สวัสดีวันตรุษจีนครับ หวังว่าจะเป็นวันหยุดที่ดี
ดีครับ ดีม๊ากกกก !!!
...........
ความเดิมตอนที่แล้ว
ผมมาเดินซื้อของกับพวกคุณท่านครับ
แล้วก็เดินมาเจอคุณนายหัวสูง สูงจริงๆครับ
ไม่รู้ว่าหมดสเปรย์ไปกี่ขวด แบบนี้เข้าป่า7 วัน
ผมก็ไม่ตก ไม่เสียทรงแน่นอน เขาบอกว่า คุณท่านนี่ใจดี
พาคนงานมาเดินซื้อของด้วย แต่คุณนายก็เจอคุณท่านเปิดอันติ
สั่งสอนแบบนิ่มๆไป 1 ที พอคุณนายเดินกลับไป
แม่พี่แมนก็บอกกับผมว่า อย่าไปใส่ใจกับคำพูด เข้าใจมั้ยลูก
............................
นายโทนไดอารี่ ที่ขับเคลื่อนด้วยคำถามที่ว่า ไม่รักเจ๊แล้วเหรอ
.........
ผมตอบกลับ " ครับคุณท่าน " ซึ่งแม่พี่หมิวก็บอกอื้มดีมากลูก ตอนแรกผมก็คิดว่าจะคิดเงินครับ แต่กลายเป็นส่าพี่แมนลากไปซื้อของต่อ
แล้วคุณท่านก็มาด้วย ผมก็หลอนแล้วทีนี้ มันไม่ได้อยู่ในแผนนี่หว่า เอาไงต่อดีวะ แล้วคุณท่านก็ถามว่ามาที่นี่บ่อยเหรอโทน
เพราะดูเหมือนว่าจะรู้จักหลายมุมนะ หน้าผมนี่ซีดเป็นไก่เลยตอนนี้ แล้วพี่แมนก็ตบไหล่ปั้ปๆๆ เอาวะตอบก็ตอบ
ผมบอกไปว่าไม่ค่อยได้มาเลยครับ เมื่อกี้ที่นั่งกินข้าวเสร็จ เลยเดินมาดูล่วงหน้า ว่าของชิ้นไหนอยู่ตรงไหน โซนไหน มุมไหน น่ะครับ
แล้วพี่แมนก็พูดว่า โอ้โห รอบคอบดีจังวะ มีสำรวจโซนก่อนหยิบของด้วย แน่ะ เล่นผมอีกแล้วพี่ อยู่ดีๆพูดอะไรออกมาเนี่ย
แล้วคุณท่านก็บอกว่าอื้มรอบคอบดี ตัดสินใจถูกแล้วที่ทำแบบนี้ ถ้ามัวแต่เดินชะเง้อ ชะเง้อ วันนี้ก็ไม่เสร็จ มันจะทำให้เสียเวลาเอานะ เวลาทำงานก็เหมือนกัน
จำไว้นะโทน ไม่ใช่ว่าพอได้รับงานมาก็ก้มหน้าทำๆๆๆๆ ให้มันเสร็จ แต่ต้องทำให้มันเสร็จโดยคำนึงไว้ว่าแบบไหนได้ประโยชน์ที่สุด แล้วเสียเวลาน้อยที่สุด
ผมพยักหน้าตอบกลับ ครับคุณท่านอีกครั้ง ท่าทางแผนนี้ก็คงเป็นของพี่แมนสิ่นะ แล้วพี่แมนก็บอกอื้มม ไอ้นี่ก็ไม่ได้มึนซะทีเดียวนี่หว่า
ไหงไอ้หมิวบอกว่าเอ็งดูมึนๆ นั่นไงเอาผมไปนินทาอีกแล้ว หึ่ยยย แล้วพี่แมนเขาก็บอกป่ะซื้อโฟมโกนหนวด อันนี้ผมสาบานต่อหน้าหลอดไฟเลย
ผมถามว่าซื้อทำไมเหรอครับโฟมโกนหนวด พี่แมนถึงเหวอ เขาถามเฮ้ยปกติใช้อะไรโกนหนวดวะ ผมก็บอกว่าก็ใช้สบู่ ไม่ก็ถ้าสระผมอยู่
ก็เอาฟองแขมพูมาป้ายๆแล้วโกน พี่แมนเขาถามเฮ้ยไม่แสบเหรอวะ ตายห่าแล้วไอ้นี่ เอ้ามันแปลกตรงไหนหว่า คือถามว่ารู้จักมั้ย โฟมโกนหนวด
รู้จักบอกเลยรู้ตัก เพราะเคยเห็นหนังฝรั่งหลายเรื่องแม่งฉีด ฟรืดดด ลงมือ ป้ายที่คางและโดนปื๊ดๆ แต่ผมบอกตรงๆง่าไม่เคยใช้
มันแพงนะเมื่อก่อนที่เห็นบ่อยๆ ก็ยี่ห้อ ยล กลิ่นมะนาวนั่นแหละ หูยแพง แพงม๊ากก จำไม่ได้ว่าตอนนั้นมันเท่าไร แต่ในความรู้สึกผมคือมันแพง
ก็ใช้ฟองสบู่ ฟองแชมพู มาตลอดอ่ะครับ จะให้ไปซื้อมันก็ยังไงจริงป่ะล่ะ พี่แมนบอกเอ็งซื้อไปใช้เลย เวนละกูโดนยังครับ
ผมก็เอ่อ... เอ่อ... พี่แมนบอกว่างั้นพี่จ่ายให้ก่อน ค่อยหักจากค่าจ้าง เขดเข้โดนหักดิบบีบคอ ผมหน้าหงอเป็นหมาป่วยเลย พี่แมนเขาบอกว่ามันจำเป็นต้องใช้
ผมก็จำใจเลยครับงานนี้ คุณท่านก็บอก ฟังเจ้าแมนไว้เถอะโทน เมื่อก่อนเจ้าแมนก็แบบนี้แหละ คิดหยุมหยิม พี่แมนหันไปบอกพ่อคร๊าบ อย่าพูดไปคร๊าบ
คุณท่านหัวเราะเลยทีนี้ แล้วท่านก็หันมาบอกผมว่า จำไว้นะโทน คนเราเปลี่ยนแปลงกันได้ถ้าตั้งใจจริงๆ อุปสรรคมันมีตั้งแต่เริ่มคิดแล้ว
แต่ความคิดคนเรานั่นแหละที่น่ากลัวที่สุด มันจะฉุดให้คนเราไม่ทำอะไรสักที อย่าไปกลัวที่จะผิด อย่าไปกลัวที่จะพลาด คนเราเติบโตเพราะมีประสบการณ์
ประสบการณ์เกิดจากการลงมือทำ ยิ่งทำเยอะ ประสบการณ์เยอะ เราก็จะรู้เยอะ จำไว้ว่าโลกนี้มันไม่ยุติธรรม เพราะงั้นเราต้องสร้างพื้นที่ให้ตัวเองยืนอยู่ได้ ในโลกที่มันไม่ยุติธรรมนี้
จำไว้นะโทน คนเราไม่ได้ล้มเหลวเพราะความผิดพลาด คนเราล้มเหลวเพราะจมอยู่กับความผิดพลาดต่างหาก
คำสอนของคุณท่านยังคงดังอยู่ในหัวผมไม่ลืมเลือนครับ แต่ก่อนหน้านั้นผมโดนพี่แมนลากไปโซนอุปกรณ์โดนหนวด จากที่ใช้แต่ที่โกนหนวดสีดำๆ ที่เวลาใช้ก็ต้องซื้อใบมาเปลี่ยน
(https://uppic.cc/d/GneXB7rgn0BMwnJ8vnSmK) (https://uppic.cc/v/GneXB7rgn0BMwnJ8vnSmK)
ตอนนี่พี่แมนให้ใช้แบบ 2 ใบมีดเขาบอกว่าทนกว่า ปลอดภัยกว่า ไม่ต้องเสียงโดนบาดมือด้วย เฮ้ออ แถมยังไอ้โฟมโกนหนวดนี้อีก อ่ะเฮื้ออออออออ
พ่อพี่แมนบอกป่ะ ตามหาแม่ ผมก็เข็นรถไปครับมเพราะพ่อพี่แมนกับพี่แมนก็เดินๆ ดูของอยู่ ผมไม่รู้วึกเลยนะว่สตัวเองเป็นคนใช้ ผมรู้สึกเหมือนมาเดินซื้อของด้วยกัน
แค่เป่ายิ่งฉุบแพ้เลยต้องมาเข็นรถ แล้วพี่แมนเขาก็พูดขึ้นมาว่าเฮ้ย งานมาว่ะ ผมก็หือ อะไรครับพี่ พี่แมนบอกว่าบิมคิดไปเลยว่ะ
ว่าเดี๋ยวไอ้หมิวจะกลับด้วย เอาไงวะทีนี้ รถนั่งได้ 4 คนอ่ะดิ่ เอาไงดีวะโทน
คำตอบมันเรียบง่ายมากครับ ผมว่าใครที่อยู่ในจุดๅเดียวกับผมก็ต่องคิดแบบเดียวกัน ผมก็บอกไปว่า เดี๋ยวผมกลับเองก็ได้ครับพี่
พี่แมนก็คิดแปปนึงก็บอกเออ รบกวนหน่อยแล้วกัน พี่ไม่อยากให้เบียดว่ะ ผมก็รีบพูดเลยไม่เป็นไรพี่ไม่ได้รบกวนเลย ผมกลับเองได้สบายๆ
พี่แมนก็บอก เออๆโทษทีว่ะ ผิดแผนไม่คิดว่าไอ้หมิวจะมาเดินห้าง ผมก็ยืนยันอีกครั้งว่าไม่เป็นไรพี่ แล้วระหว่างนั้นเราก็เดินผ่าน บู๊ท wax ของ gasby ครับ เขาเรียก
คุณผู้ชายคะ สนใจลองเทสสินค้าตัวใหม่ไหมคะ เป็น wax สูตรใหม่ ผมก็เดินไม่สนใจอะไรนะ เพราะผมไม่ใช่คุณผู้ชายอะไรทั้งนั้น แต่ว่าพี่แมนเขาก็ยืนอืมๆๆ
งั้นช่วยทดลองกับคุณผู้ชายคนนี้ดูหน่อยครับ พี่แมนก็ดึงปกคอเสื้อผมเหมือนกำลังหิ้วลูกหมาอ่ะ แล้วบอกมานี่สิ่คุณผู้ชาย ผมก็แบบ อะไรพี่ อะไร พี่แมนก็บอกเอ็งมานี่เลย
แล้วผมก็นั่งปุ้กลงบนเก้าอี้ตรงนั้น พี่แมนบอกเต็มที่นะครับ ถ้าให้เหมือนตัวละครเกมส์ไฟนอลจะดีมาก แล้วเหมือนช่างผมที่ตรงนั้นจะรู้นะว่าหมายความว่าไง
ผมมองแว๊ปนึง เห็นพี่แกหยิบกระปุกแว๊กขึ้นมา ปาดปื๊ดเข้าที่นิ้ว ป้ายลงที่ฝ่ามือแล้วขยี้ๆ คลึงๆ แล้วก็เอามาขยำหัวผมเลย ผมก็แบบเฮ้ยๆ เอาจริงอ่ะ กว่ากูจะเซ็ทมานี่ยากนะเฮ้ย
แต่เชื่อมั้ยว่า ช่างคนนั้นเขาขยำๆจับๆ ดึงๆ บีบปลาย แปปเดียว เชรดโด้ นึกว่าพี่คล้าว คลาวด์ สไตร์ฟ ทรงผมนะ ไม่ใช่หน้า พี่แมนก็บอกเอ้อดีว่ะ พี่แมนเขาหยิบ wax กระปุกสีดำมาดูแล้วบอกว่า อื้มม เอามาโหลนึง
เอ่อคนรวยนี่ดีจัง พอเจอของถูกใจแล้วก็เอาเลย จริงๆแล้วพอเจอของถูกใจผมก็อยากหยิบนะ แต่ติดที่กระเป๋าตังส์ไม่อำนวย คุณท่านบอกอืม เซ็ทผมสวยมากนะช่างคนนั้น
พี่แมนบอกนี่ไงครับพ่อเหมือนไอ้ตัวพระเอกไฟนอล 7 ที่ผมชอบเล่นเมื่อก่อนน่ะ คุณท่านก็บอกอื้มๆทรงนี้เหมือนอยู่นะ โอ้โห ผมนี่แทบจะหาดาบบัสเตอร์ซอว์ดมาเหน็บหลังเลยครับ
พอหลังจากเสร็จจากจุดนั้นผมกับพี่แมนและคุณท่านก็เดินตามหาแม่พี่แมนกันครับ แล้วก็มาเจอตรงโซนขายผลไม้ครับ พี่แมนมาถึงก็ถาม แม่ๆดูไอ้นี่ดิ่ หล่อมะ
แม่พี่แมนมองมาแล้วบอกอื้มเหมาะดีๆ แต่หัวฟูไปนิดนะ ถ้าตัดสั้นอีกหน่อยจะดีมากเลย ผมก็แอบอมยิ้มแล้วก้มหน้าเหมือนรับทราบสิ่งที่ท่านพูดครับ แล้วพี่แมนก็บอกป่ะจ่ายเงินกลับบ้านกัน
ตอนนั้นพอจ่ายเงินเสร็จอะไรเสร็จ ผมก็เข็นรถคันที่มีแต่ของกินของใช้ครับ เพราะมันค่อนข้างหนัก ส่วนอีกคันก็เอ่อ มีแต่ถึงเสื้อผ้าของพี่หมิว พอมาถึงที่จอดรถ ไอ้ตอนที่ผมกำลังเตรียมแยกถุงอีกครั้งและจัดลงท้ายรถ
พี่แมนก็พูดขึ้นมาว่าไอ้โทน ใบชาพวกนี้เอ็งแบ่งเอาไปกินมั่งดิ่ เก็บไว้แล้วรสมันไม่อร่อย แม่พี่กินไม่หมดหรอก ผมก็สตั๊นเลยสิ่ครับแบบนี้ ผมนับ 1 2 3 แล้วบอกไปว่า ผมไม่มีเวลาต้มกินหรอกพี่แมน
ต้มมาก็ไม่มีที่จะเก็บ ตอนนั้นผมยังใช้ตู้เย็น บลูทูธอยู่เลยงับ อ่ะงงดิ่งง อะไรคือตู้เย็นบลูทูธ ก็กระติกใส่น้ำแข็งไง พี่แมนถึงกับเงยหน้ามองเพดานเลยทีเดียว เขาจับเอวตัวเองแล้วซู๊ดอากาศเข้าเต็มปอดแล้วถาม
ว่างั้นปกติเอ็งทำกับข้าวกินยังไงวะ ผมก็บอกว่าปกติก็ทำกินเองอ่ะ ซื้อเนื้อมาแค่พอทำกิน แต่ส่วนมากผมก็แวะกินใต้หอ ส่วนวันไหนถ้าซ้อมยูโดกลับมาเหนื่อยๆ ผมก็ไม่ได้กิน ทำการบ้านแล้วก็นอนเลย
พี่แมนนี่กุมขมับเลยครับ ผมเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังและแบบนี้ เขาบอกว่าอาทิตย์หน้าเอ็งมาเอาเตาไฟฟ้าบ้านพี่ไปเลยนะ แล้วไปทำอะไรกินให้มันตรงเวลาหน่อย ผมก็บอกโหพี่
กระทะไฟฟ้าโคตรจะกินไฟ เคยเอามาทำสุกี้กินกับเพื่อนรอบนึงปาดเหงื่อเลยครับพอบิลล์มา พี่แมนเขาก็บอกนะว่า ก็มันเป็นเรื่องที่ต้องจ่าย เอ็งต้องจัดลำดับความสำคัญให้ดีสิ่เฮ้ย
เรื่องกินให้ท้องอิ่มมันสำคัญที่สุดแล้ว เข้าใจเปล่า ผมนี่ซีดเป็นไก่เลย โดนพี่แมนสอนต่อหน้าคุณท่านแบบนี้ ผมตอบครับ ทราบแล้วครับ ผมยกของที่ซื้อมาจากในห้างใส่ท้ายรถ จัดให้เป็นระเบียบมากที่สุด เพราะว่ายังมีเสื้อผ้า รองเท้าของพี่หมิวอีกครับ เฮ้อ รองเท้าของเขาคู่นึง ผมซื้อข้าวกินได้หลายมื้อเลย
บางทีก็แอบคิดว่าทำไมเราไม่มีแบบเขาบ้างนะ บอกตามตรงผมคงไม่ได้คิดแบบพวกโลกสวย เฮ้ยมันเป็นโชคชะตา ไม่อ่ะไม่ ผมคิดในหัวตัวเองเสมอว่าคนเรามันมีไม่เท่ากันต้องทำใจ
ซึ่งพอวางของอะไรเสร็จแล้วและปิดท้ายรถเรียบร้อย ผมก็ยกมือไหว้รอบวงเหมือน ภราดรเลยทีเดียว ผมพูดว่างั้นผมกลับก่อนนะครับ แล้วก็เดินมาเลย ตรงนั้นมันใกล้ๆกับบันไดครับ
เลยได้ลงมาทันที ผมเดินออกมานอกห้าง ใจนึงก็อยากจะนั่งรถเมล์กลับครับ แต่ดูจากชุดตัวเอง แล้วผมคงร้อนจนเหงื่อท่วมแน่ๆ ผมก็เลยอ่ะ Taxi
พอกลับมาบ้าน แม่ก็ถามว่าวันนี้กลับเร็วกว่าปกติ ไม่ได้ทำงานเหรอ ผมก็บอกเปล่าครับ วันนี้ทำแค่ครึ่งวันแล้วไปซื้อของกับพี่แมน แม่ก็อื้มๆ แม่ผมกำลังเด็ดใบสะระแหน่ อยู่สงสัยวันนี้จะได้กินอาหารอีสานแฮะ
แม่ก็บอกว่าตั้งใจทำงานกับคุณเขานะโทน โอกาสดีๆมันหายาก ได้ทำงานกับเจ้าของบริษัทโดยตรงก็ต้องทำให้ดี ทำให้เต็มที่ ตอนนี้บ้านเราลำบากก็จริง แต่วันหน้าเดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง
ผมก็ตอบอื้อ แล้วก็ช่วยแม่เด็ดใบสะระแหน่ต่อ ตอนนั้นแม่ก็พูดขึ้นมาว่าคนรวยไม่ได้แย่ทุกคนนะ ยังไม่คิดเลิกคิดมากอีกเหรอ ผมฟังแม่พูดแล้วก็เงียบนั่งเด็ดใบสะระแหน่ต่อไม่พูดอะไร
แม่ก็ถามว่าแล้วเรียนเป็นไงมั่ง เงินพอใช้เปล่า ผมก็บอกอื้อตอนนี้ก็ยังถูๆไถๆไปได้อยู่ แม่ก็บอกแน่ใจนะ ผมก็บอกอื้อ เคยป่ะที่ต้องโกหกอ่ะ
ตอนเด็กๆเราโกหกพ่อแม่ว่าไม่สบายเพราะไม่อยากไปโรงเรียน พอโตมากลับต้องโกหกว่าสบายดีไม่เป็นไร พอใกล้ๆจ่ายค่าเทอมแล้วผมอยู่ไม่ค่อยสุขเลยแฮะ ก็คงได้แต่ทำงานหาเงินเท่าที่จะทำได้
โดยที่ไม่กระทบต่อเวลาเรียน ไหนจะเวลาเล่นเกมส์หาเงินอีก เฮ้อ ใครว่าชีวิตวัยรุ่นมันสนุกไงว๊า พอไม่มีเงินนี่ความสนุกหายไปเกือบครึ่งเลยเถอะ
หลังจากที่กินมื้อเย็นแล้ว ผมก็คิดๆอยู่ว่าจะกลับเลยดีมั้ย เพราะว่าตอนเช้าจะไม่ต้องรีบตื่น คือมีสองทางเลือก นอนเลยพักผ่อนเลย แล้วค่อยตื่นเช้า
กับอีกทางคือยอมเสียเวลาเดินทางตอนนี้เลย จะได้ไม่ต้องรีบตื่นแต่เช้า แล้วต้องมีหลับบนรถอีก เฮ้อ เอาก็เอาผมเลือกตัวเลือกอันหลังครับ เพราะผมต้องไปเข้าเกมส์เพื่อล่าบอสด้วย วันอาทิตย์ต้องล่าประจำ จากที่จะนอนจะนอน
ผมก็เก็บกระเป๋าเลยคราวนี้ บอกพ่อบอกแม่ว่าไปเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องตื่นเช้า จนกระทั่งผมก็นั่งรถตู้มาถึงมหาวิทยาลัยอ่ะนะ พอมาถึงรูมเมตมันก็บอกเอ้า มึง ไม่กลับพรุ่งนี้เหรอ
ผมก็บอกขี้เกียจตื่นเช้าว่ะ เลยรีบมา มันก็บอกเออๆ ก็ดีพรุ่งนี้ตอนเช้าที่คณะที่ประชุมว่ะ ผมก็ถามว่าอะไรวะ ประชุมอะไรอี๊กกก มันก็บอกว่าจะมีนิทรรศการ น่าจะต้องช่วยกันทุกคน
มันก็บอกอีกนะว่าไอ้เด็กสายกิจกรรมแบบมึงไม่น่ะ ไม่น่าพลาดหรอก วันนั้นผมรีบเก็บของแล้วไปร้านเกมส์ใต้หอพักเลยครับ เพราะว่าผมก็ต้องล่าบอสอยู่
ต้องบอกทุกท่านก่อนว่า ตอนที่ผมเรียนอยู่ ปี2 เลเวลเกมส์ R ของผมมันยังไม่ตันเหมือนตอนเล่าในร้านคาราโอเกะ มันเลยทำให้ผมมักจะได้ไปล่าแค่บอสระดับกลางๆ ยังไม่ถึงระดับสูงมาก
นั่นจึงทำให้ผมต้องขยันล่าบอส ขยันจนเวลา ไม่งั้นก็แย่ เงินก็หายรายได้ก็หด แล้วลูบชีวิตแบบเดิมก็เริ่มขึ้นอีกครั้งครับ นั่งรถมามหาวิทยาลัย เพราะไม่อยากตื่นเช้า อยากนอนอิ่มๆ
กลับกลายเป็นว่าวันนั้นก็นอน 5 ทุ่มอยู่ดี ตอนนั้นไม่มีคอมครับ ทำอะไรก็ลำบาก ล่าบอสมาได้ก็ยังไม่ได้ขายของ เพราะเวลาจะขายเราก็ต้องออนเกมส์ไว้ใช่มะ
แล้วช่วงนี้อะไรประหยัดได้ผมก็ต้องประหยัดแหละ ถ้าออนเกมส์ทิ้งไว้จนเช้ามันก็เสียดายเงินนะ ถึงจะชั่วโมงละแค่ 10 บาทก็เถอะนะ
ตอนเช้า ผมมาเรียนหลังจากเรียนเสร็จ ตัวผมกับเพื่อนในกลุ่มก็พากันไป ณ ที่ประชุม แล้วเสียงเพื่อนคนนึงก็เรียก อีโทน มาไวๆ มาไวๆ ผมก็หันไปแล้วถาม อะไรวะชบา
ต้องขอบอกก่อนครับว่า เพื่อนผมคนนี้ค่อนข้างตัวใหญ่ แล้วช่วงนั้นอนิเมชั่นก้านกล้วยกำลังดังๆ ผมก็เลยเรียกเพื่อนคนนี้ว่าชบา ซึ่งมาจากชบาแก้วนั่นเอง เอ่อสมัยก่อนผมนี่ก็เหี้ยเนอะ เรียกไปได้
ไปเรียกตามคนในกลุ่มเฉยเลย อ่ะกลับมาต่อ ผมก็ถามว่าอะไรวะชบา เธอบอกว่าแกมานี่เลยอีโทน มาประชุมก่อน ผมก็วางหนังสือ วางสมุด วางกระเป๋าไว้ หลักๆแล้วคือ
จะมีนิทรรศการซึ่งมันเกี่ยวกับอุตสาหกรรมอนิเมะ เอาแค่นี้พอข้อมูลมันเยอะ ท่านประธานก็บอกว่า เดี๋ยวเราจะต้องแสดงละคร วิวัฒนาการอนิเมะนะ แล้วรายชื่อการ์ตูนก็ร่ายยาวมาเลย
- หน้ากากเสือ
- บูริน
- กัปตันซึบาสะ
- ไซเบอร์ฟอร์มูร่า ( ไปเบน อาซึราด่ะ )
- วาตารุ เทพบุตรสองโลก ( ริวจินมารุ )
- เวอชัวไฟเตอร์
- ไยบะ
- โจโจ้
- เซนส์เซย่า
- รันม่า
- สามเหมียวยอดนินจา
- มอนสเตอร์ฟาร์ม
- แสลมดังค์
- คนเก่งฟ้าประทาน
- หุ่นเทพเจ้าสายฟ้า ไรจินโอ
- เซนกิ เจ้าชายเทพอสูร
- ซากุระมือปราบไพ่ทาโร่
- กุเร็นรากัน
- อีวานเกเลี่ยน
- กันดั้ม
- บรีช เทพมรณะ
- นารูโตะ
- BOY II
แล้วก็อีกหลายๆเรื่องที่จำไม่ค่อยได้ คือไอ้พวกรายชื่อนี้ที่จำได้เพราะเปิด Google ดูครับ แล้วนึกคิดว่าตอนนั้นมีเรื่องอะไรบ้าง รายชื่อออกมาแบบนี้ ผมก็ยืนมองเลยว่า
ไอ้ชิบหายแล้วจะแสดงยังไง รายชื่อเยอะขนาดนี้ จะแบ่งแอร์ไทม์ยังไง ชบา มันก็พูดกลางที่ประชุมว่า จะใช้การแสดงผ่านตัวแสดง แอร์ไทม์คนนึงไม่เกิน 40 – 50 วินาที ซ้อนกันเรื่อยๆรันบทยาว
เขาบอกว่าพวกเราต้องแสดงกันทุกคนนะ ผมก็ด้วยความที่สงสัยเนอะก็ถามว่า ชบา ชบา แล้วจะแสดงยังไงตรงไหนอ่ะ เราไม่มีข้อมูลกันเลยนะ แล้วการ์ตูนพวกนี้ก็เก่ามากแล้วด้วย
ท่านประธานก็เลยบอกว่านั่นแหละคือการบ้านของพวกเราทุกคนว่าจะหาข้อมูลมายังไง ให้ได้มากที่สุด แต่ก่อนอื่นเลยเรื่องบทแสดงมีใครสนใจตัวไหนก่อนมั้ย
ผมก็งง เฮ้ยเดี๋ยวๆมึงเล่นแจกบทกันแบบนี้ก่อนเลยเหรอวะ แล้วยังไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย แต่ผมนี่จิ้มก่อนเลย กูจอง เวอร์ชัวไฟเตอร์ นักสู้ 8 ทิศ
หูย การ์ตูนเรื่องนี้แม่งอย่างเท่ส์ แล้วพระเอกก็โหดชิบหายเลย คือที่ผมชอบคือชุดมันเหมือนเสื้อยูโดไง แต่เป็นสีน้ำเงินแถบแดง แถมยังมีผ้าโพกหัวสีขาวอีก
(https://uppic.cc/d/4Iy9fEf6bTyzwD-wFtx_f) (https://uppic.cc/v/4Iy9fEf6bTyzwD-wFtx_f)
ยูกิ อากิร่า ไอ้หนุ่มเกี๊ยวซ่า หน้าตามึนๆ ผู้ใช้วิชาต่อสู้ ฮัคเคียวคูเค็น หรือ หมัดแปดปรมัตถ์ หูยตอนเด็กๆผมนี่โคตรบ้าอ่ะ จำไม่ได้นะว่าท่าต่อสู้มันมีอะไรบ้าง จำได้แค่ว่ามี ไรมอนโชชู กับ เบี๊ยกโกะโชโซดะ แต่ผมนี่โคตรชอบเลย
กับไอ้ตัวเพื่อนพระเอกที่ใช้จีคุนโดะจำไม่ได้ว่ามันชื่ออะไร ผมนี่ยกมือเลยครับ ผมจองๆๆๆ คือมันดูง่ายดีไงครับ และใช้ชุดยูโดแต่งตัวได้ ไม่ต้องลงทุนอะไรมาก
แต่คำตอบที่ได้มาคือ ไอ้โทน มึงต้องเป็น คาคาชิ !!!
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
การที่นายโทนหายไปตามที่พี่หมิวเล่าเป็นเพราะติดซ้อมละคร ไม่ใช่ลาออกจริงแต่มีคนใช้เหตุการณ์นี้เตือนให้พี่หมิวรู้ตัวว่าทำไม่ดีกับนายโทนใช่ไหมเนี่ย
ชอบ วรรคทองนี้ครับ
คนเราไม่ได้ล้มเหลวเพราะความผิดพลาด คนเราล้มเหลวเพราะจมอยู่กับความผิดพลาดต่างหาก
คาคาชิกับนายโทนจะรอดมั๊ย
โอ้โฮ มีวลีเด็ด
นอกจากพี่แมนจะติวเข้มให้แล้ว ยังได้พ่อพี่แมนช่วยสอนด้วยนี่โชคดีมากเลยนะครับ ที่ได้มีโอกาสแบบนี้ หายากมากที่จะเจอ
่นายโทนงานหนักละ แต่เป็นนักกิจกรรมก็ต้องสู้นะ น่าจะมีปัญหาก็ตอนแสดงบนเวทีนี่ละ
สรุปว่าพี่แมนนี่เป็นคนปั้นโทนขึ้นมาเลยนะ พี่หมิวช่วยตบๆให้เข้าที่ พี่เตยคอยช่วยดูแลเรื่องความเป็นอยู่
*** ตอนนี้ รออ่านตอนโทนเจอกับพี่หมิวกับพี่เตย หลังจากกลับจากเชียงใหม่ ลุ้นนว่าจะเคลียร์กันยังไง
เขียนแบบเต็มใจ พร้อมด้วยประโยคอันฟังแล้วหัวใจสั่นระรัว จากปากเจ้หมิว ใช่ไหมครับ โทนไม่รักเจ้แล้วเหรอ น่าจะยกความดีความชอบของประโยคนี้ ให้กับฟ้าเพื่อนเจ้หมิวนะ ไม่รู้ว่าเจ้หมิวจ่ายค่่าลิขสิทธ์ ยัง
รายชื่อการ์ตูนเก่า แต่ละเรื่องนี่นึกถึงวันเวลาช่างผ่านไปเร็วยิ่งนัก
เรื่องโกนหนวดผมยังใช้สบู่ถูอยู่เลยน่ะนี่
จำนารุโตะได้ เหมือนจะตั้งชื่อเรื่องว่า "นินจาคาถาโอ้โฮเฮะ" ใช่ไม๊ครับ
ผมชอบจังที่คุณพ่อคุณเเม่พี่เเมน รวมทั้งตัวพี่เเมน ไม่ได้มองพี่เทพโทนเป็นลูกจ้าง แต่มองเหมือนเป็นคนในครอบครัว
โดนสอนดีแบบนี้ถึงเก่งละแกร่งเลยนะครับเทพโทน
บอกตามตรง....การ์ตูนอะไรครับนั่น ใน ตัวอย่าง..เกิดมารู้จักแต่ Ben10 กับ Finn&Jake ::DookDig::
โทนโชคดี ที่ได้ทำงานกับครอบครัว
พี่แมน ได้เรียนรู้กว้าง เก่งข้ึน
อยากรู้ว่านายโทนกับกับหมิว เตยจะเคลียรกันยังไง
ช่วงนี้ซินะที่พี่หมิวคิดว่าโทนโกรธที่ตัวเองพูดแรง แล้วโทนหายตัวไป
อย่างชอบเลยการ์ตูนแต่ละเรื่อง แต่รู้จักไม่ครบทุกเรื่องแฮะ
รู้จักเป็นบ้างเรื่อง ต้องขอบคุณครอบครัวพี่แมนที่สั่งสอนให้นายโทนใช้ชีวิตให้ดีขึ้น
คำสอนของพ่อพี่แมนมีประโยชน์มาก
จากมุมโทนหมิวมาง้อเป็นไงบ้าง
พ่อแม่พี่แมนสอนดีมากครับ เอาไปใช้ได้เลย
โทนนี่แฟนพันธุ์แท้อนิเมะเลยนะ
ความจนมันน่ากลัวกว่าที่คิดเยอะเลย
โชคดีมากที่มีลูกพี่คอยสอนสั่งทั้งงานทั้งการมีชิวิต
แต่ว่าทำไมตอนนี้นางเอกไม่มีบทเลยล่ะ
สรุปว่าโทนเป็นเด็กปั้นพี่แมน
โทนกับพี่ทั้ง2 นี้ คบกันมายาวนานจริงๆ
โอ้โหการ์ตูนแต่ละเรื่อง บ่งบอกถึงอายุกันเลยทีเดียว ใครทันเรื่องไหนบ้าง
ไม่มีบทเจ๊หมิวบ้างเลย...คิดถึงอ่ะ
การ์ตูนเก่าแห่งความหลัง ทำให้หวนคิดถึงเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก
มีล็อคตัวละครไว้ให้ซะด้วย 555
คาคาชินี่คือโคตรเท่เลยอ่ะ เป็นตัวที่ไม่ได้พลังเว่อเกินที่เท่สุดละ
โทนโดนพี่แมนบังคับให้หล่อ แต่ตอนนี้ไม่มีบทพี่หมิวเลยหรือ
พี่แมนนี่รักโทนมากเลยนะ แล้วเอาไปเป็นเครื่องมือสอนน้องไปด้วย ส่วนเจ๊หมิวก็ถูกพี่ชายแกล้งเรื่อยเลย
ได้รับความเอ็นดูด้วย เป็นเด็กดีนะโทน
ไม่ให้เป็นนารูโตะว้า มึนเหมือนกันนะนารูโตะ
เจอพี่แมนติวเข้มการใช้ชีวิต
เอ็งเหมาะแล้วโทนกับบทนี้ ถึกทนดี
ไม่รักเจ๊แล้วเหรอ 555
ที่ได้แสดงเป็นทาเคชิเนี้ย คือโดนบังคับใช่ไหมครับ นึกว่าอยากเป็นเองส่ะอีก
ขอบคุณมากครับ นายโทนโชคดีมากเลย ได้มาอยูกับพี่แมน เหมือนเป็นคนในครอบครัวเลย พ่อกับแม่พี่แมนก็ช่วยสอนอีกด้วย
ตามอ่านทุกซีรี่ทุกตอนของนายโทนจอมหื่น 555 ::DookDig:: ::Beggar::
ชอบพ่อ แม่พี่แมนนะที่ไม่ใช่แค่รวยแต่มีความเมตตาต่อผู้น้อยโดยค่อยๆสอนในสิ่งที่ควรคิดและควรทำเพื่อความสำเร็จ
หล่อเลยได้คาคาชิมา
ยังไม่ทันได้พูดกับพี่หมิวเลยจบตอนซะก่อน
เพื่อนแม่งตาแหลม เลือกคาคาชิให้เนี้ย
พ่อกับแม่พี่แมนน่ารักมาก
ติดตามว่า นายโทนจะเริ่มรักเจ๊ทั้งสองคนมากๆยังไง เพราะตอนนี้แค่จะพูดคุยแบบสนิทสนมยังไม่เริ่มเลย
ไปช่วยครอบครัวพี่แมนซื้อของทำให้โทนได้ข้อคิดแง่คิดดี ๆ ในการใช้ชีวิตมาหลายอย่าง ดีจังที่ท่านทั้งสองไม่ดูถูกว่าเป็นแค่นายจ้างลูกจ้างเอ็นดูเหมือนลูกเหมือนหลาน
คาคาชิกับนายโทนจะรอดมั๊ย
พ่อกับพี่แมนลงมาเทรนโทนแบบนี้ลูกน้องรักทุกคนเลย
จากที่อ่านมาทุกตอนลุคของท่านโทนนี่โคตรเหมาะกับคาคาชิเลย
คาคาชิเลยนะ หน้าจะมึนๆๆหน่อยเหมาะดี
แต่ก่อนพี่แมนต้องเหมือนโทนแน่นอนครับ พอมีเรื่อง โตขึ้น อะไรก็เลยเปลี่ยน แกเลยมาถ่ายทอดสิ่งที่แกเปลี่ยนให้ วันนึง โทนก็จะกางปีกออกได้แบบพี่แมน
แน่นอนครับ วันนี้ที่เขียนอยู่ ต้องเป็นแบบนั้นไปแล้ว ไม่มากก็น้อย แต่ที่แน่ ๆ วินัยการมาเขียนเรื่องเล่าดีมากครับ เขียนแล้วไม่หาย มาเรื่อย ๆ ถึงแม้เจ๊จะขู่ว่าไม่รักก็ตาม 😆😆😆
โทนโดนบีบคออยู่ เลยเขียนไมาถนัด น่าฉงฉานจุง
ประชุมงานเลือกตัวละคร โทนเลือกแล้วเพื่อนเปลี่ยนตัวให้ โทนคงคิดแล้วบอกให้เลือกไม
อ่านเพลืนมากเลยครับ ถึงจะไม่รู้จักตัวละครในเกมหรือหนังที่ว่า เพราะลูกเกิดไม่ทัน 555
ได้คติสอนใจดีครับ แต่เอ ตอนนี้ไม่มีพี่สาวเลย จะงอนไหมนะ
มาทั้งสองสาวเลยครับ ไม่รู้เพราะโดนบีบคออยู่หรือเปล่า
แต่ เอิ่ม อ่านแล้วรูกากลึกๆ ว่ามันต้องมีไรมากกว่านั้นแน่ โทนกับพี่จ๋ำต้องมีบางอย่างแน่ แล้วแต่ว่าจะลึกซึ้งขนาดไหน ส่วนน้องชบาก็ดูมีบทเยอะ สงสัยจะได้ลองกำลังกันสักหน่อย ว่างาช้างโทนกับขนายน้องชบาจะพอสูสีกันไหมนะครับ
คาคาโทนปรากฏตัวแล้ววว ไม่รอด หัวขาวโดนจก เจ็บปวดเลยย
พี่แมนนี่วางแผนสอนนายโทนไว้เป็นขั้นเป็นตอนจริงๆ ทำให้เปลี่ยนมุมมองความคิดและการใช้ชีวิตให้กว้างขึ้นมากเลย
พ่อแม่พี่แมนถ้ารู้ว่าลูกหมิวโดนนายโทนสอยจะรู้สึกยังไง
รายละเอียดเยอะมากสำหรับเรื่องนี้
มันย้อนไปย้อนมาแฮะแต่ชอบคนที่เค้าพร้อมนะ จัดลำดับความสำคัญอันใหนควรก่อนอันใหนไม่ควรอันนี้พอรู้ แต่ปัญหาคือ เงินในกระเป๋ามันบังคับ คร๊าบบบบ
ทุ่มเทให้การแสดงดีนะ ถ้ายุคนั้นมีสมาร์ทโฟนกับของเล่นแปลก ๆ น่าจะแสดงสนุก
อ่านไปก็มีข้อคิดในการใช้ชีวิตสอดแทรกมาด้วยดีจังครับ
Fcเจ้าหญิงน้ำแข็งกับนางมารตัวน้อยครับ
รวมการ์ตูนในตำนานทั้งนั้น
นายโทนโชคดีมากเลยนะที่พี่แมนมาเอ็นดูแบบนี้
ยิลเล็ตมันแพงจริงๆ จาก 95 ขึ้นเป็น 108 บาท เมื่อ 10 ปีก่อน เดี๋ยวนี้ขึ้นเป็น 200 กว่าบาทแล้ว
โทนรอบคอบ จัดการเรื่องต่างๆได้ดี
คาดเดาอายุได้เลย รู้จักทุกเรื่อง
เบื้องหลังงานละครเหมือนโทนโดนจับยัดให้เล่นบทนี้
คนรวยไม่ได้แย่ทุกคนนี่อาจจะพูดได้เฉพาะบางครอบครัวเท่านั้นนะครับเพราะสังคมทุกวันนี้น่ากลัวจริงๆรู้หน้าไม่รู้ใจ
virtual fighter นึกว่ามีแต่เกมส์ซะอีก จำไม่ได้เลยว่ามีเป็นการ์ตูนด้วย
จารย์คาคาชิ เวอชันนายโทน ตามข่าวว่ากันว่าแสดงได้เหมือนมาก จนมีFCมากมายรวมถึงพี่สาวแสนสวยด้วย แล้วเราก้อได้รู้จักกับคำว่า"ไม่รักเจ้แล้วเหรอ"กับว่า "อย่าดื้อกับเจ้" อออันหลังใช่ป่าวว่ะ ตามนั้นแหละ 5555
ใครรู่จักการ์ตูนครบๆนี่ เดาอายุได้เลยนะนั่น
ขอบคถณครับ ครอบครัวพี่แมนนี้ใจดีกันทั้งครอบครัวเลยนะนี้แต่เทพโทนผมยาวไปนิดหน่อยนะแม่พี่แมนบอกมาเด็กปั้นพี่แมนนี้จะทำอะไรก็ต้อง คี๊ปลุ๊ค
#อดได้ทำงานวันหยุดเลยสองวันพันหนึ่งเลย แต่พี่แมนบอกให้คุยกลับพี่หมิวบ้างนะเดินเข้าไปทักพี่ฟ้าเลย
เรื่องราวที่ต้องมาแสดงละครเป็นแบบนี้พอที่กีบที่พี่หมิวเล่าเลย
คุณท่านสอนดีมากเลยครับ
เจ้านายใจดีแบบนี้โทนอนาคตรุ่งแน่
ฮาตาเกะ คาคาโทน ต้องย้อมหัวเทาใหวมั๊ยโทนคุง ต้องซอมละคร ทำงานกับพี่แมน ใหนจะล่าบอสอีก คงต้องใช้คถาแยกเงาพันร่างแล้ว
พี่แมนแม่งโคตรเท่ห์
โทนโชคดีมีผู้ใหญ่เอนดู
อยากให้2เจ๊คุมเขียนทุกเรื่องเลย ท่าทางเรื่องจะเสร็จเร็ว ลื่นปรื้ดๆ ::HoHo::
ไปเลยเขี้ยวสีขาว แห่งโคโนฮะ
ฉันเลือกนาย
มัมมองของโทนจอมมึน กับมุมมองของเจ๊หมิวคุณหนูจอมมั่น....บ่อเกิดของความน่ารักน่าชังของทั้งคู่ สอดประสานด้วยวิถีชีวิตที่ติดปมของหนุ่มโทน....คารวะท่านผู้แต่งจริงๆ... ::Orz::
ทำงานกับนายจ้างแบบนี้ ใครก็ให้ทั้งใจแหละครับ
การ์ตแต่ละเรื่องดักแก่เลยครับ แล้วคาคาชิกับโทนดูไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่ปะครับ
อันนี้เต็มใจจริงๆ ไม่ประชดใช่ไหมครับ 555
รู้สึกละเอียดกว่าภาคปกติเยอะเลยครับ
ละครไทยจากตอนที่แล้ว แหหมมมมมมบักโทน555
ขอบคุณครับ... อนิเมะที่บอกมา.. รู้จักน้อยมาก.. แหะ.. แหะ.. ยังไม่มีทีวีให้ยินยลครับ
สงสัยหนวดยังอ่อนเลยใช้สบู่โกนหนวดได้ ได้เรียนรู้เรื่องการเข้าสังคมจากครอบครัวนี้เยอะเลยนะ
พี่แมนสั่งสอนได้ดีตลอดเลย
นิทรรศการการ์ตูน??? 555 โทนเป็นคาคาชิเนี่ยนะ ไม่เห็นหน้าเห็นตากันเลยทีเดียว
เจ้านายดีแบบนี้หาไม่ง่ายเลยนะครับ
ตอนอ่านการ์ตูน คาคาชิ ตายนี่อย่าใจหายเลย ดีว่าเพนชุบชีวิตกลับมา
แต่ละเรื่องนี่การ์ตูนในตำนานทั้งนั้น
จะมีเขา ฉันและเธอ ในเวอร์ชั่นเจ๊เตยมั้ยนะ
สังคมดี แต่มีความจำเป็นต้องขี้เย
อุตส่าห์เลือกตัวละครที่จะเล่น ดันได้คาคาชิ จะไหวมั้ยนายโทน
ฉัน เธอ และเขา เวอร์ชั่นโทน มาแย้ว เล่าซะรักท่านพี่แมน คุณท่านทั้งสองเลย ส่วนเจ้หมิวคนสวย ไม่มีในบทที่ได้ได้ซ้อน แล้วเวอร์ชั่นของ เจ้หมิวคนสวย ไม่มีแล้วเหรอครับอยากอ่านที่เจ้หมิวเล่าด้วย ::Shy::
ตอนนี้โกนหนวดก็ยังใช้สบู่อยู่นะ
โทนได้ข้อคิดดีๆจากคุณท่านหลายข้อล่ะนะ ::Thankyou::
ท่านโทนถือว่าโชคดีมาก ได้คนระดับพ่อพี่แมนกับพี่แมนสอนให้นี่ถือว่าดีมากๆเลย ปกติคนระดับนี้เค้าจะไม่สอนคนอื่นง่ายๆนอกจากคนในครอบครัว
เก่งแบบมึนๆสไตโทน
ความจำดีจริง
นึกได้มากกว่าผมเยอะเลย
คือรัยครับตัวนี้....
ถ้าเจอนายจ้างแบบนี้ทำงานถวายหัวเลย
ต้องมีมุมมองบุคคลืั้ 3 แย่างพี่แมนมาเล่าบ้างล่ะ
เจ้านายใจดีแบบนี้โทนอนาคตรุ่งแน่ จะฝากลูกสาวไว้ด้วย
มันแสดงให้เห็นอย่างนึงว่า คนมีจริงๆ เค้าไม่ถือตัวขนาดนั้นหรอก แต่คนที่เพิ่งมีนั่นแหละ ถึงจะเป็นแบบนั้น
ได้ทั้งพี่แมนแล้วก็พ่อของพี่แมนสอนงานเลย หายากจริงๆนะครับเจ้านายที่คอยสอนงานเราเนี่ย
การ์ตูนแต่ละเรื่องผมรู้จักแค่นารูโตะกับบลีชอ่ะครับ5555 ::DookDig::
เห็นรายชื่อการ์ตูนแล้ว รวมทีมงานใช้คนกี่คนเนี่ย
สุดยอด เหมือนย้อนเวลาเลยว่ะ ชอบๆ เขียนได้ดีมาก
อ่านแต่ละตอนแต่ละมุมมองสนุกมากครับ
ทำให้เราเห็นภาพชัดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนดูหนังเลยทีเดียว
มีเพื่อนฝูงพรรคพวกเข้ากันได้ดีนี่ต้องรักษาน้ำใจกันไปนานๆ ประชุมกันแบบนี้น่าสนใจดีครับ
ตอนนี้ได้ของคิดวลีเด็ดมาปรับใช้กับชีวิตผมได้มากๆเลย
พี่แมนนี่เปรียบได้กับพี่กุลเลยนะครับ หรือพี่กุลคือพี่แมนเวอร์ชั่นหญิงแกร่ง
อาเจ๊หมิวคงคิดไม่ถึงโทนจะได้ขนาดนี้
การ์ตูนแต่ละเรื่องนี่ เก่าแท้ สู้สู้ นายโทน
นายโทนอัพสกิลรัวๆกันเลย
ดูเป็นลูกผู้ชายขึ้นเยอะเลยนี่น้า
เรื่องโกนหนวดดีหน่อย ผมใช้โฟมล้าหน้าแทนสบู่ ตอนก่อนๆก็ใช้สบู่นะ ไม่งั้น แสบ
ไม่ได้ตัวที่อยากได้ แต่ได้ตัวที่ไม่อยากได้ คนดูชอบ พี่หมิวชอบ ทุกคนชอบ จบ
อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆในการใช้ชีวิต
ตอนนี้ได้เรียนรู้วิธีการทำงานมากๆ ครับ
บางที โชคชะตาของคนๆนึงก็ลิขิตให้มาเจอกับคนบางคน
ทั้งที่ไม่ใช่ครอบครัว ไม่ได้เป็นมิตรสหายกันมาก่อน
แต่พอได้รู้จัก กลับเข้าใจเหมือนเคยสนิทกันมานาน
โดนสอนมาตลอดเลยแหะนายโทนติดตามเรื่อยๆครับ fc พี่หมิว ขอบคุณมากครับสนุกมาก
ดวงโคตรดีจริงๆ มีผู้ใหญ่เอ็นดู
การ์ตูนที่เกี่ยวกับยูโด น่าจะอ่านทุกเรื่องสินะครับ แต่ทำไม ผมมองภาพนายโทนไปเข้ากับโคทาโรมากกว่านะครับ ทะลึ่งตึงตัง
ขอบคุณครับ
ตอนนี้มีประโยคดีๆหลายประโยคเหมือนกัน พี่แมนดีจริงๆ
นายโทนรักเจ๊2คนเสมอ คนอื่นๆๆ ก็ร้าาาากกก
ผู้ใหญ่อุปถัมภ์เป็นบุญยิ่งนัก
การ์ตูนบางเรื่องยังไม่รู้จักเลย
ต้นกำเนิด โทน เนตรวงแหวนก็มาจนได้
อีกเดี๋ยวคงได้เพิ่มฮาคิราชันเข้าไปอีก
ครอบครัว พี่แมน นี้คือสุดๆจริงๆ คุณพ่อ คุณแม่ ใจดีมากๆ
ช่วงชีวิตใวว้าวุ่นของนายโทน
คาคาชิ ก้อเป็นอีกตัวละครที่เก่งมากเลยนะ
ขอบคุณครับ
และแล้วโทนก็........โดนพี่แมนเล่นเสียแล้วต่อหน่าพ่อเสียด้วย
มีความดักแก่สะด้วย ดีนะผมเกิด94
ขอบคุณครับ
และแล้วโทนก็โดน เสียแล้ว.......โดนเล่นต่อหน้าพ่อเสียด้วย
ได้พี่แมนคอยตบคอยเกลาถึงได้เก่งนี่เอง
แล้วโทนจะเอาอะไรล่ะรึว่าอะไรก้อได้
การ์ตูนในตำนานเลย
บ้านพี่แม้นแมนนี่ มุมมองความคิดดีจริงจังมากมาย
ก้าวข้ามอุปสรรคที่เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตอีกครั้งแล้วสินะ
การ์ตูน สมัยเก่าก็มาชอบตอนนี้มากคิดถึงวัยเด็ก
ชีวิตนายโทน ปากกัดตีนถีบจริงๆ
ไม่มีเจ๊หมิวเลยยยยยย คิดถึง
การ์ตูน รู้จักไม่ถึงครึ่งเลย
โทนได้รับการสั่งสอนเต็มๆ
จำการ์ตูนได้เกือบทุกเรื่องเลย แต่ก้อนานแล้วที่ไม่ได้ดู แต่นายโทนยังเก่งนะ จำได้ด้วย
ก็คิดอยู่ว่าโดนมัดมือเรื่อง คาคาชิ
เอาน่ะ มันก็หน้ามึนทั้งสองตัวแหละ
เป็นนักแสดงด้วยนะครับท่านเทพ คาคาชิ
มีบทเด่นไว้รออยู่แล้ว
ผมรู้ตักแทบทุกเรื่องเลย
อยู่ๆก็ได้เป็นคาคาชิ 5555
โดนบังคับเป็นคาคาชิซะงั้น
ที่มาของเรื่องราวต่างๆ ค่อยๆปรากฏและ สนุกมากครับ
อิโทนเป็นคนโชคดีมากๆ
เจ๊และครอบครัวเป็นคนดีกันทั้งบ้านเลยนะครับ
งานหนักแล้ว
โทนโชคดีจังที่ได้ครอบครัวพี่แมนคอยสั่งสอนและสนับสนุน
55 คาคาชิหรอ
ตามการ์ตูนไม่ค่อยทัน ไม่ได้ตาม
คำพูดของนายท่านดีมากเลยครับ
อ่านๆไป มันมีทั้วคำสอนและคำเตือนเกี่ยวกับการทำงานเลย คำสอนของพ่อเฮียแมนดีมากๆเลย
ได้ทั้ง 2 มุมเลย ดีจัง
เล่าบะเอียดดีมากเลยท่าน จำตัวละครได้เยอะกว่าผมอีก 555
คุณโทนนี่โขคดีมากที่ครอบครัวพี่หมิวเอ็นดู
โทนโชคดีนะ ที่ได้ทำงานกับพี่แมน แล้วคุณท่านทั้ง 2 ยัง รักเหมือนลูกอีก เข้านายดีๆ แบบนี้หายากจริงๆ .
มีภาพตัวการ์ตูนที่โทนแสดงรึป่าวน้ออ
ตอนทีหมิวเข้าใจผิดวาโทนลาออก
โทนโชคดีที่ได้เจ้านายแบบนี้ คอยสอนและให้โอกาส
คุณโทน โชคดีมากที่ได้ทำงานกับ บ้านพี่แมน ได้ความรู้ ความรัก จากคนทั้งบ้านเลย
ทำไมไม่มี ดราก้อนบอล
พ่อแม่พี่แมนน่านับถือมากครับ สอนอะไรดีๆหลายอย่างเลย
Fc พี่หมิว รายงานตัวครับ อิอิ ชอบครับ คิดถึงวัยนั้นเลย
โอย ตัวละคร ไม่สันทัดอะ ขอตามไปชมอย่างเดียวนะ ท่านโทน
การ์ตูนดุวัดอายุเลยนะ
โทน โอกาศดีๆไม่ไดมีกันบ่อยๆฉกฉวยมันเอาไว้ให้ได้ สู้ๆ
นายโทนเป็นเด็กสร้างพี่เสือนี่เองโดนพี่เสือสอนงานาเยอะเลยนะเนี่ย
::Reader::ได้คำสอนดีดี จากทั้งพี่แทนและพ่อแม่พี่แทนด้วย ถือว่าได้รับขุมทรัพย์เลยนะเนี่ย
นายโทนนี่เหมือนมีคาถาเมตตามหานิยมจริงๆ ใครๆก็เมตตารักใคร่จากพี่แมนและคุณพ่อคุณแม่ของพี่เขาด้วย แต่กับพี่หมิวยังสะดุดอะไรนิดๆหน่อยๆ
โทนโชคดีนะเจอลูกพี่ดีใจถึง นิสัยดี
นายโทนผู้ทำได้ทุกอย่าง
โดเรม่อน ดราก้อนบอล แสลมดั้ง ดูอยู่แค่นี้ครับ
เป็นคนที่ตำต้อยมากกว่าเพื่อนร่วมงาน
เรื่่องนี้ถ้าไม่มีใต้สะดือ ดูแล้วก็น่าจะอ่านแล้วติดเหมือนกันนะเนี่ย
ได้ความรู้แทรกหลายเรื่องเอาไปปรับใช้ในการทำงานได้ด้วย
ไม่ทันการ์ตูนเกินครึ่งจากที่โทนเขียน
แล้วถ้าสาวกกันดั้มอย่างผมละจะแต่งตัวกันยังไงละชุดอลังการทั้งนั้น
ออๆๆนี่คือสาเหตุที่โทนหายไปจนหมิวคิดว่าน้อยใจจนลาออกไป
สุดยอดเลย เทพโทน ..
ทำไมต้องเป็นคาคาชิ??
คนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ใช้ได้ตลอดเลยครับ เหมือนครับคุณโทนในเรื่องเลยครับ
::HeyHey::มิ้นไปไหน
มาแล้ว อ่านเพลิน ๆ เลยครับ
อีกมุม ที่ต่างไป
เขามองเทพโทนเหมือนคนในครอบครัวเลย ต้องโดนเข้มงวดแบบนี้เหมือนวางอนาคตไว้ไห้ลูกหลานเลยนะครับ
เล่าเห็นภาพตามเลยครับ จนอยากให้โทนเป็นหนึ่งในครอบครัวจริงๆ
พ่อแม่พี่แมนใจดีมากเลย
ฮาจริง เลือกตัวละครไม่ได้เลยโดนมัดมือชกเป็นคาคาชิซะงั้นล่ะ ฮ่าๆ
อ่านแล้วคิดถึงความหลังเลยครับ
คิดถึงวันคืนเก่าๆรู้จักเกือบหมด
รับเป็นคาคาชิ แล้วต้องแสดงวิชาเนตรด้วยเลยมั้ยครับ 555
::Thankyou:: ชอบตรงบอก ตอนเด็กๆต้องโกหกว่าไม่สบายเพื่อหยุดเรียน แต่พอโตมาต้องโกหกว่าสบายดี เพื่อบอกให้ที่บ้านสบายใจ
::Horror::โทนไม่รักเจ๊แล้วหรอ 555 ประโยคท่าไม้ตายเลยละ
ใช้คำพูดแต่ละคำแบบว่าาา...นึกตามนี่,.,.ประมาณว่า มันนานอะ (กูนี่ก็แก่แล้ว) ประมาณนั้น
อิจฉาที่มีคนสอนแบบนี้จัง อยากเรียนรู้กับพี่แมนมากๆเลย
อื้อหือ ที่ไล่เรื่องการ์ตูนมาทั้งหมด มาเป็นฉากๆเลยครับ
อ้าว!! ไหนว่าให้เลือกบทได้งัย555555
ต้องจำใจเป็นคาคาชิซะงั้น 555
เอ่อ.... แต่ก็น่าจะเหมาะนะ ไวเป็นลิงขนาดนั้น เหมาะสมกับบทนินจาสุดๆแล้ว
นายต้องรอด
คาคาชิ สู้ ๆ
การ์ตูนแต่ล่ะเรื่อง คิดถึงเลย
คนขยันอย่างคุณโทน มีแต่คนรักคนชอบ
สงสัยคาคาชิจะต้องใช้คามุย
อ่านอีกตอนที่เล่าอีกมุมมองก่อนแล้วมาอ่านเวอชั่นโทน คาคาชิโทน ตื้บพวกนั้นหนักแค่ไหนหว่า
มีคำคมด้วยบาดลึกเลยครับ ::Shy:: ::Thankyou::
อยากรวยก็ต้องทำงานเยอะๆ ::DookDig::
นายโทนน่าจะเป็นหน้ากากเสือ ::HoHo::
เท่เลยเป็นคาคาชิ มีเนตรวงแหวน
คาคาชิ คือใคร สงสัยยิ่งนัก
กล้าๆ ได้พร้าเล่มงาม
คือใครอ่ะ
เจ้านายใจดีแบบนี้โทนอนาคตรุ่งแน่
ครอบครัวเจ้ใจดี
ดวงนายโทนเกิดมาแบบโชคดีจริงๆ
กระทู้เช็คอายุชัดๆ เลยนะครับเนี่ย
การแสดงกับแอคติ้งก็มาจ้านายโทน
ได้คนสอนวิธีคิดดีมากเลย
คาคาชิก็ไม่แย่นะ คิดซะว่าไงก็ดีกว่าสามเหมียว
คาคาชิในนารูโตะอ่ะนะ 555 ก็เท่ดีนะ
คาคาชิก็เท่อยู่น่า
อ่านการ์ตูน นี่ชีวิตตัวเองเลย
อ้างจาก: yuta279 เมื่อ กุมภาพันธ์ 12, 2021, 12:52:04 ก่อนเที่ยง
การที่นายโทนหายไปตามที่พี่หมิวเล่าเป็นเพราะติดซ้อมละคร ไม่ใช่ลาออกจริงแต่มีคนใช้เหตุการณ์นี้เตือนให้พี่หมิวรู้ตัวว่าทำไม่ดีกับนายโทนใช่ไหมเนี่ย
แบบนี้โทนต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าโทนเก่ง
ยาวไป
เห็นรายชื่อการ์ตูนแล้ว เคยอ่่านทุกเรื่องเลยครับ 5555
การ์ตูนอะไรครับ ทำไมอยู่ยุคเดียวกัน
คาคาชิของรุกะมาแล้วววว
คาคาชิ หัวขาว ซะงั้น
คาคาชิ นี่มาจากเรื่องไหนนะจำไม่ได้แล้ว
คาคาชิซัง
คาคาชิ มาเร็ว
อยากนั่งไทม์แมชชีนไปดูการแสดงนี้เลย
โทน คาคาชิ น่าจะเท่ไม่หยอก
โดนยัดเยียดตั้งแต่เรียนจนทำงานเลย
ต้นเหตุของการแสดง คาคาชิ อยู่นี่เอง
ได้ยินชื่อคาคาชิแล้วคิดถึงรุกะจัง แจกบทแบบนี้เหมือนตีคาแรกเตอแตกเลย เหมาะกับโทน
ให้เทพโทนเป็นคาคาชิ แล้วบอกให้เลือกทำไหมว้า งงใจจริงๆ ::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror::
เปิดก่อนได้เปรียบ แต่ในสถานการณ์นี้จะได้ผลไหมนะ ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
อยากเห็นตกน้ำล่ะเป็นหมีแพนด้า 555
ชอบความคิดมุมมองพ่อกะแม่จัง
อ่านย้อนหลังมันดีแบบนี้เองไม่ต้องรอตอนต่อไปนาน...แต่เสียตรงต้องอ่านสลับไปมากับของเจ๊หมิว มึน 555 ขอบคุณครับสนุกทั้งของเจ๊ของโทนเลย
คำสอนการใช้ชีวิตดีมากเลยครับ
บ้านนี้สอนได้ดี
พ่อแม่พี่แมนนี่ไม่ถือตัวเลย
::Sweat:: การ์ตูนที่เร่ายมาถ้าทันเกินครึ่ง ควรตรวจเช็คสุขภาพได้ล่ะ
ผมเกิดทันเรื่องพวกนี้ครับ นึกๆแล้วเวลาผ่านมาเร็วจังแป๊บก็ไม่มีแล้ว เมื่อก่อนกทม.อากาศก็ไม่ร้อนเหมือนสมัยนี้ด้วย
มีคำสอนกินใจเยอะมากเลย
แล้วก็ถึงตำนานคาคาชิ
::Bloody::
มัดมือชกเลย ลูดเพ่
ขอย้อนกลับมาอ่านในส่วนที่ยังไม่ได้อ่านนะครับ
เจ้านายดีๆ แบบพ่อพี่แมน เนี่ย ผมว่าเจ้านายผมก็น่าจะเลเวลเดียวกันนะ ผมทำงานให้นายมา 15 ปี ลาออกมานาน 10 ปีแล้ว ยังนอนฝันว่ากำลังทำงานอยู่ อย่างน้อยๆ สองสามเดือนต่อครั้ง
ชอบนะอาจารย์คาคาชินี่อย่างเท่เลย
ขอบคุณครับ
คาคาชิคือคราย ?
เข้าโหมดตัวละครที่ต้องแสดงแล้วละครับ
มาแล้ว คาคาชิ คูงงง
รู้จักเกือบทุกเรื่องเลยครับ
มาแย่งความรักคนอื่นไปยังไม่รู้ตัวอีกนะ
::Hmmm::
ขอบคุณครับ
ไม่ใช่พระเอกแต่เท่กว่าเยอะ
รักสามเศร้าหรอนี้
และแล้ววันน้นก็มาถึง สู้ๆครับผม
ที่มาของฉายาคาคาชิหรอ
อื้ออออ ที่มาของหัวขาว
ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิอิอิ
เท่เลยเป็นคาคาชิ มีเนตรวงแหวน
คาคาชิ เวอร์ชั่นโทน
สุดมากรายชื่อการ์ตูนมาตั้งแต่ยุค 80 เรื่อยมาเลย ดีนะแค่อนิเมะ ถ้ามีไรเดอร์กับเรนเจอร์ด้วยจะสุดยอดมาก แต่คาคาชิมาแล้วโดนไฟท์บังคับเลย อย่างโทนน่าจะเล่นได้นะเพราะมีฝีมือการต่อสู้หลายอย่างช่วยได้
เปิดตัวคาคาชิแล้วสินะ
อ่านในมุมเทพโทนพ่อแม่พี่แมนดูอบอุ่นยังเลยจารย์คอยบอกคอยสอนตลอดเลยไม่แบ่งชนชั้นโคตรดีเลย
กำเนิดคาคาชิโทนสินะ
มาแล้วๆ กับบทบาทคาคาชิ เจ้าหนุ่มหัวขาว
อาจารย์ที่ดีครับ..
โทนโชคดีที่ได้ลองฝึกทำงานกับพี่แมน
คาคาชิของเทพโทน
เรื่องเล่าจากอึกคนมันดีมากทำให้อินไปกับเรื่อง
หน้ากากเสือนี่ดูทุกครั้ง ตอนนั้นยังเป็นทีวีขาว-ดำอยู่เลย เด็กยุค Baby Boomer ไม่มีใครไม่รู้จัก