เจิน 2

[apinyaporn]

ตอนที่พี่ภพบอกว่าจะยอมให้เรานั่งดูหนังกับพี่บอสยอมรับว่าได้ยินแล้วมันรู้สึกสับสนยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก แต่จะว่าไปการที่เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพเกือบเปลือยยังดีที่มีเสื้อโค้ทกันหนาวตัวใหญ่ยาวพอที่จะบดบังอะไรต่อมิอะไรที่เราหวงแหนซ่อนเร้นเอาไว้มันก็บ้าที่สุดในชีวิตเราแล้ว เคยสงสัยเหมือนกันว่าทำไมตอนเรียนมัธยมเราถึงต้องใส่เสื้อซับในแต่พอขึ้นระดับมหาวิทยาลัยเราถึงจะใส่เสื้อนักศึกษาทับเสื้อชั้นในไปเลยก็ได้ไม่มีใครว่า เมื่อตอนกลางวันเรายังใส่ชุดสูทเป็นทางการไปพบลูกค้าอยู่เลยแต่ยังไม่ทันข้ามวันเราคนเดิมกลับยอมถอดชุดชั้นนอกชั้นในตามคำชวนเล่นสนุกของผู้ชายคนนึงที่เคยทำเรื่องที่เรามองว่ามันน่ารังเกียจขยะแขยง

การเลือกผู้ชายที่เราจะใช้ชีวิตด้วยก็เหมือนกับการซื้อหวย ผู้หญิงทุกคนรู้ความหมายของประโยคนี้ดีว่าหญิงผู้โชคดีถูกรางวัลที่หนึ่งโอกาสที่คนคนนั้นจะเป็นเรามันช่างริบหรี่ยิ่งกว่าแสงของหิ่งห้อยผู้โดดเดี่ยวหลงทางในคืนเดือนมืดท่ามกลางป่าใหญ่ แต่หลายๆคนก็ไม่ปฏิเสธที่จะเสียเงินซื้อใบสมัครได้สิทธิเป็นนักฝันคงเคยมีภาพตัวเองได้ใช้ชีวิตหรูหราอยากกินก็ได้กินอยากเที่ยวก็ได้เที่ยวอยากได้อะไรก็ไม่ต้องคอยหักห้ามใจค่อยๆเก็บตังค์จนบางทีเบื่อกับการรอคอยจนไม่อยากได้ไปเลย

บ้านครองภพเค้าให้เราได้ในจุดนี้.. ดีกว่าเราต้องไปเหนื่อยไหนจะลูกเต้าที่จะเกิดอีก แม่ปลอบใจเราในวันหนึ่งที่เราเริ่มรู้สึกว่าไอ้สัญญาบ้าๆบอๆที่ป๊าเราเกริ่นบ่อยๆมาตั้งแต่เราขึ้นม.ปลายมันชักจะเริ่มดูเป็นรูปเป็นร่างยังไงชอบกล เราโตมากับบ้านที่เต็มไปด้วยกองปี๊ปโละหะสีเงินวาวเรียกว่ามองไปทุกมุมของบ้านต้องเจอเจ้าปี๊ปที่ส่านี่เพราะเป็นโรงงานผลิตพวกขนมปี๊ปส่งไปขายทั่วประเทศโดยบ้านของพี่ภพเป็นผู้จัดจำหน่าย คือมันเป็นฟีลแบบคนผลิตผลิตกันเหงื่อโทรมกายเหนื่อยไปก็เหมือนเดิมแต่คนเอาไปขายดูเหมือนจะยิ่งรวยขึ้นๆ

ดูหนังยังไม่ทันได้สิบนาทีพี่ภพก็กรนครอกเบาๆทั้งที่เนื้อหาของหนังติดเรทบนจอกำลังเข้มข้นภาพที่นำเสนอบนจอก็เกือบจะเรียกว่าโจ๋งครึ่มเรายังนึกเลยว่าถ้าเราเป็นดาราหญิงคนนั้นแล้วมีภาพเปลือยของเราขยายใหญ่เท่าจอในโรงหนังคงแปลกดีพิลึก เรายืดตัวมองกวาดสายตามองหาพี่บอสกับพี่เปิ้ลก็เห็นเค้านั่งอยู่เลยถัดไปอีกสามสี่แถวนึกอยากจะค่อยๆย่องไปนั่งด้านหลังแต่ก็ได้แค่คิด ทั้งที่เนื้อหาและภาพที่หนังนำเสนอกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มแต่ในใจเรากลับไม่ได้สนใจอะไรกับภาพและเสียงร้อนแรงบนจอเท่าไหร่เลย

ในมโนภาพของเราคือเห็นตัวเองค่อยๆเดินลงไปท่ามกลางเก้าอี้ที่นั่งเปล่าๆมืดสลัว เราหยุดนั่งลงด้านพี่บอสและพี่หนิม เราค่อยๆถอดกระโปรงรูดซิปเสื้อโค้ทลงจนสุดปล่อยให้แสงสีฟ้าสีน้ำเงินสีแดงจากจอทาบทาลงบนร่างกายเปลือยเปล่า นั่งเอนหลังพิงเบาะชันเข่าใช้ปลายนิ้วบดเขี่ยช้าเนิบอย่างสบายอารมณ์สลับสั่นมือเขี่ยรัวเร็วลงบนปุ่มเนื้อแข็งเสียวบนร่างกายของตัวเองอย่างคุ้นเคยอีกมือก็กรีดนิ้วแหวกไปตามร่องที่เปียกแฉะชื้นจนเยิ้มลงมาถึงขาอ่อนตั้งแต่ก่อนจะเข้าโรงหนังเสียอีก

เรารู้สึกคล้ายๆปวดฉี่ตั้งใจว่าจะกลั้นเอาไว้ก่อนแต่ยิ่งเพิ่มน้ำหนักมือความรู้สึกนั้นมันก็ยิ่งท่วมท้นแบ่งตัวเป็นเท่าทวีคูณภายในเสี้ยวนาทีจนปริ่มใกล้จะล้นเต็มทีเหมือนฉี่จะราดนึกเห็นใจสงสารพนักงานทำความสะอาดที่จะต้องมาเก็บกวาดเช็ดล้างแต่มันอดกลั้นไว้ไม่ไหวต่อไปจริงๆครั้นแต่จะเบ่งช่วยเร่งให้มันระบายออกคลายความทรมาณก็ทำไม่ได้คล้ายช่องท่อทางระบายยังตีบตันเหลืออีกนิดนึงเราใช้นิ้วของตัวเองแหย่แยงเข้าไปเร่งจังหวะตามสัญชาติญาณปล่อยตามใจให้ร่างกายบิดเกร็งผิดรูปพอคลายความคันเสียวไปได้บ้างเผลอร้องออกมาดังๆ อาจด้วยเพิ่งเคยทำแบบนี้เป็นครั้งในที่สาธาณะความซี๊ดเสียวมันเลยยิ่งโหมกระหน่ำวินาทีนั้นเราไม่สนใจอะไรใครอีกแล้วยิ่งได้ร้องออกมาดังๆแบบนี้ยิ่งรู้สึกสะใจไม่ต้องเกรงใจว่าใครในบ้านจะได้ยิน

มันหมือนวินาทีที่เราประกาศอิรภาพจากกฏระเบียบต่างๆนาๆที่ป๊าตั้งให้ เหมือนเรากำลังเอาคืนกับร่างกายนี้ที่ป๊าสุดหวงแหนไม่เคยยอมให้เราไปไหนไกลหูไกลตาเค้า นับจากวินาทีนี้เราจะเอาร่างกายของเราคืนจากกำมือของป๊ามาคืนให้หัวใจของเราที่ร่ำร้องโหยหาเสรีภาพมานานแสนนาน ก่อนที่มันจะเสื่อมสลายไปเรื่อยๆเพียงแค่วันผ่านวันโดยที่เราได้แค่ทำงานแล้วก็มองมันผ่านไป

พี่บอสกับพี่หนิมดูเหมือนจะยังไม่สังเกตุถึงความผิดปกติที่กำลังเกิดขึ้นบนที่นั่งด้านหลังส่วนคนอื่นๆที่กระจายกันไปนั่งเป็นคู่ๆก็ไม่เห็นจะมีใครสนใจหันมามองทั้งๆที่เจินร้องครางเสียงแห่งความเสียวสุขออกมาอย่างปลดปล่อยสุดๆแบบที่ทำไม่ได้ในบ้านแน่ๆเพราะเรานอนห้องเดียวกับป๊าและแม่มาตลอดจนวันแต่งงาน คิดถึงวันแต่งงานนึกขึ้นมาได้ว่าถ้าพี่ภพตื่นมาแล้วนั่งอยู่คนเดียวเราขี้เกียจตอบคำถามนึกขอให้พี่เค้ายังไม่ตื่นรีบสวมเสื้อโคทสำรวจความเรียบร้อยลุกจะเดินกลับหางตาสังเกตุเห็นมีผู้ชายมานั่งอยู่ในความมืดใกล้ๆที่นั่งถัดไปอีกสามสี่ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ นึกอายว่าเค้าคงเห็นทั้งหมดตอนเรากำลังหลับตาพริ้มเปี่ยมสุขปล่อยให้สองมือปรนเปรอตัวเองเลยรีบใส่ฮูทกะว่าจะรีบๆเดินผ่าน

   "เจิน"
   "โหย.. พี่เองเหรอ โชคดีจังหนูนึกว่าคนอื่น"
   "แล้วถ้าเป็นพี่แล้วทำไมอ่ะ"
   "เปล่า ไม่มีอะไร ก็แค่นึกว่าถ้าเป็นคนอื่นหนูคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"
   "อ้าว.. พอเป็นพี่แล้วเจินไม่อายเหรอ"
   "อายดิ แต่ว่าหนูเคยเห็นพี่ไอ้นั่นแล้วไง"
   "อะไรอ่ะไอ้นั่นอ่ะ"
   "ชัก.. อ่ะ คืนนั้นที่หนูเห็นพี่ทำอยู่หน้าคอมพ์อ่ะ"
   "เออว่ะ วันนั้นพี่ก็อาย นั่งนี่แหละไม่ต้องเดินกลับขึ้นไปหรอก..อยากจะนั่งใกล้ๆไอ้นักบาสนี่ก็ไม่บอก"   

   "แล้วเมื่อกี๊เสร็จมั้ย" พี่ภพกระแซะกระซิบถามเรา
   "ก็เสร็จแหละแต่มันก็นิดนึงอ่ะ หนูอั้นๆไว้..ไม่ค่อยกล้า"
   "ไม่ค่อยกล้าอะไรร้องซะลั่นโรงหนัง พี่ตกกะใจเลย"
   "เออ.. พี่ภพว่ามันแปลกๆมั้ย ขนาดหนูเสียงขนาดนั้นกลับเหมือนไม่มีใครสนใจเลยอ่ะ แปลกๆนะ"
   
   "ไม่แปลกกหรอก.. ก็เพราะที่นี่มันคือในความฝันของพี่ พี่อยากจะให้มันเป็นยังไงก็ได้ทั้งนั้นแหละ ตอนนี้เจินเข้ามาอยู่ในความฝันของพี่นะเจินรู้ตัวรึเปล่า" เราได้ฟังแล้วก็งงๆแต่ก็จำได้ว่าพี่ภพกำลังหลับอยู่ตอนที่เราแอบย่องลงมา
   "นี่เจินกำลังอยู่ในความฝันของพี่งั้นเหรอ งงอ่ะ"  ก็แหงล่ะ..เพราะถ้าในชีวิตจริงเราคงไม่มีวันทำเรื่องน่าอายแบบนี้แน่ๆ
   "ใช่ ตอนนี้เจินกำลังอยู่ในความฝันของพี่"
   "แล้วหนูเข้ามาได้ไงอ่ะ ความฝันของพี่แต่หนูยังรู้ตัวอยู่เนี่ยนะ ดูดิ นี่..หยิกก็เจ็บ" 
   "ก็ยังงงๆนะ เห็นเจินเดินพี่ก็เลยเดินตามลงมา"
   "ลงมาตอนไหน หนูไม่เห็นเห็นเลย"
   "เจินก็คงจะเหมือนอย่างคนพวกนี้มั้งใครทำอะไรกันอยู่ก็ทำกันไป ก็นี่มันในความฝันของพี่นี่นาพี่ควบคุมทุกอย่างได้อยู่แล้ว"
   "ไม่รู้เรื่องอยู่ดี ตอนนี้หมายถึงว่าเราเป็นเหมือนวิญญาณล่องลอยคนพวกนี่เค้ามองไม่เห็นแบบเนี้ยเหรอ"
   "เอาไงดีอ่ะ เอาง่ายๆนะ มันก็เหมือนสถานที่เดิมแต่มีซ้อนๆทับกันอยู่หลายมิติน่ะ ตอนนี้มันเป็นโลกมิติความฝันของพี่ส่วนคนพวกนี้เค้าก็เหมือนฉากเดิมๆที่แต่ละมิติใช้ร่วมกัน"
   "แล้วทำไมเจินถึงคุยกับพี่ได้อ่ะ"
   "ก็เพราะพี่อยากจะให้เจินพูดคุยกับพี่ได้ยังไงล่ะ แต่จะว่าไปนะพี่อยากจะให้เจินทำอะไรเป็นอย่างไรก็ได้อยู่แล้วก็นี่มันความฝันของพี่ไงเจินลืมแล้วเหรอ จริงๆพี่มีอะไรกับเจินมาตั้งแต่เจินยังเรียนมัธยมแล้วล่ะ ก็ได้ในฝันของพี่แบบนี่แหละ"
   "โอ้ย ประหลาดคน คุยก็ไม่เห็นคุยแต่จำไปมีอะไรในความฝันแบบเนี้ยเหรอ โหย..เอาเปรียบผู้หญิงชะมัด"
   "อ้าว แล้วพวกผู้หญิงเค้าไม่มีบ้างเหรอที่อยากจะจำใครไว้ไปเจอในความฝันบ้าง"
   "ไม่มีอ่ะ กลับจากโรงเรียนมาช่วยป๊าทำงานก็หมดแรงแล่ว หลับสนิทสบายไม่ต้องฝันเพ้อเจ้อ"
   "จริงเหรอ ไม่จริงม้างงง ไอ้หนุ่มนักบาสนี่ก็ไม่เคยเก็บไปฝันอะไรแบบนี้บ้างเลยเหรอ ไหนว่ายังไม่เคยมีอะไรกันไง"
   "จะจริงหรือไม่จริงก็แล้วแต่พี่ภพเถอะ ไหนว่าในความฝันของพี่อยากจะให้หนูเป็นยังไงก็ได้ไง"

   "ถ้างั้น.. เจินถอดเสื้อโค้ทออกสิ..มาพี่รูดซิปให้" คราวนี้แปลกที่เรายอมนั่งเฉยๆไม่ขัดขืน หรือนี่เรากำลังอยู่ในความฝันของพี่ภพจริงๆ
   "อ้าว แล้วกระโปรงล่ะ" พี่ภพคงประหลาดใจที่แหวกเสื้อโค้ทออกแล้วไม่เห็นกระโปรงยีนส์ที่โดนตัดเหลือสั้นแค่คืบ
   "กระโปรงอยู่ที่นั่งข้างบน"
   "เจินถอดเสื้อออกแล้วเอามาห่มไว้สิ"

เราตามอย่างว่าง่ายยอมให้ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของลูกเป็นผู้กุมพวงมาลัยควบคุมเกมส์สนุกหมายจะขับเคลื่อนพาเราทั้งคู่ไปสู่สรวงสวรรค์ เป็นครั้งแรกที่ได้รับรู้สัมผัสผิวสากๆหนักๆรสนิ้วมือของคนอื่นที่ไม่ใช้นิ้วเดิมๆของตัวเอง มือเค้าลากสำรวจเนินเสียวสุดหวงแหนซอกซอนลูบไล้แทรกไปกับไรขนสีดำเราถึงกับสะดุ้งเฮือกตอนที่ปลายนิ้วของเขาหยุดกึ๊กเหมือนเจอจุดหมุดหมายที่กำลังแหวกหญ้าตามค้นหาอยู่

   "หืม.. มันเป็นปุ่มแข็งๆเลยอ่ะ เจินเสียวมั้ย" นิ้วของเค้าสั่นระรัวเราทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากหลับตารับรู้ความเสียวซ่านที่ส่งตรงจากสองกลีบเนื้อพุ่งตรงเข้าหัวใจ
   "อื้มมม ตรงนั้นแหละ อ้าย.. ซี๊ดดด" เราขยับตัวให้มือของเขาทำงานสะดวกขึ้น
   "โอ้ย.. อ้อย พี่ อื้มมม หนูเสียว ซื้ด..อ่าหห์ ... พอก่อนนะพี่นะ หยุดก่อน" เรารู้สึกคล้ายปวดฉี่แบบเมื่อกี๊แต่คราวนี้พอจะรู้จักเห็นหน้าเห็นตัวมันมาก่อนแล้วแต่เจ้าของนิ้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะฟัง "หน้าอก นม.. พี่ บีบนมหน่อย อ่า.. ซื้ดดด ใกล้จะเสร็จอีกแล้ว" แต่คราวนี้เรารู้ดีว่าสายน้ำที่จะทะลักถาโถมใส่ไม่ใช่แค่น้ำตกใสสดชื่นอย่างที่คุ้นเคยแต่กลายเป็นเขื่อนใกล้จะแตกนี่ถ้ามีอะไรกันอยู่ที่บ้านเราคงจะร้องขอให้ช่วยเอาดุ้นเนื้อของเขารีบสอดใส่เข้ามาอุดรอยรั่วอารมณ์ในตัวเราให้เราที
   "เสร็จไปเลยสิ จะอั้นไว้ทำไม" พี่ภพเงยหน้าปล่อยหัวนมของเราออกจากปาก
   "หนูกลัวเสียงดัง พอก่อนนะ อ๊า!!.. ซี๊ดดด อ๊าห์..เกือบแล้วตรงนั้นเลย อื้มมม.. อื้มมมมมๆๆ" เรากัดริมฝีปากตัวเองจนเจ็บบวกผสมส่งให้น้ำพุแห่งความกำหนัดรู้สึกสุดพิเศษ
   
   "ผู้หญิงนี่ดีนะ เค้าว่ายิ่งเสร็จคูณสองคูณสามความเสียวก็ยิ่งมากขึ้น ไม่เหมือนผู้ชายเสร็จแล้วก็เสร็จเลย"
   "ไม่มีทางอ่ะเสร็จแล้วก็เสร็จเลย"
   "จริง.. ผู้ชายนะ น้ำแตกแล้วแยกทางได้เลย จบบริบั๊ค"
   "อะไร จบบริบั๊ค"
   "จั๊ก บริบูรณ์ที่ร้องเพลงเธอสวยไง" มุขนี้เราว่าไม่ฮาพาเพื่อนเครียดนะเนี่ย

   "เดินออกไปกันก่อนเหอะพี่ เดี๋ยวคนเยอะ"
   "คนเยอะตรงไหนเนี่ย เราสองคน ไอ้นักบาสกับแฟนมัน นั่น โน่น ยังไม่ถึงสิบคนเลยเนี่ย"
   "คิดถึงลูก"
   "อยากให้พี่พาลูกมาในความฝันมั้ยล่ะ"
   "ได้เหรอ"
   "ได้นะ ก็แค่อยากให้มา"
   "อย่าเพิ่งๆ กี่โมงแล้วเนี่ยป่านนี้เหมยหลับแล้วเดี๋ยวงอแง"
   "งอแงก็เอาแม่เจินมาช่วยเลี้ยงด้วยสิ เอามั้ย"
   "ถ้าพี่เอาแม่หนูมาเห็นสภาพหนูตอนนี้นะหนูฆ่าพี่แน่ๆ ไม่ใช่เรื่องสนุกนะยาวเลยล่ะ ขอร้อง อย่าล้อเล่นกับแม่หนูเรื่องนี้"
   "อ่ะๆ ไม่เอามาก็ได้ แต่ว่าเจินก็ยังไม่ได้ร่ำลาอะไรกับไอ้นักบาสนี่เลยนี่แฟนมันดันมาซะก่อน"
   "แหม.. พี่ภพพูดกับเค้าซะขนาดนั้นเค้าคงไม่มากล้ามายุ่งกับหนูแล้วล่ะ"
   "ไม่สิ เอาตามความรู้สึกเราสิ อยากให้ไอ้นักบาสนี่เข้ามาในความฝันของพี่มั้ย"
   "จะให้พี่บอสเค้าเข้ามาทำไมอ่ะ"
   "ก็ เผื่อว่าเจินจะอยากบอกลาเค้าไง"
   
   "อ้าว.. เจิน เอ้ย!! เปล่าไม่มีอะไรครับ" พี่บอสท่าจะหันตัวกลับไปนั่งเหมือนเดิมเนื่อเห็นพี่ภพ
   "เฮ้ย ไม่มีอะไร เดี๋ยวคุณเดินตามพวกเราขึ้นไปที่แถวบนสุดนะ"
   "เอ่อ.." พี่บาสทำท่ามองไปที่พี่หนิมที่ยังสนุกกับหนังบนจอเหมือนเดิม
   "เดินไปเลย ไม่มีอะไรหรอกแฟนคุณเค้าก็จะยังนั่งดูหนังอยู่แบบนี้แหละ" พี่ภพบอกพี่บอสที่ดูเก้ๆกังๆกล้าๆกลัวๆแต่ก็ยอมเดินตามมาอย่างว่าง่าย เราสบตากันเพราะไม่รู้ว่าพี่ภพจะเอายังไง

   "อ้าว.. นั่นไงกระโปรง เจินนั่งก่อนสิ" เรานั่งแหงนคอลุ้นว่าผู้ชายสองคนนั้นเค้าจะพูดคุยอะไรกัน
   "เอ่อ ผมงงไปหมดแล้วครับพี่ ทำไมพวกเรา.. แล้วคนอื่น.." พี่บอสมองไปรอบๆคนอื่นๆรวมทั้งพี่หนิมยังนั่งดูหนังกันเหมือนเดิม
   "ก็นี่มันในความฝันของผม ผมเรียกคุณมาเองไม่ต้องตกใจ"
   "ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แล้วเมื่อกี๊ผมก็ไม่ได้หลับด้วยนะแล้วผมจะมาอยู่ในความฝันของพี่ได้ยังไง"
   "รอบสอง" พี่ภพถอนหายใจ "คือคุณคนนั้นก็ยังอยู่ในโลกนั้นส่วนคุณอีกคนที่ยืนอยู่กับผมตอนนี้ก็คือคุณที่ผมอยากให้มีตัวตนอยู่ในความฝันของผม"
   "ก็.. ยังไงวะเนี่ย เอา ยังไงก็ได้ครับ แค่ผมอยากรู้ว่าพี่จะเรียกผมมาทำไม ถ้าเป็นเรื่องที่ผมไลน์คุยกับเจินผมก็บอกพี่แล้วว่าผมจะหยุด ไม่มีอีกแล้ว จริงๆผมว่าพี่น่าจะเข้าใจนะ" เราลุ้นอยู่ว่าเจ้าของความฝันจะโดนต่อยได้มั้ยเนี่ย เวลาที่พี่บอสเอาจริงขึ้นมาก็หล่อเท่ดูเข้มไปอีกแบบที่เราไม่เคยเห็น
   "โอเค เรื่องนั้นผมเข้าใจส่วนคุณจะทำตามสัญญารึเปล่าแค่เจินตั้งค่าไม่ให้ตัวอย่างข้อความมันขึ้นเตือนที่หน้าจอผมก็ไม่รู้แล้ว" เรารีบหยิบโทรศัพท์จากในถุงเสื้อผ้ามาดูเลยว่ามันปิดการแจ้งเตือนได้ตรงไหน
   "จะเอาไงก็เอาครับพี่ ผมมานานแล้วเดี๋ยวหนิมจะสงสัยผมขี้เกียจมีเรื่อง"
   "เดี๋ยวผมจะขึ้นไปดูหนังบนห้องฉายหนังกับพวกพนักงาน คุณมีเวลาจนหนังจบ ผมยกตั๋วฮันนีมูนซี้ทให้"
   "เดี๋ยวนะ!! แล้วทำไมพี่ต้องขึ้นไปดูข้างบนด้วยอ่ะ" เราสงสัยว่าพี่ภพทำเนียนๆพาพี่บอสมาแล้วตัวเองจะไปไหนกันแน่ รีว่าจะเดินลงไปหาพี่หนิมที่สวยน่ารักระดับอดีตหลีดงานบอลประเพณี
   "เปล่า.. ก็ที่ตอนแรกเจินห้ามพี่ที่บอกว่าถ้าเด็กโรงแอบมองมองจากข้างบนลงมาก็จะเห็นอ่ะ พี่เลยว่าจะขึ้นไปดู"
   "ทุเรส ทุเรศ ทุเรส ทุเรศ ทุเรสทุเรสทุเรศ ไอ้ทู้เรสสสสส"
   "อื้ม.. ลืมเรื่องสำคัญ คือ" พี่ภพหันไปทางพี่บอสที่กำลังถอดเข็มขัดกางเกง
   "ครับพี่"
   "ห้าม!! สอดใส่ เด็ดขาด!!"
   "ห่ะ.. อะไรนะ" พี่บอสค้างในท่างง "แล้วพี่จะเรียกผมมาทำไมครับพี่"
   "ก็คือได้หมด จะอมจะเลียจะดูดจะใช้นิ้ว.. ได้หมด ห้ามมึงเอาควยแหย่เข้าไปเป็นใช้ได้"
   "เดี๋ยวๆนะ นี่ตกลงอะไรกันอยู่เนี่ย" เราพยายามจะบอกว่าถามกูซักคำมั้ยแต่สองหนุ่มก็เห็นเป็นเสียงนกเสียงกาไม่สนใจ
   "ง่ายๆนะ เดี๋ยวเจินเค้าสุดๆเมื่อไหร่มึงก็เรียกกูเดี๋ยวกูลงมาเย็ดเอง จบนะ .. ผู้หญิงเค้ามีลูกมีผัวไอ้สัสกูให้คืบเดียวแม่งจะเอาศอก เอาไม่เอา!!" 

พี่ภพเดินหันหลังจากไปปล่อยเราสองคนงงๆไว้ตรงที่นั่งฮันนีมูนซี้ท เราหันมาสบตากับพี่บอสในที่สุดวันนี้ก็มีอยู่จริงๆอยากจะบอกว่าตั้งแต่แต่งงานมาจนถึงวินาทีนี้ทุกครั้งที่มีอะไรกับพี่ภพเราจะหลับตานึกพยายามให้เป็นพี่บอสตลอดทุกครั้งถึงจะผ่านพ้นกามกิจเพื่อมีลูกให้เร็วที่สุด หลังจากที่รู้ว่าท้องเราก็เก็บเนื้อเก็บตัวไว้เพราะทำใจให้ใกล้ชิดกับคนที่ไม่ได้รักไม่ได้จริงๆ

   "เจินถอดกางเกงให้นะ อยากเห็น" เราค่อยๆปลดซิบดึงกางเกงของพี่บอสลง ค่อยๆลูบไล้แท่งเนื้อที่แน่นนูนเป็นรูปเป็นร่างจนพี่บอสกระตุกเสียว "อื้มม มันใหญ่จังพี่บอส"
   "ไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าเจินจะฮอตขนาดนี้"
   "ก็นี่มันในความฝันของคนบ้าๆบอๆโรคจิตๆอ่ะ จะหีจะควยเจินก็กล้าพูดทั้งนั้นแหละ"
   "ถ้างั้น.. พี่ไม่เกรงใจนะ เจินอมควยให้พี่หน่อยสิ" เราถอดกางเกงในพี่บอสออกท่อนเนื้อแข็งเกร็งเห็นเส้นเลือดสั่นผงกหัวอยู่ตรงหน้า "นั่นแหละลองอมสิเหมือนไอติมนั่นแหละไม่ต้องคิดมาก ผัวเจินเค้าไม่ได้สอนให้อมเหรอ"
   "โอ้ย.. ให้เค้าอมนิ้วเท้าเจินสิไม่ว่า"
   "งั้นเลียก่อนก็ได้ เอาสิ"

   "เจิน.. เจิน"
   "หืม อะไรอ่ะ" เราหงุดหงินนิดหน่อยที่ได้ยินเสียงปลุกให้ตื่น ฮันนีมูนซี้ทนี่มันนั่งหลับสบายดีจริงๆ
   "หนังจบแล้ว เห็นบอกว่าอยากดูไม่ใช่เหรอ หลับเฉยเลย" พี่ภพเก็บถุงเสื้อผ้าตรวจดูให้มั่นใจว่ามีอะไรตกหล่นอยู่มั้ย 
   "อ้าว.. เจินหลับเหรอ อะไรอ่ะ" เรายืดตัวขึ้นมารู้สึกว่าข้างในเสื้อโคทกันหนาวตอนนี้ชุ่มไปด้วยเหงื่อ "นี่เจินนึกว่าพี่หลับซะอีกนะเนี่ย"
   "ตัวเองสิหลับ เค้าไปกันหมดโรงแล่ว ไปเหอะ" ยังงงๆแต่ก็น่าจะจริงเพราะในจอหนังขึ้นเอนเครดิตโดยที่เราจำเนื้อหาอะไรเกี่ยวกับหนังไม่ได้เลย
       
    "แล้วนั่นกระโปรง อ้าว เจินถอดกระโปรงตอนไหนเนี่ย"
    "เอ้า.. แล้วพี่จะรู้มั้ยเนี่ย ก็ดูแต่หนัง"
    "ไปเหอะ คืนนี้หนูปวดหัวชิบหายเลยพี่"
    "จะเป็นไข้อ่ะดิ ในโรงมันหนาวเดี๋ยวกลับไปกินยาก่อนนอนนะ"
    "อืม.."

[noimak]

มันน่าดูขอบคุณที่แบ่งปันครับ

................................................

ใครจะอ่านผลงานทุกโพสต์ในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

................................................................................................................

[sunnie06]

ห้ามสอดใส่ก็เซ็งสิ

[devilzoa]

แหม อ่านแล้ว งงนิดๆ สรุป เจินฝันป่าวหว่า

[peddo]

ซับซ้อนจริงๆ ครับ ต้องมีอะไรซ่อนอนู่แน่เลย น้องเจินคนนี้ สามีคงต้องค้นหาไปเรื่อยๆ ชอบแนวตัดกลับมุมมองไปมา แต่น่าค้นหา ขอบคุณครับ

[likestory]

โห...จินตนาการซับซ้อน ซ่อนเงี่ยน เอ๊ย!! เงื่อนจริงๆ 5555

[ponggunyuki2527]

อ่านแล้วงง แต่ก็สนุกดีครับ เดี๋ยวมาอ่านอีกรอบหนึ่ง

[swss2511]

ฝันที่เหมือนจริงมากแต่ก็มีความสุขนะ

[biggiggog]

ใจไม่ถึง ก็ไม่ถึงใจนะซิ
ว้า...วัยรุ่นเซ็งเลย
ขอบคุณมากๆครับ

[darkdd1999]

เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่นะเนี่ย เวรรกรรมมม

[suriyamahajit]

เรื่องมันจริงๆเท็จๆรึว่าฝันไป