🧡 XONLY 🧡

สวัสดีครับ ตอนที่ 4 มาเสิร์ฟแล้วครับต้องขออภัยที่ลงช้า เนื่องจากติดงานและภาระกิจสำคัญ จากซ่อนข้อความของตอนที่แล้ว ทำให้หลายคนลุ้นว่าพลอยจะโดนรุมไหมนั้น ถือว่าประสบคงามสำเร็จในระดับ 1 ในการฝึกซ่อนข้อความ และ ขอบคุณทุกคอมเมนต์ครับ ตอนนี้เป็นตอนที่ 4 ของ ซีรีย์ การเดินทางของสายรุ้งนะครับ  ตอนที่ 5 จะลงพร้อมกับเนื้อเรื่องหลักครับ ตอนนี้มี โมเมนต์สำคัญหลายเหตุการณ์ครับ อยากให้อ่านกันนะครับ
และ ตอนนี้มีซ่อนข้อความครับ แสดงความคิดเห็นกันก่อนนะครับ มีกติกานิดหน่อยเองงง



1. แสดงความคิดเห็นอะไรก็ได้เพื่อขออ่าน

2. เมื่ออ่านจบคิดเห็นอย่างไรกับตอนนี้ครับ


คอมเมนต์เถอะคร๊าบบ อยากให้อยู่อ่าน อยู่ให้กำลังใจกันนานๆ : )

_ _ _ _ _ _ _


ความเดิมตอนที่แล้ว -

พลอยได้สูญเสียความบริสุทธิ์ให้เอ็ม ถึงจะไม่เต็มใจนักแต่พลอยก็พอจะหาข้ออ้างให้ตัวเองได้ว่า เอ็มเป็นแฟน แต่แล้วความจริงก็ปรากฏ เมื่อพลอยรู้ว่าเอ็มเป็นคนจัดฉากกับต้นเพื่อที่จะทำดีชนะใจตน พลอยเสียใจอย่างมากและตั้งใจจะเลิกกับเอ็ม แต่เมื่อกลับบ้านก็เกือบโดนลูกชายของป้าข่มขืนอีก พลอยจึงตัดสินใจจะหนีกลับมาสู้ชีวิตในกรุงเทพฯ แต่ระหว่างทางเอ็มก็มาดักรอไว้ แต่พลอยก็เอาตัวรอดและหนีมาได้


_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ตอนที่ 4 :  วันฝนซา




งืออออ ฮ๊าวว พลอยตื่นขึ้นเพราะความเย็นของแอร์ ผ่านมานานเท่าไรไม่รู้ที่เธอหลับไป เธอตื่นมาพร้อมกับพบว่าข้างๆเธอมีผู้โดยสารคนนึงมานั่งแล้ว เธอขยับตัวนั่งตรงเพื่อที่จะไม่เสียมารยาท 



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  ไม่เป็นไรจ้ะน้องนอนต่อเถอะ



[ พลอย ]  :  ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูไม่ง่วงแล้ว



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  จ้ะ แล้วน้องจะไปไหนจ๊ะเห็นหลับตลอดทาง



[ พลอย ]  :  ไปกรุงเทพฯค่ะพี่



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  เอ้าเหรอเหมือนกันเลยแล้วไปทำอะไรล่ะ



[ พลอย ]  :  เรียนต่อค่ะพี่ หนูพึ่งจบ ม.6



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  โห ตัวแค่นี้เก่งนะเรา แล้วจะไปเรียนที่ไหนล่ะ เอกชนหรือรัฐบาล ค่าหน่วยกิตแพงมะ จะเรียน 3 ปีครึ่งหรือ 4 ปี เช่าหอเดือนเท่าไร ห้องพัดลมหรือแอร์ ค่าน้ำค่าไฟ หน่วยละกี่บาท ห้องมีมัดจำมั๊ย หาห้องได้หรือยัง แล้วจะเดินทางไปเรียนยังไง รถเมล์ มอเตอร์ไซวิน หรือ taxi ค่าชุดค่ารองเท้า อุปกรณ์การเรียน  ค่าหนังสือ  ค่ากิจกรรม ค่าใช้จ่ายรายวันล่ะ



เจอคำถามนี้เข้าไปพลอยถึงกับชะงัก พลอยนั้นคิดแต่จะหนีเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ แต่เธอลืมคิดเรื่องค่าใช้จ่ายไปหมดเลย เธอคิดแค่ว่าจะเข้ามาเรียนพร้อมกับทำงานไปด้วยเพื่อหารายได้ แต่เธอนั้นลืมคิดเรื่องระยะยาวไปเลย ที่ที่เธอจะไปคือกรุงเทพฯ ไม่ใช่ลพบุรี




        เธอไม่มีบ้านให้กลับหลังเรียนเสร็จ เธอไม่มีข้าวให้กินตอนท้องหิว นี่เธอต้องล้มเหลวอีกแล้วงั้นเหรอ เธอหยิบเงินขึ้นในกระเป๋ามาดูตอนนี้รวมกับเงิน4 พันที่ได้จากเจ้าของร้านนมสดแล้ว เธอมีเงินแค่ 5,500 บาท  เงิน 5,500 บาทในเมืองกรุงจะทำอะไรได้ อย่าว่าแต่เรียน 4 ปีเลย จะใช้ชีวิตได้กี่เดือนยังไม่รู้เลย พลอยหน้าเสียลงทันทีอย่างชัดเจน



[ พลอย ]  :  ยังไม่ได้คิดเลยค่ะพี่



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  เฮ้อเด็กหนอเด็ก แต่ก็เพราะแบบนี้แหละ ถึงจะเติบโต  หนูฟังพี่นะคนเราน่ะจะเติบโตเพราะความผิดพลาด ความผิดพลาดมันจะสอนเราเอง ถึงมันจะเจ็บปวดแต่ถ้าผ่านมาได้เราจะเติบโตไปอีกก้าวนึง



พลอยได้ฟังแบบนั้นก็พอจะใจชื้นขึ้นมานิดนึง เฮ้อ !!! ไอ้ผู้ชายเฮ็งซวย พลอยสะดุ้งตกใจเพราะปรับอารมณ์ตามไม่ทันเมื่อกี้พี่คนนี้ยังสอนเธอเกี่ยวกับชีวิตอยู่เลยตอนนี้เป็นอะไรไปนะทำไมเกิดด่าใครขึ้นมา



[ พลอย ]  :  มีอะไรหรือเปล่าคะพี่



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  พี่พึ่งเลิกกับผัวเอ้ย แฟนมาน่ะ เฮงซวย ไอ้เราก็อุสส่าห์ยอมมีอะไรด้วย วู๊ว เสียเวลา



พลอยได้ยินดังนั้นก็พลันนึกถึงเรื่องของตัวเอง เธอพึ่งเสียความบริสุทธิ์ให้เอ็มซึ่งได้ชื่อว่าเป็นแฟนเธอไป จนเธอรู้สึกเกลียดตัวเอง ถึงกับเกือบฆ่าตัวตายแล้ว



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  เป็นอะไรล่ะน้องเงียบเลย พี่พูดมากไปเปล่า



[ พลอย ]  :  ปะ เปล่าค่ะพี่ พลอยก็พึ่งเลิกกับแฟนมาเองค่ะ



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  โห สวยๆแบบนี้ใครกล้าทิ้งเนี่ย แล้ว ฟิจเจอร์ริ่งกันยัง



พลอยถึงกับก้มหน้าเงียบ ถึงเธอจะไม่ประสีประสานัก แต่ก็รู้ว่ามันแปลว่าอะไร ก่อนที่จะก้มหน้าเป็นเชิงยอมรับ



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :   55555+ ไม่เคยสิ่แปลกสวย เซี๊ยะ แบบนี้ถ้าพี่เป็นผู้ชายพี่ก็ไม่ปล่อยหนูหรอก



พลอยได้ยินก็ยิ่งก้มหน้าเครียดกว่าเดิม เธออึดอัดจนอยากจะไปจากที่นี่ มันกดดันอึดอัดทำไมพี่คนนี้ที่พึ่งเจอกันถึงล้อเลียนเธอแบบนี้ ขณะที่พลอยกำลังจะร้องไห้นั้น พี่สาวคนนั้นก็ยื่นมือมาลูบหัวเธอเบาๆ มันเป็นความรู้สึกที่แปลก เธอรู้สึกผ่อนคลายและปลอดภัยแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  น้องฟังพี่นะ คนเรากับความสูญเสียเป็นของคู่กัน พี่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับน้องนะ แต่น้องต้องเข้มแข็งอะไรที่มันผ่านไปแล้วเราไม่มีทางเอามันกลับมาได้ อยู่ที่ว่าน้องจะจมกับอดีตหรือเดินไปข้างหน้าต่อไป สิ่งที่รั้งคนเราไม่ให้ไปข้างหน้ามันไม่ใช่อุปสรรคอะไรเลยแต่มันคืออดีตที่คนเรามักจะล่ามมันไว้กับตัวเองและไม่ยอมไปไหน มัวแต่อยู่กับอดีต มัวแต่จมอยู่กับอดีต แล้วแบบนี้จะไปข้างหน้าได้ยังไงล่ะจริงมั๊ยหนู และพี่คิดว่าอนาคตต้องมีผู้ชายดีๆเฝ้ารอหนูอยู่แน่ๆ แต่กว่าจะถึงวันนั้นหนูน้องผ่านวันนี้ไปให้ได้ก่อน



พลอยที่กำลังจมอยู่ในความคิดเรื่องของเอ็มนั้น เมื่อได้ฟังที่พี่สาวคนนี้พูดแค่ไม่กี่คำ เหมือนเธอนั้นยกภูเขาออกจากอก หัวพลอยนั้นโล่งจนรู้สึกสบาย ใช่แล้วถ้าเธอยังมัวแต่คิดเรื่องเอ็ม แล้วเป้าหมายของเธอที่จะเรียนให้จบมีการงานที่ดีล่ะ จะไปสำเร็จได้ยังไง พลอยตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่คิดเรื่องเอ็มอีกแล้ว



[ พลอย ]  :  ค่ะพี่ คิดซะว่าทำบุญให้หมาเนอะ 5555



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  เยี่ยมมาก 55555



พลอยหัวเราะอย่างอารมณ์ดี จนมารู้ตัวอีกที รถก็เลี้ยวเข้ามาจอดที่ปั๊มน้ำมันแล้ว



ขอพักรถ 20 นาทีนะครับ



เสียงประกาศจากพนักงานขับรถดังขึ้น พลอยพึ่งสังเกตุว่า ทุกคนนั้นหลับหมดเลยมีแค่เธอกับพี่สาวคนนี้ที่ตื่น จนเธอแปลกใจเพราะเธอหัวเราะเสียงดังมากแต่กลับไม่มีใครตื่นเลย



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  ป่ะ ไปยืดเส้นยืดสายกัน



[ พลอย ]  :  คะ ค่ะพี่ ว่าแต่พี่ค่ะ พลอยยังไม่ได้ถามชื่อพี่เลย



[ ผู้โดยสารข้างๆ ]  :  พี่ชื่อ กิ จ่ะ



[ พลอย ]  :  ค่ะพี่กิ  อื๊อออออออ เมื่อยจังเลย แต่นอนอิ่มจัง นี่หนูหลับไปนานแค่ไหนค่ะ



พลอยที่ลงจากรถมาก็ยืดเส้นยืดสายเพราะนอนมานานมากๆ  เพราะตั้งแต่ขึ้นรถที่ลพบุรี เธอก็หลับมาตลอดทางจนตื่นมาก็เจอกับพี่กิ



[ พี่กิ ]  :  ชั่วโมงครึ่งจ้ะพลอย



หาาาาา  พลอยตกใจสุดตัวเพราะเธอมั่นใจว่าการที่เธอหลับจนอาการเหนื่อยล้าหายไปหมดนี่ มันไม่ใช่แค่ 1 ช.ม. แน่ บ้าไปแล้ว แต่พี่กิก็พยายามอธิบายให้เธอฟัง หลักวิทยาศาสตร์นู่นนี่นั้นจนพลอยเชื่อ ทั้งคู่นั่งคุยกันบนสนามหญ้าในปั๊มน้ำมันจนระยะเวลาหนึ่ง ถึงพลอยจะไม่คิดเรื่องเอ็ม แต่เรื่องที่เธอจะเอายังไงต่อไปกับชีวิตนั้น ก็ยังคิดไม่ตก เงิน 5,500 จะไปทำอะไรได้ล่ะในเมืองหลวงแบบนี้



[ พี่กิ ]  :  พลอย การที่เราทำอะไรช้าไปสักหน่อย มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่นะ บางทีเราก็ต้องรอให้ตัวเราพร้อม เราต้องรอเวลาบ้างนะพลอย



พลอยได้ฟังก็ถึงกับงง เพราะอยู่ดีๆพี่กิ พูดอะไรรอเวลาอะไร พี่กิคะพลอยไม่เข้าใจค่ะ เธอถามเพื่อต้องการคำตอบ แต่พี่กินั้นก็ได้แต่ยิ้มๆและไม่พูดอะไร



[ พลอย ]  :  ที่นี่ ที่ไหนคะพี่กิ พลอยหลับตลอดทางเลยไม่รู้ว่าอยู่ไหนแล้ว



[ พี่กิ ]  :  นวนคร ปทุมธานีจ้ะ



[ พลอย ]  :  โห ที่เขาบอกกันว่าโรงงานเยอะๆเหรอคะพี่


ท่าทางกับกิริยาของพลอยดูตื่นเต้นมาก แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะตื่นเต้นขนาดนี้เพราะตั้งแต่ไปอยู่ที่ลพบุรี 8 ปี เธอไม่ได้ไปที่อื่นเลยนอกจากโรงเรียนและที่ทำงาน ถึงพลอยจะตื่นเต้นยังไง แต่พลอยก็ยังงุนงงกับคำพูดของพี่กิที่พูดกับเธอ



[ พี่กิ ]  : พลอยต้องคิดเองนะ พี่สามารถบอกได้แค่นี้ พี่ไปก่อนนะ



[ พลอย ]  :  ไปไหนคะพี่ นี่ยังไม่ถึงกรุงเทพเลยนะคะ



[ พี่กิ ]  :  ทุกอย่างมีคำตอบของมันนะพลอย พี่ต้องไปแล้วคิดดูให้ดี ว่าจะกลับขึ้นรถไปกรุงเทพฯหรือคิดสักนิดว่าจะเอายังไงกับชีวิต พี่บอกได้แค่นี้นะพลอย พี่ไปก่อนนะนายท่านเรียกตัวแล้ว



พลอยงุนงงกับท่าทางของพี่กิ อะไรนายท่านเรียกหรือเจ้านายพี่กิตามตัวแล้วเหรอ ก็คงใช่แหละเพราะแถวนี้เป็นโรงงานพี่กิอาจจะทำงานแถวนี้ เอ๊ะ ทำงาน ทำงาน ใช่ทำงาน ตอนนี้เราอยู่ในแหล่งทำงานนี่นา ใช่ ถ้าเราไปกรุงเทพฯกว่าจะหางานได้เงินก็คงหมดไปเยอะ เผลอๆอาจไม่ได้งานแต่เงินหมดก่อน แต่ถ้าทำงานเราก็ไม่ได้เรียนน่ะสิ่ พลอยที่กำลังวิตกกังวลนั้นเธอก็ได้นึกถึงคำพูดของพี่กิ



" การที่เราทำอะไรช้าไปสักหน่อย มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่นะ บางทีเราก็ต้องรอให้ตัวเราพร้อม เราต้องรอเวลาบ้าง "



เริ่มช้า ทำงาน เรียน เก็บเงิน ขะ ขะ เข้าใจแล้วพี่กิพลอยเข้าใจแล้วค่ะ พลอยที่เข้าใจทุกอย่างที่พี่กิพูดแล้วนั้น ก็ได้ตั้งใจได้อย่างแน่วแน่ ว่าเธอจะเรียน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ตอนนี้เธอต้องเตรียมตัวให้พร้อมเธอต้องมีเงินทุนในการสมัครเรียนเสียก่อน ใช่เธอตัดสินใจหางานทำแล้วอีก 1 ปีให้หลังเธอค่อยเรียนตามที่ตั้งใจ  เริ่มต้นช้าแบบมั่นคง ดีกว่าใจร้อนแล้วล่ม นี่คือสิ่งที่พี่จะบอกใช่ไหมคะพี่กิ



    พลอยรำพึงรำพันกับตัวเองก่อนที่จะยิ้มอย่างสุดมุมปาก แต่ก่อนอื่นนั้นเธอต้องหาที่พักผ่อนก่อน แล้วเธอจะทำยังไงดีล่ะ เธอพึ่งมาที่นี่ครั้งแรก  พี่กิคะ แถวนี้มีที่พั~ อ้าวหายไปไหนแล้ว  พลอยที่กำลังจะขอความคิดเห็นของพี่กิ ก็ตกใจแปลกใจ เพราะพี่กิอยู่ดีๆก็หายไปเลย แล้วเธอจะทำยังไงล่ะ สงสัยเจ้านายพี่กิจะมารับไปแล้ว แย่เลยเราจะไปไหนต่อดีเนี่ย พลอยพูดกับตัวเองเพราะตอนนี้เธอก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง



        สายตาพลอยนั้นเหลือบไปเห็น ร้านแฮมเบอเกอร์ชื่อดังร้านหนึ่ง เธอจึงตั้งใจเข้าไปนั่งพักเพื่อคิดหาทางออก พลอยนั้นเดินเข้าร้านอย่างประหม่า ถึงตอนเด็กๆเธอก็เข้าออกร้านพวกนี้ประจำ แต่นี่มันก็ผ่านมา 8 ปีแล้วที่เธอไม่ได้เข้าร้านพวกนี้ จนเธอแปลกตาแปลกใจกับสิ่งใหม่ๆแต่สิ่งที่เหมือนเดิมคือ ของเล่นที่ยังแถมเมื่อซื้อแฮมเบอเกอร์อยู่มันทำให้พลอยนึกถึงอดีตเหลือเกิน  พลอยพยายามเช็ดราคาสินค้าอย่างละเอียดเพราะเธอต้องเซฟเงินไว้ให้มากที่สุดจนกว่าจะได้งาน



[ พนักงาน ]  :  คุณลูกค้ามีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ ต้องการสั่งเมนูไหนคะ



พลอยสะดุ้งเมื่อมีพนักงานดูรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ แต่งตัวเต็มยศทั้ง Head set และชุดพนักงาน เดินมาคุยกับเธอ



[ พลอย ]  :  สวัสดีค่ะ คือ ขอเบอเกอร์ไก่เปปเปอร์ค่ะ



[ พนักงาน ]  : กลับบ้านหรือทานที่นี่คะ



[ พลอย ]  :  ทานนี่ค่ะ



พลอยเลือกสั่งเบอเกอร์ที่ราคาถูกที่สุดมากินแก้เขิน พนักงานมองหน้าพลอยก่อนจะทวนคำสั่งรายการอาหารอีกรอบ



[ พนักงาน ]  :  คุณลูกค้าคะเพิ่มเงิน 10 บาทมั๊ยค่ะ เป็นน้ำรีฟิล


[ พลอย ]  :  รีฟิล เอ.... อ่อเติมไม่อั้น เอาค่ะๆๆๆๆ



[ พนักงาน ]  :  ค่ะ ขอทวนรายการอาหารนะคะ เบอเกอร์ไก่เปปเปอร์ 1 ชิ้น น้ำรีฟิล 1 ชุด นะคะ ทั้งหมด 39 บาทค่ะ กรุณานั่งรอก่อนนะคะ จะเอาสินค้าไปเสิร์ฟให้ค่ะ



พลอยนับเศษเหรียญในกระเป๋ากางเกงเพื่อจ่ายเงินพนักงาน จนพลอยยังแอบมองอากัปกิริยาของพนักงาน ว่าเป็นอย่างไร แต่พนักงานนั้นกลับยิ้มแย้มให้พลอย ราวกับ



[ พนักงาน ]  :  ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ คุณลูกค้า



เธอยิ้มเล็กน้อยและพูดเพื่อไม่ให้พลอยประหม่าซึ่งมันได้ผล จากที่พลอยดูเกร็งๆก็ดีขึ้น พลอยจ่ายเงินด้วย แบงค์ 20 และเศษอีก 19 บาทให้พนักงานเรียบร้อย จากนั้นพลอยจึงกลับไปนั่งโต๊ะ ผ่านไปราวๆ 5 นาที พนักงานคนเดิมจึงเอาอาหารมาเสิร์ฟ พลอยมองไปยังพนักงานที่กำลังเดินมาเพื่อถาดอาหารเสิร์ฟอาหารอย่างใจจดใจจ่อ พลันสายตาก็มองทะลุไปข้างหลัง เห็นรถทัวร์ที่ตนนั่งมากำลังเคลื่อนตัวออกไป



ปั้งงงงง แย่แล้ววกระเป๋า พลอยตะโกนอย่างเหวอหวายืนขึ้นพรวดจนข้าขนโต๊ะอย่างจังจนเกิดเสียง จนพนักงานตกใจ



[ พนักงาน ]  :  มีอะไรคะคุณลูกค้า 



[ พลอย ]  :  กระเป๋าค่ะ ลืมกระเป๋าเสื้อผ้า



พลอยถึงกับจะร้องไห้เมื่อเห็นรถกำลังจะวิ่งออกไปพร้อมกับกระเป๋าของเธอ กระเป๋าที่มีเอกสารสำคัญหลายอย่าง เพราะฉนั้นอนาคตของเธอก็อยู่ในกระเป๋าใบนั้นเช่นกัน พลอยเห็นว่าอาจจะยังทันจึงตัดสินใจจะวิ่งไปขวางรถและเอากระเป๋ามา ในจังหวะที่กำลังจะวิ่งไปนั้น


[ พนักงาน ]  :  คุณลูกค้าคะ ข้างๆนั่นใช่กระเป๋าคุณลูกค้าไหมคะ



เอ๋ พลอยถึงกับหันไปมองตามที่พนักงานบอกกล่าว เห้ย !!! มาได้ไง พลอยถึงกับสะดุ้งตกใจ กระเป๋าสะพายใบเก่าๆของพลอยอยู่ข้างๆตามที่พนักงานบอกจริงๆ พลอยเริ่มงงกับตัวเอง เธอมั่นใจว่าเธอลงมายืดเส้นยืดสายพร้อมพี่กิ โดยที่มีแค่กระเป๋าเงินติดตัว เธอไม่ได้หยิบกระเป๋าเสื้อผ้ามาแน่นอน พลอยรีบคว้ากระเป๋าอย่างลุกลี้ลุกลน เพื่อตรวจเช็ดของภายใน



[ พนักงาน ]  :  ของครบมั๊ยค่ะคุณลูกค้า



พลอยนั้นเช็ดของทุกอย่างจนเรียบร้อย เธอโล่งอกที่ของทุกอย่างยังอยู่ครับ  แหะ ๆ ๆ  ครบค่ะ ขอบคุณมากนะคะ พลอยขอบคุณอย่างเขิลอาย จนพนักงานอดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม ก่อนที่จะเดินกลับไป พลอยนั้นสงสัยเป็นอย่างมาก ว่ากระเป๋าใบนี้มันมาได้ยังไง ใครเอามาให้เธอทำไมเธอไม่รู้ตัวเลยล่ะ


     
       แต่ความคิดเธอนั้นก็ถูกรบกวนด้วยกลิ่นหอมๆของอาหารตรงหน้า เอ๋ !!!! มันไม่ได้ใช่เบอเกอร์ไก่เปปเปอร์นี่นา พลอยนั่งมองขุดอาหารตรงหน้า ทั้งเฟรนช์ฟราย พาย เมนูข้าวไก่กรอบ และ ยังมีเบอเกอร์ชิ้นโตอีกชิ้นนึง พลอยเห็นก็ตกใจเธอรีบหยิบถาดใส่อาหารถาดนั้นเดินไปหาหาพนักงานคนเดิมทันที



[ พลอย ]  :  ขอโทษค่ะ คือ หยิบมาให้ผิดชุดค่ะ เมื่อกี้สั่งไปแค่เบอเกอร์ไก่เปปเปอร์กับน้ำรีฟิลค่ะ



[ พนักงาน ]  :  เป็นโปรโมชั่นพิเศษค่ะ คุณลูกค้าเข้ามาสั่งอาหารเป็นคนที่ 199 พอดีค่ะ เพราะฉนั้นนอกจากไก่เปปเปอร์กับน้ำรีฟิลที่สั่งแล้ว ยังมี เมนูข้าวเป็นไก่สไปซี่ พายข้าวโพด เฟรนช์ไฟใหญ่ แล้วก็เบอเกอร์เนื้อปลา ซึ่งรวมแล้ว 199 บาทตามโปรโมชั่นค่ะ อีกทั้งยังสามารถขอรับบริการอุ่นอาหารได้ฟรีนะคะ คุณลูกค้า



พนักงานอธิบาย อย่างคล่องแคล่ว ฉะฉาน เสียงดังฟังชัด จนพลอยเข้าใจ แต่ก็ยังงงๆ มันมีด้วยเหรอ คนที่ 199 ได้กินฟรี แต่พลอยก็เลิกคิดในไม่ช้าเพราะเมนูตรงหน้าพลอย มันน่ากินเหลือกิน


5  นาทีก่อนหน้านั้น


นั่งรอก่อนนะคะคุณลูกค้า เดี๋ยวอาหารจะเอาไปเสิร์ฟที่โต๊ะค่ะ ตึ้กๆๆ พนักงานคนนั้นเดินเข้ามาที่โซนทำอาหาร และ ลงมือทำอะไรบางอย่าง แคล๊ง แคล๊ง แคล๊ง เธอคลุกเฟรนช์ฟรายที่พึ่งทอดใหม่ๆกับเกลือป่นจนหอมคลุ้งไปทั่ว  เธอทำมันได้อย่างชำนาญจนเกิดเป็นภาพที่สวยงาม แม้แต่พนักด้วยกันเองยังอดไม่ได้ที่จะมอง



[ ???? ]  :  หอมจังเล๊ยยยย ว่าแต่ทอดเฟรนช์ฟรายทำไมเหรอในลิสต์ออเดอร์ไม่มีนี่นา ปาล์ม



[ ปาล์ม ]  :  ในออเออร์ไม่มีหรอก แต่เห็นแล้วสงสารสั่งมาแค่ไก่เปปเปอร์มันจะไปอิ่มอะไร มาก็ดีแล้วช่วยหยิบข้าวไก่สไปซี่ พายข้าวโพด กับ เบอเกอร์ปลา ให้ทีสิ่



[ ???? ]  :  จ้าๆๆ แม่คนใจดีระวังเถอะ เดี๋ยวจะเป็นพวก ทำตัวน่าสงสารแล้วหลอกกินฟรี



[ ปาล์ม ]  : เราว่าคงไม่หลอกหรอก ถึงจะหลอกก็ถือว่าช่วยๆกัน เขาอิ่มท้องเราก็อิ่มใจ ไม่กี่ร้อยหรอก เห็นหันซ้ายหันขวา คงมาจากต่างจังหวัดเข้ามาหางานทำแหละ



[ ???? ]  :  โห้ยยย นั่งหันหลังเลยไม่เห็นหน้าเลย อ่ะนี่ปาล์ม ของที่ให้หยิบ พาย ข้าวสไปซี่ กับ เบอเกอร์ปลา



[ ปาล์ม ]  :  เขาสวยนะ อายุพอๆกับพวกเราแหละ ถึงจะดูโทรมๆก็เถอะ เอ้าแล้วเงินนี่อะไร



ปาล์มรับของที่วานเพื่อนร่วมงานหยิบมาให้ แต่เธอก็ทักอย่างสงสัยเพราะมันมีเงินมาด้วย 300 บาท



[ ???? ]  :  เราช่วยน่ะ ถ้าเขาไม่อิ่มก็จัดให้เขาอีกชุดเลยนะปาล์ม บ่าย 4 โมงเย็นแล้ว เดี๋ยวเราไปลงชื่อ ออกกะก่อนนะ



[ ปาล์ม ]  :  ขอบใจจ้า จะกลับไปซ้อมแล้วเหรอ วันนี้ปาล์มหยุดนะ แจ้งอาจารย์แล้ว



[ ???? ]  :  จ้า ปาล์มไม่ต้องซ้อมหรอก แค่นี้ก็เก่งแล้วปาล์มน่ะ แบร่ แค่ ม.5 ยังเก่งขนาดนี้ ปีหน้าเราว่าปาล์มได้แชมป์เยาชนแน่ งั้นเราไปก่อนนะต้องซ้อมเยอะๆจะได้เก่งแบบปาล์ม ฮือออ ทำงานพาร์ทไทม์แล้วยังต้องซ้อมอีก เหนื่อยง่าา



[ ปาล์ม ]  :   อย่างอแงสิ่ ปีนี้พวกเราจะขึ้น ม.6 แล้วนะ เวลาทำกิจกรรมอื่นๆก็น้อยลง ต้องซ้อมเยอะๆ เวลาแข่งจะได้ติดเหรียญมีผลงาน ไว้ทำพอร์ตส่งสมัครทุนกีฬาเรียนต่อมหาวิทยาลัย ไหนบอกจะตั้งใจใช้ทุนกีฬาสมัครเรียน เพราะไม่รบกวนที่บ้านไง เดี๊ยะตีเลย



[ ???? ]   :  งือออ เจ้าค่าาาา งั้นไปซ้อมก่อนนะ



[ ปาล์ม ]  :  จ้า กลับดีๆนะฝน



_ _ _ _ _ _ _ _



 




ประตูวาร์ปเพื่ออ่านตอนเก่าๆ Click !!!!!

เนื้อเรื่องหลัก



ตอนที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=210283.0)  ตอนที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=210594.0) ตอนที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=210785.0)

ตอนที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=210839.0) ตอนที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=210940.0) ตอนที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=211224.0)

ตอนที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=211707.0) ตอนที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=211708.0) ตอนที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=212083.0)

ตอนที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=212543.0) ตอนที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=212544.0)


_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


Side Story การเดินทางของสายรุ้ง



ตอนที่ 1 : มรสุม (https://xonly8.com/index.php?topic=212698.0)  ตอนที่ 2 : โหมกระหน่ำ (https://xonly8.com/index.php?topic=213032.0)

ตอนที่ 3 : เมฆสลาย (https://xonly8.com/index.php?topic=213084.0)



- - - - - -

 

ฟ้าหลังฝนกำลังจะผ่านไปชีวิตของพลอยก็จะดีแน่เลย




ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

แปะรอเลยครับ

มีพวกแล้วน้องพลอยสู้ๆครับ

ขอบคุณครับ
ฟ้าหลังฝนกำลังจะผ่านไปชีวิตของพลอยก็จะดีขึ้นแล้วนะ

เฝ้ารอวันที่พลอยได้เจอกับริว คงจะดีกว่านี้แน่นอน

ดีจังเจอได้ปาล์มกับฝนแล้ว... ::Glad:: ::Fighto::
เจ้าที่(ไทย)กับภูติ(เทศ)ช่วยกันปกป้องพลอย สุดยอดเลย ::Confident::

ฟ้าหลังฝนหวังว่าจะได้เจอแต่คนดีๆ  ::Ahoo:: ::Ahoo:: ::Ahoo::

ได้มาเจอกับฝนตอนนี้เองสินะ แต่ฝนใจดีจัง

เจอฝน ล่ะ เดี๋ยวก้ได้เจอริวแล้วสิ

ดีน่ะได้เจ้าที่มาช่วยด้วย ชอบมุขเยติ 555

พี่กิ นี่ ทานูกิ แน่นวล ผมฟันเฟิร์ม

เดี๋ยวนะ เจ้าที่เปิดดิค wtf เอาจริงดิ มาทางนี้ผมไปไม่เป็นเลยนะ -*-

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง กังวลว่าจะมีโหดๆซ่อนอยู่รึเปล่านะ ทัศนคติ​นี่สำคัญ​กับการดำรงชีวิต​มาก งานดี มาเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ
ขอบคุณ​ครับ​

เจอเพื่อนแล้ว..

อ้าว​ ปาล์ม​ ฝนเคยเจอกับพลอยมาก่อนเข้ามหาลัยเหรอเนี้ย​ สับซ้อนจริงๆ

หวังว่าพลอยจะได้เจอแต่เรื่องดีๆๆนะ

อ่านไปยิ้มไป เขาถึงว่า ฟ้าหลังฝนมีจริง

หลังจากเจอคนไม่ดี ก็ต้องมาเจอคนดี ๆ โลกถึงได้น่าอยู่ รออ่านต่อครับ

พลอยรุ้งน่าจะเจอคนดีๆบ้างแล้ว ::Hunger::

ขอบคุณครับ สาวๆเคยเจอกันมาก่อนนี้พี่กินี้น่าจะเป็นลูกน้องริวที่ให้ช่วยหาพลอยรุ้งแน่ที่ว่าช่วยอะไรมากไม่ได้แต่ก็ดีที่พามาเจอเพื่อน
#เริ่มเจอคนดีๆบ้างแล้วมีเพื่อนดีคงจะได้งานดีๆทำ

เจอเพื่อนแล้ว สู้ๆนะ

ใครนะที่มาดลใจให้น้องพลอย รุ้งพลอยคงถึงเวลาที่จะต้องโบยบินแล้ว สู้ๆๆ

โชคดีหรือนายมาช่วย
แต่ก็ได้เพื่อนใหม่ที่จะไปเรียนด้วยกันแล้วซินะ

ดีจังครับ ค่อยยังชั่วหน่อย เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ตอนที่ผ่านมาน่าสงสารเกิน ทำงานก็เครียดแล้วมาอ่านเรื่องต่าง ๆ ก็อยากอ่านเรื่องที่มีความสุขนะครับ

มีตัวมาช่วย ค่อยยังชั่ว
แล้วได้เพื่อน

ก็นะ ได้เวลาพบเจอสิ่งดีๆกับเขาบ้างเสียทีน้องพลอยเอ๋ย...
ตอนนี้ดีคับ เพราะทุกคนย่อมมีวันที่ดี และไม่ดีปะปนกันไปเมื่อเจอแต่เรื่องร้ายๆมาเยอะแล้วก็ควรได้พบเจอสิ่งดีๆบ้าง และอย่างน้อยในตอนนี้พลอยก็ได้เจอปาล์ม ที่เป็นคนดี มีมิตรภาพที่ดี

จุดเริ่มต้นของมิตรภาพ ที่จะช่วยให้ชีวิตพลอยดีขึ้นมันเริ่มจากจุดนี้นี่เอง

ตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ มีดราม่านิๆแต่รวมๆก็ถือว่าดีครับ

เนื้อเรื่อง บันเทิงจัด

เจอคนดีมันก็ดีไป

การเจอกันครั้งแรกของสามสาวซินะก่อนที่จะเข้าเรียนมหาลัยด้วยกัน

ขอบคุณครับ   ขอความกรุณาเขียนต่อให้จบนะครับ ไม่งั้นคาใจไปอีกนาน  เนื้อเรื่องโดนใจมาก ๆ

สุดยอดครับซับซ้อนซ่อนเงื่อนคิดตามไม่ออกจึงติดตามอ่านครับตัวช่วยมาจากไหน?

พลอยยังโชคดีที่มีกิตามมาดูแลแถมยังได้เจอกับปาล์มอีก ชีวิตคงไม่อับโชคนักหรอกนะ

กลัวว่าจะมีโหดๆหักมุมไหม​ ขอบคุณมากครับ​ รอเนื้อเรื่องหลักอยู่นะ

เรื่องร้ายผ่านไปต้องมีเรื่องดีๆเข้ามานะพลอยสู้ๆ

ให้น้องพลอยเจอคนที่ดีกว่าไอเอ็มเถอะ

ดีใจกะรุ้งพลอยด้วยนะ อึ๊บๆ

พลอยสู้ๆนะ ชีวิตต้องเดินต่อ

น้องพอลยยังดียังมีภูติคอยช่วยเหลือบาง และยังมาเจอคนดีๆๆ อีก ชีวิตต่อไปนี้คงจะได้เจอแต่สิ่งดีๆๆเข้ามานะ

อย่าให้เจอเรื่องร้ายๆอีกนะน้องพลอย

เริ่มดีขึ้น แต่จะโดนเคลมอีกมั้ย คนสวย

ฟ้าหลังฝนก้เลยเกิดเรื่องเสียวสิคับ มีเพื่อนแร้ว

และแล้วรุ้งพลอยก็ได้เจอกับฝนเพื่อนรักในตอนนี้เองหรอเนี้ย

หลังจากเจอเรื่องร้ายๆมา ขอให้เจอแต่เรื่องดีๆนะรุ้งพลอย

พลอยมีตัวช่วยมาตลอดเลย วันนี้จะได้พบกับฝนแล้ว

วันฝนซาจริงๆชีวิตกำลังจะดีขึ้นแล้วจะมีหักมุมชีวิตแบบโหดอะไรอีกหรือเปล่ากลัวจริงๆ

 ::Thinking:: เคยเจอกันมาก่อนแล้วนี่ แล้วสาวพลอยจะไปอยู่ที่ไหนในช่วง 1 ปีนี้ล่ะ

ตอนแรกงงมาก เยติมาไง แล้วเกี่ยวไรกับแก้วเยติ พอได้อ่านแล้วอ๋อเลย ยิ่งตอนเจ้าที่สื่อสารไม่ได้จิ่งฮาใหญ่เลย (แอบสปอยเล็กน้อย) ยอมรับกับมุกขำขันนี้เลยครับ 5555

คนดีผีคุ้มครับ สู้ๆๆๆครับน้องพลอย

เปิดตัวน้องฝนรึเปล่าครับ
ค่อยๆอธิบายการมีอยู่ของตัวละครได้สนุกน่าติดตามครับ

พลอยมีภูตคอยตามดูแลตลอดเลย

สองเพื่อนซี้กำลังมาเจอกันแล้ว

ฝน กับ ปาล์ม นี่ใจดีกับพลอยจริงๆ ได้เจอคนดีๆตั้งแต่เข้า กรุงเลย

โลกมันช่างกลมจริงๆๆ​ในอนาคตก็เป็นเพื่อนกัน

พลอยได้เพื่อนดีอย่างปาล์มกับฝนก่อนนี่เอง

เมื่อฝนตั้งเคร้าคนจะกลัวฝนตก แต่เมื่อฝนตกคนจะเฝ้าว่าเมื่อไรฝนจะหยุดตก เมื่อฝนหยุดท้องฟ้าจะสดใสสวยงามเสมอ

ฟ้าหลังฝนคงเจออะไรดีๆแน่นอน

https://youtu.be/EBtNPIdRMcU


เพื่ออารมณ์ที่ อิ่มเอม รบกวนกดฟังเพลงนี้นะครับผม

น้องพลอยแสนดีเดียวก็เจอพระเอกครับอย่าไปคิดมาก ::Waiting::

อยากอ่านแบบยาวๆ เนื้อเรื่องสนุกมากแต่ไม่ชอบอ่านแบบขาดตอนแบบนี้เลย แต่ก็เข้าใจผู้แต่งนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

มีภูติมาคอยช่วยก็ดีนะลืมกระเป๋าก็เอามาให้
พึ่งรู้ว่าภูติมีแบ่งชนชั้นแถมแบ่งภาษาด้วย

น่าสงสัยจัง หญิงปริศนา

ปาล์ม​ ฝนเคยเจอกับพลอยมาก่อนเเหรอเนี่ย โชคชะตาชัดๆ

อ๋อมาถึงตอนที่ได้ทุนไปเรียนนี้เองถึงได้เรียน

ยังดีนะมีสิ่งเร้นรับคอยช่วยเหลือและเตือนภัยด้วย ขอบคุณครับ

น่าสงสารน้องจัง ขอให้โชคดีนะ มีของดีมาช่วยแล้วนะ เป็นกำลังใจให้ครับ

พลอยได้เจอเพื่อนแล้วสิ จะมีงานทำแล้ว

เรื่องร้ายๆผ่านไปซะทีนะพลอย เจอเพื่อนแล้ว

ขอให้โชคดีนะหนูพลอย ไม่เคยอ่านแล้วเอาใจช่วยตัวเอกของเรื่องเลย

มีบุคคลลึกลับ คอยช่วยเหลือ ??? ป๊าดดดดด  ::Glad::

รอเนื้อเรื่องตอนหลักอยู่เลยครับอยากอ่านนายริวบู๊แล้วครับ

จุดเริ่มชีวิตใหม่ในกรุงเทพ เริ่มโชคดีมีคนคอยช่วยแล้ว

ได้งานทำที่นี่เลยมั้ยเนี่ย

ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
เขาว่ากันว่าชีวิตที่ฟ้าหลังฝนแล้วจะดีขึ้นจริงใหมหนอ เอาใจช่วยนะน้องพลอยสู้สู้ เดี๋ยวก็จะได้เจอพระเอกแล้วนะขอรับ

พี่กิบอกพลอยเป็นปริศนาแบบนี้ จะเกิดอะไรขึ้น

โชคชะตาเล่นตลกกับเราแต่บางทีก็จะมีอะไรดีๆเข้ามา บางทีคนดีๆในสังคมที่มองโลกในแง่ดีก้ยังมีอยู่

เส้นทางการดำรงชีวิตของพลอยหวังว่าต่อไปคงจะเจอสิ่งดีๆนะ

ขอให้เจอคนดีๆบ้างนะพลอย

คงจะมีบุญทำกรรมแต่งด้วยกับมาถึงต้องมาร่วมชะตาฟันฝ่าชีวิตร่วมกัน

นี่เค้าเรียกคนดีพระคุ้มครอง
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วครับ

อ่านหลังจากเปิดที่ซ่อนไว้มีการปล่อยมุกตลกดึงไม่ให้เรื่องเศร้าเกินไปด้วยนะครับ
เรียกได้ว่าครบรสเลย

ยิ่งอ่านยิ่งสงสารพลอยเลยครับ
แต่สงสารทานุกินะครับ
คงอัดอั้นน่าดู ได้แต่รับรู้เหตุการณ์ แต่เข้าช่วยไม่ได้

มาลุ้นให้หนูพลอยผ่านพ้ยช่วงวิกฤตินี้ไปได้ไวไวน้าาา

พี่กิน่าจะเป็นคนดูแลที่ทางญี่ปุ่นส่งมาแน่ๆ

เจอมรสุมโหมกระหน่ำมาเยอะ น้องพลอยคงจะเจอฝนอีกเยอะ กว่าที่ฟ้าจะสดใส

อ่านไปเรื่อยๆก็สนุกดีครับ น้องพลอยรุ้งสู้ชีวิตดีจริง

ตั้งชื่อตอนได้เป็นขั้นๆดี รีดเดอร์ตามได้ดี

ผูกเรื่องแบบคาดไม่ถึงจริงๆ

ฟ้าหลังฝนหวังว่าพลอยจะได้เจอแต่คนดีๆ

โลกมันกลมจริงๆ ปาล์มกับฝน เคยช่วยเหลือพลอยไว้ด้วย  ::WooWoo:: ::WooWoo:: ::WooWoo::

ถูกต้องที่สุด ถ้ามัวแต่ติดกับเรื่องราวในอดีต ไม่ว่าจะเป็นความสุขความสบาย ความเศร้าเสียใจ กระทั่งความสำเร็จที่ผ่านมา ย่อมเป็นตัวขัดขวางให้ชีวิตพุ่งไปข้างหน้า เก็บไว้เป็นบทเรียนก็พอ

หลังอ่านนะครับ
...ถึงจะหลอกก็ถือว่าช่วยๆกัน เขาอิ่มท้องเราก็อิ่มใจ...
คิดได้งี้สุดยอด เราไม่รู้หรอกว่าคนอื่นเจออะไรมาบ้าง แต่ในยามที่เขาต้องการความช่วยเหลือ เราพยายามช่วยเท่าที่เราพอทำได้โดยไม่ลำบากอะไร สำหรับคนที่เจอปัญหาอยู่อาจเป็นสิ่งยิ่งใหญ่สำหรับเขาเลยทีเดียว

จวนจะเจอพระเอกของเราแล้ว

ลุ้นกับพลอยตลอด เสียดายพลาดให้กับคนห่วย ๆ

ดูสมจริง มีทุกข์มีสุขผสมกันไป เอาใจช่วยให้ชีวิตดีขึ้นนะ ได้เจอเพื่อนแล้ว

มีเพื่อนดีๆแล้วนะพลอย

ขอบคุณครับ..ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนช่างดูซับซ้อน

ยิ่งอ่านยิ่งสงสารพลอยครับ ::Crying::

หลังฝน ฟ้าจะสดสัย สู้ไปอีกนิดจะได้เจอคนดีๆและชีวิตดีขึ้น 

1.อ่าน​ตอนนี้​แล้ว​รู้สึก​อบอุ่น​ใจ​ดีครับ​ น้องปาล์ม​น้อง​ฝนมี​น้ำใจมาก​ครับ​ และก็​น้อง​ปาล์ม​จำน้อง​พลอย​ไม่​ได้​ตอน​เจอกัน​อีกครั้งที่​มหาวิทยาลัย​​ เพราะว่าเวลา​ผ่านไป​เป็น​ปี​ หรือน้อง​พลอย​เปลี่ยน​ไป​จาก​เจอ​กัน​ครั้งแรก​เยอะอะครับ
2.เมื่อได้อ่านเนื้อหา​ที่​ซ่อนแล้ว วิบากกรรมเป็นเรื่องของใครของมันจริงๆ​ครับ​ น้องพลอยเกิดมามีพ่อแม่​ที่​ดี​ แต่​ก็เจอ​วิบากกรรม​หนัก​พอดู สงสาร​น้อง​พลอย​มาก​ๆเลยครับ​ ขอ​ให้​ผ่านพ้นวิบากกรรมเร็วๆนะครับ​

เจอปาล์มกับฝนที่นี้นี่เอง ปาล์มใจดีจริงขนาดไม่รู้จักยังทำให้ขนาดนี้
เช้าแล้วที่นี้จะทำยังไงกันต่อกับชีวิตละรุ้งพลอย

เจอคนใจดีช่วยเหลือ สู้ๆ

ฟ้าหลังฝนกำลังจะผ่านไปแล้ว ชีวิตของน้องพลอยก็คงจะดีขึ้นแล้วนะ สู้ๆนะน้องพลอย

ตอนพิเศษมันลึกลับซับซ่นซ่อนเงื่อนดีแท้

เจ้ปาล์มใจดีสปอต

ตอนนี้เริ่มเปิดเผยตัวละครในเรื่องหลักแล้ว งั้นแสดงว่าพลอยต้องทำงานเก็บปีนึง แล้วปีถัดไปถึงได้เข้าเรียนพร้อม ปาล์มและฝนล่ะซิ

เวลาลำบากแล้วมาเจอความช่วยเหลือเนี่ย เหมือนคนหลงทางกลางทะเลทราย มาเจอโอเอซิสเลย

หวังว่าฝนซา จะไม่มามาตกซ้ำนะครับ คงจะไม่มีอะไรมาทำร้ายพลอยอีกนะ กลัวใจคนเขียนจริงๆ

เอ็มทำตัวเองถ้าไม่ชั่วชะก็ได้แฟนดีๆไปแหละ

สองสาวเทควันโดกลายเป็นสองสาว kfc

เจอปาล์มตอนนี้เลยหรือ แล้วทำไมไม่ทำงานด้วยกันเลยละ

ฝนมาแว้วว เดี๋ยวพระเอกก็มาแว้วว

ตอนนี้ให้ข้อคิดกับชีวิตดีจริงๆ เอาไว้วางแผนของชีวิตได้เลย

ความโชคดีมาแล้วพลอยมีภูตคอยช่วยเหลือด้วย ดีจริงๆ

สู้นะพลอยเริ่มเจอสิ่งดีดีแล้ว

ชีวิตไม้สิ้นก่อดิ้นกันไปนะพลอย

ฟ้าหลังฝนสวยเสมอ

   พี่กิี่ต้องเป็นนางฟ้าประจำตัวพลอยแน่ๆเลย หลังจากนี้เมฆหมอกดำที่บดบังรุ้งพลอย ก็คงคลี่คลายสลายไปเรื่อยๆ สู้ๆนะรุ้งพลอย วันข้างหน้าของหนู ต้องดีแน่นอน

 ::Horror:: กว่าจะรอดปากเหยี่ยวปากกามาได้ เอาใจช่วย ลุ้นแทบตาย

ใครมาช่วยนะ ภูตตนไหน

เป็นที่ดีมาก ได้ข้อคิดด้วยนะ

สู้ให้เต็มที่นะพลอย

ขอบคุณ

ตอนนี้เล่าที่มาที่ไปตัวละครในเรื่องเพิ่มมาได้ชัดเจนครับ รอติดตามตัวละครอื่นๆครับ

ชีวิตมันต้องดิ้นรนกะนต่อไป  ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ  สู้ๆๆนะพลอย

น้องพลอยอย่าท้อ

ออกผจญภัยอีกแล้วพลอยแล้วจะเป็นอย่างไรต่อนะ

น้องพลอยไหวพริบดี

เฮ้อต่อไปจะใช้ผัวร่วมกันแหง๋

มีคนใจดีช่วยเหลือน้องพลอยด้วย

การเดินทางนั้นคือการเรียนรู้จงเดินหน้าต่อไปริวกะจะเปนกำลังใจให้นะ

พี่กิ ปลอมตัว เก่งมากๆ

ขอย้อนมาอ่านเรื่องราวต้นต้นนะครับ

พลอยได้เพื่อนดีอย่างปาล์มกับฝนก่อนนี่เอง

รันทดสุในหมุ่นางเอก ครองตำเเหน่งนางเอกสู้ชีวิตไป 555

พี่กิต้องเป็นทานุกิแน่ๆแล้วคงเป็นเจ้าของเสียงที่คอยบอกพลอย

เป็นคนดี ก็ต้องมีคนใจดีช่วย

หวังว่าจะไม่มีอะไรทำพลอยเสียใจอีกนะ

โลกยังมีมุมที่สวยงามอยู่บ้าง

ต่อไป ขอให้ได้เจอแต่สิ่งที่ดีงามนะ

เจอแต่คนใจดีช่วยแล้วนะคะ น้องพลอย

 ::Reader::ถึงวันที่ฝนเริ่มซาแล้วซินะน้องพลอย​สู้ต่อไปนะ

เจอ อรินายมังกรแล้ววว 55

พี่กิเป็นใครนะน่าสงสัย

มาขยายว่าเส้นสายของโชคชะตาพันรอบๆตัวพลอยได้ยังไง

เอ็นดูภูติหิมะ เดินดุ๊กๆ คุมอุณหภูมิ

อ้อ เคยเจอกันมาก่อนนี่เอง

หวังว่าพลอยจะหมดเรื่องโชคร้ายละนะ

สามสาวเพื่อนซี้กันในอนาคต   เคยทำบุญร่วมกันมาก่อน ถึงได้มาเจอกัน

เจอปาล์มกับฝนแล้ว ชีวิตของพลอยน่าจะดีขึ้นนะ

คนดีผีคุ้มจริงดังคำท่านว่าไว้ ::Dribbling::

ชอบจัง คนบ้าอะไรกลัวแก้วน้ำ(เยติ) 555

อยากให้ฟ้าสว่าง  ฝนหายไปเร็วๆ  พลอยจะได้สบายซะที

สู้ๆนะพลอยฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสอม

อ้า พบกันจนได้ ฝน ปาล์ม พลอย ออ เป็นรุ่นน้อง 1 ปี นี่เอง

ถ้าไม่มีเหล่าภูติช่วยจะเป็นยังไงน้อ 

ลึกลับซับซ้อนมีปม

ได้เจอเพื่อนแล้ว. ไม่โดดเดี่ยวแล้วล่ะ

ดีไปอีกอย่างที่อ่านเทพวายุมาก่อน เลยรู้จักปามล์กับฝน

ความคิดเห็นคือ
คนทำดีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมคุ้มครองแต่วิบากกรรมคือสิ่งที่ฝืนไม่ได้

เจอฝนกับปาล์มแล้ว ทานูกิตามช่วยอย่างนี้ก็พอเบาใจว่าเคราะห์กรรมน่าจะลด พักช่วงให้แล้ว

ขำเจ้าที่ที่พยายามจะสื่อสารกับตุ๊กตาหิมะ

สงสัยจริงพี่กินี่ใครหนอ สั่งสอนพลอยดีจัง

รุ้งพลอยมีภูติคุ้มครองนี่เอง แถมเจอคนดีอย่างปล์ามด้วย คงเอาตัวรอดได้แล้ว

ไทม์ไลน์มาชนกันแล้ว พลอย ฝน ปาล์ม จับเข้าฮาเร็มให้หมดเลยนะนายมังกร

ในวันที่เหนื่อยล้าอาจจะมีบางสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตเสมอ

พลอยนี่โชคดีจริงๆนะ

การเดินทางกำลังเริ่มต้น

รุ้งพลอยมีคนช่วยเหลือตลอดทาง
ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะความดีของตนเองด้วย

เจอน้องปาล์มแล้วนางฟ้ามาโปรด

ฟ้าลิขิตให้พลอยมาเจอคนใจดีมีเมตตาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพลอยคงเอาตัวรอดในสังคมนี้ได้อย่างปลอดภัยนะ

ฟ้าหลังฝนกำลังจะผ่านไปชีวิตของพลอยก็จะดีขึ้น

2คนนี้เลยได้เป็นเพื่อนร่วมชั้นเลย

 ::Hmmm::

ต่อไปก็ไปทำงานกับพี่กุลสินะ

หลายๆอย่างน่าจะดีขึ้นแล้วนะพลอย

ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิอิอิ

ตัวช่วยพลอยมาแล้ว แต่เธอเป็นใครน่าสงสัย เพราะน่าจะแอบคอยช่วยมานานแล้ว ทุกอย่างต้องดีขึ้น แต่พลอยคงต้องหางานทำให้ได้ก่อน แล้วค่อยไปเรียนมหาวิทยาลัยนะ หรือจะเลือกเรียนรามก็ได้ จะได้ทำงานหาเงินได้ด้วย

น้องพลอยไหวพริบดี

คนมีน้ำใจเข้ามา ดีใจกับพลอยด้วยเลย

...โล่งใจ...

ติดตามครับ

ย้อนกลับมาอ่านทบทวนลืมๆซะแล้ว

เจอเพื่อนดีแล้วน้า