🧡 XONLY 🧡

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ ตอนนี้มีฉากเสียวเล็กน้อย ผมไม่ปิดข้อความซ่อน ตอนนี้เน้นเนื้อเรื่อง พร้อมกับปมใหม่ ๆ ที่อยากให้คุณได้ติดตามว่ามนุษย์ลุงจะพลิ้วได้อีกนานเท่าไร อย่างที่บอกครับ จะพยายามมาปั่นเพิ่มให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละตอน ถ้าอาทิตย์ไหนไม่มาก็อย่าว่ากันครับ งานยุ่งมากช่วงนี้

..............................................................................................


ร่างอวบเขย่าภารโรงเฒ่าในสภาพเปลือยเปล่าที่นอนแน่นิ่งด้วยความตื่นตระหนก พิมพาภรณ์กลัวว่าผัววัยชราของเธอจะไหลตายไปเสียก่อน แต่พอเขย่าได้สักพัก ไอ้มนุษย์ลุงจอมเจ้าเล่ห์ก็หลุดหัวเราะออกมา

(https://www1.wi.to/2017/09/09/3a95fda1972e4cd0c85c45916b4d927a.jpg)

"ไอ้ลุงบ้า!!!" พิมพาภรณ์ตบที่ไหล่ขวาของชุมพลเข้าไปเต็มแรง "อายุปูนนี้ยังเล่นอะไรเหมือนเด็ก ๆ อีก!!"

"แหมมม....ลุงแค่อยากหยอกเมียเด็กสุดที่รักของลุงเล่นเท่านั้นแหละจ้า" ชุมพลลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี แต่หนูพิมมี่ยังอารมณ์บูดเพราะไม่สนุกด้วย "โอ๋ ๆ ลุงขอโทษนะจ๊ะคนดีของลุง"

ภารโรงเฒ่าคว้าหนูพิมมี่ที่กำลังหันหลังให้มัน ชายสูงวัยโอบกอดเด็กสาวก่อนระดมจูบที่หัวไหล่เปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยไฟเสน่หาที่ไม่มีวันมอดดำ ส่วนหนูพิมมี่ก็ยิ้มที่มุมปาก แต่ด้วยจริตมารยา ทำให้เธอยังงอนผัววัยชราของเธออยู่

"ที่หลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะคะลุง หนูใจคอไม่ดี" พิมมี่เอ่ยปากขึ้นมา แต่สีหน้าของเด็กสาวยังแสดงความกังวลบางอย่าง

"จ๊ะ...ลุงขอโทษ" ชุมพลหอมไหล่ที่เปลือยเปล่าของน้องพิมมี่เข้าไปเต็มรัก

"ลุงคะ จริงจังหน่อยซิ" พิมมี่ขมวดคิ้ว ท่าทีของเด็กสาวแสดงถึงความวิตกกังวลบางอย่าง ชุมพลปล่อยให้น้องพิมมี่ในสภาพเปลือยเปล่าลุกขึ้นยืนเพื่อหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าขึ้นมาพันรอบกาย สายตาของมันเฝ้าดูบั้นท้ายงามงอนเปลือยเปล่าที่พึ่งโดนมันสำรวจอย่างละเอียดมาเมื่อคืน

"หนูเครียดเรื่องอะไรเหรอจ๊ะพิมมี่จ๋า" ชุมพลเอ่ยปากถามเสียงหวาน  มันหยิบผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายส่วนล่างที่เปลือยเปล่า ขณะเฝ้ามองเมียเด็กของมัน
"เรื่องไอ้บิ๊กนะคะลุง" พิมมี่ตอบ "ถ้ามันออกมาได้ หนูตายแน่ ๆ เลย"

"พิมมี่...." ชุมพลเห็นนัยน์ตาที่แสดงถึงความกังวลของเด็กสาวก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ถึงมันจะเจ้าชู้สักแค่ไหน แต่เมียทุกคน มันก็รักเหมือน ๆ กัน โดยเฉพาะหนูพิมมี่ ที่อาจไม่ได้น่ารักหรือเป็นสาวบริสุทธิ์เหมือนเฟิร์นหรือโดนัท แต่เรื่องนิสัยส่วนตัวและเรื่องบนเตียงนี่จัดว่าเด็ดมากเลยทีเดียว

"หนูไม่น่าดึงลุงมาเกี่ยวเลย" พิมมี่เอ่ยปากขณะทิ้งตัวลงนั่งตรงปลายเตียง "นี่ถ้ามันประกันตัวออกมา หนูคงอยู่ไม่ได้ แต่จะให้หนีไปไหนได้ล่ะ นี่ถ้าหนูบอกพ่อกับแม่ หนูคงโดนด่าเละแน่ ๆ"

"ลุงคิดว่าถ้ามันไม่มีทางเลือกจริง ๆ หนูน่าจะบอกพ่อกับแม่นะจ๊ะพิม" ชุมพลลุงขึ้นจากเตียงและแสดงความเห็นบ้าง

"ลุงไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าหนูบอก หนูตายแน่ ๆ ถ้ารู้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหนูหมดเงินกับผู้ชาย พ่อแม่หนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนถ้ารู้ว่ามีลูกเลว ๆ อย่างหนู" พิมมี่ร่ายยาว "แต่ไอ้บิ๊กมันก็ชั่ว บ้านมันรวยซะเปล่าแต่กลับทำตัวเหมือนปลิง มันไถเงินหนูไปเลี้ยงเพื่อนของมัน พอหนูด่ามันก็พูดว่าแฟนกันก็ต้องช่วยกัน พอหนูโวยวายมาก ๆ เข้ามันก็ใช้กำลัง"

หนูพิมมี่เริ่มสะอื้นเพราะความทุกข์ในใจ เธอไม่เคยมีความสุขเลยเวลาอยู่กับไอ้บิ๊ก ภารโรงเฒ่านิ่งเงียบเมื่อเห็นน้องพิมมี่ปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่

"หนูถึงบอกไง ลุงอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ ชีวิตหนูไม่เหลือใครแล้ว" พิมมี่ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร จนทำเอาภารโรงเฒ่าทนไม่ไหวต้องโน้มตัวไปกอด คว้าศีรษะของเด็กสาวมาแนบอกที่เปลือยเปล่าของมัน

"ลุงขอโทษนะจ๊ะ ลุงไม่ได้ตั้งใจ" ชุมพลลูบไล้เรือนผมของเด็กสาวอย่างเอ็นดู ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาวเพื่อปลอมใจ พิมมี่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด จนในที่สุดลุงพลเลยใช้ลีลารักชั้นครูเพื่อช่วยคลายความเศร้าให้ดับพิมพาภรณ์ สาวน้อยวัย 21 ปี

ชุมพลจับน้องพิมมี่นอนคว้ำ มือของมันแหวกแก้มก้นของเด็กสาวออกจนเผยให้เห็นรูประตูหลัง แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมาย ท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วที่นิ่งสงบเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง มันทำการสอดใส่ดุ้นเนื้อเข้าไปในถ้ำสาวของน้องพิม

สาวน้อยหลับตาพริ้ม ครางเสียงหวานด้วยความรมณ์สุดหวาบหวิว ภารโรงเฒ่าไม่ได้เน้นกระเด้าด้วยจังหวะที่รวดเร็ว แต่มันเน้นความหนักแน่นก่อนทิ้งตัวลงทับร่างของพิมมี่ มันระดมจูบและซุกไซ้ซอกคอและติ่งหูของเด็กสาวด้วยความรักจนเสียงสะอื้นเมื่อครูกลายเป็นเสียงครวญคราง จนในที่สุดมันก็ฉีดน้ำรักเข้าไปในถ้ำสาวน้อยเข้าไปเต็มรัก

ชายชราและสาวน้อยนอนกอดก่ายบนเตียงสีขาวที่เปื้อนรอยด่างจากสารคัดหลั่งของทั้งคู่ ชุมพลและพิมมี่หยอกเย้ากันอย่างกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันก่อนเดินจูงมือกันไปอาบน้ำ ชุมพลสังเกตเห็นเด็กสาวเดินขาถ่างเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนมันจัดหนักทั้งประตูหน้าบ้านและหลังบ้านก็อดสงสารไม่ได้ แต่สำหรับน้องพิมมี่แล้ว นี่คือความเจ็บปวดที่ซาบซ่านและสยิวที่สุดในชีวิต

ทั้งคู่ช่วยกันทำความสะอาดร่างกายให้กันและกันอย่างไม่รังเกียจ เสียงหัวเราคิกคักดังก้องในห้องน้ำจากการหยอกเย้าของชายชราและสาวน้อย หลังจากชำระร่างกายเสร็จแล้ว ทั้งคู่แต่งตัวและตกลงพากันไปหาข้าวเช้าทานกัน

.......................................................................

"เมื่อคืนยัยนาถกลับมาตีสามค่ะ" เสียงรูมเมทของนาถรดาดังก้องในหัวของอุ๊ หทัยรัตน์ สาวน้อยวัย 19 ปี จากราชบุรี ที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของเฟิร์นและโดนัท ก่อนหน้านั้นยัยอุ๊จอมจุ้นสั่งให้น้องนาถคนสวยเฝ้าติดตามพฤติกรรมของเฟิร์นและโดนัท เพราะสงสัยว่าทั้งคู่อาจเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน ยังไม่รวมถึงพฤติกรรมชู้สาวของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล ที่เจ้าตัวอดสงสัยไม่ได้ว่าโดนัทกำลังกิ๊กกับชายชราวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล

(https://www1.wi.to/2017/09/09/c1f184e4d654743578facab75e1dc6eb.jpg)

"น้องนาถจับตาดูทั้งคู่ให้ดีนะคะ พี่คิดว่าทั้งสองคนมีพฤติกรรมแปลก ๆ" ยัยอุ๊สั่งกำชับนาถรดาอีกครั้งก่อนแยกย้ายกันกลับห้อง

"หนูว่าพี่อุ๊คิดมากไปป่ะคะ" นาถแสดงสีหน้าไม่พอใจเท่าไรนัก

"พี่ไม่ได้คิดมาก แต่พี่สงสัยนะนาถ" ยัยอุ๊คนเดิมเพิ่มเติมคือความสงสัยไม่ยอมเลิกรา "พี่เห็นกับตาเลยนะ ลุงพลไปเซ็นทรัลลาดพร้าวกับโดนัท"

"เค้าเป็นญาติกันหรือเปล่า? พี่ก็คิดมากไป" นาถตอบ "หรือบางทีพี่โดนัทอาจบังเอิญไปเจอลุงพลเข้า พี่ก็คิดไปไกลเกินไป"

"ไม่รู้ละ ยังไงนาถก็ต้องช่วยเป็นหูเป็นตาให้พี่ด้วย" ยัยอุ๊ยืนยันคำเดิม แต่ดูทรงแล้วนาถไม่ค่อยพอใจเท่าไรนักกับคำขอร้องของรุ่นพี่

ยัยอุ๊ไม่มีวันรู้หรอกว่า นาถนะรู้ความลับของเฟิร์นและโดนัทมาได้สักระยะแล้ว แต่เธอถือว่านั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งคู่ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ของโดนัทกับลุงพลนั้น เธอไม่ขอตัดสิน เพราะไม่ว่ามองมุมไหนก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงแม้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ลุงพลจะขโมยจูบแรกในชีวิตเธอไป แต่นั่นมันเป็นอุบัติเหตุที่เธอพอเข้าใจได้ และเธอไม่คิดว่าคนอายุเท่าลุงพลจะเป็นคนเจ้าชู้กะล่อนกับเด็กสาวในวิทยาลัยแน่นอน อย่างมากก็คงทำได้แค่คิด แต่ไม่ได้ทำ ตามคำกล่าวหาของยัยอุ๊ รุ่นพี่จอมจุ้นคนนี้แน่นอน

...................................................

วันนี้เป็นวันอาทิตย์เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ยัยอุ๊ที่ตื่นเช้าโทรไปถามรูมเมทของนาถเพื่อชักชวนไปหาอะไรทาน ตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะชวนพวกเฟิร์นกับโดนัทด้วย แต่รูมเมทของนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถกลับมาที่ห้องก็เกือบตีสาม แถมวันนี้ก็นอนไข้ขึ้น จนทำให้ยัยอุ๊อดเป็นห่วงไม่ได้ เลยตัดสินใจเดินลงไปหารุ่นน้องเพื่อถามสภาพอาการ

พอเดินลงมาถึงห้อง รูมเมทของนาถก็เปิดประตูและพนมมือไหว้รุ่นพี่ตามมารยาท ยัยอุ๊ก็พนมมือตอบ ก่อนเดินเข้าไปดูอาการของนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ขึ้นสูง ร่างบางเอื้อมมือสัมผัสที่หน้าผากของรุ่นน้องด้วยความเป็นห่วง

"ตายจริง! ทำไมตัวร้อนแบบนี้นาถ!" ยัยอุ๊ตกใจมาก เพราะเมื่อวานนาถรดายังดูสดใสร่าเริง ไม่ได้มีท่าทีจะล้มป่วยง่าย ๆ เลย
นาถรดาไมได้ตอบอะไร เด็กสาวนอนหลับตาปรือเพราะพิษไข้ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเมื่อคืนเธอถูกเฟิร์นและโดนัทจับปล้ำและพรากความสาวไป หลังจากที่ช่วยกันซักผ้าปูที่นอน โดนัทก็จับนาถที่ตัวเล็กกว่าขึงพืดกับเตียง โดยมีเฟิร์นเป็นคู่หูบัดดี้สุดหื่น

ภาพประสบการณ์สุดสยิวยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของนาถรดา แม้วันนี้เธอจะนอนซมเพราะพิษไข้ แต่เธอยังอดยิ้มให้กับประสบการณ์เสียสาวสุดร้อนแรงจากคู่หูคู่เลสเบี้ยนสุดร้อนแรงอย่างโดนัทกับเฟิร์นไม่ได้

"พี่เฟิร์นจะทำอะไรนาถ?" นาถพยายามดิ้นจากอ้อมกอดของโดนัท แต่ความพยายามนั้นช่างสูญเปล่า นัยน์ตาของสาวน้อยจากหาดใหญ่เบิกโพลงเมื่อพบว่าเฟิร์นกำลังหยิบขวดโรลออนทารักแท้จากโต๊ะแป้ง

(https://www1.wi.to/2017/09/09/66b16a8f28923de4b4e6835458e829cb.jpg)

"พี่คุยกับโดนัทแล้ว พี่อยากมอบประสบการณ์ที่โดนัทจะไม่มีวันลืม" เฟิร์นทำหน้าเจ้าเล่ห์ มือของเธอกำขวดโรลออนแน่น

โดนัทยิ้มอย่างมีเลศนัยน์เพราะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอรั้งตัวน้องรหัสสาวแน่นขึ้น จนเฟิร์นสามารถถอดกางเกงขาสั้นและกางเกงในของรุ่นน้อง จนเผยให้เห็นโยนีน้อย ๆ น่ารัก เฟิร์นยิ้มก่อนค่อยสอดใส่ขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดที่พึ่งถูกนิ้วทะลวงมาเมื่อไม่นาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/eeaceb22c79a89690ac178f06db6c26a.jpg)

"โอ้ยยยย....เจ็บบบบบ!!!!!" นาถรดาร้องด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด เมื่อเฟิร์นกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ หยาดน้ำตาไหลออกมาจากนัยน์ตาของเธอ จนโดนัทต้องช่วยปลอบประโลมด้วยริมฝีปากที่อ่อนโยน

ตัดมาที่ปัจจุบัน ยัยอุ๊แสดงท่าทีเป็นหวงรุ่นน้องมาก พลางถามอาการนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ เธอรู้จากปากของรูมเมทนาถรดาว่าเมื่อคืนไปติวหนังสือห้องเฟิร์นและโดนัท กลับมาก็เกือบตีสามแล้วทิ้งตัวลงนอนหลับเป็นตาย ด้วยความสงสัยในตัวของสองคู่หูอย่างเฟิร์นและโดนัท ทำให้ยัยอุ๊ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไปถามทั้งคู่ตรง ๆ ว่าเมื่อคืนไปทำอะไรน้องมัน ถึงได้กลับมานอนไข้ขึ้นที่ห้อง ก่อนแวะไปซื้อข้าวต้มและยาให้นาถรดาทาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/45eeb65443c0c2a22b549b2c6d2e2054.jpg)

ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นยัยอุ๊จอมจุ้น แต่เรื่องความรักความหวังดีต่อรุ่นน้องถือนี่จัดได้ว่าเป็นเรื่องที่ดีของยัยอุ๊ สาวน้อยจอมเมาท์จากจังหวัดราชบุรีเดินตรงไปยังห้อง 505 ของโดนัทและเฟิร์น ยัยอุ๊นิ่งรวบรวมสติก่อนเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป

"อ่าว.....มีอะไรเหรอยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากทักขณะกำลังช่วยเฟิร์นเก็บผ้าปูเตียงที่ตากแห้งเรียบร้อยแล้ว

"เมื่อคืนชั้นได้ข่าวว่าน้องนาถมาที่ห้องพวกแกเพื่อติวหนังสือ แต่รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนานกลับตีสาม แถมตอนนี้นาถก็นอนซมไข้ขึ้นสูง ชั้นถามพวกแกจริง ๆ เหอะว่ะ พวกแกทำอะไรน้องมันวะโดนัท เฟิร์น?"

โดนัทเหลือบมอบเฟิร์นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี นี่ยัยอุ๊ลงทุนถึงขนาดตามมาเค้นหาความจริงถึงห้องเลยเหรอเนี่ย!!

........................................................................................................

ณ สถานีตำรวจพหลโยธิน เจ้าเหน่งและเจ้าสองเพื่อนรักของเจ้าบิ๊กหอบของกินและเครื่องดื่มมาฝากเพื่อนรักที่โดนขังมาได้สักระยะ พอเห็นหน้าเพื่อนรักทั้งสอง ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับหลังน้ำตาด้วยความตื้นตันใจ

"ขอบใจว่ะ ไอ้เหน่ง ไอ้สอง ที่ยังไม่ลืมเพื่อนเหี้ย ๆ อย่างกู" ไอ้บิ๊กในสภาพที่โทรมสุด ๆ หลั่งน้ำตาลูกผู้ชายออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร

"ยังไงพวกเราก็เพื่อนกันว่ะ" เหน่งและสองพูดเป็นเสียงเดียวกัน ไอ้บิ๊กยิ้มรับ พลางแกะถุงของกิน มันเป็นข้าวผัดกระเพราไข่เจียวของโปรดของมัน เจ้าบิ๊กทานข้าวกล่องอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนดื่มชาเย็นทิ้งทวนมื้อที่แสนวิเศษนี้

"พวกมึงได้ข่าวพิมไหม?" ไอ้บิ๊กถาม "กูเป็นห่วงพิมว่ะ กูเองก็เหี้ยเกิน ทำกับพิมแบบนั้น กูตั้งใจว่าถ้าได้ออกไป กูจะบอกพ่อกับแม่เรื่องพิม กูว่ากูจะขอพิมแต่งงานหลังเรียนจบ"

"เออ ดีแล้วเว้ยเพื่อน" เจ้าเหน่งเพื่อนรักตบมือที่เกาะลูกกรงเพื่อนรักเพื่อให้กำลังใจ "แต่พวกกูไม่ได้ข่าวพิมเลยว่ะ เหมือนเจ้าตัวพยายามหลบหน้าพวกกูเวลาอยู่ในมหาวิทยาลัย"

"กูว่าคงต้องให้เวลาพิมอีกสักระยะว่ะ" ไอ้สองออกความเห็นบ้าง "ผู้หญิงก็แบบนี้แหละเพื่อน ไว้ถ้ามึงได้ออกมา มึงรีบไปง้อพิมเลยนะ เชื่อกูเหอะ ง้อบ่อย ๆ เข้าผู้หญิงก็ใจอ่อนเอง ยิ่งมึงคิดจริงจังแบบนี้ บ้านมึงก็รวย กูว่าเดี๋ยวพิมก็ใจอ่อนเอง"

"ขอบใจเว้ยเพื่อน ขอบใจ" บิ๊กยิ้ม "กูแม่งทำเหี้ยกับพิมมาเยอะ ถ้ากูได้ออกไป กูจะทำแต่สิ่งดี ๆ ให้พิมบ้าง พิมเจอแต่เรื่องเหี้ย ๆ จากคนอย่างกูมาพอแล้ว"

สามหนุ่มปลอบใจกันตามภาษาลูกผู้ชาย พลางพูดคุยเรื่องจิปาถะทั่วไป จนในที่สุดหมอพลอยก็ปรากฏตัวด้วยชุดเสื้อเชิ้ตคอเต่าสีขาวแขนกุด กางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าส้นสูงสีดำและกระเป๋าแบรนด์เนมสีขาว ภาพของหมอพลอยทำเอาเจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งถึงกับมองตาค้างเพราะความสวยระดับพรีเมี่ยม

"สวัสดีจ๊ะหนุ่ม ๆ คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ" หมอพลอยเอ่ยปากทักทาย ทั้งสามหนุ่มต่างพนมมือไหว้หมอพลอย

"พวกเรามาเยี่ยมเจ้าบิ๊กนะครับ" เหน่งตอบด้วยสีหน้าที่ดูตื่นเต้น เพราะไม่เคยเจอผู้หญิงที่สวยและสง่างามแบบหมอพลอยมาก่อน

"แหม ดีใจจัง ที่น้องชายตัวแสบของพี่มีเพื่อนคิดถึงแวะเวียนมาหาด้วย" หมอพลอยยิ้ม พลางเหลือบตามองเจ้าบิ๊กอย่างเอาเรื่อง "เดี๋ยวพี่หมอขอคุยเรื่องส่วนตัวกับน้องชายตัวแสบก่อนนะจ๊ะหนุ่ม ๆ"

(https://www1.wi.to/2017/09/09/9ac0b3453526d83998aa07dcd6bebeb9.jpg)

"ครับ ๆ" เจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งพยักหน้าก่อนรีบเดินอออกไป ตอนนี้ในหัวพวกมันคิดแต่เรื่องสัปดนเกี่ยวกับหมอพลอยเต็มไปหมด มีเหรอที่หมอพลอยจะไม่รู้

"มีอะไรคืบหน้าไหมครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กเอ่ยปากถามขณะกำลังยืนเกาะลูกกรง "ผมจะได้ออกไปจากที่นี่เมื่อไร?"

"เพื่อนพี่ที่เป็นทนายบอกว่าไม่เกินสองอาทิตย์" หมอพลอยตอบ "เพื่อนพี่พอรู้จักกับคนใหญ่คนโตในกรมตำรวจที่พอช่วยบิ๊กได้ แต่บิ๊กต้องสัญญากับพี่นะว่าถ้าออกมาบิ๊กจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดี ตั้งใจเรียนให้จบ เป็นคนดีของสังคม อะไรที่เคยเหลวไหลเละเทะก็ให้ทิ้งไป เริ่มต้นใหม่นะคะ ไม่ใช่เพื่อพี่ แต่เพื่อตัวบิ๊กเอง"

พอได้ยินคำเทศนาของพี่พลอย ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับน้ำตาซึม เด็กหนุ่มเลือดร้อนพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด

"ผมจะจำไว้จนวันตายเลยครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กตอบด้วยน้ำเสียงสะอื้น "พี่พลอยครับผมมีเรื่องอยากจะบอกพี่"

"ว่ามาซิบิ๊ก" พลอยตอบ

"คือพี่รู้จักพิมมี่ใช่ไหม? แฟนผมน่ะ" บิ๊กตอบ "ที่ผมเคยพาเธอมาที่บ้านในงานวันเกิดผมเมื่อสองสามเดือนก่อน ผมทำผิดกับเธอไว้มาก ผมเอาเงินเธอไปจ่ายหนี้พนันบอลหมดไปเกือบ 30,000 บาท"

"อะไรนะ!!!" พลอยถึงกับตกใจกับยอดจำนวนตัวเลขที่เจ้าบิ๊กเป็นหนี้น้องพิมมี่คนรักของมัน

"ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยนะครับว่า ผมอยากรบกวนพวกท่านอีกเรื่อง จ่ายเงินที่ผมติดน้องพิมให้หน่อยได้ไหม ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้น้องพิมจะมีเงินไปจ่ายค่าเทอมหรือยัง ผมตั้งใจว่าถ้าได้ออกจากคุก ผมจะขอพ่อกับแม่ให้ไปสู่ขอพิม"

"เดี๋ยว ๆ ๆ ทีละประเด็นบิ๊ก!" หมอพลอยเริ่มขึ้นเสียง เพราะเธอชักทนสันดานแย่ ๆ ของญาติคนน้องไม่ได้ "ทำไมบิ๊กเป็นคนแบบนี้คะ บิ๊กทำตัวเสื่อมเสียชื่อเสียงแก่วงศ์ตระกูลของเรามากเลยรู้ไหม ไปเอานิสัยต่ำตมแบบนี้มาได้ยังไงกัน?"

"ผมขอโทษครับพี่" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด "พี่จะด่าผมว่าเหี้ยก็ได้ แต่ผมอยากให้พี่ช่วยผมเรื่องพิม"

"พี่จะพูดให้...เด็กบ้าเอ้ย" หมอพลอยตอบอย่างไม่สบอารมณ์ "แต่พี่เองก็มีปัญหาเหมือนกัน เมื่อวานพี่โดนฉกกระเป๋า โชคดีที่พี่กรมาช่วยไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงแย่"

"จริงเหรอครับพี่?" เจ้าบิ๊กถามด้วยท่าทีตกใจ "แล้วพี่ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?"

"ไม่ได้เป็นอะไรหรอก" พลอยตอบ "แต่วันจันทร์พี่ต้องไปแจ้งเรื่องเอกสารหายหลายรายการ ดีนะที่พี่ทำเรื่องอาญัติบัตรไว้ทัน ไหนจะกุญแจรถ กุญแจบ้าน คีย์การ์ดคอนโด คนสมัยนี้มันแย่จริง ๆ"

หมอพลอยขมวดคิ้วด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ถึงแม้อารมณ์ไม่ดี แต่หมอพลอยก็ยังดูสวยดูสง่างามไม่เปลี่ยนแปลง จนเพื่อน ๆ เจ้าบิ๊กหลายคนพยายามตีสนิทกับมันเพราะหวังผลกับหมอพลอย ถึงรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

"เอาเป็นว่าพี่จะบอกพ่อกับแม่บิ๊กให้นะ" พลอยสรุป "ส่วนเรื่องพิมมี่ พี่ว่าเอาไว้ก่อนดีกว่า ขืนพูดตอนนี้ พ่อกับแม่บิ๊กระเบิดลงแน่"

"ขอบคุณอีกครั้งครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติคนพี่อีกครั้ง "ผมจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้ของพี่เลย ผมจะจดจำให้ขึ้นใจเลยครับกับบุญคุณครั้งนี้ของพี่"

.............................................................................

หลังจากเสร็จธุระ หมอพลอยก็ขับรถ Toyota Prius สีขาวด้วยกุญแจสำรองที่เก็บไว้ออกจากโรงพักย่านพหลโยธิน วันนี้รถติดพอสมควร หมอพลอยเลยเปิดเพลงจากคลื่นวิทยุฟังเพื่อแก้เซ็ง

'จริงหรือหลอกทำไมไม่บอกกัน ที่รัก ที่หยอก ที่เคยให้ต่อกัน ความเฉยชาที่เธอให้มา เริ่มจะกดดัน ให้ฉันน้อยใจ'



บทเพลงดังของอดีตร็อคเกอร์หนุ่มที่เคยดังเมื่อราวสิบกว่าปีก่อนดังขึ้น หมอพลอยร้องคลอตามอย่างคล่องแคล้ว พลางนึกถึงเรื่องเมื่อวันวานตอนที่พี่กรเอากีต้าร์มาเล่นให้เธอฟัง

หญิงสาวนึกถึงภาพเหตุการณ์สุดโรแมนติกเมื่อคืนวาน เธอเกือบตกเป็นของพี่กรไปแล้ว โชคดีที่พี่กรยังเป็นสุภาพบุรุษพอ ที่จะรอคอยในวันที่เธอพร้อม อันที่จริงเธอเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรพี่กร แต่เพราะวีรกรรมเมื่อวาน ทำให้เธอได้คิดใหม่ว่าบางทีความรักอย่างเดียวอาจไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่ทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกัน แต่เป็นความเสียสละและความจริงใจ

เธอบอกกับพี่กรว่าเธอยอมรับรักพี่กร แต่อยากจะขอให้เคลียร์เรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานให้เสร็จเสียก่อน เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมค่อยมาว่ากัน อันที่จริงแล้วครอบครัวของพี่กรก็ไม่ได้ยากจนอะไร จัดว่าเป็นครอบครัวมีฐานะในระดับหนึ่ง อาจไม่ได้มีชื่อเสียงและมั่งคั่งอย่างตระกูลของพลอย แต่หากพลอยตกลงปลงใจกับพี่กร ชีวิตเธอก็คงไม่ลำบากอะไร เพราะพี่กรก็เป็นคนขยัน และที่บ้านก็มีธุรกิจส่วนตัวอยู่บ้าง

หมอพลอยขับรถไปเรื่อย ๆ จนเริ่มรู้สึกหิว เลยตัดสินใจแวะที่ห้างเอสพลานาด แถวรัชดา เพื่อหาอะไรทานเล่นและเดินเล่นตากแอร์เพื่อคลายร้อน หลังจากที่เธอจอดรถ หญิงสาวเดินเข้าไปในห้าง เสียงจอแจของผู้คนที่แวะมาจับจ่ายซื้อของดังเข้ามาในโสตสัมผัสของหญิงสาว

"ลุงพลขา หนูอยากกินยาโยอิ" เสียงเด็กสาวที่คุ้นหูหมอพลอยดังแว่ว ๆ ร่างสูงหันควับไปที่ต้นเสียง พลอยพรรณถึงกับขมวดคิ้วเพราะนั่นมันเป็นเสียงของพิมพาภรณ์แฟนเจ้าบิ๊กและภารโรงเฒ่าชุมพลที่วิทยาลัยของเธอนั่นเอง

"ผมอาจจะเลว อาจจะเหี้ยบ้างอะไรบ้าง แต่ผมไม่มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนไอ้ลุงคนนั้น มันสร้างภาพตัวเองเป็นคนแก่ใจดีรักสัตว์ พี่พลอยต้องระวังนะครับ อย่าไว้ใจไอ้ลุงคนนั้นนะครับพี่พลอย ผมว่าไอ้ลุงคนนั้นมันไม่ธรรมดา"

คำเตือนของเจ้าบิ๊กดังก้องในหัวของหมอพลอย เอาแล้วไง หรือว่าคดีจะพลิก!!

เอาล่ะสิ ลุงชุมพลสงสัยจะต้องปิดปากหมอพลอยเสียแล้วครับ




คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

หมอพลอยน่าจะเด็ดจัดเลยลุงชุมพล

เจอทีเด็ดลุงพลเข้าให้สะแล้ว

หมอพลอยกับลุงพลน่าจะสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย

หมอพลอย จะทำอย่างไร แต่ขอปิดปากก่อนซักดอก

แหม แบบนี้ต้องมีอะไรเด็ดๆ แน่เลย
เชียร์ลุงชุมพลสุดตัวครับ

ตายๆ..ยังไม่ได้เก็บหมอพลอยเลย..
แถมกำลังจะโดนเผยธาตุแท้เสียแล่วน่ะซิ..

ตอนหน้าหมอพลอยเสร็จไอ้แก่แน่เลยครับ

ในที่สุด หลังจากรอคู่ลุงพล หมอพลอยมานาน  ::DookDig::

ลุงพลมาแล้ววววว หายไปนานมากเลยครับไรท์ 

น้องนาท ไปซะแล้ว ลุ้นหมอพลอย

ดูทรงแล้ว หมอพลอยน่สจะถึงคิวแล้วนะ ลุ้นๆ ขอบคุณครับ

งานจะเข้าแล้วท่านผู้เฒ่า ยังไม่รู้ตัวอีก

รอหมอพลอยอย่างใจจดใจจ่อ

ไม่นะ อย่าทำกับลุงพลอย่างนี้แผนการณ์หลอกสาวๆกำลังไปได้สวยหมอพลอยอย่าทำฝันค้าง

สมกับการรอคอยครับ ขอบคุณครับ

มาแล้ว ถึงจะนานหน่อย แต่ก็จะรอครับ หมอพลอยกับลุงพลน่าจะสมน้ำสมเนื้อกันหน่อยนะครับ

หมอพลอยคงจะได้รู้จักอีตาลุงใกล้ชิดมากขึ้นแน่นอน ทั้งในแง่ดีและร้าย แต่ที่สำคัญคงได้รับรู้ความแซ่บแน่ แต่มนุษย์ลุงคงงานเข้าแน่ เจอโจทก์เพิ่มอย่างอุ๊ กร และบิ๊กที่จะออกมาเร็วๆนี้ สงสัยจะไม่ได้แก่ตาย ก่อนตายขอหมอพลอยซักทีนะครับ เผื่อเธอจะใจดีช่วยให้รอดชีวิตได้ ขอบคุณครับ

เห้ยๆ เอาแล้วไงลุงพล แย่แน่ๆงานนี้ เมื่อไหร่จะถึงรอบหมอพลอยเนี่ยรอนานแล้วว จัดหนักซะที่ แต่ร่างกายจะไหวไหมนะ 555555 ::YarKK:: ::Grimace::

สมการรอคอยครับ สนุกมากๆ นึกว่าลุงจะไปเสียแล้ว จบตอนนี้ลุงเอาไงต่อดีล่ะขอลุ้นต่อนะครับ

หมอพลอยจะเสร็จลุง
ตอนไหนครับ ลุ้นครับ

มีเย็บปิดกันล่ะคราวนี้

 ::Glad::สมการรอคอยครับ สนุกมากๆ นึกว่าลุงจะไปเสียแล้ว จบตอนนี้ลุงเอาไงต่อดีล่ะขอลุ้นต่อนะครับ ขอบคุณครับ

ตอนหน้านี้เป็นตอนลุงกับหมอพลอยแน่ เรื่องปูไปตอนนั้น แต่พล็อดเรื่องจะตื้นเต้นอย่างไร ต้องติดตาม. ขอบคุณครับ

คู่ดูโอเทรนน้องนารถ เก่งเร็วๆน้า กว่าโรลออนจะเท่ากับขีปนาวุธมนุษย์ลุง อิอิ ขอบคุณครับ

อย่างน้อยนายบิ๊กก็ยังรู้ตัวเองว่าชั่ว ยังจะให้พ่อคืนเงินให้พิม
ไม่เหมือนตาเฒ่าที่หลอกเอาความรักของเด็กสาว หลายคนพร้อมกัน
กรรมตามทันเหมือนบิ๊กแน่ๆ

หมอพลอยอาจฉลาดแต่ขาดเฉลียว ประเดี๋ยวก็เสร็จไอ้ลงหื่น

ผมแวะมาที่นี่ทุกวันเพื่อรออ่านตอนต่อนี่ละ ขอบคุณครับ

ลุงพลจอมพลิ้ว จะแก้ไขสถานการณ์นี้ยังไง จะรอติดตามอย่างใจจดใจจ่อครับ สนุกมากเลยคร้บ

ขอบคุณมากครับ สนุกและลุ้นมากครับ ลุงแกจะรอดเป็นพระเอกตลอดเรื่องหรือเปล่า

คนร้ายมีพยานรู้เห็นแล้ว ต้องปิดปากเท่านั้น ลุงพล จัดการได้ ห้าๆๆ

ลุงพลจะสามารถสร้างโอกาสได้มั้ยเนี่ย ลุ้นๆ

กขคง.กลับมาแล้ว ลุงจะเอาตัวรอดกับความยุ่งยากนี้อย่างไร

งานเข้าแล้วลุง สมน้ำหน้า 555

 ::Glad:: เจ้าลุงชั่วจะได้แผลงฤทธิ์แล้ว5555

ลุงน่าจะต้องปิดปากหมอพลอยเสียแล้วจัดให้หนักเลย

แย่แล้วลุงความลับจะไม่ลับแล้วมั้งครับ ขอบคุณครับ

ลุงมาแล้ว

ตายแระ ลุง รถไฟชนกันแบบนี้ คงอีกนานจะได้เคลมหมอพลอยแรัวน๊ะ

ลุงพลจะพลิ้วไปได้ขนาดไหนเนี่ย เจอหมอพลอยตัวเป็นๆเนี่ย ดูซิว่าจะพลิ้วไปได้อีกนานป่าว ขอบคุณมากครับ

อยากให้ลุงพลจัดการยัยอุ๊จัง แส่ดีนัก

มาดูลีลาเสือเฒ่า ว่าจะเอาตัวรอดแบบไหน
ขอบคุณมากๆครับ

ลุงพลมาเดินห้างที่ไหน ความแตกทุกที 55555

เอาแล้วไงลุง ความซวยมาเยือนถึงที่

แล้วอย่างนี้จะแก้ตัวยังไง และหมอพลอยจะเสร็จไอ้แก่คนนี้แบบไหนกันนะ ต้องลุ้นๆๆ มาไวๆนะครับท่าน

หมอพลอยมาเจอลุงกับพิมมี่แบบนี้แล้วจะเข้าใจว่ายังไงน้อ
สงสัยลุงคงต้องปิดปากหมอพลอยอีกคน 555

ลุงห้ามกินหมอนะครับ

อ่านทีไรได้ลุ้นตลอดเลย มาต่อไวๆนะครับ

ลับแแบไหนน้อ  มาลุ้นกัน

ลุงงานเข้าแล้วสินะ  ::DookDig::

อ้าวแร้วๆๆๆ หมอพลอยจะรู้ความจริงก่อนป่ะเนี้ย รอลุ้นรสรักหมอพลอยอยู่ ขอบคุณครับ ::Thankyou:: ::DookDig:: ::Ahoo::

เอาสิ สงสัยต้องปิดปากหมอละงานนี้ 
อิอิ  ขอบคุณมากครับ

มันต้องมีเงื่อนงำอะไรซักอย่างแน่

เอาแล้วไงโดนหมอพลอยแอบเห็นเข้าแล้วถ้าไปบอกเจ้าบิ๊กนะมีหวังเจ้าบิ๊กพังลูกกรงออกมาเชือดคอลุงพลแน่ๆ555แต่หมอพลอยนี้สิดันสงสัยเรื่องไม่เข้าเรื่องเสียแล้วอย่างนี้แมวน้อยชุมพลจะจัดการต่อไปอย่างไรนะน่าติดตามมากๆครับขอบคุณมากๆครับท่านผู้ประพันธ์ผูกเนื้อเรื่องและตัวละครเข้าไว้ด้วยกันได้สุดยอดมากครับ

ตาเฒ่าโดนแฉบ้างแล้ว 
แต่ถ้าได้จัดการหมอด้วย ก็ถือว่าคุ้มที่โดนแฉนะ

เห็นหน้าน้องพิมมี่แล้วของมันขึ้น แต่หมอจะเสร็จลุงตอนไหนละนี่

ความลับแตกซะแล้ว จะได้หมออีกคนหรือเปล่า

หมอพลอยยุ้งกับได้แก่มากๆชะตาหอยจะขาดเอาได้นะ

ความเลวของมนุษย์ลุงจะถูกเปิดโปงแล้ว
ขอบคุณนะครับสำหรับเรื่องสนุกๆ ::DookDig::

ตอนนี้ ตื่นเช้าๆ  เข้ามาดู ลุงพล ทุกวันเลย

หมอพลอยต้องโดนตาลุงเอา อะไรบ้างอย่างปิดปากซะแล้ว

อ้าวลุงกูจะงานงอกละ แต่อืมเค้าก็ไม่ได้แย่งมานะลุงผิดอะไรละ

โดนเจ้าบิ๊กใส่ไฟ สงสัยพี่ชุมพลเราอดได้รักกับหมอพลอยซะแล้ว ขอบคุณมากครับ

ขอเป็นแฟนคลับเลยครับ แนวเรื่องแบบนี้โดนใจสุดๆ เห็นแค่คำว่าภารโรงที่หัวเรื่องก็จิ้มเข้ามาด่วนแล้วครับ

รอจนนึกว่าจะไม่มาอีกแล้วขอบคุณมากครับ

ตามลุ้น .... หมอพลอยสืบไปสืบมา จะโดนซะละมั้ง

ได้เวลาปิดปากหมอคนสวย ซะที่

ลุงพลต้องเสี่ยงชีวิตเพื่ออึ้บหญิงเลยเหรอเนี่ย
ก็สมควรกับรางวัลที่ได้รับนะ

ขอบคุณมากครับ เอาแล้วไงมนุษย์ลุง ผมเดาว่าเหตุนี้อาจเป็นผลให้คุณหมอโดนมนุษย์ลุงปิดปาก

หมอพลอยมาเจอลุงแบบนี้ ลุงจะแก้ตัวยังไงดีล่ะทีนี้

ซวยแล้วไงล่ะ อีตาลุงจอมหื่น

เป็นเรื่องแล้วลุงพล หมอพลอยเริ่มจะเชื่อไอ้บิ๊กแล้วสิ

 ::Doubt::
ขอบคุณครับ


•====================================•
○ 7/2/2561 ○
   
  รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 7/2/2561 ~7/8/2561 }
•===============================================•
https://xonly8.com/index.php?topic=190049.msg728188#msg728188

ฟื้นขึ้นมาช่วยสาวๆให้หายเสียวหน่อยครับลุง

เกือบแย่แล้วนะลุง สงสัยจะได้ตายคาอกก่อนเกษียณแน่ๆเลย

ลุงไม่รอดแน่ๆ หรือหมอพลอยน้า จะไม่รอด

หมอพลอยต้องโดนตาลุงเอา ::Shout::

จัดปิดปากหมอพลอยซักดอก เรื่องเงียบ

ตืดใจสะแล้วหนูนารถ

เป็นเรื่องแล้วลุงพล หมอพลอยเริ่มจะเชื่อไอ้บิ๊กแล้วสิ

ขอบคุณครับลุ้นคุณหมอมาก

สงสัยจะอดได้หมอเป็นเมียว่ะ

ขอบคุณครับ ห้างมีหลายห้างไม่ไปดันไปห้างเดียวกัน ตาพลนิไม่เข็ด ::Doubt::

เกมลับของลับความลับ

 ::Thankyou::จัดปิดปากหมอพลอยซักดอก เรื่องเงียบ

กลับมาอ่านกี่ครั้งก็ยังเสียวเหมือนเดิมครับ

ถึงขนาดต้องเสี่ยงชีวิตเพื่ออึ้บหญิงเลยเหรอลุง

เสียตัวให้2สาวก่อนลุงได้ไง ลุงแย่งกลับเลย

😆😆🤗😆😆😆😆😆

ดีครับ

มนุษย์ลุงงานเข้าอีกแล้ว อุดส่าห์ทำตัวเป็นคนดี

อัยย่ะๆ ลุงพล พิมมี่ จับหมอปิดปากด่วน

 ::Dribbling::

โอ้ววววว มีmvด้วย ขอบคุณนะครับท่าน ::Glad::

 ::Glad::

อิจฉาลุงงงง

รอลุ้นฉากต่อไป

คุณหมอจะรอดมือลุงพลไหมเนี้ย

คุณหมอจะรอดมือลุงพลไหมเนี้ย

ขอบคุณครับ

ต้องปิดปาก

สงสัยน้องเฟิร์นกับน้องโดนัทจะอัดอั้นที่ไม่ได้ระบายกับลุงพล เลยมาลงกับน้องนาถซะสะบักสะบอมแบบจัดหนักจัดเต็มเลยทีเดียว

รอลุ้นตอนต่อไปอย่างจดจ่อ

 ::Glad:: ::Glad:: ::Glad:: ::Glad::

ติดตามมาหลานตอนละ สนุกดีครับได้อารมมากๆ เป็นกำลังใจให้คตับ

ขอบคุณครับ

'โดนัทเหลือบมอบเฟิร์นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี นี่ยัยอุ๊ลงทุนถึงขนาดตามมาเค้นหาความจริงถึงห้องเลยเหรอเนี่ย!!'

อาว ไม่ดีเหรอ สาวณิชา มีสมาชิกใหม่ให้ปิดปาก (จิ๊บุบ) เพิ่มอีกคนแล้วน้า

พิมมี่รักลุงพลมากๆแบบนี้บิ๊กรู้คงคงโกรธมากๆ  พอยมาเจอแบบนี้จะทำยังไงกับลุงพลล่ะนั้น  สนุกขึ้นเรื่อยๆแล้ว

สนุกมากครับบบ

ลุงจัดหมอเลยครัช

 ::WowWow::

ซวยละลุงเอาไงต่อ

ถ้าไม่อยากน้อยหน้าแก๊ง 3 สาว เฒ่าพลต้องรีบสร้างแก๊ง 2 สาวกับ 1 เฒ่า โดยด่วน...

งานเข้าแล้วลุง สมน้ำหน้า

เรื่องของลุง วุ่นวาย

สุดยอดครับลุง ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::

ถึงคิวหมอพลอยยัง

รอหมอพลอย

เก็บหมอพลอยก่อนลุงอย่ารีบเปนไรน่ะ

หยอกกันแบบนี้ ขย่มซะให้ตายคาอกไปเลยพิมมี่

หมอพลอยเข้าฮาเร็มมั้ย?

อิจฉาลุงโว้ยยยย

ลุงเอ๋ยความลับแตกแน่ๆ 

รายต่อไปจะเป็นหนูนาภหรือหมอพลอยนะ

รอวัน จัดหมอพลอยครับ ถ้าเจอแบบนี้ ลุงพลพลาดแน่
อดหมอแน่ๆ

รอหมอพลอยคนสวย

 ::Thinking::ติดตามสนุกดี

ติตามเรื่องนี้มานานครับสนุกมาก

ความลับแตกอีกแล้วไอ้เฒ่าพลอดแอ้มหมอพลอยแน่

ลุงอย่าเปนอะไรน้า

ลุงงงง งานนี้ไม่น่ารอดด

 ::Glad::

เอาแล้วลุงพล หมอพลอยรู้ดข้าแล้วจะจบยังไงหละที่นี้

สนุกมากๆครับอ่าน

ลุงพลจะโดนหมอพลอยแหกไหมนิ

แฟนคลับหมอครับ

ผักผ่อนเยอะๆครับลุงฮาเร็มลุงมันสุดยอดจริงๆ

 ::Glad::

สนุกครับ ตามอยู่นะครับ

ลุงนี่สุดจิง

ลุงโด๊ปเกินขนาด

ลุงจะไหวไหมเนี่ย

นึกว่าลุงจะเกมส์ซะแล้ว แถมยังเจอคู่ปรับซะแล้ว ต้องปิดปากแล้วมั้ง

เหนื่อยมากสิลุง

 ::YehYeh:: เยส

ลุงเจอตอเป็นหมอพลอยซะละ

 ::Thankyou::หยากเป็นลุง

ลุงจะจัดหมอเมื่อไหร่

ขอบคุณ​ครับ​
ไม่เลวหรอกแค่เทาๆ

ตามต่อครับ

น่าอ่านมากๆ

 ::Foo::

เจอทีเด็ดลุงพลเข้าให้สะแล้ว  ::HeyHey:: ::HeyHey:: ::HeyHey::

น้องนาท ไปซะแล้ว

หมอพลอยต้องโดนลุงดิคร้าาบ ::Crying::

 ::YehYeh::

อ้างจาก: nato87 เมื่อ กันยายน 09, 2017, 11:18:15 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ ตอนนี้มีฉากเสียวเล็กน้อย ผมไม่ปิดข้อความซ่อน ตอนนี้เน้นเนื้อเรื่อง พร้อมกับปมใหม่ ๆ ที่อยากให้คุณได้ติดตามว่ามนุษย์ลุงจะพลิ้วได้อีกนานเท่าไร อย่างที่บอกครับ จะพยายามมาปั่นเพิ่มให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละตอน ถ้าอาทิตย์ไหนไม่มาก็อย่าว่ากันครับ งานยุ่งมากช่วงนี้

..............................................................................................


ร่างอวบเขย่าภารโรงเฒ่าในสภาพเปลือยเปล่าที่นอนแน่นิ่งด้วยความตื่นตระหนก พิมพาภรณ์กลัวว่าผัววัยชราของเธอจะไหลตายไปเสียก่อน แต่พอเขย่าได้สักพัก ไอ้มนุษย์ลุงจอมเจ้าเล่ห์ก็หลุดหัวเราะออกมา

(https://www1.wi.to/2017/09/09/3a95fda1972e4cd0c85c45916b4d927a.jpg)

"ไอ้ลุงบ้า!!!" พิมพาภรณ์ตบที่ไหล่ขวาของชุมพลเข้าไปเต็มแรง "อายุปูนนี้ยังเล่นอะไรเหมือนเด็ก ๆ อีก!!"

"แหมมม....ลุงแค่อยากหยอกเมียเด็กสุดที่รักของลุงเล่นเท่านั้นแหละจ้า" ชุมพลลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี แต่หนูพิมมี่ยังอารมณ์บูดเพราะไม่สนุกด้วย "โอ๋ ๆ ลุงขอโทษนะจ๊ะคนดีของลุง"

ภารโรงเฒ่าคว้าหนูพิมมี่ที่กำลังหันหลังให้มัน ชายสูงวัยโอบกอดเด็กสาวก่อนระดมจูบที่หัวไหล่เปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยไฟเสน่หาที่ไม่มีวันมอดดำ ส่วนหนูพิมมี่ก็ยิ้มที่มุมปาก แต่ด้วยจริตมารยา ทำให้เธอยังงอนผัววัยชราของเธออยู่

"ที่หลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะคะลุง หนูใจคอไม่ดี" พิมมี่เอ่ยปากขึ้นมา แต่สีหน้าของเด็กสาวยังแสดงความกังวลบางอย่าง

"จ๊ะ...ลุงขอโทษ" ชุมพลหอมไหล่ที่เปลือยเปล่าของน้องพิมมี่เข้าไปเต็มรัก

"ลุงคะ จริงจังหน่อยซิ" พิมมี่ขมวดคิ้ว ท่าทีของเด็กสาวแสดงถึงความวิตกกังวลบางอย่าง ชุมพลปล่อยให้น้องพิมมี่ในสภาพเปลือยเปล่าลุกขึ้นยืนเพื่อหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าขึ้นมาพันรอบกาย สายตาของมันเฝ้าดูบั้นท้ายงามงอนเปลือยเปล่าที่พึ่งโดนมันสำรวจอย่างละเอียดมาเมื่อคืน

"หนูเครียดเรื่องอะไรเหรอจ๊ะพิมมี่จ๋า" ชุมพลเอ่ยปากถามเสียงหวาน  มันหยิบผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายส่วนล่างที่เปลือยเปล่า ขณะเฝ้ามองเมียเด็กของมัน
"เรื่องไอ้บิ๊กนะคะลุง" พิมมี่ตอบ "ถ้ามันออกมาได้ หนูตายแน่ ๆ เลย"

"พิมมี่...." ชุมพลเห็นนัยน์ตาที่แสดงถึงความกังวลของเด็กสาวก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ถึงมันจะเจ้าชู้สักแค่ไหน แต่เมียทุกคน มันก็รักเหมือน ๆ กัน โดยเฉพาะหนูพิมมี่ ที่อาจไม่ได้น่ารักหรือเป็นสาวบริสุทธิ์เหมือนเฟิร์นหรือโดนัท แต่เรื่องนิสัยส่วนตัวและเรื่องบนเตียงนี่จัดว่าเด็ดมากเลยทีเดียว

"หนูไม่น่าดึงลุงมาเกี่ยวเลย" พิมมี่เอ่ยปากขณะทิ้งตัวลงนั่งตรงปลายเตียง "นี่ถ้ามันประกันตัวออกมา หนูคงอยู่ไม่ได้ แต่จะให้หนีไปไหนได้ล่ะ นี่ถ้าหนูบอกพ่อกับแม่ หนูคงโดนด่าเละแน่ ๆ"

"ลุงคิดว่าถ้ามันไม่มีทางเลือกจริง ๆ หนูน่าจะบอกพ่อกับแม่นะจ๊ะพิม" ชุมพลลุงขึ้นจากเตียงและแสดงความเห็นบ้าง

"ลุงไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าหนูบอก หนูตายแน่ ๆ ถ้ารู้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหนูหมดเงินกับผู้ชาย พ่อแม่หนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนถ้ารู้ว่ามีลูกเลว ๆ อย่างหนู" พิมมี่ร่ายยาว "แต่ไอ้บิ๊กมันก็ชั่ว บ้านมันรวยซะเปล่าแต่กลับทำตัวเหมือนปลิง มันไถเงินหนูไปเลี้ยงเพื่อนของมัน พอหนูด่ามันก็พูดว่าแฟนกันก็ต้องช่วยกัน พอหนูโวยวายมาก ๆ เข้ามันก็ใช้กำลัง"

หนูพิมมี่เริ่มสะอื้นเพราะความทุกข์ในใจ เธอไม่เคยมีความสุขเลยเวลาอยู่กับไอ้บิ๊ก ภารโรงเฒ่านิ่งเงียบเมื่อเห็นน้องพิมมี่ปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่

"หนูถึงบอกไง ลุงอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ ชีวิตหนูไม่เหลือใครแล้ว" พิมมี่ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร จนทำเอาภารโรงเฒ่าทนไม่ไหวต้องโน้มตัวไปกอด คว้าศีรษะของเด็กสาวมาแนบอกที่เปลือยเปล่าของมัน

"ลุงขอโทษนะจ๊ะ ลุงไม่ได้ตั้งใจ" ชุมพลลูบไล้เรือนผมของเด็กสาวอย่างเอ็นดู ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาวเพื่อปลอมใจ พิมมี่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด จนในที่สุดลุงพลเลยใช้ลีลารักชั้นครูเพื่อช่วยคลายความเศร้าให้ดับพิมพาภรณ์ สาวน้อยวัย 21 ปี

ชุมพลจับน้องพิมมี่นอนคว้ำ มือของมันแหวกแก้มก้นของเด็กสาวออกจนเผยให้เห็นรูประตูหลัง แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมาย ท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วที่นิ่งสงบเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง มันทำการสอดใส่ดุ้นเนื้อเข้าไปในถ้ำสาวของน้องพิม

สาวน้อยหลับตาพริ้ม ครางเสียงหวานด้วยความรมณ์สุดหวาบหวิว ภารโรงเฒ่าไม่ได้เน้นกระเด้าด้วยจังหวะที่รวดเร็ว แต่มันเน้นความหนักแน่นก่อนทิ้งตัวลงทับร่างของพิมมี่ มันระดมจูบและซุกไซ้ซอกคอและติ่งหูของเด็กสาวด้วยความรักจนเสียงสะอื้นเมื่อครูกลายเป็นเสียงครวญคราง จนในที่สุดมันก็ฉีดน้ำรักเข้าไปในถ้ำสาวน้อยเข้าไปเต็มรัก

ชายชราและสาวน้อยนอนกอดก่ายบนเตียงสีขาวที่เปื้อนรอยด่างจากสารคัดหลั่งของทั้งคู่ ชุมพลและพิมมี่หยอกเย้ากันอย่างกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันก่อนเดินจูงมือกันไปอาบน้ำ ชุมพลสังเกตเห็นเด็กสาวเดินขาถ่างเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนมันจัดหนักทั้งประตูหน้าบ้านและหลังบ้านก็อดสงสารไม่ได้ แต่สำหรับน้องพิมมี่แล้ว นี่คือความเจ็บปวดที่ซาบซ่านและสยิวที่สุดในชีวิต

ทั้งคู่ช่วยกันทำความสะอาดร่างกายให้กันและกันอย่างไม่รังเกียจ เสียงหัวเราคิกคักดังก้องในห้องน้ำจากการหยอกเย้าของชายชราและสาวน้อย หลังจากชำระร่างกายเสร็จแล้ว ทั้งคู่แต่งตัวและตกลงพากันไปหาข้าวเช้าทานกัน

.......................................................................

"เมื่อคืนยัยนาถกลับมาตีสามค่ะ" เสียงรูมเมทของนาถรดาดังก้องในหัวของอุ๊ หทัยรัตน์ สาวน้อยวัย 19 ปี จากราชบุรี ที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของเฟิร์นและโดนัท ก่อนหน้านั้นยัยอุ๊จอมจุ้นสั่งให้น้องนาถคนสวยเฝ้าติดตามพฤติกรรมของเฟิร์นและโดนัท เพราะสงสัยว่าทั้งคู่อาจเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน ยังไม่รวมถึงพฤติกรรมชู้สาวของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล ที่เจ้าตัวอดสงสัยไม่ได้ว่าโดนัทกำลังกิ๊กกับชายชราวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล

(https://www1.wi.to/2017/09/09/c1f184e4d654743578facab75e1dc6eb.jpg)

"น้องนาถจับตาดูทั้งคู่ให้ดีนะคะ พี่คิดว่าทั้งสองคนมีพฤติกรรมแปลก ๆ" ยัยอุ๊สั่งกำชับนาถรดาอีกครั้งก่อนแยกย้ายกันกลับห้อง

"หนูว่าพี่อุ๊คิดมากไปป่ะคะ" นาถแสดงสีหน้าไม่พอใจเท่าไรนัก

"พี่ไม่ได้คิดมาก แต่พี่สงสัยนะนาถ" ยัยอุ๊คนเดิมเพิ่มเติมคือความสงสัยไม่ยอมเลิกรา "พี่เห็นกับตาเลยนะ ลุงพลไปเซ็นทรัลลาดพร้าวกับโดนัท"

"เค้าเป็นญาติกันหรือเปล่า? พี่ก็คิดมากไป" นาถตอบ "หรือบางทีพี่โดนัทอาจบังเอิญไปเจอลุงพลเข้า พี่ก็คิดไปไกลเกินไป"

"ไม่รู้ละ ยังไงนาถก็ต้องช่วยเป็นหูเป็นตาให้พี่ด้วย" ยัยอุ๊ยืนยันคำเดิม แต่ดูทรงแล้วนาถไม่ค่อยพอใจเท่าไรนักกับคำขอร้องของรุ่นพี่

ยัยอุ๊ไม่มีวันรู้หรอกว่า นาถนะรู้ความลับของเฟิร์นและโดนัทมาได้สักระยะแล้ว แต่เธอถือว่านั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งคู่ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ของโดนัทกับลุงพลนั้น เธอไม่ขอตัดสิน เพราะไม่ว่ามองมุมไหนก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงแม้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ลุงพลจะขโมยจูบแรกในชีวิตเธอไป แต่นั่นมันเป็นอุบัติเหตุที่เธอพอเข้าใจได้ และเธอไม่คิดว่าคนอายุเท่าลุงพลจะเป็นคนเจ้าชู้กะล่อนกับเด็กสาวในวิทยาลัยแน่นอน อย่างมากก็คงทำได้แค่คิด แต่ไม่ได้ทำ ตามคำกล่าวหาของยัยอุ๊ รุ่นพี่จอมจุ้นคนนี้แน่นอน

...................................................

วันนี้เป็นวันอาทิตย์เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ยัยอุ๊ที่ตื่นเช้าโทรไปถามรูมเมทของนาถเพื่อชักชวนไปหาอะไรทาน ตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะชวนพวกเฟิร์นกับโดนัทด้วย แต่รูมเมทของนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถกลับมาที่ห้องก็เกือบตีสาม แถมวันนี้ก็นอนไข้ขึ้น จนทำให้ยัยอุ๊อดเป็นห่วงไม่ได้ เลยตัดสินใจเดินลงไปหารุ่นน้องเพื่อถามสภาพอาการ

พอเดินลงมาถึงห้อง รูมเมทของนาถก็เปิดประตูและพนมมือไหว้รุ่นพี่ตามมารยาท ยัยอุ๊ก็พนมมือตอบ ก่อนเดินเข้าไปดูอาการของนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ขึ้นสูง ร่างบางเอื้อมมือสัมผัสที่หน้าผากของรุ่นน้องด้วยความเป็นห่วง

"ตายจริง! ทำไมตัวร้อนแบบนี้นาถ!" ยัยอุ๊ตกใจมาก เพราะเมื่อวานนาถรดายังดูสดใสร่าเริง ไม่ได้มีท่าทีจะล้มป่วยง่าย ๆ เลย
นาถรดาไมได้ตอบอะไร เด็กสาวนอนหลับตาปรือเพราะพิษไข้ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเมื่อคืนเธอถูกเฟิร์นและโดนัทจับปล้ำและพรากความสาวไป หลังจากที่ช่วยกันซักผ้าปูที่นอน โดนัทก็จับนาถที่ตัวเล็กกว่าขึงพืดกับเตียง โดยมีเฟิร์นเป็นคู่หูบัดดี้สุดหื่น

ภาพประสบการณ์สุดสยิวยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของนาถรดา แม้วันนี้เธอจะนอนซมเพราะพิษไข้ แต่เธอยังอดยิ้มให้กับประสบการณ์เสียสาวสุดร้อนแรงจากคู่หูคู่เลสเบี้ยนสุดร้อนแรงอย่างโดนัทกับเฟิร์นไม่ได้

"พี่เฟิร์นจะทำอะไรนาถ?" นาถพยายามดิ้นจากอ้อมกอดของโดนัท แต่ความพยายามนั้นช่างสูญเปล่า นัยน์ตาของสาวน้อยจากหาดใหญ่เบิกโพลงเมื่อพบว่าเฟิร์นกำลังหยิบขวดโรลออนทารักแท้จากโต๊ะแป้ง

(https://www1.wi.to/2017/09/09/66b16a8f28923de4b4e6835458e829cb.jpg)

"พี่คุยกับโดนัทแล้ว พี่อยากมอบประสบการณ์ที่โดนัทจะไม่มีวันลืม" เฟิร์นทำหน้าเจ้าเล่ห์ มือของเธอกำขวดโรลออนแน่น

โดนัทยิ้มอย่างมีเลศนัยน์เพราะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอรั้งตัวน้องรหัสสาวแน่นขึ้น จนเฟิร์นสามารถถอดกางเกงขาสั้นและกางเกงในของรุ่นน้อง จนเผยให้เห็นโยนีน้อย ๆ น่ารัก เฟิร์นยิ้มก่อนค่อยสอดใส่ขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดที่พึ่งถูกนิ้วทะลวงมาเมื่อไม่นาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/eeaceb22c79a89690ac178f06db6c26a.jpg)

"โอ้ยยยย....เจ็บบบบบ!!!!!" นาถรดาร้องด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด เมื่อเฟิร์นกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ หยาดน้ำตาไหลออกมาจากนัยน์ตาของเธอ จนโดนัทต้องช่วยปลอบประโลมด้วยริมฝีปากที่อ่อนโยน

ตัดมาที่ปัจจุบัน ยัยอุ๊แสดงท่าทีเป็นหวงรุ่นน้องมาก พลางถามอาการนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ เธอรู้จากปากของรูมเมทนาถรดาว่าเมื่อคืนไปติวหนังสือห้องเฟิร์นและโดนัท กลับมาก็เกือบตีสามแล้วทิ้งตัวลงนอนหลับเป็นตาย ด้วยความสงสัยในตัวของสองคู่หูอย่างเฟิร์นและโดนัท ทำให้ยัยอุ๊ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไปถามทั้งคู่ตรง ๆ ว่าเมื่อคืนไปทำอะไรน้องมัน ถึงได้กลับมานอนไข้ขึ้นที่ห้อง ก่อนแวะไปซื้อข้าวต้มและยาให้นาถรดาทาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/45eeb65443c0c2a22b549b2c6d2e2054.jpg)

ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นยัยอุ๊จอมจุ้น แต่เรื่องความรักความหวังดีต่อรุ่นน้องถือนี่จัดได้ว่าเป็นเรื่องที่ดีของยัยอุ๊ สาวน้อยจอมเมาท์จากจังหวัดราชบุรีเดินตรงไปยังห้อง 505 ของโดนัทและเฟิร์น ยัยอุ๊นิ่งรวบรวมสติก่อนเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป

"อ่าว.....มีอะไรเหรอยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากทักขณะกำลังช่วยเฟิร์นเก็บผ้าปูเตียงที่ตากแห้งเรียบร้อยแล้ว

"เมื่อคืนชั้นได้ข่าวว่าน้องนาถมาที่ห้องพวกแกเพื่อติวหนังสือ แต่รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนานกลับตีสาม แถมตอนนี้นาถก็นอนซมไข้ขึ้นสูง ชั้นถามพวกแกจริง ๆ เหอะว่ะ พวกแกทำอะไรน้องมันวะโดนัท เฟิร์น?"

โดนัทเหลือบมอบเฟิร์นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี นี่ยัยอุ๊ลงทุนถึงขนาดตามมาเค้นหาความจริงถึงห้องเลยเหรอเนี่ย!!

........................................................................................................

ณ สถานีตำรวจพหลโยธิน เจ้าเหน่งและเจ้าสองเพื่อนรักของเจ้าบิ๊กหอบของกินและเครื่องดื่มมาฝากเพื่อนรักที่โดนขังมาได้สักระยะ พอเห็นหน้าเพื่อนรักทั้งสอง ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับหลังน้ำตาด้วยความตื้นตันใจ

"ขอบใจว่ะ ไอ้เหน่ง ไอ้สอง ที่ยังไม่ลืมเพื่อนเหี้ย ๆ อย่างกู" ไอ้บิ๊กในสภาพที่โทรมสุด ๆ หลั่งน้ำตาลูกผู้ชายออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร

"ยังไงพวกเราก็เพื่อนกันว่ะ" เหน่งและสองพูดเป็นเสียงเดียวกัน ไอ้บิ๊กยิ้มรับ พลางแกะถุงของกิน มันเป็นข้าวผัดกระเพราไข่เจียวของโปรดของมัน เจ้าบิ๊กทานข้าวกล่องอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนดื่มชาเย็นทิ้งทวนมื้อที่แสนวิเศษนี้

"พวกมึงได้ข่าวพิมไหม?" ไอ้บิ๊กถาม "กูเป็นห่วงพิมว่ะ กูเองก็เหี้ยเกิน ทำกับพิมแบบนั้น กูตั้งใจว่าถ้าได้ออกไป กูจะบอกพ่อกับแม่เรื่องพิม กูว่ากูจะขอพิมแต่งงานหลังเรียนจบ"

"เออ ดีแล้วเว้ยเพื่อน" เจ้าเหน่งเพื่อนรักตบมือที่เกาะลูกกรงเพื่อนรักเพื่อให้กำลังใจ "แต่พวกกูไม่ได้ข่าวพิมเลยว่ะ เหมือนเจ้าตัวพยายามหลบหน้าพวกกูเวลาอยู่ในมหาวิทยาลัย"

"กูว่าคงต้องให้เวลาพิมอีกสักระยะว่ะ" ไอ้สองออกความเห็นบ้าง "ผู้หญิงก็แบบนี้แหละเพื่อน ไว้ถ้ามึงได้ออกมา มึงรีบไปง้อพิมเลยนะ เชื่อกูเหอะ ง้อบ่อย ๆ เข้าผู้หญิงก็ใจอ่อนเอง ยิ่งมึงคิดจริงจังแบบนี้ บ้านมึงก็รวย กูว่าเดี๋ยวพิมก็ใจอ่อนเอง"

"ขอบใจเว้ยเพื่อน ขอบใจ" บิ๊กยิ้ม "กูแม่งทำเหี้ยกับพิมมาเยอะ ถ้ากูได้ออกไป กูจะทำแต่สิ่งดี ๆ ให้พิมบ้าง พิมเจอแต่เรื่องเหี้ย ๆ จากคนอย่างกูมาพอแล้ว"

สามหนุ่มปลอบใจกันตามภาษาลูกผู้ชาย พลางพูดคุยเรื่องจิปาถะทั่วไป จนในที่สุดหมอพลอยก็ปรากฏตัวด้วยชุดเสื้อเชิ้ตคอเต่าสีขาวแขนกุด กางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าส้นสูงสีดำและกระเป๋าแบรนด์เนมสีขาว ภาพของหมอพลอยทำเอาเจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งถึงกับมองตาค้างเพราะความสวยระดับพรีเมี่ยม

"สวัสดีจ๊ะหนุ่ม ๆ คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ" หมอพลอยเอ่ยปากทักทาย ทั้งสามหนุ่มต่างพนมมือไหว้หมอพลอย

"พวกเรามาเยี่ยมเจ้าบิ๊กนะครับ" เหน่งตอบด้วยสีหน้าที่ดูตื่นเต้น เพราะไม่เคยเจอผู้หญิงที่สวยและสง่างามแบบหมอพลอยมาก่อน

"แหม ดีใจจัง ที่น้องชายตัวแสบของพี่มีเพื่อนคิดถึงแวะเวียนมาหาด้วย" หมอพลอยยิ้ม พลางเหลือบตามองเจ้าบิ๊กอย่างเอาเรื่อง "เดี๋ยวพี่หมอขอคุยเรื่องส่วนตัวกับน้องชายตัวแสบก่อนนะจ๊ะหนุ่ม ๆ"

(https://www1.wi.to/2017/09/09/9ac0b3453526d83998aa07dcd6bebeb9.jpg)

"ครับ ๆ" เจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งพยักหน้าก่อนรีบเดินอออกไป ตอนนี้ในหัวพวกมันคิดแต่เรื่องสัปดนเกี่ยวกับหมอพลอยเต็มไปหมด มีเหรอที่หมอพลอยจะไม่รู้

"มีอะไรคืบหน้าไหมครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กเอ่ยปากถามขณะกำลังยืนเกาะลูกกรง "ผมจะได้ออกไปจากที่นี่เมื่อไร?"

"เพื่อนพี่ที่เป็นทนายบอกว่าไม่เกินสองอาทิตย์" หมอพลอยตอบ "เพื่อนพี่พอรู้จักกับคนใหญ่คนโตในกรมตำรวจที่พอช่วยบิ๊กได้ แต่บิ๊กต้องสัญญากับพี่นะว่าถ้าออกมาบิ๊กจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดี ตั้งใจเรียนให้จบ เป็นคนดีของสังคม อะไรที่เคยเหลวไหลเละเทะก็ให้ทิ้งไป เริ่มต้นใหม่นะคะ ไม่ใช่เพื่อพี่ แต่เพื่อตัวบิ๊กเอง"

พอได้ยินคำเทศนาของพี่พลอย ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับน้ำตาซึม เด็กหนุ่มเลือดร้อนพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด

"ผมจะจำไว้จนวันตายเลยครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กตอบด้วยน้ำเสียงสะอื้น "พี่พลอยครับผมมีเรื่องอยากจะบอกพี่"

"ว่ามาซิบิ๊ก" พลอยตอบ

"คือพี่รู้จักพิมมี่ใช่ไหม? แฟนผมน่ะ" บิ๊กตอบ "ที่ผมเคยพาเธอมาที่บ้านในงานวันเกิดผมเมื่อสองสามเดือนก่อน ผมทำผิดกับเธอไว้มาก ผมเอาเงินเธอไปจ่ายหนี้พนันบอลหมดไปเกือบ 30,000 บาท"

"อะไรนะ!!!" พลอยถึงกับตกใจกับยอดจำนวนตัวเลขที่เจ้าบิ๊กเป็นหนี้น้องพิมมี่คนรักของมัน

"ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยนะครับว่า ผมอยากรบกวนพวกท่านอีกเรื่อง จ่ายเงินที่ผมติดน้องพิมให้หน่อยได้ไหม ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้น้องพิมจะมีเงินไปจ่ายค่าเทอมหรือยัง ผมตั้งใจว่าถ้าได้ออกจากคุก ผมจะขอพ่อกับแม่ให้ไปสู่ขอพิม"

"เดี๋ยว ๆ ๆ ทีละประเด็นบิ๊ก!" หมอพลอยเริ่มขึ้นเสียง เพราะเธอชักทนสันดานแย่ ๆ ของญาติคนน้องไม่ได้ "ทำไมบิ๊กเป็นคนแบบนี้คะ บิ๊กทำตัวเสื่อมเสียชื่อเสียงแก่วงศ์ตระกูลของเรามากเลยรู้ไหม ไปเอานิสัยต่ำตมแบบนี้มาได้ยังไงกัน?"

"ผมขอโทษครับพี่" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด "พี่จะด่าผมว่าเหี้ยก็ได้ แต่ผมอยากให้พี่ช่วยผมเรื่องพิม"

"พี่จะพูดให้...เด็กบ้าเอ้ย" หมอพลอยตอบอย่างไม่สบอารมณ์ "แต่พี่เองก็มีปัญหาเหมือนกัน เมื่อวานพี่โดนฉกกระเป๋า โชคดีที่พี่กรมาช่วยไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงแย่"

"จริงเหรอครับพี่?" เจ้าบิ๊กถามด้วยท่าทีตกใจ "แล้วพี่ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?"

"ไม่ได้เป็นอะไรหรอก" พลอยตอบ "แต่วันจันทร์พี่ต้องไปแจ้งเรื่องเอกสารหายหลายรายการ ดีนะที่พี่ทำเรื่องอาญัติบัตรไว้ทัน ไหนจะกุญแจรถ กุญแจบ้าน คีย์การ์ดคอนโด คนสมัยนี้มันแย่จริง ๆ"

หมอพลอยขมวดคิ้วด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ถึงแม้อารมณ์ไม่ดี แต่หมอพลอยก็ยังดูสวยดูสง่างามไม่เปลี่ยนแปลง จนเพื่อน ๆ เจ้าบิ๊กหลายคนพยายามตีสนิทกับมันเพราะหวังผลกับหมอพลอย ถึงรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

"เอาเป็นว่าพี่จะบอกพ่อกับแม่บิ๊กให้นะ" พลอยสรุป "ส่วนเรื่องพิมมี่ พี่ว่าเอาไว้ก่อนดีกว่า ขืนพูดตอนนี้ พ่อกับแม่บิ๊กระเบิดลงแน่"

"ขอบคุณอีกครั้งครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติคนพี่อีกครั้ง "ผมจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้ของพี่เลย ผมจะจดจำให้ขึ้นใจเลยครับกับบุญคุณครั้งนี้ของพี่"

.............................................................................

หลังจากเสร็จธุระ หมอพลอยก็ขับรถ Toyota Prius สีขาวด้วยกุญแจสำรองที่เก็บไว้ออกจากโรงพักย่านพหลโยธิน วันนี้รถติดพอสมควร หมอพลอยเลยเปิดเพลงจากคลื่นวิทยุฟังเพื่อแก้เซ็ง

'จริงหรือหลอกทำไมไม่บอกกัน ที่รัก ที่หยอก ที่เคยให้ต่อกัน ความเฉยชาที่เธอให้มา เริ่มจะกดดัน ให้ฉันน้อยใจ'



บทเพลงดังของอดีตร็อคเกอร์หนุ่มที่เคยดังเมื่อราวสิบกว่าปีก่อนดังขึ้น หมอพลอยร้องคลอตามอย่างคล่องแคล้ว พลางนึกถึงเรื่องเมื่อวันวานตอนที่พี่กรเอากีต้าร์มาเล่นให้เธอฟัง

หญิงสาวนึกถึงภาพเหตุการณ์สุดโรแมนติกเมื่อคืนวาน เธอเกือบตกเป็นของพี่กรไปแล้ว โชคดีที่พี่กรยังเป็นสุภาพบุรุษพอ ที่จะรอคอยในวันที่เธอพร้อม อันที่จริงเธอเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรพี่กร แต่เพราะวีรกรรมเมื่อวาน ทำให้เธอได้คิดใหม่ว่าบางทีความรักอย่างเดียวอาจไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่ทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกัน แต่เป็นความเสียสละและความจริงใจ

เธอบอกกับพี่กรว่าเธอยอมรับรักพี่กร แต่อยากจะขอให้เคลียร์เรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานให้เสร็จเสียก่อน เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมค่อยมาว่ากัน อันที่จริงแล้วครอบครัวของพี่กรก็ไม่ได้ยากจนอะไร จัดว่าเป็นครอบครัวมีฐานะในระดับหนึ่ง อาจไม่ได้มีชื่อเสียงและมั่งคั่งอย่างตระกูลของพลอย แต่หากพลอยตกลงปลงใจกับพี่กร ชีวิตเธอก็คงไม่ลำบากอะไร เพราะพี่กรก็เป็นคนขยัน และที่บ้านก็มีธุรกิจส่วนตัวอยู่บ้าง

หมอพลอยขับรถไปเรื่อย ๆ จนเริ่มรู้สึกหิว เลยตัดสินใจแวะที่ห้างเอสพลานาด แถวรัชดา เพื่อหาอะไรทานเล่นและเดินเล่นตากแอร์เพื่อคลายร้อน หลังจากที่เธอจอดรถ หญิงสาวเดินเข้าไปในห้าง เสียงจอแจของผู้คนที่แวะมาจับจ่ายซื้อของดังเข้ามาในโสตสัมผัสของหญิงสาว

"ลุงพลขา หนูอยากกินยาโยอิ" เสียงเด็กสาวที่คุ้นหูหมอพลอยดังแว่ว ๆ ร่างสูงหันควับไปที่ต้นเสียง พลอยพรรณถึงกับขมวดคิ้วเพราะนั่นมันเป็นเสียงของพิมพาภรณ์แฟนเจ้าบิ๊กและภารโรงเฒ่าชุมพลที่วิทยาลัยของเธอนั่นเอง

"ผมอาจจะเลว อาจจะเหี้ยบ้างอะไรบ้าง แต่ผมไม่มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนไอ้ลุงคนนั้น มันสร้างภาพตัวเองเป็นคนแก่ใจดีรักสัตว์ พี่พลอยต้องระวังนะครับ อย่าไว้ใจไอ้ลุงคนนั้นนะครับพี่พลอย ผมว่าไอ้ลุงคนนั้นมันไม่ธรรมดา"

คำเตือนของเจ้าบิ๊กดังก้องในหัวของหมอพลอย เอาแล้วไง หรือว่าคดีจะพลิก!!

รอหมอพลอย

ลุงตุยซะแล้ว

ลุงตื่นๆ ช่วยหมอพลอย

หมอพลอย พิมมี่ ลุงพล สวิงกิ้ง น่าจะมัน

ตอนนี้ ตื่นเช้าๆ  เข้ามาดู ลุงพล ทุกวันเลย

 ::Hmmm::หมอจะรอดไหมนะ

อ้างจาก: nato87 เมื่อ กันยายน 09, 2017, 11:18:15 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ ตอนนี้มีฉากเสียวเล็กน้อย ผมไม่ปิดข้อความซ่อน ตอนนี้เน้นเนื้อเรื่อง พร้อมกับปมใหม่ ๆ ที่อยากให้คุณได้ติดตามว่ามนุษย์ลุงจะพลิ้วได้อีกนานเท่าไร อย่างที่บอกครับ จะพยายามมาปั่นเพิ่มให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละตอน ถ้าอาทิตย์ไหนไม่มาก็อย่าว่ากันครับ งานยุ่งมากช่วงนี้

..............................................................................................


ร่างอวบเขย่าภารโรงเฒ่าในสภาพเปลือยเปล่าที่นอนแน่นิ่งด้วยความตื่นตระหนก พิมพาภรณ์กลัวว่าผัววัยชราของเธอจะไหลตายไปเสียก่อน แต่พอเขย่าได้สักพัก ไอ้มนุษย์ลุงจอมเจ้าเล่ห์ก็หลุดหัวเราะออกมา

(https://www1.wi.to/2017/09/09/3a95fda1972e4cd0c85c45916b4d927a.jpg)

"ไอ้ลุงบ้า!!!" พิมพาภรณ์ตบที่ไหล่ขวาของชุมพลเข้าไปเต็มแรง "อายุปูนนี้ยังเล่นอะไรเหมือนเด็ก ๆ อีก!!"

"แหมมม....ลุงแค่อยากหยอกเมียเด็กสุดที่รักของลุงเล่นเท่านั้นแหละจ้า" ชุมพลลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี แต่หนูพิมมี่ยังอารมณ์บูดเพราะไม่สนุกด้วย "โอ๋ ๆ ลุงขอโทษนะจ๊ะคนดีของลุง"

ภารโรงเฒ่าคว้าหนูพิมมี่ที่กำลังหันหลังให้มัน ชายสูงวัยโอบกอดเด็กสาวก่อนระดมจูบที่หัวไหล่เปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยไฟเสน่หาที่ไม่มีวันมอดดำ ส่วนหนูพิมมี่ก็ยิ้มที่มุมปาก แต่ด้วยจริตมารยา ทำให้เธอยังงอนผัววัยชราของเธออยู่

"ที่หลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะคะลุง หนูใจคอไม่ดี" พิมมี่เอ่ยปากขึ้นมา แต่สีหน้าของเด็กสาวยังแสดงความกังวลบางอย่าง

"จ๊ะ...ลุงขอโทษ" ชุมพลหอมไหล่ที่เปลือยเปล่าของน้องพิมมี่เข้าไปเต็มรัก

"ลุงคะ จริงจังหน่อยซิ" พิมมี่ขมวดคิ้ว ท่าทีของเด็กสาวแสดงถึงความวิตกกังวลบางอย่าง ชุมพลปล่อยให้น้องพิมมี่ในสภาพเปลือยเปล่าลุกขึ้นยืนเพื่อหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าขึ้นมาพันรอบกาย สายตาของมันเฝ้าดูบั้นท้ายงามงอนเปลือยเปล่าที่พึ่งโดนมันสำรวจอย่างละเอียดมาเมื่อคืน

"หนูเครียดเรื่องอะไรเหรอจ๊ะพิมมี่จ๋า" ชุมพลเอ่ยปากถามเสียงหวาน  มันหยิบผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายส่วนล่างที่เปลือยเปล่า ขณะเฝ้ามองเมียเด็กของมัน
"เรื่องไอ้บิ๊กนะคะลุง" พิมมี่ตอบ "ถ้ามันออกมาได้ หนูตายแน่ ๆ เลย"

"พิมมี่...." ชุมพลเห็นนัยน์ตาที่แสดงถึงความกังวลของเด็กสาวก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ถึงมันจะเจ้าชู้สักแค่ไหน แต่เมียทุกคน มันก็รักเหมือน ๆ กัน โดยเฉพาะหนูพิมมี่ ที่อาจไม่ได้น่ารักหรือเป็นสาวบริสุทธิ์เหมือนเฟิร์นหรือโดนัท แต่เรื่องนิสัยส่วนตัวและเรื่องบนเตียงนี่จัดว่าเด็ดมากเลยทีเดียว

"หนูไม่น่าดึงลุงมาเกี่ยวเลย" พิมมี่เอ่ยปากขณะทิ้งตัวลงนั่งตรงปลายเตียง "นี่ถ้ามันประกันตัวออกมา หนูคงอยู่ไม่ได้ แต่จะให้หนีไปไหนได้ล่ะ นี่ถ้าหนูบอกพ่อกับแม่ หนูคงโดนด่าเละแน่ ๆ"

"ลุงคิดว่าถ้ามันไม่มีทางเลือกจริง ๆ หนูน่าจะบอกพ่อกับแม่นะจ๊ะพิม" ชุมพลลุงขึ้นจากเตียงและแสดงความเห็นบ้าง

"ลุงไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าหนูบอก หนูตายแน่ ๆ ถ้ารู้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหนูหมดเงินกับผู้ชาย พ่อแม่หนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนถ้ารู้ว่ามีลูกเลว ๆ อย่างหนู" พิมมี่ร่ายยาว "แต่ไอ้บิ๊กมันก็ชั่ว บ้านมันรวยซะเปล่าแต่กลับทำตัวเหมือนปลิง มันไถเงินหนูไปเลี้ยงเพื่อนของมัน พอหนูด่ามันก็พูดว่าแฟนกันก็ต้องช่วยกัน พอหนูโวยวายมาก ๆ เข้ามันก็ใช้กำลัง"

หนูพิมมี่เริ่มสะอื้นเพราะความทุกข์ในใจ เธอไม่เคยมีความสุขเลยเวลาอยู่กับไอ้บิ๊ก ภารโรงเฒ่านิ่งเงียบเมื่อเห็นน้องพิมมี่ปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่

"หนูถึงบอกไง ลุงอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ ชีวิตหนูไม่เหลือใครแล้ว" พิมมี่ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร จนทำเอาภารโรงเฒ่าทนไม่ไหวต้องโน้มตัวไปกอด คว้าศีรษะของเด็กสาวมาแนบอกที่เปลือยเปล่าของมัน

"ลุงขอโทษนะจ๊ะ ลุงไม่ได้ตั้งใจ" ชุมพลลูบไล้เรือนผมของเด็กสาวอย่างเอ็นดู ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาวเพื่อปลอมใจ พิมมี่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด จนในที่สุดลุงพลเลยใช้ลีลารักชั้นครูเพื่อช่วยคลายความเศร้าให้ดับพิมพาภรณ์ สาวน้อยวัย 21 ปี

ชุมพลจับน้องพิมมี่นอนคว้ำ มือของมันแหวกแก้มก้นของเด็กสาวออกจนเผยให้เห็นรูประตูหลัง แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมาย ท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วที่นิ่งสงบเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง มันทำการสอดใส่ดุ้นเนื้อเข้าไปในถ้ำสาวของน้องพิม

สาวน้อยหลับตาพริ้ม ครางเสียงหวานด้วยความรมณ์สุดหวาบหวิว ภารโรงเฒ่าไม่ได้เน้นกระเด้าด้วยจังหวะที่รวดเร็ว แต่มันเน้นความหนักแน่นก่อนทิ้งตัวลงทับร่างของพิมมี่ มันระดมจูบและซุกไซ้ซอกคอและติ่งหูของเด็กสาวด้วยความรักจนเสียงสะอื้นเมื่อครูกลายเป็นเสียงครวญคราง จนในที่สุดมันก็ฉีดน้ำรักเข้าไปในถ้ำสาวน้อยเข้าไปเต็มรัก

ชายชราและสาวน้อยนอนกอดก่ายบนเตียงสีขาวที่เปื้อนรอยด่างจากสารคัดหลั่งของทั้งคู่ ชุมพลและพิมมี่หยอกเย้ากันอย่างกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันก่อนเดินจูงมือกันไปอาบน้ำ ชุมพลสังเกตเห็นเด็กสาวเดินขาถ่างเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนมันจัดหนักทั้งประตูหน้าบ้านและหลังบ้านก็อดสงสารไม่ได้ แต่สำหรับน้องพิมมี่แล้ว นี่คือความเจ็บปวดที่ซาบซ่านและสยิวที่สุดในชีวิต

ทั้งคู่ช่วยกันทำความสะอาดร่างกายให้กันและกันอย่างไม่รังเกียจ เสียงหัวเราคิกคักดังก้องในห้องน้ำจากการหยอกเย้าของชายชราและสาวน้อย หลังจากชำระร่างกายเสร็จแล้ว ทั้งคู่แต่งตัวและตกลงพากันไปหาข้าวเช้าทานกัน

.......................................................................

"เมื่อคืนยัยนาถกลับมาตีสามค่ะ" เสียงรูมเมทของนาถรดาดังก้องในหัวของอุ๊ หทัยรัตน์ สาวน้อยวัย 19 ปี จากราชบุรี ที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของเฟิร์นและโดนัท ก่อนหน้านั้นยัยอุ๊จอมจุ้นสั่งให้น้องนาถคนสวยเฝ้าติดตามพฤติกรรมของเฟิร์นและโดนัท เพราะสงสัยว่าทั้งคู่อาจเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน ยังไม่รวมถึงพฤติกรรมชู้สาวของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล ที่เจ้าตัวอดสงสัยไม่ได้ว่าโดนัทกำลังกิ๊กกับชายชราวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล

(https://www1.wi.to/2017/09/09/c1f184e4d654743578facab75e1dc6eb.jpg)

"น้องนาถจับตาดูทั้งคู่ให้ดีนะคะ พี่คิดว่าทั้งสองคนมีพฤติกรรมแปลก ๆ" ยัยอุ๊สั่งกำชับนาถรดาอีกครั้งก่อนแยกย้ายกันกลับห้อง

"หนูว่าพี่อุ๊คิดมากไปป่ะคะ" นาถแสดงสีหน้าไม่พอใจเท่าไรนัก

"พี่ไม่ได้คิดมาก แต่พี่สงสัยนะนาถ" ยัยอุ๊คนเดิมเพิ่มเติมคือความสงสัยไม่ยอมเลิกรา "พี่เห็นกับตาเลยนะ ลุงพลไปเซ็นทรัลลาดพร้าวกับโดนัท"

"เค้าเป็นญาติกันหรือเปล่า? พี่ก็คิดมากไป" นาถตอบ "หรือบางทีพี่โดนัทอาจบังเอิญไปเจอลุงพลเข้า พี่ก็คิดไปไกลเกินไป"

"ไม่รู้ละ ยังไงนาถก็ต้องช่วยเป็นหูเป็นตาให้พี่ด้วย" ยัยอุ๊ยืนยันคำเดิม แต่ดูทรงแล้วนาถไม่ค่อยพอใจเท่าไรนักกับคำขอร้องของรุ่นพี่

ยัยอุ๊ไม่มีวันรู้หรอกว่า นาถนะรู้ความลับของเฟิร์นและโดนัทมาได้สักระยะแล้ว แต่เธอถือว่านั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งคู่ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ของโดนัทกับลุงพลนั้น เธอไม่ขอตัดสิน เพราะไม่ว่ามองมุมไหนก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงแม้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ลุงพลจะขโมยจูบแรกในชีวิตเธอไป แต่นั่นมันเป็นอุบัติเหตุที่เธอพอเข้าใจได้ และเธอไม่คิดว่าคนอายุเท่าลุงพลจะเป็นคนเจ้าชู้กะล่อนกับเด็กสาวในวิทยาลัยแน่นอน อย่างมากก็คงทำได้แค่คิด แต่ไม่ได้ทำ ตามคำกล่าวหาของยัยอุ๊ รุ่นพี่จอมจุ้นคนนี้แน่นอน

...................................................

วันนี้เป็นวันอาทิตย์เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ยัยอุ๊ที่ตื่นเช้าโทรไปถามรูมเมทของนาถเพื่อชักชวนไปหาอะไรทาน ตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะชวนพวกเฟิร์นกับโดนัทด้วย แต่รูมเมทของนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถกลับมาที่ห้องก็เกือบตีสาม แถมวันนี้ก็นอนไข้ขึ้น จนทำให้ยัยอุ๊อดเป็นห่วงไม่ได้ เลยตัดสินใจเดินลงไปหารุ่นน้องเพื่อถามสภาพอาการ

พอเดินลงมาถึงห้อง รูมเมทของนาถก็เปิดประตูและพนมมือไหว้รุ่นพี่ตามมารยาท ยัยอุ๊ก็พนมมือตอบ ก่อนเดินเข้าไปดูอาการของนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ขึ้นสูง ร่างบางเอื้อมมือสัมผัสที่หน้าผากของรุ่นน้องด้วยความเป็นห่วง

"ตายจริง! ทำไมตัวร้อนแบบนี้นาถ!" ยัยอุ๊ตกใจมาก เพราะเมื่อวานนาถรดายังดูสดใสร่าเริง ไม่ได้มีท่าทีจะล้มป่วยง่าย ๆ เลย
นาถรดาไมได้ตอบอะไร เด็กสาวนอนหลับตาปรือเพราะพิษไข้ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเมื่อคืนเธอถูกเฟิร์นและโดนัทจับปล้ำและพรากความสาวไป หลังจากที่ช่วยกันซักผ้าปูที่นอน โดนัทก็จับนาถที่ตัวเล็กกว่าขึงพืดกับเตียง โดยมีเฟิร์นเป็นคู่หูบัดดี้สุดหื่น

ภาพประสบการณ์สุดสยิวยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของนาถรดา แม้วันนี้เธอจะนอนซมเพราะพิษไข้ แต่เธอยังอดยิ้มให้กับประสบการณ์เสียสาวสุดร้อนแรงจากคู่หูคู่เลสเบี้ยนสุดร้อนแรงอย่างโดนัทกับเฟิร์นไม่ได้

"พี่เฟิร์นจะทำอะไรนาถ?" นาถพยายามดิ้นจากอ้อมกอดของโดนัท แต่ความพยายามนั้นช่างสูญเปล่า นัยน์ตาของสาวน้อยจากหาดใหญ่เบิกโพลงเมื่อพบว่าเฟิร์นกำลังหยิบขวดโรลออนทารักแท้จากโต๊ะแป้ง

(https://www1.wi.to/2017/09/09/66b16a8f28923de4b4e6835458e829cb.jpg)

"พี่คุยกับโดนัทแล้ว พี่อยากมอบประสบการณ์ที่โดนัทจะไม่มีวันลืม" เฟิร์นทำหน้าเจ้าเล่ห์ มือของเธอกำขวดโรลออนแน่น

โดนัทยิ้มอย่างมีเลศนัยน์เพราะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอรั้งตัวน้องรหัสสาวแน่นขึ้น จนเฟิร์นสามารถถอดกางเกงขาสั้นและกางเกงในของรุ่นน้อง จนเผยให้เห็นโยนีน้อย ๆ น่ารัก เฟิร์นยิ้มก่อนค่อยสอดใส่ขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดที่พึ่งถูกนิ้วทะลวงมาเมื่อไม่นาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/eeaceb22c79a89690ac178f06db6c26a.jpg)

"โอ้ยยยย....เจ็บบบบบ!!!!!" นาถรดาร้องด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด เมื่อเฟิร์นกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ หยาดน้ำตาไหลออกมาจากนัยน์ตาของเธอ จนโดนัทต้องช่วยปลอบประโลมด้วยริมฝีปากที่อ่อนโยน

ตัดมาที่ปัจจุบัน ยัยอุ๊แสดงท่าทีเป็นหวงรุ่นน้องมาก พลางถามอาการนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ เธอรู้จากปากของรูมเมทนาถรดาว่าเมื่อคืนไปติวหนังสือห้องเฟิร์นและโดนัท กลับมาก็เกือบตีสามแล้วทิ้งตัวลงนอนหลับเป็นตาย ด้วยความสงสัยในตัวของสองคู่หูอย่างเฟิร์นและโดนัท ทำให้ยัยอุ๊ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไปถามทั้งคู่ตรง ๆ ว่าเมื่อคืนไปทำอะไรน้องมัน ถึงได้กลับมานอนไข้ขึ้นที่ห้อง ก่อนแวะไปซื้อข้าวต้มและยาให้นาถรดาทาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/45eeb65443c0c2a22b549b2c6d2e2054.jpg)

ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นยัยอุ๊จอมจุ้น แต่เรื่องความรักความหวังดีต่อรุ่นน้องถือนี่จัดได้ว่าเป็นเรื่องที่ดีของยัยอุ๊ สาวน้อยจอมเมาท์จากจังหวัดราชบุรีเดินตรงไปยังห้อง 505 ของโดนัทและเฟิร์น ยัยอุ๊นิ่งรวบรวมสติก่อนเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป

"อ่าว.....มีอะไรเหรอยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากทักขณะกำลังช่วยเฟิร์นเก็บผ้าปูเตียงที่ตากแห้งเรียบร้อยแล้ว

"เมื่อคืนชั้นได้ข่าวว่าน้องนาถมาที่ห้องพวกแกเพื่อติวหนังสือ แต่รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนานกลับตีสาม แถมตอนนี้นาถก็นอนซมไข้ขึ้นสูง ชั้นถามพวกแกจริง ๆ เหอะว่ะ พวกแกทำอะไรน้องมันวะโดนัท เฟิร์น?"

โดนัทเหลือบมอบเฟิร์นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี นี่ยัยอุ๊ลงทุนถึงขนาดตามมาเค้นหาความจริงถึงห้องเลยเหรอเนี่ย!!

........................................................................................................

ณ สถานีตำรวจพหลโยธิน เจ้าเหน่งและเจ้าสองเพื่อนรักของเจ้าบิ๊กหอบของกินและเครื่องดื่มมาฝากเพื่อนรักที่โดนขังมาได้สักระยะ พอเห็นหน้าเพื่อนรักทั้งสอง ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับหลังน้ำตาด้วยความตื้นตันใจ

"ขอบใจว่ะ ไอ้เหน่ง ไอ้สอง ที่ยังไม่ลืมเพื่อนเหี้ย ๆ อย่างกู" ไอ้บิ๊กในสภาพที่โทรมสุด ๆ หลั่งน้ำตาลูกผู้ชายออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร

"ยังไงพวกเราก็เพื่อนกันว่ะ" เหน่งและสองพูดเป็นเสียงเดียวกัน ไอ้บิ๊กยิ้มรับ พลางแกะถุงของกิน มันเป็นข้าวผัดกระเพราไข่เจียวของโปรดของมัน เจ้าบิ๊กทานข้าวกล่องอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนดื่มชาเย็นทิ้งทวนมื้อที่แสนวิเศษนี้

"พวกมึงได้ข่าวพิมไหม?" ไอ้บิ๊กถาม "กูเป็นห่วงพิมว่ะ กูเองก็เหี้ยเกิน ทำกับพิมแบบนั้น กูตั้งใจว่าถ้าได้ออกไป กูจะบอกพ่อกับแม่เรื่องพิม กูว่ากูจะขอพิมแต่งงานหลังเรียนจบ"

"เออ ดีแล้วเว้ยเพื่อน" เจ้าเหน่งเพื่อนรักตบมือที่เกาะลูกกรงเพื่อนรักเพื่อให้กำลังใจ "แต่พวกกูไม่ได้ข่าวพิมเลยว่ะ เหมือนเจ้าตัวพยายามหลบหน้าพวกกูเวลาอยู่ในมหาวิทยาลัย"

"กูว่าคงต้องให้เวลาพิมอีกสักระยะว่ะ" ไอ้สองออกความเห็นบ้าง "ผู้หญิงก็แบบนี้แหละเพื่อน ไว้ถ้ามึงได้ออกมา มึงรีบไปง้อพิมเลยนะ เชื่อกูเหอะ ง้อบ่อย ๆ เข้าผู้หญิงก็ใจอ่อนเอง ยิ่งมึงคิดจริงจังแบบนี้ บ้านมึงก็รวย กูว่าเดี๋ยวพิมก็ใจอ่อนเอง"

"ขอบใจเว้ยเพื่อน ขอบใจ" บิ๊กยิ้ม "กูแม่งทำเหี้ยกับพิมมาเยอะ ถ้ากูได้ออกไป กูจะทำแต่สิ่งดี ๆ ให้พิมบ้าง พิมเจอแต่เรื่องเหี้ย ๆ จากคนอย่างกูมาพอแล้ว"

สามหนุ่มปลอบใจกันตามภาษาลูกผู้ชาย พลางพูดคุยเรื่องจิปาถะทั่วไป จนในที่สุดหมอพลอยก็ปรากฏตัวด้วยชุดเสื้อเชิ้ตคอเต่าสีขาวแขนกุด กางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าส้นสูงสีดำและกระเป๋าแบรนด์เนมสีขาว ภาพของหมอพลอยทำเอาเจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งถึงกับมองตาค้างเพราะความสวยระดับพรีเมี่ยม

"สวัสดีจ๊ะหนุ่ม ๆ คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ" หมอพลอยเอ่ยปากทักทาย ทั้งสามหนุ่มต่างพนมมือไหว้หมอพลอย

"พวกเรามาเยี่ยมเจ้าบิ๊กนะครับ" เหน่งตอบด้วยสีหน้าที่ดูตื่นเต้น เพราะไม่เคยเจอผู้หญิงที่สวยและสง่างามแบบหมอพลอยมาก่อน

"แหม ดีใจจัง ที่น้องชายตัวแสบของพี่มีเพื่อนคิดถึงแวะเวียนมาหาด้วย" หมอพลอยยิ้ม พลางเหลือบตามองเจ้าบิ๊กอย่างเอาเรื่อง "เดี๋ยวพี่หมอขอคุยเรื่องส่วนตัวกับน้องชายตัวแสบก่อนนะจ๊ะหนุ่ม ๆ"

(https://www1.wi.to/2017/09/09/9ac0b3453526d83998aa07dcd6bebeb9.jpg)

"ครับ ๆ" เจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งพยักหน้าก่อนรีบเดินอออกไป ตอนนี้ในหัวพวกมันคิดแต่เรื่องสัปดนเกี่ยวกับหมอพลอยเต็มไปหมด มีเหรอที่หมอพลอยจะไม่รู้

"มีอะไรคืบหน้าไหมครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กเอ่ยปากถามขณะกำลังยืนเกาะลูกกรง "ผมจะได้ออกไปจากที่นี่เมื่อไร?"

"เพื่อนพี่ที่เป็นทนายบอกว่าไม่เกินสองอาทิตย์" หมอพลอยตอบ "เพื่อนพี่พอรู้จักกับคนใหญ่คนโตในกรมตำรวจที่พอช่วยบิ๊กได้ แต่บิ๊กต้องสัญญากับพี่นะว่าถ้าออกมาบิ๊กจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดี ตั้งใจเรียนให้จบ เป็นคนดีของสังคม อะไรที่เคยเหลวไหลเละเทะก็ให้ทิ้งไป เริ่มต้นใหม่นะคะ ไม่ใช่เพื่อพี่ แต่เพื่อตัวบิ๊กเอง"

พอได้ยินคำเทศนาของพี่พลอย ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับน้ำตาซึม เด็กหนุ่มเลือดร้อนพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด

"ผมจะจำไว้จนวันตายเลยครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กตอบด้วยน้ำเสียงสะอื้น "พี่พลอยครับผมมีเรื่องอยากจะบอกพี่"

"ว่ามาซิบิ๊ก" พลอยตอบ

"คือพี่รู้จักพิมมี่ใช่ไหม? แฟนผมน่ะ" บิ๊กตอบ "ที่ผมเคยพาเธอมาที่บ้านในงานวันเกิดผมเมื่อสองสามเดือนก่อน ผมทำผิดกับเธอไว้มาก ผมเอาเงินเธอไปจ่ายหนี้พนันบอลหมดไปเกือบ 30,000 บาท"

"อะไรนะ!!!" พลอยถึงกับตกใจกับยอดจำนวนตัวเลขที่เจ้าบิ๊กเป็นหนี้น้องพิมมี่คนรักของมัน

"ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยนะครับว่า ผมอยากรบกวนพวกท่านอีกเรื่อง จ่ายเงินที่ผมติดน้องพิมให้หน่อยได้ไหม ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้น้องพิมจะมีเงินไปจ่ายค่าเทอมหรือยัง ผมตั้งใจว่าถ้าได้ออกจากคุก ผมจะขอพ่อกับแม่ให้ไปสู่ขอพิม"

"เดี๋ยว ๆ ๆ ทีละประเด็นบิ๊ก!" หมอพลอยเริ่มขึ้นเสียง เพราะเธอชักทนสันดานแย่ ๆ ของญาติคนน้องไม่ได้ "ทำไมบิ๊กเป็นคนแบบนี้คะ บิ๊กทำตัวเสื่อมเสียชื่อเสียงแก่วงศ์ตระกูลของเรามากเลยรู้ไหม ไปเอานิสัยต่ำตมแบบนี้มาได้ยังไงกัน?"

"ผมขอโทษครับพี่" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด "พี่จะด่าผมว่าเหี้ยก็ได้ แต่ผมอยากให้พี่ช่วยผมเรื่องพิม"

"พี่จะพูดให้...เด็กบ้าเอ้ย" หมอพลอยตอบอย่างไม่สบอารมณ์ "แต่พี่เองก็มีปัญหาเหมือนกัน เมื่อวานพี่โดนฉกกระเป๋า โชคดีที่พี่กรมาช่วยไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงแย่"

"จริงเหรอครับพี่?" เจ้าบิ๊กถามด้วยท่าทีตกใจ "แล้วพี่ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?"

"ไม่ได้เป็นอะไรหรอก" พลอยตอบ "แต่วันจันทร์พี่ต้องไปแจ้งเรื่องเอกสารหายหลายรายการ ดีนะที่พี่ทำเรื่องอาญัติบัตรไว้ทัน ไหนจะกุญแจรถ กุญแจบ้าน คีย์การ์ดคอนโด คนสมัยนี้มันแย่จริง ๆ"

หมอพลอยขมวดคิ้วด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ถึงแม้อารมณ์ไม่ดี แต่หมอพลอยก็ยังดูสวยดูสง่างามไม่เปลี่ยนแปลง จนเพื่อน ๆ เจ้าบิ๊กหลายคนพยายามตีสนิทกับมันเพราะหวังผลกับหมอพลอย ถึงรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

"เอาเป็นว่าพี่จะบอกพ่อกับแม่บิ๊กให้นะ" พลอยสรุป "ส่วนเรื่องพิมมี่ พี่ว่าเอาไว้ก่อนดีกว่า ขืนพูดตอนนี้ พ่อกับแม่บิ๊กระเบิดลงแน่"

"ขอบคุณอีกครั้งครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติคนพี่อีกครั้ง "ผมจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้ของพี่เลย ผมจะจดจำให้ขึ้นใจเลยครับกับบุญคุณครั้งนี้ของพี่"

.............................................................................

หลังจากเสร็จธุระ หมอพลอยก็ขับรถ Toyota Prius สีขาวด้วยกุญแจสำรองที่เก็บไว้ออกจากโรงพักย่านพหลโยธิน วันนี้รถติดพอสมควร หมอพลอยเลยเปิดเพลงจากคลื่นวิทยุฟังเพื่อแก้เซ็ง

'จริงหรือหลอกทำไมไม่บอกกัน ที่รัก ที่หยอก ที่เคยให้ต่อกัน ความเฉยชาที่เธอให้มา เริ่มจะกดดัน ให้ฉันน้อยใจ'



บทเพลงดังของอดีตร็อคเกอร์หนุ่มที่เคยดังเมื่อราวสิบกว่าปีก่อนดังขึ้น หมอพลอยร้องคลอตามอย่างคล่องแคล้ว พลางนึกถึงเรื่องเมื่อวันวานตอนที่พี่กรเอากีต้าร์มาเล่นให้เธอฟัง

หญิงสาวนึกถึงภาพเหตุการณ์สุดโรแมนติกเมื่อคืนวาน เธอเกือบตกเป็นของพี่กรไปแล้ว โชคดีที่พี่กรยังเป็นสุภาพบุรุษพอ ที่จะรอคอยในวันที่เธอพร้อม อันที่จริงเธอเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรพี่กร แต่เพราะวีรกรรมเมื่อวาน ทำให้เธอได้คิดใหม่ว่าบางทีความรักอย่างเดียวอาจไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่ทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกัน แต่เป็นความเสียสละและความจริงใจ

เธอบอกกับพี่กรว่าเธอยอมรับรักพี่กร แต่อยากจะขอให้เคลียร์เรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานให้เสร็จเสียก่อน เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมค่อยมาว่ากัน อันที่จริงแล้วครอบครัวของพี่กรก็ไม่ได้ยากจนอะไร จัดว่าเป็นครอบครัวมีฐานะในระดับหนึ่ง อาจไม่ได้มีชื่อเสียงและมั่งคั่งอย่างตระกูลของพลอย แต่หากพลอยตกลงปลงใจกับพี่กร ชีวิตเธอก็คงไม่ลำบากอะไร เพราะพี่กรก็เป็นคนขยัน และที่บ้านก็มีธุรกิจส่วนตัวอยู่บ้าง

หมอพลอยขับรถไปเรื่อย ๆ จนเริ่มรู้สึกหิว เลยตัดสินใจแวะที่ห้างเอสพลานาด แถวรัชดา เพื่อหาอะไรทานเล่นและเดินเล่นตากแอร์เพื่อคลายร้อน หลังจากที่เธอจอดรถ หญิงสาวเดินเข้าไปในห้าง เสียงจอแจของผู้คนที่แวะมาจับจ่ายซื้อของดังเข้ามาในโสตสัมผัสของหญิงสาว

"ลุงพลขา หนูอยากกินยาโยอิ" เสียงเด็กสาวที่คุ้นหูหมอพลอยดังแว่ว ๆ ร่างสูงหันควับไปที่ต้นเสียง พลอยพรรณถึงกับขมวดคิ้วเพราะนั่นมันเป็นเสียงของพิมพาภรณ์แฟนเจ้าบิ๊กและภารโรงเฒ่าชุมพลที่วิทยาลัยของเธอนั่นเอง

"ผมอาจจะเลว อาจจะเหี้ยบ้างอะไรบ้าง แต่ผมไม่มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนไอ้ลุงคนนั้น มันสร้างภาพตัวเองเป็นคนแก่ใจดีรักสัตว์ พี่พลอยต้องระวังนะครับ อย่าไว้ใจไอ้ลุงคนนั้นนะครับพี่พลอย ผมว่าไอ้ลุงคนนั้นมันไม่ธรรมดา"

คำเตือนของเจ้าบิ๊กดังก้องในหัวของหมอพลอย เอาแล้วไง หรือว่าคดีจะพลิก!!

ใจคอไม่ดี

หมอจะระวังลุงมากขึ้นมั้ย

หมอพลอยคนต่อไปแน่ๆ

อ้างจาก: nato87 เมื่อ กันยายน 09, 2017, 11:18:15 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ ตอนนี้มีฉากเสียวเล็กน้อย ผมไม่ปิดข้อความซ่อน ตอนนี้เน้นเนื้อเรื่อง พร้อมกับปมใหม่ ๆ ที่อยากให้คุณได้ติดตามว่ามนุษย์ลุงจะพลิ้วได้อีกนานเท่าไร อย่างที่บอกครับ จะพยายามมาปั่นเพิ่มให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละตอน ถ้าอาทิตย์ไหนไม่มาก็อย่าว่ากันครับ งานยุ่งมากช่วงนี้

..............................................................................................


ร่างอวบเขย่าภารโรงเฒ่าในสภาพเปลือยเปล่าที่นอนแน่นิ่งด้วยความตื่นตระหนก พิมพาภรณ์กลัวว่าผัววัยชราของเธอจะไหลตายไปเสียก่อน แต่พอเขย่าได้สักพัก ไอ้มนุษย์ลุงจอมเจ้าเล่ห์ก็หลุดหัวเราะออกมา

(https://www1.wi.to/2017/09/09/3a95fda1972e4cd0c85c45916b4d927a.jpg)

"ไอ้ลุงบ้า!!!" พิมพาภรณ์ตบที่ไหล่ขวาของชุมพลเข้าไปเต็มแรง "อายุปูนนี้ยังเล่นอะไรเหมือนเด็ก ๆ อีก!!"

"แหมมม....ลุงแค่อยากหยอกเมียเด็กสุดที่รักของลุงเล่นเท่านั้นแหละจ้า" ชุมพลลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี แต่หนูพิมมี่ยังอารมณ์บูดเพราะไม่สนุกด้วย "โอ๋ ๆ ลุงขอโทษนะจ๊ะคนดีของลุง"

ภารโรงเฒ่าคว้าหนูพิมมี่ที่กำลังหันหลังให้มัน ชายสูงวัยโอบกอดเด็กสาวก่อนระดมจูบที่หัวไหล่เปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยไฟเสน่หาที่ไม่มีวันมอดดำ ส่วนหนูพิมมี่ก็ยิ้มที่มุมปาก แต่ด้วยจริตมารยา ทำให้เธอยังงอนผัววัยชราของเธออยู่

"ที่หลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะคะลุง หนูใจคอไม่ดี" พิมมี่เอ่ยปากขึ้นมา แต่สีหน้าของเด็กสาวยังแสดงความกังวลบางอย่าง

"จ๊ะ...ลุงขอโทษ" ชุมพลหอมไหล่ที่เปลือยเปล่าของน้องพิมมี่เข้าไปเต็มรัก

"ลุงคะ จริงจังหน่อยซิ" พิมมี่ขมวดคิ้ว ท่าทีของเด็กสาวแสดงถึงความวิตกกังวลบางอย่าง ชุมพลปล่อยให้น้องพิมมี่ในสภาพเปลือยเปล่าลุกขึ้นยืนเพื่อหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าขึ้นมาพันรอบกาย สายตาของมันเฝ้าดูบั้นท้ายงามงอนเปลือยเปล่าที่พึ่งโดนมันสำรวจอย่างละเอียดมาเมื่อคืน

"หนูเครียดเรื่องอะไรเหรอจ๊ะพิมมี่จ๋า" ชุมพลเอ่ยปากถามเสียงหวาน  มันหยิบผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายส่วนล่างที่เปลือยเปล่า ขณะเฝ้ามองเมียเด็กของมัน
"เรื่องไอ้บิ๊กนะคะลุง" พิมมี่ตอบ "ถ้ามันออกมาได้ หนูตายแน่ ๆ เลย"

"พิมมี่...." ชุมพลเห็นนัยน์ตาที่แสดงถึงความกังวลของเด็กสาวก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ถึงมันจะเจ้าชู้สักแค่ไหน แต่เมียทุกคน มันก็รักเหมือน ๆ กัน โดยเฉพาะหนูพิมมี่ ที่อาจไม่ได้น่ารักหรือเป็นสาวบริสุทธิ์เหมือนเฟิร์นหรือโดนัท แต่เรื่องนิสัยส่วนตัวและเรื่องบนเตียงนี่จัดว่าเด็ดมากเลยทีเดียว

"หนูไม่น่าดึงลุงมาเกี่ยวเลย" พิมมี่เอ่ยปากขณะทิ้งตัวลงนั่งตรงปลายเตียง "นี่ถ้ามันประกันตัวออกมา หนูคงอยู่ไม่ได้ แต่จะให้หนีไปไหนได้ล่ะ นี่ถ้าหนูบอกพ่อกับแม่ หนูคงโดนด่าเละแน่ ๆ"

"ลุงคิดว่าถ้ามันไม่มีทางเลือกจริง ๆ หนูน่าจะบอกพ่อกับแม่นะจ๊ะพิม" ชุมพลลุงขึ้นจากเตียงและแสดงความเห็นบ้าง

"ลุงไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าหนูบอก หนูตายแน่ ๆ ถ้ารู้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหนูหมดเงินกับผู้ชาย พ่อแม่หนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนถ้ารู้ว่ามีลูกเลว ๆ อย่างหนู" พิมมี่ร่ายยาว "แต่ไอ้บิ๊กมันก็ชั่ว บ้านมันรวยซะเปล่าแต่กลับทำตัวเหมือนปลิง มันไถเงินหนูไปเลี้ยงเพื่อนของมัน พอหนูด่ามันก็พูดว่าแฟนกันก็ต้องช่วยกัน พอหนูโวยวายมาก ๆ เข้ามันก็ใช้กำลัง"

หนูพิมมี่เริ่มสะอื้นเพราะความทุกข์ในใจ เธอไม่เคยมีความสุขเลยเวลาอยู่กับไอ้บิ๊ก ภารโรงเฒ่านิ่งเงียบเมื่อเห็นน้องพิมมี่ปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่

"หนูถึงบอกไง ลุงอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ ชีวิตหนูไม่เหลือใครแล้ว" พิมมี่ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร จนทำเอาภารโรงเฒ่าทนไม่ไหวต้องโน้มตัวไปกอด คว้าศีรษะของเด็กสาวมาแนบอกที่เปลือยเปล่าของมัน

"ลุงขอโทษนะจ๊ะ ลุงไม่ได้ตั้งใจ" ชุมพลลูบไล้เรือนผมของเด็กสาวอย่างเอ็นดู ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาวเพื่อปลอมใจ พิมมี่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด จนในที่สุดลุงพลเลยใช้ลีลารักชั้นครูเพื่อช่วยคลายความเศร้าให้ดับพิมพาภรณ์ สาวน้อยวัย 21 ปี

ชุมพลจับน้องพิมมี่นอนคว้ำ มือของมันแหวกแก้มก้นของเด็กสาวออกจนเผยให้เห็นรูประตูหลัง แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมาย ท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วที่นิ่งสงบเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง มันทำการสอดใส่ดุ้นเนื้อเข้าไปในถ้ำสาวของน้องพิม

สาวน้อยหลับตาพริ้ม ครางเสียงหวานด้วยความรมณ์สุดหวาบหวิว ภารโรงเฒ่าไม่ได้เน้นกระเด้าด้วยจังหวะที่รวดเร็ว แต่มันเน้นความหนักแน่นก่อนทิ้งตัวลงทับร่างของพิมมี่ มันระดมจูบและซุกไซ้ซอกคอและติ่งหูของเด็กสาวด้วยความรักจนเสียงสะอื้นเมื่อครูกลายเป็นเสียงครวญคราง จนในที่สุดมันก็ฉีดน้ำรักเข้าไปในถ้ำสาวน้อยเข้าไปเต็มรัก

ชายชราและสาวน้อยนอนกอดก่ายบนเตียงสีขาวที่เปื้อนรอยด่างจากสารคัดหลั่งของทั้งคู่ ชุมพลและพิมมี่หยอกเย้ากันอย่างกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันก่อนเดินจูงมือกันไปอาบน้ำ ชุมพลสังเกตเห็นเด็กสาวเดินขาถ่างเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนมันจัดหนักทั้งประตูหน้าบ้านและหลังบ้านก็อดสงสารไม่ได้ แต่สำหรับน้องพิมมี่แล้ว นี่คือความเจ็บปวดที่ซาบซ่านและสยิวที่สุดในชีวิต

ทั้งคู่ช่วยกันทำความสะอาดร่างกายให้กันและกันอย่างไม่รังเกียจ เสียงหัวเราคิกคักดังก้องในห้องน้ำจากการหยอกเย้าของชายชราและสาวน้อย หลังจากชำระร่างกายเสร็จแล้ว ทั้งคู่แต่งตัวและตกลงพากันไปหาข้าวเช้าทานกัน

.......................................................................

"เมื่อคืนยัยนาถกลับมาตีสามค่ะ" เสียงรูมเมทของนาถรดาดังก้องในหัวของอุ๊ หทัยรัตน์ สาวน้อยวัย 19 ปี จากราชบุรี ที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของเฟิร์นและโดนัท ก่อนหน้านั้นยัยอุ๊จอมจุ้นสั่งให้น้องนาถคนสวยเฝ้าติดตามพฤติกรรมของเฟิร์นและโดนัท เพราะสงสัยว่าทั้งคู่อาจเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน ยังไม่รวมถึงพฤติกรรมชู้สาวของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล ที่เจ้าตัวอดสงสัยไม่ได้ว่าโดนัทกำลังกิ๊กกับชายชราวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล

(https://www1.wi.to/2017/09/09/c1f184e4d654743578facab75e1dc6eb.jpg)

"น้องนาถจับตาดูทั้งคู่ให้ดีนะคะ พี่คิดว่าทั้งสองคนมีพฤติกรรมแปลก ๆ" ยัยอุ๊สั่งกำชับนาถรดาอีกครั้งก่อนแยกย้ายกันกลับห้อง

"หนูว่าพี่อุ๊คิดมากไปป่ะคะ" นาถแสดงสีหน้าไม่พอใจเท่าไรนัก

"พี่ไม่ได้คิดมาก แต่พี่สงสัยนะนาถ" ยัยอุ๊คนเดิมเพิ่มเติมคือความสงสัยไม่ยอมเลิกรา "พี่เห็นกับตาเลยนะ ลุงพลไปเซ็นทรัลลาดพร้าวกับโดนัท"

"เค้าเป็นญาติกันหรือเปล่า? พี่ก็คิดมากไป" นาถตอบ "หรือบางทีพี่โดนัทอาจบังเอิญไปเจอลุงพลเข้า พี่ก็คิดไปไกลเกินไป"

"ไม่รู้ละ ยังไงนาถก็ต้องช่วยเป็นหูเป็นตาให้พี่ด้วย" ยัยอุ๊ยืนยันคำเดิม แต่ดูทรงแล้วนาถไม่ค่อยพอใจเท่าไรนักกับคำขอร้องของรุ่นพี่

ยัยอุ๊ไม่มีวันรู้หรอกว่า นาถนะรู้ความลับของเฟิร์นและโดนัทมาได้สักระยะแล้ว แต่เธอถือว่านั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งคู่ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ของโดนัทกับลุงพลนั้น เธอไม่ขอตัดสิน เพราะไม่ว่ามองมุมไหนก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงแม้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ลุงพลจะขโมยจูบแรกในชีวิตเธอไป แต่นั่นมันเป็นอุบัติเหตุที่เธอพอเข้าใจได้ และเธอไม่คิดว่าคนอายุเท่าลุงพลจะเป็นคนเจ้าชู้กะล่อนกับเด็กสาวในวิทยาลัยแน่นอน อย่างมากก็คงทำได้แค่คิด แต่ไม่ได้ทำ ตามคำกล่าวหาของยัยอุ๊ รุ่นพี่จอมจุ้นคนนี้แน่นอน

...................................................

วันนี้เป็นวันอาทิตย์เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ยัยอุ๊ที่ตื่นเช้าโทรไปถามรูมเมทของนาถเพื่อชักชวนไปหาอะไรทาน ตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะชวนพวกเฟิร์นกับโดนัทด้วย แต่รูมเมทของนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถกลับมาที่ห้องก็เกือบตีสาม แถมวันนี้ก็นอนไข้ขึ้น จนทำให้ยัยอุ๊อดเป็นห่วงไม่ได้ เลยตัดสินใจเดินลงไปหารุ่นน้องเพื่อถามสภาพอาการ

พอเดินลงมาถึงห้อง รูมเมทของนาถก็เปิดประตูและพนมมือไหว้รุ่นพี่ตามมารยาท ยัยอุ๊ก็พนมมือตอบ ก่อนเดินเข้าไปดูอาการของนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ขึ้นสูง ร่างบางเอื้อมมือสัมผัสที่หน้าผากของรุ่นน้องด้วยความเป็นห่วง

"ตายจริง! ทำไมตัวร้อนแบบนี้นาถ!" ยัยอุ๊ตกใจมาก เพราะเมื่อวานนาถรดายังดูสดใสร่าเริง ไม่ได้มีท่าทีจะล้มป่วยง่าย ๆ เลย
นาถรดาไมได้ตอบอะไร เด็กสาวนอนหลับตาปรือเพราะพิษไข้ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเมื่อคืนเธอถูกเฟิร์นและโดนัทจับปล้ำและพรากความสาวไป หลังจากที่ช่วยกันซักผ้าปูที่นอน โดนัทก็จับนาถที่ตัวเล็กกว่าขึงพืดกับเตียง โดยมีเฟิร์นเป็นคู่หูบัดดี้สุดหื่น

ภาพประสบการณ์สุดสยิวยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของนาถรดา แม้วันนี้เธอจะนอนซมเพราะพิษไข้ แต่เธอยังอดยิ้มให้กับประสบการณ์เสียสาวสุดร้อนแรงจากคู่หูคู่เลสเบี้ยนสุดร้อนแรงอย่างโดนัทกับเฟิร์นไม่ได้

"พี่เฟิร์นจะทำอะไรนาถ?" นาถพยายามดิ้นจากอ้อมกอดของโดนัท แต่ความพยายามนั้นช่างสูญเปล่า นัยน์ตาของสาวน้อยจากหาดใหญ่เบิกโพลงเมื่อพบว่าเฟิร์นกำลังหยิบขวดโรลออนทารักแท้จากโต๊ะแป้ง

(https://www1.wi.to/2017/09/09/66b16a8f28923de4b4e6835458e829cb.jpg)

"พี่คุยกับโดนัทแล้ว พี่อยากมอบประสบการณ์ที่โดนัทจะไม่มีวันลืม" เฟิร์นทำหน้าเจ้าเล่ห์ มือของเธอกำขวดโรลออนแน่น

โดนัทยิ้มอย่างมีเลศนัยน์เพราะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอรั้งตัวน้องรหัสสาวแน่นขึ้น จนเฟิร์นสามารถถอดกางเกงขาสั้นและกางเกงในของรุ่นน้อง จนเผยให้เห็นโยนีน้อย ๆ น่ารัก เฟิร์นยิ้มก่อนค่อยสอดใส่ขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดที่พึ่งถูกนิ้วทะลวงมาเมื่อไม่นาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/eeaceb22c79a89690ac178f06db6c26a.jpg)

"โอ้ยยยย....เจ็บบบบบ!!!!!" นาถรดาร้องด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด เมื่อเฟิร์นกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ หยาดน้ำตาไหลออกมาจากนัยน์ตาของเธอ จนโดนัทต้องช่วยปลอบประโลมด้วยริมฝีปากที่อ่อนโยน

ตัดมาที่ปัจจุบัน ยัยอุ๊แสดงท่าทีเป็นหวงรุ่นน้องมาก พลางถามอาการนาถรดาที่นอนซมด้วยพิษไข้ เธอรู้จากปากของรูมเมทนาถรดาว่าเมื่อคืนไปติวหนังสือห้องเฟิร์นและโดนัท กลับมาก็เกือบตีสามแล้วทิ้งตัวลงนอนหลับเป็นตาย ด้วยความสงสัยในตัวของสองคู่หูอย่างเฟิร์นและโดนัท ทำให้ยัยอุ๊ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไปถามทั้งคู่ตรง ๆ ว่าเมื่อคืนไปทำอะไรน้องมัน ถึงได้กลับมานอนไข้ขึ้นที่ห้อง ก่อนแวะไปซื้อข้าวต้มและยาให้นาถรดาทาน

(https://www1.wi.to/2017/09/09/45eeb65443c0c2a22b549b2c6d2e2054.jpg)

ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นยัยอุ๊จอมจุ้น แต่เรื่องความรักความหวังดีต่อรุ่นน้องถือนี่จัดได้ว่าเป็นเรื่องที่ดีของยัยอุ๊ สาวน้อยจอมเมาท์จากจังหวัดราชบุรีเดินตรงไปยังห้อง 505 ของโดนัทและเฟิร์น ยัยอุ๊นิ่งรวบรวมสติก่อนเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป

"อ่าว.....มีอะไรเหรอยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากทักขณะกำลังช่วยเฟิร์นเก็บผ้าปูเตียงที่ตากแห้งเรียบร้อยแล้ว

"เมื่อคืนชั้นได้ข่าวว่าน้องนาถมาที่ห้องพวกแกเพื่อติวหนังสือ แต่รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนานกลับตีสาม แถมตอนนี้นาถก็นอนซมไข้ขึ้นสูง ชั้นถามพวกแกจริง ๆ เหอะว่ะ พวกแกทำอะไรน้องมันวะโดนัท เฟิร์น?"

โดนัทเหลือบมอบเฟิร์นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี นี่ยัยอุ๊ลงทุนถึงขนาดตามมาเค้นหาความจริงถึงห้องเลยเหรอเนี่ย!!

........................................................................................................

ณ สถานีตำรวจพหลโยธิน เจ้าเหน่งและเจ้าสองเพื่อนรักของเจ้าบิ๊กหอบของกินและเครื่องดื่มมาฝากเพื่อนรักที่โดนขังมาได้สักระยะ พอเห็นหน้าเพื่อนรักทั้งสอง ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับหลังน้ำตาด้วยความตื้นตันใจ

"ขอบใจว่ะ ไอ้เหน่ง ไอ้สอง ที่ยังไม่ลืมเพื่อนเหี้ย ๆ อย่างกู" ไอ้บิ๊กในสภาพที่โทรมสุด ๆ หลั่งน้ำตาลูกผู้ชายออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร

"ยังไงพวกเราก็เพื่อนกันว่ะ" เหน่งและสองพูดเป็นเสียงเดียวกัน ไอ้บิ๊กยิ้มรับ พลางแกะถุงของกิน มันเป็นข้าวผัดกระเพราไข่เจียวของโปรดของมัน เจ้าบิ๊กทานข้าวกล่องอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนดื่มชาเย็นทิ้งทวนมื้อที่แสนวิเศษนี้

"พวกมึงได้ข่าวพิมไหม?" ไอ้บิ๊กถาม "กูเป็นห่วงพิมว่ะ กูเองก็เหี้ยเกิน ทำกับพิมแบบนั้น กูตั้งใจว่าถ้าได้ออกไป กูจะบอกพ่อกับแม่เรื่องพิม กูว่ากูจะขอพิมแต่งงานหลังเรียนจบ"

"เออ ดีแล้วเว้ยเพื่อน" เจ้าเหน่งเพื่อนรักตบมือที่เกาะลูกกรงเพื่อนรักเพื่อให้กำลังใจ "แต่พวกกูไม่ได้ข่าวพิมเลยว่ะ เหมือนเจ้าตัวพยายามหลบหน้าพวกกูเวลาอยู่ในมหาวิทยาลัย"

"กูว่าคงต้องให้เวลาพิมอีกสักระยะว่ะ" ไอ้สองออกความเห็นบ้าง "ผู้หญิงก็แบบนี้แหละเพื่อน ไว้ถ้ามึงได้ออกมา มึงรีบไปง้อพิมเลยนะ เชื่อกูเหอะ ง้อบ่อย ๆ เข้าผู้หญิงก็ใจอ่อนเอง ยิ่งมึงคิดจริงจังแบบนี้ บ้านมึงก็รวย กูว่าเดี๋ยวพิมก็ใจอ่อนเอง"

"ขอบใจเว้ยเพื่อน ขอบใจ" บิ๊กยิ้ม "กูแม่งทำเหี้ยกับพิมมาเยอะ ถ้ากูได้ออกไป กูจะทำแต่สิ่งดี ๆ ให้พิมบ้าง พิมเจอแต่เรื่องเหี้ย ๆ จากคนอย่างกูมาพอแล้ว"

สามหนุ่มปลอบใจกันตามภาษาลูกผู้ชาย พลางพูดคุยเรื่องจิปาถะทั่วไป จนในที่สุดหมอพลอยก็ปรากฏตัวด้วยชุดเสื้อเชิ้ตคอเต่าสีขาวแขนกุด กางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าส้นสูงสีดำและกระเป๋าแบรนด์เนมสีขาว ภาพของหมอพลอยทำเอาเจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งถึงกับมองตาค้างเพราะความสวยระดับพรีเมี่ยม

"สวัสดีจ๊ะหนุ่ม ๆ คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ" หมอพลอยเอ่ยปากทักทาย ทั้งสามหนุ่มต่างพนมมือไหว้หมอพลอย

"พวกเรามาเยี่ยมเจ้าบิ๊กนะครับ" เหน่งตอบด้วยสีหน้าที่ดูตื่นเต้น เพราะไม่เคยเจอผู้หญิงที่สวยและสง่างามแบบหมอพลอยมาก่อน

"แหม ดีใจจัง ที่น้องชายตัวแสบของพี่มีเพื่อนคิดถึงแวะเวียนมาหาด้วย" หมอพลอยยิ้ม พลางเหลือบตามองเจ้าบิ๊กอย่างเอาเรื่อง "เดี๋ยวพี่หมอขอคุยเรื่องส่วนตัวกับน้องชายตัวแสบก่อนนะจ๊ะหนุ่ม ๆ"

(https://www1.wi.to/2017/09/09/9ac0b3453526d83998aa07dcd6bebeb9.jpg)

"ครับ ๆ" เจ้าบิ๊กและเจ้าเหน่งพยักหน้าก่อนรีบเดินอออกไป ตอนนี้ในหัวพวกมันคิดแต่เรื่องสัปดนเกี่ยวกับหมอพลอยเต็มไปหมด มีเหรอที่หมอพลอยจะไม่รู้

"มีอะไรคืบหน้าไหมครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กเอ่ยปากถามขณะกำลังยืนเกาะลูกกรง "ผมจะได้ออกไปจากที่นี่เมื่อไร?"

"เพื่อนพี่ที่เป็นทนายบอกว่าไม่เกินสองอาทิตย์" หมอพลอยตอบ "เพื่อนพี่พอรู้จักกับคนใหญ่คนโตในกรมตำรวจที่พอช่วยบิ๊กได้ แต่บิ๊กต้องสัญญากับพี่นะว่าถ้าออกมาบิ๊กจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดี ตั้งใจเรียนให้จบ เป็นคนดีของสังคม อะไรที่เคยเหลวไหลเละเทะก็ให้ทิ้งไป เริ่มต้นใหม่นะคะ ไม่ใช่เพื่อพี่ แต่เพื่อตัวบิ๊กเอง"

พอได้ยินคำเทศนาของพี่พลอย ทำเอาเจ้าบิ๊กถึงกับน้ำตาซึม เด็กหนุ่มเลือดร้อนพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด

"ผมจะจำไว้จนวันตายเลยครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กตอบด้วยน้ำเสียงสะอื้น "พี่พลอยครับผมมีเรื่องอยากจะบอกพี่"

"ว่ามาซิบิ๊ก" พลอยตอบ

"คือพี่รู้จักพิมมี่ใช่ไหม? แฟนผมน่ะ" บิ๊กตอบ "ที่ผมเคยพาเธอมาที่บ้านในงานวันเกิดผมเมื่อสองสามเดือนก่อน ผมทำผิดกับเธอไว้มาก ผมเอาเงินเธอไปจ่ายหนี้พนันบอลหมดไปเกือบ 30,000 บาท"

"อะไรนะ!!!" พลอยถึงกับตกใจกับยอดจำนวนตัวเลขที่เจ้าบิ๊กเป็นหนี้น้องพิมมี่คนรักของมัน

"ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยนะครับว่า ผมอยากรบกวนพวกท่านอีกเรื่อง จ่ายเงินที่ผมติดน้องพิมให้หน่อยได้ไหม ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้น้องพิมจะมีเงินไปจ่ายค่าเทอมหรือยัง ผมตั้งใจว่าถ้าได้ออกจากคุก ผมจะขอพ่อกับแม่ให้ไปสู่ขอพิม"

"เดี๋ยว ๆ ๆ ทีละประเด็นบิ๊ก!" หมอพลอยเริ่มขึ้นเสียง เพราะเธอชักทนสันดานแย่ ๆ ของญาติคนน้องไม่ได้ "ทำไมบิ๊กเป็นคนแบบนี้คะ บิ๊กทำตัวเสื่อมเสียชื่อเสียงแก่วงศ์ตระกูลของเรามากเลยรู้ไหม ไปเอานิสัยต่ำตมแบบนี้มาได้ยังไงกัน?"

"ผมขอโทษครับพี่" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติผู้พี่ด้วยความสำนึกผิด "พี่จะด่าผมว่าเหี้ยก็ได้ แต่ผมอยากให้พี่ช่วยผมเรื่องพิม"

"พี่จะพูดให้...เด็กบ้าเอ้ย" หมอพลอยตอบอย่างไม่สบอารมณ์ "แต่พี่เองก็มีปัญหาเหมือนกัน เมื่อวานพี่โดนฉกกระเป๋า โชคดีที่พี่กรมาช่วยไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงแย่"

"จริงเหรอครับพี่?" เจ้าบิ๊กถามด้วยท่าทีตกใจ "แล้วพี่ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?"

"ไม่ได้เป็นอะไรหรอก" พลอยตอบ "แต่วันจันทร์พี่ต้องไปแจ้งเรื่องเอกสารหายหลายรายการ ดีนะที่พี่ทำเรื่องอาญัติบัตรไว้ทัน ไหนจะกุญแจรถ กุญแจบ้าน คีย์การ์ดคอนโด คนสมัยนี้มันแย่จริง ๆ"

หมอพลอยขมวดคิ้วด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ถึงแม้อารมณ์ไม่ดี แต่หมอพลอยก็ยังดูสวยดูสง่างามไม่เปลี่ยนแปลง จนเพื่อน ๆ เจ้าบิ๊กหลายคนพยายามตีสนิทกับมันเพราะหวังผลกับหมอพลอย ถึงรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

"เอาเป็นว่าพี่จะบอกพ่อกับแม่บิ๊กให้นะ" พลอยสรุป "ส่วนเรื่องพิมมี่ พี่ว่าเอาไว้ก่อนดีกว่า ขืนพูดตอนนี้ พ่อกับแม่บิ๊กระเบิดลงแน่"

"ขอบคุณอีกครั้งครับพี่พลอย" เจ้าบิ๊กพนมมือไหว้ญาติคนพี่อีกครั้ง "ผมจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้ของพี่เลย ผมจะจดจำให้ขึ้นใจเลยครับกับบุญคุณครั้งนี้ของพี่"

.............................................................................

หลังจากเสร็จธุระ หมอพลอยก็ขับรถ Toyota Prius สีขาวด้วยกุญแจสำรองที่เก็บไว้ออกจากโรงพักย่านพหลโยธิน วันนี้รถติดพอสมควร หมอพลอยเลยเปิดเพลงจากคลื่นวิทยุฟังเพื่อแก้เซ็ง

'จริงหรือหลอกทำไมไม่บอกกัน ที่รัก ที่หยอก ที่เคยให้ต่อกัน ความเฉยชาที่เธอให้มา เริ่มจะกดดัน ให้ฉันน้อยใจ'



บทเพลงดังของอดีตร็อคเกอร์หนุ่มที่เคยดังเมื่อราวสิบกว่าปีก่อนดังขึ้น หมอพลอยร้องคลอตามอย่างคล่องแคล้ว พลางนึกถึงเรื่องเมื่อวันวานตอนที่พี่กรเอากีต้าร์มาเล่นให้เธอฟัง

หญิงสาวนึกถึงภาพเหตุการณ์สุดโรแมนติกเมื่อคืนวาน เธอเกือบตกเป็นของพี่กรไปแล้ว โชคดีที่พี่กรยังเป็นสุภาพบุรุษพอ ที่จะรอคอยในวันที่เธอพร้อม อันที่จริงเธอเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรพี่กร แต่เพราะวีรกรรมเมื่อวาน ทำให้เธอได้คิดใหม่ว่าบางทีความรักอย่างเดียวอาจไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่ทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกัน แต่เป็นความเสียสละและความจริงใจ

เธอบอกกับพี่กรว่าเธอยอมรับรักพี่กร แต่อยากจะขอให้เคลียร์เรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานให้เสร็จเสียก่อน เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมค่อยมาว่ากัน อันที่จริงแล้วครอบครัวของพี่กรก็ไม่ได้ยากจนอะไร จัดว่าเป็นครอบครัวมีฐานะในระดับหนึ่ง อาจไม่ได้มีชื่อเสียงและมั่งคั่งอย่างตระกูลของพลอย แต่หากพลอยตกลงปลงใจกับพี่กร ชีวิตเธอก็คงไม่ลำบากอะไร เพราะพี่กรก็เป็นคนขยัน และที่บ้านก็มีธุรกิจส่วนตัวอยู่บ้าง

หมอพลอยขับรถไปเรื่อย ๆ จนเริ่มรู้สึกหิว เลยตัดสินใจแวะที่ห้างเอสพลานาด แถวรัชดา เพื่อหาอะไรทานเล่นและเดินเล่นตากแอร์เพื่อคลายร้อน หลังจากที่เธอจอดรถ หญิงสาวเดินเข้าไปในห้าง เสียงจอแจของผู้คนที่แวะมาจับจ่ายซื้อของดังเข้ามาในโสตสัมผัสของหญิงสาว

"ลุงพลขา หนูอยากกินยาโยอิ" เสียงเด็กสาวที่คุ้นหูหมอพลอยดังแว่ว ๆ ร่างสูงหันควับไปที่ต้นเสียง พลอยพรรณถึงกับขมวดคิ้วเพราะนั่นมันเป็นเสียงของพิมพาภรณ์แฟนเจ้าบิ๊กและภารโรงเฒ่าชุมพลที่วิทยาลัยของเธอนั่นเอง

"ผมอาจจะเลว อาจจะเหี้ยบ้างอะไรบ้าง แต่ผมไม่มีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนไอ้ลุงคนนั้น มันสร้างภาพตัวเองเป็นคนแก่ใจดีรักสัตว์ พี่พลอยต้องระวังนะครับ อย่าไว้ใจไอ้ลุงคนนั้นนะครับพี่พลอย ผมว่าไอ้ลุงคนนั้นมันไม่ธรรมดา"

คำเตือนของเจ้าบิ๊กดังก้องในหัวของหมอพลอย เอาแล้วไง หรือว่าคดีจะพลิก!!

สงสัยว่านายกรจะมีแผนการให้หมอพลอยรับรักตัวเองรึป่าว เหตุการณ์มันดูทะแม่งๆ พิกล สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ คุ้นๆ นะ

หมอพลอยเห็นหนูพิมกับเฒ่าเจ้าเล่ห์จอมลามกอย่างเต็มตา งานนี้ต้องมีการสืบต่อแน่นอน

 ::Confident::  ::Angry:: ที่

 ::JubuJubu::