The show must go on : โตเกียวชิดขวา โอซาก้าชิดซ้าย ตอนที่ 2 (เรื่อยๆเปื่อยๆ)

[onelove]

บรรยากาศยามเช้าในร้านข้าวหน้าเนื้อผู้คนพลุกพล่าน ต่างคนต่างกินรีบเร่งเพื่อจะไปให้ทันเวลารถไฟ บริกรหนุ่มชุดนักเรียนมัธยมเสริฟข้าวหน้าเนื้อแกงกะหรี่ควันกรุ่นน่ากินพลางบ่นพึมพำอะไรสักอย่าง

          "มันบ่นแม่มัน กลัวจะไปโรงเรียนไม่ทัน" ชายสูงอายุผมสองสียิ้ม หยิบขวดพริกป่นญี่ปุ่นส่งให้
          "ผู้ใหญ่ฟังภาษาญี่ปุ่นออกเหรอครับ"
          "ออกสิ เมื่อสี่สิบปีที่แล้วผมเรียนจบสถาปัตยที่โอซาก้านี่แหละ ร้านเนี้ยสมัยเรียนผมถีบจักรยานมากินแทบทุกวัน" ผู้ใหญ่สมบัติมองออกไปนอกหน้าต่าง
          "นี่ผู้ใหญ่เรียนจบจากญี่ปุ่นเลยเหรอครับ โห ไม่ธรรมดานะเนี่ย"
          "พ่อผมเค้าค้าขายกับคนญี่ปุ่น ผมนี่ไม่อยากมานะ ตอนนั้นมีแฟน แต่ก็ฝืนความตั้งใจของพ่อไม่ได้"

          "พอดีผมไม่ทานเนื้อสัตว์น่ะครับ"
          "อ้าว ไม่ลองสักหน่อยเหรอร้านนี้อย่างเด็ดภูมิใจเสนอเลยนะ ผมกินร้านนี้ตั้งแต่แม่เจ้าหนุ่มนั่นยังเป็นสาวน่ารักอยู่เลย"
          "ขอตัวไม่ดีกว่าครับ" ด็อกเตอร์นทียิ้มปฏิเสธ

          "ด็อกเตอร์เคยมาญี่ปุ่นมั้ย" ผู้ใหญ่สมบัติถาม
          "เคยมาดูงานกับกระทรวงครั้งนึง ครั้งนี้ครั้งที่สอง"
          "ชอบมั้ย"
          "ไม่รู้สิครับ ยังไม่ไปไหนเท่าไหร่เลย"
          "แล้วทำไมเมื่อคืนถึงนอนแคปซูลล่ะอย่าบอกนะว่าอยากลอง ผมว่าคุณน่าจะฉลาดกว่านั้น"
         
          "ผู้ใหญ่รู้ได้ยังไงครับว่าเมื่อคืนผมนอนโรงแรมแคปซูล" ด็อกเตอร์นทีถามยิ้มๆ
          "ก็เห็นคุณโพสต์เฟสบุ๊ค ..คืนนี้นอนนี่นะครับ.. นี่ไง" ผู้ใหญ่สมบัติหันจอมือถือให้คู่สนทนาดู "สร้างภาพเก่งนะลงทุนน่าดู แต่ก็ดีนะรอบคอบดี แบบนี้ก็แทบจะไม่มีอะไรให้เชื่อมโยงการนัดเจอกันครั้งนี้ระหว่างผมกับคุณได้เลย" ผู้ใหญ่สมบัติเอ่ยชื่นชม "ว่าแต่มันนอนสบายมั้ยน่ะ"
          "ก็พอได้ครับ.."

ด็อกเตอร์นทีหยิบซองจดหมายที่ผู้ใหญ่สมบัติหยิบจากกระเป๋าเอกสารออกมาวางให้เขาบนโต๊ะมาเปิดดู ในซองมีแบงค์สัญชาติไทยสีเทานับได้ไม่ถึงสิบใบ ที่เหลือเป็นแบงค์ร้อยกับแบงค์ยี่สิบ มีเหรียญอีกสามบาท

          "เอ่อ.. ตลกแล้วครับผู้ใหญ่" ด็อกเตอร์หนุ่มโยนซองกลับลงบนโต้ะ "ผมคิดว่าค่าตอบแทนมันควรจะมากกว่านี้นะ นี่ให้ผมมาถึงญี่ปุ่นเพื่อเงินแค่นี้น่ะเหรอ"
          "อะไรนะ!!" ผู้ใหญ่สมบัติตกใจ
          "ก็เงินนี่ไง แค่เจ็ดพันกว่าบาทนี่มันหมายความว่าไง!!"

          "อะไร นั่นมันค่าเครื่องบิน!! คุณสำรองจ่ายผมก็จ่ายค่าตั๋วคืนให้คุณไง!! อะไรของคุณ"
          "อ๋อ .." ด็อกเตอร์นทีเก็บซองเงินพับใส่กลับเข้ากระเป๋าเสื้อ "โทษทีคับ พอดีผมคิดอะไรเพลินๆ"

          "นี่.. ของจริงอยู่นี่ บัญชีธนาคารมิตซุยสาขาฟุรุตะ ชื่อคุณ" ผู้ใหญ่สมบัติหยิบสมุดธนาคารพร้อมบัตรกดเงินวางลงบนโต้ะเลื่อนให้ดอกเตอร์หนุ่ม "เป็นคนมีความรู้แบบคุณนี่มันดีจริงๆ แค่เซ็นแกร๊กเดียวทำเงินได้ตั้งยี่สิบล้านเยน"
          "แลกกับการผ่านอีไอเอ โรงงานแห่งใหม่ราคาหนึ่งพันห้าร้อยล้านของคุณนับแต่นี้ไปก็มีแต่ทางสะดวก ขอให้ทำมาค้าขึ้นนะ" ด็อกเตอร์นทีเปิดตรวจดูสมุดบัญชีธนาคาร

          "ได้ข่าวว่าคุณกำลังตามจีบแอร์โฮสเตสอยู่เหรอ เห็นในเฟส สวยดีนะ" ผู้ใหญ่สมบัติแซว "ปรึกษาผมได้นา ของแบบนี้ไม่ต้องไปโพสถามคนในโซเชียลว่าจีบยังไงหรอก ถามผมดีกว่า เรื่องผู้หญิงผมนี่ล่ะตัวจริงเรื่องปิ้งย่างเลย"
         
          "อ๋อ ที่โพสต์เฟสบุ๊คก็แค่ข้ออ้างให้ผมมาที่นี่น่ะครับ แค่ลูกสาวเพื่อนแม่" ด็อกเตอร์นทีมองออกไปนอกหน้าต่าง "นักวิชาการจนๆอย่างผมเค้าไม่เอาหรอกครับ
"
          "ผมจะแนะนำนะคุณทำตัวแบบนี้แหละดีแล้ว สมถะนอนแคปซูลนั่งรถเมล์ถีบจักรยานอะไรของคุณไปน่ะดี ถ่ายรูปลงโซเชี่ยลเยอะๆ กลับไปคุณก็ทำตัวอย่างเดิมอย่ากระโตกกระตาก อยากใช้เงินอยากรวยเมื่อไหร่ก็มาใช้เงินที่ญี่ปุ่นนี่ ไอ้ห่า ดีจะตาย"
          "แหม เงินแค่นี้ไม่เรียกว่ารวยหรอกครับ" ด็อกเตอร์หนุ่มส่ายหน้า
          "ตราบได้ที่ลายเซ็นของคุณยังอนุมัติไอ้มาตรฐานสิ่งแวดล้อมห่าอะไรนี่ได้มันก็ยังทำเงินให้คุณได้อีกเยอะ เชื่อผมสิ"

          "งั้นผมขอใช้ร้านนี้เป็นเซฟเฮาส์สถานที่เจรจามั่งได้ไหมครับ" ด็อกเตอร์นทีมองข้าวหน้าเนื้อเย็นชืดในจาน
          "ได้สิ เอาเลย คุณยอมจ่ายค่าตั๋วเจ็ดแปดพันนัดมาคุยกันที่นี่แม่งปลอดภัยกว่า คุยเมืองไทยคนรู้จักเยอะซักวันนึงอาจย้อนกลับมาเล่นเราก็ได้ ญี่ปุ่นนี่แหละ ชิวๆ"
          "ผมชอบบรรยากาศครับ พลุกพล่านดี คุยกัน"
          "แต่คุณไม่กินเนื้อไม่ใช่เหรอ"
          "แต่ก่อนเคยกินอยู่เหมือนกันครับ"
          "เอาจานใหม่มั้ย จานนี้มันเย็นแล้ว"
          "ไม่เป็นไรครับจานนี้แหละ เสียดาย" ด็อกเตอร์นทีขยับจานเข้ามาใกล้

....................

บรรยากาศภายในห้องสี่เหลี่ยมของอพาร์ตเมนต์เก่าคร่ำในตรอกกำลังตึงเครียด เรามองเด็กสาวในชุดนักเรียนมัธยมหน้าตาจิ้มลิ้มคล้ายหลุดออกมาจากจอคอมพิวเตอร์เว็บรูปโป๊ เธอพ่นควันบุหรี่เป็นทางยาวกำลังหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด ชายชาวญี่ปุ่นในชุดสูทกำลังเจรจากับพี่เป้อย่างเคร่งเครียดโดยมีเพื่อนช่วยเป็นล่ามให้ผ่านโทรศัพท์

ตามแผนคือเราต้องการผู้หญิงสักคนที่สวยเซ็กซี่ระดับดาราเอวีเพื่อมายั่วเย้าพี่นัทให้ออกอาการหื่น ส่วนเราก็จะแอบเก็บภาพไปเป็นหลักฐานให้แม่เราเห็นว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่แกคิดและล้มเลิกแผนที่จะจับคู่ให้เรา เอเย่นต์และน้องน่ารักชุดนักเรียนพยักหน้าเข้าใจเป็นอย่างดี ข่าวดีคือราคานี้ได้รวมถึงกรณีลามเลยถึงมีเพศสัมพันธ์ก็ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม

น้องผู้หญิงชาวญี่ปุ่นเห็นครั้งแรกรูปร่างหน้าตาน่ารักถูกใจเรามาก เรียกได้ว่าเอเย่นต์ที่เพื่อนพี่เป้เป็นธุระติดต่อเค้าเลือกตัวท้อปมาให้เราเลย ติดแต่ตรงที่เธอยังเป็นนักเรียนซึ่งเราไม่สบายใจ กามกิจพิเรนทร์แบบนี้ไม่ควรเกี่ยวข้องกับเยาวชนที่ยังมีอนาคตดั่งสายรุ้งสดใส เรายืนยันที่จะขอเปลี่ยนตัวนางนกต่อด้วยเหตุผลที่เธอยังเด็กเล็กนัก

เราสามคนนั่งนิ่งๆรออยู่เกือบชั่วโมงก็มีการเคลื่อนไหว มีผู้ชายหลายคนเดินเข้ามาในห้องส่วนหนึ่งรับตัวน้องชุดนักเรียนเดินออกไป เหลืออีกสองคนยืนเฝ้าประตูมองมาที่เราสามคน น้องผู้หญิงรูปร่างผอมแกรนเดินเข้ามาในห้อง

          "หนูมาเป็นล่ามให้จะได้คุยกันรู้เรื่อง" เธอบอกกับเรา
          "คนไทยเหรอ"
          "พี่ไม่น่ามายุ่งเกี่ยวกับไอ้พวกเหี้ยนี่เลย คิดเสียว่าเจอกับเหี้ยเข้าแล้วล่ะพี่ เอาล่าสุดเลยนะ พี่คุยกับมันว่าไงบ้าง" เธอถามพลางส่ายหน้า
          "ก็บอกว่าขอแบบผู้ใหญ่ๆหน่อย ไม่เอาเด็ก"
         
          "อีเด็กนั่นมันชื่อนานา พอรู้ว่าพี่ไม่เอาเด็กมันก็เลยเครียด มันไม่เคยโดนปฏิเสธไง"
          "เรื่องใหญ่เหรอ"
          "ไม่รู้ดิ แต่อีเด็กนี่ก็คนโปรดหัวหน้ามันเลยอ่ะ พวกมันโทรไปปลุกหนูมาเป็นล่ามคุยกับพี่นี่แหละ"

....................

ผู้ใหญ่สมบัติส่งภาษาญี่ปุ่นคุยโทรศัพท์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สลับมองสบตาดอกเตอร์ โครงการบ่อบำบัดน้ำเสียที่เขาเซ็นรับรองมาตรฐานสิ่งแวดล้อมไปเมื่อหกเดือนที่แล้วถึงเวลาที่จะปิดดีลกันเสียที

          "ได้ความ ผมก็นึกว่าจะพลาดซะแล้ว ตอนแรกจองไม่ทันนะนี่เค้าโทรมาถามว่าหลุดจองจะเอามั้ย ลั้คกี้จริงๆ" ผู้ใหญ่สมบัติท่าทางลิงโลด "นี่ล่ะไฮไลต์ต่อจากร้านเนื้อย่างที่ผมเตรียมเอาไว้ให้ด็อกเตอร์เลยนะ"
          "อะไรครับ" เขาตื่นเต้นตาม
          "นานา มารุยามา"
          "ใครครับ.."
          "นี่คุณไม่ดูหนังโป๊เหรอ" ผู้ใหญ่สมบัติเลิกคิ้วสูง
          "ก็.. ดูบ้างครับ แต่ผมไม่ได้ดูถึงขนาดจำชื่อดาราได้"

          "นานา มารุยามา ท้อปไฟว์รุกกี้เอวีไอดอลปีสองพันสิบเจ็ดเชียวนะ"
          "แล้วนานาจะมาทำไมที่นี่ครับ"
          "แพ็คเกจออนเซนหนึ่งคืนหนึ่งวันกับสุดยอดดาราเอวี คุณเคยได้ยินมั้ย"
          "อ๋อ.. ที่มีข่าวว่าระดับระดับซีสิบเอ็ดถึงกับขโมยรูปภาพในโรงแรมอะไรนั่นเหรอครับ"

          "มาญี่ปุ่นทั้งทีก็ต้องให้มันถึงญี่ปุ่นสิ นางฟ้าหลุดจองมาแบบนี้แสดงว่าคุณมีดวง คนนี้ผมภูมิใจเสนอเลย ฉลาดเฉลียวอนาคตไกลอย่างคุณนักธุรกิจอย่างผมต้องเทคแคร์ จะได้ประทับใจมิรู้ลืม"

          "ว่าแต่ผู้ใหญ่เคยเอารึยังครับ น้องนานาเนี่ย" ดอกเตอร์นทีถาม
          "โห.. ผมนี่แฟนพันธุ์แท้ชี้เป้าเลย ปี้ในออนเซนนะ ฟีลลี่งแม่งโคตรได้ รับรอง" ผู้ใหญ่สมบัติโยกตัวประกอบ

          "อันนี้ผมแถมให้ดอกเตอร์ ถือว่ามีมิตรจิตมิตรใจระหว่างกัน"

....................

ถึงแม้จะเลยเวลานัดหมายกับพี่นัทไปสองชั่วโมงแล้วแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เรากังวลเลย เพราะสถานการณ์ในห้องตอนนี้ดูจะน่ากังวลยิ่งกว่า ใครจะไปรู้ว่าหญิงแก่แต่งตัวแม่บ้านที่เดินเข้ามาเมื่อกี๊จะเป็นแม่ของใครสักคน

          "หนูไปเยี่ยวแป๊ปเดียวพี่สร้างเรื่องได้ขนาดนี้เลยเหรอนี่" น้องล่ามสาวไทยส่ายหน้า
          "ก็พี่ไม่รู้ น้องก็ดันไม่อยู่จะให้พี่ทำไงอ่ะ" เราโวยตอบ
         
          "พี่ไปว่าแม่มันเป็นกระหรี่ ถ้าว่าแม่หนูแบบนี้นี่หนูไม่ฟ้องเจ้านายหรอก หนูตบเลย"
          "พวกพี่ไม่ได้ว่าแม่เค้าเป็นกระหรี่ซักหน่อย นังแหวนอ่ะ มันไปคุยอะไรเค้าก็ไม่รู้" พี่เป้ขึ้นเสียงบ้าง
          "พี่ก็แค่บอกว่าป้าคนนี้แก่เกินไป ขอเปลี่ยนอีกทีได้มั้ย" เราแก้ตัว "คราวแม่เลยนะนั่น"

          "อีบ้า!! ป้าเค้าแค่เข้ามาทำความสะอาดแกเสือกมองว่าเค้าเป็นกระหรี่ แล้วผู้ชายที่ไปพูดด้วยนั่นก็ดันเป็นลูกชายเค้า" พี่เป้สรุป
          "พวกพี่ไม่น่ามายุ่งกับพวกมันเล้ยยย.." น้องล่ามสาวไทยส่ายหน้า
         
          "ชิ้บหาย.." พี่นุชที่นั่งตัวสั่นนิ่งอยู่นานเปรยขึ้นมา

นาทีนั้นเราสัมผัสได้แล้วว่านี่ไม่ใช่ภาวะปกติ ชายร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีทึมหลายคนเดินเข้ามาในห้อง คนที่ดูท่าทางคล้ายหัวหน้าเดินไปนั่งที่ชุดเก้าอี้รับแขกมุมห้อง น้องล่ามสาวไทยขยับไปยืนตัวห่อเตรียมทำหน้าที่ กล้องวิดีโอพร้อมขาถูกลำเลียงเข้ามาติดตั้ง ไฟหัวกล้องสีขาวสว่างจ้าขึ้น

          "พี่ พี่.." น้องล่ามสาวไทยกวักมือเรียก
          "เรียกพี่เหรอ" พี่นุชทำหน้าเลิกลัก
          "เออ เรียกพี่นั่นแหละ เดี๋ยวไปยืนหน้ากล้องแล้วแก้ผ้า มันจะให้ทำท่าอะไรก็ทำตาม"
          "บ้าแล้ว!! ไม่เอาอ่ะ!!" พี่นุชหน้าแดง "แหวน!! พี่เป้!! โทรแจ้งตำรวจ!!"
         
          "หนูว่าอย่าให้เป็นเรื่องยาวดีกว่าพี่ พี่หยามตัวท้อปของเค้าแถมไปหาว่าแม่ของลูกน้องเค้าเป็นกะหรี่อีก ถ้าอยากกลับบ้านก็ยอมๆทำไปเหอะพี่" น้องล่ามสาวไทยกล่อม "ตอนหนูเทสต์งานก็ถ่ายแบบนี้ไม่มีอะไรมาก"

          "เดี๋ยวต่อจากพี่คนนี้ก็พี่แล้วก็พี่ผู้ชายนะ เดินไปหน้ากล้องแล้วก็แก้ผ้า แค่นั้นแหละ จะได้กลับบ้าน" น้องล่ามสาวไทยจัดลำดับ

เรามองพี่นุชในร่างเปลือยเปล่ากำลังทำท่าทางประหลาดๆต่อหน้ากล้อง คิวต่อไปเราก็ต้องทำแบบนั้นเหมือนกัน พวกเราสามคนได้รับคำสั่งให้เลิกยุ่งเกี่ยวติดต่อกับพวกเขาทุกกรณี โดยมีวิดีโอบันทึกภาพอิริยาบทเปลือยของเราทั้งสามเป็นตัวประกัน ถ้าเลิกแล้วต่อกันก็จะเหลือเพียงความทรงจำ วินาทีนั้นกลัวตายมากค่ะคิดถึงคุณพระคุณเจ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือขอให้รอดกลับบ้าน

แอ็คติ้งโค้ชชี้ชวนให้ทำท่าทำทางเราก็ทำตาม อายมาก เพราะมีผู้ชายแปลกหน้าอยู่ในห้องนั้นหลายคน เจ้าตัวที่คล้ายหัวหน้านั่งมองสีหน้าเรียบเฉย สายตาของมันรุกเลื้อยละเมิดเนื้อหนังของสงวนเราอย่างสบายอารมณ์ 

ไอ้ตาตี่นี่แม่งหน้าตากวนตีนมาก

....................
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[cd13579]

อ้าวเรื่องอีรุงตุงนังกว่าที่คิดไว้จม




ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[pamaaeng]

555 เรื่องไม่เป็นเรือ่ง ดันเป็นเรื่อง

แถมไอ้ด๊อกเตอร์ลูกชายเพื่อนแม่ นั่นก็ ร้ายเหลือ

 

ชักสนุกแล้วซิ

[ziggy2]

เข้มข้น ขึ้นเรื่อยๆ 

แถมคนที่คิดว่าติ๋มๆ ดันร้ายไม่ใช่ย่อย
สาวๆ จะรอดออกไปยังไง สภาพไหน ไอ้ยุ่นไม่น่าจะยอมง่ายๆ แค่นี้

[peddo]

ชอบครับ เรื่องราวหักมุมอย่างนี้ ฝ่ายหญิง​อยากแบลคเมล์​ฝ่ายชาย ตอนนี้โดนถ่ายภาพ ไม่รู้ว่าเป็นแผนของฝ่ายชายที่จะหาเรื่องล้มเลิกเหมือนกัน หรือแผนที่จะแบลคเมล์​ให้ยอมตกลง ดร.นั่นคงได้น้องนานาอยู่ดี แถมถ้ามีเทป อาจได้แถมสาวแอร์ทั้งชุด พี่ชายไม่แท้ไม่เอานะครับ อิอิ
ขอบคุณ​ครับ​

[txxt30]

มีแนวตื่นเต้นระทึกขวัญสอดแทรกด้วย ลุ้นเหมือนกันว่าจะโดนอะไร

[jachal]

ยอมทำตาม ดีกว่าไม่สามารถกลับได้

[swss2511]

อย่างนี้เรียกว่าซวยซ้ำซวยซ้อน

[fufu22]

ดีนะแค่โดนถ่ายเปลือย เอหรือจะโดนมากกว่านี้หว่า

[therasak]

อยากจะฮา แต่ฮาไม่ออก เจอแบบนี้มีโอกาสตายอยู่ต่างแดนสูง หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ

[รพินทร์ นามดี]

เนื้อเรื่อง เปลี่ยนไป๋

[otsubasa-k]

เขียนได้ดีมากครับ การเล่าเรื่องมีละเอียดเหมือนผู้แต่งเป็นแอร์จริงๆ
ขอสมัครเป็นแฟนคลับเลย อยากอ่านตอนต่อไปไวๆ นะครับ

[yiba111]

มีการวางแผนหลอกล่อน่าติดตาม

[ryu]

กะจะเล่นเค้า กลับกลายเป็นตัวเองลำบากเอง
ด็อกเตอร์จะกลับมาเชื่อมโยงอีกครั้งตอนไหนนะ
ลุ้นสนุกมากครับ

[Victor19]

โอย ๆ ๆ ยาวแระจะได้เป็นนางเอกเอวีฉากข่มขืนแอร์ไหมหนออออ