ทั้งภายในภายนอกโถงถ้ำดินแดนสางเขียวตอนนี้ระอุร้อนไปด้วยความร้อนแรงของเพลิงกามา ไอ้พลซึ่งได้อาวุธประจำกายดุ้นใหม่สดๆร้อนๆด้วยสรรพคุณวิเศษของน้ำรักของสางสาวกำลังโยกซ้ายขวาเหนือร่างสางสาว เหงือท่วมตัวเป็นมัน เสียงครางกระเส่าของสางสาวดังระงมโถงถ้ำ คุณนายสุอาสะไภ้ยังสาวของไอ้พลก็กำลังเพลินกับการขย่ำสองเต้าอวบของตัวเองด้วยภาพบาดตาสุดระงับ เพลิงราคะคุณนายสาวคุกรุ่นเผาไหม้ลุกโชนน้ำรักเริ่มหลั่งไหลฉ่ำแฉะไปทั้งเนินสวาท ใจอยากจะกระโจนไปร่วมวงกับหลานชายด้วยคนแต่ก็ยังเกรงใจด้วยยังไม่คุ้นชินกับเมียใหม่ของหลานชาย ดีร้ายจะโดนนางสางสาวแหกอกเอา หรือจะออกไปลากสางหนุ่มสักตัวมาแก้ขัดก็กล้าๆกลัวด้วยขนาดท่อนลำของเหล่าสางเขียวพวกนี้มันน้องๆไอ้ยักคงสามีเสือสาวอุไร บางตัวยิ่งกว่าไอ้ยักคงกว่าเท่าตัว ฉับพลันความคิดดีๆก็เกิดขึ้นในหัวของคุณนายสาว "เลือกตัวแก่ๆก็แล้วกันไม่ว่าสางหรือคนคงจะเหมือนกัน แก่กว่าแรงก็น้อยลง อาวุธประจำกายก็คงเสื่อมทรามตามกาลเวลา " นางสางสาวได้สั่งให้เหล่าสางเขียวบริการแขกพิเศษของนางไว้อย่างดี เมื่อคุณนายสุบอกความต้องการกับสางรับใช้หน้าห้องไม่กี่อึดใจ สางแก่ตัวหนึ่งก็ถูกส่งมาในห้องคุณนายสุ เหล่าสางรับใช้หน้าห้องถึงกับส่ายหัวบ่นอุบอิบ "นึกว่าจะเรียกใช้บริการจากกู เฮ้ย เสร็จพ่อเฒ่าตะตึงอีกแล้ว ให้กูอีก 50-60 ปี ก่อนเถอะสาวๆต้องเรียกหาแต่กูไอ้ตะโม ๆ อดๆชักควยไปพลางๆก่อนกู " ส่างเฒ่าตะตึงปีนี้อายุ 150 ปี ด้านร่างกายอาจจะหย่อนยานตามอายุไข แต่สมถนะทางเพศกลับตรงกันข้ามกับมนุษย์ที่นับวันจะถดถอย แต่พวกสางเขียวยิ่งอายุเยอะพลังทางเพศยิ่งแกร่งกล้า อาวุธประจำตัวประดุจคันทวนทะลวงหินผา คุณนายสุใช้หลักมนุษยศาสตร์ในการคำนวณสางเขียวครั้งนี้ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง
กลอยใจลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยเสียงโครมครามปานแผ่นดินถล่ม ข้างๆนอนด้วยร่างแข็งทื่อของนางศรี กลอยใจเขย่าร่างแม่ร่ำไห้ด้วยรู้แน่ว่าสภาพแม่ตอนนี้สิ้นลมไปแล้ว "นังมนุษย์นี้กูเจอก่อนมันต้องเป็นของกู " "กฎในป่านี้ตราไว้ชัดเจนห้ามเข่นฆ่าเหล่ามนุษย์ถ้าไม่ทำผิดกฎของป่า " เสียงกึกก้องอีกเสียงโต้แย้งสนั่นป่า กลอยใจพยายามมองหาต้นเสียงว่าอยู่ทางไหนเพราะเสียงมันสะท้อนไปทุกทิศทางทั่วทั้งป่า ที่ตอนนี้ต้นไม้ใบหญ้าน้อยใหญ่หักโค่นไปทั่วบริเวณ จนสายตาไปสะดุดกับสองร่างมหึมาที่ยืนทะมึงคุมเชิงกันไปมา กลอยใจสยิวกายด้วยความกลัวด้วยสองร่างที่ใหญ่โตเกินกว่าจะเรียกว่ามนุษย์ได้ กลอยใจเคยเจอแต่ไอ้ยักคงที่โตผิดมนุษย์ทั่วไปแต่ถ้าเทียบกับสองร่างในป่าตอนนี้ไอ้ยักคงก็เป็นแค่ลูกยักษ์แค่นั้นเอง กลอยใจพยายามหาช่องทางหลบหนีจากสถานการณ์ในตอนนี้ ใจหนึ่งก็นึกห่วงศพแม่ที่ต้องมาสิ้นใจกลางป่าอย่างน่าอเนจอนาถใจ ใจหนึ่งก็รักชีวิตที่หลงเหลืออยู่ของตนเอง ด้านสองยักษาก็เริ่มปะทะกันอีกรอบอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน กลอยใจตัดสินใจสลัดคราบน้ำตาก้มลงกราบศพนางศรี "แม่ ถ้าฉันไม่ตายเสียก่อนจะมารับแม่กลับบ้านนะแม่" กลอยใจค่อยๆหมอบคลานใช้ใบไม้บดบังกายออกมาจากบริเวณอย่างทุลักทุเลจนแน่ใจว่าลับสายตาพวกสองยักษ์แน่ๆจึงหันหลังวิ่งตะบึงไปด้านตรงข้ามไม่เหลียวหลัง ชะตาคนหรือจะสู้ฟ้าลิขิตสาวน้อยเหมือนหนีเสือปะจรเข้เพียงแค่วิ่งไม่ถึงอึดใจก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อด้านหน้ามีสองร่างยืนขวางทางอยู่ กลอยใจถึงกับหยุดเท้าหลับตาตัวสั่นงันงก ทุกสรรพสิ่งเงียบสงัดจนสาวน้อยแปลกใจลืมตาขึ้นมองไปที่สองร่างนั้น "ใครกันมายืนขวางทางเรา " กลอยใจสวมหัวใจสิงค่อยๆเดินเข้าใกล้สองร่าง "พวกพี่เป็นใคร คนหรือผี " ความเงียบคือคำตอบ กลอยใจให้นึกแปลกใจสองร่างแน่นิ่งเหมือนรูปปั้นยักษ์ตามวัดวา มันเป็นสองร่างที่เหมือนกับถอดพิมพ์เดียวกับสองยักษาที่สู้กันปานแผ่นดินทะลายนั้นเอง เพียงแต่สองร่างนี้ไม่ใหญ่โตเท่าสองยักษาที่กำลังโรมรันกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ใช่แน่ๆมันเป็นร่างจำลองของไอ้ยักษาสองตัวที่เป็นต้นเหตุให้แม่ของตนต้องมาสูญสิ้นชีวิตในป่าอย่างอเนจอนาถใจ กลอยใจเข้าใจไม่ผิดนี่คือร่างจริงของยักษาทั้งสอง พวกยักษ์ไม่สามารถขยายร่างหรือย่อร่างได้ แต่สามารถใช้พลังเวทย์สร้างร่างอีกร่างได้ ยิ่งพลังเวทย์ตบะแกร่งกล้าก็สามารถย่อขยายร่างได้ใหญ่โตตามไปด้วย ไอ้ยักษ์ตัวที่จับกลอยใจกับนางศรีมากลางทางบังเอิญมาเจอคู่อริเก่า ก็เลยเกิดการแย่งชิงกันเกิดขึ้นจึงละเมิดข้อห้ามสำคัญของการใช้ร่างยักษ์คือ ทิ้งร่างจริงไว้โดยไม่ระวังป้องกัน ความแค้นที่เสียแม่ ความกลัวที่รุมเร้าทำให้กลอยใจแทบไม่ต้องตัดสินใจใดๆ กระชากดาบในมือสองยักษ์ด้านซ้ายหลับหูหลับตาจ้วงแทงไอ้ยักษ์ด้านขวาจากนั้นกระชากมีดฟันไปที่ร่างยักษ์ด้านซ้ายสุดแรง เสียงร้องหวยหวนดังสนั่นป่าสองร่างยักษาเกิดไฟลุกไหม้ท่วมสองร่าง ที่ล้มนอนแน่นิ่งบนพื้น อีกด้านของป่าสองร่างมหึมาค่อยๆสลายเป็นหมอกควันสองกลุ่มเท่าลูกมะพร้าวลอยวนเวียนตรงดิ่งมายังร่างที่ลุกไหม้ส่งกลิ่นเหม็นอบอวนไปทั่วบริเวณ กลอยใจตะลึงกับเหตุการณ์สยดสยองขวัญที่เกิดขึ้นแข่งขาอ่อนระทวยไม่มีแรงแม้แต่จะลุกวิ่งหนีอีกแล้ว สองกลุ่มควันก็คือดวงจิตของยักษาที่ตอนนี้ไม่มีร่างให้สิงสู่ แรงอาฆาตที่กายเนื้อถูกทำลายจึงพวยพุ่งเข้าใส่ร่างสาวน้อยอย่างหมายชีวิต กลอยใจปลงใจหลับตารอความตายที่กำลังจะคืบคลานเข้ามา ก่อนที่สองกลุ่มควันจะถึงตัวสาวน้อย ร่างๆหนึ่งก็พลันปรากฏขึ้นใช้สองมือตะปบกลุ่มควันมาไว้ในมือ "พวกมึงมันถึงฆาตจริงๆ ฮาๆๆๆ อยู่ๆต้องมาดับดิ้นด้วยมือผู้หญิงตัวเล็กๆ " ร่างชายแก่เขี้ยวโง้งตาเขียวปั๊ด จับกลุ่มควันเปิดผอบดูดสองควันหายเข้าไปในผอบ จากนั้นเหลียวมาดูสาวน้อยกลอยใจ "เอ็งไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว ในป่านี้ยังไม่มียักษายักษีใหญ่เท่าข้าฮาๆๆๆ " กลอยใจลอบถอนใจพลางนึกในใจว่ามันก็ยักษ์เหมือนกันวันดีคืนดี อาจถูกมันหักคอกินเหมือนในหนังจักรๆวงศ์ก็ได้ แต่ตอนนี้คงต้องตามน้ำตกกระไดพลอยโจนไปก่อน "พี่ยักษ์แล้วแม่ของกลอยใจจะทำไงดี " ไอ้ยักษ์ทะมูตอนนี้อายุขัยกว่า 200 ปี บำเพ็ญตบะแกร่งกล้ากว่ายักษ์ใดในป่านี้ มีเมียมาแล้วทั้งส่างเขียว ยักษี วานร ฯลฯ แต่มนุษย์ตัวเมียนางนี้ทำเอาใจยักษ์ทะมูใจสั่นด้วยความสดสวย ผิวพรรณ รูปร่างน่าตาที่ชวนหลงใหล ยิ่งกลอยใจปากหวานเรียกพี่ยิ่งคึกคักเป็นหนุ่มเหมือนอายุ 100 ปี "เดียวข้าจะจัดการให้ เอ็งไม่ต้องเป็นห่วง " ว่าแล้วก็พนมมือสวดคาถา ดังปาฐิหาริย์แรงนางศรีที่อยู่อีกด้านของป่าก็มาปรากฎที่หน้าสาวน้อยกลอยใจ จากนั้นซากศพนางศรีก็ค่อยๆลุกไหม้ด้วยเพลิงอาคมของยักษาทะมู กลอยใจหลั่งน้ำตาเฝ้ามองร่างแม่ที่กำลังค่อยๆเผาไหม้ ในอึดใจร่างทั้งร่างของนางศรีก็เหลือแต่กองขี้เถ้ากองเล็กๆกองหนึ่ง กลอยใจถอดเสื้อคลุมตัวเองออกกอบกองขี้เถ้าผงกระดูกห่อมัดอย่างดี "เอ็งทำใจเถอะ แม่เอ็งมันถึงคราวแล้ว ส่วนเอ็งเป็นข้าช่วยเหลือมาเอ็งต้องมาเป็นเมียข้า ข้ายังไม่เคยมีเมียเป็นมนุษย์สักตัว ฮาๆๆๆ " ไอ้ยักทะมูมองกลอยใจอย่างหื่นกระหาย กลอยใจใจหายวาบคิดอยู่เหมือนกันว่าหนีเสือมาปะจรเข้แน่ ๆ แต่ด้วยกำลังตัวเองในตอนนี้จะทำอย่างไรได้ ต้องตามน้ำไปก่อน
  เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
กลอยใจจะตกเป็นเมียของยักษ์หรือเปล่าหรือจะเอาตัวรอดไปได้
จะโดนของยักษ์ไหมนะ มาลุ้นกัน
จะรับไหวเหรอเนี่ย ... รอดจากฝั่งหนึ่ง ก็โดนอีกฝั่ง ... สรุปยังไงก็โดน ไม่รอด
เจอของยักษ์หีแหกแน่
เสร็จยักษ์จนได้ กลอยใจ
กลอยใจจะโดนกระบองยักษ์กระทุ้ง จะรับไหวไหม จะแหกหรือเปล่าต้องติดตามต่อไป
นึกว่าพี่ยักษ์จะชุบชีวิตแม่แล้วควบแม่ลูกเลยซะอีก กลอยเลยรับงานหนักคนเดียวเลย คุณนายสุก็คงจะเจอศึกหนักเหมือนกัน แต่มั่นใจว่าเอาอยู่แน่ 555 ขอบคุณครับ
หนีเสือปะยักษ์ใหญ่ซะแล้ว...หนูกลอย..
หนียักษ มาเจอยักษ จะหลอดไหมน่าสวาน้อยกลอยใจ
คงไม่รอด
โดนของยักจะรอดมั้ยนั่น
จะโชคดีหรือโชคร้าย ก็ไม่รู้อนาคตได้
ยังไงกลอยใจต้องดูว่าของยักษ์หรือว่าของคนมันกว่า
โดนของยักษ์แน่
ซวยจริงๆครับนางกลอยนี้
สองยักษ์กับพญายักษ์อันใหนมันจะโหดหว่ากันนะ
หนียักษ์มาเจอยักษ์อีกซวยจริงๆกลอยใจ
ยักษ์ใหญ่อะไรก็ใหญ่ แต่คุณนายเราสู้ตายอยู่แล้ว
เจอของยักษ์เข้าไป แหกแน่กลอยใจ
ลองกับยักษ์ดูสักครังจะเป็นไรไป...หาประสบการณ์ด้วยครับ
ไม่ว่าคนหรือยักษ์ ก็ลามกพอกัน
ฝั่งคุณนายสุก็ประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไป ฝั่งกลอยใจนี่ก็น่าสงสารต้องมาเจอตะบองยักษ์แบบนี้
ของยักจะใหญ่เท่าคนชื่อยักษ์รึเปล่า
น่าจะได้ผัวยักษ์เมียยักษ์มาช่วยกันสู้แหล่ะ งานนี้สนุกแน่
สนุกเหมือนเดิมเลยครับ ชอบๆ
สนุกกับของที่คุ้นเคย แน่นอน
กลอยใจจะตกเป็นเมียของยักษ์หรือนี่ จะเอาตัวรอดแบบใหน ตามลุ้น
โดน..โดนยักไม่มีเพ็ดแน่นอนละกลอยเอ๋ย ::Sweat::
กลอยใจหนีเสือปะยักษ์
จะหนีไปไหนรอด
จะมีใครมาช่วยกลอยใจทันไหมเนี่ย
วาสนาดีจะมีผัวเป็นยักษ์ใหญ่
จะมีผัวเป็นยักษ์ซะละม้าง
แล้วน้องกลอยจะสู้ไหวมั้ยเนีย
ขอบคุณครับ
สาวๆโดนของใหญ่ของยักษ์กันเลย
คราวนี้สาวๆถ้าทางจะแย่ กลอยใจ คุณนายสุ เจอรุนใหญ่ สงสารแต่แม่ศรี กำ
กลอยใจแย่แน่ๆเจอของพี่ยักษ์เข้าไป
เมียยักษ์เลยเหรอครับ จะไหวไหมเนี่ย
น่าสงสารเนอะ บานจนกู่ไม่กลับแน่
กลอยใจจะรับไว้หรือ
ทำเป็นไม่อยาก โดนของยักษ์แล้วจะติดใจ
แบบนี้ก็แหกส ิิิิจ๊ะ
ถึงคราวได้ลองของยักษ์
เอาใจเสียวเอ้ย เอาใจช่วยกลอยใจขอให้ได้เจอของใหญ่เอ้ย ขอให่รอดพ้นไปได้
กลอยใจจะโดนของยักษ์แล้ว
กลอยใจจะรับของยักษ์จนติดใจ หรือยักษ์จะติดใจมนุษย์กันล่ะ งานนี้
โดนของยักษ์แน่ๆ
กลอยใจ ยักทะมู เรื่องราวชวนติดตามเสียจริงๆครับ ขอบคุณผู้แต่งน่ะครับ มีตัวละครเข้ามาให้ตื่นเต้นเสมอๆ
เจอของยักษ์เข้าไป จะไหวไหมนะ. ไม่ก็สู้ไม่ถอย กลอยใจซะอย่าง.
นานๆมาที มีดีมาเรื่อยๆ
ลองของยักษ์ซินะกลอยใจ
ต้องทำใจเป็นยักษนะน้องกลอย
หนีเสือปะไอ้เข้แล้วล่ะกลอยใจ
ยักษา 2 ตัวที่ว่าใหญ่ ฤาจะใกล้เคียงกะยักษ์เฒ่าตัวพ่อผู้นี้เล่า
ยิ่งบำเพ็ญตะบะมาแกร่งกล้าด้วยแล้ว
คงอุกาฟ้าเหลืองย่อยยับแน่แม่สาวน้อยเอ๊ย
เจอยักษ์จะรับไหวมั้ยน้องกลอยใจ
คงต้องลองดูสักที ว่ายักษีมีดีที่ตรงไหน
กลอยใจโดนของใหญ่แน่ๆเลย จะติดใจไม๊นะ
เป็นเมียยักษ์แล้วรอดก็ดีกว่านะ
กลอยใจจะรับไหวไหม
สาวกลอยใจจะกลายเป็นเมียยักษาจริงหรือเนี่ย แต่พี่ยักษ์อย่าติดใจเมียมนุษย์ซ่ะหละ
โดนของเก่าแก่แน่ ๆเลยรุ่นใหญด้วยสนุกแน ๆ ขอบคุณครับ
เรื่องนี้มาครบทุกตัวเลย แต่ละตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
โดนเย็ดแน่อนนกลอยเอ้ย55+
คุณนายสุจะบานไหมน้อ
สเกลมันต่างกันมากเลยนะครับเนี่ย แทงทีอาจจะฉีกไปทั้งตัว
น่าสงสารกลอยใจ
::Crying:: ::Crying::
น่าสงสารกลอยใจเจอของยักษ์ใหญ
สงสานแม่ศรีจิงๆๆแต่น้องกลอยใจนี้โดนของใหญ่อีกแน่เลย
น้องกลอยใจโดนของยักษ์แน่นอนงานนี้
น่ากลัวจังยักษ์ตัวใหญ่นะครับ ::Horror:: ::Me?::
สาวน้อยจะรับมือกับยักษ์ไหวไหมนี่ งานนี้มีแต่ต้องสู้ๆๆๆๆๆๆๆ
กลอยใจโดนยักจับทำเมียแน่ๆ
มาแล้วๆๆๆๆ
กลอยใจจะเสร็จยักษ์มั่ยรอลุ้น
ยักษ์น่าจะไม่ธรรมดา
โดนของยักแน่ๆ
กลอยใจจะรอดมั้ย
กลอยโดนของยักษ์แน่ๆ ล่ะงานนี้
น้องกลอยโดนของยักษ์แน่ๆ ล่ะงานนี้ กลอยใจจะรอดมั้ย
จะหนีรอดมั้ยก็ไม่รู้นะ
สงสารกลอยใจ
เจอของยักษ์แหกแน่ๆ
กลอยใจจะตกเป็นเมียของยักษ์หรือเปล่า น้องกลอยได้ผัวเป็นยักเพิ่มแน่ๆ
กลัวน้องจะแบน
รอลุ้น คนกับยักษ์
โดนของยักษ์ไม่ใจแปลกเท่าไหร่ กลัวแต่จะติดใจของยักษ์นี่สิ
ยอดเยี่ยมจริงๆ
สนุกครับ
กลอยใจ สู้ยัก ได้สบาย
ทีแรกคิดว่าเจ้ายักษ์ทะมูมันจะช่วยให้แม่กลอยใจกลับฟี้นคืนชีวิตขึ้นมาซะอีก กลายเป็นว่าจะเอาสาวเป็นเมียอย่างเดียว แต่ก็น่าลุ้นตามต่อครับ
ขอบคุณมากๆ
คนกับยักษ์ ซัดกันเลย
กลอยใจจะได้ลองของยักษ์ล่ะ
หนีสางเขียวเจอยักษ์อีก ป่านี้ช่างผจญภัยจริงๆๆ
โดนไปกี่แบบละเนี้ย
กลอยใจต้องเป็นเมีย
กลอยใจหนีพ้นยักษ์เล็กเจอยักษ์ใหญ่จะพ้นกระบองยักษืหรือไม่ติดตาม แต่ว่าคงยากแม้ยักษ์ใหญ่จะใจดีก็ตามเพราะยังไม่เคยมีเมียมนุษย์
จะโดนของยักษ์มันแน่กลอยใจเอ๋ย
โดนของยักษ์แล้วจะติด
ขาถ่างแน่น้องกลอยใจ
โดนของยักษ์เข้านะ หนูกลอยใจแย่แน่
กลอยใจสงสัยจะต้องตกเป็นเมียของยักษ์แน่ๆ
หนีเสือปะจรเข้แน่ ๆ
จะโดนของยักษ์ไหมนะ มาลุ้นกัน
ยังไงก็โดนแน่ๆ
เสร็จยักษ์แน่ๆสาวกลอยใจ
กลอยใจจะไหวรึเปล่าน้อไอยักษ์ก็อย่าดูถูกลีลาสวาทของกลอยใจล่ะ
กลอยใจน่าจะโดนอีก1
จะโดนของยักษ์ไหมนะ มาลุ้นกัน. Cc
ต้องพูดอีกที ยักษ์โชคดี กำลังจะได้มนุษย์มาเป็นเมีย สงสัยจะไม่รอด แหกแน่ ๆ
กลอยใจต้องรับศึกหนักอีกแล้วหรือนี่
น้องกลอยมาอีกแว้วววววว ::Glad:: ::Glad::
กลับมาอีกแต่ละครั้งสุดยอด
น้องกลอยใจไม่น่ารอด งานนี้โดนของยักษ์แน่นอน
เสร็จยักษา
น้องกลอยโดนของยักษ์แน่ๆ ล่ะงานนี้ กลอยใจจะรอดมั้ย
น้องกลอยจะไหวไหมนี่
กลอยใจเจอของใหญ่จะแหกมั้ยเนี้ย
กลอยใจก็ปล่อยใจไปเรื่อยๆ เดี๊ยวก็มีเสียวเอง
::YehYeh::
กลอยใจบานแบะแน่ๆเลย ::Grimace::
::Me?::ตอนสุดท้ายแล้วหรือครับ เห็นไม่ได้อัพต่อ
ดี
อ้างจาก: fuseeka เมื่อ สิงหาคม 06, 2020, 10:58:13 ก่อนเที่ยงทั้งภายในภายนอกโถงถ้ำดินแดนสางเขียวตอนนี้ระอุร้อนไปด้วยความร้อนแรงของเพลิงกามา ไอ้พลซึ่งได้อาวุธประจำกายดุ้นใหม่สดๆร้อนๆด้วยสรรพคุณวิเศษของน้ำรักของสางสาวกำลังโยกซ้ายขวาเหนือร่างสางสาว เหงือท่วมตัวเป็นมัน เสียงครางกระเส่าของสางสาวดังระงมโถงถ้ำ คุณนายสุอาสะไภ้ยังสาวของไอ้พลก็กำลังเพลินกับการขย่ำสองเต้าอวบของตัวเองด้วยภาพบาดตาสุดระงับ เพลิงราคะคุณนายสาวคุกรุ่นเผาไหม้ลุกโชนน้ำรักเริ่มหลั่งไหลฉ่ำแฉะไปทั้งเนินสวาท ใจอยากจะกระโจนไปร่วมวงกับหลานชายด้วยคนแต่ก็ยังเกรงใจด้วยยังไม่คุ้นชินกับเมียใหม่ของหลานชาย ดีร้ายจะโดนนางสางสาวแหกอกเอา หรือจะออกไปลากสางหนุ่มสักตัวมาแก้ขัดก็กล้าๆกลัวด้วยขนาดท่อนลำของเหล่าสางเขียวพวกนี้มันน้องๆไอ้ยักคงสามีเสือสาวอุไร บางตัวยิ่งกว่าไอ้ยักคงกว่าเท่าตัว ฉับพลันความคิดดีๆก็เกิดขึ้นในหัวของคุณนายสาว "เลือกตัวแก่ๆก็แล้วกันไม่ว่าสางหรือคนคงจะเหมือนกัน แก่กว่าแรงก็น้อยลง อาวุธประจำกายก็คงเสื่อมทรามตามกาลเวลา " นางสางสาวได้สั่งให้เหล่าสางเขียวบริการแขกพิเศษของนางไว้อย่างดี เมื่อคุณนายสุบอกความต้องการกับสางรับใช้หน้าห้องไม่กี่อึดใจ สางแก่ตัวหนึ่งก็ถูกส่งมาในห้องคุณนายสุ เหล่าสางรับใช้หน้าห้องถึงกับส่ายหัวบ่นอุบอิบ "นึกว่าจะเรียกใช้บริการจากกู เฮ้ย เสร็จพ่อเฒ่าตะตึงอีกแล้ว ให้กูอีก 50-60 ปี ก่อนเถอะสาวๆต้องเรียกหาแต่กูไอ้ตะโม ๆ อดๆชักควยไปพลางๆก่อนกู " ส่างเฒ่าตะตึงปีนี้อายุ 150 ปี ด้านร่างกายอาจจะหย่อนยานตามอายุไข แต่สมถนะทางเพศกลับตรงกันข้ามกับมนุษย์ที่นับวันจะถดถอย แต่พวกสางเขียวยิ่งอายุเยอะพลังทางเพศยิ่งแกร่งกล้า อาวุธประจำตัวประดุจคันทวนทะลวงหินผา คุณนายสุใช้หลักมนุษยศาสตร์ในการคำนวณสางเขียวครั้งนี้ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง
กลอยใจลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยเสียงโครมครามปานแผ่นดินถล่ม ข้างๆนอนด้วยร่างแข็งทื่อของนางศรี กลอยใจเขย่าร่างแม่ร่ำไห้ด้วยรู้แน่ว่าสภาพแม่ตอนนี้สิ้นลมไปแล้ว "นังมนุษย์นี้กูเจอก่อนมันต้องเป็นของกู " "กฎในป่านี้ตราไว้ชัดเจนห้ามเข่นฆ่าเหล่ามนุษย์ถ้าไม่ทำผิดกฎของป่า " เสียงกึกก้องอีกเสียงโต้แย้งสนั่นป่า กลอยใจพยายามมองหาต้นเสียงว่าอยู่ทางไหนเพราะเสียงมันสะท้อนไปทุกทิศทางทั่วทั้งป่า ที่ตอนนี้ต้นไม้ใบหญ้าน้อยใหญ่หักโค่นไปทั่วบริเวณ จนสายตาไปสะดุดกับสองร่างมหึมาที่ยืนทะมึงคุมเชิงกันไปมา กลอยใจสยิวกายด้วยความกลัวด้วยสองร่างที่ใหญ่โตเกินกว่าจะเรียกว่ามนุษย์ได้ กลอยใจเคยเจอแต่ไอ้ยักคงที่โตผิดมนุษย์ทั่วไปแต่ถ้าเทียบกับสองร่างในป่าตอนนี้ไอ้ยักคงก็เป็นแค่ลูกยักษ์แค่นั้นเอง กลอยใจพยายามหาช่องทางหลบหนีจากสถานการณ์ในตอนนี้ ใจหนึ่งก็นึกห่วงศพแม่ที่ต้องมาสิ้นใจกลางป่าอย่างน่าอเนจอนาถใจ ใจหนึ่งก็รักชีวิตที่หลงเหลืออยู่ของตนเอง ด้านสองยักษาก็เริ่มปะทะกันอีกรอบอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน กลอยใจตัดสินใจสลัดคราบน้ำตาก้มลงกราบศพนางศรี "แม่ ถ้าฉันไม่ตายเสียก่อนจะมารับแม่กลับบ้านนะแม่" กลอยใจค่อยๆหมอบคลานใช้ใบไม้บดบังกายออกมาจากบริเวณอย่างทุลักทุเลจนแน่ใจว่าลับสายตาพวกสองยักษ์แน่ๆจึงหันหลังวิ่งตะบึงไปด้านตรงข้ามไม่เหลียวหลัง ชะตาคนหรือจะสู้ฟ้าลิขิตสาวน้อยเหมือนหนีเสือปะจรเข้เพียงแค่วิ่งไม่ถึงอึดใจก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อด้านหน้ามีสองร่างยืนขวางทางอยู่ กลอยใจถึงกับหยุดเท้าหลับตาตัวสั่นงันงก ทุกสรรพสิ่งเงียบสงัดจนสาวน้อยแปลกใจลืมตาขึ้นมองไปที่สองร่างนั้น "ใครกันมายืนขวางทางเรา " กลอยใจสวมหัวใจสิงค่อยๆเดินเข้าใกล้สองร่าง "พวกพี่เป็นใคร คนหรือผี " ความเงียบคือคำตอบ กลอยใจให้นึกแปลกใจสองร่างแน่นิ่งเหมือนรูปปั้นยักษ์ตามวัดวา มันเป็นสองร่างที่เหมือนกับถอดพิมพ์เดียวกับสองยักษาที่สู้กันปานแผ่นดินทะลายนั้นเอง เพียงแต่สองร่างนี้ไม่ใหญ่โตเท่าสองยักษาที่กำลังโรมรันกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ใช่แน่ๆมันเป็นร่างจำลองของไอ้ยักษาสองตัวที่เป็นต้นเหตุให้แม่ของตนต้องมาสูญสิ้นชีวิตในป่าอย่างอเนจอนาถใจ กลอยใจเข้าใจไม่ผิดนี่คือร่างจริงของยักษาทั้งสอง พวกยักษ์ไม่สามารถขยายร่างหรือย่อร่างได้ แต่สามารถใช้พลังเวทย์สร้างร่างอีกร่างได้ ยิ่งพลังเวทย์ตบะแกร่งกล้าก็สามารถย่อขยายร่างได้ใหญ่โตตามไปด้วย ไอ้ยักษ์ตัวที่จับกลอยใจกับนางศรีมากลางทางบังเอิญมาเจอคู่อริเก่า ก็เลยเกิดการแย่งชิงกันเกิดขึ้นจึงละเมิดข้อห้ามสำคัญของการใช้ร่างยักษ์คือ ทิ้งร่างจริงไว้โดยไม่ระวังป้องกัน ความแค้นที่เสียแม่ ความกลัวที่รุมเร้าทำให้กลอยใจแทบไม่ต้องตัดสินใจใดๆ กระชากดาบในมือสองยักษ์ด้านซ้ายหลับหูหลับตาจ้วงแทงไอ้ยักษ์ด้านขวาจากนั้นกระชากมีดฟันไปที่ร่างยักษ์ด้านซ้ายสุดแรง เสียงร้องหวยหวนดังสนั่นป่าสองร่างยักษาเกิดไฟลุกไหม้ท่วมสองร่าง ที่ล้มนอนแน่นิ่งบนพื้น อีกด้านของป่าสองร่างมหึมาค่อยๆสลายเป็นหมอกควันสองกลุ่มเท่าลูกมะพร้าวลอยวนเวียนตรงดิ่งมายังร่างที่ลุกไหม้ส่งกลิ่นเหม็นอบอวนไปทั่วบริเวณ กลอยใจตะลึงกับเหตุการณ์สยดสยองขวัญที่เกิดขึ้นแข่งขาอ่อนระทวยไม่มีแรงแม้แต่จะลุกวิ่งหนีอีกแล้ว สองกลุ่มควันก็คือดวงจิตของยักษาที่ตอนนี้ไม่มีร่างให้สิงสู่ แรงอาฆาตที่กายเนื้อถูกทำลายจึงพวยพุ่งเข้าใส่ร่างสาวน้อยอย่างหมายชีวิต กลอยใจปลงใจหลับตารอความตายที่กำลังจะคืบคลานเข้ามา ก่อนที่สองกลุ่มควันจะถึงตัวสาวน้อย ร่างๆหนึ่งก็พลันปรากฏขึ้นใช้สองมือตะปบกลุ่มควันมาไว้ในมือ "พวกมึงมันถึงฆาตจริงๆ ฮาๆๆๆ อยู่ๆต้องมาดับดิ้นด้วยมือผู้หญิงตัวเล็กๆ " ร่างชายแก่เขี้ยวโง้งตาเขียวปั๊ด จับกลุ่มควันเปิดผอบดูดสองควันหายเข้าไปในผอบ จากนั้นเหลียวมาดูสาวน้อยกลอยใจ "เอ็งไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว ในป่านี้ยังไม่มียักษายักษีใหญ่เท่าข้าฮาๆๆๆ " กลอยใจลอบถอนใจพลางนึกในใจว่ามันก็ยักษ์เหมือนกันวันดีคืนดี อาจถูกมันหักคอกินเหมือนในหนังจักรๆวงศ์ก็ได้ แต่ตอนนี้คงต้องตามน้ำตกกระไดพลอยโจนไปก่อน "พี่ยักษ์แล้วแม่ของกลอยใจจะทำไงดี " ไอ้ยักษ์ทะมูตอนนี้อายุขัยกว่า 200 ปี บำเพ็ญตบะแกร่งกล้ากว่ายักษ์ใดในป่านี้ มีเมียมาแล้วทั้งส่างเขียว ยักษี วานร ฯลฯ แต่มนุษย์ตัวเมียนางนี้ทำเอาใจยักษ์ทะมูใจสั่นด้วยความสดสวย ผิวพรรณ รูปร่างน่าตาที่ชวนหลงใหล ยิ่งกลอยใจปากหวานเรียกพี่ยิ่งคึกคักเป็นหนุ่มเหมือนอายุ 100 ปี "เดียวข้าจะจัดการให้ เอ็งไม่ต้องเป็นห่วง " ว่าแล้วก็พนมมือสวดคาถา ดังปาฐิหาริย์แรงนางศรีที่อยู่อีกด้านของป่าก็มาปรากฎที่หน้าสาวน้อยกลอยใจ จากนั้นซากศพนางศรีก็ค่อยๆลุกไหม้ด้วยเพลิงอาคมของยักษาทะมู กลอยใจหลั่งน้ำตาเฝ้ามองร่างแม่ที่กำลังค่อยๆเผาไหม้ ในอึดใจร่างทั้งร่างของนางศรีก็เหลือแต่กองขี้เถ้ากองเล็กๆกองหนึ่ง กลอยใจถอดเสื้อคลุมตัวเองออกกอบกองขี้เถ้าผงกระดูกห่อมัดอย่างดี "เอ็งทำใจเถอะ แม่เอ็งมันถึงคราวแล้ว ส่วนเอ็งเป็นข้าช่วยเหลือมาเอ็งต้องมาเป็นเมียข้า ข้ายังไม่เคยมีเมียเป็นมนุษย์สักตัว ฮาๆๆๆ " ไอ้ยักทะมูมองกลอยใจอย่างหื่นกระหาย กลอยใจใจหายวาบคิดอยู่เหมือนกันว่าหนีเสือมาปะจรเข้แน่ ๆ แต่ด้วยกำลังตัวเองในตอนนี้จะทำอย่างไรได้ ต้องตามน้ำไปก่อน
ว
กลอยใจจงใช้เพลงกามาพิชิตยัดษี