🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์บอร์ด => หัวข้อที่ตั้งโดย: declangombley เมื่อ ตุลาคม 08, 2020, 08:05:36 ก่อนเที่ยง

ชื่อ: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: declangombley เมื่อ ตุลาคม 08, 2020, 08:05:36 ก่อนเที่ยง
PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง

ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'

จากถนนที่ไฟลุกโพลง เอมิลี่เดินลัดเลาะตามทางซึ่งเต็มไปด้วยเศษกระจก ผ่านตำรวจที่ตายแหงแก๋หนึ่งนาย เป็นเครื่องยืนยันโชกเลือดว่าข้างในนี้ไม่ปลอดภัยจริงๆ เธอรีบเข้ามศพตำรวจ บรรยากาศตึงเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ ลมเย็นพรูเข้ามาผ่านทางช่องหน้าต่างแตก ทำให้ความมืดเหมือนมีชีวิต มีขนนกสีดำมันวาวติดอยู่ในคราบเลือดบนพื้น เมื่อมันขยับไหวน้อยๆตามสายลม หญิงสาวก็พลอยสะดุ้งเกือบจะทันที เธอผ่านประตูซึ่งคิดว่าจะนำไปสู่บันไดด้านนอก แต่เอมิลี่ยังเดินต่อไป เลี้ยวขวาเพื่อตรงไปยังกลางตึก การที่เฮลิคอปเตอร์ทหารโหม่งลงกลางดาดฟ้า ทำให้เธอหวาดระแวงไม่หาย คอยแต่จะนึกภาพที่ทำการเก่าแห่งนี้ติดไฟจนไหม้วอดวาย แต่จากสภาพตอนนี้ ที่จริงไหม้ไปอาจไม่เลวนักหรอก...เอมิลี่มาถึงอาคารสำนักงานเซอร์เจน คอร์ปก่อนกำหนดนัดเจอกันกับแทน

ศพและรอยมือเปื้อนเลือดเรียงรายตามผนัง เอมิลี่ไม่ปลื้มกับการทัวร์อาคารสำนักงานเท่าใดนัก แต่การตายในการเพลิงก็ไม่น่าพิสมัยเท่าไร เธออยากดูว่าเกิดความเสียหายมากแค่ไหนก่อน แล้วค่อยไปตามหาแทน ทางเดินสิ้นสุดที่ประตู ซึ่งลูกบิดเย็นเมื่อแตะ หญิงสาวภาวนาให้ตัวเองโชคดีในใจ เปิดประตู แล้วหน้าหงายเมื่อคลื่นความร้อนพุ่งมากระทบตัวเธอ กลิ่นโลหะไหม้และไม้ไหม้ลอยอวลในอากาศอบอ้าว เอมิลี่คุกเข่าลง ค่อยๆคืบคลานเข้าไปอีกรอบ ชะเง้อมองทางเดินซึ่งทอดยาวไปทางขวามือแล้วหักเลี้ยวไปทางขวาอีกที น่าจะประมาณสามสิบฟุตจากที่นี่ เธอมองไม่เห็นเปลวไฟกับตา แต่ผนังสีเทาตรงหัวมุมสะท้อนแสงสว่างเจิดจ้า เสียงไฟปะทุชัดเจนยิ่งขึ้นในทางเดินแคบๆ เหมือนกำลังร่ำร้องด้วยความหิวโหยเท่ากับเหล่าหุ่นยนต์ตำรวจที่เดินตรวจตราอยู่ข้างนอกนั่น โห บ้าจริง แล้วไงต่อดีล่ะเนี่ย? เยื้องกับที่ที่เธอคุกเข่าอยู่ไม่กี่ก้าว มีประตูอยู่บานหนึ่ง เอมิลี่สูดหายใจลึกและคืบคลานไป พยายามลดตัวให้ต่ำกว่าควันซึ่งหนาขึ้นเรื่อยๆ หวังว่าในนั้นอาจจะมีเครื่องดับเพลิง และหวังว่าแค่เครื่องดับเพลิงจะพอช่วยดับไฟจากเฮลิคอปเตอร์ตกได้ ประตูเปิดไปสู่ห้องนั่งรอว่างเปล่า มีโซฟาไวนิลสีขาวสองสามตัวและคอกเคาน์เตอร์ทรงกลมหนึ่งตัว มีประตูอีกบานตั้งอยู่ตรงข้ามกับประตูบานที่เธอเพิ่งเดินเข้ามา ห้องเล็กๆแห่งนี้ดูปลอดภัย สะอาด เงียบสงบ ตรงตามที่เธอคาดไว้ และไม่มีตัวอันตรายใดๆแอบซ่อนอยู่ตามเงาเบางๆซึ่งเกิดจากหลอดไฟเหนือศีรษะ ไม่มีกลิ่นอายของกระสุนปืนเลเซอร์พลาสม่า ต่างจากทุกที่ที่เธอเพิ่งผ่านมาตลอดทั้งคืน

แต่ก็ไม่มีวี่แววของผู้คน...

เอมิลี่นั่งลงที่ขอบโต๊ะรกๆของเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ พักเท้าอันเมื่อยล้า ระหว่างจ้องมองไปที่ตู้นิรภัยเหล็กกล้าตรงมุมห้อง ความอดทนของเธอใกล้หมดเต็มที นอกจากจะหาวิธีการเข้าถึงลิฟท์เฉพาะสำหรับขึ้นไปบนชั้นแปดแล้ว เธอเริ่มจะคิดว่านี่เป็นแผนการที่เสี่ยงอันตรายและโง่เง่าสิ้นดี ที่จริงเธอไปแทบทุกที่ที่นักข่าวอาจเข้าไปได้ง่ายๆมาแล้วและต้องเสียลูกกระสุนไปถึงสองแมกกาซีนเต็มๆเมื่อต้องเจอกับหุ่นยนต์ตำรวจระหว่างทาง เธอไม่ได้ขัดสนด้านกระสุน แต่มันเป็นตัวแทนของเวลาที่เธอเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ ยี่สิบหกนัด แต่ไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย เอมิลี่ขนลุก ยังจำหุ่นยนต์ร่างยักษ์ที่เดินตึงตังอยู่ข้างนอกบริเวณอาคารสำนักงานนั่นได้ มันเป็นหุ่นยนต์ร่างร่างสูงที่สุดเท่าที่เธอเคยพบเจอมา ราวๆสามเมตรได้ เอมิลี่แน่ใจว่าพวกของนางพญาอาจได้ทำการทดลองสร้างอาวุธมหาประลัย ซึ่งโชคดีที่เธอยังไม่เจอเข้ากับตัวแบบซึ่งๆหน้า แล้วยังจัดการตายยากตายเย็นกว่าหุ่นยนต์ตำรวจธรรมดา ถ้านั่นเป็นตัวอย่างทดลองที่สมบูรณ์ของนางพญาเอเลี่ยนจริงล่ะก็ เธอคงได้แต่ภาวนาว่านางพญาคงไม่ใช้กรรมวิธีประหลาดๆเพิ่มเติมในไวรัสตัวใหม่ เพราะตามที่แทนบอกนั้น ถึงไวรัสรุ่นดั้งเดิม จะยังไม่เคยถูกนำมาทดลองใช้ แต่ฟังมาว่ามันจะรุนแรงกว่า รุ่นดั้งเดิมถึงสองเท่า... แน่นอนล่ะว่า แทนได้บอกกับเธอแล้วว่าจากเอกสาร แต่เจ้าหุ่นเหล็กมีพละกำลังมหาศาล

หญิงสาวเสียดายที่ไม่ได้สนใจศึกษาด้านพันธุวิศวกรรมขั้นสูงหรือวิทยาศาสตร์เคมีหรือแพทย์ศาสตร์ให้มากกว่านี้ เธอรู้ว่าไวรัสตั้งต้นเอาไว้ใช้ทำอะไร แต่ไม่ได้ใส่ใจจะค้นคว้าเรื่องผลกระทบทางสรีรเคมีเชิงไวรัสวิทยาและระบาดวิทยาเท่าไร  เธอเป็นวิทยาศาสตร์สายงานด้านอื่น แล้วเธอจะมัวคิดเรื่องนี้ทำไม งานเธอไม่ใช่การหาทางรักษานะ จริงไหม หญิงสาวถอนหายใจ ก้มลงบีบนวดปลายเท้า ก็จริง แต่มันน่าคิดนี่นา การมัวแต่ห่วงกังวลเรื่องเอาชีวิตรอดอยู่ตลอดเวลามันน่าเหนื่อยและมีรายละเอียดซับซ้อนมาก ระหว่างกำจัดหุ่นยนต์ตำรวจ เธอไม่มีเวลามามัวคิดเรื่องยิบย่อยประเภทนี้ แต่ตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาพักผ่อน เธออยากปล่อยสมองให้คิดเรื่อยเปื่อยสักหน่อย เอมิลี่หันออกจากห้องไปพร้อมกับโชที่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรเลยตลอดทาง เดินตามทางซึ่งมีบันไดลงไปชั้นล่าง 'โอเมก้า' เป็นชื่อรหัสของอาวุธหุ่นยนต์รุ่นหนึ่งซึ่งบริษัท เซอร์เจน คอร์ปค้นคว้าและสร้างมันขึ้นมา ในบรรดาหุ่นยนต์รบรุ่นเดียวกัน อาวุธตัวนี้มีพลังทำลายล้างสูงสุด ตามที่แทนบอกมานั้น นักวิทยาศาสตร์ของเซอร์เจน คอร์ปซึ่งทำงานในห้องแล็ปลับได้เริ่มทดลองสร้างขุมพลังงานต้นแบบ เขียนโปรแกรมปัญญาประดิษฐ์ชนิดที่สามารถแก้ไขโค้ดรหัสตนเองได้เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนแปลงไป เพื่อนำมาใช้ล่าสิ่งของหรือกลิ่นใดก็ตามที่กำหนด มันถูกออกแบบมาให้ทรหดอดทนและมีพลังเหลือเชื่อ อีกตัวนึงชื่อว่า 'ซิกม่า'  เป็นนักล่าที่เกิดจากการดัดแปลงต่อเติม ทนทายาดจนเหมือนไม่มีวันตาย ดูแล้วน่าจะเหมาะกับการให้ออกมาตามหาคนอย่างแทน...พวกมีภูมิคุ้มกัน

เมื่อเตรียมใจได้แล้ว เอมิลี่ก็เริ่มลงบันไดเพื่อตามหาลิฟท์สำหรับขึ้นไปบนชั้นแปด

เอมิลี่ยืนอยู่ในคลังม้วนเทปวีดีโอดิจิทัลชนิดใยแก้วนำแสงซึ่งถูกรื้อค้นจนกระจุย ขณะที่เธอกำลังปรับระดับความแรงของปืน พลางครุ่นคิดว่าแทนน่าจะอยู่ที่ไหน จากที่เห็นมา สภาพในอาคารสำนักงานไม่ได้เลวร้ายนัก อาจจะเย็น มืด เหม็นคาวเลือด มีศพเกลื่อนตามทางเดิน แต่ไม่ได้อันตรายรอบตัวเหมือนตอนอยู่บนถนน แม้ไม่ใช่เรื่องที่ว่าดีใจอะไรนัก แต่เท่านี้ก็พอแล้ว ระหว่างหาทางมาที่นี่ เธอจัดการหุ่นยนต์ตำรวจไปแปดนาย ตั้งแต่เข้ามาในอาคารสำนักงานแห่งนี้ เธอเจอหุ่นยนต์ตำรวจอีกสามนาย ไม่รวมอีกสองสามคนในห้องทำงานของนักวิทยาศาสตร์ เธอเริ่มมีความหวังว่าแทนอาจพูดถูกเรื่องหุ่นยนต์ที่ถูกปล่อยมาจากสถานีรบ บริษัทเซอร์เจน คอร์ป เพราะเธอมองออกว่าศพกว่าครึ่งมีรูโหว่อยู่ตรงกลาง ไม่ใช่รูกระสุน แต่เหมือนถูกกระซวกด้วยอะไรบางอย่างที่หนักหนาสาหัส แต่แบบนี้เขาจะถูกหุ่นยนต์ตัวที่ชื่อซิกม่าจับตัวไปแล้วหรือเปล่านะ เพราะถ้านางพญาเอเลี่ยนอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ มันก็ต้องเป็นเรื่องเลวร้ายสุดขีด เพราะนางพญาเอเลี่ยนเป็นคนก่อสงครามทั้งหมดร่วมกับยัยฮันนี่ตัวร้าย แล้วเจ้าหุ่นยนต์ร่างยักษ์ตัวที่สองอยู่ตรงไหน แค่หายใจเข้าหน่อยก็ยากแล้ว...

เอมิลี่หยุดความคิดนั้นทันที แม้ในชั้นใต้ดินจะเย็นและชื้น แต่การคิดว่าตัวเองอาจต้องเจอกับ 'โอเมก้า' เข้าอย่างจริงจังทำให้เธอเหงื่อแตกพรั่งพรูเหมือนจับไข้ ถ้าสมมติว่า 'โอเมก้า' ยังอยู่ในเมืองอาณานิคมดวงจันทร์ นั่นเท่ากับซวยโคตรๆ

ปัง! ปัง! ปัง!

มีคนยิงปืนใกล้ๆกันนี้ จากเสียงสะท้อน เธอบอกได้ว่าน่าจะมาจากด้านนอกห้องระเบียน เอมิลี่ชักปืนแมกนัมเลเซอร์ขึ้นมาถือสองกระบอกแล้ววิ่งออกนอกประตู เวลาสองสามวินาทีอันมีค่าหายไปเพราะลูกบิดเสีย ทางเดินไม่มีคน แม้แต่ตำรวจหรือทหารก็ตายแล้ว ซึ่งนอนอยู่บนพื้นทางขวามือ ตรงไปเป็นทางเข้าโรงจอดรถ เอมิลี่รีบตรงไปทางนั้น เตือนตัวเองว่าควรเข้าไปเงียบๆ จะได้ไม่โดนคนถือปืนที่กำลังตื่นตกใจยิงใส่...ค่อยๆไป มองให้ดีก่อนเคลื่อนไหวใดๆ ประกาศให้ชัดๆว่าตัวเองเป็นใคร -- ใช่ ฉันคือคนทรยศองค์กรเซอร์เจน คอร์ป!

ประตูด้านขวาเปิดอ้าอยู่ เมื่อเอมิลี่กวาดตามองพื้นที่กว้างขวางเปิดโล่งโดยที่ตัวยังแอบอยู่หลังกำแพงคอนกรีต เธอก็เห็นอะไรบางอย่างที่ทำให้ตกใจจนลืมเรื่องคนที่ยิงปืนในนี้เลย

ยักษ์ตนนั้น ตัวเดียวกันเป๊ะเลยกับที่เธอเห็นแว่บผ่านไปก่อนจะมาถึงอาคารสำนักงาน!

ดูเป็นไปไม่ได้ แต่หุ่นยนต์ตัวนั้นที่นอนพัง แน่นิ่งสนิทอยู่กลางโถงซึ่งเต็มไปด้วยรถจอดเรียงรายนั้นดูเหมือนตัวที่เธอเคยเจอ แม้ก่อหน้านี้เธอจะเห็นมันไม่ถนัดนัก แต่เจ้านี่น่าจะเป็นพี่น้องครอกเดียวกับอาวุธปัญญาประดิษฐ์ที่แทนบอก เอมิลี่เพิ่งได้เห็นถนัดตาว่ามันดูผิดปกติแค่ไหนใต้หลอดไฟติดๆดับๆซึ่งทอแสงให้โถงอันเยือกเย็นและเลอะคราบเลือด

ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเคลื่อนไหวทั้งนั้น ไม่มีเสียงอะไรนอกจากเสียงหึ่งๆของหลอดไฟ เอมิลี่ถือปืนเตรียมพร้อมแล้วค่อยๆก้าวเข้าโรงจอดรถ ตั้งใจจะไปดูหุ่นยนต์ยักษ์ตนนั้นใกล้ๆ นางพญาเอเลี่ยน ไวรัสประหลาด หุ่นยนต์ตำรวจ เหตุการณ์นรกแตกนี่มีมานานเท่าไหร่แล้วนะ แล้วพวกทหารดวงจันทร์มัวแต่ทำอะไรกันอยู่ ทั้งที่มีคนตายและติดเชื้อมากมาย ที่ทำให้งุนงงยิ่งกว่านั้นคือ เหตุใดป่านนี้จึงยังไม่มีหน่วยงานช่วยเหลือ หรือพวกทหารหน่วยต่อต้านพิเศษอาจถูกเจ้ายักษ์นี่จัดการตายหมดไปแล้วก็ได้ เธอก้าวเข้าไปใกล้ร่างของมัน คิ้วขมวดมุ่น ทฤษฎีสมคมคิดวิ่งพล่านในหัวอย่างสลัดไม่ออก แต่เธอลำบากใจกับรอยน้ำมันบนพื้นมากกว่า สีของมันดูเหมือนสนิม และมีหย่อมของเหลวสีน้ำเงินประมาณมากจนนับไม่ถ้วน เธอก้มลงไปมองใกล้ๆ ตั้งใจหาคำตอบในสิ่งที่กำลังสงสัยมากจนไม่ทันได้ยินเสียงปืนเมื่อลูกกระสุนเลเซอร์ลอยละลิ่วข้ามหัวเธอไป!

ปัง!

เอมิลี่หมุนตัวขวับ ยกปืนขึ้นพร้อมๆกับที่ร้องตะโกน --

"หยุดอยู่ตรงนั้น!"  เป็นเสียงของพวกหุ่นยนต์ตำรวจ พร้อมกับชายหนุ่มสองคนตะบันหน้าเข้ามาทางหญิงสาว

"เร็วเข้า! พวกนาย!" เอมิลี่กวักมือเรียก ยิงสวนกลับใส่หุ่นยนต์ตำรวจจนกระสุนหมดเกลี้ยง เธอจำเป็นต้องโยนปืนทิ้ง

แทน วิ่งฝ่าดงกระสุนยาสลบทั้งชุดนอน กัปตันโชและเอมิลี่พยายามเร่งฝีเท้า หุ่นยนต์ตำรวจนับร้อยตัวปิดล้อมอาคารสำนักงานกระจกใสไร้ขอบ สูงสิบสองชั้น พวกมันตั้งป้อมค่ายกลโอบรอบผู้หลบหนีเป็นวงกลมจากทางด้านนอก แทบไม่เหลือทางเลือกให้ไปต่อได้อีก กลางค่ำกลางคืนแสงไฟก็แสนมืดสลัว โคมระย้าส่องแสงสีนวลเบาบาง ชายหนุ่มสองคนกับหญิงสาวชาวตะวันตกอีกหนึ่งคนแนบแผ่นหลังตรงบริเวณเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ แทนมีปืนพลาสม่าอยู่ในมือหนึ่งกระบอก เขายิงล่อดังเปรี้ยง! ล่อให้หุ่นยนต์ตำรวจสามนายแตกกลุ่ม แยกขนาบข้างซ้ายขวา เดินเข้ามาตรวจสอบเสียงลั่นไกเมื่อสักครู่ พอได้จังหวะระยะประชิด แทนพยักหน้าบอกโช เขารู้ดีว่าควรทำอย่างไร ใช่ เขาเป็นนาวิกโยธินอวกาศ เรื่องประสิวแค่นี้ทำไมจะทำไม่ได้? ชายสองคนลุกขึ้นพรวดพร้อมกัน จับศีรษะหุ่นยนต์ตำรวจกระแทกกับกำแพงทีเดียวหลับ แล้วแย่งปืนพกพลาสม่าได้ครบสองกระบอก โชยื่นให้เอมิลี่

"คุณใช้เป็นหรือเปล่า?" โชเอ่ยถาม เอมิลี่ไม่ตอบ เธอกดปุ่มเล็กๆคล้ายเซฟตี้บนปืนพก สลับสับเปลี่ยนโหมดจากสีฟ้ากลายเป็นสีแดง เล็งไปข้างหน้าเพื่อตรวจเช็คพลังงานกระสุนที่ยังคงเหลือในรังเพลิง สามารถยิงได้อีกประมาณสิบห้านัด โชรู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา เธอคงปกป้องตัวเองได้แน่ -- แต่เดี๋ยว เขาคิดมากไปไหม? เธอคือคนที่ช่วยชีวิตเขาจากแล็ปทดลองประหลาดมาหมาดๆมิใช่หรือ? แหงล่ะ เอมิลี่น่าจะเชี่ยวชาญการใช้อาวุธมาแต่ไหนแต่ไรตั้งแต่วิกฤตการณ์ไวรัส

"ไฟแอลอีดีสีแดงบนปลายปืน หมายถึงยิงเพื่อสังหาร" แทนช่วยอธิบายการกระทำของเอมิลี่ "เราจะยิงเฉพาะหุ่นยนต์ตำรวจเท่านั้น หากเจอมนุษย์ เอ่อ -- หรือ พวกต่างดาว ใครก็ช่างที่เราไม่มั่นใจ ให้กดปุ่มเปลี่ยนโหมดไปสีฟ้า ยิงให้สลบพอ"

"เข้าใจแล้ว" โชทำตามนั้น แต่ละคนมีกระสุนสิบห้านัด

"อย่าเผลอจัดการใครถ้าไม่จำเป็น" แทนกล่าวย้ำ น้ำเสียงจริงจัง

"แล้วถ้าเจอตัวนางพญาล่ะ?" เอมิลี่ถามกลับ

"เธอก็รู้" ชายหนุ่มก้มหน้านิ่งเงียบไปพักนึง "ช่างถอะ เรื่องนั้นไว้ก่อน เอาเป็นว่าตอนนี้พวกเราอยู่ในออฟฟิศบริษัท เซอร์เจน คอร์ป สาขาสอง ด้านมืดของดวงจันทร์ เราจะทำแบบนี้ -- พวกเราจะขึ้นไปชั้นแปด บริเวณนั้นเป็นห้องแล็ปล้วน สูตรผสมเซรุ่มไฮเปอร์แอนติเจน (Hyper-Antigen) อยู่ในนั้นล่ะ"

"แล้วนายรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง?" ชายอีกคนหนึ่งสงสัย

"เพราะเขาเคยเป็นซีอีโอ" เอมิลี่เฉลย "ประธานกรรมการบริหารบริษัท เซอร์เจน คอร์ป ก่อนโดนปลดจากตำแหน่ง"

"โอ เจ้าพระคุณรุนช่องเอ๊ยยยยยย" โชลากเสียงยาว เขาอยากเขกกบาลตนเองสักทีสองทีเหลือเกิน "นี่ยังมีความลับอะไรเก็บซ่อนไว้อีกไหม? เจ้าบ่าวหนีงานแต่ง แฟนนางพญาเอเลี่ยน โดนตามล่าเช็ด แถมยังมีเอี่ยวกับผู้บริหารเซอร์เจน คอร์ป? นายเป็นใครกันแน่วะ แทน? ช่วยตอบให้ชื่นใจหน่อย"

ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้มีเวลาแถลงการณ์ใดๆ หุ่นยนต์ตำรวจวิ่งประดังหน้ากรูกันเข้ามาในอาคาร แทนรีบกดปุ่มลิฟท์ แล้วเข้าไปด้านในจนครบสามคน เวลานั้นเสียงโทรศัพท์มือถือของแทนดังขึ้นอีกครั้ง ปรากฎภาพชายหนุ่มคู่หญิงสาวหน้าหมวยผมหน้าม้าสวยสะพรั่ง เธอคนนี้ชื่อ 'หลิน' เป็นแฟนสาวของแทน ตอนแรกแทนพยายามไม่สนใจ แต่เธอคนนั้นโทรจิกยิกๆๆๆอย่างน่ารำคาญ ประมาณสามสิบกว่ารอบจนเขาทนไม่ไหว

"หลิน! เป็นบ้าอะไรเนี่ย?" ชายหนุ่มบันดาลโทสะในลิฟท์

"แล้วแทนล่ะคะ เป็นอะไรมากมั้ย? แอบหนีไปช่วยพวกมันกลางค่ำกลางคืนแบบนี้อ่ะ? หลินเป็นห่วงรู้มั้ย" ปลายสายบอก

"ก็แทนจะช่วยพวกเขาอ่ะ แล้วหลินจะทำไมเหรอ?"

"โอ๊ยยย แทนคะ ทำตัวดีๆหน่อยได้มั้ย นี่หลินเป็นแฟนนะคะ หลินเป็นแฟน ต่อให้หลินเป็นนางพญา ราชินีเอเลี่ยนก็จริง แต่ถ้าหลินเป็นตัวราชินี แทนก็เป็นตัวราชาเอเลี่ยนนั่นล่ะ!"
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน ตามล่าผัว'
โดย: pamaaeng เมื่อ ตุลาคม 08, 2020, 07:23:59 หลังเที่ยง
ชื่อตอนนี้ ตั้งได้ดีจริงๆ
ไม่ตามหาผัว จะให้ไปตามหมาที่ไหน จริงมั้ย
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน ตามล่าผัว'
โดย: NNGGOO เมื่อ ตุลาคม 08, 2020, 08:13:35 หลังเที่ยง
นางพญาราชินีเอเลี่ยนกับราชาเอเลี่ยน ใครจะใหญ่กว่ากัน
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน ตามล่าผัว'
โดย: NTRSLAYER เมื่อ ตุลาคม 10, 2020, 04:13:11 ก่อนเที่ยง
ฮือ มันซาหนุกจนลืมคาดหวังตอนเสียวๆไปเรยยย ว่าแระต้องไปหาอ่านอ่านนิยายแนวนี้บ้างเร้วผม

::Me?::
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน ตามล่าผัว'
โดย: catoon เมื่อ ตุลาคม 10, 2020, 02:41:36 หลังเที่ยง
เดาไม่ถูกเลยครับเรื่องนี้ว่าจะจบอย่างไร
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน' (ไม่แต่งต่อละ เบื่อ มีแต่พวกปลิง)
โดย: katalun เมื่อ ตุลาคม 11, 2020, 12:01:50 ก่อนเที่ยง
 ::Crying::

ใครจะกล้าด่าลงคอครับ​ ส่วนผมคงได้แต่ตบบ่าให้กำลังใจ​ไรท์และเข้าใจความรู้​สึกครับ
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน' (ไม่แต่งต่อละ เบื่อ มีแต่พวกปลิง)
โดย: Kingmar เมื่อ ตุลาคม 11, 2020, 06:00:16 ก่อนเที่ยง
ให้กำลังใจผู้แต่งนะครับ ในสังคมนี้ก็แบบนี้แหละคนส่วนใหญ่เข้ามาเพื่อเสพงานแบบเดิมๆ วนเวียนกับบทเสียวที่ซ้ำซาก ไม่มีจินตนาการใหม่ๆ เสียดายนะ อยากบอกให้ผู้แต่ง ตั้งใจผลิตงานออกมาอีกนะครับ
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน' (ไม่แต่งต่อละ เบื่อ มีแต่พวกปลิง)
โดย: We love you so much เมื่อ ตุลาคม 12, 2020, 01:51:24 หลังเที่ยง
ผมว่าซ่อนเนื้อหาน่าจะเป็นทางออกที่ดีนะครับ เรื่องนี้ผมเข้ามาอ่านตอนแรกแล้วสนุกมาก เนื้อเรื่องแปลกแนวไซไฟ เลยตั้งใจว่าจะรอให้ลงหลายๆตอนก่อนค่อยมาอ่านทีเดียว น่าเสียดายมากครับถ้าจะเลิกแต่ง แต่ถ้าเปลี่ยนใจแต่งต่อผมแนะนำให้ซ่อนครับผม เป็นการแลกเปลี่ยนกัน ถ้าขี้เกียจ feedback  ก็ไม่ต้องอ่านต่อ แบบนี้จะดีกว่าไหมครับ เป็นกำลังใจให้ครับผม
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน' (ไม่แต่งต่อละ เบื่อ มีแต่พวกปลิง)
โดย: kalampee เมื่อ ตุลาคม 15, 2020, 11:15:24 หลังเที่ยง
ขอเรียนตามตรงครับว่า ผมเคยอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อปี 2017 แล้วครับ
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: watanabe เมื่อ ตุลาคม 19, 2020, 10:54:06 ก่อนเที่ยง
สรุปแล้วเอเลี่ยนพวกนี้มันดีหรือร้าย
เพราะหลินเป็นนางพญา แต่ดูเหมือนยังมีสติครบถ้วน
ไม่ร้ายอะไรขนาดนั้น หรือผมคิดผิด
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: P Eet ✦Diamond✦ เมื่อ ตุลาคม 22, 2020, 10:55:42 หลังเที่ยง
Ch. 4   
" Flipping ground "  ... ( Not sure if that's really the name but I just wanna have some fun.. E..E... )


Ohhh... Lord.... Emily saw a ' Beefed Up version of the bad guy ROBOT' ... ???

Again..??? This sounds sooooooo familiar naa... 55555

Please don't tell me that we are getting the same thing as the bad guy in the Fallen naaa...

These guys are super hard to kill and ... the point is.... Why are we getting the same bad guy naa..?? 555555


Wait--wait-- .... I think I found a little typo in the 4th paragraph naaa...

' เอมิลี่หันออกจากห้องไปพร้อมกับโชที่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรเลยตลอดทาง  '  .... At this time... Emily is by herself, Cho has not arrived yet, there's no one around ... she just checked right before she went into the room naaa.... ( Hope our dear author correct this little typo )


Ohhhhhhh ... Lord ... We are getting the same super powerful bad guy from the Fallen ( I meant the same concept ) ... These guys are superrrrr hard to defeat...

This just makes it harder for the little human group naaaa....


The odds are stacking up against our hero group...
   ::Touchy::

How will they get out of this one..??

To add insult to injury.... TAN is the groom to-be of the freaking Alien Queen...??

What in the world....???? Plus..... He's a freaking X-CEO of Sergen Corp..???

That's just freaking perfect..!!!

Can this get any more complicated..!?!?!?!!!???    ::Thinking::

Seriously people...!!!!   ::Sobad::


The story gets fuzzy again.... Didn't make any sense towards the end of the ch...

Why shoot to stunned only..???

Why can't they kill those Aliens..???

Those Aliens didn't even blink twice when they just 'eat' all the humans naaa..!!!

Those ppl that looks like humans are in-fact Alien hosts only

They are already DEAD in any human sense ...

They are just bodies that's walking around with NO feelings of any humanity left in them...

Why can't they kill those hosts??? They are practically already DEAD..!!!  ::Angry::

Imagined if you see Zombies running around trying to turn you into one of them..!!!

Would you still be nice to them and just ' Shoot to stunned ONLY..??? '

Seriously people.... !!!!  Where's the sense in that  Mr. CEO Tan..???  ::Ajark::

I guess.... he's already been compromised naaa...

Why else would he be feeling benevolent  towards those freaking Aliens...???


Well.... of course his freaking GF is the freaking Alien Qeen....!!!


There's too much conflict between the hero & the Alien queen...


Tan ran away because he wants to save Earth from the same faith as these ppl here...

He's still have some human sense left...

But I S-T-R-O-N-G-L-Y-- disagreed that he said to shoot to stunned ONLY... 

Makes one thinks ... "Okiiiii which sides are YOU really on Mr. CEO..??"


I am hoping that the story won't become flat at the end naaaa

If all they had done running around trying to beat the Alien nation , but at the end they can't eradicate the Alien threat  or worse...

If all of them become Aliens as well....

Then the story will FLATLINE for sure-for sure!!!
   ::Doubt::


I guess...we'll just have to wait & see

Hopefully our author won't make us wait too long that the story gets COLD naaa...

Right now all the readers are on the edge of their seat waiting to see what will happen next..!!

Hopefully our author will serve up the next installment sooner than later naaa....!!!


Looking forward to the next one with the rest of other readers ....

Cheers to our dear author...  ::WooWoo::

Much thanks! So far sooo good naaa ....
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: katalun เมื่อ ตุลาคม 26, 2020, 10:50:39 ก่อนเที่ยง
ในแง่ของการดำเนินเรื่อง เรื่องนี้สนุกมากๆครับ
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: prem aree เมื่อ ตุลาคม 28, 2020, 10:27:50 หลังเที่ยง
นึ่เป็นเรื่องของผัวเมียตีกันใช่ไหมเนี่ย555
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: gift123 เมื่อ ตุลาคม 30, 2020, 09:00:12 ก่อนเที่ยง
ขอบคุณมากครับ
ผัวเมียตีกันประจำตอน 555
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: Sona Eiei เมื่อ ตุลาคม 30, 2020, 01:34:59 หลังเที่ยง
สนุกดีครับขอบคุณมาก
ชื่อ: Re: PHANTOM | มฤตยูลวงร่าง ตอนที่ 4 'พลิกแผ่นดิน'
โดย: Leonixx เมื่อ กุมภาพันธ์ 01, 2021, 09:06:58 หลังเที่ยง
 ::Doubt::ผมที่งงๆว่าเกิดไรขึ้นกับพิมแต่ก็อ่านต่อก่อน