ต่อจากตอนที่แล้ว พ่อทศกับแม่ทิพย์มาบ้าน เพราะจะมาคุยกับพี่แมนเรื่องไปส่งไอ้ลิงบ้า จังหวะนั้นพอถามจบ พ่อแม่เราก็จะคุยธุระกับพ่อทศแม่ทิพย์ ก็เลยแยกไปอีกฝั่ง จนเหลือพวกเรากับพี่แมน เราก็ถามด้วยความเป็นห่วงเป็นไรอ่ะพี่แมนดูเพลียๆ พี่แมนบอกโดนผีหลอกดิ๊ ถามได้ ไรนะโดนผีหลอก... เราก็มองพี่แมนเลย พี่แมนถามมองไรไอ้หมิว... ไม่ต้องเลย ไม่ต้องทำหน้าเหมือนอยากจะให้เล่าเลย เราก็เอ๊าาาาา ทำไมอ้ะพี่แมน อีเจมส์ก็สะกิด ๆ ๆ แล้วพูดว่า เดี๋ยวจะนอนไม่หลับดิ่ เราก็ตกใจหันไปมองอีเจมส์เลยนะ จ๋าเลยตัดบทว่าไหนๆก็มารวมกันแล้วไปนั่งเล่นห้องหมิวกัน . . . . .
ง้ะ !!!!!! เง้อออออ ไรอ่ะ จะฟังนี่นาาาา แล้วพี่แมนก็เดินไปทางที่พ่อแม่เรา กับพ่อทศแม่ทิพย์เดินไป เตยบอกจ๋าาาา สบายดีป่ะแก จ๋าบ ถ้าไม่รวมเรื่องโปรเจคจบก็สบายดีย่ะ เตยบอกโห่ยย แย่เลย จ๋าบอกก็ปกติแหละแก เตยกอดแขนเราแล้วบอก แต่เค้าสบายมากมายอ่ะ จ๋าบอกย่ะ เพื่อนชั้นเก่งที่สุดแหละ
อีเจมส์ก็ถามตัวๆ งานเค้าเยอะมะ จ๋าบอกก็มีนะเค้ารวมไว้ให้แล้ว เจมส์บอกน่าร๊ากกก เราบอกแหม อีเจมส์น้อยๆหน่อย วฝทำเป็นดี๊ด๊า เมื่อวานเดินเข้าบ้านยังกะซอมบี้ ฟื้นตัวเร็วจังนะแก อีเจมส์บอกได้นอนเต็มตา มันก็ดีขึ้นแหละ ก็ไม่ได้ไปไรไม่ดีจนถึงขนาดโดนหลอก โดนหลอนนี่
เตยบอกเง้อออ นี่โดนผีหลอกจริงๆเหรอ อีเจมส์มองหน้าแล้วลูบคาง แหงนหน้ามองเพดานบ้านเรา ทำม่าคิดครู่นึง แล้วพูดว่า ไม่เชิงหลอกนะ เจมส์กับพี่แมน ดันไปอยู่ในสถานที่ ที่พวกเขาวนเวียนอยู่แค่นั้นเอง มีเสียง มีผ่านตา แต่ไม่ถึงขั้นตุ้งแช่ออกมา เราก็ถามแล้วไอ้ลิงบ้าล่ะ
เตยบอกง่ะ .. ลิงอีกแล้วง้ะ เราบอกพญาลิงเลยด้วยซ้ำเตย เตยก็หัวเราะแล้วบอกอื้อๆ แล้วถามว่าน้องโทนเป็นไงบ้างง่ะอีเจมส์ อีเจมส์บอกก็เหนื่อยนิดหน่อยแหละ.... เพราะพี่แมนหวังดีจะนอนเป็นเพื่อน ก็เลยได้ออกแรงบ้าง อีเจมส์ถอนหายใจแล้วบอกเห้ออออ คิดว่าจะไม่ไปเป็นภาระแล้วน๊าาา เราก็ถามอะไรอีเจมส์ภาระอะไรว่าพี่ชายชั้นเหรอแก
อีเจมส์บอกว่า ก็ทั้งเจมส์ทั้งพี่แมนแหละ เป็นภาระให้ไอ้โทนมัน... เง้อออ ไรเนี่ย ยิ่งพูดยิ่งสงสัย แต่ก่อนอื่นเลย... พี่แจ๋วเดินมาหาแล้วบอกว่า เตรียมโต๊ะเรียบร้อยแล้วค่ะน้องหมิว แล้วอีเจมส์ก็สแล๋นมาเลยพี่แจ๋ว มีที่ของผมมั้ย ผมหิวข้าวววว พี่แจ๋วบอกเตรียมสำหรับทุกคนเลยค่ะ เราก็มองหน้ากันโอเค ๆ ๆ แล้วก็หัวเราะ
สรุปว่าพอเดินเข้ามา ทั้งพ่อแม่เรา พ่อทศแม่ทิพย์ก็เดินมาพอดี พ่อทศน่ะก็บอกว่าเดี๋ยวขอตัวกลับก่อนทแต่พ่อเราก็บอกว่าอยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันก่อนทศ ก็ปกติแหละที่พ่อทศเขาจะปฏิเสธ แต่แม่เราก็ช่วยพูดด้วย พี่แมนก็อีกคน จนสุดท้ายพ่อทศกับแม่ทิพย์ท่านถึงยอมอยู่ทานมื้อเย็นด้วย
ปกติพี่จวบจะมาช่วยนะ ถ้าคนเยอะๆ แต่ตอนนี้พี่จวบได้แต่ยืนอยู่ข้างนอกไม่กล้าเข้ามา ปกติพ่อเรานั่งหัวโต๊ะกลางใช่มะ แต่วันนี้พ่อขยับมานั่งหัวโต๊ะด้านข้าง แม่เราก็ขยับลงมา ต่อด้วยพี่แมน เรา และเตย อีกฝั่งก็เป็นพ่อทศแม่ทิพย์ เจมส์ และจ๋า.. ฮี่ ๆ ๆ คนเยอะจังวันนี้ และกับข้าวก็เยอะเหมือนกัน
ว่าแต่พ่อทศกับแม่ทิพย์จะถนัดไหมง่ะ ปกติเห็นแต่ใช้ช้อนกลางกัน แต่ปรากฎว่า .... เนียนตาเฉยเลย พ่อทศกับแม่ทิพย์ดูไม่ประหม่า แล้วทุกคนอ่านให้ชัดๆนะ ทุกๆครั้งที่ใช้ช้อนกลาง
' จะไม่มีเสียงช้อนกระทบกับจานเลย '
อันนี้พูดจริงๆ คือถ้าเสียงกระทบนิดๆหน่อยๆ มันก็เป็นเรื่องปกตินะ แต่ว่าพ่อทศกับแม่ทิพย์ท่านใช้กลางตัก ไม่มีเสียงกระทบเลย มีเทคนิคยังไงกันเนี่ย พี่แมนยังต้องสะกิดให้เรามองอ่ะคิดดู แล้วพ่อเราก็เริ่มพูดคุยเบาๅ ก็ถามไปประมาณว่าพวกผลไม้จะเก็บส่งได้อีกทีเมื่อไรน่ะทศ พ่อทศไม่ตอบทันทีนะ ท่านรอสักครู่ วางช้อนแนบจานแล้วตอบช่วงเวลานี้ ๆ ๆ ๆ
พ่อเราบอกงั้นเหรอ มีแบ่งขายสัก 30 50 โล ไหม พ่อทศก็ถามเอาไปทำไรเยอะแยะ แบ่งให้กินได้ไม่ต้องซื้อหรอก อีกอย่าง ถ้าหันมาซื้อของผมก็เท่ากับเจ้าที่ส่งประจำก็จะขาดรายได้ตรงนี้ไปด้วย ผมดีใจนะที่จะไดัช่องทางขายเพิ่ม แต่ผมขอรับไว้แค่น้ำใจก็พอ แม่ทิพย์ก็พูดเสริมขึ้นมาว่า ทางฝั่งฉันก็พอจะมีลูกค้าประจำอยู่บ้าง ขอรับไว้แค่น้ำใจนะคุณผู้ชาย
พ่อเราก็บอกไม่ๆ ๆ แค่จะเพิ่มปริมาณน่ะ ชั้นมีโครงการบางอย่างเพิ่ม อยากจะจัดสวัสดิการพนักงานน่ะ จริงๆมันก็มีเจ้าที่ซื้ออยู่ แต่อยากได้เพิ่มขึ้นมาอีก โภชนาการของทีมการ์ดเองก็สำคัญๆ อยากให้มีอะไรรองท้องก่อนกลับถึงบ้านกันน่ะ พ่อทศมองแล้วพูด งั้นเรอะ. . . งั้นค่อยคุยกันวันหลังเถอะ พ่อเราก็บอกได้ ตามนั้น
โห... คือ กดดันอ่ะ เหมือนนั่งอยู่ในห้องประชุมที่กำลังมี ผู้บริหารสองคนพูด ถก ปัญหากันอยู่เลย หยึ๋ยยย แม่เราก็ถามเจมส์ แล้วไปส่งเจ้าโทนเรียบร้อยดีมั้ยลูก วันนี้ว่าจะถามแต่เห็นเพลียๆกัน อีเจมส์บอกเรียบร้อยครับ.... เอ่อ.... อีเจมส์นิ่งไปแปปนึง แล้วก็พูดว่าก็ถือว่าเรียบร้อยครับ พี่แมนก็กินข้าวนิ่งเลยตอนนั้น จนเราต้องสะกิด ๆ ๆ ๆ
แล้วพูดว่าจ๋อยเลยอ่ะดี๊ พี่แมนถอนหายใจเห้ออออ ไม่น่าไปเป็นภาระเล๊ยยย อีเจมส์ก็บอกเอาน่าพี่แมน แม่ทิพย์ก็พูดนะว่า ไม่เป็นไรหรอกแมน ให้โทนได้ออกแรงบ้างก็ดี นั่งรถไปตั้งหลายชั่วโมงเส้นยึดหมด พี่แมนก็ตอบครับแม่ทิพย์ แม่เราก็ถามนะว่า แล้วการกลับหมู่บ้านน่ะ เจ้าโทนต้องทำอะไรบ้างทิพย์ แม่ทิพย์ก็พูดว่า แล้วแต่แม่ - ย่าหอม - นั่นแหละ แต่อย่างน้อยๆ พ่อเขา - ปู่เทียน - คงให้แช่น้ำว่านน่ะ
เรามองหน้าเตยเลย คือคำว่า แล้วแต่ นี่คือกว้างมากกกกกก แต่ว่าแช่น้ำว่านคืออะไร ก็ได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ จนพอทานข้าวกันเสร็จ พวกแม่บ้านก็มาเก็บ ๆ ๆ ๆ พ่อทศกับแม่ทิพย์ก็จะขอตัวกลับ จ๋าบอกจะไปส่ง แต่แม่ทิพย์ก็บอกจ๋าอยู่คุยเล่นกับเพื่อนเถอะลูกเดี๋ยวแม่กลับtaxi แต่พ่อเราก็เบรกทันที ไม่ได้ เดี๋ยวจะให้จวบไปส่ง
แม่เราก็บอกเอาน่าๆ ให้จวบไปส่งแหละทิพย์ อย่าลำบากนั่ง taxi เลย แม่ทิพย์เลยยอม... ง่ะ.. ทำไมดูสนิทกัน แต่สงสารพี่จวบอ่ะ ไม่กล้ามองพ่อทศเลย พ่อแม่เราก็เรียกพี่แมนไปคุย ส่วนเราก็ชวน จ๋า เจมส์ เตย ไปนั่งเล่นที่ห้อง ก็นั่งคุยกันไปๆมาๆ แล้วจ๋าก็พูดขึ้นมา ถามจริงเถอะตัวไปโดนหลอกอีท่าไหนกันมาอ่ะ พอพูดแบบนั้นเตยก็เกาะแขนเราเลย จ๋าบอกว่าเตยขอชั้นฟังสักนิดได้ไหม
เตยก็ทำหน้างอแงแต่ก็พยักหน้างื้มๆ ๆ ๆ เจมส์บอกจริงๆก็เจอตลอดทางนั้นแหละ ถ้าจะให้เราล่ะ จ๋าพูดตลอดทางเหรอ เจมส์บอกก็ไม่เชิงออกมาตุ้งแช่ แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่คนปกติแน่ๆ แต่ที่พีคๆ ก็ตอนจะเข้าเขตหมู่บ้าน เราก็เลยถามมีไรเกิดขึ้นอ่ะเจมส์ เรามองไปที่เตยแล้วก็กุมมือนางไว้ เราก็กลัวนะแต่อยากฟัง ก็เหมือนคนกลัวผี คนกลัวหนังผี แต่ชอบฟังรายการผีแหละ
เจมส์บอกว่าตอนนั้นน่ะ จะเข้าเขตหมู่บ้านแล้ว พี่แมนก็หวังดีจะไปอีกทางเพราะมันระยะทางใกล้กว่า อยู่ดีๆไอ้โทนก็พูดขึ้นมา ไปขวา พี่แมนบอกเห้ยโทนนอนไปก่อนก็ได้ แต่โทนก็พูดขึ้นมาว่า บอกให้ไปขวา ตอนนั้นเจมส์ก็แปลกใจละ แต่ทางขวามันคือทางที่ถูกไง เลยสะกิดไหล่พี่แมนให้ไปทางปกติ จ๋าก็พูดว่า บ้าแล้วตัว อย่างพี่แมนเหรอจะพลาดเพราะเรื่องแค่นั้น
ไปต่างจังหวัดอ่ะใครเขาใช้ทางลัดกัน คนเขาถือกันทั้งนั้นแหละว่าทางลัดน่ะ มันอันตราย เจมส์บอกว่า พี่แมนเขาไม่เคยมาเจอเรื่องอะไรพวกนี้ตรงๆหรอกตัว ก็คิดเอาดิ่ ดรอปเรียนแล้วมาลุยธุรกิจช่วยบ้านอย่างเดียว จนพอบ้านฟื้นก็ไปเรียนต่อ พอจบมาก็ทำงานอย่างเดียว จะพลาดบ้างก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรอก
เราก็ถามแล้วไงต่ออีเจมส์ แล้วตอนนั้นอยู่ดีๆโทนก็พูดจอด พี่แมนก็เบรกเลยจนหัวแทบทิ่ม แล้วแทบไม่เชื่อสายตาอ่ะ เพราะมีคนเดิน เดิน เดิน เดิน ผ่านข้างหน้า แล้วที่สำคัญมาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วก็เดินไปทางซ้าย ทางที่พี่แมนจะไปในตอนแรกอ่ะ อีเจมส์บอกขนาดว่าเตรียมใจมาเจออะไรแบบนี้อยู่แล้ว แต่พอเจอจริงๆก็ใจหายแว๊ปเหมือนกัน ยังบ่ายๆอยู่เลย แล้วพอขับไปอีกแปปทางขวาตามทางอีกแปป
เจมส์อ่ะมั่นใจว่าจะถึงทางเข้าหมู่บ้านแล้ว โทนก็ตะโกนอีกว่าให้จอด พี่แมนก็จอด พอจอดปุ๊ปก็เห็นโทนลงไปเดินแล้ว คือโอเคมันไม่ได้เปลี่ยวอะไรมากมายเลยนะ สองข้างทางก็มีบ้านคน แต่ต้นไม้ก็สูงมาก พอเห็นว่าไอ้โทนลงไปข้างล่าง เจมส์กับพี่แมนก็ลงไปด้วย พี่แมนก็ถามมีไรไอ้โทน ไอ้โทนก็มอง เหมือนแหงนขึ้นแล้วพูดว่า ป่าเปิดแล้ว ไปส่งแล้วก็กลับซะ มีคนรอรับอยู่แล้ว
แล้วร่างของไอ้โทนก็วิ่ง ๆ ๆ ๆ วิ่งไปกระโดดไต่ต้น ไต่ ๆ ๆ ปีนไปยอดต้นไม้ แล้วก็กระโดดไปเลย เราบอกเห้ยอะไรนะปีนต้นไม้ เจมส์บอกไม่ใช่ปีนต้นไม้อ่ะหมิว เหมือนพุ่งทะยานไปตามกิ่งไม้ แล้วดีดตัวไปมากกว่า เหมือนพวกหนังนินจาเวอร์ เจมส์บอกตอนนั้นเจมส์กับพี่แมนมองหน้ากัน แล้วพูดพร้อมกันเลยว่าไม่ใช่ไอ้โทน แล้วพอฉุกคิดขึ้นมาได้ เจมส์ก็กับพี่แมนก็วิ่งไปที่รถ ประตูรถปิดอยู่ เราก็ขนลุกเลยตอนนั้น
อีเจมส์บอกว่าพอเปิดประตูไป เห็นไอ้โทนยังนอนหลับอยู่เลย ไอ้โทนยังอยู่ที่เดิม แล้วใครล่ะที่พูด ที่ไต่ต้นไม้ไปเมื่อกี้ แล้วตอนนั้น เตยก็ร้องโอ๊ยยยย พอแล้วว ฮืออออ ไม่ฟังแล้วไม่เอา นางก็เขย่าๆ ๆ แล้วบอกจ๋าพาเข้าไปห้องน้ำหน่อยฮือออออ จ๋าก็มองซ้ายมองขวาแล้วบอกได้ ๆ ๆ ๆ แล้วก็พาเตยไปห้องน้ำนั่นแหละ พอจ๋ากับเตยเดินไป เราก็ถามเจมส์ว่าอีเจมส์แกพูดจริงไหมเนี่ย เจมส์มองหน้าเราแล้วพูดว่า ถามพี่แมนก็ได้หมิว เรื่องพวกนี้ไม่มีใครเอามาพูดเล่นกันหรอก คือตอนนั้นมันก็ไม่ทันคิดไงว่า คนบ้าอะไรจะกระโจน จากกิ้งไม่นึงไปกิ่งไม้นึงได้ขนาดนั้น
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
กำลังคิดถึงเจ้หมิวกะแฟนเลย รอนายโทนกลับ กทม
นายร้าย..เอ้ย..นางเอกโดนตามตัวแหละ ฮิฮิ ::Shy::
นินจาโทน เข้าสิงเลยแบบนี้หลอนตลอดทาง
มาแบบเปืดโหมดเทพอีกแล้ว
เจอดีแต่หัววันเลย ขนาดยังไม่ได้ค้างนะเนี่ย
ลงไปพูดไปคุย แล้วเปิดประตูรถมาเจอหลับอยู่ ขนลุกเลย
ท่านโทนใจดี อย่างที่พี่เตยว่า
คนอ่านก็มีความสุขกัน
มาฟังเล่าเรื่องผีย่อยอาหารกัน
นินจาโทน
แช่น้ำว่านด้วยเทพโทนของจริง
บรึ๊ยย นี่แค่น้ำจิ้มนะเนี่ย ยังน่ากลัวขนาดนี้ ขอฉบับเต็มครัข ว่าเจออะไรบ้าง
ดีเลย ถือว่าให้พี่หมิวกับเจ๊เตยได้เตรียมใจล่วงหน้าก่อนจะไปเป็นสะใภ้บ้านของโทน 🤔
เจอแบยนี้ก็ปรึย
อยากรู้เลยว่าเจอไรมาบ้างง
อยากรู้บางจังครับไปเจออะไรกันมา
น่าสงสารพี่เตยจัง นางเอกขี้กลัวผี
ขนาดนังไม่ถึงหมู่บ้านนะยังขนาดนี้
หมู่บ้านนินจาฮาโตริ
น่าจะเจอกันแบบเป็นคอมโบเซ็ตแน่เลย
ถ้าไปถึงหมู่บ้านจะน่ากลัวขนาดไหนนะ
เจอแบบไม่รู้ตัว
::Sweat::สุดยอดไปเลยบ้านเกิดโทนเนี่ย
นึกว่าจะเจอนินจาโทน ผีซะงัั้น
ถ้าเป็นโทนจริงวิ่งตามกิ่งไม้แบบหนังกำลังภายในจะไม่สงสัยเลย เหมือนมีหลายมิติทับซ้อนกันในเรื่องนี้
ยังไม่ถึงหมู่บ้านเลยก็เจอดีซะแล้ว ::Horror::
พี่แมนพี่เจมส์ FC ก็อยากรู้ไปเจอไรมาเล่าเลยนะ
โทนแกล้งพวกพี่ๆเขาป่าว
ที่เจมส์เล่ามาแล้วลองนึกภาพตามดูแล้วขนลุกเลยนี่เเค่ทางเข้าหมู่บ้านนะแล้วลองนึกว่าเฝ้าโทนทั้งคืนจะขนาดไหน
น่าจะเจอมาหลายแบบเลยนะ
ขนลุกเลยครับ
มีโทนตัวปลอมด้วย
อิทธิฤทธิ์เยอะจริงเลยน้องโทน
เหมือนมีด่านก่อนเข้าสำนักพี่โทน
เจอแบบนี้ตั้งแต่บ่ายขนไม่ลุกก็สุดยอดแล้ว
เตยคนสวยต้องใจแข็งนะ เวลาไปอยู่บ้านโทนต้องเจอแบบนี้แน่ แต่ดูเจ้หมิวเริ่มชิวๆแล้วละ
ต้อนรับโทนเข้าหมู่บ้านกันน่ากลัว
ย่าหอมคงต้องการให้ว่าที่หลานสะใภ้ไปรู้จักครอบครัว
เห็นคนกระโจนแบบนั้น ใจตกไปอยู่ตาตุ่มแล้ว
ได้ผจญภัยในโลกลี้ลับแล้ว
แล้วมีโทน2ออกไปกระโดดขึ้นต้นไม้อย่างไวเลย หูย
ดีนะมาอ่านตอนเช้าแล้ว อ่านไปขนลุกไป ::Horror::
เหมือนว่าจะไปดินแดนสนธยาเลย
เจออะไรมาบ้างนะ
เจอแบบไหนมามั่งนะ เล่าแบบตั้งแต่เริ่มเลย ขอแบยาวๆ
หมู่บ้านนี้อยู่แถวไหน ทำไมถึงดุขนาดนี้
เปิดประสบการใหม่ในเรื่อง สุกี้น้ำเลย เจ๊หมิว
รอพี่แมนมาเล่าว่าเจออะไรบ้าง
สแตนด์ ชัวร์
น้ำว่านกินได้ แช่ได้ แต่แพ้ยาจีน
พี่แมนโดนหลอก
ตอนหน้าหมู่บ้านทำให้นึกถึงฮาคุริวกับริวกะเลยนะครับ
ลิงลมล่ะมั้ง
รุ่นหลังๆโดนเปิดโลกหมดเลย
เจออะไรแบบไหน ลุ้นกว่าหนังสยองขวัญอีกแหะ .
มีครบรสเลย อภินิหารก็มี
แล้วที่บอกทางมาตลอด แต่เจ้าตัวหลับอยู่
เจอสุกี้น้้ำตัวเป็นๆเข้าให้ โดดเป็นนินจาเลยทีนี้
สัญญาณว่าไม่ต้องตามไปส่ง แต่ดื้อนิดหน่อยสินะพี่แมน
โดดแบบนินจานี้ ชวนคิดถึงอย่างอื่น โดดตามต้นไม้เหมือนกัน
ขอบคุณครับ
นึกถึงหมู่บ้านใน ชาง ชี เลย
อยากรู้เลยว่าเจอไรมาบ้างง
กว่าจะได้เข้าหมู่บ้านหลายตอนแน่
คนที่แตกต่างที่สุดในกลุ่มกลับเป็นเตย ที่กลัวเรื่องผีและกับความเชื่อและสิ่งที่ต่างมิติ ถ้าเข้าก๊วนคงต้องพึ่งแฟนหมิวที่เด็ดเดี่ยว
เอ้าา อยู่ๆเจอสุกี้น้ำกลางวันแสกๆเลยหรอนั่น
ดูน่าตื่นเต้นดีครับ
เตยขวัญอ่อนจัง
ลุ้นทุกตอนเลยครับ ขออนุญาตอ่านต่อนะครับ
น่าขนลุกที่วิ่งกลับมาที่รถก็ยังเห็นพี่โทนนอนหลับอยู่ ถ้าอย่างนั้นตั้งแต่ที่บอกให้เลี้ยวขวาก็ไม่ใช่พี่โทนอ่ะสิ
อย่างที่ เจ้หมิวบอกเลยว่า พญาลิง 55555
น่าขนลุกที่วิ่งกลับมาที่รถก็ยังเห็นพี่โทนนอนหลับอยู่ ถ้าอย่างนั้นตั้งแต่ที่บอกให้เลี้ยวขวาก็ไม่ใช่พี่โทนอ่ะสิ
ต้องไปพิสูจน์ให้เห็นกับตา
มีเรื่องได้ติดตามอีกแล้ว
เป็นงัยล่ะพี่แมนเทพโทนยังมีอะไรให้ค้นหาอีกเยอะ
เฮี้ยนจริงๆบ้านโทน
อั้ยย่ะ โผล่มาตั้งแต่ หัววัน เฮี้ยนจริงๆ เจ๊หมิวได้รับบัตร VIP จากย่าหอมแล้ว ไม่ต้อวกลัวกุ๊กกู๋ แล้ว 555
เจอแบบนี้กลางวันแสกๆก็ไม่เอาด้วยหลอก
งานนี้ทั้งพี่แมนและพี่เจมส์ถึงกับขนหัวลุกแน่เลยขนาดพี่เจมส์ที่พอจะรู้เรื่องหมู่บ้านอยู่บ้างแต่พอได้เจอจังๆกับตัวก็ไม่แปลกที่จะต้องออกอาการ
ต้องเรียกว่าสติดีมากที่เจอมากับตัวขนาดนั้นแล้วไม่เตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหน
เหมือนเป็นหมู่บ้านลับแลที่ไม่ให้คนนอกเข้าเลยนะครับ
โห เปิดโหมดอย่างน่ากลัว เจอผีกันแบบจุก ๆ พึ่งรู้ว่าต่างจังหวัด ทางลัดอันตราย
แบบนี้เรียกว่าโดนหลอกระยะประชิดได้หรือเปล่า แค่อ่านยังขนลุกเจอจริงคงแย่
ในเรื่องเล่าเจ้หมิวผมดันชอบบทบาทพ่อทศมากๆโคตรเท่ละพูดแต่ละซีนคือพูดให้คิดแล้วก้เด็ดขาดมากๆอยู่ต่อหน้าแกคงไม่กล้าพูดด้วยอะได้แต่มองต่ำ ::Horror::
หมู่บ้านน่ากลัวมากๆแบบนี้ครับ
ตอนนี้สุกี้น้ำมาเต็มๆ เลย 😅😅😅
เจอผีกลางวันแสกๆเลยหรอ
เจอด้วยตัวเองแบบนี้ พี่แมนน่าจะรู้นะว่า ถิ่นใคร ถิ่นมัน
สิ่งลี้ลับที่พี่แมนกับเจมส์เจอมา ทุกคนจะช่วยกันสันนิษฐานได้มั้ยครับว่าเป็นอะไร แต่เรื่องแบบนี้นะอยากให้พี่จวบมาฟังด้วยอีกคน...เสียดายที่แกต้องไปส่งพ่อทศกับแม่ทิพย์
เจออะไรแบบไหน ลุ้นกว่าหนังสยองขวัญอีก
พี่แมนกับเจมส์ไปเจอของดีซะแล้ว
ใครจะตามนายโทนทัน
::Ajark::สงสัยพี่แมนเจอของจริงกลับมาถึงบ้านสุขุมขึ้นเยอะเจ้หมิวไม่กลัวเลยนะอยากรู้เรื่องแฟนมาก
ก็พวกเค้าไม่ใช่มนุษย์นะสิ
น่าทำหนังมากๆ
มีการให้ไปรับด้วยลูกสะใภ้เบอร์1ไหมครับเนี่ย
-อะไรจะขนาดนั้น ฟ้ายังแจ้งอยูเลย
พี่แมนกับเจมส์คงจะหลอนน่าดูนะ
กลับมาแย่ทั้งสองคนเลย
อยากรู้จัง ว่าเจออะไรมาบ้างน่ะ..
กลับถึงทึ่ก็ต้องแผงฤทธิ์กันหน่อย
เจอดีตั้งแต่ก่อนเข้าหมูบ้านเลยนะนี่
เจอของจริงคาตา ไม่เชื่อได้งัย มารอต้อนรับนายโทน
แค่น้ำจิ้มก็เหวอล่ะ จานหลักจะขนาดไหน
ไปเจออะไรกันมาบ้างนะ อยากรู้เลย
เจอหลอกหลอนกันจนเหนื่อยทั้งคู่เลย
หูย....เจอแบบนี้เข้าเป็นคนอื่นคงสติแตกไปแล้วอ่ะ....น่ากลัวจังครับ
อูยย นี่สินะเค้าเรียกว่าไม่เจอกับตัวเอง คงไม่เชื่อเรื่องพวกนี้
พี่หมิวอยากรู้นักต้องไปเจอเองจะได้หายคาใจ
น้ากลัวแล้ว
ต่อเลยครับ..มาซักที
เจออะไรไม่รู้ อยากรู้
ขอบคุณมากครับ เอาใจช่วยเทพโทนครับ ไปอยู่กับย่าหอมกี่วันครับ
ช็อคซิครับ เห็นน้องตัวเองกระโดดปีนต้นไม้ซะขนาดนั้น ช็อค2เด้งอีก คือกลับมาที่รถเห็นน้องตัวเองที่โดดไปเมื่อกี้นอนหลับอยู่ในรถ เรื่องนี้ต้องถึงหูพี่ป๋อง กพล
งานเข้าแล้วเจ๊หมิว พี่แมนไม่ต้องเล่าแล้ว เจ๊จะได้เจอเองกับตัวเลย
บ้านโทนนี่เค้าเป็นสัตว์ประหลาดกันทั้งบ้านมั้ยนี่รึมนุษย์ต่างดาว
นึกภาพตามแล้วขนลุกแฮะ...แต่บ้านนอก ยิ่งกะคนเล่นเวทย์แล้วด้วย ไม่แปลก ตอนเด็ก ๆ มีบ้านใกล้ ๆ กันอยู่หลังนึง เค้าเล่นเวทย์ บรรยากาศแบบนี้เป๊ะ แล้วหน้าร้อน ไม่เคยร้อน เดินเข้าเขตบ้านเค้า เย็นจนขนลุกทุกที...
กลายเป็นเรื่องผีไปแล้วเหรอ
อับเกรด มาแล้ว โทน
เจ็กมิว ถามต่อเร็วเลย กำลังมันส์
พึ่งถึงเขตหมู่บ้านพี่แมนกับคุณเจมส์ก็เจอซะแล้ว อีกทั้งคืนจะขนาดไหนกัน
น้องกุมารรอพี่พี่หมิวด้วยความเต็มใจแน่ๆ
นอนไม่หลับหลายวันแน่นอนงานนี้
แค่ปากทางหมู่บ้านก็เจอดึซะแล้ว
โอ้โห้เจอมาเยอะเลย
คุยกันอยู่ดีๆกลับมาที่รถเจอโทนนอนอยู่แบบนี้จะไม่ให้หลอนได้ไง
งานนี้พี่แมนสุดหล่อ ยอดแห่งความเท่และเก่ง เจอด้วยตัวเอง พร้อมเจมส์หวานใจคุณจ๋า เล่นเอางอมเลย ฮ่าๆ
::Horror::
โหๆๆ มีงานไปรับเทพโทนคนเก่งด้วย ใครจะไปบ้าง พี่แมนสุดหล่อ เจ้หมิวคนสวย แล้วใครอีก และจะเจออะไรบ้างน้อ
หลอนเลย
น่ากลัวงะเป็นผมนี้ไม่ไหวแน่ๆ
เจอกันมาหลากหลายแบบเลย พี่แมนกับเจมส์
งานนี้สองหนุ่มเจอหนักเลยสิเนี่ย
ยังคุยกันอยู่ดีๆ ก็ปีนต้นไม้หนีกันไปเลยเหรอ นี่สิของแท้
โดนแต่ละอย่าง
เจอแบบนี้ ต้องรีบเผ่น
เจอแบบตัวเป็นๆแบบนี้น่ากลัวเหมือนกันนะ
เรื่องลึกลับมาเพียบ
นั่นมันหมู่บ้านอะไรนี่
อ่านแล้วขนแขนสแตนอัพเลย แล้วใครที่โดดอยู่บนต้นไม้ บรื๋อออ
หมู่บ้านนี้มีกุ๊กกู๋เยอะจัง
กลายเป็นเรื่องสยองขวัญไปแล้ว
ไปหมู่บ้านอะไรเนี่ยมาต้อนรับกันตั้งแต่ทางเข้า
อ้าวแล้วที่เห็นโทนลงจากรถหล่ะ
เจาะจงเจ๊มาด้วย
โทนถอดจิตไปแล้ว
เล่าต่อๆ กำลังไปได้สวย
หาคำตอบไว้เยอะไปนะโทน เจ้หมิวไปรับนะ
เจ้เต้ย ดูซนๆ ลุยๆ ไหง กลัวสุกี้น้ำขนาดนี้น เนาะ ต่างกับเจ้หมิว ดูคุณหนู แต่ นิ่งสุด แต่ไม่รู้ที่นิ่งเพราะ ใจแข๋๋ หรือ ตัวแข๋ง555
โทนยังอยู่ในรถแล้วนั้นคืออะไร
นึกว่าคุณโทนกระโดดได้จริงซะอีก
ไม่เชื่อผู้ใหญ่ให้รีบกลับเลยเจอดี
เจ้าโทนคงกลับเป็นร่างเดิมพญาลิง
ขอบคุณครับ...ไปส่งโทนครั้งนี้..พี่แมน..พี่เจมส์ เจอการต้อนรับอย่างน่าประทับใจเลย
พี่แมน ไม่เชื่อ เลยเจอดีเลย
เจอไรกันมามั่งนะพี่แมน
หมู่บ้านอะไรกัน
โอ้ยยตายยย เปนผมเจอแบบนี้ ขนคิงลุกแน่นอนนน
อยากรู้จังเลยว่าเจออะไรกันเนี่ย
มาแนวใหม่แล้ว. ตามไป
เจอแบบนี้ก็อึ้งไปสิคร้าบ
น่ากลัวเกินน จะถึงบ้านมั้ยอ่ะแบบนั้น
::HeyHey:: เจ้ของลิงกลัวไหมเน้อ
เทพโทนถอดกายทิพย์ได้
อ้างจาก: ✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰ เมื่อ มกราคม 27, 2024, 12:49:27 ก่อนเที่ยงต่อจากตอนที่แล้ว พ่อทศกับแม่ทิพย์มาบ้าน เพราะจะมาคุยกับพี่แมนเรื่องไปส่งไอ้ลิงบ้า จังหวะนั้นพอถามจบ พ่อแม่เราก็จะคุยธุระกับพ่อทศแม่ทิพย์ ก็เลยแยกไปอีกฝั่ง จนเหลือพวกเรากับพี่แมน เราก็ถามด้วยความเป็นห่วงเป็นไรอ่ะพี่แมนดูเพลียๆ พี่แมนบอกโดนผีหลอกดิ๊ ถามได้ ไรนะโดนผีหลอก... เราก็มองพี่แมนเลย พี่แมนถามมองไรไอ้หมิว... ไม่ต้องเลย ไม่ต้องทำหน้าเหมือนอยากจะให้เล่าเลย เราก็เอ๊าาาาา ทำไมอ้ะพี่แมน อีเจมส์ก็สะกิด ๆ ๆ แล้วพูดว่า เดี๋ยวจะนอนไม่หลับดิ่ เราก็ตกใจหันไปมองอีเจมส์เลยนะ จ๋าเลยตัดบทว่าไหนๆก็มารวมกันแล้วไปนั่งเล่นห้องหมิวกัน . . . . .
ง้ะ !!!!!! เง้อออออ ไรอ่ะ จะฟังนี่นาาาา แล้วพี่แมนก็เดินไปทางที่พ่อแม่เรา กับพ่อทศแม่ทิพย์เดินไป เตยบอกจ๋าาาา สบายดีป่ะแก จ๋าบ ถ้าไม่รวมเรื่องโปรเจคจบก็สบายดีย่ะ เตยบอกโห่ยย แย่เลย จ๋าบอกก็ปกติแหละแก เตยกอดแขนเราแล้วบอก แต่เค้าสบายมากมายอ่ะ จ๋าบอกย่ะ เพื่อนชั้นเก่งที่สุดแหละ
อีเจมส์ก็ถามตัวๆ งานเค้าเยอะมะ จ๋าบอกก็มีนะเค้ารวมไว้ให้แล้ว เจมส์บอกน่าร๊ากกก เราบอกแหม อีเจมส์น้อยๆหน่อย วฝทำเป็นดี๊ด๊า เมื่อวานเดินเข้าบ้านยังกะซอมบี้ ฟื้นตัวเร็วจังนะแก อีเจมส์บอกได้นอนเต็มตา มันก็ดีขึ้นแหละ ก็ไม่ได้ไปไรไม่ดีจนถึงขนาดโดนหลอก โดนหลอนนี่
เตยบอกเง้อออ นี่โดนผีหลอกจริงๆเหรอ อีเจมส์มองหน้าแล้วลูบคาง แหงนหน้ามองเพดานบ้านเรา ทำม่าคิดครู่นึง แล้วพูดว่า ไม่เชิงหลอกนะ เจมส์กับพี่แมน ดันไปอยู่ในสถานที่ ที่พวกเขาวนเวียนอยู่แค่นั้นเอง มีเสียง มีผ่านตา แต่ไม่ถึงขั้นตุ้งแช่ออกมา เราก็ถามแล้วไอ้ลิงบ้าล่ะ
เตยบอกง่ะ .. ลิงอีกแล้วง้ะ เราบอกพญาลิงเลยด้วยซ้ำเตย เตยก็หัวเราะแล้วบอกอื้อๆ แล้วถามว่าน้องโทนเป็นไงบ้างง่ะอีเจมส์ อีเจมส์บอกก็เหนื่อยนิดหน่อยแหละ.... เพราะพี่แมนหวังดีจะนอนเป็นเพื่อน ก็เลยได้ออกแรงบ้าง อีเจมส์ถอนหายใจแล้วบอกเห้ออออ คิดว่าจะไม่ไปเป็นภาระแล้วน๊าาา เราก็ถามอะไรอีเจมส์ภาระอะไรว่าพี่ชายชั้นเหรอแก
อีเจมส์บอกว่า ก็ทั้งเจมส์ทั้งพี่แมนแหละ เป็นภาระให้ไอ้โทนมัน... เง้อออ ไรเนี่ย ยิ่งพูดยิ่งสงสัย แต่ก่อนอื่นเลย... พี่แจ๋วเดินมาหาแล้วบอกว่า เตรียมโต๊ะเรียบร้อยแล้วค่ะน้องหมิว แล้วอีเจมส์ก็สแล๋นมาเลยพี่แจ๋ว มีที่ของผมมั้ย ผมหิวข้าวววว พี่แจ๋วบอกเตรียมสำหรับทุกคนเลยค่ะ เราก็มองหน้ากันโอเค ๆ ๆ แล้วก็หัวเราะ
สรุปว่าพอเดินเข้ามา ทั้งพ่อแม่เรา พ่อทศแม่ทิพย์ก็เดินมาพอดี พ่อทศน่ะก็บอกว่าเดี๋ยวขอตัวกลับก่อนทแต่พ่อเราก็บอกว่าอยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันก่อนทศ ก็ปกติแหละที่พ่อทศเขาจะปฏิเสธ แต่แม่เราก็ช่วยพูดด้วย พี่แมนก็อีกคน จนสุดท้ายพ่อทศกับแม่ทิพย์ท่านถึงยอมอยู่ทานมื้อเย็นด้วย
ปกติพี่จวบจะมาช่วยนะ ถ้าคนเยอะๆ แต่ตอนนี้พี่จวบได้แต่ยืนอยู่ข้างนอกไม่กล้าเข้ามา ปกติพ่อเรานั่งหัวโต๊ะกลางใช่มะ แต่วันนี้พ่อขยับมานั่งหัวโต๊ะด้านข้าง แม่เราก็ขยับลงมา ต่อด้วยพี่แมน เรา และเตย อีกฝั่งก็เป็นพ่อทศแม่ทิพย์ เจมส์ และจ๋า.. ฮี่ ๆ ๆ คนเยอะจังวันนี้ และกับข้าวก็เยอะเหมือนกัน
ว่าแต่พ่อทศกับแม่ทิพย์จะถนัดไหมง่ะ ปกติเห็นแต่ใช้ช้อนกลางกัน แต่ปรากฎว่า .... เนียนตาเฉยเลย พ่อทศกับแม่ทิพย์ดูไม่ประหม่า แล้วทุกคนอ่านให้ชัดๆนะ ทุกๆครั้งที่ใช้ช้อนกลาง
' จะไม่มีเสียงช้อนกระทบกับจานเลย '
อันนี้พูดจริงๆ คือถ้าเสียงกระทบนิดๆหน่อยๆ มันก็เป็นเรื่องปกตินะ แต่ว่าพ่อทศกับแม่ทิพย์ท่านใช้กลางตัก ไม่มีเสียงกระทบเลย มีเทคนิคยังไงกันเนี่ย พี่แมนยังต้องสะกิดให้เรามองอ่ะคิดดู แล้วพ่อเราก็เริ่มพูดคุยเบาๅ ก็ถามไปประมาณว่าพวกผลไม้จะเก็บส่งได้อีกทีเมื่อไรน่ะทศ พ่อทศไม่ตอบทันทีนะ ท่านรอสักครู่ วางช้อนแนบจานแล้วตอบช่วงเวลานี้ ๆ ๆ ๆ
พ่อเราบอกงั้นเหรอ มีแบ่งขายสัก 30 50 โล ไหม พ่อทศก็ถามเอาไปทำไรเยอะแยะ แบ่งให้กินได้ไม่ต้องซื้อหรอก อีกอย่าง ถ้าหันมาซื้อของผมก็เท่ากับเจ้าที่ส่งประจำก็จะขาดรายได้ตรงนี้ไปด้วย ผมดีใจนะที่จะไดัช่องทางขายเพิ่ม แต่ผมขอรับไว้แค่น้ำใจก็พอ แม่ทิพย์ก็พูดเสริมขึ้นมาว่า ทางฝั่งฉันก็พอจะมีลูกค้าประจำอยู่บ้าง ขอรับไว้แค่น้ำใจนะคุณผู้ชาย
พ่อเราก็บอกไม่ๆ ๆ แค่จะเพิ่มปริมาณน่ะ ชั้นมีโครงการบางอย่างเพิ่ม อยากจะจัดสวัสดิการพนักงานน่ะ จริงๆมันก็มีเจ้าที่ซื้ออยู่ แต่อยากได้เพิ่มขึ้นมาอีก โภชนาการของทีมการ์ดเองก็สำคัญๆ อยากให้มีอะไรรองท้องก่อนกลับถึงบ้านกันน่ะ พ่อทศมองแล้วพูด งั้นเรอะ. . . งั้นค่อยคุยกันวันหลังเถอะ พ่อเราก็บอกได้ ตามนั้น
โห... คือ กดดันอ่ะ เหมือนนั่งอยู่ในห้องประชุมที่กำลังมี ผู้บริหารสองคนพูด ถก ปัญหากันอยู่เลย หยึ๋ยยย แม่เราก็ถามเจมส์ แล้วไปส่งเจ้าโทนเรียบร้อยดีมั้ยลูก วันนี้ว่าจะถามแต่เห็นเพลียๆกัน อีเจมส์บอกเรียบร้อยครับ.... เอ่อ.... อีเจมส์นิ่งไปแปปนึง แล้วก็พูดว่าก็ถือว่าเรียบร้อยครับ พี่แมนก็กินข้าวนิ่งเลยตอนนั้น จนเราต้องสะกิด ๆ ๆ ๆ
แล้วพูดว่าจ๋อยเลยอ่ะดี๊ พี่แมนถอนหายใจเห้ออออ ไม่น่าไปเป็นภาระเล๊ยยย อีเจมส์ก็บอกเอาน่าพี่แมน แม่ทิพย์ก็พูดนะว่า ไม่เป็นไรหรอกแมน ให้โทนได้ออกแรงบ้างก็ดี นั่งรถไปตั้งหลายชั่วโมงเส้นยึดหมด พี่แมนก็ตอบครับแม่ทิพย์ แม่เราก็ถามนะว่า แล้วการกลับหมู่บ้านน่ะ เจ้าโทนต้องทำอะไรบ้างทิพย์ แม่ทิพย์ก็พูดว่า แล้วแต่แม่ - ย่าหอม - นั่นแหละ แต่อย่างน้อยๆ พ่อเขา - ปู่เทียน - คงให้แช่น้ำว่านน่ะ
เรามองหน้าเตยเลย คือคำว่า แล้วแต่ นี่คือกว้างมากกกกกก แต่ว่าแช่น้ำว่านคืออะไร ก็ได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ จนพอทานข้าวกันเสร็จ พวกแม่บ้านก็มาเก็บ ๆ ๆ ๆ พ่อทศกับแม่ทิพย์ก็จะขอตัวกลับ จ๋าบอกจะไปส่ง แต่แม่ทิพย์ก็บอกจ๋าอยู่คุยเล่นกับเพื่อนเถอะลูกเดี๋ยวแม่กลับtaxi แต่พ่อเราก็เบรกทันที ไม่ได้ เดี๋ยวจะให้จวบไปส่ง
แม่เราก็บอกเอาน่าๆ ให้จวบไปส่งแหละทิพย์ อย่าลำบากนั่ง taxi เลย แม่ทิพย์เลยยอม... ง่ะ.. ทำไมดูสนิทกัน แต่สงสารพี่จวบอ่ะ ไม่กล้ามองพ่อทศเลย พ่อแม่เราก็เรียกพี่แมนไปคุย ส่วนเราก็ชวน จ๋า เจมส์ เตย ไปนั่งเล่นที่ห้อง ก็นั่งคุยกันไปๆมาๆ แล้วจ๋าก็พูดขึ้นมา ถามจริงเถอะตัวไปโดนหลอกอีท่าไหนกันมาอ่ะ พอพูดแบบนั้นเตยก็เกาะแขนเราเลย จ๋าบอกว่าเตยขอชั้นฟังสักนิดได้ไหม
เตยก็ทำหน้างอแงแต่ก็พยักหน้างื้มๆ ๆ ๆ เจมส์บอกจริงๆก็เจอตลอดทางนั้นแหละ ถ้าจะให้เราล่ะ จ๋าพูดตลอดทางเหรอ เจมส์บอกก็ไม่เชิงออกมาตุ้งแช่ แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่คนปกติแน่ๆ แต่ที่พีคๆ ก็ตอนจะเข้าเขตหมู่บ้าน เราก็เลยถามมีไรเกิดขึ้นอ่ะเจมส์ เรามองไปที่เตยแล้วก็กุมมือนางไว้ เราก็กลัวนะแต่อยากฟัง ก็เหมือนคนกลัวผี คนกลัวหนังผี แต่ชอบฟังรายการผีแหละ
เจมส์บอกว่าตอนนั้นน่ะ จะเข้าเขตหมู่บ้านแล้ว พี่แมนก็หวังดีจะไปอีกทางเพราะมันระยะทางใกล้กว่า อยู่ดีๆไอ้โทนก็พูดขึ้นมา ไปขวา พี่แมนบอกเห้ยโทนนอนไปก่อนก็ได้ แต่โทนก็พูดขึ้นมาว่า บอกให้ไปขวา ตอนนั้นเจมส์ก็แปลกใจละ แต่ทางขวามันคือทางที่ถูกไง เลยสะกิดไหล่พี่แมนให้ไปทางปกติ จ๋าก็พูดว่า บ้าแล้วตัว อย่างพี่แมนเหรอจะพลาดเพราะเรื่องแค่นั้น
ไปต่างจังหวัดอ่ะใครเขาใช้ทางลัดกัน คนเขาถือกันทั้งนั้นแหละว่าทางลัดน่ะ มันอันตราย เจมส์บอกว่า พี่แมนเขาไม่เคยมาเจอเรื่องอะไรพวกนี้ตรงๆหรอกตัว ก็คิดเอาดิ่ ดรอปเรียนแล้วมาลุยธุรกิจช่วยบ้านอย่างเดียว จนพอบ้านฟื้นก็ไปเรียนต่อ พอจบมาก็ทำงานอย่างเดียว จะพลาดบ้างก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรอก
เราก็ถามแล้วไงต่ออีเจมส์ แล้วตอนนั้นอยู่ดีๆโทนก็พูดจอด พี่แมนก็เบรกเลยจนหัวแทบทิ่ม แล้วแทบไม่เชื่อสายตาอ่ะ เพราะมีคนเดิน เดิน เดิน เดิน ผ่านข้างหน้า แล้วที่สำคัญมาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วก็เดินไปทางซ้าย ทางที่พี่แมนจะไปในตอนแรกอ่ะ อีเจมส์บอกขนาดว่าเตรียมใจมาเจออะไรแบบนี้อยู่แล้ว แต่พอเจอจริงๆก็ใจหายแว๊ปเหมือนกัน ยังบ่ายๆอยู่เลย แล้วพอขับไปอีกแปปทางขวาตามทางอีกแปป
เจมส์อ่ะมั่นใจว่าจะถึงทางเข้าหมู่บ้านแล้ว โทนก็ตะโกนอีกว่าให้จอด พี่แมนก็จอด พอจอดปุ๊ปก็เห็นโทนลงไปเดินแล้ว คือโอเคมันไม่ได้เปลี่ยวอะไรมากมายเลยนะ สองข้างทางก็มีบ้านคน แต่ต้นไม้ก็สูงมาก พอเห็นว่าไอ้โทนลงไปข้างล่าง เจมส์กับพี่แมนก็ลงไปด้วย พี่แมนก็ถามมีไรไอ้โทน ไอ้โทนก็มอง เหมือนแหงนขึ้นแล้วพูดว่า ป่าเปิดแล้ว ไปส่งแล้วก็กลับซะ มีคนรอรับอยู่แล้ว
แล้วร่างของไอ้โทนก็วิ่ง ๆ ๆ ๆ วิ่งไปกระโดดไต่ต้น ไต่ ๆ ๆ ปีนไปยอดต้นไม้ แล้วก็กระโดดไปเลย เราบอกเห้ยอะไรนะปีนต้นไม้ เจมส์บอกไม่ใช่ปีนต้นไม้อ่ะหมิว เหมือนพุ่งทะยานไปตามกิ่งไม้ แล้วดีดตัวไปมากกว่า เหมือนพวกหนังนินจาเวอร์ เจมส์บอกตอนนั้นเจมส์กับพี่แมนมองหน้ากัน แล้วพูดพร้อมกันเลยว่าไม่ใช่ไอ้โทน แล้วพอฉุกคิดขึ้นมาได้ เจมส์ก็กับพี่แมนก็วิ่งไปที่รถ ประตูรถปิดอยู่ เราก็ขนลุกเลยตอนนั้น
อีเจมส์บอกว่าพอเปิดประตูไป เห็นไอ้โทนยังนอนหลับอยู่เลย ไอ้โทนยังอยู่ที่เดิม แล้วใครล่ะที่พูด ที่ไต่ต้นไม้ไปเมื่อกี้ แล้วตอนนั้น เตยก็ร้องโอ๊ยยยย พอแล้วว ฮืออออ ไม่ฟังแล้วไม่เอา นางก็เขย่าๆ ๆ แล้วบอกจ๋าพาเข้าไปห้องน้ำหน่อยฮือออออ จ๋าก็มองซ้ายมองขวาแล้วบอกได้ ๆ ๆ ๆ แล้วก็พาเตยไปห้องน้ำนั่นแหละ พอจ๋ากับเตยเดินไป เราก็ถามเจมส์ว่าอีเจมส์แกพูดจริงไหมเนี่ย เจมส์มองหน้าเราแล้วพูดว่า ถามพี่แมนก็ได้หมิว เรื่องพวกนี้ไม่มีใครเอามาพูดเล่นกันหรอก คือตอนนั้นมันก็ไม่ทันคิดไงว่า คนบ้าอะไรจะกระโจน จากกิ้งไม่นึงไปกิ่งไม้นึงได้ขนาดนั้น
สงสัยเจอผีเข้าแล้ว
เจอสุกกี้น้ำตัวเป็นๆกันเลย เจมต้องมาเล่ากับพี่เเจ๊คละครับ
แล้วใครวิ่งกระโดดอยู่บนต้นไม้
กลางวันยังเจอขนาดนี้ แล้วกลางคืนละ
เจอดี (เอ๊ะหรือไม่ดี) แต่วันเลยนะจ๊ะ
แรงจิงๆบ้านนี้