จาก3-4ตอน แรกที่ผมได้ลงไป มีผู้อ่านมาโพสตอบหลายท่าน ซึ่งผมก็ต้องขอขอบคุณในน้ำใจของทุกท่านมากครับ แล้วก็หวังว่า...ผู้อ่านอีกจำนวนมากจะมีน้ำใจมาช่วยโพสติชมเป็นกำลังให้กัน บ้างนะครับ ขอบคุณครับ Lay's ตอนที่ 5 กาลครั้งหนึ่ง..... "โอ้โห้...พี่เรย์ตื่นเองเป็นด้วยแฮะ..ทุกทีต้องให้ฝ้ายเข้าไปปลุก" เสียงน้องสาวพูดแซวพี่ชายขณะเดินลงจากบันไดมาที่ห้องอาหารในยามเช้าตรู่ "เว่อและ...มากินข้าวได้แล้ว" ผมตอบพร้อมกับยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม "ฝ้ายมาทานข้าวเร็วเข้าลูก...พี่เรย์เค้ามีเรียนเช้านะ..ถ้าจะให้พี่เค้าไป ส่งก็รีบๆกินเข้า เด๋วพี่เค้าสาย" พ่อพลพูดเสริมขณะอ่านหนังสือพิมภาษาอังกฤษ ก็แน่ล่ะครับ ท่านเป็นนักธุรกิจพันล้านก็ต้องอ่านข่าวธุรกิจอยู่แล้ว "เจ้าค่า...รับทราบแล้วเจ้าค่า" ฝ้ายตอบพร้อมกับมานั่งข้างๆผมที่โต๊ะ "พี่นุ่นจ๋า...วันนี้ไปดูหนังกับฝ้ายนะ..นะๆพี่นุ่นคนสวย" ฝ้ายพูดอย่างออดอ้อนทำตาแป๋วอย่างไร้เดียงสา "ชั้นไม่ว่าหรอก...อยากดูก็ชวนไอ้เรย์ไปสิ" พี่นุ่นตอบอย่างไม่แยแส "เชอะ!!...มาเรียกพี่เรย์ของหนูว่าไอ้ได้ยังไง?...ไม่มีมารยาท!!" น้องฝ้ายพูดประชดพร้อมทำหน้าบึ้งใส่พี่สาว "ยัยฝ้าย!!...จะมากไปแล้วนะ!!" พี่นุ่นตอบอย่างมีอารม "โอยยย...พอๆ...นี่เป็นอะไรกันเนี่ยทั้งพี่ทั้งน้อง...เจอหน้ากันต้องกัดกันทุกที" พ่อบุญธรรมของผมพูดติดตลก "เรย์ตามพ่อมาสิ...ปล่อยให้พี่น้องทะเลาะให้พอ" พ่อพลพูดพร้อมกับลุกขึ้นจากโต๊ะ "ครับ..." ผมตอบสั้นๆก่อนจะเดินตามพ่อบุญธรรมไป "หนูไปด้วยยย!!...หนูไม่อยากอยู่กับพี่นุ่น..เด๋วพี่นุ่นกัด!!...แบร่ " น้องฝ้ายหันไปแลบลิ้นใส่พี่สาวก่อนจะวิ่งตามพวกเราออกมา "ฝ้าย..พ่อจะคุยธุระกับพี่เค้านะลูก...ออกไปก่อนไป" พ่อพลไล่ลูกสาว "คุณพ่ออ่า!...ไม่รู้แหละ..ต่อให้คุณพ่อไม่บอกฝ้าย..ฝ้ายก็ไปเข้นเอาจากพี่เรย์ได้อยู่ดีนั่นแหละ..." น้องฝ้ายพูด "ไม่เป็นไรหรอกครับ....ให้น้องฝ้ายอยู่ด้วยก็ได้" ผมตอบ ไม่ใช่เพราะว่าผมอยากให้เธออยู่ด้วยหรอกนะ แต่เป็นเพราะผมขี้เกียจตามง้อยัยแฟนจอมดื้อคนนี้ต่างหาก "เฮ้ออ!...จริงๆเลยนะลูกคนนี้....เอาล่ะเรย์...พ่อไม่เคยบอกเรย์อ่ะนะ.. แต่...พ่อคิดว่ามันคงถึงเวลาที่จะมอบสิ่งนี้ให้เรย์ซะที..." พ่อบุญธรรมพูดพร้อมกับยื่นสมุดบัญชีธนาคารเล่มนึงได้ผม "สมุดบัญชีนี่ครับ?" ผมพูด "ลองเปิดดูสิ" คุณพ่อพูด ผมลองเปิดสมุดบัญชีดูที่หน้าแรก แล้วผมก็ต้องตาโตเมื่อได้เห็นตัวเลข..... "นี่มัน!!....หมายความว่ายังไงครับ?" ผมถามอย่างสงสัย "พ่อยกให้เรย์...." พ่อพลพูดอย่างจริงจัง "ไหนๆ..หนูดูบ้าง" น้องฝ้ายพูดก่อนจะหยิบสมุดเล่มนั้นไปจากมือผม "โอ้โห่!!.....หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน!!!..." น้องฝ้ายทำตาโต "คือพ่อเปิดบัญชีชื่อของเรย์ไว้แล้วก็....ฝากเงินเข้าบัญชีเรย์ทุกปีตั้งแต่ ปีแรกที่เรย์มาอยู่กับเรา ถึงตอนนี้ก็13ปีพอดี พ่อคิดว่าเรย์โตพอที่จะรับผิดชอบเงินก้อนนี้ได้แล้ว...เพราะฉะนั้น....ก็คิด ซะว่า..มันเป็นทุนที่พ่อให้เรย์สำหรับเดินตามทางของเรย์เอง..." พ่อพลพูดอย่างจริงใจ สายตาที่เขามองผมมันเต็มเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น "ไม่ได้ครับ!!...ยังไงผมก็รับไว้ไม่ได้" ผมรีบตอบทันที "พ่อขอสั่งให้เรย์รับเอาไว้....แล้วพ่ออยากบอกว่า..เรย์ไม่เคยทำให้พ่อผิด หวังเลย เรย์ยังเป็นเรย์คนเดิมที่่ไม่เคยยอมแพ้ต่ออะไรทั้งสิ้น...พ่อภูมิใจในตัวลูก นะ" คุณพ่อบุญธรรมพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "คุณพ่อ...." ผมพูดพร้อมกับน้ำตาที่คลอดวงตา "คุณพ่อใจดีที่สุดเลย" น้องฝ้ายพูดอย่างซึ้งใจก่อนจะโถมเข้ากอดคุณพ่อของเธอ "โอย!!...ฝ้าย พ่อแก่แล้วนะ...โถมเข้ามาทั้งตัวแบบนี้พ่อจะตายเอานะ" พ่อพลพูด "ไม่หรอกค่ะ...คุณพ่อต้องอยู่กับฝ้ายไปนานๆ" น้องฝ้ายตอบ "เฮ้อออ...ที่พ่อห่วงที่สุดก็คือยัยลูกสาวจอมยุ่งนี่แหละ...เรย์...ต่อไปพ่อ ต้องฝากให้เรย์คอยดูพวกหนุ่มๆที่มาตามจีบยัยหนูด้วยล่ะ...เรย์ช่วยดูคนที่ เหมาะกับฝ้ายแทนพ่อด้วยนะ" พ่อพลพูด "เอ่อ...คือ....ค..ครับได้ครับ" ผมจะพูดยังไงละเนี่ย? จะบอกกับผู้มีพระคุณที่สุดว่าผมนี่แหละที่เป็นแฟนน้องฝ้ายงั้นหรอ? ไม่เด็ดขาด "คิๆ...คุณพ่อไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ..หนูเลือกผู้ชายทีดีที่สุดไว้แล้ว" น้องฝ้ายตอบอย่างทะเล้นพร้อมกับมองมาทางผม "ขอให้จริงเถอะ...อ้อ..เรย์..จำไว้นะ..สิ่งที่มีค่าที่สุดตอนเรามีชีวิตอยู่ ก็คือ..การได้เดินตามทางของตัวเอง..." พ่อบุญธรรมพูดในสิ่งที่ผมและเขาเข้าใจกันแค่สองคน คือ....ทีจริงแล้ว ผมเคยคุยกับคุณพ่อบุญธรรมไว้ก่อนหน้านี้แล้วครับ ผมคิดเอาไว้ว่า...มันถึงเวลาซักทีที่ผมจะ.......เดินตามทางของตัวเอง.... มันถึงเวลาแล้วล่ะที่ผมจะหยุดเอาชีวิตของตัวเองให้เป็นภาระของคนอื่นซะ ที......... .............................................................. "ไอ้เรย์...ไอ้เรย์!!!...นั่งเหม่ออะไรอยู่วะ?" เสียงไอ้พีทเรียกผมขณะนั่งเรียนในคาบเช้า "ห..หะ...ว่าไง?" ผมถาม "คือ...มึงยังจำตอนเราเรียน ม5ป่่าววะ?..." ไอ้พีทถาม "เรื่องไหนล่ะ...." ผมถามมันกลับ "มึงลองเดาดิ?..." ไอ้โยพูด "กูจะไปตรัสรู้กับพวกมึงมั๊ยเนี่ย?" ผมถาม "ก็แบบว่า...เรื่องผู้หญิงอะไรประมาณนี้" ไอ้เต้พูดขึ้นต่อ "ผู้หญิง???......ทำไมวะ?" ผมถาม นี่พวกมันเล่นอะไรกันเนี่ย? "ก็แบบว่า...ผู้หญิงที่มึงเคยจีบ..หรือผู้หญิงที่มึงเคย....." ไอ้โยพูดแซกจากด้านหลัง "ผู้หญิงหรอ?..ถ้าเป็นผู้หญิงที่มาชอบกู..มันก็มีอ่ะนะแต่.." เหอๆ แต่...โดนยัยน้องสาวตัวแสบคอยหวงก้างไม่ยอมให้ผู้หญิงหน้าไหนมายุ่งกับพี่ ชายอย่างผมเลย ยกเว้น.....หรือว่า???? "หรือว่า...จะเป็น??" ผมพูดพร้อมกับมองหน้าไอ้พีท "เออ...คนนั้นแหละ" ไอ้เต้พูดพร้อมกับพยักหน้าอย่างมีเลศนัย "มึงจำได้มั๊ยว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างมึงกับเค้าตอน ม5" ไอ้โยถามย้อนอดีต ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะมาถามผมทำไม? ในเมื่อพวกมันเองก็เรียนห้องเดียวกับผมตอนมอปลาย "เออ..จำได้ดิ.....เค้าทิ้งกู..." ผมพูดอย่างเซ็งๆเมื่อนึกถึงอดีต "แล้วถ้าเกิด....เร็วๆนี้มึงได้เห็นน้องเค้าล่ะ?...มึงจะรู้สึกยังไง?" ไอ้พีทถามต่อ "อย่าพูดเป็นเล่น...เรื่องมันจบไปแล้วเว้ย..." ผมตอบอย่างไม่ค่อยแน่ใจ "นี่พวกมึงจะจ้องกูทำซากอ้อยอะไรวะ?...." ผมถามแกมด่าเมื่อเห็นพวกมันยังมองหน้าผมอย่างไม่เชื่อในคำตอบของผม "เออๆ...ก็ได้ว้ะ..ไม่รู้สิ...กูคงรู้สึกแปลกๆละมั้ง.....แต่เรื่องมันผ่านไป ตั้งนานแล้วนะเว้ย..มึงจะมารื้อฟื้นกันทำไมวะ?" ผมพูดอย่างเซ็งๆ เรื่องนี้..ถ้าจะเล่าแล้วมันยาวครับ....แล้วอีกอย่าง...เรื่องนี้มันก็นานซะ จนเป็น....กาลครั้งหนึ่ง............. "ป่๊าว....พวกกูแค่อยากรำลึกความหลัง" ไอ้โยพูดก่อนที่พวกมันจะหันไปเรียนกันต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกมันนี่ยิ่งนานวันยิ่งแปลก..... ................................................... "น้องฝ้ายจ๋า...ยืนรอใครอยู่หรอจ้ะ" เสียงรุ่นพี่หนุ่มรูปหล่อพูดขึ้นขณะนั่งอยู่ในรถยุโรปคันหรู "รอแฟนมารับค่ะ..." น้องฝ้ายตอบอย่างรำคานใจ "โถ่ๆ...อย่าโกหกพี่เลยจ้ะ...เพื่อนน้องฝ้ายบอกว่าน้องฝ้ายยังโสดซิงอยู่นี่นา?" รุ่นพี่หนุ่มพูดแทะโลมรุ่นน้องอยางไม่อายปาก "ซิงค่ะ...แต่ไม่โสด...รอให้แฟนเปิดซิงเร็วๆนี้" น้องฝ้ายตอบอย่างไม่ลดราวาซอก "แหม....พี่ก็ช่วยเปิดได้นะจ้ะ...รับรองฝ้ายต้องติดใจ" รุ่นพี่ยังตื้ออย่างไม่รู้จักอาย "หรอค้ะ.?...งั้นพี่ถามแฟนหนูเองเลยดีกว่าค่ะ...มานั่นแล้ว" ฝ้ายตอบพร้อมกับมองมาทางผม ผมซึ่งกำลังขี่รถมอเตอร์ไซด์มารับฝ้ายเหมือนทุกครั้งสังเกุตเห็นฝ้ายกำลัง ยืนคุยอะไรกับใครก็ไม่รู้ที่อยู่ในรถ พอผมถึงก็ลงจากรถแล้วเดินไปทางแฟนสาว "อ่อ...นึกว่าใคร...มีอะไรรึปล่าวไอ้เทพ" ผมถามหลังจากเห็นผู้ชายที่อยู่ในรถ "กูก็แค่กำลังชวนน้องฝ้ายคนสวยให้มาเป็นแฟนกู" ไอ้เทพเด็กวิศวะปี2พูด ไม่ต้องแปลกใจที่ผมรู้จักมันครับ ไอ้นี่คาสโนวาตัวพ่อพอๆกับไอ้พีท ถามว่าผมรู้ได้ยังไงน่ะหรอ?...ก็ไอ้เวรนี่มันชอบมาหิ้วเด็กในสังกัดของไอ้พี ทเป็นประจำ "อ้าวหรอ?....กูว่ามึงแดกแห้ววะ..เจ้าของเค้ามาแล้ว" ผมตอบ "ไหนน้องฝ้ายบอกว่ารอแฟนมารับไงจ้ะ...พี่เห็นแค่ไอ้เรย์" ไอ้เทพพูดพร้อมกับมองซ้ายมองขวา "ก็พี่เรย์ไงค้ะ..แฟนฝ้าย" น้องฝ้ายตอบ "อย่ามาโกหกพี่เลยจ้ะ...แฟนเฟินที่ไหนกน...ไอ้เรย์นั่นมันเป็นพี่ชายฝ้ายไม่ใช่หรอ?" ไอ้เทพยังไม่ยอมเลิกรา "พี่เทพไม่เชื่อหรอค้ะ...งั้น...ถ้าแบบนี้ล่ะ!!" ฝ้ายพูดจบเธอก็ดึงผมเข้ามา.... "อุ๊บ!!!....." ผมถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ น้องฝ้ายดึงผมเข้ามาประกบปาก เธอประทับริมฝีปากสีชมพูอ่อนอันแสนจะนุ่มนวลเข้ากับริมฝีปากของผม แฟนสาวของผมค่อยๆสอดลิ้นเข้ามาสัมผัสกับลิ้นของผม ลิ้นของเธอช่างนุ่มนวลราวกับปุยนุ่น รสจูบของเธอมันช่าง....หวานจริงๆ ผมกับฝ้ายต่างหลับตาพริ้มจูบปากกันอย่างหลงไหลราวกับว่า...ณ ที่แห่งนั้น...มีเราแค่สองคน "อ...เอ่อ.....น...น้องฝ้าย" ไอ้เทพได้แต่อึ้งอ้าปากค้างตาโตราวกับเห็นผี "คราวนี้พี่เชื่อฝ้ายแล้วใช่มั๊ยค่ะ?...หรือว่าจะให้ฝ้ายทำมากกว่านี้" น้องฝ้ายถอนตัวออกจากผมและหันไปพูดกับไอ้เทพ "........" ไอ้เทพไม่ได้พูดอะไร มันรีบออกรถไปอย่างรวดเร็วด้วยความเสียหน้า "พี่เรย์ค้ะ...เมื่อกี้ฝ้าย...." น้องฝ้ายหันมาพูดกับผมด้วยท่าทางที่เขินอายจนไม่กล้ามองผม "พี่เข้าใจ...เราก็ถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วกัน" ผมตอบ "ไม่ใช่ค่ะ!!....ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อกี้...ฝ้ายตั้งใจทำ..มันเป็นความต้องการของฝ้าย" น้องฝ้ายพูดอย่างหลบสายตา "เอาเป็นว่าเรากลับบ้านกันก่อนเถอะนะ" ผมตอบ อย่าว่าแต่น้องฝ้ายอายเลยครับ ผมเองก็อายจนหน้าแดงหมดแล้ว สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อารมอย่างว่าแบบที่ผู้ชายคนอื่นมีกันก็บังเกิดขึ้นกับผมครับ ผมพยายามข่มอารมต้องการทางเพศเอาไว้ แล้วบอกกับตัวเองว่า...น้องฝ้ายยังเด็ก.... "พี่เรย์...." น้องฝ้ายเรียกผมพร้อมกับน้ำเสียงที่ออดอ้อน "ว่าไง" ผมถาม "ฝ้ายอยากกินไอ้ติมอ่ะ...พี่เรย์พาฝ้ายไปกินหน่อยนะ..." น้องฝ้ายพูดพร้อมกับส่งสายตาวินวอน "เมื่อวานพี่ก็พึ่งพาไปเลี้ยงนมปั่น...วันนี้จะให้พี่เลี้ยงไอติมอีกแล้วหรอ?" ผมถาม "ก็ฝ้ายอยากกินนี่นา...เอาใจแฟนหน่อยก็ไม่ได้" น้องฝ้ายพูดอย่างน้อยใจพร้อมกับทำหน้าหงิก "อ่ะๆ...ก็ได้...แต่คราวนี้ห้ามไปก่อเรื่องเหมือนเมื่อวานอีกนะ" ผมพูดพร้อมกับหยิกแก้มแฟนสาว "ได้จ้า...สัญญาเลย" น้องฝ้ายยิ้มอย่างน่ารักตอบรับผม ผมก็เลยไม่มีทางเลือกนอกจากขี่รถพายัยตัวแสบมาที่ร้านไอติมข้างมหาลัยครับ มันเป็นร้านเล็กๆ มีโต๊ะอยู่6-7ตัว ผมกับน้องฝ้ายก็เข้าไปนั่งตรงมุมเงียบๆของร้าน "หนูขอเป็นช็อคโกแล็ตซันเดย์ทีนึงค่ะ" น้องฝ้ายสั่งเด็กเสิร์ฟ "ผมขอเหมือนกันครับ" ผมพูด "รอสักครู่นะครับ" เด็กเสิร์ฟพูดก่อนจะเดินกลับไปที่เค้าเตอร์ "พี่เรย์...ตอนที่พี่ยังไม่มา พี่รู้มั๊ยว่าฝ้ายคุยอะไรกับพี่เทพบ้าง?" น้องฝ้ายถาม "พี่จะไปรู้ได้ยังไงล่ะ?..." ผมตอบ "งั้นฝ้ายบอกให้ก็ได้...พี่เทพเค้าบอกฝ้ายว่า เค้ารู้มาจากเพื่อนฝ้าย ว่าฝ้ายยังโสดซิง" น้องฝ้ายพูด "หรอ...แล้วฝ้ายตอบว่าไงล่ะ?" ผมถามพร้อมกับยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม "ฝ้ายก็แค่บอกไปว่า...ซิงแต่ไม่โสด...กำลังรอให้แฟนมาเปิดซิง!!" "พรวด!!!!!" ผมถึงกับสำลักน้ำจนออกปากออกจมูกพร้อมกับไอออกมา "ฮ่าๆ...พี่เรย์ตลกจัง..ฮ่าๆ..." น้องฝ้ายถึงกับขำ หัวเราะเยาะผม "หนอย!!...ยัยตัวแสบ..แกล้งพูดยั่วพี่ใช่มั๊ยเนีย?" ผมถามพร้อมกับหยิบทิชชูมาเช็ดน้ำ "เค้าป่าวน้า...ฝ้ายพูดแบบนั้นจริงๆ..." น้องฝ้ายตอบไม่อย่างไม่รู้ไม่ชี้ เธอเนี่ยน้า....เมื่อไหร่จะโตซักที "ยัยตัวแสบ!!" ผมพูดอย่างคับแค้นใจ "เอ๊ะ!!...พี่เรย์!!...นั่นมัน....?" น้องฝ้ายพูดขึ้นพร้อมกับมองเลยผมไปที่ประตู ผมรีบหันหลังไปดูตามเธอ "พี่นุ่นหรอ?...พี่นุ่นจริงๆด้วย!!" ผมพูดกับน้องฝ้าย บังเอิญจริงๆเลยครับ "สงสัยจะมากับแฟน...ช่างเค้าเถอะค่ะ..สนแค่เราดีกว่า" น้องฝ้ายพูด ไม่แปลกหรอกครับ ปกติแล้ว...น้องฝ้ายกับพี่สาวของเธอก็ไม่ค่อยจะกินเส้นกันซักเท่าไหร่ ตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะครับ น้องฝ้ายจะเป็นผู้หญิงแนวน่ารัก สวยแบบหวานๆซนๆ ส่วนพี่นุ่นจะออกแนวเป็นสาวมั่น สวยแบบเซ็กซี่ เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดจาอะไรมาก อ่อ....แล้วอีกอย่างที่ผมจะเล่าหลายทีแต่ก็ลืมทุกที คือ...พี่นุ่นเค้าไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่ บางครั้งออกอาการรังเกียจเลยล่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้วล่ะครับ คงเป็นเพราะ....ผมเป็นเด็กข้างถนนละมั้ง "นั่นสิเนอะ...เค้ามากับแฟน...เราอย่าไปกวนเค้าดีกว่า" ผมพูดพร้อมกับมองน้องฝ้าย "พี่เรย์ก็มากับแฟนนะ...ฝ้ายไม่ได้กลัวว่าเราจะไปกวนเค้ากับแฟนหรอก...แต่ กลัวว่าเค้าจะมากวนฝ้ายกับแฟนต่างหาก" น้องฝ้ายพูดก่อนจะตักไอติมเข้าปาก "ปากหวานจริงๆนะเรา..." ผมพูดพร้อมกับขยี้หัวน้องสาวสุดที่รัก ............................................................. "อีดอกเอ้ย!!...อ้าาา...เล่นตัวนักใช่มั๊ยมึง!!...กูจะเย็ดให้ขาถ่างเลย!!" เสียงไอ้เทพสถบอย่างหยาบคายพร้อมกับสาวท่อนควยเย็ดรูหีเด็กสาวคนนึงอยู่บน เตียง "อ๊อยย!!...พี่เทพขา...โอ๊ยยย...ทะ..ทำไมวันนี้รุนแรงนักล่ะค้ะ..โอ๊ย ยยย...หีฝ้ายระบมไปหมดแล้ว" เสียงหญิงสาวที่ชื่อฝ้ายร้องครางอย่างได้อารมขณะที่เธอกำลังแอ่นตูดให้ไอ้ เทพกระเด้าจากด้านหลัง "โอ๊ยยย...แรงๆเลยค่ะ...อ๊อยย..เย็ดฝ้ายแรงๆ...อ๊อยยย" เด็กสาวครางเสียงหลงเมื่อไอ้เทพเร่งตะบี้ตะบันท่อนควยวิ่งเข้าวิ่งออกโพรง สวาทที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักของเธอ "อ้าาา...ตอดควยชิบหาย!!....อู้วววว...เล่นตัวดีนัก!!...สุดท้ายก็ต้องมานอน แอ่นตูดแอ่นหีให้กูเย็ด!!" ไอ้เทพพูดพร้อมกับเอามือตีก้นของเด็กสาวดังป๊าบ มันคำรามอย่างซะใจเมื่อได้ระบายความใคร่ออกมา มันยังคงกระหน่ำช่องคลอดของเธออย่างไม่ยั้งมือ กลิ่นเหงื่อไคลและกลิ่นน้ำสวาทคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้องยิ่งเพิ่มอารมใคร่ให้ ไอ้เทพเป็นทวีคูณ "อ๊อยยย..พะ..พี่เทพ...อื้อออ...หัวควยชนมดลูกฝ้าย...อ๊อยยย...มันหี จริงๆ..โอ๊ยย" น้องฝ้ายครางเสียงหลงอย่างลืมอาย ไอ้เทพจับหญิงสาวคู่นอนเปลี่ยนท่ากระทันหัน มันจับน้องฝ้ายพลิกให้นอนลงกับเตียง มันจับเธอถ่างขาออกจนสุดก่อนที่มันจะกดท่อนเนื้อขนาด6นิ้วครึ่งกลับเข้าไปใน รูรักของเธอ "อ้าาา...ควยคับหีเลยค่ะ...อ๊อยยย...แรงๆอีกค่ะ...โอ๊ยยย..ฝ้ายเงี่ยนจะแย่ แล้ว" ฝ้ายได้แต่นอนถ่างขาให้ชายหนุ่มโหมกระเด้าหาความสุขจากเรือนร่างของเธออย่าง ต่อเนื่อง "หยิ่งนักรึมึง!!....อ้าาา..สุดท้ายก็ต้องมานอนถ่างขาให้กูเย็ด...โอ้ วววว...รูหีฟิตชิบหาย...อ้าาาา" ไอ้เทพพูดอย่างเมามันในอารม มันรวบเอวของหญิงสาวก่อนที่จะออกแรงตะบี้ตะบันควยกระแทกเข้าไปในรูหีของเธอ อย่างต่อเนื่องด้วยความเร็วที่มากขึ้น กระแทกแต่ละครั้ง มันรู้สึกได้ว่าหัวควยของมันชนเข้ากับอะไรบางอย่าง "โอ้ววว...ควยพี่ชนมดลูกฝ้าย...โอ้ยยยย...ส..เสียวเหลือเกิน....อ๊อยยย..ฝ.. ฝ้ายจะแตกแล้วค่ะ...อ้าา..น้ำฝ้ายจะแตกแล้ว" น้องฝ้ายร้องกรี๊ดสุดเสียงพร้อมกับกระเด้งสะโพกสู้ควยของไอ้เทพอย่างถึงพริก ถึงขึง เธอก้มหน้าลงไปดูเธอก็เห็นภาพกลีบเนื้อของเธอปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามท่อนควยลำ ใหญ่ ฝ้ายตัวเกร็งกระตุก ช่องคลอดขมิบตอดรัดอย่างรุนแรงก่อนที่มันจะระเบิดน้ำเมือกขาวใสออกมาจนล้น เอ่อ "อีดอก!!...อ้าา...น้ำแตกแล้วหรอมึง...โอ้วววว...กูจะแตกในหีมึงให้ดู... อ้าาา..." ไอ้เทพเร่งกระเด้าอีกหลายครั้งก่อนที่มันจะออกแรงกระเด้าเป็นครั้งสุดท้าย ส่งท่อนควยทะลวงเข้าไปในรูหีของฝ้ายพร้อมกับระเบิดน้ำกามพุ้งเข้าไปในมดลูก ของฝ่ายหญิง "รอก่อนเถอะ!!...ไอ้เรย์..ถ้ามึงเลิกกับน้องฝ้ายเมื่อไหร่...น้องฝ้ายได้ เป็นเมียกูแน่!!" ไอ้เทพพูด ที่แท้...พอไอ้เทพกลับมาถึงห้องตัวเอง มันก็รีบพาน้องในสังกัดที่ชื่อเหมือนกับน้องฝ้ายแฟนสาวของผมมาที่ห้อง แล้วมันก็ระบายความใคร่ที่มันมีแต่น้องฝ้ายใส่เด็กของมัน ก็ในเมื่อมันแตะต้องน้องฝ้ายตัวจริงไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ....ก็แน่ละครับ ...ดอกฟ้ากับหมาวัดซะขนาดนั้น เอ...รู้สึกว่าผมจะสร้างศัตรูไว้โดยไม่รุ้ตัวแล้วสิเนี่ย แล้วผมในตอนนั้นก็ไม่รู้ตัวซะด้วย เฮ้ออออ ......................................... "ไอ้พีท...มึงว่าไอ้เรย์จะรู้ยังวะ.?...เรื่องนั้นน่ะ?" เสียงไอ้โยถามไอ้พีทขณะกำลังนั่งกินเหล้าเคล้านารีอยู่ที่ร้านเหล้า "กูว่ายังวะ...ไม่งั้นมันต้องพูดอะไรบ้างแหละ...แฟนเก่ามันทั้งคน" ไอ้พีทพูด "กูก็ว่างั้นแหละ...ตอนเช้าพวกเราก็ลองเชิงมันดูแล้วหนิ...ไอ้เรย์มันยังไม่รู้แน่นอน" ไอ้เต้พูดสมทบ "....กูว่า...เราอย่าไปบอกอะไรมันเลยดีกว่า...เรื่องมันผ่านไปแล้ว..ไอ้เรย์ มันคงไม่คิดอะไรกับน้องเค้าแล้วล่ะ" ไอ้โยพูดพร้อมกับกระดกแก้วเหล้าเข้าปาก "เฮ้อออ...โชคชะตามันเล่นตลก...ลิขิตให้ไอ้เรย์ต้องมาเจอกับแฟนเก่าตอนที่มันพึ่งจะมีแฟนใหม่!!!...เฮ้อออ" ไอ้พีทพูด "หะ!!...มึงว่าไงนะ!!....ไอ้เรย์เนี่ยนะมีแฟนแล้ว" ไอ้เต้ถาม "เออสิวะ..." ไอ้พีทตอบ "ทำไมพวกกูไม่เห็นรู้เรื่องเลยวะ?" ไอ้โยถามต่อ "ไอ้ควาย!!...แฟนมันพวกมึงก็เห็นกันอยู่ทุกวัน..กูยังเคยจีบเลย..แต่น้อง เค้าไม่ชอบผู้ชายอย่างกู..กูก็เลยแห้ว" ไอ้พีทตอบพร้อมกับกระดกแก้วเหล้า "ใครวะ?????" ไอ้โยกับไอ้เต้ถามพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย "น้องฝ้าย!!!" ไอ้พีทตอบสั้นๆ "น้องฝ้ายเนี่ยนะ!!....จริงดิ?" ไอ้เต้ถาม "กูจะโกหกทำซากอ้อยอะไรวะ? บังเอิญว่ากูเคย....กับน้องแพรเพื่อนสนิทน้องฝ้าย น้องแพรเค้ายืนยัน" ไอ้พีทพูด "ถ้างั้นก็ไม่ธรรมดาแล้ววะ...แฟนใหม่เป็นระดับดาวคณะ..ว่าที่ดาวมหาลัย.... ส่วนแฟนเก่า...ก็เป็นดาวโรงเรียน จุๆๆ...ซวยแล้วไงไอ้เรย์เอ้ย!" ไอ้โยพูดอย่างเป็นห่วงเพื่อนสนิท งานนี้.....สงสัยจะไม่ธรรมดาซะแล้วสิ....... ................................................. "รอด้วยสิยัยฝน!!....." เสียงเพื่อนสาวร้องเรียกพร้อมกับวิ่งตามออกมาจากอาคารเรียน "ชั้นก็รออยู่นี่ไงล่ะยัยผึ้ง" หญิงสาวที่ชื่อฝนตอบ "พึ่งจะเปิดเทอมได้ไม่กี่วัน...ทำไมงานมันเยอะอย่างนี้นะ" เพื่อนสาวที่ชื่อผึ้งพูด "นั่นสิ....อีกอย่างนะ...ตั้งแต่เปิดเทอมมา...เรายังไม่ได้เจอรุ่นพี่ปี2เลยซักคน" ฝนพูด "ชั้นได้ยินมาว่ามันเป็นธรรมเนียมของคณะเราอะไรนี่แหละ....น้องปี1จะได้เจอ รุ่นพี่ปี2ทุกคนในวันจับสายรหัส" น้องผึ้งตอบในขณะที่ทั้งสองสาวกำลังเดินไปที่ป้ายรถเมล์ "งั้น..หรอ??..................." น้องฝนพูดเบาๆด้วยสายตาที่เหมือนจะกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่................................... ..................................................... โปรดติดตามตอนต่อไป ขอบคุณครับ (ปล.อ่านจบแล้วก็ช่วยโพสตอบกันบ้างนะครับ) |