(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fp_w_picpath.temppic.com%2F22-05-2016%2Fp_w_picpath_vertis%2F1463927228_0.10588500.jpg&hash=176b67c2e90b9b7acffc94128206a7320b47f7cb) (http://www.temppic.com/img.php?22-05-2016:1463927228_0.10588500.jpg)
[size=9][backcolor=#66FF00]กดอ่านก่อนอ่านผลงาน [/backcolor][/size] (http://xonly69.com/read-xonly-tid-159448.html)
หลังจากที่ผมพามะลิเข้าไปอาบน้ำ และป้อนรสสวาทให้เธอจนเลิกน้อยอกน้อยใจแล้ว มะลิก็นุ่งกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัว
ผืนใหญ่ออกมาแต่งตัวเงียบๆ จนแล้วเสร็จ ก่อนจะเดินออกจากห้อง ผมหันไปคว้าเอวคอดกิ่วของเธอเข้ามากอดพร้อม
จูบลาอีกครั้ง จนเธอเปิดประตูห้องเดินลับหายไป ผมจึงหันกลับมายืนเพ่งพิจารณาร่างเปลือยเปล่าของคุณดาที่ยังนอน
หลับสนิทอยู่บนเตียง ด้วยความอ่อนเพลีย แม้รูปร่างของเธอยังไม่บุบสลาย แต่ข้างในจิตใจนั้นผมไม่ทราบเลยว่ามันจะ
ร้าวรานเพียงใด นึกๆแล้วให้สงสารกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอ
คุณดาเหมือนหญิงสาวที่เกิดขึ้นมาเพื่อชดใช้กรรม ที่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นผลกรรมที่ตกทอดมาจากพ่อของเธอ หรือเป็นผลกรรม
ที่ติดตามตัวเธอมาจากชาติปางก่อน รักแรกกับพ่อของคุณเจน ก็เกิดขึ้นจากความอยากลองอยากรู้ตามประสาวัยสาวที่อยู่
ตามลำพังที่ต่างประเทศ และเกิดจากแรงกระตุ้นที่เพื่อนสาวร่วมห้อง แสดงบทรักกับแฟนหนุ่มให้เธอได้ดู ได้รับรู้มานาน
ส่วนรักครั้งที่สอง แม้ได้กับชายที่ถูกใจ และเหมาะสมกับเธอทุกเรื่องทั้งฐานะทางสังคมและหน้าตา แต่มันก็เลวเสียยิ่งกว่า
มนุษย์ จนเธอจำใจต้องเลิกลาเพื่อเห็นแก่ผู้เป็นพ่อ ทั้งๆที่ใจยังรัก จนกระทั่งพลาดท่ามีท้องติดมา นึกว่าจะหมดเวรหมดกรรม
แต่ไอ้ทัดเทพมันก็ยังมาตามรังควาญ จนเธอต้องสูญเสียบุตรในท้องไปให้กับความระยำผิดมนุษย์ของมัน
ครั้นพอมาถึงผม คุณดาก็เหมือนจำใจด้วยแรงเชียร์ของผู้เป็นพ่อ จนบัดนี้ผมทราบดีแล้วว่าพ่อเสงี่ยมเชียร์ผมด้วยสาเหตุใด
นอกเสียจากต้องการให้ผมดึงคุณดากลับมาจากญาติผู้พี่ นั่นก็คือพี่ชิตนั่นเอง แม้เธอไม่ได้รักผม แต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามี
ความสุขเช่นกันเมื่อได้ร่วมสวาทตามชั้นเชิงลีลาที่ผู้เป็นพ่อของเธอแอบสอนสั่งผมมา แต่แล้วผมกลับต้องตกเป็นเหยื่อ
แผนการณ์ของพ่อเธออีกครั้ง จนลูกสาวคนเดียวของเธอพลาดท่าตกเป็นเมีย แล้วหนีเตลิดไปเมืองนอก เมื่อพบความจริง
ที่ว่า ทั้งเธอและผมต่างก็รักกัน จึงไม่อยากทำให้มารดาเสียใจ แต่ถ้าเธอล่วงรู้สักนิดว่าแท้จริงแล้วคนที่คุณดารักนั้นมิใช่ผม
กลับเป็นนายทัดเทพพ่อเลี้ยงคนก่อนของเธอ เรื่องมันก็คงไม่กลายเป็นแบบนี้
แต่เมื่อเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นและผ่านไปแล้ว สิ่งเดียวที่ผมควรจะต้องทำและแก้ไข เรื่องแรกคือการตามหาหัวใจของ
ตนเองที่มันเตลิดติดตามคุณเจนไปต่างแดน แม้ไม่แน่ใจว่าภาพถ่ายแต่งงานแผ่นนั้นมีความจริงมากน้อยแค่ไหนก็ตาม
ส่วนอีกเรื่อง คือความรับผิดชอบกับสาวๆที่อยู่รอบกาย ที่จะต้องทำให้เธอมีความสุขถ้วนหน้าไปขาดตกบกพร่อง
"คุณมองดาแบบนี้ คิดอะไรอยู่คะ.."
เสียงร้องถามเบาๆจากปากคุณดานั่นแหละที่ปลุกให้ผมตื่นจากความคิด พอกระพริบตาสองสามครั้งก็เห็นว่าคุณดาพลิก
ร่างเปลือยของเธอเป็นนอนหงาย ดวงตากลมโตกำลังจับจ้องมองหน้าผมด้วยความงุนงง ที่เห็นผมจ้องร่างเปลือยของ
เธอนิ่งค้างอยู่เนิ่นนาน
"เอ้อ...ไม่มีอะไรหรอกครับ..ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก็ยังเห็นคุณดานอนหลับอยุ่เลยเผลอตัวจ้องนานไปหน่อยน่ะครับ..."
ผมรีบแก้ตัวเสียงอ่อยๆ แต่ดูเหมือนคุณดาจะไม่ค่อยเชื่อถือนัก
"คิดถึงลูกเจนใช่มั๊ยคะ..บอกดามาตามตรงเถอะค่ะ...ดาเข้าใจดีว่ารักแรกนั้นมันยากจะหักใจลืมได้ง่ายๆ.."
คุณดาพุดเสียงเรียบๆ ไม่มีทีท่าว่าจะเศร้าเสียใจเลยสักนิด ที่รู้ว่าผมนั้นรักลุกสาวของเธอมากกว่าตัวเธอ จึงทำให้ผมกล้า
ที่จะยอมพยักหน้าตอบรับว่าผมคิดถึงคุณเจนเธอจริงๆ ตามที่คุณดาสันนิษฐาน
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fp_w_picpath.temppic.com%2F22-05-2016%2Fp_w_picpath_vertis%2F1463927227_0.89421600.jpg&hash=c9e7d6a9f70d593c2fb0d47590acf2be993fe4d7) (http://www.temppic.com/img.php?22-05-2016:1463927227_0.89421600.jpg)
"มาหาดาสิคะคุณ..ดามีเรื่องจะบอก..." คุณดาผุดลุกขึ้นนั่ง พร้อมยกมือตบเตียงข้างๆตัวเธอให้ผมเดินไปหา
"ดาไม่โกรธคุณหรอกค่ะ...ที่คุณรูสึกกับลูกเจนแบบนี้..เพราะดาเองก็เป็นฝ่ายหลอกว่ารักคุณมาก่อน..ดาขอโทษค่ะ..ดา
จะโทรไปหาลูกเจน..อธิบายให้ลูกเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด ดีมั๊ยคะ...ถ้าลูกยังไม่ได้แต่งานกับตาเอ็ม แกคงดีใจและกลับ
มาหาคุณ...เมื่อแกกลับมาแล้ว..ดาจะเป็นคนหลีกทางให้...."
"อ่ะ...ไม่ได้นะครับ...คุณดาจะทำแบบนั้นไม่ได้....ผมไม่ยอมสูญเสียคุณดาไปหรอกครับ..." ผมรีบปฏิเสธ เมือได้ยิน
ชัดเจนว่าคุณดาต้องการจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอ
"อ้าว..ทำไมล่ะคะคุณ..." คุณดาเลิกคิ้วร้องถามด้วยความแปลกใจ คิดว่าผมจะยินดีที่ได้ยินเช่นนี้ แต่กลับตรงข้าม ผม
ปฏิเสธทันที่จะให้เธอจะทำเช่นนั้น
"ผมไม่อยากสูญเสียใครไปสักคนครับ...ผมคงเป็นคนโลภมาก...เราก็รักกันและมีความสุขกันแบบเมื่อครู่นี้ได้นี่ครับ
คุณดา....รึว่า..คุณดาคิดจะกลับไปหานายทัดเทพมันอีก"
"อื้อ...ไม่หรอกค่ะ..ดายอมรับว่าในชีวิตที่ผ่านมาของดา ดารักทัดเทพ และคงรักไปตลอด แต่ดาคงไม่หวนกลับไปหา
เค้าหรอกค่ะ..เพราะภาพที่เค้ากับพรรคพวกลุมทำร้ายดา มันคงตามหลอกหลอนดาไปจนชั่วชีวิต ส่วนเรื่องที่คุณต้อง
การอยู่กับเมียทั้งสามคนนั้น ลูกเจนจะยอมรับได้หรือคะแบบนั้น...คุณต้องการทั้งดาทั้งมะลิ แล้วก็ลูกเจน..สามคนเชียว
นะคะ..คุณจะให้ความสุขทั่วถึงได้อย่างไรกัน..."
"เอาเถอะครับ..ถ้าผมทำได้..คุณดามีอะไรขัดข้องมั๊ยล่ะครับ..."
"เอ้อ...สำหรับดา..ยังไงก็ได้ค่ะ..ถ้าทำแล้วคุณและลูกเจนของดามีความสุข..ดาทำได้ทุกเรื่อง..." คุณดานั่งคิดเพียง
ครู่เดียวเธอก็ตอบกลับมายิ้มๆ ไม่ขัดข้อง ถ้าในอนาคตผมจะครองเรือนกับเมียทั้งสามคน
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fp_w_picpath.temppic.com%2F22-05-2016%2Fp_w_picpath_vertis%2F1463927227_0.68984900.jpg&hash=ec000278be4dbce0e70bb9075a2fbdb999239ecf) (http://www.temppic.com/img.php?22-05-2016:1463927227_0.68984900.jpg)
"แล้วเมื่อไหร่คุณดาถึงจะโทรไปบอกคุณเจนครับ..." ผมถามขึ้นอย่างร้อนใจ หลังจากพูดคุยตกลงกับคุณดา
ได้เรียบร้อยแล้ว
"ค่ะๆ..ดาจะรีบโทรไปหาลูกเจนทันทีเลย..."
แม้คุณดาจะพูดว่าทันทีเลย แต่หลังจากที่เธอพูดจบ ก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ คงเพื่อชำระร่างกาย ผมจึงเร่งแต่งตัวจน
เรียบร้อย แล้วนั่งรอเพื่อให้เธออาบน้ำเสร็จ พอคุณดาออกมาจากห้องน้ำ ก็อ้อยอิ่งกับการแต่งเนื้อแต่งตัว จนดูเหมือนกับ
ว่าเธอลืมเรื่องที่จะโทรศัพท์ไปหาคุณเจน ผมก็ไม่อย่าเร่งรัด มันดูเหมือนเป็นการเซ้าซี้ไม่เข้าเรื่อง จนคุณดาแต่งตัวเสร็จ
จึงพากันเดินลงมาชั้นล่าง
พบว่าทั้งพ่อตาและคุณวิ รวมทั้งพี่ชิตกับเมียสาว ต่างกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก พอได้ยินเสีงฝีเท้าและเสียงคุย
กระจุ๊กกระจิ๊กหวานๆของคุณดา ต่างก็พร้อมใจเงยหน้าขึ้นมามองบนบันได จนผมต้องรีบร้องถาม
"เอ้อ..รอผมกับคุณดาอยู่หรือครับ...พ่อ"
"เปล่าหรอก..พอดีมันใกล้เวลาอาหารกลางวันของพ่อแล้วนั่นแหละ เลยชวนไอ้ชิตกับหนูอรให้อยู่ทานข้าวกันก่อนค่อย
กลับ..ก็เลยนั่งคุยกัน..." พ่อตาผมตอบยิ้มๆเสียงแหบๆตามสไตล์ของแก
"ขอโทษครับ..ผมมัวแต่นอนตื่นสาย..เมื่อคืนทานเหล้าหนักไปหน่อย..." ผมแก้ตัวตอบอุ๊บอิ๊บเบาๆ แต่พอตาผมได้ยินแล้ว
ถึงกับส่งเสียงหัวเราะขำ
"เอ็งนอนตื่นสาย..หรือว่ามัวแต่ทำอะไรอยู่จึงลงมาสายกันแน่วะ..ฮ่าๆๆๆ.."
สิ้นเสียงพ่อตาผม ตามมาด้วยเสียงหัวเราะ จนพี่ชิตและคุณอรรวมทั้งคุณวิต่างหัวเราะตาม มีเพียงคุณดาและมะลิเท่านั้น
ที่ยืนทำหน้าแดงๆ ด้วยความอาย เมื่อล่วงรู้ว่าเสียงหัวเราะของทุกคนเป็นเพราะไม่มีใครเชื่อคำแก้ตัวของผม
[post]"ไปทานข้าวกันดีกว่าครับพ่อ...แล้วพี่ชิตทำไมถึงรีบกลับล่ะครับ น่าจะอยู่เที่ยวต่ออีกสองสามวัน..." ผมรีบเปลี่ยน
เรื่องสนทนาทันทีที่พ่อตาผมหยุดหัวเราะ แล้วแสร้งร้องถามพี่ชิตแก้เขิล
"ทิ้งร้านไปหลายวันไม่ได้หรอกครับ คุณ.." พี่ชิตตอบยิ้มๆกลับ พร้อมจูงมือเมียสาวเดินตามหลังพ่อตาผมกับคุณวิเข้าไป
ในห้องอาหาร ส่วนผมก็จูงมือคุณดาเดินตามรั้งท้าย แต่มะลิกลับยื่นมือมาสะกิดแขนผม แล้วขยิบตาให้ผมเดินตามหล่อน
เข้าไปในครัว หลังจากพาคุณดาไปนั่งเก้าอี้ประจำของเธอเรียบร้อยแล้ว
"พี่..กินนี่ก่อน..." มะลิรีบยื่นแก้วอุ่นๆ ทรงสูง ยัดใส่มือผมทันที ที่ผมเดินตามหล่อนเข้าไปในครัว ผมยืนมือไปรับแล้วยก
ขึ้นมาพิจารณา ก็พบว่าภายในแก้วน้ำนั้นมันเป็นไข่ลวก สีแดงๆถูกต่อยซ้อนอยู่ถึงสามใบในแก้วนั้น
"ต้องกินด้วยรึ.." ผมร้องถาม มะลิจึงพยักหน้าตอบ แล้วจ้องมองผมเทไข่ลวกในแก้วกินเข้าไปจนหมด เธอถึงยิ้มแป้นออก
มาด้วยความดีใจ ที่ลอบทำอาหารบำรุงสูตรนี้มารอรับการลงมาของผม
หลังจากผมกินไข่ลวกที่มะลิทำให้เรียบร้อยแล้ว ก็เดินกลับไปนั่งข้างๆคุณดา แล้วลงมือทานอาหารที่สาลี่กับมะลิยกออก
มาวางบนโต๊ะ จนอิ่มหนำเรียร้อยแล้ว พี่ชิตกับคุณอรก็ขอตัวลากลับอยุธยาทันที โดยมีผมและคุณดาเดินไปส่งที่รถกระบะ
สี่ประตูป้ายแดงที่พี่แกเพิ่งถอยออกมาจากโชร์รูมได้ไม่กี่วัน ดูๆไปแล้วชีวิตของพี่ชิตมันช่างน่าอิจฉาในความสุขเสียเหลือ
เกิน กับชีวิตที่เรียบง่ายอยู่ในชนบท กับสาวคนรัก ไม่ต้องแก่งแย่งดิ้นรนต่อสู้เหมือนคนในเมื่องใหญ่ เช่นผมซึ่งยังไม่รู้เลย
ว่าจะมีวาสนาได้อยู่กับหญิงสาวคนที่รักแค่ไหน
"ไว้ว่างๆผมจะพาคุณดาไปเที่ยวที่บ้านพี่นะครับ..." ผมบอกลาเมื่อพี่ชิตก้าวเท้าขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับเรียบร้อยแล้ว
"ได้เลยครับคุณทองดีกับน้องดา..บ้านพี่ยินดีต้อนรับเต็มที่...มีปํญหาอะไรอย่าลืมส่งข่าวบอกพี่กับหลานๆนะครับ..บอกลา
คุณอาด้วย..."
"พี่ทองดีคะ..ตามยัยเจนกลับมาให้ได้นะคะ....ขอให้พี่โชคดี..." ก่อนรถจะออก คุณอรชะโงกตัวข้ามสามีวัยคราวพ่อของเธอ
มาร้องบอกผมเป็นครั้งสุดท้าย
"ว๊ายตายละ!...." คุณดาร้องอุทานด้วยความตกใจทันที่ ที่รถพี่ชิตค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากบ้าน
"ตกใจเรื่องอะไรครับคุณดา..." ผมรีบร้องถามด้วยความตกใจเช่นกัน
"หนูอรพูดทำให้ดานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้โทรไปหาลูกเจนเลย...." คุณดาร้องตอบพร้อมผลุนผลันรีบเดินกลับเข้าบ้านโดย
มีผมสาวเท้าก้าวตาม แล้วรีบจูงมือคุณดาเดินกลับขึ้นห้อง เพื่อให้เธอโทรหาคุณเจน โดยเปิดแฮนด์ฟรี เพื่อผมจะได้ฟัง
ด้วยว่าแม่ลูกสนทนากันอย่างไร
พอกลับขึ้นมาบนห้อง คุณดารีบกดหมายเลขโทรหาคุณเจนทันที แม้ขณะนั้นมันเป็นเวลาบ่ายโมงที่เมืองไทยแล้วก็ตาม
จนได้ยินเสียงสัญญาณเรียกเข้าดังอยู่หลายครั้ง แต่ทว่าคุณเจนก็ยังไม่รับสาย อาจเพราะมันดึกเกินไปจนเธอนอนหลับ
ไปแล้วก็ได้ คุณดาจึงตัดสายทิ้ง แล้วลองโทรใหม่อีกสองสามครั้ง แต่ก็ยังเป็นเช่นเดิม
"ที่เมืองนอกคงดึกแล้วน่ะครับ..คุณเจนจึงไม่ได้รับสาย ไว้โทรใหม่พรุ่งนี้ดีกว่าครับ..." ที่สุดผมก็เป็นฝ่ายเอ่ยปากบอก
เบาๆ ให้คุณดายุติความพยายามโทรหาลูกสาวตนเอง[/post]
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกไปกับผู้เขียนที่ให้ความสำราญกับผู้อ่าน
ลุันๆจะได้ครอง๓คนไหม
รอลุ้นคับว่าคุณเจนจะกลับมามั้ยคับ
ไม่รู่คถณหนูเจนจะกลับมายังจะรักทองดีรึป่าวนี้สิ