เธอ ฉัน และ เขา 116

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ต่อจากตอนที่แล้ว บ้านเราก็รีบตื่นแต่เช้าเตรียมของมาช่วยงานที่บ้านสวน มาถึงที่นี่ราวๆใกล้ 6 โมง แสงหลอดไฟสว่างมากเลย โรงลิเกคนก็เตรียมงานกันเยอะเลย เราเข้ามาบ้านเพื่อจะช่วยแม่ทิพย์เตรียมกับข้าว แม่ทิพย์บอกว่าของพวกลิเก พอทำเสร็จเราก็เลยอาสาจะยกไปให้ แม่ทิพย์บอกไปไหนหนูหมิว เราก็บอกอ้าว ก็เอาไปให้พวกลิเกค่ะแม่ทิพย์ แต่แม่ทิพย์ก็บอกว่าพวกลิเกยังไม่มาเลยหนูหมิว เราหันไปมองที่โรงลิเกนะ คือมัน... มืด และไม่มีคนเลยสักคน เง้อออ มันคืออะไรง้ะ เราก็มองแม่ทิพย์ มองไปที่เวที มองที่แม่ทิพย์ มองไปที่เวที เหมือนแม่ทิพย์จะรู้นะ แม่เขาแตะไหล่เราเบาๆแล้วบอกว่าไปช่วยป้าเตรียมข้าวดีกว่าหนูหมิว เราก็ค่ะๆๆแม่ทิพย์ แม่ทิพย์ก็มาจูงมือเราเลยนะ มือของแม่ทิพย์ที่จับมือเราก็ลูบเบาๆ เบาๆ เหมือนกำลังบอกเราว่าไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไร


เดินเข้ามาถึงแม่เราก็ถามอ้าวเจ้าหมิวเป็นอะไรไหมลูก เราบอกเปล่าค่ะแม่ แฮ่ ๆ ๆ ๆ  แม่ทิพย์ก็บอกว่าคงไม่ชินกับป่ากับสวนตอนมืดๆแหละไม่มีอะไรหรอก เอ้าหนูหมิวเดี๋ยวช่วยป้าจัดการตรงนี้หน่อยนะ เราก็ค่ะ ๆ ๆ แล้วเรา แม่ พี่แจ๋ว ก็ช่วยแม่ทิพย์จัดการเรื่องอาหารเช้า


แปปนึงมีรถคันนึงเข้ามาอ่ะ ตอนนั้นได้ยินเสียงแต่เรายังไม่กล้าไปดูนะ เพราะว่ากลัว กลัวว่าถ้าออกไปแล้วถ้าเจอเวทีลิเกสว่างๆนี่ ไม่ไหวนะ ใครบอกเราเจอจนชินเราจะตีมือให้เลย มันไม่มีทางชินหรอก แล้วมาเจออะไรแบบนี้ด้วยมันก็ยิ่งกลัว แต่ไม่รู้ทำไม ถึงจะกลัวแต่พออยู่ในบ้านนี้แล้วรู้สึกปลอดภัย


เราก็ทำก็เตรียมไปตามที่แม่ทิพย์บอก เกิดมาก็เพิ่งเคยตื่นเช้ามาทำกับข้าวแบบนี้อ่ะ ไม่เคยทำมาก่อนเลย แต่แม่เราดูคล่องมากๆ จับนั่นจับนี่ พ่อกับพี่แมนยังอยู่ข้างนอกนู่นนะ งืมม พูดไงดีเหมือนในบ้านนี่เป็นบาเรียสำหรับเราเลยอ่ะตอนนี้ไม่กล้าออกไปแล้ว รอฟ้าสว่างกว่านี้ดีกว่า แม่ทิพย์เดินผ่านมา เราก็ถามแม่ทิพย์ว่าโทนไปนอนในสวนเหรอคะ



แม่ทิพย์บอกอื้ม ปู่เขาให้ไปนั่งสมาธิในสวนก็เลยให้นอนในนั้นเลย เราชะงักนิดนึงนะ แล้วถามว่าในสวนส่วนที่เป็นที่นอน ใช่ตรงศาลของปู่ไหมคะ ที่เราถามไปแบบนั้น ถ้าใครจำได้ตอนเราเข้าไปไหว้ปู่ เราบอกว่าเห็นเหมือนเพิงที่พักใช่มะ แล้วแม่ทิพย์ก็ตอบว่าใช่ นอนในเพิงข้างๆนั่นแหละ เง้ออออ ทุกโค๊นน โอ๊ยยยยยย อย่าว่าแต่นอนเลยแค่เราเดินผ่าน แล้วคิดว่าต้องนอนเรายังผวาเลย



ปู่เทียนอ่ะเราเข้าใจว่าท่านคงนอนได้สบายๆ แต่ไอ้ลิงบ้าก็นอนได้ด้วยเหรอ เง้อออ ตอนกลางคืน มันน่ากลัวนะ ขนาดเดินในหมู่บ้านตอนมืดๆ ขนาดมีเสาไฟส่องสว่าง เรายังต้องรีบเดินกลับบ้านเลยอ่ะ แล้วนี่นอนข้างในสวนมืดๆอ่ะ เง้อออ นอนได้จริงๆเหรอ แล้วแม่เราก็ถามว่าทิพย์ๆ บายศรีเสร็จทันไหม แม่ทิพย์บอกทันๆ พวกคนที่บ้านแม่ทำกันมาช่วย



เราก็มองๆ ๆ แม่ไหนง่ะ แล้วแม่ทิพย์ก็บอกแม่อุษาน่ะ งืมม ยายของโทนนี่เอง เราก็มองๆ ๆ ๆ ข้างนอกคือเตรียมงานกันวุ่นเลยนะทุกคน เราเองก็ช่วยงานข้างใน คนงานบ้านเราที่ขอตามมาด้วยก็ลุยงานกันเต็มที่เลย เหมือนพวกเขาจะคุ้นกับงานบุญแบบนี้มากๆเลยอ่ะ เขาก็เตรียมกันไป เตรียม ๆ ๆ ๆ ข้างนอกฟ้าก็เริ่มส่องสว่างแล้ว เราก็ใจชื้นแล้วอ่ะ งืมมมม ออกมาข้างนอกดีกว่า



แล้วบอกตรงๆว่าบรรยากาศแบบนี้เราไม่ค่อยได้เจอบ่อยมากๆ ไม่ซิ่ ต้องบอกว่าไม่ได้เจอมานานมากแล้วมากกว่า ความรู้สึกแบบที่ตื่นมาเช้าๆ ง่วงๆ แล้วเจออากาศเย็นๆแบบชื้นๆ แบบนี้ที่จำได้ดีเลยคือตอนไปเข้าค่ายเนตรนารีที่ต่างจังหวัดนั่นแหละ ตื่นเช้าๆมาแล้ว ค่ายลูกเสือต่างจังหวัดไม่ว่าจะดีเลิศ หรือ หรูแค่ไหน ยังไงรอบๆก็เป็นป่า



เนี่ยกลิ่นแบบนี้ อากาศแบบนี้ แล้วผู้คนที่พลุกผล่านแบบนี้อ่ะมันทำให้เรานึกถึงช่วงเวลานั้นจัง พอมานึกๆๆ มันก็หลายปีเหมือนกันนะที่เราไม่ได้เจอบรรยากาศแบบนี้ พ่อกับพี่แมนก็เดินมากับคนสนิทของเสี่ยเขา คนสนิทบอกว่าต้องขอบคุณพ่อเรามากๆ ที่มาช่วยงาน เอาของมาช่วยหลายอย่างเพราะว่า ถ้าเป็นพวกเสี่ยเขาเอาของมาช่วยก็คงจะเอามามากไม่ได้ เพราะพี่ทศเขาเองก็สั่งไว้



พ่อเราก็บอกนะว่าไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ทางผมเองก็ไม่ได้ช่วยงานบุญแบบนี้ในกรุงเทพฯ มานานแล้ว และพ่อเราก็ถามว่า ผมอยากจะถามอะไรสักอย่างแต่ถ้ามันเกินขอบเขตที่จะสามารถตอบได้ผมก็ต้องขอโทษล่วงหน้านะครับ คนสนิทของเสี่ยก็บอกว่า เชิญถามครับ ถ้าตอบได้ผมก็จะตอบ แต่ถ้าตอบไม่ได้ผมก็ต้องขอโทษเช่นกัน พ่อเราก็เลยไปถามว่า ดูพวกเสี่ยจะยึดถือกับคำพูดของทศมากเลยนะครับ ทั้งๆที่ได้ยินจากเจ้าแมนมาว่าทศเองก็วางมือตั้งแต่ก่อนเจ้าโทนเกิด รวมๆแล้วก็น่าจะ 20 กว่าปีแล้ว



คนสนิทของเสี่ยก็บอกว่าบุญคุณของพี่ทศชดใช้ยังไงก็ไม่หมดหรอกครับ พี่ทศเขาไม่ได้วางมือไปเฉยๆ แต่เขาก็วางรากฐานให้พวกเสี่ยเขาเหมือนกัน ถึงบางคนจะแยกตัวออกไปแต่ก็ยังเคารพรักเหมือนเดิมครับ พ่อเราก็พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจคำตอบแล้ว และตอนนั้นรถก็วิ่งเข้ามา 2 คันนะ คนสนิทของเสี่ยก็บอกว่าคงมากันแล้วครับ



คนสนิทเสี่ยก็เดินไปนะ เราก็งงๆว่าอะไรมา เราก็หันไปหาพี่แมนนะตอนนั้น เราก็ถามว่ามาทำตอนนี้จะทันกันไหมเนี่ย พี่แมนก็เลยบอกว่า ก็ไม่มีใครกล้ามาทำงานตอนกลางคืนไงไอ้นี่ เมื่อกี้ไม่เห็นหรือไงคาตาเลย เราก็ถามอ่าวววว พี่แมนก็เห็นเหรอ พี่แมนก็พยักหน้า ง้ะ !  แล้วทำไมไม่บอกน้องเราก็ถามไปนะ แต่พี่แมนบอกว่า จะบอกทำไมเดี๋ยวแกกลัวอีก



เราบอกเง้ออ น้องอ่ะเห็นคาตาเลยนะพี่แมน พ่อบอกเอาล่ะๆ เรื่องพวกนี้เขาให้คุยกันหน้างานที่ไหนล่ะเจ้าหมิว เราก็งืออ กอดแขนพอนะ แต่พ่อเราบอกว่าไม่เห็นหรอก แล้วตอนนั้นก็หันไปมองทางรถที่มาใหม่น่ะ หูยยย บายศรีถูกยกลงมาอ่ะ ขนาดว่าแสงยังไม่มานะแต่สวยมากๆเลย สวยมากกกกกกกก เลย เราก็มองเลย พี่แมนบอกสวยว่ะ



แล้วพวกคนงานของเสี่ยก็ช่วยกันยกไปไว้ตรงซุ้มพิธีอ่ะ เดี๋ยวก่อนนะ จากวันแรกที่โรงพยาบาลที่ปู่เทียนบอกว่าจะเรียกขวัญให้ เราคิดว่ามันก็แค่งานในครอบครัวอ่ะ แต่แบบนี้ไม่ใช่แล้วนะ มันจะกลายเป็นงานรวมญาติไปแล้วอ่ะทุกคน อีกแปปนึงรถตู้ก็มาคราวนี้แหละงานใหญ่เลย เพราะว่ารถตู้ดูก็รู้ว่าไม่ใช่เล็กๆเลยคนที่อยู่ข้างใน ปรากฏว่าเอ้า กลายเป็นปู่เทียนกับย่าหอมลงมา แล้ว... ไอ้ลิงบ้าไปนอนกับใครในสวนอ่ะ



เรา พ่อ พี่แมน ก็รีบเดินไปรับปู่เทียนกับย่าหอมเลยนะ คนที่อยู่ตรงนั้นที่ทำงานอยู่และไม่ได้ทำงานอยู่ต่างก็วางมือ วางของแล้วเดินมารับท่านทั้ง 2 เลยอ่ะ แล้วหูยยย ชุดที่ย่าหอมแต่งมาคือสวย สง่า สีไม่ได้ฉูดฉาดนะ แต่เด่นมากเลย แต่ปู่เทียนจะมาแบบเรียบๆทั่วไปเลยทุกคน เสื้อเชิร์ต กางเกงขายาว เหมือนกางเกงสแลคน่ะ แต่เป็นสแลคที่เหมือนจะมีอายุการใช้งานแล้วนะ เพราะมันไม่ได้เรียบเหมือนที่ใส่กับชุดสูท



ท่านทั้งสองเดินมาดูแข็งแรงเลยอ้ะ แปปนึงพ่อทศก็เดินมาสวัสดี ปู่เทียนกับย่าหอม ปู่เทียนก็ถามเลยว่า ไอ้ลูกหมาล่ะออกมายัง พ่อทศบอกยังเลยพ่อ ยังอยู่ในสวย ปู่เทียนบอกอื้มไปตามมา อาบน้ำอาบท่าได้แล้วไป แล้วพ่อทศก็เดินไปเลย ท่านทั้งสองมองมาที่พวกเรา เราก็ยกมือไหว้เลยอ่ะ ปู่เทียนก็บอกขอบใจนะที่มาช่วยงาน จะจัดแค่ในบ้าน แต่กลายเป็นงานใหญ่ไปซะแล้ว


พ่อเราก็ก้มหัวเหมือนรับฟังแต่ไม่พูดอะไรนะตอนนั้น เราก็มองๆไปที่ย่าหอม ท่านก็มองมาที่เรา เง้อออ ตอนย่าหอมทำหน้านิ่งๆ คือน่ากลัวง้ะ ย่าหอมถามว่าแม่หนูนอนเต็มอิ่มดีไหม เราก็แหะๆค่ะย่าหอม หึ้ยย ฟ้องย่าหอมดีมั้ยเนี่ยว่าน้องกุมารไปปลุกเราเนี่ย แต่ไม่บอกดีกว่าเดี๋ยวน้องจะโดนดุ ย่าหอมมองที่เรานะ เราก็ทำตัวไม่ถูกง่ะไม่เคยถูกจ้องแบบนี้ ปู่เทียนก็บอกว่าเอาล่ะแม่หอม ไปตรงซุ้มนั่นดูไหม



ย่าหอมก้มหัวนิดๆเบาๆ คือคนสมัยก่อนเขาสุภาพกันมากเลยเนอะ ถึงย่าหอมจะดูน่ากลัวแค่ไหน แต่พออยู่กับปู่เทียน ย่าจะดูแบบกุลสตรีเลยง้ะ ท่านทั้งสองก็เดินไปนะ แต่ย่าหอมก็ถามเราว่าจะไปด้วยกันไหมแม่หนู เราก็ค่ะ ๆ ๆ ๆ  ฮี่ๆย่าหอมชวนเราด้วยอ้ะ แต่ว่าย่าหอมก็ถามพ่อกับพี่แมนด้วยว่า คุณสองคนไปด้วยกันไหม... ง้ะอะไรเนี่ย พวกเราก็เดินไปตรงนั้นอ้ะ



คนสนิทของเสี่ยก็เดินมาใกล้ๆนะ แล้วก็เหมือนจะคอยอำนวยความสะดวกให้ แต่ปู่เทียนก็บอกมีอะไรก็ไปทำเถอะ จังหวะนั้นเอง พ่อของเจมส์ก็มาแล้ว เจมส์ กับ จ๋า ก็มาพร้อมกันเลย มาถึงก็รีบเดินเข้ามาหาอ่ะ มาแล้วยกมือไหว้เลยนะ ปู่เทียนย่าหอมมองแล้วยิ้มๆ อ้าวเรางงอ่ะ ย่าหอมไม่ได้พักที่เรือนไทยบ้านพ่อเจมส์เหรอ.. แล้วมากับปู่เทียนอ่ะ อีเจมส์ถามว่า ไอ้โทนล่ะพี่แมน


พี่แมนบอกไปนอนในสวนน่ะ อีเจมส์ก็หึ๊ ! ในสวนเหรอ แล้วอีเจมส์ก็มองปู่เทียนเลย ปู่บอกไอ้ลูกหมาน้อยไม่เป็นไรหรอก หนักกว่านี้ก็ผ่านมาแล้วสบายๆน่ะ ง้ะ !!!!!  ปู่เทียนพูดแบบนี้หมายความว่าไงง่ะ แล้วตอนนั้นตกใจจริงๆนะ แล้วพ่อเจมส์ก็บอกว่า พ่อปู่ แม่ย่า ผมขอคุยเรื่องที่จะไปส่งโทนที่หมู่บ้านหน่อยได้ไหมครับ กลัวว่าถ้างานเริ่มแล้วจะยุ่งจนไม่ได้ถามปู่เทียนบอกอื้มเอาซิ่  พ่อเราก็บอกว่าทางผมก็อยากจะขออนุญาตเขารับฟังด้วยนะครับ เผื่อจะช่วยได้บ้าง เดินทางกะทันหัน ถ้ามีหลายทางคงจะสะดวกกว่า


พ่อเจมส์มองมาที่พ่อเราแล้วมองที่ย่าหอมนะ ย่าหอมก็อนุญาต พวกท่านก็เดินไปอีกทางเลย เหลือแต่วัยรุ่นแล้วทีนี้ จ๋าก็บอกแหม่ ๆ ๆ ๆ เพื่อนชั้นตื่นเช้ามากเลยนะเนี่ย เราก็บอกไร ๆ ๆ แซวไร พี่แมนก็หัวเราะเลย แต่ถึงพี่แมนเขาจะหัวเราะแต่เรายัง งืมมม ติดใจกับคำพูดของปู่เทียนเมื่อกี้ พี่แมนถามเป็นไรไอ้หมิวนิ่งแปลกๆ เราก็บอกงืมม น้องยังติดคำที่ปู่เทียนบอกอ่ะที่ว่าหนักกว่านี้ไอ้ลิงบ้าก็ผ่านมาแล้วเลย


อีเจมส์ก็ยกมือไหว้ที่นึงนะ แล้วพูดว่าถ้าปู่เทียนบอกว่านอนในสวนแค่นี้สบายๆก็คงมีเรื่องเดียวอ่ะหมิว เรากับพี่แมนพูดพร้อมกันเลยว่า เรื่องอะไร อีเจมส์ก็บอกว่าวันก่อนเจมส์ก็ลองถามพ่อนะว่าทำไมไอ้โทนมันกลัวย่าหอมจนเสียทรงขนาดนั้น พ่อก็เลยบอกว่าตอนเด็กๆไอ้โทนมันซนมาก ย่าเป็นคนที่ต้องคอยอบรมสั่งสอนเลี้ยงดู และหนึ่งในวิธีลงโทษคือให้ไปนั่งสมาธิ ภาวนาจิตที่ป่าช้าหลังหมู่บ้านพร้อมกับย่าหอมน่ะ.... เง้ออออออออออออออออ อะไรกันเนี่ย

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[deamondear]

งานน่าจะวุ่นวายแบบวุ่นวายน่าดู

[kard]

มาแล้วมาแล้ว ลิเกสนุกป่าวเจ้ สองตอนต่อเนื่องนะครับ ห่างไปนานเลย

[peddo]

ไปนั่งสมาธิในป่าช้า จะกลัวเจ้าที่หรือกลัวย่าดีละนี่
สาวๆคนอื่นอ่านแล้วจะอิจฉาเจ๊มั้ยนี่ วงในจริงๆ

[pddy2545]

สรุปว่าโทนโดนฝึกมาแต่เด็กๆจนจิตแข็ง แต่พอจิตแข็งมากๆทุกอย่างเลยดูชิลๆ คนเลยมองว่าอึนๆไม่หือไม่ออือ

[n_neng]

หนักจริง ฝึกสมาธิข้างป่าช้าเลย เชื่อแล้วนายโทนทำไมกลัวย่าหอม

[singkanong]

หายไปนานเลยนะเทพโทน

[UunาJllSJ]

ชัดขนาดนี้แล้วหมิวไม่ได้เห็นแค่คนเดียว แมนเห็นด้วยนะ แต่ก็ยังพอไหวอยู่เพราะโทนไปนอนในสวนคนเดียว ยิ่งเจมส์เล่ายิ่งหนักถึงขั้นนั่งสมาธิในป่าช้า

[darkside]

ซนจนไปเล่นกะกุมารได้เลย  5555

[Slave]

ภาวนาจิตที่ป่าช้า!!!!!....น่าขนลุกอ่า....อย่าว่าแต่ภาวนาจิตเลย..นั่งเฉยๆนาทีเดียวก๊ไม่ไหวแหล่ว..ขอบคุณมากครับ

[only1A]

ฝึกมาขนาดนี้ เลยดูชิลไปหมด
เกินกว่าปกติไปเยอะเลย

[beerony]

ได้หลับไหมเมื่อคืนนน

[Ricebird526]

ไม่มีอะไรมากหรอก เดี๋ยวก้ชิน

[ads_s7]

ป่าเลยหรอโทน

[au2000]

หนักกว่านี้ก็โดนมาแล้ว น้องโทนสบายมากไม่ต้องห่วง