ช่วงเวลาเกือบ 4 ทุ่ม ริมแม่น้ำที่เรือโดยสารสาธารณะหยุดวิ่ง ท่าเรือปิด มีสาวคนหนึ่งยืนอยู่เพียงลำพัง แววตาขอฃเธอเหม่อลอย มีคราบน้ำตาคลอ แววตาดูเศร้าและโทรมเป็นอย่างมาก กล้วยหอมแต่งตัวเรียบร้อยก็รีบขี่รถมอเตอร์ไซต์ออกมาจากคอนโดหรู โดยไม่มีจุดหมายที่จะไป เธอยังไม่อยากกลับห้องของตัวเองในตอนนี้ ร่างกายของกล้วยหอมยังบอบช้ำจากการทารุณที่เพิ่งโดนมา ยังเกิดเป็นรอยแดงตามแขนขาหลายจุด ชนิดที่ว่าหากปุ้ยเห็น เธอเองคงจะไม่มีข้ออ้างใดจะบอกได้
ตั้งแต่เด็กแล้วที่เวลาที่กล้วยหอมเกิดความรู้สึกไม่ดี น้อยใจ เหนื่อย เศร้า กล้วยหอมจะเดินไปตรงแม่น้ำแถวบ้าน สายน้ำที่ไหลไปเรื่อยๆ มันชวนให้สติ สมาธิของกล้วยหอมได้พักผ่อน แค่ความเจ็บปวดในกายก็คอยย้ำเตือนให้ได้รู้ว่าเรื่องราวที่เธอเพิ่งพบเจอมา มันเป็นความจริง
สีของแม่น้ำที่น้ำเงินจนแทบจะดำแม้จะเป็นแม่น้ำคนละสายกับแม่น้ำที่กล้วยหอมมองตอนเด็ก ความมืดชวนหดหู่ราวกับจะชวนให้กล้วยหอมดำดิ่งทิ้งทุกปัญหาให้หายไปกับสายน้ำ แต่สายน้ำที่ไหลก็ชวนกล้วยหอมนึกถึงวันเวลาตอนยังเด็ก
"กล้วยหอม หนูต้องมีความสุขให้ได้นะ" ยายของกล้วยหอมบอกกับเธอในตอนที่ยายล้มป่วยนอนติดเตียง สำหรับกล้วยหอมแล้วนอกจากแม่ ก็มีเพียงยายที่เป็นญาติคนสนิท สาวน้อยวัยไม่ถึง 10 ขวบยืนเกาะเตียงของยายที่ป่วยหนักอยู่ มือของยายเข้ามาลูบหัวกล้วยหอม
"หนูอยู่กับยายก็มีความสุขแล้วคะ" กล้วยหอมตอบอย่างไร้เดียงสา
"จากนี้ไป ชีวิตของกล้วยหอมคงจะมีปัญหา มีอะไรเข้ามาในชีวิตอีกมาก ยายจะขอให้กล้วยหอม หลานของยายรู้ไว้นะ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาร้ายแรงแค่ไหน มันจะมีทางออก ขอให้กล้วยหอมยิ้มกับมันให้ได้นะ" ยายพูดต่อจนจบแล้วก็ไอออกมา รอยยิ้มของยาย ความอบอุ่นที่ยายลูบหัว กล้วยหอมยังจำได้ดี แล้วคืนนั้นยายก็จากไป
(ยายคะ แม่คะ กับปัญหาตอนนี้ หนูไม่รู้จะยิ้มได้ยังไงเลยคะ) กล้วยหอมรำพึงในใจ ก่อนจะร้องไห้ออกมา แม่น้ำเอ๋ย หากเจ้าไหลออกไปเรื่อยๆ เจ้าช่วยพัดพาความลำบากนี้ของกล้วยหอมออกไปด้วยไหมนะ กล้วยหอมมองอย่างไร้จุดหมาย เป็นเวลานานหลายชั่วโมงที่แทบไม่ได้ขยับเลย จนเป็นเวลาเกือบ ตี 1 กล้วยหอมเริ่มขยับตัว เธอหยิบมือถือขึ้นมาดู น่าแปลกที่ตลอดทั้งวัน ปุ้ย ไม่ได้ติดต่อกล้วยหอมมาเลยแม้แต่ข้อความเดียว ภาพพักหน้าจอมือถือของกล้วยหอม ภาพของเธอและปุ้ย ถ่ายด้วยกัน รอยยิ้มมันดูมีความสุข กล้วยหอมมองรอยยิ้มของปุ้ย รอยยิ้มที่หายไปจากใบหน้าของปุ้ยมาหลายอาทิตย์แล้ว เธอคิดถึงรอยยิ้มของปุ้ยเหลือเกิน
กล้วยหอมขี่รถมอเตอร์ไซด์กลับห้องพักของเธอ ตอนเวลาเกือบตี 2 กล้วยหอมเปิดประตูเข้าห้องไป ในห้องดูเงียบสงบ เพราะปุ้ยยังคงออกไปทำงานอยู่ ความเหงาเกาะกินภายในหัวใจ กล้วยหอมได้แต่ถอดชุดไปอาบน้ำเพียงลำพังแล้วกล้วยหอมถึงได้สำรวจร่างกายตัวเอง บริเวณหว่างขา หีที่เคยปิดสนิทตอนนี้มันแดง เนื้อด้านในปลิ้นออกมาอย่างน่าเกลียด หน้าอกของกล้วยหอมแม้จะเป็นหน้าอกขนาดเล็ก ตอนนี้มันมีรอยฟันที่กัดเข้ามา มีเลือดออกเล็กน้อย เวลาที่น้ำไหลโดยสร้างความแสบให้กับกล้วยหอม มันเป็นเหมือนรอยประทับให้เธอจดจำความเลวร้ายที่เกิดขึ้น เธอพยายามจะทำความสะอาดร่างกาย แต่ตอนที่ถูตัวไปมาเสียงของ วินทร์ ชายที่ได้ตัวเธอไปนั้น คำด่าที่มันบอกตอนที่เย็ดกับกล้วยหอม ยังคงดังก้องอยู่ภายในหัว ไม่รู้ว่าน้ำที่ไหลผ่านหน้านั้น ผสมน้ำตาไปมากแค่ไหน
(เป็นไง หีมึง หีมีค่า หีที่ขายได้เงิน หีกะหรี่ 555) กล้วยหอมสะอื้นเมื่อหวนนึกถึงความจริงอันโหดร้าย ที่เธอพยายามจะหลอกตัวเองว่ามันแค่ฝันร้าย ไม่เกิดขึ้นจริง แต่ความเจ็บปวดต่างๆ มันยังยืนยันว่าจริง เธอปิดน้ำก่อนจะเช็ดตัวก้าวออกมาจากห้องน้ำ สวมชุดนอนตามเดิม เธอเดินมาตรงหัวเตียง กล้วยหอมมองภาพคู่ของเธอกับปุ้ย พร้อมกับเสียงที่ดังในหัวอีกคำ
(มึงจะมีค่าพอคบกับแฟนมึงหรอว่ะ)
กล้วยหอมเหนื่อยเหลือเกิน จากที่คิดว่าจะไม่สามารถข่มตาหลับได้ลง แต่เพราะความเจ็บปวด ความเพลีย เธอก็หลับไปอย่างง่ายดาย
"กล้วยหอม เรารักกล้วยหอมนะ แต่แฟนเราเป็นกะหรี่ เรารับไม่ได้หรอกนะ" ปุ้ยพูดขึ้น ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความเจ็บปวด
"ไม่ ไม่ใช่นะปุ้ย เรารักปุ้ยนะ ปุ้ย" กล้วยหอมร้องตะโกนบอก
"รักหรอ กล้วยหอมจะรักเราได้ไง ดูสิ หีกล้วยหอมยังมีควยคาอยู่เลย" ปุ้ยบอก กล้วยหอมมองตัวเอง ตอนนี้เธอเปลือยกาย เธอก้มมองดูหีที่เคยปิดสนิท ตอนนี้เปิดอ้าออกมีท่อนควยเข้าเสียบคาไว้ เธอมองดูร่างกายของชายเจ้าของควยที่เสียบคาไว้ ใบหน้าของวินทร์ที่ยิ้มแบบน่ารังเกียจ
"เออ หีร่านๆ จะไปเหมาะกับคนดีแบบปุ้ยได้ไงว่ะ หีกะหรี่" วินทร์พูดด่าทอ แต่ยังเด้าเอวรัวๆ กล้วยหอมพยายามจะดิ้นหนี แต่ก็ไม่สามารถทำได้ หีของเธอยังกลืนควยของวินทร์ไว้ต่อเนื่อง เธอได้แต่มองหน้าปุ้ย ที่ส่งสายตาสุดเอือมมาให้
"ลาก่อนนะ" ปุ้ยบอก
"ไม่ ไม่นะ ไม่" กล้วยหอมพยายามจะรั้งตัวเธอ แต่ยิ่งทีตัวของปุ้ยยิ่งไกลออกไป
"เป็นอะไรไหม" ปุ้ยร้องบอก กล้วยหอมลืมตาตื่นขึ้น ตอนนี้เธออยู่ในห้องของเธอเอง แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามายามเข้า
"ปุ้ย ปุ้ยจริงใช่ไหม" กล้วยหอมรู้สึกมึนหัวเอามากๆ เธอมองหน้าแฟนสาวของเธออย่างไม่แน่ใจว่ายังเป็นฝันหรือจริง
"ใช่สิคะ" ปุ้ยตอบ เธอเอามือทาบหน้าผากของกล้วยหอม เนื้อตัวของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ ตัวร้อนราวกับเป็นไข้
"เรารักปุ้ยนะ" กล้วยหอมไม่รู้ทำไมถึงพูดประโยคนี้ออกไป แต่เมื่อเธอพูดออกไปแล้ว หากเป็นทุกทีปุ้ยก็คงจะยิ้ม แสดงท่าที่เขินชอบใจ หรือแสดงอาการเขินดุๆ แต่แววตาที่ปุ้ยตอบกลับมามันเป็นแววตาแห่งความเศร้าสร้อย รอยยิ้มของเธอดูแปลกออกไป
"อือ เราก็รักกล้วยหอม" ปุ้ยตอบ ก่อนจะลุกขึ้น ไปหยิบปรอทวัดไข้มาตรวจ เธอดันตัวกล้วยหอมให้นอนต่อ ความรู้สึกอ่อนแอของกล้วยหอม ได้ปุ้ยคอยดูแล มันยิ่งสร้างความเจ็บปวดภายในจิตใจของกล้วยหอมเหลือเกิน เสียงของวินทร์ยังคงย้ำกลับไปมา
(มึงจะมีค่าพอคบกับแฟนมึงหรอว่ะ)
"อืม มีไข้แหะ วันนี้ลางานละกัน เดี๋ยวเราทำอะไรอุ่นๆ ให้กินนะคะ" ปุ้ยบอก กล้วยหอมพยักหน้า เธอหยิบมือถือขึ้นมา ส่งข้อความลางาน แล้วก็ทิ้งตัวนอนต่อไป ไม่นานปุ้ยก็นำโจ๊กร้อนๆ มาให้กล้วยหอมได้กิน แม้ตอนแรกกล้วยหอมบอกกินเองได้ แต่ปุ้ยก็ไม่ยอม ความใจดีของปุ้ยที่กล้วยหอมประทับใจตั้งแต่แรก ตอนนี้เธอยังคงดีเช่นเคย ในเมื่อความดีของปุ้ยยังคงอยู่ไม่หายไป แล้วกล้วยหอมละ ที่ตอนนี้เธอกลายเป็นคนไม่ดี แล้วมันจะทำให้ปุ้ยเลวร้ายตามเธอไปด้วยหรือเปล่า กล้วยหอมคิดจนแสดงสีหน้าเครียดออกมา
ปุ้ยยื่นมือมาจะปลดกระดุมเสื้อ กล้วยหอมตกใจด้วยสัญชาตญาน สะบัดมือออก ตีมือของปุ้ยอย่างแรง จนปุ้ยเองก็ตกใจ
"โอ๊ยยย" ปุ้ยร้องด้วยความเจ็บ
"อะ อะไร" กล้วยหอมได้สติ รีบเข้าไปดูมือของปุ้ย มือของเธอแดงจนเห็นได้ชัด
"ก็จะเช็ดตัวให้ไง" ปุ้ยบอก
"ไม่ ไม่เป็นไรหรอก" กล้วยหอมรีบตอบ เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอยังมีรอยแผลหลายจุด ถ้าหากปุ้ยเช็ดตัวให้จริงๆ เธอคงจะได้เห็นรอยแผลแน่ๆ แล้วกล้วยหอมจะอ้างอะไรดี เธอคิดไม่ออก
"ทำไม" ปุ้ยถามด้วยความโกรธนิดๆ ที่ถูกสะบัดมือตีออกมา
"ไม่ ไม่มีไร แค่ กล้วยหอมกลัวปุ้ยจะติดหวัดนะ" กล้วยหอมคิดข้ออ้างออกมา
"ตามใจ" ปุ้ยตอบ ก่อนจะลุกขึ้นไปด้วยความน้อยใจ ที่คิดจะดูแลแฟนสาวแต่ท่าทางที่เธอทำให้นั้น มันดูปฏิเสธความหวังดีของปุ้ยไปเหลือเกิน
ปุ้ยลุกขึ้นจะเดินออกจากห้องไป กล้วยหอมคิดในใจปัญหาที่เธอเจอมา ถ้าปรึกษากับปุ้ย จะได้ไหมนะ เธออยากได้ใครสักคนมารับฟังทุกปัญหา แต่ภาพในฝันที่ปุ้ยทิ้งเธอไป มันก็ทำให้กล้วยหอมรู้สึกลังเล ถ้าหากบอกไปจริง ปุ้ยจะรังเกียจเธอไหมนะ และอีกสิ่งที่เธอกลัว หากพวกมันอยากได้ตัวปุ้ยละ กล้วยหอมชั่งใจอะไรหลายอย่าง ปุ้ยเดินไปถึงประตู ก่อนจะหันกลับมา
"กล้วยหอมเปลี่ยนไปนะ" ประโยคสั้นๆ ทำเอากล้วยหอมที่อ้าปากจะบอกปุ้ย ต้องกลืนความคิดลงไปเหมือนเดิม
1 อาทิตย์ต่อมา อาทิตย์แห่งความอึดอัด เมื่อคนสองคนอยู่อาศัยภายในห้องเดียวกัน คนสองคนที่คบหาเป็นแฟนกันหลายปี ตอนนี้ทั้งสองต่างมีปัญหาใหญ่ที่ไม่สามารถบอกอะไรใครได้ แม้แต่คนรักของตัวเอง พวกเธอยังคงออกไปทำงานด้านนอกอย่างปกติ เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายได้รับรู้ปัญหาที่เกิดขึ้น สำหรับกล้วยหอมเองนั้น หลังจากวันนั้น แคนหรือวินทร์ ก็ไม่ได้ติดต่ออะไรมาอีกเลย กล้วยหอมแอบคิดในใจ พวกมันคงจะไม่มายุ่งเกียวอะไรกับเธอแล้ว เพราะพวกมันได้ข่มขืนกล้วยหอมไปแล้ว มันอาจกลัวความผิดเลยไม่เข้ามายุ่งเกียวกับเธอ จิตใจที่บอบช้ำก็ค่อยๆ ฟื้นฟู แต่ก็ยังมีอีกหลายช่วงที่จิตใจดาวน์ แต่ปุ้ยนั้นยังคงมีอาการเศร้าหมองเช่นเคย ปุ้ยยังออกไปทำงานทุกวันตามเดิม เวลาที่ทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันก็แทบจะไม่ได้คุยอะไรกัน แต่ยังมีทักทายขึ้นมาบ้าง
"เราไปทำงานก่อนนะ" ปุ้ยบอกกล้วยหอม กล้วยหอมลุกขึ้นตรงไปมองแฟนสาว ที่สวมชุดลำลองปกติ เพราะปุ้ยไม่ชอบใส่ชุด Sexy ตั้งแต่บ้านออกไป กล้วยหอมเคยได้เห็นปุ้ยในชุดทำงานแล้ว แม้จะดํ Sexy แต่สำหรับกล้วยหอมแล้ว เธอชอบแบบปกติมากกว่า
"เดินทางดีๆ นะ รักนะคะ" กล้วยหอมบอก แล้วก็หอมแก้มเบาๆ มันเป็นกิจวัตรประจำวันที่พวกเธอทำกันมาตลอด แต่นับจากเกิดเรื่อง ปุ้ยดูเครียดๆ กล้วยหอมก็ไม่ได้ทำเช่นนี้อีกเลย จนวันนี้ที่เธอรวบรวมความกล้าไปทำ แน่นอน มันสร้างความสุขให้กับคู่รัก รอยยิ้มเขินอายของปุ้ย ทำให้โลกของกล้วยหอมสว่างสดใสเพิ่มขึ้นมา
"รักนะคะ" ปุ้ยตอบ รอยยิ้มที่สดใส กลับคืนมาหาปุ้ยแล้ว ปุ้ยยิ้มตอบก่อนจะเดินออกจากห้องไปทำงานตามเดิม
ปุ้ยเข้ามาในร้านด้วยสีหน้าเรียบเฉย ความเลวร้ายที่เธอพบเจอมันยังฝังแน่นในความทรงจำ หากปุ้ยเผลอสติสักพัก ความคิดร้ายๆ ก็วนเวียนกลับมาตลอด เธอเดินอย่างไร้อารมณ์เข้ามา ผู้จัดการร้านก็เดินเข้ามาบอกปุ้ยว่า เสี่ยวิเชียรเรียกตัวปุ้ยไว้แล้ว ในห้อง VIP ด้านบน การที่มีลูกค้า VIP มาระบุจองตัวข้ามคืน เป็นอะไรที่ข้ามหน้าข้ามตารุ่นพี่ในร้านไปพอควร ปุ้ยเดินเข้าไปในล้อคเกอร์ หยิบชุดเดินเข้าห้องแต่งตัวเพื่อจะเปลี่ยนชุดทำงาน
"ยัยปุ้ย เอาอีกแล้วนะ" เสียงของหญิงสาวในร้านพูดขึ้น
"นั้นสิ เสี่ยหลงขนาดนี้ จองตัวข้ามคืน ไร้สาระสุดๆ" เพื่อนอีกคนตอบ ปุ้ยแอบฟังพวกเธอพูดด้วยความเจ็บปวดใจ
"จองข้ามคืน ไม่เอาสาวอื่นอีก ชัดเจนเลยแหละ อีปุ้ย แหกหีให้เสี่ยเอาจนติด" คนแรกพูด ปุ้ยได้ยินแล้วก็น้ำตาคลอ เธอแหกหีให้เสี่ยได้เย็ดจริง แต่การแหกที่ว่าเธอถูกมันจัดการ มอมยาลักหลับมันเป็นทุกข์อย่างเหลือเชื่อ เธออยากออกไปอธิบายให้พวกมันได้รู้กันไป แต่ยังไงพวกเธอก็คงไม่ได้สนใจปุ้ยหรอก
ปุ้ยได้แต่ยืนนิ่งๆ รอให้สาวเชียร์คนอื่นๆ เดินออกไป ก่อนที่จะแต่งตัวก้าวออกมาจากห้อง ถ้าเป็นทุกทีปุ้ยจะต้องไปรอลูกค้าหน้าร้าน แต่เพราะเสี่ยวิเชียรจองตัวเธอไว้ เธอถอนหายใจก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง
"สวัสดีคะ" ปุ้ยทักทายตามมารยาท แต่แววตาของปุ้ยส่งสายตาโกรธแค้นออกมา ตรงข้ามกับเสี่ยวิเชียรที่ดูจะมีความสุขเอามากๆ
"ว่าไงจ๊ะ เมียของเสี่ย" เสี่ยวิเชียรทักตอบ
"ไม่..." ปุ้ยตั้งใจจะตอบว่าไม่ใช่ แต่ตอนนี้ข้อตกลงที่เธอทำไว้กับมัน มันก็สามารถเรียกเธอว่าเมียได้จริงๆ เพราะควยของมันได้เย็ดหีเธอแล้วถึง 2 ครั้ง
"อย่าลืมสิ เสี่ยให้เงินเมียไปละ เมียจะปฏิเสธเสี่ยได้ลงหรอไง" เสี่ยวิเชียรพูดด้วยน้ำเสียงสุดยียวน ปุ้ยกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ท่าทางโกรธของปุ้ยที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากกำหมัดจนตัวสั่น เมื่ออยู่ต่อหน้าคนเลวๆ แบบเสี่ยวิเชียร มันดูตลกและเขามองว่าน่ารักมากกว่า
"มาๆ คืนนี้เสี่ยเหมาปุ้ยละ" เสี่ยวิเชียรลุกขึ้นมาดึงตัวปุ้ยให้เดินตามก่อนจะพามานั่งตักเขา มือของเสี่ยวิเชียรก็ไม่หยุดนิ่ง ล้วงเข้าไปในกระโปรงสั้นของปุ้ย นิ้วของเขาลูบไปมาตรงเป้ากางเกงใน ปุ้ยเองที่ร่างกายผ่านประสบการณ์ทางเพศมาแล้ว มันก็ไม่ได้ต่อต้าน เพราะมันเกิดเป็นความรู้สึกเสียว แม้จะไม่อยากรู้สึก
"อืออออ" ปุ้ยครางออกมา เพราะเจ้าเสี่ยวิเชียรได้เรียนรู้ร่างกายของปุ้ยมาพอควรแล้ว มันรู้จุดเสียวในบริเวณร่องสวาทแล้ว เพียงมันจู่โจมบริเวณเม็ดแตด ร่างกายของปุ้ยก็แทบหมดแรง ขนลุกไปทั่วร่าง ความรู้สึกเสียวที่เกิดขึ้นทำให้ปุ้ยรู้สึกแย่กับตัวเองเหลือเกิน ราวกับร่างกายของเธอไม่ใช่ของปุ้ยเองอีก ความสุขจากความเสียวแปรเปลี่ยนกลายเป็นความทุกข์ใจไปด้วยกัน
"อือออ ร่างกายปุ้ยดีจังเลย" เสี่ยวิเชียรพูดก่อนจะจับตัวปุ้ยให้ถ่างขา นั่งคล่อมตัวของเสี่ยไว้ ปุ้ยน้ำตาคลอ ไม่แสดงอาการยินดียินร้ายอะไรอีก เสี่ยวิเชียรก็ไม่ได้สนใจ เขาถลกเสื้อของปุ้ยขึ้นบน พร้อมกับปลดตะขอเสื้อในออก หน้าอกของปุ้ยอยู่ตรงหน้า ด้วยความเสียวตะกี้ ตอนนี้หน้าอกชูชันแข็งแล้ว
"อืมมม ร่างกายปุ้ยน่ารักจริง" เสี่ยวิเชียรเอ่ยชม ก่อนจะอ้าปากงับปุ่มเสียว ปุ้ยเอามือยันกับเข่าของเสี่ย เพราะเสี่ยดูดเข้าไป พร้อมกับเอามือเขี่ยกางเกงในของปุ้ยไปด้วย
"อืออออ พอแล้ว" ปุ้ยครางออกมา เขาแอบคิดในใจ เสียงครางของปุ้ยเทียบเสียงของอีกล้วยหอมมันคล้ายกันจริงๆ เขาเองที่ได้ลิ้มรสชาติความเสียวของแฟนคู่นี้แล้ว นึกเปรียบเทียบในใจ บางครั้งเขาก็คิดจะพาทั้งคู่มาแซนวิสให้หนำใจ แต่พอมาคิดๆ อีกล้วยหอมดันเป็นศัตรูความรัก เขาไม่อยากให้มันได้สมหวังหรอก เมื่อคิดถึงกล้วยหอม ร่างกายของเสี่ยก็เผลอออกแรง เพราะสำหรับเขาแล้วการเย็ดปุ้ย คือ ทำด้วยความเสน่หา แต่กลับการเย็ดกล้วยหอมเต็มไปด้วยแรงแค้น
"โอ๊ยยยย" ปุ้ยร้องออกมา เมื่อเสี่ยคิดอะไรถึงกล้วยหอม การเย็ดแบบรุนแรงเลยกลับมา เขาเผลอกัดหน้าอกของปุ้ย พอปุ้ยร้องออก เขาถึงรู้สึกตัว
"อุ้ย ขอโทษๆ" เสี่ยวิเชียรคลายปากจากนม ออกมาบอกปุ้ย
"..." ปุ้ยไม่ได้พูดอะไร ไม่รับคำขอโทษจากเสี่ย ใบหน้าของเธอมองขึ้นเพดาน ไม่อยากรับรู้ ในใจเธอคิดความเจ็บปวดบ้างก็ดี ร่างกายแย่ๆ ที่ดันมีความรู้สึกเสียวกับคนเลวๆ มันจะได้เจ็บปวด
"ขอโทษนะเมียจ๋า เดี๋ยวผัวให้เงินทำขวัญนะ" เสี่ยวิเชียรพูดด้วยสันดานที่ชอบเอาเงินฟาดแก้ปัญหา
"...." ปุ้ยยังคงไม่ตอบอะไร แต่เสี่ยเองก็ถือว่าเตรียมชดใช้แล้ว เขาแหวกกางเกงในของปุ้ยออก กลิ่นรัญจวนจากน้ำเงี่ยนสาวลอยมาเตะจมูกของเสี่ย จะว่าไปสำหรับเรื่องนี้เสี่ยวิเชียรยกให้หีของกล้วยหอมชนะ เขาสอดนิ้วเข้าไปตรงร่องที่แสนจะเปียกชื้น ปุ้ยยังคงสวยงามเช่นเคย สาวที่เสี่ยวิเชียรตั้งใจจะได้ แล้วก็ได้มา ไม่สามารถหนีจากเขาไปได้หรอก เสี่ยวิเชียรควักควยออกมาตามเดิม ควยที่ปุ้ยรังเกียจ มันมาอยู่ตรงหน้า
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
แอบอยากให้เสี่ยสวิงกับกล้วยหอม ปุ้ย ถ้าคนนึงติดใจเสี่ยคงสนุกน่าดู ::DookDig::
ชีวิตมันช่างโหดร้ายแท้หนอ
โดนบ่อยๆเข้า
อีกหน่อยจะเปลี่ยนเป็นติดใจแทนหรือเปล่า
งานนี้ต่องสวิงแล้ว
เรื่องร้ายๆมักเข้ามาตอนหมดกำลังใจ
ชีวิตโคตรบุดซบ
เรื่องร้ายของปุ๋ยกับกล้วยหอมไม่น่าจะหมดแค่นี้แน่เลยติดตามครับ
แนวสายมืดๆนี่ผมชอบนักแลเลยครับ
แอบสงสารน้องกล้วยจังเลยแฮะ
สองสาวจะแก้ปัญหายังไงนะ ต่างคนต่างมีความลับ
เลวจริงเสี่ย สงสารสองสาวจัง
เป็นของเสี่ยไปแล้วทั้งสองคน แต่ดูเสี่ยจะคิดถึงกล้วยหอมอยู่นะ
สักวันเสี่ยคงจับมาสวิงทั้งคู่
หนียาก
เอาให้หนัก
เสี่ยก็แอบติดใจกล้วยหอม งานนี้มีสวิงแน่
ปุ้นติดใจแน่ๆ
ต่อไปนี้รอเวลาที่ทั้งสามคนจะได้สวิงด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา
งานนี้จบยากแน่ๆ = ="
ทำไปทำมาติดใจเสี่ยซะน้อ
กลายเป็นเด็กเสี่ยทั้งคู่ไปแล้วว
อยากเห็นอุ้ยกับกล้วยหอมโดนพร้อมกัน
เอาไงเสี่ยทำไปทำมามีคิดถึงอีกคนนะแถมเอามาเปรียบเทียบอีก แซนวิสไปเลยจะได้เข้าใจกันทุกฝ่าย
เสียมักมากหรือเสี่ยร่ำรวยก็คงไม่สำคญ เท่าเสี่ยที่เอาทน เอาอึดจนสาว ๆ ได้สมใจบ้างแค่นี้ก็ยังดีกว่าอย่างอื่นแล้วละ
อนาคตสองสาวจะได้มา3pกับเสี่ยไหมเนี่ย
สงสารทั้งกล้วยหอมและปุ้ยที่โดนเสี่ยปู้ยี่ปู้ยำ
แล้วสาวๆจะมีโอกาศได้แก้แค้นและเอาคืนเสี่ยไหม
สองสาวจะเป็นยังไงต่อจากนี้
เอ้าโดนกันทั้งคู่แล้ว เสี่ยนี่โชคดีจริงๆเลย
โดนยาวทั้งคู่
โดนของเสี่ยเข้าบ่อยๆอาจติดใจจนลืมกล้วยหอมก็ได้ครับ
วังวนนี้จะหมดลงตรงไหนนี่แหละ แต่ตอนนี้เสี่ยบอก ขอฟันไปเรื่อยๆก่อน
อ่านแล้ากลุ้มแทนกล้วยหอม
รุ้สึกกล้วยหอมจะอาการหนักกว่าปุ้ย
ถ้าเสี่ยเบื่อเมื่อไหร่ กลัวว่าสิ่งที่เจออยู่ตอนนี้อาจจะเลวร้ายมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ เพราะเสี่ยคงจะไม่จากกันด้วยดีแน่
สงสารเลย ซวยจริง
สงสารสองสาวเลย ไม่รู้จะรอดพ้นเสี่ยได้อย่างไรหละ
เดาเนื้อเรื่องตอนจบไม่ออกเลยครับเรื่องนี้
ก้อขอเงินเยอะๆไปเลย
ความยากคือไม่รู้ว่าสองสาวจะคุยกันได้ยังไง จริงๆ ถือว่าเป็นปัญหาเดียวกันแท้ๆ ถ้ารู้กันแล้วอาจจะรวมกันแซนวิช ได้ประโยชน์ทุกฝ่าย ถ้าเสี่ยใจกว้างหน่อยน่าจะเข้าใจ
แบบนี้ชีวิตสองสาวจะมีความไหม
...ชีวิตหนีไม่พ้นกล้วย โธ่...น้องปุ้ย ::Crying::
เสี่ยน่าจะจัดทั้งคู่พร้อใกันเลย
ช่วงนี้ต้องทำใจครับ...ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน
มีแซนวิดแน่นอนไม่ช้าก็เร็ว เสี่ยวิเชียรต้องจัดแน่
อยากให้มีพระเอกอิกคนมาชวยออกไปจากเสีย
อยากให้กล้วยหอมกับปุ้ยจบแฮ้บปปี้จังเลย แต่มาแนวนนี้คงยาก
ชื่อเรื่องเป็นแบบนี้แล้ว สองสาวจะมีโอกาสเอาคืนเสี่ยงวิเชียรบ้างไหม แล้วจะแฮปปี้เอ็นดิ้งอย่างไร เศร้าจัง
ยับทั้งกายและใจ
แล้วความจะแตกเมื่อไรอย่างไร
ชีวิตก็แบบนี้ มันมืดมน
อยากได้กล้วยหอมละสิ
รอวันที่เสี่ยจะแซนด์วิชเลยครับ
น่าจะทำรอยไว้ให้เห็นทั้ง2ฝ่ายนะจะได้รู้อิอิ
ต่างคนต่างพูดไม่ออก น้ำท่วมปากทั้งคู่ เพราะถ้าพูดออกไป ห็คิดไแเองว่าจะเสียคนรักไป ยิ่งเป็นรักแบบlgbtแล้ว รักแรง หึงแรง โกรธแรง ด้วย เพราะไอ้เสี่ยคนเดี่ยว ถ้าปุ้ยกับ กล้วยหอมตัดสินใจที่จะบอกกล่าว พูดคุยกัน ก็โอเค เพราะ ทั้งคู่ ไม่ได่เต็มใจเลย
โอ้ สุดยอดครับ ติดตามๆ ::JubuJubu::
จับมสวิงเลยเสี่ยมันแน่นอน2สาว
เสี่ยตะบันจนมันแน่ๆ
โดนแน่่นจับสวิงเลย
ดาร์กดำดิ่งมาก ชอบครับ
โดน เสี่ยวิเชียร จับมาแซนด์วิชแน่ๆ
::HeyHey::เสี่ยอยากแล้วไม่ต้องรอละ
สงสารทั้งคู่เหมือนกันนะ อยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เสี่ยตัวดีจัดการจนสองสาวไปไม่เป็น
บีบคั้นอารมณ์ได้ดีมากค่ะ
แอบเชียร์เสี่ย
จะมีใครมาช่วย 2 สาวมั๊ย
จำใจยอมรับเถอะ
ต้องมีโดนแซนวิสแน่ๆงานนี้
ต้องเอากล้วยหอมมาเซอร์ไพรส์ปุ้ยพร้อมกันเลยคับเสี่ย คงจะสนุกน่าดูเลย
หนียากแล้วทั้งคู่แบบนี้
งานนี้มีมวยหมู่
เสี่ย เหมาหมด แต่คนละแบบ อยากเอาชนะคนนึง อีกคนก็แค้นจัด
อย่างนี้เสี่ยคงจะต้องควบสองซะแล้ว กล้วยหอมจะเป็นอย่างไรต่อ... ::Hmmm:: ::Bloody:: ::Evil::
ไม่รู้เป็นไง เริ่มรู้สึกชอบตัวร้าย
ต้องลองออกรอบสวิงสาวกล้วยกับปุ้ยพร้อมกันดู อาจจะถูกใจใช่เลยก็ได้นะเสี่ย
เสี่ยคงอยากสวิง ทั้งกล้วยหอมและปุ้ย
สายมืดเลยแบบนี้
ปุ้ยไม่น่ารอดแล้ว
แบบนี้น่าจะมีสวิงแล้วล่ะ
ิจัดหนักๆๆหน่อย
แซนวิสมาแน่ ::Doubt::
โหดร้ายจริงๆ จะโดนอะไรอีก เดี๋ยวคงมีโดนพร้อมกัน
สงสัยว่าสักวันเสี่ยจะได้สวิงปุ้ยกับกล้วยหอมแน่ๆ
::Doubt::น่าสงสารทั้งสองคน กลืนไม่เข้าคายไม่ออกทั้งคู่
ปุ๊ยคงจะได้เป็นเมียเก็บ เสี่ยวิเชียรแน่เลยงานนี้
รอบสามผ่านไปแล้ว รอยสี่่่คงสามคน
โหดร้ายจริงๆ
อ้างจาก: mrzoom เมื่อ พฤศจิกายน 17, 2021, 01:25:02 หลังเที่ยง
แอบอยากให้เสี่ยสวิงกับกล้วยหอม ปุ้ย ถ้าคนนึงติดใจเสี่ยคงสนุกน่าดู ::DookDig::
น่าสนใจถ้าเสี่ยเอาสองสาวพร้อมกัน
สงสารสาวๆมาก
จัดกล้วยอีก
สงสารทั้งคู่เหมือนกันนะ อยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
อีกหน่อยสวิงแน่ๆ
ยากแฮะ
น่าสงสารทั้งคู่ แต่อาจมีพลิก
มาถึงขนาดนี้ยังจะมาแค้นอะไร 2-1 ไปเลยเสี่ย
ขอบคุณมากครับ เอาใจช่วยกล้วยหอมกับปุ๋ยนะครับขอให้เหตุร้ายๆผ่านไปโดยเร็ว
เสี่ยวิเชียรนี้ร้ายจริงๆได้จัดหนักทั้ง2สาวเลย
สงสารอ่า จะหลุดพ้นยังไง
คราวหน้า เสียวิเชียร ขอคู่เลยนะ
ชีวิตมันช่างโหดร้ายแท้หนอ
ชีวิตมันช่างโหดร้าย
หมดทางรอด จะมีไหมฮีโร่
กรรมตกเป็นของปุ้ยเสียแล้ว คราวนี้ก็คงไม่รอดอีก
ตอบแล้วครับ
เสร็จแล้วทั้งทอมดี้
เสี่ยจัดทั้งคู่
สนุกมากแต่แอบสงสาร
แบบนี้น่าจะมีสวิงแล้วล่ะ
เพลินเลยเสี่ย
สุดท้ายก็เสร็จเสี่ยทั้งคู่
เสียดายจิงๆ ไม่น่าพลาดเสี่ยเลย
เสี่ยได้ทั้งคู่แบบ 2 รุม 1 ไหมครับ
ตอนสุดท้ายแล้วหรือนี่ดูน่าย้ำยีได้อีกเยอะเลยนะนี่
ชีวิตบัดซบ