใส่ตู้เย็นในครัวชมรม พอเรามาจะได้กินด้วย พี่ก็จะได้กินด้วย"ผมหาทางไล่เนียนๆอีกที คราวนี้สาวทั้งสามคล้อยตามเลยออกไปที่ห้องครัวกันแต่ก็มีเรื่องที่ทำให้ผมต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะฝนที่ถือของพะรุงพะรังเลยเดินช้า ออกไปเป็นคนสุดท้ายกลับหยุดเท้าไว้ที่หน้าประตูตอนผมกำลังลุก จากนั้นก็ทำจมูกฟุดฟิด "เหมือนได้กลิ่นน้ำสลัดของพี่เลย นี่แอบมากินสลัดในนี้เหรอคะเนี่ย" "อ-เอ่อ...ใช่ๆ พี่เพิ่งกินสลัดเสร็จน่ะ กลิ่นมันแรงเหรอฝน"ผมถาม รีบเดินเข้าไปช่วยสาวหมวยหน้าตาจิ้มลิ้มถือของจะได้ออกไปไวขึ้น "โหพี่ใจร้ายจัง ไม่เอามาให้พวกเรากินเลยอ่ะ รู้มั้ยว่าฝนอยากกินอีกตั้งแต่ได้กินคราวนั้นแล้ว...แต่ว่ากลิ่นมันหอมกว่าตอนที่พี่ให้พวกเรากินคราวก่อนอีกนะคะ" "อ-เอาเป็นว่าไปเก็บของก่อนดีกว่านะฝน"ผมตัดบท ผลักประตูเปิดออกไปแล้วปิดตามหลังอย่างรวดเร็วเพราะเริ่มรู้สึกถึงจิตสังหารได้หน่อยๆแล้ว ขืนฝนพูดมากกว่านี้เหนิงได้ฆ่าผมตายแน่ "พี่ทำให้ฝนกินได้มั้ย นะๆๆๆ"ฝนคะยั้นคะยอต่อไม่หยุดจนผมต้องจุ๊ปากให้เบาเสียงลง "ก็ได้ๆ แต่ให้เรากินแค่คนเดียวนะ ถ้าบอกเพื่อนพี่ไม่ให้กินแน่"ผมพยายามจบบทสนทนาให้เร็วที่สุด ถึงแม้ว่าใจจะอยากให้สาวๆอีกสามคนกินด้วยแต่ถ้าเรื่องถึงหูเหนิงผมคงจะอยู่ยากเพราะงั้นคงต้องทำยังไงก็ได้ให้แม่สาวโก๊ะคนนี้เงียบซะก่อนจะไปบอกเพื่อนเรื่องกลิ่นแปลกๆในห้องล้างรูปซึ่งมันก็ได้ผลทีเดียวเพราะฝนยิ้มกริ่มพยักหน้าให้ผมแล้วไม่พูดอะไรอีกเลย ผมอยู่กับสามสาวทั้งเช้าเพื่อถ่วงเวลาให้เหนิงออกจากห้องล้างรูปไปล้างเนื้อล้างตัวได้ สุดท้ายผมเลยต้องเข้าเรียนคาบเช้าทั้งที่ใจอยากจะไปจัดอาหมวยของผมต่อแท้ๆแต่ช่างเถอะ ยังไงก็คงได้เจออาจารย์จ๋าผู้น่ารักมาสอนเหมือนเดิม หัวใจผมคงกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะแน่ๆ แต่ผมคิดผิด คาบนี้ผมไม่ได้เจออาจารย์จ๋าแต่เป็นอาจารย์นพมาสอนแทน ผมถึงกับงงว่าคนตรงเวลา เป็นระเบียบอย่างอาจารย์จ๋าทำไมถึงขาดสอนได้อย่างนี้ แต่อาจารย์คงจะมีธุระสำคัญนั่นแหละถึงได้หยุดไปแบบนี้ แน่นอนว่าคาบนี้ไม่มีเช็คชื่ออย่างอาจารย์จ๋าแต่ต้องมานั่งเหงาฟังแกบ่นอยู่คนเดียวแบบนี้มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน นี่ไอ้เคนก็หายไปอีกคนเหรอเนี่ย เหงาหูไปเยอะเลย พอไม่มีคนพูดข้างๆแบบนี้ฟังเลคเชอร์ได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็เริ่มหาวซะแล้ว ...ข้าจับสัมผัสศัตรูได้แล้ว!! มันอยู่แถวๆนี้แหละ... เสียงแกงเกอร์ในหัวผมดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งโหยงจนอาจารย์นพหยุดพูดแล้วหันมามอง "อ-เอ่อ...ขอโทษครับอาจารย์"ผมยิ้มแหยๆแล้วหันมองไปรอบห้องที่มีคนอยู่เต็มไปหมด ...คนไหนบอกได้มั้ย... ...น่าจะอยู่ตรง... แกงเกอร์เงียบไปจนผมรู้สึกร้อนรนหันรีหันขวางพยายามหาว่าใครที่มันจับสัมผัสได้ แต่ในห้องศูนย์เรียนรวมที่จุคนได้เป็นร้อยคนอย่างนี้ให้หันไปทางไหนทุกคนมันก็น่าสงสัยหมดนั่นแหละ ...บอกมาเร็วๆสิมันอยู่ตรงไหน... ...ข้าไม่รู้ พลังยังอ่อนไป ข้าแค่รู้สึกได้ถึงตัวตนมันเฉยๆ... คำตอบของแกงเกอร์ทำเอาผมหงุดหงิดไม่น้อย มันเหมือนกับว่าเจอสิ่งที่ตามหาแต่กลับต้องมาหลุดมือไปในชั่วพริบตาอย่างน่าเสียดาย "นี่นักศึกษาตรงนั้นน่ะ เห็นหันไปหันมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ถ้าไม่อยากเรียนก็อย่าไปกวนเพื่อนสิ อาจารย์ไม่เช็คชื่อ เธอจะออกไปก็ได้นะ" "ขอโทษครับอาจารย์"ผมรีบกลับมาก้มหน้าก้มตาจดเล็คเชอร์ทันทีที่ถูกเพ่งเล็งทั้นที่ใจยังคงกระวนกระวายไม่หาย ถึงยังไงก็เอาเถอะเดี๋ยวคงต้องรีบไปเก็บอักษรเพิ่มอีกหน่อยจะได้รู้สักทีว่าคนที่จ้องเล่นงานน้องมายด์อยู่มันเป็นใครเพราะตอนนี้ผมเหมือนอยู่ในที่สว่างส่วนไอ้ศัตรูของผมมันอยู่ในที่มืด ถ้าเมื่อไหร่ที่ผมรู้ตัวมันขึ้นมาคราวนี้แหละความได้เปรียบมันจะมาตกที่ผมเอง ช่วงเที่ยงผมนั่งกินข้าวอย่างหิวโหยโดยมีเคนกับสี่สาวมานั่งกินด้วยอย่างเคย แน่นอนว่าไม่มีทางที่ผมจะไม่ถามมันว่าคาบแรกมันหายไปไหนมามันถึงได้บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุดว่ามันตื่นสายแถมขับรถมาก็ช่างพร้อมใจกันติดเหลือเกินเล่นเอากว่าจะเข้ามาให้ห้องเรียนก็เกือบครึ่งคาบไปแล้วมันเลยต้องไปนั่งอยู่ท้ายห้องจนหมดคาบซะอย่างนั้นแถมยังบ่นต่ออีกว่ามันไม่น่ารีบมาเลยถ้ารู้ว่าอาจารย์จ๋าไม่เข้าแล้วยังบ่นอีกยืดยาวจนผมต้องเปลี่ยนเรื่องเพราะขี้เกียจฟังมันบ่น "เออๆ มาเรียนน่ะดีแล้วมึงจะได้ไม่ต้องมาให้กูติวรวบยอดแบบเทอมที่แล้วอีก ว่าแต่มึงรู้มั้ยว่าเมื่อวันศุกร์มายด์กับฝนเกือบโดนฉุดไปแล้ว" "อะไรนะ!! ทำไมมึงไม่โทรบอกกูวะ จริงเหรอน้องมายด์!"ไอ้เคนเล่นพูดซะตังจนคนในโรงอาหารหันมามองโต๊ะเรากันเป็นตาเดียว "เบาๆก็ได้ค่ะพี่เคน"มายด์ยิ้มน้อยๆด้วยความเกรงใจ ไอ้เคนเลยได้สติรีบผงกหัวยิ้มๆให้คนทั้งโรงอาหารว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น "จริงรึเปล่าน้องมายด์"มันถามต่อด้วยเสียงที่เบาลง "มายด์ไม่เป็นไรค่ะพี่เคน พอดีพี่เขาช่วยไว้ได้ทันน่ะค่ะ ส่วนคนทำก็ส่งตำรวจไปแล้วด้วย"น้องมายด์หันหน้ามาทางผมเป็นเชิงบอกว่าผมเป็นคนช่วยเอาไว้ "จริงๆก็คงไม่ต้องห่วงแล้วแหละค่ะว่าจะมีอะไรกับมายด์อีกเพราะสามคนนี้ประกบมายด์ตลอดอย่างกับบอดี้การ์ดเลย มายด์นี่อึดอันอยู่นี่แหละพี่"สาวน้อยหันไปแขวะเพื่อนรักทั้งสามหน่อยๆในตอนท้าย "แต่ยังไงมายด์ก็ต้องระวังตัวไว้นะพี่เป็นห่วง" "ฝนก็โดนฉุดด้วยนะเผื่อมึงลืม มึงน่าจะห่วงฝนด้วยเหมือนกันนะ โอ้ย!"ผมอดกัดมันไม่ได้แต่กลายเป็นว่าผมต้องมาเจ็บตัวซะเองอย่างกับว่ามีใครเตะเข้าที่หน้าแข้งอย่างจัง พอหันมองถึงเห็นสาวหน้านิ่งกำลังจ้องผมอยู่ด้วยสายตาเย็นเฉียบ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าแม่สาวหมวยคงไม่พอใจที่ผมพูดถึงสาวคนอื่นด้วยความเป็นห่วงอย่างนี้ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดอะไรแท้ๆ...แต่ยังไงก็ต้องเงียบไว้ไม่พูดต่อเพราะผมยังไม่อยากเสี่ยงให้สาวน้อยคนนี้แผลงฤทธิ์ขึ้นมาอีก สุดท้ายบทสนทนานั้นเลยกลายเป็นคำพูดสุดท้ายของผมตลอดอาหารเที่ยงแล้วนั่งเงียบๆเรียบร้อยฟังไอ้เคนคุยกับสาวๆทั้งสี่แทน วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดดดด วื๊ดดดดด โทรศัพท์ผมสั่นอยู่ในกางเกงจนต้องรีบกดปิดสั่งก่อนจะเอาออกมาดูใต้โต๊ะ พอเห็นว่ามันเป็นเบอร์ของพี่กอล์ฟผมเลยหันมองเหนิงกับคนรอบโต๊ะถึงได้เห็นว่าสาวๆทั้งโต๊ะกำลังสนใจคำโม้ของไอ้เคนอยู่พอดีผมเลยเปิดไลน์ขึ้นมาแล้วพิมพ์ส่งข้อความไปแทน 'ติดธุระนิดหน่อย บ่ายเจอที่ชมรมเลยนะ' 'โอเค' พี่กอล์ฟพิม์กลับมาสั้นๆแล้วเงียบหายไปเลย เดาได้เลยว่าตอนนี้คงมาถึงแล้วแน่ๆมันเลยยิ่งทำให้ผมอยากลุกจากโต๊ะมากขึ้นไปอีก เวลาแค่ 10 – 20 นาทีจากนั้นมันยาวนานราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์เลยทีเดียวแต่ก็ถือว่าคุ้มค่าที่รอเพราะผมไม่รู้เลยว่าถ้าจู่ๆลุกออกไปจากโต๊ะก่อนจะถูกเหนิงเพ่งเล็งเข้ารึเปล่า การปล่อยให้เป็นอย่างนี้เท่ากับว่าเนียนที่สุดแล้ว ณ ห้องชมรมในตอนบ่ายกว่าๆ เสียงขาโต๊ะเลื่อนไปมาดังเอี๊ยดอ๊าดเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องผสานกับเสียงครางแผ่วเบานุ่มนวลลอยก้องอยู่ในห้องครัวชมรมราวกับเสียงดนตรีอันไพเราะ มิหนำซ้ำภาพตรงหน้ายังน่าเย้ายวนชวนหลงไหลกับเรือนร่างขาวสะอาดไร้ไฝฝ้าที่นอนหงายอ้าขากว้างอยู่บนโต๊ะราวกับนางอัปสนสวรรค์ก็ไม่ปาน ผมขยับกายส่งท่อนเอ็นเข้าไปกระแทกกระทั้นภายในอันอ่อนนุ่มของพี่กอล์ฟอย่างหนักหน่วง สองมือรวบจับเอวคอดสวยแล้วลูบไล้ลงไปยังสะโพกผายช้าๆ "อา...คิดถึงหีพี่มากเลยนะรู้มั้ย ทั้งฟิตทั้งตอดอย่างนี้มันควยดีจริงๆ" "โอววว ซี๊ดดดด ก-แกมันลามก คิดอยู่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวรึไงเนี่ย อูยยย น-แน่นจัง"สาวหน้า หมวยครางระริก สองมือกอบกุมเต้าสีขาวราวกับน้ำนมทั้งสองข้างบีบนวดบดคลึงด้วยอารมณ์รักที่ก่อตัวขึ้น "อย่ามากลบเกลื่อนเลย ตอดควยผมขนาดนี้พี่ก็อยากเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ เราสองคนก็เหมือนกันนั่นแหละ อืมมม"ผมเร่งกระแทกเข้าไปอีก รู้ตัวเลยว่าคงทนเรืองร่างขาวสวยและแรงตอดต่อไปได้ไม่นานแน่ "ก-ใกล้แล้ว อูยยย จะทนไม่ไหวแล้ว" "ต-แตกในเลยนะ ร-แรงอีกสิ ซี๊ดดดดดด ใกล้...ใกล้แล้ว อี๊ยยยยยย"พี่กอล์ฟหลับตาปี๋ร้องเสียงหลงในทันทีที่ผมกระแทกเอ็นเนื้อเข้าไปสุดลำแล้วกดแช่นิ่งอย่างนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าแก่นกายของผมกำลังถูกดูดหนึบๆถี่ๆด้วยช่องคลอดของรุ่นพี่คนสวยจนมันต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปในตัวเธออย่างมากมาย อดีตประธานชมรมคนสวยค่อยๆเม้มปากบาง บดสะโพกกลับมาช้าๆราวกับต้องการจะให้เอ็นเนื้อผมเข้าไปให้ลึกที่สุดในร่างกาย "ฮ่า!.... ฮ่า!.... อา.... อา...."ผมหอบหายใจหนักกับความเสียวที่ได้ ก้มลงมองท้องน้อยนูนเป่งจากน้ำรักและท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในแล้วอดลูบไล้มันไม่ได้ "อา...เก็บน้ำผมไว้จนนูนเลยนะ เดี๋ยวก็ท้องหรอกพี่" "น-ไหนว่าอยากมีลูกกับพี่ไง ลืมที่คุยกันแล้วเหรอ"พี่กอล์ฟถามเสียงสั่นๆเหงื่อชุ่มเต็มหน้าเต็มตัว ปากอ้าพงาบๆหอบหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไปด้วยความเหนื่อยอ่อนไม่แพ้กัน คำพูดของพี่กอล์ฟทำให้ผมนึกถึงคำพูดที่เคยคุยกันออกทันที จริงๆก็ไม่น่าจะลืมเพราะผ่านไปแค่ไม่นานแต่เพราะเรื่องราวมากมายทำให้ผมลืมไปเลยว่าสาวสวยคนนี้เคยตกลงมีลูกกับผมเอาไว้แล้วแค่ครั้งนั้นร่างกายเธอคงยังไม่พร้อมถึงไม่ได้ท้อง "พี่อยากท้องกับผมจริงๆเหรอพี่กอล์ฟ"ผมแกล้งถามดูว่าเธอต้องการจริงรึเปล่าและอีกอย่างก็อยากดูปฎิกิริยาเธอเวลาเรียกชื่อไปด้วยว่าเธอหายความจำเสื่อมแล้วรึยัง "อือ"คนเชื้อจีนพยักหน้ายิ้มๆ "เรียกชื่อพี่อีกสิ พี่อยากได้ยินแกพูดชื่อพี่อีก" "พี่กอล์ฟ"ผมพูดเสียงแผ่ว มองดูรอยยิ้มหวานของสาวสวยเมื่อถูกเรียกชื่อแล้วรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยที่ดูท่าทางอาการลืมชื่อของอดีตประธานชมรมจะหายแล้วแถมท่าทางเธอจะอยากให้ผมทำลูกให้อีกต่างหาก "ผมจะให้พี่เป็นแม่คน ผมจะให้พี่ท้องลูกของเราเอง" ผมช้อนร่างเธอขึ้นจากโต๊ะให้อยู่ในท่าลิงอุ้มแตง เธอรั้งกอดคอผมทันที ขาสองข้างเร่งเกี่ยวกระหวัดเอวผมไว้ไม่ให้ตกพร้อมทั้งก้มลงมองหน้าผมด้วยดวงตาเยิ้มหวาน "ด-เดี๋ยวก่อนสิ ขอพักก่อน คนบ้า คนเขาเหนื่อยใจจะขาดอย่างนี้ยังจะต่ออีก สนใจกันหน่อยสิ" "ก็อยากทำลูกของเราแล้วนี่นา" "บ้า..."พี่กอล์ฟยิ้มหน้าแดง "ขอพักก่อน พี่ไม่หนีไปไหนหรอก ยอมให้ทำอยู่แล้ว" พอเห็นว่าคนตรงหน้าต้องการพักผมเลยไม่ฝืน ค่อยๆหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทั้งอย่างนั้นช้าๆ พี่กอล์ฟก้มลงมองพื่นทั้งยังกอดคอผมอยู่แล้วค่อยๆคลายขาที่สอดขัดรัดเอวผมเอาไว้ยื่นลงไปแตะพื้นเหมือนท่าควบม้าที่มีผมนั่งอยู่บนเก้าอี้ "งั้นเราพักแล้วมาคุยกันดีกว่า อุตส่าห์มาหาผมมีธุระอะไรรึเปล่า" "ก็คิดถึง" "แล้ว?"ผมเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามต่อ "เห็นแกฝีมือดีก็เลยจะชวนหาเงิน...พอดีงานพี่มันล้นจนทำไม่ทัน เจ้านายให้ถ่ายปกปฏิทินสำหรับปีหน้าแต่จะให้รับนางแบบทีเดียวตั้ง 12 คน พี่ไม่ไหวแน่เลยอยากให้ช่วยหน่อยได้มั้ย เงินดีนะ พี่จะขอให้แกพิเศษเลยถ้ารับงานนี้" "แต่ผมติดเรียนนะพี่"ผมอ้าง อันที่จริงก็ไม่ได้สนใจเรียนขนาดนั้นหรอกแต่จะให้ปล่อยน้องมายด์ไว้มันก็ยังหวั่นๆว่าจะมีคนมาทำอะไรตอนผมไม่อยู่อีก "ไม่ได้ไม่เป็นไรแต่ถ้าเปลี่ยนใจบอกพี่ได้นะ เพราะถ้าแกรับงานนี้พี่คงจะได้เห็นหน้าแกทุกวันด้วย นี่แหละที่พี่อยากให้แกทำ" "ไว้ถ้าผมดูว่าโดดได้จะบอกพี่คนแรกเลยแล้วกัน ผมก็อยากเจอพี่ทุกวันเหมือนกัน..."พอจินตนาการว่าอาจจะได้แอบฟัดสาวหมวยหุ่นสวยในที่ทำงานทุกวันไอ้น้องชายผมก็แข็งขึ้นมาซะอย่างนั้น "อืมมม"พี่กอล์ฟเม้มปากหน้าแดงระเรื่อง ตวัดสายตาค้อนเข้าให้วงใหญ่ "คิดอกุศลกับพี่อีกแล้วใช่มั้ยมันถึงได้แข็งอีกเนี่ย" "พี่ก็รู้ว่าผมไม่เคยคิดเรื่องดีๆกับพี่อยู่แล้ว อา..."ผมครางแผ่วเมื่อร่างเพรียวบางเริ่มบดคลึงเนินสวรรค์อูมนุ่มกับแก่มกายแข็งของผม เธอค่อยๆหลับตาพริ้มกดหัวผมแนบกับทรวงอกขาวเนียนก่อนจะล่องลอยไปในความสุข พี่กอล์ฟส่ายสะโพกโยกเอวเสียดสีร่องแคมหีของเธอกับลำควยผมอย่างต่อเนื่อง น้ำรักผสมปนเปกันของเราภายในช่อยคลอดค่อยๆไหลเยิ้มลงมาชโลมลำเอ็นผมให้อุ่นวาบไปถึงพวงไข่ " อูย....อาาา....คิดกับพี่แบบนี้บ่อยๆนะรู้มั้ย" พี่กอล์ฟกระซิบเสียงแหบพร่าซอยสะโพกขึ้นลงสั้นๆ "ถ้าให้คิดก็จะคิดทุกวันนั่นแหละ ให้คิดกับพี่ฐาด้วยก็ได้นะ"ผมแกล้งพูดก่อนจะซบหน้าลงดูดยอดเต้าสีทับทิมอย่างนุ่มนวล ตวัดลิ้นเร้าอารมณ์เธอให้กระเจิดกระเจิงอีกครั้ง " อี้.....อูย... " พี่กอล์ฟหลับตาโยกแคมหีเบาๆ ก่อนจะเริ่มซอยสั้นๆเชิดหน้าร้องครางอย่างกระสัน "ห-ห้ามคิดถึงคนอื่นนะ ห้ามคิดถึง...อูวววว"สาวหน้าหมวยพูดแบไม่เป็นภาษา แอ่นกายเชิดอกกดเข้าปากผมให้มากขึ้นอีกราวกับว่าไม่อยากให้ลิ้นผมออกห่างจากปลายเต้าเธอเลยสักวินาทีเดียว "อืมมม อืมมมม"ผมพูดอะไรต่อไม่ได้อีกได้แต่ประกบปากดูดยอดเต้าแข็งเขม็งเหมือนทารกดูดนมแม่ ยิ่งทำยิ่งเหมือนกับว่าสาวสวยตรงหน้าจะพอใจไม่น้อย พี่กอล์ฟร่อนส่ายครางอือๆๆ ช่องคลอดคับตึงอ่อนนุ่มเริ่มตอดรัดปลายเอ็นผมรุนแรงขึ้น ผมจับเอวคนหน้าหมวยช่วยคุมจังหวะที่พยายามจะเร่งเร็วขึ้นกระทั่งมันหลุดการควยคุมและทิ้งน้ำหนักลงมาอย่างจัง " อา.....อี้......" ร่างพี่กอล์ฟกระตุกถี่เกร็งร่างแอ่นอกซูดปากสั่นระริก ใบหน้าสวยสะบัดเชิดหน้าร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ผมกอดเอวเธอแน่นกระดกเอวเสียบควยเข้าแคมหีช้าๆ " อูย....อาาาา " พี่กอล์ฟดันไหล่ผมออกก่อนจะเริ่มโยกเอวเธอบ้าง เธอเริ่มจากช้าๆก่อนจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงควยเสียบเข้าแคมหีดัง แจ๊ะๆๆๆๆต่อเนื่อง ก้นพี่กอล์ฟกระแทกลงบนหน้าขาผมดัง ตับๆๆๆ ก่อนจะเชิดหน้าร้องคราง" อูย....จะถึงอีกแล้ว.....อูย....พี่จะเป็นเมียแก...จะเป็นของแกไปทั้งชีวิตเลย...ซี๊ดดดดดด" คนหน้าหมวยควบกระแทกกลีบเนื้อหนักหน่วงกับท่อนเอ็นของผมก่อนร้องลั่น " อาาาาา......โอ๊วววววววว " พี่กอล์ฟกระตุกเด้าเนินหีเธออัดกับลำควยผมยึกๆ เรือนร่างขาวสวยสั่นสะท้านเฮือกแล้วเฮือกเล่า ช่องคลอดภายในหดรัดตัวอย่างรุนแรงเป็นจังหวะที่เร่งขึ้นเรื่อยๆจนหมดความอดทนอีกต่อไป ผมกัดฟันกรอดกับความเสียวเกินบรรยาย ผมตะปบจับก้นงอนงามของเธอบีบขย้ำด้วยอารมณ์ดิบเถื่อน " ซี๊ดดด......อูยๆๆ" ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความเสียวสยิว เอ็นเนื้อแข็งกระตุกสำรอกน้ำกามพุ่งอัดเข้าไปอย่างแรง เป็นจังหวะหลายครั้ง พี่กอล์ฟโผร่างซบทรงอกหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นเหงื่อกับใบหน้าผม สะดุ้งทุกครั้งที่น้ำกามข้นถูกฉีดเข้าไป เราสองคนหอบหายใจถี่ นิ่งอยู่ในท่านั้นกระทั่งอารมณ์รักสงบลง "ฮ่า!...เหงื่อท่วมเลย"ผมยิ้มให้สาวหมวยหน้าหวาน รั้งร่างเธอมาเอาหน้าซุกทรวงอกชุ่มเหงื่อแลบลิ้นเลียมันช้าๆ "เมียชอบมั้ย" พี่กอล์ฟอมยิ้มน้อยๆใช้มือช้อนทรวงอกขาวอวบขึ้นมาให้ผมดูดกินเม็ดทับทิมแดงก่ำบนยอด "อือ ชอบที่สุดเลย" "ใหนเรียกผัวหน่อยสิ"ผมพูดไปมือก็ไม่วายจับและดูดเต้าเธอไปด้วย ถึงมันจะไม่ใหญ่โตอย่งของสาวฝรั่งแต่ต้องบอกเลยว่ามันสวยน่ากินกว่าจริงๆ "ผัววว"สาวหน้าหมวยพูดยิ้มๆ "ใครผัวพี่" "แกไง"พี่กอล์ฟเชิยคางผมขึ้นจากเต้าขาว ประกบริมฝีปากประทับจูบลงมาอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา "เรียกเมียบ้างสิ" "ท้องแล้วค่อยเรียกได้มั้ย"ผมตอบกวนๆทำเอาสาวหมวยค้อนควัก จับแก้มผมหยิกทั้งสองข้าง "นี่แน่ะๆๆๆ ตาบ้า! ได้เค้าแล้วยังจะมาเล่นลิ้นอีกนะ เรียกเดี๋ยวนี้เลย" "โอ้ยๆๆๆ จ้าเมียที่ร้ากกกก"ผมลากเสียงยาวกอดคนเอวบางให้ยิ่งแนบชิดยิ่งขึ้นไปอีก "อย่าดุนักสิเมียคนสวย" "ปากหวานจริงๆเลยแฟนคนนี้เนี่ย"เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วจู่ๆก็ทำหน้าหงอยๆซะอย่างนั้น "...จะกลับแล้วนะโดดงานมาหาได้แค่นี้จริงๆ" "ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีแล้วพี่" "อย่าลืมเรื่องที่คุยกันนะ ถ้าว่างให้โทรหาได้เลยรู้มั้ย" "จ้า"ผมตบก้นเธอเบาๆ "ลุกได้แล้วเดี๋ยวกลับช้าพี่ฐาสงสัยนะ" "ค่า..." พี่กอล์ฟกลับไปได้สักพักแล้วเมื่อมีเสียงโทรศัพท์เข้ามา กดรับสายอย่างงงๆ "ว่าไงแพร" "พี่ ยัยมายด์หายไปอีกแล้ว..." ///คุยกันหน่อยครับ: ตอนนี้จริงๆมีอีกแต่พอเขียนแล้วมันจะย้าวววยาวผมเลยตัดไปไว้ตอนหน้าดีกว่า และถึงไม่อยากประกาศแต่ก็คิดว่าอีกไม่นาคงปล่อยเรื่องผีออกมาอีกเรื่องที่มีนางเอกเป็นตัวละครลับ ตอนนี้รอเขียนอีกครึ่งตอนกับเก็บรายละเอียดอีกหน่อย ส่วนเรื่อง MV เอามาลงให้เข้ากับบรรยากาศคนกลัวเมียแต่มีเขี้ยวเล็บแบบนายพระเอกเรานี่แหละครับ...อันที่จริงผมเห็นว่าเพราะดีเลยเอามาลงชาบูบร๊ะเจ้าโจ๊กซะหน่อยหวังว่าคงจะชอบกันนะครับ บายยย --------------------------------------------------------------------------------------------เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือ ห้องสารบัญหนังสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=170929.0)
ระดับนี้น่าเอาไปสร้างหนังเลยนะครับ
ล่าสุดจัดเพื่อนเมียซะแล้ว
ชอบน้ำสลัด
ใครจะเป็นคนต่อไปนะ
up level หลาย skill เลย
ได้มาอีกตัวแล้ว
กว่าจะจบเรื่อง คาดว่าจะมีลูกกี่โหลกันครับ
อเล็กซ์ซ่านี่ใจกว้างมากเลย ได้แบบนี้จะรักหัวปักหัวปำเลย ว่าแต่ไบร์ทเพื่อนนางหลังจากนี้คงติดใจแน่ๆอ่ะ
แหม่เพลงที่ลง ชื่อได้จริงๆ
ต้องหา ข 3คนน่าจะนานแน่ๆ
หาอักษรยากละ
มาให้ลุ้นตลอดเลย. แนวนี้พระเอกฟาดเรียบ
เป็นฮีโร่ได้ทุกสถานการณ์
::Glad::ขอบคุณมากๆครับ ติดตามตลอดเลยครับ ::DookDig::
คิวมายด์ อย่างยาว
อิจฉาพระเอกจัง ได้สาวเยอะเลย
มีนางแบบมาให้อีก12คนเลย ฟ้าเหบืองแน่งานนี้
จะเก็บนางแบบำด้มั้ย แต่ดูแล้ว คงไม่รอดหรอก
ปล่อยออกมาแบบนี้มันต้องมีแผ่นแย่ๆ
เพลงเข้ากับตอนมาก ::DookDig::
มายด์นี่น่าจะโดนหมายหัวจากอีกฝั่งแน่ๆ แบบ ลักพาตัวแล้วให้พระเอกไปช่วย แล้วขโมยพลัง
::WooWoo:: อเล็กห์เป็นเมียที่น่ารักจริงๆ หาคนมาเพิ่มให้แบบไม่หึงไม่หวงด้วยแบบนี้ต้องจัดกันยาวๆ
ได้คนนึงแล้วอีกคนจะร่วมด้วยมั้ยครับ
สนุกจิงๆ อ่านได้ไม่เบื่อเลย ติดตามตลอดนะครับ
ต้องไปช่วยมายอีกแล้ว
ไม่พักไม่ผ่อนกันเลย
มีสับตัวกันด้วย
พระเอกเรานายเนจไปช่วยได้แบบไหนนิพลังก็ยังน้อย สาวสวยอย่างมายมาหายตัวไปอีก
โกอินเตอร์อีกแล้ว อยู่ดีๆก็มีมาเสิร์ฟถึงห้อง
อีกคนน่าจะทนไมม่ไหวเอานาาา
ต่อเนื่องไม่มีพักเลย
เก็บอย่างต่อเนื่อง เก็บเรื่อยๆ แต่น้องมายไปไหน
อย่างสนุกเลยครับ
น้องมายโดนจับตัวอีกแล้วหรอเนี่ย
thank
เนื้อเรื่องสนุกดีครับ
โอว ตอนนี้ มี 4นาง น้ำจะพอปล่อยไหม 55555
ใกล้จะเป็นสุลต่านในฮาเร็มแล้วพระเอกเรา สาวสวยผ่านเข้ามาให้ทะลวงจิ๋มหลายคนแล้ว ถ้าไม่พลังวิเศษจากอักขระวิเศษจะได้แบบนี้เรอะ