มนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 25: แผนการ

[KaohomLM]

A/N ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกันมาโดยตลอดนะครับ ฉากสำคัญฉากนั้นที่เรารอ ๆ กันอยู่กำลังคืบคลานใกล้เข้ามาแล้วนะครับ แต่ก่อนจะถึงตอนนั้นขอบู๊สักยกสองยกใหญ่ ๆ ก่อน รักเจ๊ข้าวหอม เชียร์เจ๊ข้าวหอม ช่วยกันเอาใจช่วยเจ๊ข้าวหอมนะครับ

   "ดูอิเจ๊สิ" เบลกระซิบกับแตงโมเบา ๆ "มีแฟนกะเค้าซักที กระดี๊กระด๊าจนน่าหมั่นไส้เลย"
   "เอาน่า" แตงโมกระซิบตอบ "ให้เจ๊ได้มีความสุขบ้างเถอะ ที่ผ่านมาเจ๊คิดแต่ช่วยคนอื่น จนตัวเองแทบไม่เคยได้ยิ้มเลย เป็นแบบนี้อะดีแล้ว"
   ตลอดทั้งเช้า ข้าวหอมไปไหนมาไหนด้วยการกระโดดโลดเต้นแทนการเดิน และยังไม่ได้หุบยิ้มเลยตั้งแต่มาถึง แถมยังเหมือนจะฮัมเพลงอยู่ตลอดเวลา
   "แต่ถ้าเจ๊ยังเป็นแบบนี้อยู่ โรงบาลบ้าจะมาเอาตัวไปนะสิ" เบลกระซิบ
   "ก็จริง" แตงโมบอก
   "นั่น! แฟนแกมา" เบลชี้ไปทางพี่เก่งที่กำลังเดินมาหา
   "โม เบล" พี่เก่งร้องเรียกและโบกมือให้
   "สวัสดีค่ะ พี่เก่ง" เบลบอก ขณะที่แตงโมเขย่งตัวแอบหอมแก้มเก่งทีหนึ่ง
   "เอ่อ เจ๊เป็นอะไรอ่ะ" เก่งถาม เมื่อเห็นข้าวหอมเดินชมดอกไม้ในสวนมหาลัยแบบไม่สนโลก
   "กะลังอยู่ในภวังค์แห่งรัก" เบลบอกเสียงแหลม "ขนาดตอนหนูได้แฟนคนแรกตอนอยู่มัธยมยังไม่เพ้อขนาดนี้เลย"
   "งั้นก็จริงสิ" เก่งพูดเบา ๆ "พี่สังหรณ์แต่เมื่อวานแล้วว่าเจ๊อาจจะกำลังมีความรัก พอบอกได้ไหมว่าแฟนเจ๊เป็นใคร"
   แตงโมกับเบลมองหน้ากัน
   "ไม่ได้ค่ะ เจ๊ไม่ให้บอก"
   "เป็นคนเดียวกับที่ลบตรามาร์คกับให้ดาบเล่มใหม่มาใช่ไหม"
   แตงโมพยักหน้า
   "ผู้ใช้เวทมนตร์ที่สภาไม่รับรอง" เก่งพูดเบา ๆ "เจ๊รู้ไหมเนี่ยว่ามันอันตรายขนาดไหน อีกหน้าที่หนึ่งของสภา นอกเหนือจากสู้กับปิศาจ คือควบคุมผู้ใช้เวทมนตร์นี่แหละแล้ว..."
   "พี่เก่ง!!!" ข้าวหอมร้องเรียกและกึ่งวิ่งกึ่งกระโดดเข้ามาหา "มาหาถึงนี่มีอะไรหรือเปล่าคะ"
   "เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกครับ" เก่งรีบพูด "แค่เป็นห่วงเจ๊นิดหน่อย เมื่อวานเจ๊ไม่ได้อยู่ที่งานเลี้ยง พี่ก็เลยกลัวว่าจะไปเป็นอะไร"
   "ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูสบายดี" ข้าวหอมยิ้มกว้าง แทบจะกระโดดโลดเต้นเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
   "ฟังนะ น้องข้าว" เก่งพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
   "คะ?"
   "พี่รู้ว่าน้องข้าวกำลังคบหากับผู้ใช้เวทมนตร์ที่สภาไม่รับรองอยู่"
   ข้าวหอมตาโต นี่พี่เก่งรู้ได้ไงเนี่ย เธอหันไปมองค้อนแตงโม
   "โมไม่ได้บอกพี่หรอก แต่ มันไม่ได้ดูยากขนาดนั้น พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าของดีมันไม่ได้ได้มาฟรี ๆ"
   "มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิด" ข้าวหอมยืนกราน
   "แต่ก็คบกัน"
   "ค่ะ"
   "แล้วเขาก็เป็นผู้ใช้เวทมนตร์นอกสภา"
   "ค่ะ"
   "รู้ใช่ไหม ว่าสภาทำหน้าที่ควบคุมดูแลผู้ใช้เวทมนตร์ทั้งหมด ผู้ใช้เวทมนตร์ที่ไม่ได้อยู่กับสภา ก็เท่ากับเป็นศตรูของเรา ตอนนี้ เราอาจยุ่งกับพวกปิศาจจนไม่มีเวลามาดูเรื่องพวกนี้ แต่ถ้าพวกปิศาจถูกปราบได้เมื่อไหร่ เรากลับมาควบคุมผู้ใช้เวทมนตร์ น้องข้าวอาจต้องถูกบีบให้เลือก ระหว่างสภา กับแฟนนะ ดีไม่ดี เขาอาจจะหวังประโยชน์ในส่วนนั้นจากน้องข้าวอยู่ก็ได้"
   ข้าวหอมจ้องหน้าพี่เก่งอย่างโกรธเกรี้ยว "เขาไม่ใช่คนแบบนั้น"
   "จะรู้ได้ยังไง"
   "หนูต้องรู้จักแฟนหนูอยู่แล้วสิ"
   ทั้งคู่จ้องหน้ากันเขม็งพักใหญ่ จนโทรศัพท์ของเก่งดังขึ้นมาขัดจังหวะ
   "สภา อยากจะจัดทีมจู่โจม เพื่อยึดคืนศูนย์ที่ภาคเหนือ ใต้ อีสาน ในช่วงเสาร์ อาทิตย์นี้" เก่งบอก หลังจากอ่านข้อความ "เขาอยากให้เราสองคนอยู่ในทีมด้วย ถ้าน้องข้าวไม่มีแผนจะไปสวีทกับแฟน..."
   ข้าวหอมจ้องเก่งราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนจะสะบัดตัวเดินจากไป
   "เห้ เดี๋ยว!!!"
   "หนูไป แต่ขอนั่งรถคนละคันกับพี่แล้วกัน" ข้าวหอมตะโกน

   ขณะเดียวกัน
   เสี่ยต้นและสมาชิกลัทธิคนอื่น ๆ นั่งหน้าเครียดกันอยู่รอบโต๊ะประชุม แผนการหลัง ๆ ของลัทธิล้วนแล้วแต่จบลงด้วยความล้มเหลว เมื่อพบว่าพลังของตรามาร์คที่ตรวจพบมาจากในทำเนียบรัฐบาล เสี่ยต้นก็คิดไปเลยว่าพวกสภาคงอาศัยอิทธิพลน้อยนิดที่พอมีเหลืออยู่ขอให้รัฐบาลช่วยปกป้องนังหนูคนนั้นให้ เสี่ยต้นเสียเงิน อิทธิพลและทรัพยากรไปมากมายในการเปิดทางลักลอบเข้าไปในทำเนียบรัฐบาล เพียงเพื่อจะพบตรามาร์คที่ถูกย้ายไปอยู่บนไม้บรรทัดเหล็กง่อย ๆ อันหนึ่ง (มีรูปหน้าการ์ตูนแลบลิ้นปลิ้นตาวาดอยู่ด้วย) หลังจากนั้น การบุกสำนักงานใหญ่สภาผู้พิทักษ์ก็ล้มไม่มีชิ้นดี สาวคนสวย เป้าหมายที่เสี่ยต้นคิดว่าเป็นของตายไปแล้ว กลับกลายเป็นได้รับพลังใหม่ที่แข็งแกร่งเกินคาด ปิศาจล้มตายกันวินาสสันตะโร จนเหลือไม่ถึงร้อยตัว ทั้งตำรวจสายที่แอบทำงานร่วมกับสภาผู้พิทักษ์ยังเข้าทำการจับกุมสมาชิกลัทธิไปกว่าครึ่งด้วยข้อหาอาทิเช่นลักพาตัว กักขังหน่วงเหนี่ยวและบังคับขืนใจ หญิงสาวชุดสุดท้ายที่ลักพาตัวมาได้ได้รับการช่วยเหลือไปเกือบหมด เหลือเพียงสามคน ที่เสี่ยต้นเอาไปทำพิธีสังเวย ก่อนส่งมอบให้ปิศาจหน้ากากขาวไปแล้ว พลังที่ได้มาแทบจะไม่พอเอาไปทำอะไรด้วยซ้ำ
   "เห้ย พวกมึงสองตัวน่ะ" เสี่ยต้นเรียกยามสองคน
   "ครับเสี่ย"
   "พวกมึงอยู่เวรประตูหลังวันที่สาวยี่สิบกว่าคนนั่นหนีไปได้ใช่ไหม"
   "ครับ เสี่ย" ชายโฉดตอบเสียงสั่น เสี่ยต้นจะบอกไหม ว่าหากไม่เสียผู้หญิงยี่สิบกว่าคนในวันนั้น อาจจะปลดผนึกสำเร็จแล้ว
   "วันนั้นมีผู้บุกรุกสามคนเข้ามาทางประตูหลังใช่ไหม"
   "ครับ เสี่ย เป็นผู้ชายหนึ่ง ผู้หญิงสอง"
   "จำหน้าพวกมันได้ไหม"
   "ได้ครับเสี่ย อีสาวสองคนเป็นนักศึกษามหาลัยตรงนี้แหละครับ"
   "ฮึ่มมม แค่รู้หน้ากับมหาลัยไม่ใช่จะหาตัวกันง่าย ๆ นะเว้ย ให้มึงไปยืนหน้ามหาลัยแล้วส่องดูทั้งวันมึงคงโดนตำรวจจับพอดี" เสี่ยต้นบ่น
   "เอ่อแล้ว....ผมรู้สึกว่าคนผู้ชายจะพยายามไปแจ้งความหลังจากหนีไปได้นะครับเสี่ย เหมือนสายของเราในกรมตำรวจจะบอกว่าจับมันทำประวัติไว้หมดแล้ว ชื่อ ที่อยู่ เบอร์โทร อะไรพวกนี้ ก่อนที่ตำรวจที่ทำงานให้สภาจะมาปล่อยมันไป ถ้าจำไม่ผิดนะ" ชายโฉดเกาหัว
   "งั้นก็ล่าตัวมันสบายเลยสิ" เสี่ยต้นยิ้ม พลางยกโทรศัพท์ขึ้นมากดหาสายของมันในสำนักงานตำรวจแห่งชาติ

ที่ซ๋อนอยู่ คือ Sneak Peek ของตอนต่อไปนะครับ

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[3hman]

แผนตัวประกัน คลาสสิคมาทุกสมัย

[mrzoom]

เก่งเริ่มแปลกๆแล้ว หรืออยากจะฟันข้าวหอมอีกคน 

[Cb400f]

ตอนเป็นตัวประกัน แถมฉากเซอร์วิส เยอะๆ หน่อยน๊าาา

[ones26421]

เก่งอยากฟัดข้าวหอมเหมือนซิ

[Taizen]

จับตัวประกันแน่นอน

[ryg123456]

สงสัยจะเริ่มเอาคืนแล้ว

[peddo]

เจ๊แกก็กระดี๊กระด๊าตามประสาคนไม่เคยน่ะครับ ชีวิตมีแต่เรื่องเครันดมาตลอด
ดรามาระหว่างสภากับนทีนี่น่าสนใจดีนะครับ คนที่บอกว่าตนดีอาจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ส่วนคนกึ่งดีกึ่งเลวอาจสร้างความดีในช่วงเวลาที่คนต้องการก็ได้นะครับ
ฉากที่รอคอยนี่คือน้องข้าวถูกสังเวยรึเปล่าน้า

[ball2112]

ฉากบู๊ใหญ่ก็น่าติดตามไม่แพ้กันครับ

[วสันต์ ชาญวิทย์]

ฉากที่รอคอยนี่คือน้องข้าวถูกสังเวยรึเปล่าน้า

[cd13579]

เอาแล้ว ทางนู้นไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก 

[เอเค]

มีแผนตลบหลังอิก

[warpzone]

วางแผนกันน่าดู อย่างไรก็ขอให้เจ๊สมหวังนะครับ

[Tom 2017]

มีแผ่นร้ายอะไรอีกไหมนะ รอจัด

[ประดิษฐ์ ธรรมเวช]

แผนตัวประกัน คลาสสิคมาทุกสมัย

แบบนี้เหนื่อยแล้ว มีตำรวจช่วยโจร