ผมคือวิน อายุ 33 ปี จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของผมก็ธรรมดาตามประสาชายโสด ทำงานมีเงินเดือน เงินออกก็ไปละลายทรัพย์กับเหล้าสุรา มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาและออกจากชีวิตผมบ่อย ตามประสาหนุ่มโสด ผมจึงไม่ซีเรีย เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยก็ได้มาจากตามร้านเหล้าทั้งนั้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ยั้งยืน ผมจึงไม่ได้ให้ใจแลกไปจึงไม่ได้รู้สึกอินอะไร ไม่ซีเรียส เพราะผมก็มีแต่ได้กับได้
แต่กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ต้องพังลงไปตั้งแต่วันที่ได้พบกับคุณแพร
ผมจะเท้าความสั้นๆ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากการที่รุ่นพี่คนสนิทของผม เขาโทรมาเพื่อจ้างผมไปควบคุมงานในโครงการของเขา ซึ่งเขาเป็นข้าราชการตอนแรกผมก็ปฏิเสธ แต่เพราะเขาต้องการตัวผมมาก เขาบอกผมว่าเพราะผมมีฝีมือเขาไว้ใจผม และประเด็นหลักๆก็คือถ้าผมทำงานให้เขาเสร็จ ผมจะสบายไปทั้งชาติ เขาบอกขนาดนี้ยื่นโอกาสให้ขนาดนี้ ถ้าผมไม่รับก็เสียดายแย่
พอเจรจากันลงตัวถึงเวลาผมก็ลาออกจากงาน เพราะโครงการของรัฐมันใช้เวลาค่อนข้างนาน ซึ่งผมไม่ซีเรียสอะไร เพราะเงินเก็บผมก็มีใช้ไม่ได้ลำบากอะไร
ก่อนจะลงปฎิบัติงานเขาก็เชิญผมไปร่วมประชุมด้วย เขาวางแผนการสร้างกันเบ็ดเสร็จ ผมมีหน้าที่ทำหน้างานตามแบบแผนให้เขาอย่างสมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง ซึ่งมันง่ายสำหรับจากประสบการณ์ทำงานมา 10 ปีของเขา แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือในตอนประชุม ผมได้พบกับคุณแพร ผมถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอสวยแบบที่มีออร่าแบบนางฟ้าท่ามกลางผู้คน เธอคนน้ันคือคุณแพร แล้วยิ่งผมต้องทำงานประสานงานกับเธอด้วย ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิดที่รับงานนี้
(https://i.postimg.cc/d3XtC1Lj/IMG-5587.jpg) (https://postimg.cc/fScNnM7V)
พอถึงเริ่มงานผมก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ตกบกพร่อง ซึ่งผมจะพบกับคุณก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แล้วแต่รอบ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คุยกับคุณแพรผ่านไลน์อยู่แล้ว และก็รู้ๆมาว่าเธอแต่งงานแล้ว ผมเลยต้องกินแห้วไป
ความสัมพันธ์ของผมกับคุณแพรนั้นตอนแรกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ว่าผมได้ล้ำเส้นก่อนโดยคืนนั้นผมได้ไปเลี้ยงสังสรรค์กับคณะของคุณแพร โดยหัวหน้าของเธอเป็นผู้ชวนผมไปด้วยตัวเอง ผมก็ไปดื่มกับเขา ร้องเล่นเต้นรำกับคณะของเธอ ซึ่งมันก็กรึ่มๆแต่คนอื่นๆก็เมาเละแบบผมต้องห่ามไปส่งที่โรงแรม และ นั้นเป็นโอกาสที่ผมได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแพร
ผมยอมรับว่าผมหน้ามืดตามัว ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน พูดได้เต็มปากว่าถ้าผมรู้ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่กับคุณแพรผมกลับทำลายกฏที่ผมตั้งไว้สิ้น ผมขับรถไปส่งคุณทุกคนไปส่งถึงห้อง ยกเว้นคุณแพรที่ผมปล่อยให้เธอนอนเมาหมดสติอยู่ที่รถ และพอผมลงมาก็ยังเห็นเธอไม่ได้สติ ผมจึงพาเธอไปเปิดโรงแรมใกล้ๆ
พอเข้ามาในห้องก็อุ้มเธอไปวางบนเตียงและจัดแจงถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด หุ่นเธอดีมาก อวบอัดแน่นทุกส่วน หน้าใหญ่แบบถูกใจผมมากๆ ร่องกลีบกับหน้าอกอมชมพู เหมือนสาววัยรุ่น ทำเอาผมเองแปลกใจว่าเธอแต่งงานจริงรึเปล่า ...
ผมที่ตอนนี้อารมณ์หื่นมาเต็มระบบ ผมเริ่มถ่างขาเธอออกแล้วยื่นลงใช้ลิ้นละเลงที่กลีบ รสของเธอมันหอมมาก ผมเลียดูดของเธออย่างเมามันส์จนเธอตื่น "อือ...อ..."
"คุณวินคะ...ค่ะ ซี๊ดด" เธอพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ขืนต้านแรงของเธอ
"อูยย อย่า...อย่านะ...ซ..ซ....คุณวิน..หยุดเถอะค่ะ"
ผมไม่ฟังที่เธอร้องขอเพราะมาถึงขั้นนี้แล้วจะเหี้ยก็เหี้ยให้สุด ซึ่งมันได้ผมทำให้เสียวจนยอมมีอะไรด้วย ผมที่อารมณ์ถึงขีดมันจึงหยุดไม่อยู่ก็เลยแตกในเธอไป ซึ่งดูคุณแพรเองก็ดูฟินมีความสุขมากตอนนั้น แต่ทุกอย่างจบลงผมก็ถูกคุณแพรตบหน้า เธอต่อว่าผม
"ทำไมถึงทำแบบนี้!"
"แต่ผมชอบคุณแพรนะครับ"
"ชอบ!? ชอบเหรอ! ชอบแล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้!"
"คุณแพรครับ ใจเย็นก่อนนะ"
"อย่า!" เธอตะหวาดใส่ผมราวกับคนเสียสติ ทำเอาผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับเธอ ผมรู้สึกผิดมากๆ รับไม่ได้เลยกับสายตาที่เธอมองผมอย่างรังเกียจแบบนี้ เหตุผลนี้เองผมจึงทำทุกอย่างที่มีผมใช้คำพูดปลอบโยนสารพัด งัดทุกวิชาที่มีในตัวกว่าจะทำให้เธอผ่อนคลายลงได้
ผมกอดเธอพูดคำหวานซึ่งจากที่เธอร้องไห้ เธอเริ่มคลายมือลง เธอผ่อนคลายและเริ่มพูดดีกับผม
"คุณวินค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นแพรขอร้องอย่าบอกใครนะคะ"
เธอถึงขั้นยกมือไว้ผมทั้งๆที่เราก็อายุไล่เลี่ยกัน "ไม่ต้องห่วงนะครับคุณแพร ผมสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคนครับ"
"ขอบคุณนะคะ" เธอมองหน้าผมอย่างมีความหวัง
ผมจ้องหน้าเธอก่อนที่จะปาดคราบน้ำตาที่แก้มออก "ครับ"
หลังจากนั้นก็ให้อารมณ์นำพา เรามีกันต่อถึง 2 ยก รอบนี้เธอเต็มใจที่จะทำให้ผม ผมติดใจในรสชาติสวาทของเธอ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านๆมา เธอเร้าร้อนและแพรวพราวมาก ผมชอบมากในจังหวะที่เธอขึ้นให้ผมจนผมอดใจไม่ได้ ผมแตกในใส่ไปในยกแรก
(https://i.postimg.cc/L52XgGb8/20240114205523.gif) (https://postimg.cc/FdCm2CvM)
ยกที่ 2 ก็ตามมาหลังจากนั้นด้วยความที่น้ำของผมเต็มท้องคุณแพร ความสุขมันก็บังเกิดขึ้นตาม คุณแพรเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูเรียบร้อยผู้ดีมากๆ ซึ่งผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ พอเอาเข้าจริง คุณแพรดูเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากถ้าจะให้เห็นภาพ เหมือนผมกำลังเอากับซ้อที่ใช้เงินเปย์เด็กหนุ่มเลยก็ได้
"อ่าส์ เสียวไหมครับ"
"อืม..ม... ซี๊ด...ด.. เสีย..ว...เสียวค่ะ"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ ยกที่สองบอกเลยว่าใช้เวลามากนานๆกว่าที่ผมจะเสร็จ ส่วนคุณแพรน่าจะเสร็จไปหลายครั้งแล้ว เเต่เธอก็เอ่ยปากบอกให้ผมหยุดเลย มีแต่จะเด้งสู้เด้งรับกลัดมันแบบถึงพริกถึงขิง เล่นเอาผมเหนื่อยเกือบหมดแรงกันไปข้าง แต่ก็มีความสุขสุดๆ ผมกับคุณแพรเรานอนพักเอาแรงดูเวลาอีกทีก็ตี 2 กว่าๆแล้ว ก็เลยพาลุกไปอาบน้ำกัน ซึ่งก็อย่างว่าผมที่อยู่กับนางในฝันแบบนี้ และไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีกไหม เผลอๆหลังจากนี้ผมอาจจะไม่เจอเธออีกเลยก็ได้ ผมคิดแบบนี้ก็เลยใช้เวลาที่เหลืออยู่จะว่าฉวยโอกาสก็มันก็ใช่ แต่ผมเชื่อว่าคนอื่นถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าต้องทำแบบที่ผมทำ 100%
ผมทำกับคุณแพรในห้องน้ำ มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ผมจำมันได้ดี เสียงของคุณแพรดังก้องในห้องน้ำ ตอนที่ผมจับเธอเนียบไปกับอ่างล้างหน้า ช้อนมือนวดคลึงเต้าที่ล้นมือช่างนุ่มนิ่มเหลือเกิน สัมผัสแล้วรู้เลยว่านี้คือของจริงไม่ได้ผ่านมีดหมอ ทั้งสะโพกบั้นท้ายของคุณแพรคือของจริงทั้งหมดทั้งตัว มันตรงไทป์ผมทุกอย่างแบบนี้จะให้ผมอดใจไหวได้ยังไง
(https://i.postimg.cc/pXgSQ8H3/20240114081719.gif) (https://postimg.cc/6yfzt8Th)
หลังจากที่เราเสร็จกันไปแล้วงานเลี้ยงมีวันเลิกลา ผมขับรถไปส่งคุณแพรที่โรงแรมตอนตี 3 ผมอดใจไม่ได้อยากจูบคุณแพรก่อนจากลา เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอจะเป็นยังไงต่อไป
"คุณแพรครับ" ผมมุ่งหวังจะจูบเธอ
แต่ว่าคุณแพรกับเมินหน้าหนีและขัดขืนผม "พอแค่นี้เถอะค่ะคุณวิน แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว"
พอคุณแพรพูดแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ หยุดทุกอย่างและปล่อยเธอลงจากรถไป ผมมองเธอจนสุดสายตาถึงจะขับรถกลับบ้าน ผมถึงตอนตี 4 กว่าๆ มีเวลานอน 3 ชม.ตื่นมาก็ออกไปทำงานโครงการ วันนั้นผมดื่มกาแฟไปเยอะกว่าจะตาสว่าง แล้วก็ได้พบกับคุณแพรตอนบ่ายมาตรวจงานกับคณะ ทันทีที่เจอกันเราคุยกันแค่เรื่องงานตามปกติเพราะเป็นหน้าที่ แต่วันนั้นคุณแพรสีหน้าดูหมองมนไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่จะเป็นแบบนั้น และมีหลายคนที่ทักซึ่งคำตอบที่ให้ก็ "พอดีไม่ค่อยสบายค่ะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง"
ผมอยู่ตรงนั้นมองเธออยู่ห่างๆซึ่งตอนเธอบอกทุกคนเสร็จ ก็มีการชายตามองมาที่ผมก่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเรื่องคืนนั้น ผมกับคุณแพรกว่าเราจะกลับมาคุยกันปกติได้ก็ตอนที่เธอกับคณะเดินทางกลับแล้ว โดยการที่ผมบังเอิญไปเจอรถตู้ของคณะที่เสียกลางทาง ตอนที่ผมเลิกงานแล้วกำลังกลับบ้านพอเลยลงไปช่วย และสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณแพรทักมาขอบคุณผม จากที่เราไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ตอนนั้น
(https://i.postimg.cc/7YqLwykb/IMG-5564.jpg) (https://postimg.cc/MXrwmNX8)
ผมตั้งตารอที่จะได้พบกับคุณแพรอีกครั้งหนึ่ง แต่การตั้งตารอของผมมันไม่กระทบกับงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะผมมีวุฒิภาวะพอที่จะแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว
ซึ่งการรอคอยของผมคือการรอแบบที่ไม่ได้ทักหา เพราะผมกลัวว่าหากผมทักไปแล้วเกิดสามีคุณแพรเห็นเขา มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ และผมคงจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ การรอคอยของผมจึงค่อนข้างมีความหมายมาก เพราะผมไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากคุณแพรคนเดียว และ กว่าที่ผมจะพบกับคุณแพรอีกครั้งก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน คุณแพรพร้อมคณะลงมาตรวจงานประจำทุก 3 เดือน โดยก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ เธอก็ทักบอกผมก่อนแล้วนึกภาพดู ผมดีใจขนาดไหนและยิ่งมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบสุดๆ
พอคณะของคุณแพรเดินทางมาถึงตรวจงานต่างๆแล้วเสร็จ ผมได้รับคำชื่นชมจากหัวหน้าของคุณแพร ซึ่งนั้นทำให้ผมรู้สึกดีแต่ที่น่าภูมิใจยิ่งกว่าคือคุณแพรชื่นชมการทำงานของผม ในตอนที่ผมนำเอกสารค่าใช้จ่ายไปให้เธอตรวจ
"โห่ ละเอียดมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณวิน แบบนี้ทำงานได้สะดวกมากเลย ขอบคุณนะคะ เก่งมากค่ะ"
ผมรู้สึกมีพลังและรู้สึกขอบคุณรุ่นพี่ที่โน้มน้าวผมให้มาทำงานนี้
การที่ผมทำงานออกมาดีเกินคาด ทั้งควบคุมหน้างานทั้งงานเอกสารเบิกจ่ายทุกอย่างเบ็ดเสร็จที่ผม จะบอกว่าต่อให้ตรงนั้นไม่มีคุณแพรผมก็ทำงานเต็มที่แบบนี้อยู่แล้ว และคณะของคุณแพรเขาก็ชอบที่จะทำงานกับผม เพราะผมทำงานละเอียดซึ่งเกื้อหนุนพวกเขาที่มาตรวจงาน ทำให้พวกเขามีเวลาเที่ยวพักผ่อนจากงานออฟฟิศแสนวุ่นวาย ผมเข้าใจตรงจุดนี้ดี แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ทำงานกัน
อย่างที่บอกผมเกื้อหนุนพวกเขาเต็มที่นั้นอาจจะเป็นใบเบิกทาง คุณแพรกลับมาคุยกับผมปกติแบบเพื่อนร่วมงาน โดยที่ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอรู้สึกแบบนี้รึเปล่า
แต่ที่แน่ๆผมจะไม่ทำพฤติกรรมที่ส่อเเววชู้สาวกับคุณแพรในที่ทำงาน ผมทำตัวปกติไม่ได้ท่าทีอะไรให้ต้องสงสัย ทำให้คนในที่ทำงานและหน่วยงานของคุณแพรไม่มีใครรู้ความลับระหว่างเรา แต่เธอมักจะมีท่าทีอึดอัดหากมีใครพูดแซวผมกับเธอ ในใจผมก็อยากจะปกป้องคุณแพร แต่หากโต้ตอบกลับไปแน่นอนว่าความแตกแน่ และเหมือนคุณแพรจะคิดแบบเดียวกัน วิธีการหลีกเลี่ยงของเราสองคนคือการเว้นระยะห่างในที่ทำงาน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของใคร แล้วเรื่องก็เงียบไปเอง
แต่นั้นคือตอนอยู่ในที่ทำงาน ตอนเลิกงานผมกับคุณแพรเราก็จะคุยกันหลังไมค์อยู่ตลอด จนในที่สุดผมก็ได้มีหลับนอนกับคุณแพรอีกครั้ง โดยผมเป็นคนชวนคุณแพรออกไปทานข้าวด้วยกัน ...
ผมพาคุณแพรไปดินเนอร์ตามแต่โอกาสที่เธอสามารถออกมาจากที่พักได้ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงตามร้านอาหารหรูที่ราคาค่อนสูง แต่ทุกครั้งที่พาผมจะจ่ายเองทุกครั้ง เพื่อเป็นการเอาใจจนเธอออกปากว่า "ไม่ต้องพาไปเลี้ยงที่ร้านแบบนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจ"
"เต็มใจครับ" ผมยิ้มตอบ
แล้วเหมือนคุณแพรจะคิดอะไรอยู่ในใจซี่งผมไม่แน่ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ "งั้นรอบหน้าพาไปร้านนี้ได้ไหมค่ะ"
"ครับ ร้านไหนบอกผมได้เลยนะ"
แล้วเธอก็ส่งรูปให้ผมดูซึ่งเป็นร้านอาหารระดับ 5 ดาว และพอถึงวันจริงๆที่ต้องไปบอกเลยว่าอาหารแพงหูฉีกกว่าร้านที่ผมพาไปรวมกัน 10 ร้าน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สอง ครั้งแรกแพรเมา วินต้องเต็มที่หน่อยนะเค้าจะได้ติดใจ
ได้รู้ในมุมของวินด้วย
แบบว่านายวินจะถูกฟันค่าอาหารหัวแบะเลยไหม
ตัณหาก็เหมือนไฟได้ไหม้แล้วก็ลุกลามจนกว่าจะมอดไหม้จนหมดถึงหยุด
ไม่ว่าจะมองมุมไหน สามีก็เป็นคนที่น่าสงสารที่สุด เลวที่สุดก็น่าจะเป็น วิน
แพรเจอผู้ชายดีๆทั้งสองคน แต่ต้องเลือกเพียงหนึ่งเท่านั้น
อีกคนต้องลาจากไป
แพรเจอผู้ชายดีๆทั้งสองคน
รักแท้ในคืนหลอกลวงเหรอ
แพรร้อนแรงไม่ใช่น้อย วินเลยตืด
3 มุมเลย สุดยอดครับ
เรื่องเล่าสามมุมมอง แต่นังไงก็สงสารสามีเขาครับ
คนที่ผิดที่สุดคือวิน รอติดตามว่าแต่ละคนจะมีผลสรุปแบบไหน
รอติดตาม
โต๊ะนี้มีต่อยันหว่าง
ติดใจจนลืมผัวไปแช้ว
มีบทสรุปต่ออีกมั้ย สงสารใครดี ผัวโดนทิ้ง ชู้เลี้ยงลูกผัวเก่า
มีมุมมองคนที่ผิดที่สุดด้วย
::YehYeh::มอง3มุมแล้วแต่คนจะมองมุมไหน
ได้รู้ในมุมของแต่ละคน ขอบคุณครับ
งานนี้ถึงกระเป๋าฉีกก็ยอม
มีทั้ง3มุม แต่สามีน่าสงสารสุด
สามคนสามมุมมอง แต่งได้สุดยอดมากคะ
บรรยายความชัวของชู้รัก
คงต้องซั่มกันเรื่อยๆ
คุณแพร นี้ก็ช่างน่าจะริงๆ
คนที่น่าสงสารที่สุดคือสามีเขา
ตอนนี้ถูกเล่าโดยชายชู้ มุมของของชายชู้จะเป็นยังไง
ดูแลกันเป็นอย่างดีคงต้องมีใจอ่อนบ้างแหละ แต่สงสารสามีคุณแพรจัง
สงสารคุณสามีที่สุดละ
วินยอมทำทุกอย่างจริงๆ
แต่ละด้านของแต่ละคน
ดูมุมนี้ คุณแพรเป็นเหยื่อนี่
เรื่องนี้มีใครผิด มุมมองทั้ง 3 มุม ทั้ง 3 ตัวละคร รักสามเส้า สุดท้ายก็จบไม่สวย ขอบคุณท่านผู้เขียนที่ได้ถ่ายทอดผ่านมุมของตัวละครแต่ละคน
รอบนี้มีเบิ้ลเป็นสิบรอบเพราะฝ่ายชายก็อดทนอดกลั้นมานาน
มีครบทั้งสามมุมมองเลย
ได้ใจเลยแพร วิน
ต้องมีซ้ำอีกหลายๆยก
ไปให้สุดทุกมุมมอง
ยังไงก็ทุ่มสุดตัวเพื่อเธอ
สาวลองใจ จะล้มทับ หนุ่ม ๆ ก็มีแต่ต้องสู้ละเนอะ
คุณแพรเปิดโอกาสมาแบบนี้ วินคงได้สมหวังหลังจากอดทนรอมานาน
เอาร้าน5ดาวหรือเอาโรงแรม5ดาวดีนะครับคุณแพรวทอดสะพานให้อย่าปฏิเสธนะ
ไปกินร้านหรูปุบเมาโดนจัดอีกรอบแน่ๆไม่น่ารอดโดนเยด
เรื่องเดียวกันแต่ตัวเล่า 3 คน 1 คือผัวผู้ถูกกระทำ 2 คือเมียสาวผู้ปันใจ 3 คือชายชุ้ที่เป็นผู้กระทำ ยิ่งอ่านลายละเอียดก็ยอ่งเจ็บแทนตัวผัว แต่ทำไมอารมณ์มันมาเต็มขนาดนี้ก็ไม่รู้😓
โต๊ะนี้มีต่อยันหว่าง
วิน กับ แพร ชื่อเพราะดี เข้ากันได้ รักแท้
ดีเลย ในมุมของวินด้วย :)
อ่านแล้วปวดตับ
คุ้มค่ากับการลงทุนจริงๆ
โอ้โห้สว ขยี้หัวใจสุดๆไปเลย
ครบสามมุมมองเลย สุดท้ายวินจะคิดยังไงนะถ้ารู้ว่าไม่ใช่ลูกตัวเอง
เยนตอบไปอย่างยาว แต่เจอบอกมีผู้ตั้งกระทู้ เลยหายไปเลย ระบบสุดห่วย
เจอยาวใหญ่เลยติดใจ ผัวเจี้ยวเล็กๆซวยไป
เจอยาวใหญ่เลยติดใจ ผัวเจี้ยวเล็กๆซวยไป
ได้อีกมุมมอง
แพรแรดดี
เนื้อคู่กัน ย่อมได้เอากัน 555
เอ็นทีอาร์ ที่มีความสุขสมหวัง มันก็ดีครับ
ถ้าจะรักต้องกล้าแย่ง
เจอของอร่อยย่อมติดใจเป็นธรรมดา
เรื่องเล่าสามมุมมอง รอติดตามว่าแต่ละคนจะมีผลสรุปแบบไหน
สามมุมมอง สามอารมณ์
มาทุกมุมมอง ดีงามครับ
ต้องล่อในโต๊ะอาหารเลย มันส์สดี
อยากได้ก็ต้องลงทุนหน่อย ค่าอาหารแค่นี้เอง ::HoHo::
รอนี้ฝั่งวิน
สงสัยจะติดใจจนยอมทุกอย่างซะแล้ว ::Grimace::
สรุปว่าวิน ก็วินอยู่คนเดียวสินะเรื่องนี้
ตามมมม..คุณแพรคงเด็ด
มันก็คุ้มนะที่ลงทุน
ได้ลองแล้วติดใจ
นึกว่าจบไปแล้ว ในมุมมองของสามีภรรยา
มียันมุมมองชายชู้ด้วยรึ
ครบทุกมุมมองจริงๆ
ไม่ใช่ลูกตัวเองจะเลี้ยงมั้ยวิน
ครบทั้ง3มุม สามีน่าสงสารที่สุดแล้ว
วินน่าจะเก่งกว่าสามีน่าดู แพรถึงติดใจขนาดนี้ ::Bloody::
มีต่อยันเช้าแน่นอนครับท่าน
มาฟังเรื่องราวของฝ่ายชู้บ้างว่ามันเป็นยังไง
เจอกันรอบสองนี้จัดยันสว่างแน่นอน
กรรม เป็นผลของการกระทำ จบไม่สวยแน่นอน
เจอคนที่ชอบเมื่อเขามีครอบครัวแล้ว ไม่ว่ายังไงคนผิดคือเรา
ครั้งนี้ยาวแน่นอน
มีมุมมองทั้งสามบุคคล
เสียวอีกยาวๆๆๆแน่คับ
วัวเคยขาม้าเคยขี่ ได้อยู่แล้วไม่มีพลาดแน่นอน 55
สายเปย์มาเอง
หวังฟันหญิง ก็ต้องลงทุนหน่อย
ครั้งแรก ก็ต้องมี สองสามตามมา
วัวเคยค้าม้าเคยขี่
เปิดห้องส่วนตัวเย็ดคาโต๊ะได้ไหม
เป็น ซีรีย์ เปิดมา ปวดตับมากเลย คุณสามีเจ๊บจี๊ดเลย เป็นเราสามคนก็คงยาก
มีครบทั้ง 3 มุมมอง แต่สามีก็น่าสงสารที่สุด
บทสรุปอีกฝ่าย..อ่านแล้วมันแค้นๆใจไงไม่รู้สิ
ได้รู้ทั้งสามมุมเลย
พอบอกว่าร้านอาหารแพงกว่า 10 ร้านรวมกันนี่คิดดีไม่ได้เลยนะฮะ นึกว่าหัวแบะแน่ๆ ::Oops::
คุณแพรครับ ผมขอ...
ตัณหาราคะไม่เข้าใครออกใครลองได้เจอรสชาติที่ถูกใจจะลืมไม่ลง
คนที่เข้ามา
ติดตามเรื่องราวอยากอ่านต่อครับ
แพรติดมจอะดิ
วินๆ ได้ทั้งงานได้ทั้งเงิน มีของแถมอีก
ขอบคุณครับ
มีรอบสองเก็บน้ำไว้มากๆ
ของมันดี พอได้สัมผัสแล้วก็อยากซ้ำอีก
ชอบครับมีให้อ่านหลายมุม
หลายมุมมอง
มุมของวินจะเป็นเเบบไหน ขออนุญาตติดตามดูครับ
อ้างจาก: Koog Google เมื่อ มกราคม 15, 2024, 09:39:48 ก่อนเที่ยง
ผมคือวิน อายุ 33 ปี จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของผมก็ธรรมดาตามประสาชายโสด ทำงานมีเงินเดือน เงินออกก็ไปละลายทรัพย์กับเหล้าสุรา มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาและออกจากชีวิตผมบ่อย ตามประสาหนุ่มโสด ผมจึงไม่ซีเรีย เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยก็ได้มาจากตามร้านเหล้าทั้งนั้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ยั้งยืน ผมจึงไม่ได้ให้ใจแลกไปจึงไม่ได้รู้สึกอินอะไร ไม่ซีเรียส เพราะผมก็มีแต่ได้กับได้
แต่กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ต้องพังลงไปตั้งแต่วันที่ได้พบกับคุณแพร
ผมจะเท้าความสั้นๆ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากการที่รุ่นพี่คนสนิทของผม เขาโทรมาเพื่อจ้างผมไปควบคุมงานในโครงการของเขา ซึ่งเขาเป็นข้าราชการตอนแรกผมก็ปฏิเสธ แต่เพราะเขาต้องการตัวผมมาก เขาบอกผมว่าเพราะผมมีฝีมือเขาไว้ใจผม และประเด็นหลักๆก็คือถ้าผมทำงานให้เขาเสร็จ ผมจะสบายไปทั้งชาติ เขาบอกขนาดนี้ยื่นโอกาสให้ขนาดนี้ ถ้าผมไม่รับก็เสียดายแย่
พอเจรจากันลงตัวถึงเวลาผมก็ลาออกจากงาน เพราะโครงการของรัฐมันใช้เวลาค่อนข้างนาน ซึ่งผมไม่ซีเรียสอะไร เพราะเงินเก็บผมก็มีใช้ไม่ได้ลำบากอะไร
ก่อนจะลงปฎิบัติงานเขาก็เชิญผมไปร่วมประชุมด้วย เขาวางแผนการสร้างกันเบ็ดเสร็จ ผมมีหน้าที่ทำหน้างานตามแบบแผนให้เขาอย่างสมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง ซึ่งมันง่ายสำหรับจากประสบการณ์ทำงานมา 10 ปีของเขา แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือในตอนประชุม ผมได้พบกับคุณแพร ผมถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอสวยแบบที่มีออร่าแบบนางฟ้าท่ามกลางผู้คน เธอคนน้ันคือคุณแพร แล้วยิ่งผมต้องทำงานประสานงานกับเธอด้วย ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิดที่รับงานนี้
(https://i.postimg.cc/d3XtC1Lj/IMG-5587.jpg) (https://postimg.cc/fScNnM7V)
พอถึงเริ่มงานผมก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ตกบกพร่อง ซึ่งผมจะพบกับคุณก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แล้วแต่รอบ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คุยกับคุณแพรผ่านไลน์อยู่แล้ว และก็รู้ๆมาว่าเธอแต่งงานแล้ว ผมเลยต้องกินแห้วไป
ความสัมพันธ์ของผมกับคุณแพรนั้นตอนแรกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ว่าผมได้ล้ำเส้นก่อนโดยคืนนั้นผมได้ไปเลี้ยงสังสรรค์กับคณะของคุณแพร โดยหัวหน้าของเธอเป็นผู้ชวนผมไปด้วยตัวเอง ผมก็ไปดื่มกับเขา ร้องเล่นเต้นรำกับคณะของเธอ ซึ่งมันก็กรึ่มๆแต่คนอื่นๆก็เมาเละแบบผมต้องห่ามไปส่งที่โรงแรม และ นั้นเป็นโอกาสที่ผมได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแพร
ผมยอมรับว่าผมหน้ามืดตามัว ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน พูดได้เต็มปากว่าถ้าผมรู้ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่กับคุณแพรผมกลับทำลายกฏที่ผมตั้งไว้สิ้น ผมขับรถไปส่งคุณทุกคนไปส่งถึงห้อง ยกเว้นคุณแพรที่ผมปล่อยให้เธอนอนเมาหมดสติอยู่ที่รถ และพอผมลงมาก็ยังเห็นเธอไม่ได้สติ ผมจึงพาเธอไปเปิดโรงแรมใกล้ๆ
พอเข้ามาในห้องก็อุ้มเธอไปวางบนเตียงและจัดแจงถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด หุ่นเธอดีมาก อวบอัดแน่นทุกส่วน หน้าใหญ่แบบถูกใจผมมากๆ ร่องกลีบกับหน้าอกอมชมพู เหมือนสาววัยรุ่น ทำเอาผมเองแปลกใจว่าเธอแต่งงานจริงรึเปล่า ...
ผมที่ตอนนี้อารมณ์หื่นมาเต็มระบบ ผมเริ่มถ่างขาเธอออกแล้วยื่นลงใช้ลิ้นละเลงที่กลีบ รสของเธอมันหอมมาก ผมเลียดูดของเธออย่างเมามันส์จนเธอตื่น "อือ...อ..."
"คุณวินคะ...ค่ะ ซี๊ดด" เธอพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ขืนต้านแรงของเธอ
"อูยย อย่า...อย่านะ...ซ..ซ....คุณวิน..หยุดเถอะค่ะ"
ผมไม่ฟังที่เธอร้องขอเพราะมาถึงขั้นนี้แล้วจะเหี้ยก็เหี้ยให้สุด ซึ่งมันได้ผมทำให้เสียวจนยอมมีอะไรด้วย ผมที่อารมณ์ถึงขีดมันจึงหยุดไม่อยู่ก็เลยแตกในเธอไป ซึ่งดูคุณแพรเองก็ดูฟินมีความสุขมากตอนนั้น แต่ทุกอย่างจบลงผมก็ถูกคุณแพรตบหน้า เธอต่อว่าผม
"ทำไมถึงทำแบบนี้!"
"แต่ผมชอบคุณแพรนะครับ"
"ชอบ!? ชอบเหรอ! ชอบแล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้!"
"คุณแพรครับ ใจเย็นก่อนนะ"
"อย่า!" เธอตะหวาดใส่ผมราวกับคนเสียสติ ทำเอาผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับเธอ ผมรู้สึกผิดมากๆ รับไม่ได้เลยกับสายตาที่เธอมองผมอย่างรังเกียจแบบนี้ เหตุผลนี้เองผมจึงทำทุกอย่างที่มีผมใช้คำพูดปลอบโยนสารพัด งัดทุกวิชาที่มีในตัวกว่าจะทำให้เธอผ่อนคลายลงได้
ผมกอดเธอพูดคำหวานซึ่งจากที่เธอร้องไห้ เธอเริ่มคลายมือลง เธอผ่อนคลายและเริ่มพูดดีกับผม
"คุณวินค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นแพรขอร้องอย่าบอกใครนะคะ"
เธอถึงขั้นยกมือไว้ผมทั้งๆที่เราก็อายุไล่เลี่ยกัน "ไม่ต้องห่วงนะครับคุณแพร ผมสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคนครับ"
"ขอบคุณนะคะ" เธอมองหน้าผมอย่างมีความหวัง
ผมจ้องหน้าเธอก่อนที่จะปาดคราบน้ำตาที่แก้มออก "ครับ"
หลังจากนั้นก็ให้อารมณ์นำพา เรามีกันต่อถึง 2 ยก รอบนี้เธอเต็มใจที่จะทำให้ผม ผมติดใจในรสชาติสวาทของเธอ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านๆมา เธอเร้าร้อนและแพรวพราวมาก ผมชอบมากในจังหวะที่เธอขึ้นให้ผมจนผมอดใจไม่ได้ ผมแตกในใส่ไปในยกแรก
(https://i.postimg.cc/L52XgGb8/20240114205523.gif) (https://postimg.cc/FdCm2CvM)
ยกที่ 2 ก็ตามมาหลังจากนั้นด้วยความที่น้ำของผมเต็มท้องคุณแพร ความสุขมันก็บังเกิดขึ้นตาม คุณแพรเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูเรียบร้อยผู้ดีมากๆ ซึ่งผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ พอเอาเข้าจริง คุณแพรดูเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากถ้าจะให้เห็นภาพ เหมือนผมกำลังเอากับซ้อที่ใช้เงินเปย์เด็กหนุ่มเลยก็ได้
"อ่าส์ เสียวไหมครับ"
"อืม..ม... ซี๊ด...ด.. เสีย..ว...เสียวค่ะ"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ ยกที่สองบอกเลยว่าใช้เวลามากนานๆกว่าที่ผมจะเสร็จ ส่วนคุณแพรน่าจะเสร็จไปหลายครั้งแล้ว เเต่เธอก็เอ่ยปากบอกให้ผมหยุดเลย มีแต่จะเด้งสู้เด้งรับกลัดมันแบบถึงพริกถึงขิง เล่นเอาผมเหนื่อยเกือบหมดแรงกันไปข้าง แต่ก็มีความสุขสุดๆ ผมกับคุณแพรเรานอนพักเอาแรงดูเวลาอีกทีก็ตี 2 กว่าๆแล้ว ก็เลยพาลุกไปอาบน้ำกัน ซึ่งก็อย่างว่าผมที่อยู่กับนางในฝันแบบนี้ และไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีกไหม เผลอๆหลังจากนี้ผมอาจจะไม่เจอเธออีกเลยก็ได้ ผมคิดแบบนี้ก็เลยใช้เวลาที่เหลืออยู่จะว่าฉวยโอกาสก็มันก็ใช่ แต่ผมเชื่อว่าคนอื่นถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าต้องทำแบบที่ผมทำ 100%
ผมทำกับคุณแพรในห้องน้ำ มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ผมจำมันได้ดี เสียงของคุณแพรดังก้องในห้องน้ำ ตอนที่ผมจับเธอเนียบไปกับอ่างล้างหน้า ช้อนมือนวดคลึงเต้าที่ล้นมือช่างนุ่มนิ่มเหลือเกิน สัมผัสแล้วรู้เลยว่านี้คือของจริงไม่ได้ผ่านมีดหมอ ทั้งสะโพกบั้นท้ายของคุณแพรคือของจริงทั้งหมดทั้งตัว มันตรงไทป์ผมทุกอย่างแบบนี้จะให้ผมอดใจไหวได้ยังไง
(https://i.postimg.cc/pXgSQ8H3/20240114081719.gif) (https://postimg.cc/6yfzt8Th)
หลังจากที่เราเสร็จกันไปแล้วงานเลี้ยงมีวันเลิกลา ผมขับรถไปส่งคุณแพรที่โรงแรมตอนตี 3 ผมอดใจไม่ได้อยากจูบคุณแพรก่อนจากลา เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอจะเป็นยังไงต่อไป
"คุณแพรครับ" ผมมุ่งหวังจะจูบเธอ
แต่ว่าคุณแพรกับเมินหน้าหนีและขัดขืนผม "พอแค่นี้เถอะค่ะคุณวิน แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว"
พอคุณแพรพูดแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ หยุดทุกอย่างและปล่อยเธอลงจากรถไป ผมมองเธอจนสุดสายตาถึงจะขับรถกลับบ้าน ผมถึงตอนตี 4 กว่าๆ มีเวลานอน 3 ชม.ตื่นมาก็ออกไปทำงานโครงการ วันนั้นผมดื่มกาแฟไปเยอะกว่าจะตาสว่าง แล้วก็ได้พบกับคุณแพรตอนบ่ายมาตรวจงานกับคณะ ทันทีที่เจอกันเราคุยกันแค่เรื่องงานตามปกติเพราะเป็นหน้าที่ แต่วันนั้นคุณแพรสีหน้าดูหมองมนไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่จะเป็นแบบนั้น และมีหลายคนที่ทักซึ่งคำตอบที่ให้ก็ "พอดีไม่ค่อยสบายค่ะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง"
ผมอยู่ตรงนั้นมองเธออยู่ห่างๆซึ่งตอนเธอบอกทุกคนเสร็จ ก็มีการชายตามองมาที่ผมก่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเรื่องคืนนั้น ผมกับคุณแพรกว่าเราจะกลับมาคุยกันปกติได้ก็ตอนที่เธอกับคณะเดินทางกลับแล้ว โดยการที่ผมบังเอิญไปเจอรถตู้ของคณะที่เสียกลางทาง ตอนที่ผมเลิกงานแล้วกำลังกลับบ้านพอเลยลงไปช่วย และสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณแพรทักมาขอบคุณผม จากที่เราไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ตอนนั้น
(https://i.postimg.cc/7YqLwykb/IMG-5564.jpg) (https://postimg.cc/MXrwmNX8)
ผมตั้งตารอที่จะได้พบกับคุณแพรอีกครั้งหนึ่ง แต่การตั้งตารอของผมมันไม่กระทบกับงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะผมมีวุฒิภาวะพอที่จะแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว
ซึ่งการรอคอยของผมคือการรอแบบที่ไม่ได้ทักหา เพราะผมกลัวว่าหากผมทักไปแล้วเกิดสามีคุณแพรเห็นเขา มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ และผมคงจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ การรอคอยของผมจึงค่อนข้างมีความหมายมาก เพราะผมไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากคุณแพรคนเดียว และ กว่าที่ผมจะพบกับคุณแพรอีกครั้งก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน คุณแพรพร้อมคณะลงมาตรวจงานประจำทุก 3 เดือน โดยก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ เธอก็ทักบอกผมก่อนแล้วนึกภาพดู ผมดีใจขนาดไหนและยิ่งมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบสุดๆ
พอคณะของคุณแพรเดินทางมาถึงตรวจงานต่างๆแล้วเสร็จ ผมได้รับคำชื่นชมจากหัวหน้าของคุณแพร ซึ่งนั้นทำให้ผมรู้สึกดีแต่ที่น่าภูมิใจยิ่งกว่าคือคุณแพรชื่นชมการทำงานของผม ในตอนที่ผมนำเอกสารค่าใช้จ่ายไปให้เธอตรวจ
"โห่ ละเอียดมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณวิน แบบนี้ทำงานได้สะดวกมากเลย ขอบคุณนะคะ เก่งมากค่ะ"
ผมรู้สึกมีพลังและรู้สึกขอบคุณรุ่นพี่ที่โน้มน้าวผมให้มาทำงานนี้
การที่ผมทำงานออกมาดีเกินคาด ทั้งควบคุมหน้างานทั้งงานเอกสารเบิกจ่ายทุกอย่างเบ็ดเสร็จที่ผม จะบอกว่าต่อให้ตรงนั้นไม่มีคุณแพรผมก็ทำงานเต็มที่แบบนี้อยู่แล้ว และคณะของคุณแพรเขาก็ชอบที่จะทำงานกับผม เพราะผมทำงานละเอียดซึ่งเกื้อหนุนพวกเขาที่มาตรวจงาน ทำให้พวกเขามีเวลาเที่ยวพักผ่อนจากงานออฟฟิศแสนวุ่นวาย ผมเข้าใจตรงจุดนี้ดี แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ทำงานกัน
อย่างที่บอกผมเกื้อหนุนพวกเขาเต็มที่นั้นอาจจะเป็นใบเบิกทาง คุณแพรกลับมาคุยกับผมปกติแบบเพื่อนร่วมงาน โดยที่ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอรู้สึกแบบนี้รึเปล่า
แต่ที่แน่ๆผมจะไม่ทำพฤติกรรมที่ส่อเเววชู้สาวกับคุณแพรในที่ทำงาน ผมทำตัวปกติไม่ได้ท่าทีอะไรให้ต้องสงสัย ทำให้คนในที่ทำงานและหน่วยงานของคุณแพรไม่มีใครรู้ความลับระหว่างเรา แต่เธอมักจะมีท่าทีอึดอัดหากมีใครพูดแซวผมกับเธอ ในใจผมก็อยากจะปกป้องคุณแพร แต่หากโต้ตอบกลับไปแน่นอนว่าความแตกแน่ และเหมือนคุณแพรจะคิดแบบเดียวกัน วิธีการหลีกเลี่ยงของเราสองคนคือการเว้นระยะห่างในที่ทำงาน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของใคร แล้วเรื่องก็เงียบไปเอง
แต่นั้นคือตอนอยู่ในที่ทำงาน ตอนเลิกงานผมกับคุณแพรเราก็จะคุยกันหลังไมค์อยู่ตลอด จนในที่สุดผมก็ได้มีหลับนอนกับคุณแพรอีกครั้ง โดยผมเป็นคนชวนคุณแพรออกไปทานข้าวด้วยกัน ...
ผมพาคุณแพรไปดินเนอร์ตามแต่โอกาสที่เธอสามารถออกมาจากที่พักได้ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงตามร้านอาหารหรูที่ราคาค่อนสูง แต่ทุกครั้งที่พาผมจะจ่ายเองทุกครั้ง เพื่อเป็นการเอาใจจนเธอออกปากว่า "ไม่ต้องพาไปเลี้ยงที่ร้านแบบนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจ"
"เต็มใจครับ" ผมยิ้มตอบ
แล้วเหมือนคุณแพรจะคิดอะไรอยู่ในใจซี่งผมไม่แน่ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ "งั้นรอบหน้าพาไปร้านนี้ได้ไหมค่ะ"
"ครับ ร้านไหนบอกผมได้เลยนะ"
แล้วเธอก็ส่งรูปให้ผมดูซึ่งเป็นร้านอาหารระดับ 5 ดาว และพอถึงวันจริงๆที่ต้องไปบอกเลยว่าอาหารแพงหูฉีกกว่าร้านที่ผมพาไปรวมกัน 10 ร้าน
จะเสียตัวทั้งทีก็ต้องเลือกร้านแพงๆหน่อย
ไม่คิดว่าจะมี side story ฝั่งนี้ด้วย เจ๋งดี
::Thankyou::
อ้างจาก: Koog Google เมื่อ มกราคม 15, 2024, 09:39:48 ก่อนเที่ยง
ผมคือวิน อายุ 33 ปี จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของผมก็ธรรมดาตามประสาชายโสด ทำงานมีเงินเดือน เงินออกก็ไปละลายทรัพย์กับเหล้าสุรา มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาและออกจากชีวิตผมบ่อย ตามประสาหนุ่มโสด ผมจึงไม่ซีเรีย เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยก็ได้มาจากตามร้านเหล้าทั้งนั้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ยั้งยืน ผมจึงไม่ได้ให้ใจแลกไปจึงไม่ได้รู้สึกอินอะไร ไม่ซีเรียส เพราะผมก็มีแต่ได้กับได้
แต่กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ต้องพังลงไปตั้งแต่วันที่ได้พบกับคุณแพร
ผมจะเท้าความสั้นๆ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากการที่รุ่นพี่คนสนิทของผม เขาโทรมาเพื่อจ้างผมไปควบคุมงานในโครงการของเขา ซึ่งเขาเป็นข้าราชการตอนแรกผมก็ปฏิเสธ แต่เพราะเขาต้องการตัวผมมาก เขาบอกผมว่าเพราะผมมีฝีมือเขาไว้ใจผม และประเด็นหลักๆก็คือถ้าผมทำงานให้เขาเสร็จ ผมจะสบายไปทั้งชาติ เขาบอกขนาดนี้ยื่นโอกาสให้ขนาดนี้ ถ้าผมไม่รับก็เสียดายแย่
พอเจรจากันลงตัวถึงเวลาผมก็ลาออกจากงาน เพราะโครงการของรัฐมันใช้เวลาค่อนข้างนาน ซึ่งผมไม่ซีเรียสอะไร เพราะเงินเก็บผมก็มีใช้ไม่ได้ลำบากอะไร
ก่อนจะลงปฎิบัติงานเขาก็เชิญผมไปร่วมประชุมด้วย เขาวางแผนการสร้างกันเบ็ดเสร็จ ผมมีหน้าที่ทำหน้างานตามแบบแผนให้เขาอย่างสมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง ซึ่งมันง่ายสำหรับจากประสบการณ์ทำงานมา 10 ปีของเขา แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือในตอนประชุม ผมได้พบกับคุณแพร ผมถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอสวยแบบที่มีออร่าแบบนางฟ้าท่ามกลางผู้คน เธอคนน้ันคือคุณแพร แล้วยิ่งผมต้องทำงานประสานงานกับเธอด้วย ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิดที่รับงานนี้
(https://i.postimg.cc/d3XtC1Lj/IMG-5587.jpg) (https://postimg.cc/fScNnM7V)
พอถึงเริ่มงานผมก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ตกบกพร่อง ซึ่งผมจะพบกับคุณก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แล้วแต่รอบ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คุยกับคุณแพรผ่านไลน์อยู่แล้ว และก็รู้ๆมาว่าเธอแต่งงานแล้ว ผมเลยต้องกินแห้วไป
ความสัมพันธ์ของผมกับคุณแพรนั้นตอนแรกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ว่าผมได้ล้ำเส้นก่อนโดยคืนนั้นผมได้ไปเลี้ยงสังสรรค์กับคณะของคุณแพร โดยหัวหน้าของเธอเป็นผู้ชวนผมไปด้วยตัวเอง ผมก็ไปดื่มกับเขา ร้องเล่นเต้นรำกับคณะของเธอ ซึ่งมันก็กรึ่มๆแต่คนอื่นๆก็เมาเละแบบผมต้องห่ามไปส่งที่โรงแรม และ นั้นเป็นโอกาสที่ผมได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแพร
ผมยอมรับว่าผมหน้ามืดตามัว ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน พูดได้เต็มปากว่าถ้าผมรู้ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่กับคุณแพรผมกลับทำลายกฏที่ผมตั้งไว้สิ้น ผมขับรถไปส่งคุณทุกคนไปส่งถึงห้อง ยกเว้นคุณแพรที่ผมปล่อยให้เธอนอนเมาหมดสติอยู่ที่รถ และพอผมลงมาก็ยังเห็นเธอไม่ได้สติ ผมจึงพาเธอไปเปิดโรงแรมใกล้ๆ
พอเข้ามาในห้องก็อุ้มเธอไปวางบนเตียงและจัดแจงถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด หุ่นเธอดีมาก อวบอัดแน่นทุกส่วน หน้าใหญ่แบบถูกใจผมมากๆ ร่องกลีบกับหน้าอกอมชมพู เหมือนสาววัยรุ่น ทำเอาผมเองแปลกใจว่าเธอแต่งงานจริงรึเปล่า ...
ผมที่ตอนนี้อารมณ์หื่นมาเต็มระบบ ผมเริ่มถ่างขาเธอออกแล้วยื่นลงใช้ลิ้นละเลงที่กลีบ รสของเธอมันหอมมาก ผมเลียดูดของเธออย่างเมามันส์จนเธอตื่น "อือ...อ..."
"คุณวินคะ...ค่ะ ซี๊ดด" เธอพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ขืนต้านแรงของเธอ
"อูยย อย่า...อย่านะ...ซ..ซ....คุณวิน..หยุดเถอะค่ะ"
ผมไม่ฟังที่เธอร้องขอเพราะมาถึงขั้นนี้แล้วจะเหี้ยก็เหี้ยให้สุด ซึ่งมันได้ผมทำให้เสียวจนยอมมีอะไรด้วย ผมที่อารมณ์ถึงขีดมันจึงหยุดไม่อยู่ก็เลยแตกในเธอไป ซึ่งดูคุณแพรเองก็ดูฟินมีความสุขมากตอนนั้น แต่ทุกอย่างจบลงผมก็ถูกคุณแพรตบหน้า เธอต่อว่าผม
"ทำไมถึงทำแบบนี้!"
"แต่ผมชอบคุณแพรนะครับ"
"ชอบ!? ชอบเหรอ! ชอบแล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้!"
"คุณแพรครับ ใจเย็นก่อนนะ"
"อย่า!" เธอตะหวาดใส่ผมราวกับคนเสียสติ ทำเอาผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับเธอ ผมรู้สึกผิดมากๆ รับไม่ได้เลยกับสายตาที่เธอมองผมอย่างรังเกียจแบบนี้ เหตุผลนี้เองผมจึงทำทุกอย่างที่มีผมใช้คำพูดปลอบโยนสารพัด งัดทุกวิชาที่มีในตัวกว่าจะทำให้เธอผ่อนคลายลงได้
ผมกอดเธอพูดคำหวานซึ่งจากที่เธอร้องไห้ เธอเริ่มคลายมือลง เธอผ่อนคลายและเริ่มพูดดีกับผม
"คุณวินค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นแพรขอร้องอย่าบอกใครนะคะ"
เธอถึงขั้นยกมือไว้ผมทั้งๆที่เราก็อายุไล่เลี่ยกัน "ไม่ต้องห่วงนะครับคุณแพร ผมสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคนครับ"
"ขอบคุณนะคะ" เธอมองหน้าผมอย่างมีความหวัง
ผมจ้องหน้าเธอก่อนที่จะปาดคราบน้ำตาที่แก้มออก "ครับ"
หลังจากนั้นก็ให้อารมณ์นำพา เรามีกันต่อถึง 2 ยก รอบนี้เธอเต็มใจที่จะทำให้ผม ผมติดใจในรสชาติสวาทของเธอ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านๆมา เธอเร้าร้อนและแพรวพราวมาก ผมชอบมากในจังหวะที่เธอขึ้นให้ผมจนผมอดใจไม่ได้ ผมแตกในใส่ไปในยกแรก
(https://i.postimg.cc/L52XgGb8/20240114205523.gif) (https://postimg.cc/FdCm2CvM)
ยกที่ 2 ก็ตามมาหลังจากนั้นด้วยความที่น้ำของผมเต็มท้องคุณแพร ความสุขมันก็บังเกิดขึ้นตาม คุณแพรเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูเรียบร้อยผู้ดีมากๆ ซึ่งผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ พอเอาเข้าจริง คุณแพรดูเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากถ้าจะให้เห็นภาพ เหมือนผมกำลังเอากับซ้อที่ใช้เงินเปย์เด็กหนุ่มเลยก็ได้
"อ่าส์ เสียวไหมครับ"
"อืม..ม... ซี๊ด...ด.. เสีย..ว...เสียวค่ะ"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ ยกที่สองบอกเลยว่าใช้เวลามากนานๆกว่าที่ผมจะเสร็จ ส่วนคุณแพรน่าจะเสร็จไปหลายครั้งแล้ว เเต่เธอก็เอ่ยปากบอกให้ผมหยุดเลย มีแต่จะเด้งสู้เด้งรับกลัดมันแบบถึงพริกถึงขิง เล่นเอาผมเหนื่อยเกือบหมดแรงกันไปข้าง แต่ก็มีความสุขสุดๆ ผมกับคุณแพรเรานอนพักเอาแรงดูเวลาอีกทีก็ตี 2 กว่าๆแล้ว ก็เลยพาลุกไปอาบน้ำกัน ซึ่งก็อย่างว่าผมที่อยู่กับนางในฝันแบบนี้ และไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีกไหม เผลอๆหลังจากนี้ผมอาจจะไม่เจอเธออีกเลยก็ได้ ผมคิดแบบนี้ก็เลยใช้เวลาที่เหลืออยู่จะว่าฉวยโอกาสก็มันก็ใช่ แต่ผมเชื่อว่าคนอื่นถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าต้องทำแบบที่ผมทำ 100%
ผมทำกับคุณแพรในห้องน้ำ มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ผมจำมันได้ดี เสียงของคุณแพรดังก้องในห้องน้ำ ตอนที่ผมจับเธอเนียบไปกับอ่างล้างหน้า ช้อนมือนวดคลึงเต้าที่ล้นมือช่างนุ่มนิ่มเหลือเกิน สัมผัสแล้วรู้เลยว่านี้คือของจริงไม่ได้ผ่านมีดหมอ ทั้งสะโพกบั้นท้ายของคุณแพรคือของจริงทั้งหมดทั้งตัว มันตรงไทป์ผมทุกอย่างแบบนี้จะให้ผมอดใจไหวได้ยังไง
(https://i.postimg.cc/pXgSQ8H3/20240114081719.gif) (https://postimg.cc/6yfzt8Th)
หลังจากที่เราเสร็จกันไปแล้วงานเลี้ยงมีวันเลิกลา ผมขับรถไปส่งคุณแพรที่โรงแรมตอนตี 3 ผมอดใจไม่ได้อยากจูบคุณแพรก่อนจากลา เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอจะเป็นยังไงต่อไป
"คุณแพรครับ" ผมมุ่งหวังจะจูบเธอ
แต่ว่าคุณแพรกับเมินหน้าหนีและขัดขืนผม "พอแค่นี้เถอะค่ะคุณวิน แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว"
พอคุณแพรพูดแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ หยุดทุกอย่างและปล่อยเธอลงจากรถไป ผมมองเธอจนสุดสายตาถึงจะขับรถกลับบ้าน ผมถึงตอนตี 4 กว่าๆ มีเวลานอน 3 ชม.ตื่นมาก็ออกไปทำงานโครงการ วันนั้นผมดื่มกาแฟไปเยอะกว่าจะตาสว่าง แล้วก็ได้พบกับคุณแพรตอนบ่ายมาตรวจงานกับคณะ ทันทีที่เจอกันเราคุยกันแค่เรื่องงานตามปกติเพราะเป็นหน้าที่ แต่วันนั้นคุณแพรสีหน้าดูหมองมนไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่จะเป็นแบบนั้น และมีหลายคนที่ทักซึ่งคำตอบที่ให้ก็ "พอดีไม่ค่อยสบายค่ะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง"
ผมอยู่ตรงนั้นมองเธออยู่ห่างๆซึ่งตอนเธอบอกทุกคนเสร็จ ก็มีการชายตามองมาที่ผมก่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเรื่องคืนนั้น ผมกับคุณแพรกว่าเราจะกลับมาคุยกันปกติได้ก็ตอนที่เธอกับคณะเดินทางกลับแล้ว โดยการที่ผมบังเอิญไปเจอรถตู้ของคณะที่เสียกลางทาง ตอนที่ผมเลิกงานแล้วกำลังกลับบ้านพอเลยลงไปช่วย และสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณแพรทักมาขอบคุณผม จากที่เราไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ตอนนั้น
(https://i.postimg.cc/7YqLwykb/IMG-5564.jpg) (https://postimg.cc/MXrwmNX8)
ผมตั้งตารอที่จะได้พบกับคุณแพรอีกครั้งหนึ่ง แต่การตั้งตารอของผมมันไม่กระทบกับงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะผมมีวุฒิภาวะพอที่จะแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว
ซึ่งการรอคอยของผมคือการรอแบบที่ไม่ได้ทักหา เพราะผมกลัวว่าหากผมทักไปแล้วเกิดสามีคุณแพรเห็นเขา มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ และผมคงจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ การรอคอยของผมจึงค่อนข้างมีความหมายมาก เพราะผมไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากคุณแพรคนเดียว และ กว่าที่ผมจะพบกับคุณแพรอีกครั้งก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน คุณแพรพร้อมคณะลงมาตรวจงานประจำทุก 3 เดือน โดยก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ เธอก็ทักบอกผมก่อนแล้วนึกภาพดู ผมดีใจขนาดไหนและยิ่งมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบสุดๆ
พอคณะของคุณแพรเดินทางมาถึงตรวจงานต่างๆแล้วเสร็จ ผมได้รับคำชื่นชมจากหัวหน้าของคุณแพร ซึ่งนั้นทำให้ผมรู้สึกดีแต่ที่น่าภูมิใจยิ่งกว่าคือคุณแพรชื่นชมการทำงานของผม ในตอนที่ผมนำเอกสารค่าใช้จ่ายไปให้เธอตรวจ
"โห่ ละเอียดมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณวิน แบบนี้ทำงานได้สะดวกมากเลย ขอบคุณนะคะ เก่งมากค่ะ"
ผมรู้สึกมีพลังและรู้สึกขอบคุณรุ่นพี่ที่โน้มน้าวผมให้มาทำงานนี้
การที่ผมทำงานออกมาดีเกินคาด ทั้งควบคุมหน้างานทั้งงานเอกสารเบิกจ่ายทุกอย่างเบ็ดเสร็จที่ผม จะบอกว่าต่อให้ตรงนั้นไม่มีคุณแพรผมก็ทำงานเต็มที่แบบนี้อยู่แล้ว และคณะของคุณแพรเขาก็ชอบที่จะทำงานกับผม เพราะผมทำงานละเอียดซึ่งเกื้อหนุนพวกเขาที่มาตรวจงาน ทำให้พวกเขามีเวลาเที่ยวพักผ่อนจากงานออฟฟิศแสนวุ่นวาย ผมเข้าใจตรงจุดนี้ดี แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ทำงานกัน
อย่างที่บอกผมเกื้อหนุนพวกเขาเต็มที่นั้นอาจจะเป็นใบเบิกทาง คุณแพรกลับมาคุยกับผมปกติแบบเพื่อนร่วมงาน โดยที่ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอรู้สึกแบบนี้รึเปล่า
แต่ที่แน่ๆผมจะไม่ทำพฤติกรรมที่ส่อเเววชู้สาวกับคุณแพรในที่ทำงาน ผมทำตัวปกติไม่ได้ท่าทีอะไรให้ต้องสงสัย ทำให้คนในที่ทำงานและหน่วยงานของคุณแพรไม่มีใครรู้ความลับระหว่างเรา แต่เธอมักจะมีท่าทีอึดอัดหากมีใครพูดแซวผมกับเธอ ในใจผมก็อยากจะปกป้องคุณแพร แต่หากโต้ตอบกลับไปแน่นอนว่าความแตกแน่ และเหมือนคุณแพรจะคิดแบบเดียวกัน วิธีการหลีกเลี่ยงของเราสองคนคือการเว้นระยะห่างในที่ทำงาน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของใคร แล้วเรื่องก็เงียบไปเอง
แต่นั้นคือตอนอยู่ในที่ทำงาน ตอนเลิกงานผมกับคุณแพรเราก็จะคุยกันหลังไมค์อยู่ตลอด จนในที่สุดผมก็ได้มีหลับนอนกับคุณแพรอีกครั้ง โดยผมเป็นคนชวนคุณแพรออกไปทานข้าวด้วยกัน ...
ผมพาคุณแพรไปดินเนอร์ตามแต่โอกาสที่เธอสามารถออกมาจากที่พักได้ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงตามร้านอาหารหรูที่ราคาค่อนสูง แต่ทุกครั้งที่พาผมจะจ่ายเองทุกครั้ง เพื่อเป็นการเอาใจจนเธอออกปากว่า "ไม่ต้องพาไปเลี้ยงที่ร้านแบบนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจ"
"เต็มใจครับ" ผมยิ้มตอบ
แล้วเหมือนคุณแพรจะคิดอะไรอยู่ในใจซี่งผมไม่แน่ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ "งั้นรอบหน้าพาไปร้านนี้ได้ไหมค่ะ"
"ครับ ร้านไหนบอกผมได้เลยนะ"
แล้วเธอก็ส่งรูปให้ผมดูซึ่งเป็นร้านอาหารระดับ 5 ดาว และพอถึงวันจริงๆที่ต้องไปบอกเลยว่าอาหารแพงหูฉีกกว่าร้านที่ผมพาไปรวมกัน 10 ร้าน
เพราะความห่างไกลกันเลยแพ้ความใกล้ชิด
อยากรู้บทสรุปของเรื่องนี้แล้ว วินจะได้รับผลอย่างไร
ชะตา พาไป
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
ขอตามให้จบนะครับ ไรท์ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :)
ราคาแพงต้องยันหว่างแน่
เจอผู้หญิงแบบนี้ก็เป็นธรรมดาที่จะติดใจอะนะ
ต้องจัดให้ติดใจจะได้มาบ่อยๆ
มีมุมมือที่สามด้วยสุดยอด
ตอนสุดท้ายหรือยังนะ หรือจะมีอะไรมาต่ออีก
ลักกินขโมยกิน ตัวเองมีความสุข ความทุกข์ตกอยู่กับคนอื่น
ชีวิตบางครั้งมันน่าเศร้า
ไปจุดไฟเก่ากัน
มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สองแน่นอน
ติดอกติดใจกันไปยาวๆ
ตอนนี้เป็นบทของชายชู้...หนุ่มโสดชอบสนุก เป็นบุคลิกเบื้องต้น การละเมิดกฎเป็นชู้เมียคนอื่น รับฟังได้ในความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ แต่ตบมือข้างเดียวไม่ดังยังเป็นความจริง...เมื่อสิงคนพร้อมใจ...เล่ห์อุบายที่ตั้วใจหรือไม่ก็ตาม การ ย.ส.ต.น. เพื่อให้ท้องเพราะอยู่ใกล้ตัวสาวมากกว่าผัว....และทุกอย่างก็ดำเนินไปตามความคิดนั้น...จนหย่าขาดมาครองคู่สมใจ...ต่าวจากผัวที่รู้แต่เก็บไม่พูด...สุดท้ายแขวนคอตาย (ไม่มีแนวโน้มในบุคลิกจะฆ่าตัวตายเลยบะ)...อต่บทส่งท้าย 2 ที่ว่าลูกเป็นลูกเกิดจากผัวเก่าทิ้งท้ายไว้....จะมีผลอย่างไรต่อครอบครัวใหม่ ดูน่าสนใจและชวนติดตาม 😎😎😎
ความสุขความเสียวความใคร่ พอได้ลิ้มลองของอร่อย มันก็ยากจะห้ามใจ ต้องลิีมลองไปจนเบื่อ โดยไม่สนว่า จะทพให้ใครต้องตาย ใจสลายไป คนดี ต้องตาย คนใจทราม ครองรักกัน แพรก็ได้คบคนถูกใจ ถึงผัวเก่าจะตายดพราะเธอกับชู้ และ ถึง ลูก จะผิดพ่อ เชื่อ ว่า หญิงใจทราม คงไม่บอกผัวใหม่ หริแ บอกก็ไมรสนอะไร หน้าด้านไง ถ้า มีลูกกับ ผัวเก่า ผัวใหม่คงตะคริดตะขัวใจ กรรม ไม่ทำร้าย พวกเล่นชู้ แต่ ทำลาย คนโดนกระทำ
อืม ก็สมเหตุสมผล
มีมุมมองของมือที่ 3 ด้วย แอบตีท้ายครัวคนมีเจ้าของเร้าใจเสมอ แต่ก็สงสารผัวอยู่ดี
ความสัมพันธ์แบบนี้เริ่มแล้วจบยากมาก ยิ่งชอบแล้วด้วยยาวเลยครับ
ครบทั้งสามตัวละคร
::Dribbling:: รู้ทุกด้านทุกคนเลย ชอบๆ
หลงรักเมียเขาอยากได้มาครอบครอง
ขอบคุณมากครับ ของกินที่ถูกใจครั้งแรก ย่อมมีครั้งต่อไปครับ
ไปรับนัดแบบนี้มีฐานแน่
::YehYeh::
กินข้าวร้านถูกใจ เสร็จแล้วก็ไปต่อ
::DookDig::
ความรักไม่ผิดไม่ว่าจะใคร คนถูกทิ้ง คนที่ ต้องเลือก คนที่รอ ทุกอย่างมีความหมายของมัน
ค่าอาหารแพงยังไง แต่ก็คุ้มแน่ๆ
ตอนนี้มีมุมมองที่แตกต่างไปจาก side story ทั้ง 2 ตอน สนุกไปอีกแบบครับ.
มุมของอีกคนในเรื่อง
เรื่องเสี่ยวเดียวกัน แต่ต่างมุม ได้ความรู้สึกไปอีกแบบ
แพรปฎิเสธวินทางอ้อมโดยพาไปกินร้านแพงๆให้จ่ายไม่ไหว
ขาดไม่ได้ของเคยกิน
จัดแพงๆ ทุ่มทุนมากเลยในมุมนี้คนที่น่าสงสารหรีไม่พ้นสามีเก่า
เป็นชู้เขามันไม่เีนะ แต่ปญ เล่นด้วยก็เอาให้สุดไปเลย
อยากรู้ตอนจบของมุมมองนี้
จะออกมาแบบไหน
ขอบคุณครับ
เสียเงินเเลกได้เมียมาคุ้มๆ
ครบทุกมุมมองของสามคนอลเวง
::HeyHey:: ::HeyHey::เรื่องยาวครับแบบนี้
ในที่สุดก็แย่งสาวมาได้สำเร็จ
ต่อ สิครับ
รออะไรทีนี้
โดนฟันยับแน่ ค่าอาหารอ่ะ
เมียคนอื่นคือของหวาน 55
เข้าใจนิสัย ก็ได้ใจไปกว่าครึ่งแล้ว
เนื้อหาน่าติดตามดีมาก เป็นเวอร์ชั่นของตัวละครแต่ละคน ทำให้ผู้อ่านได้มุมของตัวละครทั้งสาม
ของดีย์ย่อมจ่ายแพง
มุมมอกจากชายชู้
ได้ถอนทุนละแพร
แตกในเมียชาวบ้านจนติดใจ ::Shy::
เป็นชู้กับเมียชาวบ้านสุขสำราญใจจริง
ได้เมียคนิื่น และกินของหรูเลยงานนี้
บางครั้งการอ่านก็แบบงง.งงๆๆกับการเขียนต้องจินตนาการว่าควรเป็นคำนี้ซึ่งทำให้อารมณ์ไม่คล้อยตามเท่าที่ควรมีสะดุดเป็นช่วงๆที่อาจพิมพ์มาผิดแต่เดินเรื่องดีครับ
แค่อยากได้หรือแค่พลาด
สามมุมเลย หรือจะมีมุมที่สี่ ::Thinking::
พลาดแล้วครั้งแรก ต่อไป จะมีอีกไหม
ครั้งที่ 2 สนุกกว่าครั้งแรกแน่นอน
ผู้ได้คือผู้ชนะและได้ไปต่อ
มุมมองของวินชายชู้นี่เอง
ติดใจแน่นอน
กินไม่รู้อิ่ม
เพื่อคุณแพร แพงเท่าไรก็ยอมครับ
แพรร้อนแรงมาก
ของมันเคยๆ อย่างไงๆ มันก็ไม่พลาดหรอก ::GiveMe:: ::GiveMe::
รอรอบสอง แต่ยังไม่มีโอกาส
มุมมองของแต่ละบุคคล
เเพรวติดใจ
ความอยากไม่เคยปราณีใคร
แพงหูฉี แต่คุณทำของเธอฉีกไปถึงไหนต่อไหนแล้วนะครับ
มีมุมมองของนายวินด้วย แตถึงอย่างไรนายวินก็ผิดอยู่ดีก็รู้ว่าสาวแพรเค้าแต่งงานแล้วแต่ก็ยังไปเอาแพรอยู่ดี คนอย่างนี้ไม่น่าสงสารเลย
ต้องถอนทุนจากร้านหรูสักหน่อยละ55
วินคงจะรักจริงๆแหละ แต่ดันไปรักเมียชาวบ้าน คงเป็นกรรมเก่าของทั้ง 3 คน
โอ้ เรื่องนี้ มาทุกมุมเลยแหะ แปลกใหม่ดีครับ
สงสารแฟนเก่ามาก
มือที่ 3 สงสารแฟนอยู่นะ
มีมุมมองของชู้ด้วย เยี่ยม
เรื่องของมันเคย มันย่อมหลงเหลือความผูกพัน
คนไม่เคยย่อมไม่เข้าใจว่าทำไม ผญ.ถึงมีชู้ได้ทั้งๆที่มีสามีที่ดีอยู่แล้ว
ตามใจชู้เพราะสามีที่บ้านไม่ถึงใจ
มีครั้งแรก ยังไงก็มีโอกาสไปครั้งที่สองครับ
คือจะเอาให้ได้ และก็ได้จริงๆ
::WooWoo:: คนหรือลูกแพรฮะ หวานเจี๊ยบ
::WooWoo:: คนหรือลูกแพรฮะ หวานเจี๊ยบ
คนเหงาต้องเข้าใจคนเหงา
ยาวแน่นอน คาโต๊ะได้ไหม
ต่อยันเช้าเลยนะ คุณวินนน หึหึ
วัวเคยค้ามาเคยขี่ครับ สุดๆ
แล้วจะได้ลงเอยกันไหมนะ
วิน จัองตั้งแต่แรกแล้ว
ยอมเลี้ยงอาหารแพงๆแบบนี้คงไม่ปล่อยให้คุณแพรกลับไปเปล่าๆแน่ๆ
ยังกะชีวิตผมในช้วงเวลานึงเลยครัย
นอกจากน้ำแตกแล้วมีน้ำตาตกครับ
มาตามอ่านมุมของวินบ้างครับ
สามีก็เป็นคนที่น่าสงสารที่สุด คงไม่ปล่อยให้คุณแพรกลับไปเปล่าๆแน่ๆ
ของมันแสบจะไม่กินต่อได้ไง
สุดยอดเลยครับ ได้อ่านแบบหลายๆมุมมองเลย แบบนี้แหละครับ ถึงได้รับหลายๆรัส ขอบคุณมากครับ
เยี่ยมครับ
เรื่องเดียวกันเล่าได้ 3 มุมมองเลย
NTR คนอื่นก็เร้าใจเหมือนกัน
ต้องมีการติดใจบ้างสิ ลงทุนไปเลย
เหมือนแพรก็มีใจให้ด้วยนะ
มุมของนายวิน
จุดสุดท้ายของเรื่อง
คุ้มค่าที่รอคอย จัดให้หนักอย่าให้เสีย
ผู้หญิงมีใจ
ดินเนอร์เสร็จจะมีต่อกันอีกไหม
มุมชู้เป็นมุมที่สมหวังที่สุดแล้ว แต่ก็บาปสุดเหมือนกัน
ร้านอาหารแพง
สุดท้ายได้เลี้ยงลูกคนอื่น ทำใจได้มั้ยล่ะ
ไปต่อหรือจะพอแค่นี้
เยดเมียชาวบ้านนี้มันจริงๆ
3คน 3 มุม
คุณแพรก้อดใจไม่ไหวเหมือนกัน
ดราม่าสุดๆๆ ทำไงก็จะเอา
ออกแนวผู้หญิงมีสิทธิ์เลือกป่าวครั ถึงแม้ครั้งแรกจะไม่เต็มใจ แต่พอนานๆไปผู้ตามใจดีกว่าผัว ก็ต้องทิ้งผัวเอาของใหม่ที่ดีกว่า สุดยอดผู้หญิงยุคใหม่เลยครับ ชอบครับ
เจอของดี
ถึงค่าอาหารจะแพงแต่ค่าตอบแทนได้คุ้มจริงๆ
จ่ายไปครับเสียเงินกินอาหารดีๆ เราก็ได้กินด้วย กินเสร็จเดี๋ยวก็มีรางวัลดีๆตามมา
ธรรมชาติ ของผู้ชายส่วนหนึ่ง ชอบแย่ง ถือว่าตนเองคือผู้ชนะ
::Shy:: ว้าวว
โอเค เริ่มเดาไม่ถูกละว่าตัวหลักของเรื่องคือใคร น่าติดตามมากครับ สนุกๆ
คุณแพร สเป็คในฝันของชายทุกคน วิศวะยันกรรมกร
น้องแพรน่าท้องนิ
รื้อฟื้นความหลัง
มุมมองของมือที่สาม แต่ก็นะตบมือข้างเดียวมันไม่ดังอยู่แล้วเนาะ
ฟันมาฟันกลับ (กระเป่าฉีก)ไม่โกง
หลายมุมมองชอบครับ
ขี้เงี่ยนทั้งคู่เด็ดจัดเรื่องนี่
ในมุมนี้ วินก็น่าสงสารเหมือนกันนะครับ
จัดให้หลายๆดอก
ติดใจขนาดนี้เลิกไม่ได้หรอก
วิน ได้ทีขี่แพะไล่
ไปให้สุดครับ
ลุันให้สุดจะหยุดที่ตรงไหน
เรื่องนี้มีมุมมองครบทุกคนเลย
สายเปต้องมา
สงสารสามี แต่อ่านละได้อารม เอ๊ะยังงัย
รอการแก้แค้น
มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อๆไป
::Dribbling::หลายมุมมองแบบนี้ ชอบครับ
สามีเก่า น่าสงสารสุดละ.
เรามาดูมุมของวินกัน
ถ้าไม่เข้าไปยุ่งกับแพร เรื่องเลวร้ายคงไม่เกิด กรรมจะตามสนองไหมเนี้ย
ถ้าเขาไม่ติดใจเขาก็คงไม่มา ต้องมีฟอร์มนิดนึงผู่ใ้หญิง
เนื้อเรื่องดีมากครับ
คุณแพรน่าจัติดใจละ ครั้งแรกโดนจัดเต็มนี่
คีกับหวย เจอกันด้วยแรงปรารถนา
คีกางอ้า หวยกระแทก แตกเป็นสาย
คีพรวดๆ หวยปรี๊ดๆ ซี้ดเสียวกาย
น้ำกระจาย ท่วมมดลูก ถูกแล้วเอย
จะสอยดาวก็ต้องลงทุนหน่อย กระเป๋าฉีกสักเดือนสองเดือนคุ้มค่า
ชวนแบบนี้แสดงว่ามีใจ
จัดก่อนจีบ เยี่ยมจริงๆ
แล้วจะจบแฮปปี้กับใครสักคนไหมนะ พาร์ทนี้
แพรติดใจรสสวาทชายชู้เข้าแล้ว
สงสารสามีแพรมากๆ
ต่อจนได้ดี
ของแพงก็ต้องเอาให้คุ้มๆ เลยครับ ::Evil::
พลอตเรื่องน่าติดตามมากๆ
ไฟนะถ้ามันลุกทีแล้ว แต่ให้มันดับมันก็ยังคลุกกรุ่น
มี 1 ต้องมี 2
แพรน่าจะชอบลีลาวิน
รักคนมีเจ้าของสะแล้ว
รักแท้ในคืนหลอกลวงแน่ๆ
เมือใจตรงกันก็สานสัมพันธ์กันต่อไป
เป็นอีกมุมมองใหม่ ในแนว NTR
คุณวินโชคดีจริงๆ
ครอบครัวสุขส
ขอบคุณคับ
ดูคุณแพรมีใจนะ แต่เหมือนยังกลัวๆ
ทำไมตอนนี้บอกครั้งที่2ห่างจากครั้งแรกมาก
ถ่ายทอดแบบ3มุมมอง น่าสนใจครับ
เริ่มจะมีใจให้แล้วละครับ
เจอสาวพาไปกินร้านหรูแพงๆ แบบนี้ต้องเอาคืนแล้ว
ได้ง่นแถมได้ตัวแบบนี้งานสบาย
ต้นน่าสงสารที่สุด
ต้องมีสานต่อกันมั่ง
ชอบนะ เล่าแบบหลายมุมแบนี้ สุดยอด
ผู้หญิงติดใจในลีลาและความใหญ่
ไปยุ่งกับเมียคนอื่นจนแย่งได้เลยนี่นะ
สาวติดใจแล้วแน่ๆเลย
บาปหนาน้อทำครอบครัวคนอื่นพังแย่งเมียเจามาเฮ้อเวรกรรม
วินต้องจัดทบต้นทบเอก
ติดใจตั้งแต่รอบแรกแล้ว แต่ต้องรักษาอาการ
เนื้อเรื่องน่าสนใจ อยากติดตามเลยครับ
เริ่มไว้ใจ
สายเปย์ตัวพ่อ อ่านแล้วคิดถึงตัวเอง
::Sobad::น่าสนใจ เป็นยังงัยต่อนะ
งานนี้ คุณแพรเองก็มีใจไม่น้อย อาจจะหลงความดูเป็นคนดี คนน่ารักของวิน
ทานข้าวเสร็จก็ทานตับต่อยันเช้าไปเลย เพราะไม่มีใครห้ามใครอยู่แล้ว อิอิ
เรื่องจะดำเนินต่ออย่าง คุณแพร
นึกว่าคนละเรื่องแต่เป็นเรื่องเดียวกันแต่คนละมุมมองนี่เอง
เป็นอีกเรื่องที่น่าติดตาม เนื่อเรื่องเขียนได้ดี อ่านแล้วไม่รู้สึกเป็นเรื่องอย่างว่า
วัวเคยค้า
ในมุมของคนที่เข้ามาทีหลังจะคิดไง
ถ้าแรงปรารถนาต่อกันมีมากพอ อะไรก็ไม่อาจฉุดรั้งได้
อ่านแล้วเสียวมากครับ
สุดยอดเลยคุณแพร
เรื่องราวน่าสนใจอ่านดีครับ
แพงเท่าไหร่ก็ต้องยอม
คุณแพรแกล้งเอาคืนละสิเนี่ย
ตัณหาก็เหมือนไฟได้ไหม้แล้วก็ลุกลาม
ต้องเปย์ให้คุณเค้าหนักๆนะครับ
บางทีบางโอกาสมันก็ไม่เป็นไปตามกฎที่เราวางไว้เสมอไปหรอกครับ
คุณแพร ไม่ธรรมดาแน่นอน รอดูต่อไป
คุณแพรจะมาไม้ไหนเนี่ย
ต่างคนต่างติดใจ
จัดเลยๆๆๆๆ
ผลงานท่านนี้ไม่เคยทำให้ผิดหวัง
รอลุ้นว่าจะไปไหนต่อ
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแล้วมันไม่ได้จบลงง่ายๆ มีแต่จะเดินหน้าต่อไป
น่าสงสารนายวิน เสียใจแทนด้วยจริงๆ
คิดค่าตัวเป็นค่าอาหารสินะ555
สงสารสามีแพร จริงๆ ถ้าอยู่ 3 คนผัวเมียได้ก็อาจจะดี
ในด้านความบันเทิงเนี่ยมันสนุกเร้าใจ แต่ถ้าด้านปกตินี่ก็เศร้านะครับ
ซีรี่ย์ ผ่านมุมมองตัวละครทั้งสามคน
ทำให้รู้สึกอินกับบทบาทของตัวละครทุกตัว สนุกครับ
จ่ายค่าอาหารแพง แต่ดูแล้วน่าจะคุ้มแหละ
จบด้วยเนื้อเรื่องของชายชู้ที่รักจริง ::Thankyou::
ท้องแล้วก็คงจะไม่แผ่ว
มีครั้งแรกที่สำคัญ ครั้งหลังๆจะค่อยๆถี่ขึ้น
::Dizzy:: ::Waiting:: ::Snap:: ::Foo:: ::Touchy:: ::WowWow::
น้องงานนี้ของดีก็ต้องแพงหน่อยนะครับ ::Me?:: ::Thankyou::
มันดูเศร้าๆไงไม่รู้
มีมุมของวินด้วย
มุมมอง คนละมุมมอง คงได้เห็นเหตุการณ์ที่แตกต่างออกไป
อยากได้นางฟ้าก็ต้องลงทุนหน่อยวิน
ผิดจริงๆแหละนายวินไปยุ่งกับคนมีสามีแล้วรอดูบทสรุปครับ
วินต้องเต็มที่หน่อย
เริ่มมีใจล่ะ
จะเป็นร้านอาหารแนวไหนนะ อิอิ
ยันหว่าง
แพรวชอบละ
มีใจ
เอาแล้ว
ลุ้น ตื่นเต้น น่าติดตาม แนวนี้ ชอบจริงๆ ::Glad::
คุณแพรติดใจแน่นอน ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆครับ
สงสารสามีคุณแพรเลยครับ เจ็บเลยครับ
คุณแพรน่าติดใจ
นำ้หยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน แล้วใจนารีจะทนได้ซักเท่าไหร่?
คนมันเงี่ยนจะมีกฎไรนักหนา
บทนี้คือครอบครัว อยากรู้จริงๆว่าผู้หญิงที่เคยคบชู้มาครั้งนึงแล้วจะมีอีกมั้ย
รอติดตามว่าแต่ละคนจะมีผลสรุปแบบไหน
ได้เมียเค้ามาก็รักษาไว้ให้ดีๆละหนุ่ม
อ่านตอนนี้เริ่มสงสารวิน มุมเขาก็ไม่เลวนักหรอก แต่มันคือจุดต้องเลือก
อ่านในมุมชู้บ้าง
ทั้งสามคน ต่างก็มีมุมของตัวเอง
ขอบคุณมากครับ ติดตามผลงานอยู่นะครับ
เรื่องนี้ดีครับได้เห็นหลายๆมุมมอง
ตอกสด แตกใน ไม่ติดใจยังไงไหว
ต่างคนต่างมุมมอง
หลายมุมมองแบบนี้ก็สนุกดีครับ
เหมือนเรื่องจริงในชีวิตของคนบางคนครับอาจจะมีหรือไม่มีก็ได้ ติดตามครับผม
บรรยายบทรักรวบรัดไปหน่อยครับ
วินต้องเต็มที่หน่อยนะเค้าจะได้ติดใจ
เลี้ยงที่ร้านแล้วก็ไปทำลูกต่อ
ยังคุยต่อแบบนี้มีโอกาส ลุยต่อเลยครั้งแรกเมาน่าจะมีติดใจบ้างแหละ
แพร โดนเพราะเมาแล้วติดใจ
ไม่เจอกันตั้ง3เดือน คืนนี้ต้องยันเช้าแล้ว
แนวนี่ดีจริงๆได้รู้ทั้งสามมุมมอง
เอาล่ะแบบนี้ดำเนินงานต่อได้เลย
มีครั้งแรกต้องมีครั้งต่อๆไปคับ ::Confident::
โดนสาวลองใจแล้ว ละพ่อหนุ่ม
3 มุมมองในเรื่องเดียวกัน
ท่าจะยาว
ผู้ประพันธ์บรรยายมุมมอง 3 ฝ่าย สามี ภรรยา ชายชู้ แต่ยังไงก็ผิดเนาะ
ชอบเนื้อเรื่องมีหลายมุมมอง
ปากบอกไม่คิดแต่แพรดูติดใจชัดๆ ยังจะลองใจด้วยค่าโรงแรมอีกนะ
ครบทุกมุมมอง
ขอสัก30ตอน+ นะครับ สนุกตั้งแต่ตอนแรก ขอบคุณครับ
เอาเก่งจนแพรติดอกติดใจ
มีมุมมองของชู้ด้วย หายากนะเนี่ย
เรื่องเล่าสามมุมมอง แพรเจอผู้ชายดีๆทั้งสองคน แต่ต้องเลือกเพียงหนึ่ง
สงสารสามี
ชอบมุมมองแบบนี้
พาไปกินแพงขนาดนี้ ต้องไม่ใช่แค่กินข้าวละไหม
มีสามมุมมองกันเลยทีเดียว ขออ่านจากมุมของชู้ก่อนแล้วกัน
ต่นังไงก็สงสารสามี
รักสามเศร้าเลย น่าสงสาร ทั้งคู่
เริ่มแล้วไปต่อให้สุด
สามมุมมองเลยน่าสงสารที่สุดก็สามี แต่อย่างน้อยก็ยังจบดี
สามีก็เป็นคนที่น่าสงสารที่สุด ::Doubt::
แสดงว่าเริ่มติดใจแล้ว แบบนี้ยาวไป
คนมีเจ้าของมันอร่อยกว่าของฟรีที่หาง่ายๆทั่วไป ::HeyHey::
อ่านแล้วปวดตับ
มีแววติดใจชู้แล้วล่ะแบบนี้
น่าจะไปไม่กลับมาละ อีหรอบนี้
วินเป็นมาอย่งนี้นี่เองหน้ามืดตามัวกับเมียชาวบ้าน
ยิ่งอ่านยิ่งเหมือนครับ
ได้จัดหนักเจอของดีแบบนี้บุญของวิน
คุณแพรได้เจอของจริงๆละคับ
บทสรุปสุดท้ายจะเป็นยังไง บางที คงมีทั้งสุขและเศร้าในคราวเดียวกัน
มุมมองฝ่ายชานที่ตั้งตารอ มาดูกัน
หลงรักคุณแพรว
อ้างจาก: Koog Google เมื่อ มกราคม 15, 2024, 09:39:48 ก่อนเที่ยงผมคือวิน อายุ 33 ปี จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของผมก็ธรรมดาตามประสาชายโสด ทำงานมีเงินเดือน เงินออกก็ไปละลายทรัพย์กับเหล้าสุรา มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาและออกจากชีวิตผมบ่อย ตามประสาหนุ่มโสด ผมจึงไม่ซีเรีย เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยก็ได้มาจากตามร้านเหล้าทั้งนั้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ยั้งยืน ผมจึงไม่ได้ให้ใจแลกไปจึงไม่ได้รู้สึกอินอะไร ไม่ซีเรียส เพราะผมก็มีแต่ได้กับได้
แต่กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ต้องพังลงไปตั้งแต่วันที่ได้พบกับคุณแพร
ผมจะเท้าความสั้นๆ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากการที่รุ่นพี่คนสนิทของผม เขาโทรมาเพื่อจ้างผมไปควบคุมงานในโครงการของเขา ซึ่งเขาเป็นข้าราชการตอนแรกผมก็ปฏิเสธ แต่เพราะเขาต้องการตัวผมมาก เขาบอกผมว่าเพราะผมมีฝีมือเขาไว้ใจผม และประเด็นหลักๆก็คือถ้าผมทำงานให้เขาเสร็จ ผมจะสบายไปทั้งชาติ เขาบอกขนาดนี้ยื่นโอกาสให้ขนาดนี้ ถ้าผมไม่รับก็เสียดายแย่
พอเจรจากันลงตัวถึงเวลาผมก็ลาออกจากงาน เพราะโครงการของรัฐมันใช้เวลาค่อนข้างนาน ซึ่งผมไม่ซีเรียสอะไร เพราะเงินเก็บผมก็มีใช้ไม่ได้ลำบากอะไร
ก่อนจะลงปฎิบัติงานเขาก็เชิญผมไปร่วมประชุมด้วย เขาวางแผนการสร้างกันเบ็ดเสร็จ ผมมีหน้าที่ทำหน้างานตามแบบแผนให้เขาอย่างสมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง ซึ่งมันง่ายสำหรับจากประสบการณ์ทำงานมา 10 ปีของเขา แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือในตอนประชุม ผมได้พบกับคุณแพร ผมถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอสวยแบบที่มีออร่าแบบนางฟ้าท่ามกลางผู้คน เธอคนน้ันคือคุณแพร แล้วยิ่งผมต้องทำงานประสานงานกับเธอด้วย ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิดที่รับงานนี้
(https://i.postimg.cc/d3XtC1Lj/IMG-5587.jpg) (https://postimg.cc/fScNnM7V)
พอถึงเริ่มงานผมก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ตกบกพร่อง ซึ่งผมจะพบกับคุณก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แล้วแต่รอบ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คุยกับคุณแพรผ่านไลน์อยู่แล้ว และก็รู้ๆมาว่าเธอแต่งงานแล้ว ผมเลยต้องกินแห้วไป
ความสัมพันธ์ของผมกับคุณแพรนั้นตอนแรกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ว่าผมได้ล้ำเส้นก่อนโดยคืนนั้นผมได้ไปเลี้ยงสังสรรค์กับคณะของคุณแพร โดยหัวหน้าของเธอเป็นผู้ชวนผมไปด้วยตัวเอง ผมก็ไปดื่มกับเขา ร้องเล่นเต้นรำกับคณะของเธอ ซึ่งมันก็กรึ่มๆแต่คนอื่นๆก็เมาเละแบบผมต้องห่ามไปส่งที่โรงแรม และ นั้นเป็นโอกาสที่ผมได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแพร
ผมยอมรับว่าผมหน้ามืดตามัว ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน พูดได้เต็มปากว่าถ้าผมรู้ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่กับคุณแพรผมกลับทำลายกฏที่ผมตั้งไว้สิ้น ผมขับรถไปส่งคุณทุกคนไปส่งถึงห้อง ยกเว้นคุณแพรที่ผมปล่อยให้เธอนอนเมาหมดสติอยู่ที่รถ และพอผมลงมาก็ยังเห็นเธอไม่ได้สติ ผมจึงพาเธอไปเปิดโรงแรมใกล้ๆ
พอเข้ามาในห้องก็อุ้มเธอไปวางบนเตียงและจัดแจงถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด หุ่นเธอดีมาก อวบอัดแน่นทุกส่วน หน้าใหญ่แบบถูกใจผมมากๆ ร่องกลีบกับหน้าอกอมชมพู เหมือนสาววัยรุ่น ทำเอาผมเองแปลกใจว่าเธอแต่งงานจริงรึเปล่า ...
ผมที่ตอนนี้อารมณ์หื่นมาเต็มระบบ ผมเริ่มถ่างขาเธอออกแล้วยื่นลงใช้ลิ้นละเลงที่กลีบ รสของเธอมันหอมมาก ผมเลียดูดของเธออย่างเมามันส์จนเธอตื่น "อือ...อ..."
"คุณวินคะ...ค่ะ ซี๊ดด" เธอพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ขืนต้านแรงของเธอ
"อูยย อย่า...อย่านะ...ซ..ซ....คุณวิน..หยุดเถอะค่ะ"
ผมไม่ฟังที่เธอร้องขอเพราะมาถึงขั้นนี้แล้วจะเหี้ยก็เหี้ยให้สุด ซึ่งมันได้ผมทำให้เสียวจนยอมมีอะไรด้วย ผมที่อารมณ์ถึงขีดมันจึงหยุดไม่อยู่ก็เลยแตกในเธอไป ซึ่งดูคุณแพรเองก็ดูฟินมีความสุขมากตอนนั้น แต่ทุกอย่างจบลงผมก็ถูกคุณแพรตบหน้า เธอต่อว่าผม
"ทำไมถึงทำแบบนี้!"
"แต่ผมชอบคุณแพรนะครับ"
"ชอบ!? ชอบเหรอ! ชอบแล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้!"
"คุณแพรครับ ใจเย็นก่อนนะ"
"อย่า!" เธอตะหวาดใส่ผมราวกับคนเสียสติ ทำเอาผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับเธอ ผมรู้สึกผิดมากๆ รับไม่ได้เลยกับสายตาที่เธอมองผมอย่างรังเกียจแบบนี้ เหตุผลนี้เองผมจึงทำทุกอย่างที่มีผมใช้คำพูดปลอบโยนสารพัด งัดทุกวิชาที่มีในตัวกว่าจะทำให้เธอผ่อนคลายลงได้
ผมกอดเธอพูดคำหวานซึ่งจากที่เธอร้องไห้ เธอเริ่มคลายมือลง เธอผ่อนคลายและเริ่มพูดดีกับผม
"คุณวินค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นแพรขอร้องอย่าบอกใครนะคะ"
เธอถึงขั้นยกมือไว้ผมทั้งๆที่เราก็อายุไล่เลี่ยกัน "ไม่ต้องห่วงนะครับคุณแพร ผมสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคนครับ"
"ขอบคุณนะคะ" เธอมองหน้าผมอย่างมีความหวัง
ผมจ้องหน้าเธอก่อนที่จะปาดคราบน้ำตาที่แก้มออก "ครับ"
หลังจากนั้นก็ให้อารมณ์นำพา เรามีกันต่อถึง 2 ยก รอบนี้เธอเต็มใจที่จะทำให้ผม ผมติดใจในรสชาติสวาทของเธอ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านๆมา เธอเร้าร้อนและแพรวพราวมาก ผมชอบมากในจังหวะที่เธอขึ้นให้ผมจนผมอดใจไม่ได้ ผมแตกในใส่ไปในยกแรก
(https://i.postimg.cc/L52XgGb8/20240114205523.gif) (https://postimg.cc/FdCm2CvM)
ยกที่ 2 ก็ตามมาหลังจากนั้นด้วยความที่น้ำของผมเต็มท้องคุณแพร ความสุขมันก็บังเกิดขึ้นตาม คุณแพรเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูเรียบร้อยผู้ดีมากๆ ซึ่งผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ พอเอาเข้าจริง คุณแพรดูเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากถ้าจะให้เห็นภาพ เหมือนผมกำลังเอากับซ้อที่ใช้เงินเปย์เด็กหนุ่มเลยก็ได้
"อ่าส์ เสียวไหมครับ"
"อืม..ม... ซี๊ด...ด.. เสีย..ว...เสียวค่ะ"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ ยกที่สองบอกเลยว่าใช้เวลามากนานๆกว่าที่ผมจะเสร็จ ส่วนคุณแพรน่าจะเสร็จไปหลายครั้งแล้ว เเต่เธอก็เอ่ยปากบอกให้ผมหยุดเลย มีแต่จะเด้งสู้เด้งรับกลัดมันแบบถึงพริกถึงขิง เล่นเอาผมเหนื่อยเกือบหมดแรงกันไปข้าง แต่ก็มีความสุขสุดๆ ผมกับคุณแพรเรานอนพักเอาแรงดูเวลาอีกทีก็ตี 2 กว่าๆแล้ว ก็เลยพาลุกไปอาบน้ำกัน ซึ่งก็อย่างว่าผมที่อยู่กับนางในฝันแบบนี้ และไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีกไหม เผลอๆหลังจากนี้ผมอาจจะไม่เจอเธออีกเลยก็ได้ ผมคิดแบบนี้ก็เลยใช้เวลาที่เหลืออยู่จะว่าฉวยโอกาสก็มันก็ใช่ แต่ผมเชื่อว่าคนอื่นถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าต้องทำแบบที่ผมทำ 100%
ผมทำกับคุณแพรในห้องน้ำ มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ผมจำมันได้ดี เสียงของคุณแพรดังก้องในห้องน้ำ ตอนที่ผมจับเธอเนียบไปกับอ่างล้างหน้า ช้อนมือนวดคลึงเต้าที่ล้นมือช่างนุ่มนิ่มเหลือเกิน สัมผัสแล้วรู้เลยว่านี้คือของจริงไม่ได้ผ่านมีดหมอ ทั้งสะโพกบั้นท้ายของคุณแพรคือของจริงทั้งหมดทั้งตัว มันตรงไทป์ผมทุกอย่างแบบนี้จะให้ผมอดใจไหวได้ยังไง
(https://i.postimg.cc/pXgSQ8H3/20240114081719.gif) (https://postimg.cc/6yfzt8Th)
หลังจากที่เราเสร็จกันไปแล้วงานเลี้ยงมีวันเลิกลา ผมขับรถไปส่งคุณแพรที่โรงแรมตอนตี 3 ผมอดใจไม่ได้อยากจูบคุณแพรก่อนจากลา เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอจะเป็นยังไงต่อไป
"คุณแพรครับ" ผมมุ่งหวังจะจูบเธอ
แต่ว่าคุณแพรกับเมินหน้าหนีและขัดขืนผม "พอแค่นี้เถอะค่ะคุณวิน แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว"
พอคุณแพรพูดแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ หยุดทุกอย่างและปล่อยเธอลงจากรถไป ผมมองเธอจนสุดสายตาถึงจะขับรถกลับบ้าน ผมถึงตอนตี 4 กว่าๆ มีเวลานอน 3 ชม.ตื่นมาก็ออกไปทำงานโครงการ วันนั้นผมดื่มกาแฟไปเยอะกว่าจะตาสว่าง แล้วก็ได้พบกับคุณแพรตอนบ่ายมาตรวจงานกับคณะ ทันทีที่เจอกันเราคุยกันแค่เรื่องงานตามปกติเพราะเป็นหน้าที่ แต่วันนั้นคุณแพรสีหน้าดูหมองมนไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่จะเป็นแบบนั้น และมีหลายคนที่ทักซึ่งคำตอบที่ให้ก็ "พอดีไม่ค่อยสบายค่ะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง"
ผมอยู่ตรงนั้นมองเธออยู่ห่างๆซึ่งตอนเธอบอกทุกคนเสร็จ ก็มีการชายตามองมาที่ผมก่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเรื่องคืนนั้น ผมกับคุณแพรกว่าเราจะกลับมาคุยกันปกติได้ก็ตอนที่เธอกับคณะเดินทางกลับแล้ว โดยการที่ผมบังเอิญไปเจอรถตู้ของคณะที่เสียกลางทาง ตอนที่ผมเลิกงานแล้วกำลังกลับบ้านพอเลยลงไปช่วย และสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณแพรทักมาขอบคุณผม จากที่เราไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ตอนนั้น
(https://i.postimg.cc/7YqLwykb/IMG-5564.jpg) (https://postimg.cc/MXrwmNX8)
ผมตั้งตารอที่จะได้พบกับคุณแพรอีกครั้งหนึ่ง แต่การตั้งตารอของผมมันไม่กระทบกับงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะผมมีวุฒิภาวะพอที่จะแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว
ซึ่งการรอคอยของผมคือการรอแบบที่ไม่ได้ทักหา เพราะผมกลัวว่าหากผมทักไปแล้วเกิดสามีคุณแพรเห็นเขา มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ และผมคงจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ การรอคอยของผมจึงค่อนข้างมีความหมายมาก เพราะผมไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากคุณแพรคนเดียว และ กว่าที่ผมจะพบกับคุณแพรอีกครั้งก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน คุณแพรพร้อมคณะลงมาตรวจงานประจำทุก 3 เดือน โดยก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ เธอก็ทักบอกผมก่อนแล้วนึกภาพดู ผมดีใจขนาดไหนและยิ่งมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบสุดๆ
พอคณะของคุณแพรเดินทางมาถึงตรวจงานต่างๆแล้วเสร็จ ผมได้รับคำชื่นชมจากหัวหน้าของคุณแพร ซึ่งนั้นทำให้ผมรู้สึกดีแต่ที่น่าภูมิใจยิ่งกว่าคือคุณแพรชื่นชมการทำงานของผม ในตอนที่ผมนำเอกสารค่าใช้จ่ายไปให้เธอตรวจ
"โห่ ละเอียดมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณวิน แบบนี้ทำงานได้สะดวกมากเลย ขอบคุณนะคะ เก่งมากค่ะ"
ผมรู้สึกมีพลังและรู้สึกขอบคุณรุ่นพี่ที่โน้มน้าวผมให้มาทำงานนี้
การที่ผมทำงานออกมาดีเกินคาด ทั้งควบคุมหน้างานทั้งงานเอกสารเบิกจ่ายทุกอย่างเบ็ดเสร็จที่ผม จะบอกว่าต่อให้ตรงนั้นไม่มีคุณแพรผมก็ทำงานเต็มที่แบบนี้อยู่แล้ว และคณะของคุณแพรเขาก็ชอบที่จะทำงานกับผม เพราะผมทำงานละเอียดซึ่งเกื้อหนุนพวกเขาที่มาตรวจงาน ทำให้พวกเขามีเวลาเที่ยวพักผ่อนจากงานออฟฟิศแสนวุ่นวาย ผมเข้าใจตรงจุดนี้ดี แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ทำงานกัน
อย่างที่บอกผมเกื้อหนุนพวกเขาเต็มที่นั้นอาจจะเป็นใบเบิกทาง คุณแพรกลับมาคุยกับผมปกติแบบเพื่อนร่วมงาน โดยที่ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอรู้สึกแบบนี้รึเปล่า
แต่ที่แน่ๆผมจะไม่ทำพฤติกรรมที่ส่อเเววชู้สาวกับคุณแพรในที่ทำงาน ผมทำตัวปกติไม่ได้ท่าทีอะไรให้ต้องสงสัย ทำให้คนในที่ทำงานและหน่วยงานของคุณแพรไม่มีใครรู้ความลับระหว่างเรา แต่เธอมักจะมีท่าทีอึดอัดหากมีใครพูดแซวผมกับเธอ ในใจผมก็อยากจะปกป้องคุณแพร แต่หากโต้ตอบกลับไปแน่นอนว่าความแตกแน่ และเหมือนคุณแพรจะคิดแบบเดียวกัน วิธีการหลีกเลี่ยงของเราสองคนคือการเว้นระยะห่างในที่ทำงาน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของใคร แล้วเรื่องก็เงียบไปเอง
แต่นั้นคือตอนอยู่ในที่ทำงาน ตอนเลิกงานผมกับคุณแพรเราก็จะคุยกันหลังไมค์อยู่ตลอด จนในที่สุดผมก็ได้มีหลับนอนกับคุณแพรอีกครั้ง โดยผมเป็นคนชวนคุณแพรออกไปทานข้าวด้วยกัน ...
ผมพาคุณแพรไปดินเนอร์ตามแต่โอกาสที่เธอสามารถออกมาจากที่พักได้ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงตามร้านอาหารหรูที่ราคาค่อนสูง แต่ทุกครั้งที่พาผมจะจ่ายเองทุกครั้ง เพื่อเป็นการเอาใจจนเธอออกปากว่า "ไม่ต้องพาไปเลี้ยงที่ร้านแบบนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจ"
"เต็มใจครับ" ผมยิ้มตอบ
แล้วเหมือนคุณแพรจะคิดอะไรอยู่ในใจซี่งผมไม่แน่ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ "งั้นรอบหน้าพาไปร้านนี้ได้ไหมค่ะ"
"ครับ ร้านไหนบอกผมได้เลยนะ"
แล้วเธอก็ส่งรูปให้ผมดูซึ่งเป็นร้านอาหารระดับ 5 ดาว และพอถึงวันจริงๆที่ต้องไปบอกเลยว่าอาหารแพงหูฉีกกว่าร้านที่ผมพาไปรวมกัน 10 ร้าน
ได้จัดกันหนักๆเป็นบุญแท้ๆ
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
::WooWoo::
มันก็เนาะ
คุณแพรให้พาไปกินอาหารร้านแพงๆแบบนี้น่าจะเป็นการลองใจแน่ๆเลย
อยากรู้ว่ามีปัญญาจ่ายไหม
มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อ ๆ ไป เสมอ
อ่านไปก็เริ่มอิน แกมันบักคนซั่ว
น่าเห็นใจ
มีครั้งแรกแล้ว ก็ต้องมีครั้งต่อไป
หลากมุมมองดีดูได้หลายมิติ
::Reader::
น่าติดตามมากๆครับ
ติดตรมครับ
อ้างจาก: Koog Google เมื่อ มกราคม 15, 2024, 09:39:48 ก่อนเที่ยงผมคือวิน อายุ 33 ปี จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของผมก็ธรรมดาตามประสาชายโสด ทำงานมีเงินเดือน เงินออกก็ไปละลายทรัพย์กับเหล้าสุรา มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาและออกจากชีวิตผมบ่อย ตามประสาหนุ่มโสด ผมจึงไม่ซีเรีย เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยก็ได้มาจากตามร้านเหล้าทั้งนั้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ยั้งยืน ผมจึงไม่ได้ให้ใจแลกไปจึงไม่ได้รู้สึกอินอะไร ไม่ซีเรียส เพราะผมก็มีแต่ได้กับได้
แต่กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ต้องพังลงไปตั้งแต่วันที่ได้พบกับคุณแพร
ผมจะเท้าความสั้นๆ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากการที่รุ่นพี่คนสนิทของผม เขาโทรมาเพื่อจ้างผมไปควบคุมงานในโครงการของเขา ซึ่งเขาเป็นข้าราชการตอนแรกผมก็ปฏิเสธ แต่เพราะเขาต้องการตัวผมมาก เขาบอกผมว่าเพราะผมมีฝีมือเขาไว้ใจผม และประเด็นหลักๆก็คือถ้าผมทำงานให้เขาเสร็จ ผมจะสบายไปทั้งชาติ เขาบอกขนาดนี้ยื่นโอกาสให้ขนาดนี้ ถ้าผมไม่รับก็เสียดายแย่
พอเจรจากันลงตัวถึงเวลาผมก็ลาออกจากงาน เพราะโครงการของรัฐมันใช้เวลาค่อนข้างนาน ซึ่งผมไม่ซีเรียสอะไร เพราะเงินเก็บผมก็มีใช้ไม่ได้ลำบากอะไร
ก่อนจะลงปฎิบัติงานเขาก็เชิญผมไปร่วมประชุมด้วย เขาวางแผนการสร้างกันเบ็ดเสร็จ ผมมีหน้าที่ทำหน้างานตามแบบแผนให้เขาอย่างสมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง ซึ่งมันง่ายสำหรับจากประสบการณ์ทำงานมา 10 ปีของเขา แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือในตอนประชุม ผมได้พบกับคุณแพร ผมถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอสวยแบบที่มีออร่าแบบนางฟ้าท่ามกลางผู้คน เธอคนน้ันคือคุณแพร แล้วยิ่งผมต้องทำงานประสานงานกับเธอด้วย ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิดที่รับงานนี้
(https://i.postimg.cc/d3XtC1Lj/IMG-5587.jpg) (https://postimg.cc/fScNnM7V)
พอถึงเริ่มงานผมก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ตกบกพร่อง ซึ่งผมจะพบกับคุณก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แล้วแต่รอบ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คุยกับคุณแพรผ่านไลน์อยู่แล้ว และก็รู้ๆมาว่าเธอแต่งงานแล้ว ผมเลยต้องกินแห้วไป
ความสัมพันธ์ของผมกับคุณแพรนั้นตอนแรกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ว่าผมได้ล้ำเส้นก่อนโดยคืนนั้นผมได้ไปเลี้ยงสังสรรค์กับคณะของคุณแพร โดยหัวหน้าของเธอเป็นผู้ชวนผมไปด้วยตัวเอง ผมก็ไปดื่มกับเขา ร้องเล่นเต้นรำกับคณะของเธอ ซึ่งมันก็กรึ่มๆแต่คนอื่นๆก็เมาเละแบบผมต้องห่ามไปส่งที่โรงแรม และ นั้นเป็นโอกาสที่ผมได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแพร
ผมยอมรับว่าผมหน้ามืดตามัว ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน พูดได้เต็มปากว่าถ้าผมรู้ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่กับคุณแพรผมกลับทำลายกฏที่ผมตั้งไว้สิ้น ผมขับรถไปส่งคุณทุกคนไปส่งถึงห้อง ยกเว้นคุณแพรที่ผมปล่อยให้เธอนอนเมาหมดสติอยู่ที่รถ และพอผมลงมาก็ยังเห็นเธอไม่ได้สติ ผมจึงพาเธอไปเปิดโรงแรมใกล้ๆ
พอเข้ามาในห้องก็อุ้มเธอไปวางบนเตียงและจัดแจงถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด หุ่นเธอดีมาก อวบอัดแน่นทุกส่วน หน้าใหญ่แบบถูกใจผมมากๆ ร่องกลีบกับหน้าอกอมชมพู เหมือนสาววัยรุ่น ทำเอาผมเองแปลกใจว่าเธอแต่งงานจริงรึเปล่า ...
ผมที่ตอนนี้อารมณ์หื่นมาเต็มระบบ ผมเริ่มถ่างขาเธอออกแล้วยื่นลงใช้ลิ้นละเลงที่กลีบ รสของเธอมันหอมมาก ผมเลียดูดของเธออย่างเมามันส์จนเธอตื่น "อือ...อ..."
"คุณวินคะ...ค่ะ ซี๊ดด" เธอพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ขืนต้านแรงของเธอ
"อูยย อย่า...อย่านะ...ซ..ซ....คุณวิน..หยุดเถอะค่ะ"
ผมไม่ฟังที่เธอร้องขอเพราะมาถึงขั้นนี้แล้วจะเหี้ยก็เหี้ยให้สุด ซึ่งมันได้ผมทำให้เสียวจนยอมมีอะไรด้วย ผมที่อารมณ์ถึงขีดมันจึงหยุดไม่อยู่ก็เลยแตกในเธอไป ซึ่งดูคุณแพรเองก็ดูฟินมีความสุขมากตอนนั้น แต่ทุกอย่างจบลงผมก็ถูกคุณแพรตบหน้า เธอต่อว่าผม
"ทำไมถึงทำแบบนี้!"
"แต่ผมชอบคุณแพรนะครับ"
"ชอบ!? ชอบเหรอ! ชอบแล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้!"
"คุณแพรครับ ใจเย็นก่อนนะ"
"อย่า!" เธอตะหวาดใส่ผมราวกับคนเสียสติ ทำเอาผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับเธอ ผมรู้สึกผิดมากๆ รับไม่ได้เลยกับสายตาที่เธอมองผมอย่างรังเกียจแบบนี้ เหตุผลนี้เองผมจึงทำทุกอย่างที่มีผมใช้คำพูดปลอบโยนสารพัด งัดทุกวิชาที่มีในตัวกว่าจะทำให้เธอผ่อนคลายลงได้
ผมกอดเธอพูดคำหวานซึ่งจากที่เธอร้องไห้ เธอเริ่มคลายมือลง เธอผ่อนคลายและเริ่มพูดดีกับผม
"คุณวินค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นแพรขอร้องอย่าบอกใครนะคะ"
เธอถึงขั้นยกมือไว้ผมทั้งๆที่เราก็อายุไล่เลี่ยกัน "ไม่ต้องห่วงนะครับคุณแพร ผมสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคนครับ"
"ขอบคุณนะคะ" เธอมองหน้าผมอย่างมีความหวัง
ผมจ้องหน้าเธอก่อนที่จะปาดคราบน้ำตาที่แก้มออก "ครับ"
หลังจากนั้นก็ให้อารมณ์นำพา เรามีกันต่อถึง 2 ยก รอบนี้เธอเต็มใจที่จะทำให้ผม ผมติดใจในรสชาติสวาทของเธอ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านๆมา เธอเร้าร้อนและแพรวพราวมาก ผมชอบมากในจังหวะที่เธอขึ้นให้ผมจนผมอดใจไม่ได้ ผมแตกในใส่ไปในยกแรก
(https://i.postimg.cc/L52XgGb8/20240114205523.gif) (https://postimg.cc/FdCm2CvM)
ยกที่ 2 ก็ตามมาหลังจากนั้นด้วยความที่น้ำของผมเต็มท้องคุณแพร ความสุขมันก็บังเกิดขึ้นตาม คุณแพรเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูเรียบร้อยผู้ดีมากๆ ซึ่งผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ พอเอาเข้าจริง คุณแพรดูเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากถ้าจะให้เห็นภาพ เหมือนผมกำลังเอากับซ้อที่ใช้เงินเปย์เด็กหนุ่มเลยก็ได้
"อ่าส์ เสียวไหมครับ"
"อืม..ม... ซี๊ด...ด.. เสีย..ว...เสียวค่ะ"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ ยกที่สองบอกเลยว่าใช้เวลามากนานๆกว่าที่ผมจะเสร็จ ส่วนคุณแพรน่าจะเสร็จไปหลายครั้งแล้ว เเต่เธอก็เอ่ยปากบอกให้ผมหยุดเลย มีแต่จะเด้งสู้เด้งรับกลัดมันแบบถึงพริกถึงขิง เล่นเอาผมเหนื่อยเกือบหมดแรงกันไปข้าง แต่ก็มีความสุขสุดๆ ผมกับคุณแพรเรานอนพักเอาแรงดูเวลาอีกทีก็ตี 2 กว่าๆแล้ว ก็เลยพาลุกไปอาบน้ำกัน ซึ่งก็อย่างว่าผมที่อยู่กับนางในฝันแบบนี้ และไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีกไหม เผลอๆหลังจากนี้ผมอาจจะไม่เจอเธออีกเลยก็ได้ ผมคิดแบบนี้ก็เลยใช้เวลาที่เหลืออยู่จะว่าฉวยโอกาสก็มันก็ใช่ แต่ผมเชื่อว่าคนอื่นถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าต้องทำแบบที่ผมทำ 100%
ผมทำกับคุณแพรในห้องน้ำ มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ผมจำมันได้ดี เสียงของคุณแพรดังก้องในห้องน้ำ ตอนที่ผมจับเธอเนียบไปกับอ่างล้างหน้า ช้อนมือนวดคลึงเต้าที่ล้นมือช่างนุ่มนิ่มเหลือเกิน สัมผัสแล้วรู้เลยว่านี้คือของจริงไม่ได้ผ่านมีดหมอ ทั้งสะโพกบั้นท้ายของคุณแพรคือของจริงทั้งหมดทั้งตัว มันตรงไทป์ผมทุกอย่างแบบนี้จะให้ผมอดใจไหวได้ยังไง
(https://i.postimg.cc/pXgSQ8H3/20240114081719.gif) (https://postimg.cc/6yfzt8Th)
หลังจากที่เราเสร็จกันไปแล้วงานเลี้ยงมีวันเลิกลา ผมขับรถไปส่งคุณแพรที่โรงแรมตอนตี 3 ผมอดใจไม่ได้อยากจูบคุณแพรก่อนจากลา เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอจะเป็นยังไงต่อไป
"คุณแพรครับ" ผมมุ่งหวังจะจูบเธอ
แต่ว่าคุณแพรกับเมินหน้าหนีและขัดขืนผม "พอแค่นี้เถอะค่ะคุณวิน แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว"
พอคุณแพรพูดแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ หยุดทุกอย่างและปล่อยเธอลงจากรถไป ผมมองเธอจนสุดสายตาถึงจะขับรถกลับบ้าน ผมถึงตอนตี 4 กว่าๆ มีเวลานอน 3 ชม.ตื่นมาก็ออกไปทำงานโครงการ วันนั้นผมดื่มกาแฟไปเยอะกว่าจะตาสว่าง แล้วก็ได้พบกับคุณแพรตอนบ่ายมาตรวจงานกับคณะ ทันทีที่เจอกันเราคุยกันแค่เรื่องงานตามปกติเพราะเป็นหน้าที่ แต่วันนั้นคุณแพรสีหน้าดูหมองมนไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่จะเป็นแบบนั้น และมีหลายคนที่ทักซึ่งคำตอบที่ให้ก็ "พอดีไม่ค่อยสบายค่ะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง"
ผมอยู่ตรงนั้นมองเธออยู่ห่างๆซึ่งตอนเธอบอกทุกคนเสร็จ ก็มีการชายตามองมาที่ผมก่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเรื่องคืนนั้น ผมกับคุณแพรกว่าเราจะกลับมาคุยกันปกติได้ก็ตอนที่เธอกับคณะเดินทางกลับแล้ว โดยการที่ผมบังเอิญไปเจอรถตู้ของคณะที่เสียกลางทาง ตอนที่ผมเลิกงานแล้วกำลังกลับบ้านพอเลยลงไปช่วย และสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณแพรทักมาขอบคุณผม จากที่เราไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ตอนนั้น
(https://i.postimg.cc/7YqLwykb/IMG-5564.jpg) (https://postimg.cc/MXrwmNX8)
ผมตั้งตารอที่จะได้พบกับคุณแพรอีกครั้งหนึ่ง แต่การตั้งตารอของผมมันไม่กระทบกับงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะผมมีวุฒิภาวะพอที่จะแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว
ซึ่งการรอคอยของผมคือการรอแบบที่ไม่ได้ทักหา เพราะผมกลัวว่าหากผมทักไปแล้วเกิดสามีคุณแพรเห็นเขา มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ และผมคงจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ การรอคอยของผมจึงค่อนข้างมีความหมายมาก เพราะผมไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากคุณแพรคนเดียว และ กว่าที่ผมจะพบกับคุณแพรอีกครั้งก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน คุณแพรพร้อมคณะลงมาตรวจงานประจำทุก 3 เดือน โดยก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ เธอก็ทักบอกผมก่อนแล้วนึกภาพดู ผมดีใจขนาดไหนและยิ่งมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบสุดๆ
พอคณะของคุณแพรเดินทางมาถึงตรวจงานต่างๆแล้วเสร็จ ผมได้รับคำชื่นชมจากหัวหน้าของคุณแพร ซึ่งนั้นทำให้ผมรู้สึกดีแต่ที่น่าภูมิใจยิ่งกว่าคือคุณแพรชื่นชมการทำงานของผม ในตอนที่ผมนำเอกสารค่าใช้จ่ายไปให้เธอตรวจ
"โห่ ละเอียดมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณวิน แบบนี้ทำงานได้สะดวกมากเลย ขอบคุณนะคะ เก่งมากค่ะ"
ผมรู้สึกมีพลังและรู้สึกขอบคุณรุ่นพี่ที่โน้มน้าวผมให้มาทำงานนี้
การที่ผมทำงานออกมาดีเกินคาด ทั้งควบคุมหน้างานทั้งงานเอกสารเบิกจ่ายทุกอย่างเบ็ดเสร็จที่ผม จะบอกว่าต่อให้ตรงนั้นไม่มีคุณแพรผมก็ทำงานเต็มที่แบบนี้อยู่แล้ว และคณะของคุณแพรเขาก็ชอบที่จะทำงานกับผม เพราะผมทำงานละเอียดซึ่งเกื้อหนุนพวกเขาที่มาตรวจงาน ทำให้พวกเขามีเวลาเที่ยวพักผ่อนจากงานออฟฟิศแสนวุ่นวาย ผมเข้าใจตรงจุดนี้ดี แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ทำงานกัน
อย่างที่บอกผมเกื้อหนุนพวกเขาเต็มที่นั้นอาจจะเป็นใบเบิกทาง คุณแพรกลับมาคุยกับผมปกติแบบเพื่อนร่วมงาน โดยที่ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอรู้สึกแบบนี้รึเปล่า
แต่ที่แน่ๆผมจะไม่ทำพฤติกรรมที่ส่อเเววชู้สาวกับคุณแพรในที่ทำงาน ผมทำตัวปกติไม่ได้ท่าทีอะไรให้ต้องสงสัย ทำให้คนในที่ทำงานและหน่วยงานของคุณแพรไม่มีใครรู้ความลับระหว่างเรา แต่เธอมักจะมีท่าทีอึดอัดหากมีใครพูดแซวผมกับเธอ ในใจผมก็อยากจะปกป้องคุณแพร แต่หากโต้ตอบกลับไปแน่นอนว่าความแตกแน่ และเหมือนคุณแพรจะคิดแบบเดียวกัน วิธีการหลีกเลี่ยงของเราสองคนคือการเว้นระยะห่างในที่ทำงาน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของใคร แล้วเรื่องก็เงียบไปเอง
แต่นั้นคือตอนอยู่ในที่ทำงาน ตอนเลิกงานผมกับคุณแพรเราก็จะคุยกันหลังไมค์อยู่ตลอด จนในที่สุดผมก็ได้มีหลับนอนกับคุณแพรอีกครั้ง โดยผมเป็นคนชวนคุณแพรออกไปทานข้าวด้วยกัน ...
ผมพาคุณแพรไปดินเนอร์ตามแต่โอกาสที่เธอสามารถออกมาจากที่พักได้ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงตามร้านอาหารหรูที่ราคาค่อนสูง แต่ทุกครั้งที่พาผมจะจ่ายเองทุกครั้ง เพื่อเป็นการเอาใจจนเธอออกปากว่า "ไม่ต้องพาไปเลี้ยงที่ร้านแบบนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจ"
"เต็มใจครับ" ผมยิ้มตอบ
แล้วเหมือนคุณแพรจะคิดอะไรอยู่ในใจซี่งผมไม่แน่ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ "งั้นรอบหน้าพาไปร้านนี้ได้ไหมค่ะ"
"ครับ ร้านไหนบอกผมได้เลยนะ"
แล้วเธอก็ส่งรูปให้ผมดูซึ่งเป็นร้านอาหารระดับ 5 ดาว และพอถึงวันจริงๆที่ต้องไปบอกเลยว่าอาหารแพงหูฉีกกว่าร้านที่ผมพาไปรวมกัน 10 ร้าน
::Pull::
::YehYeh::
อ้างจาก: Koog Google เมื่อ มกราคม 15, 2024, 09:39:48 ก่อนเที่ยงผมคือวิน อายุ 33 ปี จบคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของผมก็ธรรมดาตามประสาชายโสด ทำงานมีเงินเดือน เงินออกก็ไปละลายทรัพย์กับเหล้าสุรา มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาและออกจากชีวิตผมบ่อย ตามประสาหนุ่มโสด ผมจึงไม่ซีเรีย เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยก็ได้มาจากตามร้านเหล้าทั้งนั้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ยั้งยืน ผมจึงไม่ได้ให้ใจแลกไปจึงไม่ได้รู้สึกอินอะไร ไม่ซีเรียส เพราะผมก็มีแต่ได้กับได้
แต่กำแพงหัวใจที่ผมสร้างไว้ต้องพังลงไปตั้งแต่วันที่ได้พบกับคุณแพร
ผมจะเท้าความสั้นๆ เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากการที่รุ่นพี่คนสนิทของผม เขาโทรมาเพื่อจ้างผมไปควบคุมงานในโครงการของเขา ซึ่งเขาเป็นข้าราชการตอนแรกผมก็ปฏิเสธ แต่เพราะเขาต้องการตัวผมมาก เขาบอกผมว่าเพราะผมมีฝีมือเขาไว้ใจผม และประเด็นหลักๆก็คือถ้าผมทำงานให้เขาเสร็จ ผมจะสบายไปทั้งชาติ เขาบอกขนาดนี้ยื่นโอกาสให้ขนาดนี้ ถ้าผมไม่รับก็เสียดายแย่
พอเจรจากันลงตัวถึงเวลาผมก็ลาออกจากงาน เพราะโครงการของรัฐมันใช้เวลาค่อนข้างนาน ซึ่งผมไม่ซีเรียสอะไร เพราะเงินเก็บผมก็มีใช้ไม่ได้ลำบากอะไร
ก่อนจะลงปฎิบัติงานเขาก็เชิญผมไปร่วมประชุมด้วย เขาวางแผนการสร้างกันเบ็ดเสร็จ ผมมีหน้าที่ทำหน้างานตามแบบแผนให้เขาอย่างสมบูรณ์แบบเท่านั้นเอง ซึ่งมันง่ายสำหรับจากประสบการณ์ทำงานมา 10 ปีของเขา แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือในตอนประชุม ผมได้พบกับคุณแพร ผมถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอสวยแบบที่มีออร่าแบบนางฟ้าท่ามกลางผู้คน เธอคนน้ันคือคุณแพร แล้วยิ่งผมต้องทำงานประสานงานกับเธอด้วย ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิดที่รับงานนี้
(https://i.postimg.cc/d3XtC1Lj/IMG-5587.jpg) (https://postimg.cc/fScNnM7V)
พอถึงเริ่มงานผมก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ตกบกพร่อง ซึ่งผมจะพบกับคุณก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง แล้วแต่รอบ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คุยกับคุณแพรผ่านไลน์อยู่แล้ว และก็รู้ๆมาว่าเธอแต่งงานแล้ว ผมเลยต้องกินแห้วไป
ความสัมพันธ์ของผมกับคุณแพรนั้นตอนแรกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานจริงๆไม่มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ว่าผมได้ล้ำเส้นก่อนโดยคืนนั้นผมได้ไปเลี้ยงสังสรรค์กับคณะของคุณแพร โดยหัวหน้าของเธอเป็นผู้ชวนผมไปด้วยตัวเอง ผมก็ไปดื่มกับเขา ร้องเล่นเต้นรำกับคณะของเธอ ซึ่งมันก็กรึ่มๆแต่คนอื่นๆก็เมาเละแบบผมต้องห่ามไปส่งที่โรงแรม และ นั้นเป็นโอกาสที่ผมได้ทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแพร
ผมยอมรับว่าผมหน้ามืดตามัว ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมไม่เคยยุ่งกับเมียชาวบ้าน พูดได้เต็มปากว่าถ้าผมรู้ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย แต่กับคุณแพรผมกลับทำลายกฏที่ผมตั้งไว้สิ้น ผมขับรถไปส่งคุณทุกคนไปส่งถึงห้อง ยกเว้นคุณแพรที่ผมปล่อยให้เธอนอนเมาหมดสติอยู่ที่รถ และพอผมลงมาก็ยังเห็นเธอไม่ได้สติ ผมจึงพาเธอไปเปิดโรงแรมใกล้ๆ
พอเข้ามาในห้องก็อุ้มเธอไปวางบนเตียงและจัดแจงถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด หุ่นเธอดีมาก อวบอัดแน่นทุกส่วน หน้าใหญ่แบบถูกใจผมมากๆ ร่องกลีบกับหน้าอกอมชมพู เหมือนสาววัยรุ่น ทำเอาผมเองแปลกใจว่าเธอแต่งงานจริงรึเปล่า ...
ผมที่ตอนนี้อารมณ์หื่นมาเต็มระบบ ผมเริ่มถ่างขาเธอออกแล้วยื่นลงใช้ลิ้นละเลงที่กลีบ รสของเธอมันหอมมาก ผมเลียดูดของเธออย่างเมามันส์จนเธอตื่น "อือ...อ..."
"คุณวินคะ...ค่ะ ซี๊ดด" เธอพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ขืนต้านแรงของเธอ
"อูยย อย่า...อย่านะ...ซ..ซ....คุณวิน..หยุดเถอะค่ะ"
ผมไม่ฟังที่เธอร้องขอเพราะมาถึงขั้นนี้แล้วจะเหี้ยก็เหี้ยให้สุด ซึ่งมันได้ผมทำให้เสียวจนยอมมีอะไรด้วย ผมที่อารมณ์ถึงขีดมันจึงหยุดไม่อยู่ก็เลยแตกในเธอไป ซึ่งดูคุณแพรเองก็ดูฟินมีความสุขมากตอนนั้น แต่ทุกอย่างจบลงผมก็ถูกคุณแพรตบหน้า เธอต่อว่าผม
"ทำไมถึงทำแบบนี้!"
"แต่ผมชอบคุณแพรนะครับ"
"ชอบ!? ชอบเหรอ! ชอบแล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้!"
"คุณแพรครับ ใจเย็นก่อนนะ"
"อย่า!" เธอตะหวาดใส่ผมราวกับคนเสียสติ ทำเอาผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับเธอ ผมรู้สึกผิดมากๆ รับไม่ได้เลยกับสายตาที่เธอมองผมอย่างรังเกียจแบบนี้ เหตุผลนี้เองผมจึงทำทุกอย่างที่มีผมใช้คำพูดปลอบโยนสารพัด งัดทุกวิชาที่มีในตัวกว่าจะทำให้เธอผ่อนคลายลงได้
ผมกอดเธอพูดคำหวานซึ่งจากที่เธอร้องไห้ เธอเริ่มคลายมือลง เธอผ่อนคลายและเริ่มพูดดีกับผม
"คุณวินค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นแพรขอร้องอย่าบอกใครนะคะ"
เธอถึงขั้นยกมือไว้ผมทั้งๆที่เราก็อายุไล่เลี่ยกัน "ไม่ต้องห่วงนะครับคุณแพร ผมสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคนครับ"
"ขอบคุณนะคะ" เธอมองหน้าผมอย่างมีความหวัง
ผมจ้องหน้าเธอก่อนที่จะปาดคราบน้ำตาที่แก้มออก "ครับ"
หลังจากนั้นก็ให้อารมณ์นำพา เรามีกันต่อถึง 2 ยก รอบนี้เธอเต็มใจที่จะทำให้ผม ผมติดใจในรสชาติสวาทของเธอ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านๆมา เธอเร้าร้อนและแพรวพราวมาก ผมชอบมากในจังหวะที่เธอขึ้นให้ผมจนผมอดใจไม่ได้ ผมแตกในใส่ไปในยกแรก
(https://i.postimg.cc/L52XgGb8/20240114205523.gif) (https://postimg.cc/FdCm2CvM)
ยกที่ 2 ก็ตามมาหลังจากนั้นด้วยความที่น้ำของผมเต็มท้องคุณแพร ความสุขมันก็บังเกิดขึ้นตาม คุณแพรเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูเรียบร้อยผู้ดีมากๆ ซึ่งผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ พอเอาเข้าจริง คุณแพรดูเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากถ้าจะให้เห็นภาพ เหมือนผมกำลังเอากับซ้อที่ใช้เงินเปย์เด็กหนุ่มเลยก็ได้
"อ่าส์ เสียวไหมครับ"
"อืม..ม... ซี๊ด...ด.. เสีย..ว...เสียวค่ะ"
ปั๊บๆๆๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ ยกที่สองบอกเลยว่าใช้เวลามากนานๆกว่าที่ผมจะเสร็จ ส่วนคุณแพรน่าจะเสร็จไปหลายครั้งแล้ว เเต่เธอก็เอ่ยปากบอกให้ผมหยุดเลย มีแต่จะเด้งสู้เด้งรับกลัดมันแบบถึงพริกถึงขิง เล่นเอาผมเหนื่อยเกือบหมดแรงกันไปข้าง แต่ก็มีความสุขสุดๆ ผมกับคุณแพรเรานอนพักเอาแรงดูเวลาอีกทีก็ตี 2 กว่าๆแล้ว ก็เลยพาลุกไปอาบน้ำกัน ซึ่งก็อย่างว่าผมที่อยู่กับนางในฝันแบบนี้ และไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะมีโอกาสอีกไหม เผลอๆหลังจากนี้ผมอาจจะไม่เจอเธออีกเลยก็ได้ ผมคิดแบบนี้ก็เลยใช้เวลาที่เหลืออยู่จะว่าฉวยโอกาสก็มันก็ใช่ แต่ผมเชื่อว่าคนอื่นถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าต้องทำแบบที่ผมทำ 100%
ผมทำกับคุณแพรในห้องน้ำ มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ผมจำมันได้ดี เสียงของคุณแพรดังก้องในห้องน้ำ ตอนที่ผมจับเธอเนียบไปกับอ่างล้างหน้า ช้อนมือนวดคลึงเต้าที่ล้นมือช่างนุ่มนิ่มเหลือเกิน สัมผัสแล้วรู้เลยว่านี้คือของจริงไม่ได้ผ่านมีดหมอ ทั้งสะโพกบั้นท้ายของคุณแพรคือของจริงทั้งหมดทั้งตัว มันตรงไทป์ผมทุกอย่างแบบนี้จะให้ผมอดใจไหวได้ยังไง
(https://i.postimg.cc/pXgSQ8H3/20240114081719.gif) (https://postimg.cc/6yfzt8Th)
หลังจากที่เราเสร็จกันไปแล้วงานเลี้ยงมีวันเลิกลา ผมขับรถไปส่งคุณแพรที่โรงแรมตอนตี 3 ผมอดใจไม่ได้อยากจูบคุณแพรก่อนจากลา เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอจะเป็นยังไงต่อไป
"คุณแพรครับ" ผมมุ่งหวังจะจูบเธอ
แต่ว่าคุณแพรกับเมินหน้าหนีและขัดขืนผม "พอแค่นี้เถอะค่ะคุณวิน แค่นี้ก็มากเกินไปแล้ว"
พอคุณแพรพูดแบบนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ หยุดทุกอย่างและปล่อยเธอลงจากรถไป ผมมองเธอจนสุดสายตาถึงจะขับรถกลับบ้าน ผมถึงตอนตี 4 กว่าๆ มีเวลานอน 3 ชม.ตื่นมาก็ออกไปทำงานโครงการ วันนั้นผมดื่มกาแฟไปเยอะกว่าจะตาสว่าง แล้วก็ได้พบกับคุณแพรตอนบ่ายมาตรวจงานกับคณะ ทันทีที่เจอกันเราคุยกันแค่เรื่องงานตามปกติเพราะเป็นหน้าที่ แต่วันนั้นคุณแพรสีหน้าดูหมองมนไม่สดใสเหมือนทุกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่จะเป็นแบบนั้น และมีหลายคนที่ทักซึ่งคำตอบที่ให้ก็ "พอดีไม่ค่อยสบายค่ะ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง"
ผมอยู่ตรงนั้นมองเธออยู่ห่างๆซึ่งตอนเธอบอกทุกคนเสร็จ ก็มีการชายตามองมาที่ผมก่อนด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเรื่องคืนนั้น ผมกับคุณแพรกว่าเราจะกลับมาคุยกันปกติได้ก็ตอนที่เธอกับคณะเดินทางกลับแล้ว โดยการที่ผมบังเอิญไปเจอรถตู้ของคณะที่เสียกลางทาง ตอนที่ผมเลิกงานแล้วกำลังกลับบ้านพอเลยลงไปช่วย และสิ่งที่ได้กลับมาคือคุณแพรทักมาขอบคุณผม จากที่เราไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ตอนนั้น
(https://i.postimg.cc/7YqLwykb/IMG-5564.jpg) (https://postimg.cc/MXrwmNX8)
ผมตั้งตารอที่จะได้พบกับคุณแพรอีกครั้งหนึ่ง แต่การตั้งตารอของผมมันไม่กระทบกับงานที่ผมรับผิดชอบ เพราะผมมีวุฒิภาวะพอที่จะแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว
ซึ่งการรอคอยของผมคือการรอแบบที่ไม่ได้ทักหา เพราะผมกลัวว่าหากผมทักไปแล้วเกิดสามีคุณแพรเห็นเขา มันคงจะไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ และผมคงจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ การรอคอยของผมจึงค่อนข้างมีความหมายมาก เพราะผมไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากคุณแพรคนเดียว และ กว่าที่ผมจะพบกับคุณแพรอีกครั้งก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน คุณแพรพร้อมคณะลงมาตรวจงานประจำทุก 3 เดือน โดยก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ เธอก็ทักบอกผมก่อนแล้วนึกภาพดู ผมดีใจขนาดไหนและยิ่งมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาทำงานแบบสุดๆ
พอคณะของคุณแพรเดินทางมาถึงตรวจงานต่างๆแล้วเสร็จ ผมได้รับคำชื่นชมจากหัวหน้าของคุณแพร ซึ่งนั้นทำให้ผมรู้สึกดีแต่ที่น่าภูมิใจยิ่งกว่าคือคุณแพรชื่นชมการทำงานของผม ในตอนที่ผมนำเอกสารค่าใช้จ่ายไปให้เธอตรวจ
"โห่ ละเอียดมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณวิน แบบนี้ทำงานได้สะดวกมากเลย ขอบคุณนะคะ เก่งมากค่ะ"
ผมรู้สึกมีพลังและรู้สึกขอบคุณรุ่นพี่ที่โน้มน้าวผมให้มาทำงานนี้
การที่ผมทำงานออกมาดีเกินคาด ทั้งควบคุมหน้างานทั้งงานเอกสารเบิกจ่ายทุกอย่างเบ็ดเสร็จที่ผม จะบอกว่าต่อให้ตรงนั้นไม่มีคุณแพรผมก็ทำงานเต็มที่แบบนี้อยู่แล้ว และคณะของคุณแพรเขาก็ชอบที่จะทำงานกับผม เพราะผมทำงานละเอียดซึ่งเกื้อหนุนพวกเขาที่มาตรวจงาน ทำให้พวกเขามีเวลาเที่ยวพักผ่อนจากงานออฟฟิศแสนวุ่นวาย ผมเข้าใจตรงจุดนี้ดี แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ทำงานกัน
อย่างที่บอกผมเกื้อหนุนพวกเขาเต็มที่นั้นอาจจะเป็นใบเบิกทาง คุณแพรกลับมาคุยกับผมปกติแบบเพื่อนร่วมงาน โดยที่ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอรู้สึกแบบนี้รึเปล่า
แต่ที่แน่ๆผมจะไม่ทำพฤติกรรมที่ส่อเเววชู้สาวกับคุณแพรในที่ทำงาน ผมทำตัวปกติไม่ได้ท่าทีอะไรให้ต้องสงสัย ทำให้คนในที่ทำงานและหน่วยงานของคุณแพรไม่มีใครรู้ความลับระหว่างเรา แต่เธอมักจะมีท่าทีอึดอัดหากมีใครพูดแซวผมกับเธอ ในใจผมก็อยากจะปกป้องคุณแพร แต่หากโต้ตอบกลับไปแน่นอนว่าความแตกแน่ และเหมือนคุณแพรจะคิดแบบเดียวกัน วิธีการหลีกเลี่ยงของเราสองคนคือการเว้นระยะห่างในที่ทำงาน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจของใคร แล้วเรื่องก็เงียบไปเอง
แต่นั้นคือตอนอยู่ในที่ทำงาน ตอนเลิกงานผมกับคุณแพรเราก็จะคุยกันหลังไมค์อยู่ตลอด จนในที่สุดผมก็ได้มีหลับนอนกับคุณแพรอีกครั้ง โดยผมเป็นคนชวนคุณแพรออกไปทานข้าวด้วยกัน ...
ผมพาคุณแพรไปดินเนอร์ตามแต่โอกาสที่เธอสามารถออกมาจากที่พักได้ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงตามร้านอาหารหรูที่ราคาค่อนสูง แต่ทุกครั้งที่พาผมจะจ่ายเองทุกครั้ง เพื่อเป็นการเอาใจจนเธอออกปากว่า "ไม่ต้องพาไปเลี้ยงที่ร้านแบบนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจ"
"เต็มใจครับ" ผมยิ้มตอบ
แล้วเหมือนคุณแพรจะคิดอะไรอยู่ในใจซี่งผมไม่แน่ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ "งั้นรอบหน้าพาไปร้านนี้ได้ไหมค่ะ"
"ครับ ร้านไหนบอกผมได้เลยนะ"
แล้วเธอก็ส่งรูปให้ผมดูซึ่งเป็นร้านอาหารระดับ 5 ดาว และพอถึงวันจริงๆที่ต้องไปบอกเลยว่าอาหารแพงหูฉีกกว่าร้านที่ผมพาไปรวมกัน 10 ร้าน
วัวเคยค้า ม้าเคยขี่
มองในมุมของวินก็พอเข้าใจนะ ถึงผู้หญิงจะแต่งงานมีผัวแล้ว แต่ใจมันเผลอรัก ยิ่งเป็นหญิงในฝันตรงสเปค มีโอกาสซื้อใจพิสูจน์ตัวเองก็เอาเลย เรื่องนี้ปรบมือข้างเดียวไม่ดังอยู่แล้ว เลี้ยงแพรกับลูกให้ดีๆล่ะ คิดซะว่าชดใช้ละกัน
ร้านหรูจ่ายแพง แต่โปรโมชั่นแถมน่าจะคุ้ม
พอมีใจให้ ทุกอย่างก็สนุกด้วยกัน
ต้องมีทบทวนความหลังแน่นอน
กามปราถนา ไฟราคาแต่สีดำมืด เมื่อถูกแผดเผาแล้วคนกลับหลงระเริงจนลืมผิดชอบชั่วดีอยู่ในกองไฟ จนไฟมอดลงนั่นแล จึงกลับสู่โลกแห่งความจริงด้วยรู้ผิดชอบชั่วดี
ได้อ่านของอีกมุม
::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
เนื้อเรื่องดีมาก สะท้อนความเป็นจริง ถ้าการนอกใจอีกฝ่ายรับไม่ได้ นี่กรรมล้วนๆ
เป็นความตื่นเต้น ได้เมียชาวบ้าน
::Angry::
ขอบคุณครับ
ติดตาม
คุณแพรมีแผนอะไรรึเปล่า
ขอบคุณครับ ::DookDig::
มุมมองของแต่ละคน
เมื่อได้ครั้งแรกแล้ว ครั้งที่ สองก็ย่อมมีโอกาศมากๆ
::Yes!:: ::Yes!::
::Yes!::
คุณวินสายเปย์
ชอบลุ้นว่า บทสรุปของคุณแพร จะไปจบที่ตรงไหน ::Bloody::