ชู้ adulterer ep.14

[บุษบา]

"พ่อกำนันควรจะออกข้างนอกนะ"

บัวเธอเป็นกังวลกับการตั้งครรภ์ เพราะ กำนันแตกข้างในทั้งสองครั้งน้ำควยที่เป็งฟองสีขาวของแกมากมายจนปลิ้นเล็ดออกมาตามลำควยที่ยาวใหญ่ตอนที่ค่อยๆชักออกมา

"แล้วเอ็งไม่ได้กินยาคุมรึไงบัว..."

กำนันเสือแกก็สงสัย

"ไม่... ฉันไม่เคยคุม...ตั้งแต่ร่วมกับอาเดชแล้ว"

บัวตอบพลางหยัดร่างขึ้นมาจากเตียงเดินเข้าไปล้างคราบคาวในห้องน้ำแล้วกลับ ออกมาคว้าเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้นขึ้น มาสวมใส่

"จะรีบไปไหนบัว...เอ็งจะหนีข้าไปไหนบัว"

ท่าทางของกำนันเสือยังอ้อยอิ่ง แววตาพราวไปด้วยความสุข ยังนึกอยากสนุกกับสะใภ้อิก บัวเดินหนีเข้ามาในห้องน้ำ รีบล็อคล็อค ประตู เพราะดูจากท่าทางตื่นของกำนันเสือก็ ทำให้รู้ว่าเขาอาจจะตามเข้ามาเย็ดเธออีกรอบ

"มาลี... ทำไมเอ็งต้องล็อคประตู...เมื่อกี้เอ็งยังบอกรักข้าอยู่เลยบัว...เปิดประตูเดี๋ยวนี้"

กำนันเสือเดินตามมาเคาะประตู ห้องน้ำจริงอย่างที่บัวคิดเอาไว้

"พอแล้วจ้ะพ่อกำนัน..มันก็แค่อารมณ์ความใคร่..."

บัวตอบสั้นๆ ที่เธอล็อคประตูเพราะป้องกันการบุกเข้ามาของพ่อผัวรู้ว่ากำนันเสืออยากเย็ดต่อ

บัวเธอล็อคประตูห้องน้ำ ทั้งที่ลึกๆ ใน ใจของเธอนั้นรู้ดีว่า "ประตู" ก็ไม่ได้ช่วยป้องกันเธอจากความต้องการด้านมืด ของตัวเองที่ดูราวกับว่ามันร่ำร้องเรียกหาการ ร่วมเพศอยู่บ่อยๆ

บางครั้งบัวนึกเกลียดตัวเอง ที่เกิด มาเป็นผู้หญิงมีความต้องการทางเพศสูง ทำให้เธอต้องมานอนถ่างขาอ้าซ่า เปิดรูรับลำควยของใครต่อใครที่อยากเย็ดเข้ามา เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ นับวันยิ่ง มากมายหลายคน

"กลับเถอะ... เรามานานแล้วนะจ๊ะพ่อกำนัน...ไม่กลัวหรือไงว่าคนที่บ้านจะสงสัย"

บัวเธอเตือนว่าเขากับกำนันใช้เวลา ร่วมกันมานานพอแล้ว กำนันเสือเจ้าเล่ห์นักทั้งที่บอกว่าจะพาเธอมาเที่ยวงานวัด แต่สุดท้ายกลับมาจบลงที่โรงแรมม่านรูด

"เอ็งห่วงไอ้เดชใช่ไหม... กลัวไอ้เดช จะรู้เรื่องนี้ใช่ไหมบัว...เอ็งมีใจให้มันใช่ไหมบัว"

กำนันเสือแสดงอาการหึงห่วงออกมา อย่างเห็นได้ชัด

"มันไม่เกี่ยวกับอาเดชหรือใครทั้งนั้น...บัวไม่ได้มีใจให้อาเดชกับกำนันเสือ"

บัวเธอตวัดสายตาค้อนกำนันเสือด้วย ความลืมตัว ท่าทางเหมือนผัวเมียทะเลาะกันเข้าไปทุกที

"ข้าขอเตือนว่าต่อนี้ไปห้ามเอ็งไปยุ่ง เกี่ยวกับไอ้เดช ที่ผ่านๆ มาข้าจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ถ้าเอ็งยังยุ่งอยู่ลูกปืนมันจะเจาะกบาลไอ้เดชแน่"

กำนันเสือขู่เพราะคิดจะเอาบัวไว้ ครอบครองคนเดียว กล่าวเสียงดุพลางสืบเท้า เข้ามาหาเธอ โอบใบหน้าแล้วรั้งเข้ามาบดขยี้ริมฝีปากเข้าหากันดื่มต่ำ จูบปากกัน ดูดดื่มนัวเนียยิ่งกว่าเมียผัว ซึ่งมาลีก็หวั่นไหวเผลอจูบตอบโต้พ่อผัวด้วยความลืมตัวไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้พ่ายเสน่ห์ของผู้ชายอายุ

"เอ็งเร่าร้อนอย่างนี้นี่เอง... ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมไอ้เดชถึงได้ติดใจเอ็งนักบัว...เอ็งจำใว้นะ...เอ็งคือ..เมีย...กำนันเสือ"

คำพูดของพ่อผัวทำให้บัวนึกเกลียดตัวเองเกลียดอารมณ์มืดดำทางเพศที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจ บางครั้งบัวเธอไม่รู้สึกภูมิใจเลยสักนิด ในรูปโฉมโนมพรรณสวยสะคราญที่สวรรค์ให้มา เพราะมันทำให้เธอนั้นรู้สึกราวกับว่าตัวเอง โชคร้าย ที่ถูกสาปให้เกิดมาเป็นผู้หญิงสวย... แต่เซ็กส์จัด พอโดนผู้ชายเล้าโลมจู่โจมจุด กระสันไม่ทันเท่าไรอารมณ์ก็แตกซ่าน กระเจิดกระเจิง ไม่เคยยับยั้งความต้องการทางเพศได้เลยสักครั้ง สุดท้ายก็ยอมให้ผู้ชาย เอาราวกับเป็นกะหรี่ชั้นต่ำที่ชอบเกลือกกลั้ว มั่วผู้ชายไม่เลือกหน้า

"ถ้าบัวเป็นเมียกำนันแล้ว...กำนันสัญญากับบัวได้ไหม...ถ้าไอ้เเดงโตขึ้นกำนันจะส่งไอ้เเดงเรียนจนจบ"

บัวเธอยื่นข้อเสนอเรื่องเรียนให้กำนันส่งไอ้เเดงเรียนจนจบ


"ได้...ข้าสัญญา...จะส่งมันเรียนจนจบ"

ในเวลาต่อมา ตอนหัวค่ำ ถึงเวลาที่สันต์ได้กลับบ้าน ภายหลังปลด จากทหารเกณฑ์สันต์ก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่กับบัว ตามเดิม

"เมียจ๋า..."

สันต์เรียกบัว ขณะอยู่ในห้องด้วยกัน สองต่อสอง น้ำเสียงกระเส่าไปด้วยแรง ปรารถนา มือใหญ่พยายามรั้งร่างรัดรึงใน ชุดนอนบางๆ ให้หันมาหา

"คืนนี้คึกหรือจ๊ะ"

บัวถามเขินๆ

"ก็ใช่น่ะสิถามได้... "

พูดพร้อมกับล้วงมือเข้าใต้ชายชุดนอน ลายลูกไม้เบาพลิ้ว ลูบไล้ตั้งแต่ปลายเท้า ไล่ ขึ้นมาตามหน้าขาตึงเต็ม สำรวจเรียวขาขาวๆ ก่อนจะบีบคลึงเนินเนื้อนูนแน่น

"อูย....."

บัวแอ่นกายเล็กน้อย ตอบรับการ ปลุกเร้าของสามี ก่อนที่มือซุกซนของสันต์ จะล้วงเลยง่ามขึ้นมาบีบขยำสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือ

"เอ็งไม่ได้นอกใจข้าใช่ไหมระหว่างที่ข้าไม่อยู่"

บัวถามหัวใจของบัวกระตุกวูบ เธอไม่อยากโกหก จึงไม่ตอบ โชคดีที่สันต์ไม่ซักต่อ บัวพยายามซ่อนแววตาพิรุธเอาไว้ครู่สั้นๆต่อมาชุดนอนบางๆ ก็โดนเปลื้อง ออกจากร่าง

"ข้าอยากเย็ดเอ็งเหลือเกิน"

กล่าวพลางกระเสือกกายขึ้นมาทับงุดหน้าลงจบฟัดสองเต้าดูดนมเธอลนลาน เหมือนทารกอดอยากหิวโหย ปลายลิ้นโลม เลียดูดเล็มเม็ดหัวนมอยู่นานจนแดงเรื่อ ชุ่มน้ำลาย

"นมเอ็งใหญ่... ข้าชอบเหลือเกิน... อู้ มันใหญ่ขึ้นหรือเปล่านี่"

สันต์เขย่าสองเต้าอวบใหญ่ ในตอนที่เธอนอนทำให้หนั่นเนื้อย้อยลงมาเหมือนลูกฟักใหญ่ๆ กระเพื่อมไหวบัวรีบเฟ้นฟอนเมามัน

"นี่รอยอะไร... เอ็งไปโดนอะไรมาบัว"

ขณะดูดนมเมียสันต์สังเกตเห็นรอยแดง ๆซึ่งหารู้ไม่ว่ามันเป็นรอยที่กำนันเสือพ่อของตนเป็นคนฝากเอาไว้

"เปล่าจ้ะ... แค่รอยยุงกัด... ฉันเกามันเลยแดง"

บัวรีบโกหก

"ขอกระแทกสักทีเถอะวะ ระหว่างเป็นทหารคิดถึงเอ็งเหลือเกิน"

สันต์กระชากร่างของบัวมาที่ขอบเตียงจัดท่าทางให้หล่อนหันหน้าเข้าหาฝาผนัง รั้ง บั้นท้ายกลมกลึงออกมาเตรียมรับแรงกระเด้า

"แหก..."

สั่งเสียงเข้ม วันนี้สันต์ดูดุเดือดเหลือเกิน ทำท่าขึงขัง เอามือตบต้นขาทางด้านหลัง ของหล่อน ส่งสัญญาณให้บัวเธอแยกขาออก จากกัน จากนั้นก็กดแผ่นหลังราบลงกับที่นอนเต้านมเบียดนาบลงกับฟูก นมใหญ่จนปลิ้นล้นออกจากข้างลำตัว

"กระดกอีกนิด"

สันต์สั่ง มือใหญ่รั้งสะโพกของหล่อนให้สูงจนได้ระดับสอดใส่ดวงตาเบิกโตมองดูบั้นท้ายกลมกลึงของบัวที่ลอยเด้ง เร่งเร้าให้ กระเด้า ร่องเนื้ออวบขาวขมิบหมุบๆ เชื้อเชิญ สันต์ ให้อัดความแข็งแกร่งเข้ามาในรูหล่อน

บลั่ก...

บัวกระแทกเข้าใส่อย่างแรง แต่ไม่ทัน ได้ขยับ

"อูวววว... โอ้วววว... อ๊าค..."

แช่นิ่งอึดใจสั้นๆ เกร็งสะโพก ไม่กล้าโยก... ไม่กล้าขยับเสียวมากจนไม่อาจกลั้น เอาไว้ได้ ในที่สุดน้ำรักก็แตกซ่านเข้าใส่รู สวาทของบัว

"แตกแล้ว... เฮ่อ..."

เสียงถอนหายใจดังลั่นไปทั้งห้องสันต์ บอกด้วยน้ำเสียงผิดหวัง เมื่อเห็นบัวยัง กระดกก้นรอด้วยอารมณ์เคว้งคว้าง...  บัวเธอทรุดร่างลงนอนราบ พยายาม ข่มอารมณ์ความต้องการให้ดับมอดลงไปช้าๆ สันต์มักจะเป็นแบบนี้บ่อยๆ ทำให้เธอนั้นอารมณ์

ค้างครั้งแล้วครั้งเล่า

"สันต์จะไปไหน"

บัวเธอถามสามี หลังจากบัวลงไปอาบน้ำ แล้วเดินขึ้นมารับโทรศัพท์มือถือที่มีเสียงเรียก เข้าดังขึ้นพอดี ตอนที่เดินกลับขึ้นมา ถึงห้องนอน

"จะออกไปหาเพื่อนหน่อย"

สันต์ตอบ บัวคิดว่าหลังจากได้ไป ฝึกฝนระเบียบวินัยในค่ายทหารสันต์จะเลิก เหล้ายา แต่กลับได้เพื่อนใหม่อีกหมู่บ้านตอน ไปเป็นทหารด้วยกัน

"นี่ก็มืดแล้วนะพี่สันต์"

บัวเหลือบมองนาฬิกาที่ฝาผนัง เวลา ที่เห็นอยู่ตอนนี้ก็เกือบสองทุ่ม

"ไม่เป็นไร... ไม่ได้ไปไกล หมู่บ้านข้างๆ นี่เอง เดี๋ยวข้าก็กลับ... เอ็งไม่ต้องห่วงนะ มีแต่ เพื่อนๆ ที่เป็นทหารด้วยกัน... ผู้ชายทั้งนั้น"

สันต์เป็นห่วงว่าตนจะแอบไป มีกิ๊ก

"ຈ๊ະ... "

บัวเธอพยักหน้า มองตามร่างสูงโปร่ง ของสามีขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกไปจากบ้าน

สันต์ออกไปได้ไม่นานเท่าไร กำนันเสือที่ จดๆ จ้องๆ รอโอกาสอยู่นาน รีบเดินเข้ามาหา สะใภ้ด้วยแววตาเจ้าชู้กรุ้มกริ่ม

"ลัว"

"จ๋า... พ่อกำนันมีอะไรจ๊ะ"

"ข้ากำลังจะออกไปข้างนอก เอ็งจะไปด้วยกันมั้ย"

กำนันเสือส่งยิ้มหวานจีบสะใภ้รีบ ชักชวนเมื่อเห็นว่าทางสะดวกไอ้สันต์ออกไปแล้ว

"ไม่ดีกว่า..."

บัวส่ายหน้า

"ไปด้วยกันนะ... ไอ้สันต์ไม่อยู่"

เหมือนกำนันรู้ว่ากว่าลูกชายของตนจะกลับมาก็คงดึกทุกครั้งที่ออกไปเมากับ เพื่อนๆสันต์มักจะกลับดึกทุกที

"จะดีหรือพ่อกำนัน"

บัวเธอสองจิตสองใจ... เหมือนรู้ว่าถ้าออกไปด้วยกันแล้วจะไปจบลงตรงไหนแต่กำนันเสือก็ทำให้เธอนั้นรู้สึกวูบวาบเมื่อเข้ามาใกล้บัวเธอรู้ว่ามันเป็นผลมาจากอารมณ์ค้างเมื่อครู่

"ดีสิ... ไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกแล้ว... กว่า ไอ้สันต์มันจะกลับก็ดึก"

กำนันรีบโน้มน้าวใจสะใภ้

"นะ... พ่อคิดถึงเอ็งเหลือเกินบัวเมียพ่อ"

เสียงออดอ้อน สายตาจับจ้องทรวงอก อวบใหญ่ของมาลีไม่วางตา ก่อนจะตวัดลิ้น เลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความลืมตัว เพราะว่าตลอดสัปดาห์ภายหลังจากไอ้สันต์ผู้เป็นลูกชายกลับมากำนันเสือก็ไม่ได้แตะต้องบัวอีกเลย

"ไปนะ..."

แววตาเว้าวอนที่ทอดมองมาอย่าง โหยหา ทำให้บัวเธอใจอ่อนในที่สุด เมื่อนึกถึงลีลารักสุดเร่าร้อน... ของกำนันเสือบวกกับนึกถึงท่อนเอ็นอลังการ
ของพ่อกำนันคนนี้

[vigoblack]

กำนันเสือตอยสนองบัวได้ดีกว่าสันต์แน่

[Asura4237]

อ้าวแบบนี้ต้อง 2 รุม 1 แล้วไหมงานนี้

[skynaza]

เอากำนันเป็นผัวเบอร์1ไปแล้ว

[ryg123456]

เหมือนสันต์จะรู้ไหมนะ
แต่พ่อกัน ลูกกันน่าจะแบ่งกันนะ

[lucipher666a]

ยิ่งกำลังค้างอยู่ด้วยทำไมไอ้สันต์ไม่ได้พ่อได้อามาบ้างว้า

[bergkamp10]

ถ้าชื่อตัวละครไม่เรียกผิดเรียกถูก นี่จะเป็นนิยายที่perfect อีกเรื่องนึงเลยครับ

[nimitr.th]

บัวร่านได้ใจจริงๆ

[Treo Chan]

ผัวทำค้างแบบนี้ บัวก็แย่สิ

[crazylex]

จะโทษใครดี บัวที่ร้อนแรง หรือสันต์ที่ทำบัวค้างตลอด

[drof666]

55555ได้เป็นสะใภ้เมียพ่อสมใจ ถ้ามีลูกกับกำนันไอ้สันต์ก็จะได้เลี้ยงน้องอีกคน

[Chamchoy Chareon]

สนุกสนานสมใจหวัง

[Athapong]

กินไม่อิ่มก็ต้องหาเพิ่ม

[singkanong]

ตกลงบัวอยากร่านเองหรือว่าผู้ชายจ้องอยากจะเย็ดบัวแล้วบัวผิดไหมอ่ะแห่ะๆๆของแบบนี้ว่าไม่ได้เนอะ

[mighty]

อันนี้ต้องเรียกว่าพ่อผัวตีท้ายครัวถึงแม้สันต์จะกลับมาบ้านแต่ก็ออกเที่ยวไปตามบ้านเพื่อนแวบนี้เสร็จโจรเอ๊ย!! กำนันเสือที่รอโอกาสตะครุบบัวอยู่แล้วยิ่งสันต์ทำให้บัวอารมณ์ค้างเข้าทางพ่อกำนันที่รอสานต่อ..