คือพอดีมีรีดเดอร์หลายท่าน ทักมาเหมือนกลัวผมจะหายอีก ::Oops::
ก็เลยตัวเอาส่วนที่กำลังจะลงมาให้อ่านยั่วน้ำลายไปพลางๆก่อน
ตอนนี้กำลังใจมาเต็ม
รออีกนิดนะจ๊ะนายจ๋า
------------------------------------------------------
กลางดึกของวันนั้นเอง
รถเก๋งสีดำคันหนึ่ง แล่นตรงเข้ามาจอดอย่างรวดเร็วที่หน้าแมนชันหรูซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลนักจากมหาลัยที่พลเรียน
ขณะนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มเศษ จึงทำให้บริเวณนี้ไม่ค่อยมีผู้คนสัญจรอยู่มากนัก
ประตูรถสองบานหน้าเปิดออกกว้างก่อนที่ร่างในชุดนักศึกษาของสองคู่หูจะก้าวลงมาพร้อมกัน
"แน่ใจนะไอ้กรว่าเป็นที่นี่" ไอ้บาสเอ่ยถามเพื่อนซี้ขณะทั้งคู่กำลังปิดประตู
"แน่ใจสิวะระดับนี้แล้ว ข้อมูลกูไม่พลาดหรอก" ไอ้กรตอบพร้อมก้มลงดูที่อยู่ในมือถืออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
"แหม.. อยู่ซะหรูเลย ว่าแต่มึงคงไม่ลืมเอากล้องมาด้วยใช่ไหม"
"โธ่! ไอ้บาส กูไม่ใช้เด็กน้อยหอยสังฆ์นะเว้ยที่จะไม่เป็นงาน มึงรีบเดินนำไปเลยดีกว่า มันอยู่ชั้นแปดโน่น"
ไอ้กรบ่นอุบพลางเดินไปหยิบกระเป๋าอุปกรณ์ที่อยู่ในท้ายรถอย่างเร่งรีบ
ไอ้บาสหัวเราะในลำคอ มันรู้ดีว่าเพื่อนรักของมันกำลังหงุดหงิดงุ่นง่านมาตั้งแต่เช้าและอยากที่จะระบายเป็นที่สุด
ทั้งสองไม่พูดอะไรกันอีก ต่างเดินตรงดิ่งเข้าไปในตึกอย่างรวดเร็วด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่าม
โดยที่ไม่มีโอกาสได้รับรู้เลยว่า....
เมื่อผ่านพ้นคืนนี้ไป....
ชีวิตของพวกมันทั้งคู่จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล....
"ห้องนี้แน่นะมึง" ไอ้บาสถามเมื่อขึ้นมาถึงจุดหมายพร้อมกับมองหน้าเพื่อนซี้
"ไอ้ห่า! นี่มึงแม่งไม่เชื่อใจกูรึไงว่ะ" ไอ้กรชักอารมณ์เสียกับความเซ้าซี้ของไอ้บาส
"เชื่อใจมึง? หรือต้องให้กูเตือนความจำเรื่องน้องแบมก่อนดี?" ไอ้บาสเอ่ยถึงเรื่องที่ไอ้กรเคยทำพลาดจนมันหน้าเสีย
ถ้าไม่ได้แบ็คอัพของพวกมันช่วยไว้ ทั้งคู่คงได้ไปนอนเล่นในซังเตแล้ว
"เออๆ กูขอรับรองด้วยเกียรติของลูกเสือ" ไอ้กรตอบหน้าตายพร้อมทำวันทยาหัตถ์
"หึ! ทำตลก.... แล้วกล้องล่ะ มึงติดรึยัง"
"กูติดเสร็จนานแล้วโว้ย! มึงน่ะรีบๆเถอะ" ไอ้กรจับกระดุมเสื้อโชว์ให้ไอ้บาสเห็น
ที่จริงแล้ว กระดุมเม็ดนั้นคือกล้องแอบถ่ายขนาดเล็กที่แอบติดเอาไว้นั่นเอง
จุดประสงค์คือเพื่อแบล็คเมล์หยาไม่ให้ปริปากในกรณีจวนตัว
เพราะต่อไปนี้พวกมันจะไม่ยอมให้มีอะไรผิดพลาดอีกครั้งแน่ๆ
ไอ้บาสเห็นแล้วก็พยักหน้าพอใจ
ก่อนที่มันจะหันไปเคาะประตูห้องพักตามที่ไอ้กรบอก
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
หลังเสียงเคาะดังขึ้นเพียงครู่เดียว ประตูนั้นก็ถูกเปิดออกจากด้านในพร้อมกับเจ้าของห้องที่ยืนงัวเงียอยู่ในชุดนอนน้อยชิ้น
"ใครเนี่ย มาซะดึก.... อ้าว! พี่บาส พี่กร มาได้ยังไงคะเนี่ย" ดวงตาสวยเบิกออกเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าผู้มาเยือนเป็นใคร
แต่แทนที่จะหวาดกลัวทั้งคู่หรือเขินอายกับสภาพเกือบเปลือยของตน หญิงสาวกลับเลือกที่จะส่งยิ้มหวานให้
"เชิญพวกพี่ๆเข้ามานั่งก่อนซิคะ อุส่าห์มาหาหยาทั้งที" หยาถอยหลังเล็กน้อยก่อนจะผายมือในเชิงเชิญชวนให้ทั้งคู่เข้าห้องอย่างง่ายๆ
สองหนุ่มหันมองหน้ากันอย่างงงวยกับท่าทีเหนือคาดหมายของหญิงสาวตรงหน้า
ก่อนที่ไอ้บาสจะเป็นฝ่ายพยักหน้าเป็นสัญญาณและเดินนำเข้าไป
------------------------------------------------------
TO BE CONTINUE....
ทำไมมีลางสังหรณ์กับพลังของตัวแทนแห่งราคะหว่า
เหมือนว่าคนที่ตกอยู่ใต้พันธะสัญญากับตัวแทนแล้วสามารถทำสัญญาต่อเป็นลูกโซ่ได้
เป็นสมาชิกแชรุลูกโซ่แน่ๆพวกเอ็ง
นี่คงเป็นผลพวงจากการที่หยาได้ถูกพลถ่ายทอดพลังบาปแห่งราคะกระฉูดไว้ในตัวของหญิงสาวในวันนั้นแน่ๆเลยใช่มั้ยครับไรต์. ไม่น่าเชื่อว่า พลังแห่งบาปราคะที่แอสโมดิวได้ให้ไวกับพลผู้เป็นตัวแทนแห่งบาป. จะมีอนุภาพที่ครอบครองและครอบงำจิตใจของหย่าได้เพียงนี้ จึงเห็นได้ว่า หยานั้นไม่มีอาการสะทกสะท้าน อะไรเลยกับการมาเยือนของชายหนุ่มทั้งสอง แล้วนี่เจ้าบานกับเจ้ากร คงยังไม่รู้ชะตากรรมของตนแน่เลยว่าหลังจากพ้นคืนนี้ไป อะไรจะเกิดขึ้นกับตน ด้วยพลังแห่งบาปราคะ น้องหยาคงได้จัดบทเสียว กับพวกเขาแน่ๆแต่หลังจากนั้นน่าจะสยองตามมา มั้ง. คิดเอาเองเป็นตุเป็นตะเลยเรา อิอิ