Princess of Felia ตอนที่ 1 ภารกิจลับคุกใต้ดิน

[Izuna]

เรื่องนี้เกิดจากจินตนาการสุดแฟนตาซีเพราะอ่านนิยายมากเกินไป 55 ไม่ต้องแปลกใจที่วิธีเรียบเรียงในแต่ละเรื่องไม่ค่อยเหมือนกัน ยืนยันว่าคนเขียนคนเดียวกันนะคะ แต่วิธีเรียบเรียงจะเปลี่ยนไปตามนิยายที่สนใจอ่าน คงเพราะยังหาแนวเรียบเรียงของตัวเองไม่เจอ..

เนื้อเรื่องจะเกี่ยวกับการสู้รบระหว่าง 2 อาณาจักร ในยุคที่มีเวทมนต์เป็นใหญ่ ซึ่งนางเอกของเรา(ฟีเรีย)จะถูกเนื้อเรื่องพาไปยังจุดจบต่างๆ ตอนนี้จะไม่ซ่อนเนื้อหาแต่ถ้ามีคนแสดงความคิดเห็นจะมีกำลังใจขึ้นมาก เพราะเรื่องนี้ยังไม่แน่ใจเลยว่าดีรึเปล่า 55

ปล. ได้กำลังใจเขียนมาจากเรื่องก่อนหน้า เห็นมีคน Comment เรื่อยๆ เลยคิดว่ามีคนสนใจแนวเขียนเยอะ ^^

แนว
- Humiliation
- Nudist
- Bondage
- Raped
- Fantasy

Princess of Felia ตอนที่ 1 ภารกิจลับคุกใต้ดิน
----------------------------------------------------------

ณ โลกที่ถูกแบ่งออกเป็น 2 อาณาจักรใหญ่ๆ ได้แก่ อาณาจักรแสง กับ อาณาจักรมืด สองอาณาจักรรบราฆ่าฟันกันอย่างปกติ โดยศาสตร์แห่งเวทมนต์เป็นสิ่งที่ขาดไปไม่ได้สำหรับยุคนี้

ทั้งสองอาณาจักรถูกแบ่งออกเป็นเมืองต่างๆมากมายหลายร้อยเมือง แต่จะมีเพียงบางเมืองที่เรียกได้ว่ามีอำนาจมากที่สุด ซึ่งอาณาจักรแสงมีเมืองมหาอำนาจเพียง 7 เมืองเท่านั้น ส่วนอาณาจักรมืดมีทั้งหมด 21 เมือง แม้จะเป็นเช่นนี้แต่สงครามแต่ละครั้งนับว่าสู่สี เพราะอาณาจักรมืดมีแต่สิ่งชั่วร้ายมึนเมาทำให้ผู้คนหลงไปในทางที่ผิด ส่วนอาณาจักรแสงมีประชากรที่มากกว่าแถมยังสามัคคียิ่งเป็นไหนๆ

ณ เมืองอรุณ หนึ่งในเมืองมหาอำนาจแห่งอาณาจักรแสง

วันนี้มีการจัดงานเฉลิมฉลองต้อนรับการกลับมาขององค์หญิงฟีเรียที่เป็นผู้นำทัพออกไปสู้รบกับอาณาจักรมืดทั้งยังประสบความสำเร็จมากมายอีกด้วย ข่าวนี้ทำให้ประชาชนชาวเมืองต่างยินดีกันถ้วนหน้า ไม่มีใครไม่มาต้อนรับตามข้างทาง

ขบวนทหารเดินเข้าเมืองอย่างยิ่งใหญ่ ตามด้วยเหล่าทหารม้ายศสูงสะพายดาบ หนึ่งในนั้นมีหญิงสาวผมยาวในชุดเกราะอันยับเยิน สภาพราวกับฝ่าพายุมาอย่างหนักหน่วง เกราะบางส่วนแตกสลายทำให้เห็นถึงผิวพรรณขาวนวลด้านใน แต่ไม่มีใครสนใจมากนักเพราะเวลานี้เป็นเวลายินดีกับชัยชนะซะมากกว่า

องค์หญิงพาเหล่าแม่ทัพเข้าราชวังคุกเข่าเบื้องหน้าองค์ราชาที่ประทับนั่งบนบัลลังอย่างองอาจ มีเหล่าชนชั้นสูงล้อมอยู่ด้านข้างอย่างแน่นขนัด ทุกอย่างเงียบสนิทไร้เสียงหายใจโดยไม่ระวัง

องค์ราชาเผยรอยยิ้มกว้างก่อนจะพูด "ทำดีมากฟีเรีย ต่อจากนี้พ่อคงหมดห่วง บัลลังแห่งเมืองอรุณมีเจ้าสานต่อพ่อก็ดีใจ" ราชาพูดอย่างเป็นมิตร ทุกคนได้แต่ยินดีด้วยภายในใจ แต่ไม่มีใครสังเกตว่าองค์หญิงฟีเรียมีท่าทีแปลกใจหลังได้ยิน

'แปลก.. ปกติเสด็จพ่อไม่เคยเรียกข้าโดยชื่อตรงๆ?' ฟีเรียได้แต่สงสัยภายในใจแต่ก็ก้มหน้ารับอย่างสง่างาม

"ฟีเรียไปพักเถิด หลังผ่านสงครามคงเหน็ดเหนื่อยไม่น้อย" ราชาพูดจบก็หันไปพูดกับเหล่าแม่ทัพโดยตรงว่า "พวกเจ้าทำดีมาก พรุ่งนี้ข้าจะประกาศเลื่อนยศพร้อมมอบที่ดินให้อย่างงาม"

เหล่าแม่ทัพได้ยินดังนั้นก็ดีใจจนออกนอกหน้า นี่เป็นรางวัลที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน สิ่งที่น่ายินดีก็คือที่ดินภายในเมืองมหาอำนาจ แม้จะมีบ้านอยู่แต่ถ้าพูดถึงที่ดินหละก็มันคนละเรื่องกันเลย ผู้ใดมีที่ดินผู้นั้นสามารถยกระดับตระกูลได้ครั้งใหญ่!

ฟีเรียยิ่งแปลกใจที่ได้ยินแบบนั้น เธอเข้าใจว่าแม่ทัพเหล่านี้ทำผลงานได้ดี แต่การมอบที่ดินที่มีอย่างจำกัดมันไม่เกินไปหน่อยหรือ? ต้องทราบก่อนว่าสงครามแบบนี้มีบ่อยจนนับไม่ไหว แต่แม่ทัพคนก่อนๆยังไม่เคยได้รางวัลถึงขนาดนี้

ทุกคนแยกย้ายกลับไปทำหน้าที่ฟีเรียก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ หลังกลับเข้าห้องส่วนตัวก็มีสาวใช้มากมายเข้ามารับใช้ถอดเกราะเปลื้องผ้า เผยเรือนร่างเรียวบางกับหน้าอกหน้าใจทรงโตไม่ย่อนยาน เอวคอดเล็กโค้งลงมาเจอสะโพกกลมกลึงด้านหน้าอวบอูมไร้ขน ไล่ลงมาเจอเรียวขาเล็กแสนงดงาม ทุกส่วนดูขาวอมชมพูไม่มีภาพของนักรบสุดแกร่งแม้แต่น้อย

ฟีเรียย่างก้าวลงสระอาบน้ำขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยใบไม้สีสันสวยงามลอยละล่องบนพื้นน้ำ สาวใช้ด้านข้างคอยใช้เวทมนต์สร้างไอน้ำราวกับความฝัน ฟีเรียรู้สึกผ่อนคลายจิตใจเมื่อลงไปแช่

ไม่นานเธอก็โบกมือไล่สาวใช้ให้ออกไป ก่อนหลับตาขยับมือบีบคลึงหน้าอกพร้อมชกล้วงช่วงล่างอย่างเบามือ เสียงครางเล็ดออกจากปากเรียวบางอย่างกระเส่า องค์หญิงกำลังหลุดลอยไปในจินตนาการอันเลือนลอย

ซึ่งไม่รู้เลยว่ามีกลุ่มคนกำลังเฝ้ามองเหตุการณ์ผ่านกระจกบานยักษ์ ซึ่งเป็นเวทมนต์ระดับสูงที่ใช้สอดส่องระยะไกล กลุ่มคนเหล่านี้ใส่ชุดคลุมดำปิดบังใบหน้ามิดชิดทำให้ไม่อาจทราบได้ว่าเป็นใครบ้าง

ชายในชุดคลุมคนหนึ่งเอ่ยเสียงดังอันองอาจขึ้น "เหอะ เวทชำระจิตใจของเจ้าแก่ที่ผสมลงในสระน้ำใช้งานได้ดีเยี่ยม อีกไม่กี่วันองค์หญิงของพวกเราคงรู้สึกเงี่ยนตลอดเวลา ข้าหละอยากเห็นตอนนั้นจริงๆ"

เมื่อเอ่ยถึงเจ้าแก่ก็มีเสียงโต้กลับมาทันที "ฮ่าๆๆ แค่เวทมนต์ระดับนี้ไม่ต้องพูดไป ระดับข้าลงมือแผนการณ์ต้องสำเร็จไปด้วยดี" เสียงชรายกยอตัวเองซะดิบดีจนมีคนอดรำคาญมิได้

"เงียบไปเลยเจ้าแก่ รอแผนเสร็จค่อยดีใจยังไม่สาย ตอนนี้ตั้งใจทำตามแผนที่รับสั่งมาให้ดีก็พอ" เสียงนั้นค่อนข้างเล็กแฝงไปด้วยเสน่ห์ของสาวน้อย แต่ทุกคนที่ได้ยินกลับตัวสั่นพยักหน้าตอบอย่างลืมตัว

.............

หลายวันผ่านไป

วันนี้ทุกคนมารวมตัว ณ ราชวัง เหล่าชนชั้นสูงมาประจำตำแหน่งด้านข้าง ตามด้วยทหารองครักษ์ที่ด้านหลัง เบื้องหน้าราชามีองค์หญิงแสนงดงามยืนอยู่

"เสด็จพ่อเรียกข้ามาในวันนี้มีรับสั่งอันใดรึเจ้าคะ?" องค์หญิงฟีเรียยังคงความสง่าไม่แข็งกร้าวไม่อ่อนน้อมจนเกินไป รอบตัวแผ่ออร่าอันน่านับถือประการหนึ่ง ทำให้ผู้คนอดชื่นชมในใจไม่ได้

ราชาพยักหน้าอย่างเคร่งขรึมก่อนจะกล่าว "เมื่อไม่กี่วันก่อน มีกลุ่มหญิงสาวจากแดนไกลเดินทางเข้าเมือง หลังตรวจสอบก็พบว่าพวกเธอเป็นสายลับจากอาณาจักรมืด"

ตึง!

ราวกับเสียงดังกังวาลภายในจิตใจ ทุกคนตื่นตระหนกขึ้นทันที ถึงกับมีสายลับในเมืองมหาอำนาจไม่ใช่เรื่องเล่นๆที่ควรมองข้าม เมืองมหาอำนาจคืออะไร? คือเมืองที่อยู่เหนือเมืองกว่าหลายร้อยเมืองในอาณาจักรแสงแห่งนี้!

"ประหารพวกมันให้หมดอย่าให้เหลือ"
"พวกมันกล้ามากที่ส่งสายลับมาแบบนี้ ถ้าข้าเจอคงไม่ได้ตายดีแน่"
"พวกมันอยู่ไหน ข้าจะไปจัดการมันด้วยตัวเอง"

เหล่าราชวงศ์เริ่มคุยอย่างออกรส ทุกคนแค้นเคืองเหล่าอาณาจักรมืดมากๆ เพราะการกระทำอันชั่วช้าของพวกมัน ครอบครัวชนชั้นสูงจำเป็นต้องส่งกองกำลังไปเป็นแนวหน้า ดังนั้นจะไม่ให้โกรธแค้นได้อย่างไร

ราชายกมือขึ้นปรามก่อนจะพูด "เรื่องนี้ข้าตัดสินใจแล้ว พวกมันคงคาดไม่ถึงที่ส่งเนื้อแกะเข้าปากเสืออย่างข้า" พอจบประโยคนี้ทุกคนก็เริ่มคิดตาม แล้วก็ตาสว่างในบันดล

ก่อนที่จะมีใครพูดออกมา ราชาก็หันไปกล่าวกับองค์หญิงตรงหน้า "ข้าขอมอบภารกิจลับ แฝงตัวเข้าไปในคุกใต้ดินเพื่อล้วงข้อมูลกลับมาให้ได้มากที่สุด และจงจำไว้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามล้มเหลวเด็ดขาด!"

ราชาสั่งการอย่างจริงจัง ทุกคนเข้าใจดีว่าการได้ข้อมูลจากฝั่งอาณาจักรมืดนั้นยากเพียงใด เพราะทุกคนจะมีเวทมนต์ฝังในจิตวิญญาณ ถ้าถูกบังคับให้เผยข้อมูลจะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น แต่ถ้าไม่บังคับก็อีกเรื่องหนึ่ง

องค์หญิงรีบคุกเข่าน้อมรับ "รับทราบเสด็จพ่อ ฟีเรียจะไม่ทำให้ผิดหวัง" เสียงกล่าวอันแน่วแน่ดังออกมา ทุกคนถึงกับรับรู้ถึงความตั้งใจจริงขององค์หญิงฟีเรีย แม้จะสงสัยในบางเรื่องแต่เธอไม่มีวันหักหลังอาณาจักรบ้านเกิดแห่งนี้แน่นอน

..............

ณ คุกใต้ดินอันหนาวเหน็บ

ไร้ซึ่งทางออกไร้ซึ่งแสงอาทิตย์ มีเพียงแสงไฟจากคบเพลิงเวทมนต์เท่านั้น ห้องขังมากมายเรียงตามข้างทาง ตรงทางเดินปรากฏทหารยามจูงโซ่ตรวนด้วยรอยยิ้ม จะไม่ให้ยิ้มได้ยังไงเพราะเบื้องหลังคือหญิงสาวหน้าตางดงามนางหนึ่ง

เธอคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นองค์หญิงฟีเรียที่ใช้เวทมนต์พลางใบหน้าปรากฏเป็นใบหน้างดงามคล้ายคลึงกับฟีเรียอยู่หลายส่วน แต่ใครจะคาดคิดว่าองค์หญิงจะถูกจับอยู่ในคุกใต้ดิน?

"เดินไวๆสิวะ เตือนหลายรอบแล้วนะโว้ย ถ้ายังไม่เอามือออกอย่าหาว่าไม่เตือน" ทหารยามเอ่ยสั่งพลางกระตุกโซ่ที่คล้องคออย่างแรงจนฟีเรียเซไปด้านหน้า เธอกัดฟันส่งสายตาดุร้ายก่อนจะลดมือลงอย่างอัปยศ

ตอนนี้ฟีเรียไม่ได้ใส่ชุดองค์หญิงแสนงดงามดังดอีต แต่เป็นชุดวันเกิดที่ไร้สิ่งใดปกปิด ทุกคนทราบดีว่านักโทษหญิงของที่นี่นั้นโหดร้ายเพียงใด ฟีเรียเพิ่งเคยได้สัมผัสก็ครั้งนี้

แม้จะมีแสงเพียงคบเพลิงเวทมนต์แต่ก็เพียงพอที่จะเห็นเรือนร่างทั้งหมดอย่างชัดเจน ทหารยามได้เห็นก็น้ำลายไหลเป็นสายยืดเขาอดอยากมานานวันต้องคอยเฝ้าอยู่ตรงทางออกทุกค่ำคืน ซึ่งวันนี้เป็นวันดีของเขาจริงๆ

ทหารยามยื่นมือออกไปด้วยความหื่นกามเต็มใบหน้า แต่ฝ่ามือที่ว่องไวของฟีเรียเข้าปะทะปัดออกอย่างว่องไวไม่ต่างกัน ซึ่งทำให้ทหารยามไม่พอใจอย่างมาก "นี่เจ้า.. คิดดีแล้วใช่ไหม!?"

เมื่อเห็นท่าทางกึ่งโกรธของทหารยามฟีเรียก็ตื่นตระหนก ที่เธอปัดมือออกไปเป็นเพียงสัญชาตญาณเท่านั้น ในใจพยายามสงบสติอารมณ์คิดถึงภารกิจซ้ำไปซ้ำมา

ทหารยามยื่นมือไปอีกครั้งซึ่งรอบนี้เป็นผลสำเร็จ มืออันหยาบก้านบีบจับหน้าอกทรงโตอย่างเต็มมือ สัมผัสอันนุ่มลื่นราวความฝันทำเอาเคลิบเคลิ้มไปชั่วอึดใจ

ฟีเรียได้แต่กัดฟันคิดในใจ 'ในชีวิตฉันไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้ มันจับหน้าอกของฉันอย่างกับของเล่น ทำไมเสด็จพ่อถึงส่งข้ามาทำภารกิจแบบนี้กัน?'

ทหารยามเริ่มขยับมือลูบไล้หน้าอกคลึงไปมาก่อนจะใช้อีกมือจับหมับเข้าด้านล่างกลางหว่างขา ฟีเรียถึงกับเบิกตาโตเกือบจะยกมือชกไปด้านหน้า มือนั่นกำลังจับส่วนสำคัญของเธออยู่!

"ฮ่าๆๆ แฉะแล้วหรอวะ แค่จับนิดหน่อยก็เงี่ยนขนาดนี้ ทำเป็นอายที่แท้ก็พวกร่าน" ทหารยามเอ่ยอย่างสนุกปาก มันเป็นความจริงที่หีฟีเรียแฉะ ซึ่งเธอยังไม่เข้าใจตัวเองเลยสักนิด

ทหารยามเริ่มเข้าประชิดตัวจับหีบีบนมอย่างเมามันส์ ฟีเรียขัดขืนเบาๆอย่างไร้สิ้นทางเลือก เธอพยายามคิดว่าภารกิจสำคัญกว่าแม้ว่าจะเปลืองตัวไปบ้างก็ตาม ดังนั้นจึงยอมให้ทหารยามล่วงล้ำเรือนร่างได้ตามใจ

แต่พอเห็นท่าทางต่อไปก็ต้องตื่นตระหนก ทหารยามควักท่อนควยออกมา กลิ่นควยเหม็นอับฉุนเข้าจมูก นี่มันไม่ได้อาบน้ำมากี่วันกี่ปีแล้วกัน? "ร่านจริง แค่เห็นควยก็เสร็จแล้วหรอวะ ข้าหละชอบใจจริงๆ เห็นสวยๆแต่ร่านไม่เบา ฮิฮิ" ฟีเรียได้ยินแบบนั้นก็กัดฟันแน่นอย่างอับอาย ทำไมร่างกายเธอถึงเป็นแบบนี้ เธอเสร็จเพราะได้กลิ่นควยจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น!

'นี่ตัวฉันเป็นอะไรไป ทำไมถึงรู้สึกดีได้ กลิ่นมันทั้งเหม็นทั้ง..' คิดในใจก็แอบสูดหายใจอย่างลืมตัว และกลิ่นควยก็ตีขึ้นจมูกจนคิดอะไรไม่ออก ทหารยามจัดท่าทางไปอยู่ด้านหลังเตรียมจะสอดใส่อย่างหื่นกระหาย

ฟีเรียพลันได้สติรีบหันไปกล่าวอย่างตระหนก "ไม่! หยุดนะ.. อย่า อย่าใส่มันเข้ามา ขอแค่ตรงนั้น.." เธอพยายามขอร้องอย่างไร้ทางต่อต้าน ที่จริงด้วยฝีมือของเธอแค่ทหารยามจะสู้เธอได้อย่างไร แต่นี่คือภารกิจลับแฝงตัว ถ้าเธอทำร้ายทหารยามคงไม่พ้นถูกเปิดเผยตัวแน่ ภารกิจที่ได้รับมอบหมายอาจต้องจบลงตรงนี้!

"เรื่องมากจริงโว็ย คิดว่าหุ่นสวยๆอย่างเจ้าจะรอดไปได้?" ทหารยามพูดจบก็จับเอวแน่นจ่อควยตรงปากแคมหี ฟีเรียตาเบิกกว้างรู้สึกถึงบางอย่างกำลังเข้ามาในตัว มันเข้ามาเรื่อยๆไม่หยุด

แคมหีอันอวบอูมกำลังกลืนควยเข้าไปช้าๆ พอพ้นช่วงหัวควยทหารยามก็แสยะยิ้มก่อนจะกระแทกควยอัดเต็มแรง "อ๊าาาาาาาาา" ฟีเรียร้องลั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ตัวเกร็งไปหมดเธอเงยหน้าขึ้นอย่างสุดตัวพลางครางลั่นคุกใต้ดิน

"ทำเป็นพูดห้ามปราม แต่รูหีกลับตอดควยไม่ยั้ง เอาซะขยับควยแท๊บไม่ได้ อะไรจะคับแน่นได้ขนาดนี้" ทหารยามอิ่มเอมใจอย่างที่สุด นี่มันยิ่งกว่ารูไหนๆที่เคยลิ้มลองมาก่อน

ส่วนฟีเรียยังคงตัวเกร็งสั่นๆ สมองเธอขาวโพลนไปหมด คิดจะพูดก็ไม่พูด คิดจะขยับก็ไม่ขยับ ร่างกายอ่อนยวบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ได้แต่รองรับการกระแทกจากด้านหลัง

แขนสองข้างถูกทหารยามจับพร้อมกระแทกควยจากด้านหลัง หลังจากได้สติเธอก็ไม่ครางอีกเลยแต่รูหีกลับตอดควยไม่หยุด นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอกันแน่ ทำไมมันเสียวถึงใจได้ขนาดนี้

ฟีเรียไม่ยอมจำนนต่อความเสียวง่ายๆ เธอยังคงอดกลั้นให้ถึงที่สุด แม้จะถูกกระหน่ำเย็ดแค่ไหนใจเธอไม่ยอมจำนนแน่นอน และก็ตามนั้นทหารยามใช้รูหีขององค์หญิงอย่างตามใจ เย็ดอย่างไม่เกรงใจใดๆทั้งยังเปลี่ยนท่าบีบคลึงหน้าอกจนบูดเบี้ยว

ตอนนี้ฟีเรียนอนหงายไม่คิดขัดขืนอีกต่อไป แต่ใจยังคงหนักแน่นกับภารกิจ ยังไงก็โดนไปแล้วจึงอยากให้จบไวๆ ถ้าขัดขืนมันอาจจะยิ่งเกินเลยไปกันใหญ่ ทหารยามก็ได้ใจคิดว่าปราบสาวสวยตรงหน้าได้สำเร็จเร่งเอวกระแทกถี่ๆ

ฟีเรียหลับตาพริ้มไม่คิดจะมองปากเพย่ออ้าเล็กน้อยมีเพียงเสียงหายใจเบาๆตามจังหวะ ทว่าก็มีบางอย่างมาประกบจูบบนปากจนเธอต้องลืมตาอย่างช่วยไม่ได้

'อ๊ะ ไม่นะ นั่นจูบแรกของฉัน ทำไมต้องเป็นที่นี่ ทำไม.. อาาา เขาจูบ.. ดีจัง' ฟีเรียรับรสจูบอย่างดื่มดื่มขณะถูกเย็ดอย่างหนักหน่วง ทำให้สติคล้อยตามไปชั่วขณะ

แต่ก็เพียงแว๊บเดียว ฟีเรียคืนสติกลับมาและตั้งใจหักห้ามใจตัวเอง แม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่แต่เธอจะไม่ยอมจมดิ่งไปกับความเสียวแน่นอน ปากขององค์หญิงอย่างเธอกำลังประกบจูบอย่างดูดดื่มกับทหารยามมันคือความจริงนี่เป็นสิ่งที่เธอไม่คาดคิดมาก่อน

หลังจากนั้นไม่นานทหารยามก็อัดควยอย่างแรงสองสามทีก่อนจะแข็งค้าง ฟีเรียแปลกใจอยู่แว็บนึงก่อนจะรู้สึกถึงบางอย่างอุ่นๆในท้อง พอคิดออกว่าคืออะไรก็ต้องตื่นตระหนกอย่างสิ้นหวัง นี่เธอกำลังโดนแตกใน!

วันนี้ฟีเรียจะจำฝังใจไปอีกนาน เธอทั้งโดนทหารยามลวนลาม เย็ดสด จูบปากอย่างดูดดื่ม และแตกใน แต่ไม่จบแค่นั้นมันถอนควยออกขยับควยมาจ่อที่ปากพร้อมพูด "อ้าปาก เลียให้สะอาดซะ"

ฟีเรียขมวดคิ้วแต่ก็ต้องยอมทำตามอย่างจำใจ ปากเรียวสวยอ้าออกถูกควยสอดเข้ามาจนเต็มปาก กระพุ้งแก้มป๋องเล็กน้อยลิ้นที่ไร้ทางออกก็ถูกหัวควยดุนอยู่ภายใน

หลังจากพอใจก็ถอนควยออกมาถูไถที่ใบหน้าจนย้วยตามแรง กลิ่นควยเหม็นสาปฟุ้งเต็มใบหน้า ฟีเรียไม่เข้าใจทำไมพอได้กลิ่นนี้เธอก็เสร็จได้อีกครั้งทันทีอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้พยายามอดกลั้นไม่เสร็จกระทั่งแตกใน แต่พอได้กลิ่นควยตรงหน้าเธอก็เสร็จออกมาอย่างคุมไม่อยู่

ทหารยามเสร็จกิจตัวลอยก็พาฟีเรียไปยังห้องขัง ภายในปรากฏหญิงสาวกลุ่มหนึ่งเปลือยเปล่า สภาพตัวเนื้อเลอะของเหลวสีขาวขุ่น ฟีเรียเดาได้ทันทีว่าพวกเธอโดนอะไรมา แต่พวกอาณาจักรมืดเธอจำเป็นต้องสงสารงั้นรึ?

ทหารยามปิดกรงขังกล่าวทิ้งท้าย "ไอ้พวกอาณาจักรมืด เตรียมตัวเตรียมหีไว้ให้ดี โดยเฉพาะอีนั่น หีตอดได้ใจข้าชิบหาย เดี๋ยวข้าต้องโดดงานมาจัดแน่นอน" พูดจบก็เดินจากไปอย่างอารมณ์ดี

เหล่าสาวๆที่เห็นคนมาใหม่ก็คิดไปเองว่าเป็นสายจากอาณาจักรมืดเช่นกันจึงไม่ระมัดระวังตัวอะไร เวลาว่างพวกเธอจะคุยถึงบ้านเกิดอย่างคิดถึง บางครั้งยังพูดลอยๆถึงข้อมูลบางอย่าง ฟีเรียได้แต่นั่งฟังอย่างเงียบๆ ภารกิจของเธอได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่มีใครทราบ มีทหารยามเดินเข้ามาพร้อมชามใบใหญ่เท่ากะละมังซักผ้า "ได้เวลาอาหารแล้วโว็ย" พูดจบก็ไขกรงนำมาวาง ภายในชามใบใหญ่ปรากฏเป็นข้าวผสมของเหลวสีขาวขุ่น ซึ่งมีกลิ่นที่ไม่น่าอภิรมณ์ ฟีเรียได้เห็นดังนั้นก็รู้ทันทีว่ามันคืออะไร

"น้ำควยอีกแล้วหรอ พวกแกมันชั่วไม่ต่างกันนักหรอก" หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างไม่พอใจนัก แต่ก็ไม่กล้าขึ้นเสียงใดๆ ทหารยามได้ยินก็ขำอย่างไม่ใส่ใจ "ฮ่าๆๆ จะพูดอะไรก็พูดไป คราวนี้กูไม่ใจดีเหมือนก่อนแน่ มีรับสั่งจากราชาให้เลือกประหารหนึ่งคน งั้นเอางี้ ใครกินน้อยสุดโดนประหาร เริ่ม!"

ทหารยามพูดจบก็ราวกับเกิดสงครามเล็กๆภายในห้องขัง คำว่าเพื่อนไม่มีอีกแล้วพวกเธอแย่งกันก้มหน้ากินข้าวผสมน้ำควยในชามยักษ์อย่างมูมมาม ซึ่งฟีเรียยังคงนั่งนิ่งจ้องมองด้วยสีหน้าตระหนก

'จะให้ฉันกินมันงั้นรึ? ไม่มีทาง ไม่มีทางๆๆๆ ข้าไม่มีทางกินมันแน่นอน' ฟีเรียส่ายหน้าคิดในใจอย่างลับๆ เธอไม่มีทางยอมกินแน่นอน คำขู่เมื่อครู่ไม่มีผลกับเธอสักนิด เพราะแค่เธอเปิดเผยตัวจริงออกไปจะโดนประหารได้ยังไง?

ทหารยามเห็นมีคนหนึ่งไม่ยอมขยับก็พูดขึ้น "ดูท่าจะได้คนแพ้แล้วว่าเป็นใคร งั้นคงไม่ต้องแข่งอีกต่อไปแล้ว" พูดจบก็ชักดาบออกมาทันที ฟีเรียตั้งใจจะเปิดเผยตัวตนทันที เพราะข้อมูลที่ได้มาค่อนข้างดีแล้ว

"หยุดนะ! ข้าคือฟีเรียองค์หญิงแห่งเมืองอรุณ.. กล้าลงมือกับข้างั้นรึ?" องค์หญิงฟีเรียพูดพร้อมยืนขึ้นประจันหน้า ทหารยามชะงักไปไม่เว้นแม้แต่เหล่าหญิงสาวที่กำลังกินอย่างมูมมาม

จากนั้นไม่นาน.. "ฮ่าๆๆๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆๆๆ" ทหารยามขำอย่างหนักพลางตบหน้าขาตัวเองอย่างชอบใจ เขาไม่คิดเลยว่าจะมีคนพูดแบบนี้ออกมา ซึ่งฟีเรียก็หน้าซีดลงเรื่อยๆ เธอต้องแสดงฝีมือซะแล้ว ไม่งั้นคงไม่มีใครเชื่อแน่นอน เวทมนต์ปลอมใบหน้าก็ถูกร่ายโดยนักเวทในวังจึงปลดออกเองไม่ได้

"ไม่เชื่องั้นรึ?" ฟีเรียยังคงถามเสียงเย็นชา ทหารยามหยุดขำแล้วจึงพูด "เชื่อๆๆ ข้าต้องเชื่ออยู่แล้ว องค์หญิงตัวน้อยแห่งเมืองอรุณ ถูกจับในคุกใต้ดินในสภาพเปลือยเปล่า ข้าต้องเชื่ออยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" พูดจบก็ขำออกมาอีกรอบ คราวนี้เหล่าหญิงสาวต้องหันมามองพลางช่วยขำให้อีกแรง

ฟีเรียหน้ามืดและค่อยๆเย็นชาลงเรื่อยๆ เธอกำลังจะแสดงฝีมือทว่าก็ต้องตกใจ เพราะมีบางอย่างสกัดเวทมนต์เสริมพลังของเธอ พอหันไปดูที่ต้นทางก็พบว่าที่ปลอกคอมีอุปกรณ์สกัดเวท!

'แย่แล้ว แย่ที่สุด จะทำยังไงดี ข้าจะพิสูจน์ตัวตนยังไง' ความคิดทั้งหมดวุ่นวายชั่วขณะเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้เลย ทหารยามเห็นท่าทางร้อนรนใจก็อดที่จะถามไม่ได้ "เป็นอะไรไปองค์หญิง ไม่พอใจกับอาหารมื้อนี้หรอพ่ะย่ะค่ะ" แม้คำจะดูดีแต่น้ำเสียงนั้นไม่ใช่เลย เป็นคล้ายคำล้อเลียนซะมากกว่า

"เอาหละๆ ข้าเห็นว่าเจ้าแสดงความบันเทิงให้รับชมขนาดนี้ฆ่าทิ้งไปก็เสียดาย ข้าจะให้โอกาสเจ้า ถ้าเจ้ากินหมดภายในหนึ่งนาทีวันนี้จะไม่มีใครถูกประหาร" ทหารยามกล่าวอย่างใจกว้าง เหล่าหญิงสาวได้ยินแบบนั้นจึงส่งสายตาให้ฟีเรียด้วยแววตาแห่งความหวัง

ฟีเรียได้ยินแบบนั้นก็สะเทือนใจหนัก นี่เธอต้องกินไอสิ่งนั้นลงไปจริงๆใช่ไหม? นี่เธอไม่มีทางเลือกเลยงั้นรึ ไม่ว่าจะคิดยังไงก็คิดไม่ออก วันนัดหมายออกจากคุกใต้ดินก็อีกตั้ง 1 สัปดาห์ เธอจำต้องถูกขังแบบนี้ไปอีก 1 สัปดาห์เต็ม!

"เร็วเข้า โอกาสไม่ได้มาบ่อยๆ เดี๋ยวเรื่องด้านนอกข้าจัดการเองไม่ต้องห่วง ขอแค่กินให้หมดในอึดใจ นาทีเดียวนับว่าเกินพอ" ทหารยามพูดช่วย ในใจก็ไม่อยากฆ่าทิ้งไปเฉยๆเพราะแต่ละคนก็สวยใช่เล่น โดยเฉพาะหญิงสาวนางนี้ที่ผิวพรรณสวยงามราวกับราชวงศ์ชนชั้นสูง เขาเกือบเชื่อแล้วว่าเป็นองค์หญิงฟีเรียจริงๆ แต่จะว่าไปหน้าตาก็มีส่วนคล้ายอยู่หลายส่วน

ฟีเรียจ้องมองข้าวผสมน้ำควยในชามอย่างว่างเปล่า ในนั้นยังเหลืออยู่มากมายถ้าจะเปรียบก็เทียบกับข้าวครึ่งหม้อที่ผสมน้ำควยอีกสองหม้อเต็ม พูดได้ว่าสัดส่วนน้ำควยยังมีมากกว่าข้าวตั้งสี่เท่า การจะกินให้หมดในหนึ่งนาทีจะต้องใช้ความพยายามเท่าไหร่กัน!

แต่ยังไงก็ไร้ทางเลือก ฟีเรียย่างก้าวไปคุกเข่าเบื้องหน้า ยิ่งใกล้ยิ่งได้กลิ่นฉุนของน้ำควย ทำเอาใบหน้าแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว ร่างกายของเธอพลันตอบสนองโดยเฉพาะหีที่เยิ้มแฉะไปเรียบร้อย

มีสายตาจับจ้องมาที่เธออย่างให้กำลังใจโดยเฉพาะเหล่าหญิงสาวในห้องขัง แต่ละคนไม่มีใครอยากตาย ฟีเรียทำใจอยู่สักพักก่อนจะก้มหน้ามุดลงไปอย่างรวดเร็ว ท่าที่ใช้กินราวกับสุนัขกำลังกินอาหารอย่างมูมมาม

เธอคำนวนแล้วว่าต้องกินเร็วแค่ไหนถึงจะทันหนึ่งนาที สรุปได้ว่าต้องอ้าปากอย่างกว้างที่สุดแล้วดูดเข้าปากอย่างบ้าคลั่งเท่านั้น! ข้าวผสมน้ำควยเป็นรสชาติที่แปลกใหม่สำหรับเธอ ทั้งกลิ่นทั้งรสมันตีขึ้นสมองจนขาวโพลนไปหมด

ปริมาณค่อยๆลดลงอย่างรวดเร็ว ท่าทางของฟีเรียราวกับอดข้าวมาอย่างยาวนาน เธอกินมูมมามที่สุดในชีวิตก็วันนี้ ทั้งยังกินในสิ่งที่น่ารังเกรียจที่สุดอย่างน้ำควย และแล้วฟีเรียก็ทำได้! ครบหนึ่งนาทีทุกอย่างในชามไม่มีเหลือ ฟีเรียยังแปลกใจที่ไม่อ๊วกมันออกมาตัวเธอยังไม่รู้สึกผะอืดผะอมด้วยซ้ำ ทั้งยังเลียชามจนหมดหยดสุดท้ายราวกับว่าร่างกายของเธอไม่ต่อต้านสิ่งนี้เลยสักนิด

"ฮ่าๆๆ ทำดีมาก ทำดีมาก วันนี้ถือว่าโชคดีกูจะปล่อยให้รอดไปก่อน แต่พรุ่งนี้เตรียมตัวให้ดีละกัน" ทหารยามพูดจบก็แบกชามขึ้นบ่าล็อคกรงขังก่อนจะเดินออกไปอย่างสบายอารมณ์

เหล่าหญิงสาวเร่งเข้ามาประคองฟีเรียอย่างเป็นห่วง สายตาราวกับกำลังมองเพื่อนสนิทชิดเชื้อ สิ่งนี้ยิ่งทำให้ฟีเรียขนลุกไปทั่วร่าง แต่เธอก็ย่ำแย่จริงๆจึงไม่ปฏิเสธการช่วยเหลือไป

หลังจากนั้นวังวนแห่งนรกสำหรับฟีเรียก็เริ่มขึ้นวนไปวนมา ทุกมื้อจะมีน้ำควยผสมมาด้วยปริมาณสี่ถึงห้าเท่า ไม่พอแค่นั้น บางเวลายังมีทหารยามเข้ามาเย็ดแตกในอย่างไม่ใยดี ซึ่งเธอขัดขืนไม่ได้เลยสักนิด วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วกระทั่งครบ 1 สัปดาห์

มีทหารยามเดินเข้ามาซึ่งใบหน้าไม่คุ้นเคย "เจ้า! ออกมา" คำเรียกที่คุ้นหูนี้มีความหมายเดียวคือเรียกไปเย็ด แต่ฟีเรียรู้ได้ทันทีว่าวังวนแห่งนรกได้จบลงแล้ว เธอลุกตามทหารยามออกไป

ผลงานเก่าๆสามารถเข้าไปสอดส่องได้ทางนี้จ้า

[blakaros]

องค์หญิงติดใจแหง

[ziggy2]

จะรอดออกมายังไงล่ะเนี่ยองค์หญิง

[aiekuy]

แนวองค์หญิงกลายเป็นกะหรี่ร่านควยนี่เด็ดเลยครับ สายมนต์ทำควรจัดการกับพวกธรรมะแบบนี้แหละ โลกจึงจะมีแต่ความสุข ไม่ต้องรบรากัน ฟันกันอย่างเดียว

[swss2511]

ภารกิจเสียวของทหารยาม

[sleeping_mode]

น่าติดตามมากครับ องค์หญิงจะลงเอยยังไงนะ

[beammuza]

สไตแฟนตาซีแบบนี้ สนุกดีครับชอบมากครับ

[Farewell]

องค์หญิงใจแข็ง แต่ร่างกายยินยอมนี่มันสุดๆไปเลยครับ น่าจะเพราะน้ำที่องค์หญิงอาบทุกวันแน่ๆ

ราชาก็ดูแปลกๆ ไม่รู้ว่าโดนอะไรไป รอลุ้นเลยว่าองค์หญิงสุดท้ายใจจะแตกเมื่อไหร่

[RE:StarT]

แนว fantasy  ไม่ได้มาบ่อยๆนิดตามครับ

[mongko]

แผนที่ดีต้องประสบความสำเร็จ
องค์หญิงเร็จแน่

[controlx]

คนในน่าจะเป็นของฝั่งตรงข้ามหมดละมั้ง
ยังงัยก็โดนๆๆ และโดนแหละองค์หญิง

[awso123]

แฟนตาซีแนวนีหายากมาก

[popofreedom]

แนวนี้นานๆเห็นที จะค่อยติดตามทุกตอนครับ ขอให้แต่งให้จบนะครับ

[bronzehead]

เจ้าหญิงลงทุนมากเลย ยังสงสัยว่าจะเป็นแผนซ้อนแผนของพวกฝ่ายมืดหรือเปล่า เดาตามเนื้อเรื่องนะ

[bank1027]

โอ๊ยชอบมากเลยครับ เจ้าหญิงน่าจะดดนมนต์อะไรสักอย่างแน่เลย