ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

วุนรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 28: วันแรกที่ค่ายธรรมะ

เริ่มโดย KaohomLM, กรกฎาคม 26, 2023, 05:10:17 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KaohomLM

   "เป็นอะไรคะ พี่ชาคริต หน้าหงอยมากเลย" ราชณิญาถามเมื่อเดินผ่านมาเห็นชาคริตนั่งหน้าเหมือนลูกหมาโดนเจ้าของทิ้งอยู่หน้าห้องอบรม เนื่องจากทางวัดที่โรงเรียนพามา จัดแบ่งให้นักเรียน ม.4 ม.5 และ ม.6 เข้าร่วมกิจกรรมในคนละบริเวณกัน ตลอดช่วงเช้าที่ผ่านมาราชณิญาจึงไม่ได้เจอหน้าชาคริตเลย จนในช่วงพักกลางวันนี่แหละ
   "ไม่มีอะไรหรอก ญา ขอบคุณที่เป็นห่วงพี่นะ" ชาคริตยิ้มแห้ง ๆ และมองหน้าเธอซึม ๆ "ก็แค่...เบื่อ อบรมมาเป็นปีที่สาม พูดเหมือนเดิมเป๊ะ โรงเรียนก็ไม่คิดพาไปที่อื่นบ้างเลย"
    "ไม่จริงงงงงงงง" เพื่อน ม.6/1 ที่เดินผ่านหน้าไปพอดีร้องบอก "ไอ้ชาคริตทะเลาะกับน้ำฟ้า"
   "ไอ้กรณ์ มึงเงียบไปเลย สัส" ชาคริตตะโกน
   "โธ่ พี่ชาคริต" ราชณิญาถอนหายใจยาว ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ ชาคริต แต่ก็คิดอะไรจะพูดไม่ออก ใจหนึ่ง อยากเหลือเกิน จะด่ายัยแว่นหน้าจืดให้เละเทะจนพี่ชาคริตเลิกไปสนใจนังนั่น แต่ลึก  ๆ เธอก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าพี่น้ำฟ้ามีความหมายกับพี่ชาคริตขนาดไหน จนไม่อยากจะให้พี่ชาคริตต้องเสียใจที่ต้องฟังอะไรไม่ดีเกี่ยวกับน้ำฟ้า "ทะเลาะกันเรื่องอะไรเหรอคะ พอจะเล่าให้หนูฟังได้ไหม"
   ชาคริตไม่ตอบ แต่หน้าดูหงอยกว่าเดิม
   "ฟังนะคะ พี่ชาคริต" ราชณิญาโอบไหล่พี่ชาคริตเบา ๆ "พี่น้ำฟ้าเขาชอบเป็นเพื่อนกับพี่ชาคริตนะ หนูว่า ไม่ว่าพวกพี่จะมีปัญหาอะไรกัน ถ้าพี่ไปขอโทษพี่น้ำฟ้าเขาดี ๆ..."
   "ทำไมญาถึงคิดว่าพี่เป็นคนผิดล่ะ"
   "ก็...." ราชณิญาอึ้งไป "ถึงไม่ผิดพี่ก็ขอโทษได้นะคะ"
   "แล้ว.........ถ้าพี่ไม่อยากเป็นเพื่อนกับพี่น้ำฟ้าแล้วล่ะ......................................ถ้า.........ถ้าพี่ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับพี่น้ำฟ้าแล้วล่ะ"
   "พี่ไม่ได้คิดอย่างที่พูดจริง ๆ หรอก" ราชณิญายืนยัน "พี่มีความสุขมากเวลาอยู่กับพี่น้ำฟ้านี่"
   "แต่พี่มีความสุขมากกว่า เวลาอยู่กับญา" ชาคริตกระซิบเบา ๆ "ขอบคุณนะ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ตอนนี้"
   "ผู้หญิงผู้ชายไม่แตะตัวกันครับ! นี่ในวัดแท้ ๆ นะ" เสียงครูปกครองจอมเฮี้ยบลอยมาจากไกล ๆ
   "อุ๊ยยยยย" ราชณิญากับชาคริตรีบแยกตัวออกจากกัน ถ้าโดนครูปกครองจับได้ตายคู่แน่
   "แยกย้ายค่ะ" ราชณิญาบอก และรีบโกยอ้าวกลับบริเวณปฏิบัติธรรมของนักเรียนชั้น ม.5 ไป
   
   "พ้นไหมว๊ะ" ชาคริตถามตัวเองเบา ๆ หลังจากแว่บเข้ามาในห้องปฏิบัติธรรมของนักเรียนชั้น ม.6 ได้ เขาหลบหลังเสาแล้วแอบมองไปทางประตู ที่ค่อย ๆ เปิดแง้มอ้าออก
   "ไหน เมื่อกี้ ใครไปนั่งกอดกับน้อง ม.5 อยู่หน้าห้องเมื่อกี้" อาจารย์ปกครองจอมเฮี้ยบถามทันทีที่เปิดห้องเข้ามา
   "ไอ้ตูน ครับ จารย์ มันไปกอดคู่เกย์มันอยู่"
   "พ่อมึงสิ"
   "อยู่ในวัด พูดจาให้มันเรียบร้อยหน่อย แล้วเมื่อกี้ที่ครูเห็นก็ไปกอดกับน้องผู้หญิง"
   "ไม่ใช่มึงแล้ว ไอ้ตูน"
   "มึงจะอะไรกับกูนักหนา ไอ้สัส"
   "เห้ย สำรวมหน่อย นี่พวกเธออยู่ในวัดนะ แล้วพวกเธอไม่เห็นจริงน่ะเหรอ ว่าใครไปกอดน้อง ม.5"
   "ไอ้คริตมั้งครับ มันมีแฟนอยู่ ม.5" ไอ้กรณ์บอก
   "ไร้สาระน่า ชาคริตเขาเป็นเด็กดี ไม่ทำอะไรอย่างนั้นหรอก" อาจารย์ปกครองจอมเฮี้ยบปัดคำตอบของไอ้กรณ์ทิ้งอย่างไม่ไยดี ชาคริตถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วนั่งลง ทำท่าเหมือนกำลังฝึกนั่งสมาธิ
   "นี่ พวกเธอน่ะ" อาจารย์เดินเข้าไปหากลุ่มนักเรียนชายที่กำลังจับกลุ่มเล่นเกมส์ กับนักเรียนหญิงที่กำลังเต้นติ๊กต่อก "เห็นใครเพิ่งเข้ามาในห้องไหม"
   "................" ไม่มีใครตอบ
   "พวกมันไม่สนหรอก จารย์" ไอ้กรณ์บอก "ขนาดพระอาจารย์ให้นั่งสมาธิมันยังแอบเต้นติ๊กต่อกได้เลย"
   "ไอ้ตูนเดินจงกรมแล้วแรงค์ขึ้นอ่ะ จารย์"
   "กูเปล่า ไอ้เหี้ย!!!!"
   "ครูบอกว่ายังไงเรื่องคำพูด ฮึ นายตูน"
   "เย้!!!!! ตัวละคร 5 ดาว" แก๊งค์ผู้ชายที่ล้อมวงกันเล่นเกมส์ร้อง "โห่......หลุดเรท"
   "กูบอกมึงแล้ว อย่าแอบด่าพระอาจารย์ เวรกรรมตามทันเลย เป็นไงล่ะ"
   "พอได้แล้ว!!!" อาจารย์ปกครองร้อง "ทุกคน เอาโทรศัพท์มาให้ครูเดี๋ยวนี้เลย"
   เสียงโห่ดังลั่นวัด
   "ครูนึกว่าอยู่ ม.6 แล้วจะควบคุมตัวเองกันได้บ้าง นี่อะไร เขาให้มาปฏิบัติธรรม มานั่งเล่นโทรศัพท์ ไม่เอาแล้ว เก็บมาให้ครูให้หมด เดี๋ยววันกลับครูค่อยคืน"
   "โห่"
   "ก็ไม่ได้ทำเควสวันนะสิ"
   "แล้วยอดฟอลโล่หนูล่ะ"
   "หนูจะไลฟ์คุยกับแฟนยังไง"
   "คืนนี้มีบอลด้วยนะจารย์"
   "แล้วไอ้ตูนจะติดต่อกับคู่เกย์ของมันยังไงล่ะครับ"
   "มึงจะเอาอะไรกับกู ไอ้เย็ดแม่!!!"
   "นายตูน!!!!"
   "ก็ครูดูมันพูดสิ"
   "คืนนี้หนูต้องโพสต์วิดีโอในโอนลี่แฟนนะ หนูสัญญากับผู้ติดตามไว้แล้ว"
   "พอแล้ว ทุกคนเลย เอาโทรศัพท์มาให้ครูให้หมดเดี๋ยวนี้!!!!!"
   เกิดมิคสัญญีขนาดย่อม ๆ ขึ้น เมื่อสถานการณ์กลับมาอยู่ในความควบคุม โทรศัพท์ของนักเรียนทุกคนที่อยู่ในห้องก็ไปอยู่ในถุงที่อยู่ในมือของอาจารย์ปกครองจอมเฮี้ยบจนหมดสิ้น
   "นี่ครับ อาจารย์" ชาคริตเดินออกมาและยื่นโทรศัพท์ให้อาจารย์โดยดี
   "ขอบใจนะ ชาคริต" อาจารย์บอก และตบบ่าชาคริตเบา ๆ "ทำไมนักเรียน ม.6 คนอื่นไม่เรียบร้อยเชื่อฟังแบบเธอมั่งนะ" อาจารย์ยังคงหอบด้วยความเหนื่อยอยู่หลังต้องปลุกปล้ำแกะเอาโทรศัพท์ออกจากมือของกลุ่มของมิ๊งค์ ที่ตอนนี้นั่งกอดอกหน้าบูดกันอยู่
   "ชาคริต ครูฝากด้วยนะ ถ้ามีใครที่ไม่อยู่กลับมา ริบโทรศัพท์แล้วเอามาให้ครูด้วย เดี๋ยวครูเอาพวกนี้ไปเก็บก่อน"
   "ครับ อาจารย์"
   อาจารย์ปกครองจอมเฮี้ยบเดินโซซัดโซเซจากไป ดูท่าจะหมดแรง
   
   หลังสัญญาณเรียกรวมให้นักเรียนเข้าห้องปฏิบัติธรรม ชาคริตก็เก็บโทรศัพท์ของเพื่อนสามสี่คนที่ไม่ได้อยู่ในห้องไปให้อาจารย์ตามที่ได้รับมอบหมาย แต่เมื่อกลับมา เขาก็เหลือบไปเห็นน้ำฟ้า กำลังเดินกลับเข้ามาในห้อง ขอบตาของเธอบวมเป่ง แดงแจ๋
   "น้ำฟ้า...." ชาคริตส่งเสียงเรียก
   "อะไร ชาคริต" น้ำฟ้าตอบเสียงแข็ง
   "เอ่อ....หายไปไหนมา เขาเรียกรวมนานแล้ว" จริง ๆ ชาคริตอยากจะถามว่าไปร้องให้มาเหรอ แต่เขารู้ดี ว่าเธอร้องไห้ เพราะเขาทำตัวไม่เป็นสุภาพบุรุษ และไปล่วงเกินเธออย่างร้ายแรง
   "ไม่ใช่เรื่องของนาย ชาคริต" เสียงของน้ำฟ้าแข็งกระด้างยิ่งกว่าเดิม ราวกับจะทุบหัวใจของชาคริตให้แหลกเหลวด้วยน้ำเสียง แต่ประโยคที่ตามมาแผ่วระโหยโรยแรงราวกับจะขาดใจ "นายไม่สนใจชั้นอยู่แล้วนี่"
   "งั้น...." ชาคริตนึกถึงคำพูดน้องญา เขาควรขอโทษสินะ "เรา...."
   "อย่ามาขวางทาง ชั้นจะไปแล้ว"
   "อาจารย์ให้เราเก็บโทรศัพท์" ชาคริตรีบพูด
   "อ้อ!!!!!" น้ำฟ้าร้องด้วยเสียงสุดแสนเชือดเฉือน "ใช่สิ ชั้นไม่มีค่าให้นายยุ่งด้วยหรอก นายก็แค่...ต้องทำหน้าที่ ไม่งั้นแค่เข้าใกล้ชั้นนายก็ขยะแขยงแล้วมั้ง"
   "น้ำฟ้า...."
   "เอ้า นี่!!!" น้ำฟ้าดึงโทรศัพท์ออกมาแล้วยัดใส่มือชาคริต "แล้วปล่อยชั้นไปได้แล้ว!!!!"
   
   ชาคริตเอาโทรศัพท์ของน้ำฟ้ายัดใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินออกจากห้องปฏิบัติธรรม ไปทางห้องพักของอาจารย์ แต่ก็ต้องประหลาดใจที่มาเจอราชณิญายืนอยู่หน้าห้อง
   "อ้าว ญา....ไม่เข้าห้องปฏิบัติธรรมเหรอ"
   "อาจารย์เรียกหนูมาตักเตือน.......เรื่องไปกอดกับผู้ชายอะ" เธอยักคิ้วหลิ่วตา "พี่คือไม่โดน?"
   "ไม่โดน" ชาคริตยืดอกบอก
   "สงสัยหมายหัวหนูมาจากงานกีฬาสี"
   "ก็ญาสั่งน้องร้องเพลงตาแดง ๆ อย่ามาเย็ดน้องแรงไม่ใช่เหรอ"
   "แล้วเขาก็ให้หนูบอกว่ากอดกับใคร"
   "แล้วญาก็ตอบว่า...."
   "ตอนแรกหนูตอบไอ้ชัย แต่อาจารย์บอกว่าเห็นว่าผู้ชายที่วิ่งหนีไปไม่อ้วน หนูเลยบอกว่าพี่พล แฟนพี่มิ๊งค์แทน นึกชื่อพี่ผู้ชายม.6 คนอื่นไม่ออกแล้ว"
   ชาคริตชำเลืองมองไปทางห้องปฏิบัติธรรม ม.6 เห็นอาจารย์ปกครองจอมเฮี้ยบลากตัวนายพลออกมา แล้วเริ่มตั้งท่าอบรม
   "ญา......ทำมะ"
   "หือ อะไร"
   "ทำมะ"
   "ไม่เข้าใจ"
   "เรามาค่ายธรรมะกัน....ใช่ไหม เพื่อให้สมกับที่มา.......เรามาทำกันมะ"
   "ไอ้พี่ชาคริต ไอ้ทุเรศ" ราชณิญาร้อง
   "นะ ญา ไม่มีใครรู้หรอก ว่าเราหายไปแป๊บนึง ตามมุมตึกหรือพุ่มไม้ก็ได้"
   "พี่ชาคริตอุบาทว์อ่ะ"
   "น๊ะะะะะะะ"
   "ไม่"
   "ยกเดียว"
   "ไม่เชื่อ ไม่เห็นเคยยกเดียวได้สักที นี่หนูยังระบมอยู่เลยนะ"
   "น๊ะ พี่เอาถุงยางมาแล้ว"
   "กี่อัน"
   "พกติดตัวก็สามอัน"
   "แล้วในกระเป๋า?"
   "สี่กล่อง"
   "ถามจริง ใจคอพี่คิดถึงแต่เรื่องแบบนี้เหรอ"
   "ก็ไม่หรอก มีเรื่องอื่นด้วย แต่พอเห็นญาแล้ว...."
   "แล้ว....."
   ชาคริตขี้เกียจตอบคำถามแล้ว เลยก้มลงประกบปากราชณิญาแล้วดึงร่างนุ่มนิ่มมากอดรัดฟัดเหวี่ยงทันที
   "งืมมมมมมม" ชาคริตหัวเราะเบา ๆ ในใจ ราชณิญาปากบอกไม่ แต่ลิ้นตอบสนองเขารุนแรงไม่แพ้เมื่อคืนหรือเมื่อเช้าเลย เขารีบดึงมือแฟนสาวแล้วลาก......ไปไหนดีล่ะ
   เขาบอกไปว่ามุมตึกหรือพุ่มไม้ แต่มองไปแล้ว โล่งไป ไม่ดีแน่
   ห้องน้ำเหรอ ถ้ามีคนอื่นเข้าล่ะ ปกติเวลามีอะไรกันราชณิญาไม่ใช่สาวเงียบซะด้วย
   นั่น
   มีห้องปฏิบัติธรรมโล่ง ๆ อยู่ห้องหนึ่ง ใหญ่พอ ๆ กับห้องที่นักเรียน ม.6 ทั้งโรงเรียนอยู่ ถึงแม้จะไม่มีใครใช้ แต่ห้องก็ไม่ได้ปิดล็อค
   แว่บเดียว คู่รักหนุ่มสาวก็เข้ามาอยู่ในห้องปฏิบัติธรรมที่ว่างเปล่า
   ที่ในห้อง มีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ แต่ก็นั่นแหละ บางลัทธิเชื่อด้วยซ้ำ ว่าเซ็กส์เป็นหนทางสู่นิพพาน
   ความเชื่อแบบนี้ ต้องลองพิสูจน์  
   "นี่นักเรียนไม่มีความละอายเลยเหรอเนี่ย"
   เสียงนิ่ม ๆ ทำเอาทั้งชาคริตและราชณิญาสะดุ้งโหยง สาวน้อยรีบดึงกระโปรงลงแล้วดึงสาบเสื้อปิดบังร่างกาย
   "พระ....พระอาจารย์" ชาคริตระล่ำระลัก
   "พระอาจารย์เห็นพวกเธอสองคนตั้งแต่หน้าห้องครูเขาแล้ว" พระอาจารย์บอกด้วยสุ้มเสียงสงบตามเดิม "ที่นักเรียนทำ เป็นพฤติกรรมที่ไร้ยางอายมาก ๆ ไม่มีความเคารพต่อสถานที่และสิ่งศักดิ์สิทธิ์เลย พระอาจารย์......"
   แก๊ง แก๊ง
   ทันใดนั้น ก็มีก้อนบางอย่างกลม ๆ กระเด็นเข้ามาในห้อง
   "หือ" พระอาจารย์ก้มลงไปมอง
   บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
   แล้วชาคริตก็สลบไป

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


Popeye5555


เดช12341


err

น้องญากับชาคริตก็เหลือเกิน ต่อหน้าก็จะเย็ดกันได้ลงคอ ก็มันเงี่ยนเนอะ 


peddo

ทำบาปในวัดก็เงี๊ย หาเรื่องเอง แต่นี่เป็นปฎิบัติการ​ฉุดน้องญารึเปล่า ดูซิว่า จะมีบุฐบารมีอะไรมาป้องกันไม่ให้เกิดเหตุ​เลวร้ายได้ไหม

sampa1245


จรัญ บุญชู

ของแบบนี้มันไม่ปรานีใครจริงๆ...ไม่แม้แต่จะเป็นสถานที่ที่ควรเคารพบูชา

natt4556



teerawatc



Rivermoon


thep59

แม้แต่ในวัดก็ยังไม่เว้นเลยหรอนายชาคริต ระวังเวรกรรมด้วยนะ