สะดุดเสียว ยัยจอมเปิ่น 28 โดนจนได้เพราะเฝ้าไข้แท้ๆ ราตรี 1

[fataris]

สะดุดเสียว ยัยจอมเปิ่น

https://fictionlog.co/b/634bea747523ae001cd97bff
https://www.tunwalai.com/story/684288

ตอนที่ 28 โดนจนได้เพราะเฝ้าไข้แท้ๆ ราตรี 1

ราตรีวิ่งออกจากบ้านของไอที ด้วยน้ำตาที่นองหน้า ภาพที่เธอได้เห็น มันเจ็บปวดใจที่สุด ชายที่เธอรักกำลังมีอะไรกับคนอื่น ต่อหน้าต่อตา..  แต่นั่นก็แค่เกือบๆเท่านั้น เพียงแต่มุมที่ราตรีเห็น มันเลยทำให้เธอคิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้.


... ราตรี ฟังชั้นก่อน ...

ไอทีตะโกนเรียก ก่อนจะดันตัวนิชาออก และลุกวิ่งตามราตรีออกไปทันที.

... ราตรี ...

ไอทีตะโกนเรียกเธออีกครั้ง ตรงรั้วข้างบ้าน..  ราตรีหยุดอยู่ที่หน้าประตู แล้วหันมามองเขา น้ำตายังไหลออกมาไม่หยุด..  แต่สายตาราตรีที่มองเขา มันได้บอกอะไรหลายๆอย่าง สายตาที่บ่งบอกถึงความผิดหวังในตัวเขา..  ไอทียืนมองราตรีอยู่ตรงรั้วข้างบ้าน และอยากจะอธิบายอะไรหลายๆอย่าง แต่สายตาที่ราตรีมองมา มันทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก พูดไม่ออก.

... พี่ไอที เธอคือใครคะ ...

และเสียงเรียกของนิชาก็ดังขึ้น ขณะที่ไอทีกำลังจะอ้าปากอธิบาย มันทำให้ทุกอย่างที่กำลังจะอธิบายจบสิ้นลงทันที..  ราตรีเปิดประตูบ้าน พร้อมถือกระเป๋าและของกินเข้าบ้านและปิดประตูไปในทันที  ..ของที่ไอทีชอบกิน คงไม่ต้องกินมันอีกแล้ว..


" เธอเป็นใครคะพี่ไอที    ...นิชาเอ่ยถามทันทีเมื่อเดินออกมาที่หน้าบ้าน

" ใครน่ะเหรอ.. ก็คนที่พี่ไม่อยากนอกใจเค้าไง.. เพราะเธอคนนี้แหละ ที่พี่บอกให้นิชาหยุด ก่อนที่เราจะเกินเลยกันไปมากกว่านี้    ...ไอทีพูดบอกกับนิชาไปตรงๆ.. นิชาอึ้งกับคำตอบนี้ เพราะหัวหน้าของเธอไม่โสดอีกแล้ว และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่แพนอีกด้วย แต่เป็นแค่ยัยแว่นเปิ่นๆคนนึง.. แต่คำตอบนี้ของไอที ไม่ได้มีแค่นิชาคนเดียวที่ได้ยิน แต่มันยังมีอีกคนที่กำลังแง้มกระจก แง้มผ้าม่าน แอบมองและแอบฟังอยู่ห่างๆ แต่ได้ยินชัดทุกถ้อยคำ


: ห๊ะ ?? ก่อนจะเกินเลยไปมากกว่านี้.. เค้ายังไม่ได้ทำอะไรกันเหรอ พี่ไอทีเป็นคนบอกให้ผู้หญิงคนนั้นหยุด เค้าเนี่ยนะ หักห้ามใจตัวเองเป็นด้วยเหรอ เฮ่ออออ.. ไม่อยากจะเชื่อเลย ..เฮยยยย.. แต่คำพูดแค่นี้ เราก็ใจอ่อนซะแล้ว ใจแข็งอีกนิดนะยัยเปิ่นเอ้ย.    ...ราตรีพูดกับตัวเองเบาๆ ถึงคำพูดของไอที และคำพูดแค่ไม่กี่คำ ก็ทำให้เธอใจอ่อนซะแล้ว..  ..ยัยเปิ่นยังคงแอบมอง และแอบฟังต่อไป.


" เธอเป็นแฟนพี่เหรอคะ แล้วพี่แพนล่ะ พี่จะทิ้งเธอด้วยเหรอ    ...นิชาถามต่ออีก จากคำตอบของไอที

" นิชา.. ฟังพี่ให้ดีนะ ..แพน.. คือน้องสาวต่างแม่ของพี่ และเป็นน้องสาวที่หวงพี่ชายเอามากๆ.. นิชาคงเข้าใจแล้วนะ ว่าทำไมแพนถึงดูสนิทกับพี่มากกว่าทุกคนในห้องคิวเอ    ...ไอทีบอกความจริงกับนิชาไป ความจริงที่เหลือเธอแค่คนเดียว ที่ไม่รู้

" น้องสาว.. พี่แพนเป็นน้องสาวพี่.    ...นิชาพูดออกไปเบาๆ กับอาการช็อกเล็กๆ

" ใช่..แพนเป็นน้องสาวพี่    ...ไอทีย้ำอีกครั้ง

" แต่ทำไมถึงดูสนิทกันมากกว่าพี่น้องล่ะคะ     ...นิชาถาม

" พี่น้องก็คือพี่น้อง นิชาต้องเข้าใจสิ    ...ไอทีตอบ

" ค่ะ..นิชาเข้าใจ.. แต่นิชา..นิชาก็ชอบพี่นะคะ พี่เองก็น่าจะรู้.. เพราะนิชาชอบพี่ไงคะ นิชาถึงกล้าทำอะไรแบบเมื่อกี้.. แต่สุดท้าย พี่ก็ปฏิเสธนิชาอยู่ดี    ...นิชาบอก พรางมองตาไอที ให้เขาได้รู้ถึงอะไรบางอย่าง.. ในตาซึ้งๆที่บ่งบอกถึงความชอบ.. แต่ภายใต้แววตานี้ กับเต็มไปด้วยความริษยา ที่มีต่อราตรี และรวมถึงแพนด้วย  ..แต่คำที่นิชาบอกว่า เธอถูกปฏิเสธ มันได้ยินไปถึงราตรีที่แอบมองอยู่ห่างๆ ราตรีจึงแน่ใจได้ว่า เขาสองคนยังไม่ได้มีอะไรกัน และเป็นไอที ที่หยุดทุกอย่าง ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ด้วยตัวของเขาเอง

" นิชาชอบพี่จริงๆเหรอ ลองถามตัวเองดูอีกที เพราะพี่รู้เรื่องที่นิชาปิดบังไว้หมดแล้ว    ...ไอทีพูดออกไป ทำให้นิชาตกใจ ..ไอทีรู้เรื่องอะไรของเธอ

" รู้..รู้อะไรคะ นิชาไม่ได้ปิดบังอะไรเอาไว้นะคะ    ...นิชายังคงไม่ยอมรับ และปฏิเสธต่อไป

" เธอมีแฟนอยู่แล้วนะนิชา    ...ไอทีพูดสิ่งที่เขาเห็นออกไป ทำให้นิชาไปไม่เป็น แก้ตัวไม่ถูก

" พะ..พี่รู้ได้ยังไงคะ    ...นิชาถามกลับ

" รู้สิ เพราะพี่เห็นทุกอย่างแล้ว.. อ่อ..??..แต่ที่พี่ไม่รู้ก็คือ คนไหนกันแน่ ที่เป็นแฟนตัวจริง คนที่ขับมอเตอร์ไซค์ หรือว่าคนที่ขับรถเก๋ง    ...ไอทีพูดออกไปทุกอย่างกับสิ่งที่เขาเห็น และที่เขาเห็น มันก็มากกว่าที่แก้วกับแพนเห็นซะอีก

" พี่ไอที..รู้หมดแล้วเหรอคะ.    ...นิชาถาม

" ใช่..พี่รู้หมดแล้ว.. นิชา เรื่องของวันนี้เราจะไม่พูดถึงมัน นิชายังเป็นลูกน้องของพี่เหมือนเดิมนะ    ...ไอทีบอก เขายังคงรักษาความเป็นหัวหน้างานเอาไว้ เพื่อไม่ให้เสียลูกน้องเก่งๆอย่างนิชา

" ได้ค่ะพี่ไอที ต่อไปนี้นิชาจะเป็นแค่ลูกน้องในแผนกของพี่.. แต่พี่ไอทีคะ ที่นิชาทำลงไปวันนี้ ก็เพราะนิชาชอบพี่นะคะ แล้วถ้าพี่เปิดตัวน้องคนนั้นเร็วกว่านี้ นิชาคงไม่ทำแบบนี้หรอกค่ะ.. ที่นิชาทำ ก็เพราะคิดว่าพี่ยังโสด แต่พี่ก็ไม่เหมือนผู้ชายคนอื่น เข้าถึงยาก พี่ดูเหมือนจะเจ้าชู้ แต่นิชาก็เข้าไม่ถึง.. หึหึ.. นิชายอมแพ้แล้วค่ะ.. งั้นนิชากลับดีกว่า    ...นิชาบอก ก่อนพูดถึงไอที ผู้ชายที่เข้ายากคนนึง

" คับ.. ให้พี่ไปส่งมั้ย    ...ไอทีถาม ..เมื่อไอทีรู้ทุกอย่างการที่จะจับไอที ก็คงต้องจบลง.. นิชา ยอมแพ้แล้ว แต่ถ้ามีโอกาส เธอคงจะกลับเข้ามาอีกแน่.. แต่การที่ไอทีรู้อยู่แล้วว่านิชามีคนที่คบอยู่ถึงสองคน เธอคงเถียงอะไรไม่ได้ ได้แต่ยอมรับความจริง และทำงานของเธอไป.. ความริษยาที่มีต่อราตรีและแพน ก็คงต้องลดน้อยตามลงไป

" ไม่เป็นไรค่ะ พี่มีอะไรที่ต้องเคลียร์ นิชาสร้างปัญหาซะแล้ว ถึงเราจะยังไม่ได้มีอะไรกัน แต่ภาพที่น้องเค้าเห็น พี่คงแก้ตัวลำบาก    ...นิชาบอก

" หึหึ.. ไม่เป็นไรหรอก พี่ไม่ยอมให้เธองอนพี่อยู่แบบนี้หรอก นั่นคนสำคัญของพี่นะ    ...ไอทีบอก ..และทุกการสนทนา ยัยเปิ่นของเรา ได้ยินทุกถ้อยคำ ถึงจะงอนๆอยู่ แต่ก็แอบยิ้มอยู่ห่างๆ

" อิอิ.. งั้นนิชาไปก่อนนะคะ.    ...นิชาบอก

" กลับบ้านดีๆนะนิชา    ...ไอทีบอก

" เอ่อ..พี่ไอทีคะ    ...นิชาหันกลับมาแล้วเรียก


นิชาหันกลับมาแล้วเรียก ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆ เขย่งเท้าขึ้นเล็กน้อย แล้วจุบไปที่ริมฝีปากของไอที เหมือนเป็นจูบส่งท้าย..  แล้วสิ่งนี้มันก็อยู่ในสายตาของยัยเปิ่นอีกครั้ง..  จากที่กำลังจะหายโกรธ พอเจอแบบนี้เข้าไป ถึงกับเลือดขึ้นหน้า

... ตุบ !!!!!! ...

ราตรีใช้มือทุบไปที่กระจก ตรงที่เธอแอบมองอยู่อย่างแรง จนเสียงทุบดังออกไปจนถึงสองคนนั้นที่กำลังยืนจุบปากกันอยู่..  ไอทีและนิชา หันมองซ้ายมองขวา เพื่อหาต้นเสียงนั้น แต่ก็ไม่เห็น เพราะยัยเปิ่นปิดม่านจนสนิทไปแล้ว..  แล้วน้องนิชาคิวเอสาวสุดแซ่บ ก็หยุดเรื่องของไอที และกลับบ้านของเธอไป ด้วยรถแท็กซี่ ถึงเธอจะผิดหวัง แต่ไอทีก็ไม่ใช่ผู้ชายผมเดียวของเธอ เพราะเธอยังมีตัวเลือกอีกสองคน ที่ต้องตัดสินใจเลือกใครสักคน เพราะไอที คนที่เธอหวังมากที่สุด ก็มีเจ้าของไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว.

ส่วนราตรีที่กำลังหัวเสีย กับจูบสุดท้ายของนิชา และเหมือนจะเดินออกไปเอาเรื่อง..  แต่สุดท้ายเธอก็หยุด เพราะกลัวจะเสียฟอร์ม ที่เมื่อกี้ยังร้องไห้จนตาแดง และยังคิดถึงเรื่องเมื่อเช้า ที่เธอเองก็เกือบเสร็จแฟนของแนนเหมือนกัน..  แต่การที่เธอเกือบเสียความสาวให้คนอื่น มันยิ่งกว่าที่ไอทีเกือบมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นซะอีก..  ราตรีหยุดคิด เธอยืนนิ่งพิงอยู่ที่ประตู.

... ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก ... ราตรี...ราตรี ...

... เสียงเคาะประตูกับเสียงเรียกของไอที ...

ราตรีหันมองที่ลูกบิดประตู ก่อนจะเอื้อมมือไปจับ และกำลังจะบิดออก แต่เธอก็หยุด เธอปล่อยให้ไอทีเคาะประตูและเรียกเธออยู่อย่างนั้น.

... ราตรี...ราตรี...ฟังชั้นก่อนได้มั้ย ...

... ราตรี ... ชั้นขอโทษ ...

ไอทียังคงเคาะประตูและเรียกเธออยู่อย่างนั้น  แต่ราตรีก็ยังใจแข็ง ทั้งๆที่อยากจะเปิดประตูและพุ่งเข้าไปกอดเขาซะด้วยซ้ำ

... 1 ชั่วโมงผ่านไป และเสียงก็เงียบลง ...

ข้างนอกฝนกำลังจะตก มีลมที่เริ่มพัดแรง มีเสียงฟ้าร้องให้ได้ยิน  แต่เสียงของไอทีกับเงียบไป..  แล้วฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ลมพัดแรงเหมือนพายุเข้า  ..ราตรีคิดว่าคนที่เธอรักคงกลับเข้าบ้านไปแล้ว เพราะมันมืดแล้ว และฝนก็ตกหนักด้วย และยังมีลมพัดแรงอีก ราตรีคิดว่าเขาคงไม่อยู่ตากลมฝนรอเธอหรอก และพรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์ เขาคงจะมาง้อเธอใหม่..  แต่ทุกอย่างที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น เธอคิดผิด.

ราตรีเดินขึ้นมาบนห้อง ก่อนจะแง้มม่านแอบมองหนุ่มข้างบ้าน ที่ไฟกลางบ้านยังคงเปิด แต่ไม่เห็นตัวของไอที..  แล้วราตรีก็ไม่คิดอะไร เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า และเข้าไปอาบน้ำอย่างใจเย็น พรางสังเกตเรือนร่างของตัวเอง ที่เมื่อเช้าเกือบเสียตัว..  แต่ทุกอย่างยังดูดี ไม่มีแม้แต่รอยแดงช้ำ.


: พี่ไอทีคะ ราตรีอยากจะเปิดประตูให้พี่จริงๆ แต่ราตรีก็อยากให้พี่ได้คิดบ้าง ว่าสิ่งที่พี่เกือบจะทำนั้น มันจะทำให้ราตรีเสียใจมากขนาดไหน ต่อให้ราตรีรักที่มากแค่ไหน แต่ราตรีก็คงให้อภัยพี่ไม่ได้ทุกครั้ง ราตรีก็ต้องการคนที่จริงใจกับราตรีนะคะ..  ขอโทษนะพี่ไอที    ...ราตรีนอนแช่น้ำเย็นๆอยู่ในอ่าง ที่ประจำของเธอ ก่อนจะคิดอะไรถึงไอที คนที่เธอรัก


... 22:00 ...

ราตรีนอนเล่นอยู่บนที่นอน เสียงฟ้าร้องก็ดังให้ได้ยินตลอด ฝนก็ตกหนักไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ลมยังพัดแรงเหมือนดั่งพายุ คืนนี้ท้องฟ้าดูแปรปรวนไปหมด..  ราตรีลุกออกจากที่นอน และเดินไปที่ริมหน้าต่าง ก่อนจะชายตามองเข้าไปในบ้านของไอทีอีกครั้ง ไฟกลางบ้านยังคงเปิด แต่ไฟบนห้องนอน ยังไม่เปิดสักที..  แล้วเธอก็กลับมาบนที่นอนอีกครั้ง นอนเล่นคิดอะไรไปเรื่อย แต่เพราะความเพลีย จากเรื่องหลายๆเรื่องในวันนี้ เธอเพลียและเผลอหลับไปในที่สุด..  ..ในค่ำคืนที่ฝนตก และอากาศดีราตรีจึงหลับสนิท จนถึงเช้า.


... 08:45 ...

... หาวววว ... กี่โมงแล้วเนี่ย ...

: เฮยยยย.. หลับสบายดีจังเมื่อคืนนี้.. เราคงเพลียด้วยแหละ ตั้งแต่เช้าจนเย็น เจอแต่เรื่องแย่ๆ.. ..เฮ่ออออ.. วันนี้เค้าจะมาง้อเราไหมนะ ถ้ามาจะยอมเปิดประตู และพุ่งเข้าไปกอดเลย อิอิ.    ...ราตรีพูดกับตัวเอง ก่อนจะลุกออกไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน ในยามเช้า ..เช้าที่สดใส แสงแดดเริ่มสาดส่อง ต่างจากเมื่อคืนอย่างสิ้นเชิง..

ราตรีแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าตามแบบของเธอ ก่อนจะเดินลงมาข้างล่าง และสิ่งแรกที่เธอจะไปหา คือสวนดอกไม้ของเธอ..  ราตรีเปิดประตูออก กับแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในยามเช้า..  ราตรีมองออกไปที่ด้านนอกก่อนจะก้าวเท้าตามออกมา เธอยังมองไปไม่ถึงแปลงดอกไม้ ก็เจอเข้ากับผู้ชายคนนึง และก็คือคนที่เธอรัก ไอที


: หึหึ.. มาง้อเราแต่เช้าเลยเหรอพี่ไอที อิอิ.. ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง ราตรีไม่ได้โกรธอยู่แล้ว แค่อยากให้พี่ได้คิด อิอิ.. ..ห๊ะ !!! เดี๋ยวนะ เสื้อตัวเมื่อวาน.. ไม่นะ ไม่ใช่ ใช่มั้ย..    ...ราตรีมองเห็นไอทีนอนฟุบอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน ตั้งแต่เปิดประตู เธอคิดว่าไอทีมารอเธอตั้งแต่เช้า แต่เธอกับผิดสังเกต เพราะเสื้อที่ไอทีใส่ มันเป็นเสื้อตัวเมื่อวาน เธอจำมันได้ดีเพราะเธอแอบมองไอทีกับนิชาคุยกันตลอด.. ใจเธอเต้นแรงด้วยความเป็นห่วง เพราะเขากำลังหนาวจนตัวสั่น  ถึงหน้าบ้านของเธอจะหลังคาเล็กๆ คอยกันแดดกันฝน แต่ถ้าฝนตกหนักและลมพัดแรง ต่อให้นั่งอยู่ใต้ชายคา ก็เปียกทั้งตัวอยู่ดี...

... ไม่นะ พี่ไอที ...

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[ดดกก]

รอบนี้จะโดนจริงไรึยังนะ

[Keattisak Anirujdeva]

ราตรีจะรอดไหม

[longman_44]

รอทั้งคืนยังไม่รู้อีก ต้องเอาาาคืน

[pongsap]

ตอนนี้โดนจริงไม่รอด

[นครไทย ปฐมบทแห่งความเป็นไทย อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก]

เสร็จแล้วเธอ

[lekvoid]

ไม่นะ ไม่ ไม่ช้าสิ 

[au2000]

จัดหนักน้องราตรีเลย อย่ายืดเยื้อ

[Catanddog225]

อย่างนร้ราตรีต้งโดนดีอล้ว

[dwarf]

ขอบคุณครับ..น้องราตรีจอมเปิ่นงอนพี่ไอที..จนพี่ไอทียอมง้อตากฝนจนจับไข้เลย

[terapoong48]

เรียบร้อย

[birdramon2]

เป็นไข้ จะทำไหวเหรอ เด๊่ยวเบิ้ลไม่ได้

[zzzbamboozzz]

เรียบร้อยโรงเรียนไอทีเปล่า

[howto]

ไอทีต้องแกล้งป่วยแล้วแหละ

[navy868]

ไอทีคงรออยู่หน้าบ้านทั้งคืนเลย