นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่ 5 มารราคะร่างที่สอง

[zeech]

เมื่อครั้งที่ เจมิน่า เข้าช่วยเหลือโจ   เธอได้เข้าสู้รบกับปีศาจนก  และได้ใช้ทวนแทงเข้าที่ตาของมันจนบอด  มันบิน
หนีกลับไปหานายของมัน นั่นก็คือ  วิเอร่า  ธิดาแห่งจอมปีศาจ  วิเอร่าทราบเรื่องก็โกรธมาก และต้องการจะแก้แค้น
จึงให้ปีศาจนก นำทางเธอไปพบกับผู้ที่ทำร้ายมัน  โดยหวังที่ฆ่าเสียให้หายแค้น   เมื่อเธอตามมาจนถึงเขต
เขานางฟ้าผู้พิทักษ์    จึงทราบว่า ผู้ที่ทำร้ายบริวารของตน คือเหล่านางฟ้านี่เอง  เธอจึงให้บริวารสนิท
ที่ติดตามเธอมา กลับไปแจ้งข่าวแก่พ่อเธอ  จนในที่สุด   จอมปีศาจก็เดินทางมาถึงเขานางฟ้า  
แล้วได้ยินเสียงบุตรสาวร้องขอความช่วยเหลือ  จอมปีศาจโกรธจัด  กวัดแกว่งค้อนยักษ์ อาวุธคู่มือของตน  
แล้วเขวี้ยงออกไป  ทำลายประตูมนตราพังทลายลง  แล้วโดนเข้ากับมารราคะอย่างเต็มแรง จนร่างของมารราคะ
กระเด็นไปติดผนังถ้ำ  

ร่างของจอมปีศาจ  ปรากฏขึ้นที่หน้าถ้ำ  เห็นภาพบุตรสาว  อยู่ในสภาพที่ถูกย่ำยี่เช่นนั้น   จอมปีศาจโกรธจัด
คำรามเสียงดังก้องไปทั่วท้องฟ้า เรียกค้อนให้ลอยกลับมาที่มือแล้ว เขวี้ยงออกไปอีกครั้ง  
มารราคะ ทะยานหลบได้อย่างฉิวเฉียด   ค้อนยักษ์กระทบเข้ากับผนังถ้ำเสียงดังสนั่น เศษหินปลิวกระจายไปทั่ว  
จอมปีศาจพุ่งปราดเข้าดักหน้า  เอื้อมือคว้าจับคอมารราคะ  ชูขึ้นจนตัวลอย  
แล้วเหวี่ยงไปฟาด กับ หินใหญ่หน้าถ้ำ  มารราคะถึงกับกระอักเลือด พยายามยันกายลุกขึ้น  
ทันใดค้อนยักษ์ก็ถูกหวดเข้าที่กลางหลังของ มารราคะ  ประสาทการรับรู้ของมารราคะดับวูบลง

ราเชล กับ แมรี่  บินลงมาถึงหน้าถ้ำ ด้วยความเร่งรีบ  แมรี่ใจหายวาบ เมื่อเห็นร่องรอยการต่อสู้  
จนประตูมนตรา และผนังภายในถ้ำพังเสียหายยับเยิน  เธอวิ่ง เข้า ออก ร้องเรียกหาโจ  อย่างร้อนรน  
จนราเชลพูดขึ้นว่า
"แมรี่...แมรี่    โจกับลูกสาวจอมมารหายไปพร้อมกันแบบนี้    พี่ว่าโจคงไม่เป็นไรหรอก"
"พี่ราเชล     พี่ หมายความว่า  วิเอร่าจับตัวโจไปหรือ"
"พี่ว่าคงไม่ใช่ วิเอร่า     เพราะแมรี่ มัดตัวเธอไว้  แต่คงเป็น จอมปีศาจ ตามมาช่วยเธอไป แล้วจับตัวโจไปด้วย"
"งั้นเราตามไปช่วยโจ เถอะค่ะ พี่ราเชล"     แมรี่พูดขึ้นอย่างร้อนรน
"ไม่ได้  ทำอย่างนั้นไม่ได้   พี่จะไปคนเดียว     แมรี่ต้องเฝ้า เขานางฟ้าผู้พิทักษ์ไว้   ต้องมีใครคอยอยู่ป้องกัน อาณาเขตสวรรค์  ด้านนี้ไว้  หากมีปีศาจตนใดเล็ดรอดเข้าไปถึงสวรรค์ได้     จะเสียหาย ถึงท่านแม่มหาเทพ"    
ราเชลห้ามน้องสาว

"งั้นให้ แมรี่ ไปเถอะ  พี่ ราเชลอยู่ที่นี่"

"ไม่ได้   แมรี่ยังเด็ก  ยังไม่สามารถต้านฤทธิ์ ของจอมปีศาจได้  อีกอย่าง  แมรี่ ต้องคอยพี่เจมิน่าอยู่ที่นี่  เพื่อแจ้งข่าวให้พี่ เจมิน่ารู้  แล้วรีบตามมาช่วยพี่อีกแรง"

แมรี่ จำนนต่อเหตุผลของ ราเชล  จึงยืนนิ่งอยู่  

"เอาล่ะ พี่จะออกเดินทางไปหุบเขาปีศาจ  เดี๋ยวนี้เลย   โจจะต้องปลอดภัย" พูดจบ ราเชลก็พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า




ณ หุบเขาปีศาจ  จอมปืศาจ กำลังคลั่งแค้น  และ กังวลใจ   การสู้รบของมัน ครั้งแต่ก่อนมา  
หากมันหวดค้อนของมันเข้าที่ร่างของศัตรู  ไม่ว่ามันจะเป็นใคร  ร่างของมันจะต้องแตกสลาย
ดับสูญไป    หามีใครต้านทานพลังแห่งค้อนของมันได้แต่ เจ้ามารราคะ ผู้นี้  
มีอาการแต่เพียงสลบไปเท่านั้น  แม้มันจะฟาดค้อนของมันลงไปที่ร่างของมารราคะกี่ครั้งก็ตาม  
แต่ร่างของ มัน กลับทนอยู่ได้ และไม่มีส่วนใดบุบสลาย   มันแค้นใจนัก ที่ไม่สามารถจัดการ
กับผู้ที่ย่ำยีลูกสาวมัน

จอมปีศาจ นำร่างของ มารราคะ กลับมาที่หุบเขาปีศาจ   ผูกมัดด้วยโซ่ตรวน แล้วโยนร่างของมารราคะ
ลงไปในปล่องภูเขาไฟที่แดงฉาน และร้อนระอุ   เพื่อหวังให้ร่างของมันมอดไหม้ไป
ไฟลุกท่วมร่างของมารราคะ  โซ่ตรวนที่รัดกายของมัน   แดงฉานโชติช่วงไปด้วยเปลวไฟ
มารราคาะ   ร้องโหยหวน ด้วยความทุข์ทรมาน   เสียงของมัน ดังก้องไปทั้งพื้นฟ้า


ราเชล ตามมาถึง หุบเขาปีศาจ    พบกับบริวารปีศาจ ตัวสูงใหญ่ ยืนขวางประตูไว้ สองตน  
เธอบินตรง ไปที่  ประตูทันที

"เรียกจอมปีศาจ ออกมาพบข้าเดี๋ยวนี้"  

บริวารปีศาจทั้งสอง เห็นผู้ที่บุกรุกเข้า เป็นนางฟ้า   ก็เงื้ออาวุธเข้าโจมตีทันที
ราเชลยื่นมือออก ทั้งสองข้าง หลับตาลง  แล้วสะบัดข้อมืออกไป    
บริวารทั้งสอง หยุดนิ่งอยู่กับที่ทันที
ราเชล โบกแขนออกไปแล้วชี้ไปที่ประตู   ประตูเหล็กบานใหญ่ทั้งบาน  ก็เปิดอ้าออก
 เหมือนมีกำลังอันแรงกล้าเข้าผลักดัน    ราเชลพุ่งตัวผ่านเข้าประตูไปอย่างรวดเร็ว
ได้ยินเสียงร้องโหยหวน ของมารราคะ  จึงบินตรงตามเสียงนั้นไป

ขณะที่ราเชล  กำลังบินตามเสียงนั้นไป  ก็มีเสียงหวีดหวิว แหวกอากาศตรงเข้ามาที่ร่างของเธอ
เธอบินหลบ  สิ่งนั้นได้อย่างหวุดหวิด  แล้วมองตามสิ่งนั้นไป    สิ่งนั้นคือ
ค้อนเหล็กขนาดใหญ่  มันกำลัง หมุนวนกลับมา  แล้วพุ่งตรงมาที่ร่างของเธอ
ราเชล หลับตานิ่ง  พลันปรากฏโล่ทองคำใหญ่ขึ้นที่ท่อนแขนของเธอ  ราเชล ยกโล่นั้น
ขึ้นรับการกระแทกจากค้อนเหล็ก  ร่างของเธอลอยระลิ่ว ปลิวกระเด็นไป ตามน้ำหนักของค้อนเหล็ก
ร่างของจอมปีศาจ ปรากฏขึ้นดักหน้า  คว้าจับเข้าที่คอของราเชล   จองมองที่ใบหน้าของเธอ
อย่างดุดัน  แล้วพูดว่า

"นางฟ้า  เจ้าช่างกล้านัก   พวกเจ้ากระทำชั่วช้าต่อบุตรสาวข้า   แล้วยังกล้าบุกมาถึงที่นี่"

"บุตรสาวของเจ้า  ล่วงล้ำเขตแดน   แล้วเข้าทำร้ายน้องสาวข้าก่อน"

"นางฟ้า  เจ้าเป็นหญิงด้วยกัน  เจ้าไม่ควร  กระทำชั่วช้า  ทำร้ายจิตใจหญิงด้วยกันเช่นนั้น"  
จอมปีศาจตะคอกอย่างโกรธแค้น

"นางฟ้าเช่นพวกเจ้า  ใช้มารอันโฉดชั่ว ทำลายลูกสาวข้า  พวกเจ้าต้องได้ผลตอบแทนอย่างสาสม"  

จอมปีศาจโกรธแค้น  แววตาแดงโรจน์    แล้วพ่นกลุ่มควันสีแดง เข้าใส่ใบหน้างามของ ราเชล  
ราเชล ไม่สามารถหลบหนีได้  เธอได้แต่ดิ้น รนไปมา จนสิ้นสติไป

กลุ่มควันสีแดงนั้นคือ  ควันยาสั่ง  มันจะทำให้ผู้ที่ถูกควันนี้ทำร้าย  ขาดสติ  ดวงจิตถูกตัดขาดจากร่างกาย
แล้ว จอมปีศาจ ก็จะใส่คำสาป สำทับลงไป  ให้ผู้นั้น มีอันเป็นไปตามคำสาป

ทันใด  กีมีเสียงสตรี  ดังขึ้น  
"หยุดเดี๋ยวนี้  ปีศาจ"

"ปล่อยน้องข้าเดี๋ยวนี้"   เจมิน่า ปรากฏตัวขึ้น  พร้อมนักรบนางฟ้า คนสนิทของมหาเทพ อีกสองนาง

จอมปีศาจ   หันหน้าขึ้นดู พบว่าเป็น นางฟ้าสามตน  ลอยตัวอยู่บนอากาศ  

"บังอาจนัก  กล้ามาหยามข้าถึงถิ่นเลยหรือนี่"  

จอมปีศาจ ชูร่างของราเชลที่ไร้สติชูขึ้น  แล้วเปล่งคำสาปออกมาว่า

"ข้าขอสาป ให้นางฟ้าผู้นี้ หลับใหลไปตลอดกาล  จนกว่า จะได้สมสู่กับ กับไอ้มารมากราคะ ตนเดียวกับที่กระทำกับบุตรสาวของข้า"

สิ้นคำสาป  จอมปีศาจก็เหวี่ยงร่างราเชลเข้ามาที่กลุ่มนางฟ้าทั้งสาม อย่างแรง

เจมิน่า พุ่งเข้ามารับร่างของน้องสาวคนรองของเธอ  จนตัวเธอเองกระเด็นออกไปหลายวา ด้วยแรงเหวี่ยงของจอมปีศาจ
จอมปีศาจ พุ่งปราดเข้ามาหา นักรบนางฟ้าสองคนที่เหลือ  ง้างวงแขนออกแล้วฟาดหลังมือออกไป  
นางฟ้าทั้งสองตนยังไม่ได้ระวังตัว       ก็ปลิวกระเด็นไปไกลตามแรงฟาดนั้น

เจมิน่า บรรจงวางร่างของราเชลลงกับพื้น  แล้วโผทะยานเข้าสู้รบกับจอมปีศาจ   ทวนเงินปรากฏขึ้นในมือ
เธอฟาดฟัน รับมือกับ ค้อนของจอมปีศาจ อยู่เป็นพัลวัล



ฝ่าย โจในร่างของมารราคะ  ทุกข์ทรมานกับเปลวไฟอันร้อนระอุ  อย่างแสนสาหัส  หากมิใช่มีพลังอำนาจ
ของมนต์จิตปีศาจคุ้มกายอยู่  ร่างคงไหม้เป็นผงธุลีไปแล้ว   ความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส  ทำให้จิตที่มีราคะ
เริ่มเสื่อมลง  โจเริ่มได้สติ และหวนนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้   พลันภาพเหตุการณ์ ปรากฎถึงตอนคลี่แผ่นหนัง
ที่จารึกมนต์จิตปีศาจออกอ่าน  ด้วยพรสวรรค์พิเศษ ที่โจมีความจำเป็นเลิศ สามารถจดจำสิ่งที่ตนอ่านได้อย่างแม่นยำ
แม้อ่านไปเพียงครั้งเดียว  โจในร่าง มารราคะอ่านทบทวน มนต์จิตมาร นั้นอีกครั้ง

สิ้นมนต์คำสุดท้าย   ร่างของมารราคะกลับแปรเปลี่ยน จากร่างที่เหมือนกับอสุรกาย กับกลายเป็นร่างของชายกำยำ
ท่อนบนเปลือยเปล่า  เผยให้เห็น  กล้ามเนื้อที่สมบรูณ์ทุกสัดส่วน  ใบหน้าเสี้ยมยาว ดวงตาดุร้ายประดุจอสรพิษ  
มีผมสีขาวโพลนทั้งศรีษะยาวถึงกลางหลัง    บนหัวของมัน มีเขาแหลม  ผุดขึ้นสองข้าง  มันยืนตะหง่านท่ามกลาง
เปลวไฟที่ร้อนแรง  แล้วแหงนหน้า ส่งเสียงคำราม  ดังสนั่น  โซ่ตรวนที่รัดกายของมัน  ขาดสะบั้นออกจากกัน  
มันพุ่งตัว โผทะยานขึ้นจากยอดภูเขาไฟ

ตอนนี้มารราคะ  เพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นอีกมาก  จากมนต์ปีศาจที่อ่านซ้ำอีกครั้ง  มันได้กลายเป็น  มารราคะร่างที่สอง
มารราคะร่างที่สอง ยังคงเต็มเปลี่ยมไปด้วยพลังแห่งการร่วมเพศ  มันสามารถล่วงรู้จิตใจสตรี ที่ร่วมหลับนอนด้วย  ว่าต้อง
กระทำต่อนางเหล่านั้นที่จุดใด  นางจึงจะสำเร็จความใคร่  และมันยิ่งมีความหื่นกระหายในการร่วมเพศ เพิ่มขึ้นอีกเป็น
เท่าตัว  

ทันทีที่มันกระโจนขึ้นมา  ก็พบกับร่างนางฟ้านักรบสองนาง ปลิวกระเด็นมา  มันกระโดดเข้ารับ นางทั้งสอง ด้วยอ้อมแขน
อันแข็งแกร่ง  แล้วกระโดดพานางทั้งสองเข้าป่าลึกไป


ข้างฝ่าย เจมิน่า ใช้ทวนต้านรับพลังค้อนที่จอมปีศาจ  ฟาดฟันลงมา  จนแขนของเธออ่อนล้า   เธอสู้พลาง ถอยพลาง
และหาโอกาส ใช้มนต์สะกด   จอมปีศาจให้หยุดนิ่ง     เมื่อสบโอกาส เธอก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า  ร่ายมนต์สะกด
"หยุด"
จอมปีศาจ  หยุดนิ่งอยู่แค่ชั่วลมหายใจเข้าออก   แล้วกลับมามีอิสระขึ้นอีกครั้ง    มันไม่ได้ผล  พลังจิตของเจมิน่า
อ่อนด้อยกว่า จอมปีศาจ   มันพุ่งตัวเข้าฟาดค้อนเหล็กใส่ เจมิน่าอีกครั้ง    เธอหลบหลีก แล้วกระโจนทะยานหนี  
ขึ้นไปในอากาศ   หลับตารวมจิตนิ่ง  ร่ายมนต์สะกดอีกครั้ง   จอมปีศาจหยุดนิ่งอีกครั้ง
เธอฉวยโอกาส  กระโดดเข้าหาร่างของราเชล  แล้วอุ้มทะยานขึ้นฟ้าบินหนีทันที
จอมปีศาจไม่ได้ติดตาม  มันคิดที่จะรวมพล ถล่มเขานางฟ้าให้ย่อยยับ  ในภายหลัง


นางฟ้านักรบทั้งสองนาง  พยายามดิ้นรนให้หลุดจาก อ้อมแขนที่รัดแน่น ของมารราคะ  แต่ไม่เป็นผล
พลังอำนาจของมันในตอนนี้ พุ่งขึ้นถึงขีดสุด   มันใช้ดวงตาที่คมวาวดุจ อสรพิษของมัน  จ้องสะกด
ให้นางฟ้าทั้งสองหยุดนิ่ง   แล้วส่งจิตของมันเข้าควบคุมร่างกายของนางฟ้าทั้งสอง
มันวางร่างนางฟ้าทั้งสองลงกลางป่าแห่งนึง    แล้วยืนจ้องนื่งมายังร่างของนางฟ้าทั้งสอง   ทันใด
นางฟ้าทั้งสองก็ต้องตกใจ  ที่ร่างของตนขยับได้เอง  โดยที่เจ้าของร่างไม่ยินยอม  เธอคนนึงยันกายลุกขึ้น
นั่งคุกเข่า  ใช้สองมือปลดผ้าที่ห่อหุ้มร่าง ส่วนล่างของมารราคะออก    ทันทีที่ผ้าหลุดจากร่าง  ควยของมารราคะ
ที่แข็งตระหง่านและยาวใหญ่  ก็ปรากฏสู่สายตาของนางทันที   มันปูดโปนไปด้วยเส้นเอ็นกระจายโดยรอบ
ลำควยของมัน  บริวณส่วนหัวควยมันถอกบาน  ผงกหัวหงึกๆ   อย่างน่ากลัว   นางฟ้านักรบนางนั้น เธอยังคงบริสุทธิ์
 ไม่เคยพบเห็น  ควยที่น่ากลัวอย่างนี้มาก่อน  นาง ถึงกับตลึง  ตาเหลือก  แต่ร่างกายกลับทำตรงกันข้าม  นางโอบมือ
ขึ้นประคอง กระโปกของมารราคะ  แล้วลูบไล้  อีกมือนึงของนาง  รูดลำควยของมารราคะ เข้า ออก   อย่างเนิบนาบ

นางฟ้าอีกนาง   เดินอ้อมไปด้านหลังของของมาราคะ  ใช้มือโอบกอด ลูบไล้ร่างของมาร   แล้วทรุดกายลงนั่ง  ก้มศรีษะ
ลงใต้หว่างขาของมัน   แล้วแลบลิ้นของนางออก  เลียพวงไข่ของมัน  นางใช้ลิ้น  ลากยาว  ชอนไชไปถึง รูทวารของมัน  
สีหน้านางเต็มไปด้วยความตื่นกลัว และขยะแขยง   แต่ไม่สามารถต้านทาน อำนาจลึกลับนั้นได้

มารราคะ ห่อปาก เงยหน้าขึ้น อย่างเพลิดเพลิน   มันใช้จิตของมันสั่งร่างกายนางฟ้าที่กำลังรูดควยมันอยู่  ให้อ้าปาก
อวบอิ่มของนาง  แล้วอมควยอันน่าเกลียดของมันเอาไว้ในปาก   นางโยกใบหน้า เข้า ออก  ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อ  ถูเข้า
ถูออก กับ ท่อนเอ็น ของมัน  อย่างดูดดื่ม  บางครั้งนาง  ก็แลบลิ้นของมา โลมเลียหัวควยของมัน  นางปิดตา
ไม่กล้าดูสิ่งที่น่าขยะแขยงนั้น  มารราคะ กระดกบันเด้า เข้าออก  ให้ควยที่แข็งเด่ของมัน  แทงเข้าออก ในปากของนางฟ้า
แสนสวยผู้นั้น  มันเสพสุข  ในกามราคะ  อย่างเพลิดเพลิน

เวลาผ่านไปอย่างเนิ่นนาน ในความรู้สึกของ นางฟ้าทั้งสอง  บัดนี้ร่างของนางทั้งสอง เปลือยเปล่า
ร่างกายมันทรยศ ต่อความรู้สึกนึกคิดของนางเอง   เสื้อผ้าที่ห่อหุ้ม ปกปิดของอันพึงสวงนของนาง  ถูกถอดออกที่ละชิ้น
ทีละชิ้น  โดยมือของพวกนางเอง  เธออับอายอย่างสุดประมาณ   มารราคะ  มองโลมเลีย เรือนร่าง
นางฟ้าทั้งสอง  อย่างหื่นกระหาย  มันจ้องมอง ทุกสัดส่วน เหมือนจะกัดกินพวกเธอด้วยสายตาของมัน
พวกนาง  รู้สึก กลัว  อับอาย  และขยะแขยงระคนกัน    พวกนาง ไม่เคยทำอะไรที่น่าบัดสีอย่างนี้มาก่อน

มารราคะ  ใช้จิตบงการ ให้นางฟ้าที่เลียกระโปกของมันให้นอนลง  และบังคับนางฟ้าอีกนางให้ยืนขึ้น  
ถ่างขาออก คร่อมร่างนางฟ้าที่นอนอยู่   มันทรุดกายลงกลางหว่างขาของนางฟ้าที่นอนอยู่  แลบลิ้นที่ยาว
และมีขนแข็งๆ ผุดขึ้นอยูทั่วบริเวณลิ้นของมันออกมา   มันลากลิ้นของมัน ผ่านโคกโหนกนูนของนาง
ที่ยืนอยู่   ครั้งแล้วครั้งเล่า  นางฟ้านางนั้น  ส่งเสียงร้องดังลั่นไปทั้งป่า  นางเสียวสะท้าน ไปทั้งร่าง  
และขยะแขยงเป็นที่สุด  

ในขณะเดียวกัน  นางฟ้าที่นอนอยู่ ก็ถูกนิ้วมือ กดยีอย่างระรัวที่ปลายแตด  ส่วนหัวควยของมัน  
ก็ชอนไชไปตามร่องหลืบของหี  หัวควยที่เบ่งบานของมัน  ทำท่าว่าจะมุดเข้าในรู  แต่ก็ยั้งไว้  
มันใช้มืออีกข้างจับลำควยไถขึ้น ไถลง  ไปตามแคมในของนางฟ้านางนั้น   นางส่งเสียงออกมา
ด้วยความเสียวสะท้านอย่างที่สุด
น้ำหีของนาง ไหลเอ่อแฉะเปลื้อนไปทั้งกลีบแคมทั้งสองข้าง

ทั้งสองนางฟ้า  ส่งเสียงประสาน  เพื่อระบายความเสียวซ่านดังก้องไปทั้งป่า

มารราคะ โลมเลียไปทั่วเนินสล้างของนางที่ยืนอยู่  กวาดปลายลิ้นของมันถูไถไปตาม ซอกขา  กลีบแคม
อันขาวผุดผ่อง  จนที่สุดมันก็ชำแรกลิ้น ลงไปในรูหีเธอ  แล้วเกร็งลิ้นไว้  มันโยกหน้าของมันเข้า และออก อย่างเชื่องช้า  
ลิ้นของมันระรัว เข้าออก เร็วขึ้น และเร็วขึ้น  นางฟ้านางนั้น ส่งเสียง กรีดร้อง คร่ำครวญ  อย่างน่าสงสาร  
แล้วมัน ก็สอดลิ้นของมันกดลงไป บนติ่งแตด ของนาง  ขนที่ปลายลิ้นของมัน สัมผัสกับติ่งเสียวของนาง
อย่างแนบชิด  แล้วกระดิกระรัวไปที่ติ่งแตดของนาง   นางฟ้านางนั้น  บิดโคกส่ายร่อนไปมา  แล้วสั่นกระตุก
นางถึงจุดสุดยอด อย่างสุขสม  ปล่อยฉี่ไหลนองออกมา เปราะเปรื้อนใบหน้า  ของมัน

ส่วนนางที่นอนอยู่  ก็ถึงจุดสุดยอดในเวลาอันไล่เลี่ยกัน  มันกดหัวควยของมันลง  ชำแรกผ่านเยื่อบางๆ
แห่งความบริสุทธิ์ของวัยสาว  ขยับบั้นเอวอย่างเนิบช้า แต่หนักแน่น  บางครั้ง มันก็กดควยของมันจนหัวหน่าว
ชนกับติ่งแตด หัวหน่าวของมัน   มีปุ่มปมขึ้นอย่างแน่นหนา เพื่อเพิ่มความเสียวโดยเฉพาะ  มันเน้นปุ่มปมนั้นหมุนควง
สัมผัสกับแตดนางฟ้าที่นอนอยู่   นางเสียวจนขนลุกเกรียวไปทั้งตัว  อ้าปากกว้าง  สั่นกระตุก  น้ำท่วมหี  ด้วยความสุข

นางฟ้าทั้งสอง  ยอมรับกับตัวเองว่า  พวกนางมีความสุขกับกามรส ที่มารราคะ  มอบให้อย่างมาก  เป็นความสุข
ที่นางพึ่งพานพบเป็นครั้งแรก  ในชีวิต  และนางจะไม่สามารถหาได้จากชายอื่นอีกเลย

มารราคะ ยังเสพกามด้วยความหื่นกระหาย กับร่างนางฟ้าทั้งสอง อย่างต่อเนื่องและเนิ่นนาน

ความสุขสม ในกามรส  เกิดขึ้นกับนางฟ้าทั้งสอง  ครั้งแล้ว ครั้งเล่า  จนพวกนางเหนื่อยล้า แทบสิ้นลม
ตั้งแต่พวกเธอถือกำนิดมาจนเข้าวัยสาว  พวกเธอยังไม่เคยได้สัมผัสกับ รสกาม   แต่เมื่อได้มาเจอกับ
มารราคะ  พวกเธอถึงกับ  สำลักความสุข  มันมากจนเกินไป  มากเกินกว่าที่พวกนางจะรับไหว  
ได้แต่ครวญครางออกมา  ไม่มีที่สิ้นสุด

"พอแล้ว    ....อย่า ....ไม่เอาแล้ว ...ซี๊ดดด...................................ด ....อ๊ายย........................ย"





......................................................
ติดตามผลงาน by zeech ได้ที่นี้...

TAXI นรก ภาค 1            http://xonly69.com/read-xonly-tid-157646.html
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 1  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157655.html
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 2  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157670.html
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 3  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157707.html
TAXI นรก ภาค 2 ตอน จบhttp://xonly69.com/read-xonly-tid-157749.html
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่ 1  ทำความรู้จักกับนางฟ้า http://xonly69.com/read-xonly-tid-157770.html
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่่ 2  แมรี่ผู้น่ารัก                  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157776.html
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  3  ค่ำคืนอันเงียบเหงา       http://xonly69.com/read-xonly-tid-157795.html
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  4  กำเนิดมารราคะ            http://xonly69.com/read-xonly-tid-157850.html

นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  6  สุขสมกับความรัก          http://xonly69.com/read-xonly-tid-157983.html
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  7 น่าอิจฉา [ตอนจบ]         http://xonly69.com/read-xonly-tid-158032.html
[/size]