"ทำไมสาว ๆ อาบน้ำนานกันจังเลยฟะ" ชาคริตถามตัวเองเบา ๆ เขาอดเป็นห่วงไม่ได้ ตลอดช่วงเช้าน้องญาทำตัวแปลก ๆ น่าจะเป็นเพราะหึงเขา
เขาก็รู้สึกผิดมาก ๆๆๆๆๆๆ เหมือนกัน ที่ต้องคบสาวทีเดียวสองคนแบบนี้ แต่เขาปฏิเสธได้จริง ๆ ว่ารักทั้งสองคนมาก ๆ จริง ๆ
เขามีความรู้สึกว่าความเข้าอกเข้าใจและอ่อนโยนของน้ำฟ้าจะช่วยปลอบโยนราชณิญาได้ถ้าปล่อยให้สองคนอยู่กันตามลำพัง จึงรีบไปอาบน้ำแล้วออกมาทำอาหาร แต่อาหารเสร็จตั้งนานแล้วยังไม่เห็นใครออกมาหาเลย
จะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่านะ
ถ้าสาว ๆ ทะเลาะกัน แล้วน้องญาจับน้ำฟ้ากดน้ำหล่ะ
ไม่ ไม่ คิดอย่างนั้นไม่ได้
เขาต้องไว้ใจสาว ๆ
"รอนานไหม พี่ชาคริต" เสียงใส ๆ ร้องถามมาจากในห้องโถงกลางที่มีอ่างจากุซซี่
ราชณิญาเดินผ่านธรณีประตูออกมา ในชุดสวยใสทะมัดทะแมง ไม่โป๊จนน่าเกลียดแบบเมื่อเช้าแล้ว บนใบหน้าสดใสประดับด้วยร้อยยิ้มน่ารัก ไม่มีวี่แววของความน้อยเนื้อต่ำใจที่เขาเห็นอยู่เมื่อเช้า
แต่ที่ทำให้เขาอ้าปากค้างคือน้ำฟ้าที่ตามหลังออกมา
น้ำฟ้ายังคงใส่ชุดกระโปรงลายดอกสีเหลืองน่ารักที่ใส่มาเมื่อเช้า แต่ผมที่ปกติไม่ค่อยดูแลเท่าไหร่ตอนนี้สระหวีจนแวววาวลื่นไหล ใบหน้าที่ไม่เคยต้องเครื่องสำอางก็โปะรองพื้นมาบาง ๆ อ่อน ๆ ขับเน้นความเป็นสาวอ่อนประสบการณ์ ไม่น่าเชื่อว่าแต่งเสริมเพียงแค่นี้จะทำให้น้ำฟ้างดงามขึ้นได้ขนาดนี้
"อะไร มองกันยังกะไม่เคยเห็นกันงั้นแหละ" น้ำฟ้าบ่น แต่ก็หน้าแดง หลบตา
"ก็...น้ำฟ้าสวยมากเลย" ชาคริตระล่ำระลัก "ญาก็สวย เห็นสองคนพร้อมกัน พี่แทบหัวใจหยุดเต้น"
สองสาวมองหน้ากันและพยักหน้า
เมื่อกินข้าวกันเสร็จแล้ว ชาคริตก็ดึงกระดาษออกมาแผ่นหนึ่ง "นี่เลย กิจกรรมที่พี่วางแผนไว้ว่าเราจะมาทำกันเป็นการปัจฉิมนิเทศของเราสามคน"
"ไหน มาดูซิ" น้ำฟ้าชะโงกหน้าเข้ามา "อืมมม บอลชายหาด ปิดตาตีหม้อ ว่ายน้ำแข่ง ออกไปดูพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้พึ่งที่ใกล้ ๆ นี้ ตลาดน้ำ...... ผลัดกันเล่านิทาน...."
"โอเค ทำไมรายการกิจกรรมมันดูปกติมากเลย" ราชณิญาถาม "หนูก็นึกว่าจะ..... เอิ่ม ทุกบรรทัดเขียนคำเดียวกันหมด คำที่เป็นสระเอ็ดอ่ะ"
"ก็....." ชาคริตเกาหัว ไม่กล้าปฏิเสธว่าความคิดนี้แว่บเข้ามาในหัวเขาหลายครั้งอยู่ "ไหนไหนก็จะจากกันแล้ว อยากให้มีความทรงจำดี ๆ ร่วมกันหลาย ๆ อย่าง ไม่ใช่แค่เรื่องเดียวน่ะ แต่ถ้าอยาก ก็เปลี่ยนกำหนดได้นะ มากันเอง ไม่ได้ไปกับโรงเรียน ยืดหยุ่นได้อยู่แล้ว"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ" ราชณิญายิ้ม "ก็ดีที่ได้เห็นพี่คิดเรื่องอื่นนอกจากเรื่องนั้นบ้าง"
"บรรทัดสุดท้าย เป่ายิ้งฉุบถอดทีละชิ้น" น้ำฟ้าชี้
"ก็...เผื่อนึกอย่างอื่นไม่ออก"
น้ำฟ้าหัวเราะเขิน ๆ
"เอาไง ทำอะไรก่อนดี"
"นายลิสต์สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจแถวนี้ไว้เยอะเลยนะ" น้ำฟ้าบอก "เราไปเที่ยวกันก่อนก็ได้ เอาให้ครบเลยก็ดี พรุ่งนี้จะได้ทำกิจกรรมที่ทำที่บ้านกับในทะเล"
"ก็ดีค่ะ"
"โอเค งั้น ไปกันเลย"
กว่าทั้งสามจะกลับถึงบ้านก็เกือบห้าทุ่ม
"ขอบใจนะ ชาคริต ชั้นสนุกมากเลย" น้ำฟ้าบอก
"ค่ะ สนุกมากจริง ๆ" ราชณิญาพยักหน้า
"ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไหม เที่ยวมาตั้งแต่บ่าย"
"ไม่" น้ำฟ้าส่ายหัว "มีอีกอย่างที่ชั้นอยากจะทำ"
"คือ?"
"อย่างสุดท้ายในตารางไง......" เธอลดเสียงลงเป็นเสียงกระซิบ "เป่ายิ้งฉุบถอดทีละชิ้น"
"แล้ว....มีสามคนเล่นกันยังไงคะ" ราชณิญาถาม
"ก็ ถ้าสามคนออกสามอย่าง ไม่ต้องมีใครถอด" ชาคริตอธิบาย เขามีโอกาสได้คิดกฎมาแล้วตอนคิดกิจกรรม "สามคนออกเหมือนกันก็ไม่มีใครถอด แต่ถ้าออกสองอย่าง คนแพ้ต้องถอด แพ้คนเดียวก็ถอดคนเดียว แพ้สองคนก็ถอดสองคน"
ชาคริตสอดส่ายสายตามอง น้ำฟ้าน่าจะใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นสุด เพราะชุดกระโปรงชิ้นเดียวทั้งบนล่าง
"ตกลงไหม"
ทั้งน้ำฟ้าและราชณิญาพยักหน้า
ทั้งสามนั่งล้อมวงกันในห้องนั่งเล่น
"เป่ายิ้ง....ฉุบ!!!!!"
ชาคริตกับราชณิญาออกค้อน น้ำฟ้าออกกรรไกร
สาวแว่นแลบลิ้นทำท่ายั่วยวนนิดหนึ่ง ก่อนจะดึงโบว์ผูกผมออกแล้ววางลงกลางวง ปล่อยผมสยายยาวถึงบ่า
เออ ลืมนับโบว์ผูกผมว่ะ
แล้วก็แทบไม่เคยเห็นน้ำฟ้าปล่อยผมเลย ก็น่ารักดีนะ
แล้วชิ้นต่อไปหน้าจะเป็นอะไร ชุดกระโปรงแล้วไหม ทีเดียวเห็นทั้งบนล่างเลยนะ
"ฉุบ!!!"
เสมอ
"ฉุบ!!!"
ชาคริตแพ้
เขาถอดถุงเท้าข้างหนึ่ง ใส่ไว้ในกองกลาง
เขาแอบคิดไว้แล้ว ว่าอาจจะได้เล่นเกมส์นี้ เลยเลือกใส่มาหลายชิ้นอยู่แล้ว
"ฉุบ!!!"
ชาคริตกับราชณิญาแพ้ ชาคริตถอดถุงเท้าข้างที่สอง ส่วนราชณิญานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ รูดกางเกงขายาวออก แต่เสื้อที่เธอใส่ก็ยาวพอจะคลุมลงไปถึงสะโพก ไม่เห็นอะไรนอกจากขาอ่อนขาวโพลน
"ฉุบ!!!"
โชคไม่เข้าข้างแฮะ ชาคริตแพ้อีกแล้ว เขาต้องถอดนาฬิกาออก
"ฉุบ!!!"
สร้อยพระ ปกติไม่ได้ห้อยหรอก แต่วันนี้ห้อยมา ทั้งเพื่อนำโชค ทั้งเพื่อเพิ่มจำนวนชิ้น
"ฉุบ!!!"
"เห้ยยยยยยย!!! ชาคริตร้อง
"5555555" ทั้งราชณิญาและน้ำฟ้าหัวเราะ
"อะไรของนายเนี่ย แพ้รัว ๆ เลย" น้ำฟ้าเยาะ "เป่ายิ้งฉุบเป็นแน่นะ"
ชาคริตกัดฟัน ถอดเสื้อออก วางไว้ในกองกลาง น้ำฟ้ากับราชณิญามองแผงอกแกร่งตาไม่กระพริบ
"ฉุบ!!!"
เสมอ
"ฉุบ!!!"
ถอดเสื้อทำลายสมาธิสาว ๆ เหมือนจะได้ผลแฮะ ทั้งราชณิญาและน้ำฟ้าต้องถอดกันคนละชิ้น
ทั้งสองคนเลือกถอดชิ้นเดียวกัน นั่นคือ กกน.
ชาคริตกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
ใต้ชายเสื้อของราชณิญาไม่มีอะไรแล้ว ในชุดกระโปรงส่วนล่างของน้ำฟ้าก็เหมือนกัน
แต่ ณ ตอนนี้เขามองไม่เห็นสิ่งที่กางเกงในสองตัวนั้นเคยปิดอยู่เลย โธ่
แต่คราวนี้ กลายเป็นชาคริตเองที่เสียสมาธิ ในตาต่อไปเขาจึงต้องถอดเข็มขัด
"คนชนะสั่งอะไรคนที่แพ้ก็ได้หนึ่งอย่างใช่ไหมคะ" ราชณิญาถามเพื่อความแน่ใจ
"อืม คนที่แพ้ทั้งสองคน คนละหนึ่งอย่าง"
"โอเคค่ะ"
"ฉุบ!!!"
ราชณิญาถอดเสื้อออก วางไว้ในกองกลาง
เหลือเสื้อในตัวเดียวปกปิดร่างบางสวย ราชณิญาหน้าแดงแจ๋ นั่งเอามือหนึ่งปิดตรงหว่างขา อีกมือยกเตรียมเป่ายิ้งฉุบ
ญาเหลืออีกชิ้นเดียว น้ำฟ้าน่าจะเหลืออีกสองชิ้น แต่ตัวเขาเองก็เหลือสองชิ้นเหมือนกัน กางเกง กับกางเกงใน
"ฉุบ!!!"
น้ำฟ้าเปลี่ยนสภาพจากคนที่ดูจะเหลือเยอะสุด เป็นเหลือแค่ชั้นในตัวเดียวทันที เพราะต้องถอดชุดกระโปรงตัวยาวออก เธอเปลี่ยนไปนั่งท่าเดียวกับน้องญา ปิดน้องสาวไว้มือหนึ่ง
เพิ่งเคยได้เห็นหุ่นน้ำฟ้าเต็ม ๆ ตาก็วันนี้
สวยมาก น่ารักมาก
ชาคริตเลียริมฝีปาก
เขาคิดคำสั่งพิสดารไว้หลายอย่าง อยากจะได้สั่งใจจะขาดแล้ว
เขาแทบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว
"ฉุบ!!!"
"เย้!!!!!!!!!" ชาคริตร้องตะโกน ถึงสติจะไม่อยู่กับตัว เขาก็บังเอิญชนะได้ กระดาษ ขณะที่สองสาวออกค้อน "ชนะแล้ว!!!!!"
ราชณิญาถอดชั้นในออกแล้วถอนหายใจ นั่งเปลือยร่างให้รุ่นพี่ได้เห็นเต็มตา "หนูแพ้ค่ะ"
น้ำฟ้าวางชั้นในลงบนกองเสื้อผ้า แต่ก็เอามือข้างหนึ่งปิดหน้าอกและหุบขาแน่น ไม่ยอมให้ชาคริตได้เห็นของสำคัญ "ใครบอกว่านายชนะ"
"ก็........"
ชาคริตชำเลืองมองที่เต้าอวบ ๆ ที่แพลมออกมาจากมือที่ปิดความน่าอดสูไว้
น้ำฟ้าชี้ไปที่หน้าตัวเองด้วยมือข้างที่ว่าง
แว่น!!!
ฉิบหายแล้ว ลืมนับแว่นไปเลย
"ก็อีกครั้งเดียวแหละ" ชาคริตบอก และชูมือขึ้น
"ฉุบ!!!"
ค้อนกับค้อน เสมอ
"ฉุบ!!!"
กรรไกรกับกรรไกร เสมออีกแล้ว
"ฉุบ!!!"
กรรไกรกับค้อน เขาแพ้
ชาคริตกัดฟัน ดึงกางเกงออก เผยให้เห็นกางเกงในที่ตุงแทบระเบิดด้วยบ้องข้าวหลามด้านในแล้ว
"ฉุบ!!!"
..............................................
เขาออกกระดาษ น้ำฟ้าออกกรรไกร
"เย้" น้ำฟ้าร้อง และกระโดดลุกขึ้นชูมือขึ้นฟ้า ร่างกายเปลือยเปล่าไม่มีอะไรปกปิด เต้านมงามไหวกระเพื่อม
แพ้แล้วได้เห็นภาพแบบนี้ก็ยอมแพ้ว๊ะ
ชาคริตถอดกางเกงในออก แล้วชูมือยอมแพ้แต่โดยดี
"ชั้นสั่งนายได้หนึ่งอย่าง สั่งน้องญาได้หนึ่งอย่างใช่ไหม"
"ค่ะ"
"เอาหล่ะ น้ำฟ้า สั่งมาเลย"
"งั้น......" น้ำฟ้าหันมาทำหน้าชั่วร้าย "ชาคริต นายยยยยยยยยยย"
ชาคริตหลับตาปี๋ เขาคิดเรื่องหน้าอายที่จะให้สองสาวทำกันไว้หลายอย่าง หวังว่าน้ำฟ้าคงไม่ซาดิสถ์แบบเขานะ
"นายต้องมีเซ็กซ์กับชั้น"
"ฮ๊ะะะะ" มีโอกาสทั้งที ขอแค่นี้จริงเหรอ ถึงไม่ขอเขาก็คงทนได้ไม่นานอยู่แล้ว สัญชาตญาณมันเรียกร้องให้จับกดตั้งแต่ผ่านไปได้ครึ่งเกมแล้ว
"ไม่ต้องมาฮ๊ะ นายแพ้ นายต้องยอมชั้น" น้ำฟ้าท้าวสะเอว "ส่วนน้องญา.......เป็นกำลังใจให้พี่นะ"
"ค่ะ"
ทั้งสามจึงย้ายฐานจากห้องนั่งเล่นเข้าไปในห้องนอนของชาคริต
ทันทีที่ไปถึงที่นอน น้ำฟ้าก็โผเข้าจูบปากกับชาคริต
ชาคริตไม่จูบตอบเปล่า ๆ แต่ลูบไล้ไปทั่วร่างของนางในฝัน อืมมมม มันนุ่มนิ่มอะไรอย่างนี้ น้ำฟ้าเป็นคนที่เขาลูบไล้ยังไงก็ไม่มีเบื่อจริง ๆ
แต่ทันทีที่นิ้วจับที่ติ่งเสียวน้ำฟ้าก็สะดุ้งโหยง
"โห มันแฉะขนาดนี้แล้วเหรอ" ชาคริตถามพลางก็สัมผัสไปรอบร่องรักที่ปิดสนิทแต่แฉะชุ่ม
"แฉะมาตั้งแต่ตอนเป่ายิ้งฉุบแล้ว" น้ำฟ้ากระซิบบอกเบา ๆ ด้วยความเขินอาย
ชาคริตตั้งท่าจะติ้วให้แม่สาวแว่น แต่ยังไม่ทันได้เขี่ยโดนติ่งเสียวอีกรอบ สาวแว่นก็ผลักเขาลงนอนหงายราบบนที่นอน ชาคริตน้อยชูโด่ขึ้นฟ้า
"สู้ ๆ นะคะ พี่น้ำฟ้า" ราชณิญาบอก เมื่อน้ำฟ้าปีนตามขึ้นไปอยู่บนเตียง สาวแว่นหันกลับมาพักหน้าให้เธอเบา ๆ เป็นการแสดงความรับรู้
"อึก"
ท่อนข้าวหลามตั้งตรงสัมผัสกับหน้าท้องของน้ำฟ้าแล้ว
สาวแว่นคนสวยเปลี่ยนเป็นยืนเข่า ดันตัวให้สูงเหนือเจ้าแท่งข้าวหลามยักษ์
มือหนานุ่มของชาคริตยกขึ้นมาจับที่เอวของเธอ ทั้งเพื่อประคองช่วยรับน้ำหนักเธอ และเพื่อนำให้เธอตั้งตัวตรงกับชาคริตน้อยมากขึ้น
"ท่านี้ใช่ไหม ที่นายบอกว่าอยากได้"
ชาคริตพยักหน้า
น้ำฟ้าสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หลายครั้ง พยายามสู้กับความประหม่ากลัว
นี่จะเป็นลมหายใจสุดท้ายของเธอในฐานะสาวพรหมจรรย์แล้ว
เธอค่อย ๆ หย่อนตัวลง ส่งร่องเสียวที่สั่นระริกลงมาหาท่อนสวาทที่ตั้งตระหง่านรอรับ
"อะ อืออออ" ชาคริตน้อยจุมพิตเบา ๆ ที่ปากร่องเสียวที่ปิดสนิท เป็นจูบที่ต่อเนื่องยาวนาน เพราะปากล่างของฝ่ายสาวเจ้าดูจะไม่ค่อยเต็มใจให้ชาคริตน้อยล่วงล้ำเข้าไป
น้ำฟ้าสูดลมหายใจหนัก ปล่อยตัวลงมาอีกนิดหนึ่ง
เธอสัมผัสได้ว่าร่างของเธอค่อย ๆ ถูกดันให้เปิดอ้าออกโดยท่อนอะไรร้อน ๆ ที่เริ่มรุกล้ำเข้ามาแล้ว
สาวแว่นตัวเกร็ง เหงื่อเป็นเม็ด ๆ เริ่มผุดออกมาทั่วร่าง ใบหน้าสวยหลังแว่นตาเก๋บิดเบี้ยวเหยเก
ชาคริตมองภาพเบื้องหน้าด้วยความหลงใหล
ยังมีส่วนลึกในตัวเขา ที่รู้สึกผิด ทั้งที่เขากำลังทำลายน้ำฟ้า และที่เขากำหนดให้เธอผู้เรียบร้อยแสนดีต้องมาทำแบบนี้
แต่ตัวตน 99% ที่เหลือตื่นเต้นและลิงโลด ที่นางในฝันที่เขาหลงใหลมาแสนนานมอบตัวตนของเธอให้เขาในลักษณาการนี้
"อึก" เยื่อแห่งความสดสาวกางกั้นไว้ไม่ให้ชาคริตน้อยเข้าหาได้ลึกล้ำมากกว่านี้
น้ำฟ้าสั่นสะท้านไปทั้งตัวด้วยความเจ็บ เหงื่อโทรมกายราวกับเพิ่งขึ้นมาจากน้ำก็ไม่ปาน
"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" สาวสวยหอบตัวโยน การเคลื่อนไหวหยุดนิ่งไม่ขยับลงมาอีก พยายามอดทนสู้กับความเจ็บปวด เมื่อร่างกายท่อนล่างปรับตัวเข้ากับสิ่งที่เข้ามารุกราน
เยื่อพรหมจรรย์ เยื่อพรหมจรรย์ของน้ำฟ้า อยู่แทบปลายเจ้าชาคริตน้อยแล้ว
เพียงแค่เขาดันเอวขึ้นไป หรือจับตัวน้ำฟ้ากดลงมา เขาก็จะบรรลุเป้าหมายที่ต้องการมาโดยตลอด
แต่ไม่ เขาอยากจะให้ช่วงเวลาที่แสนวิเศษนี้ยืดเยื้อออกไปให้ยาวนานที่สุด
เวลา ที่เขาได้ดื่มด่ำกับภาพเสียงและรสสัมผัสที่เขาเคยทำใจไปแล้วว่าจะไม่ได้รู้สึกอีก
ภาพ กายสาวที่เกร็งไปทั้งตัว ต่อสู้กับความรู้สึกแปลกใหม่ เมื่อร่องรักที่บริสุทธิ์ค่อย ๆ ถูกชำแรกแหวกออก
เสียง ครางแผ่ว ๆ เกือบจะกลายเป็นเสียงสะอื้น
สัมผัส ของเยื่อบาง ๆ ที่พยายามทำหน้าที่อย่างเต็มที่ปกป้องไม่ให้เจ้าของต้องมีมลทินแปดเปื้อน
เยื่อบาง ๆ ที่ค่อย ๆ ทรุดตัวลงอย่างช้า ๆ
น้ำฟ้ากัดฟัน ดันตัวขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ หย่อนลงมาอีกครั้งจนเจ้าชาคริตน้อยได้ไปดุนดันที่ปราการปกป้องความสาวอีก
น้ำตาไหลพรากลงสองข้างแก้ม น้ำฟ้าตัวสั่นระริกร้องโหยหวนแล้วเริ่มสะอื้น
"โอ๊ยยย ฮืออออ เจ็บ มันเจ็บบบบบบบ ฮืออออออ เจ็บเหลือเกิน"
สัญชาตญาณเรียกให้ลุกหนี แต่สองมือของชาคริตก็ตรึงที่เอวนิ่มไว้แน่น
"ฮืออออ ชาคริต ชั้นเจ็บ เหมือนมันจะแหกแล้ว"
"ยังไม่แหกหรอก" ชาคริตปลอบ แต่เดี๋ยวแหกแน่ "น้ำฟ้าทำดีแล้ว อดทนอีกนิดนะ เรารักน้ำฟ้ามากนะ"
พูดไม่พูดเปล่า แต่สองมือเลื่อนจากเอวขึ้นไปบีบขย้ำที่เต้านมสวยได้รูป
"อะ อืออออ" น้ำฟ้ากัดฟัน แหงนหน้ามองเพดาน และพยายามกดตัวลงไปอีกครั้ง ชาคริตรู้สึกว่าน้องน้อยมุดเข้าไปได้อีกนิดหนึ่ง แต่เจ้าสิ่งที่ขวางกั้นไว้ก็ยังไม่ยอมขาดสะบั้นลงไปง่าย ๆ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ฮืออออออออออ ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ฮือออออออ" ก็แปลกนะ ในสถานการณ์นี้ ความทุกข์ทรมานของสาวคนรักยิ่งทำให้ชาคริตมีอารมณ์ยิ่งขึ้น "พอ...ชั้น ชั้นไม่ไหวแล้ว หยุด ชั้นไม่เอาแล้ว ฮืออออ"
"ไม่ได้นะ น้ำฟ้า ต้องต่อให้จบ อีกแค่นิดเดียว เดี๋ยวจะรู้สึกดีแล้ว" ชาคริตแย้ง เอามือตรีงเอวเธอไว้แน่น ในใจก็พิจารณาว่าจะเปลี่ยนไปคุมเกมส์แล้วจับเธอกดเลยดีไหม ตอนนี้เริ่มมีหยาดน้ำสีแดงไหลซึมออกมาจากน้องสาวของน้ำฟ้าเป็นเม็ด ๆ แล้ว
"ชั้นไม่เอาแล้ว ฮือออ ชั้นเจ็บ"
แขนบางโอบกอดรอบตัวน้ำฟ้า เต้านมอวบใหญ่แนบประชิดกับหลังของเธอ และแก้มนุ่ม ๆ ก็เคลื่อนมาถูที่ใบหน้า
"อดทนค่ะ พี่น้ำฟ้า" ราชณิญากระซิบ "นี่เป็นความเจ็บที่ผู้หญิงทุกคนต้องผ่าน พี่ต้องเข้มแข็งและผ่านมันไปให้ได้นะคะ"
ราชณิญาเอามือข้างหนึ่งบีบนวดและบี้เคล้นที่หน้าอกของน้ำฟ้าขณะที่อีกมือก็เชยคางสาวแว่นมาจูบปาก
"อือออออออ"
เจ้าชาคริตน้องเหมือนจะขยายขนาดใหญ่ขึ้นอีกสามเท่า
"ยกตัวตามหนูนะคะ นั่นอย่างนั้น แล้วก็....."
มือบางของราชณาค่อย ๆ ประคองร่างให้สาวรุ่นพี่ที่อ่อนด้อยประสบการณ์ขยับ ขณะที่ตัวเธอเองก็ค่อย ๆ เกร็งขาแบบเวลาขย่มตอ และทิ้งตัวลงพร้อม ๆ กับน้ำฟ้า
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
น้ำฟ้ากรีดร้องสุดเสียงด้วยความเจ็บเกินจะทน ท่อนเนื้อใหญ่ยาวฝ่าทะลวงความสาวของเธอเข้าไปได้จนมิดด้ามแล้ว เธอรู้สึกได้ถึงความใหญ่โตของมันทิ่มแทงฉีกทึ้งอยู่ในร่างของเธอราวกับจะทำลายอวัยวะภายในของเธอให้แหลกเหลว เธอทิ้งตัวลงนอนทับร่างชาคริต ร่างนุ่มนิ่มสั่นระริก ร้องไห้สะอึกสะอื้นน้ำตาไหลเป็นสายไม่มีหยุด
ร้องไห้ ระบายความเจ็บปวดยิ่งกว่าที่เธอเคยจินตนาการ
ร้องไห้ เสียดายความสาว ที่เธอเคยวาดฝันจะมอบให้ชายคนรักในคืนแต่งงาน
ร้องไห้ เพื่อให้ชายคนรักได้รับรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการทำให้เธอต้องเจ็บปวดหนักหนาสาหัสแค่ไหน
มือหนาลูบไล้ไปตามไหล่และแผ่นหลังเนียนนุ่มที่ชุ่มเหงื่อเป็นการปลอบโยน ขณะที่ชายหนุ่มพรมจูบตามใบหน้า เปลือกตา แก้มและริมฝีปาก
มือบางโอบเอวนุ่มแน่น บีบจับเป็นการให้กำลังใจ ทรวงอบอวบใหญ่แนบกับท่อนแขน ราวกับไออุ่นจากร่างบางจะช่วยปลอบประโยนบรรเทาความเจ็บปวดให้ร่างนุ่มได้
ขณะเดียวกัน เจ้าชาคริตน้อยก็โห่ร้องประกาศชัยชนะอยู่ในบ้านใหม่อันแสนอบอุ่นที่มันเพิ่งพิชิตลงได้ ชโลมทั่วตัวไปด้วยเลือดเนื้อของผู้ที่พ่ายแพ้ สูญเสีย
"โอ๋ ๆ อย่าร้องให้นะ น้ำฟ้า" ชาคริตปลอบประโลมสาวแว่นที่รัก และลูบไล้มือไปทั่วเรือนผมนุ่มและแผ่นหลังชื้นชุ่ม แต่เหมือนว่าน้ำฟ้าจะอยู่ในความเจ็บปวดรวดร้าวเกินจะตอบอะไรได้ ได้แต่สะอื้น
"เรารักน้ำฟ้านะ" ชาคริตกระซิบที่ข้างหู
"เฮิ่กกกกก ฮืออออ ฮืออออออ"
"อย่าเพิ่ง พี่ชาคริต!!!"
"อึ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
เมื่อเห็นสาวสวรรค์บนแผ่นอกไม่ตอบสนองอะไร ชาคริตจึงตัดสินใจเด้งเอวใส่ไปทีหนึ่ง
ได้ผล มีปฏิกิริยาตอบสนองทันที
ตาคู่สวยที่ฉ่ำชิ้นอยู่เบื้องหลังแว่นตาเบิกโพลง ร่างนุ่มนิ่มเริ่มพยายามดิ้นขลุกขลักอีกครั้ง
ราชณิญาเองก็พลอยตกใจที่พี่ชาคริตโหดร้ายกับพี่น้ำฟ้าได้ขนาดนี้
แต่นั่นแหละ ตัวเธอเองไม่ใช่นักเปิดซิงผู้เชี่ยวชาญอย่างชาคริต ย่อมไม่รู้ว่าทุกการเคลื่อนไหว แม้จะเจ็บปวดรวดร้าวแสนสาหัสเพียงใด แต่ก็เป็นการบิ๊วท์อารมณ์สร้างความเสียวให้สาวแว่นเท่านั้น
"อึ๊กกกกกกก" ชาคริตดันตัวขึ้นนั่งกอดจูบกับน้ำฟ้า เอวของทั้งคู่บดเบียดใส่กันไม่หยุด เลือดและน้ำเมือกหล่อลื่นหลั่งไหลจากจุดเชื่อมต่อไม่ขาดสาย
"อืออออ อืออออออ" ขาเรียวงามรัดล็อครอบเอวของชายหนุ่มโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว สะโพกผายขยับเขยื้อนไม่ใช่หนีจากความเจ็บแต่ส่ายร่อนตามกามจังหวะอันสุดแสนเร่าร้อนเสียวซ่าน เสียงสะอึกสะอื้นค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นเสียงครางเสียวในทุกจังหวะที่ท่อนข้าวหลามเปื้อนเลือดเคลื่อนขยับทิ่มแทงเข้าไป
สายตาราชณิญาจับต้องที่ใบหน้าเคลิบเคลิ้มของน้ำฟ้า
ตัวเธอเองทำหน้าแบบนั้นหรือเปล่านะตอนเสียตัวให้พี่ชาคริตครั้งแรก
มือบางข้างหนึ่งยกขึ้นประคองทรวงอกใหญ่และเริ่มขยำขยี้ ขณะที่อีกมือเล่นกับปุ่มเล็ก ๆ ที่ร่องเปิดอันชุ่มฉ่ำ ราชณิญาอดไม่ได้เริ่มส่งเสียงครางตามเสียงกระสันของสาวรุ่นพี่ที่เพิ่งตามเธอทันเรื่องการมีผัว
"อะ อื๊ออออ ชาคริต ชั้นเสียว อื๊อออ เร็วอีก เร็วอีก อื๊อออออ"
ปากไม่ได้เรียกร้องเปล่า ร่างสวยเริ่มขยับขึ้นลงรัวถี่ ซึมซับเอาทุกสัมผัสของเจ้าชาคริตน้อยที่ครูดไปตามร่องรักที่เสียหาย ทั้งความเจ็บปวดและความเสียวซ่านผสมผสานเป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย บอกได้เพียงแต่ว่าเธออยากจะเก็บเกี่ยวเอาช่วงเวลานี้ไปให้ได้มากที่สุด
ชาคริตชำเลืองมองราชณิญาที่กำลังช่วยตัวเองแล้วหัวเราะหึ ๆ รออีกนิดนะ เดี๋ยวไปช่วย
ตอนนี้ขอปรนเปรอน้ำฟ้าให้เต็มที่ก่อน
ยิ่งน้ำฟ้าขย่มกลับมารุนแรงเท่าไหร่ ชาคริตยิ่งกระทุ้งขึ้นไปแรงขึ้น จนใบหน้าสวยใสบิดเบี้ยวไปด้วยความเสียว
"อะ อา ชาคริต ชาคริต อื๊อออออออออออออ"
"น้ำฟ้า เป็นไงบ้าง"
"อื๊อออ ชั้น ชั้นน อะ อ๊ายยยยยยย อ๊ายยยยยยยย ชั้น อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อา น้ำฟ้า เรามีความสุขมากเลยนะ"
"ชั้น แอร๊ ชั้น อื๊ออออออ ชั้น โอย ชาคริต ชั้นนนนนน ชั้นรู้สึก อื๊อออออออออออออออ"
"จะแตกแล้วใช่ไหม"
ถามแต่ไม่ฟังคำตอบ ชาคริตก้มลงดูดคอดูดนมไซ้อกจนสาวแว่นดิ้นพล่านในอ้อมกอด
"อะอ๊าาาา ชั่ยยยยยยย ชั้นจะแตกแล้ว อื๊อออออออออ"
"จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบ"
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
น้ำฟ้าแหงนหน้าขึ้นฟ้าหวีดร้องด้วยความเสียวสุดหัวใจ ก่อนที่ร่างปวกเปียกจะแน่นิ่งไปในอ้อมกอดของชายคนรัก
ชาคริตกัดฟัน อดทนไม่ยอมให้ตัวเองพลาดท่าให้กับแรงบีบอัดในช่องทางที่แสนคับแน่น
อย่าแตก อย่าแตก อย่าแตก อย่าแตก ในใจชายหนุ่มเน้นย้ำกับตนเอง
จนแรงตอดรัดเริ่มแผ่วเบาลง ชาคริตจึงได้กลับมาหายใจอีกครั้ง
"แฮ่ก แฮ่ก ชาคริต ชั้นนนน ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
พอรวบรวมเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่น้อยนิดลืมตาขึ้นมาได้ ร่างนุ่มนิ่มก็ถูกจับกดนอนคว่ำลงกับพื้นทันที ท่อนเอ็นแข็งร้อนหมุนควงลึกอยู่กลางร่างจนร่องรักที่เพิ่งถูกบุกเบิกแสบซ่านไปตลอดแนว
"เลียสิ น้ำฟ้า" ชาคริตกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู
น้ำฟ้าเปิดเปลือกตาขึ้นอีกนิดหนึ่ง แล้วจึงเข้าใจว่าทำไมชาคริตจับเธอกดลงมาตรงนี้
เธอยื่นคอออกไปแกหน่อยนึง แล้วแลบลิ้นออกมาแตะไปเบา ๆ ที่รอยแยกสีชมพูตรงหน้า
"อึก" ราชณิญาครางเบา ๆ เมื่อลิ้นนุ่มตวัดไปที่ร่องเสียวที่แฉะชุ่มของเธอ
"อื๊ออออออ" ทันทีที่เธอเริ่มเลียให้สาวรุ่นน้อง ชาคริตก็กระแทกตัวเข้ามาสุดตัวอีกครั้ง น้ำฟ้าตาเหลือกด้วยความจุก ถ้าจะบอกว่าเจ้าแท่งนั่นทิ่มไปถึงกระเพาะอาหารเธอแล้วเธอจะไม่แปลกใจเลย
มือบางคว้าจับผมยาวสวยเป็นเครื่องยึดเกาะระบายความเสียว ขณะที่มือนุ่มก็เอื้อมไปยึดเกาะที่ขาอ่อนเรียว รองรับแรงกระทุ้งกระแทกที่รุนแรงรวดเร็วขึ้นทุกครั้ง
"ซึ๊ดดดดดดดดดดดดดด" ชาคริตกัดฟัน เขาสาวเอวกลับมายาวจนร่องหลืบเริ่มแหวกให้ปลายหัวหยักใหญ่ได้แทรกตัวออก เห็นฟองขาว เมือกเหนียว และหยดเลือดแดงที่เกาะอยู่เป็นจุดตลอดแท่งข้าวหลามใหญ่ยาว ก่อนจะพุ่งกลับไปสุดแรงเกิด กระแทกถึงจุดลึกที่สุดในตัวสาวแว่น พร้อมกับที่ดันให้ใบหน้าของเธอเข้าไปบดเบียดกับรูสวาทของสาวรุ่นน้องมากขึ้น
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
แผล่บ "อื๊อออออ" แผล่บ "อื๊อออออออออ"
"อะ อ๊ายยยยยยยยยยยย พี่.....พี่น้ำฟ้า พี่น้ำฟ้า หนูจะแตกแล้ว อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย"
ตับตับตับตับตับ
แผล่บ
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
สาวแว่นหลับตาปี๋ ซ่อนหน้าจากทั้งความเสียวและหยดน้ำที่กระเซ็นใส่ ท่อนล่างของเธอเองก็กำลังใกล้ถึงขีดสุดแล้ว
"ง่า" ปากบางอ้าออกจะร้อง แต่แรงกระแทกดันจนใบหน้าเธอแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเครื่องเพศของสาวรุ่นน้อง
แม้เสียงร้องจะอู้อี้ แต่แรงบีบรัดก็พอจะบอกชาคริตได้ว่านางในฝันของเขาถึงฝั่งฝันเป็นรอบที่สองแล้ว เขากัดฟันซอยต่ออีกสองสามทีก่อนจะเสียบสุดแรงปล่อยตัวปล่อยใจ ปล่อยให้ช่องคลอดที่สุดแสนคับแน่นของน้ำฟ้ารีดเอาทายาทของเขาทุกหยาดหยดเข้าสู่มดลูกสาว
"อื๊อออออออออออ" ไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่ามันจะเสียวได้ถึงขนาดนี้ น้ำฟ้ารู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่นร้อนระลอกแล้วระลอกเล่าที่ฉีดพ่นเข้ามาจนร้อนท่วมเต็มในช่องท้องของเธอ โลกทั้งใบแหลกสลายเป็นสีขาวราวกับว่าน้ำรักของชาคริตยิงทะลุจากมดลูกพุ่งขึ้นมาถึงสมองของเธอก็ไม่ปาน
พล่อกกกกกกกก
ชาคริตรอจนแรงบีบรอบเจ้าตัวน้อยเบาลง แล้วจึงดึงแก่นกายออก ของเหลวเหนียวข้นสีขาวขุ่นปนชมพูจาง ๆ จำนวนมากไหลล้นทะลักออกมาราวกับเปิดจุกเบียร์
ร่างของน้ำฟ้าสั่นไหวเป็นระยะ ๆ ไม่แน่ใจว่าสะอื้นหรือเสียวจนกระตุก
ชาคริตลงนอนข้างสาวแว่น แตะตัวเธอเบา ๆ ด้วยความเป็นห่วง แต่น้ำฟ้าไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
"พี่อ่ะ โหดกับพี่น้ำฟ้าเกินไป" ราชณิญาตำหนิ "ก็รู้อยู่ว่าพี่เขายังซิง ยังให้เขาขึ้นซะขนาดนั้น"
"ไม่ซิงแล้วนี่" ชาคริตยักไหล่
"บางครั้งพี่ก็ทำให้หนูคิดว่าพี่เป็นคนเลวมากเลยนะ" ราชณิญาบอก
"เลว แล้วอยากได้ไอ้แท่งเลว ๆ นี่หรือเปล่า" ชาคริตถาม และชี้ไปที่เจ้าชาคริตน้อย ที่ขยายร่างกลับเป็นแท่งข้าวหลามอีกครั้งแล้ว
ราชณิญาผงกหัวหงึก ๆ
"คนดี งั้นนอนราบลงเลย"
ราชณิญานอนหงาย แยกขาอย่างว่าง่าย
แท่งข้าวหลามตรงเข้ามาจ่อที่อวัยวะเพศของเธอ
แท่งข้าวหลาม ที่ยังเป็นมันลื่น และยังมีหยดเลือดเกาะพราว
"ดะ...เดี๋ยวก่อน" ราชณิญาร้อง "เดี๋ยวหนูติดเอดส์!!!"
"ชั้นไม่ได้เป็นเอดส์ย่ะ!!!!" น้ำฟ้าร้อง และค่อย ๆ พยุงร่างบอบช้ำขึ้นมานอนข้าง ๆ ราชณิญา "ไม่เห็นเลยเหรอว่าชั้นยังซิง"
"ไม่ซิงแล้ว" ชาคริตแก้ และพยายามชี้ให้น้ำฟ้าดูที่ร่องเสียวที่ยังมีน้ำอสุจิกับเลือดไหลออกมาไม่หยุด
"ชั้นเกลียดนาย ชาคริต"
"พี่น้ำ.....อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ชาคริตอาศัยจังหวะที่ราชณิญาเผลอเสียบท่อนเอ็นเข้าไปสุดแรง
ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมากมาย ราชณิญาที่ต้องดูชาคริตกับน้ำฟ้าเล่นเสียวกันมาตลอดยกแฉะจนจะขึ้นราอยู่แล้ว ชาคริตเสียบเข้าได้ปุ๊บก็เร่งซอยไม่ยั้งทันที
"อะ โอ๊วววว อ๊อยยยยยยยยยย อ๊ายยยยยย แรงไปแล้ว แรงไปแล้ว อ๊ายยยยยยยยยยยยย"
"ซี๊ดดดดด อู๊ยยยยยยย คับแน่นดีจริง ๆๆๆๆๆๆ" ชาคริตคราง เขาไม่ได้มีอะไรกับราชณิญาตั้งแต่วันที่เธอโดนไอ้ชัยจับไป โชคดีจริง ๆ ที่เธอไม่ได้โดนอะไรเสียหาย แทบเครื่องเครายังคับแน่น อาจจะมากกว่าแต่ก่อนเสียด้วยซ้ำ
น้ำฟ้ากลืนน้ำลายดังอึก จ้องหน้าน้องญาตาไม่กระพริบ ไม่น่าเชื่อใบหน้าแสนสวยจะบิดเบี้ยวได้ขนาดนี้ด้วยความเสียว ผมดำยาวเฟื้อยพลิ้วไหวเป็นระลอก เต้านมใหญ่โยกกระเพื่อมตามแรงที่ถูกกระทั้นกระแทก
เมื่อตะกี้เธอทำหน้าแบบนี้หรือเปล่าหนอ บอกตามตรงว่าเธอจำรายละเอียดอะไรไม่ได้เลย จำได้แต่ความเจ็บ.....กับความเสียวที่สุดแสน
"หืออออ ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
มือหนึ่งของชาคริตจับเอามือบางของราชณิญามาที่ร่องเสียวของเธอ นิ้วเรียวยาวทิ่มแทงเข้าไปทะลวงคว้านภายในอย่างรู้งาน เล็บยาวกรีดขูดตามผนังที่ยังเต็มไปด้วยรอยฉีกขาด
"โอ๊ยยยย ญา พี่เจ็บ เล็บมันขูดกับ อื๊ออออออ กับข้างในพี่...."
"ซี๊ดดดดด พี่คริต อ๊าาาาาา"
"เบาก่อน โอ๊ยยยยยย"
น้ำฟ้าสะดุ้งทุกครั้งที่เล็บของสาวรุ่นน้องสะกิดถูกจุดบอบบางภายในตัวเธอ มันเจ็บ แต่ก็เป็นความเจ็บที่เสียวแทบขาดใจ
"พี่คริต หนู อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"ญา จะแตกแล้วเหรอ"
"ค่ะ อื๊อออออออ"
"อูยยยยย ตอดดีจริง ๆ"
"อื๊อออออ ญา....พี่ก็จะแตกแล้ว เขี่ยอีก แรง ๆ หน่อย ตรงนั้นแหละ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย"
"ขะ....ขอแตกใส่หน้านะ"
"ดะ....ได้ค่ะ อ๊ายยยยย"
พล็อก
ท่อนเอ็นหลุดผั๊วะ ออกจากร่องรักที่เพิ่งถึงจุดสุดยอดไป ราชณิญารีบหลับตา ปิดปาก เมื่อชาคริตพุ่งตัวมาที่หัวเตียง มือสาวที่เจ้าตัวน้อย ก่อนจะปลดปล่อยน้ำกามขาวขุ่นปริมาณมหาศาลใส่หน้า
ของน้ำฟ้า
"ว๊ายยยยยยย ชาคริต อะไรเนี่ยยยยยยยย" สาวแว่นโวย เมื่อของเหลวเปียกร้อนระลอกแล้วระลอกเล่าพวยพุ่งใส่เต็มหน้าของเธอโดยไม่ทันตั้งตัว "เต็มแว่นเลยยยยยยย ชั้นมองไม่เห็น แหวะ"
"น้ำฟ้า" ชาคริตเชยคางของสาวแว่นขึ้นมา "รู้ไหม แบบนี้น้ำฟ้าสวยมากเลยนะ"
"เหรอ...ชั้น เอ่อ" แก้มนวลใต้ชั้นน้ำว่าวเป็นสีแดงชาดขึ้นมา น้ำอสุจิหยดหนึ่งไหลจากข้างแก้มลงไปเปรอะเปื้อนที่หัวนมงามงอน "นายว่าชั้นสวยจริงน่ะเหรอ"
"ผู้หญิงสวย สวยที่สุดเมื่อโดนแตกใส่หน้า" ชาคริตบอก
"อะแฮ่ม" ราชณิญากระแอม
"ขอโทษทีญา น้ำต่อไปแตกใส่หน้าญาแน่ พี่สัญญา" ชาคริตบอก "แต่ญาต้องเป็นเด็กดี และช่วยพี่น้ำฟ้านะ"
"ช่วยชั้น......ช่วยลวนลามชั้นนะสิ ไม่นะ อย่าาาาาาาาาาา"
จ๊วบบบบบบบบ "เสียใจค่ะ พี่ชาคริตสั่งแล้ว" ราชณิญาบอก และก้มลงดูดนมให้น้ำฟ้าต่อ
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า น้ำฟ้า" ชาคริตถาม หลังจากทิ่มท่อนข้าวหลามเข้าไปสุดลำแล้ว
"เจ็บสิว๊ะ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็เสียว"
"นายลองมาเป็นชั้นดูบ้างสิ โอ๊ยยยยย เบาก่อน"
"อูยยยยย ของน้ำฟ้าแน่นมากกกกก อูยยยยย สุดยอดดดดดด"
"ฮือออ อ๊ายยยยยยยยยยยยยย"
ด้วยลีลาอันเชี่ยวชาญช่ำชองของชาคริต บอกกับความช่วยเหลือจากน้องญา ไม่ช้าหน้าแสนสวยของน้ำฟ้าก็ไม่เหลือวี่แววแห่งความเจ็บปวด มีแต่ความเสียวซ่าน
"อา อา อา อื๊อออ อา"
"ให้เบาอีกไหม น้ำฟ้า" ชาคริตถามและชะลอลงนิดหนึ่ง ผลคือเอวสอบยิ่งขยับเข้าหาเขาเร็วขึ้นเหมือนต้องการไม่ให้ขาดจังหวะ
"อย่าหยุด ชาคริต เร็ว ๆ เลย อ๊าาาาาาาาาาาาา"
"ต้องอย่างนั้น ขออีกสิ"
"อื๊อออออ ชาคริต เร่งอีก"
"อีก"
"เย็ดชั้นแรง ๆ เลย!!!"
"จัดไป"
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อั๊ยยยยยย"
ชาคริตเห็นราชณิญาที่เล่นกับหัวนมทั้งสองข้างของน้ำฟ้าอยู่ส่ายตูดยิก ๆ ด้วยความกระหาย ก็อดไม่ได้ เอามือหนึ่งไปเล่นกับน้องสาวเธอบ้าง
"อื๊ออออออออออออออออออออออ" ร่องเสียวบีบรัดสุดแรง ขาเรียวตวัดรอบเอวของชายหนุ่มราวกับต้องการให้เขาปลดปล่อยตัวตนให้ท่วมเต็มด้านในเป็นหนที่สอง
แต่ชาคริตเป็นผู้ชายที่รักษาคำพูด เขากลั้นใจ ถอนแท่งข้าวหลามออกมา และไปหาราชณิญา ปล่อยให้น้ำฟ้าสั่นกระตุกจากสุดสุดยอดต่อไป
ท่อนเอ็นใหญ่อวบชี้ไปที่หน้างามสวย ยังไม่พร้อมหลั่งน้ำแห่งชีวิตลงชโลมใบหน้าใส ราชณิญาเห็นดังนั้นก็อ้าริมฝีปากบาง แล้วอมเจ้าแท่งมหาประลัยเข้าไป
รสมันต่างจากตอนเพิ่งออกจากตัวของเธอเองนิดหน่อย
รสของพี่น้ำฟ้า
บ๊วบบบบบบบบบ บ๊วบบบ บ๊วบบ
ปากบางเริ่มขยับเข้าออกตามความยาวของชาคริตน้อย
น้ำฟ้าที่นอนหายใจรวยริน แหงนหน้าขึ้นมอง
ถึงแว่นจะเปื้อนไปด้วยน้ำกาม แต่เธอก็ยังพอมองเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
นี่ปากคนใช้ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ
แล้วดูหน้าชาคริตสิ มีความสุขอะไรขนาดนี้
เธอค่อย ๆ ยันร่างที่บอบช้ำปวดเมื่อยขึ้นนั่ง และยื่นหน้าเข้าไปหาลูกตั้มสองพวงที่ห้อยอยู่ใต้เจ้าชาคริตน้อยที่เพิ่งทิ่มทะลวงจนเธอได้ไปแตะขอบสวรรค์
ไอ้เจ้าสองลูกเนี่ยนะเหรอที่ฟาดก้นเธอเอาทุกครั้งที่เธอถูกเสียบจนมิดโคน
มือนิ่มค่อย ๆ เอื้อมไปหาลูกตุ้มทั้งสองและบีบคลึงมันเบา ๆ
"ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" ชาคริตสูดปาก "น้ำฟ้า.....อูยยยยยยย อย่าบีบแรงกว่านี้นะ....แต่เล่นกับมัน ซี๊ดดดดดด อย่างนั้นแหละ อื๊อออออออออออ"
บ๊วบ บ๊วบบบ บ๊วบบบบบบบ
"อื๊อออ ญา นั่นแหละ"
น้ำฟ้าแลบลิ้นออกเลียเจ้าตุ้มนิดหนึ่ง รสมันแหวะ ๆ
"อ๊าาาาา แตกแล้ว" ชาคริตร้อง และดึงท่อนเอ็นออกมาจากปากราชณิญา ที่รีบหลับตาหุบปากทันทีด้วยความรู้ทัน น้ำอสุจิพวยพุ่งจนท่วมใบหน้างามสวย
ราชณิญากับน้ำฟ้าล้มตัวลงไปนอนเคียงข้างกันอย่างหมดแรง
ชาคริตจ้องมองผลงานตัวเองอย่างพึงพอใจ
ถ้าจะมีเรื่องขัดใจอยู่บ้าง ก็เรื่องที่ราชณิญายังไม่ยอมกินน้ำให้เขานี่แหละ
เดี๋ยวต้องหาโอกาสเปลี่ยนเรื่องนี้
ชาคริตดูจะเห็นความไม่พอใจของสาวสวยอยู่บ้าง จึงรีบดึงเธอเข้ามากอด
"พี่รักญานะ"
"หนูก็รักพี่ค่ะ"
"รักน้ำฟ้าเหมือนกันนะ"
"ชั้นก็รักนาย"
"แล้ว....เมียสองคนรักกันเองหรือเปล่าเนี่ย"
"ญา.....พี่รักญานะ..."
"เอิ่ม....หนู....หนูรักพี่น้ำฟ้าก็ได้"
"ดี งั้นกอดกันหน่อยนะ"
ว่าแล้วชาคริตก็จับให้ราชณิญากับน้ำฟ้ากอดกัน......แต่ไม่ใช่กอดเปล่านี่สิ ร่างบางของญาถูกดันมานอนทับร่างของน้ำฟ้า หน้าเปรอะเปื้อนสองหน้าแทบจะแนบชิดกัน เต้านมสี่เต้าบดเบียดแทบจะรวมเป็นหนึ่ง
"ว๊ายยยยย พี่ชาคริต ทำอะไร"
"แสดงให้ดูไง ว่าพี่รักเราสองคนแค่ไหน"
"อย่าเรียกตัวเองว่าพี่กับชั้นนะ จำไม่ได้แล้วเหรอว่าชั้นแก่กว่านายเดือนนึง อ๊ายยยยยยยย"
"อื๊อออออออออ"
ชาคริตโต้กลับการต่อปากต่อคำด้วยการเสียบเจ้าตัวน้อยแท่งใหญ่ของเขาเข้าไปในตัวราชณิญาเต็ม ๆ แรงกดกระแทกบดเบียดลงไปจนถึงทุกส่วนสัดบนตัวของน้ำฟ้าที่นอนอยู่ข้างใต้ จนสาวแว่นอดครางเสียวแข่งกับนางรำรุ่นน้องไม่ได้
ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวนัก ยังมีความสุขสุดเสียวอีกมากมายที่รออยู่
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เหมือนน้องญาโดนเปิดซิงใหม่เลยครับ ชาคริตโชคดีจัง ได้เปิดสองสาวสวยในทีเดียว
แซนวิชอร่อยเลย... ::HeyHey::
งานนี้คนที่แพ้เกมส์น่าจะเป็นนายชาคริตแล้วเมื่อจุดไฟให้สองสาวติดฟ้าเหลืองเป็นแน่เลย
สามัคคีชุมนุมกันเลยทีเดียว สองสาวใช้ของร่วมกันรักกันไว้หน่ะดีแล้ว ::Glad::
ได้เปิดซิงน้ำฟ้าไปอีกคน. คืนนี้ยังอีกยาวไกลครับ
ตอนนี้บรรยายได้สุด เห็นภาพชัดเจนเลยครับ แต่เดี๋ยวก็ต้องแยกย้ายกันแล้วสิครับ
ขณะเดียวกัน เจ้าชาคริตน้อยก็โห่ร้องประกาศชัยชนะอยู่ในบ้านใหม่อันแสนอบอุ่นที่มันเพิ่งพิชิตลงได้ ชโลมทั่วตัวไปด้วยเลือดเนื้อของผู้ที่พ่ายแพ้ สูญเสีย
!!!!
บรรยายได้โหดร้ายมาก ::Shy::
ฟิตมาดีนะนายชาคริต จัดไปเลยทั้งคืน ไม่ต้องจบ ทุกอย่างมันผ่านมาแล้ว จากนี้อะไรๆจะดีไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ชาคริตสุดยอดเลย. จัดได้สมกับเป็นยอดนักเปิดซิง
เป็นฉากหมู่ที่เต็มด้วยอารมณ์และความรู้สึกหวาน เสียว สนุกสนาน และเร้าใจครับ
ฟ้าเหลืองแน่เลยนายชาคริต สงสัยโปรแกรมวันพรุ่งนี้ต้องยกเลิกหมดแน่นอน อิอิ
นายชาคริตนี่โชคดีนะได้เปิดซิงน้องน้ำฟ้าและสาวคนอื่นๆอีกมากมายแต่ต้องมาตายคาอกซบอยู่กับน้องญาและน้องน้ำฟ้านี่เองนะนี่
เป็นเกมเป่ายิ้งฉุบที่เล่นแล้วได้อารมณ์สุดๆ แถมยังมีฉากเซอร์วิส หวานๆ ตื่นเต้นๆ จากผู้เขียนอีกเพียบ เป็นตอนที่สุดยอดมาก