ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

วุ่นรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 27: ผ้าห่ม รถทัวร์และน้ำตา

เริ่มโดย KaohomLM, กรกฎาคม 22, 2023, 10:19:28 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KaohomLM

   "แฮ่ก ๆ ๆ" ชาคริตหอบหายใจรัวถี่ด้วยความเหนื่อยทันทีที่ทิ้งตัวลงนั่งบนเบาะข้าง ๆ น้ำฟ้าได้
   "มาสายจังนะ" สาวแว่นทัก "รถจะออกอยู่แล้ว นึกว่านายจะไม่มาซะแล้ว ทำไม บ้านนายก็อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนี่นา"
   "โทษที น้ำฟ้า" ชาคริต "นี่รีบแล้ว แว๊นมาเกือบ 200 แล้วก็วิ่งหน้าตั้งมาจากลานจอดมอร์ไซค์เลย"
   "แล้วทำไมต้องรีบขนาดนั้น....อย่าบอกนะว่า......."
   "ว่าอะไร"
   "นาย" น้ำฟ้าชะโงกหน้ามาจนชิดหน้าชาคริต "มีอะไรกับน้องญาจนลืมเวลาใช่ไหม"
   "เห๊ยยยยยยยย"
   "ชั้นเดาถูกสินะ"
   ชาคริตมองตาน้ำฟ้าแล้วได้แต่พยักหน้าเบา ๆ เขาทนโกหกเธอไม่ได้ แต่ความเจ็บปวดในแววตาของเธอก็ทำให้เขาเจ็บปวดหัวใจแทบขาดสะบั้น ใช่ เขาตั้งนาฬิกาปลุกตั้งแต่เช้ามืดจริง คิดว่าจะพอเวลาแล้ว แต่กว่าเขาจะเริ่มอิ่มในรสกาม ก็สายโด่แล้ว
   น้ำฟ้าเบือนหน้ายกมือขึ้นขยี้ตาเบา ๆ เธอคงคิดว่าเขาเป็นคนไม่ดีสินะ น้ำฟ้าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา และเธอก็ไม่เคยสนับสนุนการคบหาเป็นแฟนและมีสัมพันธ์ทางเพศกันตั้งแต่ในวัยเรียน เขารู้ดีว่าน้ำฟ้าเกลียดมากตอนที่เขาไล่ฟันสาวไปทั่ว เกลียดจนไม่ยอมพูดกับเขาเลยแม้แต่คำเดียวเกือบสามปี แม้ทั้งคู่ได้กลับมาซ่อมแซมมิตรภาพกันแล้ว แต่น้ำฟ้าก็คงจะยังผิดหวังมากที่เพื่อนรักของเธอแท้ ๆ มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมทางเพศแบบนี้
   "แล้ว....แล้วน้องญา....."
   "เราส่งขึ้นรถคันของห้อง 5/4 ไปแล้ว" ชาคริตบอก "น้องบอกเดินไม่ค่อยไหว"
   "ชาคริต......นายนี่มัน....."
   "เราเลว เรารู้ ขอโทษด้วย" ชาคริตรับสารภาพ "หลาย ๆ ครั้ง เราก็คิดนะ ว่าเราเลวจนไม่คู่ควรจะได้อยู่ในโลกเดียวกันกับน้ำฟ้าด้วยซ้ำ อย่าว่าแต่มานั่งใกล้ ๆ กันแบบนี้เลย แต่เราก็ต้องขอบคุณน้ำฟ้ามากนะ ที่ยอมมาเป็นเพื่อนที่ดีให้คนที่ไม่คู่ควรอย่างเรา"
   น้ำฟ้าหลบตา หน้าแดงก่ำ แอบเบือนหน้ายกมือขยี้ตาอีกครั้ง ก่อนจะกระซิบเบา ๆ "ก็ดีนะ ที่นายรู้บุญคุณชั้น ซักวันชั้นจะเรียกร้องให้นายตอบแทน"
   "ได้ทุกอย่างเลย จริง ๆ นะ"

   รถเริ่มเคลื่อนขบวนออกจากโรงเรียน มุ่งสู่วัดที่เป็นที่ตั้งค่ายธรรมะที่โรงเรียนจะพานักเรียนไป
   "แอร์เย็นนะ นายหนาวไหม" น้ำฟ้าถาม พลางก็เหลือบมองปล่องแอร์
   "ก็ เย็น ๆ ไม่ถึงกับหนาว" ชาคริตบอก "เราลุกขึ้นปรับให้ไหม"
   "ไม่ ถ้านายเย็นสบาย ก็อย่าปรับเลย.....แต่" น้ำฟ้าชำเลืองไปทางกระเป๋าของเธอ "ในกระเป๋าชั้นมีผ้าห่มอยู่ เอามาห่มให้ชั้นหน่อยสิ"
   ชาคริตเปิดกระเป๋า ดึงผ้าห่มลายการ์ตูนผืนใหญ่ออกมาและห่มให้น้ำฟ้าอย่างนุ่มนวล
   "อือออ" สาวแว่นคนสวยครางเบา ๆ ชาคริตอดยิ้มด้วยความอบอุ่นหัวใจไม่ได้เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของสาวที่เขาแอบชอบมานานแสนนาน
   น้ำฟ้าเป็นคนที่สวยจริง ๆ
   เขาหลงใหลในใบหน้าได้รูปนี้มาตั้งแต่ตอนอยู่อนุบาลแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เธอยังไม่ได้ใส่แว่น
   ตอนเธอเริ่มใส่แว่นตอน ป.2 เขาคิดว่าแว่นตาทำให้หน้าเธอดูดียิ่งขึ้น ยังจำได้ตอนที่ต่อยกับพวกที่ล้อแว่นตาเธอได้อยู่เลย
   แว่นอันแรกของเธอกรอบสีแดง อันนี้ก็ยังจำได้
   หลังจากนั้นเธอเปลี่ยนแว่นอีกสี่ครั้ง แว่นกลมสีดำอันที่ใส่อยู่วันนี้เริ่มใช้ตอน ม.4 ในช่วงที่เธอไม่ยอมคุยกับเขา
   แต่ไม่ว่าจะใส่แว่นอันไหนน้ำฟ้าก็ยังเป็นคนที่สวยที่สุดในสายตาและดวงใจของเขาเสมอ
   น่าเสียดาย
   น่าเสียดายที่เขาทำลายตัวเองไปแล้ว
   อดคิดไม่ได้จริง ๆ ว่าจะเป็นยังไง ถ้าเขายังคงเป็นชาคริตที่ใสซื่อคนเดิม
   ถ้าเรียนจบแล้วเขาจะมีโอกาสได้ลงเอยกับเธอไหม
   แต่คิดไปก็เปล่าประโยชน์ เขาไม่ใช่ชาคริตคนเดิมแล้ว เขาเป็นชายหนุ่มหื่นกาม มักมาก ที่ไม่คู่ควรแม้แต่จะมาสัมผัสเงาของสาวบริสุทธิ์ที่ใสซื่อสูงส่ง มั่นคงด้วยความเชื่อที่ถูกต้องเหมาะสมตามขนบธรรมเนียมประเพณีอย่างเธอ
   อีกทั้งเขายังมีน้องญาเป็นแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว และเขาก็รักน้องญามาก
   เรื่องระหว่างเขากับน้ำฟ้ามันเป็นไปไม่ได้
   แต่กระนั้น.....
   เมื่อได้เห็นหน้าของเธอที่อยู่ห่างจากเขาแค่ไม่ถึงนิ้ว
   ไม่ ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น
   เขาไม่ใช่ชาคริตนักเปิดซิงแล้ว เขาเป็นชาคริตคนดี
   คนดี ที่ซื่อสัตย์กับน้องญา
   นอกใจราชณิญา จะเป็นความเลวทรามต่ำช้าอย่างยิ่ง
   แต่ล่วงเกินน้ำฟ้า จะเป็นความเลวที่เขาไม่มีวันให้อภัยตัวเองได้
   "นายคิดจะทำอะไรชั้นหรือเปล่าเนี่ย จ้องจนจะเป็นรูแล้ว" น้ำฟ้าถาม
   "ปละ เปล่า ไม่" ชาคริตระล่ำระลัก
   "เหรอ....งั้น......." น้ำฟ้าเงียบไปพักหนึ่ง "ชั้นว่าแขนนายเย็นหน่อย ๆ นะ ห่มผ้าด้วยกันก็ได้นะ ผ้าผืนใหญ่อยู่"
   พูดไม่พูดเปล่า น้ำฟ้าเหวี่ยงผ้าห่มคลุมทั้งตัวเธอและชาคริต
   เมื่ออยู่ใต้ผ้าห่ม น้ำฟ้าก็ดีงแขนชาคริตไปโอบรอบตัวเธอ และซุกใบหน้าหวานใสกับหน้าอกของเขา
   "นะ...น้ำฟ้า"
   "ชู่วววว"
   "อืออออออออ" เกือบทุกครั้งที่ซุกไซ้ราชณิญาเขาจะได้กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ แต่กับน้ำฟ้าที่ไม่ใส่น้ำหอมปรุงแต่งนั้น กลิ่นกายธรรมชาติที่จางอ่อนจนแทบไม่ติดปลายจมูกกลับยั่วอารมณ์เขาแทบคลั่งยิ่งกว่าเสียอีก
   จิตใจเข้มแข็งต่อต้าน แต่มือของชาคริตเริ่มขยับเอง นวดเฟ้นที่เอวนุ่มนิ่มของนางในฝัน    
   อย่านะ ไม่ได้ น้ำฟ้าเกลียดแน่ที่เราล่วงเกิน
   อย่า  
   หอมจังเลย
   นุ่มจังเลย  
   ด้วยแรงใจทั้งหมดที่เขามี ชาคริตทำสิ่งที่ยากที่สุดที่เขาเคยทำมาในชีวิต
   เขาดันตัวน้ำฟ้าออกห่าง  
   น้ำตาเริ่มไหลรินลงจากดวงตาคู่งามหลังแว่นตาเก๋
   "เราขอโทษ น้ำฟ้า" ชาคริตกระซิบ "เราไม่ได้ตั้งใจ เรา มัน......เลว เลวมาก เราอดไม่ไหว ล่วงเกินน้ำฟ้าไป ขอโทษ"
   น้ำฟ้าสะอื้น แต่ไม่ได้พูดอะไร
   "น้ำฟ้าพยายามอยู่ห่างเราไว้เถอะ" ชาคริตบอก "เราจะพยายามควบคุมตัวเองให้ดีกว่านี้ แต่อยู่ใกล้เราน้ำฟ้ามีแต่เสียกับเสียนะ"
   "ชาคริต..ฮะ ฮือ...นาย...นายมัน..." น้ำฟ้ายังร้องไห้สะอึกสะอื้น "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   ฟรึ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
   ผ้าห่มถูกกระชากออกเร็วจนสองหนุ่มสาวไม่ทันตั้งตัว
   ชาคริตรีบเอาตัวบังน้ำฟ้าไว้ ก่อนจะหันไปมองหาคนที่กระชากผ้าห่มไป
   ไอ้ชัยยืนคร่อมอยู่เหนือหัว มือหนึ่งถือผ้าห่ม อีกมือถือโทรศัพท์ ชี้กล้องมาทางชาคริตกับน้ำฟ้า
   "ว๊าาาาา" ไอ้ชัยร้อง "กูนึกว่าพวกมึงห่มผ้าแล้วเย็ดกันซะอีก"
   "มีงอย่าเลว ไอ้เหี้ยชัย" ชาคริตคำราม "ใครเขาจะคิดเหี้ย ๆ แบบมึง"
   "เออ กูคิดผิดเอง" ไอ้ชัยยอมรับ "ไว้มึงจะทำจริง ๆ เมื่อไหร่เรียกกูด้วยล่ะ"
   มันโยนผ้าห่มกลับลงมาบนตักน้ำฟ้า ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปนั่งที่ของมัน
   ชาคริตหันกลับไปมองน้ำฟ้า ที่ยังตาแดงก่ำ ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้น แม้ว่าหัวใจจะเจ็บปวดแทบจะขาด
   "เห้ เตย" ชาคริตเรียกผู้หญิงคนหนึ่ง
   "หือ อะไร ชาคริต"
   "เปลี่ยนที่นั่งกับเราไหม เราอยากจะ....นั่งใกล้ ๆ บันไดอ่ะ"
   "ก็ได้ เอาสิ"

   น้ำฟ้าคือสุดที่รัก ยอดดวงใจของเขา
   ข้อนี้ชาคริตรู้แน่แก่ใจแล้ว
   แต่เมื่อเขาไม่คู่ควรกับเธอ สิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำได้ คืออยู่ให้ห่างกับเธอไว้ และไม่เผลอตัวไปทำร้ายเธออีก
   มันอาจจะเจ็บปวด ไม่สิ มันต้องเจ็บปวดมาก ๆ อยู่แล้ว
   แต่เขาต้องทำให้ได้
   ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อน้ำฟ้า

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

namogt


n_neng

นึกว่าจะลุกไปใส่ไอ้ชัยแล้ว เปลี่ยนที่นั่งเฉย  ฟ้าเสียใจนะ

gritkin



natt4556


ones26421

ชาคริตกับน้ำฟ้า จะเผลอตัวเผลอใจ พลาดให้เจ้าชัย จับได้ไหม


จรัญ บุญชู


เดช12341

เอายังไงดีระหว่างน้ำฟ้ากับน้องญานายชาคริตจะเลือกใคร


warakij


singkanong