ชั่วนิจนิรันดร ตอนที่ 14 ความวุ่นวายในนันทบุรี

[wattana2015]

ชั่วนิจนิรันดร ตอนที่ 14 BY  wattana2015

ชั่วนิจนิรันดร   ตอนที่  14  ความวุ่นวายในนันทบุรี

ความเดิม   

"อ้า... ข้าเจ้าก็บ่อไหวเหมือนกัน อ่าาาา... อูยยยย..."
"อี่นางน้อยยยย.. กูตะ..ตะ..แตกกก...แล้วววว...อ่าส์..."
"อู้ยยยย...ว้ายยยย...แตกแล้วววว..."

แล้วท่านขุนก็ปล่อยน้ำกามเข้าไปในโพรงหีนังบ่าวสาวคนสวยอย่างสุดระงับจนหมดทีเดียว  นางบ่าวคนสวยก็ถึงสวรรค์ชั้นพรหมในทันทีทันใด  และนอนแผ่หลาตาลอยด้วยความสุขสมนั้นแล้วผลอยหลับไปแทบจะในทันที...


เพลาเช้าวันถัดมานั้นก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น  นันทบุรียามนั้นได้รับข่าวการศึกที่น่ากลัวมาจากทางนครเชียงใหม่ซึงเป็นข่าวไม่สู้ดีนักว่า  พม่าซึ่งนำทัพโดยพระเจ้าหงสาวดีบุเรงนองนั้นทำการกำหราบนครเชียงใหม่ซึ่งเป็นนครที่เป็นเจ้าแห่งหัวเมืองใหญ่ในย่านล้านนาเป็นประเทศราชได้เสียสิ้นแล้ว  ข่าวการศึกเช่นนี้นับว่าไม่เป็นเรื่องที่ดีต่อเมืองนันทบุรีที่ขณะนั้นถือว่าเป็นเมืองในอำนาจการปกครองของนครเชียงใหม่มาช้านานแน่ๆ  เมื่อเมืองใหญ่ที่เป็นหัวเรือใหญ่ในฝั่งล้านนานั้นสูญสิ้นอิสระภาพแก่ข้าศึกที่แข็งแกร่งเยี่ยงนั้น  นันทบุรีที่เป็นเมืองเล็กในขอบขัณฑสีมาของอาณาจักรล้านนาเชียงใหม่คงยากที่จะรอดชะตากรรมเดียวกัน

เจ้าหลวงเมืองนันทบุรีทราบข่าวการศึกที่ผันแปรไปเช่นนั้นก็คิดไม่ตกถึงชะตากรรมของบ้านเมืองที่จะตามมาหลังจากนี้ในไม่นานเกินรอ   เจ้าพญาพลเทพฤาไชยเจ้าหลวงผู้ครองนครน่านหรือนันทบุรียามนั้นได้ประชุมเสนาอำมาตย์เพื่อเกณฑ์ไพร่พลไว้รับศึกใหญ่ในครั้งนี้  ซึ่งขุนทหารรุ่นใหม่ๆในครั้งนี้นั้นก็มีท่านขุนเจ้ายอดและเอกหัวหมู่ทะลวงฟันด้วย...

การศึกครั้งนี้นับว่าเป็นงานหนักเหลือคณานับที่เมืองเล็กๆเช่นเมืองนันทบุรีจะรับไหวแต่เพียงลำพังได้โดยง่าย  เพราะพม่าที่มีพระเจ้าหงสาวดีบุเรงนองนั้นช่ำชองในการศึกน้อยใหญ่อีกทั้งมีขุนศึกแต่ละคนที่เก่งทแกล้วกล้าสามารถเป็นที่ยิ่ง  อีกทั้งมีเมืองต่างๆที่เป็นเมืองขึ้นมากมายไม่เว้นแม้แต่เมืองเชียงใหม่ที่เคยเป็นใหญ่เหนือเมืองนันทบุรีมาแต่ก่อนด้วย

สถานการณ์อันวิกฤตแบบนี้ถึงจะเตรียมพร้อมรับมือก็ใช่ว่าจะทำอะไรได้มาก  ที่ทำได้คือการควบคุมไม่ให้ราษฎรที่มีในเมืองแตกตื่นและพากันอพยพหนีจนเมืองทั้งเมืองรกร้างไร้ซึ่งผู้คนอยู่อาศัย  ชะตากรรมเช่นนี้หลายเมืองก่อนหน้าล้วนแล้วแต่เคยประสบกันมาบ้าง  แต่จะวุ่นวายหรือทำให้สงบนั้นอยู่ที่เจ้าหลวงที่ครองนครเป็นผู้กำหนดชะตากรรมเป็นสำคัญซึ่งในกรณีของนันทบุรีในครานี้  เจ้าหลวงพญาพลเทพฤาชัยนั้นขอให้ข้าราชบริพารนั้นเตรียมกำลังคนไว้รองรับสถานการณ์ที่ไม่คาดฝันทั้งฝ่ายดีแลร้าย  ดีก็คือเมืองนันทบุรีนั้นไม่ต้องรบราฆ่าฟันให้ได้ตกทุกข์ได้ยากแก่สมณะชีพราหมณ์แลไพร่ฟ้าหน้าใสแล้วเป็นเมืองขึ้นของพม่าตามนครเชียงใหม่ไป  แต่ถ้าการณ์ไม่เป็นดังที่คาดเรื่องดีก็จะเดือดร้อนได้ยากเพราะการรบย่อมเกิดการสูญเสียไม่มากก็น้อย  หนักก็บรรลัยทั้งเมืองบาดเจ็บล้มตายหนักจนหมดเมือง  เบาก็บาดเจ็บล้มตายบ้างแลพวกที่รอดตายก็จะโดนเทครัวขนราษฎรกลับไปเป็นทาสยังเมืองพม่าตามที่เคยมีก่อนหน้านั้นมาในเมืองอื่นๆ

   ท่านเจ้าหลวงทรงคิดหนักมาก   แต่ในที่สุดท่านเจ้าหลวงเองก็ตัดสินใจที่จะลุกขึ้นสู้พม่าดูสักครั้งเพราะการยอมแพ้โดยไม่สู้ไม่ใช่วิสัยของราชาที่ดี   การอ่อนน้อมโดยไม่ต่อสู้นอกจากบ้านเมืองจะวุ่นวายแล้วดีไม่ดีม่านหรือพม่าผู้ปกครองใหม่อาจจะทำการปล้นสะดมเมืองจนแทบไม่เหลืออะไร  คนในเมืองนันทบุรีหรือน่านสมัยนั้นเมื่อเกือบสี่ร้อยกว่าปีที่แล้วมีพลเมืองน้อยอยู่แล้วอาจจะถูกกวาดต้อนไปแทบทั้งหมดจนเป็นเมืองร้างเหมือนในอดีตหลายครั้งหลายคราว  ผู้ที่เป็นทหารทุกคนของเมืองนันทบุรีก็ต้องเตรียมตัวลุกขึ้นสู้กับภัยที่จะมาเยือนตามนายเหนือหัวแห่งตน   ไม่ว่าจะเป็นเจ้ายอดที่กินตำแหน่งท่านขุน  หรือทหารระดับล่างอย่างหัวหมู่ทะลวงฟันแบบเอกผู้เรืองอาคม

   ที่คุ้มเจ้ายอดฟ้าแม่เจ้าปิ่นฟ้าเริ่มสั่งบ่าวไพร่เริ่มเตรียมการตกแต่งคุ้มทั้งคุ้ม  หลังจากที่ได้เดินทางไปทาบทามสู่ขอเจ้านางแสนคำแสนสวยผู้เป็นบุตรสาวคนเดียวของเจ้าแสนหลวง  และเจ้าแสนหลวงเองก็ไม่ปฏิเสธการสู่ขอครั้งนี้   เพราะเจ้าแสนหลวงกับเจ้ายอดฟ้าบิดาของเจ้าน้อยยอดนั้นมีความสนิทชิดเชื้อกันนานแสนนาน   และบุตรสาวของเจ้าแสนหลวงนั้นหาคู่ที่เหมาะสมกับเจ้านางแล้วในแผ่นดินนันทบุรี  ถ้าไม่ใช่เจ้าหลวงผู้ครองนครก็คงมีเพียงเจ้ายอดบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนของเจ้ายอดฟ้าเพียงแต่ผู้เดียวเท่านั้น

   แก้วนางบ่าวคนสวยแม้ต้องเสียใจบ้างเพราะเธอตกอยู่ในฐานะเป็นแค่นางบำเรอทาสของท่านขุนเจ้ายอดคำ   มีเรื่องที่น่ากลัวกว่านั้นแม้ว่าเธอจะอยู่อย่างเจียมตัวไม่คิดยกตนเทียมเจ้าและอยู่ในคุ้มแบบสงบปากสงบคำก็ตาม  แต่หญิงสาวที่จะเข้ามาอยู่ในคุ้มในเร็ววันนี้  เธอนั้นจะมาเป็นเมียเจ้าเมียแต่งที่มีสิทธิ์ขาดและเป็นใหญ่ในบ้านอีกคนและที่สำคัญเธอจะมาเป็นนายอีกคนของแก้ว   คิดๆไปแล้วแก้วเองให้นึกหวั่นๆถึงชะตากรรมในวันข้างหน้าของเธอ  เธอเริ่มกลัวที่จะต้องมารับใช้นายน้อยของคุ้มยอดฟ้าเสียแล้ว   ถ้าเจ้านางคนใหม่เห็นว่านังบ่าวคนสวยแบบเธอเป็นศัตรูหัวใจและชิงชังแก้วขึ้นมาแก้วจะมีชะตากรรมเช่นไรกัน  เธอได้แต่หวั่นๆว่าทาสในเรือนเบี้ยทุกคนจะพากันเข้ากับนายหญิงคนใหม่และพากันโดดเดี่ยวแก้วและครอบครัวเสีย

หรือถึงแม้ว่าเจ้านางจะไม่ถือว่าแก้วจะเป็นแค่นางบำเรอของท่านขุนแต่ร้อยทั้งร้อยหญิงนางใดในโลกก็ตามแทบทั้งหมดย่อมไม่มีใครชอบที่จะแบ่งผัวของตนกับหญิงอื่นใดใช้ร่วมแน่ๆ  ยิ่งแก้วมีหน้าตาที่งดงามหมดจดและท่านขุนโปรดปราณยิ่งเป็นภัยกับตนเอง  ไม่ว่าจะยังไงนี่คือสถานการณ์ที่อันตรายสำหรับแก้วโดยแท้จริง แต่จนใจด้วยตัวเป็นเพียงทาสในเรือนคนหนึ่งเท่านั้นไม่ว่าจะสวยงามหรือขี้เหล่ฐานะของแก้วก็คงไม่เปลี่ยนแปลงไปแต่อย่างใด

วันนั้นหลังจากกลับมาจากการเฝ้าเจ้าหลวงเอกหัวหมู่ทะลวงฟันก็ไปเยี่ยมท่านครูบาแสนเมืองผู้เป็นอาจารย์ตนแลแจ้งเรื่องที่ท่านเจ้าหลวงเรียกข้าราชบริพารเข้าเฝ้าเพื่อรับสถานการณ์ศึกครั้งใหญ่ของบ้านเมืองให้ทราบและขอคำปรึกษาไปในตัวด้วย  ครูบาท่านได้แจ้งเรื่องดังนั้นก็บอกให้เอกนั้นเตรียมตัวให้พร้อมช่วยงานท่านเจ้าหลวงแม้ท่านจะทราบล่วงหน้าแล้วว่าชะตากรรมของบ้านเมืองจะเป็นไปอย่างไร   และท่านเองจะทราบว่าชะตากรรมของเจ้าเอกศิษย์รักของท่านจะเข้าตาร้ายก็ตามแต่เมื่อมันเป็นกรรมเก่าของเจ้าตัว  ที่ไม่ว่าจะหนีอย่างไรกรรมที่ตามติดตัวมานั้นก็ย่อมแสดงผลตามเวรเก่าของเจ้าตัวจนได้มีแต่จะแสดงผลช้าหรือเร็วเพราะกรรมใหม่ที่ทำนั้นมีพลังพอจะรั้งกรรมเก่าได้เพียงไร กรรมนี่จะว่าแปลกก็ใช่จะว่าเป็นสิ่งที่ซื่อตรงที่สุดก็ใช่  คำพระท่านมีว่าหว่านพืชใดย่อมได้รับผลพืชนั้นตอบแทนเป็นสิ่งที่แน่นอน  กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมตามสนองเป็นแน่แท้  กรรมที่เจ้าตัวผูกมาในอดีตชาติใกล้จะตามมาย่างกลายพร้อมศึกใหญ่ที่ใกล้จะมาถึงนี้เอง  ท่านเพียงเมตตาศิษย์เพียงว่าไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นก็ตามจงปล่อยวางและอย่าผูกเวรพยาบาทไปยังวันข้างหน้าไม่เช่นจะเป็นกงกรรมกงเกวียนย้อนรอยไม่จบไม่สิ้น  เอกได้แต่รับฟังคำสอนของท่านด้วยความใส่ใจเพราะรู้ว่าท่านปรารถนาดีต่อตนมากที่สุดไม่ผิดผู้เป็นบิดามารดาแต่อย่างใด...

  ณ คุ้มยอดฟ้า   ต่างวุ่นวายเพื่อเตรียมงานมงคลของท่านขุน  หรือเจ้ายอดคำที่จะมีขึ้นกับเจ้านางแสงคำเจ้านางคนสวย  แก้วเองเนื่องจากมีหน้าสวยงดงามเลยถูกวางตัวเป็นนางรำในงานวิวาห์ที่จะมาถึง   แม่เจ้าปิ่นฟ้าคัดเด็กสาวในคุ้มที่หน้าตาดีสวยๆราวสิบตนเพื่อทำการฝึกต้อนรับแขกเรื่อที่มาเป็นสักขีพยานในวันงานมงคล   โดยสาวแก้วบ่าวคนสวยได้ร่วมฝึกซ้อมฟ้อนสาวไหม

   เกร็ดความรู้
  ฟ้อนสาวไหม มีที่มาจาก ฟ้อนเชิงสาวไหมเป็นการฟ้อนสาธิตการสาวเส้นไหมจากตัวไหม  หรือเรียกภาษาถิ่นว่า "สาวไหม"   ในอดีตหญิงสาวเมืองน่านจะเลี้ยงตัวไหมมาทอผ้า  ผู้ชายเมืองน่านในอดีตที่มีความสามารถด้านศิลปะการดนตรีและฟ้อนรำได้เห็นภูมิปัญญาดังกล่าวจึงนำมาประดิษฐ์ท่ารำหรือที่เรียกว่า แม่ท่า ให้สวยงามและผสมผสานความเข้มแข็ง  ทั้งนี้เชิงสาวไหมยังส่งผลให้เกิดการประดิษฐ์การฟ้อนสาวไหมของผู้หญิงอีกด้วย

   อาจกล่าวได้ว่า  เชิงสาวไหมนครน่านนับเป็นศิลปะการแสดงที่มีความสวยงามและเป็นหนึ่งเดียวในเขตภาคเหนือที่เรียกว่า อาณาจักรล้านนา  เหตุเพราะว่ามีแม่ท่าที่เริ่มจากสาวไหมจากหม้อต้มจนกระทั่งทอและสวมใส่ครูเชิงหรือแม่ท่า  แม่ท่าสาวไหมในนครน่านนั้นมีแม่ท่าถึง  24  แม่ท่าด้วยกัน  ตั้งแต่ไหว้ครูถึงไหว้ครูปงลงวาง (ผู้แต่งทราบชื่อแม่ท่าทั้ง 24 แม่ท่าและวิธีการฟ้อน  แต่จะไม่กล่าวถึงเพราะไม่ใช่สารคดีเพียงแต่เกริ่นให้รู้ว่าการฟ้อนสาวไหมของเมืองน่านมีมานานแต่โบราณแล้วเท่านั้น)

  สาวแก้วนั้นเป็นสาวงามอยู่แล้วยิ่งสวมชุดนางรำที่ประดับประดาเครื่องแต่งกายยิ่งงดงามขึ้นไปอีก  ท่านขุนยอดคำมองเห็นยังตะลึงในความงามของนางบ่าวคนสวยมากขึ้นไปอีก   จ้องมองนางบ่าวฝึกซ้อมการฟ้อนกับสาวๆอื่นในคุ้ม  ยิ่งมองยิ่งให้หลงใหลมากขึ้นไปทุกที  สาวๆนางบ่าวอื่นๆที่ร่วมกันเป็นนางรำไม่มีใครที่จะงามเทียบได้กับสาวแก้วแม้แต่นางเดียว  การที่ท่านขุนยอดคำมานั่งจ้องนางบ่าวคนสวยซ้อมฟ้อนนั้นอยู่ในสายตาแม่เจ้าปิ่นฟ้าโดยตลอดทำให้แม่เจ้าไม่ค่อยสบอารมณ์พอใจกับเหตุการณ์นี้นัก  นางย่อมเข้าใจดีว่าบุตรชายตนนั้นมีความเจ้าชู้เพียงใดแต่ด้วยนางกลัวปัญหาที่จะตามมาหลังจากที่เจ้านางแสงคำจะเข้ามาเป็นสะใภ้ในคุ้มยอดฟ้าแล้วไม่พอใจจะพาลมีปัญหาไปถึงผู้เป็นบิดาของเจ้านางแสงคำคือเจ้าแสนหลวง  แม่เจ้าปิ่นฟ้าคิดแก้ปัญหาโดยที่ไม่แจ้งให้แก่ท่านขุนยอดคำผู้เป็นบุตรทราบเพื่อป้องกันปัญหาที่จะเกิดความระหองระแหงกันทั้งสองตระกูล



   นางคิดหาทางออกได้ฉับไวสมกับเป็นแม่เจ้าแห่งคุ้มยอดฟ้า  นางคิดถึงเจ้าหนุ่มหัวหมู่ทะลวงฟันคนใหม่เอกที่เป็นลูกศิษย์ท่านครูบาแสนเมืองแล้วยิ้มอยู่ในใจ  เจ้าหัวหมู่ทะลวงฟันนั้นนับว่าเป็นคนที่มีความสามารถเพราะเป็นศิษย์เอกของท่านครูบาจึงคิดจะมอบแก้วให้แก่เขาเพื่อจะนำมาใช้สอยเป็นทหารในสังกัดของท่านขุนยอดคำจะได้มีมือดีไว้ใช้และตัดปัญหาที่จะหมองใจกับท่านเจ้าแสนหลวงไปด้วย  รอให้งานวิวาห์นี้เสร็จนางจะจัดการเองคงไม่มีใครกล้าขัดแม้แต่ท่านขุนยอดคำผู้บุตรชายของตน   นับว่านางเป็นสตรีที่น่ากลัวไม่น้อยทีเดียวทั้งชาญฉลาดมีเล่ห์เหลี่ยมในการแก้ปัญหาและทางผูกใจคนให้มารับใช้ตน

  แก้วบ่าวสาวคนสวยยังไม่รู้ชะตากรรมที่แม่เจ้าจะหยิบยื่นให้แม้แต่น้อย  แต่ถ้าในแง่ความจริงแล้วแม่เจ้าปิ่นฟ้าน่าจะตัดสินใจได้ถูกเพราะผ่านโลกมามากและดีต่อความสงบในคุ้ม  อีกแค่สองราตรีเจ้านางคนใหม่ก็จะย่างกรายเข้ามาอาศัยอยู่ที่นี่แล้ว  งานที่จัดเตรียมค่อนข้างฉุกละหุกสักนิดแต่ระดับรองๆผู้ครองนครแล้วไม่ใช่เรื่องยากเย็นนัก  แม่เจ้าปิ่นฟ้าส่งข่าวไปติดต่อให้ห้วหมู่เอกเข้ามาพบท่านที่ในคุ้มใหญ่ของบ้านเจ้ายอดฟ้าเมื่อยามเย็นวันนั้น

"หัวหมู่  ข้าต้องก๋านหื้อเจ้าเข้ามาอยู่สังกัดท่านขุนยอดคำ  ถ้าสูเข้ามาอยู่กับท่านขุนลูกข้าล่ะก้อ  ข้าจะมอบนางบ่าวแก้วหื้อสูตบแต่งเป็นเมีย  ลูกยอดคำใกล้จะแต่งเจ้านางแสงคำเข้าคุ้มแล้ว  ข้าบ่อยากหื้อมีปัญหาภายหลัง  เจ้าเต็มใจจะทำตามที่ข้าขอก่อหา หัวหมู่"
"ขอรับ  แม่เจ้า  เกล้ากระผมขอยอมฮับคำสั่งของแม่เจ้าทุกประการ" 

  หัวหมู่เอกรับข้อเสนอด้วยความยินดีที่จะได้แต่งงานกับแก้วหญิงสาวคนที่ตัวรัก  แต่เขาไม่ทราบหรอกว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาลเพราะแรงเสน่หาที่เจ้ายอดคำมีต่อแก้วนั้นเป็นความหลงในกามคุณอย่างยิ่งยวด  ตัณหาพาความวิบัติมาเยือนทุกๆคนที่เกี่ยวข้องเสมอ...

     ค่ำคืนนั้นท่านขุนยอดคำจอมหื่นก็เหมือนเคย   ยังเรียกแก้วนางบ่าวคนสวยไปปรนนิบัติตนที่ในเรือนเช่นเคย   แก้วเองก็หนักใจในสถานะของตนมาก   แต่ความที่ตนเป็นแค่ทาสบ่าวรับใช้ในเรือนตัวเล็กๆก็สุดที่จะขัดใจเจ้าขุนมูลนายได้   แก้วเองนั้นหวาดหวั่นต่อชะตากรรมของตนเป็นอย่างมาก   เพราะยิ่งแก้วเป็นที่โปรดปราณของท่านขุนมากเท่าใดก็เหมือนมีศัตรูเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัวถึงแก้วเองจะไม่แสดงตัวแม้แต่น้อย  ด้วยความที่ขุนเป็นคนเจ้าชู้ยักษ์มีสาวคนไหนหน้าตาดีเป็นฟาดเรียบฟันดะ   นางบำเรอเก่าคนที่มาก่อนแก้วหลายสิบนางหรือมากกว่าที่ตกกระป๋องเพราะมีคนสาวกว่าสวยกว่าแบบแก้วนางบ่าวคนโปรดปัจจุบันก็ย่อมเป็นธรรมดาที่จะไม่ชอบหน้าแก้วตามวิสัยธรรมชาติของหญิงที่ย่อมต้องมีความรักความหลงในตัณหา   ยิ่งคนที่เคยเสพบ่อยจนติดใจในลีลากามชั้นครูของเจ้ายอดคำแล้วเขาเบื่อไม่ไปหาเช่นดังเคยเป็นมาแต่เก่าก่อน

"อี่นางน้อยเอ๋ย  มามาเร็ว  ฮีบมาปรนนิบัติกูก่อน  แหมสองวันกูคงจะหาเวลามาหามึงยากขึ้นกว่าเก่า   เมียกุคงบ่ยอมหื้อกูไปหาสาวๆคนอื่นแล้ว   มึงก่ทำตัวดีๆเจียมตั๋วเอาไว้ผ่อง  น้องแสงคำจะเป๋นคนจะไดกูก่อยังบ่อหู้เตื้อ   อี่นางมึงก่อทำตัวสงบๆระวังตั๋วเอาไว้หื้อดี"
"เจ้า  ท่านขุนเจ้าระวังตั๋วไว้เจ้า   ข้าเจ้าฮู้แล้วเจ้า"
"เอ่อ  ดีแล้วมึงเป็นละอ่อน(เด็ก)ดีเจื่อกำคนใหญ่"

  ท่านขุนยอดคำเรียกนางบ่าวคนสวยขึ้นไปนวดเนื้อตัวบนเตียง   แก้วได้แต่ทำหน้าเขินอายแก้มแดงเหมือนลูกตำลุงสุกค่อยๆก้าวขึ้นจับนวดท่านขุนที่นอนเอนหลังรอท่าอยู่บนฟูกผ้านุ่นนุ่มปูทับด้วยผ้าปูที่นอนทำจากผ้าแพรอย่างดีวางบนเตียงไม้สักแกะสลักหลังงามนั้น   แสงไฟจากคบไต้ที่จุดในห้องนอนส่องสว่างทั่วห้องส่องให้เห็นวงหน้างามสวยซึ้งได้รูปนั้นของแก้วนางบ่าวคนสวย   กลิ่นกายสาวของแก้วหอมฟุ้งด้วยน้ำอบน้ำปรุงที่ทำจากดอกไม้หอมชวนให้ดมดอมชื่นใจต้องใจท่านขุนเจ้ายอดคำนัก   จนเริ่มทนความน่าเสน่หานั้นไม่ไหวก็เอื้อมมือมาดึงร่างงามของนางบ่าวสาวคนงามเข้าไปซุกไซ้  แก้วขนลุกเกลียวหนาวเยือกไปทั้งร่าง   ร่างงามโดนมือชายโลมเล้าลุบไล้ไปทั่วเรือนร่างงาม  สาวน้อยผู้อ่อนโลกได้แต่คอยรับการปลุกเร้าจากมือของผู้เป็นนายตามแต่เขาจะปรนเปรอให้เธอ

  ท่านขุนค่อยๆจูบไซร้ไปตามเรือนร่างงามสวยได้สัดส่วนนั้น  ท่านขุนจูบตรงหน้าผากกลางวงหน้างามไร้ไฝฝ้านั้น  แม้จะเป็นเพียงนางบ่าวคนรับในคุ้มคนหนึ่งแต่แก้วเองก็รักสวยรักงามและเอาใจใส่ตัวเองเป็นอย่างดีเท่าที่จะทำได้ตามวิสัยของสตรีทั่วไป  ผู้หญิงไม่ว่าจะอยู่ในชนชั้นระดับใดก็ตามย่อมที่จะต้องมีความรักความสวยงามและเอาใจใส่ตัวเองเสมอ  เขาค่อยจูบไล้ลงมาที่แก้มสาวที่ขาวเปล่งปลั่งด้วยวัยสาวรุ่นเมื่อโดนไซร้ด้วยความหื่นก็หน้าแดงระเรื่อด้วยเลือดฝาด  แก้มเนียนนุ่มละมุนนั้นหอมด้วยกลิ่นกายสาวรุ่นที่ท่านขุนโปรดปราน  ท่านขุนมองแก้มแดงนั้นด้วยความพึงใจแล้วค่อยๆประกบปากเข้ากับริมฝีปากบางสวยที่ไร้การแต่งแต้มใดๆ  ค่อยดูดดุนริมฝีปากบางของสาวน้อยเบาๆจนแก้วเริ่มมีอารมณ์คล้อยตามเขาต้องเผยอริมฝีปากอ้ารับการจูบนั้นอย่างขัดไม่ได้เพราะระดับความชำนาญในเชิงโลกีย์นั้นผิดกันมากมืออาชีพกับเด็กอ่อนหัดสอนขัน  เขาส่งลิ้นเข้าไปไซร้พัวพันกับลิ้นของแก้วในปากจนแก้วต้องพัวพันลิ้นด้วย  มือของท่านขุนหนุ่มค่อยๆแกะผ้าแถบรัดหน้าอกสวยได้รูปของแก้วออก  แล้วยื่นมือเข้าไปเคล้นคลึงน้าอกคู่งามได้รูปของแก้ว  เคล้นไปมาจนแก้วสยิวหน้าอกแข็งคัดตึงตามมือแน่นไปทั้งเต้าเพราะความที่เธอยังเป็นสาวรุ่นและยังผ่านเกมโลกีย์มาไม่นานนัก  หัวนมของแก้วแข็งเป็นไตจุกหัวนมขยายขึ้นตามแรงบีบคลึงของนิ้วท่านขุนหนุ่ม  เธอเริ่มครางอู้อี้ลอดไรฟันออกมาแต่เสียงไม่หลุดออกมาริมฝีบางสวยนั้น

"อูยยยย  ข้าเจ้าเสียวววเจ้า" แก้วบอกออกมาเมื่อท่านขุนถอนริมฝีปากออกมาจากการประกบจูบเธอ
"อื่อ  อี่นางน้อยเดียวข้าจะย่ะหื้อเจ้ามีความสุขเอง"

  พูดแล้วท่านขุนก็ค่อยลูบมือข้างหนึ่งลงต่ำล้วงลงไปลูบขาอ่อนขาวผ่องเหมือนงาช้างคู่งามนั้น  แล้วค่อยๆเลิกชายผ้าซิ่นของสาวน้อยย้อนขึ้นมาแล้วล้วงมือเข้าไปที่หน้าท้องน้อยของสาวน้อยคนงาม  นิ้วมือของท่านขุนค่อยๆล้วงสะกิดที่ปลายเม็ดเสียวของเธอเป็นจังหวะในลักษณะเกี่ยวเบ็ด  นิ้วมือล้วงคว้านในรูจนแก้วเสียววาบๆสะโพกเด้งตามจังหวะนิ้วที่คว้านรูนั้น  น้ำตาไหลเร็ดด้วยความอร่อยลีลาล้วงควักสะกิดสะเกาของเจ้ายอดคำนั้นมิใช่ธรรมดา  แก้วร้องครางไม่เป็นภาษาใดและร้องไม่ขาดปาก

ท่านขุนเริ่มรุกหนักขึ้นจนสาวน้อยเริ่มนอนไม่ติดเตียง  สะโพกโยกขึ้นลงไปมาตามจังหวะที่ท่านขุนแหย่แยงนิ้วในร่องคูหา เนื้อในที่เป็นปุ่มปมข้างในนิ้วมือสะกิดไปทั่วเท่าที่นิ้วจะคว้านไปถึงแต่แค่นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้สาวน้อยคนสวยที่อ่อนโลกดิ้นพล่านไม่ติดที่แล้ว  และแล้วความอดทนของสาวน้อยก็ขาดผึงเมื่อโดนเขี่ยจนหลั่งน้ำเงี่ยนพรั่งพรูออกมาเพราะถึงจุดสุดยอดของเธอเป็นครั้งแรกของวันนี้ในเวลาไม่นาน  แก้วนั้นนอนหอบแทบขาดใจบนเตียงนอนท่านขุนหนุ่มมองแล้วยิ้มที่แค่เพียงเขาสะกิดให้ด้วยนิ้วสาวน้อยก็หลั่งคามือแล้ว

"เป็นหยั่งใดผ่อง  อี่นางน้อยนิ้วมือกูดีก่อหา  ดิ้นบ่อติดเตียงเลย ฮ่าๆ"
"เจ้า  ท่านขุนย่ะเก่งเจ้า  ข้าเจ้าแทบใจ๋จะขาดเลย"
"อื่ม  เจ้ามีความสุขก็ดีแล้วอี่นางน้อย  เอาล่ะพักสักยามเด๋ยวมาเริ่มกั๋นต่อ"
"เจ้า ท่านขุน" แก้วขานตอบทั้งที่หน้าแดงหอบเหนื่อย  แต่ก็ไม่กล้าขัดใจผู้เป็นนาย
 
   หลังจากนั้นนางบ่าวคนงามก็หลับผลอยไปด้วยความอ่อนแรงจากเจ้านายหนุ่มหื่นกามเย็ดเธอจนหมดแรง  คืนนี้ของแก้วคงอีกยาวนานนัก  เจ้าหื่นยังคงคึกคะนองด้วยความเป็นหนุ่มแน่นกลัดมัน  ครั้งเดียวคงไม่เพียงพอแน่  ค่ำคืนราตรีนี้ยังอีกยาวนานนัก...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[kaithai]

สำหรับ เพื่อนๆ ที่จำเรื่องราว ความเป็นมาไม่ได้  อ่านย้อนหลังกันก่อน

1  :  ตอนที่  1 เปิดตัวเมืองน่านหรือนันทบุรี     
2  :  ตอนที่  2 เสียงลึกลับจากข้างห้อง     
3  :  ตอนที่  3 กระแซะน้องแก้วคนงาม     
4  :  ตอนที่  4 ชวนน้องแก้วกินตับ     
5  :  ตอนที่  5 กินตับน้องแก้วเสริมแร่ธาตุเหล็ก     
6  :  ตอนที่  6 ย้อนเวลาสู่อดีตชาตินันทบุรี(น่าน)    
7  :  ตอนที่  7 กรรมเก่าราวีน้องแก้วอดีตชาติ     
8  :  ตอนที่  8 กรรมเก่าตามพรากคู่รักอดีตชาติ     
9  :  ตอนที่  9  เจ้ายอดคำสอนเชิงน้องแก้ว     
10  :  ตอนที่  10 เจ้ายอดคำกินตับน้องแก้ว     
11  :  ตอนที่  11  วิบากกรรมของน้องแก้ว     
12  :  ตอนที่ 12 เปิดตัวเณรแก้วจอมอาคม     
13  :  ตอนที่ 13 เค้าลางศึกใหญ่แห่งแผ่นดินนันทบุรี     
 





คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[Nal]

โอ๊ย อิจฉาเจ้ายอดคำจริง ๆ ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉา

[tacklove]

รอคอยมาอย่างเนิ่นนาน ล่วงเลยมาถึงตอนที่14สาวแก้วก็ยังไม่พ้นไปจากทาสในเรือนสักที สงสารจัง แล้วนี่นางยังจะเป็นต้นเหตุแห่งรักสามเส้าอีกเหรอ ท่านขุนนี่ก็กระไรเนอะ

[Kunchay Ronnapee]

คิดถึงนางแก้วมากกกก รอคอยเธอมาแสนนานนนน

[surway2532]

ได้กลิ่นดราม่าลางๆและหวังว่าคงไม่ปวดตับจนเกินไปนะ รอตอนต่อไปว่าเอกจะได้สมหวังรึป่าว

[thetalongtong]

เป็นเรื่องแต่งที่ดีมีภาษาท้องถิ่นด้วยสนุกมากครับ ขอบคุณครับ

[somc217]

เนื้อเรื่องยังคงน่าติดตาม อีกทั้งมีการใช้คำเมืองด้วย ก็ยิ่งทำให้อ่านได้สนุกยิ่งขึ้นไปอีกด้วย
นอกจากนี้ รูปประกอบก็สวยงามเหมาะสมกับเนื้อเรื่อง
ชอบครับ
ยังคงรออ่านตอนต่อๆไปครับ
ขอบคุณมากๆ

[savana911]

รอมานานครับ ค่อยๆ คลายปมมา มีดราม่าเล็กๆ ขอบคุณครับที่แบ่งปันเรื่อ่งราวดีๆ ครับ ให้กำลังใจครับ

[wood007]

น้องแก้วคนสวย คงจะน่วมแน่นอน แต่อดีตชาติจนปัจจุบัน เขียนได้ดี ภาพประกอบสวย

[0915666141]

อยากรู้ว่าจะรับมือ พระเจ้าสิบทิศยังไง เหมือนอ่านนิยายประวัติศาสตร์

[goza13]

อ่านม่วนดีครับแปลกใหม่ดี ขอบคุณครับ

[tooboy]

สนุกมากครับ ยิ่งเอาภาษาเหนือมาใช้ด้วยแล้วยิ่งสนุก รอดูว่าท่านขุนจะทำอย่างไรถ้าขาดแก้ว

[scozember]

โอ้ว ขอบคุณมากครับ

ชอบภาษาเหนือมากกก ทำไมผมพลาดเรื่องนี้ไปได้นะเนี่ย -*-

[sun_307]

คอยตามลุ้นสาวแก้วคนสวย ว่าจะหมดกรรมเก่า ได้เจอเนื้อคู่เมื่อไร ภาพสวย ภาษาเหนือไพเราะมาก