Destiny of love ตอนที่ 2

[สายลม]

Destiny of love
ตอนที่ 2 ชายหนุมสุดรัก....สารภาพ.......ความสัมพันธ์แปลเปลี่ยน..........

14 มิถุนายน 2556
9.00 น.

"งืมๆๆ พี่จ๋าใกล้ถึงหรือยังค่ะ น้องนั้นรถจนเมื่อยไปหมดแล้วนะ"

"ก็ใครใช้ให้น้องตามมาเล่า...พี่มาทำธุระนะ-"

"ข้ออ้างอะ บ้านเราอยู่ตั้งลำปูนโน่นนน อีกอย่างทุระที่พี่บอกก็อยู่ไม่ไกลจากแถวบ้านพี่ชายด้วยนี่คร๊า มีหรอที่พี่จะไม่แวะไปหาพี่ชาย"

"นี่พิ้งเราจะทำตัวแก่แดดมากไปแล้วนะ คอยดูถ้าเกรดเทอมนี้ออกมาไม่ดีนะ-"

"อย่ามากลบเกลื่อนเลยดีกว่านะจ๊าพี่พลอยจ๊า..คิดถึงชายหนุ่มสุดรักก็บอกมาเถอะไม่ได้เจอกันเป็น10ปีแล้วนิ กับคู่หมั้นหนะ"

"เรื่องหมั้นก็เป็นแค่การเล่นของพวกเราตอนสมัยเด็กอย่าพูดให้ใครต่อใครฟังไปเรื่อยเปลื่อยเลยดีกว่า เดี๋ยวเค้าจะเข้าใจผิดกันหมด"

"แต่มันก็ใช้ได้ผลชงักกับพวกผู้ชายที่เข้ามาจีบพี่นี่นา แล้วเวลาน้องบอกกับผู้ชายพวกนั้นพี่ก็ไม่เห็นจะแก้ตัวอะไรเลย?"

"ไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้ว....ถึงตัวเมืองแล้ว พี่โทรหามายก่อน"

"...................................................."

"ฮโหล..สวัสดีครับ"

"แอ๊ะ เสียงผู้ชาย? หรือว่า-"

"ต้องเป็นเสียงพี่ชายแน่ๆเลยค่ะพี่ ดีใจๆๆ "

"พูดเบาๆ"

"............."

"สวัสดีคะ...นี่ใช่เบอร์มายไหมคะ"

"ใช่ครับ แต่ตอนนี้มายออกไปมหาลัยแล้ว"

"แล้วน้องมายไม่ได้พกโทรศัพท์ติดตัวหรอคะ"

"อ่อวันนี้เค้าลืมเอาไปอะครับ"

"งั้นแค่นี้นะคะ ฝากบอกมายด้วยนะค่ะว่ามีคน โทรหา"

"ได้ครับเดี๋ยวผมบอกให้"

"ขอบคุณคะ"

"ครับ"

"..............."

"โหพี่ ใจร้ายอะ หนูยังไม่ได้คุยกับพี่ชายเลยน๊าาาา โธ่ๆๆ"

"พิ้งโตแล้วนะ อย่าทำตัวเป็นเด็กๆ อีกอย่างวิวเค้าก็คงจำพวกเราไม่ได้หรอก"

"นั้นสินะจ๊ะ ไม่ได้เจอกันนานแล้วด้วย"

"น้องรองกดหาเบอร์พี่มิ้นให้พี่หน่อยสิ พี่จะโทรถามทางไปมหาลัยมายเห็นบอกเป็นทางผ่านก่อนจะไปมหาลัยพี่มิ้น"

"...ได้แล้วค่ะ"

"..........................................."

"สวัสดีค่ะ"

"สวัสดีค่ะพี่มิ้นใช่ไหมค่ะ นี่พลอยเองนะ"

.........................................................................

9.30 น.

"โหวๆๆ หมาลัยพี่ชายใหญ่เหมือนกันนะค่ะเนี้ยกว้างสุดๆ"

"พี่พลอยบอกเข้ามาทางนี้แล้วก็เลี้ยวขวาสินะ"

"เหพี่ คนที่ยืนคุยกันอยู่ตรงนั้นใช่พี่ชายหรือปล่าวน๊า"

"?....น้องนี่ตาไวจริงๆเลยนะ...พี่ว่าก็หน้าจะใช่นะ เห็นในรูปเมื่อปีที่แล้วยังดูเด็กอยู่เลย"

"อันแน่พี่จ๋า หน้าแดงนะ....แต่พี่ชายหล่อมากกกก"

"น้องเงียบไปเลย ตึกแพทย์ก็อยู่ต่อไปอีกนิดเดียวเอง ไปหามายกันก่อน"

"......................................................"
"......................................................."
"......................................................."

"คนเยอะยังเลยนะ"

"........"
".........."

"นั้น พี่พลอยกับพิ้งใช่ไหมค๊ะ"

"เฮ้.....มายมิ้นนนน"

"น้องมาย"

"สวัสดีค่ะพี่พลอยจะมาไม่เห็นโทรบอกก่อนเลยนะค่ะ"

"พี่โทรมาแล้วจ่ะ แต่มายลืมเอาโทรศัพท์มาใช่ไหม"

"เอ๋..อ่าวจริงด้วย สงใสทำตกตอนอีตาบ้านั้นวิ่งชมเมื่อเช้าแหงๆ"

"ฮ่ะๆๆ สนิทกันเหมือนเดิมเลยนะจ๊ะ"

"กัดกันตรอดเลยค่ะ คิๆๆ"

"แล้วพี่มาเที่ยวบ้านมายไช่ไหมเดี๋ยวมายพาไปให้ทั่วเลย"

"หน้าเสียดายนะจ่ะแต่พี่มาทำธุระที่สระแก้วหนะเลยขับรถวิ่งเลยมาหา...มายนี่ขึ้นมหาลัยแล้วดูสวยขึ้นนะจ่ะ"

"พี่ไม่ต้องแกล้งชมมายเลยนะค่ะ ดูนั้นสิแค่พี่เดินมาพวกผู้ชายแถวนี้ก็แตกตื่นยังกับเห็นดารากันหนะ"

"?"

"เอ่อ สวัสดีครับ"


"รุ่นพี่?"

"?"

"นี่คนรู้จักน้องมายหรอ..ผมวิทย์นะครับเป็นรุ่นพี่ของมาย"

"เอ๋พี่ชายจะมาจีบพี่หนูหรอจ๊า คริๆหน้าสนุก"

"เปล่านะครับ คือว่าผมแค่ต้องการทำความรู้จักเฉยๆ"

"มายพี่ว่าเราเดินไปหาที่คุยกันเงียบๆตามภาษาพี่น้องดีกว่านะ อยู่ตรงนี้พี่อึดอัด"

"ดะ..เดี๋ยวสิครับ-"

"เราไม่จำเป็นจะต้องรู้จักกันหลอกค่ะ!"

"..................."
"..................."

"สวนหย่อมตรงนี้ จัดออกมาได้สวยจังน๊า"

"อืมใช่"

"เมื่อกี้พี่พลอยบอกปัดพี่วิทย์แบบไม่ลังเลเลยนะค่ะ พี่เค้าก็ออกจะหล่อ"

"มายมิ้นจ๊า พี่เค้าโดนผู้ชายมาตามตื้อแบบนี้เป็นร้อยๆครั้งแล้วจร้าาา 555แต่โดนพี่สาวปัดทิ้งเรียบวุท"

"พี่ไม่มีเวลามาคิดเรื่องรักๆใคร่ๆหรอกจ๊ะ"

"อิจฉาอีตาบ้านั้นเนอะมีผู้หญิงแสนสวยแถมรักเดียวใจเดียวคอยดูแลอยู่ห่างๆ"

"แล้วมายยยมิ้นน เลิกเรียนกี่โมงหรอจ๊าาา จาได้มาช่วนกันอ้อนให้พี่พาปายเที่ยว"

"วันนี้ไม่มีเรียนย่ะหล่อน มีแต่กิจกรรม ประมานบ่ายสี่สิบห้าคงว่าง"

"ดูฟ้าคลึ้มๆมาแล้วนะ งั้นเดี๋ยวพี่จะไปหาพี่มิ้นหน่อยนะมายเดี๋ยวบ่าย1สี่สิบห้าแวะมารับจ่ะ"

"พี่จ๊า พิ้งอยากไปเดินห้างด้วยอะ แวะไปนะๆๆๆ"

"ก็ได้ๆ อ้อนเป็นเด็กๆเลยนะ"

"มายว่ามายแก่นแล้วนะค่ะ แต่เทียบยัยพิ้งไม่ติดเลย ฮ่ะๆๆ"

"งะ! มายชมมิ้นช่ายไหมมม"

"ประชดย่ะ....แอ๊ะตาบ้านั้นเดินมาทำไมที่นี่นะ"

"มายอย่าเพิ่งบอกนะว่าพวกเราเป็นใคร"

"?"

"นะจ๊ะ"

"ก็ได้ค่ะ"

"......................"

"อ่าว...มาให้ฉันแก้แค้นเรื่องเมื่อเช้าเรอะ"
.........................................................................................................................................

10.20 น.

"เมื่อยจัง ทามไมพี่มิ้นถึงไม่เรียนที่เดียวกับมายนะพิ้งนั้งรถจนเมื่อยแล้วน๊าา"

"น้องบ่นมาตลอดทางเลยนะจะถึงแล้ว"

"........................."
"........................"
"........................."

"ตึกบริหาร...อะนั้นพี่มิ้น"

"ยู้หู่พี่มิ้นนี่จังจ๊าน้องมาหาแล้ววววว"

"สวัสดีค่ะพี่มิ้น"

"สวัสดีจ่ะ ขับรถมาคงเหนื่อยกันหน่าดูเลยสิ"

"ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ"

"พิ้งเมื่อยสุดๆ"

"รายนี้บ่นมาตรอดทางเลยค่ะ"

"งั้นเราหาที่นั้งคุยกันดีกว่าจ่ะ....ไปนั้งเล่นแถวๆโรงอาหารกัน"

"ค่ะ/จร้า"

"......................................."
"........................................"

"ที่นี่คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่นะค่ะ"

"ช่ายๆที่มอของมายวันนี้คนเยอะมาก แถมพี่ยังไปโปรยเสน่ไว้ให้หนุ่มๆแถวโน้นอีก มองพี่หนูตาแทบไม่กระพิบเลยค่ะ"

"น้องพูดเวอร์ไปแล้วนะ"

"ฮ่ะๆๆ แต่พี่เชื่อที่น้องพิ้งพูดนะ พลอยออกจะสวยขนาดนี้พี่ว่าไม่หน้าแปลกหรอกจ่ะดูขนาดรุ่นน้องโต๊ะข้างๆยังมองตาไม่กระพริบเลย"

"แต่พลอยยังไม่เท่าพี่มิ้นหนรอกคะ งามทั้งหน้าตางามทั้งจิตรใจ พี่มิ้นเป็นแบบอย่างของพลอยเลยนะค่ะ"

"มีผู้หญิงสวยๆแบบพลอยมาชมพี่ก็เขินเหมือนกันนะ คริๆๆ"

"พิ้งหิวน้ำอ่า พี่พลอยสุดสวยค่ะ..."

"นี่เรา..แบมือขอเงินพี่ตลอดเลยนะ แล้วเงินพิ้งไม่ได้เอามาหรือไง?"

"Noๆๆ สโลแกนของหนูถ้าออกนอกบ้านกับพี่พลอยห้ามพกตังจร้า"

"แหม....เอานี่....พี่มิ้นเอาน้ำอะไรดีค่ะ"

"เอาอะไรมาก็ได้จ่ะ"

"พี่มิ้นชอบน้ำส้มใช่ไหมค่ะ...ยังชอบอบอยู่ไหม?"

"ใช่จ่ะ น้องยังจำได้อยู่หรอพี่บอกไปนานมากแล้วนะ"

"นิดหน่อยเองค่ะ"

"เอาอารายดีน๊า แคนตารูปก็อล่อย กาแฟสด นมสด น้ำมะนาว เลือกไม่ถูกแล้ว หรือจะซื้อให้หมดทุกอย่างเลยดีไหมน๊าาา"

"งั้นพิ้งพี่ขอนมสดแล้วก็เอาน้ำส้มมาให้พี่มิ้นนะ"

"ค่ะ จะซื้อมา10แก้วเลย"

"กินหมดก็ซื้อมา"

"................................."

"แล้วทางบ้านพลอยเป็นไงกันบ้างจ๊ะ"
.........................................................................

11.00 น.

"อิ่มจัง ตังอยู่ครบ"

"ไม่ๆๆ น้องไม่ได้เอาเงินมา"

"งะ จริงด้วย555"

"ไม่ต้องมาหัวเราะเลย แล้วกินไปตั้ง4แก้วนี่ระวังจะปวดท้องนะ"

"เอาหน่าน้องพลอย น้องพิ้งอยู่ในช่วงกำลังโตก็ทานเยอะเป็นธรรมดาหละจ่ะ"

"ช่ายที่สุดค๊าพี่มิ้นนี่สุดสวย"

"น้องขึ้นม.6แล้วนะ"

"คริๆๆ"

"อ๋าา พี่มิ้นนี่ขำน้องพิ้งได้ยางงายยอ่าาาา พี่พลอยนะพี่พลอย"

"ก็จริงนิหน่า"

".........................."

"แล้วพลอยกะพิ้งจะไปห้างกันต่อใช่ไหมจ๊ะ?"

"ค่ะพี่ พลอยจะพาพิ้งไปเที่ยวแล้วจะหาซื้อของด้วย...พี้มิ้นจะไปด้วยกันไหมค่ะ?"

"พี่อยากไปด้วยอยู่หรอกจ๊ะ แต่ยังต้องไปช่วยครูทำกิจกรรมด้วยอ่ะ กว่าจะเสร็จก็หน้าจะบ่าย2หนะ"

"เราคุยกันในโทรศัพท์พี่บอกว่ามหาลัยเปิดมาตั้ง1อาทิตย์แล้ว แต่กิจกรรมรับน้องยังไม่หมดอีกหรอค่ะ ถ้าเป็นพลอยโดดไปเรียบร้อยแล้ว"

"พี่แค่ช่วยอาจารย์เค้าดูรุ่นน้องนิดหน่อยเองจ๊ะ ไม่ได้ลำบากอะไรมากเลย"

"พี่พูดแบบนี้ทำให้พลอยรู้สึกผิดเลยนะคะ"

"ฮ่ะๆๆพี่เข้าใจน้องพลอยจ่ะ คงจะอึดอัดใช่ไหมที่โดนลุมด้วยสายตาหนุ่มๆ"

"สุดๆเลยค่ะพี่มิ้น ขอพลอยอยู่ที่เงียบๆแล้วก็มีคนน้อยๆดีกว่าค่ะ"

"จร้าๆน้องสุดสวย"

"งั้นพลอยไปก่อนนะค่ะ...ไปห้างเสร็จแล้วพลอยจะแวะไปรับมายด้วยเลย แล้วเราไปเจอกันที่บ้านพี่เลยไหมค่ะ พี่จะได้ไม่ต้องเข้าไปรับมาย"

"เอางั้นก็ได้จ่ะ...ไว้เจอกันนะ"

"ค่ะ"

"บะบายจ้าพี่มิ้นนี่....แอ๊ะพี่สาวค่ะไม่บอกลาพวกหนุ่มๆแถวนี้หน่อยหรอค่ะพี่ชายเค้ามองพี่มาตั้งนานแล้วน๊า"

"น้องไม่ต้องพูดเลยพี่อึดอัด!"

"พี่พูดดังไปแว๊ว"
...................................................................................................................................................................
..................

13.30 น.

"พี่ค่ะพิ้งหิวข้าวแล้วอ่า เราแวะร้านข้าวข้างหน้ากันนะ"

"อีกนิดเดียวก็ถึงคณะมายแล้วนะ เราค่อยพากันกับไปทำอะไรกินที่บ้านมายก็ได้"

"เรานัดกับมายมิ้นไว้บ่าย1สี่สิบห้าแล้วกว่าจะกลับถึงบ้านมายมิ้นอีกน้องทนไม่ไหวหรอกค่ะ.....นะๆๆๆ"

"แล้วตอนที่อยู่ในห้างก็ไม่กิน"

"ก็น้องเดินเที่ยวจนเพลินนนนนเลยนี่ค๊ะ...นะๆๆๆๆ"

"ก็ได้ๆ"

"งั้นขับเข้าไปเลยคร่า"
.........................................................................

14.40 น.


"สุดท้ายก็ไม่ได้กิน ฮึๆๆ"

"เป็นอะไรย่ะยัยพิ้ง"

"หิวข้าวอ่าาาามายมิ้นนนน"

"พี่พลอยก็กำลังเข้าไปทำให้อยู่ไง อดใจรอหน่อยสิยะ"

".............................."

"ได้แล้วค่ะคุณน้อง  ผัดพริกแกงหมึกตามคำขอ รับอะไรเพิ่มไหมค่ะ"

"หน้ากินๆ.....อึ้ยยยฝีมือพี่พลอยนี่ระดับมืออาชีพเลยนะเนี้ย อล่อยยมากกกกก"

"ไม่ต้องมาชมเลยกินไปเถอะ"

"ไหนๆพิ้ง มาให้ฉันชิมบ้าง...อ.อล่อยมากเลยค่ะ พี่พลอยทำกับข้าวอล่อยมากเลยนะค๊ะ"

"ไม่ชนาดนั้นหรอกจ่ะมาย พี่ทำให้พิ้งกินบ่อยหนะเลยพอทำได้"

"มายก็อยากทำให้ได้อล่อยแบบพี่บ้างจังค่ะ"

"ถ้ามายอยากทำเดี๋ยวพี่สอนให้เอาไหมจ่ะ"

"จริงหรอค่ะ"

"จ่ะ เดี๋ยวรอพี่มิ้นกลับมาแล้วเย็นๆเราค่อยไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารกันเดี๋ยวพี่จะสอน"

"ค่ะ.....แต่เมื่อไหร่พี่มิ้นจะมานะ"

"พี่มิ้นนี่บอกจะออกมาตอนบ่าย2จร้ามายมิ้นนน"

"นี่บ่าย2สี่สิบแล้วอีกแปปก็คงถึงจ่ะ...อะเสียงรถ พี่มิ้นมาแล้วสินะ"

"พี่มิ้นนี่จ๊าา"

"จะรีบลุกไปไหนพิ้ง ข้าวยังกินไม่หมดเลยนะ"
........................................................................
16.30 น.

"จริงหรอค่ะพี่พลอย"

"ใช่จ่ะ"

"แหมพี่พลอยอ่าเอาความลับของหนูมาแฉหมดเปลือกเลยนะ ต่อไปตาน้องเอาคืนมั้ง นี่พี่มิ้นนี่ค่ะจะบบอกอะไรให้"

"พิ้งจะใส่ร้ายอะไรพี่"

"จะบอกอะไรให้นะค่ะคือพี่มิ้นตอนปี1เคยระเมอแอะอะใน ห้องเรียนด้วยนะค่ะเรื่องนี้หลุดมาจากปากพี่แอนเพื่อนสนิทพี่พลอยเลยน๊า สาเหตก็คือพี่พลอยเล่นคึกจัดดูซีรี่ข้ามวันข้ามคืนแบบไม่หรับไม่นอนผลก็คือหลับคาห้องเรียนค่ะแถมตอนนั้นทั้งเพื่อนทั้งอาจารย์อยู่กันครบ ฮ่าๆๆๆๆๆ"

"แหมเอาใหญ่เลยนะน้อง น้องก็ดูกับพี่ไม่ใช่หรอ"

"จริงหรือน้องพลอย ฮ่ะๆๆๆ"

"พี่มิ้นอ่ะอย่าขำสิคะ มายก็เหมือนกัน"

"ก็พี่ไม่คิดเลยอ่ะน้องพลอยจะมีวีรกรรมแบบนี้ด้วย"

"นั้นสิค่ะพี่มิ้น อิๆๆ"

"แต่พี่ดีใจนะที่พวกเรา4คนได้มารวมตัวกันอีกครั้ง ไม่ได้เจอกันตั้งปีนึงแล้ว"

"นั้นสิค่ะ...แล้วสิ้นปีนี้พวกพี่จะขึ้นไปหาพลอยกับพิ้งอีกไหมค่ะ"

"พี่ยังไม่แน่ใจนะจ่ะ แต่ถึงไม่ได้ไป ปีหน้าน้องก็จะย้ายบ้านมาอยู่แถวนี้แล้วใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ พลอยก็อยากมาอยู่ที่นี่นานแล้วด้วย จะได้มาอยู่ไกล้ๆพี่มิ้นกับมาย"

"พี่พลอยพูดไม่ครบคนน๊า ทั้งที่จริงอยากมาดูแลพี่ชายใช่ไหมล่ะจ๊า"

"วิวอยู่ที่นี่เค้ามีพี่มิ้นกับมายดูแลดีอยู่แล้วหน่า"

"ไม่รวมมายนะค่ะพี่พลอย มายกับอีตาบ้านั้นเป็นคู่อริกันค่ะ"

"พลอยไม่อยู่แบบนี้แล้วถ้าเกิดวิวเค้าเกิดมีแฟนขึ้นมาพลอยจะทำยังไงหรอจ่ะ"

"ตัวหนูไม่มีปัญหาหรอกค่ะพี่มิ้น อีกอย่างพวกเราก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วด้วย พลอยไม่หวังให้วิวจำพลอยได้ทั้งหมด แล้วความรักตอนนั้นของเราก็อาจจะเป็นการเล่นของเด็กๆก็ได้ แล้วพลอยก็จะดีใจมากเลยนะค่ะถ้าหากว่าวิวได้แฟนอย่างพี่มิ้นหรือมาย"

"งั้นถ้าสมมุดว่าถ้าหากพี่หรือมายเกิดเป็นแฟนกับวิวขึ้นมาจริงๆถึงตอนนั้นแล้วพลอยจะทำยังไงหรอ?

"ก็ที่พูดไปค่ะพลอยจะดีใจมากเลย แล้วก็จะสนับสนุนอย่างสุดหัวใจ"

"นี่พี่จ๋าคิดแบบนั้นจริงๆหรอ?

"พี่พลอย?"

"เอาหละจ่ะน้องๆเรื่องเครียดๆพักไว้ก่อนนะ...พวกเราจะออกไปตลาดนัดกันใช่ไหมจ่ะ"

"ค่ะพี่วันนี้พี่พลอยจะสอนมายทำกับข้าว เราเลยจะออกไปซื้อวัตถุดิบกัน"

"ยังพอมีเวลาเรามาอาบน้ำกันก่อนเถอะคร่า"

"?"

"ไม่ต้องตกใจน๊าค๊าพี่ๆ เรามาจับพี่พลอยลอกคราบอาบน้ำกันดีกว่าจร้า ใครอยากเห็นของสวยงามของพี่สาวหนูจัดการเลยค่า"

"พี่ๆๆๆๆ"

"ดะ...เดี๋ยวก่อนค่ะ อึ้ยมายเสื้อแขนยาวพี่"

"มายโยนๆปโน่นแล้วแล้วค่ะ"

"โธ่....พะ..พี่..พี่..พี่มิ้นอย่าบีบตรงนั้นแรงสิค่ะ"

"โห...หน้าอกน้องพลอยนี่ใหญ่เต็มไม้เต็มมือจริงๆเลยนะเนี้ย35ไม่สิ36 แถมนุ่มนิ่มสุดๆไปเลยนะขนาดจับจากนอกเสื้อนะจ่ะ"

"เดี๋ยวๆๆ พิ้งจะเลิกกระโปรงพี่ขึ้นมาทำไมฮะ"

"ป่าวนะค๊า น้องจะถอดตั้งหาก... เอ๋ผิดทางมายมิ้นดึงกางเกงในลงไปเลย"

"งั้นพี่ถอดเสื้อน้องพลอยให้เอง"

"โห หี น้องมิ้นนี่โหนกนูนดีจังเลยนะพี่เทียบไม่ติดเลย ขนก็ขึ้นสวยเป็นระเบียบ อยากดูใกล้ๆจังเลย"

"เอ๋พี่มิ้นอย่ามัวแต่ดูมืออะจับพี่พลอยไว้ด้วยเดี๋ยว-"

"เดี๋ยวอะไรฮ่ะน้องตัวแสบ นี่แหนะ"

"โอ้ย พี่พลอยตีแต่น้องอ่า"

"ก็เราตัวต้นคิดนี่...งั้นพลอยไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ เมื่อกี้ถือว่าเป็นการเซอวิสจากพลอยแล้วกัน"

"เราไปอาบน้ำกับพี่พลอยกันเถอะค่ะ พี่มิ้นนี่มายมิ้น"

"อาบทีละคนคะ เกิดน้องสาวตัวดีเกิดอยากเล่นพิเรนอีกพลอยก็แย่ละสิ"

"พี่มิ้นค่ะ หุ่นพี่พลอย สุดยอดมากเลยนะค่ะ"

"ใช่เลยมายขนาดพี่เป็นผู้หญิงเหมือนกันเห็นส่วนลับของพลอยเล่นเอาซะหวั่นไหวเลยอ่ะ"
........................................................................................................................................

18.30 น.
"กลิ่นหอมจังเลยพี่จ๋า เสร็จยังค่ะ น้องหิววแล้ววน๊าาา"

"อย่าเพิ่งเข้ามากวนพิ้ง พี่กับมายกำลังทำรีบทำอยู่ออกไปนั้งดูโทรทัศน์รออยู่กับพี่มิ้นก่อน"

"มายทอดปลาให้กรอบกว่านี้หน่อยนะจ่ะ"

"...ประมานนี้ได้หรือยังค่ะ"

"โอเครจ่ะ ต่อไปก็เคี้ยวพริกแกงนะ ใช้ไฟอ่อน น้ำมันไม่ต้องใส่ไปเยอะมากนะเดี๋ยวจะเลี้ยน..แค่นี้หละจ่ะแล้วก็คนให้เข้ากัน ใส่น้ำตาลให้ออกหวานนิดหน่อย ลดไฟได้เลยจ่ะ ค่อยๆเทลงไปบนปลาช้าๆนะ แบบนั้นหละจ่ะ หน้ากินมาก พลอยก็มีฝีมือด้านทำอาหารเหมือนกันนะ"

"เพราะพี่ช่วยสอนนั่นหละคะ"

"ไม่หรอกพี่แค่เเนะนำเอง ต่อไปจะเป็นอะไรอีกดีหล่ะ"

"ในรายการมีเหลือแต่ของยากๆทั้งนั้นเลย มายว่าให้พี่พลอยทำคนเดียวจะเสร็จไวกว่านะค่ะ"

"งั้นเดี๋ยวพี่จัดการเองน้องมายไปพักก่อนก็ไดจ่ะ"

"ค่ะงั้นเดี๋ยวมายออกไปจัดจานไว้รอนะค่ะ"
"......................"
"......................."

"นี่พี่มิ้นนี่ค๊า พี่ชายยังไม่กลับมาอีกหรค่ะ"

"นั้นสิน้องพิ้ง...มายๆๆ พี่ยืมโทรศัพท์โทรหาวิวหน่อยสิของพี่อยู่บนห้อง"

"นี่ค่ะพี่"

"..................."
"..................."

"โทรติดแต่ไม่มีคนรับ ทำอะไรอยู่นะ"

"ป่านนี้คงอยู่กับเพื่อนแน่คะอีตาบ้านั้น มีคนเค้ามารอก็ยังไม่รีบกลับ"

"มะช่ายความผิดของพี่ชายหรอกมายมิ้น พวกเราก็เจอพี่ชายแต่ก็ไม่ได้บอกไว้ด้วย"

"นี่ยัยพิ้งเรียกอีตาบ้านั้นว่าพี่ชายแต่เรียกฉันแค่ชื่อเฉยๆเนี้ยนะ ฉันอายุมากกว่าอีตาบ้านั้นอีกนะ"

"โอ๋ๆๆ มายมิ้นอย่าเพิ่งงอนสิ อายุห่างกันแค่ปีเดียวเองพิ้งไม่ถือ"

"แต่ฉันเถอะย่ะ"

"พิ้งงง น้องมายยย กับข้าวเสร็จแล้วจ่ะ มาช่วยพี่ยกหน่อย"

"ค่ะ/ค่า"

"พี่ไปช่วยด้วย"
"...................................."
"....................................."

"โหๆๆ กับข้าวเต็มโต๊ะเลย มายมิ้นทำจานไหมมั้งจ๊ะ"

"ก็มี หมูทอดกระเทียมพริกไทย ผัดผักรวมมิตร ทอดมันปลากาย กุ้งทอดกระเพากรอบ ปลาราดพริก พวกนี้พี่พลอยคอยสอนทั้งงั้นเลย"

"งั้นที่เหลือก็ฝีมือน้องพลอยหมดเลยสินะจ่ะ แกงเขียวหวานไก่ แผนงหมู ผัดพริกแกงหมึก ปลากระพงนึ่งมะนาว ผัดฉ่า ปลาสามรส ไก่ตุ๋นสมุนไพร"

"คิดไปคิดมามันจะเยอะไปหน่อยนะค่ะพี่พลอย"

"ไม่ต้องกลัวมายมิ้นเดี๋ยวพิ้งจะฟาดให้เรียบเลย"

"เอ่อพี่มิ้นค่ะแล้ว..."

"?...อ่อเดี๋ยวพี่รองโทรตามอีกซักรอบให้นะ"

"................."


"....ไม่มีใครรับเหมือนเดิม"

"งั้นเราทานกันเลยดีกว่าค่ะ พลอยมีเวลาไม่มากด้วย

"เอางั้นก็ได้จ่ะ"
"......................"
..........................................................................

21.00 น.

"อิ่มๆๆน้องอิ่มจนจะเดินไม่ไหวแล้วน๊าค๊า ทำไมเราไม่นอนที่นี่ซักคืนหละคะ"

"พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าเรามาทำธุระ ถ้าเราไปนอนบ้านคุณน้าพี่จะได้ไม่ต้องปลุกน้องเพราะพรุ่งนี้พี่ต้องลุกแต่เช้า ขับรถจากนี่ไปแค่2ชั่วโมงก็ถึงแล้ว นี่ก็แค่3ทุ่มเอง"

"ก็ด้าย"

"พลอยไปก่อนนะค่ะพี่มิ้น ไปก่อนนะน้องมาย คงไม่ได้เจอกันอีกนานเลยดูแลสุขภาพกันด้วยนะค่ะ"

"ขับรถดีๆนะน้องพลอย พิ้งก็ตั้งใจเรียนนะจ่ะ"

"ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะพี่พลอย  หล่อนก็ด้วยยัยพิ้ง"

"จร้าๆ พวกเราไปก่อนน๊า บะบายจร้า"

"เสียดายที่ไม่ได้เจอคุณลุงกับคุณป้า พลอยฝากสวัสดีท่านด้วยนะค่ะ แล้วก็วิว ยังไม่ค่อยไก้คุยกันเลย พลอยไปก่อนนะคะ"

"บายค่ะ/บายจ่ะ"
..................................................................................

22.00 น.

"มาย พี่ขึ้นไปนอนก่อนนะ ถ้าจะนอนแล้วน้องก็ปิดประตูบ้านให้เรียบร้อยก่อนนะ"

"ค่ะพี่ แต่มายจะรออีตาน้องชายตัวดีซักหน่อยหนะค่ะ กุนแจบ้านก็ไม่ได้เอาไป จะกลับหรือปล่าวก็ไม่รู้"

"จ่ะๆ"

"............................."
"............................."

"ตื้ดดดดดดดด..... ตื้ดดดดดดด.."
"แอ๊ะ โทรกลับมาแล้ว"
.........................................................................

22.15 น.

"พี่จ๋า ฝนตกแรงจังเลยนะค่ะ"

"อ่าวน้องตื่นแล้วหรอ นอนต่ออีกก็ได้นะ  ฝนเพิ่งตกลงมาเมื่อกี้เอง ไม่รู้แถวบ้านพี่มิ้นฝนจะตกไหมนะ"

"น้องนอนไม่หรับเลยคะแค่นี้ก็พอแล้วรถมันส่ายไปส่ายมาอะ"

"ตกแรงแบบนี้คงต้องใช้เวลาอีกซักพักหละกว่าจะถึง"

"...?...พี่คะรถข้างหน้าขับ แปลกๆนะ.."

"?..."

"ระวัง ว๊ายยย"...
.............................................................................................................................................

15 มิถุนายน 2556
02.00 น.

"มาย"

".................."

"มาย"

"..............."

"มาย"

"....พะ..พี่มิ้น"

"ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ ข้างนอกฝนก็ตกไม่หนาวหรอ?...อย่าบอกนะว่ารอวิวเค้าจนถึงตอนนี้เลย"

"เอ่ออคือว่า..."

"เป็นแบบที่คิด...น้องมีเรื่องอะไรจะบอกพี่ ไม่สิ สารภาพกับพี่ไหม?"
...................................................................................................................................................................
............................................................................

ย้อนกลับมาเวลา4ทุ่มของวันที่14มิถุนายน

"วิวไหวไหมคะ...ต้องแบกยัยกิ๊กขึ้นมาด้วยท่าทางจะหนัก...ให้เบลช่วยอีกแรงไหมคะ"

"ไม่เป็นไรครับเบล กิ๊กตัวไม่หนักเลยครับ"

"งั้นสู้ๆนะค่ะ"

"ครับผม"

"..............................."
"................................"

(ถึงชั้น2ซะทีวุ้ย)
หลังจากที่ผมตัดสินใจจะแบกเพื่อนสาวขึ้นมาส่งเพราะดูท่าทางเธอจะไม่ตื่นแน่ ไม่สิเธอคงจะแกล้งหลับมากกว่า และแล้วตอนนี้ผมก็แบกกิ๊กขึ้นมาถึงชั้น2ถึงแม้กิ๊กจะตัวเบาแต่ผมก็ยังแอบเซนิดๆระหว่างขึ้นบันไดซึ้งสาเหตุคงจะเกิดจากเหล้าที่กินเข้าไปเป็นแน่แท้

"ชั้นนี้ใช่ไหมครับ ห้องใหนห้องกิ๊กหรอ?"

"ห้องข้างบันไดซ้ายมือตรงนี้เลยค่ะวิว...ส่วนห้องเบลก็อยู่ฝั่งตรงข้ามนี้เอง"

"............"

"กิ๊ก.......กุญแจห้องของหล่อนล่ะ"

"......................"

ถึงตรงนี้กิ๊กก็ยังเงียบไม่พูดจาอะไรแล้วก็ส่งกระเป๋าถือของเธอที่อยู่ในมือให้เบล ส่วนตัวเธอนั้นก็ยังซุกในหน้าเข้าหาผมและกอดผมแน่นเหมือนเดิม

"อึ้ยยย~"

"เป็นอะไรหรือปล่าวค่ะวิว?"

"ปะ.ปล่าวครับ"

(นะ..หน้าอก ....สงบใจใว้ลูกพ่อ)
สาเหตุคือตอนนี้ผมแบกกิ๊กขึ้นหลังมาตอนแรกก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรแต่เมื่อกี้กิ๊กดันกอดผมแน่นขึ้นทำให้หน้าอกขนาด35เบียดชิดแผ่นหลังผมจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน เจอแบบนี้เข้าตบะจะแตกเอาได้ง่ายๆเชียวครับ

"อะเปิดได้แล้ว..ไฟ ๆ ๆ ....วิวคะเข้ามาได้เลย"

"ครับ"

(เตียงๆๆ...แอ๊ะ ทำไมไม่ยอมปล่อยมือล่ะแม่คุณ)

"กิ๊ก?"

"..."

"ยัยกิ๊ก?"

"..."

"นี่ๆๆ..ถึงแล้วหล่อน ปล่อยมือจากวิวได้แล้ว"

"...."

จนถึงตอนนี้กิ๊กก็ยังไม่เอ่ยอะไรซักคำ ขนาดผมพาเธอขึ้นมานั้งบนเตียงแล้วแต่เธอก็ยังไม่ยอมลงจากหลังผมยังคงกอดผมแน่นเหมือนเดิม(ท่าเมื่อกี้เล่นเอารู้สึกแปลกๆเชียวครับ นึกสภาพคนนั้นขี่หลังอยู่บนเตียง แน่นอนว่าขาทั้ง2ข้างเธอแยกออกโดยที่มีผมอยู่ตรงศูนย์กลาง ถ้าผมหันหน้าอยู่ละก็ คงหน้าดูเชียว) แล้วเธอก็ค่อยๆพลิกข้างลงไปบนเตียง ทำให้กระโปรงเธอเลิกขึ้นไปจนเห็นขอบข้างกางเกงในที่เธอใส่

"อึก"

(ขาขาวชิปหาย)

"กิ๊กกระโปรง.....วิว?"

"ปะ เปล่านะครับ เบล ผะ ผมไม่เห็นอะไรเลย"

ความจริงก็อยากดูนานกว่านี้อยู่หรอกครับ แต่เบลที่อยู่ข้างๆดันเห็นด้วยว่ากระโปลงกิ๊กมันล่นขึ้น เธอจึงจับกระโปลงของเพื่อนเธอดึงลง ผมเลยต้องทำใจเบินหน้าหนีเพราะมันจะดูไม่ดี

"ยัยกิ๊กขยับตัวหน่อยนะ นอนผิดที่ผิดทางไปหมดแล้วหล่อน"

"ท่าทางจะเมามากเลยนะครับ?"

"เบลก็ไม่เคยเห็นกิ๊กเมาขนาดนี้หรอกค่ะ ความจริงเบลก็เพิ่งรู้จักกิ๊กได้แค่2อาทิตย์เองแต่ก็สนิทกันซะแล้ว อาจเป็นเพราะพวกเรามีอะไรคล้ายๆกันด้วยละมั้งค่ะก็เลยคุยกันง่าย...."

(อ่อ ถึงว่าทำไมไม่อยู่ห้องเดียวกัน)
เบลพูดถึงเรื่องตัวเองกับเพื่อนขณะที่จัดแจงจับกิ๊กนอนและเอาผ้ามาห่มให้กิ๊กเสร็จแล้วก็เอ่ยขอบคุณผมและถามต่อ

"ขอบคุณอีกครั้งนะคะวิวที่ช่วยแบกยัยนี่ขึ้นมาส่ง....แอ๊ะนี่4ทุ่ม10นาทีแล้ว วิวบอกจะต้องกลับถึงบ้านก่อน4ทุ่มครึ่งใช่ไหมค๊ะ? แบบนี้จะทันหรอ?"

"ไม่เป็นไรครับเบลคืนนี้ผมตัดสินใจค้างหอซิกแล้วครับ"

"หรอคะ งั้นวิวเข้าไปทานอะไรในห้องเบลหน่อยไหมค่ะ เดี๋ยวเบลหาอะไรอุ่นๆให้ดื่ม"

"จะดีหรอครับ?"

"ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ วิวจะได้ส่างเมาด้วย"

"เอางั้นก็ได้ครับ อากาศก็เย็นๆด้วยหาอะไรดื่มหน่อยก็ดี งั้นรบกวนหน่อยนะครับ"

"จ่ะ...กิ๊กฉันไม่กวนแล้วพวกเราไปก่อนนะ"

"ไปนะครับกิ๊ก"

"..."
..........................................................................

"เข้ามาได้เลยจ่ะวิว...ห้องจะลกหน่อยนะค่ะ"

"ไม่ใช่เลยซักนิดครับ ห้องเบลดูเรียบร้อยมาก"

"วิวรับเครื่องดื่นอะไรดีค๊ะ"

(แอ๊ะ มีนมด้วย)

"ขอนมแล้วกันครับ"

"? วิวชอบกินนมหรอค๊ะ? เบลคิดว่าผู้ชายจะชอบกาแฟซะอีก"

(ใช่ครับถ้าเป็นนมสดๆจากเต้าจะกินทั้งคืนเลย...ชิปหายคิดอะไรอยู่วะเนี้ย)

"แฮะๆๆ ก็ชอบนะครับ โดยเฉพาะ-"

"อะไรหรอค่ะ?"

"ปะ เปล่าครับ"

"?"

(โธ่ เงียบๆแบบนี้แล้วได้อยู่กับผู้หญิงหน้าตาสละสวยแบบนี้แล้วมันรู้สึกประหม่ายังไงไม่รู้ ดีนะที่เบลใส่กางเกงไม่สั้นและเป็นเสื้อยืดธรรมดา ถ้าเป็นกระโปรงสั้นๆแล้วก็เสื่อสายเดี่ยวละก็-เดี๋ยวๆๆไอ้วิวมึงคิดอะไรอยู่วะ....อย่าเงียบๆหาเรื่องคุยๆ)

"เอ่อ...แล้ววันนี้ที่มหาลัยเป็นยังไงมั้งครับเปิดเทอมวันแรก?"

"ก็สนุกดีนะค่ะ รุ่นพี่ก็ดูแลดี กิจกรรมที่เค้าให้ทำก็สนุกดี ตอนแรกเบลคิดว่าจะหาเพื่อนในมหาลัยยากกว่านี้ซะอีก แต่เพราะกิจกรรมที่ได้ทำกันนิหระค่ะเลยทำให้เบลรู้จักหลายคนเลย...แต่ดูท่าวิวจะไม่ค่อยหาเพื่อนเท่าไหร่เลยนะค่ะ เห็นวิวนั้งเฉยๆแล้วก็เอาแต่มองออกนอกหน้าต่าง?"

"เบลสังเกตผมด้วยหรอครับ?"

"ใช่จ่ะ เบลมองวิวหลายรอบอยู่แล้วทุกครั้งก็จะเห็นแต่วิวหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง...ข้างนอกมีอะไรหรือปล่าวคะ?"

(เบลหน้าแดงขึ้นหรือเปล่า...ไม่ใช่หรอกมั้ง)

เป็นแบบที่เบลพูดจริงๆครับ ผมมักจะมองออกไปนอกหน้าต่าง ถ้าถามต่อว่านอกหน้าต่างมีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าขอตอบเลยครับว่าไม่มี เพราะว่าไม่มีมันเลยทำให้จิตรใจสงบใช่ไหมครับ แล้วนอกหน้าต่างวันนี้ก็มีเม็ดฝนเป็นพระเอกซะด้วย นี่เป็นวิธีการหลบความวุ่นวายรอบๆตัวของผมก็ว่าได้ครับ

"พอดีผมไม่ค่อยจะถูกกับการทำกิจกรรมมากซักเท่าไหร่อะครับ แฮะๆๆ แล้วนอกหน้าต่างก็ไม่มีอะไรหรอกครับ วันนี้ผมก็แค่นั้งมองฝนที่ตกลงมานอกหน้าต่างเท่านั้นเอง"

"หรอคะ.....อ่ะนี่จ่ะ นมอุ่นๆได้แล้ว"

"ขอบคุณครับ....อล่อยมากเลยนะครับ"

"วิวแกล้งชมเบลหรอค่ะ เบลก็แค่เอานมในกล่องมาอุ่นให้เอง"

"ก็เพราะว่าเบลเป็นคนทำ นมแก้วนี้ถึงได้ออกมาอล่อยไงครับ...รับคำชมเถอะครับ ผมตั้งใจชมเลยนะ"

"แหม  วิวล่ะก็"

(เบลหน้าแดงขึ้นอีกแล้ว)

"....ผมว่านี่ก็ดึกแล้ว อีกอย่างก็รบกวนเบลมามากแล้วด้วย งั้มผมขอตัวกลับเลยดีกว่าครับ..ขอบคุณที่เลี้ยงนะครับ"

"ไม่รบกวนเลยจ่ะ วิวให้เบลเดินลงไปส่งข้างล่างดีไหมค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ เบลก็พักผ่อนได้แล้ว...งั้นผมไปนะ"

"จ่ะ"

"............"

"อะเอ่อวิว"

"ครับ?"

"คืนนี้ฝันดีนะค่ะ"

(หน้าแดงอีกแล้ว?)

"ครับ เบลก็เหมือนกันนะ"

หลังจากที่ผมดื่มนมที่เบลอุ่นให้ก็บอกลาเบลเตรียมตัวจะกลับไปนอนหอไอ้ซิกเพราะตอนนี้กลับไปนอนบ้านไม่ทันแล้ว ป่านนี้ยัยตัวแสบคงปิดบ้านสนิทและเตรียมตัวเข้านอนเรียบร้อย(ก็ยัยนั้นบอกจะกลับหรือไม่กลับก็ได้นี่หน่า)

22.30 น.

".........."

"แอ๊ะ?"

หลังจากที่ผมเดินออกมาจากห้องเบล ก็พบกลับสาวสวยในชุดนักศึกษาผมยาวเลยบ่าย้อมสีน้ำตาลเข้มรูปร่างหน้าตาสัดส่วนสวยได้รูป ยืนเอามือกอดอกเท้าคางอยู่ฝั้งตรงข้ามของห้องเบล

"รออยู่เลยค๊ะวิว"

ไม่ใช่ใครอื่นครับ เธอเป็นเพื่อนสาวของผมอีกคน ที่ผมพามาส่งนั้นเอง ดูหน้าเธอจะแดงนิดๆ นั้นอาจเป็นเพราะแอลกอฮอร์ที่เธอดื่มเข้าไปหรือปล่าวก็ไม่แน่ เธอยังอยู่ในชุดนักศึกษาปกติจะเป็นกระโปลงยาวแบบชุดนักศึกษาปี1ใส่กัน แต่เจ้าหล่อนไปตัดเหลือความยาวแค่เข่า ส่วนเสื้อนักศึกษาของเธอตอนนี่ปกติที่กระดุมติดครบก็โดนเธอถอดลงมา2เม็ดแล้ว แบบนี้มันทำให้เต้านมขนาด35ของเธอมันโพล่ออกมาอวดสายตาผมแทบถึงครึ่ง(เห็นว็อบๆแวบๆแบบนี้มันยิ่งทำให้ความอยากรู้อยางเห็นของหนุ่มวัยคนองอย่างผมเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ)

"เอ่อ...กิ๊กส่างเมาแล้วหรอครับ?"

"ก็กิ๊กไม่ค่อยเมาเท่าไหร่นิค่ะ คริๆ"

(ชัวป๊าบ กิ๊กจงใจนิหว่า)

"วิวเข้ามาห้องกิ๊กก่อนดีไหมจ๊ะ...ยืนอยู่ตรงนั้นนานไม่ดีนะจ๊ะ แถมฝนข้างนอกก็กำลังตกแรงด้วย"

"จริงหรอครับ?

"..."

กิ๊กเปิดประตูห้องออกกว้างและให้ผมมองออกไปทางประตูกระจกใสตรงระเบียงห้องของเธอ

"แย่ล่ะสิตกแรงมากด้วย"

"แล้วก็กิ๊กมีอีกเรื่องอยากจะบอกวิวด้วยนะค๊ะ"

"ครับ?"

"วิวรู้ไหมค่ะว่าหอนี้เป็นหอหญิง และทุกวันเวลานี้จะมีคนมาเดินตรวจ"

"!!!!!!!"

(ตายห่-เสียงคนเดินขึ้นบันไดมาแล้ว)

"เข้ามาก่อนดีกว่าจ๊ะ"

"......."

(เข้ามาจนได้ แบบนี้จะเป็นยังไงต่อว่ะ)

พอผมเข้ามาในห้องกิ๊กเพราะไม่มีทางเลือกก็ได้แต่นั้งบนเก้าอี้ในห้องเธอพร้อมก้มหน้านิ่งไม่กล้าแม้แต่จะแหงนหน้าขึ้นมามองหรือพูดคุยกับเธอ สาเหตเพราะตอนนี้กิ๊กนั้งอยู่ตรงขอบเตียงฝั้งตรงข้ามกับเก้าอี้ที่ผมนั้งเราหันหน้าเข้าหากันและเธอก็นั้งไขว่ห้างพร้อมกับกระโปรงเธอตอนนั้งมันล่นขึ้นไปจนครึ่งขาอ่อน แล้วที่สำคัญขาเธออยู่ห่างจากขาผมไม่ถึง5เซน ถึงตอนนี้ก็สรุปได้เลยครับว่าเธอกำลังยั่วผมอยู่อย่างแน่นอน

"? เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะวิว นั้งนิ่งหน้าแดงเชียว"

"ปะ เปล่าครับ"

"ฝนตกแรงหน้าดูเลยนะจ๊ะ...คืนนี้วิวค้างที่นี่ไหม"

กิ๊กโน้มตัวลงมาไกล้ๆผมและกระซิบพูดกับผมเบาๆ ตอนนี้ควยของผมที่กึ่งหลับกึ่งตื่นเริ่มพองขยายขึ้นช้าๆอยู่ภายในกางเกงจนเริ่มรู้สึกแน่นและอึดอัดไปหมด พูดจบกิ๊กก็ลุกขึ้นและมาคล่อมผมบนเก้ากี้พร้อมเอามือพาดมาคล้องคอผมและสบสายตาหวานจ็อยมองผมพร้อมพูดอ้อนผมขึ้นมาอีก

"นะค๊ะวิว คืนนี้อยู่กับกิ๊กนะค๊ะ"

(ไม่ไหวแล้วโว้ยเอาก็เอาวะ ถ้าอยากขนาดนี้เดี๋ยวจัดให้ทั้งคืน"เดินหน้าต่อไปจนกว่าจะพบหนทางสว่างเถอะไอ้วิวเอ้ย")

กิ๊กไม่รอคำตอบจากผมเเธอค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาไกล้ผมขึ้นเรื่อยๆพร้อมเผยอริมฝีปากอันเรียวบางออกนิดหน่อย ผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันเพราะอยากเอาเจ้าหนูที่อยู่ในกางเกงออกมาปดปล่อยเต็มทน ผมค่อยๆหลับตาลงทีละนิดและยื่นปากตัวเองออกไปประกบกับปางสีชมพูเรีบวบางของกิ๊ก

"อืมมมม~~ อือออ~~ อ   อ .  อ "

(ไอ้ซิกเอ๋ย ของที่มึงให้กูยืมศึษา วันนี้จะได้ใช้แล้ววะ)

จากเมื่อกี้ที่ประกบปากจูบกันธรรมดาตอนนี้เหมือนว่ากิ๊กจะเริ่มดูดริปฝีปากผมแรงขึ้น ผมเอกก็เริ่มจะมีอารมจนถึงขีดสุดไม่คิดจะอายอะไรแล้วเลยค่อยๆดุนลิ้นเข้าไป