เส้นขนานของชีวิต ตอนที่ 3

[cdx]

เส้นขนานของชีวิต ตอนที่ 3
" ไปทำอะไร..ดึกดื่น..." อารยาถาม
." แล้วพี่ละ....คงไม่แค่เอาของกินไปให้ตานั่น..." น้องพลอยย้อน
" ทำไม...พี่ทำไปในฐานะเจ้าบ้านเท่านั้น.... และขอบอกนะ .. มารยาหญิงของเธอ...อย่าได้เอาไปใช้กับตาทองนั่น เด็ดขาด..." อารยาว่า
" หึงละสิ....." น้องพลอยย้อนคำ
" แกมันร่าน..... แล้วอย่าคิดว่าคนอื่นร่านเหมือนแก..."
" ชิ...!!!...อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ...วันที่ไปรับพี่ที่บ้าน..เห็นอยู่กับ ..ตารับเหมานั่น...โซฟาปรับรูปเป็นเตียง... กระดุมเสื้อตาทองรับเหมานั่นก็ดิดไม่เรียบร้อย....ฮึฮึ...."
"แล้วไง...." อารยาเสียงสั่นด้วยความโมโห
" ถามจริงๆ....วันนั้น...พี่กับตาทองนั่น เย็ดกันไปกี่ดอกแล้ว....." น้องพลอยกล่าวยังไม่สุดคำ...ฝ่ามือเรียวของอารยาก็ฟาดเข้ากับใบหน้าของน้องพลอยจนหน้าสบัด.....
" จำไว้....แกจะผยองกับใครก็ได้...แต่กับฉัน ไม่ได้...." อารยาดุ
      น้องพลอยใช้ฝ่ามือลูบใบหน้า   พลอยเก่งเสมอ แต่พลอยไม่กล้าสู้อารยา   น้องพลอยเดินขึ้นเรือนโดยมีอารยาเดินตาม
.....
"เจ็บใหม...." อารยาถามน้องสาว  ตอนนี้อารมณ์ของอารยาเย็นลงบ้างแล้ว น้องพลอยส่ายหน้า...แต่ไม่ตอบคำ
........
........
       ห้าทุ่มแล้ว ต่างคนต่างเข้านอน ตาทองเข้านอนโดยไม่ล๊อคประตูห้อง  น้องเอ้หลับไปแล้ว ไอโก๊ะนอนคนเดียว อารยากับน้องพลอยนอนด้วยกัน...อารยาพอจะรู้แล้วตอนนี้ ว่าไอโก๊ะต้องมีอะไรกันแน่
สิ่งที่อารยาคิดตอนนี้คือจะเข้าถึงตาทองได้อย่างไร  คืนนี้ก็นับว่าผิดแผน เมื่อไปหาตาทอง กลับพบว่าน้องพลอยไปพบตาทองอยู่ก่อนแล้ว
     ตาทองครุ่นคิดถึงน้องพลอย...คิดถึงรอยสัก...รอยสักที่แกได้มา เพราะความเมา.เมื่อ 20 กว่าปีก่อน..."..มากูจะสักของดีให้ ... ต่อไปใครโดนของมึงเข้า จะรักจะหลงมึงชนิดโงหัวไม่ขึ้น..กูขอค่าครูแค่ สองร้อย.."  ตาทองคิดถึงตาเฒ่า นุ่งขาว ชึ่งหลังจากนั้น แกก็ไม่เคยสนใจมันอีกเลย กระทั่งแกได้พบรอยสักแบบเดียวกัน ที่หน้าท้องของน้องพลอย เห็นพฤติกรรมของน้องพลอยกับ ตาพรม บัดนี้ แกเชื่อแล้ว ว่าของมันขลังจริงๆ ไม่งัน ไอโก๊ะ เพียงฟ้า แพรวพรรณ อารยาคงไม่หลงแกขนาดนี้.....สิ่งที่ตาทองลืมไปก็คือ ....ถ้ามันขลังจริง ก่อนหน้านี้ ก่อนที่แกจะได้เพียงฟ้า ที่แกไปเที่ยวผู้หญิง ทำไม ไม่มีใครหลงแก  กระทั่งตอนนี้ น้องเอ้ หลังจาได้มีอะไรกับตาทองแล้ว ทำไมน้องเอ้ไม่สนใจที่จะมายั่วยวน แกอีกเลย
     สิ่งที่ตาทองคิดตอนนี้ คือ ผู้หญิงมีมากเกิน...ไปในชีวิตแก ... หากรอยสักขลังจริง... ก็แสดงว่า ถ้าแกมีอะไรกับน้องพลอย ความขลังก็คงเสื่อมจริง .... และผู้หญิงทั้งหมดก็จะออกจากชีวิตแก...และแกจะไม่เหลือใคร.... คิดถึงไอโก๊ะ เมียรัก...ตอนนี้ไอโก๊ะ อายุ ยี่สิบต้น ขณะที่แก หกสิบแล้ว ....อีกสิบปี ....ยี่สิบปี ไอโก๊ะ จะอายุ 40 ก็ยังเป็นสาวสะพรั่ง ทั้งฐานะการเงิน และฐานะทางสังคม  ขณะที่แกจะกลายเป็นคนแก่ไร้ค่า ด้วยวัย 80.....
    คิดถึงตอนนี้...ตาทองตัดสินใจแล้ว ที่แกจะปลดปล่อยผู้หญิงทุกคน ...แกจะทำให้...ให้อาถรรพ์ ของรอยสักเสื่อม...ตามคำพูดของ ตาเฒ่าที่สักให้แก...
.....ขณะเดียวกัน  น้องพลอยก็คิด คิดถึงตาทอง..."... สักวันหนึ่งเถอะ ตาทอง...ฉันจะให้แกคลานเหมือนหมามาจูบที่ตีนฉันให้ได...
น้องพลอยคิดถึง เงินจำนวนมากที่จะชวนไอโก๊ะให้มาลงทุนในบริทพ่อของเธอ...คิดถึง เก้าอี้ผู้บริหารระดับสูงในบริษัทของไอโก๊ะ...มือเรียวลูบที่ท้องน้อยของตน ลูบที่รอยสัก  .... คิดถึงตอนที่เธอ อายุ 19 วันที่เธอดั้นด้นไปกับเพื่อน ไปหาอาจารย์เฒ่า วัย 70 ขณะที่เพื่อนได้รอยสักที่ หน้าอก  .... แต่อาจารย์ เฒ่า สักให้เธอที่ท้องน้อย
......เข็มที่อาจารย์ สักอักษร เพียง 3 ตัว มันไม่เจ็บนัก แต่เข็มดุ้นเท่าแขนเด็ก ที่ลงคาถากำกับ จนอาจารย์เฒ่าได้ชื่อว่าเป็นผัวคนแรกของเธอ มันเจ็บยิ่งนัก  เจ็บตรึงใจจนต้องแอบเพื่อนไปหาอาจารย์เฒ่า อีกหลายครั้ง .... เธอ...น้องพลอยเชื่อสนิทว่า ที่ผู้คนหลงในตัวเธอขนาดนี้ เพราะความขลังของรอยสักนั่นเอง....ขัอห้ามของรอยสักมีเพียงข้อเดียว คือห้ามเอากับคนที่มีรอยสักแบบนี้...ไม่เช่นนั้นแล้วคาถาจะเสื่อม..... สิ่งที่น้องพลอยมิได้เฉลียวใจ..คือ..ที่ผู้คนหลงในตัวเธอ เป็นเพราะรอยสักนั่น....หรือเพราะความสวยประกอบกับลีลาบนเตียงของเธอ
...........
      ......เป็นวัดขนาดใหญ่ในตัวจังหวัด ...ดังนั้นจึงมีศาลาพักศบหลายหลัง  คืนนี้ เป็นคืนที่ 6 ของการสวดอภิธรรม คุณสมพงษ์ เคยเป็นคนใหญ่คนโต และมีชื่อในสังคม ดังนั้นจึงไม่แปลกที่จะมีแขกมาร่วมในงานสวดอภิธรรมจำนวนมาก  ... และไม่ใช่เรื่องแปลกที่กระทั่งลูกหลาน หรือเจ้าภาพ จะไม่รู้จักแขกทุกคน.... แต่ถ้ามีใครสังเกตุ ...ตั้งแต่วันที่สามของงานสวดอภิธรรม จะมีแขกคนหนึ่ง เป็นสตรีวัยกลางคน ท่าทางภูมิฐาน มาทุกวัน ในชุดดำ... ไม่พูดจากับใคร...ตอนมาหรือตอนกลับ...นอกวัด.... จะมีลีมูซีน มารับส่งตลอด ผู้คนไม่สังเกต แต่ตาทองสังเกต และมองสตรีนางนั้นทุกวัน เพียงแต่ตาทองไมเข้าไปทัก ตาทองรู้ถึงการมาของสตรีนางนั้น เพราะตาทองเองเป็นคนจ้างให้นักสืบปากพล่อยเป็นคนส่งข่าว....(...นักสืบปากพล่อยคนนี้ อยู่ในเรื่องทองแท้)
.... ไอโก๊ะ ช่วย ญาติๆ รับแขก ส่วนตาทองไม่มีบทบาทอะไร  เพียงแต่นั่งๆ ดูๆ หรือบางครั้งก็แอบไปงีบ ที่รถของตน....สองคนต่างวัย ปะหน้ากันอย่างจัง เมื่อสตรีชุดดำนางนั้นเดินออกจากวัด ขณะที่ตาทองเดินเข้าไปในวัด....
...."...เดือน....อลิศ..." ครูทองทัก
...." ...สวัสดีค่ะ....ครูทองใช่ใหมคะ...."
... " ...ครับ...เดือนฉาย...เอ่อ...อลิศ..." ตาทองยกมือไหว้ตอบ อลิศจำครูทองได้ ครูหนุ่มขี้เมา เคยสอนเธอตอนที่เธอ อยู่ ป.1 อลิศจำครูทองของเธอได้ แต่เธอยังไม่รู้ว่า บัดนี้ครูทองกลายเป็นลูกเขยของเธอ ...." ใหนๆ ก็กลับมาเมืองไทยแล้ว...จะไม่ให้ ไอโก๊ะ กับยายแจ่มเห็นหน้าบ้างเลยหรือ   อลิศ..."  ตาทองกล่าว อลิศส่ายหน้า
...." มันสายไปแล้วค่ะ...ครู...หนู....ทิ้งพวกเค้าไปนานเกินไป..." อลิศ
กล่าว แล้วเดินแยกไป...
" แต่เธอก็มางานศบของคุณสมพงษ์ พ่อของเธอ...หรือจะให้ยายแจ่มตายเสียก่อนถึงจะมาช่วยงานศบ...อีกอย่าง ไอโก๊ะ ผิดอะไร ทำไม่เธอไม่ยอมพบหน้าลูก...."
        อลิศเงี่ยงหูฟัง แต่ไม่ตอบคำตาทอง....
...." ใครหรือคะ....."   เป็นเสียงกังวาลใสดังมาจากด้านหลังของตาทอง
... " อ้อ....ลูกศิษย์เก่า...สมัย ผมเป็นครู...." ตาทองตอบ
... " ฮ้า..!!!.. คุณเคยเป็นครู...."  น้องพลอยอดประหลาดใจไม่ได้
... " เมาเหล้าทุกวัน...เลยลาออก ก่อนเค้าจะไล่ออก..." ตาทองกล่าว
... " มิน่า...."
.... " มิน่าอะไร...." ตาทองถาม ตอนนี้ตาทองไม่กลัวน้องพลอยแล้ว
.... " ไม่รู้สิคะ..."
.... " งั้นกลับเข้าไปในงานกันเถอะ...." ตาทองว่า
.... " ไม่เป็นไรค่ะ...พอดีหนูนัดเพื่อน..." น้องพลอยตอบ แล้วเดินออกไปทางประตูหน้าวัด

........
..... แขกทยอยกลับกันหมดแล้ว อารยายืนคุยอยู่กับไอโก๊ะ 
..." นะคะ ไอโก๊ะ...กลับเป็นเพื่อนพี่หน่อย น้องพลอยเค้านัดไปเที่ยวต่อกับเพื่อน..." อารยาชวนไอโก๊ะ เป็นเพื่อน ซึ่งถ้าไอโก๊ะไปกับ
อารยา ตาทองก็จะได้กลับไปนอนที่โรงแรมคนเดียว เพราะงานนี้ไอโก๊ะ และตาทองเช่าโรงแรมนอน ไม่ต้องปกปิด ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าตาทองคือสามีของไอโก๊ะ
...." ถ้าไอโก๊ะ ไปกับอารยา... ก็ต้องนอนที่บ้าน คุณสมพงษ์..." ตาทองว่า
...." น่า...ห่างกันสักคืน...นะคะ ไอโก๊ะ..." อารยากล่าว
... " ค่ะ...งั้นพรุ่งนี้เช้า พี่ทองไปรับไอโก๊ะ นะคะ..," ไอโก๊ะกล่าวกับตาทอง ตาทองพยักหน้า รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก

........
ตาทองเดินไปส่งไอโก๊ะ และอารยาที่รถ แล้วค่อยเดินกลับมาที่รถของตน   การที่ตาทองรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนะ ถูกแล้ว ทั้งหมดนี่คือแผนของอารยา กับน้องพลอย สองพี่น้องวางแผน ดัดหลังตาทอง  อารยาจะเอาตัวตาทอง  ส่วนน้องพลอย ต้องการให้ตาทอง กล่อมไอโก๊ะ ให้เอาเงินมาลงทุนในบริษัทของเธอ....อารยายอมปล่อยให้น้องพลอยเป็นทับหน้า
       เป็นไปตามแผนของสองพี่น้อง ตอนนี้น้องพลอยมารอตาทองที่รถของตาทอง

...." ... เพื่อนเค้าผิดนัด...คนอื่นก็กลับหมดแล้ว...หนูขอติดรถไปด้วยนะคะ..."  น้องพลอยกล่าวกับตาทอง
      หากตาทองปฏิเสธ  ก็ดูแล้งน้ำใจ  ... หากใจตาทองต้องการปฏิเสธ...ก็แค่โทรหาอารยา หรือไอโก๊ะ ให้กลับมารับน้องพลอย  ... และหากน้องพลอยสุจริตใจ ... ก็แค่ โทรหาอารยา  ... ไม่มีความจำเป็นอย่าได  ที่จะต้องมารอตาทองที่รถ....
      ... น้องพลอยมารอตาทองที่รถ .... ตาทองไม่ปฏิเสธน้องพลอย....
หญิงสาวร่างระหง ชุดดำ ตัดกับผิวขาวนวล นั่งเบาะหน้าเคียงคู่กับตาทอง....คงเป็นเรื่องตื่นเต้นสำหรับตาทองไม่น้อย หากตาทองไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของน้องพลอยมาก่อน....
.... " จะให้ลุงไปส่งที่บ้าน....??..."  ตาทองถามขณะเคลื่อนรถ
...." ..ค่ะ.....ถ้าลุงไปส่งพลอยที่บ้าน...ผู้คนจะยกย่องสรรเสริญ...ว่าลุงเป็นคนดี....แต่จะมีคนส่วนหนึ่ง....ว่า...ลุงเป็นคนโง่...."   อารยากล่าว..ตามองตาทองอย่างท้าทาย...
.......app สี่เหลี่ยมสีเขียว ในสีเหลี่ยมสีเขียว มีวงกลมสีขาว ในวงกลมสีขาว มีรูปโทรศัพท์สีเขียว ด้านล่าลของรูป app มีข้อความภาษาไทยว่า .."..หาอุปกรณ์.."... ไอโก๊ะ กด app นั้น แล้วกรอก
e-mail ของตาทอง พร้อมกรอดพาสเวิร์ด ของตาทอง ภาพแผนที่ก็ปรากฏขึ้น  แสดง ตำแหน่งมือถือของตาทอง กำลังมุ่งไปที่โรงแรมที่พัก  ....  และไปหยุดที่ตำแหน่งของโรงแรมนั้น .... ไอโก๊ะ สบายใจแล้ว ว่าตาทองถึงที่พักแล้ว  หญิงสาวส่งข้อความถึงตาทองว่าถึงบ้านแล้ว ตาทองส่งข้อความตอบเป็นรูปหัวใจ
........ ตาทองรู้ ว่าไอโก๊ะ สามารถติดตามที่อยู่ของตาทองได้ด้วยมือถือ...ถาทองถึงพาน้องพลอยมาที่โรงแรมเดียวกันกับที่ตนพักอยู่กับไอโก๊ะ... แต่เป็นคนละห้อง....

       ....
...... ตาทองและน้องพลอยไม่ใช่คนคุ้นเคย ... ดังนั้นตาทองและน้องพลอยจึงสนทนากันน้อยมาก  ต่างมีให้กันเพียงภาษากาย  แน่นอนละต่างก็รู้ดีว่า ระว่างสองคนในห้องพักหรู อะไรกำลังจะเกิดขึ้น...ตาทองมองร่างน้องพลอยในชุดดำ ..... ตาทองยอมรับว่า พลอยสวยจริงๆ  สวยคนละแบบกับอารยา แต่สวยไม่แพ้อารยา.... ริมฝีปากอวบอิ่ม ยิ้มให้ตาทองอย่างยั่วยวน  .... ปากนี้อมควยคนมากี่ดุ้นแล้ว ตาทองไม่อาจรู้ ... แต่ตาทองยอมรับว่า ช่างเป็นริมฝีปากที่น่าเอาควยยัดเข้าไปให้สุดโคน.... ตาทองถอนหายใจ.. ตอนนี้แกเริ่มลังเล และสับสน ว่าแกคิดถูกหรือคิดผิด....." ....//... เดี๋ยวเถอะ...ไอ้ทอง...ทันทีที่ควยแกเข้ามาอยู่ในรูฉัน.... แกก็จะเป็นทาส....ชนิดคลานเหมือนหมามาเลียตีนฉัน....//...".... น้องพลอยคิดในใจ
.....น้องพลอยเป็นฝ่ายรุกก่อน..สองแขนเรียว...โอบคล้องที่คอตาทอง..โน้มคอตาทองลงมา...เงิยหน้า เขย่งเท้าเล็กน้อย...ริมฝีปากอวบอิ่มก็สัมผัสกับริมฝีปากตาทอง....มือตาทองคล้องที่เอวน้องพลอย.... รสจูบ...ตาทองยอมรับว่าลิ้นของน้องพลอย เหนือกว่าใครที่แกเคยพบมา  ..... น้องพลอยเก่งจริงๆ.... หากเป็นชายอ่อนหัด แต่รสจูบของน้องพลอย...มีหวังทำให้ผู้ชายน้ำแตกได้เลย....
.....ท่อนเอ็นของตาทอง เริ่มแข็งตัว สู้มือน้องพลอย... ปากประกบปาก ลิ้นประกบลิ้น สองคนสองร่างต่างปลดเสื้อผ้าของตนออกจากกาย.... ....สองคนสองร่าง ต่างแย่งเป็นฝ่ายอยู่ข้างบน ...ภาพทึ่เห็นจึงเป็นการกอดรัด...พลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียง....
.....".... อะ....อาาา....อูยยยย....เจ็บ...."  น้องพลอยครางลั่น...เมื่อตาทองดูด และกัดที่หัวนม...ไม่มีการทนุถนอม....ไม่มีความอ่อนโยน..
...."... อุ....เอือก....อืมมม...." น้องพลอยครางอึกอัก เมื่อตาทองนั่งคร่อมบนอกเธอ  พร้อมกับจิกหัวเธอขึ้นมา แล้วยัดท่อนเอ็นเข้าปาก น้องพลอยมิอาจสู้แรงตาทอง.... ท่อนเอ็นแข็งเป็นลำอัดบวบๆ เข้า จนแทบสุดโคน... ผ่านผู้ชายมาไม่น้อย...ไม่เคยมีใครแรงกับเธอแบบนี้มาก่อน....  มือเรียวดันหน้าท้องรกขนของตาทอง ตาทองค่อย ถอนท่อนเอ็นออก...เกือบสุดแล้วยัดเข้าไปใหม่อย่างแรง สองมือตาทองยังจิกดึงที่เส้นผมน้องพลอย....
.....มันเป็นเพียงท่อนเอ็นขนาดชายไทยธรรมดา หาได้มีขนาดใหญ่โต.....น้องพอยเหลือบมองมัน....จังหวะที่ตาทองถอนท่อนเอ็นออกและจะกระแทกเข้าไปใหม่ในปากของเธอ....พลันสายตาก็ปะเข้ากับ อัคละ สีเขียว ที่สักบนท่อนเอ็นตาทอง....
.....ตาทองแทงท่อนเอ็นเข้าไปสุกโคน...น้องพลอยสบัดหน้า คายท่อนเอ็นออกจากปาก....
...."...เดี๋ยว...ไม่ได้....รอยสักนั่น...." น้องพอย ลั่น. ดิ้นให้หลุดจากมือตาทอง  ... แต่ตาทองนั่งทับคล่อมที่ตัวของเธอ...มือซ้ายตาทองที่จิกผมของน้องพลอยเปลี่ยนมากดที่ไหล่....
...."....ปล่อย...ไม่...ช่วย...อ๊ออก.....!!!!!...."   น้องพลอยดิ้น...กำลังจะร้องให้คนช่วย แต่ร้องไม่ออกเสียแล้ว...มือขวาตาทองบีบที่คอน้องพลอยอย่างแรง.....ดวงตาดุร้ายของตาทองจ้องที่หน้าของน้องพลอย....น้องพลอยหน้าเขียวเพราะหายใจไม่ออก.... แล้วตาทองค่อยๆ คลายมือที่ที่บีบคอน้องพลอยออก....
.....".....ช่วย.....".....  ฉาด!!!!.... น้องพลอยร้องได้แค่คำว่าช่วย...ฝ่ามือตาทองก็ตบฉาดเข้ากับใบหน้าของน้องพลอย....มือซ้ายตาทองตะบบเข้ากับคอ....มือขวางื้อขึ้นกำหมัดแน่น....
...... เลือดซึมออกจากมุมปากของน้องพลอย..น้ำตาซึม...ไม่เคยมีใครทำกับเธอแบบนี้มาก่อน.... ดวงตางาม ที่เป็นดวงตาของนางงูเห่า...ที่เคยสะกดผู้ชายให้กลายเป็นหนูตัวเล็กๆ  จ้องที่ดวงตาของตาทอง...ตาที่จ้องประสาน ปราศจากคำพูดใดๆ แก้วตาของตาทองหรี่ลง ...หรี่เล็กลงจนเห็นเป็นตาขาว ประดับกึ่งกลางของตาคู่นั้นด้วยจุดเล็กๆ สีดำ .... มันเป็นดวงตาของครุฑ.....
...... " อย่าค่ะ....หนู..ก็มีรอยสัก...เดี๋ยวมันจะเสื่อม...." น้องพลอยกล่าวเสียงสั่น เมื่อตาทองค่อยๆคลายมือออก ตายังจ้อง กำปั้นยังเงื้อ
..... " ฮึ ฮึ...ฉันรู้....." ตาทองกล่าว...สองขาพาดที่ตัวของน้องพลอย..แล้วค่อยๆรูดตัวลงไป ... ท่อนล่างของตาทองเข้าไปอยู่ในง่ามขาของน้องพลอย.....
..........

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Darkreader]

คนเล่นของ เจอกันละ ของจะเสื่อมทั้งคู่มั้ย

[peddo]

น้องพลอยน่าจะชอบบทโหด​ ลุยให้ครบทุกรูเลยครับ​ ถึงคาถาเสื่อมแต่ลีลายังอยู่ม​ ไม่ต้องกลัวครับลุง
เสียดายลุงใจอ่อน​ แต่ก็ทำให้พี่น้องจอมแสบหักหลังกันได้ครับ

[arsenyo]

ตามองยอมเสียของขลัง บองมาดูกันว่าจะออกรูปไหน

[gritkin]

จะเสื่อมหรือจะสลาย ก็ให้เป็นไปตามนั้นเเล

[badboyy2j]

แบบบทโหด บทเอาจริงของตาทองจัง  สั่งสอนให้น้องพลอยรู้จักบ้าง ว่าใครเป็นผู้นำที่แท้จริง  

[เจมจิ]

ของเจอของ ของเสื่อมทั้งคู่แน่ๆๆ ถ้าของเสื่อมไอโก๊ะจะรักตาทองเหมือนเดิมไหม

[funkypunk]

อุ่ย รุนแรงซะงั้น 

[Watchaphan]

ไหนๆก็ของจะเสื่อมตาทองให้หนักเลยเอาให้บาน

[aod123]

ถ้าไม่เสื่อมก้อไม่รุใครติดใจใครแล้วครับ

[dwarf]

ขอบคุณ​ครับ... ตาทองคงตัดสินใจลบอาถรรพ์จากรอยสักที่ตนเองได้มาและของน้องพลอยให้จบสิ้นกันไปทั้งคู่

[มดแดงตะกายตึก]

คนเล่นของปลอมเจอกัน...แต่เรื่องเยสเป็นเรื่องจริง

[♤judas♤]

ตาทองทำไมคราวนี้รุนแรงจังและของจะเสื่อมอย่างที่อาจารย์ที่สักให้หรือเเปล่านะ

[wgis]

คนมีของเล่นกันแล้ว ใครจะชนะละทีนี้

[gusjung111]

แล้วของใครจะเสื่อมก่อนกัน