เธอ ฉัน และ เขา 134

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ต่อจากตอนที่แล้ว เรากลับบ้านหลังเลิกเรียน และกำลังจะรอกินข้าวระหว่างนั้นก็เจอพ่อกับแม่ก็เลยเดินมานั่งเล่นสวนหลังบ้าน พี่จวบมาพอดีก็เลยขอให้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้น วันที่โทนจะเดินทาง พี่จวบเล่าว่า เหตุการณ์มันเริ่มตั้งแต่ ตี5 ที่พ่อแม่เรา ตื่นนั่นแหละ พี่จวบเขาต้องขับรถให้พ่อแม่เราอยู่แล้ว ส่วนพี่แมนกับอีเจมส์ก็ต้องไปส่งไอ้ลิงบ้า เพราะงั้นก็ออกไปเวลาไล่ๆกัน พี่จวบก็บอกว่า ตอนที่ไปถึงบ้านสวนนั้น มันเงียบสงบราวกับว่าไม่มีคนอยู่ ถ้าไม่มีแสงจากหลอดไฟ คงนึกว่าเป็นป่า แต่พี่จวบก็บอกนะว่า เหมือนในป่าแถวบ้านแกมากจริงๆ ทั้งบรรยากาศ ความเงียบ และยิ่งมารู้ว่าพื้นที่บริเวณนี้มีอะไร ก็ยิ่งน่ากลัว


แต่สิ่งที่ทำให้ใจชื้นขึ้นได้หน่อยนึง คือพี่แมนขับรถตามมาแล้ว และเห็นส่าแม่ทิพย์กำลังเตรียมของอะไรบางอย่างเป็นถากใหญ่ๆ คือเป็นดอกไม้ นั่นแหละ พี่แมนลงจากรถก็รีบเดินไปหาแม่ทิพย์จากคำบอกเล่าของพี่จวบ แล้วทั้ง พ่อ แม่ กับพี่จวบก็รีบเดินตามไป แต่พี่จวบก็ชะงักนิดนึง พี่จวบบอกว่า ภาพที่พ่อทศขู่เขา มันฝังหัวจนน่ากลัว จนทำให้พี่จวบต้องรีบสำรวจตัวเองว่า ได้พกของขลังมาไหม


พอมั่นใจว่าสิ่งที่ติดตัวมาด้วย มีแค่พระเครื่องที่ปแดชุกเสกจากงานฉลองโบสถ์จากบ้านเกิด พี่จวบก็โล่งใจทพร้อมกับยกมือพนมท่วมหัวปบ้วพูดว่า วันนี้ลูกไม่ได้ทำการบ่วงเกินแต่อย่างใด ขอให้ลูกได้เข้าไปตามคุณผู้ชาย คุณผู้หญิงด้วยเถิด สิ้นคำพูดไม่เกิน 3 วินาที พี่จวบรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างผลักเขาจากด้านหลังให้เข้าไปในบ้าน พี่จวบบอกตอนนั้นผมไม่ทีอะไรต้องถามหรือสงสัยเลยครับ พี่จวบเล่าต่อว่าเขาก็รีบเดินตามพ่อกับแม่เราไป


สิ่งที่น่าตกใจคือ พี่จวบเห็นบรรดาเสี่ยยืนอยู่ที่ข้างหลังบ้านทำร้อมกับลูกน้องหลายสิบคน พ่อเราก็ยกมือไหว้สวัสดีทักทาย ถึงจะไม่รู้จักกันเป็นการ ส่วนตัว แต่การที่แต่ละคน ใหฐาคนโตมาเจอกัน ก็ต้องวางตัวดีๆแหละ และยังไงพวกท่านต้องรู้แน่ๆว่าแต่ละคนคือใคร



พี่จวบบอกว่าตอนนั้นอ่ะ เผลอกลืนน้ำลายดังเอื้อก อากาศก็เย็นเฉียบเลยนะตอนนั้นพี่จวบบอก ในความมืด และบรรยากาศชวนระแวง เสียงฝีเท้าของใครสักคนก็เดินมา แต่พอมองไปตามเสียงกลับไม่มีคน แต่พอมองกลับมาอีกทาง พ่อทศเขายืนอยู่ พี่จวบบอกว่าตอนนั้นหัวใจแทบวายครับคุณหมิว ผมว่าผมเป็นคนที่หูดีมากนะ แต่ผมไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของพ่อโทนเลย

ปล. พี่จวบเขาจะเรียกพ่อทศว่า พ่อโทน


แม่เราก็บอกนะว่า อื้ม แม่ก็คิดแบบนั้น เดินเหินไร้เสียงเหมือนหายตัวได้เลยนะทศน่ะ เราก็อื้อเชื่อเลย เพราะตอนที่แว๊ปหยีแฟนเก่าที่เป็นดาราคือไวมาก แล้วไหนจะตอนที่ย่าหอมมาอีกล่ะ พ่อทศหายตัวไวกว่าไอ้ลิงบ้าอีก เราบอกพี่จวบเล่าต่อเลย พี่จวบก็เล่าวว่าจากนั้น พวกลูกน้องเก่าของพ่อทศ ที่เป็นเสี่ยเจ้าของตลาดก็พูดว่า มึงแน่ใจนะ กูไม่ค่อยเห็นด้วยนะ


ซึ่งพ่อทศก็หัวเราะแล้วบอกว่า ขนาดไม่เห็นด้วย มึงก็ยังพาลูกน้องมาเลยนะ เสี่ยบอกเพราะมึงนิสัยแบบนี้ไง กูต้องพามาแก่ก็แก่กันหมดแล้ว หัวรั้นไม่เปลี่ยน พ่อทศหัวเราะแล้วบอกว่า เอาน่าๆ ไอ้ลูกหมาน่ะไม่เป็นไรหรอก ลูกชายข้าเลยนะเห้ย   พี่จวบบอกว่า หลังจากคำพูดนี้บรรยากาศเปลี่ยนเลย พ่อทศพูดว่า อีกอย่างถ้าแค่นี้ทำไม่ได้... พ่อทศพูดค้างไว้แล้วเดินไป และพูดต่อว่า  มันจะเอาอะไรไปรอดตอนกลับหมู่บ้าน


พี่จวบบอกว่า ตอนนี้แหละครับคุณหมิวบรรยากาศมันเย็นเฉียบ เย็นจนน่าขนลุก เสี่ยเจ้าของตลาดได้แต่ส่ายหัวแล้วบอกเหนื่อยใจกับมึง  พี่จวบบอกว่าแล้วทุกคน ย้ำว่าทุกคนเดินตามหลังพ่อทศไปหมด พี่จวบบอกเราว่า คุณหมิวลองคิดดูซิ่ครับ จากคนสวน ที่พวกเราคิดว่าเป็นคนธรรมดาๆ เป็นชาวสวนที่อารมณ์ดี ในตอนแรก



แค่ตอนนี้เขาเดินนำกลุ่มคนที่ไม่ได้มือสะอาดเท่าไรนัก อย่างสง่างาม คือพี่จวบเขาบอกนะว่า ผมเองก็เคยแค่เดินตามหลังคนที่เคยเป็นหัวโจกมาก่อน ความรู้สึกตอนนี้มันไม่ต่างกันเลยคุณหมิว จนพ่อเรากระแอม แล้วบอกจวบเอาเนื้อๆ


พี่จวบบอกครับคุณผู้ชาย แล้วก็เล่าต่อว่า ตอนเดินตามเข้าไปในสวน เหมือนหลุดเข้าไปในป่าใหญ่เลยครับ ที่ๆเดินไปคือมีศาลอยู่อีก ตรงนั้นโทนนั่งคุกเข่าพนมมือไหว้อยู่แล้ว เรารู้เลยทันทีว่า เป็นบริเวณศาลของปู่แน่ๆ  พี่จวบบอกว่า คุณแมนกับคุณเจมส์ถูกเรียกให้ไปนั่งข้างๆโทนเพื่อกราบไหว้ขอพรให้การเดินทางนั้นราบรื่น ปลอดภัยโดยที่มีพ่อโทนทำพิธีให้


ระหว่างทำพิธีนั้น อยู่ดีๆ คุณเจมส์กับคุณแมนก็สะดุ้งลืมตาตื่นแล้วรีบลุกและถอยไปอยู่ใกล้ๆพ่อโทน จะมีก็แค่โทนที่ยังหลับตาพนมมืออยู่ แล้วอีกสักครู่โทนก็ลืมตาขึ้นยกมือพนมไหว้เหนือหัวแล้วลุกขึ้น พี่จวบบอก พ่อโทนเขาก็พูดขึ้นมาว่า ไอ้ลูกหมา เอ็งรู้ใช่ไหมว่าถ้าไปหมู่บ้านย่าตอน อายุ 20 จะเจออะไร แล้วยิ่งประจวบเหมาะกับตอนนี้ด้วย พี่จวบบอกตอนนั้นโทนยกมือพนมมือไหว้ศาลตรงหน้าแล้วบอกรู้แล้วพ่อ แล้วตอนนั้นพ่อทศเขาก็บอกว่างั้นก็ดี พี่จวบบอกตอนนั้นพ่อโทนก็เดินไปแล้ว ในมือที่กำอะไรบางอย่างอยู่ก็ยกขึ้นมา จับไปคล้องคอของโทน แล้วพูดว่า ' ใส่ไว้เขี้ยวเสือไฟ ' อะไรที่ข้ากับแม่เอ็งเคยสั่งสอนมา เอาออกมาใช้ได้เลย


โทนก็บอกถามนะว่าจะเป็นไรเหรอพ่อ แต่ว่าพ่อทศก็พูดว่า ถ้าไม่เต็มที่เอ็งได้นอนอยู่นี่แน่ แล้วพี่จวบบอกแปปเดียว ลมพัดวูบใหญ่เลย แต่ไม่ใช่สิ่งเหนือธรรมชาติที่ออกมาเหมือนละครไทย แต่เป็นเท้า เท้าของลูกน้องเสี่ยอ่ะลอยมาเลย กระโดดถีบโทนมั้ง แต่ว่าพี่จวบบอกเราว่า คุณหมิวครับ ผมเคยเห็นแต่ในหนังในละครไม่คิดว่าจะได้เห็นกับตา เพราะว่าโทนถอนหลังหลบครึ่งก้าว


จังหวะที่คนนั้นถีบวืด แล้วเซถลาไป โทนกระโดดใส่ท่ามวยไทย นกคุ่มเข้ารัง  คือคล้ายๆท่าหนุมานถวายแหวนนะ แต่หนุมานถวายแหวน จะชกหมัดคู่ หรือ บางคนกระโดดต่อยหมัดคู่ แต่นกคุ่มเข้ารัง จะไปทั้งตัวเลย 2 หมัดต่อยเข้าหน้า พร้อมกับเข่าคู่ เข้าหน้าอกด้วย โทนกระโดดใส่จนอีกฝั่งนิ่งไปเลย แต่ว่าลูกน้องของเสี่ยก็เข้ามาอีก ตอนนั้นคนของเสี่ยที่ไม่ได้ลงสนาม ก็มาคอยกัน ผมกับคุณผู้ชาย คุณผู้หญิงออกจากระยะมาครับ


แม่เราก็พูดเสริมนะว่า ตอนนั้นแม่ก็ตกใจนะ ไม่คิดว่าทศจะทำถึงขั้นนี้ เราก็ตกใจถามว่าแล้วไอ้ลิงบ้านั่นยืนสู้เลยเหรอพี่จวบ พี่จวบบอกไม่ครับ พอผมหันมามองอีกครั้งโทนก็หายไปจากสายตาแล้ว แล้วโผล่มาอีกทีคือกระโดดมาจากมุมมืดของเงาต้นไม้ แล้วอัดเข้าใส่อีกคนจะร่วงไปเลย เราก็บอกเดี๋ยว ๆ ๆ จะบอกว่าไอ้ลิงบ้าออกมาจากเงาต้นไม้เหรอคะพี่จวบ ก็จริงอยู่ที่ไอ้ลิงบ้า เคลื่อนตัวได้ไวมากๆ แต่ถ้าจะบอกว่าออกมาจากเงาต้นไม่ มันไม่ใช่แน่ๆ


แต่พี่จวบบอกว่าไม่ใช่ครับคุณหมิว ถ้าจะให้บอกก็คือ อาศัยภูมิประเทศ ไม่ใช่ ๆ ๆ พี่จวบพูดแบบลนลานแล้วบอกว่า อาศัยความได้เปรียบด้านความเคยชินกับสถานที่ อีกอย่างตอนนั้นฟ้ายังไม่สางดีเลยครับคุณหมิว ในสวนทั้งมืด ไหนต้นไม้จะเยอะอีก ถ้าคนไม่เคยมาคงหลงทางบ้างแหละครับ


โทนแค่เคลื่อนที่เร็วแล้วหลบเข้าเงาไม้ และออกมาอัดคนของพวกเสี่ยนั่นแหละครับ โอ๊ยยย นี่เราฟังหนังแอคชั่นอะไรอยู่เนี่ย พี่จวบเล่าอีกว่า แล้วไหนจะเคลื่อนที่อย่างเร็ว แล้วหักเลี้ยวด้วยการรั้งต้นไม้และหมุนตัวตามต้นไม้ไปอีก คนที่โดนอัดก็โดนทีร่วง โดนทีหลับไปหมด เราก็ฟังแล้วหันมองหน้าแม่เลยนะ แม่ก็พยักหน้าแล้วบอกว่า แบบนั้นแหละเจ้าหมิว พ่อเราท่านก็เงียบและฟังตลอด เราก็หันมองพ่อนะ


พ่อเราก็พูดอีกว่า ที่พ่อเคยได้คุยกับทศ เหมือนว่าเจ้าโทนจะช่วยงานในสวนตั้งแต่เด็กๆ เดินในสวนตอนมืดๆก็บ่อย คงจะชินคงจะรู้เส้นทาง ทั้งเนินต่างระดับ โซนต้นไม้ เงาไม้ ผิวของต้นไม้ ส่วนคนที่เข้ามาในอาณาเขตก็คงเหมือนคนตาบอดมาเดินเล่นในที่ที่ไม่รู้จักนั่นแหละ เราบอกเดี๋ยวค่ะพ่อ เดี๋ยวๆ  ผิวของต้นไม่เกี่ยวอะไรคะ


พี่จวบก็บอกว่า เอ่อ.. มันมีบางจังหวะที่โดนวิ่งไปแล้วใช้ลำต้นของต้นไม้รั้งตัวไว้แล้วหมุนตัวเตะ มาต่อย เหมือนสวิงตัวแล้วใช้มือรูดต้นไม้มา ถ้าไปจับเอาต้นที่ผิวไม้แข็งหรือเป็นชั้นๆ รับรองมือแหกแน่ แต่ว่าโทนคงจำต้นไม้ได้ แล้วหมุนตัวต่อสู้นั่นแหละ พี่จวบบอกว่าคนอีกฝั่งมากก็จริง แต่ว่าโทนใช้ความได้เปรียบด้านความเคยชินนั่นแหละครับคุณหมิว


คือก็น่าเสียดายนะที่พี่จวบเขาบอกว่า จำรายละเอียดการต่อสู้ของโทนไม่ได้ แต่ที่พูดได้อย่างเดียวคือไวเหมือนลิงมากๆ แล้วยังต่อยหนักเตะหนัก ถึงจะไม่มีลูกมหัศจรรย์ หรือ ท่าปาฏิหารย์เหมือนตอนสู้ปกติ แต่ก็เรียกว่าสุดยอดเลย แต่ว่าก็มีที่โดนต่อยอยู่นะ ก็อย่างว่าแหละ น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ แต่พี่จวบบอกว่า แต่กรณีนี้ไฟท่าจะแรงกว่าน้ำครับ เพราะถึงโดนต่อย ก็ยังเอาไม่ลง


แล้วตอนนั้นพี่จวบเขาก็บอกนะว่า เสี่ยเจ้าของตลาดที่ยืนอยู่ข้างๆพ่อทศก็พูดขึ้นมาว่า มึงสอนอะไรลูกมึงมั่งเนี่ย ไวเป็นลิงเป็นค่างเลย พ่อทศบอกก็เปล่านี่ แค่ให้ไอ้ลูกหมาช่วยงานในสวนเฉยๆ คนที่สอนน่ะทิพย์นู่น พี่จวบบอกจังหวะนั้นคือไปไม่เป็นเลย ไม่คิดว่าแม่ของโทนเองก็จะเป็นไปถึงขนาดนั้น แล้วจังหวะนั้นโทนก็สลัดจากการโดนล็อค และ กำหมัดหลวมๆตรงหน้า หมุนต่อยหน้าอก ปั้ง อีกฝั่งต่อยสวนมากก็เอาหมัดทุบแขนแล้วหมุนต่อยที่ท้องปั้ง เตะขา เตะลำตัว แล้วกำลังจะเตะก้านคอ แต่มีคนพุ่งมาแทคเกิ้ล จนโทนกลิ้งไป

แล้วโทนก็วิ่งไปทางหน้าบ้าน พี่จวบบอกว่าตอนแรกคิดว่าจบแล้ว แต่ไม่ใช่เพราะว่าหน้าบ้านตรงที่จอดรถก็ยังมีอีกเพียบเลย ตอนนั้นพี่จวบบอกพี่แมนกับอีเจมส์ได้แต่ยืนมอง ยืนอึ้งกันไปเลย พี่แมนบอกว่าเห็นทุกอย่างที่เกิด และคงไม่ลืมแน่ๆ เพราะงี้แหละมั้ง ตอนที่เรามาหน้าบ้านแล้ว พี่แมนกับอีเจมส์ถึงหน้าตาเหวอกันแล้วพี่แมนก็พูดว่า ไอ้นี่มันเกินคนไปแล้วมั้ง
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Roam/Z/l3]

ขอบคุณครับ สำหรับตอนใหม่ อากาศเย็นๆ

[❖SynchroNight❖]

กำลังฟังเพลง 'เรื่องบังเอิญ - Basher' พอดีเลย ไม่คิดว่าเข้ามาดูแล้วจะได้อ่านของคุณหมิว 

[olemantu]

ได่ไปพบพร้อม กันทุกคนแบบนั้น ก็ทำให้เคลียไปเลย คนที่บ้านของหมิวทุกคนตั้งแต่พ่อแม่จนถึงคนงาน ทุกคนคงรับโทนได้สนิทใจ แบบนี้ีต่อหมิวนะจ๊ะ

[bluewizzy]

อยากรู้ว่าอีกฝั่งนี่รวมๆ แล้วกี่คนอ่ะครับ ครึ่งร้อยถึงไหม

[txxt30]

สมกับเป็นลูกพ่อทศและแม่ทิพย์จริงๆ  คนเดียวกวาดเรียบเลย 

"ว๊าย  อด"  แน่ะ  เจ๊หมิวมีแอบชอบใจที่รุกะไม่ได้เจอกับโทนด้วย  นี่ถ้ารุกะรู้เข้าคงบอกว่าเจ๊หมิวเป็นศัตรูหัวใจแน่เลย  555

ผู้หญิงกับเรื่องของหัวใจนี่ไม่ว่าชาติไหนก็มีเซ้นท์แรงเหมือนกันทุกคนเลยนิ

[ชายชรา]

 ::Grimace::เรื่องฟังเรื่องเล่าของพ่อทศแม่ทิพย์ตอนหนุ่มสาว

[minky way]

ต้องกลับไปอ่าน133 ก่อน😓 นานจนลืม ขอบคุณครับ
รุกะนี่เก่งจริง เห็นอนาคตด้วย

[wjoe44]

ต้องฝ่าด่านที่บ้านเสียก่อนถึงจะไปได้

[เอเค]

กว่าจะได้ไปอุปสรรค์เยอะมากนะโทน

[bmaII]

ไวมาก ไวเกิน รุมกันยังเอาไม่อยู่ ฝึกฝนมาจนเก่ง ชำนาญ ถ้าจะสู้ไม่ได้ใครจะเป็นคนคนนั้น

[nowhereman]

วิ่งไปหน้าบ้าน สงสัยมีชุดใหญ่รออยู่เยอะยิ่งกว่าในสวนอีกแน่ๆ

[navy868]

จากที่พ่อทศพูดกลับหมู่บ้านน่าจะหนักกว่านี้
ผู้หญิงนี่เซ้นท์แรงจริงๆ ไม่ว่าจะชาติไหนประเทศไหน

[thongdaeng_skk]

โทนไปที่หมู่บ้านคงต้องผ่านหมดทดสอบโหดๆ

[freedom-more]

อันนี้คือเข้าโซนใช่ไหมน้อ

จะโหดกับลูกชายไปไหนล่ะเนี่ย ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงก็จัดชุดใหญ่ให้เลย