พูดคุยก่อนอ่าน : ตอนรับมื้อเที่ยงกับ "เพื่อน...กูรักลูกสาวมึงว่ะ" ตอนที่ 2 นะครับ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า นี่คือเรื่องที่ผมจะเขียนขึ้นบนดิน ดังนั้นใครที่คาดหวังว่าจะได้เจอกับฉากเลิฟซีนโลดโพนโจนทะยานแบบเกมรักอาจผิดหวังหน่อยนะ
แล้วก็ลืมได้เลยว่า พระเอกของเราอย่าง ทนายเจนรบจะเล่นแม่ควบลูกสาว ต้องขอโทษด้วย นี่มันเรื่องบนดินของผมนะ ผมอยากให้มันมีเหตุมีผล สมจริงมากขึ้น อย่าลืมว่าชื่อเรื่องก็บอกอยู่ละ เพื่อน...กูรักลูกสาวมึงว่ะ แม่ไม่เกี่ยว 555555+
ก็ตามเดิม ฉากเลิฟซีนของลุงจอมและน้องปลาจะเริ่มในตอนที่ 4-5 และฉากพิเศษ สำหรับตอน 1-2-3 เป็นการปูพื้นเรื่องราว โดยในตอนนี้ เรื่องที่เกี่ยวกับกฏหมายเนี่ย บางอย่างเป็นเรื่องจริงจากประสบการณ์โดยตรงของผม ก็เลยอยากนำมาถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องราว ผมอยากให้นิยายเรื่องนี้เป็นมากกว่าเรื่องเสียวที่อ่านแล้วทำให้เกิดอารมณ์กำหนัดเพียงอย่างเดียว แต่ผมอยากสอดแทรกสาระและเนื้อหาเพื่อยกระดับในนิยายเรื่องนี้มีคุณค่าในตัวของมันและคุ้มค่าที่ทุกคนจะจ่ายเงินเพื่อซื้อมันไปอ่านนั่นเอง
ปล.เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องที่มีฉาก NC ที่ซอฟต์ที่สุด หวานละมุนที่สุดที่ผมเคยเขียนมานะ บอกไว้ก่อน
ปล2.ทิ้งท้ายด้วยทีเซอร์ตัวอย่างในตอนที่ 3 นะครับ ผมขอซ่อนเนื้อหาบางส่วนนิดหน่อย แต่ยังรักษาใจความสำคัญไว้อยู่ให้ได้ลุ้นกัน 5555+.......................................
ทนายเจนรบ นอกจากจะเป็นทนายขวัญใจคนยากจนแล้ว เขายังรับจ๊อบเสริมเป็นวิทยากรพิเศษไปบรรยายในหัวข้อกฎหมายน่ารู้ให้นิสิตนักศึกษาตามสถาบันอุดมศึกษาต่าง ๆ อีกด้วย
"สวัสดีค่ะลุงจอม เจอกันจนได้นะคะ" น้องปลาพนมมือไหว้ลุงจอม เพื่อนของภาคภูมิผู้เป็นพ่อ ที่วันนี้มารับบทเป็นวิทยากรพิเศษบรรยายในหัวข้อกฎหมายน่ารู้สำหรับนิสิตนักศึกษาชั้นปีที่หนึ่ง
"เจอกันจนได้นะคนเก่ง" เจนรบพนมมือไหว้รับเด็กสาว "เป็นไงบ้าง ชีวิตนิสิตนักศึกษา มีเพื่อนเยอะหรือยังเราน่ะ"
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะลุงจอม" น้องปลายิ้มหวาน จนเห็นแผงฟันขาว
ให้ตายเถอะ น้องปลาทำไมน่าฟัดแบบนี้ เจนรบคิดในใจ ปลาตัวน้อยตัวนี้ช่างแสนหวาน เธอไว้ผมหยักศกเป็นลอนคลื่นทำไฮไลท์สีน้ำตาล ด้านหน้าก็ทำเป็นหน้าม้าปิดเหม่ง แก้มของเธอแดงระเรือ ผิวขาวอมชมพู ริมฝีปากแดงอวบอิ่ม กลิ่นกายของเธอหอมละมุนจนทำให้สุภาพบุรุษอย่างเจนรบแทบตบะแตกเสียให้ได้
(https://sv1.picz.in.th/images/2019/08/27/ZOuHRk.jpg)
"โอเค เดี๋ยวเข้าไปในห้องได้เลยนะจ๊ะน้องปลา เดี๋ยวลุงจะเข้าไปบรรยายแล้ว"
"ค่ะ" น้องปลาพนมมือไหว้ลุงจอมอีกครั้ง ก่อนเดินเข้าไปในคลาสพร้อมกับนิสิตนักศึกษาคนอื่น ๆ ส่วนเจนรบก็เดินถือแฟ้มเอกสารตามกลุ่มนักศึกษาเข้าไป
...................
"มีครั้งหนึ่ง ที่ผมเคยเป็นทนายความให้ครอบครัวหนึ่ง คือคุณพ่อเขาเสียชีวิตใช่ป่ะ แล้วทีนี้เค้ามีลูกนอกสมรสที่เกิดกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาที่จดทะเบียนสมรสของตัวเอง แล้วลูกชายของเขาก็โทรมาปรึกษาผมว่าเขาจะขอเป็นผู้จัดการมรดกแต่เพียงผู้เดียว เพื่อป้องกันไม่ให้แม่เลี้ยงของเขาโกงมรดกเขาได้ รู้ไหมทีนี้ผมแนะนำเขายังไง?"
ทนายความเจนรบเล่าประสบการณ์การทำงานเป็นทนายความให้นิสิตนักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแถวสามย่าน เหล่านิสิตนักศึกษาทั้งชายหญิงต่างตั้งอกตั้งใจฟังทนายเจนรบอย่างตั้งอกตั้งใจ
"จริง ๆ ก็ทำได้ไม่ใช้เหรอครับคุณเจนรบ?" นิสิตหนุ่มคนหนึ่งยกมือถาม "เพราะตามกฎหมาย ทายาทที่เป็นลูกนอกสมรสที่ได้รับการรับรองโดยบิดาและมารดามีสิทธิชอบธรรมในการเป็นผู้จัดการมรดก"
"ถูกต้อง พ่อหนุ่มเข้าใจถูกแล้ว" เจนรบตอบ "แต่ผมจะอธิบายยังงี้นะ คือครอบครัวนี้ออกจากแปลก ๆ หน่อย คือลูกเลี้ยงกับแม่เลี้ยงไม่ถูกกัน นึกออกใช่ไหม เพราะแม่เลี้ยงไม่มีลูกให้สามีผู้ตาย สามีก็เลยไปมีลูกกับภรรยาอื่น"
"แล้วคุณเจนรบแนะนำไปยังไงละครับ?" นิสิตหนุ่มคนเดิมยกมือถามเพิ่มเติม "คือถ้าออกมาในรูปนี้ ผมคิดว่าถ้าต่างฝ่ายต่างตั้งแง่กัน ก็คงตกลงกันไม่ได้ จริงไหมครับ?"
"ถูกต้อง" เจนรบพยักหน้า "ไอ้หนุ่มเข้าใจถูกต้องแล้ว คือผมแนะนำลูกชายนอกสมรสคนนี้ว่าอย่าทำแบบนั้นเด็ดขาด เพราไม่เช่นนั้นมันจะเป็นปัญหาในอนาคต เพราะสิทธิและสถานะของลูกนอกสมรสไม่เท่ากับภรรยาที่จดทะเบียน ถึงแม้จะได้ชื่อว่าเป็นผู้สืบสันดานในลำดับชั้นเดียวกันก็ตาม ผมแนะนำเขาว่าให้นิ่งไว้ แล้วรอให้แม่เลี้ยงของเขาเสนอตัวเป็นผู้จัดการมรดก แล้วค่อยเสนอเสนอเป็นผู้จัดการร่วมจะดีกว่า"
(https://sv1.picz.in.th/images/2019/08/27/ZOup1N.jpg)
เหล่านิสิตนักศึกษาต่างพยักหน้าเห็นด้วยกับแนวทางนี้ ขณะเดียวกัน น้องปลา นิสิตสาวตั้งอกตั้งใจฟังคุณลุงเจนรบเล่าประสบการณ์ทำงานในเคสคดีความต่าง ๆ ที่คุณลุงเคยทำมา
"สุดท้ายไอ้หนุ่มคนนั้นก็ทำตามที่ผมว่า แล้วรู้ไหมทีนี้เกิดอะไรขึ้น" ทนายเจนรบถามนิสิตนักศึกษารอบห้อง "คือพอถึงเวลาแบ่งมรดก ฝ่ายแม่เลี้ยงกลับเบี้ยว ไม่ยอมแบ่งตามสัญญา ทั้งที่กล่าวว่าจะยกมรดกส่วนกลางให้โดยเสน่หา ทีนี้ก็บันเทิง เพราะลูกชายนอกสมรสไม่ยอม ก็เลยอัดคลิปเสียงไว้ ซึ่งความจริงแล้วมันผิด แต่ในกรณีนี้เป็นข้อยกเว้น เพราะฝ่ายลูกเลี้ยงอ้างว่าที่กระทำลงไปเพื่อรักษาสิทธิ์และปกป้องผลประโยชน์โดยรวม สุดท้ายฝ่ายแม่เลี้ยงต้องยอม เพราะลูกเลี้ยงขู่ว่าถ้าไม่มาทำหน้าที่ผู้จัดการมรดก จะทำเรื่องฟ้องร้องขอเปลี่ยนผู้จัดการมรดกทันที"
ทันใดนั้นเสียงกริ่งหมดเวลาก็ดังขึ้น เหล่านิสิตนักศึกษาต่างทำหน้าผิดหวังเพราะกำลังสนุกกับเรื่องเล่าของทนายความเจนรบ
"โอเค หมดเวลาซะแล้วทุกคน กำลังสนุกเลยใช่ไหมละ?" ทนายเจนรบเหลือบมองนาฬิกาข้อมือของตัวเอง "ผมจะฝากอีกนิดหนึ่ง คือพวกคุณในฐานะนิสิตนักศึกษา ผมอยากจะบอกว่ากฎหมายไม่ใช่เรื่องไกลตัว มันเป็นเรื่องใกล้ตัวกว่าที่พวกคุณคิด ก็อยากให้คุณลองอ่านและศึกษาดู นอกเหนือจากเอาไปสอบตอนกลางภาคและปลายภาค เพราะมันจะช่วยคุณได้มากในอนาคต ว่าแต่ที่นี้ข้อสอบเป็นแบบไหน? ช้อยหรือว่าข้อเขียน?"
"ข้อเขียนครับ/ค่ะ" กลุ่มนิสิตนักศึกษาชายหญิงตอบ
"โอเค งั้นเขียนให้สนุกแล้วกัน" ทนายความกล่าวติดตลกทิ้งท้าย "ขอบคุณมาก นิสิตนักศึกษาทั้งชายและหญิงที่น่ารักทุกคน ถ้าใครสนใจเรื่องกฎหมายเพิ่มเติมยังไง อย่าลืมไปกดไลค์กดแชร์เฟสของผมได้นะ ตามที่ผมได้โชว์ในสไลด์ ถามได้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับข้อกฎหมาย ยกเว้นเรื่องการเมืองกีฬาสีกับขอยืมเงิน ผมไม่คุยทุกกรณี เคลียร์นะ?"
เหล่านิสิตนักศึกษาชายหญิงต่างหัวเราะร่วนในมุกตลกของทนายเจนรบ เช่นเดียวกับน้องปลา ปวีณา ที่ยิ้มหวานเพราะประทับใจในความรู้ความสามารถของคุณลุงเจนรบ
.............
"ฮัลโหล คือผมบอกแล้วไงว่า คุณจะมาใช้เส้นทางคนอื่นโดยพละการไม่ได้" ทนายเจนรบนั่งคุยโทรศัพท์กับลูกความที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัย "คือฝ่ายจำเลยจะอ้างว่าที่ดินของตัวเองไม่มีทางออกไม่ได้ ผมดูในโฉนดแล้วคือจะอ้างยังไงก็ฟังไม่ขึ้น เรื่องนี้วางใจเถอะครับ คุณไม่แพ้แน่นอน ผมรับประกัน"
พอกดวางสมาร์ทโฟน เจนรบก็หยิบกาแฟขึ้นมาดื่มในช่วงเที่ยงของวันระหว่างรอบรรยายในช่วงคาบบ่าย
"อากาศอบอ้าวแบบนี้ แดดไม่ออกแบบนี้ สงสัยเดี๋ยวฝนต้องตกแน่" หนุ่มใหญ่เหลือบมองท้องฟ้าด้านนอก "จะว่าไปเด็กสาวสมัยนี้น่ารักจริง ๆ เลยนะ" เจนรบละเลียดเอสเปรสโซ่รสเข้มพลางชายตามองเด็กสาวมหาวิทยาลัยในชุดนักศึกษารัดติ้วด้วยตามภาษาผู้ชายที่ชอบสาวสวย "ชักอยากจะมีเมียเด็กซะแล้วซิเรา..." ประโยคหลังนี่เจนรบคิดในใจนะ ฮ่า...
(https://sv1.picz.in.th/images/2019/08/27/ZO6SLJ.jpg)
ทนายเจนรบละเลียดกาแฟสลับกับการเหล่มองนักศึกษาสาวเป็นของหวานตัดกับความเข้มของรสกาแฟตามภาษาชายโสดที่ไม่มีภาระใด ๆ ซึ่งก็นับว่าน่าแปลกใจไม่น้อย ที่เจนรบไม่ยอมเปิดใจคบหากับผู้หญิงคนใดเพียงเพราะยังรักฝังใจ ไม่ซิ ต้องบอกว่ายังเจ็บปวดกับความรักครั้งเก่ากับปิยะวรรณ
เพราะความผิดหวังในรัก เจนรบเลยไม่สนใจกับเรื่องนี้อีก หนุ่มใหญ่เอาเวลาทั้งหมดมาทุ่มเทเพื่องานและช่วยเหลือผู้คนที่ยากลำบากให้ได้มากที่สุด จนทำให้เขาไม่มีเวลาเปิดใจรับสาวคนใดเข้ามาเป็นเจ้าของหัวใจ ทั้งที่โปรไฟล์ของเขาก็จัดว่าโดดเด่นและมีความมั่นคงที่ผู้หญิงสักคนฝากฝังอนาคตไว้ได้
ขณะกำลังเพลิดเพลินไปกับการเหล่หญิงสาวรุ่นลูก ทันใดนั้นสายตาของเจนรบก็เหลือบไปเห็นน้องปลาเดินสะพายกระเป๋าสีดำเดินลงมากับกลุ่มเพื่อนเพื่อหาข้าวเที่ยงกิน
เจนรบยิ้มให้น้องปลา ส่วนน้องปลาก็ยิ้มตอบ พวกเพื่อน ๆ ของเธอทั้งชายหญิงที่ยังประทับใจกับการบรรยายของทนายเจนรบเลยเดินตรงเข้ามาถือวิสาสะขอนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะเดียวกัน
"ขอพวกเรานั่งด้วยคนนะครับ/คะ คุณเจนรบ"
"เชิญ ๆ เอาเลยจ๊ะทุกคน" ทนายเจนรบผายมือต้อนรับนิสิตทุกคน โดยเฉพาะน้องปลา ที่มีโมเมนต์หันกลับมายิ้มหวานให้
เอาแล้วไง เจนรบคิด หันมายิ้มหวานแบบนั้นลุงก็ใจสั่นแย่ซิ ทีนี้ กลุ่มนิสิตนักศึกษาก๊วนของน้องปลาก็แยกย้ายไปซื้อข้าวเที่ยงมานั่งกินกัน โดยมีทนายเจนรบนั่งละเลียดกาแฟแก้เซ็งระหว่างรอเข้าบรรยายในคลาสเรียนคาบบ่าย
"ไม่กินข้าวด้วยกันละครับคุณเจนรบ?"
"ผมกินมาแล้ว" หนุ่มใหญ่ยิ้ม พลางเหลือบมองน้องปลา ที่กำลังกินก๊วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาอย่างเอร็ดอร่อย
เห็นแล้วเจนรบก็นึกอยากกินปลา เพราะเนื้อปลาบางชนิดมีโอเมก้า ทรี (Omega 3) กรดไขมันที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด โดยเฉพาะน้องปลา ปวีณา คนนี้ ที่เจนรบอยากจะละเลียดกลืนกินทั้งตัว ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น น้องปลาไม่ได้พูดคุยอะไรมาก ไม่แน่ใจว่าเธอไม่ต้องการให้เพื่อน ๆ รู้ว่าแท้จริงแล้วเจนรบกับเธอรู้จักกัน หรือว่าเพราะกำลังเหนียมอายกันแน่ ส่วนเจนรบก็ไม่ถือวิสาสะทักน้องปลาเป็นการส่วนตัว เพราะถือว่าตนเองเป็นผู้อาวุโสกว่า ต้องวางตัวให้เด็กเคารพนับถือ
"โอ้!! เดี๋ยวผมต้องไปก่อนละ กินข้าวให้อร่อยนะทุกคน" ทนายเจนรบเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ ที่ตอนนี้เตือนเวลาว่าใกล้ถึงคาบบ่ายที่ต้องเข้าบรรยายแล้ว เจนรบในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมขุดสูทสีดำและกางเกงสแล็คสีดำพร้อมรองเท้าคัตชูหนังสีดำขลับหวี่ผมเรียบแปล้ลุกขึ้นจากม้านั่งในโรงอาหารมุ่งตรงไปตึกเรียนเพื่อทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
"คุณเจนรบเค้าเก่งเนอะ แบบว่าเล่าเรื่องยาก ๆ ให้เข้าใจได้ง่ายแถมสนุกอีกต่างหาก เห็นด้วยไหม ยัยปลา?"
"หือ? อะไรนะ?" ปวีณาที่กำลังเคี้ยวเส้นก๋วยเตี๋ยวแก้มตุ่ยหันไปมองเพื่อน "อือ!!! ใช่ เห็นด้วย"
ปวีณาเหลือบมองแผ่นหลังของคุณลุงเจนรบที่เดินไกลออกไปด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรณ์อยู่บ้าง อาจเป็นไปได้ว่าเพราะเธอไม่ได้พูดคุยกับคุณลุงเจนรบเป็นการส่วนตัวให้มากกว่านี้ เพราะกลัวว่าเพื่อนร่วมก๊วนจะแซวเอา
...................
"เอาแล้วไง? ว่าแล้วฝนต้องตก" เจนรบเหลือบมองสายฝนที่เทลงมา ก่อนรีบเอากระเป๋าสะพายปิดศีรษะแล้วเดินฝ่าสายฝนไปที่โรงจอดรถ เพื่อขับรถกลับบ้านย่านลาดพร้าว
"อูยยยย...ตกหนักแบบนี้ น้ำท่วมรถติดชัวร์" ทนายเจนรบเปิดโหมดปัดน้ำฝน ก่อนเหยียบคันเร่งแล้วเลี้ยวขวาเพื่อเตรียมออกถนนใหญ่ ระหว่างที่ขับรถไปตามทาง ทนายความขวัญใจคนยากไร้ก็เหลือบไปเห็นแผนหลังของเด็กสาวที่คุ้นเคย "นั่นน้องปลานิ"
(https://sv1.picz.in.th/images/2019/08/27/ZO6zkb.jpg)
"ปรี๊ด!!" เจนรบบีบแตรเรียกเด็กสาวที่เดินอยูริมทางเดินที่มีหลังคา พอเด็กสาวหันมา หนุ่มใหญ่ก็เปิดกระจกข้างเพื่อสนทนากับลูกสาวคนสวยของเพื่อนทันที
"น้องปลา จะกลับหอเหรอ?"
"ค่ะ" น้องปลาตอบกลับมา
"หอหนูอยู่แถวไหนจ๊ะ?" ลุงจอมถามเด็กสาว "ติดรถลุงไปด้วยกันไหม?"
"หอหนูอยู่แถวอารีย์ค่ะลุง" ปวีณาตอบ "นั่งบีทีเอสไปแป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว"
"โอ้ งั้นไปคนละทางเลย" เจนรบตอบ "เอางี้ติดรถลุงไปลงบีทีเอสสยามไหม? ปลาจะได้ไม่ต้องตากฝน"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะลุงจอม" สาวน้อยยิ้มหวาน ก่อนรีบเดินตัดหน้ารถของลุงจอมเปิดประตูเข้าไปนั่งเบาะหน้า "ขอบคุณอีกครั้งนะคะลุงจอม"
"จ๊ะ ไม่เป็นไรหรอก" ลุงจอมเคาะพวงมาลัยรถระหว่างรอแลกบัตรกับตู้ยาม "ฝนตกหนักแหะวันนี้"
อย่างที่กรมอุตุนิยมวิทยาได้ทำนายไว้ ว่าช่วงนี้ประเทศไทยกำลังถูกพายุพัดเข้ามา จนทำให้เกิดฝนตกทั่วภาคกลางและภาคตะวันออก โดยเฉพาะกรุงเทพที่มีพื้นที่ฝนตกถึง 80 เปอร์เซ็นต์
"รถติดอีกต่างหาก เห้อ!!!" เจนรบถอนหายใจยาว เพราะการสัญจรแถวสามย่านก่อนถึงสี่แยกมาบุญครองนั้นแออัดไปด้วยรถยนต์นานาชนิด รวมถึงห่าฝนที่เทลงมาจนทำให้ทัศนวิสัยในการมองเห็นแย่ลง แต่จะเรียกว่าโชคดีก็ได้ เพราะรถติดแบบนี้ เลยทำให้ลุงจอมได้ใกล้ชิดกับนางฟ้าตัวน้อยอย่างปวีณามากขึ้นอีกหน่อย
"เป็นไงบ้างชีวิตที่กรุงเทพ?" เจนรบเริ่มเปิดประเด็นชวนเด็กสาวคุย ขณะกำลังนั่งจุ้มปุ้กในรถบนท้องถนนที่แออัดของกรุงเทพมหานคร "ชอบชีวิตที่นี่ไหมจ๊ะ?"
"ก็สนุกดีค่ะลุงจอม" ปวีณาตอบ "ห้างเยอะดี เวลาเบื่อ ๆ ปลาก็ไปเดินตากแอร์เล่นในห้าง ของกินก็เยอะ แต่ปลาไม่ชอบอยู่สองอย่างคือรถติดกับอากาศเป็นพิษ สู้ที่เชียงใหม่ก็ไม่ได้ อากาศจะสดชื่นกว่า"
"ก็แน่ล่ะ ที่นี้คือกรุงเทพ" เจนรบยิ้ม
"แล้วลุงจอมเป็นคนที่นี่เหรอคะ?" สาวน้อยถามคุณลุงใจดีบ้าง
"ใช่แล้ว คนกรุงเทพตั้งแต่เกิดจ๊ะ" เจนรบตอบ "โตที่นี่ เรียนที่นี่ตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนถึงปริญญาโท ตอนเรียนปริญญาตรีลุงเป็นเพื่อนกับพ่อหนูด้วยล่ะ คิดว่าไอ้ภาคคงเล่าเรื่องของลุงให้หนูฟังบ้างแล้วซินะ"
"ก็...ไม่ค่อยเล่าอะไรมากนะคะ" ปวีณาสารภาพตามตรง "พ่อหนูบอกแค่ว่าคุณลุงเป็นเพื่อนกับคุณพ่อและคุณแม่ แค่นั้นเอง"
"เหรอจ๊ะ...." เจนรบพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ในใจก็คิดว่า ไอ้ภาค มึงนะมึง ปิดบังความจริงกับลูกสาวแบบนี้ไม่ดีนะ ทำไมไม่บอกลูกไปวะถ้ามึงไม่แย่งเปิ้ลไปจากกู
"มีอะไรหรือเปล่าคะลุงจอม?" ปวีณาแหงนมองลุงจอมที่เหมือนกำลังใจลอยอยู่ด้วยความสงสัย
"เปล่าจ๊ะ..." เจนรบยิ้ม "สมัยเรียนลุงกับไอ้ภาคน่ะสนิทกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แล้วก็แข่งกันจีบหญิง" ทนายความหัวเราะร่วนเมื่อนึกถึงความหลัง "ไอ้ภาคน่ะโชคดีมากเลยนะ เพราะเปิ้ลเป็นผู้หญิงที่ดีพร้อมทุกอย่าง"
"ค่ะ" ปวีณายิ้มรับ "สำหรับปลาแล้วคุณพ่อกับคุณแม่ดีที่สุด"
"ดีใจแทนไอ้ภาคและเปิ้ลจริง ๆ ที่มีลูกสาวน่ารักแบบหนูเนี่ย"
"ว่าแต่...ลุงจอมคะ"
"จ๊ะ?"
"คือไม่รู้ว่ามันจะละลาบละล้วงไปไหมคะ ถ้าหนูจะถามแบบนี้ว่า..." ปวีณารู้สึกประหม่าอย่างเห็นได้ชัด "แล้วลุงจอมไม่อยากมีครอบครัวบ้างเหรอคะ?
"อ้อ!!! เรื่องนั้นเหรอ?" หนุ่มใหญ่หัวเราะร่วน ขณะกำลังเหยียบคันเร่งรถให้ออกตัวขึ้นไปอย่างช้า ๆ "ลุงทำแต่งานตั้งแต่หนุ่มจนแก่ เลยไม่มีเวลานะจ๊ะ"
"แล้วลุงไม่เหงาบ้างเหรอคะ?" น้องปลาถามเพิ่มเติม "หนูว่าคุณลุงยังหนุ่มยังแน่นนะ เทียบกับพ่อหนูแล้ว พ่อหนูเทียบลุงไม่ติดเลย"
"สงสัยผู้ชายมีเมียก็แบบนี้ละม้าง ปล่อยตัวไม่เอาอะไรแล้วกับชีวิต" เจนรบแซวภาคภูมิเพื่อนรักตัวแสบ "ลุงเองก็อยากจะมีนะ นี่สารภาพตามตรงเลย แต่แบบอย่างที่ลุงบอก ลุงไม่มีเวลาจริง ๆ ทำแต่งาน"
"หนูว่าอย่างลุงหาแฟนได้สบายอยู่แล้ว" ปวีณาตอบ
"จ๊ะ สมพรปากนะจ๊ะ" เจนรบยิ้ม
แล้วทั้งคู่ก็พูดคุยด้วยเรื่องจิปาถะไปตามทางระหว่างรถติด กว่ารถจะขยับได้แต่ละเมตรนั้นกินเวลานาน แต่สุดท้าย เจนรบก็พาน้องปลามาส่งหน้าบีทีเอสสยามได้โดยสวัสดิภาพ
"ขอบคุณนะคะลุงจอม" น้องปลาพนมมือไหว้ก่อนรีบเดินขึ้นบันไดสถานีรถไฟฟ้า ส่วนเจนรบก็ได้แต่ยิ้มขำท่าวิ่งขึ้นบรรไดของน้องปลา
"ยังเด็กอยู่เลยนะน้องปลาเนี่ย" เจนรบส่ายหน้า ก่อนเหยียบคันเร่งขับรถกลับบ้านที่ลาดพร้าวเป็นเป้าหมายต่อไป
...................
หลังจากนั้น ทนายเจนรบก็ได้รับเชิญไปบรรยายในคลาสกฎหมายของนิสิตชั้นปีที่หนึ่งเรื่อย ๆ ด้วยเหตุนี้เอง เลยทำให้เจนรบได้พบเจอกับปวีณาบ่อยขึ้น จนทำให้ทั้งคู่ได้พูดคุยกันเป็นส่วนตัวมากขึ้น
"ปลา ถามจริงเถอะ" เพื่อนของลูกปลาถาม "แกรู้จักกับทนายเจนรบเหรอ?"
"อือ...ใช่" ปลาตอบไปตามตรง "ลุงจอมเป็นเพื่อนพ่อเราเอง"
"อ่าว...แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก ไอ้เราก็สงสัยตั้งนาน นึกว่าทนายเจนรบกำลังจีบปลาซะอีก"
"บ้า...นั้นลุงชั้นนะเว้ย" ปวีณาทำตาโตด้วยความตกใจ "ไม่ทางหรอก พวกแกก็คิดเรื่องอกุศลเยอะไปนะ บางที"
น้องปลาปฏิเสธเสียงแข็งว่าเธอกับลุงจอมไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าคำว่าลุงกับหลาน แต่ความจริงแล้วน้องปลาเองก็แอบยิ้มเขินนิด ๆ เพราะลึก ๆ แล้วสาวน้อยก็มีใจให้ลุงจอมไม่น้อย
ครั้งหนึ่ง ระหว่างที่เธอกำลังอัพรูปลงเฟส อยู่ดี ๆ ก็มีสัญญาณเตือนว่ามีคนมากดไลค์
"ใครเนี่ย..." น้องปลาที่ตอนนั้นยังเรียนอยู่ ม.ปลาย อดสงสัยไม่ได้ ก็เลยกดเข้าไปดู ปรากฏว่านั่นเป็นโปรไฟล์ของลุงจอม เพื่อของคุณพ่อเธอนั่นเอง "อ่าว ลุงจอมนิ"
สาวปลาเลยเข้าไปส่องความเป็นไปบนหน้าเฟสของลุงจอม ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องเกร็ดความรู้ด้านกฎหมายเสียเป็นส่วนใหญ่ น้องปลาสังเกตว่าภาพในเฟสของลุงจอมมีแต่ภาพโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยกองเอกสาร หรือไม่ก็ภาพที่ลุงจอมไปยังสถานที่ต่าง ๆ ทั่วกรุงเทพ เพื่อว่าความให้กับคนยากจนที่ถูกพวกนายทุนข่มเหงและรังแก
(https://sv1.picz.in.th/images/2019/08/27/ZO6NXa.jpg)
มันเป็นความประทับใจของเด็กสาวที่มีต่อหนุ่มใหญ่ มันพอกพูนเพิ่มเติมขึ้นมามากขึ้น พอรู้สึกตัวอีกที ลูกปลาก็เริ่มรู้สึกดีกับลุงเจนรบ สุภาพบุรุษทนายความขวัญใจคนยากจนที่ลุกขึ้นมาต่อสู้กับความอยุติธรรมในสังคม
ความจริงแล้ว ภาคภูมิและปิยะวรรณผู้เป็นแม่ ได้เล่าความจริงเกี่ยวกับลุงเจนรบให้สาวน้อยฟังไว้ทุกอย่างแล้ว
"รู้ไหมว่าลุงจอมน่ะ เป็นคนดีมากเลยนะ" ภาคภูมิเอ่ยปากชมเพื่อนรักต่อหน้าลูกสาว
"ยังไงเหรอคะพ่อ?" สาวน้อยทำหน้างุนงงสงสัย
"ความจริงแล้ว แม่ของลูกน่ะเคยเป็นแฟนกับลุงจอม" ภาคภูมิสารภาพความจริงกับลูกสาว "แต่ลุงจอมแกยอมเสียสละ ให้พ่อกับแม่ได้รักกัน พ่อกับแม่เลยมีลูกด้วยกันนี่แหละจ๊ะ"
"เหรอคะ?" ลูกปลาทำตาโต "โห เสียดายอ่ะ หนูน่าจะได้เกิดเป็นลูกลุงจอมมากกว่านะ"
"น้อย ๆ หน่อยเถอะยัยตัวดี!!" ภาคภูมิหัวเราะร่วน ในวัยหลักห้าเช่นเดียวกับเจนรบ ภาคภูมิที่เคยหล่อเหลากลับปล่อยตัวให้อ้วนฉุ ผมที่เคยดกดำก็บางลงจนไม่เหลือเค้าโคลงความหล่อเหมือนเคย ในขณะที่เจนรบยังคงดูแลรักษาตัวเองเป็นอย่างดี จนทำให้ยังดูไม่แก่มากนัก
สามพ่อแม่ลูกหัวเราะอย่างมีความสุข โดยที่ภาคภูมิและปิยะวรรณไม่มีทางรู้เลยว่า ในใจของลูกสาวเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับคุณลุงเจนรบเสียแล้ว ยิ่งภาคภูมิเล่าให้ฟังเพิ่มเติมว่า เจนรบเลือกที่จะครองตนเป็นโสด และอุทิศชีวิตเพื่อช่วยเหลือคนจนและคนด้อยโอกาส จนทำให้เขาได้รับโอกาสให้ไปเป็นแขกรับเชิญในรายการโทรทัศน์ช่องต่าง ๆ เพื่อไขข้อข้องใจเกี่ยกับข้อกฎหมาย นอกเหนือจากไปบรรยายตามสถาบันการศึกษาต่าง ๆ
ใช่แล้วล่ะ น้องปลาเองก็ประทับใจในความเป็นสุภาพบุรุษและความเด็ดเดี่ยวของลุงจอม เพียงแต่สาวน้อยไม่อาจแสดงความรู้สึกนี้ออกมาได้ ด้วยเงื่อนไขมากมาย ทั้งวัยวุฒิ สถานะภาพทางสังคม และคำติฉินนินทาจากคนรอบข้าง
สุดท้ายน้องปลาก็เลยทำได้เพียงแค่เก็บความรู้สึกดีต่อลุงจอมเอาไว้ในใจตลอดไป และจะไม่มีวันเปิดเผยมันออกมาโดยเด็ดขาด
...................
"ปลา ไปดูหนังกับเราที่มาบุญครองป่ะเสาร์นี้?"
"วันเสาร์นี้เหรอ? เอ่อ...." ปวีณาแสดงท่าทางลังเลอย่างเห็นได้ชัด "เราไม่ว่างอ่ะอั๋น ขอโทษที"
เจ้าหนุ่มอั๋น อนุวัฒน์ คือเพื่อนร่วมคณะของน้องปลา ที่แสดงท่าทีอย่างเห็นได้ชัดว่าเขาชอบฝ่ายหญิง และเดินหน้าจีบอย่างจริงจัง ความจริงแล้วหนุ่มอั๋นเองก็หน้าตาดี ฐานะทางบ้านรวย ขับรถหรูอย่าง Benz e220d มาเรียน เพียงแต่สาวปลากลับไม่รู้สึกชอบเลยแม้แต่น้อย
แน่นอนว่าหนุ่มอั๋นไม่ยอมแพ้ พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะใจฝ่ายหญิง ทั้งเซอร์ไพรส์ในโอกาสพิเศษต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นวันวาเลนไทน์ หรือวันเกิดของฝ่ายหญิง บางครั้งหนุ่มอั๋นก็ส่งจดหมายรักและดอกไม้มาให้ จนกระทั่ง
"อั๋น..คือเรามีเรื่องอยากจะคุยกับอั๋นแบบตรงไปตรงมาอ่ะ" ปวีณาเอ่ยปากกับชายหนุ่มตรงม้านั่งใต้ต้นไม้
"ว่ามาซิปลา" อนุวัฒน์ยิ้ม ในใจของเด็กหนุ่มฝันไกลไปว่าบางทีฝ่ายหญิงคงเริ่มใจอ่อนบ้างแล้วซินะ
"คือเราอยากขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่อั๋นทำให้เรานะ" ปวีณาสารภาพ "แต่เราจำเป็นต้องบอกว่า ไม่ว่ายังไง เราก็คิดกับอั๋นในฐานะเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น ขอโทษจริง ๆ นะอั๋น เราคิดกับอั๋นแค่เพื่อนเท่านั้น"
"ทำไมละปลา? อั๋นไม่ดียังไง? บอกมาซิปลา? อั๋นจะได้ปรับปรุงตัวไง!!!" หนุ่มอั๋นที่รู้คำตอบอันน่าเจ็บปวดได้แต่ฟูมฟามตัดพ้อฝ่ายหญิง เพราะความจริงแล้ว หนุ่มอั๋นมีปมด้อยเรื่องครอบครัวที่แตกแยก ถึงแม้ว่าจะร่ำรวยเพียงใด แต่กลับหาความสุขสบายใจในบ้านไม่เจอ หนุ่มอั๋นผู้น่าสงสารเลยวาดฝันว่าเขาจะได้รับความรักจากปวีณาเพื่อเติมเต็มช่องว่างที่ขาดหายไป
"อั๋น ฟังปลานะ อั๋นน่ะดีพร้อมทุกอย่าง แต่บางครั้ง ความรักก็ไม่ใช่ผลตอบแทนของความดีนะ เรื่องแบบนี้มันบังคับใจกันไม่ได้ ขอโทษนะอั๋น"
"ไม่ซิปลา!!! ทำไมอ่ะ!!! ทำไมถึงรักเราไม่ได้!!" หนุ่มอั๋นเริ่มงี่เง่ามากขึ้น จนสาวปลาต้องรีบถอยห่าง หลังจากวันนั้น ปวีณาพยายามอยู่ห่างจากหนุ่มอั๋นที่เริ่มสติแตกมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะผิดหวังที่โดนฝ่ายหญิงหักอก
"ไอ้อั๋นโดดเรียนว่ะคาบนี้ สงสัยเฮิร์ตหนักมาก"
"ปลาไม่น่าไปหักอกไอ้อั๋นเลย...สงสารมัน"
"ก็คนมันไม่ได้รักอ่ะ...จะให้ทำไง" ปวีณาตัดพ้อ
"เอาล่ะทุกคน ขอโทษด้วย วันนี้ผมเลทไปหน่อย" เจนรบเดินเข้ามาในคลาสเรียนพร้อมแฟ้มเอกสารเพื่อเตรียมบรรยาย
ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่งหมดเวลา ในขณะที่ปวีณากำลังเดินออกมาจากห้องเรียน หนุ่มอั๋นในสภาพเมาปลิ้นเดินตรงเข้ามาหาปวีณา ที่กำลังตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า
"ปลา!!! ทำไมปลาทำกับเราแบบนี้!!!"
"อะไรเนี่ย!!!" ปวีณาตกใจ "ปล่อยนะอั๋น เราบอกให้ปล่อย!!"
"ไม่ เรารักปลา!!" อนุวัฒน์ชี้หน้าด่ากราดนิสิตนักศึกษาทุกคนที่ยืนมุ่งดูอยู่ "อย่าเข้ามานะโว้ย นี่มันเรื่องของคนเป็นแฟนกัน!!"
"จะบ้าเหรอ!!! ปล่อย!!!" ปวีณาถึงกับตกใจ เมื่ออยู่ดี ๆ หนุ่มอั๋นก็มาเคลมสถานะว่าเป็นแฟนกันโดยไม่ถามไถ่สักคำ "เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย!! ปล่อยมือเรานะ นี่อั๋นกินเหล้ามาเหรอ? กลิ่นหึงเชียว!!! ปล่อย!!!"
ทีนี้พอสถานการณ์วุ่นวายมากขึ้น ทนายเจนรบที่อยู่ในห้องรีบวิ่งออกไปดูเหตุการณ์ พอเห็นน้องปลากำลังเดือดร้อน หนุ่มใหญ่เลยแหวกฝูงชนเข้าไปเพื่อเจรจากับหนุ่มอั๋นที่เมาแอ๋เพราะพิษรัก
"ไอ้หนุ่ม!!! จะทำอะไรน่ะ!!! ปล่อยมือปลาเค้าเดี๋ยวนี้!!!!" ทนายเจนรบชี้หน้าหนุ่มอั๋นที่เมามายไม่ได้สติ
"ลุงจอม!!! ช่วยหนูด้วยคะ!!!" ปวีณาเรียกชื่อทนายความ จนทำให้นิสิตหนุ่มสาวหันมามองหน้าด้วยความงุนงง
"สองคนนี้รู้จักกันเหรอเนี่ย?"
"ไม่ยักกะรู้มาก่อน..."
"นี่ไม่ใช่ว่าทนายเจนรบกับยัยปลาจะเป็น...."
"อย่ามายุ่งเรื่องของพวกเรา!! คุณไม่เกี่ยว อย่ามายุ่ง!!!" หนุ่มอั๋นหน้าคล้ำ นัยน์ตาแดงก่ำเพราะพิษสุราและพิษรักที่ไม่สมหวัง "ผมกับปลาเรารักกัน ใครก็อย่าเข้ามายุ่ง!!!"
ว่าแล้วหนุ่มอั๋นก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพาย นิสิตทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างร้องตกใจ เพราะสิ่งที่หนุ่มอั๋นเอาขึ้นมาก็คือปืนพกขนาด 9 ม.ม. รุ่น Beretta M92FS ทีแอบหยิบมาจากบ้าน
"ตายแล้วไอ้หนุ่ม!!! นี่ทำอะไรไม่รู้จักคิดเลย!!!" ทนายความเจนรบพยายามเกลี้ยกล่อมเด็กหนุ่ม "ใจเย็น ๆ ก่อนนะพ่อหนุ่ม ค่อย ๆ พูด ค่อย ๆ จา กันนะ"
"ไม่!!! ผมไม่คุยกับใครทั้งนั้น!!!" อนุวัฒน์เล็งปืนชี้ไปที่ฝูงชนที่กำลังแตกตื่น "อย่ามายุ่งเรื่องของผมกับปลา ไปให้พ้น!!"
"ช่วยด้วยค่ะลุงจอม!!! ช่วยปลาด้วย!!!" น้องปลาในอ้อมกอดซาตานเริ่มหน้าเสีย สาวน้อยเรียกร้องขอความช่วยเหลือจากเทพบุตรสูงวัยอย่างเจนรบ
จะช่วยน้องปลายังไงดีเนี่ยเจนรบ? คิดซิคิด!!!??
โปรดติดตามตอนต่อไป
ตัวอย่างทีเซอร์เรียกน้ำย่อยในตอนที่ 3 ของ "เพื่อน...กูรักลูกสาวมึงวะ"
"ลุงจอม...ถ้าลุงต้องการ" ปวีณาเอ่ยปากด้วยท่าทางเนียมอาย "ปลายอมก็ได้นะคะ..."
"หนูปลา..." สุภาพบุรุษหนุ่มใหญ่อยากเจนรบถึงกับนิ่งเงียบ ภาพของเด็กสาวในชุดนักศึกษากำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นภายในบ้านของตัวเอง หนุ่มใหญ่สังเกตว่าใบหน้าของสาวน้อยแดงก่ำจนถึงใบหู
มันเป็นเรื่องยากเหลือเกิน ที่จะต่อสู้กับความรู้สึกที่ขัดแย้งอยู่ภายในใจ ไม่ใช่เจนรบไม่รู้สึกกับหนูปลาหรอกนะ ความรู้สึกนักแน่นอยู่ในอก เพียงแต่เจนรบจำเป็นต้องแยกแยะให้ได้ว่าอะไรคือความรักและความหลง
"ลุงจอม..." ปวีณามองหน้าหนุ่มใหญ่ด้วยท่าทีเหนียมอาย "รักปลาไหมคะ?"
"รักซิจ๊ะ..." เจนรบสารภาพ "น้าจะบอกความจริงให้หนูรู้นะ ว่าหลังจากที่ลุงผิดหวังจากเปิ้ล แม่ของน้องปลา ลุงเสียใจมาก ก็เลยสัญญากับตัวเองว่าจะไม่รักผู้หญิงคนไหนอีก ทุกทำแต่งาน ทำทุกอย่างเพื่อให้ลืมความผิดหวังครั้งนั้น จนกระทั่งลุงได้เจอกับหนูปลา ทุกอย่างก็เปลี่ยน"
"หนูไม่อยากให้ลุงคิดว่าหนูเป็นตัวแทนของแม่..." สาวน้อยสารภาพ "หนูอยากให้ลุงรักหนูในฐานะน้องปลา ปวีณา ไม่ใช่แม่ของหนู เปิ้ล ปิยะวรรณ จะได้ไหมคะ?"
หนุ่มใหญ่รู้สึกแน่นในอกเหลือเกิน มันช่างเป็นช่วงโมงที่แสนหวานแต่กลับแฝงไปด้วยความเจ็บปวด หากหญิงสาวตรงหน้าเป็นคนอื่นคนไกล คนอย่างเจนรบคงไม่ลังเล เพียงแต่หญิงสาวตรงหน้าก็คือปวีณา ลูกสาวของภาคภูมิและปิยะวรรณที่ได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนของตน
"ในสายตาลุง หนูอาจจะยังเด็กไป" ปวีณาจ้องหน้าเจนรบ "แต่สำหรับหนู หนูคิดว่าหนูโตพอที่จะรักใครสักคนแล้ว ลุงจอมรู้ไหมคะ ว่าหนูน่ะแอบชอบลุงมาตั้งนานแล้ว หนูรู้นะ ว่าลุงน่ะเคยมากดไลค์รูปในเฟสของหนู"
"ตายแล้ว...ความลับของลุงแตกซะแล้วซิ" ลุงจอมยิ้มเขินด้วยความอาย ที่สาวน้อยรับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้า
"นะคะลุง..." ปวีณาออดอ้อนหนุ่มใหญ่ สาวน้อยโน้มศีรษะซบลงที่ซอกคอของทนายเจนรบ "หนูรักลุง หนูมั่นใจแล้วว่าหนูคิดกับลุงแบบนี้จริง ๆ ลุงคงไม่รังเกียจหนูใช้ไหมคะ?"
"ไม่เลยจ๊ะ...." เจนรบตอบ
กลิ่นกายสาวน้อยช่างหอมหวาน บรรยากาศในช่วงหัวค่ำก็แสนเป็นใจ แถมบ้างหลังนี้ก็ไม่มีใครอยู่นอกจากเจนรบ เส้นด้ายศีลธรรมที่ค้ำคอทนายความผู้รักความยุติธรรมใกล้จะขาดผึ่งลงทุกที
สุดท้าย เจนรบนึกไอเดียบางอย่างออก ในเมื่อเขาและสาวน้อยไม่อาจต่อสู้กับไฟเสน่หาที่ลุกโชนครั้งนี้ได้ แต่อย่างน้อยที่สุด สุภาพบุรุษลูกผู้ชายอย่างเจนรบ จะพยายามทำทุกอย่างให้เจ้าหญิงตัวน้อยอย่างน้องปลาแปดเปื้อนมลทินน้อยที่สุด
เจนรบอุ้มเด็กสาวขึ้นชั้นสอง ปวีณาหลับตาพริ้ม หัวใจของเธอเต้นแรง ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เมื่อรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่อึดใจ
จะไม่มีการสอดใส่ใด ๆ เกิดขึ้น เจนรบคิด เขาตั้งใจว่าจะสวมถุงยางแล้วทำแค่เพียงถูไถกับเกล็ดปลาตัวน้อยตัวนี้จากภายนอกเท่านั้น จะไม่ล่วงเกินเข้าไปภายในโดยเด็ดขาด จนกว่าจะถึงเวลาอันเหมาะสม หรือไม่ก็ เพื่อให้คนที่คู่ควรที่จะได้พรากสมบัติที่แสนหวงของน้องปลาในอนาคต
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
โหวๆ ชอบๆครับเรื่องสั้นเรื่องนี้ ขอบคุณมากครับ
สนุกมากครับ รอติดตามตอนต่อไปอย่างจดจ่อ
ผมขอบคุณ Nato87 อย่างนึง คือดีเทลในการบรรยาย และสิ่งประกอบ ถ้าเอาไปทำหนังนี่ ไม่ต้องทำ Story board เลยครับ
ติดตามครับ
เนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ไม่นึกว่าหนูปลาจะมีใจให้ด้วย ตอนหน้าท่าทางจะสนุกไม่น้อยแน่ๆ
ท่าทางจะสายหวานละมุนกว่าที่คิดไว้ อยากให้เจนรบจัดน้องปลาหนักๆบ้างจัง ::Snap::
ชอบที่น้องปลาพูดจังครับ รักที่เขาเป็นเขา ไม่ใช่รักเขาเพราเป็นตัวแทนของใคร
ลุงจอม จะช่วยน้องปลายังไง รักค่อยๆก่อกำเนิด ละมุนๆหวานๆ
เข้มข้นขึ้นทุกตอน จะอดใจไหวเหรอแบบนี้
เข้มข้นสมจริงมากเลยครับลุ้นตลอด
มุขหนังฝรั่งเลยครับ ปืนไม่ได้ปลดเซฟ วิ่งเข้าไปแย่งปืนแบบหล่อๆ
มาแนวดรแมนติกเลย
ขอแค่ได้ถูไถเกล็ดปลา....วั๊ย ตัยยแล้วววววว โรแมนติก !!! ::Evil::
น้องปลาเสร็จลุงจอมแน่
::Ahh::รอ ๆ ดูลุงจอม แนวนี้ซอฟท์ ๆ
รอติดตามตอนต่อไปครับ ลุ้นๆน้องปลากับลุงจอมครับ
มีถอดถุงยางแน่ๆทดไม่ไหวหรอกนะอิอิ
เป็นฝ่ายเริ่มก่อนเลยครับน้องลูกปลา หักมุมจริงครับท่าน
น้องเจนรบทนไว้หรอ(เป็นผมไม่หรอแล้ว)ฮิๆๆๆ ::Me?:: ::Shy::
::HeyHey::แค่ถูมันจะพอเหรอครับอย่างนี้มันต้องเน้นๆ
สุดยอดเจนรบพ่อยอดชาย สุภาพบุรุษแท้ๆ ::Glad::
อ้างจาก: popeye077 เมื่อ สิงหาคม 27, 2019, 01:27:30 หลังเที่ยง
ลุงจอม จะช่วยน้องปลายังไง รักค่อยๆก่อกำเนิด ละมุนๆหวานๆ
เข้าจังหวะพระเอกพอดีล่ะทีนี้
ภาพประกอบน้องปลาน่ารักดีครับ
เรื่องซอฟท์หน่อยก็ดีไปอีกแบบนะครับ
รอลุ้นครับ ว่าน้องปลากับลุงจอมจะลงเอยกันเมื่อไร
::YehYeh::จะทนไหวหรือลุงจอม
ไม่ได้แม่ขอลูกก็ได้ ::Evil:: ::Evil::
บทพระเอกมาแล้ว รับไปลุงจอมทำคะแนนเรื่อยๆ
น้องปลาใจแตกแล้ว เจอรสรักหนุ่มใหญ่
อะไรจะสุภาพบุรุษเบอร์นั้นเจนรบ หนูปลาเสนอมาขนาดนี้แล้วว
ความรัก มัก ก่อเกิด จากความรู้สึกดีต่อกัน เสมอ ใครจะรู้ว่า น้องปลากำลังแอบปลื้ม คุณลุง ผู้เคยออกหัก มาจาก แม่ของหล่อน ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ นี้อีกไม่นาน คงได้เปิดเผยต่อกันแน่ ว่าแต่ เห็นจาก ที่ท่าน สปอยล์ไว้ ดูน้องปลา เธอออกแนวรุกนะเนี่ย ถ้ารุกขนาดนี้ เห็นทีคุณลุง เจนรบ ต้องเลิก วางฟอร์ม ผู้ใหญ่ใจดี แล้วหละ อิอิ ::Horror::
จอมเจอเด็กฉลาด รู้ทันซะแล้ว
รายละเอียดสมจริงสนุกเชียวครับ
น้องปลาแอบชอบลุงจอมแล้ว เนื้อเรื่องน่าติดตามดีครับ
ทำให้ผมนึกถึงนี่เลย ฮึงหลีเต็งกับปุ๊กฮุย
รู้จักฤทธิ์เดชลูกปลา น้อยไปซะแล้วลุง
น้องปลาไม่แคล้วโดนลุงจอมจัดแน่ๆ
งานนี้...สงสัยลุงจอมจะเป็นฮีโร่ปกป้องน้องปลาแน่ๆเลย
อ่านไป ๆ แอบลุ้นว่าจะมีอะไรให้แปลกใจ
ลุงจอมจะมาช่วยน้องปลาได้ไหมนะ
มีสปอยตอนหน้าด้วย เสร็จแน่ ๆๆ ลุงจอม เสร็จน้องปลา แน่ ๆ
ชอบมากเลยครับ มีสปอยตอนต่อไปด้วยดีจริงเลย
ความรู้สึกบางอย่างในใจน้องปลากำลังถูกเติมเต็มด้วยภาพลุงจอมแล้ว ::Shy::
มาช่วยขนาดนี้ น้องปลาก็ต้องยิ่งรักมากแน่เลย
บทละครไทยชัดๆ ชิงรักหักสวาททททท
รอติดตามต่อไป น้องปลาจจะเป็นยังไงบ้าง
ชอบมาก เขียนได้ดี อ่านเพลินเลย
ลุ้นมากๆครับ น่าติดตามสุดๆ
ที่แท้น้องปลากับลุงจอมก็แอบมีใจให้กัน แล้วแบบนี้ทำยังไงจะทำให้ทั้งสองคนเปิดใจให้กันได้นะ แน่ล่ะว่าลุงจอมต้องมีใจให้น้องปลาในฐานะตัวตนชองน้องปลาไม่ใช่เป็นตัวแทนของคุณแม่ปิยะวรรณนะจะบอกให้....อิอิ
ลุงจอมจะอดใจไหวเหรอ
เจอคนที่ใช่ อย่าปล่อยให้หลุดมืออีกเด็ดขาด
สุภาพบุรุษนุ่มใหญ่จะอดใจแค่ถูไถน้องปลาคนสวยได้จริงๆหรือครับเนี่ยโอ้ย...ลุ้นหนักมาก
ลุงเจนเป็นพระเอกของหลานปลามานานโดยไม่รู้ตัว จะช่วยหลานยังไง ทำอย่างไรไม่ให้ปลารู้สึกว่าเป็นตัวแทนของแม่
จะเป็นฮีโร่ก็ต้องยอมเจ็บตัว จะได้ทั้งใจแะกายสาวน้อย
ไม่รู้ว่าลุงจอมจะอดใจได้หรือเปล่านะ
น้องปลาจะรอดไหมครับ
เข้าทางลุงจอมเลยไอ้หนุ่มเอ่ย
ลุงจะทำอะไรหลาน
ชอบเลยครับ ^^ เนื้อเรื่องมาชวนติดตามแบบนุ่มๆ ละมุนๆ ^^ ว่าแต่ว่า หม่ำเด็กแล้วจะเป็นอมตะมั้ย อันนี้คงต้องถามลุงจอมละเนาะ อิอิ ^^
สถานการณ์สร้างให้ลุงเป็นวีรบุรุษจริงๆ
มือเปล่าจะสู้ปืนได้เหรอ เอาใจสาวไว้ก่อนแบบนี้เจ็บตัวฟรีแน่
คุณลุงเจนรบ ช่วยน้องปลาด้วย น้องปลาโดนไอ้งี่เง่าจับตัววววว
ต่างมีใจให้กันและกัน คงหนีไม่พ้น
เด็กเป็นใจ
ต้องเจนรบ ให้สมชื่อไปเลยสิลุง จัดหนักไปเลย แฟนๆแถวนี้ชอบแรงๆกันทั้งนั้น
ฝันที่จะเป็นของจริงลุงจอม เอาใจช่วยนะ
::Glad:: น้องปลามีใจกะลุงซะด้วย ลุ้นๆ
ลุงจอมจะทำอะไรน้องปลา ที่ิอยากจะทำ
หลานก็แอบชอบลุง
::HeyHey::ไม่ต้องรอแล้วเจนรบ
ลุ้นกันยาวๆเลยว่าตอนต่อไปจะมาตอนไหน
รอลุ้นว่าลุงจอมจะได้น้องปลาเมื่อไหร่
ทุกทีผู้ชาย ลุง ๆ จะเป็นฝ่ายรุก
เรื่องนี้เด็กเป๊นฝายรุกแทน ลุงเรื่องนี้ดูดีมีการศึกษา ละเมียดละไม ดู soft แบบน่ารักไปเลย ไม่แปลกใจเลยทื่จะมีเด็กมาชอบได้ขนาดนี้
จัดเลย ให้น้องปลาเป็นตัวแทนแม่
เห็นด้วยกะหลายความเห็นครับ งานของท่าน Nato87 มีความละเอียดในเนื้อหา ชวนให้น่าติดตามมากครับ ขอสมัครเป็นแฟนคลับเลยครับ
เจ็บกับคำว่า..ความรักก็ไม่ใช่ผลตอบแทนของความดี...ทำดีมากเท่าไรคนไม่ใช่คือไม่ใช่
เจนรบจะทนใจตัวเองไหวหรือ มาติดตามด้วย
ลุงจอมเก่งมาก รักจริงหวังแต่งมันต้องแบบนี้
ลุงจอมคนดี
ไถไปไถมาได้เข้ารูปลาแน่นอน ลุงจอม น้องปลาไม่น่าจะยอมแค่นั้นแน่ๆ
ไอเด็กหนุ่มนั่น คงโดนลุงโชว์ความเท่แย่งปืนแน่นอนเลย
เมื่อไหร่น้องปลาจะโดน สงสัยตอนหน้า
น้องปลาเจ็บตัวเเน่นอนงานนี้
ชอบมากเลยอ่าเรื่องนี้ดำเนินเรื่องน่าติดตามมากเลยครับ
โอ้ยยย รออุดหนุนรวมเล่มอยู่นะครับ เขียนได้ละเลียดดีจริงๆ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สุ่มเสี่ยงศีลธรรมมากที่สุดแล้วครับ อยากรู้ว่าจะลงเอยอย่างไร
ลาก่อนไอ้หนุ่ม จีบไม่ติดแล้วยังคิดสั้นอีก แตะหมูเข้าปากหมาเลยงี้
ละเอียดมาก ไปแบบนุ่มนวล
ชอบเลยแนวนี้ น้องปลาจะเสร็จ
ในตอนนี้เลยมั้ย
เนื้อเรื่องโคตรน่าติดตาม รอตอนต่อไปอยู่ครับ
ขอบคุณ
สาวน้อยเริ่มมีใจแล้วซิ แบบนี้จะติดใจรสรักหนุ่มใหญ่แน่เลย
เทวดาจะช่วยนางฟ้าจากซาตาน แล้วจัดการนางฟ้าแค่ถูไถเกล็ดปลาเนี่ยนะ
ลุ้นมากรุ่นลูกถูกใจ
นอกจากเพื่อน...กูรักลูกสาวมึงวะ งานนี้อาจต้องเพิ่มต่อท้ายด้วยว่า เพื่อน...ลูกสาวกูก็รักมึงวะ
ลุงจอมจะกินปลาแล้ว เขียนได้น่าติดตามมากครับ เนื้อหาแน่นสำนวนดีรอตอนต่อเลยครับ
เบาๆก้อมีลุ้นครับ
อ่านทีเซอรืแล้วลุงจอมช่างยอมเสียสละมาก แต่ทิ้งท้ายแบบนั้นไม่เอาทางเศร้านะ
มันเป็นความรู้สึกทีบอกใครไม่ได้!!!!.อยากที่จะบอกใครให้รู้....น้องปลา
ก็พอจะเดาโครงเรื่องออกนะครับ แต่รายละเอียดชวนให้ติดตามดีจริง ๆเด่วอ่สนจบจะมาเม้นต่อนะครับ
อ่านแล้วเสียวสุดๆเลยครับแต่งได้น่าติมตามครับ
ท่าทางลุงจอมจะเป็นฮีโร่ในใจน้องปลาซะแล้วหล่ะ พ่อกับแม่จะว่าไงนะ มีลูกเขยเป็นเพื่อนตัวเองเนี่ย
ว่าที่พ่อตา แม่ยาย จะว่ายังไงนะครับ
เอะอะชักปืน สงสัยวิญญาณแบงค์เข้าสิง รอวิญญาณพิมมี่เข้าปลาบ้าง อิอิ ขอบคุณครับ
ปล.จะมีลั่นได้แผลเรียกคะแนนเพิ่มไหมน้า
คุณเจนรบครับ ลูกสาวเพื่อนน่ะครับ คิดก่อนๆ
มิดด้ามแน่ๆ อิอิ
สถานการณืสร้างวีรบุรุษชัดๆ
เป็นนิยายเรื่องยาว ที่บางครั้งอ่านแล้วมีแนวโน้มที่จะเป็นเรื่องจริงในสังคม
ลุงจอมจะได้ลิ้มรสน้องปลาแสนสวยเมื่อไหร่กันเนี่ย ต้องตามลุ้นกันต่อ
เอาใจช่วยน้องปลา ไมให้โดนนายอั๋นทำร้าย เรียนอยู่แท้อนาคตจะดับเอานะนายอั๋น ขอบคุณครับ
บทพูด การดำเนินเนื้อเรื่อง ลื่นไหลสมจริง คล้ายละครทางช่องต่างๆ ยอดเยี่ยมมากครับ ไม่จำเป็นต้องปรุงด้วยรสเสียว ความเงี่ยนก็อ่านสนุกครับ
ผมคนนึงสนับสนุนให้แต่งมาทางบนดิน เด่วนี้นิยายบนดิน เห่ยครับบอกตามตรง และผมเชื่อมาตลอดว่า นักประพันธ์เรื่องเสียวเนี่ย ถ้ามาแต่งเรื่องบนดิน
จะทำได้ดีกว่าแน่ๆ เพราะจินตนาการทางอารมณ์เพื่อปรุงแต่งให้คนอ่านควยแข็งเนี่ยมันยากกว่าเรื่องลักษณะทั่วๆไปอยู่มาก
ต่างคนต่างมีความรู้สึกดีๆให้กัน แต่ติดที่อายุสินะ แต่เหมือนมีบทพิสูจน์มาแล้ว น่าจะสมหวัง
ถ้าน้องโดนของคนแก่แล้วจะติดใจ ถอนตัวไม่ได้เลย
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษชัดๆ งานนี้ได้ใจน้องปลาเต็มๆ แน่นอน
ขอบคุณมากๆๆครับ คติข้อแรกห้ามปลุกอารมย์หญิงแล้วไม่เอา 5555 ใจแตกแน่
รอน้องปลาโดนจัด
ลุงจอมได้คะแนนเพิ่มไปเกินร้อยแน่นอนเลย
น้องปลาเริมมีใจให้ลุงเจนรบแล้ว
กำลังสนุก
ลุงกับหลานใจตรงกันด้วยนะ
ลูกปลาน้อยเนื้อคงหวานมันส์เหมาะกับคนแก่อย่างลุงจอม
ธรรมดาก็ประทับใจกับเจนรบอยู่แล้วมาเจอแบบนี้หลงตายเลย
เรื่องนี้มีรายละเอียด มีเหตุมีผลดี
เป็นพระเอกแบบเต็มๆเลยครับลุงจอม สนุกน่าติดตามครับ
ได้อีกบรรยากาศนึงครับไม่ต้อง โจ่งแจ้งรุนแรงเน้นละมุนไปเรื่อยๆ ชอบธีมนี้เหมือนกันแต่ถ้ามีตอนพิเศษแบบจัดเต็มที่จะเด็ดเลยครับ
น่าสงสารเจนรบว่าจะแห้วเหมือนแม่น้องปลาอีกครั้ง เป็นคนดีก็ต้องอดทิ่มนะ
น้องปลาหญ้าอ่อน จะกินหญ้าอ่อนต้องมีลีลานิด
สนุกมากครับเล่าเรื่องค่อยๆไป ไม่ฉาบฉวยมากไป มีเหตุผลของตัวบทบุคคล
ตามต่อตอนที่ 2 คับ เอาใจช่วย นะครับ ลุง
ลุงเจนรบจะเจนรักไหมหนอ
lสมหวังสะทีนะลุง
ลุงจอมจะอดใจไหวเหรอ
ต่างคนต่างมีใจให้กันอยู่แล้ว แต่พยายามปกปิด มาเกิดเรื่องแบบนี้น่าจะทลายกำแพงที่ปิดกั้นอยู่ได้
ขอบคุณครับ...อยู่ในสถานะนี้ ลุงจอมคงเลี้ยงต้อยไปเรื่อยๆก่อน
หนุ่มอั๋นเข้ามาเป็นสะพานใจให้ลุงหลานนี่เอง
ตอนหน้าจะโดนแล้วหนูปลา
น้องปลาเสร็จลุงจอมแน่
ลูกปืนนะจะโดนลุงจอมนะ ชายผู้เสียสละ
ความรักกับความถูกต้องบ้างทีก็เลือกย้าก
ได้ความรู้ดีครับ
กินได้กินดี นะครับเด็กๆ
ลุงจอมจะหักห้ามใจไม่ได้แล้ว
ขอบคุณ Nato 87 ที่มีเรื่องสั้นแบบนี้มาให้อ่านตลอด
ลุงจอมจะช่วยน้องปลายังไงอีกฝ่ายมีปืนด้วย
ต้องจัดหนักให้ติดใจไปเลย
สาวน้อยแสนหวาน หวาบหวามใจดีครับ ชอบครับแนวนี้ ขอบคุณครับ.
อ่านแล้วอยากเจอแบบนี้บ้างจังครับ ชอบมากๆ
ในที่สุดความลับก็ถูกเปิดเผิย ::Thankyou::
ลุงเอาแน่ น้องปลาอย่าเผลอซะละ
ลุงจอมเป็นฮีโร่แบบนี้น้องปลาจะหนีไปไหนได้
ลุงจอม จะช่วยน้องปลายังไง น้องปลาเสร็จลุงแน่ๆ
ลุงจอมต้องกระโดดไปแย่งปื่นดอาใจสาวแน่ไ
พ่อกับแม่น้องปลาจะไม่รู้เลยหรือว่าเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
เด็กเป็นใจ
อ่านเพลินเลยครับสนุกดีน้องปลากับลุง
นุ่มนวล อบอุ่นครับ
ตอน3ดูน่ารักมาก
น้องปลามีใจให้แบบนี้รออะไรหละครับ จัดหนักน้องปลาให้ติดใจไปเลยครับ
รอดูผลงานลุงจอม
สนุกครับออกแนวโรแมนติกด้วยหัวใจละลายเสียแล้ว
จะห้ามใจไหวไหมคุณเจนรบ
ขอบคณครับ
ลุงจอมจะเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยปลาใช่ไหม (ผมดูละครมากเยอะ)
สาวงามหลงเสน่ฮีโร่เข้าให้แล้วสิ
บทนำหวานซะ ครับ จะรอดหรือครับน้องปลา
อย่าให้เสียเชิงวัยเก๋า
รอติดตามตอนต่อไป สนุกมากครับ
มีเรื่องราวให้ได้กลายเป็น ฮีโร่ อีก หนูปลาคงได้ปลื้มเข้าไปอีก
อบอุ่น ละมุน ทุกการถ่ายทอด ทุกการแสดงออกยิ้มตามแบบไม่รู้ตัวเลย ได้อารมณ์ความละมุนไปอีกแบบ
ลุงจอมสุภาพบุรุษแสนหวาน น้องปลาใจละลายแล้ว
มุขหนังฝรั่งเลยครับ ปืนไม่ได้ปลดเซฟ วิ่งเข้าไปแย่งปืนแบบหล่อๆ
ตอนหน้าลุงจอมจะโชว์สกิวพระเอก อิอิ
น้องปลาน่าจะไม่น่ารอด
ติดตามเลยค่ะ อารมณ์แหวกแนว แปลกดี อยากให้แบบมีทั้งแฟนลูกโดนกิน ทั้งเสี่ยที่มาจีบแม่ จับลูกสาวผิดตัวไปแทน อะไรแบบนั้น แฟนตาซีเยอะๆเลย
ทนายเจนเป็นคนดีจริงๆ ทำให้น้องปลาเชื่อใจ
แค่ถูไถ ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: มันจะไม่แค่นั้นสิคุณทนาย ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
ปลาไม่น่ารอดแน่งานนี้
::Hmmm:: มีไรต่อหว่า
ลุงก็ยอมๆหลานไปก็แล้วกัน เดี๋ยวก้มันส์เอง
ลุงจอมเริ่มติดใจน้องปลาแล้ว
ชอบครับ ไม่จำเป็นต้องมีเรื่องเซ็กส์มากก็ได้ แค่เนื้อเรื่องน่าติดตาม ก็สนุกมากแล้ว
วางตัวเป็นผู้ใหญ่อบอุ่น ให้ความช่วยเหลือและคุ้มครองหลานได้ ทำให้หนุ่มหมดท่าเลย
รออ่านลุงจอมเปิดซิงครับ ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
ตอนหน้าได้เสียวแล้วซินะ
ชอบแนวเนื้อเรื่องมากเลยครับ เอาใจช่วยลุงจอม
สรุปก็ได้ทั้งแม่ทั้งลูกเลยครับลุงจอม
รอลุ้นตอนที่3
เอาแสดงความเป็นพระเอกเลยทนาย
จะอดใจใหวรึป่าว
น้องปลามีใจให้ก็โดนสิแบบนี้
ขอบคุณครับ โรแมนติกดีครับ
มันดูซอฟๆ ละมุนละไม
พยายามกลั้นใจทั้งคู่ เดี๋ยวพอหลุดก็เตลิดเต็มที่
::YehYeh::
ไอ้หนุ่มนั้นก็คิดสั้นไป แต่วัยรุ่นอ่ะนะ
ลุงจอมช่วยน้องปลาด้วยครับ ช่วยอย่าหยุดครับ
ลุงจอมจะได้กินปลาแล้วอิอิ
น้องปลางานดีมาก เอาใจช่วยคับ
ใครเคยกินของเด็กแล้วจะห่างของเก่าไม่ลงเลย
ติดตามลุงจอมจะพิชิตใจยังไง
ลุงจอมมหลงรักเด็กซะแล้ว
โคแก่หลงรักหญ้าอ่อน
รวยขนาดนั้นหญิงไม่สนก็หาใหม่สิรวยขนาดนั้นหาได้สบาย
น้องปลามีใจให้ลุงจอมเห็นๆเลย
แนวนี้ไม่ค่อยได้อ่าน เนื้อเรื่องน่าสนใจดีครับ
ติดตามตอนต่อไป
ทนใจตัวเองไหวหรือ
กรุ่นกลิ่นเนื้อนางโนมเนียนนักหนา
น้องปลาเสร็จลุงจอมแน่
ลุงจอมจะโดนยิงแทนไหมนะ
อ่านตัวอย่าง หนูปลาจ๋า ไม่รอด
อ้าวชิบหาย สาวไม่เอา พาลนิหวา.
อยากให้ลุงเจนรบจัดหลานปลาบ้าง
น่าติดตามกับบทประพันธ์ท่านนาโต้จริงๆ สำนวน การผูกเรื่อง ไหลรื่น สนุกครับ
จัดหนักน้องปลาให้ติดใจไปเลย
ขอบคุณครับ
ฉากปักธงมาแล้ว
จะรอดไม๊หลานปลา
หมูเข้าปากหมา
คุณลุงเจนรบ ช่วยน้องปลาด้วย น้องปลาโดนไอ้งี่เง่าจับตัววววว
สนุกมาก พอร์ตเรื่องดีมากครับ
ติดตามครับ
อยากมีลูกสาวเพื่อนแบบนี้บ้าง
อิจฉาลุง ได้กินเด็ก ::DookDig::
น้องปลาก็น่าฟัดซะด้วย🤣
รวบหัวรวบหางเลยครับ55
เสร็จเเน่
ขอบคุณมากครับ ::Glad:: ::Glad::
คุณลงขาาา