" ขึ้นหลังเสือ ถึงอยากลงยังไงก็คงลงไม่ได้ " ประโยคยังคงฝังแน่นอยู่ในใจผมจนถึงทุกวันนี้ และคนที่พูดกับผม คือตาของผมเอง
หลังจากเจอความเจ็บปวด จากเพื่อนฝูง เจ้านาย บริษัท คนรัก และคนที่ผมเคารพเทิดทูนอย่างแสนสาหัส จนทำให้ผมต้องกลับซมซาน มาหาครอบครัวที่ครั้งนึงผมอยากจะหลีกหนีไปให้ไกล แต่วันนี้ต้องยอมกล้ำกลืนศักดิ์ศรี ต่อคำพูดของตัวเองที่เคยกช่าวไว้ว่า จะประสบความสำเร็จด้วยตัวเองไม่พึ่งพิงที่บ้านเด็ดขาด ช่างน่าอดสูเหลือเกิน
ทุกวันตอนเช้าผมจะตื่นมาด้วยความแค้น และบอกตัวเองเสมอว่า " ต้องกลับไปเอาคืนพวกมันให้หมด." จึงทำให้ผมเปลี่ยนตัวเอง จากคนที่เคยสดใส จิตใจดีชอบช่วยเหลือคนอื่น กลายมาเป็น. คนไร้จิตใจ เอาผลประโยชน์เข้าตัวเอง รักตัวเอง และไม่ยอมใคร จากคนกลัวการชกต่อย กลายมาเป็น นักสู้ที่บ้าคลั่ง เอาอิทธิพลอำนาจของครอบครัวมาสร้างฐานะ และกลายมาเป็นมาเฟียในที่สุด
หึหึ ใครจะไปคิด จากนักศาสนาแสนดีจะกลายมาเป็นมาเฟียไร้หัวใจ เพราะโดนทรยศ น่าขำสิ้นดี น่าขำสิ้นดี!!!!
..........................................
แต่งเรื่องแรกนะครับ ขอฝากผลงานด้วย รับรองตอนหน้ามีบทเสียวแน่นอน แต่จะถึงใจรึป่าว ไม่รู้ ติชมมาด้วยและกันนะครับ
ลงชื่อวิหคปีกหัก
เรื่องนี้พระเอกเข้มดุ แบบประมาณว่านักเลงเมืองนคร อะไรอย่างนี้