วังวนพิศสวาท ซีซั่น 1 EP.8

[ทนนืนั]

ติดตามและลุ้นทุกตอน

[Kop1234]

โชคร้ายจริงๆด้วย

[xmem08]

นีเสร็จวิชิตจนได้

[xmem08]

นีคงโดนอีกแน่

[a yunma]

ความเดิม ของ วังวนพิศวาส ซีซั่น 1


EP.7  https://xonly8.com/index.php?topic=281345.0



=======================================================================================================



วังวนพิศสวาท  ซีซั่น 1 EP. 8 : โล่งใจ



.......... ค่ำคืนแห่งกามราคะล่วงเลยผ่านไปจนวันรุ่งขึ้นตอนตีห้าครึ่ง
นี ที่เริ่มรู้สึกตัวขึ้นเธอขยับร่างของเธอลุกจากเตียง เธอกวาดตามองไปรอบเตียงก็เห็นเอ๊ะ นอนร่างเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงข้างๆเธอ
"พี่เอ๊ะ เองคงโดนพวกพี่วิชิตมาหนักเหมือนกัน" นี ที่ในใจนึกโดยที่ตัวเธอเองก็อยากจะถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นแต่เธอก็ไม่กล้าเอ่ยถามรุ่นพี่ของเธอไปตรงๆ นี จึงตัดสินใจลุกขึ้นพาตัวเธอไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำล้างตัวเพราะจากที่เธอมองตามตัวของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำลายและวสันต์สวาทจากของเธอและพี่วิชิตจนตัวเธอรู้สึกเหนอะหนะตัวไปหมด ผ่านไปร่วมยี่สิบนาที พอเธอชำระล้างร่างกายแล้วก็ปลีกตัวออกมานั่งที่โซฟาด้านนอกห้องนอน มีน้ำตาก็ไหลออกมาไม่รู้ตัวเธอนั่งนิ่งๆแบบนั้นอยู่คนเดียวเงียบๆ พลางคิดอยู่ในใจว่า
'เธอจะทำยังไงดี จะเอาเรื่องกับพวกของพี่วิชิตให้เป็นเรื่องราวเลยดีไหม แต่เธอเองก็กลัวว่าจะเป็นเรื่องน่าอายของเธอไหนจะกับครอบครัวเธอเองอีก  แถมตัวเธอเองยังมีอาการมึนเมาเองด้วย และอีกอย่างเธอก็ไม่รู้สถานะที่แท้จริงของรุ่นพี่เธอด้วยว่าพี่เอ๊ะว่ายังไง เธออาจะเต็มใจอยู่แล้วหรือเปล่าด้วย นี ที่ยังตัดสินใจไม่ได้   จนเวลาผ่านไปเรื่อยแต่สำหรับ นี แล้วมันเหมือนเวลาที่หยุดลง ณ ตอนนี้
.
.
.
ขณะเดียวกันนั้นภายในห้องนอนสักพักเอ๊ะ  ที่ตื่นขึ้นในสภาพเปลือยเปล่า พร้อมกับสติที่หวนนึกไปถึงเหตุการณ์ที่ผ่านพ้นมาเมื่อคืนนี้ ซึ่งถึงแม้มันจะขาดๆ หายๆ สลับเลือนรางจากฤทธิ์จากแอลกอฮอล์ แต่ก็ยังชัดเจนพอที่จะทำให้เอ๊ะ ตระหนักว่าเธอได้ผ่านพ้นอะไรมาบ้าง
"คุณพระช่วย ทำไมเราเผลอปล่อยตัวทำตัวเหลวแหลก ถึงขนาดนี้มางานบริษัทแท้ๆใครรู้เข้าตายแน่ๆเลย"  เอ๊ะ นึกในใจ แต่เกมกามสังวาส เมื่อคืนนั้นที่เธอตอบสนองต่อชายทั้งสามไปนั้นช่างเป็นความรู้สึกที่เธอแปลกใหม่ไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิตที่ได้ร่วมรักกับชายพร้อมกันทีเดียวถึงสามคน สิ้นความคิดในหัว เอ๊ะ ก็ลนลานไปหยิบเสื้อผ้าของเธอ และชุดชั้นในของเธอที่ตกอยู่ข้างเตียงมาถือไว้ ก่อนที่จะผวาจะไปที่ประตูห้องน้ำ จังหวะนั้นเอง นี ที่ได้ยินเสียงภายในห้องนอนก็เลยรีบเดินเข้ามาเอ่ยกับเอ๊ะ
" อ้าวพี่เอ๊ะ ตื่นแล้วหรือ" นี เอ่ยถาม นี เองก็รู้สึกกระดากอายในการจะบอกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจึงเงียบไม่พูดอะไรต่อเพราะสุดท้ายเธอก็คิดไปเองว่าเมื่อคืนเรื่องของเอ๊ะ นั้นคงเกิดขึ้นด้วยความเต็มใจของตัวเอ๊ะ เองเหมือนที่เธอเคยเห็นที่บ้านของเอ๊ะ ส่วนเรื่องที่เกิดกับเธอเองกับวิชิต นั้น ถ้าเอ๊ะ ไม่รู้เรื่องอะไรเธอก็คงไม่บอกเอ๊ะดีกว่าปล่อยให้เรื่องมันเลยผ่านไปเป็นความลับไปแล้วกัน     
"  เอ่อ  พี่ ขอไปอาบน้ำก่อนนะ จะออกไปกินข้าวเช้ากันแล้วนี่ "   เอ๊ะ เอ่ยกับ นี เพื่อตัดบทไปเพราะไม่อยากให้เธอมาซักไซ้ถามว่าทำไมเธอถึงร่างเปลือยเปล่าแบบนี้  เพราะเธอคิดไปเองว่าเมื่อคืน นี คงไปนอนห้องของน้องๆคนอื่นโดยเอ๊ะ เองนั้นไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนเกิดอะไรกับ นี เลย
.
.
หลังจากผ่านไปร่วมสิบห้านาที เอ๊ะ ก็ออกจากห้องน้ำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทั้ง นี กับเอ๊ะ  นั้นทั้งสองต่างก็เก็บไว้ไม่ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้กันและกันฟังแต่อย่างใดด้วยความรู้สึกอับอายในเรื่องของตัวสองสาวเอง จนตลอดเวลาตั้งแต่เช้าจนถึงตลอดทางบนรถบัสขากลับจากรีสอร์ท  นี ก็จึงพยายามหลบที่จะเจอหน้าวิชิต หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น เช่นเดียวกับเอ๊ะ ที่เธอนั่งเงียบมาตลอดทางเช่นกัน  หลังจากรถบัสมาส่งถึงที่บริษัทแล้ว ทั้ง นีและเอ๊ะ ก็ต่างปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนมารีบขึ้นรถแท็กซี่กลับทันที
.
.
.
หลังจากออกมาจากบริษัททันทีที่ นี กลับถึงบ้านด้วยความรู้สึกที่ผ่อนคลายกว่าเมื่อตอนอยู่บนรถบัสของบริษัท นี หยิบมือถือของตนขึ้นมาดูก็รู้สึกหนักใจ เมื่อเห็นสายเรียกเข้าจากบุคคลที่เธอไม่อยากจะคุยด้วยในตอนนี้อย่าง พี่เอ๊ะ และมีสายของพี่วิชิต ที่โทรมาหาเช่นกัน แต่ นี เลือกที่จะไม่ยอมรับสายเลยสักสาย เธอเลือกที่จะปิดเสียงเรียกเข้าและเอาโทรศัพท์วางคว่ำหน้าไว้ ก่อนจะจัดแจงถอดเสื้อผ้าออก แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
นี ที่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยที่เธอกว่าจะเดินทางกลับมาจนถึงบ้านได้ เธอต้องแวะวิ่งวุ่นตามหาสิ่งหนึ่งจากร้านขายยาแถวบ้านของเธอ นี ถึงกับต้องวิ่งเข้าวิ่งออกร้านขายยาภายในห้างแถวบ้าน กว่าที่จะได้เจอสิ่งที่เธอต้องการอย่างยิ่งในเวลานั้น
.
..
...ยาคุมฉุกเฉิน   
.
.




ณ เวลา 3 ทุ่ม
" พี่เกมส์ ลี่ เสร็จงานแล้วค่ะ เจอกันหน้าตึกใช่ไหม" ลี่ โทรบอกชายคนที่เธอนัดไว้หลังจากเธอเพิ่งทำงานเสร็จ
..
..
ลี่  ที่กำลังยืนรอ เกมส์ อยู่หน้าตึก เธอมาก่อนถึงก่อนเค้าสักพักแล้ว โดยที่มีสายตาของชายหลายคู่ในบริเวณนั้นจ้องมอง ลี่ อย่างลืมตัว
ตอนนี้ ลี่ ได้เปลี่ยนชุดที่เธอใส่มาทำงานเมื่อเช้าออกเพื่อให้เหมาะกับการออกเดตกับเกมส์ ในค่ำคืนนี้
ลี่ เปลี่ยนมาเป็นใส่เดรสสายเดี่ยวสีดำลายดอกไม้ คอเสื้อไม่ได้ลึกมากนักแต่ก็เพียงพอที่จะเผยไหล่ขาวเนียนไร้รอยสิวฝ้าให้เพศตรงข้ามได้แอบมองตาม ชายกระโปรงทรงเอที่สั้นพอที่จะเผยความขาวเนียนของขาขาวๆของเธอให้ชายกลัดมันแถวนั้นน้ำลายสอได้
"น้องลี่  อ้าวทำไมกลายเป็นชุดนี้ซะล่ะน้องลี่ " เกมส์ เอ่ยร้องทักเพราะความแปลกใจเมื่อเขามาถึง แต่ก็ยอมรับเขารู้สึกตะลึงไม่น้อยเช่นกัน ในใจ
"แหม ก็นานๆได้ไปดูหนังกันซักที ลี่ เลยอยากแต่งสวยหน่อยก็ไม่ได้ ชิ  ว่าแต่ พี่เกมส์ ... มองอะไรคะ" ลี่ หน้าแดง เมื่อชายตรงหน้าเธอกำลังมองเธอไม่วางตา
 "พี่เกมส์ คะ เดี๋ยว ลี่ ขึ้นไปเปลี่ยนกลับก็ได้ ถ้าพี่ไม่ชอบ " เธอพูดเหมือนจะทำท่าโกรธแต่น้ำเสียงเหมือนงอนมากกว่า
"แหะ ๆ ขอโทษครับ ก็วันนี้น้องลี่ของผมสวยน่ารักเป็นพิเศษเลย" ผมเลยตะลึงไปหน่อยไง คำป้อยอคำหวานของเกมส์ ซึ่งได้ผลจนตอนนี้เธออายม้วนไปแล้ว หน้าแดงแจ๊ด ก้มหน้าตา ไม่กล้ามองหน้า
.
.
แล้วเกมส์ ก็โบกรถแท็กซี่ ไปที่โรงหนังกัน ลี่ ที่ถึงแม้จะมีฐานะดี แต่ด้วยความเป็นลูกคุณหนูเธอจึงมีรถรับส่งมาตั้งแต่เด็กจนจบปริญญา ลี่ ถึงยังขับรถไม่เป็นมาจนถึงปัจจุบัน แต่หลังจากเริ่มต้นทำงานแล้วเธอก็จะใช้บริการแท็กซี่เป็นหลักแทน ส่วน เกมส์ นั้น ไม่ได้มีรถเป็นของตัวเองแต่อย่างใด และแน่นอนฐานะของเขาก็เทียบอะไรไม่ได้เลยกับ ลี่ แต่ถึงอย่างนั้น ลี่ นั้นก็ไม่เคยแสดงอาการรังเกียจเขาแต่อย่างใดเลยตั้งรู้จักกันมา
.
.
.
.

[a yunma]

จะมีใครเสร็จวิชิตอีก

[tamm2899]

ลี่จะโดนอีกคนมั้ยเนี่ย

[Saysay]