แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง 9 เช็คบิลแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
-----------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นวาบ
รักกูไม่ได้นะเว้ย...โอ๋ แกต้องรักไอ้เอ็ม แม้ว่าผมตอนนี้จะเข้าข่าย "ว่าง" แต่กะโอ๋และไอ้เอ็มแล้ว ผมจะเข้าไปเป็นมือที่สามไม่ได้
"เฮ้ย แล้วไอ้เอ็มอ่ะ..."
"ชอบมันเหมือนกัน..."
"เฮ้ย อย่าเลย ไอ้เอ็มมันทุ่มเทกะแกมากนะ มันรักแกนะเว้ย"
"อืมม์...รู้ แต่ไม่รู้เหมือนกัน ก็ชอบแกนะ"
"เราเป็นเพื่อนกันแบบนี้ได้มั๊ยล่ะ..."
ผมหมายความว่า เราจะเป็นเพื่อนที่มากันห้อง 1414 บ้างในบางครั้ง ไอ้โอ๋ยิ้ม หันหน้ามาหาผม แล้วดึงผมไปจูบ ไม่มีคำตอบ มีแต่การกระทำที่ดึงดูดให้ผมเริ่มเกมใหม่กะมันอีกครั้ง วันนั้นผมทำไอ้โอ๋จนน้ำผมหมดตัว ส่วนไอ้โอ๋เจ็บระบม
หลังจากได้เปิดใจกะไอ้โอ๋ ผมว่าเราก็คุยกันได้ดีมากขึ้น ไอ้โอ๋เองรักษาระยะจากผมและเปิดรับไอ้เอ็มมากขึ้นไปอีก แต่ไอ้โอ๋และไอ้เอ็มไม่เคยมาบอกผมเลยว่ามันเป็นแฟนกัน โอ๋ยังคงเอื้ออาทรผม ห่วงใยผมอยู่ห่างๆ จะว่าไปไอ้โอ๋มันเรียนเก่งกว่าผม อย่างน้อยคะแนนมิดเทอมมันชนะเลิศในหมู่เราสามคน มันก็ยังห่วงใยเดินมาถามการเรียนกะผมเสมอ แต่หลังจากวันนั้น...เราก็ไม่ได้ไปห้อง 1414 กันอีกเลย
.....................................................................................
สำหรับพี่แพรแล้ว วันนั้นคือวันเดียวครั้งเดียวที่ผมเข้าไปยุ่งเกี่ยวกะชีวิตพี่เค้า ผมไม่ได้ต้องการล่วงเกินพี่แพร แต่ด้วยความที่พี่แพรอยากประชดแฟน ผมเลยเป็นผู้รับประโยชน์ วันนึงผมอยู่เย็นมาก หลังจากไปช่วยพี่แพรฝึกซ้อมหลีดแล้ว ผมเดินกลับคณะเพื่อเอาของและกลับบ้าน ผมไม่ได้เดินไปส่งพี่แพร เพราะรู้สึกว่ามีหลายคนเตือนผมเรื่องแฟนพี่แพรแล้ว
"เฮ้ย... มึง... คุยกะกูหน่อยดิ"
เสียงกึ่งตะคอกทำให้ผมหันไปตามเสียง ผู้ชาย 4 คนดูหน้าตาเอาเรื่องที่ส่งเสียงเรียกผมด้วยน้ำเสียงที่พร้อมจะฆ่าคนได้ ผมดูด้วยตาแล้ว พวกมันมือเปล่าไม่มีอาวุธ ผมเดาว่านี่คือแฟนพี่แพร แต่ผมไม่รู้ว่าคือคนไหน ผมหยุดเดิน ทั้งสี่คนล้อมผม
"มึงตามกูมาคุยกันหน่อย..."
"มีไรครับพี่ คุยตรงนี้ก็ได้"
"คุยกะกูนิดหน่อย แค่นี้...เรื่องมากเหรอมึง"
ผมดูสถานการณ์แล้ว ผมน่าจะเป็นรองอยู่มาก พวกมันมี 4 คน ตัวโตพอกะผมทั้งนั้น หน้าตาเอาเรื่อง ผมคิดว่าเดินไปกะมันถ่วงเวลาให้คนเห็น น่าจะดีที่สุดในตอนนี้ พวกมันเดินล้อมผมเดินผ่านโรงอาหารไปทางด้านหลังคณะ ผมแกล้งเดินช้าๆ มันเย็นมากแล้ว คนเหลือน้อยมาก ผมคงต้องหาทางเอง
"ไอ้เหี้ย.. มึงบอกกูซิ มาเสือกกะแฟนกูทำไม..."
หนึ่งในพวกมันกระชากเสียงถามผม ผมเดาว่าไอ้เหี้ยนี่แหละ...แฟนพี่แพร
"ไม่ได้มีไรครับ พี่แพรชวนให้ผมไปช่วยเรื่องตัวหลีด"
"ตัวหลีดเชี่ยไร.... บ่อยไปเป่า มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ มึงเดินไปหาอีแพรแม่งตั้งแต่เปิดเทอมแล้ว อย่ามาเสือกยุ่งกะแฟนกู เข้าใจมะ คณะมึงแม่งเอาแต่จะหลีเด็กพวกกู คณะมึงผู้หญิงแม่ง...มีควยกันหรือไงวะ ไม่มีผู้หญิงให้แดกเหรอมึง"
ด่าว่าผมได้ไม่เป็นไร แต่จะมาด่ารวมทั้งคณะนี่...ไม่ได้แน่นอน ผมมองหน้ามันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"เหี้ย ดูแม่ง จะเอาเรื่องเว้ย แม่งมองหน้า ไม..มีปัญหาไร ไอ้สัตว์..."
แล้วไอ้แฟนพี่แพรแม่งก็ออกหมัดมาเลย ผมหลบได้...แต่ผมจะไปสู้กะสี่คนได้ไง ผมโดนเตะที่ท้องจุกมาก แต่ผมรู้ว่าถ้าลงไปนอนเมื่อไหร่ผมคงตายแน่ จากนั้นมันก็เข้ามารุมทั้งมือทั้งตีน ผมถอยไปพิงกำแพง ต่อสู้ปัดป่ายมือตีนแต่ไม่มีวันสู้ได้ มือตีนจากทั้งสี่ตัวมาจากทั่วสารทิศจน ผมคิดว่าคงไม่รอดแน่แล้ว...
"เฮ้ย... ทำไรวะ..."
เสียงตวาดดังลั่นมาจากทางคณะผม ผมหันไป เห็นเด็กวิศวะหลายคนวิ่งเข้ามา ผมจำพี่ดอมได้คนเดียว พวกมันยังคงอัดผมอยู่ และไม่นานนักผมก็ล้มลงแต่เป็นจังหวะที่พี่ดอมเข้ามาถึงพอดี จากนั้นผมไม่รู้อะไรอีก....
..........................................................................
นานแค่ไหนไม่รู้ ผมลืมตาขึ้นมา ผมอยู่โรงบาลที่ไหนสักแห่ง มีสายน้ำเกลือห้อยอยู่ ผมปวดไปทั้งตัว เจ็บที่ปลายคิ้ว ข้างเตียงผมคือไอ้โอ๋และไอ้เอ็ม
"ก้องตื่นแล้ว"
ไอ้โอ๋...มันพูดและยิ้มให้ผม พร้อมทั้งดึงมือผมไปจับ มือไอ้โอ๋อุ่นดีจัง ผมยิ้มให้ไอ้เอ็ม สองคนเพิ่งมาถึงและผมก็ฟื้นพอดีหลังจากสลบไปสองวัน ไอ้เอ็มกะโอ๋เล่าให้ฟังว่า ไอ้แฟนพี่แพรแม่งข้ามคณะมาอัดผม โชคดีที่วันนั้น ไอ้แจ๊บเพื่อนรุ่นผมเห็นและรีบวิ่งไปบอกพี่ดอม จากนั้นพี่น้องวิศวะวิ่งกรูกันลงมา แต่ช้ากว่าที่ผมโดนไปจนหนักแล้ว ไอ้พวกนั้นวิ่งหนีไปได้ พี่ดอมเป็นคนพาผมมาส่ง รพ. ส่วนแฟนพี่แพรและพวกมันก็หนีไม่รอด โดนเช็คบิลหลายคดี คณะพวกมันเอาเรื่องหนัก...น่าจะถึงไล่ออกจากหลายเหตุร่วมกัน ไม่ว่าจะทำร้ายร่างกาย ลักทรัพย์และอีกสารพัดที่ยังไม่นับถึงเรื่องเรียนที่ร่อแร่ใกล้รีไทร์
"มึงแม่งโชคดีมากแล้วที่เป็นนักกีฬา ไม่งั้นมึงคงตายห่าไปแล้ว หมอบอกว่าคิ้วแตกเย็บสามเข็มนี่แรงสุด ที่เหลือก็บาดเจ็บเล็กน้อย หน้าตาปูดบวมเท่านั้น ไม่มีไรมาก พี่ดอมบอกว่า นึกแล้วว่าแม่งต้องมา ก็คอยดูอยู่ห่างๆ วันที่มึงโดนพอดีพี่ดอมแม่งขึ้นไปเคลียร์แลป เลยมาช้าไป"
ไอ้เอ็มพูด ไอ้โอ๋มันก็ยังจับมือผมอยู่ ผมบีบมือไอ้โอ๋มันเบาๆ ไอ้โอ๋รู้..แต่ไอ้เอ็มไม่รู้ ผมว่าแค่นี้มันบอกโอ๋ได้ว่าผมพูดอะไร ผมเป็นหนี้ชีวิตพี่ดอมแล้ว พี่ดอมเป็นหัวหน้าปี 2 ที่นิสัยดีมาก ดูแลน้องๆ ทั่วถึง ผมจะต้องไปขอบคุณพี่ดอมหลังจากออกจาก รพ. ผมพยักหน้ารับไอ้เอ็ม ทำไมผมอ้าปากพูดไม่ได้วะเนี่ย ปวดเวลาจะพูด
"ใจเย็น...ช่วงนี้ให้กูพูดก่อนแล้วกัน มึงหุบปากไป กรามมึงร้าวนิดหน่อย เล่าต่อ...วานนี้พี่ดอมเลยยกทัพไปห้องชมรมเชียร์ กูก็ไปนะ...ไอ้โอ๋ก็ไป ไปหาพี่แพรกัน แล้วก็เล่าเรื่องให้ฟัง พี่แพรแม่งร้องไห้เลย พี่แพรเลยฝากมาบอกว่า..ไว้จะมาเยี่ยม และก็ขอให้มึงเลิกไปหาเค้าได้แล้ว"
ผมอยู่ รพ รวมสี่วัน พี่ดอมแวะเข้ามาเยี่ยม ผมแทบจะกราบพี่ดอม พี่ดอมบอกว่าได้คุยกะหัวหน้าปีสองของคณะคู่กรณีแล้ว เป็นอันยุติศึก เรื่องมันไม่มีไรเลย คนอื่นพี่น้องสองคณะไม่เคยบาดหมางกัน มีแต่ไอ้แฟนพี่แพรคนเดียวที่กร่างเกเรและเป็นตัวสร้างความร้าวฉานของสองคณะ พี่ดอมบอกว่าหายเร็วๆ รอทีมบอลคณะอยู่ ส่วนพี่แอลรู้ข่าวจากพี่ดอมก็มาเยี่ยม...แต่มาพร้อมไอ้เอสเหมือนเดิม เฮ้อ...พี่แอลของผม ไอ้เหี้ยเอสแม่งก็เสือกออกหน้าออกตากะพี่แอลมากเหลือเกิน ทำนองยั่วให้ผมอิจฉามัน ส่วนพี่แพรนั้นไม่ได้มาเยี่ยมที่ไอ้เอ็มบอก และพี่แพรก็หายจากผมไปอย่างถาวรนับแต่วันนั้น ส่วนคนที่ผมคิดถึงเสมอ...เจน เธอจะรู้หรือเปล่าว่าผมเป็นยังไงอยู่ในวันนี้
คนที่มาผมรับผมออกจาก รพ. คือพี่แก๋ม เซอร์ไพรส์สุดๆ ผมไม่เคยคิดเลยว่าพี่แก๋มจะรู้เรื่อง แต่พี่แก๋มติดต่อผมไม่ได้สามวันติดกัน เลยถึงขั้นมาตามหาผมที่คณะ และก็รู้เรื่องทั้งหมดจากพี่ดอม พี่แก๋มมาเยี่ยมผมแล้ววานนี้แต่ผมหลับ พี่แก๋มถามหมอเลยรู้ว่าผมจะออกวันนี้ เลยมารับ
"เป็นไงจ้ะ พ่อฮีโร่ น่วมมั๊ย"
พี่แก๋มเดินเข้ามาแล้วตรงมาหอมแก้มผม ต่อหน้าพยาบาล ขณะผมรอรับยา
"พี่แก๋มมมม พี่รู้ได้ไง"
"เออน่า รู้หละกัน ไป...กลับบ้าน"
บนรถพี่แก๋ม พี่แก๋มก็เล่าให้ฟังว่า พวกวิศวะพูดว่า ถ้าผมไม่เป็นนักกีฬา ผมเจ็บหนักแน่ ดีที่ผมไม่ล้มลงไปไม่งั้นต้องมีซี่โครงหักหรือแขนขาหัก
"ให้พี่ช่วยไรมั๊ย.."
"แค่...เอ่อออ...อย่าบอกเก๋กะแบมนะพี่...อย่าให้ที่บ้านผมรู้"
"โอ๊ย พี่ไม่ใช่คนช่างพูดช่างฟ้อง..."
"แล้ววันนี้พี่ไม่มีเรียนเหรอ..."
"มีสิจ้ะ แต่ไม่เรียน... 5555"
ผมมาถึงคอนโด พี่มุโผล่เข้ามาทันทีที่เห็นบีเอ็มของพี่แก๋ม พี่แก๋มเป็นส่วนหนึ่งในคอนโดนี้แล้ว
"คุณก้อง หายไปไหนมา ผมไม่เจอหลายวันเลย โห หน้าคุณก้องไปโดนเป็นไรเนี่ย มอไซด์ล้มเหรอคับ"
"นอนค้างแถวคณะ 5555 ยุงมันกัด แถวนี้โอเคมั๊ยพี่"
"อ๋อ..ยัยเก๋มันมาเมื่อวันเสาร์ ก็ไม่เจอคุณก้องมันก็มาถามหากะผม ผมก็ไม่รู้ว่าคุณไปไหน"
พี่แก๋มพาผมไปส่งถึงห้อง จัดหาอาหารเที่ยงง่ายๆราดหน้าข้างคอนโด พี่มุ ดีลิเวอรี่มาให้ พี่มุยินดีอยู่แล้วเพราะพี่แก๋มทิปให้พี่มุทีละ 50 บาท
"เป็นไง... ดีขึ้นมั่งหรือยัง..."
"ก็.. เอ่อออม ทำให้พี่มีความสุขได้อ่ะครับ..."
"ไอ้ก้องเอ๊ย โงหัวขึ้นมาก็เรื่องนั้นเลย... ไหวจริงเป่า หรือว่าต่อมเพศเสียหายไปแล้ว..."
อะไรไม่รู้ทำให้ผมน้ำตาซึมและโผเข้ากอดพี่แก๋ม กอดแน่นมากและไม่ใช่กอดแบบเสน่หา แต่เป็นการกอดแบบต้องการความอบอุ่น ไม่นานนักผมก็น้ำตาไหลออกมาจริงๆ
"เฮ้ย เป็นไรไปเนี่ย โตแล้ว ร้องไห้ทำไม ขี้แยจังร้องไห้หลายทีแล้วอ่ะ"
"พี่แก๋ม ผมขอบคุณพี่มาก ผมไม่มีใครเลยในกรุงเทพ มีแต่พี่ที่ดูแลผมมาโดยตลอด..."
"เฮ้ย....ก้องก็ทำแบบเดียวกันเหมือนกันนะ คือเวลาที่พี่สาหัสก้องก็ช่วยดูแลพี่มาตลอดอ่ะ ไม่เป็นไรหรอกช่วยกัน"
ผมยังคงกอดพี่แก๋มอยู่ พี่แก๋มเองเอามือลูบหัวลูบหลังผม สักพัก พี่แก๋มก็ผลักผมออก แล้วดูหน้าผมชัดๆ รอยปูดบวมยังคงมีอยู่เต็มใบหน้า พี่แก๋มโคตรสงสารผม
"คนสวยอ่ะ...จะไปยุ่งต้องระวังหน่อย พี่ว่าก้องยังโชคดีนะ ที่ยิงกันตายบ่อยๆก็เรื่องแบบนี้แหละ ถามจริงๆเหอะ ไปยุ่งกะเค้าหรือเปล่า"
ผมพยักหน้าแทนคำตอบ พี่แก๋มยิ้มและเข้าใจผมดี พี่แก๋มบอกว่ารู้แล้วนะว่าต้องทำยังไง ผมได้บทเรียนแล้ว... อย่างที่พูดเสมอ ผมไม่เคยหึงพี่แก๋มและพี่แก๋มก็ไม่เคยหึงผม เรามีแต่เป็นห่วงกัน... และพี่แก๋มก็เป็นห่วงไกลไปถึงเรื่องนั้นด้วย พี่แก๋มเอามือลงมาสัมผัสส่วนนั้นของผม
"เฮ้ย...ยังอยู่ว่ะ 5555 คิดว่ามันหดเข้าไปจนหมดแล้ว"
"พี่แก๋มมมมมม..."
ผมดึงพี่สาวที่ผมรักมาจูบ แต่ครั้งนี้มันหมายถึงเสน่หาและความต้องการระหว่างผมและพี่แก๋มล้วนๆ พี่แก๋มรับรู้ได้และตอบสนองอย่างดี เราไม่ใช่คนแปลกหน้า แต่เหมือนจะคุ้นเคยกันด้วยซ้ำ หลายครั้งที่ผมหลงรักพี่แก๋มและพี่แก๋มหลงรักผม แต่มันไม่จบลงซักที...
"สภาพนี้ ทำได้จริงเหรอ..."
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ความรักวัยรุ่นสับสนไปหมด
คนที่เพิ่งฟื้นไข้นี่...จะกลัดมันมาก
ไม่น่าโดนหนักน่ะแค่4คน
เจ็บขนาดนั้นยังหื่นได้อีกนะ เกินคนจริงๆ
ยังคงรักเธอ
พึ่งออกจากร.พ จะไหวเหรอ
แก๋มยั่วแบบนี้ มีรึก้องจะยอม
ยังจะไหวอีกเหรอ
ได้บทเรียนคอน์สหนักเลย พี่แก๋มจะช่วยให้หายหรืออาการทรุด ต้องแบบน้องไม่ต้อง พี่บริการเองจะได้ไม่โทรมมากครับ
เข้าผิดรูแล้วมั้งก้อง หรือพี่แกไปทำสาวมา
ส่วนล่างไม่มีสะเทือน
::HeyHey::ไหวป่าว
ต้องบำรุงด้วยสาวๆถึงจะหายดี
หื่นได้ตลอดขนาดเจ็บซ่ะขนาดนี้
เจ็บแต่ตัว ส่วนอื่นไม่เจ็บใช้งานได้
เจ็บตัว ส่วนอื่นทำได้
นอนอยู่เฉยๆที่โรงพยาบาลหลายวัน อัดอั้นจนจะทะลัก ต้องระบายออกให้หมด
ช่วงล่างไม่น่าเสียหายอะไรมั้งครับ
ขอบคุณมากครับ
สู้ได้ทุกสถานการณ์จริงๆ
ยังทำไหวอีกหรือ พักก่อนมั้ยเดี๋ยวมีตายคาอก
พี่แก๋มสุดที่รัก มาปลอบใจทันเวลาพอดี จะได้ปลอบขวัญให้หายตกใจ ::KO::
ไอ้ใบ้มันสู้ตาย เจ็บแต่ตัว
วิธีปลอบขวัญแบบนี้ หายเร็วแน่ๆครับ
ถ้าจะเริ่มโตแล้ว รู้ว่าใครรักจริงบ้าง
กรามร้าวอย่างเดียว หำไม่ได้ร้าวยังสู้ไดอย๊ ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
ก้องโดนหนักมาก
อย่างอื่นยังใช้การได้ ก็ใช้กับพี่แก๋มไป
4-1 อย่าเรียกว่าเท่ เรียกว่าอ่อน
จะไหวหรือคะ ก้องคุง ระวังซี่โตรงจะร้าวเอานะคะ
เจ็บตัวจนได้แล้วความรักก็เริ่มสับสนปนเปเอาไงดีหนอนายก้อง
คิดว่าจะจัด1รุม4ซะอีก
ออกจาก ร.พ.มีสาวมาดูแลถึงห้อง สบายจริงๆ
ถ้าเจ็บขนาดนี้ยังมี sex ได้นี้ไม่ธรรมดาหนอ
วัยนี้ไม่ธรรมจริงๆ หนอ
อ้าว ไหงวนมาลงพี่แก๋ม น่าจะจัด พี่แพรให้ฉีกไปก่อน
พี่แก๋มก้อทำสิครับ
เรื่องแค่นี้ มีหรือก้องจะทำไม่ได้
หดหู่ อยู่ใน รพ.หลายวัน สงสัยต้องปลอบขวัญกันทั้งคืนแน่ๆ
ไม่ได้จัดมาตั้งสองสามวันนอน รพ พี่แก๋มเราตายแน่
จะมีคนอื่นมาห่วงเพิ่มมั้ยนะ
เจ็บอยู่ยังจะเย็ดอีกนะ น้ำออกยังกับเขื่อนแตกแน่
ตอบแทนที่พี่แก๋มดูแล อิอิ
สภาพแบบนี้ยังจะไหวเหรอ
พี่แก้มนี้ดีจริงๆ ตรวจเช็คสภาพร่างกายให้พร้อมเลย
ระวังๆหน่อย ครั้งต่อไปอาจจะไม่ได้โชคดีอะไรแบบนี้
น้องแพรไม่มีมาดูแเลย
โอ๋เหมาไปเลยสิ
ช้ำแค่ที่หน้า ก้องน้อยยังใช้งานได้
เรียกได้ว่าพอร่างกายดีขึ้น ความต้องการทางเพศก็มาทันทีเลย
สมแล้วที่ร่างกายแข็งแรง
พี่แก๋ม นี่ สายซับก้องจริง ค่อยอยู่ข้างๅก้อง ซึ้งอะ เชื่อว่าสาวๅทุกคนของก้อง ต้องมีไม่กี่คนหรอกที่ลึกซึ้งกับก้องห่วงใยขนาดนี้ แต่ ยิ่งอ่าน รู้สึกว่ายิ่งเกลียด แอล น่ะ จะมาเยี่ยม ก็็เอ ผู่ชายคู่นอนมาเย้ยอีก ก้องควรตัด แอลไปเลยเถอะ ผู้หญิงแบบ แอล.ทำตัวน่าเกลียด ต่างจากพี่แก๋ม ถึงจะมีใครๆ ก็ ไม่เคย ทำร้ายใจก้อง แต่แอล น่ะ เย้ยตลอด ไปไกลๆก้องเลย ส่วนโอ๋ ก้องก็ยอมไอ่เอ็มอีกแล้ว คร่าว.เจน ก็ ทีแล้ว
เจน ก็ไม่รู้จะได้กลับมาไหม รอเจน
สักวันต้องเจอแน่นะก้อง เพราะไปเล่นกับหมาบ้า
ยังครับ ยังจะซ่าอีก พีกได้แล้ววว
อยากเห็นผู้หญิงของก้องโดนไล่NTRเรียงตัว ::HeyHey::
ขนาดโดนรุมกระทืบ ออกมาจาก รพ. ก็ยังมีแรงทำกิจกรรม
สภาพไม่ได้แต่ใจรักจริงๆ
สงสารแพร ความสวยเป็นเหตุ จะมีบทอีกไหมน้อ
พี่แก๋มพูดจริงนะ. ถ้ามีปืนก้องไม่รอดแน่ๆ.
เดาว่าพี่แก๋มใช้ยาแน่ๆเลยทำให้ช่องคลอดบีบตัวเหมือนสาวพรหมจรรย์
อ่า...โดนน่วมขนาดนี้ จะไหวหรือเปล่าเนี่ย
แล้วจะมีใครอยู่ข้างกายทีจริงจังมังนิก้อง โดนคนอืนทิ้งหมด
สู้ทุกสถานการณ์ จริงๆ นายก้อง
จะเลิกกับสาวแพรได้จริงหรือของมันเคยแล้วนายก้อง
ทำได้ไม่ได้เดี๋ยวก็รู้
พี่แก๋มดีเสมอครับ ไม่เคยทิ้งเวลาต้องการ
:ก้องสภาพนี้ยังจะจัดอีกไหวแน่น่ะ
โหก้อง โดนจัดไป 4 ต่อ 1 ยังไหวนะเนี่ย
แต่ออกจากโรงบาลก็จะจัดพี่แก้มต่อเลยหรอ ไหวไหมวัยรุ่น
ก้อง เจ็บ แต่.... ลุย
เจ็บแบบนี้ยังมีอารมณ์ต่อได้หรอเนี่ย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนและคนโพสต์ครับ
ก้องจบเกมกับการทำหลีด
ส่วนอื่นเจ็บแต่ส่วนนั้นไม่เจ็บแถมใจยังสู้ด้วย
แบบนี้จัดให้พี่แก๋มสักสองดอก
อย่าเอาแต่เย็ดพี่แก๋มอย่างเดียว รีบๆคบกับแก๋มได้แล้ว
ก้องโชคดีนะ ยังดีที่มีคนมาช่วยไว้
เอาจริงๆพี่แก๋มนี่น่าจะบ่อยที่สุดในบรรดาสาวๆแล้วมั่งครับ
ปิดตำนานนายก้องตัวคัดหลีดเลย นึกว่าจะมีรอบสองกับพี่แพรซะอีก ::Ahoo::
ไม่ไหวก็ให้พี่เค้าเป็นคนทำให้ก็ได้เท่านั้นเอง
เสียดายพี่แพร
ร่างกายยังไม่พร้อมก็ยังจะหื่นอีกนะก้อง...
นี่ขนาดเพิ่งจะฟื้นนะเนี่ย หนุ่มก้องยังมีแรงอีก
5555แถวตรง ทำความ้คารพ
ก้องเก็บแต้มต่อเลย
พี่แก๋มนี่น่ารักจริงๆทำให้ทุกอย่างเหมือนแฟนหรือมากกว่านั้นอีก
เจ็บที่หัวแต่หำยังทำได้
::Pull::เจ็บขนาดนี้ยังไม่วายหื่นกามอีกนะ
ขอบคุณมากครับ โดนเข้าให้แล้วนะนายก้อง ยังดีที่ไม่เป็นอะไรมาก แต่สลบไปสองวันเลยครับ
เจ็บแต่ยักหำไม่เจ็บยังสู้ได้อีกเยอะแน่ๆ
มันต้องลงมือหนักขนาดไหนถึงสลบ 2 วันนี่ ฟาดเคราะห์ไป ให้แม่แก๋มปลอบ.
อ่านถึงตอนท้าย คนอ่านก็งงเหมือนกัน หรือพี่แก๋มจะมีฝาแฝด อะไรมันจะอยู่ดีๆก็ฟิต
ยังจะไหวอีกนะ
ถึงจะเจ็บ แต่เจอคนสวย อย่างไรน้องข้างล่างก็แข็งอยู่ดี
พี่แก๋มน้ำใจงามจริงๆรักและห่วงใยแต่ไม่เคยหึงหวงงานนี้เก๋กับแบมรู้เรื่องคงยาวแน่นอนแอบลุ้นโอ๋&ก้อง&เอ็มว่าจะไปทางไหนแต่คิดว่าโอ๋น่ะ"รักก้อง"และห่วงใยพอกับพี่แก๋มนะ
เกือบสิ้นชื่อแล้วนายก้อง
ไม่คุ้มเลยที่ล่อพี่แพรโดนกระทืบเจ็บตัวแบบนี้
ขนาดโดนอัดจนน่วมแต่หำยังแข็งแรง...จัดสาวแก้มไปสักสามน้ำเลยครับ
พี่แก๋ม ดีกับนายก้องเสมอจริงๆ ขอบคุณเรื่องสนุกๆครับ
จัดเต็มให้ซะเลย
หมอรักษาจนเกือบหายแล้ว แถมยังมีพยาบาลตามมาช่วยให้ยาถึงห้องอีก พักได้พักนะครับ อิอิ
แต่ตอนที่โดนรุมทำร้าย แอบคิดเล่นๆ สาวญี่ปุ่นกลับมาเที่ยวไทย แล้วช่วยจัดการปัญหาให้รึป่าว
ต้องทดสอบว่ายังใช้งานได้อยู่ ไม่ได้รับผลกระทบจากการบาดเจ็บ
น่าเสียดายที่บอกว่าไม่เจอพี่แพรอีกส่วนเรื่องแฟนพี่แพรไม่ว่ายังงัยคนพาลก็คือคนพาลหลบไม่พ้นหรอกต้องเจอกันอยู่ดีแค่ช้าหรือเร็วแต่จบได้ดีที่สุดไม่งั้นเรื่องอาจจะรุนแรงไปกว่านี้...ยิงแม่งงงงใช่สำหรับความคิดของคนอ่อนแอนะ
เจ็บปางตายยังจะทำ นี่สินะที่เรียกว่าเด็กมันห้าว
ต้องพิสูจน์ว่าใช้ได้หรือเปล่า
ยังไม่หายเจ็บเลยจะเริ่มออกแรงอีกแล้วเดี๋ยวสลบหรอก
ก้องแน่ไปแล้วเจ็บยัฃจะ
สภาพร่างกายไม่เกี่ยวกับน้องชาย
ว่าแต่ จะโดนตามมาเช็คบิลต่ออีกไหม
น่าสงสาร บทเรียนราคาแพงจริงเลยก้องเอ๊ย แถมพี่แพรก็หายไปเลย พี่แป๋มนี่ก็ดีเสมอต้นเสมอปลาย
ป่วยยังไงก็ไหวป่าวครับ
จะไหวหรอ เละขนาดนั้น ::HeyHey::
สุดท้ายนายก้องก็โดนจนได้ เเต่พี่เเก๋มปลอบใจเสียน้ำแห้งเลยน่ะครับ หมดน้ำหมดแรงเลยน่ะครับ 55⁵
น่าจะจัดพี่แพรอีกสักรอบส่งท้ายนะนี้
เจ็บตัวจนได้
ไหวมั้ยเนี่ย แต่หมั่นไส้ไอ้เอสจริงๆ
ได้บทเรียนไปหนึ่งเเล้วนะก้อง
สลบไปสองวันคงจะอยากจัดเลยสิ
เจ็บแค่ไหนก็ใช้ได้ 555
รอดมาได้ก็ดีแล้ว
::Sobad::
เจ็บแค่ไหนก็ยังจะทำนะก้อง งานนี้น่าจะไม่รอด
::DookDig::
ถ้าพี่แก๋มชวนมาทั้งแก๊งออฟโฟร์ ก้องหายเป็นปลิดทิ้งแน่เรย
โดนอัดมา แต่น่าจะพอทำได้
สภาพนี้จะทำได้จริงๆหรอ
โถ่ คุณพี่ มีเช็คสภาพด้วยว่ายังใช้งานได้ป่าว555
เจ็บแค่ไหนก็...สู้เว้ย
คราวนี้โดนหนักเลยดีที่รอดมาได้ยังดีมีพี่แก้มช่วยดูแลโชดดีไป
แบบนี้ต้องให้พี่แก๋มขย่มให้ซะแล้ว ไม่งั้นกระเทือนแผลแน่ เดี๋ยวโอ๋รู้โดนบ่นนา
ยาดี จะได้หายไวๆ
ได้หายป่วยไวแน่
พี่แก๋มนี่แม่พระจริงๆ
ทำได้หมด ถ้าใจสู้ 55
อา เสียดายพี่แพร น่าจะเช็คบิลด้วย ::Crying::
แค่ครั้งเดียวก็ทำเอาสะต้องนอนโรงพยาบาลไปสี่วัน ดีที่ไม่หนักกว่านั้น
เจ็บทั้งตัว แต่ตรงนั้นยังสู้อยู่นะ
ขนาดโดนทืบมาก ยังจะจัดได้ เยี่ยมเลยก้อง
บอกตาก เก๋ แบมก็แก๋มนี่แหละ ที่เอาใจใส่ตลอด
ขนาดเจ็บตัว ยังไหว นายก้องนี่ฟิดจริงๆ
เจ็บขนาดนั้นยังหื่นได้อีกนะฮ่ะ ::HeyHey::
::YehYeh::
เรื่องนี้มันไม่ได้ระบายคงไม่หายเจ็บ
หายมาก็จะเอาซะแล้ว
พึ่งออกจากโรงบาลก็จะจัดหนักเลยเหรอ
น่าจะเหงาจริงๆ นะครับ อยู่กรุงเทพไม่มีใคร
เจ็บขนาดนี้ยังจะเอาอีกเหรอก้อง
เจ็ยแบบนี้ทำท่าไหนล่ะ
ก้องตื่นมาก็มีโชคเลยแฮะ
น้องเก๋ไม่กลับมาดูแล้ลยหรอครับ
การเจ็บตัวคราวนี้ทำให้รู้เลยว่ามีใครห่วงใยก้องจริงๆบ้าง
เขาก้อเตือนกันหลายคนแต่ไม่ฟังเอง
สังขารไม่ให้แต่ใจมาเต็มจริงๆครับ
ไม่ผิดหวังที่ กดเข้ามารอ วันละ 10-20 ครั้ง นับว่า มีความเอาใจใส่คับ ขอชื่นชม
พี่แก๋มครับถึงเจ็บแค่ไหนก็ยอมตายในหน้าที่ครับเรื่องนี้
ป้องกันส่วนนั้นให้ดีที่สุดนะก้อง ยิ่งใหญ่ๆอยู่ด้วย
สภาพไหนก็เอาได้ ขอประตูหลังด้วยนะ
ความรัก รสสวาท ช่างสับสน
::Crying::ยังไงก็ยังสู้ไหว
ความอยากทำได้ทุกอย่างแม้เจ็บปางตาย
พี่แก๋มอ่วมแน่แน่งานนี้เจอขีปนาวุธ
ห่างไปหลายวัน
ก้องและแก๋มดูแววจะผูกพันกันแบบนี้เรื่อยๆ แล้วจะได้ลงเอยเป็นแฟนกันจรืงมั้ยคงต้องติดตามกันต่อไปครับ
ตัวเจ็บแต่อย่างอื่นัยังใช้ได้ หื่นต่อไป55
พระเอกสุดจริง
จะรอดไปถึงฝั่งรึเปล่านะ . . .
พี่แก๋มน่ารักขนาดนี้เจ็บแค่ไหนก็ยอมทนสู้ๆลุยเลย
โห ไหวจริงดิ ถึกจริงๆครับ ก้อง
สงสัยได้ช้ำในแน่ๆๆโดนกระแทก อิอิ
ก็โดนเข้าไปหลายดอก
มันเลยต้องปล่อยออกมาบ้าง
ขอบคุณครับ
ทำไมรู้สึกตัวอักษรใหญ่ขึ้น อ่านไม่ถนัดเลย
วัยรุ่นนี่พลังเหลือเฟือจริงๆ เพิ่งออกจากโรงพยาบาลแท้ๆ
สงสัยอย่างที่พี่แก๋มว่าเหมือนกันว่าไหวหรือ
คราวนี้คงได้ลงเอยกันละก้องกับแก้ม
วนเวียนมาที่ละคน น่าจะมี2-3คนต่อรอบได้แล้วครับบบบ😊😁😁😁
เจ็บตัวคงจะท่าไม่เยอะ แต่ยังได้อยู่มั้ง ไหนน้ำจะอั้นมาหลายวันอีก
เริดทั้งคู่ อยู่กันไม่ได้หรอก
โดนจนได้ ไปยุ่งของเค้าเนี่ย คราวหลังระวังหน่อยนะ
ใจเค้าสู้จริงๆ
ขนาดเจ็บหนักนะนี่
โดนแค่เนี่ยไม่เท่าไหร่ หายเร็วเพราะสาวๆ
ให้พี่มุไปจัดการให้เลย แบบนี้ต้องเอาคืน
สภาพขนาดนี้ยังไหวอยู่เหรอ
ขนาดเจ็บยังมีฤทธิ์อีกนะก้อง
พี่แพรหายไปไหนไม่น่าหายไปแบบนี้เลย
ว่าแล้วต้องโดนจนได้ แต่มีรุ่นพี่ดี เลยไม่หนักมาก แต่พี่แก๋มนี่ แม่พระมาโปรด ก้องต้องตอบแทนเยอะๆหน่อยแล้ว ::Shy::
ป่วยแต่ข้างบนครับ
รออ่านต่อ
::Ajark::เช็คบิลใครหว่า ก้องพระเอกนะครับรบกวนเบามือหน่อย ขอบคุณสำหรับผลงานสนุกทุกตอน ขอติตามต่อเลยละกัน
ให้ผู้หญิงขึ้นให้พอไหวไหม
ตรงนั้นไม่เจ็บคร้าบ
เดาผิดไปนิด นึกว่าสาวๆจะมาช่วย
ถึงเวลา QC เช็คของ
ไม่ธรรมดาจริงๆ
อีพี่แพรนี่น่าโดนซะจริงๆ แสบสัน ต้นเรื่องไม่มาเยี่ยมด้วย
ได้แก๋มมาช่วยปลอบใจ
ลงเอยกับแก้มไปเลย
แสดงว่าไม่โดนจุดสำคัญ
ตอนแรกคิดว่าจะมีฉากกับโอ๋ในโรงบาลซะแล้ว
พี่แก๋ม นิสัยดีมากเลย ดูเป็นห่วงก้องมาก อย่าเพิ่งไปมีแฟนนะ อยากให้อยู่กับก้องตลอดๆ
ขนาดเจ็บตัวนะ
นอกจากเก๋แล้วก็มีแก๋มนี่
ที่เข้าใจก้องมากที่สุด
ก้องก็เข้าตัวแก๋มมากด้วย
เกือบตาน แต่น้องชายยังยากอยู่ ::DookDig::
ไม่ไหวบอกไหว หรือไหวบอกไม่ไหวดี
ตัวไม่ไหว แต่ใจมันอยาก
นายก้องผ่านสาวมาเยอะแต่จะลงเอยกับพี่แก๋มได้รึเปล่าอยากให้พี่แก๋มเป็นแฟนตัวจริงมาก
เจ็บแต่ยังไหว
ขนาดเจ็บอยู่นะนี่
งานนี้ต้องปลอบขวัญ
ต้องรีดพิษออก
ได้ทุกสถานการณ์
หื่นตัวพ่อจริงๆ
ความเจ็บไม่ไปถึงส่วนนั้น.. ยังคงใช้งานได้เต็มร้อยสินะครับ
พี่ก้องเละเลย แต่คิดว่าน่าจะไม่เข็ด มีอีกแน่นอน
ใครเช็คบิลใคร..อย่างก้องพรรคพวกพอมี มีหญิงถือหางน่าจะเอาคืนได้ ถ้าไม่ห่วงหล่อนัก
สุดยอดเลยครับ
ก้องบอกไหวอยู่แล้ว พี่แก๋มจะไหวหรือเปล่า
นี่ขนาดเจ็บอยู่นะเว้ยไอ่ก้อง
สนุกครับ
ส่วนนั้นไม่เจ็บก็ไม่เปนไร ::DookDig::
ส่วนอื่นยังใช้ได้อยู่
เจ็บแค้นี้ไม่ถึงตาย ส่วนล่างสู้ไม่ถอย
ฮ่าๆวันนี้ก็มาถึง
ไม่ไหวก็ต้องไหวแล้วละกะพี่แก๋ม
อย่างน้อยก็ได้จัดแฟนของมันหนึ่งครั้ง ถือว่ายังโอเคไม่โดนซ้อมฟรี
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้จริงๆ
ขนาดบาดเจ็บยังมีแรงอีก
พี่แก็มน่ารักจังเลย
สภาพนี้ยังทำได้อีกน๊อ ขุนศึกตัวจริง
ว้า... เสียดายพี่แพรนะ ไหนๆ แฟนก็โดนไล่ออกไปแล้ว ยังไงก็น่าจะเลิก
เก็บเข้าฮาเรมอีกคนเลย
เจ็บนี้อีกนาน
น่าจะเป็นบทเรียนในชีวิตได้นะ
บทเรียนครั้งสำคัญ วันหลังต้องระวังมากๆ
ก้องและแก๋มจะได้ลงเอยเป็นแฟนกันจรืงมั้ยต้องติดตาม
มีสาวมาปลอบเร็วจริง
โดนจนน่วม ยังจะมีแรงอีกหรือ 555
รักษาตัวก่อนก็ดีนะ
หรือว่า พี่แก๋มจะให้ลูกน้องจัดการทั้งกลุ่มที่มารุมก้อง?
ยังนี้ต้องหาสาวๆคอยดูแลสักสองสามคน
เช็คบิลพี่แก๋ม?
ให้พี่แก๋มาปลอบใจไปก่อนได้ปะหล่ะ
กินยาหมอหายช้าต้องยาจากสาวๆนี่แหละดี
เสียดายไม่ได้ซ้ำพี่แพร
สภาพนี้นอนให้ขึ้นอย่างเดียว น่าจะซ้ำพี่แพรเสียดายของ
ดีที่รอดมาได้ งานนี้เสร็จแก๋มแทนละ
ชะตาสาวๆ อุปถัมภ์จริงๆ เลยนะ ก้อง
::YehYeh::ะเจ็บแบบนี้คุ้มครับ
น่วมมาขนาดนี้แล้วจะไหวไหมนี่ ไม่ใช่โดนแผลเจ็บจนสดุดนะ
พี่แก๋มไปทำอะไรมานี่ นายก้องแย่แล้ว
ยังได้อยู่
พี่แก้มจะมาซ้ำเหรอ แผลยังไม่ทันหายเลย
อึดจริง เจ็บอย่างงี้ยังจะเอาได้อีก
ความรักวัยรุ่นสับสนไปหมด
เอาจิงดิ แต่อย่างว่างับ นอน รพ.หลายวันสะสมไว้เยอะไม่เอาออกเด๋วระเบิดได้ 555
เชครวมเลยมั๊ย
Dที่สุดเลยสาวแก้ม อยู่กัน2สาว p2ละม้าง
ซวยเลยโดนซะน่วมน้องก้อง
เจ็บตัวยังไม่คุ้มเลยต้องเอามาคิดดิกอีกดิตร้าบ
เป็นแฟนกันไปเลยเหอะ พี่แก๋มแม่งโคตรดี
ฉลาดดดดดดมาก พี่ก้อง
ยังจะไหวอยู่หรอ
สำหรับพี่สาวที่แสนดีทำได้ทุกอย่างถึงเจ็บก็ทำได้
ไม่ต้องกล้วนะ เดี๋ยวหมอแก๋มจะรักษาเอง
ขนามเจ็บตัวอยู่ก็ยังไม่ว่างเว้นเลยนะนายก้อง
อ่านมา ไม่ค่อยชอบไอ้เอมมันเลย
สู้ชีวิตจัด
ในเคราะห์มีโชคดีตรับ
เจ็บซ่ะขนาดนี้ ยังมีอารมณ์อีก สุดไปเลย
เชียร์ให้เป็นแฟนกับพี่แก๋ม
ทำแล้ว น่าจะหายไว
น้องไม่ต้องพี่ทำเองแทนได้
เจ็บซ่ะขนาดนี้ ยังมีอารมณ์อีก
ใจมันรักจริงๆ
เบาได้เบานะ พี่โบ
พี่แก๋มจัดให้เลย
ยังไหวนะก้องถ้าไหวก็ขอบคุณพี่แก๋มไปสักหน่อยนะ
พี่แก๋มมาเรียกขวัญให้แล้ว
เจ็บแค่ไหนก็ยังไหว
อดอยากอยู่โรงพยาบาลหลายวัน
อยากมีอย่างนี้ต้องลองต้องลองครับ
จะไหวมั้ยนายก้อง
พี่แพรแม่งทิ้งภาระเลย
พี่แก๋มจะช่วยให้หายหรืออาการทรุด ต้องแบบน้องไม่ต้อง พี่บริการเอง
4-1 ก้องไหวก็เก่งเกินไปแล้ว
กับพี่แก๋มนี่ตัดกันไม่ขาดเลยนะ
อาการหนักแล้วยังซ่าอีกนะก้อง
อย่ามาดูถูกกันจัดให้ขาลากเลยก้อง
ถึงเจ็บก็หื่นได้อยู่
อัดอั้นมาหลายวัน ปลดปล่อยหน่อย
คราวนี้คงจบน่ะ
ต่างห่วงใยกันแต่ไม่เคยตกลงเป็นแฟน
ขนาดป่วยยังพร้อมสู้เลย
ตอบไปเลย ขอให้ไอ้นั่นไม่หัก ก็ทำได้แน่นอน 555
ความรัก ของวัยรุ่น วันว้าวุ่น
มีพี่ๆมาปลอบใจ ต้องหายไวไวแน่นอน
นายก้องโดนดูถูกแบบนี้ อย่างนี้ต้องจัดสัก3เป็นอย่างต่ำ อิอิอิ
เย็ดชสร์จพลัง
เอาสบาย
เจ็บตัว เจ็บใจ
เจ็บนี้อีกนาน
ไม่ว่าอยู่ในสภาพไหน ก้องก็พร้อมสู้
ไม่หวั่นแม้วันโดนมาก
นั่นไงโดนตรีนจนได้
เรื่องนี้ต้องไม่จบ
จัดต่อได้อยู่แล้ว ขนาดไม่สบายยังได้แบบนี้เลย
จัดหนักรับขวัญแล้ว
มาดูกัอง กะโอ๋คุยกันต่อ..^^
จะเอาซะอย่างสภาพแย่แค่ไหนก็จะเอา
::KO:: แสสสส 4:1 แบบนี้ เลวจริงๆ
ต้นเหตุของการวิวาทของหนุ่มสาวสมัยนี้ มักมาจากการแย่งคู่กันเกินกว่าครึ่ง
สภาพไม่น่าจะทำเองไหวคงต้องให้ขึ้นขย่มแล้วมั้ง
อีกแล้วน้องก้อง
ขอบคุณครับท่าน
ยีงดีที่มีพี่แก๋มมาปลอบใจ
น่าสงสารมากเลยครับ
น่าจะจัดพวกมันคืนให้รู้แล้วรู้รอด
ทำไม่ไหวก็แค่นอนตัวแข็งๆก็พอ
sex แบบปลอบๆ นี่ก็ดีเหมือนกันนะ เคยมีแบบนี้แต่นานมากแล้ว อยากมีอีกจัง
เจ็บขนาดนั้นยังมีอารมสุดยอดอ่ะ555
ก้องหื่นได้ตลอดยอมใจ
ยังเดี้ยงอยู่แต่คึกคักซะเหลือเกิน คงหายเร็วนะหนุ่มเนื้อหอม
เป็นไงละเจ็บตัวเลยเห็นมะ
เจ็บตัวแต่ได้ใจ
นักรบต้องเป็นนักรบวันยังค่ำ
มาแล้วต้องบริการหน่อย ::YehYeh:: ::Thinking:: ::Thinking::
รำลึกความหลังกับพี่แก๋มกันหน่อย
บทเรียนกันไปนะก้อง เจ็บตัวก็ฟาดเคราะห์ไป อย่างที่พี่แก๋มว่าแหละ คนสวย ต้องระวัง
ถือว่าเสี่ยงตายมาก สภาพนี้ยังจะใช้งาน 555
หนุ่มก้องยังมีแรงอีก
ส่วนล่างไม่มีสะเทือน
ไม่รอกแร่
::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
ดีที่รอดมาได้นะก้อง
ตีนเต็มตัว
เสือเจ็บ มันก้อยังเป็นเสือ
ดีไม่หักไปด้วยนะ
สภาพไหนก้ไหว5555
ดีแล้วที่หำยังใช้งานได้อยู่
สงสัยเจ้าแม่แก๋มจะตามปิดบัญชีนอกรอบรึป่าวหว่า(มโนไปเรื่อย)
จะหายเจ็บก็ทีนี้
ระบมแทน
อยากรู้ด้วย พี่แก๋มทำไรมา
สับสน แล้วจะสลับรางทันไหมครับ
ถึงเวลาแล้วหรือยัง รอดูอยู่ว่าจะเสียวใหม ::Angry::
Sexช่วยเยียวยา
น่วมเลยครับ
เจ็บส่วนเจ็บ แต่ความอยากมาก่อนรึป่าวเนี่ยยยย
ต่าสงสารโดนรุมกระทืบจนบวมมาทั้งตัว ยังมาโดนรูบควยจนบวมอีก
ร่างกายส่วนอื่นบาดเจ็บ แต่ เจ้ามังกรตาเดียว ไม่ลาดเจ็บพร้อมที่จะทะยาน ทะลวงเสมอ 5555
เจ็บขนาดนี้ยังไม่วายหื่นกามอีกนะนายก้อง
รักวุ่นๆของวัยรุ่นหนุ่มสาว
กลัวมีกลับมาแก้แค้นรอบสองจริงๆเลย
ออกจาก รพ. ต้องมีการปลอบใจ
::Ahh::
สภาพแบบนั้นทำได้ด้วยเหรอ
เจ้าแม่แก๋ม ต้องการเช็คอวัยวะส่วนสำคัญว่าชำรุดเสียหายรึปล่าว
อยากมีพี่เลี้ยงแบบนี้
ส่วนบนเจ็บ แต่ส่วนล่างยังใช้งานได้ปกติ
เกือบไปละ โชคดีมีเพื่อนดี มีพี่ดี
เจ็บขนาดนี้ ยังจิตหงุดเงี้ยวอีกนะครับนายก้อง แบบนี้ต้องให้พี่แก๋มเป็นคนบริการเองแล้วล่ะ
ส่วนบนบอบช้ำ แต่ส่วนล่างใช้งานได้ดีครับพี่แก๋ม🤣🤣
สภาพเละเทะแต่สู้ไม่ถอย
ยังหื่นได้อีกนะ
ซ่าเลยนะก้อง
ก็ยังจะสู้เนาะ ขนาดเจ็บซะแบบนี้
ขนาดเจ็บตัวนะ
เจ็บแต่ทนไหว
พี่แก๋มมาเสียวเลยป่ะ
ตรงนั้นก้องแข็งแรงสุดแล้ว555
ทำเถอะ พี่แก๋มดีกะเรา
สู้จริงๆ เรื่องแบบนี้55
สภาพแบบนี้ยังมีอารมณ์ได้อีกนะ
ขนาดเจ็บแบบนี้ยังมีสาวมาเสริปให้ถึงที่เลย
อยู่ รพ หลายวัน มับคงจะหื่นๆหน่อยละมั้ง หน้าตาปูดแต่ส่วนล่างน่าจะใช้ได้อยู่ 5555
โครตชอบเลยวะ
เปิดบิลเก่าๆแก้ปวดเมื่อยอีก
มันควรจะถึงเวลาของภาคย้อนอดีตมั่งป่ะ?
ต้องไหวสิครับ
เจ็บตัวแต่เอาได้
น่วมขนาดนี้ก็ยังจะซนอีกนะเจ้าก้อง
เจ็บแต่ต่อได้แน่นอนจริง
เรื่องแค่นี้ มีหรือก้องจะทำไม่ได้
เจ็บขนาดนี้ก็ยังไม่วายจะจัดพี่แก๋มอีกนะ
ได้เวลาเจ็บตัว
ไม่จบก็จัดซิครับ รอไร
เจ็บแล้วรู้ใช่ไหมว่าต้องยังไง 555
ต้องบำรุงด้วยสาวๆถึงจะหายดี
พี่แก๋มนี่สุดยอดจริงๆๆ ได้สักทีคงดี
ในที่สุดก็จบเรื่องพี่แพรจนได้
ยังไม่หายดี แต่หื่นได้ ส่วนนั้นไม่บาดเจ็บ
พี่แก้มมีเคล็ดลับของดีมาช่วยด้วย
เจ็บแล้วจะจำไหม นายก้อง
โอ๋กับก้องจะเป็นแฟนกันไหมน้อ
เจ็บหนักเลย
ยาวิเศษ
สนุก
ยังจะไหวอีกหรอ
::YehYeh::
พลิกไปมาๆ น่าจะยังไม่สุด
นักรบยอมมีบาดแผนารียอมมี..
ดีรอดมาได้ โดนหนักเลย
นี่ขนาดเพิ่งจะฟื้น
เจ็บตัวซะแล้วกัองเอ้ย
รออ่านตอนต่อไปครับ
...และแล้วก็อิ่ม...
รอตอนต่อไปยุนะคับ
ต้องรักษาอาการเจ็บ
ระลึกความหลัง
::HeyHey::
พี่แพรใจร้ายจังเลยนะ ส่วนเจ๊แก๋มนี่มาเร็วเคลมเร็วจริง
สุดๆ
ชอบมาาก
ก้องเป็นบุคคลที่มีคนมาสนใจมากมาย
ช่วงล่างยังไหว สู้ตลอด
ขอบคุณครับ
เจ็บแค่ไหนก็สู้ความเงี่ยนของก้องไม่ได้
ครึ่งล่างน่าจะไม่เจ็บ ยังใช้งานได้ดีแน่ๆ
::Cold::
👍
ช่วงล่างไม่เจ็บ สู้ได้สบาย 😁😁😁
::Glad::
555
เอายังไงดีกะสาวๆ
ถ
รอตอนต่ออยู่นะครับ
แย่แน่เลย
รักเลยอ่ะ
::Reader::
ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งของก้องที่เจอกับเรื่องแบบนี้
และยังได้พี่แก๋มที่ห่วงใยเสมอ
ทำใหกลับไปนึกถึงหนังสือที่เคยอ่านตอนวัยรุ่น
เรื่องเพื่อนกันตลอดกาล ให้ความรู้สึกคิดถึงชีวิตมหาลัยได้ดี
โดนเข้าให้แล้วนะนายก้อง ยังดีที่ไม่เป็นอะไรมาก
ก็หลุดปากไปแล้ว จะมาเป็นแค่เพื่อน จะไม่เสียเธอไปหรือ
น้องมันไม่เจ็บถึงสู้เสมอ
พี่แก๋มมาเยียวยาแล้ว สงสัยมาเติมพลังให้ด้วยแน่ๆเลย
เพื่อนรัก
นั่นไง เจ็บแต่ไม่สะเทีอน
พี่แพร
ไม่อักเสขเหรอ
นายก้องนี่สุดยอดจริงๆเลยครับ
เจ็บตัวจนได้ คราวนี้จะเข็ดมั้ย พ่อยอดรัก
จบไงล่ะทีนี้
ขออ่านต่อครับ
นายก้องนี่สุดยอดจริงๆ
ซ่าสุดๆ
สมกับภาษิตโบราณ ตายคาอกดีกว่าตกน้ำตาย
พร้อมรบทุกสภาพ
ขอบคุณครับ
น่าน โดนจนได้
สงสัยพี่แก้มต้องช่วยหนุ่มก้องให้มีความสุขแล้วหละ
::YehYeh::สุดๆ
ขนาดเจ็บอยู่ยังหื่นได้อีกนายก้อง
รัก หลง หรือ แค่เซ็กส์ บางทีก็แยกไม่ค่อยได้นะ แต่ถ้าไม่ใช่่บังคับก็โอเคละ
ขอบคุณครับ
เจ็บแต่ไม่วาย
พี่แพร อย่างน้อยก็น่าจะมาเยี่ยมบ้าง
เนื้อหาสุดยอดเลยครับ
เรียบร้อยแล้วว แบบนี้
นายก้องนี่ขนาดเจ็บอยู่นะยังล่อะสาวระบบไปเลยนี่
เจ็บแต่หน้ากับตัว ตรงนั้นยังปกติ
เรียบร้อยแล้วว แบบนี้ หุหุ
เจ็บแค่ตัว แต่น้องชายสู้ได้
เจ็บยังซ่า
สุดท้ายตายรังพี่แก้ม
::Reader::
หมดสภาพ ยังจะเอาอีกเนาะ
เจ็บแค่ไหนก็ไหวมั้งนิ
เจ็บก็ทดได้เรื่องแบบนี้
...
ระบมทั้งตัว แต่อาวุธยังแข็งแรงเสมอ
นั่นไง มีคนเตือยนแล้วว่าอย่ายุ่งกับพี่แพร แฟนพี่แพรแม่งเหี้ย ระวังโดนเล่น แล้วก้องก็โดนจัดหนักถึงต้องเข้าโรงบาลเลย แล้วพี่แก๋มก็เข้ามาเทคแคร์อีกตามเคย สงสัยพี่แก๋มทิ้งก้องไม่ลงแน่ แต่ก้องไม่รับเป็นแฟนพี่เค้าเอง ถ้าเค้าไปเป็นแฟนคนอื่นอย่ามานั่งเสียดายทีหลังก็แล้วกัน
ถึงเจ็บก็จัดได้สบายมาก
ขอบคุณครับ
ได้กำลังใจกับพี่ๆๆ
::YehYeh::
โดนจนได้นะก้อง
::DayDream::
ยังดีที่มีแก๋มตามดูแลให้
::Confident::
::Glad::
::Horror::
::Me?:: จัดหนักตลอด
พี่ที่แสนดี ดูแลกันนะ
::Ahh::
ความเจ็บปวดทางกายกับไอ้นั่นมันแยกกันใช่ป่ะล่ะ555
น่าสงสาร
หญิงในสต็อกหมดแน่พระเอกเราขอบคุณครับ
::Confident::
สงสารเลย
สุดยอดจริงๆ เจ็บแค่ไหนก็ใช้งานได้
::HoHo::
::Glad:: สนุกมากๆ
เอาแล้วๆ
::Reader::
::Thankyou::
::Orz::
::Thankyou::
พี่แก้มคนดี
จัดไปเลย
นั่นดิ...สถาพนี้ท่านจะเทพไปไหม
แข็งสบายยยย
เจ็บขนาดนั้นยังหื่นได้อีกนะ
โดนตื้บยังเงี่ยนอีก
น่วมแต่ตัว
มาเยอะจนเริ่มสับสน
thank
ต่อ
คนจริงต้องฟังบ้าง ไม่ก็เรียนมวย
::Ahh:: ::Glad::
::Angry::
::Glad:: ชอบๆ
ลุ้น
::Angry::
เจ็บแต่ไม่จบ
::KO::
::Hunger::
ขอบคุณครับ
ก้องวุ่นเรื่องผู้หญิงไปเรื่อยเลยเจอดี ที่มีอยู่ก็ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว 555
พี่แก๋มจะซ้อมต่ออีกหรอ 5555
พี่แก๋มจะไหวเหรอ
ชอบ
::WooWoo::
สภาพนี้ได้ปล่อยน้ำหายเร็วแน่
ขอบคุณครับ
::Sweat::
เจ็บแล้วยังหื่นได้อีก
สุดๆไปเลย
ป่วยยังไงก็ไหว
::Thankyou::
ชอบ
::Beggar::
ลุยสุดซอย
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มกราคม 28, 2023, 10:16:15 หลังเที่ยงแปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง 9 เช็คบิล
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก https://xonly8.com/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์ https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม https://xonly8.com/index.php?topic=249713.0
-----------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นวาบ
รักกูไม่ได้นะเว้ย...โอ๋ แกต้องรักไอ้เอ็ม แม้ว่าผมตอนนี้จะเข้าข่าย "ว่าง" แต่กะโอ๋และไอ้เอ็มแล้ว ผมจะเข้าไปเป็นมือที่สามไม่ได้
"เฮ้ย แล้วไอ้เอ็มอ่ะ..."
"ชอบมันเหมือนกัน..."
"เฮ้ย อย่าเลย ไอ้เอ็มมันทุ่มเทกะแกมากนะ มันรักแกนะเว้ย"
"อืมม์...รู้ แต่ไม่รู้เหมือนกัน ก็ชอบแกนะ"
"เราเป็นเพื่อนกันแบบนี้ได้มั๊ยล่ะ..."
ผมหมายความว่า เราจะเป็นเพื่อนที่มากันห้อง 1414 บ้างในบางครั้ง ไอ้โอ๋ยิ้ม หันหน้ามาหาผม แล้วดึงผมไปจูบ ไม่มีคำตอบ มีแต่การกระทำที่ดึงดูดให้ผมเริ่มเกมใหม่กะมันอีกครั้ง วันนั้นผมทำไอ้โอ๋จนน้ำผมหมดตัว ส่วนไอ้โอ๋เจ็บระบม
หลังจากได้เปิดใจกะไอ้โอ๋ ผมว่าเราก็คุยกันได้ดีมากขึ้น ไอ้โอ๋เองรักษาระยะจากผมและเปิดรับไอ้เอ็มมากขึ้นไปอีก แต่ไอ้โอ๋และไอ้เอ็มไม่เคยมาบอกผมเลยว่ามันเป็นแฟนกัน โอ๋ยังคงเอื้ออาทรผม ห่วงใยผมอยู่ห่างๆ จะว่าไปไอ้โอ๋มันเรียนเก่งกว่าผม อย่างน้อยคะแนนมิดเทอมมันชนะเลิศในหมู่เราสามคน มันก็ยังห่วงใยเดินมาถามการเรียนกะผมเสมอ แต่หลังจากวันนั้น...เราก็ไม่ได้ไปห้อง 1414 กันอีกเลย
.....................................................................................
สำหรับพี่แพรแล้ว วันนั้นคือวันเดียวครั้งเดียวที่ผมเข้าไปยุ่งเกี่ยวกะชีวิตพี่เค้า ผมไม่ได้ต้องการล่วงเกินพี่แพร แต่ด้วยความที่พี่แพรอยากประชดแฟน ผมเลยเป็นผู้รับประโยชน์ วันนึงผมอยู่เย็นมาก หลังจากไปช่วยพี่แพรฝึกซ้อมหลีดแล้ว ผมเดินกลับคณะเพื่อเอาของและกลับบ้าน ผมไม่ได้เดินไปส่งพี่แพร เพราะรู้สึกว่ามีหลายคนเตือนผมเรื่องแฟนพี่แพรแล้ว
"เฮ้ย... มึง... คุยกะกูหน่อยดิ"
เสียงกึ่งตะคอกทำให้ผมหันไปตามเสียง ผู้ชาย 4 คนดูหน้าตาเอาเรื่องที่ส่งเสียงเรียกผมด้วยน้ำเสียงที่พร้อมจะฆ่าคนได้ ผมดูด้วยตาแล้ว พวกมันมือเปล่าไม่มีอาวุธ ผมเดาว่านี่คือแฟนพี่แพร แต่ผมไม่รู้ว่าคือคนไหน ผมหยุดเดิน ทั้งสี่คนล้อมผม
"มึงตามกูมาคุยกันหน่อย..."
"มีไรครับพี่ คุยตรงนี้ก็ได้"
"คุยกะกูนิดหน่อย แค่นี้...เรื่องมากเหรอมึง"
ผมดูสถานการณ์แล้ว ผมน่าจะเป็นรองอยู่มาก พวกมันมี 4 คน ตัวโตพอกะผมทั้งนั้น หน้าตาเอาเรื่อง ผมคิดว่าเดินไปกะมันถ่วงเวลาให้คนเห็น น่าจะดีที่สุดในตอนนี้ พวกมันเดินล้อมผมเดินผ่านโรงอาหารไปทางด้านหลังคณะ ผมแกล้งเดินช้าๆ มันเย็นมากแล้ว คนเหลือน้อยมาก ผมคงต้องหาทางเอง
"ไอ้เหี้ย.. มึงบอกกูซิ มาเสือกกะแฟนกูทำไม..."
หนึ่งในพวกมันกระชากเสียงถามผม ผมเดาว่าไอ้เหี้ยนี่แหละ...แฟนพี่แพร
"ไม่ได้มีไรครับ พี่แพรชวนให้ผมไปช่วยเรื่องตัวหลีด"
"ตัวหลีดเชี่ยไร.... บ่อยไปเป่า มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ มึงเดินไปหาอีแพรแม่งตั้งแต่เปิดเทอมแล้ว อย่ามาเสือกยุ่งกะแฟนกู เข้าใจมะ คณะมึงแม่งเอาแต่จะหลีเด็กพวกกู คณะมึงผู้หญิงแม่ง...มีควยกันหรือไงวะ ไม่มีผู้หญิงให้แดกเหรอมึง"
ด่าว่าผมได้ไม่เป็นไร แต่จะมาด่ารวมทั้งคณะนี่...ไม่ได้แน่นอน ผมมองหน้ามันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"เหี้ย ดูแม่ง จะเอาเรื่องเว้ย แม่งมองหน้า ไม..มีปัญหาไร ไอ้สัตว์..."
แล้วไอ้แฟนพี่แพรแม่งก็ออกหมัดมาเลย ผมหลบได้...แต่ผมจะไปสู้กะสี่คนได้ไง ผมโดนเตะที่ท้องจุกมาก แต่ผมรู้ว่าถ้าลงไปนอนเมื่อไหร่ผมคงตายแน่ จากนั้นมันก็เข้ามารุมทั้งมือทั้งตีน ผมถอยไปพิงกำแพง ต่อสู้ปัดป่ายมือตีนแต่ไม่มีวันสู้ได้ มือตีนจากทั้งสี่ตัวมาจากทั่วสารทิศจน ผมคิดว่าคงไม่รอดแน่แล้ว...
"เฮ้ย... ทำไรวะ..."
เสียงตวาดดังลั่นมาจากทางคณะผม ผมหันไป เห็นเด็กวิศวะหลายคนวิ่งเข้ามา ผมจำพี่ดอมได้คนเดียว พวกมันยังคงอัดผมอยู่ และไม่นานนักผมก็ล้มลงแต่เป็นจังหวะที่พี่ดอมเข้ามาถึงพอดี จากนั้นผมไม่รู้อะไรอีก....
..........................................................................
นานแค่ไหนไม่รู้ ผมลืมตาขึ้นมา ผมอยู่โรงบาลที่ไหนสักแห่ง มีสายน้ำเกลือห้อยอยู่ ผมปวดไปทั้งตัว เจ็บที่ปลายคิ้ว ข้างเตียงผมคือไอ้โอ๋และไอ้เอ็ม
"ก้องตื่นแล้ว"
ไอ้โอ๋...มันพูดและยิ้มให้ผม พร้อมทั้งดึงมือผมไปจับ มือไอ้โอ๋อุ่นดีจัง ผมยิ้มให้ไอ้เอ็ม สองคนเพิ่งมาถึงและผมก็ฟื้นพอดีหลังจากสลบไปสองวัน ไอ้เอ็มกะโอ๋เล่าให้ฟังว่า ไอ้แฟนพี่แพรแม่งข้ามคณะมาอัดผม โชคดีที่วันนั้น ไอ้แจ๊บเพื่อนรุ่นผมเห็นและรีบวิ่งไปบอกพี่ดอม จากนั้นพี่น้องวิศวะวิ่งกรูกันลงมา แต่ช้ากว่าที่ผมโดนไปจนหนักแล้ว ไอ้พวกนั้นวิ่งหนีไปได้ พี่ดอมเป็นคนพาผมมาส่ง รพ. ส่วนแฟนพี่แพรและพวกมันก็หนีไม่รอด โดนเช็คบิลหลายคดี คณะพวกมันเอาเรื่องหนัก...น่าจะถึงไล่ออกจากหลายเหตุร่วมกัน ไม่ว่าจะทำร้ายร่างกาย ลักทรัพย์และอีกสารพัดที่ยังไม่นับถึงเรื่องเรียนที่ร่อแร่ใกล้รีไทร์
"มึงแม่งโชคดีมากแล้วที่เป็นนักกีฬา ไม่งั้นมึงคงตายห่าไปแล้ว หมอบอกว่าคิ้วแตกเย็บสามเข็มนี่แรงสุด ที่เหลือก็บาดเจ็บเล็กน้อย หน้าตาปูดบวมเท่านั้น ไม่มีไรมาก พี่ดอมบอกว่า นึกแล้วว่าแม่งต้องมา ก็คอยดูอยู่ห่างๆ วันที่มึงโดนพอดีพี่ดอมแม่งขึ้นไปเคลียร์แลป เลยมาช้าไป"
ไอ้เอ็มพูด ไอ้โอ๋มันก็ยังจับมือผมอยู่ ผมบีบมือไอ้โอ๋มันเบาๆ ไอ้โอ๋รู้..แต่ไอ้เอ็มไม่รู้ ผมว่าแค่นี้มันบอกโอ๋ได้ว่าผมพูดอะไร ผมเป็นหนี้ชีวิตพี่ดอมแล้ว พี่ดอมเป็นหัวหน้าปี 2 ที่นิสัยดีมาก ดูแลน้องๆ ทั่วถึง ผมจะต้องไปขอบคุณพี่ดอมหลังจากออกจาก รพ. ผมพยักหน้ารับไอ้เอ็ม ทำไมผมอ้าปากพูดไม่ได้วะเนี่ย ปวดเวลาจะพูด
"ใจเย็น...ช่วงนี้ให้กูพูดก่อนแล้วกัน มึงหุบปากไป กรามมึงร้าวนิดหน่อย เล่าต่อ...วานนี้พี่ดอมเลยยกทัพไปห้องชมรมเชียร์ กูก็ไปนะ...ไอ้โอ๋ก็ไป ไปหาพี่แพรกัน แล้วก็เล่าเรื่องให้ฟัง พี่แพรแม่งร้องไห้เลย พี่แพรเลยฝากมาบอกว่า..ไว้จะมาเยี่ยม และก็ขอให้มึงเลิกไปหาเค้าได้แล้ว"
ผมอยู่ รพ รวมสี่วัน พี่ดอมแวะเข้ามาเยี่ยม ผมแทบจะกราบพี่ดอม พี่ดอมบอกว่าได้คุยกะหัวหน้าปีสองของคณะคู่กรณีแล้ว เป็นอันยุติศึก เรื่องมันไม่มีไรเลย คนอื่นพี่น้องสองคณะไม่เคยบาดหมางกัน มีแต่ไอ้แฟนพี่แพรคนเดียวที่กร่างเกเรและเป็นตัวสร้างความร้าวฉานของสองคณะ พี่ดอมบอกว่าหายเร็วๆ รอทีมบอลคณะอยู่ ส่วนพี่แอลรู้ข่าวจากพี่ดอมก็มาเยี่ยม...แต่มาพร้อมไอ้เอสเหมือนเดิม เฮ้อ...พี่แอลของผม ไอ้เหี้ยเอสแม่งก็เสือกออกหน้าออกตากะพี่แอลมากเหลือเกิน ทำนองยั่วให้ผมอิจฉามัน ส่วนพี่แพรนั้นไม่ได้มาเยี่ยมที่ไอ้เอ็มบอก และพี่แพรก็หายจากผมไปอย่างถาวรนับแต่วันนั้น ส่วนคนที่ผมคิดถึงเสมอ...เจน เธอจะรู้หรือเปล่าว่าผมเป็นยังไงอยู่ในวันนี้
คนที่มาผมรับผมออกจาก รพ. คือพี่แก๋ม เซอร์ไพรส์สุดๆ ผมไม่เคยคิดเลยว่าพี่แก๋มจะรู้เรื่อง แต่พี่แก๋มติดต่อผมไม่ได้สามวันติดกัน เลยถึงขั้นมาตามหาผมที่คณะ และก็รู้เรื่องทั้งหมดจากพี่ดอม พี่แก๋มมาเยี่ยมผมแล้ววานนี้แต่ผมหลับ พี่แก๋มถามหมอเลยรู้ว่าผมจะออกวันนี้ เลยมารับ
"เป็นไงจ้ะ พ่อฮีโร่ น่วมมั๊ย"
พี่แก๋มเดินเข้ามาแล้วตรงมาหอมแก้มผม ต่อหน้าพยาบาล ขณะผมรอรับยา
"พี่แก๋มมมม พี่รู้ได้ไง"
"เออน่า รู้หละกัน ไป...กลับบ้าน"
บนรถพี่แก๋ม พี่แก๋มก็เล่าให้ฟังว่า พวกวิศวะพูดว่า ถ้าผมไม่เป็นนักกีฬา ผมเจ็บหนักแน่ ดีที่ผมไม่ล้มลงไปไม่งั้นต้องมีซี่โครงหักหรือแขนขาหัก
"ให้พี่ช่วยไรมั๊ย.."
"แค่...เอ่อออ...อย่าบอกเก๋กะแบมนะพี่...อย่าให้ที่บ้านผมรู้"
"โอ๊ย พี่ไม่ใช่คนช่างพูดช่างฟ้อง..."
"แล้ววันนี้พี่ไม่มีเรียนเหรอ..."
"มีสิจ้ะ แต่ไม่เรียน... 5555"
ผมมาถึงคอนโด พี่มุโผล่เข้ามาทันทีที่เห็นบีเอ็มของพี่แก๋ม พี่แก๋มเป็นส่วนหนึ่งในคอนโดนี้แล้ว
"คุณก้อง หายไปไหนมา ผมไม่เจอหลายวันเลย โห หน้าคุณก้องไปโดนเป็นไรเนี่ย มอไซด์ล้มเหรอคับ"
"นอนค้างแถวคณะ 5555 ยุงมันกัด แถวนี้โอเคมั๊ยพี่"
"อ๋อ..ยัยเก๋มันมาเมื่อวันเสาร์ ก็ไม่เจอคุณก้องมันก็มาถามหากะผม ผมก็ไม่รู้ว่าคุณไปไหน"
พี่แก๋มพาผมไปส่งถึงห้อง จัดหาอาหารเที่ยงง่ายๆราดหน้าข้างคอนโด พี่มุ ดีลิเวอรี่มาให้ พี่มุยินดีอยู่แล้วเพราะพี่แก๋มทิปให้พี่มุทีละ 50 บาท
"เป็นไง... ดีขึ้นมั่งหรือยัง..."
"ก็.. เอ่อออม ทำให้พี่มีความสุขได้อ่ะครับ..."
"ไอ้ก้องเอ๊ย โงหัวขึ้นมาก็เรื่องนั้นเลย... ไหวจริงเป่า หรือว่าต่อมเพศเสียหายไปแล้ว..."
อะไรไม่รู้ทำให้ผมน้ำตาซึมและโผเข้ากอดพี่แก๋ม กอดแน่นมากและไม่ใช่กอดแบบเสน่หา แต่เป็นการกอดแบบต้องการความอบอุ่น ไม่นานนักผมก็น้ำตาไหลออกมาจริงๆ
"เฮ้ย เป็นไรไปเนี่ย โตแล้ว ร้องไห้ทำไม ขี้แยจังร้องไห้หลายทีแล้วอ่ะ"
"พี่แก๋ม ผมขอบคุณพี่มาก ผมไม่มีใครเลยในกรุงเทพ มีแต่พี่ที่ดูแลผมมาโดยตลอด..."
"เฮ้ย....ก้องก็ทำแบบเดียวกันเหมือนกันนะ คือเวลาที่พี่สาหัสก้องก็ช่วยดูแลพี่มาตลอดอ่ะ ไม่เป็นไรหรอกช่วยกัน"
ผมยังคงกอดพี่แก๋มอยู่ พี่แก๋มเองเอามือลูบหัวลูบหลังผม สักพัก พี่แก๋มก็ผลักผมออก แล้วดูหน้าผมชัดๆ รอยปูดบวมยังคงมีอยู่เต็มใบหน้า พี่แก๋มโคตรสงสารผม
"คนสวยอ่ะ...จะไปยุ่งต้องระวังหน่อย พี่ว่าก้องยังโชคดีนะ ที่ยิงกันตายบ่อยๆก็เรื่องแบบนี้แหละ ถามจริงๆเหอะ ไปยุ่งกะเค้าหรือเปล่า"
ผมพยักหน้าแทนคำตอบ พี่แก๋มยิ้มและเข้าใจผมดี พี่แก๋มบอกว่ารู้แล้วนะว่าต้องทำยังไง ผมได้บทเรียนแล้ว... อย่างที่พูดเสมอ ผมไม่เคยหึงพี่แก๋มและพี่แก๋มก็ไม่เคยหึงผม เรามีแต่เป็นห่วงกัน... และพี่แก๋มก็เป็นห่วงไกลไปถึงเรื่องนั้นด้วย พี่แก๋มเอามือลงมาสัมผัสส่วนนั้นของผม
"เฮ้ย...ยังอยู่ว่ะ 5555 คิดว่ามันหดเข้าไปจนหมดแล้ว"
"พี่แก๋มมมมมม..."
ผมดึงพี่สาวที่ผมรักมาจูบ แต่ครั้งนี้มันหมายถึงเสน่หาและความต้องการระหว่างผมและพี่แก๋มล้วนๆ พี่แก๋มรับรู้ได้และตอบสนองอย่างดี เราไม่ใช่คนแปลกหน้า แต่เหมือนจะคุ้นเคยกันด้วยซ้ำ หลายครั้งที่ผมหลงรักพี่แก๋มและพี่แก๋มหลงรักผม แต่มันไม่จบลงซักที...
"สภาพนี้ ทำได้จริงเหรอ..."
::Reader::
เอาสบาย ::DookDig::
กลับมาอ่านอีกรอบ
คนที่เพิ่งฟื้นไข้นี่...จะกลัดมันมาก
::Oops::
::Dribbling::
เยินขนาดนี้ พี่แก๋มสู้ไหวหรือเปล่า