ช่วงมืดของชีวิต บทที่ 4.6 By worming

[worming]

เวปหลัก (สำหรับสายเปย์นะครับ)
https://www.readawrite.com/c/138056c05bbf7896029e18d0b582bed7

ตอนที่แล้ว
https://xonly8.com/index.php?topic=260192.0


ต่อจากตอนที่แล้ว


Line

ผึ้ง "ไอ้โรคจิต"

ฉันทำได้แค่พิมพ์ไว้ในไลน์ แต่ก็ไม่ได้กดส่งหรอกนะ ตอนแรกกะว่าจะตอบโต้มันแบบนี้ไป แต่คิดดูอีกทีก็เหมือนหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ แค่นี้ฉันยังจะต้องทนกลั้นเสียวจะแย่อยู่แล้ว ถ้ามีอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกฉันคงจะกลั้นไม่ไหวแน่ แล้วคนอื่นๆ ก็คงจะรู้ว่ามีอะไรอยู่ในตัวฉันบ้าง ทั้งไข่สั่นทั้งจิวหัวนม จิวแตด จิวแคม ทั้งน้ำควยที่เลอะอยู่บนเต้านมฉันอีก ฉันจึงรีบลบข้อความนั้นออกไปแล้วกดแบ็คกลับมาเพื่อจะดูว่าใครทิ้งข้อความอะไรให้ฉันบ้าง แต่ไม่รู้ผู้ติดต่อฉันหายไปไหนหมด เหลือแค่ไอ้นพคนเดียว ไม่นะไอ้พวกนี้จะไม่ให้ฉันคุยกับคนอื่นเลยหรือไง ลบผู้ติดต่อฉันจนหมดฉันพยายามสำรวจโทรศัพท์ของฉัน เหมือนกับว่ามันจะไม่ให้ฉันติดต่อกับใครเลยแม้แต่เบอร์โทรก็ไม่มีเหลือซักเบอร์ แล้วอยู่ๆ ก็มีไฟฟ้าช็อตที่แคมฉันสั้นๆ สองทีฉันถึงกับสดุ้งร้อง "อุ้ย!!" เบาๆ พี่โบหันมามองฉันแปลกๆ แต่ฉันก็ยิ้มอ่อนๆ ให้ พร้อมกับส่ายหัวเบาๆ เหมือนกับจะบอกพี่โบว่าไม่มีอะไร ทั้งๆ ที่ฉันเสียวหีจะน้ำแตกอยู่แล้ว แล้วไลน์ก็ดังขึ้น

Line นพ "ลืมอะไรไปหรือป่าว อีกกระหรี่"

Line นพ "กูคุยกับมึง มึงต้องคุยกลับกับกูทุกครั้ง ไม่งั้นมึงจะโดนลงโทษ" มะไม่นะ มันจะตามรังควาญฉันแม้กระทั่งในไลน์เลยหรือเนี่ย แล้วฉันจะต้องตอบมันยังไงล่ะเนี่ย "อุ้ย!!" ไม่นะมันกดไฟฟ้าช็อตหีฉันสั้นๆ สองครั้งอีกแล้ว เหมือนเป็นการเตือนให้ฉันรีบตอบไลน์มันกลับไป

Line ผึ้ง "ได้ค่ะ" ฉันรีบพิมพ์ไลน์ตอบมันกลับไป ระหว่างพิมพ์ไปก็ต้องกลั้นเสียวไป พิมพ์ก็พิมพ์ผิดๆ ถูกๆ แต่เหมือนฉันจะลืมอะไรไปอย่างนะ แล้วมันก็เพิ่มความแรงของไข่สั่นเป็นเบอร์สอง "อื๊อ.." ไม่นะ แล้วฉันจะทนได้แค่ไหนเนี่ย ไม่ไหวแล้วฉันต้องรีบตอบไลน์มันก่อนที่ฉันจะน้ำแตกท่ามกลางห้องทำงานที่มีคนนั่งทำงานเต็มห้อง

Line ผึ้ง "ได้ค่ะ เจ้านายนพ"

Line นพ "ดีมาก" ฉันพิมพ์ตอบมันไปแล้ว แล้วทำไมมันยังไม่ลดความแรงของไข่สั่นอีกล่ะ

Line นพ "เมื่อกี้กูคุยอะไรบ้าง เล่ามาซิ" แย่แล้วนี่มันจะเปิดไข่สั่นเบอร์สองไว้จนกว่าจะคุยเสร็จหรอเนี่ย ฉันเลื่อนโปรแกรมไลน์ขึ้นไปดูข้อความที่มันพิมพ์อีกครั้ง ก่อนที่จะพิมพ์ตอบกลับมันไป

Line ผึ้ง "ช่วงอาทิตย์นี้ ห้ามนัดพบใครหลังเวลางานค่ะ นายท่าน"

Line ผึ้ง "เพราะว่าฉันกำลังจะถูกฝึกให้เป็นทาสกระหรี่ค่ะ นายท่าน"

Line ผึ้ง "แล้ววันเสาร์อาทิตย์นี้ เจ้านายนพจะเอาฉันไปเลี้ยงค่ะ"

Line ผึ้ง "ฉันจะถูกเจ้านายนพเลี้ยงเหมือนหมาค่ะ นายท่าน" ฉันกลั้นใจพิมพ์ประโยคเหล่านั้นไปทั้งๆ ที่ไข่สั่นได้สั่นเบอร์สองอยู่ตลอดเวลาที่ฉันพิมพ์จนจบ แล้วไข่สั่นก็กลับไปสั่นที่เบอร์หนึ่งเหมือนเดิม ค่อยยังชั่วถ้าไข่สั่นยังทำงานที่เบอร์สองอยู่ ฉันคงน้ำแตกคาออฟฟิศแน่ๆ

Line นพ "ดีมาก อีกระหรี่ผึ้ง แต่ละคำที่มึงพิมพ์มาแม่งโครตร่านเลยว่ะ"

Line นพ "มึงแม่งต้องเป็นทาสกระหรี่ที่ดีแน่ๆ เดี๋ยวกูจะฝึกให้มึงเอง 555"

แล้วมันก็เงียบหายไป ปล่อยให้ฉันกลั้นเสียวกับไข่สั่นสองลูกที่กำลังสั่นเบอร์หนึ่งอยู่ในหีของฉันไปเรื่อยๆ ฉันเลื่อนขึ้นไปอ่านไลน์ที่ฉันพิมพ์ตอบมันไปสองสามรอบ รู้สึกว่ามันพูดถูก เพราะว่าคำที่ฉันพิมพ์ตอบมันไปแต่ละคำนั้นร่านเอามากๆ โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายที่ว่า ฉันจะถูกมันเอาไปเลี้ยงเหมือนหมาเนี่ย พอฉันอ่านมาถึงตรงนี้ทีไรก็เล่นเอาฉันหน้าชาและเสียวจี๊ดๆ ที่หัวนมทั้งสองและทีแตดขึ้นทุกที แน่นอนว่าฉันย่อมจินตนาการได้ว่าการถูกเลี้ยงเหมือนหมานั้นเป็นอย่างไร เพราะว่าพวกมันได้เริ่มฝึกฉันให้เหมือนหมาตั้งแต่พวกมันจับตัวฉันมาแล้ว นี่ก็ผ่านไปสี่ห้าวันแล้วที่พวกมันพยายามฝึกฉันให้เหมือนหมา โซ่ล่ามคอเอย ให้กินข้าวบนจานข้าวหมาเอย ให้นอนในกรงหมาเอย ทำให้เมื่อฉันอ่านประโยคนี้ทีไรก็ทำให้ฉันเสียวจี๊ดๆ ขึ้นมาทุกที นี่ฉันก็กลั้นเสียวมากมายจนแทบจะน้ำแตกอีกแล้วเนี่ย ฉันพยายามหันมองซ้ายมองขวาว่าจะมีคนสังเกตพิรุธในตัวฉันได้หรือไม่ แต่ก็ไม่มีอะไร เพราะทุกคนต่างตั้งหน้าตั้งตาทำงานกันอย่างตั้งอกตั้งใจ คงมีแต่ฉันสินะที่จะต้องทำงานไปด้วยกลั้นเสียวไป เมื่อฉันมั่นใจว่าไม่มีใครรู้ว่าฉันทำอะไรอยู่ ฉันก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม แต่ก่อนที่ฉันจะทำงาน ฉันก็หันไปอ่านไลน์อีกรอบแล้วก็เสียวจี๊ดๆขึ้นมาอีกครั้ง เมื่ออ่านประโยคที่ว่าฉันจะถูกมันเอาไปเลี้ยงเหมือนหมา มันเสียวมากอย่างแปลกๆ แล้วฉันก็เลื่อนไลน์มาอ่านสองบรรทัดสุดท้ายที่มันพิมพ์มา เพราะฉันเลื่อนขึ้นจนบังข้อความไว้ แต่พอฉันอ่านทั้งสองบรรทัดจนจบ ฉันถึงกับกลั้นเสียวไม่อยู่ น้ำแตกออกมาจนได้ โอ๊ย!! ไม่นะแค่ฉันอ่านข้อความในไลน์ก็ทำให้ฉันน้ำแตกได้หรือเนี่ย ฉันพยายามเก็บอาการน้ำแตกให้มิดชิดที่สุด เอวต้องกระตุกให้เบาที่สุด หีต้องขมิบให้น้อยที่สุด และที่สำคัญเสียงครางต้องมีน้อยที่สุดหรือไม่มีได้ยิ่งดี ฉันใช้มือกุมปากตัวเองที่กำลังกัดฟันแน่นจากการเกร็งช่วงเอวที่กำลังกระดกเบาๆ จากการน้ำแตกอยู่ หีก็ขมิบตอดไข่สั่นทั้งสองที่สั่นเบอร์หนึ่งอยู่ ทำเอาฉันเสียวหีขึ้นสมองเลยทีเดียว ฉันพยายามใช้สายตามองไปรอบๆ ห้องเพื่อดูว่ามีคนสังเกตเห็นอาการฉันอยู่หรือป่าว ถ้ามีคนรู้ว่าฉันน้ำหีแตกในห้องทั้งๆ ที่มีคนอยู่เต็มห้อง ฉันคงไม่มีหน้ากลับมาทำงานที่นี่อีกแน่ๆ ระหว่างที่ฉันใช้สายตามองรอบๆ ห้อง ตัวฉันน่าจะกระตุกใกล้เสร็จแล้ว เพราะเอวฉันกระตุกเบาลงเรื่อยๆ หีก็ขมิบเบาลงเรื่อยๆ แต่สายตาฉันก็ดันเหลือบไปอ่านไลน์สองบรรทัดนั้นอีกรอบ แล้วเอวฉันก็กระตุกแรงขึ้นอีกเมื่ออ่านประโยคสุดท้ายของไอ้นพ ที่บอกว่ามันจะฝึกให้ฉันเป็นกระหรี่เอง ซึ่งเป็นประโยคเดียวกันที่ทำให้ฉันกลั้นเสียวไม่อยู่น้ำแตกออกมาในตอนแรก แล้วเอวฉันก็ค่อยๆ กระตุกเบาลงเรื่อยๆ จนหยุดไป หีก็หยุดขมิบไปด้วย ส่วนไข่สั่นก็ยังสั่นที่เบอร์หนึ่งต่อไป ฉันรู้สึกโล่งขึ้นเพราะฉันได้ปลดปล่อยความเสียวออกมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้โล่งมากเท่าไหร่เพราะว่าฉันต้องเก็บอาการน้ำแตกเอาไว้ด้วย ทำให้ปลดปล่อยความเสียวออกมาได้ไม่เต็มที่ แต่ก็ยังไม่วายทั้งจิวทั้งไข่สั่นก็เริ่มทำให้ฉันเสียวขึ้นมาอีกแล้ว

นี่ฉันถึงจุดสุดยอดในที่ทำงานทั้งๆ ที่มีผู้คนอยู่เต็มห้องหรือเนี่ย มันเป็นสิ่งที่น่าอายมาก ถ้ามีคนรู้ว่าฉันน้ำแตกให้ห้องทำงาน ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ฉันจะต้องเก็บอาการอย่างมากเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าฉันถึงน้ำแตก มันเป็นอะไรที่ทรมาณสุดๆ จะครางก็ไม่ได้ จะกระตุกแรงแบบสะใจก็ไม่ได้ ต้องแอบๆ ทำแอบๆ ปลดปล่อย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วการเก็บอาการการน้ำแตกก็ทำให้ฉันปลดปล่อยความเสียวไม่สุด มันเป็นอะไรที่ค้างๆ คาๆ ทำให้ฉันยิ่งทรมาณขึ้นไปอีก เอ๊ะ!! แต่เดี๋ยว แล้วข้างหลังฉันล่ะ บอสฉัน ไม่นะ ลืมไปเลยว่ายังมีโต๊ะบอสอยู่ข้างหลัง ฉันไม่รู้ว่าบอสจะเห็นพิรุธในตัวฉันหรือเปล่านะ ฉันค่อยๆ หันหลังไปดูบอสว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่พอหันไปดูก็เจอแต่เก้าอี้เปล่า เออ บอสยังไม่มานี่นา โล่งใจไปที ฉันพยายามหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าถือของฉันที่มีควยปลอมสองดุ้นอยู่ข้างในด้วยมือซ้าย ทำไมฉันต้องมาประสบพบเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ มันเหมือนเป็นช่วงมืดในชีวิตฉันจริง ๆ ฉันพยายามควานหาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าโดยที่ควยปลอมทั้งสองนั้นโดนมือฉันตลอดเวลา ควยปลอมทั้งสองนั้นก็เหมือนของจริงซะเหลือเกินจนฉันนึกว่ามีควยจริงๆ สองดุ้นสัมผัสกับมือฉันอยู่ตลอดเวลาที่ควานหาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋า นี่ไง เจอซะทีฉันดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋าถือโดยมีความรู้สึกเหมือนมือพึ่งผละออกจากควยมา ฉันค่อยๆ เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดขอบๆ แคมด้านนอก แล้วซับๆ เข้ามาด้านใน พอซับแห้งดีแล้วก็เอาผ้าเช็ดหน้าเก็บไว้ที่เดิมซึ่งก็คือในกระเป๋าถือนั่นเอง

         ฉันนั่งทำงานต่อเพลินๆ ซักพักก็มีไลน์ดังขึ้น ไอ้เลวนี่จะไม่ให้ฉันทำการทำงานเลยหรือไงเนี่ย แต่คิดดูอีกทีไม่อ่านก็ไม่ได้เดี๋ยวโดนมันแกล้งกดช็อตไฟฟ้าที่หีฉันอีกฉันจึงเปิดไลน์ขึ้นมาอ่าน

Line กัส "ผึ้ง เป็นอะไรหรือป่าว ทำไมไม่ตอบกัสซักที..." ไม่นะ กัสแฟนฉันส่งไลน์มา พวกนั้นลบผู้ติดต่อในไลน์ฉันทั้งหมดแล้วไม่ใช่หรอ แล้วทำไมกัสถึงได้ส่งไลน์มาหาฉันได้ล่ะ

Line กัส "ผึ้ง เย้ ผึ้งอ่านไลน์แล้ว"

Line กัส "ผึ้ง หายไปไหน ไม่ตอบไลน์กัสซักที"

Line กัส "ผึ้ง ตอบหน่อย อ่านแล้วทำไมไม่ตอบอ่ะ"

Line กัส "ผึ้ง รู้มั้ยกัสส่งไลน์หาผึ้งเกือบทุกชั่วโมงเลยนะ"

Line กัส "ผึ้ง ตอบหน่อย ......"

..........

.........

         พอฉันอ่านไลน์ของกัสกัสก็กระหน่ำส่งข้อความให้ฉันใหญ่เลย ทำเอาฉันแทบอ่านไม่ทัน ไม่นะจะตอบกัสยังไงดีละเนี่ย จะขอความช่วยเหลือจากกัสเลยดีหรือป่าวนะ หรือว่าฉันจะต้องโกหกกัสว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นดีล่ะ ฉันจะบอกให้กัสแจ้งตำรวจว่าฉันโดนพวกไอ้นพจับลักพาตัวไปข่มขืนกระทำชำเราแล้วให้ตำรวจตามจับพวกไอ้นพเข้าคุกเลยดีหรือป่าวนะ ไม่นะ ถ้าพวกไอ้นพมันแอบอ่านที่ฉันคุยกับกัสได้ล่ะ ฉันต้องแย่แน่ๆ ไม่นะ แล้วกัสก็คงแย่ไปด้วยแน่ๆ

Line ผึ้ง "พอดีโทรสับพัง พึ่งซ่อมเสร็จอ่ะกัส โทษทีนะ"

Line กัส "แล้วที่กัสโทรไปวันนั้นล่ะทำไมมีเสียงผู้ชายด้วย" แย่ล่ะสิ ทำไมถามอะไรแบบนั้นล่ะแล้วฉันจะโกหกกัสว่าไงดีล่ะ

Line ผึ้ง "อ๋อ พอดีผึ้งกำลังดูหนังในโรงกับเพื่อนๆ อ่ะ"

Line กัส "อ่าวหรอ แล้วทำไมผู้ชายพวกนั้นเรียกชื่อผึ้งด้วยล่ะ"

Line ผึ้ง "ก็นางเอกในเรื่องชื่อเหมือนผึ้งนี่นา" แล้วก็มีไลน์จากไอ้นพมา ฉันรีบกดเข้าไปอ่านเพราะกลัวว่ามันจะทำอะไรแผลงๆ กับฉันอีก

Line นพ "ตอแหลได้โล่เหมือนกันนี่หว่า อีกะหรี่ร่านควยเอ้ย" นั่นไง ฉันว่าแล้วมันต้องอ่านข้อความที่ฉันคุยกับแฟนฉันได้แน่ ดีนะที่ฉันไหวตัวทัน ไม่งั้นฉันโดนไอ้นพมันเล่นงานฉันอีก ฉันเลยส่งสติกเกอร์การ์ตูนรุปยิ้มอ่อนไปให้มันแล้วกัสก็ส่งไลน์มาอีก

Line กัส "อ่อ โล่งใจไปที ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว"

Line กัส "กัสจะกลับกรุงเทพวันนี้นะ พอดีงานที่เกาะช้างกำลังจะเสร็จ"

Line กัส "ถึงกรุงเทพแล้วกัสจะโทรหานะ เดี๋ยวไปหาอะไรกินกัน"

Line ผึ้ง "ได้ค่ะที่รัก"

        พอฉันกดส่งข้อความไป ไข่สั่นก็สั่นแรงขึ้นเป็นเบอร์2 ไม่นะ ทำไมจู่ๆ ไข่สั่นถึงได้เพิ่มความแรงเป็นเบอร์สองล่ะเนี่ย หรือว่าเป็นเพราะข้อความที่ฉันส่งไป เพราะดันไปรับนัดกัสแฟนฉันหรือป่าวนะ แย่ล่ะสิ ไอ้นพมันพึ่งสั่งห้ามไม่ให้ฉันรับนัดหลังเลิกงานในช่วงนี้ แล้วฉันดันไปรับนัดหลังเลิกงานนี่เอง ไม่นะ แม้แต่แฟนฉันก็ห้ามรับนัดงั้นหรอ แล้วฉันจะทำไงดีเนี่ย ฉันจะต้องยกเลิกนัดก่อนใช่ไหมไข่สั่นถึงจะลดมาเป็นเบอร์ 1เนี่ย

Line ผึ้ง "ที่รัก ไว้วันหลังได้มั้ยอ่ะ พอดีวันนี้เค้าติดธุระอ่ะ" ฉันพิมพ์ไปหนีบขาไป เพราะว่าฉันต้องกลั้นเสียวที่มากขึ้น

Line กัส "ธุระอะไรอ่ะผึ้ง เลื่อนไปก่อนไม่ได้หรอ" แย่แล้ว มาตื้ออะไรตอนนี้ ไม่รู้หรือไงว่าไข่สั่นกำลังสั่นอยู่ที่เบอร์สองอยู่อ่ะ ถ้าฉันยกเลิกนัดไม่ได้ มีหวังโดนไข่สั่นเบอร์สองทั้งวันแน่ๆ

Line ผึ้ง "พอดีผึ้งมีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนเก่าสมัยเรียนอ่ะ" รีบยกเลิกนัดทีเถอะนะพี่กัสนะขอร้องล่ะ

Line กัส "อ่าวหรอ งั้นกัสขอไปด้วยนะ จะได้กินข้าวด้วยกันไง เค้าคิดถึงตัวเองจะแย่แล้วนะ" นั่นไงมาอ้อนอะไรตอนนี้เนี่ย รู้มั้ยว่าเค้าเสียวหีจะน้ำแตกอยู่แล้วเนี่ย

Line ผึ้ง "เป็นปาร์ตี้เฉพาะเพื่อนเก่าๆ  อ่ะ กัสไม่รู้จักซักคน ถ้ากัสไปเค้ากลัวกัสจะเบื่ออ่ะ ไว้คราวหน้านะคะที่รัก" ฉันกลั้นใจพิมพ์ไปซะยืดยาว เพื่อที่จะให้กัสยอมยกเลิกนัดกับฉันไปก่อน

Line กัส "เค้าก็อยากเจอที่รักของเค้านี่นา คิดถุงคิดถุง" โหย น่ารักตายล่ะพ่อคุณไว้คราวหน้าก่อนได้มั้ย ฉันเสียวหีจะแย่อยู่แล้วเนี่ย นั่งหนีบขาบิดไปบิดมาจะบิดมากก็ไม่ได้เดี๋ยวมีพิรุธอีก ตอนนี้ถ้าคนอื่นมองมาก็น่าจะเห็นฉันนั่งคุยไลน์กับลูกค้าตามปกติ เพราะฉันจะชอบคุยกับลูกค้าทางไลน์เป็นประจำอยู่แล้ว แต่อาจจะนั่งบิดๆ หน่อยหวังว่าจะไม่บิดจนผิดสังเกตุนะ

Line ผึ้ง "ขอโทษนะคะที่รัก ไว้คราวหน้านะ ครั้งนี้ไม่ได้จริงๆ"

Line กัส "จ่ะๆ ก็ได้ งั้นตอนเย็นเค้าโทรหานะ"

Line ผึ้ง "จร่ะๆ ที่รัก" แล้วไข่สั่นก็ลดลงเป็นเบอร์หนึ่งซะที ทำเอาฉันหวุดหวิดจะน้ำแตกอีกแล้ว แล้วไอ้นพก็ทักมาอีก

Line นพ "เก่งมาก อีกระหรี่ เดี๋ยวคืนนี้กูฝึกมึงจนเชื่องแน่55" พอฉันอ่านจบฉันถึงกับจินตนาการว่าการโดนฝึกต้องโดนอะไรบ้างแล้วกว่าจะฝึกจนเชื่องฉันต้องโดนอะไรบ้าง ทั้งโดนเย็ดหี เย็ดตูด เย็ดปาก ปลอกคอจับมัด ควยปลอมยัดอีก แล้วพวกเก้าอี้ทรงแปลกๆ พวกนั้นอีก ไม่นะ พอฉันนึกถึงอุปกรณ์นึงที่อยู่ในห้องฉันก็ทำเอาฉันเสียวจนกลั้นไม่อยุ่น้ำแตกออกมาอีกจนได้ แล้วอุปกรณ์ที่ว่านั้นก็คือม้าไม้สามเหลี่ยมนั่นเองโอ๊ย!! ฉันน้ำแตกในห้องนี้อีกแล้วหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อว่าแค่ฉันคิดจินตนาการถึงอุปกรณ์พวกนี้ก็ทำให้ฉันถึงกับน้ำแตกได้ ฉันต้องเกร็งตัวพร้อมกับพยายามทำสีหน้าให้ปกติที่สุดอีก จนกว่าเอวฉันจะกระตุกจนหยุด ปากก็ต้องเม้มไว้ให้มากทึ่สุดเพราะกลัวเสียงจะเล็ดลอดออกจากปากฉัน สายตาก็ต้องมองรอบๆ ตัวว่าจะมีคนหันมาหรือป่าว 

เฮ้อ!! นี่ฉันจะต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้อีกกี่ครั้งล่ะเนี่ย ที่จะต้องถึงจุดสุดยอดในที่ทำงานทั้งๆ ที่มีผู้คนอยู่เต็มห้องฉันต้องเก็บอาการไม่ให้ใครรู้ว่าฉันถึงจุดสุดยอด มันเป็นอะไรที่ทรมาณสุดๆ จะครางก็ไม่ได้ จะกระตุกแรงแบบสะใจก็ไม่ได้ ต้องแอบๆ ทำ แอบๆ ปลดปล่อยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่มันก็เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ ที่ต้องมาทำอะไรเสียวๆ ในที่ทำงานแบบนี้ นี่สองครั้งแล้วหรอเนี่ยที่ฉันน้ำแตกให้ห้องทำงานที่มีคนทำงานอยู่เต็มห้องเนี่ย

พอเหตุการณ์สงบ ฉันก็ต้องหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าฉันอีกแล้ว หีฉันคงแฉะมากแน่ๆ เพราะว่าทั้งน้ำแตก ทั้งไข่สั่น ทั้งอะไรหลายๆ อย่างคงต้องทำให้น้ำหีฉันไหลออกมาแน่ๆ ส่วนเรื่องงานก็ต้องทำ ฉันจึงหยิบเอกสารมาอ่านเพิ่มเติม และจับปากกาขึ้นมาช็อตโน๊ตหวังว่าคงจะไม่มีอะไรอีกแล้วนะ ระหว่างที่ฉันอ่านเอกสารและช็อตโน๊ตอยู่ อีกมือนึงก็พยายามค้นหาผ้าเช็ดหน้าโดยที่ควยปลอมทั้งสองก็สัมผัสกับมือฉันอยู่ตลอดเวลาระหว่างที่ฉันควานหาผ้าเช็ดหน้า มือฉันก็เผลอไปกำเอาดุ้นควยปลอมบ้าง แต่ฉันก็รีบปล่อยมือออกจากดุ้นควยปลอมนั่น ฉันยอมรับว่าควยปลอมสองอันนี้ความรู้สึกตอนมือไปโดนมันเหมือนควยของจริงมากๆ จนฉันแทบจะอยากจับควยนั้นไว้ตลอดเวลา แต่ฉันต้องรีบหาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหีฉันนะไม่งั้นน้ำเงี่ยนฉันคงเลอะเต็มกระโปรงแน่ๆ ฉันตัดใจที่ผล่ะมือที่จับดุ้นควยปลอมอยู่นั้นแล้วรีบหาผ้าเช็ดหน้าให้เร็วที่สุด และแล้วฉันก็หาเจอซะที ฉันดึงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาแล้วนำไปเช็ดที่หีฉันอีกครั้ง ระหว่างที่ฉันเช็ดหีฉันไปคนอื่นที่มองเข้ามาก็จะเห็นเหมือนฉันกำจดโน๊ตเอกสารอะไรบางอย่างอยู่อย่างตั้งใจ ฉันก็ทำเป็นเนียนๆ เช็ดหีฉันจนแห้ง แล้วก็เก็บผ้าเช็ดหน้าไว้ในกระเป๋าเช่นเดิม แต่ระหว่างที่มือซ้ายฉันอยู่ในกระเป๋าอยู่นั้น บอสก็ได้เดินเข้ามาพอดีฉันตกใจเล็กน้อยพร้อมกับทักทายบอสทั้งๆ ที่มืออยู่ในกระเป๋า

ผึ้ง "มอร์นิ่งค่ะบอส วันนี้แต่งตัวหล่อเหมือนเดิมเลยนะคะ"

บอส "มอร์นิ่งครับ ปากหวานเหมือนเดิมนะเรา สมกับเป็นเซลล์มือหนึ่งจริงๆ"

ผึ้ง "พอดีผึ้งมีเอกสารให้บอสเซ็นอ่ะค่ะ เป็นเอกสารของคุณมาจิมูระที่ผึ้งจะเข้าพบท่านวันนี้ช่วงบ่ายค่ะ"

บอส "อ๋อๆ ได้เลย เดี๋ยวผมนั่งรอที่โต๊ะนะ"

ผึ้ง "ค่ะบอส"

          ฉันคุยกับบอสเพลินๆ แต่พอฉันคุยกับบอสเสร็จ ฉันก็รู้สึกว่ามือฉันที่ยังอยู่ในกระเป๋ากำลังกำควยปลอมนั้นแน่นเลย โดยยังมีอีกดุ้นนึงสัมผัสที่หลังมือฉันอยู่ ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนอยู่กับควยจริงๆ ถึงสองดุ้น ดุ้นนึงโดนมือฉันกำไว้แน่นส่วนควยอีกดุ้นนึงก็มาถูๆ ที่หลังมือฉัน เหมือนพยายามอ้อนมือฉันที่กำอีกดุ้นนึงอยู่ไปกำดุ้นนั้นบ้าง ซึ่งก็ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคุยกับบอสไปด้วยแล้วมือก็กำควยใครก็ไม่รู้ไปด้วย แถมยังมีอีกควยนึงถูหลังมือฉันอีกต่างหาก บอสเดินไปนั่งประจำที่แล้ว ส่วนฉันก็หันกลับมาทบทวนเอกสารและช็อตโน้ตต่อไป วันนี้มีลูกค้าออร์เดอร์สินค้ามาตั้งแต่เช้าสองสามรายการ ฉันจะต้องทำเอกสารแจ้งการผลิตสินค้าส่งให้ฝ่ายผลิตในช่วงเช้าและยังมีลูกค้าต้องการใบเสนอราคาอีกสองสามรายการที่ค้างไว้เมื่อวานที่ต้องทำต่อ ใบเบิกค่าน้ำมันของสัปดาห์ที่แล้ว แล้วก็โปรเจ็คของคุณมาจิมูระนั่นเอง ซึ่งฉันจะต้องเคลียร์เอกสารพวกนี้ให้เสร็จก่อนที่จะเดินทางไปหาคุณมาจิมูระในช่วงบ่าย แต่ก็ต้องเริ่มออกตั้งแต่สิบเอ็ดโมง เพราะกว่าจะเดินทางไปถึงก็ชั่วโมงกว่ารวมถึงกินข้าวอีก ซึ่งฉันก็ต้องเผื่อเวลารถติดไว้ด้วย

       ระหว่างที่มือขวาฉันจับปากกาเพื่อทำการช็อตโน้ตอยู่นั้น มือซ้ายฉันก็ยังกำควยปลอมที่อยู่ในกระเป๋าฉันไปด้วย ฉันกำดุ้นนึงแล้วก็เปลี่ยนไปกำอีกดุ้นนึงสลับไปสลับมา กำแล้วก็ใช้นิ้วโป้งคลึงๆ บ้าง กำแล้วพยายามรูดเหมือนการชักว่าวบ้าง แต่เหมือนดุ้นนึงจะรูดไปมาไม่ได้นะ แต่ดุ้นนึงสามารถกำแล้วรูดได้ เหมือนฐานควยปลอมจะยึดติดกับผนังกระเป๋า มือซ้ายฉันรูดควยปลอมที่รูดได้ในกระเป๋าไป ส่วนควยปลอมอีกดุ้นนึงก็ถูๆที่หลังมือของฉันไป มือขวาฉันก็จดโน้ตไป แล้วฉันก็สั่งปริ้นเอกสารที่จะให้บอสเซ็นต์ แต่ฉันต้องเดินไปที่หยิบเอกสารที่เครื่องปริ้นเตอร์ที่ถ่ายเอกสารได้ด้วยที่ข้างประตูห้อง พอฉันกำลังจะลุกจากเก้าอี้เพื่อเดินไปหยิบเอกสาร ฉันก็รู้สึกตัวว่ามือซ้ายของฉันกำลังทำอะไรอยู่ ไม่นะ เหมือนได้สติกลับคืนมา และมือซ้ายของฉันกำลังรูดควยไปมาอยู่ ฉันรีบหยุดรูดควยแล้วก็รีบดึงมือออกจากกระเป๋าทันที ฉันทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้เหมือนเดิม ไม่นะ เกิดอะไรขึ้นกับเราเนี่ยทำไมเราถึงได้ทำแบบนี้ไปได้นะ ไม่นะ เราจะต้องไม่เคลิ้มไปกับสิ่งที่พวกเลวนี้จัดไว้ให้โดยเด็ดขาด แล้วฉันก็ลุกเดินไปหยิบเอกสารที่เครื่องปริ้นท์หน้าประตูห้องทั้งๆที่ไข่สั่นยังทำงานอยู่ที่เบอร์ 1

        ฉันพยายามเดินอย่างปกติที่สุดทั้งๆ ที่ แม้จะเป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ก็ตาม




คุยกับผู้แต่ง

สำหรับใครที่เม้นแล้วกลับมา Edit ข้อความ ก็ขอให้ร่ำรวยๆ ด้วยนะครับ อิอิ

ขออนุญาตฝากฝังผลงานสำหรับสายเปย์ด้วยนะครับ (ช่วยตามไปอุดหนุนเพื่อเป็นแรงผลักดันด้วยนะครับ)
https://www.readawrite.com/c/138056c05bbf7896029e18d0b582bed7
https://fictionlog.co/c/5f492197e240a6001bdc3cd8

ปล. ขอขอบคุณทางเวปที่อนุญาตให้โปรโมตผลงานนะครับ รักนะจุ๊ฟๆ 

ตอนต่อไปนะครับ อิอิ
https://xonly8.com/index.php?topic=260278.0

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[inwyin]

น่าสงสารพี่กัสจริงๆถ้ารู้ความจริงเข้าจะเป็นยังไงเนี้ย

[songsak]

ผึ้งติดใจซะแล้ว

[jay14]

กัสช้างไม่รูเ้อะไรบ้างเลย ว่าผึ้งคนนี่กำลังติดใจซะแล้ว

[moogi]

อย่างงี้เขาเรียกว่าแพ้ใจตัวเอง ห้าห้า

[trakara]

ผึ้งเลือกทางถูกแล้ว

[mottymu]

ผึ้งเลือกในสิ่งที่ชอบแล้ว

[ประดิษฐ์ ธรรมเวช]

น่าสงสารพี่กัสจริงๆถ้ารู้ความจริงเข้าจะเป็นยังไงเนี้ย

ผึ้งติดใจเรื่องเพศแล้ว

[สมชาย มาเพิ่ม]

ต้องให้หัวหน้าช่วยมั้ย

[linsaki1]

หรือแฟนผึ้กอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

[xijikoh]

ผึ้งติดใจ

[naja313]

ผึ้งตืดใจในสิ่งนี้แล้ว

[grindsaw]

แบบนี้ต้องจัดให้หนักๆเลย

[Corvest]

หรือกัสนี่แหละคนสั่งยาม

[mysecret]

เลือกถูกทางแล้ว